15.5.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 136/7

Komunikat Komisji w ramach dyrektywy 2007/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych

(Publikacja tytułów i odniesień do norm zharmonizowanych na mocy prawodawstwa harmonizacyjnego Unii)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2013/C 136/06

ESO (1)	Odniesienie i tytuł normy zharmonizowanej (oraz dokument referencyjny)	Odniesienie do normy zastąpionej	Data ustania domniemania zgodności normy zastąpionej Przypis 1
(1)	(2)	(3)	(4)
CEN	EN ISO 14451-1:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne do pojazdów – Część 1: Terminologia (ISO 14451-1:2013)
CEN	EN ISO 14451-2:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne do pojazdów – Część 2: Metody badań (ISO 14451-2:2013)
CEN	EN ISO 14451-3:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne do pojazdów – Część 3: Etykietowanie (ISO 14451-3:2013)
CEN	EN ISO 14451-4:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne do pojazdów – Część 4: Wymagania dla małogabarytowych generatorów gazu (ISO 14451-4:2013)
CEN	EN ISO 14451-5:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne do pojazdów – Część 5: Wymagania dla generatorów gazu stosowanych w poduszkach powietrznych (ISO 14451-5:2013)
CEN	EN ISO 14451-6:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne do pojazdów – Część 6: Wymagania dla modułów poduszek powietrznych (ISO 14451-6:2013)
CEN	EN ISO 14451-7:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne do pojazdów – Część 7: Wymagania dla napinaczy pasów (ISO 14451-7:2013)
CEN	EN ISO 14451-8:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne do pojazdów – Część 8: Wymagania dla zapłonników (ISO 14451-8:2013)
CEN	EN ISO 14451-9:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne do pojazdów – Część 9: Wymagania dla mechanizmów napinających (ISO 14451-9:2013)
CEN	EN ISO 14451-10:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne do pojazdów – Część 10: Wymagania dla podzespołów (ISO 14451-10:2013)
CEN	EN 15947-1:2010 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne widowiskowe, klasy 1, 2 i 3 – Część 1: Terminologia
CEN	EN 15947-2:2010 Pirotechnika – Wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 1, 2 i 3 – Część 2: Klasy i typy
CEN	EN 15947-3:2010 Pirotechnika – Wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 1, 2 i 3 – Część 3: Minimalne wymagania dotyczące etykietowania
Uwaga: Do czasu zakończenia zmiany i ponownego opublikowania normy państwa członkowskie uznają, że baterie i kombinacje zgodne z normą EN 15947 spełniają zasadnicze wymagania bezpieczeństwa określone w załączniku I do dyrektywy 2007/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady jedynie w przypadkach, gdy wyroby te przed wprowadzeniem do obrotu oznaczone zostały wyraźnie etykietą, jak to określono poniżej. W przypadku baterii i kombinacji przeznaczonych do umieszczenia na płaskim podłożu: „Baterię należy umieścić na płaskim podłożu” lub „Kombinację należy umieścić na płaskim podłożu”. W przypadku baterii i kombinacji przeznaczonych do osadzenia w miękkiej ziemi lub miękkim materiale: „Baterię należy umieścić pionowo w miękkiej ziemi lub innym materiale niepalnym, np. w piasku” lub „Kombinację należy umieścić pionowo w miękkiej ziemi lub innym materiale niepalnym, np. w piasku”. W przypadku baterii i kombinacji przeznaczonych do przymocowania do palika: „Baterię należy solidnie przymocować w pozycji pionowej do stabilnego palika”, „Górna krawędź baterii musi wystawać ponad palik” lub „Kombinację należy solidnie przymocować w pozycji pionowej do stabilnego palika”, „Górna krawędź kombinacji musi wystawać ponad palik”. Metodę i środki służące do przymocowania baterii lub kombinacji do palika opisuje się w załączonej do wyrobu instrukcji obsługi w odpowiednio szczegółowy sposób oraz przy użyciu terminologii, która jest łatwo zrozumiała dla nieprofesjonalnych użytkowników. Odnośnie do innych baterii i kombinacji: (proszę określić inne środki ostrożności, jeśli wyrób nie jest przeznaczony i nie nadaje się do ustawienia na płaskim podłożu ani do wkopania w miękką ziemię ani miękki materiał, ani do przymocowania do palika).
CEN	EN 15947-4:2010 Pirotechnika – Wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 1, 2 i 3 – Część 4: Metody badań
Uwaga: Do czasu zakończenia zmiany i ponownego opublikowania normy państwa członkowskie uznają, że baterie i kombinacje zgodne z normą EN 15947 spełniają zasadnicze wymagania bezpieczeństwa określone w załączniku I do dyrektywy 2007/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady jedynie w przypadkach, gdy wyroby te przed wprowadzeniem do obrotu oznaczone zostały wyraźnie etykietą, jak to określono poniżej. W przypadku baterii i kombinacji przeznaczonych do umieszczenia na płaskim podłożu: „Baterię należy umieścić na płaskim podłożu” lub „Kombinację należy umieścić na płaskim podłożu”. W przypadku baterii i kombinacji przeznaczonych do osadzenia w miękkiej ziemi lub miękkim materiale: „Baterię należy umieścić pionowo w miękkiej ziemi lub innym materiale niepalnym, np. w piasku” lub „Kombinację należy umieścić pionowo w miękkiej ziemi lub innym materiale niepalnym, np. w piasku”. W przypadku baterii i kombinacji przeznaczonych do przymocowania do palika: „Baterię należy solidnie przymocować w pozycji pionowej do stabilnego palika”, „Górna krawędź baterii musi wystawać ponad palik” lub „Kombinację należy solidnie przymocować w pozycji pionowej do stabilnego palika”, „Górna krawędź kombinacji musi wystawać ponad palik”. Metodę i środki służące do przymocowania baterii lub kombinacji do palika opisuje się w załączonej do wyrobu instrukcji obsługi w odpowiednio szczegółowy sposób oraz przy użyciu terminologii, która jest łatwo zrozumiała dla nieprofesjonalnych użytkowników. Odnośnie do innych baterii i kombinacji: (proszę określić inne środki ostrożności, jeśli wyrób nie jest przeznaczony i nie nadaje się do ustawienia na płaskim podłożu ani do wkopania w miękką ziemię ani miękki materiał, ani do przymocowania do palika).
CEN	EN 15947-5:2010 Pirotechnika – Wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 1, 2 i 3 – Część 5: Wymagania dotyczące konstrukcji i działania
Uwaga: Do czasu zakończenia zmiany i ponownego opublikowania normy państwa członkowskie uznają, że baterie i kombinacje zgodne z normą EN 15947 spełniają zasadnicze wymagania bezpieczeństwa określone w załączniku I do dyrektywy 2007/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady jedynie w przypadkach, gdy wyroby te przed wprowadzeniem do obrotu oznaczone zostały wyraźnie etykietą, jak to określono poniżej. W przypadku baterii i kombinacji przeznaczonych do umieszczenia na płaskim podłożu: „Baterię należy umieścić na płaskim podłożu” lub „Kombinację należy umieścić na płaskim podłożu”. W przypadku baterii i kombinacji przeznaczonych do osadzenia w miękkiej ziemi lub miękkim materiale: „Baterię należy umieścić pionowo w miękkiej ziemi lub innym materiale niepalnym, np. w piasku” lub „Kombinację należy umieścić pionowo w miękkiej ziemi lub innym materiale niepalnym, np. w piasku”. W przypadku baterii i kombinacji przeznaczonych do przymocowania do palika: „Baterię należy solidnie przymocować w pozycji pionowej do stabilnego palika”, „Górna krawędź baterii musi wystawać ponad palik” lub „Kombinację należy solidnie przymocować w pozycji pionowej do stabilnego palika”, „Górna krawędź kombinacji musi wystawać ponad palik”. Metodę i środki służące do przymocowania baterii lub kombinacji do palika opisuje się w załączonej do wyrobu instrukcji obsługi w odpowiednio szczegółowy sposób oraz przy użyciu terminologii, która jest łatwo zrozumiała dla nieprofesjonalnych użytkowników. Odnośnie do innych baterii i kombinacji: (proszę określić inne środki ostrożności, jeśli wyrób nie jest przeznaczony i nie nadaje się do ustawienia na płaskim podłożu ani do wkopania w miękką ziemię ani miękki materiał, ani do przymocowania do palika).
CEN	EN 16256-1:2012 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne teatralne – Część 1: Terminologia
CEN	EN 16256-2:2012 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne teatralne – Część 2: Kategorie wyrobów pirotechnicznych teatralnych
CEN	EN 16256-3:2012 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne teatralne – Część 3: Wymagania dotyczące konstrukcji i działania
CEN	EN 16256-4:2012 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne teatralne – Część 4: Minimalne wymagania dotyczące etykietowania i instrukcje użytkowania
CEN	EN 16256-5:2012 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne teatralne – Część 5: Metody badań
CEN	EN 16261-1:2012 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne widowiskowe, kategoria 4 – Część 1: Terminologia
CEN	EN 16261-2:2013 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne widowiskowe, kategoria 4 – Część 2: Wymagania
CEN	EN 16261-3:2012 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne widowiskowe, kategoria 4 – Część 3: Metody badań
CEN	EN 16261-4:2012 Wyroby pirotechniczne – Wyroby pirotechniczne widowiskowe, kategoria 4 – Część 4: Minimalne wymagania dotyczące etykietowania oraz dokumentacji dla użytkowników

Przypis 1:

Data ustania domniemania zgodności jest zasadniczo datą wycofania („dw”) określoną przez europejską organizację normalizacyjną. Zwraca się jednak uwagę użytkowników tych norm na fakt, że w niektórych szczególnych przypadkach data ustania i data domniemania mogą nie być tożsame.

Przypis 2.1:

Nowa (lub zmieniona) norma ma taki sam zakres, jak norma zastąpiona. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii.

Przypis 2.2:

Zakres nowej normy jest szerszy od zakresu normy zastąpionej. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii.

Przypis 2.3:

Zakres nowej normy jest węższy od zakresu normy zastąpionej. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej (częściowo) z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii w odniesieniu do produktów lub usług, które obejmuje zakres nowej normy. Domniemanie zgodności z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii w odniesieniu do produktów lub usług, które nadal obejmuje zakres normy zastąpionej (częściowo), a których nie obejmuje zakres nowej normy, pozostaje bez zmian.

Przypis 3:

W przypadku zmian normą, do której dokonuje się odniesienia, jest EN CCCCC:YYYY, z wcześniejszymi zmianami, o ile takie miały miejsce, oraz nowa przytoczona zmiana. Zastąpiona norma składa się zatem z EN CCCCC:YYYY z wcześniejszymi zmianami, o ile takie miały miejsce, ale nowa przytoczona zmiana nie wchodzi w jej skład. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi lub innymi odpowiedniego prawodawstwa Unii.

UWAGA:

—	Wszelkie informacje na temat dostępności norm można uzyskać w europejskich organizacjach normalizacyjnych lub w krajowych jednostkach normalizacyjnych, których wykaz jest publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 27 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012 (2).

—

Europejskie organizacje normalizacyjne przyjmują normy w języku angielskim (CEN i Cenelec publikują je również w języku francuskim i niemieckim). Następnie krajowe jednostki normalizacyjne tłumaczą tytuły norm na wszystkie pozostałe wymagane języki urzędowe Unii Europejskiej. Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za poprawność tytułów zgłoszonych do publikacji w Dzienniku Urzędowym.

—

Odniesienia do sprostowań „…/AC:YYYY” publikuje się wyłącznie w celach informacyjnych. Za pomocą sprostowania usuwa się z tekstu normy błędy w druku, błędy językowe lub im podobne, sprostowanie może dotyczyć jednej wersji językowej lub kilku wersji językowych (angielskiej, francuskiej lub niemieckiej) normy przyjętej przez europejską organizację normalizacyjną.

—	Publikacja odniesień w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nie oznacza, że normy są dostępne we wszystkich językach urzędowych Unii Europejskiej.

—	Wykaz ten zastępuje wszystkie poprzednie wykazy opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Komisja Europejska czuwa nad uaktualnianiem wykazu.

—	Więcej informacji na temat zharmonizowanych norm i innych norm europejskich można uzyskać na stronie internetowej: http://ec.europa.eu/enterprise/policies/european-standards/harmonised-standards/index_en.htm

(1) ESO: Europejska organizacja normalizacyjna:

—	CEN: Avenue Marnix 17, 1000 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË, Tel. +32 25500811, Faks +32 25500819 (http://www.cen.eu),

—	Cenelec: Avenue Marnix 17, 1000 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË, Tel. +32 25196871, Faks +32 25196919 (http://www.cenelec.eu),

—	ETSI: 650 route des Lucioles, 06921 Sophia Antipolis, FRANCE, Tel. +33 492944200, Faks +33 493654716 (http://www.etsi.eu).

(2) Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12.

15.5.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 136/15

Informacje przekazane przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2013/C 136/08

Numer środka pomocy państwa

SA.35534 (12/X)

Państwo członkowskie

Belgia

Numer referencyjny państwa członkowskiego

—

Nazwa regionu (NUTS)

Reg. Bruxelles-Cap./Brussels Hfdst. Gew.

Obszary mieszane

Organ przyznający pomoc

Institut d'encouragement de la recherche scientifique et de l'innovation de Bruxelles

Domaine Latour de Freins

Rue Engeland 555

1180 Bruxelles

BELGIQUE

http://www.innoviris.be

Nazwa środka pomocy

Aide en faveur de la recherche industrielle

Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego)

Ordonnance du 26 mars 2009 visant à promouvoir la recherche, le développement et l'innovation (article 14 §1er al. 1 et 2; §2)

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Zmiany istniejącego środka pomocy

—

Czas trwania pomocy

1.1.2010–31.12.2015

Sektor(-y) gospodarki

Wszystkie sektory gospodarki kwalifikujące się do pomocy

Rodzaj beneficjenta

MŚP, duże przedsiębiorstwo

Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy

5 EUR (w mln)

Przeznaczona na gwarancje

5 EUR (w mln)

Instrument pomocy (art. 5)

Dotacja bezpośrednia

Odesłanie do decyzji Komisji

—

W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych

—

Cele

Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej

MŚP – w %

Badania przemysłowe (art. 31 ust. 2 lit. b))

65 %

20 %

Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:

http://www.innoviris.be/site/wp-content/documents/legal_documents/nouvelle_ordonnance.pdf

article 14 §1er al. 1 et 2; §2

http://www.innoviris.be/site/wp-content/documents/legal_documents/nouvel_arrete.pdf

Numer środka pomocy państwa

SA.35652 (12/X)

Państwo członkowskie

Finlandia

Numer referencyjny państwa członkowskiego

—

Nazwa regionu (NUTS)

—

Organ przyznający pomoc

Työ- ja elinkeinoministeriö ja elinkeino-, liikenne- ja ympäristökeskukset

TEM: PL32

FI-00023 Valtioneuvosto

FINLAND

ELY: 15 alueellista keskusta (http://www.ely-keskus.fi)

http://www.tem.fi

http://www.ely-keskus.fi

Nazwa środka pomocy

Uusiutuvan energian sekä energian säästön ja tehokkuuden RPA-tuki 10-12/2012

Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego)

Valtioneuvoston asetus energiatuen myöntämisen yleisistä ehdoista (1313/2007)

Valtionavustuslaki (688/2001)

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Zmiany istniejącego środka pomocy

—

Czas trwania pomocy

8.10.2012–31.12.2012

Sektor(-y) gospodarki

Wszystkie sektory gospodarki kwalifikujące się do pomocy

Rodzaj beneficjenta

MŚP, duże przedsiębiorstwo

Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy

35 EUR (w mln)

Przeznaczona na gwarancje

35 EUR (w mln)

Instrument pomocy (art. 5)

Dotacja bezpośrednia

Odesłanie do decyzji Komisji

—

W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych

—

Cele

Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej

MŚP – w %

Pomoc na badania środowiska (art. 24)

50 %

0 %

Pomoc w obszarze ochrony środowiska na inwestycje zwiększające oszczędność energii (art. 21)

20 %

Pomoc inwestycyjna w obszarze ochrony środowiska na propagowanie energii ze źródeł odnawialnych (art. 23)

45 %

20 %

Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:

http://www.finlex.fi/fi/laki/alkup/2007/20071313

http://www.finlex.fi/en/laki/kaannokset/2001/en20010688.pdf

http://www.tem.fi/files/34530/Uusiutuvan_energian_seka_energian_saaston_ja_tehokkuuden_RPA-tuki_10-12_2012.pdf

Numer środka pomocy państwa

SA.36010 (13/X)

Państwo członkowskie

Hiszpania

Numer referencyjny państwa członkowskiego

RGE 29/2012

Nazwa regionu (NUTS)

Comunidad Valenciana

Obszary mieszane

Organ przyznający pomoc

Conselleria de Hacienda y Administración Pública

C/ Palau, 14

46003 Valencia

ESPAÑA

http://portales.gva.es/c_economia/web/html/home_c.htm

Nazwa środka pomocy

Convenio Ford motor GTDi

Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego)

Convenio de colaboración entre la Conselleria de Hacienda y Administración Pública y Ford España, S.L. Para complementar la ayuda del proyecto de ampliación de las instalaciones de fabricación del motor GTDi

Rodzaj środka pomocy

Pomoc ad hoc

Zmiany istniejącego środka pomocy

—

Data przyznania pomocy

Od 10.12.2012

Sektor(-y) gospodarki

Produkcja pojazdów samochodowych, przyczep i naczep

Rodzaj beneficjenta

Duże przedsiębiorstwo – Ford España, S.L.

Całkowita kwota pomocy ad hoc przyznanej przedsiębiorstwu

0,53 EUR (w mln)

Przeznaczona na gwarancje

0,53 EUR (w mln)

Instrument pomocy (art. 5)

Dotacja bezpośrednia

Odesłanie do decyzji Komisji

—

W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych

—

Cele

Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej

MŚP – w %

Program pomocy

5,38 %

0 %

Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:

http://portales.gva.es/c_economia/web/pdf/Economia_Competencia/Convenio_Ford_GTDi.pdf

Numer środka pomocy państwa

SA.36136 (13/X)

Państwo członkowskie

Niemcy

Numer referencyjny państwa członkowskiego

—

Nazwa regionu (NUTS)

Berlin

Artykuł 107 ust. 3 lit. c)

Organ przyznający pomoc

Senatsverwaltung für Wirtschaft, Technologie und Forschung

Martin-Luther-Straße 105

10715 Berlin

DEUTSCHLAND

http://www.berlin.de/sen/wtf/index.html

Nazwa środka pomocy

Innovative Qualifizierung für ein Berliner Handwerk mit Zukunft (IQ Handwerk)

Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego)

§§ 23 und 44 Landeshaushaltsordnung Berlin (LHO)

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Zmiany istniejącego środka pomocy

—

Czas trwania pomocy

1.1.2013–31.12.2013

Sektor(-y) gospodarki

Wszystkie sektory gospodarki kwalifikujące się do pomocy

Rodzaj beneficjenta

MŚP

Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy

0,72 EUR (w mln)

Przeznaczona na gwarancje

0,72 EUR (w mln)

Instrument pomocy (art. 5)

Dotacja bezpośrednia

Odesłanie do decyzji Komisji

—

W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych

—

Cele

Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej

MŚP – w %

Szkolenia ogólne (art. 38 ust. 2)

60 %

80 %

Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:

http://www.hwk-berlin.de/weiterbildung/foedermoeglichkeiten/80-zuschuss-iq-handwerk.html

Numer środka pomocy państwa

SA.36146 (13/X)

Państwo członkowskie

Niemcy

Numer referencyjny państwa członkowskiego

—

Nazwa regionu (NUTS)

Deutschland

Artykuł 107 ust. 3 lit. a), Artykuł 107 ust. 3 lit. c), Obszary nieobjęte pomocą, Obszary mieszane

Organ przyznający pomoc

Projektträger Jülich

Projektträger Jülich (PtJ) — Außenstelle Berlin

Zimmerstr. 26-27

10923 Berlin

DEUTSCHLAND

http://www.ptj.de

Nazwa środka pomocy

Richtlinie zur Förderung von Klimaschutzkonzepten in sozialen, kulturellen und öffentlichen Einrichtungen im Rahmen der Nationalen Klimaschutzinitiative

Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego)

Bundesanzeiger BAnz AT 24.10.2012 B6

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Zmiany istniejącego środka pomocy

Modification SA.34429

Czas trwania pomocy

1.1.2013–31.12.2013

Sektor(-y) gospodarki

Wszystkie sektory gospodarki kwalifikujące się do pomocy

Rodzaj beneficjenta

MŚP, duże przedsiębiorstwo

Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy

100 EUR (w mln)

Przeznaczona na gwarancje

100 EUR (w mln)

Instrument pomocy (art. 5)

Dotacja bezpośrednia

Odesłanie do decyzji Komisji

—

W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych

—

Cele

Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej

MŚP – w %

Pomoc w obszarze ochrony środowiska na inwestycje zwiększające oszczędność energii (art. 21)

20 %

Pomoc na badania środowiska (art. 24)

50 %

20 %

Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:

http://www.bmu.de/fileadmin/bmu-import/files/pdfs/allgemein/application/pdf/kommunalrichtlinie_2013_bf.pdf

https://www.bundesanzeiger.de/ebanzwww/wexsservlet?session.sessionid=aa757b3b88fc1d35095b808d985d898b&page.navid=detailsearchlisttodetailsearchdetail&fts_search_list.selected=4e9bdd333403f563&fts_search_list.destHistoryId=86834

Numer środka pomocy państwa

SA.36152 (13/X)

Państwo członkowskie

Włochy

Numer referencyjny państwa członkowskiego

—

Nazwa regionu (NUTS)

Sardegna

Artykuł 107 ust. 3 lit. c)

Organ przyznający pomoc

Regione Autonoma della Sardegna — Assessorato dell'Industria

Viale Trento 69

09123 Cagliari CA

ITALIA

http://www.regione.sardegna.it

Nazwa środka pomocy

POR FESR 2007-2013 Asse VI Competitività — Linea d'attività 6.3.1.a. azioni di sistema e supporto all'internazionalizzazione delle imprese. Avviso azioni di supporto all'internazionalizzazione delle PMI in forma aggregata

Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego)

PO FESR Sardegna 2007-2013

Deliberazione della Giunta regionale n. 52/70 del 23.12.2011

Deliberazione della Giunta regionale n. 10/6 del 28.2.2012

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Zmiany istniejącego środka pomocy

—

Czas trwania pomocy

28.12.2012–31.12.2013

Sektor(-y) gospodarki

Górnictwo i wydobywanie pozostałe, Przetwórstwo przemysłowe, budownictwo, Działalność usługowa wspomagająca transport, pozostała, Działalność związana z oprogramowaniem, doradztwem w zakresie informatyki i działalności powiązane, Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych

Rodzaj beneficjenta

MŚP

Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy

1,21 EUR (w mln)

Przeznaczona na gwarancje

1,21 EUR (w mln)

Instrument pomocy (art. 5)

Pozostałe – Contributo a fondo perduto

Odesłanie do decyzji Komisji

—

W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych

PO FESR Sardegna 2007-2013 — 786,50 milioni EUR

Cele

Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej

MŚP – w %

Pomoc na udział MŚP w targach (art. 27)

50 %

—

Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:

http://www.regione.sardegna.it/j/v/28?s=1&v=9&c=88&c1=88&id=33472&b=

http://www.regione.sardegna.it/regione/assessorati/industria

Numer środka pomocy państwa

SA.36153 (13/X)

Państwo członkowskie

Włochy

Numer referencyjny państwa członkowskiego

—

Nazwa regionu (NUTS)

—

Organ przyznający pomoc

Unione delle Camere di Commercio italiane

Piazza Sallustio 21

00187 Roma RM

ITALIA

http://www.unioncamere.gov.it/

Nazwa środka pomocy

Regolamento per la concessione di aiuti alla formazione

Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego)

Delibera Comitato Esecutivo Unioncamere n. 118 del 19 dicembre 2012

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Zmiany istniejącego środka pomocy

—

Czas trwania pomocy

7.1.2013–31.12.2013

Sektor(-y) gospodarki

Wszystkie sektory gospodarki kwalifikujące się do pomocy

Rodzaj beneficjenta

MŚP, duże przedsiębiorstwo

Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy

3 EUR (w mln)

Przeznaczona na gwarancje

3 EUR (w mln)

Instrument pomocy (art. 5)

Dotacja bezpośrednia

Odesłanie do decyzji Komisji

—

W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych

—

Cele

Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej

MŚP – w %

Szkolenia specjalistyczne (art. 38 ust. 1)

25 %

20 %

Szkolenia ogólne (art. 38 ust. 2)

60 %

20 %

Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:

http://news.ucamere.net/Sito%20Bxl/Regolamento%20formazione.doc

Numer środka pomocy państwa

SA.36155 (13/X)

Państwo członkowskie

Niemcy

Numer referencyjny państwa członkowskiego

AZ: 162.3/2-6

Nazwa regionu (NUTS)

Hamburg

Obszary nieobjęte pomocą

Organ przyznający pomoc

Behörde für Stadtentwicklung und Umwelt Hamburg

Stadthausbrücke 8

20355 Hamburg

DEUTSCHLAND

http://www.hamburg.de/umwelt

Nazwa środka pomocy

Förderrichtlinie für die energetische Modernisierung der Gebäudehülle und Energieberatung von Nichtwohngebäuden

Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego)

Gesetz über die Hamburgische Wohnungsbaukreditanstalt, zuletzt geändert am 26. Januar 2006, Hamburgisches Gesetz- und Verordnungsblatt, Seite 30

Fortschreibung des Hamburger Klimaschutzkonzepts 2007-2012, Drucksache 20/2676

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Zmiany istniejącego środka pomocy

—

Czas trwania pomocy

1.1.2013–31.12.2016

Sektor(-y) gospodarki

Wszystkie sektory gospodarki kwalifikujące się do pomocy

Rodzaj beneficjenta

MŚP, duże przedsiębiorstwo

Całkowity planowany roczny budżet programu pomocy

1,50 EUR (w mln)

Przeznaczona na gwarancje

1,50 EUR (w mln)

Instrument pomocy (art. 5)

Dotacja bezpośrednia

Odesłanie do decyzji Komisji

—

W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych

—

Cele

Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej

MŚP – w %

Pomoc w obszarze ochrony środowiska na inwestycje zwiększające oszczędność energii (art. 21)

20 %

0 %

Pomoc na badania środowiska (art. 24)

50 %

0 %

Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:

http://www.wk-hamburg.de/fileadmin/pdf/download/FoeRi_Mod_Nichtwohngebaeude.pdf

Numer środka pomocy państwa

SA.36193 (13/X)

Państwo członkowskie

Zjednoczone Królestwo

Numer referencyjny państwa członkowskiego

—

Nazwa regionu (NUTS)

South West Wales

Artykuł 107 ust. 3 lit. c)

Organ przyznający pomoc

Big Lottery Fund

1 Plough Place

London

EC4A 1DE

UNITED KINGDOM

Tel. +44 2072111800

Faks +44 2072111750

http://www.biglotteryfund.org.uk/

Nazwa środka pomocy

Investment and employment aid for Hafal Mental Health centre

Krajowa podstawa prawna (odesłanie do właściwego promulgatora krajowego)

National Lottery Act 1993 (as amended in 2006)

http://www.legislation.gov.uk/ukpga/1993/39/contents

Rodzaj środka pomocy

Pomoc ad hoc

Zmiany istniejącego środka pomocy

—

Data przyznania pomocy

1.2.2013–1.2.2014

Sektor(-y) gospodarki

Opieka zdrowotna i pomoc społeczna

Rodzaj beneficjenta

MŚP – Hafal Mental Health centre

Całkowita kwota pomocy ad hoc przyznanej przedsiębiorstwu

0,18 GBP (w mln)

Przeznaczona na gwarancje

0,18 GBP (w mln)

Instrument pomocy (art. 5)

Dotacja bezpośrednia

Odesłanie do decyzji Komisji

—

W przypadku współfinansowania z funduszy wspólnotowych

—

Cele

Maksymalna intensywność pomocy w % lub maksymalna kwota pomocy w walucie krajowej

MŚP – w %

Pomoc inwestycyjna i pomoc na zatrudnienie dla MŚP (art. 15)

10 %

—

Pomoc w formie subsydiów płacowych na zatrudnianie pracowników niepełnosprawnych (art. 41)

75 %

—

Adres internetowy pełnego tekstu środka pomocy:

http://www.biglotteryfund.org.uk/HafalGBER

15.5.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 136/27

POMOC PAŃSTWA – GRECJA

Pomoc państwa SA.34572 (13/C) (ex 13/NN) – Grecja – Możliwa pomoc państwa na rzecz Larco General Mining & Metallurgical Company SA

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2013/C 136/12

Pismem z dnia 6 marca 2013 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Grecję o swojej decyzji o wszczęciu postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres, numer faksu lub adres e-mail:

European Commission

Directorate-General for Competition

State aid Register

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Faks +32 22961242

E-mail: stateaidgreffe@ec.europa.eu

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom greckim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

TEKST STRESZCZENIA

PROCEDURA

W kwietniu 2012 r. Komisja wszczęła z urzędu wstępną ocenę dawnych środków państwowych przyznanych na rzecz Larco General Mining & Metallurgical Company SA („Larco”), w kontekście dyskusji dotyczących planowanej prywatyzacji tego przedsiębiorstwa. Doszło do wymiany korespondencji oraz spotkań pomiędzy Komisją a władzami greckimi.

OPIS ŚRODKÓW, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH KOMISJA WSZCZYNA POSTĘPOWANIE

Larco ma zobowiązania wobec państwa greckiego w wyniku ugody dotyczącej spłaty zadłużenia. Według sprawozdania finansowego zobowiązania wobec państwa greckiego utrzymywały się na stałym poziomie 13 mln EUR lub nieznacznie wzrastały od 2004 r., natomiast inne zobowiązania wobec pozostałych wierzycieli Larco w tym samym czasie zmniejszyły się lub zostały zlikwidowane.

Według władz greckich państwo udzieliło następujących gwarancji dla kredytów zaciągniętych przez Larco w różnych greckich bankach:

—	W dniu 22 grudnia 2008 r. gwarancję państwową na pożyczkę w wysokości 30 mln EUR z banku ATE. Na tym etapie warunki gwarancji lub pożyczki nie są znane.

—

W dniu 26 maja 2010 r. gwarancję państwową na pokrycie listu gwarancyjnego NBG za należność Larco wynoszącą 10,8 mln EUR. Stawka opłaty z tytułu gwarancji państwowej wynosiła 1 %, a gwarancja państwa pokryła w 100 % ryzyko związane z listem gwarancyjnym. Opłata pobierana przez bank od Larco wynosiła 0,5 % na kwartał.

—

W dniu 30 grudnia 2011 r. państwo udzieliło gwarancji na dwie pożyczki z banku ATE w wysokości 30 mln EUR i 20 mln EUR. Stawka opłaty z tytułu gwarancji państwowej wynosiła 1 %, a oprocentowanie powiązanych pożyczek było równe „podstawowej stopie oprocentowania” banku udzielającego pożyczki (w tamtym czasie 8,5 %) plus premia w wysokości 0,6 % (dla pożyczki w wysokości 20 mln EUR) oraz 1,6 % (dla pożyczki w wysokości 30 mln EUR).

W 2009 r. państwo wzięło udział w podwyższeniu kapitału Larco, wnosząc 45 mln EUR (69 % całkowitego wkładu kapitałowego). Państwo w pełni wykorzystało swoje prawa do uczestnictwa w podwyższeniu kapitału przedsiębiorstwa. Drugi udziałowiec, National Bank of Greece („NBG”), prywatna instytucja finansowa, wniósł wkład w wysokości 20,5 mln EUR na podwyższenie kapitału i wykorzystał swoje prawa częściowo. Trzeci udziałowiec, Public Power Corporation („PPC”), nie wykorzystał swojego prawa. Żaden nowy udziałowiec nie wniósł wkładu.

Larco zostało ukarane przez organy podatkowe grzywną w wysokości 190 mln EUR. Ta grzywna podatkowa została następnie zaskarżona przez Larco przed sądami greckimi. Zgodnie z greckim prawem podmiot zobowiązany do zapłaty grzywny podatkowej powinien zapłacić 25 % grzywny jako zaliczkę w celu zaskarżenia jej przed sądem (w tym przypadku 47 mln EUR). W przypadku Larco grecki sąd administracyjny podjął decyzję o zwolnieniu przedsiębiorstwa z obowiązku wpłacenia 25 % grzywny, zastępując go zobowiązaniem do złożenia listów gwarancyjnych na kwotę 1,5 mln EUR.

OCENA ŚRODKÓW POMOCY

Niedokonanie zwrotu zobowiązań wobec państwa od 2004 r. można uznać za utracony dochód budżetu państwa. W świetle faktu, że inni wierzyciele tej samej ugody dotyczącej spłaty zadłużenia otrzymali swoje roszczenia, Komisja doszła do wstępnego wniosku, że środek ten stanowił dla Larco wybiórczą korzyść.

Gwarancje państwowe na pożyczki lub inne narażenia na ryzyko kredytowe zostały udzielone przez państwo i z uwagi na trudności finansowe przedsiębiorstwa Komisja ma wątpliwości, czy bez gwarancji państwowych Larco mogłoby uzyskać pożyczki na rynku na tych warunkach lub w ogóle na jakichkolwiek warunkach. W związku z powyższym Komisja doszła do wstępnego wniosku, że gwarancje państwowe udzielone Larco stanowiły wybiórczą korzyść dla przedsiębiorstwa.

Udział państwa w podwyższeniu kapitału wiązał się z zasobami państwowymi. Komisja przyjęła do wiadomości złą kondycję finansową Larco w czasie podwyższenia kapitału, jak również widoczny brak planu restrukturyzacji, który przyczyniłby się do przywrócenia rentowności przedsiębiorstwa. Ponadto Komisja zauważyła, że jeden udziałowiec, który był również wierzycielem Larco, zdecydował się wykorzystać swoje prawa tylko częściowo. Jego zachowanie nie może zatem być porównywane z zachowaniem rozważnego inwestora działającego zgodnie z warunkami gospodarki rynkowej. Trzeci udziałowiec nie wziął udziału w podwyższeniu kapitału przedsiębiorstwa, nie uczestniczyli w nim również żadni nowi udziałowcy. W związku z powyższym Komisja doszła do wstępnego wniosku, że państwo udzieliło Larco wybiórczej korzyści, ponieważ nie postępowało jak rozważny inwestor działający zgodnie z warunkami gospodarki rynkowej.

Jeśli chodzi o wpłacenie zaliczki na poczet grzywny podatkowej, Komisja uważa, iż w związku z brakiem ogólnego prawodawstwa określającego obiektywne kryteria pobierania takich płatności zaliczkowych wierzyciel kierujący się zasadami gospodarki rynkowej nie wyraziłby zgody na odstąpienie od pobrania należności w wysokości 47 mln EUR bez żadnego uzasadnienia. Ponadto Komisja uważa, że wierzyciel kierujący się zasadami gospodarki rynkowej nie zgodziłby się na zastąpienie długu tej wysokości listem gwarancyjnym o znacznie niższej wartości w przypadku przedsiębiorstwa, co do którego istnieje prawdopodobieństwo, że nie wywiąże się ze swoich zobowiązań, ze względu na trudności finansowe. Komisja uważa zatem, że środek ten stanowił wybiórczą korzyść dla Larco.

Ponieważ wszystkie środki zakłócają lub grożą zakłóceniem konkurencji i wpływają na wymianę handlową między państwami członkowskimi, Komisja uważa, że stanowią one pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

ZGODNOŚĆ Z TRAKTATEM O FUNKCJONOWANIU UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja uważa, że Larco może zostać uznane za przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji w rozumieniu wytycznych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (1) w okresie, kiedy środki zostały przyznane. W związku z tym w odniesieniu do zgodności z TFUE jedynymi odpowiednimi kryteriami wydają się być przepisy dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji na podstawie wspomnianych wytycznych. Niemniej jednak warunki ustanowione w wytycznych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji nie wydają się być spełnione, w szczególności ponieważ władze greckie nie zgłosiły planu restrukturyzacji, a środki nie zostały zakończone. Ponadto wielokrotne przyznanie środków pomocy państwa dla przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji byłoby sprzeczne z zasadą „pierwszy i ostatni raz”. W związku z powyższym Komisja zdecydowała się wszcząć postępowanie określone w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka bezprawnie przyznana pomoc może podlegać odzyskaniu od beneficjenta.

TEKST PISMA

„Η Επιτροπή επιθυμεί να ενημερώσει την Ελλάδα ότι, αφού εξέτασε τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν από τις αρχές της χώρας σας σχετικά με τα ως άνω μέτρα, αποφάσισε να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

1. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

(1)	Στο πλαίσιο του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής της, η Ελλάδα ανέλαβε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης (2). Η ΛΑΡΚΟ Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ (εφεξής «ΛΑΡΚΟ») έχει χαρακτηριστεί ως κρατική εταιρεία προς ιδιωτικοποίηση.

(2)

Τον Μάρτιο του 2012, το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (εφεξής «ΤΑΙΠΕΔ») (3) ενημέρωσε τις υπηρεσίες της Επιτροπής σχετικά με τη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ. Προκειμένου να διασαφηνισθεί κατά πόσο θα μπορούσαν να προκύψουν ζητήματα κρατικών ενισχύσεων στο εν λόγω σχέδιο ιδιωτικοποίησης, η Επιτροπή άνοιξε αυτεπαγγέλτως μια υπόθεση και άρχισε την προκαταρκτική αξιολόγησή της τον Απρίλιο του 2012.

(3)

Ακολούθως, οι υπηρεσίες της Επιτροπής υπέβαλαν τις παρατηρήσεις τους και εξήγησαν τις αμφιβολίες τους ως προς το κατά πόσο η δομή ιδιωτικοποίησης, όπως προτείνεται, θα απέτρεπε την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης. Παρά τις εκτεταμένες συζητήσεις, φαίνεται ότι η ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ δεν έχει προχωρήσει από τον Απρίλιο του 2012.

(4)

Στο πλαίσιο αυτών των συζητήσεων, προέκυψε ότι η ΛΑΡΚΟ επωφελήθηκε στο παρελθόν κρατικών ενισχύσεων. Η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες με e-mails της 18ης Απριλίου 2012, της 24ης Απριλίου 2012, της 5ης Ιουλίου 2012, της 22ας Αυγούστου 2012, της 7ης Δεκεμβρίου 2012 και με επιστολές της 4ης Μαΐου 2012 και της 14ης Ιανουαρίου 2013, στα οποίες οι ελληνικές αρχές απάντησαν στις 20 Απριλίου 2012, στις 26 Απριλίου 2012, στις 3 Οκτωβρίου 2012, στις 13 Νοεμβρίου 2012, στις 15 Νοεμβρίου 2012, στις 7 Δεκεμβρίου 2012, στις 24 Δεκεμβρίου 2012 και στις 18 Ιανουαρίου 2013. Πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις μεταξύ των υπηρεσιών της Επιτροπής και εκπροσώπων των ελληνικών αρχών στις 30 Απριλίου 2012 και στις 11 Σεπτεμβρίου 2012 στην Αθήνα, και στις 25 Ιανουαρίου 2013 στις Βρυξέλλες.

2. Ο ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ

(5)

Η ΛΑΡΚΟ ειδικεύεται στην εξόρυξη και επεξεργασία μεταλλεύματος λατερίτη, εξόρυξη λιγνίτη και παραγωγή σιδηρονικελίου και υποπροϊόντων του. Εξάγει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της σε χώρες της ΕΕ/σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και οι βασικοί της πελάτες είναι βιομηχανίες αλουμινίου και χάλυβα, είναι δε ένας από τους πέντε κορυφαίους πωλητές παγκοσμίως. Απασχολεί περίπου 960 εργαζόμενους (31 Δεκεμβρίου 2011) και ως εκ τούτου θεωρείται μεγάλη επιχείρηση (4). Το 2012, το 55,2 % των μετοχών της ΛΑΡΚΟ ανήκε στο ελληνικό Δημόσιο, το 33,4 % στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας («ΕΤΕ», ιδιωτικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα) και το 11,4 % στη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού ΑΕ («ΔΕΗ», ο κατεστημένος παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, του οποίου το δημόσιο είναι μέτοχος πλειοψηφίας).

(6)

Η ΛΑΡΚΟ διαθέτει σημαντικά δικαιώματα εκμετάλλευσης ορυχείων/λατομείων σε διάφορες τοποθεσίες στην Ελλάδα και μία εγκατάσταση τήξης στη Λάρυμνα (κεντρική Ελλάδα), μέσω παραχωρήσεων ή συμφωνιών μίσθωσης. Η ΛΑΡΚΟ κατεργάζεται την πρώτη ύλη των ορυχείων της. Το εργοστάσιο τήξης της Λάρυμνας και το γειτονικό ορυχείο στον Άγιο Ιωάννη (περίπου […] (5) των πρώτων υλών) καλύπτονται από την ίδια παραχώρηση (« Εκχώρηση Αγίου Ιωάννη/Λάρυμνας») (6).

(7)

Η ΛΑΡΚΟ ιδρύθηκε το 1989 ως νέα επιχειρηματική οντότητα μετά την εκκαθάριση της Ελληνικής Μεταλλευτικής και Μεταλλουργικής ΑΕ — Λάρυμνα («Παλιά ΛΑΡΚΟ»). Η παλιά ΛΑΡΚΟ είναι ακόμη υπό εκκαθάριση μετά από 23 έτη, αλλά τα στοιχεία του ενεργητικού της είχαν δοθεί στη ΛΑΡΚΟ μαζί με τις αντίστοιχες υποχρεώσεις το 1989. Η παλιά ΛΑΡΚΟ και οι μέτοχοί της, δηλαδή το ελληνικό Δημόσιο, η ΕΤΕ και η ΔΕΗ είναι κατά συνέπεια πιστωτές της ΛΑΡΚΟ.

(8)	Όπως αναφέρεται στις παραγράφους (18) έως (25) κατωτέρω, το μετοχικό κεφάλαιο της ΛΑΡΚΟ είναι σήμερα αρνητικό και η επιχείρηση θα μπορούσε να θεωρηθεί προβληματική τουλάχιστον από το 2008. Επιπλέον, η ΛΑΡΚΟ φαίνεται να λειτουργεί χωρίς να καλύπτει το κόστος της.

3. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

3.1. Μέτρο 1: μη είσπραξη των οφειλών προς το Υπουργείο Οικονομικών

(9)

Από το 2004, φαίνεται ότι κάποιο χρέος της ΛΑΡΚΟ προς το ελληνικό Δημόσιο δεν έχει εισπραχθεί από τις ελληνικές αρχές. Το χρέος αυτό προήλθε από τη συμφωνία διευθέτησης του Απριλίου 1998, η οποία επήλθε μεταξύ της ΛΑΡΚΟ και των κυριότερων πιστωτών της, και συγκεκριμένα την παλιά ΛΑΡΚΟ, τη ΔΕΗ και το ελληνικό Δημόσιο. Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, η οφειλή της ΛΑΡΚΟ προς τους πιστωτές της έπρεπε να εξυπηρετηθεί με ετήσιο επιτόκιο 6 %. Ωστόσο, σύμφωνα με τις οικονομικές καταστάσεις της ΛΑΡΚΟ της περιόδου 2004-2012, η οφειλή προς το ελληνικό Δημόσιο παρέμεινε σταθερή ή αυξήθηκε ελαφρώς. Το 2004 ανερχόταν σε 10,3 εκατ. ευρώ και σήμερα σε 13 εκατ. ευρώ, ενώ οι αντίστοιχες οφειλές προς τη ΔΕΗ και την παλιά ΛΑΡΚΟ έχουν στο μεταξύ εξαλειφθεί ή μειωθεί ως εξής: ον

α)	Το 2004, το χρέος προς τη ΔΕΗ ανερχόταν σε 39 εκατ. ευρώ, ενώ το 2011 είχε εξαλειφθεί.

β)	Το 2007, η οφειλή προς την παλιά ΛΑΡΚΟ ανερχόταν σε 48,3 εκατ. ευρώ, ενώ το 2011 σε 43,8 εκατ. ευρώ.

(10)	Από τα προαναφερθέντα προκύπτει ότι οι οφειλές της ΛΑΡΚΟ προς τη ΔΕΗ και την παλιά ΛΑΡΚΟ εξυπηρετούνταν, ενώ το χρέος προς το Δημόσιο δεν είχε εισπραχθεί από το 2004 και μετά.

3.2. Μέτρο 2: η κρατική εγγύηση του 2008

(11)	Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, στις 22 Δεκεμβρίου 2008, το Δημόσιο χορήγησε εγγύηση για δάνειο ύψους 30 εκατ. ευρώ από την Αγροτική Τράπεζα. Στο παρόν στάδιο, οι όροι της εγγύησης και του δανείου δεν είναι γνωστοί. Η ΛΑΡΚΟ ήταν προβληματική επιχείρηση εκείνη την εποχή (βλέπε τμήμα 5.1 κατωτέρω).

3.3. Μέτρο 3: η αύξηση κεφαλαίου του 2009

(12)

Το 2009, υπό το πρίσμα του αρνητικού μετοχικού κεφαλαίου της ΛΑΡΚΟ, το διοικητικό συμβούλιό της πρότεινε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου ύψους 134 εκατ. ευρώ, με την οποία συμφώνησαν οι τρεις μέτοχοί της. Ωστόσο, μόνο το ελληνικό Δημόσιο άσκησε τα δικαιώματά του στο ακέραιο, ενώ η ΕΤΕ άσκησε τα δικαιώματά της μερικώς και η ΔΕΗ δεν συμμετείχε καθόλου στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Κανένας νέος μέτοχος δεν συνεισέφερε στο μετοχικό κεφάλαιο. Ως αποτέλεσμα, η αύξηση κεφαλαίου ανήλθε σε 65,5 εκατ. ευρώ, με εισφορά του Δημοσίου ύψους 45 εκατ. ευρώ (69 % της συνολικής εισφοράς κεφαλαίου) και με εισφορά της ΕΤΕ ύψους 20,5 εκατ. ευρώ (31 %).

3.4. Μέτρο 4: η κρατική εγγύηση του 2010

(13)

Στις 26 Μαΐου 2010, το ελληνικό Δημόσιο χορήγησε εγγύηση που καλύπτει εγγυητική επιστολή που παρέσχε η ΕΤΕ για χρέος ύψους 10,8 εκατ. ευρώ της ΛΑΡΚΟ. Η προμήθεια εγγύησης που καταβλήθηκε στο Δημόσιο ήταν 1 % και η εγγύηση κάλυπτε το 100 % του κινδύνου που συνδέεται με τη σχετική εγγυητική επιστολή. Επιπλέον, η κρατική εγγύηση ήταν αόριστης διάρκειας. Τέλος, η προμήθεια που χρεώθηκε από την ΕΤΕ στη ΛΑΡΚΟ ήταν ίση με 0,5 % ανά τρίμηνο, δηλαδή 2 % σε ετήσια βάση. Η ΛΑΡΚΟ την εποχή εκείνη ήταν προβληματική επιχείρηση (βλέπε τμήμα 5.1 κατωτέρω).

3.5. Μέτρο 5: μη είσπραξη φορολογικού προστίμου το 2010

(14)

Το 2010, οι ελληνικές φορολογικές αρχές έλεγξαν τις οικονομικές καταστάσεις της ΛΑΡΚΟ και απέρριψαν τη λογιστική εγγραφή ορισμένων ζημιών που προκύπτουν από συμβάσεις αντιστάθμισης (hedging) (για την τιμή του νικελίου). Ως αποτέλεσμα, επεβλήθη πρόστιμο ύψους 190 εκατ. ευρώ. Στη συνέχεια, η ΛΑΡΚΟ αμφισβήτησε το πρόστιμο ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία (7) η οντότητα που φέρει την ευθύνη για το φορολογικό πρόστιμο πρέπει να προκαταβάλει το 25 % του προστίμου, προκειμένου να μπορεί να αμφισβητήσει το πρόστιμο ενώπιον δικαστηρίου (στην προκειμένη περίπτωση 47 εκατ. ευρώ). Ωστόσο, στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, ένα ελληνικό διοικητικό δικαστήριο αποφάσισε να απαλλάξει την εταιρεία από την υποχρέωση της εκ των προτέρων καταβολής του 25 % του προστίμου, αντικαθιστώντας την με την υποχρέωση κατάθεσης εγγυητικών επιστολών ύψους 1,5 εκατ. ευρώ.

3.6. Μέτρο 6: οι κρατικές εγγυήσεις του 2011

(15)

Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, στις 30 Δεκεμβρίου 2011, το ελληνικό Δημόσιο χορήγησε εγγύηση για δύο δάνεια ύψους 30 και 20 εκατ. ευρώ από την Αγροτική Τράπεζα. Ένα από τα δάνεια (εκείνο των 20 εκατ. ευρώ) ήταν ληξιπρόθεσμο κατά τη στιγμή της χορήγησης της εγγύησης. Η προμήθεια εγγύησης που καταβλήθηκε στο Δημόσιο ήταν 1 % και οι εγγυήσεις κάλυψαν το 100 % των δανειακών ποσών. Τα επιτόκια των σχετικών δανείων ήταν ίσα με το «βασικό χρεωστικό επιτόκιο» (8,5 % εκείνη την εποχή) της δανειοδότριας τράπεζας προσαυξημένο κατά 0,6 % (για το δάνειο των 20 εκατ. ευρώ) και κατά 1,6 % (για το δάνειο των 30 εκατ. ευρώ). Την εποχή εκείνη η ΛΑΡΚΟ ήταν προβληματική επιχείρηση (βλέπε τμήμα 5.1 κατωτέρω).

4. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ

(16)	Οι ελληνικές αρχές δεν υπέβαλαν καμία παρατήρηση όσον αφορά στον χαρακτηρισμό των υπό εξέταση μέτρων ως κρατικής ενίσχυσης και την οποιαδήποτε ενδεχόμενη συμβατότητα δυνάμει της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης («ΣΛΕΕ»).

5. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

(17)

Η παρούσα απόφαση θίγει καταρχάς το ζήτημα του κατά πόσον η ΛΑΡΚΟ είναι προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια των κατευθυντηρίων γραμμών διάσωσης και αναδιάρθρωσης («Κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α») (8) (βλέπε κατωτέρω τμήμα (βλ. τμήμα 5.1 κατωτέρω). Ακολούθως, η Επιτροπή θα εξετάσει κατά πόσον τα υπό εξέταση μέτρα συνιστούν κρατική ενίσχυση υπέρ της ΛΑΡΚΟ κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ (βλέπε κατωτέρω τμήμα (βλ. τμήμα 5.2 κατωτέρω) και, τέλος, κατά πόσον μια τέτοια ενίσχυση θα μπορούσε να είναι συμβατή με την εσωτερική αγορά (βλέπε κατωτέρω τμήμα (βλ. τμήμα 5.4 κατωτέρω).

5.1. Δυσχέρειες της ΛΑΡΚΟ

(18)

Η Επιτροπή παρατηρεί ότι, όπως εμφαίνεται στον πίνακα 1 κατωτέρω, οι οικονομικές επιδόσεις της εταιρείας επιδεινώθηκαν σημαντικά κατά την περίοδο 2008-1ο εξάμηνο 2012.

Πίνακας 1:

Βασικά οικονομικά στοιχεία της ΛΑΡΚΟ 2007-6/2012 (σε εκατ. ευρώ)

2007

2008

2009

2010

2011

1ο εξάμηνο 2012 (9)

Κύκλος εργασιών

549,3

284

98,8

239

311

154,6

Κέρδη προ φόρων (ΚΠΦ)

– 116

– 105

6,4

6,5

–12,2

Εγγεγραμμένο κεφάλαιο

163,8

109

Ίδια κεφάλαια

104

–0,4

–35

–31

–26

–39

Συνολικό χρέος

141,2

230,1

233,9

261,8

262,7

326,0

Χρέος/ίδια κεφάλαια (δείκτης δανειακής εξαρτήσεως)

1,3

– 575,0

–6,6

–8,3

–10,1

–8,4

(19)

Το σημείο 10(α) των Κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α ορίζει ότι μια επιχείρηση θεωρείται προβληματική στην περίπτωση εταιρείας περιορισμένης ευθύνης εφόσον «έχει απωλεσθεί πάνω από το μισό του εγγεγραμμένου της κεφαλαίου και άνω του ενός τετάρτου του κεφαλαίου αυτού έχει απωλεσθεί κατά τη διάρκεια των δώδεκα τελευταίων μηνών». Αυτή η διάταξη απηχεί την παραδοχή ότι μια εταιρεία που αντιμετωπίζει σημαντική απώλεια του εγγεγραμμένου της κεφαλαίου δεν θα είναι σε θέση να ανακόψει τη ζημιογόνο πορεία της, η οποία θα την οδηγήσει προς μία σχεδόν βέβαιη οικονομική εξαφάνιση βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα (όπως ορίζει το σημείο 9 των Κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α).

(20)

Η Επιτροπή επισημαίνει επίσης ότι σύμφωνα με το σημείο 11 των Κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α, μια εταιρεία μπορεί να θεωρηθεί προβληματική «όταν υπάρχουν οι συνήθεις ενδείξεις μιας προβληματικής επιχείρησης όπως αύξηση των ζημιών, μείωση του κύκλου εργασιών, διόγκωση των αποθεμάτων, πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, φθίνουσα ταμειακή ροή, αυξανόμενη δανειοληψία, αύξηση των οικονομικών επιβαρύνσεων καθώς και εξασθένιση ή εξαφάνιση της αξίας του καθαρού ενεργητικού». Επ’ αυτού, σύμφωνα με το Γενικό Δικαστήριο, «η ύπαρξη αρνητικών ιδίων κεφαλαίων […] μπορεί να θεωρηθεί σημαντική ένδειξη της προβληματικής καταστάσεως μιας επιχειρήσεως» (10).

(21)

Σύμφωνα με τις οικονομικές καταστάσεις της ΛΑΡΚΟ για την περίοδο 2007-1ο εξάμηνο 2012, δεν απωλέσθηκε πάνω από το μισό του εγγεγραμμένου κεφαλαίου της εταιρείας. Ωστόσο, κατά την ίδια περίοδο τα ίδια κεφάλαια της εταιρείας κατέστησαν αρνητικά. Σε προγενέστερες υποθέσεις, η Επιτροπή έκρινε ότι, όταν μια εταιρεία έχει αρνητικά ίδια κεφάλαια, τούτο συνεπάγεται ουσιαστικά ότι ολόκληρο το εγγεγραμμένο κεφάλαιο αυτής της εταιρείας έχει απωλεσθεί και τεκμαίρεται εκ προοιμίου ότι πληρούνται τα κριτήρια του σημείου 10(α) των Κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α (11).

(22)

Στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, η Επιτροπή θεωρεί ότι το εγγεγραμμένο κεφάλαιο της ΛΑΡΚΟ φαίνεται να μην έχει απωλεσθεί πάνω από το μισό, μόνον διότι η εταιρεία δεν έλαβε τα ενδεικνυόμενα μέτρα που συνήθως προβλέπονται από την ελληνική νομοθεσία (12). Τα εν λόγω ενδεικνυόμενα μέτρα θα είχαν ως στόχο τη μετατροπή των ιδίων κεφαλαίων της εταιρείας από αρνητικά σε θετικά και, ταυτοχρόνως, την αύξηση αυτών σε κατάλληλο επίπεδο. Τα εν λόγω ενδεικνυόμενα μέτρα μπορούν να είναι είτε κεφαλαιοποίηση των ζημιών είτε αύξηση κεφαλαίου, είτε αμφότερα. Στο παρόν στάδιο, η Επιτροπή δεν έχει στη διάθεσή της πληροφορίες για τους λόγους για τους οποίους η ΛΑΡΚΟ δεν έλαβε αυτά τα μέτρα.

(23)

Από την άποψη αυτή, η Επιτροπή θεωρεί ότι η κεφαλαιοποίηση των ζημιών θα είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια ολόκληρου του εγγεγραμμένου κεφαλαίου της εταιρείας, δεδομένου ότι οι συσσωρευμένες απώλειες υπερέβαιναν το εγγεγραμμένο κεφάλαιο. Για τον λόγο αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα κριτήρια του σημείου 10(α) των Κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α πληρούνται στην παρούσα υπόθεση από το 2008.

(24)

Επιπλέον, όσον αφορά τα κριτήρια του σημείου 11, η Επιτροπή σημειώνει ότι η ΛΑΡΚΟ υπέστη σημαντική μείωση του κύκλου εργασιών της από το 2007 έως το 2009 και σημαντικές ζημίες το 2008 και 2009, για συνολικό ποσό 221 εκατ. ευρώ (116 εκατ. ευρώ και 105 εκατ. ευρώ αντιστοίχως). Το 2010 και το 2011, η εταιρεία είχε αυξήσει τον κύκλο εργασιών και τα κέρδη, αλλά όμως αυτές οι αυξήσεις δεν ήταν επαρκείς για την οικονομική ανάκαμψη της ΛΑΡΚΟ. Κατά την ίδια περίοδο, τα ίδια κεφάλαιά της παρέμειναν αρνητικά και το χρέος της συνέχισε να αυξάνεται. Επιπλέον, οι δραστηριότητες της ΛΑΡΚΟ κατέστησαν εκ νέου ζημιογόνες κατά το 1ο εξάμηνο του 2012.

(25)	Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η Επιτροπή είναι της άποψης ότι η ΛΑΡΚΟ μπορεί να θεωρηθεί προβληματική κατά την έννοια των Κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α κατά την περίοδο που χορηγήθηκαν τα διαπιστωθέντα μέτρα.

5.2. Ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης

(26)

Σύμφωνα με το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από το κράτος μέλος ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά.

(27)

Προκειμένου να εξαχθεί το συμπέρασμα για το κατά πόσον υπάρχει κρατική ενίσχυση, θα πρέπει επομένως να αξιολογηθεί κατά πόσον τα σωρευτικά κριτήρια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ (δηλ. μεταφορά κρατικών πόρων, επιλεκτικό πλεονέκτημα, δυνητική νόθευση του ανταγωνισμού και επηρεασμός των ενδοενωσιακών συναλλαγών) πληρούνται από το καθένα από τα εν λόγω μέτρα.

(28)	Η Ελλάδα δεν αμφισβήτησε το κατά πόσον τα μέτρα που περιγράφονται στο τμήμα 3 ανωτέρω συνεπάγονται κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

5.2.1. Κρατικοί πόροι και επιλεκτικό πλεονέκτημα του μέτρου 1 (μη είσπραξη οφειλών προς το Υπουργείο Οικονομικών)

(29)

Φαίνεται ότι κατά το διάστημα 2004-2012 το Υπουργείο Οικονομικών δεν εισέπραξε ως έπρεπε το χρέος της ΛΑΡΚΟ. Έτσι, στην τελευταία δόθηκε ουσιαστικά παράταση για την πληρωμή χρηματοοικονομικής υποχρέωσης προς το Υπουργείο Οικονομικών, κατά το διάστημα που παρουσίαζε οικονομικά προβλήματα. Το μέτρο αυτό εμπεριέχει σαφώς κρατικούς πόρους, υπό μορφή κρατικών εσόδων προς είσπραξη.

(30)

Σύμφωνα με την πάγια νομολογία (13), για να καθοριστεί κατά πόσο χορηγείται επιλεκτικό πλεονέκτημα από τη μη είσπραξη των οφειλών και κατά πόσο το πλεονέκτημα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, πρέπει να καταδειχθεί ότι η ΛΑΡΚΟ δεν μπορούσε να τύχει τέτοιου πλεονεκτήματος υπό κανονικές συνθήκες της αγοράς. Από την άποψη αυτή, το ουσιώδες ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι κατά πόσο η συμπεριφορά του Δημοσίου ως πιστωτή στις δεδομένες συνθήκες θα μπορούσε να συγκριθεί με τη συμπεριφορά ενός συνετού ιδιώτη επενδυτή.

(31)

Το χρέος εμφανίζεται στις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις της ΛΑΡΚΟ στο λογαριασμό με τίτλο «Υποχρεώσεις από τη σύμβαση ρύθμισης οφειλών της 27/4/1998», ο οποίος αποτελείται από τρεις επιμέρους λογαριασμούς για κάθε έναν από τους πιστωτές (παλιά ΛΑΡΚΟ, ΔΕΗ και Υπουργείο Οικονομικών). Μόνο το ποσό της οφειλής στον επιμέρους λογαριασμό της ΛΑΡΚΟ για το Υπουργείο Οικονομικών έναντι του Υπουργείου Οικονομικών παρέμεινε σταθερό ή αυξήθηκε ελαφρά, τουλάχιστον από το 2004, σε επίπεδο 13 εκατ. ευρώ, ενώ οι οφειλές προς τη ΔΕΗ και την παλιά ΛΑΡΚΟ, οι οποίες ήταν μέρη της ίδιας συνολικής διευθέτησης του δημοσίου χρέους, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα μειώθηκαν ή εξαλείφθηκαν (βλέπε παράγραφο 9 ανωτέρω). Έτσι, οι οφειλές προς τη ΔΕΗ και την παλιά ΛΑΡΚΟ μειώθηκαν ενώ το χρέος προς το ελληνικό Δημόσιο δεν εισπράχθηκε από αυτό.

(32)

Οι ελληνικές αρχές δεν διευκρίνισαν κατά πόσον, κατά τη διάρκεια της περιόδου 2004-2012, τα δημόσια χρέη της εταιρείας είχαν αναδιαταχθεί, με την εφαρμογή κατάλληλων κυρώσεων, και κατά πόσον η ΛΑΡΚΟ τήρησε τους όρους μιας τέτοιας συμφωνίας αναδιάταξης. Εξάλλου, οι ελληνικές αρχές δεν διευκρίνισαν τις ενέργειες του Δημοσίου κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου για να εισπράξει τις απαιτήσεις του από τη ΛΑΡΚΟ, δηλαδή εάν το Δημόσιο προσέφυγε σε δικαστήριο για την έκδοση ενταλμάτων πληρωμής, την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων κ.λπ.

(33)	Για τους προαναφερθέντες λόγους, η Επιτροπή αμφιβάλλει κατά πόσον το ελληνικό Δημόσιο συμπεριφέρθηκε ως συνετός ιδιώτης πιστωτής από το 2004. Το μέτρο χορηγήθηκε σε μία και μόνη επιχείρηση και είναι, κατά συνέπεια, επιλεκτικό.

(34)	Έτσι, η Επιτροπή κατέληξε στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι η μη είσπραξη του χρέους από το Υπουργείο Οικονομικών παρέσχε στην εταιρεία επιλεκτικό πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

5.2.2. Κρατικοί πόροι και επιλεκτικό πλεονέκτημα των μέτρων 2, 4 και 6 (κρατικές εγγυήσεις του 2008, 2010 και 2011)

(35)	Οι κρατικές εγγυήσεις θέτουν σε κίνδυνο κρατικούς πόρους, αφού τυχόν κατάπτωσή τους επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Επιπλέον, κάθε εγγύηση που δεν αμείβεται κατάλληλα συνεπάγεται απώλεια οικονομικών πόρων για το Δημόσιο. Συνεπώς, πληρούται το κριτήριο των κρατικών πόρων.

(36)

Όσον αφορά το πλεονέκτημα για τη ΛΑΡΚΟ, η Επιτροπή εφιστά την προσοχή στην ανακοίνωση της Επιτροπής για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις με τη μορφή εγγυήσεων («Ανακοίνωση περί εγγυήσεων») (14), τμήματα 2.2 και 3.2. Σύμφωνα με την ανακοίνωση περί εγγυήσεων, σε περίπτωση που ο δανειολήπτης δεν καταβάλλει την προμήθεια ανάληψης κινδύνου για την εγγύηση, του παρέχεται πλεονέκτημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο δανειολήπτης, ως προβληματική επιχείρηση, δεν θα μπορούσε να εξεύρει ένα πιστωτικό ίδρυμα διατεθειμένο να του χορηγήσει δάνειο με οποιουσδήποτε όρους, χωρίς κρατική εγγύηση. Επιπλέον, η ανακοίνωση περί εγγυήσεων ορίζει ότι η εκπλήρωση ορισμένων προϋποθέσεων θα μπορούσε να είναι επαρκής για την Επιτροπή προκειμένου να αποκλείσει την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης, όπως σε περίπτωση που ο δανειολήπτης δεν αντιμετωπίζει οικονομικές δυσχέρειες και η εγγύηση δεν καλύπτει ποσοστό μεγαλύτερο του 80 % του οφειλόμενου δανείου ή άλλης οικονομικής υποχρέωσης.

(37)

Στην προκειμένη περίπτωση, η Επιτροπή δεν διαθέτει ενδείξεις για το ύψος αναφοράς της αντίστοιχης προμήθειας εγγύησης το οποίο θα μπορούσε να εξευρεθεί στη χρηματοπιστωτική αγορά για παρόμοιες εγγυήσεις. Ωστόσο, μια ετήσια προμήθεια εγγύησης της τάξης του 1 % δεν φαίνεται εκ πρώτης όψεως να αντικατοπτρίζει τον κίνδυνο αθέτησης για τα εγγυημένα δάνεια, δεδομένων των σημαντικών οικονομικών δυσχερειών της ΛΑΡΚΟ και, ιδίως, του υψηλού δείκτη χρέους προς μετοχικό κεφάλαιο, καθώς και του αρνητικού μετοχικού κεφαλαίου της.

(38)

Επιπλέον, η Επιτροπή επισημαίνει ότι οι εγγυήσεις υπερέβησαν το 80 % της κάλυψης των εγγυημένων ποσών και χορηγήθηκαν σε προβληματική επιχείρηση. Έτσι, η Επιτροπή αμφιβάλλει κατά πόσον ένας εγγυητής σε οικονομία της αγοράς θα χορηγούσε στη ΛΑΡΚΟ εγγύηση για την τιμή αυτή. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αποκλειστεί η παρουσία κρατικής ενίσχυσης.

(39)	Επιπλέον, χωρίς την κρατική ενίσχυση, η Επιτροπή αμφιβάλλει για το κατά πόσον κάποιο πιστωτικό ίδρυμα θα ήταν διατεθειμένο να δανείσει τη ΛΑΡΚΟ με οποιουσδήποτε όρους.

(40)	Τέλος, οι εν λόγω εγγυήσεις ήταν μέτρα ad hoc υπέρ της ΛΑΡΚΟ και, κατά συνέπεια, έχουν επιλεκτικό χαρακτήρα.

(41)	Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί στο παρόν στάδιο ότι οι εγγυήσεις που χορηγήθηκαν από το Δημόσιο το 2008, το 2010 και το 2011 προσπόρισαν επιλεκτικό πλεονέκτημα στη ΛΑΡΚΟ.

5.2.3. Κρατικοί πόροι και επιλεκτικό πλεονέκτημα του μέτρου 3 (αύξηση κεφαλαίου το 2009)

(42)	Η αύξηση κεφαλαίου το 2009 ύψους 65,5 εκατ. ευρώ χορηγήθηκε από το ελληνικό δημόσιο κατά 69 % και από την ΕΤΕ κατά 31 % (βλέπε παράγραφο 12 ανωτέρω) (15). Κατά συνέπεια, η κρατική εισφορά ύψους 45 εκατ. ευρώ εμπεριέχει κρατικούς πόρους.

(43)

Όσον αφορά το πλεονέκτημα στη ΛΑΡΚΟ, η Επιτροπή σημειώνει ότι η αύξηση κεφαλαίου το 2009 χορηγήθηκε κυρίως από το ελληνικό Δημόσιο, κατά 69 %, και από την ΕΤΕ, ιδιωτικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, κατά 31 %. Η συμμετοχή κατά 31 % ενός ιδιώτη επενδυτή θα μπορούσε καταρχήν να θεωρηθεί ως ένδειξη ότι η εν λόγω επένδυση υποστηρίχθηκε επίσης από επενδυτές σε οικονομία της αγοράς.

(44)

Ωστόσο, η Επιτροπή σημειώνει ότι η ΕΤΕ αρνήθηκε να ασκήσει πλήρως τα δικαιώματά της σχετικά με την αύξηση κεφαλαίου, μολονότι αρχικά είχε συμφωνήσει για τον σκοπό αυτόν (βλέπε παράγραφο 12 ανωτέρω). Στο πλαίσιο αυτό, βάσει της συμμετοχής της ΕΤΕ πριν από την αύξηση κεφαλαίου, φαίνεται ότι η αρχική της συμμετοχή στην αύξηση κεφαλαίου ανερχόταν σε περίπου 49 εκατ. ευρώ, αλλά η τελική της συμμετοχή μειώθηκε σε 20,5 εκατ. ευρώ. Ως εκ τούτου, η συμμετοχή της ΕΤΕ στη ΛΑΡΚΟ μειώθηκε από 36 % πριν την αύξηση κεφαλαίου σε 33,4 % μετά από αυτήν.

(45)

Επιπλέον, η Επιτροπή σημειώνει ότι η ΕΤΕ στην ετήσια έκθεσή της του 2008 δήλωσε: «Η λογιστική αξία της ΛΑΡΚΟ Α.Ε. ποσού EUR 42.611 διαγράφηκε πλήρως λόγω ζημιών ποσού EUR (38.259) και απομείωσης της αξίας ποσού EUR 4.352 διότι ο Όμιλος δεν αναμένει να ανακτήσει το λογιστικό υπόλοιπο της επένδυσης, δεδομένου ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει σημαντικές οικονομικές δυσκολίες» (16). Βάσει της εν λόγω δήλωσης της ΕΤΕ, η Επιτροπή αμφιβάλλει κατά πόσον η συμμετοχή της ΕΤΕ στην αύξηση κεφαλαίου του 2009, η οποία έλαβε χώρα λίγους μήνες μετά από την ανωτέρω δήλωση, βασιζόταν στις προσδοκίες που θα έτρεφε ένας ιδιώτης επενδυτής σε οικονομία της αγοράς για θετική απόδοση από μια τέτοια επένδυση, ιδίως διότι, το 2009, η ΛΑΡΚΟ είχε ακόμη χειρότερα οικονομικά αποτελέσματα σε σχέση με εκείνα του 2008 (βλέπε τμήμα 5.1 ανωτέρω).

(46)

Επίσης, η Επιτροπή αμφιβάλλει κατά πόσον οι ενέργειες της ΕΤΕ δύνανται να συγκριθούν με εκείνες ενός κανονικού επενδυτή σε οικονομία της αγοράς, αφού η ΕΤΕ φαίνεται να έχει εκτεθεί στη ΛΑΡΚΟ, όχι μόνο ως μέτοχος, αλλά επίσης ως πιστωτής ή εγγυητής. Ως εκ τούτου, η απόφασή της να συμμετάσχει στην αύξηση κεφαλαίου μαζί με το Δημόσιο ενδέχεται να έχει προκληθεί από μια προσπάθεια να μειώσει τον πιστωτικό της κίνδυνο.

(47)

Επίσης, ο τρίτος μέτοχος της ΛΑΡΚΟ, η ΔΕΗ, δεν συμμετέσχε καθόλου στην αύξηση κεφαλαίου, μολονότι αρχικά είχε συμφωνήσει. Από αυτή την άποψη, βάσει της συμμετοχής της ΔΕΗ πριν από την αύξηση κεφαλαίου, φαίνεται ότι η αρχική συμμετοχή της στην αύξηση κεφαλαίου ήταν περίπου 38 εκατ. ευρώ, αλλά στο τέλος η ΔΕΗ δεν συμμετέσχε καθόλου. Ως εκ τούτου, η συμμετοχή της ΔΕΗ μειώθηκε από 29 % πριν την αύξηση κεφαλαίου σε 11,4 % μετά από αυτήν. Τέλος, σημειώνεται ότι κανένας νέος μέτοχος δεν συνεισέφερε στο μετοχικό κεφάλαιο.

(48)

Όπως διευκρίνισε το Γενικό Δικαστήριο, «η χρονική σύμπτωση δεν μπορεί, αυτή και μόνο, ακόμη και αν υπάρχουν σημαντικές ιδιωτικές επενδύσεις, να αποτελέσει στοιχείο εκ του οποίου θα μπορούσε να συναχθεί ότι δεν υπήρξε κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 ΕΚ, χωρίς να ληφθούν υπόψη τα λοιπά κρίσιμα πραγματικά ή νομικά στοιχεία» (17). Καταρχάς, φαίνεται ότι η ΛΑΡΚΟ ήταν όντως προβληματική επιχείρηση την εποχή της αύξησης κεφαλαίου του 2009 (βλέπε τμήμα 5.1 ανωτέρω), όμως την αύξηση κεφαλαίου δεν φαίνεται να ακολούθησε ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης, ώστε να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα της επιχείρησης και να διασφαλισθεί απόδοση για την επένδυση των μετόχων. Επίσης, η αύξηση κεφαλαίου του 2009 ήταν το τρίτο κρατικό μέτρο στήριξης σε χρονική περίοδο περίπου 5 ετών, μετά τη μη είσπραξη του χρέους από το Υπουργείο Οικονομικών από τουλάχιστον το 2004 (μέτρο 1) και την κρατική εγγύηση του 2009 (μέτρο 2). Συνεπώς, η αύξηση κεφαλαίου του 2009 πραγματοποιήθηκε σε ένα πλαίσιο στο οποίο οι δημόσιες αρχές είχαν ήδη αποδείξει τη βούλησή τους να στηρίξουν χρηματοοικονομικά τη ΛΑΡΚΟ και τούτο μπορεί να επηρέασε τη συμπεριφορά του ιδιώτη επενδυτή.

(49)

Σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη τις δυσκολίες της ΛΑΡΚΟ εκείνη την περίοδο και τις προσδοκίες ότι η επένδυση δεν θα απέφερε ικανοποιητική απόδοση βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, η Επιτροπή προκαταρκτικά θεωρεί ότι η συμμετοχή της ΕΤΕ στην αύξηση κεφαλαίου με 20,5 εκατ. ευρώ δεν αίρει αφ’ εαυτής τις αμφιβολίες της Επιτροπής σχετικά με ένα πιθανό πλεονέκτημα για τη ΛΑΡΚΟ (18).

(50)	Δεδομένου ότι η αύξηση κεφαλαίου χορηγήθηκε από το Δημόσιο αποκλειστικά στη ΛΑΡΚΟ, η Επιτροπή θεωρεί ότι το πλεονέκτημα έχει επιλεκτικό χαρακτήρα.

(51)	Βάσει των ανωτέρω στοιχείων, η Επιτροπή κατέληξε στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι η κρατική εισφορά στην αύξηση κεφαλαίου του 2009 παρέσχε επιλεκτικό πλεονέκτημα στη ΛΑΡΚΟ.

5.2.4. Κρατικοί πόροι και επιλεκτικό πλεονέκτημα του μέτρου 5 (μη είσπραξη φορολογικού προστίμου το 2010)

(52)

Η είσπραξη φορολογικού προστίμου αποτελεί έσοδο που περιέρχεται στο Δημόσιο. Συνεπώς, η μη είσπραξη της προκαταβολής αποτελεί διαφυγόντα κρατικά έσοδα και, επομένως, συνεπάγεται κρατικούς πόρους. Επιπλέον, η Επιτροπή σημειώνει ότι το μέτρο καταλογίζεται στο ελληνικό Δημόσιο, όπως αποφάνθηκε ελληνικό δικαστήριο, το οποίο αποτελεί όργανο του κράτους (19).

(53)

Προκειμένου να εξακριβωθεί η ύπαρξη πλεονεκτήματος στο εν λόγω μέτρο, η Επιτροπή πρέπει να συγκρίνει τις πράξεις του Δημοσίου ως πιστωτή με τις πράξεις ενός συνετού επενδυτή σε οικονομία της αγοράς. Η Επιτροπή παρατηρεί ότι η εν λόγω προκαταβολή φαίνεται να είναι υποχρεωτική σε περιστάσεις όπως η υπό εξέταση, δηλαδή για να αμφισβητηθεί το πρόστιμο ενώπιον ελληνικού δικαστηρίου. Ωστόσο, ως απόρροια απόφασης ελληνικού δικαστηρίου, το Δημόσιο δέχθηκε να παραιτηθεί της είσπραξης της προκαταβολής ύψους 47 εκατ. ευρώ και την αντικατέστησε με εγγυητικές επιστολές ύψους 1,5 εκατ. ευρώ.

(54)	Η Επιτροπή σημειώνει ότι το ποσό των εγγυητικών επιστολών είναι σημαντικά χαμηλότερο σε σύγκριση με την προκαταβολή που οφειλόταν αρχικά.

(55)

Βάσει των ανωτέρω, η Επιτροπή θεωρεί ότι ένας πιστωτής σε οικονομία αγοράς δεν θα δεχόταν να παραιτηθεί της είσπραξης των απαιτήσεών του χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Επιπλέον, η Επιτροπή θεωρεί ότι ένας πιστωτής σε οικονομία αγοράς δεν θα δεχόταν την αντικατάσταση μιας οφειλής αυτού του ύψους με μία πολύ χαμηλότερη εγγυητική επιστολή από εταιρεία, η οποία φαίνεται να είναι πιθανό να αθετήσει την υπόσχεσή της, λόγω των οικονομικών δυσχερειών της.

(56)	Φαίνεται ότι η μη είσπραξη της ανωτέρω προκαταβολής του φορολογικού προστίμου αποτελεί μέτρο ad hoc από το Δημόσιο, προς όφελος μεμονωμένης εταιρείας.

(57)

Εν προκειμένω, η Ελλάδα δεν υπέβαλε την εν λόγω απόφαση του δικαστηρίου ούτε άλλα επιχειρήματα που να δικαιολογούν το ότι οι κρατικές αρχές αποδέχθηκαν την αντικατάσταση της προκαταβολής του φορολογικού προστίμου βάσει γενικής εθνικής νομοθεσίας που καθορίζει αντικειμενικά κριτήρια για την έκδοση τέτοιων αποφάσεων.

(58)

Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί, στο παρόν στάδιο, ότι η μη είσπραξη της προκαταβολής ύψους 25 % του φορολογικού προστίμου από το Δημόσιο και η αντικατάστασή της με την υποχρέωση κατάθεσης εγγυητικών επιστολών παρέσχε στην εταιρεία επιλεκτικό πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

5.2.5. Στρέβλωση του ανταγωνισμού και επίπτωση των μέτρων 1 έως 6 στο εμπόριο

(59)

Η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει κατά πόσον τα μέτρα που έλαβαν οι ελληνικές αρχές υπέρ της ΛΑΡΚΟ ενδέχεται να νοθεύουν τον ανταγωνισμό και να επηρεάσουν τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών, παρέχοντας πλεονέκτημα σε αυτή την επιχείρηση σε σχέση με άλλους ανταγωνιστές οι οποίοι δεν λαμβάνουν δημόσια στήριξη.

(60)

Η ΛΑΡΚΟ δραστηριοποιείται σε έναν τομέα τα προϊόντα του οποίου αποτελούν αντικείμενο εμπορίας μεταξύ κρατών μελών και η ίδια εταιρεία εξάγει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της σε άλλα κράτη μέλη. Επιπλέον, πραγματοποιείται εξόρυξη, τήξη και εξευγενισμός νικελίου σε 6 κράτη μέλη πέραν της Ελλάδας, δηλ. στην Αυστρία, τη Φινλανδία, τη Γαλλία (Νέα Καληδονία), την Ισπανία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο (20). Όσον αφορά το εμπόριο νικελίου, το νικέλιο αποτελεί αντικείμενο εμπορίας σε σχεδόν όλα τα κράτη μέλη (21).

(61)

Όσον αφορά τη στρέβλωση του ανταγωνισμού, τα εν λόγω μέτρα δίνουν τη δυνατότητα στη ΛΑΡΚΟ να συνεχίσει να λειτουργεί έτσι ώστε να μην χρειάζεται να αντιμετωπίσει, όπως άλλοι ανταγωνιστές της, τις συνέπειες που κανονικά απορρέουν από τα προβληματικά οικονομικά αποτελέσματά της. Τούτο στρεβλώνει τον ανταγωνισμό, καθώς άλλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη, τήξη και εξευγενισμό νικελίου είναι υποχρεωμένες να λειτουργούν χωρίς εγγυήσεις ή κεφάλαια από το Δημόσιο.

(62)	Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα εν λόγω μέτρα επηρεάζουν τις συναλλαγές και νοθεύουν τον ανταγωνισμό.

5.2.6. Συμπέρασμα σχετικά με την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης

(63)	Με βάση τα ανωτέρω επιχειρήματα, η Επιτροπή θεωρεί, σε αυτό το στάδιο, ότι τα υπό εξέταση μέτρα 1 έως 6 ενδέχεται να συνεπάγονται κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

5.3. Παράνομη ενίσχυση

(64)

Εάν τα μέτρα που εντοπίστηκαν συνιστούν κρατική ενίσχυση, θεωρείται ότι χορηγήθηκαν κατά παράβαση των υποχρεώσεων κοινοποίησης και αναστολής που θεσπίζονται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ. Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί στο παρόν στάδιο ότι τα μέτρα υπέρ της ΛΑΡΚΟ συνιστούν παράνομη κρατική ενίσχυση.

5.4. Συμβατότητα της ενίσχυσης

(65)	Στον βαθμό που τα μέτρα συνιστούν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, η συμβατότητά τους πρέπει να αξιολογηθεί υπό το πρίσμα των εξαιρέσεων που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 του εν λόγω άρθρου.

(66)

Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου το κράτος μέλος οφείλει να επικαλεσθεί τους τυχόν λόγους που συνηγορούν υπέρ της συμβατότητας με την εσωτερική αγορά και να αποδείξει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις που απαιτεί η συμβατότητα αυτή (22). Οι ελληνικές αρχές δεν έχουν παράσχει καμία πιθανή αιτιολόγηση της συμβατότητας.

(67)

Παρά ταύτα, η Επιτροπή αξιολόγησε κατά πόσο κάποιος από τους πιθανούς λόγους συμβατότητας που προβλέπονται στη ΣΛΕΕ θα μπορούσε εκ πρώτης όψεως να ισχύει για τα υπό εξέταση μέτρα. Η Επιτροπή θεωρεί στο παρόν στάδιο ότι οι εξαιρέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 107 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ είναι άνευ αντικειμένου. Το ίδιο συμπέρασμα θα ίσχυε για τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχεία δ) και ε) της ΣΛΕΕ.

(68)

Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι η ΛΑΡΚΟ φαινόταν να είναι προβληματική ήδη το 2008 και εξακολουθεί να είναι προβληματική επί του παρόντος, δεν φαίνεται στο παρόν στάδιο ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί η εξαίρεση σχετικά με την ανάπτυξη ορισμένων περιοχών ή τομέων που προβλέπεται στο άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ.

(69)

Επίσης, η Επιτροπή αξιολόγησε κατά πόσον κάποιο από τα εν λόγω μέτρα θα μπορούσε να είναι συμβιβάσιμο δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της ΣΛΕΕ βάσει των κανόνων για την αντιμετώπιση της κρίσης που προβλέπονται στο προσωρινό πλαίσιο (23). Ωστόσο, η Επιτροπή σημειώνει ότι η ΛΑΡΚΟ ήταν ενδεχομένως προβληματική επιχείρηση πριν την 1η Ιουλίου 2008 και κατά συνέπεια δεν θα ήταν επιλέξιμη για ενίσχυση δυνάμει του προσωρινού πλαισίου. Επιπλέον, τα υπό αξιολόγηση μέτρα δεν φαίνεται να πληρούν τις υπόλοιπες προϋποθέσεις για την εφαρμογή του προσωρινού πλαισίου. Η Επιτροπή δεν διαθέτει πληροφορίες οι οποίες θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν ότι η ενίσχυση υπέρ της ΛΑΡΚΟ θα μπορούσε δυνητικά «να άρει μια σοβαρή διαταραχή στην οικονομία» της Ελλάδας, ενώ οι δραστηριότητες της εταιρείας δεν φαίνεται να εμπίπτουν στον ορισμό ενός σχεδίου κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος.

(70)

Ενόψει του χαρακτήρα των επίμαχων μέτρων και του γεγονότος ότι η ΛΑΡΚΟ μπορούσε να θεωρηθεί προβληματική επιχείρηση κατά το χρόνο χορήγησης των μέτρων (βλέπε τμήμα 5.1 ανωτέρω), φαίνεται ότι το συμβιβάσιμο των μέτρων μπορεί να αξιολογηθεί μόνο δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ και, ιδίως, υπό το πρίσμα των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α.

(71)	Ωστόσο, η Επιτροπή αμφιβάλλει, στο παρόν στάδιο, εάν η διαπιστωθείσα ενίσχυση θα μπορούσε να κηρυχθεί συμβιβάσιμη με τις Κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α, διότι φαίνεται ότι αρκετές από τις προϋποθέσεις και τις αρχές των τελευταίων δεν πληρούνται.

(72)

Η Επιτροπή σημειώνει καταρχάς ότι οι προϋποθέσεις για ενισχύσεις διάσωσης και αναδιάρθρωσης που ορίζονται στα τμήματα 3.1 και 3.2 των Κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α δεν φαίνεται να πληρούνται. Συγκεκριμένα, οι ελληνικές αρχές δεν παρείχαν καμία πληροφορία ως προς το κατά πόσον τα μέτρα έχουν λήξει και δεν έχουν υποβάλει κανένα σχέδιο αναδιάρθρωσης. Επιπλέον, η Επιτροπή σημειώνει ότι το Δημόσιο φαίνεται να έχει χορηγήσει επανειλημμένως μέτρα υπέρ της ΛΑΡΚΟ, ενώ η τελευταία ήταν προβληματική. Έτσι, ούτε η προϋπόθεση του τμήματος 3.3 των Κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α (αρχή της εφάπαξ ενίσχυσης) φαίνεται να πληρούται.

(73)	Η Επιτροπή υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι ελληνικές αρχές δεν προέβαλαν κανένα επιχείρημα όσον αφορά την πιθανή συμβατότητα της ενίσχυσης ως ενίσχυσης αναδιάρθρωσης.

5.5. Προκαταρκτικό συμπέρασμα όσον αφορά τη συμβατότητα

(74)	Στο παρόν στάδιο, η Επιτροπή αμφιβάλλει ως προς το συμβιβάσιμο με την εσωτερική αγορά των διαφόρων εν λόγω μέτρων.

6. ΑΠΟΦΑΣΗ

Με βάση τις ανωτέρω εκτιμήσεις, η Επιτροπή, ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 108 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καλεί την Ελλάδα να υποβάλει τις παρατηρήσεις της και να παράσχει όλες τις πληροφορίες που δύνανται να συμβάλουν στην αξιολόγηση της ενίσχυσης/του μέτρου, εντός ενός μηνός από την ημερομηνία παραλαβής της παρούσας επιστολής. Η ίδια καλεί τις αρχές της χώρας σας να διαβιβάσουν αμελλητί αντίγραφο της παρούσας επιστολής στον δυνητικό δικαιούχο της ενίσχυσης.

Η Επιτροπή επιθυμεί να υπενθυμίσει στην Ελλάδα ότι το άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα και εφιστά την προσοχή σας στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου, το οποίο προβλέπει την ανάκτηση των ενισχύσεων που έχουν χορηγηθεί παράνομα.

Η Επιτροπή προειδοποιεί την Ελλάδα ότι θα ενημερώσει τα ενδιαφερόμενα μέρη με τη δημοσίευση της παρούσας επιστολής και περίληψής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ενημερώσει επίσης τα ενδιαφερόμενα μέρη στις χώρες ΕΖΕΣ οι οποίες έχουν υπογράψει τη συμφωνία για τον ΕΟΧ, με δημοσίευση ανακοίνωσης στο συμπλήρωμα ΕΟΧ της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα ενημερώσει την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ αποστέλλοντάς της αντίγραφο της παρούσας επιστολής. Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη θα κληθούν να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους εντός ενός μηνός από την ημερομηνία της δημοσίευσης αυτής.”

(1) Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz.U. C 244 z 1.10.2004, s. 2).

(2) Βλέπε το Δεύτερο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα — Πρώτη επανεξέταση Δεκεμβρίου 2012, http://ec.europa.eu/economy_finance/publications/occasional_paper/2012/pdf/ocp123_en.pdf.

(3) Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) είναι ανώνυμη εταιρεία που ιδρύθηκε την 1η Ιουλίου 2011, προκειμένου να διαχειριστεί τη διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων.

(4) Σύσταση της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων, ΕΕ L 124 της 20.05.2003, σ. 36.

(5) Στοιχεία που καλύπτονται από το επαγγελματικό απόρρητο, σύμφωνα με την Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το επαγγελματικό απόρρητο στις αποφάσεις για τις κρατικές ενισχύσεις (OJ C 297 of 9.12.2003, p. 6).

(6) Η παραχώρηση των εγκαταστάσεων Αγίου Ιωάννη/Λάρυμνας είχε χορηγηθεί αρχικά στη ΛΑΡΚΟ με σύμβαση του 1976 για περίοδο 35 ετών, με λήξη στα τέλη Ιουνίου 2012 (επικυρώθηκε με τον νόμο 371/1976 (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως 167/A/1.7.1976). Σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 13, η εγκατάσταση τήξης αποτελούσε μέρος της παραχώρησης και μετά τη λήξη της παραχώρησης θα επέστρεφε στο κράτος χωρίς καμία υποχρέωση, μαζί με το δικαίωμα εξόρυξης.

(7) Ελληνικός Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος νόμος 2238/1994 (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ΦΕΚ A/151/16.9.94), άρθρο 74 (9).

(8) Ανακοίνωση της Επιτροπής — Κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων, ΕΕ C 244 της 1.10.2004, σ. 2.

(9) Στοιχεία που υποβλήθηκαν από το ΤΑΙΠΕΔ.

(10) Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-102/07 Freistaat Sachsen κατά Επιτροπής και T-120/07 MB Immobilien and MB System κατά Επιτροπής, [2010] Συλλογή II-585, σκέψη 106.

(11) Απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση C 38/2007 Arbel Fauvet Rail, ΕΕ L 238 της 5.9.2008, σ. 27, απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση C 27/2010 United Textiles, ΕΕ L 279 της 12.10.2012, σ. 30.

(12) Σύμφωνα με το άρθρο 47 του ελληνικού νόμου 2190/1920, σε περίπτωση που το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων της εταιρείας καταστεί κατώτερο του 50 % του μετοχικού κεφαλαίου, οι μέτοχοι πρέπει να αποφασίσουν (εντός 6 μηνών από τη λήξη του αντίστοιχου οικονομικού έτους) είτε για τη λύση της εταιρείας είτε για την υιοθέτηση άλλων μέτρων.

(13) Βλέπε π.χ. απόφαση της 29ης Απριλίου 1999 στην υπόθεση C-342/96 Ισπανία κατά Επιτροπής, Συλλογή 1999, σ. I-2459· απόφαση της 11ης Ιουλίου 2002 στην υπόθεση T-152/99 HAMSA κατά Επιτροπής, Συλλογή 2002, σ. II-3049· απόφαση της 29ης Ιουνίου 1999 στην υπόθεση C-256/97 DM Transport, Συλλογή 1999, σ. I-3913.

(14) ΕΕ C 155 της 20.6.2008, σ. 10.

(15) Η ακριβής ημερομηνία εγγραφής για απόκτηση μετοχών από το ελληνικό Δημόσιο και τους άλλους μετόχους δεν είναι γνωστή στην Επιτροπή. Αυτό το σημείο θα πρέπει να εξακριβωθεί κατά τη διάρκεια της επίσημης διαδικασίας έρευνας.

(16) Σημείωμα 24: Συμμετοχές σε συνδεόμενες εταιρείες.

(17) Υπόθεση T-565/08 Corsica Ferries κατά Επιτροπής, απόφαση της 11ης Σεπτεμβρίου 2012, δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 122.

(18) Βλέπε υποθέσεις T-358/94 Compagnie nationale Air France κατά Επιτροπής [1996] Συλλογή II-2109, σκέψεις 148-149 και T-296/97 Alitalia – Linee aeree italiane SpA κατά Επιτροπής [2000] Συλλογή II-3871, σκέψη 81.

(19) Βλέπε, εν προκειμένω, απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση Εικαζόμενη ενίσχυση υπέρ της Αλουμίνιον της Ελλάδος, ΕΕ L 166 της 27.6.2012, σ. 83.

(20)

Πηγή: British Geological Survey, European Mineral Statistics 2006-2010, http://www.bgs.ac.uk/; επίσης Nickel Institute, http://www.nickelinstitute.org.

(21)

Πηγή: British Geological Survey, European Mineral Statistics 2006-2010, http://www.bgs.ac.uk/.

(22) Υπόθεση C-364/90, Ιταλία κατά Επιτροπής, [1993] Συλλογή I-2097, σκέψη 20.

(23) Προσωρινό κοινοτικό πλαίσιο για τη λήψη μέτρων κρατικής ενίσχυσης με σκοπό να στηριχθεί η πρόσβαση στη χρηματοδότηση κατά τη διάρκεια της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης, ΕΕ C 16 της 22.1.2009, σ. 1, όπως τροποποιήθηκε με την ανακοίνωση της Επιτροπής για την τροποποίηση του προσωρινού κοινοτικού πλαισίου για τη λήψη μέτρων κρατικής ενίσχυσης με σκοπό να στηριχθεί η πρόσβαση στη χρηματοδότηση κατά τη διάρκεια της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης, ΕΕ C 303 της 15.12.2009, σ. 6. Το προσωρινό κοινοτικό πλαίσιο έληξε τον Δεκέμβριο 2011.

		ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2013.136.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 136

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 56 15 maja 2013

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2013/C 136/01	Informacje dotyczące listy zbiorczej zaufanych list państw członkowskich sporządzanej przez Komisję zgodnie z decyzją Komisji 2009/767/WE zmienioną decyzją 2010/425/UE	1

2013/C 136/02	Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE – Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń ( 1 )	2

2013/C 136/03	Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE – Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń ( 2 )	3

2013/C 136/04	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.6918 – Rhône Capital/CSM Bakery Supplies) ( 1 )	5

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2013/C 136/05	Kursy walutowe euro	6

2013/C 136/06	Komunikat Komisji w ramach dyrektywy 2007/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych (Publikacja tytułów i odniesień do norm zharmonizowanych na mocy prawodawstwa harmonizacyjnego Unii) ( 1 )	7

	INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2013/C 136/07	Zasady dokonywania zwrotu składek przeznaczonych na finansowanie krajowego funduszu produkcji zwierzęcej pobranych niesłusznie z tytułu zwierząt pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej wprowadzonych do Francji między dniem 1 stycznia 1996 r. a dniem 30 września 2004 r. w celu poddania ubojowi – Interbev (Francja)	11

2013/C 136/08	Informacje przekazane przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) ( 1 )	15

2013/C 136/09	Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001	24

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja Europejska
2013/C 136/10	Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych	25

	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2013/C 136/11	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.6827 – Honeywell/Intermec) ( 1 )	26

2013/C 136/12	Pomoc państwa – Grecja – Pomoc państwa SA.34572 (13/C) (ex 13/NN) – Grecja – Możliwa pomoc państwa na rzecz Larco General Mining & Metallurgical Company SA – Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( 1 )	27

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,2977
JPY	Jen	131,88
DKK	Korona duńska	7,4531
GBP	Funt szterling	0,84815
SEK	Korona szwedzka	8,6333
CHF	Frank szwajcarski	1,2416
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	7,5405
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,887
HUF	Forint węgierski	295,53
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6993
PLN	Złoty polski	4,1665
RON	Lej rumuński	4,3315
TRY	Lir turecki	2,3506
AUD	Dolar australijski	1,3080
CAD	Dolar kanadyjski	1,3157
HKD	Dolar Hongkongu	10,0726
NZD	Dolar nowozelandzki	1,5757
SGD	Dolar singapurski	1,6108
KRW	Won	1 441,01
ZAR	Rand	11,9560
CNY	Yuan renminbi	7,9715
HRK	Kuna chorwacka	7,5630
IDR	Rupia indonezyjska	12 642,00
MYR	Ringgit malezyjski	3,8787
PHP	Peso filipińskie	53,430
RUB	Rubel rosyjski	40,6650
THB	Bat tajlandzki	38,555
BRL	Real	2,6053
MXN	Peso meksykańskie	15,7759
INR	Rupia indyjska	71,0690


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG
	(2) Tekst mający znaczenie dla EOG, z wyjątkiem działań wchodzących w zakres załącznika I do Traktatu

Produkt	Państwo pochodzenia lub wywozu	Środki	Podstawa prawna	Data wygaśnięcia (3)
Niektóre spawane rury i przewody rurowe z żeliwa lub stali niestopowej	Białoruś, Chińska Republika Ludowa, Rosja, Tajlandia, Ukraina	Cło antydumpingowe	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1256/2008 (Dz.U. L 343 z 19.12.2008, s. 1)	20.12.2013