22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/2

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 23 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal da Relação de Guimarães — Portugalia) — Vítor Hugo Marques Almeida przeciwko Companhia de Seguros Fidelidade-Mundial SA, Jorgemu Manuelowi da Cunii Carvalheirze, Paulowi Manuelowi Carvalheirze, Fundo de Garantia Automóvel

(Sprawa C-300/10) (1)

(Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody wynikające z ruchu pojazdów mechanicznych - Dyrektywa 72/166/EWG - Artykuł 3 ust. 1 - Dyrektywa 84/5/EWG - Artykuł 2 ust. 1 - Dyrektywa 90/232/EWG - Artykuł 1 - Prawo do odszkodowania z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wynikające z ruchu pojazdów mechanicznych - Odpowiedzialność cywilna ubezpieczonego - Przyczynienie się ofiary do powstania szkody - Ograniczenie prawa do odszkodowania)

2012/C 399/02

Język postępowania: portugalski

Sąd odsyłający

Tribunal da Relação de Guimarães

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Vítor Hugo Marques Almeida

Strona pozwana: Companhia de Seguros Fidelidade-Mundial SA, Jorge Manuel da Cunha Carvalheira, Paulo Manuel Carvalheira, Fundo de Garantia Automóvel

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Tribunal da Relação de Guimarães — Wykładnia art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 72/166/EWG z dnia 24 kwietnia 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności (Dz.U. L 103, s. 1), art. 2 ust. 1 drugiej dyrektywy Rady 84/5/EWG z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych (Dz.U. 1984, L 8, s. 17), oraz art. 1 i art. 1a trzeciej dyrektywy Rady 90/232/EWG z dnia 14 maja 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych (Dz.U. L 129, s. 33) — Zderzenie dwóch pojazdów, za które winy nie można przypisać żadnemu z kierowców — Pasażer jednego z pojazdów, który przyczynił się do powstania poniesionych przez niego szkód — Przepisy krajowe przewidujące możliwość odmowy lub ograniczenia odszkodowania ofierze, która przyczyniła się do wystąpienia szkód

Sentencja

W okolicznościach takich jak okoliczności sprawy przed sądem krajowym art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 72/166/EWG z dnia 24 kwietnia 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności, art. 2 ust. 1 drugiej dyrektywy Rady 84/5/EWG z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych oraz art. 1 trzeciej dyrektywy Rady 90/232/EWG z dnia 14 maja 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych powinny być interpretowane w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one przepisom krajowym, które w przypadku zderzenia dwóch pojazdów silnikowych powodującego uszkodzenia ciała pasażera jednego z tych pojazdów, gdy winy nie można przypisać żadnemu z kierowców tych pojazdów, zezwalają na ograniczenie lub wyłączenie odpowiedzialności cywilnej ubezpieczonych.

(1) Dz.U. C 234 z 28.8.2010.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/3

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 października 2012 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Portugalskiej

(Sprawa C-557/10) (1)

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Transport - Rozwój kolei wspólnotowych - Dyrektywa 91/440/EWG - Artykuł 5 ust. 3 - Przedsiębiorstwa transportu kolejowego - Niezależne zarządzanie - Decyzje w sprawie pracowników, majątku i własnych zamówień - Artykuł 7 ust. 3 - Przyznanie finansowania zarządcy infrastruktury - Dyrektywa 2001/14/WE - Artykuł 6 ust. 1 - Zbilansowanie zestawienia rachunkowego - Właściwe warunki - Niepełna transpozycja)

2012/C 399/03

Język postępowania: portugalski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: H. Støvlbæk i M. França, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Portugalska (przedstawiciele: L. Inez Fernandes i A. Pereira de Miranda, pełnomocnicy)

Przedmiot

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Brak przyjęcia w przepisanym terminie wszystkich przepisów niezbędnych dla dostosowania się do art. 5 ust. 3 dyrektywy Rady 91/440/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych (Dz.U. L 237, s. 25), w brzmieniu zmienionym przez dyrektywę 2001/12/WE (Dz.U. L 75, s. 1), do art. 7 ust. 3 dyrektywy 91/440/EWG oraz do art. 6 ust. 1 dyrektywy 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz przyznawanie świadectw bezpieczeństwa (Dz. U. L 75, s. 29)

Sentencja

Uzależniając wszystkie indywidualne decyzje w sprawie nabycia lub zbycia udziałów w spółkach przez publiczne przedsiębiorstwo transportu kolejowego CP Comboios de Portugal EPE od zgody rządu oraz nie przyjmując przepisów krajowych koniecznych do zastosowania się do obowiązku określenia właściwych warunków w celu zapewnienia, że zestawienia rachunkowe zarządcy infrastruktury, Rede Ferroviária Nacional — REFER EP, będą zbilansowane, Republika Portugalska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy, po pierwsze, art. 5 ust. 3 dyrektywy Rady 91/440/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych, zmienionej dyrektywą 2001/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r., a po drugie, art. 7 ust. 3 dyrektywy 91/440, zmienionej dyrektywą 2001/12, oraz art. 6 ust. 1 dyrektywy 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej, pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikacji w zakresie bezpieczeństwa, zmienionej dyrektywą 2007/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r.

2)	Republika Portugalska zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 38 z 5.2.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/3

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 23 października 2012 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Amtsgericht Köln — Niemcy, High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) — Zjednoczone Królestwo) — Emeka Nelson, Bill Chinazo Nelson, Brian Cheimezie Nelson przeciwko Deutsche Lufthansa AG (C-581/10), TUI Travel plc, British Airways plc, easyJet Airline Company Ltd, International Air Transport Association przeciwko Civil Aviation Authority (C-629/10)

(Sprawy połączone C-581/10 i C-629/10) (1)

(Transport lotniczy - Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 - Artykuły 5 — 7 - Konwencja montrealska - Artykuły 19 i 29 - Prawo do odszkodowania w przypadku opóźnienia lotu - Zgodność)

2012/C 399/04

Języki postępowania: niemiecki i angielski

Sąd odsyłający

Amtsgericht Köln, High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Emeka Nelson, Bill Chinazo Nelson, Brian Cheimezie Nelson (C-581/10), TUI Travel plc, British Airways plc, easyJet Airline Company Ltd, International Air Transport Association (C-629/10)

Strona pozwana: Deutsche Lufthansa AG (C-581/10), Civil Aviation Authority (C-629/10)

Przedmiot

(Sprawa C-581/10)

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Amtsgericht Köln — Wykładnia art. 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. L 46, s. 1) — Prawo do odszkodowania w przypadku opóźnienia lotu — Zgodność tego prawa z zakazem zasądzania odszkodowania z nawiązką lub odszkodowania niekompensacyjnego, zawartym w art. 29 konwencji o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego (konwencji montrealskiej), zatwierdzonej decyzją Rady z dnia 5 kwietnia 2001 r. (Dz.U. L 194, s. 38)

(Sprawa C-629/10)

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) — Wykładnia art. 5, 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. L 46, s. 1) — Prawo do odszkodowania w przypadku opóźnienia — Skutki wyroku Trybunału z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawach połączonych C-402/07 i C-432/07 Sturgeon

Sentencja

Wykładni art. 5–7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, należy dokonywać w ten sposób, że pasażerom opóźnionych lotów przysługuje prawo do odszkodowania na mocy tego rozporządzenia w sytuacji, gdy z powodu tych lotów ponoszą oni stratę czasu wynoszącą co najmniej trzy godziny, czyli gdy docierają do swojego miejsca docelowego co najmniej trzy godziny po pierwotnie przewidzianej przez przewoźnika lotniczego godzinie przylotu. Takie opóźnienie nie daje jednak pasażerom prawa do odszkodowania, jeżeli przewoźnik lotniczy jest w stanie dowieść, iż duże opóźnienie lotu jest spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków, to jest okoliczności, które pozostają poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika lotniczego.

2)	Analiza pytań prejudycjalnych nie wykazała istnienia żadnej okoliczności mogącej mieć wpływ na ważność art. 5–7 rozporządzenia nr 261/2004.

(1) Dz.U. C 72 z 5.3.2011.

Dz.U. C 89 z 19.3.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/4

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof — Niemcy) — Folien Fischer AG, Fofitec AG przeciwko Ritrama SpA

(Sprawa C-133/11) (1)

(Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Jurysdykcja w sprawach cywilnych i handlowych - Jurysdykcja szczególna w przypadku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego - Powództwo o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego lub prawa („negative Feststellungsklage”) - Prawo domniemanego sprawcy zdarzenia wywołującego szkodę do pozwania potencjalnego poszkodowanego przed sąd miejsca, w którym zdarzenie rzekomo nastąpiło lub może nastąpić, w celu ustalenia nieistnienia odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego)

2012/C 399/05

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Folien Fischer AG, Fofitec AG

Strona pozwana: RITRAMA SpA

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Bundesgerichtshof — Wykładnia art. 5 pkt 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. L 12, s. 1) — Jurysdykcja szczególna w przypadku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego — Powództwo o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego lub prawa (negative Feststellungsklage) — Prawo sprawcy zdarzenia wywołującego szkodę do pozwania poszkodowanego przed sąd miejsca, w którym zdarzenie nastąpiło lub może nastąpić, w celu stwierdzenia nieistnienia odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego

Sentencja

Artykuł 5 pkt 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że powództwo o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego lub prawa zmierzające do stwierdzenia braku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego jest objęte zakresem stosowania tego przepisu.

(1) Dz.U. C 204 z 9.7.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/4

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 października 2012 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej

(Sprawa C-164/11) (1)

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 2003/96/WE - Opodatkowanie produktów energetycznych i energii elektrycznej - Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)

2012/C 399/06

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciel: W. Mölls, pełnomocnik)

Strona pozwana: Republika Francuska (przedstawiciele: G. de Bergues i N. Rouam, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: S. Centeno Huerta, pełnomocnik)

Przedmiot

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Brak ustanowienia, w przewidzianym terminie, przepisów niezbędnych do dostosowania systemu opodatkowania energii elektrycznej do przepisów dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. L 283, s. 51) — Stosowanie stawki jednolitej po upływie okresu przejściowego

Sentencja

Nie ustanawiając przepisów niezbędnych do dostosowania systemu opodatkowania energii elektrycznej do przepisów dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej mimo upływu okresu przejściowego przewidzianego w jej art. 18 ust. 10 akapit drugi, Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom, której na niej ciążą na mocy tej dyrektywy.

2)	Republika Francuska zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 186 z 25.6.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/5

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 października 2012 (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Förvaltningsrätten i Falun — Szwecja) — Daimler AG (C-318/11), Widex A/S (C-319/11) przeciwko Skatteverket

(Sprawy połączone C-318/11 i C-319/11) (1)

(Wspólny system podatku od wartości dodanej - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuły 170 i 171 - Ósma dyrektywa VAT - Artykuł 1 - Dyrektywa 2008/9/WE - Artykuł 3 lit. a) - Zasady zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju - Podatnik mający siedzibę w państwie członkowskim i wykonujący w innym państwie członkowskim jedynie działalność w zakresie testów technicznych lub badań)

2012/C 399/07

Język postępowania: szwedzki

Sąd odsyłający

Förvaltningsrätten i Falun

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Daimler AG (C-318/11), Widex A/S (C-319/11)

Strona pozwana: Skatteverket

Przedmiot

(Sprawa C-318/11)

Wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Förvaltningsrätten i Falun — Wykładnia art. 170 i 171 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1), art. 1 i 2 ósmej dyrektywy Rady 79/1072/EWG z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju (Dz.U. L 331, s. 11), a także art. 2, 3 i 5 dyrektywy Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz.U. L 44, s. 23) — Producent pojazdów samochodowych mający siedzibę w państwie członkowskim A, który nabył określone usługi w państwie członkowskim B w celu przeprowadzania w nim, za pośrednictwem spółki zależnej mającej siedzibę w tym państwie członkowskim, testów wytrzymałości wytwarzanych przez niego pojazdów w warunkach zimowych, w perspektywie ich sprzedaży w państwie członkowskim A — Spółka zależna należąca w 100 % do producenta pojazdów samochodowych, której podstawowym celem działalności jest udostępnianie spółce dominującej lokali, torów do testów oraz świadczenie usług związanych z przeprowadzaniem testów w państwie członkowskim B, koniecznych dla działalności gospodarczej wykonywanej przez spółkę dominującą w państwie członkowskim jej siedziby — Kwestia istnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez producenta pojazdów samochodowych w państwie członkowskim B

(Sprawa C-319/11)

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Förvaltningsrätten i Falun — Wykładnia art. 170 i 171 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1) oraz art. 1 i 2 ósmej dyrektywy Rady 79/1072/EWG z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju (Dz.U. L 331, s. 11) — Spółka produkująca aparaty do korekty słuchu mająca siedzibę w państwie członkowskim A, która nabyła w państwie członkowskim B towary i usługi do celów działalności jej centrum badawczego w dziedzinie audiologii znajdującego się w tym państwie członkowskim, i którego personel jest zatrudniony przez tę spółkę — Kwestia istnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę produkującą aparaty do korekty słuchu w państwie członkowskim B

Sentencja

Podatnika podatku od wartości dodanej mającego siedzibę w państwie członkowskim i przeprowadzającego w innym państwie członkowskim jedynie testy techniczne lub prace badawcze z wyłączeniem transakcji podlegających opodatkowaniu nie można uważać za mającego w tym innym państwie „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są transakcje gospodarcze” w rozumieniu art. 1 ósmej dyrektywy 79/1072/EWG Rady z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju, zmienionej dyrektywą Rady 2006/98/WE z dnia 20 listopada 2006 r., i art. 3 lit. a) dyrektywy Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim.

Wykładni tej nie podważa, w sytuacji takiej jak w sporze przed sądem krajowym w sprawie C-318/11, okoliczność, iż podatnik ma w państwie członkowskim, w którym złożył wniosek o zwrot, spółkę zależną, której jest jedynym właścicielem i której działalność polega prawie wyłącznie na świadczeniu na rzecz podatnika różnych usług związanych z przeprowadzanymi testami technicznymi.

(1) Dz.U. C 269 z 10.9.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/6

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation — Belgia) — Déborah Prete przeciwko Office national de l’emploi

(Sprawa C-367/11) (1)

(Swobodny przepływ osób - Artykuł 39 WE - Obywatel państwa członkowskiego poszukujący pracy w innym państwie członkowskim - Równość traktowania - Zasiłek absolwencki na rzecz młodych osób poszukujących pierwszej pracy - Przyznanie zasiłku uzależnione od warunku odbycia co najmniej sześcioletniej nauki w państwie przyjmującym)

2012/C 399/08

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Cour de cassation

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Déborah Prete

Strona pozwana: Office national de l’emploi

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Cour de cassation (Belgia) — Wykładnia art. 12, 17, 18 i 39 WE (obecnie art. 18, 20, 21 i 45 TFUE) — Zasiłek absolwencki na rzecz młodych osób poszukujących pierwszej pracy — Przyznanie zasiłku uzależnione od ukończenia co najmniej sześcioletniej nauki w placówce oświatowej danego państwa członkowskiego — Odmowa przyznania zasiłku obywatelowi innego państwa członkowskiego, który ukończył nauką na poziomie szkoły średniej w tym innym państwie z uwagi wyłącznie na niespełnienie wyżej wymienionego warunku — Czynniki, które należy uwzględnić przy dokonywaniu oceny związku młodej osoby z krajowym rynkiem pracy

Sentencja

Artykuł 39 WE sprzeciwia się przepisowi krajowemu, takiemu jak rozpatrywany w postępowaniu przed sądem krajowym, uzależniającemu prawo do zasiłku absolwenckiego przysługującego młodym osobom poszukującym pierwszej pracy od warunku odbycia przez zainteresowanego co najmniej sześcioletniej nauki w placówce oświatowej przyjmującego państwa członkowskiego w zakresie, w jakim wspomniany warunek stoi na przeszkodzie uwzględnieniu innych reprezentatywnych elementów właściwych dla ustalenia istnienia rzeczywistego związku między osobą ubiegającą się o zasiłek absolwencki a danym geograficznie określonym rynkiem pracy i wykracza z tego względu poza to, co jest konieczne do osiągnięcia zamierzonego przez wspomniany przepis celu polegającego na zagwarantowaniu istnienia takiego związku.

(1) Dz.U. C 282 z 24.9.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/6

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 października 2012 r. — Komisja Europejska przeciwko Królestwu Belgii

(Sprawa C-387/11) (1)

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuły 49 TFUE i 63 TFUE - Artykuły 31 i 40 porozumienia EOG - Opodatkowanie dochodów kapitałowych i dochodów z ruchomości - Spółki inwestycyjne będące rezydentami i spółki inwestycyjne niebędące rezydentami - Zaliczka na poczet podatku od dochodów kapitałowych - Zaliczenie zaliczki na poczet podatku od dochodów kapitałowych - Zwolnienie dochodów kapitałowych i dochodów z ruchomości - Dyskryminacja - Uzasadnienie)

2012/C 399/09

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: W. Mölls i C. Soulay, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Belgii (przedstawiciele: J.-C. Halleux i M. Jacobs, pełnomocnicy)

Interwenient popierający żądania strony pozwanej: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciel: S. Behzadi-Spencer, pełnomocnik)

Przedmiot

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Naruszenie art. 49 TFUE i 63 TFUE oraz art. 31 i 40 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym — Opodatkowanie dochodów kapitałowych i dochodów z ruchomości — Zwolnienie na rzecz spółek inwestycyjnych — Przepisy krajowe przewidujące pobieranie zaliczki u źródła na poczet podatku od dochodów kapitałowych i dochodów z ruchomości — Dyskryminacja zagranicznych spółek inwestycyjnych, które nie mają stałego zakładu na terytorium kraju w zakresie, w jakim spółki te nie mogą dochodzić zwrotu kwot zapłaconych tytułem zaliczki na poczet podatku od dochodów kapitałowych — Brak uzasadnienia

Sentencja

Poprzez utrzymanie odmiennych przepisów dotyczących opodatkowania dochodów kapitałowych i dochodów z ruchomości w zależności od tego, czy są one otrzymywane przez spółki inwestycyjne będące rezydentami, czy spółki inwestycyjne niebędące rezydentami, które nie posiadają w Belgii stałego zakładu, Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 49 TFUE i 63 TFUE, a także art. 31 i 40 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r.

2)	Królestwo Belgii zostaje obciążone kosztami postępowania.

3)	Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 305 z 15.10.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/7

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof — Niemcy) — Bernhard Rintisch przeciwko Klausowi Ederowi

(Sprawa C-553/11) (1)

(Znaki towarowe - Dyrektywa 89/104/EWG - Artykuł 10 ust. 1 i art. 10 ust. 2 lit. a) - Rzeczywiste używanie - Używanie znaku w postaci, także zarejestrowanej jako znak towarowy, różniącej się w elementach, które nie zmieniają jego charakteru odróżniającego - Skutki wyroku w czasie)

2012/C 399/10

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Bernhard Rintisch

Strona pozwana: Klaus Eder

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Bundesgerichtshof — Wykładnia art. 10 ust. 1 i art. 10 ust. 2 lit. a) pierwszej dyrektywy Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz. U. L 40, s. 1) — Pojęcie używania znaku towarowego — Przepisy krajowe, zgodnie z którymi używanie znaku towarowego w postaci różniącej się od postaci, w jakiej ten znak został zarejestrowany, również jest uważane za używanie zarejestrowanego znaku, pod warunkiem że różnice nie zmieniają charakteru odróżniającego znaku towarowego — Rejestracja znaku towarowego w celu zabezpieczenia lub rozszerzenia zakresu ochrony innego zarejestrowanego znaku towarowego — Uzasadnione oczekiwania — Zastosowanie nowej linii orzeczniczej do sytuacji zakończonych w chwili wydania wyroku

Sentencja

Artykuł 10 ust. 2 lit. a) pierwszej dyrektywy Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, by właściciel zarejestrowanego znaku towarowego mógł do celów wykazania jego używania w rozumieniu tego przepisu powoływać się na jego używanie w postaci różniącej się od postaci, w jakiej znak ten został zarejestrowany, pod warunkiem że różnice między tymi dwiema postaciami nie zmieniają charakteru odróżniającego tego znaku, i to niezależnie od faktu, że owa odmienna postać również została zarejestrowana jako znak towarowy.

Artykuł 10 ust. 2 lit. a) dyrektywy 89/104 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie takiej wykładni przepisu krajowego mającego na celu dokonanie transpozycji wspomnianego art. 10 ust. 2 lit. a) do prawa krajowego, zgodnie z którą ten ostatni przepis nie znajduje zastosowania do „obronnego” znaku towarowego, który został zarejestrowany tylko po to, aby zabezpieczyć lub rozszerzyć zakres ochrony innego zarejestrowanego znaku towarowego, który z kolei został zarejestrowany w postaci, w jakiej jest używany.

(1) Dz.U. C 80 z 17.3.2012.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/7

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 25 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny — Polska) — Maria Kozak przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Lublinie

(Sprawa C-557/11) (1)

(Podatek VAT - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuły 306–310 - Procedura szczególna dla biur podróży - Usługi przewozu świadczone przez biuro podróży we własnym zakresie - Pojęcie pojedynczej usługi - Artykuł 98 - Obniżona stawka podatku VAT)

2012/C 399/11

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Naczelny Sąd Administracyjny

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Maria Kozak

Strona pozwana: Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Naczelny Sąd Administracyjny — Wykładnia art. 306-310 oraz art. 98 w związku z pkt 5 załącznika III do dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1) — Zakres zastosowania szczególnego systemu opodatkowania biur podróży — Odmowa zastosowania obniżonej stawki podatku VAT obowiązującej dla usług transportowych do usług przewozu świadczonych przez biuro podróży we własnym imieniu w ramach całościowej usługi turystycznej — Uznanie usługi za jedno świadczenie

Sentencja

Artykuły 306–310 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że własne usługi przewozu stanowiące element składowy usługi turystycznej świadczonej podróżnym przez biuro podróży za cenę ryczałtową, opodatkowanej zgodnie ze wskazanymi przepisami, podlegają ogólnym zasadom opodatkowania podatkiem od wartości dodanej, w szczególności w odniesieniu do stawki podatku, a nie szczególnej procedurze opodatkowania transakcji dokonywanych przez biura podróży. Zgodnie z art. 98 tej dyrektywy, jeżeli państwo członkowskie wprowadziło obniżoną stawkę podatku od wartości dodanej dla usług przewozu, stawka ta znajduje zastosowanie do omawianych usług własnych biura podróży.

(1) Dz.U. C 25 z 28.1.2012.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/8

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus — Finlandia) — Anssi Ketelä

(Sprawa C-592/11) (1)

(Rolnictwo - Rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 i nr 1974/2006 - Wsparcie na podjęcie działalności przez młodych rolników - Warunki przyznania - Podjęcie działalności po raz pierwszy w gospodarstwie rolnym jako kierujący gospodarstwem - Przesłanki zastosowania w przypadku podjęcia działalności poprzez osobę prawną)

2012/C 399/12

Język postępowania: fiński

Sąd odsyłający

Korkein hallinto-oikeus

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Anssi Ketelä

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Korkein hallinto-oikeus — Wykładnia art. 22 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz.U. L 277, s. 1) oraz art. 13 ust. 4 i 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1974/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 (Dz.U. L 368, s. 15) — Warunki przyznania wsparcia na podjęcie działalności przez młodych rolników — Podjęcie działalności po raz pierwszy w gospodarstwie rolnym jako kierujący gospodarstwem — Wsparcie na podjęcie działalności przyznane osobie fizycznej w związku z nabyciem rodzinnego gospodarstwa rolnego — Przerwanie wypłaty wsparcia ze względu na to, że jego beneficjent był wcześniej udziałowcem mniejszościowym i prezesem spółki akcyjnej prowadzącej przede wszystkim hodowlę trzody chlewnej

Sentencja

Artykuł 22 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) należy interpretować w ten sposób, że ustanowiony w tym przepisie wymóg, by zainteresowana osoba podjęła działalność po raz pierwszy w gospodarstwie rolnym „jako kierujący gospodarstwem”, oznacza w sytuacji, w której zainteresowany podejmuje działalność, posługując się spółką akcyjną, że sprawuje on faktyczną i trwałą kontrolę zarówno nad gospodarstwem rolnym, jak i nad jego zarządem.

O ile państwa członkowskie mogą określić konkretnie warunki, w których można przyjąć, że kandydat do pomocy posiada ten przymiot „kierującego gospodarstwem”, jest to jednak poddane zastrzeżeniu, że warunki te nie będą wykraczać poza ramy, które mają one określać, i że w zgodzie z celami rozporządzenia nr 1698/2005 zapewnią tym samym, by ów kandydat posiadał faktyczną i trwałą kontrolę zarówno nad gospodarstwem rolnym, jak i nad jego zarządem. Wymogi takie spełniają przepisy krajowe takie jak przepisy, których dotyczy sprawa przed sądem odsyłającym, przewidujące, że jeżeli młody rolnik podejmuje działalność, posługując się osobą prawną, uzyskanie wsparcia jest w szczególności uzależnione od tego, czy przysługują mu uprawnienia decyzyjne w tej osobie prawnej, co wymaga, by posiadał on ponad połowę udziałów w tej osobie prawnej i by udziały te dawały ponad połowę głosów.

(1) Dz.U. C 49 z 18.02.2012.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/9

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Patent- und Markensenat (Austria) w dniu 6 września 2012 r. — Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH przeciwko Pfahnl Backmittel GmbH

(Sprawa C-409/12)

2012/C 399/14

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Oberster Patent- und Markensenat

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH

Strona pozwana: Pfahnl Backmittel GmbH

Pytania prejudycjalne

Czy znak towarowy stał się „nazwą powszechnie używaną w odniesieniu do towarów lub usług” w rozumieniu art. 12 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/95/WE (1), jeżeli:

a)	przedsiębiorcom jest wprawdzie wiadome, że chodzi w tym względzie o wskazanie pochodzenia, jednakże z reguły nie ujawniają tego wobec konsumentów, oraz

b)	konsumenci postrzegają znak towarowy (także) z tego powodu już nie jako wskazanie pochodzenia, lecz jako nazwę powszechnie używaną w odniesieniu do towarów lub usług, dla których znak ten został zarejestrowany?

2)	Czy „zaniechanie”, o którym mowa w art. 12 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/95/WE ma miejsce już wtedy, gdy właściciel znaku towarowego pozostaje bezczynny, mimo że przedsiębiorcy nie informują klientów o tym, że chodzi o zarejestrowany znak towarowy?

Czy znak towarowy, który stał się w wyniku działania lub zaniechania właściciela nazwą powszechnie używaną dla użytkownika końcowego, ale nie dla odbiorców handlowych, należy uznać za wygasły wtedy i tylko wtedy, gdy konsumenci są zdani na to oznaczenie, ponieważ brak jest równoważnych oznaczeń alternatywnych?

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (wersja skodyfikowana (Dz.U. L 299, s. 25).

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/9

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te ’s-Hertogenbosch (Niderlandy) w dniu 18 września 2012 r. — X przeciwko Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst z

(Sprawa C-426/12)

2012/C 399/15

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Gerechtshof te ’s-Hertogenbosch

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: X.

Druga strona postępowania: Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst

Pytania prejudycjalne

Czy występuje podwójne zastosowanie w rozumieniu art. 2 ust. 4 lit. b) dyrektywy [2003/96] (1), jeżeli węgiel (produkt objęty kodami CN 2701, 2702 i 2704) wykorzystywany jest jako paliwo do ogrzewania w piecu wapiennym, podczas gdy dwutlenek węgla wytworzony w tym piecu wapiennym z węgla (i wapienia) służy wytwarzaniu gazu z pieca wapiennego, który następnie wykorzystywany jest jako niezbędny do oczyszczania soku dyfuzyjnego uzyskanego z buraków cukrowych?

Czy występuje podwójne zastosowanie w rozumieniu art. 2 ust. 4 lit. b) dyrektywy [2003/96], jeżeli węgiel (produkt objęty kodami CN 2701, 2702 i 2704) wykorzystywany jest jako paliwo do ogrzewania, podczas gdy dwutlenek węgla wytworzony podczas ogrzewania i zawarty w gazie z pieca wapiennego zostaje wchłonięty następnie podczas wspomnianego oczyszczania w 66 % przez wapno defekacyjne, sprzedawane rolnictwu jako nawóz wapienny?

Jeżeli występuje podwójne zastosowanie w rozumieniu art. 2 ust. 4 lit. b) dyrektywy [2003/96]: Czy biorąc pod uwagę brzmienie art. 2 ust. 4 in initio tej dyrektywy, nie ma ona zastosowania, wobec czego zainteresowana nie może powoływać się [do celów wykładni pojęcia podwójnego zastosowania w prawie krajowym w rozumieniu art. 20 lit. e) Wbm (2)] na bezpośredni skutek wspomnianej dyrektywy?

Jeżeli występuje podwójne zastosowanie w rozumieniu art. 2 ust. 4 lit. b) dyrektywy [2003/96] i (w konsekwencji) dyrektywa ta nie ma zastosowania: Czy prawo Unii sprzeciwia się wykładni pojęcia podwójnego zastosowania według prawa krajowego, która jest węższa niż wykładnia na podstawie wspomnianej dyrektywy, do celów nałożenia podatku takiego jak rozpatrywanego w niniejszej sprawie podatku od paliw?

(1) Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. L 283, s. 51).

(2) Wet belastingen op milieugrondslag (ustawa o podatkach na ochronę środowiska).

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/10

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bacău (Rumunia) w dniu 21 września 2012 r. — Elena Luca przeciwko Casa de Asigurări de Sănătate Bacău

(Sprawa C-430/12)

2012/C 399/16

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Curtea de Apel Bacău

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Elena Luca

Strona pozwana: Casa de Asigurări de Sănătate Bacău

Pytania prejudycjalne

Czy art. 56 [TFUE] (dawny art. 49 WE) i art. 22 rozporządzenia nr 1408/71 (1) stoją na przeszkodzie przepisom krajowym takim jak art. 40 ust. 1 lit. b) i art. 45 i 46 dekretu nr 592/2008, zgodnie z którymi pracownik najemny lub osoba prowadząca działalność na własny rachunek albo członkowie rodzin tych osób, mają prawo do zwrotu całkowitej kwoty kosztów poniesionych za granicą na opiekę medyczną jedynie jeżeli uprzednio uzyskali zgodę w tym zakresie?

Czy częściowa zapłata za zabieg medyczny wykonany we Wspólnocie, w kwocie obliczonej zgodnie ze stawkami państwa członkowskiego ubezpieczenia — w niniejszej sprawie zgodnie z w art. 7a dekretu nr 122/2007 (uchylonego na mocy dekretu nr 729/2009) — stanowi ograniczenie w rozumieniu art. 56 [TFUE] (dawnego art. 49 WE)?

W wypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytanie, do kwoty jakiej wysokości należy dokonywać zwrotu kosztów poniesionych przez ubezpieczone osoby w sytuacji gdy kwota płatności przewidzianych przez państwo członkowskie zamieszkania różni się od kwoty należnej za świadczenia przewidziane przez przepisy państwa członkowskiego, w którym dokonany został zabieg?

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) NR 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 149, s. 2)

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/10

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Înalta Curte de Casație și Justiție (Rumunia) w dniu 24 września 2012 r. — Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Soluționare a Contestațiilor, Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili przeciwko SC Rafinăria Steaua Română SA

(Sprawa C-431/12)

2012/C 399/17

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Înalta Curte de Casație și Justiție

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Soluționare a Contestațiilor, Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili

Strona pozwana: SC Rafinăria Steaua Română SA

Pytanie prejudycjalne

Czy wykładnia art. 124 kodeksu postępowania podatkowego zgodnie z którą państwo nie jest zobowiązane do zapłaty odsetek w związku z kwotami, których zażądano na podstawie deklaracji podatku VAT, za okres od dnia potrącenia tych kwot do dnia stwierdzenia nieważności aktów dotyczących potrącenia na mocy orzeczenia sądowego, jest sprzeczna z art. 183 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1).

(1) Dz.U. L 347, s. 1.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/10

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) w dniu 26 września 2012 r. — ACI Adam BV i in. przeciwko Stichting de Thuiskopie i in.

(Sprawa C-435/12)

2012/C 399/18

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Hoge Raad der Nederlanden

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: ACI Adam BV, Alpha International BV, AVC Nederland BV, BAS Computers & Componenten BV, Despec BV, Dexxon Data Media and Storage BV, Fuji Magnetics Nederland, Imation Europe BV, Maxell Benelux BV, Philips Consumer Electronics BV, Sony Benelux BV, Verbatim GmbH

Strona pozwana: Stichting de Thuiskopie, Stichting Onderhandelingen Thuiskopie vergoeding

Pytania prejudycjalne

Czy art. 5 ust. 2 lit. b) — ewentualnie w związku z art. 5 ust. 5 — dyrektywy 2001/29 (1) należy interpretować w ten sposób, że wymienione tam ograniczenie prawa autorskiego ma zastosowanie do zwielokrotnień spełniających wymogi wymienione w tym przepisie niezależnie od tego, czy egzemplarze utworów, które zostały zwielokrotnione, znalazły się w dyspozycji danej osoby fizycznej w sposób dozwolony, czyli bez naruszenia praw autorskich uprawnionych, czy też owo ograniczenie dotyczy tylko zwielokrotnień egzemplarzy, jakie dana osoba miała do dyspozycji bez naruszenia praw autorskich?

Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze potwierdzi ostatnią hipotezę, to czy zastosowanie „testu trzystopniowego” na podstawie art. 5 ust. 5 dyrektywy 2001/29 może prowadzić do rozszerzenia zakresu stosowania ograniczenia ustanowionego w art. 5 ust. 2, czy też stosowanie testu może prowadzić wyłącznie do zawężenia zakresu tego ograniczenia?

Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze potwierdzi ostatnią hipotezę, to czy przepis prawa krajowego mający na celu nałożenie godziwego wynagrodzenia z tytułu zwielokrotnień sporządzanych przez osobę fizyczną do użytku prywatnego a nie na cele handlowe bezpośrednie lub pośrednie, niezależnie od tego, że sporządzenie odpowiednich zwielokrotnień na podstawie art. 5 ust. 2 dyrektywy 2001/29 jest dozwolone — a przepis ten nie narusza prawa zakazu i roszczenia odszkodowawczego uprawnionego — stoi w sprzeczności z art. 5 dyrektywy 2001/29 lub jakimkolwiek innym przepisem prawa Unii?

Czy dla udzielenia odpowiedzi na to pytanie w świetle „testu trzystopniowego” na podstawie art. 5 ust. 5 dyrektywy 2001/29 ma znaczenie, że środki technologiczne zapobiegające sporządzaniu niedozwolonych kopii do użytku prywatnego nie są (jeszcze) dostępne?

Czy dyrektywa 2004/48 (2) ma zastosowanie do sporu takiego jak w postępowaniu głównym, w którym — po tym jak państwo członkowskie na podstawie art. 5 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2001/29 nałożyło na producentów i importerów nośników przeznaczonych do zwielokrotniania utworów zobowiązanie do odprowadzenia przewidzianej w tym przepisie godziwej rekompensaty i postanowiło, że należy ją wpłacić wyznaczonej przez to państwo członkowskie organizacji, której powierzono pobór i dystrybucję godziwej rekompensaty — podmiot zobowiązany do zapłaty wnosi, aby w kontekście określonych spornych okoliczności mających znaczenie dla określenia godziwej rekompensaty sąd dokonał ustaleń obciążających wskazaną organizację, która się przeciw temu broni?

(1) Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167, s. 10).

(2) Dyrektywa 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej (Dz.U. L 157, s. 45).

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/11

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te ’s-Hertogenbosch (Niderlandy) w dniu 1 października 2012 r. — X, druga strona postępowania: Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst

(Sprawa C-437/12)

2012/C 399/19

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Gerechtshof te ’s-Hertogenbosch

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca odwołanie: X

Druga strona postępowania: Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst

Pytania prejudycjalne

Czy przy ocenie podlegającego odpowiedzi w ramach art. 110 TFUE pytania, czy kwota podatku od rejestracji [będącego przedmiotem postępowania] samochodu osobowego za rok 2010 przekracza (bądź nie) wartość rezydualną podatku zawartego nadal w wartości zarejestrowanych już w kraju podobnych pojazdów osobowych, dla określenia tej wartości rezydualnej należy przyjąć za podobny:

—	porównywalny pojazd osobowy, który w roku pierwszego wprowadzenia do użytku [będącego przedmiotem postępowania] samochodu osobowego (2006) został zarejestrowany jako nowy pojazd, albo

—

ponadto również (inne) pojazdy osobowe dostępne w 2010 r. na rynku pojazdów używanych i które podobnie jak [będący przedmiotem postępowania] samochód osobowy w dniu 30 maja 2006 r. zostały po raz pierwszy wprowadzone do użytku i poza tym są porównywalne, które jednak po dniu 30 maja 2006 r. (w okresie od 30 maja 2006 r. do 2009 r.) zostały (przywiezione i) zarejestrowane jako używane pojazdy osobowe, lub

—

ponadto również (inne) pojazdy osobowe dostępne w 2010 r. na rynku pojazdów używanych i które inaczej niż [będący przedmiotem postępowania] samochód osobowy po dniu 30 maja 2006 r. po raz pierwszy zostały wprowadzone do użytku, lecz poza tym są porównywalne i które po dniu 30 maja 2006 r. (w okresie od 30 maja 2006 r. do 2009 r.) zostały (przywiezione i) zarejestrowane jako nowe albo używane pojazdy osobowe?

Czy przy ocenie pytania, czy art. 110 TFUE stoi na przeszkodzie pobieraniu podatku BPM (1) od rejestracji pojazdu osobowego w 2010 r., w zakresie w jakim podatek ten zależy od poziomu emisji CO2 (według tabeli w art. 9 ust. 1 ustawy o BPM), tę część podatku należy jako nowy podatek odróżniać od podatku BPM zależnego do dnia 1 lutego 2008 r. wyłącznie od ceny katalogowej, tak że o ile podatek zależy od poziomu emisji CO2, porównanie z (podobnymi) używanymi pojazdami osobowymi zarejestrowanymi przed dniem 1 stycznia 2010 r. jest bez znaczenia?

W przypadku, gdy nie chodzi o nowy podatek w rozumieniu pytania drugiego: czy pobór podatku BPM od rejestracji pojazdu osobowego w 2010 r., w zakresie w jakim podatek ten zależy od poziomu emisji CO2 (według tabeli w art. 9 ust. 1 ustawy o BPM), na podstawie art. 110 TFUE stoi na przeszkodzie temu, że względem porównywalnych z [będącym przedmiotem postępowania] samochodem osobowym wprowadzonych po raz pierwszy do użytku przed dniem 1 lutego 2008 r. pojazdów osobowych i sprowadzonych oraz zarejestrowanych jako pojazdy używane w okresie od 1 lutego 2008 r. do 31 grudnia 2009 r., nie pobierano podatku (na podstawie obowiązującego w tym czasie art. 9ba ustawy o BPM) zależnego od poziomu emisji CO2, podczas gdy ten zależny od poziomu emisji CO2 podatek w ww. okresie był pobierany od rejestracji pojazdów osobowych wprowadzonych po raz pierwszy do użytku po dniu 1 lutego 2008 r., które poza tym są porównywalne z [będącym przedmiotem postępowania] samochodem osobowym?

(1) Belasting personenauto’s en motorrijwielen (podatek od samochodów osobowych i motocykli).

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/12

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Salamanca (Hiszpania) w dniu 8 października 2012 r. — Josune Esteban Garcia

(Sprawa C-451/12)

2012/C 399/20

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Audiencia Provincial de Salamanca.

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Josune Esteban Garcia.

Pytania prejudycjalne

Czy art. 4, 12, 114 i 169 TFUE oraz art. 38 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w związku z dyrektywą 93/13 (1) i orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości dotyczącym wysokiego poziomu ochrony interesów konsumentów, a także w związku z zasadą skuteczności dyrektyw i zasadami równoważności i skuteczności, zezwalają Audiencia Provincial, jako krajowemu sądowi apelacyjnemu, na rozpoznanie, mimo braku krajowego przepisu prawnego w tym zakresie, apelacji wniesionej od postanowienia sądu pierwszej instancji przyznającego sądowi siedziby pozwanej właściwość terytorialną do rozpoznania pozwu, w którym dochodzi się odszkodowania z tytułu zarzucanego niewykonania zobowiązania umownego przez pozwaną wynikającego z umowy zawartej przez Internet?

(1) Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95, s. 29).

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/12

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy) w dniu 10 października 2012 r. — Pro Med Logistik GmbH przeciwko Finanzamt Dresden-Süd

(Sprawa C-454/12)

2012/C 399/21

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesfinanzhof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Pro Med Logistik GmbH

Strona pozwana: Finanzamt Dresden-Süd

Pytania prejudycjalne

Czy art. 12 ust. 3 lit. a) akapit trzeci w związku z kategorią 5 załącznika H do szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. (1) i art. 98 ust. 1 w związku z kategorią 5 załącznika III do dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. (2) z uwzględnieniem zasady neutralności stoją na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przewiduje obniżoną stawkę podatku VAT w przypadku przewozu osób w komunikacji lokalnej taksówką, podczas gdy przewóz osób w komunikacji lokalnej samochodem wynajmowanym podlega zwykłej stawce podatku VAT?

2)	Czy dla udzielenia odpowiedzi na pytanie pierwsze ma znaczenie okoliczność, że przewozy świadczone są przez przedsiębiorstwa taksówkowe i przedsiębiorstwa wynajmujące samochody na podstawie szczególnego porozumienia z klientami hurtowymi na prawie jednakowych warunkach?

(1) Szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, s. 1); z ostatnimi zmianami.

(2) Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1).

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/13

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy) w dniu 10 października 2012 r. — Karin Oertel przeciwko Finanzamt Würzburg mit Außenstelle Ochsenfurt

(Sprawa C-455/12)

2012/C 399/22

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesfinanzhof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Karin Oertel

Strona pozwana: Finanzamt Würzburg mit Außenstelle Ochsenfurt

Pytanie prejudycjalne

Czy art. 12 ust. 3 lit. a) akapit trzeci w związku z kategorią 5 załącznika H do szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. (1) z uwzględnieniem zasady neutralności stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przewiduje obniżoną stawkę podatku VAT w przypadku przewozu osób w komunikacji lokalnej taksówką, podczas gdy przewóz osób w komunikacji lokalnej samochodem wynajmowanym podlega zwykłej stawce podatku VAT?

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/13

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret (Dania) w dniu 16 października 2012 r. — Copydan Båndkopi przeciwko Nokia Danmark A/S

(Sprawa C-463/12)

2012/C 399/23

Język postępowania: duński

Sąd odsyłający

Østre Landsret

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Copydan Båndkopi

Strona pozwana: Nokia Danmark A/S

Pytania prejudycjalne

Czy jest zgodne z dyrektywą 2001/29/WE (1) ustawodawstwo państw członkowskich gwarantujące rekompensatę podmiotom praw autorskich za zwielokrotnianie dokonywane przy użyciu jednego z następujących źródeł:

1)	plików, na których używanie zezwoliły podmioty praw autorskich i za które klient zapłacił (treść licencjonowana pochodząca np. ze sklepów online);

2)	plików, na których używanie zezwoliły podmioty praw autorskich, ale za które klient nie zapłacił (treść licencjonowana np. w związku z akcją marketingową);

3)	własnego odtwarzacza DVD, CD i MP3, komputera itd. użytkownika, gdy nie są zastosowane skuteczne środki technologiczne;

4)	własnego odtwarzacza DVD, CD i MP3, komputera itd. użytkownika, gdy są zastosowane skuteczne środki technologiczne;

5)	odtwarzacza DVD, CD i MP3, komputera itd. osoby trzeciej;

6)	bezprawnie skopiowanych utworów z internetu lub innych źródeł;

7)	plików skopiowanych zgodnie z prawem w inny sposób np. z internetu (z dozwolonych źródeł, ale bez udzielenia licencji)?

2)	W jaki sposób należy uwzględniać skuteczne środki technologiczne (zob. art. 6 dyrektywy) w ustawodawstwie państw członkowskich dotyczącym rekompensaty dla podmiotów praw autorskich [zob. art. 5 ust. 2 lit. b) dyrektywy]?

Co należy rozumieć przy wyliczaniu rekompensaty za kopiowanie na użytek prywatny [zob. art. 5 ust. 2 lit. b) dyrektywy] przez wspomniane w motywie 35 dyrektywy „przypadki, gdy szkoda poniesiona przez podmiot praw autorskich jest niewielka”, skutkujące tym, że nie byłoby zgodne z dyrektywą ustawodawstwo państw członkowskich przewidujące rekompensatę na rzecz podmiotów praw autorskich za takie kopiowanie na użytek prywatny (zob. w związku z tym sondaż, o którym mowa w części 2 powyżej)?

Przy założeniu, że pierwszorzędną lub najważniejszą funkcją kart pamięci w telefonach komórkowych nie jest kopiowanie na użytek prywatny, czy jest zgodne z dyrektywą ustawodawstwo państw członkowskich gwarantujące rekompensatę podmiotom praw autorskich za kopiowanie na karty pamięci telefonów komórkowych?

Przy założeniu, że kopiowanie na użytek prywatny jest jedną z kilku pierwszorzędnych lub zasadniczych funkcji kart pamięci w telefonach komórkowych, czy jest zgodne z dyrektywą ustawodawstwo państw członkowskich gwarantujące rekompensatę podmiotom praw autorskich za kopiowanie na karty pamięci telefonów komórkowych?

Czy jest zgodne z pojęciem właściwej równowagi widniejącym w motywie 31 dyrektywy oraz z jednolitą interpretacją pojęcia godziwej rekompensaty [zob. art. 5 ust. 2 lit. b) dyrektywy], która musi opierać się na „szkodzie”, ustawodawstwo państw członkowskich przewidujące pobieranie opłaty za karty pamięci, podczas gdy nie pobiera się opłaty za pamięć wewnętrzną w przypadku odtwarzaczy MP3 lub iPodów, które są przeznaczone i głównie używane do celów kopiowania na użytek prywatny?

Czy dyrektywa sprzeciwia się temu, by ustawodawstwo państw członkowskich przewidywało pobieranie opłat za kopiowanie na użytek prywatny od producenta lub importera, który sprzedaje karty pamięci podmiotom gospodarczym odsprzedającym karty pamięci zarówno klientom prywatnym, jak i prowadzącym działalność gospodarczą, przy czym producent lub importer nie wie, czy karty pamięci zostały sprzedane klientom prywatnym czy prowadzącym działalność gospodarczą?

Czy na odpowiedź na pytanie 6 a) ma wpływ to, czy w ustawodawstwie państwa członkowskiego ustanowione są przepisy skutkujące tym, że producenci, importerzy lub dystrybutorzy nie muszą uiszczać opłaty za karty pamięci używane do celów zawodowych; to, czy w przypadku gdy opłata została jednak uiszczona, producenci, importerzy i dystrybutorzy mogą uzyskać zwrot opłaty za karty pamięci, o ile są one używane do celów zawodowych; i to, czy producenci, importerzy lub dystrybutorzy mogą sprzedawać karty pamięci bez uiszczania opłaty innym przedsiębiorstwom zarejestrowanym przez organizację zarządzającą opłatami?

Czy na odpowiedź na pytania 6 a) lub 6 b) ma wpływ to:

czy w ustawodawstwie państwa członkowskiego ustanowione są przepisy skutkujące tym, że producenci, importerzy lub dystrybutorzy nie muszą uiszczać opłaty za karty pamięci używane do celów zawodowych, ale pojęcie celów zawodowych interpretowane jest jako przyznające uprawnienie do odliczenia stosujące się wyłącznie do przedsiębiorstw zatwierdzonych przez Copydan, podczas gdy musi być uiszczana opłata za karty pamięci używane zawodowo przez innych klientów prowadzących działalność gospodarczą, którzy nie zostali zatwierdzeni przez Copydan;

czy w ustawodawstwie państwa członkowskiego ustanowione są przepisy skutkujące tym, że w przypadku gdy opłata została faktycznie uiszczona (teoretycznie), producenci, importerzy lub dystrybutorzy mogą uzyskać zwrot opłaty za karty pamięci, gdy są one używane do celów zawodowych, ale a) w praktyce tylko nabywca karty pamięci może uzyskać zwrot opłaty, i b) nabywca kart pamięci musi złożyć do Copydan wniosek o zwrot opłaty;

czy w ustawodawstwie państwa członkowskiego ustanowione są przepisy skutkujące tym, że producenci, importerzy lub dystrybutorzy mogą sprzedawać karty pamięci bez uiszczenia opłaty innym przedsiębiorstwom zarejestrowanym przez organizację zarządzającą opłatami, ale a) organizacją zarządzającą opłatami jest Copydan i b) zarejestrowane przedsiębiorstwa nie wiedzą, czy karty pamięci zostały sprzedane klientom prywatnym czy prowadzącym działalność gospodarczą?

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/14

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Ordinario di Cosenza (Włochy) w dniu 19 października 2012 r. — CCIAA di Cosenza przeciwko Fallimento CIESSE SRL

(Sprawa C-468/12)

2012/C 399/24

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Tribunale Ordinario di Cosenza.

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Camera di Commercio, Industria, Artigianato e Agricoltura (CCIAA) di Cosenza

Strona pozwana: Fallimento CIESSE SRL

Pytania prejudycjalne

Czy włoskie uregulowania dotyczące sposobów obliczania opłaty rocznej — do zapłaty której zobowiązane są wszystkie podmioty prowadzące działalność gospodarczą — w części, w jakiej przewidują, że przedsiębiorcy indywidualni uiszczają opłatę roczną w stałej wysokości (200 EUR, jeżeli są wpisani do części zwykłej, lub 88 EUR, jeśli są umieszczeni w części szczególnej); że cywilne spółki rolne uiszczają opłatę stałą w wysokości 100 EUR (obok 20 EUR za każdą jednostkę lokalną); że jednostki lokalne lub oddziały spółek mających siedzibę zagranicą uiszczają opłatę stałą w wysokości 110 EUR; że spółki cywilne inne niż spółki rolne uiszczają opłatę stałą w wysokości 200 EUR; że spółki adwokackie uiszczają opłatę stałą w wysokości 200 EUR, podczas gdy wszystkie inne wieloosobowe podmioty prawne (spółki, konsorcja itd.) są zobowiązane do uiszczenia „opłaty proporcjonalnej do obrotów z roku poprzedniego” (mogącej wynieść do 40 tys. EUR), są niezgodne z art. 5 dyrektywy 2008/7/WE (1) z dnia 12 lutego 2008 r., w sytuacji kiedy nakładają znacznie wyższe obciążenie z tytułu prowadzenia działalności przedsiębiorstwa przez spółkę kapitałową (w szerokim rozumieniu ww. dyrektywy wspólnotowej) w porównaniu do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa przez przedsiębiorstwo indywidualne?

(1) Dyrektywa Rady 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotycząca podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.U L 46, s. 11)

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/15

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte Suprema di Cassazione (Włochy) w dniu 22 października 2012 r. — Panasonic Italia SpA przeciwko Agenzia delle Dogane

(Sprawa C-472/12)

2012/C 399/25

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Corte Suprema di Cassazione

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Panasonic Italia SpA

Strona pozwana: Agenzia delle Dogane

Pytania prejudycjalne

W pierwszej kolejności, czy przed wejściem w życie rozporządzenia (WE) nr 754 z 2004 r. (1) należy zaklasyfikować do pozycji 8471 czy też do pozycji 8528 kolorowy ekran plazmowy o szerokości odpowiadającej przekątnej 106,6 cm, wyposażony w dwa głośniki i pilota zdalnego sterowania oraz posiadający urządzenie wejściowe przystosowane do włożenia karty graficznej (której cena jest bardzo niska, łatwo ją nabyć i zainstalować), nieprzywożonej razem z ekranem, po włożeniu której ekran nadaje się do odbioru zespolonych sygnałów wideo AV i może być podłączony do urządzeń do automatycznego przetwarzania danych oraz do urządzeń do nagrywania i odtwarzania dźwięku, odtwarzaczy DVD, kamer wideo i odbiorników satelitarnych.

2)	Jeżeli odpowiedź na pierwsze pytanie jest przecząca, czy należy dokonać klasyfikacji takiego ekranu do pozycji 8528 na mocy rozporządzenia (WE) nr 754 z 2004 r.

3)	W przypadku odpowiedzi twierdzącej na drugie pytanie — czy należy uznać, że przepisy ustanowione w tym zakresie we wspomnianym rozporządzeniu mają bądź nie charakter interpretacyjny, a zatem czy mają retroaktywny skutek, z zastrzeżeniem wcześniejszych przepisów, które wyraźnie stanowią inaczej.

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 754/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej, Dz.U. L 118, s. 32.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/16

Wyrok Sądu z dnia 7 listopada 2012 r. — Syndicat des thoniers méditerranéens i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-574/08) (1)

(Odpowiedzialność pozaumowna - Rybołówstwo - Ochrona zasobów połowowych - Odbudowa zasobów tuńczyka błękitnopłetwego - Środki nadzwyczajne zakazujące połowów statkom rybackim do połowów okrężnicą - Nienormalny charakter szkody)

2012/C 399/26

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Syndicat des thoniers méditerranéens (Marsylia, Francja); Marc Carreno (Sète, Francja); Jean-Louis Donnarel (Lourmarin, Francja); Jean-François Flores (Sète); Gérald Lubrano (Balaruc-les-Bains, Francja); Hervé Marin (Balaruc-le-Vieux, Francja); Nicolas Marin (Frontignan, Francja); Sébastien Marin (Bouzigues, Francja); Jean-Marc Penniello (Collioure, Francja); Serge Antoine José Perez (Sorède, Francja) (przedstawiciel: adwokat C. Bonnefoi); Jean-Luc Buono (Agde, Francja); Gérard Buono (Agde); Roger Louis Paul Del Ponte (Balaruc-les-Bains); Serge Antoine Di Rocco (Frontignan); Jean Gérald Lubrano (Balaruc-les-Bains); Jean Lubrano (Port-Vendres, Francja); Jean Lucien Lubrano (Saleilles, Francja); Fabrice Marin (Frontignan); oraz Robert Marin (Balaruc-les-Bains) (przedstawiciele: początkowo adwokat C. Bonnefoi, następnie adwokaci A. Arnaud i P.O. Koubi-Flotte)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Banks, F. Clotuche Duvieusart i A. Bouquet, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga o odszkodowanie mająca na celu naprawienie szkody rzekomo poniesionej przez skarżące w następstwie przyjęcia rozporządzenia Komisji (WE) nr 530/2008 z dnia 12 czerwca 2008 r. ustanawiającego środki nadzwyczajne w odniesieniu do statków rybackich do połowów okrężnicą prowadzących połowy tuńczyka błękitnopłetwego w Oceanie Atlantyckim, na wschód od 45° długości geograficznej zachodniej, oraz w Morzu Śródziemnym (Dz.U. L 155, s. 9).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Skarżący zostają obciążeni kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 69 z 21.3.2009.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/16

Wyrok Sądu z dnia 14 listopada 2012 r. — Nexans France i Nexans przeciwko Komisji

(Sprawa T-135/09) (1)

(Konkurencja - Postępowanie administracyjne - Skarga o stwierdzenie nieważności - Akty wydane w toku kontroli - Akty pośrednie - Niedopuszczalność - Decyzja nakazująca przeprowadzenie kontroli - Obowiązek uzasadnienia - Ochrona życia prywatnego - Poszlaki o wystarczająco poważnym charakterze - Kontrola sądowa)

2012/C 399/27

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Nexans France SAS (Paryż, Francja); i Nexans SA (Paryż) (przedstawiciele: M. Powell, solicitor, adwokat J.P. Tran Thiet i G. Forwood, barrister)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo X. Lewis i N. von Lingen, następnie N. von Lingen i V. Di Bucci, pełnomocnicy)

Przedmiot

Po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C (2009) 92/1 z dnia 9 stycznia 2009 r. nakazującej Nexans SA i jej spółce zależnej Nexans France SAS poddanie się kontroli na podstawie art. 20 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 [WE] i 82 [WE] (Dz.U. 2003, L 1, s. 1) (sprawa COMP/39.610); po drugie, żądanie, aby Sąd uznał, że podjęta przez Komisję podczas tej kontroli decyzja o skopiowaniu w całości zawartości niektórych plików informatycznych w celu ich analizy w jej biurach jest niezgodna z prawem; po trzecie, żądanie stwierdzenia nieważności podjętej przez Komisję decyzji o przesłuchaniu pracownika Nexans France w trakcie kontroli oraz, po czwarte, żądanie mające na celu, by Sąd nakazał Komisji podjęcie pewnych działań.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Komisji C (2009) 92/1 z dnia 9 stycznia 2009 r. nakazującej Nexans SA i wszystkim bezpośrednio lub pośrednio kontrolowanym przez nią przedsiębiorstwom, włącznie z Nexans France SAS, poddanie się kontroli na podstawie art. 20 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 października 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 [WE] i 82 [WE] w zakresie, w jakim dotyczy ona kabli elektrycznych innych niż podmorskie i podziemne kable elektryczne wysokiego napięcia oraz materiałów związanych z tymi innymi kablami.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Nexans i Nexans France pokrywają własne koszty oraz połowę kosztów poniesionych przez Komisję Europejską.

4)	Komisja pokrywa połowę własnych kosztów.

(1) Dz.U. C 141 z 20.6.2009.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/17

Wyrok Sądu z dnia 14 listopada 2012 r. — Prysmian i Prysmian Cavi e Sistemi Energia przeciwko Komisji

(Sprawa T-140/09) (1)

2012/C 399/28

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Prysmian SpA (Mediolan, Włochy) i Prysmian Cavi e Sistemi Energia Srl (Mediolan) (przedstawiciele: adwokaci A. Pappalardo, F. Russo, L. Stasi, C. Tesauro i L. Armati)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo V. Di Bucci i X. Lewis, następnie V. Di Bucci i N. von Lingen, pełnomocnicy)

Przedmiot

Po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C (2009) 92/2 z dnia 9 stycznia 2009 r., nakazującej Prysmian SpA i wszystkim bezpośrednio lub pośrednio kontrolowanym przez nią przedsiębiorstwom, w tym Prysmian Cavi e Sistemi Energia Srl, poddanie się kontroli na podstawie art. 20 ust. 4 rozporządzenia Rady nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 [WE] i 82 [WE] (Dz.U. 2003, L 1 s. 1) (sprawa COMP/39.610); po drugie, żądanie, aby Sąd uznał, że podjęta przez Komisję podczas tej kontroli decyzja o skopiowaniu niektórych plików informatycznych w celu ich analizy w jej pomieszczeniach jest niezgodna z prawem i, po trzecie, żądanie nakazania Komisji przez Sąd powstrzymania się od użycia jakichkolwiek dokumentów uzyskanych w sposób niezgodny z prawem oraz nakazanie Komisji, aby zwróciła Prysmian i Prysmian Cavi e Sistemi Energia wszystkie dokumenty uzyskane w sposób niezgodny z prawem.

Sentencja

Stwierdza się nieważność decyzji Komisji C (2009) 92/2 z dnia 9 stycznia 2009 r., nakazującej Prysmian SpA i wszystkim bezpośrednio lub pośrednio kontrolowanym przez nią przedsiębiorstwom, w tym Prysmian Cavi e Sistemi Energia Srl, poddanie się kontroli na podstawie art. 20 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 [WE] i 82 [WE], w zakresie, w jakim dotyczy ona kabli elektrycznych innych niż podmorskie i podziemne kable elektryczne wysokiego napięcia oraz materiałów związanych z tymi innymi kablami.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Prysmian i Prysmian Cavi e Sistemi Energia pokrywają własne koszty oraz połowę kosztów poniesionych przez Komisję Europejską.

4)	Komisja pokrywa połowę własnych kosztów.

(1) Dz.U. C 141 z 20.6.2009.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/17

Wyrok Sądu z dnia 15 listopada 2012 r. — Verband Deutscher Prädikatsweingüter przeciwko OHIM (GG)

(Sprawa T-278/09) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku wspólnego GG - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Obowiązek uzasadnienia - Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009)

2012/C 399/29

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Verband Deutscher Prädikatsweingüter eV, poprzednio Verband Deutscher Prädikats- und Qualitätsweingüter eV (Moguncja, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat N. Schindler)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: początkowo B. Schmidt, następnie G. Schneider i ostatecznie D. Walicka, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 30 kwietnia 2009 r. (sprawa R 1568/2008-1), dotyczącą rejestracji jako wspólnotowego znaku towarowego oznaczenia słownego GG.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Verband Deutscher Prädikatsweingüter eV zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 220 z 12.9.2009.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/18

Wyrok Sądu z dnia 7 listopada 2012 r. — CBI przeciwko Komisji

(Sprawa T-137/10) (1)

(Pomoc państwa - Szpitale publiczne - Subwencje udzielone przez władze belgijskie szpitalom publicznym należącym do stowarzyszenia IRIS - Decyzja wydana po zakończeniu wstępnego etapu - Decyzja uznająca pomoc za zgodną z rynkiem wewnętrznym - Świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym - Definicja zadania z zakresu usług publicznych - Proporcjonalność rekompensaty za świadczone usługi publiczne)

2012/C 399/30

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Coordination bruxelloise d’Institutions sociales et de santé (CBI) (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: D. Waelbroeck i D. Slater, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Stromsky, C. Urraca Caviedes i S. Thomas, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Republika Francuska (przedstawiciele: G. de Bergues i J. Gstalter, pełnomocnicy), Królestwo Niderlandów (przedstawiciele: początkowo M. Noort i M. de Ree, a następnie M. Noort, C. Wissels i J. Langer, pełnomocnicy), Région de Bruxelles-Capitale (Belgia); Commune d’Anderlecht (Belgia), Commune d’Etterbeek (Belgia), Commune d’Ixelles (Belgia), Ville de Bruxelles (Belgia) i Commune de Saint-Gilles (Belgia) (przedstawiciele: P. Slegers i A. Lepièce, adwokaci)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2009) 8120 z dnia 28 października 2009 r. w sprawie pomocy państwa NN 54/09 wprowadzonej w życie przez Królestwo Belgii na rzecz finansowania szpitali publicznych sieci IRIS w regionie stołecznym Bruksela.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Komisji C(2009) 8120 z dnia 28 października 2009 r. w sprawie pomocy państwa NN 54/09 wprowadzonej w życie przez Królestwo Belgii na rzecz finansowania szpitali publicznych sieci IRIS w regionie stołecznym Bruksela.

2)	Komisja Europejska pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Coordination bruxelloise d’institutions sociales et de santé (CBI).

3)	Republika Francuska, Królestwo Niderlandów, Région Bruxelles-Capitale (Belgia), Commune d’Anderlecht (Belgia), Commune d’Etterbeek (Belgia), Commune d’Ixelles (Belgia), Ville de Bruxelles (Belgia) i Commune de Saint-Gilles (Belgia) pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 148 z 5.6.2010.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/18

Wyrok Sądu z dnia 8 listopada 2012 r. — Węgry przeciwko Komisji

(Sprawa T-194/10) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 - Rozporządzenie (WE) nr 607/2009 - Baza danych E-Bacchus - Wpis chronionej nazwy pochodzenia „Vinohradnícka oblasť Tokaj” z zaznaczeniem Słowacji jako kraju pochodzenia - Akt niepodlegający zaskarżeniu - Niedopuszczalność)

2012/C 399/31

Język postępowania: węgierski

Strony

Strona skarżąca: Węgry (przedstawiciele: początkowo J. Fazekas, M. Fehér i K. Szíjjártó, następnie M. Fehér i K. Szíjjártó, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Schima, V. Bottka i M. Vollkommer, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Republika Słowacka (przedstawiciel: B. Ricziová, pełnomocnik)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności wpisu chronionej nazwy pochodzenia „Vinohradnícka oblasť Tokaj”, z zaznaczeniem Słowacji jako kraju pochodzenia, do rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych dotyczącym win (bazy danych E-Bacchus)

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Węgry pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

3)	Republika Słowacka pokrywa własne koszty.

(1) Dz.U. C 195 z 17.7.2010.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/19

Wyrok Sądu z dnia 13 listopada 2012 r. — Antrax It przeciwko OHIM — THC (grzejniki)

(Sprawy połączone T-83/11 i T-84/11) (1)

(Wzór wspólnotowy - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru - Zarejestrowane wzory wspólnotowe przedstawiające termosyfony dla grzejników - Wcześniejszy wzór - Podstawa unieważnienia - Brak indywidualnego charakteru - Brak innego całościowego wrażenia - Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 - Nasycenie stanu sztuki wzorniczej - Obowiązek uzasadnienia)

2012/C 399/32

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Antrax It Srl (Resana, Włochy) (przedstawiciel: adwokat L. Gazzola)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: początkowo G. Mannucci i A. Folliard-Monguiral, a następnie A. Folliard-Monguiral i F. Mattina, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: The Heating Company (THC) (Dilsen, Belgia) (przedstawiciel: adwokat J. Haber)

Przedmiot

Skarga na decyzje Trzeciej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 2 listopada 2010 r. (sprawy R 1451/2009-3 i R 1452/2009-3) dotyczące postępowania o unieważnienie prawa do wzoru pomiędzy The Heating Company (THC) a Antrax It Srl.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Trzeciej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 2 listopada 2010 r. (sprawy R 1451/2009-3 i R 1452/2009-3) w zakresie dotyczącym unieważnienia wzorów nr 000593959 0001 i 000593959 0002.

2)	W pozostałym zakresie skargi zostają oddalone.

3)	OHIM pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Antrax It Srl w postępowaniu przed Sądem.

4)	The Heating Company (THC) pokrywa, poza własnymi kosztami poniesionymi w postępowaniu przed Sądem, koszty poniesione przez Antrax It w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą.

(1) Dz.U. C 113 z 9.4.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/19

Wyrok Sądu z dnia 7 listopada 2012 r. — Giordano przeciwko Komisji

(Sprawa T-114/11) (1)

2012/C 399/33

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Jean-François Giordano (Sète, Francja) (przedstawiciele: adwokaci D. Rigeade i J. Jeanjean)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Bouquet i D. Nardi, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga o odszkodowanie mająca na celu naprawienie szkody rzekomo poniesionej w następstwie przyjęcia rozporządzenia Komisji (WE) nr 530/2008 z dnia 12 czerwca 2008 r. ustanawiającego środki nadzwyczajne w odniesieniu do statków rybackich do połowów okrężnicą prowadzących połowy tuńczyka błękitnopłetwego w Oceanie Atlantyckim, na wschód od 45° długości geograficznej zachodniej, oraz w Morzu Śródziemnym (Dz.U. L 155, s. 9)

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Jean-François Giordano zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 139 z 7.5.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/19

Wyrok Sądu z dnia 8 listopada 2012 r. — Komisja przeciwko Strackowi

(Sprawa T-268/11 P) (1)

(Odwołanie - Służba publiczna - Urzędnicy - Urlopy - Zwolnienie chorobowe - Stwierdzenie nieważności w pierwszej instancji decyzji Komisji odmawiającej przeniesienia dni corocznego urlopu niewykorzystanych przez zainteresowanego - Artykuł 4 załącznika V do regulaminu pracowniczego - Artykuł 1e ust. 2 regulaminu pracowniczego - Dyrektywa 2003/88 WE - Odwołanie uzasadnione - Stan postępowania pozwalający na wydanie orzeczenia w sprawie - Częściowe oddalenie i częściowe odrzucenie skargi)

2012/C 399/34

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnosząca odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Eggers i J. Currall, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Guido Strack (Kolonia, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat H. Tettenborn)

Przedmiot

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 15 marca 2011 r. w sprawie F-120/07 Strack przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowanego w Zbiorze, mającego na celu częściowe uchylenie tego wyroku.

Sentencja

1)	Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej z dnia 15 marca 2011 r. w sprawie F-120/07 Strack przeciwko Komisji zostaje uchylony.

2)	Skarga wniesiona przez Guida Stracka do Sądu do spraw Służby Publicznej w sprawie F-120/07 zostaje w części oddalona, a w części odrzucona.

3)	G. Strack i Komisja Europejska pokrywają własne koszty związane zarówno z postępowaniem przed Sądem do spraw Służby Publicznej, jak i z postępowaniem w niniejszej instancji.

(1) Dz.U C 232 z 6.8.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/20

Wyrok Sądu z dnia 8 listopada 2012 r. — Hartmann przeciwko OHIM (Nutriskin Protection Complex)

(Sprawa T-415/11) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego Nutriskin Protection Complex - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 - Praktyka decyzyjna OHIM - Obowiązek uzasadnienia - Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009)

2012/C 399/35

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Paul Hartmann AG (Heidenheim an der Brenz, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat N. Aicher)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: K. Klüpfel i A. Poch, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 26 maja 2011 r. (sprawa R 1524/2010-1) dotyczącą rejestracji oznaczenia Nutriskin Protection Complex jako wspólnotowego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Paul Hartmann AG zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 298 z 8.10.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/20

Wyrok Sądu z dnia 14 listopada 2012 r. — Evonik Industries przeciwko OHIM — Impulso Industrial Alternativo (Impulso creador)

(Sprawa T-529/11) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego Impulso creador - Wcześniejszy graficzny wspólnotowy znak towarowy IMPULSO - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

2012/C 399/36

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Evonik Industries AG (Essen, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat J. Albrecht)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory (przedstawiciel: P. Bullock, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Impulso Industrial Alternativo, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci F. Brandolini Kujman i J. Devaureix)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 20 czerwca 2011 r. (sprawa R 1101/2010-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Impulso Industrial Alternativo, SA a Evonik Industries AG.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Evonik Industries AG zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 362 z 10.12.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/21

Wyrok Sądu z dnia 13 listopada 2012 r. — tesa przeciwko OHIM — Superquímica (tesa TACK)

(Sprawa T-555/11) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego tesa TACK - Wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy TACK Ceys - Względna podstawa odmowy - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009)

2012/C 399/37

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: tesa SE (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat F. Schwab)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: A. Folliard-Monguiral i O. Mondéjar Ortuño, pełnomocnicy)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: La Superquímica, SA (L’Hospitalet de Llobregat, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat A. Canela Giménez)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 5 lipca 2011 r. (sprawa R 866/2010-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy La Superquímica, SA a tesa SE.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	tesa SE pokrywa koszty postępowania.

(1) Dz.U. C 6 z 7.1.2012.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/21

Postanowienie Sądu z dnia 24 października 2012 r. — Harman International Industries przeciwko OHIM — Becker (Barbara Becker)

(Sprawa T-212/07 REV) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Sprzeciw - Wycofanie sprzeciwu - Umorzenie postępowania)

2012/C 399/38

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Harman International Industries, Inc. (Northridge, Kalifornia, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: M. Vanhegan, barrister)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: G. Schneider, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Barbara Becker (Miami, Floryda, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: adwokat P. Baronikians)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 7 marca 2007 r. (sprawa R 502/2006-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Harman International Industries, Inc. a Barbarą Becker.

Sentencja

1)	Postępowanie w sprawie skargi zostaje umorzone.

2)	Strona skarżąca i interwenient pokrywają własne koszty oraz po połowie koszty poniesione przez stronę pozwaną.

(1) Dz.U. C 183 z 4.8.2007.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/21

Postanowienie Sądu z dnia 23 października 2012 r. — Chivas przeciwko OHIM — Glencairn Scotch Whisky (CHIVAS LIVE WITH CHIVALRY)

(Sprawa T-180/11) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Sprzeciw - Wycofanie sprzeciwu - Umorzenie postępowania)

2012/C 399/39

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Chivas Holdings (IP) Ltd (Paisley, Renfrewshire, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: adwokat A. Carboni)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd (Glasgow, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: K. Lumsdaine, solicitor)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 12 stycznia 2011 r. (sprawa R 1262/2010-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd a Chivas Holding (IP) Ltd.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie skargi zostaje umorzone.

2)	Strona skarżąca i interwenient pokrywają własne koszty oraz po połowie koszty poniesione przez stronę pozwaną.

(1) Dz.U. C 152 z 21.5.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/22

Postanowienie Sądu z dnia 23 października 2012 r. — Chivas przeciwko OHIM — Glencairn Scotch Whisky (LIVE WITH CHIVALRY)

(Sprawa T-181/11) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Sprzeciw - Wycofanie sprzeciwu - Umorzenie postępowania)

2012/C 399/40

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Chivas Holdings (IP) Ltd (Paisley, Renfrewshire, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: adwokat A. Carboni)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd (Glasgow, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: adwokat K. Lumsdaine)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 12 stycznia 2011 r. (sprawa R 1263/2010-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd a Chivas Holdings (IP) Ltd.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie skargi zostaje umorzone.

2)	Strona skarżąca i interwenient pokrywają własne koszty oraz po połowie koszty poniesione przez stronę pozwaną.

(1) Dz.U. C 152 z 21.5.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/22

Postanowienie Sądu z dnia 24 października 2012 r. — Evropaïki Dynamiki przeciwko Komisji

(Sprawa T-442/11) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Akt niezaskarżalny - Akt w części potwierdzający a w części informujący - Niedopuszczalność - Skarga o odszkodowanie - Brak identyfikacji zarzucanego zachowania lub określenia podnoszonej szkody - Niedopuszczalność - Skarga o odszkodowanie - Brak dowodu wystąpienia szkody - Skarga oczywiście pozbawiona podstawy prawnej)

2012/C 399/41

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE (Ateny, Grecja) (przedstawiciele: N. Korogiannakis i M. Dermitzakis, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: S. Delaude i D. Calciu, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata P. Wytinck)

Przedmiot

Po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 27 maja 2011 r., po drugie, żądanie zasądzenia odszkodowania od Komisji oraz, po trzecie, żądanie obejmujące nakazanie Komisji opublikowania ogłoszenia.

Sentencja

1)	Skarga zostaje odrzucona.

2)	Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE zostaje obciążona kosztami postępowania oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

(1) Dz.U. C 290 z 1.10.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/22

Postanowienie Sądu z dnia 23 października 2012 r. — Chivas przeciwko OHIM — Glencairn Scotch Whisky (CHIVALRY)

(Sprawa T-530/11) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Sprzeciw - Wycofanie sprzeciwu - Umorzenie postępowania)

2012/C 399/42

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Chivas Holdings (IP) Ltd (Paisley, Renfrewshire, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: A. Carboni, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również: Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd (Glasgow, Zjednoczone Królestwo)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 14 lipca 2011 r. (sprawa R 2334/2010-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd a Chivas Holdings (IP) Ltd.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie skargi zostaje umorzone.

2)	Strona skarżąca i interwenient pokrywają własne koszty oraz po połowie koszty poniesione przez stronę pozwaną.

(1) Dz.U. C 362 z 10.12.2011.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/23

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 24 października 2012 r. — Saobraćajni institut CIP przeciwko Komisji

(Sprawa T-219/12 R)

(Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Zamówienia publiczne na usługi - Przetarg dotyczący przygotowania dokumentacji technicznej dla projektu modernizacji linii kolejowej - Wykluczenie strony skarżącej z udziału w tym przetargu - Unieważnienie procedury przetargowej po wniesieniu skargi - Umorzenie postępowania)

2012/C 399/44

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Saobraćajni institut CIP d.o.o. (Belgrad, Serbia) (przedstawiciel: adwokat A. Lojpur)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Erlbacher i E. Georgieva, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie zmierzające w istocie do zastosowania środków tymczasowych nakazujących zawieszenie postępowania przetargowego w odniesieniu do opublikowanego w dniu 27 marca 2012 r. ogłoszenia o zamówieniu, dotyczącego przygotowania dokumentacji technicznej dla projektu modernizacji linii kolejowej, wykluczającego skarżącą z udziału w procedurze przetargowej.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie wniosku o zastosowanie środków tymczasowych zostaje umorzone.

2)	Komisja europejska zostaje obciążona kosztami postępowania.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/23

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 24 października 2012 r. — Saobraćajni institut CIP przeciwko Komisji

(Sprawa T-227/12 R)

(Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Zamówienia publiczne na usługi - Przetarg dotyczący sporządzenia dokumentacji technicznej dla projektu modernizacji kolei - Wykluczenie strony skarżącej z udziału w tym przetargu - Unieważnienie postępowania przetargowego po wniesieniu skargi - Umorzenie postępowania)

2012/C 399/45

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Saobraćajni institut CIP d.o.o. (Belgrad, Serbia) (przedstawiciel: adwokat A. Lojpur)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Erlbacher i E. Georgieva, pełnomocnicy)

Przedmiot

Wniosek, którego przedmiotem jest w istocie zastosowanie środka tymczasowego nakazującego zawieszenie postępowania przetargowego związanego z ogłoszeniem o zamówieniu, opublikowanym w dniu 3 kwietnia 2012 r., dotyczącym sporządzenia dokumentacji technicznej dla projektu modernizacji kolei, wykluczającym skarżącą z udziału w postępowaniu przetargowym.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie wniosku o zastosowanie środka tymczasowego zostaje umorzone.

2)	Komisja Europejska zostaje obciążona kosztami postępowania.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/24

Skarga wniesiona w dniu 8 października 2012 r. — Novartis przeciwko OHIM — Tenimenti Angelini (LINEX)

(Sprawa T-444/12)

2012/C 399/46

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Novartis AG (Bazylea, Szwajcaria) (przedstawiciel: adwokat M. Douglas)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Tenimenti Angelini SpA (Montalcino, Włochy)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 6 sierpnia 2012 r. w sprawie R 414/2011-4; oraz

—	obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy „LINEX” dla towarów i usług należących do klasy 5 — zgłoszenie nr 8122863

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Tenimenti Angelini SpA

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: słowny znak towarowy „LINES PERLA” zarejestrowany we Włoszech pod nr. 1281035 dla towarów należących do klas 5, 16 i 25; słowny znak towarowy „LINES LADY” zarejestrowany we Włoszech pod nr. 245598 dla towarów należących do klasy 5; słowny znak towarowy „LINES INTERVALLO” zarejestrowany we Włoszech pod nr. 311801 dla towarów należących do klasy 5; słowny znak towarowy „LINES IDEA” zarejestrowany we Włoszech pod nr. 414841 dla towarów należących do klasy 5; słowny znak towarowy „LINES SETA” zarejestrowany we Włoszech pod nr. 584405 dla towarów należących do klas 5, 16 i 25; słowny znak towarowy „LINES SETA ALI” zarejestrowany we Włoszech pod nr. 607537 dla towarów należących do klas 5, 16 i 25; słowny znak towarowy „LINES SETA ULTRA” zarejestrowany we Włoszech pod nr. 643382 dla towarów należących do klas 5, 16 i 25; graficzny znak towarowy „VELO” zarejestrowany we Włoszech pod nr. 980294 dla towarów należących do klas 3, 5 i 16; graficzny znak towarowy „LINES” zarejestrowany we Włoszech pod nr. 980295 dla towarów należących do klas 3, 5 i 16; zgłoszenie graficznego włoskiego znaku towarowego nr MI2007C011896 „LINES SETA” dla towarów należących do klas 5, 16 i 25; powszechnie znany we Włoszech znak towarowy „LINES” dla towarów należących do klasy 5.

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Uwzględnienie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie sprzeciwu

Podniesione zarzuty:

—	Naruszenie art. 76 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 207/2009; oraz

—	Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 207/2009.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/24

Skarga wniesiona w dniu 11 października 2012 r. — Anagnostakis przeciwko Komisji

(Sprawa T-450/12)

2012/C 399/47

Język postępowania: grecki

Strony

Strona skarżąca: Alexios Anagnostakis (Ateny, Grecja) (przedstawiciel: adwokat A. Anagnostakis)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 6 września 2012 r. w sprawie odrzucenia wniosku o rejestrację inicjatywy obywatelskiej zatytułowanej „MILION PODPISÓW DLA SOLIDARNEJ EUROPY”;

—	nakazanie Komisji dokonania przewidzianej w prawie rejestracji inicjatywy, o której mowa powyżej, i zarządzenie wszelkich innych środków wymaganych zgodnie z prawem, oraz

—	obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy opiera się na art. 122 TFUE.

—

Zdaniem skarżącego Komisja bezpodstawnie twierdzi, że nie jest właściwa do przedstawienia wniosku mającego na celu wydanie aktu prawnego dotyczącego zaproponowanej inicjatywy przyjęcia „zasady stanu wyższej konieczności”. Zgodnie z art. 122 ust. 1 TFUE (dawny art. 100 TWE) Komisja składa wniosek (a Rada postanawia) w duchu solidarności między państwami członkowskimi w przedmiocie środków stosownych do sytuacji gospodarczej. Włączenie zasady stanu wyższej konieczności do traktatów Unii Europejskiej stanowi środek tego rodzaju, podobnie jak przyjęcie środków i polityk idących w tym kierunku.

Zarzut drugi opiera się na art. 136 ust. 1 TFUE.

—

Skarżący utrzymuje, że Komisja nie może zasadnie twierdzić w swojej decyzji, że art. 136 ust. 1 TFUE może stanowić podstawę prawną jedynie wtedy, gdy środki dotyczą wzmocnienia dyscypliny budżetowej i ograniczają się do niej. Zgodnie z ust. 1 lit. b) tego samego artykułu proponowane środki mogą także dotyczyć określenia kierunków polityki gospodarczej państw członkowskich, których walutą jest euro. Zasada stanu wyższej konieczności należy do takich kierunków przy wykonywaniu wspomnianej polityki.

Zarzut trzeci opiera się na art. 136 ust. 1 TFUE.

—

Skarżący podnosi, że Komisja nie może zasadnie twierdzić w swojej decyzji, że art. 136 ust. 1 TFUE nie upoważnia Unii Europejskiej do zastąpienia państw członkowskich w wykonywaniu ich suwerenności budżetowej i funkcji związanych z przychodami i wydatkami państwa. Rada może postanowić zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 121–126 TFUE o środkach dotyczących państw członkowskich, których walutą jest euro, co wynika jasno z art. 136 ust 1. Artykuł ten nie przewiduje żadnego ograniczenia w stosowaniu środków z powodu suwerenności budżetowej państw członkowskich.

Zarzut czwarty opiera się na art. 222 TFUE.

—	Skarżący utrzymuje, że decyzja Komisji jest bezpośrednio sprzeczna z klauzulą solidarności wyrażoną w art. 222 TFUE.

22.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 399/25

Skarga wniesiona w dniu 12 października 2012 r. — Zoo Sport przeciwko OHIM — K-2 (zoo sport)

(Sprawa T-455/12)

2012/C 399/48

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Zoo Sport Ltd (Leeds, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: adwokat I. Rungg)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: K-2 Corp. (Seattle, Stany Zjednoczone)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	zmianę decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 9 sierpnia 2012 r. w sprawie R 1395/2011-4, tak aby sprzeciw został oddalony w całości; oraz

—	obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy w kolorach czarnym i białym „zoo sport” dla towarów i usług z klas 18, 25 i 35 — zgłoszenie nr 8909293

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: K-2 Corp.

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Słowny wspólnotowy znak towarowy „ZOOT”, zarejestrowany pod nr. 5233119 dla towarów z klas 9 i 25; graficzny wspólnotowy znak towarowy w kolorach czarnym i białym „SPORTS ZOOT SPORTS”, zarejestrowany pod nr. 4719316 dla towarów i usług z klas 25, 35, 36 i 41

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Uwzględnienie sprzeciwu w odniesieniu do części spornych towarów i usług

Decyzja Izby Odwoławczej: Częściowe uchylenie zaskarżonej decyzji

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009

		ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2012.399.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 399

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 55 22 grudnia 2012

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
2012/C 399/01	Ostatnia publikacja Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii EuropejskiejDz.U. C 389 z 15.12.2012.	1

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA SĄDOWE
	Trybunał Sprawiedliwości
2012/C 399/02	Sprawa C-300/10: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 23 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal da Relação de Guimarães — Portugalia) — Vítor Hugo Marques Almeida przeciwko Companhia de Seguros Fidelidade-Mundial SA, Jorgemu Manuelowi da Cunii Carvalheirze, Paulowi Manuelowi Carvalheirze, Fundo de Garantia Automóvel (Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody wynikające z ruchu pojazdów mechanicznych — Dyrektywa 72/166/EWG — Artykuł 3 ust. 1 — Dyrektywa 84/5/EWG — Artykuł 2 ust. 1 — Dyrektywa 90/232/EWG — Artykuł 1 — Prawo do odszkodowania z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wynikające z ruchu pojazdów mechanicznych — Odpowiedzialność cywilna ubezpieczonego — Przyczynienie się ofiary do powstania szkody — Ograniczenie prawa do odszkodowania)	2

2012/C 399/03	Sprawa C-557/10: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 października 2012 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Portugalskiej (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Transport — Rozwój kolei wspólnotowych — Dyrektywa 91/440/EWG — Artykuł 5 ust. 3 — Przedsiębiorstwa transportu kolejowego — Niezależne zarządzanie — Decyzje w sprawie pracowników, majątku i własnych zamówień — Artykuł 7 ust. 3 — Przyznanie finansowania zarządcy infrastruktury — Dyrektywa 2001/14/WE — Artykuł 6 ust. 1 — Zbilansowanie zestawienia rachunkowego — Właściwe warunki — Niepełna transpozycja)	3

2012/C 399/04	Sprawy połączone C-581/10 i C-629/10: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 23 października 2012 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Amtsgericht Köln — Niemcy, High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) — Zjednoczone Królestwo) — Emeka Nelson, Bill Chinazo Nelson, Brian Cheimezie Nelson przeciwko Deutsche Lufthansa AG (C-581/10), TUI Travel plc, British Airways plc, easyJet Airline Company Ltd, International Air Transport Association przeciwko Civil Aviation Authority (C-629/10) (Transport lotniczy — Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 — Artykuły 5 — 7 — Konwencja montrealska — Artykuły 19 i 29 — Prawo do odszkodowania w przypadku opóźnienia lotu — Zgodność)	3

2012/C 399/05	Sprawa C-133/11: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof — Niemcy) — Folien Fischer AG, Fofitec AG przeciwko Ritrama SpA (Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości — Jurysdykcja w sprawach cywilnych i handlowych — Jurysdykcja szczególna w przypadku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego — Powództwo o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego lub prawa (negative Feststellungsklage) — Prawo domniemanego sprawcy zdarzenia wywołującego szkodę do pozwania potencjalnego poszkodowanego przed sąd miejsca, w którym zdarzenie rzekomo nastąpiło lub może nastąpić, w celu ustalenia nieistnienia odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego)	4

2012/C 399/06	Sprawa C-164/11: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 października 2012 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Dyrektywa 2003/96/WE — Opodatkowanie produktów energetycznych i energii elektrycznej — Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)	4

2012/C 399/07	Sprawy połączone C-318/11 i C-319/11: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 października 2012 (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Förvaltningsrätten i Falun — Szwecja) — Daimler AG (C-318/11), Widex A/S (C-319/11) przeciwko Skatteverket (Wspólny system podatku od wartości dodanej — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuły 170 i 171 — Ósma dyrektywa VAT — Artykuł 1 — Dyrektywa 2008/9/WE — Artykuł 3 lit. a) — Zasady zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju — Podatnik mający siedzibę w państwie członkowskim i wykonujący w innym państwie członkowskim jedynie działalność w zakresie testów technicznych lub badań)	5

2012/C 399/08	Sprawa C-367/11: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation — Belgia) — Déborah Prete przeciwko Office national de l’emploi (Swobodny przepływ osób — Artykuł 39 WE — Obywatel państwa członkowskiego poszukujący pracy w innym państwie członkowskim — Równość traktowania — Zasiłek absolwencki na rzecz młodych osób poszukujących pierwszej pracy — Przyznanie zasiłku uzależnione od warunku odbycia co najmniej sześcioletniej nauki w państwie przyjmującym)	6

2012/C 399/09	Sprawa C-387/11: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 października 2012 r. — Komisja Europejska przeciwko Królestwu Belgii (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Artykuły 49 TFUE i 63 TFUE — Artykuły 31 i 40 porozumienia EOG — Opodatkowanie dochodów kapitałowych i dochodów z ruchomości — Spółki inwestycyjne będące rezydentami i spółki inwestycyjne niebędące rezydentami — Zaliczka na poczet podatku od dochodów kapitałowych — Zaliczenie zaliczki na poczet podatku od dochodów kapitałowych — Zwolnienie dochodów kapitałowych i dochodów z ruchomości — Dyskryminacja — Uzasadnienie)	6

2012/C 399/10	Sprawa C-553/11: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof — Niemcy) — Bernhard Rintisch przeciwko Klausowi Ederowi (Znaki towarowe — Dyrektywa 89/104/EWG — Artykuł 10 ust. 1 i art. 10 ust. 2 lit. a) — Rzeczywiste używanie — Używanie znaku w postaci, także zarejestrowanej jako znak towarowy, różniącej się w elementach, które nie zmieniają jego charakteru odróżniającego — Skutki wyroku w czasie)	7

2012/C 399/11	Sprawa C-557/11: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 25 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny — Polska) — Maria Kozak przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Lublinie (Podatek VAT — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuły 306–310 — Procedura szczególna dla biur podróży — Usługi przewozu świadczone przez biuro podróży we własnym zakresie — Pojęcie pojedynczej usługi — Artykuł 98 — Obniżona stawka podatku VAT)	7

2012/C 399/12	Sprawa C-592/11: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 października 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus — Finlandia) — Anssi Ketelä (Rolnictwo — Rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 i nr 1974/2006 — Wsparcie na podjęcie działalności przez młodych rolników — Warunki przyznania — Podjęcie działalności po raz pierwszy w gospodarstwie rolnym jako kierujący gospodarstwem — Przesłanki zastosowania w przypadku podjęcia działalności poprzez osobę prawną)	8

2012/C 399/13	Sprawa C-102/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 16 grudnia 2011 r. w sprawie T-532/11 Stefan Städter przeciwko Europejskiemu Bankowi Centralnemu, wniesione w dniu 27 lutego 2012 r. przez Stefana Städtera	8

2012/C 399/14	Sprawa C-409/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Patent- und Markensenat (Austria) w dniu 6 września 2012 r. — Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH przeciwko Pfahnl Backmittel GmbH	9

2012/C 399/15	Sprawa C-426/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te ’s-Hertogenbosch (Niderlandy) w dniu 18 września 2012 r. — X przeciwko Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst z	9

2012/C 399/16	Sprawa C-430/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Bacău (Rumunia) w dniu 21 września 2012 r. — Elena Luca przeciwko Casa de Asigurări de Sănătate Bacău	10

2012/C 399/17	Sprawa C-431/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Înalta Curte de Casație și Justiție (Rumunia) w dniu 24 września 2012 r. — Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Soluționare a Contestațiilor, Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili przeciwko SC Rafinăria Steaua Română SA	10

2012/C 399/18	Sprawa C-435/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) w dniu 26 września 2012 r. — ACI Adam BV i in. przeciwko Stichting de Thuiskopie i in.	10

2012/C 399/19	Sprawa C-437/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te ’s-Hertogenbosch (Niderlandy) w dniu 1 października 2012 r. — X, druga strona postępowania: Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst	11

2012/C 399/20	Sprawa C-451/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Salamanca (Hiszpania) w dniu 8 października 2012 r. — Josune Esteban Garcia	12

2012/C 399/21	Sprawa C-454/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy) w dniu 10 października 2012 r. — Pro Med Logistik GmbH przeciwko Finanzamt Dresden-Süd	12

2012/C 399/22	Sprawa C-455/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy) w dniu 10 października 2012 r. — Karin Oertel przeciwko Finanzamt Würzburg mit Außenstelle Ochsenfurt	13

2012/C 399/23	Sprawa C-463/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret (Dania) w dniu 16 października 2012 r. — Copydan Båndkopi przeciwko Nokia Danmark A/S	13

2012/C 399/24	Sprawa C-468/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Ordinario di Cosenza (Włochy) w dniu 19 października 2012 r. — CCIAA di Cosenza przeciwko Fallimento CIESSE SRL	14

2012/C 399/25	Sprawa C-472/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte Suprema di Cassazione (Włochy) w dniu 22 października 2012 r. — Panasonic Italia SpA przeciwko Agenzia delle Dogane	15

	Sąd
2012/C 399/26	Sprawa T-574/08: Wyrok Sądu z dnia 7 listopada 2012 r. — Syndicat des thoniers méditerranéens i in. przeciwko Komisji (Odpowiedzialność pozaumowna — Rybołówstwo — Ochrona zasobów połowowych — Odbudowa zasobów tuńczyka błękitnopłetwego — Środki nadzwyczajne zakazujące połowów statkom rybackim do połowów okrężnicą — Nienormalny charakter szkody)	16

2012/C 399/27	Sprawa T-135/09: Wyrok Sądu z dnia 14 listopada 2012 r. — Nexans France i Nexans przeciwko Komisji (Konkurencja — Postępowanie administracyjne — Skarga o stwierdzenie nieważności — Akty wydane w toku kontroli — Akty pośrednie — Niedopuszczalność — Decyzja nakazująca przeprowadzenie kontroli — Obowiązek uzasadnienia — Ochrona życia prywatnego — Poszlaki o wystarczająco poważnym charakterze — Kontrola sądowa)	16

2012/C 399/28	Sprawa T-140/09: Wyrok Sądu z dnia 14 listopada 2012 r. — Prysmian i Prysmian Cavi e Sistemi Energia przeciwko Komisji (Konkurencja — Postępowanie administracyjne — Skarga o stwierdzenie nieważności — Akty wydane w toku kontroli — Akty pośrednie — Niedopuszczalność — Decyzja nakazująca przeprowadzenie kontroli — Obowiązek uzasadnienia — Ochrona życia prywatnego — Poszlaki o wystarczająco poważnym charakterze — Kontrola sądowa)	17

2012/C 399/29	Sprawa T-278/09: Wyrok Sądu z dnia 15 listopada 2012 r. — Verband Deutscher Prädikatsweingüter przeciwko OHIM (GG) (Wspólnotowy znak towarowy — Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku wspólnego GG — Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji — Charakter opisowy — Brak charakteru odróżniającego — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Obowiązek uzasadnienia — Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009)	17

2012/C 399/30	Sprawa T-137/10: Wyrok Sądu z dnia 7 listopada 2012 r. — CBI przeciwko Komisji (Pomoc państwa — Szpitale publiczne — Subwencje udzielone przez władze belgijskie szpitalom publicznym należącym do stowarzyszenia IRIS — Decyzja wydana po zakończeniu wstępnego etapu — Decyzja uznająca pomoc za zgodną z rynkiem wewnętrznym — Świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym — Definicja zadania z zakresu usług publicznych — Proporcjonalność rekompensaty za świadczone usługi publiczne)	18

2012/C 399/31	Sprawa T-194/10: Wyrok Sądu z dnia 8 listopada 2012 r. — Węgry przeciwko Komisji (Skarga o stwierdzenie nieważności — Rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 — Rozporządzenie (WE) nr 607/2009 — Baza danych E-Bacchus — Wpis chronionej nazwy pochodzenia Vinohradnícka oblasť Tokaj z zaznaczeniem Słowacji jako kraju pochodzenia — Akt niepodlegający zaskarżeniu — Niedopuszczalność)	18

2012/C 399/32	Sprawy połączone T-83/11 i T-84/11: Wyrok Sądu z dnia 13 listopada 2012 r. — Antrax It przeciwko OHIM — THC (grzejniki) (Wzór wspólnotowy — Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru — Zarejestrowane wzory wspólnotowe przedstawiające termosyfony dla grzejników — Wcześniejszy wzór — Podstawa unieważnienia — Brak indywidualnego charakteru — Brak innego całościowego wrażenia — Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 — Nasycenie stanu sztuki wzorniczej — Obowiązek uzasadnienia)	19

2012/C 399/33	Sprawa T-114/11: Wyrok Sądu z dnia 7 listopada 2012 r. — Giordano przeciwko Komisji (Odpowiedzialność pozaumowna — Rybołówstwo — Ochrona zasobów połowowych — Odbudowa zasobów tuńczyka błękitnopłetwego — Środki nadzwyczajne zakazujące połowów statkom rybackim do połowów okrężnicą — Niezgodne z prawem zachowanie — Związek przyczynowy)	19

2012/C 399/34	Sprawa T-268/11 P: Wyrok Sądu z dnia 8 listopada 2012 r. — Komisja przeciwko Strackowi (Odwołanie — Służba publiczna — Urzędnicy — Urlopy — Zwolnienie chorobowe — Stwierdzenie nieważności w pierwszej instancji decyzji Komisji odmawiającej przeniesienia dni corocznego urlopu niewykorzystanych przez zainteresowanego — Artykuł 4 załącznika V do regulaminu pracowniczego — Artykuł 1e ust. 2 regulaminu pracowniczego — Dyrektywa 2003/88 WE — Odwołanie uzasadnione — Stan postępowania pozwalający na wydanie orzeczenia w sprawie — Częściowe oddalenie i częściowe odrzucenie skargi)	19

2012/C 399/35	Sprawa T-415/11: Wyrok Sądu z dnia 8 listopada 2012 r. — Hartmann przeciwko OHIM (Nutriskin Protection Complex) (Wspólnotowy znak towarowy — Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego Nutriskin Protection Complex — Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji — Charakter opisowy — Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 — Brak charakteru odróżniającego — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 — Praktyka decyzyjna OHIM — Obowiązek uzasadnienia — Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009)	20

2012/C 399/36	Sprawa T-529/11: Wyrok Sądu z dnia 14 listopada 2012 r. — Evonik Industries przeciwko OHIM — Impulso Industrial Alternativo (Impulso creador) (Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego Impulso creador — Wcześniejszy graficzny wspólnotowy znak towarowy IMPULSO — Względna podstawa odmowy rejestracji — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd — Podobieństwo oznaczeń — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])	20

2012/C 399/37	Sprawa T-555/11: Wyrok Sądu z dnia 13 listopada 2012 r. — tesa przeciwko OHIM — Superquímica (tesa TACK) (Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego tesa TACK — Wcześniejszy graficzny krajowy znak towarowy TACK Ceys — Względna podstawa odmowy — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd — Podobieństwo oznaczeń — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009)	21

2012/C 399/38	Sprawa T-212/07 REV: Postanowienie Sądu z dnia 24 października 2012 r. — Harman International Industries przeciwko OHIM — Becker (Barbara Becker) (Wspólnotowy znak towarowy — Sprzeciw — Wycofanie sprzeciwu — Umorzenie postępowania)	21

2012/C 399/39	Sprawa T-180/11: Postanowienie Sądu z dnia 23 października 2012 r. — Chivas przeciwko OHIM — Glencairn Scotch Whisky (CHIVAS LIVE WITH CHIVALRY) (Wspólnotowy znak towarowy — Sprzeciw — Wycofanie sprzeciwu — Umorzenie postępowania)	21

2012/C 399/40	Sprawa T-181/11: Postanowienie Sądu z dnia 23 października 2012 r. — Chivas przeciwko OHIM — Glencairn Scotch Whisky (LIVE WITH CHIVALRY) (Wspólnotowy znak towarowy — Sprzeciw — Wycofanie sprzeciwu — Umorzenie postępowania)	22

2012/C 399/41	Sprawa T-442/11: Postanowienie Sądu z dnia 24 października 2012 r. — Evropaïki Dynamiki przeciwko Komisji (Skarga o stwierdzenie nieważności — Akt niezaskarżalny — Akt w części potwierdzający a w części informujący — Niedopuszczalność — Skarga o odszkodowanie — Brak identyfikacji zarzucanego zachowania lub określenia podnoszonej szkody — Niedopuszczalność — Skarga o odszkodowanie — Brak dowodu wystąpienia szkody — Skarga oczywiście pozbawiona podstawy prawnej)	22

2012/C 399/42	Sprawa T-530/11: Postanowienie Sądu z dnia 23 października 2012 r. — Chivas przeciwko OHIM — Glencairn Scotch Whisky (CHIVALRY) (Wspólnotowy znak towarowy — Sprzeciw — Wycofanie sprzeciwu — Umorzenie postępowania)	22

2012/C 399/43	Sprawa T-187/12: Postanowienie Sądu z dnia 13 września 2012 r. — Bäβler przeciwko OHIM (MAX) (Skarga wszczynająca postępowanie — Wymogi formalne — Oczywista niedopuszczalność)	23

2012/C 399/44	Sprawa T-219/12 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 24 października 2012 r. — Saobraćajni institut CIP przeciwko Komisji (Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego — Zamówienia publiczne na usługi — Przetarg dotyczący przygotowania dokumentacji technicznej dla projektu modernizacji linii kolejowej — Wykluczenie strony skarżącej z udziału w tym przetargu — Unieważnienie procedury przetargowej po wniesieniu skargi — Umorzenie postępowania)	23

2012/C 399/45	Sprawa T-227/12 R: Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 24 października 2012 r. — Saobraćajni institut CIP przeciwko Komisji (Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego — Zamówienia publiczne na usługi — Przetarg dotyczący sporządzenia dokumentacji technicznej dla projektu modernizacji kolei — Wykluczenie strony skarżącej z udziału w tym przetargu — Unieważnienie postępowania przetargowego po wniesieniu skargi — Umorzenie postępowania)	23

2012/C 399/46	Sprawa T-444/12: Skarga wniesiona w dniu 8 października 2012 r. — Novartis przeciwko OHIM — Tenimenti Angelini (LINEX)	24

2012/C 399/47	Sprawa T-450/12: Skarga wniesiona w dniu 11 października 2012 r. — Anagnostakis przeciwko Komisji	24

2012/C 399/48	Sprawa T-455/12: Skarga wniesiona w dniu 12 października 2012 r. — Zoo Sport przeciwko OHIM — K-2 (zoo sport)	25