1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/1

Bundesminsterum für Inneres

Bundeskriminalamt

Josef-Holaubek-Platz 1

1090 Wien

Tel. +43 2483685621

Faks +43 2483685690

E-mail: BMI-II-BK-6-2-1@bmi.gv.at

Police Fédérale

DGJ/DJP/Service Central Drogues

Rue Frits Toussaint 47

1050 Bruxelles

Tel. +32 26427894

Faks +32 26427898

E-mail: dgj.djp.drugs.synthetiques@police.be

Supreme Cassation Prosecutor’s Office

1061 Sofia ‘Vitosha’ Blvd.

Tel. +359 29219330

Faks +359 29885895

E-mail: mpp_vkp@prb.bg

The Police of the Czech Republic

National Drug Headquarters

P.O. Box 62/NPC

170 89 Praha

Tel. +420 974836510

Faks +420 974836519

E-mail: npdc@mvcr.cz

Pharmaceutical Services

Ministry of Health

1475 Nicosia

Tel. +357 608607 / 608

Faks +357 22608649 / 793

E-mail: phscentral@phs.moh.gov.cy

apantelidou@phs.moh.gov.cy

Danish National Police

Police Department

National Centre of Investigation

Polititorvet 14

1780 Copenhagen V

Tel. +45 33148888

Faks +45 33322771

E-mail: nec@politi.dk

Estonian Forensic Science Institute

Tervise 30

13419 Tallinn

Tel. +372 6636600

E-mail: kohtuekspertiis@ekei.ee

National Bureau of Investigation

Forensic Laboratory

P.O. Box 285

FI-01301 Vantaa

Tel. +358 718786336

Faks +358 718786303

E-mail: kemia.huume.rtl.krp@poliisi.fi

ANSM

Pôle Stupéfiants et psychotropes

143-147 boulevard Anatole-France

93285 Saint-Denis Cedex

Tel. +33 155873633 / 3590

Faks +33 155873592

E-mail: marie-anne.courne@ansm.sante.fr

stephane.lucas@ansm.sante.fr

Ministry of Finance

General Directorate of General State Chemical Laboratory

3rd Chemical Service of Athens Department of Narcotics

An. Tsoha Street 16

115 21 Athens

Tel. +30 2106479333

Faks +30 2106479303 / 6481587

E-mail: narkot@ath.forthnet.gr

Oficina Central Nacional de Estupefaacientes (OCNE)

Complejo Policial de Canillas

Comisaría General de Policía Judicial

C/ Julián González Segador, s/n

28043 Madrid

Tel +34 915822540 / 915822560

Faks +34 915822980

E-mail: cenci@dgp.mir.es

Garda National Drugs Unit

An Garda Síochána

Dublin Castle

Dublin 2

Tel. +353 16669900

Faks +353 16699985

Lithuanian Criminal Police Bureau

Saltoniskiu str. 19

LT-08105 Vilnius

Tel. +370 52719768 / 52717928

Faks +370 52717917

E-mail: lkpb.rastine@policija.lt

drugs@policija.lt

Laboratoire National de Santé

Division «Toxicologie»

162A, avenue de la Faiencerie

1511 Luxembourg

Tel. +352 466644474 / 466644472

Faks +352 221331

Forensic Research Department of the State Police

Bruninieku street 72B

Riga, LV-1009

Tel. +371 67208405

E-mail: kimiki@ec.vp.gov.lv

Malta Police Drug Squad

Police HQ

Floriana

Tel. +356 22942021

Faks +356 21239909

E-mail: neil.harrison@gov.mt

Nederlands Forensisch Instituut (Netherlands Forensic Institute)

Laan van Ypenburg 6

2497 GB The Hague

P.O. Box 24044

2490 AA The Hague

Tel. +31 708886283 / 708886270

Faks +31 708886557

Bundesinstitut für Arzneimittel und Medizinprodukte Bundesopiumstelle

Kurt-Georg-Kiesinger-Allee 3

53175 Bonn

Tel. +49 22820730

Faks +49 2282075210

E-mail: btm@bfarm.de

Central Bureau of Investigation, Police Headquarters

Pulawska 148/150

02-624 Warsaw

Tel. +48 226015049

Faks +48 226015019

E-mail: cbs@policja.gov.pl

Police Scientific Laboratory

Head of Toxicology Unit

Rua Gomes Freire 174.o

1169-007 Lisboa

Tel. +351 218641740

Faks +351 213150808

E-mail: lpc.toxicologia@pj.pt

Ministry of Administration and Interior

General Directorate of the Romanian Police

Central Laboratory for Drug Analysis and Profiling

Șos. Ștefan cel Mare No 13-15, 2nd district

Bucharest

Tel. +40 212082525-26792

Faks +40 213100522

E-mail: laborator-co@politiaromana.ro

Presidium of the Police Force

Bureau of International Police Cooperation

Račianska 45

812 72 Bratislava

Tel. +421 961056450

Faks +421 961056459

E-mail: spocumps@minv.sk

General Police Directorate

National Forensic Laboratory

Vodovodna 95

SI-1000 Ljubljana

Tel. +386 14284493

Faks +386 14284986

GSM +386 41719892

E-mail: nfl@policija.si

sonja.klemenc@policija.si

Swedish National Laboratory of Forensic Science (SKL)

Statens kriminaltekniska laboratorium

SE-581 94 Linköping

Tel. +46 105628300

Faks +46 105628047

E-mail: skl@skl.polisen.se

National Police Headquarters

Central Drug Administration Unit

Budapest

Teve St. 4–6.

1139

Budapest

P.O. Box 314

1903

Tel. +36 14435618

Faks +36 14435514

E-mail: kincsesi@orfk.police.hu

Office of Health Authorisation and Administrative Procedures

Department of Narcotic Drugs Control

Budapest

Zrínyi St. 3.

1051

Tel. +36 13257970

Faks +36 13110063

E-mail: narcotic@eekh.hu

Direzione centrale per i servizi antidroga

Via Torre di Mezzavia 9

00173 Roma RM

Tel. +39 064651

Faks +39 0646523689 / 0646523885

E-mail: direzione.antidroga@interno.it

Drugs Intelligence Unit

Forensic Science Service

Drugs Team

Operational Headquarters

Priory House

Gooch Street North

Birmingham

B5 6QQ

Tel. +44 1216076821

Faks +44 1216224756

E-mail: diu@fss.pnn.police.uk

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/4

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32013M6777 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/4

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32012M6738 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/5

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32013M6731 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/6

1.1.

Projekt rozporządzenia SSM jest odpowiedzią na wniosek szefów państw i rządów o przedstawienie propozycji dotyczących SSM sformułowany na szczycie krajów strefy euro dnia 29 czerwca 2012 r. (3). EBC z zadowoleniem przyjmuje przedstawione propozycje, jako że są one zgodne z głównymi ustaleniami sprawozdania przewodniczącego Rady Europejskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. (4) oraz konkluzjami Rady Europejskiej z dnia 29 czerwca 2012 r. i 18 października 2012 r. W celu przerwania niekorzystnych związków pomiędzy bankami a rządami w niektórych państwach członkowskich należących do strefy euro oraz odwrócenia trwającego obecnie procesu fragmentacji rynku finansowego strefy euro potrzebne jest znaczące wzmocnienie unii gospodarczej i walutowej.

1.2.

Utworzenie SSM powinno przyczynić się do przywrócenia zaufania do sektora bankowego oraz ożywienia pożyczek międzybankowych i transgranicznych przepływów kredytowych poprzez niezależny zintegrowany nadzór we wszystkich uczestniczących państwach członkowskich w ramach systemu tworzonego przez EBC i krajowe organy nadzoru. Poprzez usuwanie krajowych zawirowań ekonomicznych i lepsze odzwierciedlanie potrzeb zintegrowanej strefy walutowej SSM przyczyni się również do skutecznego stosowania jednolitego zbioru przepisów dotyczących usług finansowych oraz harmonizacji procedur i praktyk nadzoru. W związku z tym EBC jest gotowy do wykonywania nowych zadań w odniesieniu do nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi przewidzianych w projekcie rozporządzenia SSM. EBC uważa, że art. 127 ust. 6 Traktatu stanowi właściwą podstawę prawną szybkiego i efektywnego powierzenia EBC szczególnych zadań związanych z nadzorem.

1.3.

EBC zgadza się z konkluzjami sprawozdania okresowego przedstawionego przez przewodniczącego Rady Europejskiej dotyczącego unii gospodarczej i walutowej oraz zintegrowanych ram finansowych (5). EBC zwraca uwagę, iż Rada Europejska wzywa do szybkiego przyjęcia przepisów związanych z harmonizacją krajowych przepisów dotyczących restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (6) oraz gwarantowania depozytów (7) we wnioskach ustawodawczych i wnioskach dotyczących wymogów kapitałowych dla banków do końca 2012 r. (8), co wspomogłyby wdrożenie SSM. Ponadto w sprawozdaniu okresowym wskazano, że zintegrowane przepisy finansowe nie mogą być planowane w oderwaniu od działań zmierzających do wypracowania lepiej zintegrowanych przepisów fiskalnych i gospodarczych, a także podkreślono potrzebę dalszego rozwoju w kierunku stworzenia jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. EBC jest zdania, że taki jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji – skupiony w ramach europejskiego urzędu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji – rzeczywiście stanowi uzupełnienie SSM konieczne do osiągnięcia dobrze funkcjonującej unii rynku finansowego. Taki mechanizm powinien być zatem stworzony lub przynajmniej powinny zostać wyraźnie określone terminy jego stworzenia i przejęcia przez EBC pełnej odpowiedzialności nadzorczej, co miałoby nastąpić z końcem okresu przejściowego, o którym mowa poniżej.

1.4.

W ocenie EBC projekt rozporządzenia SSM powinien być zgodny z następującymi podstawowymi zasadami. Po pierwsze, w ramach SSM EBC powinien mieć możliwość wykonywania zadań mu przydzielonych w sposób skuteczny i rygorystyczny, nienarażający jego reputacji. Po drugie, w ramach wykonywania swoich zadań EBC powinien pozostać niezależny. Po trzecie, powinien zostać zachowany ścisły podział pomiędzy nowymi zadaniami EBC związanymi z nadzorem a zadaniami dotyczącymi polityki pieniężnej powierzonymi mu w Traktacie. Po czwarte, EBC powinien mieć możliwość korzystania w pełnym zakresie z wiedzy, doświadczenia i zasobów operacyjnych krajowych organów nadzoru. Po piąte, SSM powinien działać w sposób całkowicie zgodny z podstawowymi zasadami jednolitego rynku usług finansowych oraz jednolitym zbiorem przepisów dotyczących usług finansowych. W tym względzie EBC przyjmuje również z zadowoleniem możliwość uczestnictwa w SSM państw członkowskich nienależących do strefy euro w celu zapewnienia większej harmonizacji praktyk nadzorczych w Unii Europejskiej, a tym samym wzmocnienia rynku wewnętrznego. Po szóste, EBC jest gotowy działać w sposób zgodny z najwyższymi standardami w zakresie odpowiedzialności za realizację zadań związanych z nadzorem.

1.5.

Po pierwsze, w celu umożliwienia prowadzenia efektywnego nadzoru przez SSM, projekt rozporządzenia SSM powierza EBC szczególne zadania nadzorcze związane z odpowiadającymi im niezbędnymi uprawnieniami nadzorczymi i dochodzeniowymi oraz bezpośrednim dostępem do informacji. Jest to konieczne dla zapewnienia efektywnego wypełniania zadań przez SSM. EBC z zadowoleniem przyjmuje objęcie nadzorem wszystkich instytucji kredytowych, co jest istotne dla utrzymania równych warunków działania pomiędzy bankami oraz dla uniknięcia segmentacji systemu bankowego. EBC z zadowoleniem przyjmuje również proponowane powierzenie mu uprawnień w zakresie nadzoru makroostrożnościowego, co pozwoli mu na koordynację stosowania polityk makro- i mikroostrożnościowych. EBC zauważa również, że projekt rozporządzenia SSM przewiduje, że EBC, w ramach wykonywania swych zadań związanych z nadzorem, powinien wspierać bezpieczeństwo i dobrą kondycję instytucji kredytowych oraz stabilność systemu finansowego (9), co oznacza, że jego obowiązki mają również charakter makroostrożnościowy. EBC wyraża pogląd, że projekt rozporządzenia SSM powinien umożliwić uruchomienie, z inicjatywy EBC lub organów krajowych, instrumentów makroostrożnościowych przewidzianych w prawie unijnym. W szczególności organy krajowe, z uwagi na spoczywającą na nich odpowiedzialność za stabilność finansową, ich bliski kontakt z narodowymi gospodarkami i systemami finansowymi oraz ich znajomość (10), powinny mieć do dyspozycji odpowiednie narzędzia umożliwiające im podejmowanie działań w celu ograniczenia ryzyka makroostrożnościowego związanego z sytuacją poszczególnych państw członkowskich, jednak bez ograniczenia możliwości podejmowania działań skutecznie zmniejszających takie ryzyko także przez SSM. Biorąc pod uwagę znaczenie funkcjonalnej odrębności pomiędzy nadzorem mikro- i makroostrożnościowym a odpowiedzialnością Rady Prezesów za stabilność finansową, w ramach SSM powinny zostać przewidziane szczególne procedury umożliwiające udział Rady Prezesów w podejmowaniu przez EBC decyzji dotyczących środków polityki makroostrożnościowej.

1.6.

Po drugie, EBC musi realizować zadania powierzone mu w projekcie rozporządzenia SSM bez uszczerbku dla celów ESBC przewidzianych w art. 1 Traktatu (11). EBC zagwarantuje, że jego działania w ramach SSM nie będą miały wpływu na wykonywanie przez ESBC jego zadań wynikających z Traktatu oraz Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej „Statutem ESBC”) ani nie zagrożą jego ramom instytucjonalnym. Zgodnie z Traktatem i Statutem (12) EBC w wykonywaniu swoich zadań, do których należą również zadania powierzone mu na mocy art. 127 ust. 6 Traktatu, cieszy się pełną niezależnością (13). Traktatowy wymóg niezależności odnosi się do EBC jako instytucji, zatem obejmuje jego organy, takie jak np. radę nadzoru i jej członków przy wykonywaniu zadań wynikających z projektu rozporządzenia SSM. Ponadto niezależność EBC oznacza również niezależność operacyjną organów nadzorczych, o której mowa w przyjętych niedawno podstawowych zasadach skutecznego nadzoru bankowego Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego (14) (zwanych dalej „podstawowymi zasadami”).

1.7.

Inny aspekt podstawowych zasad mający na celu zapewnienie efektywności nadzoru dotyczy odpowiedniej ochrony prawnej organów nadzoru w ramach wykonywania ich funkcji dotyczącej ochrony interesu publicznego. W tym kontekście EBC zwraca uwagę, że tendencje legislacyjne i orzecznictwo w wielu państwach członkowskich oraz na świecie zmierzają w kierunku ograniczenia odpowiedzialności organów nadzoru. EBC uważa, że odpowiedzialność EBC, odpowiednich organów krajowych i zatrudnionych przez nich urzędników powinna być przewidziana tylko w przypadku winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. Po pierwsze, takie ograniczenie odzwierciedlałoby zasady wspólne dla krajowych przepisów dotyczących organów nadzoru bankowego w rosnącej liczbie państw członkowskich, jak i w wielu ważnych centrach finansowych na świecie, które zmierzają w kierunku ograniczenia odpowiedzialności nadzorczej. Po drugie, byłoby ono spójne z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, uznającym odpowiedzialność tylko w przypadkach poważnej niezgodności z prawem. Po trzecie, postanowienie takie dostosowałoby przepisy unijne do ogólnoświatowego konsensusu osiągniętego wraz z podstawowymi zasadami, zgodnie z którym przepisy prawne dotyczące nadzoru muszą chronić organy nadzorcze i ich pracowników przez pozwami dotyczącymi ich działania lub zaniechania, do którego doszło w dobrej wierze, podczas wykonywania ich obowiązków, jak i pokrywać koszty obrony takiego działania lub zaniechania w celu większego wzmocnienia pozycji organów nadzorczych w stosunku do podmiotów nadzorowanych (15). Po czwarte, taki ogólnoświatowy konsensus oparty jest na złożoności zadań nadzorczych. W dobrze funkcjonującym systemie bankowym organy nadzorcze zobowiązane są chronić wiele poszczególnych interesów, jak i całość systemu finansowego. Ponadto organy nadzorcze muszą działać pod presją czasu, szczególnie w czasach kryzysu. Po piąte, określenie systemu odpowiedzialności w ramach SSM działającego w obrębie wielu jurysdykcji przyczyniłoby się do: (i) zharmonizowanego systemu odpowiedzialności w ramach SSM; (ii) zachowania zdolności SSM do działania, ponieważ zbyt rygorystyczny i zróżnicowany system odpowiedzialności w ramach złożonej struktury SSM mógłby osłabić możliwość podejmowania koniecznych działań przez organ nadzorczy SSM oraz (iii) ograniczenia spekulacyjnych postępowań prawnych dotyczących odpowiedzialności za działanie lub zaniechanie organu SSM.

1.8.

Po trzecie, aby przeciwdziałać potencjalnym konfliktom interesów i zapewnić autonomiczność procesów decyzyjnych EBC przy wykonywaniu jego zadań, zapewniając jednocześnie zgodność z ramami instytucjonalnymi ESBC, konieczne jest wyraźne oddzielenie powierzonych EBC zadań związanych z polityką pieniężną od zadań związanych z nadzorem. W celu zapewnienia rozdziału pomiędzy tymi zadaniami przy jednoczesnym umożliwieniu ogólnej strukturze czerpania korzyści z synergii, potrzebne są odpowiednie struktury zarządzające. W tym zakresie należy zadbać o to, aby zgodnie z projektem rozporządzenia SSM i w kontekście ram traktatowych, nowa rada nadzoru stanowiła punkt ciężkości funkcji nadzorczych EBC. Oprócz szefów nadzoru właściwych organów uczestniczących państw członkowskich w skład rady nadzoru jako obserwatorzy powinni również wejść przedstawiciele krajowych banków centralnych, które na mocy ustawy wykonują działalność związaną z nadzorem w sposób pomocniczy w stosunku do działań właściwych organów krajowych. Ponadto, w celu efektywnego wykonywania swoich zadań rada nadzoru powinna w najszerszym możliwym zakresie mieć możliwość korzystania ze wszelkich niezbędnych narzędzi i fachowej wiedzy, przy jednoczesnym poszanowaniu ostatecznych obowiązków traktatowych organów decyzyjnych EBC. W związku z tym ramy funkcjonowania rady nadzoru powinny zapewniać równe traktowanie w zakresie uczestnictwa przedstawicieli właściwych organów krajowych wszystkich uczestniczących państw członkowskich, w tym państw członkowskich, które ustanowiły bliską współpracę z EBC. Uwzględniając na koniec doświadczenie szeregu krajowych banków centralnych sprawujących już nadzór, EBC ustanowi odpowiednie wewnętrzne zasady i procedury w celu zapewnienia odpowiedniego rozdziału między funkcjami wspierającymi wykonywanie tych zadań.

1.9.

Po czwarte, konieczne jest, aby w wykonywaniu nowych zadań nadzorczych SSM był w stanie wykorzystywać fachową wiedzę i zasoby krajowych organów nadzoru. Konieczne są zarówno szczegółowe informacje jakościowe i skonsolidowana wiedza dotycząca instytucji kredytowych, jak i rzetelne informacje ilościowe. Poprzez odpowiednie procedury decentralizujące, przy zachowaniu jedności systemu nadzorczego i unikaniu powielania, SSM będzie w stanie korzystać z bliskiego kontaktu organów nadzoru z podmiotami nadzorowanymi, zachowując jednocześnie niezbędną ciągłość i spójność nadzoru wśród uczestniczących państw członkowskich. W związku z tym projekt rozporządzenia SSM powinien bardziej sprecyzować kwestie praktyczne dotyczące decentralizacji zadań nadzorczych w ramach SSM, a mianowicie poprzez określenie pewnych podstawowych zasad organizacyjnych. W szczególności powinien stanowić, że w celu wykonywania swych zadań związanych z nadzorem EBC powinien mieć możliwość zwracania się do właściwych organów krajowych, w szczególności w sprawie instytucji kredytowych o mniejszym znaczeniu ekonomicznym, finansowym lub ostrożnościowym, bez uszczerbku dla uprawnień EBC w zakresie udzielania wskazówek i wydawania instrukcji, a w uzasadnionych przypadkach – do przejmowania zadań organów krajowych. Projekt rozporządzenia SSM powinien także stanowić podstawę dla odpowiednich przepisów w zakresie efektywnego rozdziału zadań nadzorczych w ramach SSM, w tym procedur powiadomienia o decyzjach związanych z nadzorem podejmowanych przez właściwe organy krajowe. Oprócz szczególnych zasad, które powinny być zawarte w projekcie rozporządzenia SSM, EBC, w porozumieniu z właściwymi organami krajowymi uczestniczącymi w SSM, powinien zatem dokonać dalszego uszczegółowienia kryteriów i mechanizmów decentralizacji w ramach SSM w postaci szczegółowych zasad wymaganych w celu wdrożenia SSM. W szczególności zasady te powinny umożliwić instytucjom kredytowym, jako adresatom środków nadzoru, jasne określenie właściwego organu do kontaktu. Ponadto zarówno EBC, jak i właściwe organy krajowe, zgodnie z ich autonomią organizacyjną, muszą być w stanie określić środki potrzebne do wdrożenia należących do nich zadań w ramach SSM. Wreszcie, ważne będzie zagwarantowanie, aby ostateczna odpowiedzialność EBC za nadzór w ramach SSM odpowiadała uprawnieniom kontrolnym wobec SSM jako całości i podmiotów nadzorowanych, jak i uzgodnieniom dotyczącym ścisłej współpracy z właściwymi organami krajowymi, w tym określającym szczególne zasady postępowania w sytuacjach kryzysowych oraz zapewniającym odpowiedni przepływ informacji. W ramach SSM powinny być zatem przewidziane skuteczne zasady dotyczące przepływu informacji, także w celu uniknięcia powielania obowiązków sprawozdawczych instytucji kredytowych.

1.10.

Po piąte, projekt rozporządzenia SSM i projekt rozporządzenia EUNB muszą zapewnić spójność nowych ram prawnych z jednolitym rynkiem. Dwa następujące główne elementy mogą przyczynić się do osiągnięcia tego celu. Po pierwsze, projekt rozporządzenia SSM powinien państwom członkowskim chcącym przystąpić do SSM umożliwić zaangażowanie w odpowiednie mechanizmy ścisłej współpracy oraz pełnoprawny udział w działalności rady nadzoru, na równi z państwami członkowskimi strefy euro, tzn. wiążący się z takimi samymi prawami i obowiązkami. Po drugie, powierzenie EBC zadań związanych z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi państw członkowskich strefy euro stwarza nowe ramy instytucjonalne, które mogą wymagać dostosowania do zarządzania przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB). Projekt rozporządzenia EUNB powinien przewidywać konieczne zmiany dostosowujące strukturę zarządzania i kompetencje EUNB, w szczególności poprzez zapewnienie równego traktowania krajowych organów nadzorczych i EBC, przy jednoczesnym zapewnieniu niezależności EBC. EBC będzie w dalszym ciągu uczestniczył w Radzie Organów Nadzoru EUNB w zakresie przewidzianym w rozporządzeniu (UE) nr 1093/2010 (16). Ponadto, mając na uwadze nową centralną rolę EBC w SSM, EBC przyczyni się do zagwarantowania, aby właściwe organy krajowe uczestniczące w SSM zajmowały wzajemnie spójne stanowiska w organach decyzyjnych EUNB w sprawach wchodzących w zakres zadań nadzorczych EBC, także poprzez opracowanie szczególnych zasad w tym zakresie, bez uszczerbku dla zadań nadzorczych pozostających w zakresie kompetencji właściwych organach krajowych. Można wreszcie opracować odpowiednie uzgodnienia w celu zapewnienia sprawnej współpracy pomiędzy SSM a nieuczestniczącymi państwami członkowskimi.

1.11.

Po szóste, demokratyczna odpowiedzialność stanowi niezbędną przeciwwagę niezależności. Odpowiedzialność, którą EBC ponosi w ramach wykonywania swoich zadań oraz jego obowiązki sprawozdawcze powinny być utrzymane. EBC zwraca uwagę, że w związku z jego nowymi zadaniami nadzorczymi podobne obowiązki zostaną na niego nałożone w ramach projektu rozporządzenia SSM. W oparciu o te zobowiązania statutowe powinno się także opracować oddzielne, adekwatne mechanizmy odpowiedzialności, zgodne również z podstawowymi zasadami. Mechanizmy te powinny odzwierciedlać następujące kwestie. Po pierwsze, powinny uwzględniać zasadę niezależności EBC. Po drugie, odpowiedzialność powinna być ponoszona na poziomie, na którym decyzje są podejmowane i wdrażane. Mechanizmy odpowiedzialności powinny być zatem opracowane głównie na szczeblu europejskim, bez uszczerbku dla istniejących mechanizmów odpowiedzialności krajowych organów nadzoru, które również dotyczą ich odpowiednich zadań nadzorczych pozostających poza zakresem działania SSM oraz bez uszczerbku dla okazjonalnej wymiany poglądów pomiędzy przewodniczącym lub członkami rady nadzoru a parlamentami narodowymi. Po trzecie, powinny zostać ustanowione silne mechanizmy w celu zapewnienia poufności informacji związanych z nadzorem.

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/12

(1)

Na mocy decyzji z dnia 16 lipca 2012 r. (2) Rada mianowała członków Rady Zarządzającej Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego na okres od dnia 18 września 2012 r. do dnia 17 września 2015 r.

(2)

Jedno stanowisko członka Rady Zarządzającej w kategorii „przedstawiciele pracodawców” z ramienia Szwecji jest wolne,

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/13

(1)

Na mocy decyzji z dnia 16 lipca 2012 r. (2) Rada mianowała członków Rady Zarządzającej Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego na okres od dnia 18 września 2012 r. do dnia 17 września 2015 r.

(2)

W następstwie rezygnacji Romualdasa PUSVAŠKISA zwolniło się stanowisko członka Rady Zarządzającej centrum w kategorii „przedstawiciele rządów”.

(3)

Należy mianować członka Rady Zarządzającej centrum na pozostały okres bieżącej kadencji, czyli do dnia 17 września 2015 r.,

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/14

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/15

(1)

Decyzja 2009/470/WE określa procedury mające zastosowanie do wkładu finansowego Unii przeznaczonego na specyficzne środki weterynaryjne. Środki te obejmują kampanię przeciwko pryszczycy. Decyzja 2009/470/WE stanowi, że Unia może przyznać pomoc w celu ustanowienia unijnych rezerw szczepionek przeciwko pryszczycy oraz zawiera wymóg określenia poziomu udziału Unii i warunków, jakim taki udział musi odpowiadać.

(2)

Zgodnie z decyzją Rady 91/666/EWG z dnia 11 grudnia 1991 r. ustanawiającą wspólnotowe rezerwy szczepionek przeciwko pryszczycy (3) utworzono zapasy antygenów do szybkiego opracowania szczepionek przeciwko pryszczycy.

(3)

Na mocy dyrektywy 2003/85/WE Komisja ma zapewnić, aby unijne rezerwy skoncentrowanych inaktywowanych antygenów do produkcji szczepionek przeciwko pryszczycy były przechowywane na terenie unijnego banku antygenów i szczepionek. Ze względów bezpieczeństwa rezerwy te są przechowywane w wyznaczonych miejscach na terenie zakładów producenta.

(4)

Decyzja o liczbie dawek i różnorodności szczepów i podtypów antygenów wirusa pryszczycy przechowywanych w unijnym banku antygenów i szczepionek powinna być podjęta z uwzględnieniem potrzeb oszacowanych w kontekście planów gotowości przewidzianych w dyrektywie 2003/85/WE oraz sytuacji epidemiologicznej i, w stosownych przypadkach, w porozumieniu z laboratorium referencyjnym Unii Europejskiej ds. pryszczycy (4)  (5)  (6).

(5)

Zgodnie z decyzją Komisji 2009/486/WE z dnia 22 czerwca 2009 r. w sprawie zakupu antygenów wirusa pryszczycy (7) oraz decyzją Komisji C(2010) 3913 z dnia 21 czerwca 2010 r. w sprawie zakupu antygenów wirusa pryszczycy oraz unieszkodliwienia i zastąpienia tych antygenów w rezerwach Unii oraz zmieniającą decyzję 2009/486/WE (8) Komisja dokonała reorganizacji unijnego banku antygenów i szczepionek w oparciu o nowe umowy zawarte z producentem.

(6)

Zgodnie z art. 83 ust. 3 dyrektywy 2003/85/WE oraz art. 15 decyzji 2009/470/WE w przypadku gdy jest to w interesie Unii, szczepionki mogą być dostarczane do państw trzecich, w szczególności do tych, w których stwierdzono endemiczne występowanie pryszczycy. W zależności od sytuacji epidemiologicznej w danym państwie trzecim potrzebne mogą być szczepionki poliwalentne o różnym składzie odpowiednich antygenów.

(7)

Sytuacja epidemiologiczna w zakresie pryszczycy w niektórych częściach Afryki Północnej i zachodniej Eurazji uległa znacznemu pogorszeniu, głównie ze względu na rozprzestrzenianie się wirusów pryszczycy, których wcześniej nie odnotowywano w tych państwach, oraz pojawienie się nowych, odmiennych antygenowo rodowodów już występujących serotypów.

(8)

W odpowiedzi na sytuację epidemiologiczną w sąsiedztwie Unii konieczny jest zatem zakup dodatkowych ilości antygenów.

(9)

Zgodnie z art. 75 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (9) („rozporządzenie finansowe”) oraz art. 90 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (10) („przepisy wykonawcze”) zaciąganie zobowiązań na wydatki z budżetu Unii powinno być poprzedzone decyzją w sprawie finansowania, określającą istotne elementy działania obejmującego wydatki oraz przyjętą przez instytucję lub organy, którym instytucja ta przekazała uprawnienia.

(10)

Ponieważ całkowity budżet przeznaczony na przewidziane zamówienia oraz orientacyjna liczba i rodzaj zamówień i harmonogram ich udzielenia, określone w niniejszej decyzji, stanowią dostatecznie szczegółową podstawę działań w rozumieniu art. 90 ust. 3 przepisów wykonawczych, niniejsza decyzja stanowi decyzję w sprawie finansowania w rozumieniu art. 75 rozporządzenia finansowego.

(11)

Zgodnie z art. 80 ust. 4 dyrektywy 2003/85/WE Komisja powinna zawrzeć z producentem umowę na dostawę, dotyczącą zakupu, dostarczenia i przechowywania antygenów. Umowa powinna przewidywać odkupienie antygenów przez producenta z upływem pięcioletniego okresu gwarancji.

(12)

Dyrektywa 2003/85/WE przewiduje, że informacje dotyczące ilości i podtypów antygenów lub zatwierdzonych szczepionek przechowywanych w unijnym banku antygenów i szczepionek powinny być traktowane jako informacje niejawne. W związku z tym nie należy publikować informacji zawartych w załączniku do niniejszej decyzji, dotyczących ilości i podtypów antygenów wirusa pryszczycy, które mają zostać zakupione.

(13)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/17

—

Pomiar wpływu inwestycji wychodzącego poza zysk finansowy,

—

Edukacja finansowa,

—

Analiza kosztów i korzyści w sektorze badań, rozwoju i innowacji.

—

„Pomiar wpływu inwestycji wychodzącego poza zysk finansowy” – szkole wyższej „London School of Economics and Political Science” w Wielkiej Brytanii oraz

—

„Analiza kosztów i korzyści w sektorze badań, rozwoju i innowacji” – Uniwersytetowi w Mediolanie (Włochy).