ISSN 1977-1002

doi:10.3000/19771002.C_2013.232.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 232
European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Tom 56
10 sierpnia 2013

Powiadomienie nr

Spis treśći

Strona

 

II   Komunikaty

 

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2013/C 232/01

Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE – Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń ( 1 )

1

2013/C 232/02

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.6847 – Triton/Suomen Lähikauppa) ( 1 )

6

 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2013/C 232/03

Kursy walutowe euro

7

 

INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

2013/C 232/04

Wiążąca informacja taryfowa

8

 

V   Ogłoszenia

 

INNE AKTY

 

Komisja Europejska

2013/C 232/05

Ogłoszenie informacyjne – Konsultacje społeczne – Oznaczenia geograficzne Królestwa Marokańskiego

13

2013/C 232/06

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

17

2013/C 232/07

Publikacja wniosku o rejestrację zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

21

 

 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

 

II Komunikaty

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

10.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/1

Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE

Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2013/C 232/01

Data przyjęcia decyzji

16.4.2013

Numer środka pomocy państwa

SA.34665 (12/N)

Państwo członkowskie

Polska

Region

Podkarpackie

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Budowa regionalnej sieci szerokopasmowej aglomeracji rzeszowskiej ResMAN

Podstawa prawna

1)

Ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. nr 227, poz. 1658 z późn. zm.)

2)

Uchwała nr 288/5681/10 Zarządu Województwa Podkarpackiego, z dnia 2 czerwca 2010 r. w sprawie dokonania oceny strategicznej i warunkowego wyboru projektów do dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi priorytetowej III Społeczeństwo Informacyjne Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2007–2013

3)

Decyzja Komisji Europejskiej C(2007) 4560 z dnia 1 października 2007 r. w sprawie przyjęcia w ramach pomocy wspólnotowej programu operacyjnego Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego objętego celem „konwergencja” w regionie Podkarpackie w Polsce

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

—

Cel pomocy

Wsparcie społeczne dla indywidualnych konsumentów, Rozwój regionalny

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

Całkowity budżet: 18,04 PLN (w mln)

Intensywność pomocy

Środek nie stanowi pomocy

Czas trwania

—

Sektory gospodarki

Administracja publiczna oraz polityka gospodarcza i społeczna

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Zarząd Województwa Podkarpackiego w Rzeszowie

Al. Ł. Cieplińskiego 4

35-959 Rzeszów

POLSKA/POLAND

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm

Data przyjęcia decyzji

2.7.2013

Numer środka pomocy państwa

SA.35200 (12/N)

Państwo członkowskie

Niemcy

Region

—

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Rennwett- und Lotteriegesetz

Podstawa prawna

Rennwett- und Lotteriegesetz

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

—

Cel pomocy

Rozwój sektorowy

Forma pomocy

Pozostałe

Budżet

Budżet roczny: 10 EUR (w mln)

Intensywność pomocy

Środek nie stanowi pomocy

Czas trwania

—

Sektory gospodarki

Chów i hodowla koni i pozostałych zwierząt koniowatych, Działalność związana z grami losowymi i zakładami wzajemnymi

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Bewilligungsbehörden in den 16 Bundesländern

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm

Data przyjęcia decyzji

23.1.2013

Numer środka pomocy państwa

SA.35596 (12/N)

Państwo członkowskie

Słowenia

Region

—

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Shema podpore slovenski filmski proizvodnji

Podstawa prawna

Zakon o Slovenskem filmskem centru, javni agenciji RS (Uradni list RS št. 77/10, 40/12); Pravilnik o izvedbi postopka izbire projektov, pogojih in merilih za izbor projektov ter postopku sklepanja pogodb, vsebine pogodb in načinu nadzora nad izvajanjem pogodb Slovenskega filmskega centra, javne agencije RS (Uradni list RS, št. 60/11 in 62)

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

—

Cel pomocy

Kultura

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

 

Całkowity budżet: 11 400 000 EUR

 

Budżet roczny: 3 800 000 EUR

Intensywność pomocy

100 %

Czas trwania

1.1.2013–31.12.2015

Sektory gospodarki

Działalność związana z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Slovenski filmski center, javna agencija

Miklošičeva 38

SI-1000 Ljubljana

SLOVENIJA

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm

Data przyjęcia decyzji

27.5.2013

Numer środka pomocy państwa

SA.35979 (13/N)

Państwo członkowskie

Rumunia

Region

Bihor

Artykuł 107 ust. 3 lit. a)

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Proiect pentru schema de ajutor la înființare pentru companii aeriene cu plecare de pe Aeroportul Oradea (2013-2017)

Podstawa prawna

Proiectul de hotărâre al CJ Bihor privind aprobarea ajutorului financiar la înființare pentru deschiderea de noi rute și/sau frecvențe de operare aeriene la Regia Autonomă, Aeroportul Oradea

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

—

Cel pomocy

Rozwój sektorowy, Rozwój regionalny

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

 

Całkowity budżet: 10,89 RON (w mln)

 

Budżet roczny: 2,18 RON (w mln)

Intensywność pomocy

50 %

Czas trwania

27.5.2013–31.12.2017

Sektory gospodarki

Transport lotniczy pasażerski

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Consiliul Județean Bihor

Parcul Traian nr. 5

Oradea

ROMÂNIA

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm

Data przyjęcia decyzji

6.6.2013

Numer środka pomocy państwa

SA.36183 (13/N-647)

Państwo członkowskie

Niemcy

Region

Baden-Wuerttemberg

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Verlängerung der Filmförderregelung der MFG Baden-Württemberg

Podstawa prawna

Beschluss des Aufsichtsrates der MFG Medien- und Filmgesellschaft Baden-Württemberg in der Sitzung am 28. November 2003; Vergabeordnung Filmförderung MFG Baden-Württemberg in der Fassung vom 1. Januar 2011

http://www.mfg.de/film/

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

—

Cel pomocy

Kultura

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

 

Całkowity budżet: 28,08 EUR (w mln)

 

Budżet roczny: 14,04 EUR (w mln)

Intensywność pomocy

50 %

Czas trwania

Do 31.12.2014

Sektory gospodarki

Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych, nagrań dźwiękowych i muzycznych

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Filmförderung Baden-Württemberg

Breitscheiderstrasse 4

70174 Stuttgart

DEUTSCHLAND

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/competition/elojade/isef/index.cfm

10.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/6

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.6847 – Triton/Suomen Lähikauppa)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2013/C 232/02

W dniu 22 lutego 2013 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną ze wspólnym rynkiem. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32013M6847 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

10.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/7

Kursy walutowe euro (1)

9 sierpnia 2013 r.

2013/C 232/03

1 euro =


 

Waluta

Kurs wymiany

USD

Dolar amerykański

1,3373

JPY

Jen

128,96

DKK

Korona duńska

7,4588

GBP

Funt szterling

0,86135

SEK

Korona szwedzka

8,6747

CHF

Frank szwajcarski

1,2310

ISK

Korona islandzka

 

NOK

Korona norweska

7,8170

BGN

Lew

1,9558

CZK

Korona czeska

25,925

HUF

Forint węgierski

298,43

LTL

Lit litewski

3,4528

LVL

Łat łotewski

0,7030

PLN

Złoty polski

4,1877

RON

Lej rumuński

4,4382

TRY

Lir turecki

2,5657

AUD

Dolar australijski

1,4587

CAD

Dolar kanadyjski

1,3762

HKD

Dolar Hongkongu

10,3714

NZD

Dolar nowozelandzki

1,6682

SGD

Dolar singapurski

1,6829

KRW

Won

1 485,77

ZAR

Rand

13,0667

CNY

Yuan renminbi

8,1870

HRK

Kuna chorwacka

7,5165

IDR

Rupia indonezyjska

13 746,62

MYR

Ringgit malezyjski

4,3522

PHP

Peso filipińskie

58,179

RUB

Rubel rosyjski

44,0000

THB

Bat tajlandzki

41,817

BRL

Real

3,0466

MXN

Peso meksykańskie

16,8567

INR

Rupia indyjska

81,3040

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

10.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/8

WIĄŻĄCA INFORMACJA TARYFOWA

2013/C 232/04

Wykaz organów celnych wyznaczonych przez kraje członkowskie do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej, stosowany zgodnie z art. 6 ust. 5 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (1), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 214/2007 (2).

Kraj członkowski

Organ celny

AUSTRIA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Zentralstelle für Verbindliche Zolltarifauskünfte

Vordere Zollamtsstraße 5

1030 Wien

BELGIA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Centrale administratie der douane en accijnzen

Dienst Nomenclatuur (Tarief), Landbouw en Waarde

Cel BTI

North Galaxy — Gebouw A — 8ste verdieping

Koning Albert II laan 33

1030 Brussel

Administration centrale des douanes et accises

Service nomenclature (Tarif), agriculture et valeur

Cellule RTC

North Galaxy Bâtiment A — 8e étage

Avenue Albert II 33

1030 Bruxelles

BUŁGARIA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Агенция „Митници“

Централно митническо управление

ул. „Г. С. Раковски“ № 47

1202 София/Sofia

CHORWACJA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Ministarstvo financija

Carinska uprava

Središnji ured

Alexandera von Humboldta 4a

HR-10000 Zagreb

CYPR

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Τμήμα Τελωνείων

Υπουργείο Οικονομικών

Γωνία Μ. Καραολή και Γρ. Αυξεντίου

1096 Λευκωσία/Nicosia

Ταχ. Διεύθυνση: Αρχιτελωνείο

1440 Λευκωσία/Nicosia

REPUBLIKA CZESKA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Celní úřad pro Olomoucký kraj

Oddělení 04 – závazných informací

Blanická 19

772 71 Olomouc

DANIA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

SKAT Århus

(Told — Tariferingscentret)

Lyseng Allé 1

8270 Højbjerg

(wnioskodawcy z siedzibą w regionach Jutlandia Północna, Jutlandia Środkowa i Syddanmark)

SKAT København

Told — Tariferingscentret

Sluseholmen 8 B

2450 København SV

(pozostali wnioskodawcy)

ESTONIA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Maksu- ja Tolliamet

Narva mnt 9j

15176 Tallinn

FINLANDIA

Organy celne wyznaczone do wydawania wiążącej informacji taryfowej

Tulli – Tullausyksikkö

Erottajankatu 2

PL 512

FI-00101 Helsinki

Tullen – Förtullningsenheten

Skillnadsgatan 2

PB 512

FI-00101 Helsingfors

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie wiążącej informacji taryfowej

Wszystkie urzędy celne

FRANCJA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Direction générale des douanes et droits indirects, bureau E1

11 rue des deux Communes

93558 Montreuil Cédex

GRECJA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών

Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων

Γενική Διεύθυνση Τελωνείων & Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης

Διεύθυνση Δασμολογική (Δ. 17)

Τμήμα Α' (Δασμολογικό)

Ταχ. Δ/νση: Λεωφόρος Κηφισίας 124 & Ιατρίδου 2 Τ.Κ.

115 26 Αθήνα/Athens

HISZPANIA

Organy celne wyznaczone do wydawania wiążącej informacji taryfowej

Departamento de Aduanas e Impuestos Especiales

Avda. Llano Castellano, 17

28071 Madrid

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie wiążącej informacji taryfowej

Wszystkie urzędy administracji publicznej

IRLANDIA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Office of the Revenue Commissioners

Classification Unit

Customs Procedures Branch

Government Offices

Nenagh

Co. Tipperary

LITWA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Muitinės departamentas prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

A. Jakšto g. 1

LT-01105 Vilnius

LUKSEMBURG

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Direction des douanes et accises

B.P. 1605

1016 Luxembourg

ŁOTWA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Valsts ieņēmumu dienests

Muitas pārvalde

11. novembra krastmala 17

Rīga, LV-1841

MALTA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Binding Tariff Information Unit

Customs Department

Customs House

Lascaris Wharf

Valletta VLT 1920

NIDERLANDY

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Belastingdienst Douane

Regio Rotterdam Rijnmond

Team Bindende Tariefinlichtingen

Postbus 3070

6401 DN Heerlen

NIEMCY

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Hauptzollamt Hannover

Waterloostraße 5

30169 Hannover

POLSKA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Izba Celna w Warszawie

ul. Erazma Ciołka 14A

01-443 Warszawa

PORTUGALIA

Organy celne wyznaczone do wydawania wiążącej informacji taryfowej

AT-Autoridade Tributária e Aduaneira

Rua Prata 10.o

1149-027 Lisboa

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie wiążącej informacji taryfowej

Wszystkie urzędy celne

RUMUNIA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Autoritatea Națională a Vămilor

Strada Matei Millo nr. 13, sector 1

București

SŁOWACJA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Colný úrad Bratislava

Oddelenie colných tarif

Miletičova 42

824 59 Bratislava

SŁOWENIA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Ministrstvo za finance

Carinska uprava Republike Slovenije

Generalni carinski urad

Šmartinska 55

SI-1523 Ljubljana

SZWECJA

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Tullverket

Box 12854

SE-112 98 Stockholm

WĘGRY

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Nemzeti Adó- és Vámhivatal Szakértői Intézete

Budapest

Hősök fasora 20–24.

1163

WŁOCHY

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

Agenzia delle Dogane e dei Monopoli

Ufficio per la tariffa doganale, per i dazi e per i regimi dei prodotti agricoli

Via Mario Carucci 71

00143 Roma RM

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Organy celne wyznaczone do przyjmowania wniosków o wydanie oraz wydawania wiążącej informacji taryfowej

HM Revenue and Customs

Customs Duty Liability Team

10th Floor, Alexander House

21 Victoria Avenue

Southend-on-Sea

Essex

SS99 1AA

(1)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

(2)  Dz.U. L 62 z 1.3.2007, s. 6.

V Ogłoszenia

INNE AKTY

Komisja Europejska

10.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/13

OGŁOSZENIE INFORMACYJNE – KONSULTACJE SPOŁECZNE

Oznaczenia geograficzne Królestwa Marokańskiego

2013/C 232/05

W ramach trwających negocjacji prowadzonych z Królestwem Marokańskim, dotyczących porozumienia w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych (zwanego dalej „porozumieniem”) organy Maroka przedstawiły, do celów objęcia ochroną w ramach porozumienia, załączone wykazy oznaczeń geograficznych dla produktów rolnych i win. Podczas gdy oznaczenia te zostały oficjalnie uznane przez prawodawstwo obowiązujące w Królestwie Marokańskim za oznaczenia geograficzne w rozumieniu art. 22.1 Porozumienia TRIPS, Komisja Europejska rozpatruje obecnie, czy oznaczenia te mają być uznawane w ramach porozumienia.

Komisja wzywa wszystkie państwa członkowskie lub państwa trzecie, bądź wszelkie zasadnie zainteresowane osoby fizyczne lub prawne, mające swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim lub państwie trzecim, do składania oświadczeń o sprzeciwie wobec tego projektu ochrony przez złożenie odpowiednio uzasadnionego oświadczenia.

Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie dwóch miesięcy od daty niniejszej publikacji. Oświadczenia o sprzeciwie należy przesyłać na następujący adres poczty elektronicznej:

AGRI-B3-GI@ec.europa.eu

Oświadczenia o sprzeciwie są rozpatrywane jedynie, jeśli zostaną dostarczone w wyżej określonym terminie i jeśli wykazane zostanie, że nazwa, która ma zostać objęta ochroną:

a)

koliduje z nazwą odmiany roślin lub rasy zwierząt i może z tego powodu wprowadzić w błąd konsumenta co do prawdziwego pochodzenia danego produktu;

b)

jest homonimiczna lub częściowo homonimiczna z oznaczeniem geograficznym chronionym na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1) oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (2) ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) lub jest zawarte w porozumieniach, które Unia zawarła z następującymi państwami:

—

Australią (3),

—

Chile (4),

—

Republiką Południowej Afryki (5),

—

Szwajcarią (6),

—

Meksykiem (7),

—

Koreą (8),

—

Ameryką Środkową (9),

—

Kolumbią i Peru (10),

—

byłą jugosłowiańską republiką Macedonii (11),

—

Chorwacją (12),

—

Kanadą (13),

—

Stanami Zjednoczonymi (14),

—

Albanią (15),

—

Czarnogórą (16),

—

Bośnią i Hercegowiną (17).

—

Serbią (18),

—

Mołdawią (19),

—

Gruzją (20);

c)

przy uwzględnieniu renomy danego znaku towarowego, jego popularności oraz okresu, przez jaki jest on używany, może wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwej tożsamości produktu;

d)

zagraża istnieniu całkowicie lub częściowo identycznej nazwy lub znaku towarowego bądź istnieniu produktów, które były zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu przez okres co najmniej pięciu lat poprzedzających publikację niniejszego ogłoszenia;

e)

lub jeśli możliwe jest przedstawienie szczegółowych informacji, na podstawie których można wyciągnąć wniosek, iż nazwa, której ochronę się rozważa, jest rodzajowa.

Kryteria wymienione powyżej będą podlegać ocenie w odniesieniu do terytorium Unii, co w przypadku praw własności intelektualnej odnosi się wyłącznie do terytorium lub terytoriów, na których wspomniane prawa są chronione. Ewentualna ochrona tych nazw w Unii Europejskiej zależy od pomyślnego zakończenia przedmiotowych negocjacji i aktu prawnego wydanego w ich następstwie.

Brak wpływu na budżet.

Wykaz oznaczeń geograficznych dla win i produktów rolnych i środków spożywczych  (21)

Rodzaj produktu

 

Nazwa zarejestrowana w Królestwie Marokańskim

Olej

1

«Argane»

 «

Image

»

Olej

2

«huile d'olive Tyout Chiadma»

 «

Image

»

Przyprawy

3

«Safran de Taliouine»

 «

Image

»

Owoce

4

«Dattes Majhoul de Tafilalet»

 «

Image

»

Owoce

5

«Clémentine de Berkane»

 «

Image

»

Mięso

6

«Viande Agneau Béni Guil»

 «

Image

»

Owoce

7

«Grenades Sefri Ouled Abdellah»

 «

Image

»

Ser

8

«Fromage de chèvre de Chefchaouen»

 «

Image

»

Owoce

9

«Figue de Barbarie d’Ait Baâmrane»

 «

Image

»

Kwiat

10

«Rose de Kelaât M'Gouna-Dadès»

 «

Image

»

Owoce

11

«Dattes Aziza Bouzid de Figuig»

 «

Image

»

Owoce

12

«Amande de Tafraout»

 «

Image

»

Owoce

13

«Dattes Boufeggous»

 «

Image

»

Miód

14

«Miel d’Euphorbe Tadla Azilal»

 «

Image

»


Wykaz oznaczeń geograficznych dla win i produktów rolnych i środków spożywczych  (22)

Rodzaj produktu

Nazwa zarejestrowana w Królestwie Marokańskim

 

Appellations

Image

Wina

«Berkane»

 «

Image

»

Wina

«Angad»

 «

Image

»

Wina

«Sais»

 «

Image

»

Wina

«Beni Sadden»

 «

Image

»

Wina

«Zerhoun»

 «

Image

»

Wina

«Guerrouane»

 «

Image

»

Wina

«Beni M’Tir»

 «

Image

»

Wina

«Rharb»

 «

Image

»

Wina

«Chellah»

 «

Image

»

Wina

«Zaër»

 «

Image

»

Wina

«Zemmour»

 «

Image

»

Wina

«Zenata»

 «

Image

»

Wina

«Sahel»

 «

Image

»

Wina

«Doukkala»

 «

Image

»

Wina

«Les Côteaux de l’Atlas»

 «

Image

»

Wina

«Crémant de l’Atlas»

 «

Image

»

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(3)  Decyzja Rady 2009/49/WE z dnia 28 listopada 2008 r. dotycząca zawarcia porozumienia między Wspólnotą Europejską a Australią w sprawie handlu winem (Dz.U. L 28 z 30.1.2009, s. 1).

(4)  Decyzja Rady 2002/979/WE z dnia 18 listopada 2002 r. w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U. L 352 z 30.12.2002, s. 1).

(5)  Decyzja Rady 2002/51/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Południowej Afryki w sprawie handlu winem (Dz.U. L 28 z 30.1.2002, s. 3) i decyzja Rady 2002/52/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Południowej Afryki w sprawie handlu wyrobami spirytusowymi (Dz.U. L 28 z 30.1.2002, s. 112).

(6)  Decyzja 2002/309/WE, Euratom, Rady i – w odniesieniu do umowy w sprawie współpracy naukowej i technologicznej – Komisji z dnia 4 kwietnia 2002 r. w sprawie zawarcia siedmiu umów z Konfederacją Szwajcarską (Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 1), w szczególności umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi – załącznik 7.

(7)  Decyzja Rady 97/361/WE z dnia 27 maja 1997 r. dotycząca zawarcia Porozumienia między Wspólnotą Europejską a Meksykańskimi Stanami Zjednoczonymi w sprawie wzajemnego uznawania i ochrony oznaczeń napojów spirytusowych (Dz.U. L 152 z 11.6.1997, s. 15).

(8)  Decyzja Rady 2011/265/UE z dnia 16 września 2010 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Umowy o wolnym handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony (Dz.U. L 127 z 14.5.2011, s. 1).

(9)  Umowa ustanawiająca stowarzyszenie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Ameryką Środkową z drugiej strony (Dz.U. L 346 z 15.12.2012, s. 3).

(10)  Umowa o handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Kolumbią i Peru, z drugiej strony (Dz.U. L 354 z 21.12.2012, s. 3).

(11)  Decyzja Rady 2001/916/WE z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie zawarcia Protokołu dodatkowego dostosowującego handlowe aspekty Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony, a byłą jugosłowiańską republiką Macedonii z drugiej strony, w celu uwzględnienia wyników negocjacji między stronami w sprawie wzajemnych preferencyjnych koncesji na niektóre wina, wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli nazw win jak również wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli oznaczeń wyrobów spirytusowych i napojów aromatyzowanych (Dz.U. L 342 z 27.12.2001, s. 6).

(12)  Decyzja Rady 2001/918/WE z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie zawarcia Protokołu dodatkowego dostosowującego handlowe aspekty Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Republiką Chorwacji z drugiej strony, w celu uwzględnienia wyników negocjacji między stronami w sprawie wzajemnych preferencyjnych koncesji na niektóre wina, wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli nazw win a także wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli oznaczeń wyrobów spirytusowych i napojów aromatyzowanych (Dz.U. L 342 z 27.12.2001, s. 42).

(13)  Decyzja Rady 2004/91/WE z dnia 30 lipca 2003 r. dotycząca zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Kanadą w sprawie handlu winami i napojami spirytusowymi (Dz.U. L 35 z 6.2.2004, s. 1).

(14)  Decyzja Rady 2006/232/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie zawarcia Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie handlu winem (Dz.U. L 87 z 24.3.2006, s. 1).

(15)  Decyzja Rady 2006/580/WE z dnia 12 czerwca 2006 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony – Protokół nr 3 w sprawie wzajemnych preferencyjnych koncesji na niektóre wina, wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli nazw win, wyrobów spirytusowych i win aromatyzowanych (Dz.U. L 239 z 1.9.2006, s. 1).

(16)  Decyzja Rady 2007/855/WE z dnia 15 października 2007 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy przejściowej dotyczącej handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony (Dz.U. L 345 z 28.12.2007, s. 1).

(17)  Decyzja Rady 2008/474/WE z dnia 16 czerwca 2008 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony (Dz.U. L 169 z 30.6.2008, s. 10. – Protokół nr 6).

(18)  Decyzja Rady 2010/36/WE z dnia 29 kwietnia 2008 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Serbii, z drugiej strony (Dz.U. L 28 z 30.1.2010, s. 1).

(19)  Decyzja Rady 2013/7/UE z dnia 3 grudnia 2012 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Mołdowy w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 10 z 15.1.2013, s. 3).

(20)  Decyzja 2012/164/UE Rady z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Gruzją w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 93 z 30.3.2012, s. 1).

(21)  Wykaz przedstawiony przez organy marokańskie w ramach trwających negocjacji, zarejestrowany w Królestwie Marokańskim.

(22)  Porównaj: przypis 21.

10.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/17

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

2013/C 232/06

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (2)

„ANGLESEY SEA SALT”/„HALEN MÔN”

NR WE: UK-PDO-0005-01068-11.12.2012

ChOG ( ) ChNP ( X )

1.   Nazwa

„Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Zjednoczone Królestwo

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.8.

Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.)

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

„Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” to nazwa soli w płatkach zbieranej w cieśninie Menai oddzielającej od lądu wyspę Anglesey w Północnej Walii. Występuje w formie krystalicznych, białych, płaskich płatków, zawierających ponad 30 mikroelementów, bez dodatków. Zaklasyfikowane płatki mierzą nie więcej niż 2 cm. Ze względu na zawartość minerałów, „Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” wyraźnie wyróżnia się wyglądem, konsystencją, smakiem i pozostawianym w ustach posmakiem. Sól ma skoncentrowany słony smak i chrupką konsystencję wynikającą z naturalnej zawartości wapnia i magnezu, które pozostają w niej po szczególnym procesie płukania, nadającym „Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” jej białą barwę i wyraźny smak bez śladu goryczy, która może być wynikiem nadmiaru wapnia.

„Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” zawdzięcza swoje wyjątkowe właściwości stosowanym surowcom – czystej wodzie morskiej oraz technice krystalizacji i płukania soli. „Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” to sól morska bez dodatków, zawierająca następujące naturalnie występujące mikroelementy i minerały:

Skład:

—

chlorek sodowy:

powyżej 90 % wagi,

—

woda:

poniżej 4 %,

—

ołów:

poniżej 2 mg/kg,

—

cyna:

poniżej 200 mg/kg,

—

arsen:

poniżej 0,5 mg/kg,

—

rtęć:

poniżej 0,1 mg/kg,

—

kadm:

poniżej 0,5 mg/kg,

—

miedź:

poniżej 2 mg/kg,

—

cynk:

śladowe ilości,

—

magnez:

co najmniej 0,2 %,

—

jod:

poniżej 0,1 mg/kg,

—

wapń:

0,08 %–0,15 %.

Otrzymywane płatki soli występują w trzech odmianach; grubej, drobnej i mielonej.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Całość procesu produkcji i przetwarzania musi odbywać się na wyznaczonym obszarze w kontrolowanych warunkach w celu otrzymania jednorodnego produktu końcowego, co obejmuje:

—

pompowanie i filtrowanie wody morskiej,

—

koncentrację solanki,

—

krystalizację,

—

zbieranie kryształków soli,

—

płukanie.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

—

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

—

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Wyspa Anglesey w Północnej Walii. Cieśnina Menai to pas wody oddzielający wyspę Anglesey od lądowej części Walii. Jeden kraniec cieśniny stanowi Fort Belan na południowo-wschodnim wybrzeżu lądowej części Walii (współrzędne SH 115 610440) oraz Abermenai Point na wyspie Anglesey (współrzędne SH 615 443 wg mapy nr 115 Ordenance Survey), drugi natomiast linia pomiędzy wychodzącym w morze nabrzeżem (współrzędne 580 740) po stronie Anglesey i krańcem pirsu Bangor po stronie lądu (współrzędne 582 736). Obszar ten podlega jurysdykcji Caernarfon Harbour Trust.

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

Pierwsze świadectwa historyczne dotyczące produkcji soli na wyspie Anglesey pochodzą z czasów rzymskich, zaś jej największy rozwój przypada na początek XVIII w. Pozostałości solnisk znaleźć można w Holyhead na północy wyspy, na „Solnej Wyspie” („Salt Island” lub „Ynys Halen” po walijsku), połączonej z główną wyspą drogą. Salt Island zawdzięcza swoją nazwę solniskom, na których przetwarzano wodę morską w celu otrzymania soli. Przedsiębiorstwo to zostało zamknięte w XVIII w., kiedy zaczęto stosować sól kamienną do „wzmocnienia solanki”, co uznano za fałszowanie soli.

Prąd Zatokowy niesie do zatoki Menai czystą wodę, zaś na jej brzegach nie ma dużych miast ani zakładów przemysłu ciężkiego. Do tego dodać należy wyjątkowo duży skok pływu, dzięki któremu dwa razy na dobę wraz z przypływem do zatoki napływa świeża woda, pozwalająca na utrzymanie zrównoważonego poziomu mikroelementów i codzienną wymianę wody morskiej, nadając „Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” jej charakterystyczny smak i wygląd.

Napływający z Atlantyku Prąd Zatokowy opływa zachodnie wybrzeże Brytanii. Dzięki temu jest tu cieplej niż na wschodnim wybrzeżu, średnia temperatura wynosi latem 15 °C na powierzchni wody i 12 °C pod wodą. Średnie zasolenie wody morskiej w okolicy wynosi 34,25–35 ‰, choć może osiągnąć wartość do 36 ‰. Wyjątkowość produktu wynika częściowo z bardzo dużego skoku pływu, o wartości ponad 9,5 m, co oznacza, że dwa razy na dobę woda w zatoce podlega wymianie wraz z przypływem. Nietypowy wysoki pływ występujący dwa razy na dobę, do którego dochodzi, gdy Prąd Zatokowy obmywa wyspę z obu stron, pozwala na zachowanie równowagi mikroelementów i codzienny napływ świeżej wody do produkcji.

Dodatkowo występujący na brzegach piasek i muszle poddają wodę wstępnej filtracji, zaś małże w okresie wzrostu wyciągają z wody morskiej wapń. Jakość surowców ma bezpośredni wpływ na jakość soli morskiej, czego dowodzą sezonowe różnice w smaku i konsystencji soli.

5.2.   Specyfika produktu

„Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” zawdzięcza swoje wyjątkowe właściwości stosowanym surowcom, czystej wodzie morskiej i technice krystalizacji i płukania soli.

„Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” to sól morska bez dodatków zawierająca naturalnie występujące mikroelementy i minerały. Ze względu na zawartość minerałów „Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” wyraźnie wyróżnia się wyglądem, konsystencją, smakiem i pozostawianym w ustach posmakiem. Sól występuje w formie dużych, kruchych, płaskich płatków, nie zaś granulek. Mają one skoncentrowany słony smak i chrupką konsystencję. Szczególny proces płukania nadaje „Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” jasną, białą barwę i wyraźnie zdefiniowany smak pozbawiony goryczy, mogącej być wynikiem nadmiernej zawartości wapnia. Płukanie przeprowadza się przy użyciu skoncentrowanej solanki wytwarzanej z tej samej miejscowej wody morskiej, zarówno w celu zapobieżenia rozpuszczaniu się kryształków, jak i osiągnięcia odpowiedniej zawartości minerałów, pozwala ona bowiem na zachowanie smaku i wyglądu soli.

Każdy producent soli otrzymuje na początek tzw. „paszport szkoleniowy” („Learning Passport”). Zawiera on serię zadań, które należy wykonać, aby nabyć umiejętności potrzebne na poszczególnych etapach produkcji soli.

Każdy z tych etapów przeprowadza się zgodnie ze ustandaryzowanymi procedurami operacyjnymi, w których określono szczegółowo niezbędne czynności oraz normy jakości soli.

Wytwórcy przechodzą szkolenie dotyczące płukania soli do momentu otrzymania kryształków o odpowiedniej wielkości, smaku i wyglądzie. Aby wyćwiczyć tę umiejętność, przeprowadza się zawodowe szkolenia i porównuje się produkt końcowy ze zdjęciami soli dostępnymi w miejscu jej zbierania, zwracając uwagę na wielkość i kształt poszukiwanych płatków, a następnie poddaje kryształki nieodpowiadające tym normom ponownej obróbce.

Smak mierzony jest na podstawie porównania z niepłukaną solą, która w zestawieniu z łagodną i zrównoważoną mineralnością produktu końcowego jest gorzka i ostra.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

Właściwości „Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” wynikają z warunków klimatycznych, występowania pływów oraz braku przemysłu ciężkiego i transportu morskiego w okolicy.

Maksymalny skok pływu przekraczający 9,5 m sprawia, że woda w cieśninie Menai ulega wymianie dwa razy na dobę. Nietypowy wysoki pływ występujący dwa razy na dobę, do którego dochodzi, gdy Prąd Zatokowy obmywa wyspę z obu stron, pozwala na zachowanie równowagi mikroelementów i napływ świeżej wody do produkcji. Ma to wpływ na produkt końcowy i znajduje odzwierciedlenie w intensywnym smaku „Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn”, której niewielka ilość wystarcza do odpowiedniego doprawienia potraw. Wyjątkowa równowaga minerałów w wodzie morskiej ma wpływ na konsystencję i smak soli. Henry Harris, szef kuchni restauracji ex-Fifth Floor Harvey Nichols podtrzymywał, że sól ta „ma smak najczystszego oceanu”.

„Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn” cieszy się ugruntowaną pozycją i renomą w przemyśle spożywczym zarówno w Zjednoczonym Królestwie jak i na świecie. Jako produkt wysokiej jakości sól ta wykorzystywana jest przez wielu szefów kuchni i znawców sztuki kulinarnej, a jej nazwa regularnie pojawia się w ich jadłospisach. Wielu uznanych restauratorów i przedsiębiorców branży rolno-spożywczej preferuje tę właśnie sól.

Poniżej przytoczone zostały komentarze odnoszące się do jej smaku i do regionu, z którego pochodzi „Anglesey Sea Salt”/„Halen Môn”.

„ »Anglesey Sea Salt«/»Halen Môn« nie ma sobie równych – ma czysty smak, doskonałą intensywności i smakowicie chrupiącą konsystencję”.

Chris Chown,

szef kuchni i właściciel restauracji Plas Bodegroes w Pwllheli w Walii.

„Używam »Anglesey Sea Salt«/»Halen Môn«, ponieważ pasuje do mojej kulinarnej filozofii; z dobrych składników łatwo jest przygotować doskonałe dania. »Anglesey Sea Salt«/»Halen Môn« podnosi walory każdego dania, które zostanie nią przyprawione”.

Jane Milton,

znawca branży spożywczej, bloger i szef kuchni.

„»Anglesey Sea Salt«»/Halen Môn« pozyskiwana jest w bardzo staranny sposób, przy użyciu innowacyjnych metod, dzięki którym zachowuje mikroelementy i minerały z chłodnych morskich fal cieśniny Menai. Złożoność kompozycji mineralnej »Anglesey Sea Salt«/»Halen Môn« uwrażliwia wszystkie kubki smakowe na podniebieniu i wywołuje ich żywą reakcję, dzięki czemu jedzenie ma wyjątkowo intensywny smak”.

Colin Pressdee,

krytyk kulinarny.

„Delikatne płatki »Anglesey Sea Salt«/»Halen Môn« pozostawiają na ustach wspaniały, wyraźny posmak przypominający czystą wodę morską wokół Anglesey, z której powstają oraz nadają zniewalającą głębię każdemu daniu, do którego zostaną użyte... Dzięki niej życie ma nowy smak”.

Simon Majumdar,

pisarz, krytyk kulinarny i dziennikarz telewizyjny.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (3))

http://archive.defra.gov.uk/foodfarm/food/industry/regional/foodname/products/documents/anglesey-sea-salt-pdo-spec-20120905.pdf

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(3)  Porównaj: przypis 2.

10.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 232/21

Publikacja wniosku o rejestrację zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

2013/C 232/07

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (2)

„DITHMARSCHER KOHL”

NR WE: DE-PGI-0005-01015-18.07.2012

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nazwa

„Dithmarscher Kohl”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Niemcy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.6.

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

„Dithmarscher Kohl” to kapusta biała (Brassica oleracea convar capitata L.) i czerwona (Brassica oleracea convar capitata var. rubra L.) należąca do botanicznej rodziny kapustowatych (Cruciferae lub Brassicaceae).

Odmiany kapusty uprawiane w Dithmarschen odznaczają się cienkimi warstwami liści, chrupkością, małą wielkością głąba i wysoce wyważonym smakiem. Ponadto odmiany kapusty białej odznaczają się silnym zielonym zabarwieniem sięgającym do głębiej leżących warstw liści, a odmiany kapusty czerwonej mają barwę głębokiego czerwonego fioletu z niewielkim udziałem bieli. Wszystkie odmiany nadają się do przechowywania.

Ośrodek doradztwa uprawy warzyw „Gemüsebauberatungsring Dithmarschen e.V.” przeprowadza co roku doświadczenia w zakresie doboru odmian i zaleca te odmiany, które łączą w sobie wyżej wymienione cechy.

Kapusta jest rośliną rozetową, która po kwitnieniu i owocowaniu obumiera. Ma ona krótkie łodygi, a jej liście znajdują się bardzo blisko siebie ze względu na bardzo krótkie międzywęźla i pozostają zwinięte mimo bardzo silnego wzrostu blaszki liścia. Główki kapusty białej i czerwonej są bardzo zwarte, ponieważ powolny, zrównoważony wzrost ogranicza gromadzenie się powietrza między warstwami liści. Liście tworzą główki, które po wyrośnięciu są silnie lub lekko spłaszczone, kuliste, zaokrąglone a jednocześnie wysokie, zaokrąglone w kształcie balonu albo jaja.

Zarówno kapusta czerwona, jak i biała jest bogata w błonnik i minerały, np. potas i żelazo, i stanowi z tego powodu szczególnie cenny składnik diety.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji, od uprawy kapusty po obróbkę i przechowywanie, odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym. Kapustę zbiera się poprzez ręczne ścinanie główek, które następnie ostrożnie składa się do dużych skrzyń. Wymaga to doświadczenia i zręczności, ponieważ każde miejsce poddane uciskowi wpływa negatywnie na zdolność do przechowywania. Wspomniane duże skrzynki przechowuje się w normalnym magazynie bez dodatkowego chłodzenia do mniej więcej lutego, a w chłodni przy temperaturze 0,5 °C do lipca. Obróbka kapusty ma miejsce po zbiorze lub po zakończeniu przechowywania. Polega ona na świeżym przycięciu łodygi oraz usunięciu wierzchnich liści.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

—

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

—

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Powiat wiejski Dithmarschen jest jednym z dwóch powiatów położonych na zachodnim wybrzeżu Szlezwiku-Holsztynu. Dithmarschen jest otoczony wodą: od północy jego granicę stanowi rzeka Eider, od wschodu – Kanał Kiloński, od południa – Łaba, a od zachodu – Morze Północne.

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

Region Dithmarschen posiada szczególne predyspozycje do uprawy kapusty. Na klimat w Dithmarschen wpływa bezpośrednie sąsiedztwo Morza Północnego. Panuje tu klimat atlantycki, który cechują łagodne zimy i lata. Najintensywniejsze opady deszczu przypadają na miesiące decydujące dla wzrostu kapusty – lipiec i sierpień (około 80 mm/miesiąc). Pierwsze przymrozki występują w regionie upraw Marsch nie wcześniej niż pod koniec października. Dzięki temu główki kapusty nie doświadczają mrozu, a zbioru z przeznaczeniem na przechowywanie można dokonać w optymalnie chłodnych warunkach (5–12 °C). Optymalnie łagodne warunki klimatyczne panują również w okresie sadzenia, czyli w kwietniu i maju. W ciągu roku w Dithmarschen występuje ok. 270 dni, kiedy siła wiatru przekracza stopień 4 w skali Beauforta. Wiatry powodują szybkie zmiany pogody, przy czym dominują północnomorskie stany pogodowe przynoszone wiatrem zachodnim.

Obszar produkcji odznacza się wyjątkowo dobrymi warunkami glebowymi. Przeważający na nim tzw. marsz wapienny (niem. Kalkmarsch) – któremu w 2009 r. kuratorium gleby roku (niem. Kuratorium Boden des Jahres) przyznało miano „gleby roku” – powstał dzięki regularnym zalewom. To one spowodowały odkładanie się warstw mineralnych zawierających sól i wapień o wysokiej zawartości składników organicznych. Proces ogroblania i osuszania terenów prowadził do napowietrzania warstw i wymycia soli. W ten sposób z mulistych, zawierających wapień osadów morskich powstały wzdłuż wybrzeża gleby zwane marszami wapiennymi (o zawartości węglanów do 9 %). Marsz wapienny zawdzięcza swoją żyzność z jednej strony dżdżownicom (do 500 na m2), które preferują wapień, a z drugiej strony dużym zasobom składników odżywczych. Marsze wapienne należą do najbardziej produktywnych gruntów uprawnych na świecie. Ten typ gleby jest istotnym warunkiem dla udanej i szeroko zakrojonej uprawy kapusty w tym regionie dzięki wysokiej zawartości składników odżywczych, której źródłem są substancje organiczne zawarte w osadzie oraz minerały o niewielkim stopniu zwietrzenia, oraz dobrej zdolności składowania wody połączonej z regulowaną przez ludzi gospodarką wodą gruntową. Dobre warunki glebowe tłumaczą duży stopień zdrowotności upraw. Wysoka wartość pH wynosząca 7,2–7,5 sprawia, że w regionie prawie nie występuje kiła kapuściana. Czynnik chorobotwórczy Plasmodiophora brassicae atakuje głównie w glebach wilgotnych, zasadowych, na których często gromadzi się i stoi woda. Wyższe wartości pH, mniej więcej od 7,2, zapobiegają w większości przypadków nowym zakażeniom. Stanowi to ważną przesłankę dla dużego rozprzestrzenienia się upraw kapusty w Dithmarschen.

Rozwojowi upraw od początku towarzyszyły badania naukowe i hodowla twórcza. Gatunki kapusty z Dithmarschen, jak np. Kalorama, Storema czy Reguma, gdzie końcówka „-ma” oznacza znajdujące się w tym regionie miejsce upraw, Marne, odznaczają się wysokim stopniem zdolności do przechowywania i zdrowotności. Ośrodek doradztwa uprawy warzyw „Gemüsebauberatungsring Dithmarschen e.V.” publikuje co roku w periodyku „Dithmarscher Gemüse-Info” wyniki demonstracji główek kapusty. Każdego roku prowadzi się próby obejmujące ponad 100 gatunków, umożliwiające uzyskanie informacji dotyczących jednolitości, wydajności i zdrowotności upraw i ocenę jakości wewnętrznej oraz wartości uprawy.

To dostępne lokalnie, bogate know-how umożliwia prowadzenie optymalnego doradztwa gospodarstw rolnych, zwłaszcza w odniesieniu do kwestii typowych dla regionu. Dzięki temu produkt osiąga lepszą naturalną obronę przed chorobami, takimi jak np. czarna zgnilizna kapusty.

5.2.   Specyfika produktu

Dzięki żyznej glebie i zrównoważonemu klimatowi w Dithmarschen rośnie kapusta w szczególnym stopniu zrównoważona pod względem zawartości składników. Ma ona silny, choć zrównoważony smak oraz chrupką i świeżą konsystencję.

Ponieważ „Dithmarscher Kohl” odznacza się wysokim stopniem zdrowotności polowej, którego wyrazem jest niewielka liczba przypadków choroby lub ataku szkodników, kapusta ta nadaje się w szczególny sposób do długotrwałego przechowywania. Najważniejsze w skali światowej choroby, takie jak kiła kapuściana (Plasmodiophora brassicola), fuzarioza (Fusarium oxysporum) i czarna zgnilizna (Xanthomonas campestris) nie odgrywają w Dithmarschen prawie żadnej roli dzięki szczególnym warunkom glebowym (wartość pH > 7) i klimatycznym (zbyt niska średnia temperatura). Choroby liści, jak np. czerń krzyżowych (Alternaria brassicae) i plamistość pierścieniowa (Mycosphaerella brassicola), występują tak rzadko, że kapusty, która nie jest przeznaczona do przechowywania, nie trzeba poddawać zabiegom przy wykorzystaniu fungicydów. Podobnie ma się ze szkodnikami. Z powodu chłodnego klimatu prawie nie występują na przykład mącznik szklarniowy (Aleyrodes proletella) ani wciornastki (Thrips tabaci). Stąd gatunek Lennox uprawiany jest prawie wyłącznie w Dithmarschen, ponieważ nie wykazuje on zdrowotności polowej wystarczającej do uprawy na innych obszarach. Lennox nadaje się jednak doskonale do przechowywania i stąd jest nadal głównym gatunkiem w Dithmarschen.

„Dithmarscher Kohl” nie jest warzywem sezonowym, ale warzywem będącym do dyspozycji konsumentów przez cały rok, cechującym się nieustannie dobrą jakością oraz wysoką wartością dla zdrowia.

Główki kapusty „Dithmarscher Kohl” odznaczają się – w przeciwieństwie do kapusty uprawianej na innych, cieplejszych obszarach upraw – dużą gęstością, ponieważ powolny, zrównoważony wzrost ogranicza gromadzenie się powietrza między warstwami liści. Ta właściwość ma decydujące znaczenie dla zdolności do przechowywania.

Oprócz szeroko znanego potencjału przeciwutleniającego kapustę „Dithmarscher Kohl” cechuje wyższa niż przeciętnie zawartość minerałów. Fakt ten wykazały analizy zlecone przez zrzeszenie hodowców warzyw „Gemüseanbauerverband Dithmarschen e.V.”. Analizy te wykazały, że zawartość wapnia i przede wszystkim żelaza jest w główkach tej kapusty wyższa niż zawartość zazwyczaj opisywana w literaturze fachowej. Biała kapusta zawiera zgodnie z danymi z literatury fachowej [np. arkusz informacyjny „Weiß- und Rotkohl” („Kapusta biała i czerwona”) wydany przez Bayerische Landesanstalt für Landwirtschaft (Bawarski ośrodek krajowy ds. rolnictwa)] średnio 45 mg wapnia na 100 g świeżego produktu. Kapusta biała w Dithmarschen zawiera natomiast między 50 mg a 70 mg wapnia na 100 g świeżego produktu. W przypadku kapusty białej zawartość żelaza oscyluje zgodnie z danymi z literatury w granicach 0,5 mg na 100 g świeżego produktu. Kapusta biała z Dithmarschen wykazuje natomiast zawartość między 0,6 mg a 1,6 mg na 100 g świeżego produktu. Powodem tego jest wysoka zawartość tych dwóch minerałów w glebach w Dithmarschen, szczególnie w najczęściej w tym regionie występującym rodzaju gleby – marszu wapiennym.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególnymi cechami jakościowymi, renomą lub innymi właściwościami produktu (w przypadku ChOG)

Długa tradycja uprawy kapusty, której sprzyjały optymalne warunki klimatyczne i glebowe występujące na wyznaczonym obszarze geograficznym, oraz związana z nią szczególna kultura związana z uprawą kapusty na obszarze Dithmarschen doprowadziły do tego, że kapusta pochodząca z tego obszaru cieszy się wśród konsumentów szczególną renomą jako specjalność regionu.

Z warunkami wiatrowymi i klimatycznymi wiążą się dwie decydujące zalety dla uprawy kapusty. Częste zmiany pogody niosą ze sobą obfitość opadów deszczu konieczną dla zaopatrzenia rośliny w wodę podczas okresu wegetacji. Ponadto najczęściej występujący w Dithmarschen rodzaj gleby, czyli marsz wapienny, który posiada dobrą zdolność magazynowania wody, umożliwia magazynowanie wystarczającej jej ilości. Drugim atrybutem, którego źródłem jest pogoda, jest kierunek wiatru. Przeważające tu zachodnie wiatry ograniczają w naturalny sposób zagrożenie ze strony szkodników. Dzięki „zdrowemu” powietrzu znad Morza Północnego kapusta jest w mniejszym stopniu niż na innych obszarach atakowana przez szkodniki, np. przez bielinka kapustnika. Jeszcze większe znaczenie ma niski potencjał związany z zarodnikami grzybów umożliwiający uzyskanie doskonałej zdolności do przechowywania mimo ograniczonego stosowania środków ochrony roślin. Wynikający z uwarunkowań klimatycznych, powolny wzrost kapusty prowadzi do powstania ciężkich, zwartych główek kapusty, które dzięki małej ilości powietrza między warstwami liści doskonale nadają się do przechowywania i których zaletą jest chrupka konsystencja.

Uprawa kapusty w Dithmarschen ma ponad stuletnią tradycję. Uprawę kapusty w Wesselburen zaczął ogrodnik Eduard Laß, a bodźcem po temu było wydane w 1888 r. ogłoszenie w gazecie zamieszczone przez fabrykę warzyw „Glückstädter Gemüsefabrik”. Od tego czasu uprawiano w tym regionie kapustę „Dithmarscher Kohl”, a uprawy te nieustannie nabierały coraz większego znaczenia gospodarczego. Producenci prowadzący działalność gospodarczą na wspomnianym obszarze geograficznym przekazują swoją wiedzę i umiejętności w zakresie uprawy kapusty z pokolenia na pokolenie od ponad 120 lat. Najwyższa jakość będąca wynikiem zgromadzonej w ten sposób wiedzy i doświadczenia stanowi podstawę udanej sprzedaży produktów. Obszar upraw w Dithmarschen wynosi 2 500 ha, co czyni z tego regionu największy spójny obszar uprawy kapusty w Europie. „Dithmarscher Kohl” stanowi istotny czynnik gospodarczy dla tego regionu. „Dithmarscher Kohl” odgrywa także ważną dla regionu rolę pod względem turystycznym i kulinarnym. Kwestie te omawiane były szeroko w literaturze w związku z historią uprawy kapusty (zob. Kohlgeschichte(n) — Aus dem Anbaugebiet hinter Dithmarschens Deich, Klaus Gille, Verlag Boyens & Co.).

Liczne imprezy związane z „Dithmarscher Kohl” oraz coroczne zbiory przyciągają wielu turystów spoza regionu. Imprezą o ponadregionalnym znaczeniu są tzw. Dni Kapusty z Dithmarschen (niem. Dithmarscher Kohltage), które przyciągają do tego regionu co roku ponad 300 000 gości (źródło: Dithmarschen feiert den Kohl, Hamburger Abendblatt, dnia 20 września 2006 r.). Aktywny wkład przedsiębiorców, polityków, administracji, licznych zrzeszeń i kół oraz mieszkańców sprawia, że zbiory kapusty przemieniają się co roku w sześciodniowy jesienny festyn. Przy tradycyjnym ścięciu pierwszej główki kapusty obecni są zgodnie z tradycją premier kraju związkowego Szlezwiku-Holsztynu oraz starosta powiatu Dithmarschen. W licznych lokalach gastronomicznych – także i poza regionem – zjeść można podczas Dni Kapusty z Dithmarschen specjalne dania z kapustą. Tradycja ta istnieje od wielu lat – pierwsze Dni Kapusty z Dithmarschen odbyły się w 1987 r.

Przez Dithmarschen biegnie też tzw. niemiecki szlak kapuściany, dzięki któremu turyści i osoby zainteresowane mogą otrzymać informacje o tym produkcie także poza aktywnym sezonem kapuścianym. Szlak ten przecina cały region Dithmarschen, prowadząc w pobliżu wielu atrakcji turystycznych i wartych odwiedzenia miejsc, w których goście mogą spotkać się osobiście z rolnikami i zgromadzić różnorakie i dostępne w wielu formach informacje dotyczące kapusty. Do atrakcji położonych przy szlaku należą wizyty w magazynach i miejscach obróbki kapusty oraz tzw. „Kohlosseum Wesselburen”, gdzie znajduje się muzeum poświęcone „Dithmarscher Kohl”, w którego skład wchodzi zakład obróbki kapusty oraz targ wiejski i które przyciąga co roku tysiące odwiedzających.

W ramach Dni Kapusty z Dithmarschen gospodynie z regionu wybierają dwie młode panie z powiatu Dithmarschen, które przez następny rok noszą miano „królowych kapusty z Dithmarschen”, pełniąc rolę oficjalnych przedstawicielek Dni Kapusty z Dithmarschen. W ramach swoich zadań królowe kapusty z Dithmarschen pełnią funkcje reprezentacyjne daleko poza granicami kraju związkowego. Królowe reprezentują „Dithmarscher Kohl” regularnie na takich imprezach jak międzynarodowy zielony tydzień w Berlinie (niem. Internationale Grüne Woche) i odbywają liczne spotkania z przedstawicielami prasy, radia i telewizji. Dzięki temu „Dithmarscher Kohl” uzyskuje coraz szersze uznanie poza granicami regionu.

Przeprowadzona wśród konsumentów w 2009 r. reprezentatywna ankieta potwierdza, że 80 % mieszkańców Szlezwiku-Holsztynu zna „Dithmarscher Kohl” oraz że produkt ten cieszy się wśród konsumentów dużym uznaniem. Uznanie to potwierdza fakt, że 37 % badanych oświadczyło, że byliby gotowi zapłacić za „Dithmarscher Kohl” więcej niż za podobną kapustę innego pochodzenia.

Omówione wyżej warunki naturalne w Dithmarschen, w szczególności zaś atlantycki klimat, który odznacza się wystarczającą ilością opadów, ograniczonym występowaniem mrozu i licznymi dniami wietrznymi, oraz dobre warunki glebowe (marsz wapienny) sprzyjały uprawie kapusty na wyznaczonym obszarze geograficznym, dzięki czemu obszar ten szczycić się może dzisiaj ponad 100-letnią tradycją uprawy oraz mianem największego spójnego obszaru uprawy kapusty w Europie. Lata praktyki doprowadziły do uzyskania obszernej wiedzy fachowej w zakresie hodowli twórczej oraz uprawy kapusty, co dodatkowo wspiera produkcję kapusty wysokiej jakości w Dithmarschen. Wszystko to przyczyniło się do tego, że Dithmarschen znany jest daleko poza granicami regionu z produkowanej tam kapusty oraz że „Dithmarscher Kohl” jako tradycyjny produkt regionalny cieszy się wśród konsumentów szczególnym uznaniem ze względu na swoje pochodzenie geograficzne. Dzięki różnym imprezom o charakterze turystycznym, kulinarnym i informacyjnym związanym z „Dithmarscher Kohl” produkt ten zyskuje coraz szerszy rozgłos i coraz większe uznanie.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (3))

http://register.dpma.de/DPMAregister/geo/detail.pdfdownload/30500

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(3)  Porównaj: przypis 2.