6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/1

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/2

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/3

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/4

1.

W dniu 30 listopada 2011 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący zmian dyrektywy 2006/43/WE w sprawie ustawowych badań (1). Zmiany dyrektywy 2006/43/WE dotyczą zatwierdzania i rejestracji biegłych rewidentów i firm audytorskich, zasad etyki zawodowej, tajemnicy zawodowej, niezależności i sprawozdawczości, jak również powiązanych przepisów dotyczących nadzoru. W tym samym dniu Komisja przyjęła wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie ustawowych badań jednostek interesu publicznego (2), które określa warunki przeprowadzania takich badań (dalej określanego jako „proponowane rozporządzenie”). Przedmiotowe wnioski zostały przesłane EIOD do konsultacji w dniu 6 grudnia 2011 r.

2.

EIOD z zadowoleniem przyjął fakt, że Komisja skonsultowała się z nim, i zaleca uwzględnienie odniesienia do niniejszej opinii w preambule dyrektywy. Odniesienie do konsultacji z EIOD zostało już umieszczone w preambule proponowanego rozporządzenia.

3.

W niniejszej opinii EIOD odnosi się do kwestii dotyczących dyrektywy 2006/43/WE, które wykraczają poza zakres proponowanych zmian. Podkreśla on potencjalne skutki samej dyrektywy dotyczące ochrony danych (3). Analiza przedstawiona w niniejszej opinii ma bezpośrednie znaczenie dla stosowania obowiązujących przepisów, a także dla innych rozpatrywanych i ewentualnych przyszłych wniosków zawierających podobne zapisy, takie jak te omówione w opiniach EIOD w sprawie pakietu legislacyjnego dotyczącego zmiany przepisów w zakresie bankowości, agencji ratingowych, rynków instrumentów finansowych (MiFID/MiFIR) i nadużyć na rynku (4). Z tego względu EIOD zaleca zapoznać się z niniejszą opinią w ścisłym powiązaniu z jego opiniami z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie wyżej wspomnianych inicjatyw.

4.

Komisja uważa, że firmy audytorskie przyczyniły się do kryzysu finansowego, i dąży do tego, aby zbadać rolę, jaką odegrali – lub powinni byli odegrać – rewidenci w czasie kryzysu. Komisja stwierdza również, że rzetelne badania sprawozdań finansowych mają kluczowe znaczenie dla przywrócenia poczucia pewności i zaufania na rynku.

5.

Komisja wspomina, że należy również podkreślić, iż prawo powierza biegłym rewidentom przeprowadzanie ustawowych badań sprawozdań finansowych spółek, które korzystają z ograniczonej odpowiedzialności i/lub możliwości świadczenia usług w branży finansowej. Zadanie to oznacza odgrywanie roli społecznej polegającej na wydaniu opinii co do prawdziwości i jasności sprawozdań finansowych tych spółek.

6.

Wreszcie, zdaniem Komisji, kryzys finansowy uwypuklił uchybienia w badaniach ustawowych, zwłaszcza w odniesieniu do jednostek interesu publicznego (JIP). Są to podmioty o dużym znaczeniu publicznym ze względu na charakter prowadzonej działalności, wielkość, liczbę pracowników, status prawny lub z uwagi na wielość zainteresowanych stron.

7.

W odpowiedzi na te obawy Komisja ogłosiła wniosek w sprawie zmian dyrektywy 2006/43/WE w sprawie badań ustawowych, który dotyczy zatwierdzania i rejestracji biegłych rewidentów i firm audytorskich, zasad etyki zawodowej, tajemnicy zawodowej, niezależności i sprawozdawczości, jak również powiązanych przepisów z zakresu nadzoru. Komisja przedstawiła również projekt nowego rozporządzenia w sprawie ustawowych badań sprawozdań finansowych jednostek interesu publicznego, w którym określone zostały warunki przeprowadzania takich badań.

8.

Komisja proponuje, aby dyrektywa 2006/43/WE miała zastosowanie w sytuacjach nieobjętych zakresem proponowanego rozporządzenia. Ważne jest zatem, by wyraźnie rozdzielić te dwa teksty prawne. Oznacza to, że obecne przepisy zawarte w dyrektywie 2006/43/WE, które dotyczą wyłącznie wykonywania badań ustawowych w przypadku rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych jednostek interesu publicznego, zostaną przeniesione do proponowanego rozporządzenia i w razie potrzeby odpowiednio w nim zmienione.

9.

Wdrożenie i stosowanie ram prawnych badań ustawowych może w niektórych przypadkach wpływać na prawa osób w odniesieniu do przetwarzania dotyczących ich danych osobowych. Dyrektywa 2006/43/WE w obecnej i zmienionej postaci oraz proponowane rozporządzenie zawierają przepisy, które mogą nieść konsekwencje dla zainteresowanych osób pod względem ochrony danych.

46.

EIOD docenia fakt, że ochronę danych potraktowano z wyjątkową uwagą w proponowanym rozporządzeniu, niemniej dostrzega pewne pole do wprowadzenia dalszych zmian.

47.

EIOD przedstawia następujące zalecenia:

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/7

1.

W dniu 28 marca 2012 r. Komisja przyjęła komunikat zatytułowany „Zwalczanie przestępczości w erze cyfrowej: ustanowienie Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością” (1).

2.

EIOD zauważa, że Rada ogłosiła konkluzje w sprawie ustanowienia Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością w dniach 7–8 czerwca 2012 r. (2) Rada wyraża aprobatę dla celów wskazanych w komunikacie, popiera ustanowienie Centrum (zwanego również „EC3”) w obrębie Europolu oraz wykorzystanie istniejących struktur do zwalczania przestępczości w innych obszarach, potwierdza, że powinno ono pełnić rolę punktu koordynującego działania w zakresie walki z cyberprzestępczością i ściśle współpracować ze stosownymi agencjami oraz podmiotami na szczeblu międzynarodowym, jak również wzywa Komisję do obszerniejszego określenia we współpracy z Europolem szczegółowego zakresu zadań, które należy wykonać, aby Centrum rozpoczęło funkcjonowanie do 2013 r. W konkluzjach nie odniesiono się jednak do znaczenia praw podstawowych, a w szczególności ochrony danych w związku z ustanowieniem Centrum.

3.

Przed przyjęciem komunikatu Komisji EIOD miał możliwość przedstawienia nieformalnych uwag dotyczących jego projektu. W swoich nieformalnych uwagach EIOD podkreślił, że ochrona danych jest podstawowym aspektem, który należy uwzględnić przy ustanawianiu Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością (zwanego dalej „Centrum”). Komisja nie uwzględniła niestety nieformalnych uwag zgłaszanych na tym etapie. W konkluzjach Rady wnioskuje się ponadto o to, aby zapewnić uruchomienie Centrum już w przyszłym roku. Dlatego też na kolejnych etapach, które nastąpią już w bardzo krótkiej perspektywie czasowej, należy uwzględnić ochronę danych.

4.

W niniejszej opinii zajęto się znaczeniem ochrony danych przy ustanawianiu Centrum i przedstawiono konkretne sugestie, które można wziąć pod uwagę podczas opracowywania zakresu jego zadań oraz zmiany ram prawnych Europolu. Działając z własnej inicjatywy, EIOD przyjął zatem niniejszą opinię w oparciu o art. 41 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001.

5.

W swoim komunikacie Komisja przedstawia zamiar ustanowienia Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością jako priorytet w ramach strategii bezpieczeństwa wewnętrznego (3).

6.

Komisja wymienia niektóre formy cyberprzestępczości, na których powinno koncentrować się Centrum: cyberprzestępstwa popełniane przez zorganizowane grupy przestępcze, w szczególności przestępstwa przynoszące duże zyski, takie jak oszustwa internetowe, cyberprzestępstwa wyrządzające poważne szkody ofiarom, takie jak przemoc seksualna wobec dzieci w Internecie, oraz cyberprzestępstwa mające poważny wpływ na krytyczne systemy w ramach technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) na terenie Unii.

7.

Jeżeli chodzi o prace Centrum, Komisja wymienia cztery podstawowe zadania (4):

8.

Informacje przetwarzane przez Centrum będą gromadzone z „najróżniejszych źródeł – publicznych, prywatnych i ogólnie dostępnych” – stanowiących uzupełnienie danych policyjnych, i będą dotyczyć „działań cyberprzestępców, stosowanych przez nich metod, jak również osób podejrzanych o cyberprzestępczość”. Centrum nawiąże też bezpośrednią współpracę z innymi agencjami i organami europejskimi. Przyjmie ona postać członkostwa tych podmiotów w jego radzie programowej, jak również w stosownych przypadkach współpracy operacyjnej.

9.

Komisja wnioskuje o to, aby Centrum stało się naturalnym punktem styku działań Europolu w zakresie cyberprzestępczości oraz działań innych międzynarodowych jednostek policyjnych zajmujących się walką z tym zjawiskiem. Powinno ono również we współpracy z Interpolem i innymi partnerami strategicznymi na całym świecie dążyć do lepszej koordynacji działań dotyczących walki z cyberprzestępczością.

10.

Jeżeli chodzi o aspekt praktyczny, Komisja wnioskuje o to, aby Centrum stanowiło część struktur Europolu. Wejdzie ono w skład Europolu (5), w związku z czym będzie funkcjonować w obrębie jego ram prawnych (6).

11.

Według Komisji Europejskiej (7) najważniejszymi nowościami, jakie do obecnej działalności Europolu wniesie wnioskowane Centrum, będą: (i) zwiększenie zasobów w celu wydajniejszego gromadzenia informacji z różnych źródeł; (ii) wymiana informacji z partnerami spoza organów ścigania (głównie z sektora prywatnego).

12.

W niniejszej opinii EIOD zamierza:

13.

Struktura niniejszej opinii jest następująca: w części 2.1 wskazano, dlaczego ochrona danych jest w kontekście ustanowienia Centrum elementem fundamentalnym. W części 2.2 rozważono zgodność celów Centrum wskazanych w komunikacie z mandatem Europolu. W części 2.3 omówiono współpracę z sektorem prywatnym i partnerami z innych krajów.

50.

EIOD uznaje walkę z cyberprzestępczością za fundamentalny element ochrony i bezpieczeństwa w przestrzeni cyfrowej oraz budowy niezbędnego zaufania. EIOD zauważa, że zgodność z zasadami ochrony danych należy uznawać za integralną część walki z cyberprzestępczością, a nie za przeszkodę zmniejszającą jej skuteczność.

51.

W komunikacie mowa jest o ustanowieniu w ramach Europolu nowego Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością, podczas gdy od kilku lat istnieje już Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością Europolu. EIOD chętnie zapoznałby się z jaśniejszym opisem uprawnień i zakresu działalności nowego Centrum odróżniającym je od istniejącego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością Europolu.

52.

EIOD wskazuje, że kompetencje Centrum należy wyraźnie zdefiniować, nie odwołując się wyłącznie do pojęcia „przestępczości komputerowej” zawartego w obecnym prawodawstwie dotyczącym Europolu. W ramach przeglądu prawodawstwa dotyczącego Europolu należy również określić kompetencje Centrum oraz stosowane przez nie zabezpieczenia służące ochronie danych. EIOD zaleca, aby do chwili, gdy wejdzie w życie nowe prawodawstwo dotyczące Europolu, Komisja określiła te kompetencje i zabezpieczenia służące ochronie danych w zakresie uprawnień Centrum. W zakresie uprawnień można zawrzeć:

53.

Zdaniem EIOD wymiana danych osobowych Centrum z „najróżniejszymi podmiotami publicznymi, prywatnymi i ogólnie dostępnymi” niesie konkretne zagrożenia z punktu widzenia ochrony danych, gdyż często będzie wiązać się z przetwarzaniem danych gromadzonych do celów komercyjnych i przekazywaniem danych między krajami. Do zagrożeń tych odniesiono się w obecnej decyzji w sprawie Europolu, w której stwierdza się, że instytucja ta generalnie nie powinna wymieniać danych bezpośrednio z sektorem prywatnym, a z konkretnymi organizacjami międzynarodowymi tylko w ściśle określonych okolicznościach.

54.

W tym kontekście i ze względu na znaczenie tych dwóch rodzajów działalności dla Centrum EIOD zaleca zapewnienie odpowiednich zabezpieczeń służących ochronie danych zgodnie z obowiązującymi przepisami decyzji w sprawie Europolu. Zabezpieczenia te należy zawrzeć w zakresie uprawnień, który ma zostać opracowany przez zespół wdrożeniowy ds. Centrum (później zaś w zmienionych ramach prawnych Europolu), i w żadnym przypadku nie powinny one skutkować niższym poziomem ochrony danych.

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/10

1.

Dnia 30 kwietnia 2012 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący przekształcenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1104/2008 z października 2008 r. w sprawie migracji z systemu informacyjnego Schengen (SIS) do systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (1) („wniosek”).

2.

Inspektor wydał już opinię z dnia 19 października 2005 r. na temat trzech wniosków dotyczących ustanowienia systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (2). Analiza przeprowadzona przez Inspektora dotyczyła wówczas przede wszystkim konieczności ograniczenia praw dostępu oraz okresów przechowywania danych, a także konieczności udzielania informacji osobom, których dotyczą dane. Inspektor zwrócił również uwagę, że nowa funkcjonalność polegająca na powiązaniach pomiędzy zapisami nie może prowadzić do rozszerzenia praw dostępu. Jeżeli chodzi o techniczną konstrukcję SIS II, to Inspektor zalecił ulepszenie środków bezpieczeństwa oraz wydał ostrzeżenie dotyczące wykorzystywania kopii krajowych.

3.

Inspektor wziął pod uwagę konkluzje Rady w sprawie migracji do SIS II (3). Rada zachęciła państwa członkowskie m.in. do:

4.

Przed przyjęciem przedmiotowego wniosku przez Komisję Inspektor miał możliwość zgłoszenia nieformalnych uwag na temat wniosku dotyczącego rozporządzenia. W uwagach tych Inspektor wyraził swoje wątpliwości dotyczące różnych aspektów migracji, które w opinii Inspektora wymagają wyjaśnienia. Niestety, w przyjętym tekście nie uwzględniono uwag zgłoszonych na etapie nieformalnym i tym samym nie uwzględniono wymaganych wyjaśnień.

61.

Migracja danych zawartych w systemie SIS do systemu SIS II to operacja, która może oznaczać pewne ryzyko z punktu widzenia ochrony danych. Chociaż Inspektor docenia działania mające na celu zagwarantowanie, że migracja ta odbędzie się w pełnej zgodności z prawem, ma jednak pewne zalecenia mające na celu dalsze ulepszenie wniosku.

62.

Inspektor w szczególności docenia, że na mocy nowych przepisów ramy prawne dla systemu SIS II wchodzą w życie, kiedy pierwsze państwo członkowskie pozytywnie zakończy przejście na nowy system. Ma to znaczenie, ponieważ na mocy poprzednich przepisów ramy prawne dla SIS II wchodziłyby w życie dopiero wtedy, kiedy wszystkie państwa członkowskie zakończyłyby migrację do SIS II, co doprowadziłoby do niejasności prawnych, w szczególności w odniesieniu do nowych funkcji.

63.

Podejście to trzeba również ocenić z punktu widzenia nadzoru. Zdaniem Inspektora podejście to doprowadzi do przeniesienia odpowiedzialności w czasie migracji, co może mieć negatywne skutki i może zagrażać środkom bezpieczeństwa zapewnianym przez nadzór w sytuacji, kiedy jest on najbardziej potrzebny. Dlatego Inspektor zaleca, aby skoordynowany mechanizm nadzoru był stosowany od początku migracji. Przekształcenie powinno uwzględnić to podejście.

64.

Inspektor uważa, że kluczowe aspekty migracji powinny zostać szerzej wyjaśnione w tekście rozporządzenia, a nie pozostawione do wyjaśnienia w innych instrumentach, takich jak plan migracji. W szczególności dotyczy to:

65.

Inspektor zaleca, aby w rozporządzeniu wzmocniono obowiązki dotyczące testowania poprzez doprecyzowanie, że:

66.

Szczególnie mile widziane są zapobiegawcze środki bezpieczeństwa i Inspektor zaleca, aby w tekście przekształcenia wprowadzić osobny przepis zobowiązujący Komisję i państwa członkowskie do wdrażania odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych w celu zapewnienia poziomu bezpieczeństwa adekwatnego do czynników ryzyka związanych z migracją oraz ze specyficznym charakterem danych osobowych, które mają być przetwarzane, na podstawie wymogów art. 22 rozporządzenia (WE) nr 45/2001.

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/13

1.

W dniu 7 marca 2012 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych (CDPW) oraz zmieniającego dyrektywę 98/26/WE („wniosek”). Tego samego dnia wniosek został wysłany przez Komisję do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w celu konsultacji.

2.

Inspektor docenia fakt, że Komisja konsultuje się z nim na drodze formalnej oraz zaleca, aby odniesienia do niniejszej opinii zostały zamieszczone w preambule wniosku dotyczącego rozporządzenia.

3.

Wniosek zawiera przepisy, które w niektórych przypadkach mogą mieć znaczenie dla poszczególnych osób pod względem ochrony ich danych, na przykład przepisy dotyczące uprawnień dochodzeniowych właściwych organów, wymiany informacji, prowadzenia ewidencji, zlecania działań podmiotom zewnętrznym, publikowania sankcji oraz zgłaszania naruszeń.

4.

Przepisy zbliżone do omawianych w niniejszej opinii znajdują się także w kilku obecnie rozpatrywanych lub możliwych przyszłych wnioskach, na przykład we wnioskach będących przedmiotem opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat, odpowiednio, europejskich funduszy venture capital i europejskich funduszy na rzecz przedsiębiorczości społecznej (1), pakietu ustawodawczego dotyczącego przeglądu ustawodawstwa bankowego, agencji ratingowych, rynków instrumentów finansowych (MiFID/MiFIR) oraz nadużyć na rynku (2). Z tego względu Inspektor zaleca zapoznanie się z niniejszą opinią w ścisłym związku z opiniami wydanymi przez Inspektora na temat ww. inicjatyw.

5.

Po każdej transakcji na papierach wartościowych dokonanej w systemach obrotu lub poza nimi następuje szereg procesów potransakcyjnych, prowadzących do rozrachunku transakcji, czyli dostarczenia papierów wartościowych nabywcy w zamian za przekazanie środków pieniężnych zbywcy. CDPW stanowią kluczowe instytucje umożliwiające taki rozrachunek poprzez prowadzenie tzw. systemu rozrachunku papierów wartościowych. Instytucje te ułatwiają przeprowadzanie transakcji zawieranych na rynkach. CDPW oferują również pierwszą rejestrację papierów wartościowych i centralne prowadzenie rachunków depozytowych, na których odnotowuje się, ile papierów wartościowych zostało wyemitowanych przez poszczególne podmioty oraz każdą zmianę posiadania takich papierów wartościowych.

6.

Chociaż CDPW są zasadniczo bezpieczne i skuteczne, dopóki działają na terenie jednego kraju, pomiędzy krajami instytucje te łączą się i komunikują ze sobą w mniej bezpieczny sposób, co oznacza że inwestorzy muszą się liczyć z większymi kosztami i ryzykiem przy inwestycjach transgranicznych. Brak efektywnego jednolitego rynku wewnętrznego dla rozrachunków wzbudza również inne istotne obawy, dotyczące na przykład ograniczonego dostępu emitentów papierów wartościowych do CDPW, różnic pomiędzy krajowymi systemami nadawania uprawnień i zasadami działania CDPW w poszczególnych krajach UE oraz ograniczonej konkurencji pomiędzy różnymi krajowymi CDPW. Bariery te powodują dużą fragmentację rynku, podczas gdy liczba transakcji transgranicznych w Europie wciąż rośnie i mnożą się wzajemne połączenia pomiędzy poszczególnymi CDPW.

7.

Celem wniosku jest rozwiązanie tych problemów poprzez wprowadzenie obowiązku przedstawienia wszystkich zbywalnych papierów wartościowych w formie zapisu księgowego i zarejestrowania ich w CDPW przed wprowadzeniem ich do obrotu na rynku regulowanym, harmonizację cykli rozrachunkowych i zasad dotyczących dyscypliny rozrachunku w całej UE oraz wprowadzenie wspólnego zbioru przepisów dotyczących ryzyka związanego z działalnością i usługami CDPW.

8.

Rozporządzenie, którego dotyczy wniosek, uzupełni ramy prawne dotyczące infrastruktur rynku papierów wartościowych, wraz z dyrektywą 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID) w odniesieniu do systemów obrotu oraz wnioskiem dotyczącym rozporządzenia w sprawie instrumentów pochodnych w odniesieniu do partnerów centralnych.

48.

Inspektor z zadowoleniem przyjmuje fakt, że we wniosku uwzględniono kwestię ochrony danych.

49.

Inspektor wydaje następujące zalecenia:

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/15

1.

W dniu 2 maja 2012 r. Komisja opublikowała swój komunikat w sprawie „Europejskiej strategii na rzecz lepszego internetu dla dzieci” (1) (zwany dalej „komunikatem”).

2.

Przed przyjęciem tego komunikatu EIOD miał możliwość przekazania nieformalnych uwag. EIOD wyraża zadowolenie z faktu, że niektóre z jego nieformalnych uwag uwzględniono w komunikacie. Ze względu na znaczenie tego zagadnienia EIOD pragnie przedstawić niniejszą opinię z własnej inicjatywy.

3.

Celem komunikatu jest opracowanie strategii służącej zwiększeniu ochrony dzieci online. Komunikat wpisuje się w kontekst Agendy UE na rzecz praw dziecka (2), Europejskiej Agendy Cyfrowej (3) oraz Konkluzji Rady w sprawie ochrony dzieci w świecie cyfrowym (4).

4.

Komunikat koncentruje się na czterech głównych filarach:

5.

W komunikacie proponuje się szereg działań, które powinny zostać podjęte odpowiednio przez podmioty branżowe, państwa członkowskie i Komisję. Obejmują one między innymi narzędzia kontroli rodzicielskich, ustawienia dotyczące prywatności, ratingi wiekowe, narzędzia zgłaszania, linie interwencyjne oraz współpracę między podmiotami branżowymi, liniami interwencyjnymi oraz organami ścigania.

6.

EIOD w pełni popiera inicjatywy służące zwiększaniu ochrony dzieci w internecie oraz udoskonaleniu środków zwalczania wykorzystywania dzieci w środowisku online (5). W dwóch poprzednich opiniach EIOD podkreślił znaczenie ochrony i bezpieczeństwa dzieci w środowisku online z perspektywy ochrony danych (6). EIOD z zadowoleniem zauważa, że znalazło to odzwierciedlenie w komunikacie.

7.

Coraz częstsze korzystanie ze środowiska cyfrowego przez dzieci i ciągłe zmiany tego środowiska stwarzają nowe zagrożenia w zakresie ochrony danych i prywatności, które omówiono w pkt 1.2.3 komunikatu. Zagrożenia te obejmują między innymi nadużywanie danych osobowych dzieci, niepożądane rozpowszechnianie ich profilu osobistego w serwisach społecznościowych, coraz częstsze korzystanie przez nie z usług geolokalizacji, coraz częstsze bezpośrednie narażenie dzieci na kampanie reklamowe i poważne przestępstwa, takie jak wykorzystywanie dzieci. Są to szczególne zagrożenia, którymi należy się zająć w sposób adekwatny do specyfiki i stopnia narażenia danej kategorii zagrożonych osób.

8.

EIOD z zadowoleniem przyjmuje fakt, że działania przewidziane w komunikacie powinny być realizowane z poszanowaniem obecnych ram ochrony danych (z uwzględnieniem dyrektywy 95/46/WE i dyrektywy 2002/58/WE (7) o prywatności i łączności elektronicznej), dyrektywy 2000/31/WE (8) o handlu elektronicznym oraz Karty praw podstawowych UE oraz że w komunikacie uwzględnia się proponowane nowe ramy ochrony danych (9). EIOD podkreśla, że wszystkie środki, które mają zostać podjęte w następstwie komunikatu, powinny być zgodne z tymi ramami.

9.

W niniejszej opinii podkreśla się specyficzne kwestie ochrony danych, których dotyczą środki przewidziane w komunikacie, którymi muszą się należycie zająć wszyscy adresaci komunikatu, tj. Komisja, państwa członkowskie i podmioty branżowe w stosownych przypadkach. W szczególności w rozdziale II podkreśla się konkretne środki, które mogą pomóc zwiększyć ochronę i bezpieczeństwo dzieci w środowisku online z perspektywy ochrony danych. W rozdziale III opinii zwraca się uwagę na pewne kwestie związane z ochroną danych, którymi należy się zająć w celu wdrożenia środków służących zwalczaniu niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych oraz wykorzystywania seksualnego dzieci w internecie, w szczególności w odniesieniu do wykorzystywania narzędzi zgłaszania i współpracy między podmiotami branżowymi, organami ścigania oraz liniami interwencyjnymi.

49.

EIOD wspiera inicjatywy Komisji służące zapewnieniu bezpieczniejszego internetu dla dzieci oraz zwalczaniu niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych oraz wykorzystywania seksualnego dzieci. W szczególności EIOD z zadowoleniem przyjmuje uznanie ochrony danych za kluczowy element zapewnienia ochrony dzieci w internecie oraz zwiększania ich praw, aby mogły bezpiecznie korzystać z internetu.

50.

EIOD podkreśla, że podmioty branżowe, państwa członkowskie oraz Komisja powinny odpowiednio uwzględnić wymogi ochrony danych przy wdrażaniu inicjatyw służących zwiększeniu bezpieczeństwa dzieci w środowisku online, w szczególności:

51.

W inicjatywach podkreślonych w komunikacie w odniesieniu do zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych oraz wykorzystywania seksualnego dzieci podnosi się szereg kwestii związanych z ochroną danych, które wszystkie zainteresowane strony muszą starannie rozważyć w swoim obszarze działania:

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/18

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/19

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/20

1.

W dniu 23 października 2012 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Advent International Corporation (Niderlandy) przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Mediq N.V. (Niderlandy) w drodze oferty publicznej ogłoszonej dnia 24 września 2012 r.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.6762 – Advent International Corporation/Mediq, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

6.11.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/21

1.

W dniu 24 października 2012 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) i po odesłaniu sprawy zgodnie z art. 4 ust. 5 tego rozporządzenia, Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo REWE Touristik GmbH (Niemcy), należące do grupy REWE i Ferid NASR (Republika Czeska), przejmuje, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad przedsiębiorstwem EXIM Holding SA (Republika Czeska) w drodze zakupu udziałów/akcji.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.6704 – REWE Touristik GmbH/Ferid NASR/EXIM Holding SA, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej: