zważywszy, że w następstwie wejścia w życie w dniu 1 listopada 2012 r. regulaminu postępowania przed Trybunałem należy ustanowić wykaz świąt urzędowych i ustalić terminy wakacji sądowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Ustanawia się następujący wykaz świąt urzędowych w rozumieniu art. 24 § 4 i 6 regulaminu postępowania:

—

Nowy Rok,

—	drugi dzień Wielkiej Nocy,

—

1 maja,

—	Wniebowstąpienie Pańskie,

—	drugi dzień Zielonych Świątek,

—	23 czerwca,

—	15 sierpnia,

—	1 listopada,

—	25 grudnia,

—	26 grudnia.

Artykuł 2

Na okres od dnia 1 listopada 2012 r. do dnia 31 października 2013 r. ustala się następujące terminy wakacji sądowych w rozumieniu art. 24 § 2 i 6 regulaminu postępowania:

—	Boże Narodzenie 2012: od poniedziałku, dnia 17 grudnia 2012 r. do niedzieli, dnia 6 stycznia 2013 włącznie,

—	Wielkanoc 2013: od poniedziałku, dnia 25 marca 2013 r. do niedzieli, dnia 7 kwietnia 2013 r. włącznie,

—	Wakacje letnie 2013: od poniedziałku, dnia 15 lipca 2013 r. do niedzieli, dnia 1 września 2013 r. włącznie.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 20 listopada 2012 r.

Sekretarz

A. CALOT ESCOBAR

Prezes

V. SKOURIS

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/3

Odwołanie od postanowienia Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 28 listopada 2011 r. w sprawie T-307/11 Noscira SA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 10 lutego 2012 r. przez Noscira SA

(Sprawa C-69/12 P)

2012/C 389/03

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Noscira SA (przedstawiciel: adwokat A. Sirimarco)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Postanowieniem z dnia 21 września 2012 r. Trybunał Sprawiedliwości (szósta izba) stwierdził niedopuszczalność odwołania.

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/3

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Administrativo e Fiscal do Porto Portgás (Portugalia) w dniu 18 września 2012 r. — Portgás — Sociedade de Produção e Distribuição de Gás, SA przeciwko Ministério do Ambiente, do Ordenamento do Território e do Desenvolvimento Regional

(Sprawa C-425/12)

2012/C 389/04

Język postępowania: portugalski

Sąd odsyłający

Tribunal Administrativo e Fiscal do Porto Portgás.

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Portgás — Sociedade de Produção e Distribuição de Gás, SA.

Strona pozwana: Ministério do Ambiente, do Ordenamento do Território e do Desenvolvimento Regional.

Pytania prejudycjalne

Czy art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 93/38/EWG (1) z dnia 14 czerwca 1993 r. oraz art. 14 ust. 1 lit. c), i) tej dyrektywy w brzmieniu zmienionym przez dyrektywę 98/04/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r., jak również i pozostałe przepisy owych dyrektyw lub właściwe ogólne zasady prawa wspólnotowego mogą być interpretowane w ten sposób, że tworzą one obowiązki wobec podmiotów będących koncesjonariuszami usług publicznych [w szczególności wobec podmiotu objętego art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy 93/38/EWG], jeżeli dyrektywa ta nie została transponowana do prawa krajowego przez państwo portugalskie, przy czym brak przestrzegania owych obowiązków może zostać podniesione przeciwko owemu podmiotowi będącemu koncesjonariuszem przez samo państwo portugalskie, za pomocą decyzji ministerstw tego państwa?

(1) Dyrektywa Rady 93/38/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. koordynująca procedury udzielania zamówień publicznych przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji (Dz.U. L 199, s. 84).

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/3

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgerichts Hamburg (Niemcy) w dniu 2 października 2012 r. — Karin Gawelczyk przeciwko Generali Lebensversicherung AG

(Sprawa C-439/12)

2012/C 389/05

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Landgerichts Hamburg

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca i wnosząca odwołanie: Karin Gawelczyk

Strona pozwana i druga strona postępowania odwoławczego: Generali Lebensversicherung AG

Pytanie prejudycjalne

Czy art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze drugiej dyrektywy Rady 90/619/EWG z dnia 8 listopada 1990 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do bezpośrednich ubezpieczeń na życie i ustanowienia przepisów ułatwiających skuteczne korzystanie ze swobody świadczenia usług oraz zmieniającej dyrektywę 79/267/EWG (druga dyrektywa w sprawie ubezpieczeń na życie) (1), przy uwzględnieniu art. 31 ust. 1 dyrektywy 92/96/EWG z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do bezpośrednich ubezpieczeń na życie oraz zmieniającej dyrektywy 79/267/EWG i 90/619/EWG (trzecia dyrektywa w sprawie ubezpieczeń na życie) (2), należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisowi takiemu jak § 5a ust. 2 zdanie czwarte Versicherungsvertragsgesetz (ustawy o umowach ubezpieczenia) w brzmieniu ustalonym Drittes Gesetz zur Durchführung versicherungsrechtlicher Richtlinien des Rates der Europäischen Gemeinschaften (trzecią ustawą wprowadzającą w życie dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich w dziedzinie prawa ubezpieczeń) z dnia 21 lipca 1994 r., który stanowi, że prawo odstąpienia lub sprzeciwu wygasa najpóźniej rok po dokonaniu zapłaty pierwszej składki ubezpieczeniowej, nawet w sytuacji, gdy ubezpieczający nie został pouczony o prawie do odstąpienia lub sprzeciwu?

(1) Dz.U. L 330, s. 50.

(2) Dz.U. L 360, s. 1.

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/4

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 3 października 2012 r. — Metropol Spielstätten Unternehmergesellschaft (haftungsbeschränkt) przeciwko Finanzamt Hamburg-Bergedorf

(Sprawa C-440/12)

2012/C 389/06

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Finanzgericht Hamburg

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Metropol Spielstätten Unternehmergesellschaft (haftungsbeschränkt)

Strona pozwana: Finanzamt Hamburg-Bergedorf

Pytania prejudycjalne

Czy art. 401 [w związku z art. 135 ust. 1 lit. i)] dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) należy interpretować w ten sposób, że podatek VAT oraz specjalny krajowy podatek od gier losowych mogą być pobierane wyłącznie alternatywnie, a nie kumulatywnie?

wyłącznie jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca:

W razie jeśli zgodnie z przepisami krajowymi gry losowe są objęte zarówno podatkiem VAT, jak również podatkiem specjalnym, to czy wyłącza to pobranie podatku VAT lub pobranie podatku specjalnego, czy też decyzja o tym, który z tych dwóch podatków nie może być pobierany, jest podejmowana na podstawie prawa krajowego?

Czy art. 1 ust. 2 zdanie pierwsze i art. 73 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one krajowej regulacji lub praktyce, zgodnie z którą w przypadku użytkowania automatów do gier z możliwością uzyskania wygranej podstawę wymiaru podatku stanowi zawartość kasy („kasa elektroniczna”) automatu po upływie określonego okresu czasu?

4)	wyłącznie jeżeli odpowiedź na pytanie trzecie jest twierdząca: Jak należy określić podstawę wymiaru podatku?

Czy art. 1 ust. 2 zdanie pierwsze i art. 73 dyrektywy 2006/2012 należy interpretować w ten sposób, że objęcie podatkiem VAT wymaga umożliwienia przedsiębiorcy przerzucenia ciężaru tego podatku na usługobiorcę? Jeśli dotyczy: co należy rozumieć pod pojęciem przerzucalności? Czy pojęcie przerzucalności obejmuje w szczególności prawną dopuszczalność ustalenia odpowiednio wyższej ceny za towar lub usługę?

wyłącznie w razie jeśli w przypadku pytania piątego prawna dopuszczalność ustalenia wyższej ceny jest warunkiem (nałożenia podatku VAT):

Czy art. 1 ust. 2 zdanie pierwsze i art. 73 dyrektywy 2006/2012 należy interpretować w ten sposób, że przepisy, które ograniczają wysokość ceny za towary lub usługi podlegające podatkowi VAT, należy stosować zgodnie z prawem unijnym w ten sposób, że ustalona cena nie zawiera podatku VAT, ale podatek ten powinien zostać do niej doliczony, również wówczas, gdy chodzi o krajowe przepisy regulujące cenę, które zgodnie ze swoim brzmieniem wyraźnie tego nie przewidują?

wyłącznie w razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie piąte oraz odpowiedzi przeczącej na pytanie szóste i odpowiedzi przeczącej na pytanie trzecie:

Czy w tym przypadku podatkiem VAT należy objąć wszystkie przychody z automatów do gier, czy też tylko ich część, w odniesieniu do której przerzucenie ciężaru VAT nie jest możliwe, i w jaki sposób tę część należy określić, przykładowo w zależności od kwestii, przy których transakcjach stawka za grę nie mogła zostać zwiększona, czy też w zależności od kwestii, przy których transakcjach zawartość kasy nie mogła zostać zwiększona za godzinę gry?

8)	Czy art. 1 ust. 2 dyrektywy 2006/2012 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on krajowemu systemowi niezharmonizowanego podatku, zgodnie z którym należny VAT jest dokładnie zaliczany w ramach tego podatku?

wyłącznie jeżeli odpowiedź na pytanie ósme jest twierdząca:

Czy zaliczenie VAT w ramach krajowego, niezharmonizowanego podatku skutkuje w przypadku przedsiębiorców objętych tym podatkiem tym, że VAT nie może być nakładany na ich konkurentów, którzy podlegają wprawdzie nie temu podatkowi, ale innemu podatkowi specjalnemu i w przypadku których takie zaliczenie nie jest przewidziane?

(1) Dz.U. L 347, s. 1.

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/5

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (Chancery Division) (Zjednoczone Królestwo) w dniu 3 października 2012 r. — Actavis Group PTC EHF, Actavis UK Ltd przeciwko Sanofi

(Sprawa C-443/12)

2012/C 389/07

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

High Court of Justice (Chancery Division)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Actavis Group PTC EHF, Actavis UK Ltd

Strona pozwana: Sanofi

Interwenient: Sanofi Pharma Bristol-Myers Squibb SNC

Pytania prejudycjalne

1)	Jakie kryteria należy zastosować, aby rozstrzygnąć, czy „produkt chroniony jest patentem podstawowym pozostającym w mocy” w rozumieniu art. 3 lit. a) rozporządzenia 469/2009/WE (1) (zwanego dalej „rozporządzeniem”)?

2)	Czy jeżeli ochroną wynikającą z patentu podstawowego pozostającego w mocy objętych jest kilka produktów, to rozporządzenie, a zwłaszcza jego art. 3 lit. c) wyklucza wydanie uprawnionemu z tego patentu świadectwa dla każdego z tych produktów objętych ochroną?

(1) Rozporządzenie (WE) nr 469/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 maja 2009 r. dotyczące dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych (Dz.U. L 152).

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/5

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Düsseldorf (Niemcy) w dniu 8 października 2012 r. — HARK GmbH & Co KG Kamin- und Kachelofenbau przeciwko Hauptzollamt Duisburg

(Sprawa C-450/12)

2012/C 389/08

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Finanzgericht Düsseldorf

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: HARK GmbH & Co KG Kamin- und Kachelofenbau

Strona pozwana: Hauptzollamt Duisburg

Pytania prejudycjalne

Czy pozycję 7321 Nomenklatury Scalonej zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1) zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1031/2008 z dnia 19 września 2008 r. (2) należy interpretować w ten sposób, że opisane bliżej w uzasadnieniu zestawy rur do pieców mogą zostać uznane za części pieców, kuchni, rusztów i kuchenek?

2)	W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze, czy komplety rur do pieców mogą wówczas zostać zaliczone do pozycji 7307?

(1) Dz.U. L 256, s. 1.

(2) Dz.U. L 291, s. 1.

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/6

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Trento (Włochy) w dniu 11 października 2012 r. — Lorenzo Amatori i in. przeciwko Telecom Italia SpA, Shared Service Center Srl

(Sprawa C-458/12)

2012/C 389/09

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Tribunale di Trento

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Lorenzo Amatori i in.

Strona pozwana: Telecom Italia SpA i Shared Service Center Srl

Pytania prejudycjalne

Czy przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie „przejęcia części przedsiębiorstwa” (w szczególności art. 1 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy Rady nr 2001/23/WE (1) z dnia 12 marca 2001 r. w związku z jej art. 3 ust. 1) stoją na przeszkodzie przepisom krajowym takim jak art. 2112 akapit piąty codice civile, który umożliwia wstąpienie przejmującego w stosunki pracy zbywającego bez konieczności uzyskania zgody przejmowanych pracowników również w przypadku, gdy przejęta część przedsiębiorstwa nie stanowi funkcjonalnie samodzielnej jednostki gospodarczej istniejącej jeszcze przed przejęciem i która może być uważana za taką przez zbywającego i przejmującego w momencie jej przejęcia?

Czy przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie „przejęcia części przedsiębiorstwa” (w szczególności art. 1 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy Rady nr 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w związku z jej art. 3 ust. 1) stoją na przeszkodzie przepisom krajowym takim jak art. 2112 akapit piąty codice civile, który umożliwia wstąpienie przejmującego w stosunki pracy zbywającego bez konieczności uzyskania zgody przejmowanych pracowników również w przypadku gdy po przejęciu przedsiębiorstwo zbywające wykonuje nad przejmującym silne zwierzchnictwo, które przejawia się w formie ścisłych więzi handlowych i pomieszania ryzyka gospodarczego?

(1) Dyrektywa Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów, Dz.U. L 82 s. 16

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/7

Skarga wniesiona w dniu 15 października 2012 r. — Générations futures przeciwko Komisji

(Sprawa T-458/12)

2012/C 389/11

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Mouvement pour les droits et le respect des générations futures (Ons-en-Bray, Francja) (przedstawiciel: A. Faro, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Generalnego ds. Zdrowia i Konsumentów z dnia 16 sierpnia 2012 r. (ARES 977 175) odrzucającej wniosek o wszczęcie procedury odwoławczej względem rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 359/2012 z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej metam, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011, złożony na podstawie art. 10 rozporządzenia nr 1367/2006.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca, francuskie stowarzyszenie działające na rzecz ochrony środowiska, pragnie doprowadzić, na podstawie art. 10 rozporządzenia nr 1367/2006, do wszczęcia procedury odwoławczej względem rozporządzenia wykonawczego nr 359/2012 w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej metam (1). Decyzją z dnia 16 sierpnia 2012 r., Komisja odmówiła wszczęcia tej procedury odwoławczej z uwagi na fakt, że rozporządzenie wykonawcze, którego dotyczył wniosek o wszczęcie procedury odwoławczej nie stanowi aktu administracyjnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 1367/2006 (2).

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi kilka zarzutów.

Skarżąca podnosi, po pierwsze, że rozporządzenie wykonawcze stanowi odpowiedź na indywidualny wniosek spółki trzeciej oraz, po drugie, że ograniczenie do aktów administracyjnych, przewidziane w art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 1367/2006 w związku z art. 2 ust. 1 lit. g) tego rozporządzenia nie jest zgodne z art. 9 ust. 3 Konwencji z Aarhus (3).

Skarżąca podnosi również, że jej wniosek o wszczęcie procedury odwoławczej jest zasadny w zakresie w jakim i) obowiązująca procedura nie została zastosowana, ii) akty poddane ocenie są niewystarczające oraz iii) przewidziane kryteria zatwierdzenia nie zostały spełnione.

(1) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 359/2012 z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej metam, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (Dz.U. L 114, s. 1).

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264, s. 13).

(3) Konwencja o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska.

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/7

Skarga wniesiona w dniu 23 października 2012 r. — RFA International przeciwko Komisji

(Sprawa T-466/12)

2012/C 389/12

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: RFA International, LP (Calgary, Kanada) (przedstawiciel: adwokat B. Evtimov)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

Częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2012) 5577 wersja ostateczna, C(2012) 5585 wersja ostateczna, C(2012) 5588 wersja ostateczna, C(2012) 5595 wersja ostateczna, C(2012) 5596 wersja ostateczna, C(2012) 5598 wersja ostateczna oraz C(2012) 5611 wersja ostateczna z dnia 10 sierpnia 2012 r. w zakresie, w jakim zawierają one odmowę w sprawie wniosków o zwrot cła antydumpingowego, z wyjątkiem kwot, w odniesieniu do których wnioski zostały uznane za niedopuszczalne ze względu na złożenie ich z przekroczeniem określonego przepisami terminu;

—	Obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący

—

naruszenia prawa i oczywistego błędu w ocenie, którymi obarczone były ustalenia Komisji, że pełne odliczenie z tytułu kosztów ogólnych, sprzedaży i administracji (SG&A) oraz zysku od ceny eksportowej CHEMK Group było uzasadnione, oraz związane z nimi ustalenie Komisji, że fakt stanowienia jednego podmiotu gospodarczego jest nieistotny do celów obliczania ceny eksportowej (włącznie z dostosowaniami ceny wywozu) na podstawie art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego (1). W zakresie, w jakim Komisja opierała się ewentualnie na nieuwzglenieniu twierdzenia skarżącej o istnieniu jednego podmiotu gospodarczego, skarżąca podnosi, że takie nieuwzględnienie również jest obarczone naruszeniem prawa lub oczywistym błędem w ocenie.

Zarzut drugi dotyczący

—

oczywistego błędu w ocenie, którymi obarczone było ustalenie Komisji, że nastąpiła zmiana okoliczności w rozumieniu art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, uzasadniająca zastosowanie odmiennej metodologii do celów obliczania ostatecznego marginesu dumpingu. Skarżąca podnosi również wynikające z tego naruszenie art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego ze względu na zastosowanie przez Komisję nowej metodologii, która różni się od metodologii stosowanej w pierwotnym postępowaniu.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 343, s. 51).

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/8

Skarga wniesiona w dniu 30 października 2012 r. — Novartis Europharm przeciwko Komisji

(Sprawa T-472/12)

2012/C 389/13

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Novartis Europharm (Horsham, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: C. Schoonderbeek, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2012) 5894 wersja ostateczna z dnia 16 sierpnia 2012 r. przyznającej Teva Pharma BV pozwolenie na wprowadzenie do obrotu zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiającego wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiającego Europejską Agencję Leków (Dz.U. 2004 L 136, s. 1); oraz

—	obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi jeden zarzut dotyczący niezgodności z prawem zaskarżonej decyzji, w zakresie w jakim stanowi ona naruszenie praw odnoszących się do ochrony danych Novartis Europharm Ltd. w odniesieniu do jej produktu Aclasta zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2309/93 (1) w związku z art. 89 rozporządzenia nr (WE) nr 726/2004. Ponieważ Aclasta przyznane zostało oddzielne i niezależne pozwolenie na wprowadzenie do obrotu w wyniku zcentralizowanej procedury, pozwolenie na Aclasta nie jest objęte zakresem tego samego ogólnego pozwolenia na wprowadzenie do obrotu co pozwolenie na Zometa (inny produkt Novartis Europharm Ltd), jak stanowi art. 6 ust. 1 dyrektywy 2001/83/WE (2) dla celów ochrony danych.

Ponadto zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem w zakresie w jakim stanowi naruszenie art. 10 ust. 1 dyrektywy 2001/83/WE z uwagi na fakt, że nie wygasła ochrona danych w odniesieniu do referencyjnego produktu leczniczego Aclasta, a zatem nie zostały spełnione przesłanki wydania pozwolenia na wprowadzenie do obrotu w rozumieniu tego artykułu.

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2309/93 z dnia 22 lipca 1993 r. ustanawiające wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję ds. Oceny Produktów Leczniczych (Dz.U. 1993 L 214, s. 1).

(2) Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. 2001 L 311, s. 67).

15.12.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 389/9

Skarga wniesiona w dniu 23 października 2012 r. — ZZ przeciwko Komisji

(Sprawa F-123/12)

2012/C 389/14

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: ZZ (przedstawiciele: adwokaci D. Abreu Caldas, S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis i É. Marchal)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Przedmiot i opis sporu

Stwierdzenie nieważności odmownej decyzji Komisji w sprawie wniosku skarżącej o przemianowanie jej umowy o pracę w charakterze członka pomocniczego personelu kontraktowego na umowę o pracę na czas nieokreślony w charakterze członka personelu tymczasowego.

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie nieważności odmownej decyzji organu upoważnionego do zawierania umów z dnia 4 stycznia 2012 r. w sprawie wniosku skarżącej o przemianowanie jej umowy o pracę w charakterze członka pomocniczego personelu kontraktowego na umowę o pracę na czas nieokreślony w charakterze członka personelu tymczasowego;

—	W razie potrzeby stwierdzenie nieważności decyzji oddalającej jej zażalenie z dnia 12 lipca 2012 r.;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

		ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2012.389.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 389

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 55 15 grudnia 2012

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
2012/C 389/01	Ostatnia publikacja Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii EuropejskiejDz.U. C 379 z 8.12.2012.	1

2012/C 389/02	Decyzja Trybunału Sprawiedliwości z dnia 20 listopada 2012 r. w sprawie świąt urzędowych i wakacji sądowych	2

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA SĄDOWE
	Trybunał Sprawiedliwości
2012/C 389/03	Sprawa C-69/12 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 28 listopada 2011 r. w sprawie T-307/11 Noscira SA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 10 lutego 2012 r. przez Noscira SA	3

2012/C 389/04	Sprawa C-425/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Administrativo e Fiscal do Porto Portgás (Portugalia) w dniu 18 września 2012 r. — Portgás — Sociedade de Produção e Distribuição de Gás, SA przeciwko Ministério do Ambiente, do Ordenamento do Território e do Desenvolvimento Regional	3

2012/C 389/05	Sprawa C-439/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgerichts Hamburg (Niemcy) w dniu 2 października 2012 r. — Karin Gawelczyk przeciwko Generali Lebensversicherung AG	3

2012/C 389/06	Sprawa C-440/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 3 października 2012 r. — Metropol Spielstätten Unternehmergesellschaft (haftungsbeschränkt) przeciwko Finanzamt Hamburg-Bergedorf	4

2012/C 389/07	Sprawa C-443/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (Chancery Division) (Zjednoczone Królestwo) w dniu 3 października 2012 r. — Actavis Group PTC EHF, Actavis UK Ltd przeciwko Sanofi	5

2012/C 389/08	Sprawa C-450/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Düsseldorf (Niemcy) w dniu 8 października 2012 r. — HARK GmbH & Co KG Kamin- und Kachelofenbau przeciwko Hauptzollamt Duisburg	5

2012/C 389/09	Sprawa C-458/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Trento (Włochy) w dniu 11 października 2012 r. — Lorenzo Amatori i in. przeciwko Telecom Italia SpA, Shared Service Center Srl	6

2012/C 389/10	Sprawa C-408/11: Postanowienie Prezesa Trybunału z dnia 28 czerwca 2012 r. — (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Münster — Niemcy) — postępowanie karne przeciwko Thomasowi Karlowi-Heinzowi Kerkhoffowi, przy udziale: Staatsanwaltschaft Münster	6

	Sąd
2012/C 389/11	Sprawa T-458/12: Skarga wniesiona w dniu 15 października 2012 r. — Générations futures przeciwko Komisji	7

2012/C 389/12	Sprawa T-466/12: Skarga wniesiona w dniu 23 października 2012 r. — RFA International przeciwko Komisji	7

2012/C 389/13	Sprawa T-472/12: Skarga wniesiona w dniu 30 października 2012 r. — Novartis Europharm przeciwko Komisji	8

	Sąd do spraw Służby Publicznej
2012/C 389/14	Sprawa F-123/12: Skarga wniesiona w dniu 23 października 2012 r. — ZZ przeciwko Komisji	9