28.4.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 125/2

Zawiadomienie Komisji w sprawie bieżących stóp procentowych od zwracanej pomocy państwa oraz stóp referencyjnych/dyskontowych obowiązujących 27 państw członkowskich od dnia 1 maja 2012 r.

(Opublikowano zgodnie z art. 10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1))

2012/C 125/02

Stopy bazowe obliczone zgodnie z Komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6). W zależności od zastosowania stopy referencyjnej, nadal należy dodawać odpowiednie marże, tak jak określono w komunikacie. W przypadku stosowania stopy referencyjnej jako stopy dyskontowej oznacza to, że do stopy bazowej należy dodać marżę 100 punktów bazowych. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 271/2008 z dnia 30 stycznia 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 794/2004 przewiduje że, o ile nie przewidziano inaczej w odrębnej decyzji, także stopę od zwracanej pomocy oblicza się dodając 100 punktów bazowych do stopy bazowej.

Zmienione stopy zaznaczono pogrubioną czcionką.

Poprzednia tabela została opublikowana w Dz.U. C 53 z 23.2.2012, s. 11.

Od	Do	AT	BE	BG	CY	CZ	DE	DK	EE	EL	ES	FI	FR	HU	IE	IT	LT	LU	LV	MT	NL	PL	PT	RO	SE	SI	SK	UK
1.5.2012	…	1,67	1,67	3,66	1,67	1,72	1,67	1,85	1,67	1,67	1,67	1,67	1,67	7,48	1,67	1,67	2,57	1,67	2,78	1,67	1,67	4,91	1,67	6,85	2,76	1,67	1,67	1,74
1.3.2012	30.4.2012	2,07	2,07	3,66	2,07	1,72	2,07	1,85	2,07	2,07	2,07	2,07	2,07	7,48	2,07	2,07	2,57	2,07	2,78	2,07	2,07	4,91	2,07	6,85	2,76	2,07	2,07	1,74
1.1.2012	29.2.2012	2,07	2,07	3,66	2,07	1,72	2,07	1,85	2,07	2,07	2,07	2,07	2,07	6,39	2,07	2,07	2,57	2,07	2,38	2,07	2,07	4,91	2,07	6,85	2,76	2,07	2,07	1,74
1.8.2011	31.12.2011	2,05	2,05	3,97	2,05	1,79	2,05	2,07	2,05	2,05	2,05	2,05	2,05	5,61	2,05	2,05	2,56	2,05	2,20	2,05	2,05	4,26	2,05	7,18	2,65	2,05	2,05	1,48
1.7.2011	31.7.2011	2,05	2,05	3,97	2,05	1,79	2,05	1,76	2,05	2,05	2,05	2,05	2,05	5,61	2,05	2,05	2,56	2,05	2,20	2,05	2,05	4,26	2,05	7,18	2,65	2,05	2,05	1,48
1.5.2011	30.6.2011	1,73	1,73	3,97	1,73	1,79	1,73	1,76	1,73	1,73	1,73	1,73	1,73	5,61	1,73	1,73	2,56	1,73	2,20	1,73	1,73	4,26	1,73	7,18	2,65	1,73	1,73	1,48
1.3.2011	30.4.2011	1,49	1,49	3,97	1,49	1,79	1,49	1,76	1,49	1,49	1,49	1,49	1,49	5,61	1,49	1,49	2,56	1,49	2,20	1,49	1,49	4,26	1,49	7,18	2,23	1,49	1,49	1,48
1.1.2011	28.2.2011	1,49	1,49	3,97	1,49	1,79	1,49	1,76	1,49	1,49	1,49	1,49	1,49	5,61	1,49	1,49	2,56	1,49	2,64	1,49	1,49	4,26	1,49	7,18	1,76	1,49	1,49	1,48

28.4.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 125/5

Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2012/C 125/05

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK W SPRAWIE ZMIAN

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

WNIOSEK W SPRAWIE ZMIAN SKŁADANY NA PODSTAWIE ART. 9

„MELA ALTO ADIGE”/„SÜDTIROLER APFEL”

NR WE: IT-PGI-0105-0207-09.09.2011

ChNP ( ) ChOG ( X )

1. Nagłówek w specyfikacji produktu, którego dotyczy zmiana:

—		Nazwa produktu
—		Opis produktu
—		Obszar geograficzny
—		Dowód pochodzenia
—		Metoda produkcji
—		Związek z obszarem geograficznym
—		Etykietowanie
—		Wymogi krajowe
—		Inne (określić jakie)

2. Rodzaj zmiany:

—		Zmiana jednolitego dokumentu lub arkusza streszczenia
—		Zmiana specyfikacji zarejestrowanej ChNP lub zarejestrowanego ChOG, w odniesieniu do których nie opublikowano ani jednolitego dokumentu, ani arkusza streszczenia
—		Zmiana specyfikacji niewymagająca zmian w opublikowanym jednolitym dokumencie (art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)
—		Tymczasowa zmiana specyfikacji wynikająca z wprowadzenia obowiązkowych środków sanitarnych lub fitosanitarnych przez organy publiczne (art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

3. Zmiana (zmiany):

3.1. Opis produktu:

W art. 2 pkt 2.1 specyfikacji produktu stwierdza się, że mutanty i klony wskazanych odmian można stosować w produkcji „Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel”.

Do odmian już wymienionych w aktualnie obowiązującej specyfikacji produktu dodaje się odmiany Pinova i Topaz. Te dwie odmiany uprawia się w Górnej Adydze odpowiednio od 1985 i 1992 r. Obecnie wspomniane dwie odmiany stanowią znaczną część asortymentu jabłek uprawianych w Górnej Adydze.

Uznano za właściwe ustalenie, w art. 2 pkt 2.2 specyfikacji produktu, okresu, w którym należy przeprowadzać oceny związane z pomiarem zawartości cukru w owocach i ich twardości. Parametry jakościowe zmierzone w tak określonych ramach czasowych należy traktować jako ważne dla danego produktu w całym sezonie handlowym, ponieważ dzięki nowoczesnym technikom konserwacji zapobiega się istotnemu pogorszeniu pod względem twardości i zawartości cukru.

W specyfikacji produktu wprowadza się również owoce II kategorii handlowej, pod warunkiem że pochodzą z uprawy ekologicznej.

W art. 2 pkt 2.2 w akapicie dotyczącym odmiany GALA uznano za właściwe skreślenie odniesienia do „Royal Gala i podobne”, ponieważ „Royal Gala” jest zarejestrowanym znakiem towarowym, a nie odmianą.

W art. 2 pkt 2.2 w akapicie dotyczącym odmiany RED DELICIOUS uznano za właściwe skreślenie odniesienia do „Red Chief”, ponieważ „Red Chief” jest zarejestrowanym znakiem towarowym, a nie odmianą.

W art. 2 pkt 2.2 w akapicie dotyczącym odmiany STAYMAN WINESAP błędnie podano nazwę „Stayman” zamiast „Staymanred”.

3.2. Metoda produkcji:

W art. 5 pkt 5.1 skreślono bezpośrednie odniesienie do „produkcji zintegrowanej lub rolnictwa ekologicznego”. Zmieniony w ten sposób przepis umożliwia stosowanie również innych, nowocześniejszych technik uprawy o niewielkim wpływie na środowisko.

W art. 5 pkt 5.3 akapit drugi skreślono odniesienie do średniej wartości pH. Uznaje się, że to odniesienie w brzmieniu dotychczas przyjętym w specyfikacji produktu nie jest źródłem żadnych konkretnych informacji. Zwraca się uwagę na fakt, że pomiar pH wchodzi w zakres analizy gleby, na podstawie której określa się następnie plany nawożenia przewidziane w specyfikacji produktu.

W art. 5 pkt 5.3 akapit trzeci skreślono odniesienie do analizy liści. Informacje uzyskane dzięki analizie gleby są wystarczające do zaplanowania czynności nawożenia gleby w taki sposób, by zapewnić roślinom właściwą ilość substancji pokarmowych. Analizę liści stosuje się na ogół jedynie wówczas, gdy stwierdza się widoczny niedobór takich składników pokarmowych, jak np. azot, cynk i żelazo, nie jest ona jednak przydatna do planowania nawożenia zachowawczego.

W art. 5 pkt 5.5 akapit czwarty dopuszczono możliwość przeprowadzania całkowitego odchwaszczania na obszarach, w których sady przykryte są siatkami służącymi do zabezpieczenia przed chrabąszczem majowym (Melolontha melolontha). Zabieg ten pozwala zapobiec rozwojowi larw i ograniczyć szkody w uprawach.

W art. 5 pkt 5.5 skreśla się odniesienie do ustalonego okresu nawadniania. Dzięki temu możliwe będzie planowanie czynności nawadniania w zależności od faktycznie panujących warunków klimatycznych. Zwraca się przykładowo uwagę na fakt, że często potrzebne jest przeprowadzenie nawadniania później niż we wrześniu, aby zapobiec ewentualnym szkodom w wyniku mrozu spowodowanym nadmierną suszą.

Artykuł 5 pkt 5.7 zostaje przeformułowany w taki sposób, że wynosząca 68 t/ha produkcja maksymalna odnosi się do owoców przeznaczonych do sprzedaży w postaci świeżej i oblicza się ją jako średnią z całej produkcji wszystkich odmian w Górnej Adydze.

Skreśla się wartości związane z konserwacją w art. 5 pkt 5.8 akapit drugi z uwagi na ciągły rozwój technologiczny w dziedzinie konserwacji, który pociąga za sobą również ciągłe zmiany dotyczące decydujących czynników w procesie konserwacji, takich jak temperatura i wilgotność.

W art. 5.9 uściśla się okres wprowadzania do obrotu „Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel” na podstawie okresów zbioru różnych odmian jabłek przewidzianych w specyfikacji produktu. Przedłużenie okresu wprowadzania do obrotu dotyczy odmian jesiennych, w przypadku których zbiór odbywa się w drugiej połowie września. Należy ponadto podkreślić, że w Górnej Adydze w ostatnich latach miał miejsce znaczny postęp w dziedzinie technik konserwacji (CA-ULO i DCA), co w połączeniu z przestrzeganiem dobrych praktyk rolniczych i zwracaniem uwagi przez osoby dokonujące zbioru owoców na właściwy stan dojrzałości przyczynia się do utrzymania wysokich standardów jakości owoców również na dłuższą metę.

Wreszcie jeśli chodzi o pakowanie, dokonano aktualizacji specyfikacji produktu zgodnie z przepisami art. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006.

Artykuł 5 pkt 5.10 został przeformułowany. Wykaz dopuszczonych typów opakowań został wykreślony ze specyfikacji, ponieważ są już one określone w obowiązujących przepisach.

3.3. Etykietowanie:

Artykuł 8 został przeformułowany w sposób bardziej zwięzły i jasny. W specyfikacji przewidziano możliwość umieszczania napisu „»Mela Alto Adige« Indicazione geografica protetta” (w języku włoskim) lub „»Südtiroler Apfel« geschützte geografische Angabe” (w języku niemieckim) zarówno na samych opakowaniach handlowych, jak i na etykiecie umieszczanej na opakowaniach oraz na poszczególnych owocach. Określono minimalną wielkość napisu „Mela Alto Adige” lub „Südtiroler Apfel” umieszczanego na etykietach opakowań, na opakowaniach handlowych i na nalepkach naklejanych na owocach.

Zezwala się ponadto na stosowanie nazwy także w połączeniu ze znakami wspólnymi, pod warunkiem że nie zawierają one treści promocyjnych ani nie wprowadzają kupującego w błąd.

Skreśla się odniesienie do odsetka owoców opatrzonych nalepkami, aby pozwolić producentom na większą elastyczność w reagowaniu na ciągłe zmiany dyktowane przez rynek w sektorze warzywno-owocowym.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„MELA ALTO ADIGE”/„SÜDTIROLER APFEL”

NR WE: IT-PGI-0105-0207-09.09.2011

ChNP ( ) ChOG ( X )

1. Nazwa:

„Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie:

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1. Rodzaj produktu:

Klasa 1.6:

Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone.

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

Chronione oznaczenie geograficzne „Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel” jest zastrzeżone dla owoców pochodzących z położonych na obszarze określonym poniżej w pkt 4 sadów jabłoniowych, w których uprawia się obecnie następujące odmiany, mutanty lub ich klony: Braeburn, Elstar, Fuji, Gala, Golden Delicious, Granny Smith, Idared, Jonagold, Morgenduft, Red Delicious, Stayman Winesap, Pinova, Topaz.

Oznaczenie „»Mela Alto Adige« IGP” lub „»Südtiroler Apfel« ggA” może być stosowane wyłącznie w przypadku jabłek posiadających wewnętrzne i zewnętrzne cechy jakościowe opisane oddzielnie dla poszczególnych odmian przy pomocy następujących parametrów: wygląd zewnętrzny, kategoria handlowa i wielkość, właściwości chemiczne, właściwości fizyczne. Pozostałe minimalne wymagania jakościowe dotyczące poszczególnych odmian i kategorii wynikają z obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa wspólnotowego.

Zawartość cukru w owocach i ich twardość wyrażona w kg/cm2, zmierzone w ciągu 2 miesięcy od zbioru, muszą odpowiadać wartościom minimalnym wymienionym poniżej dla poszczególnych odmian.

Braeburn:

—	kolor skórki: od zielonego do jasnozielonego,

—	rumieniec: prążkowany od czerwono-pomarańczowego do intensywnie czerwonego > 33 % powierzchni,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 11° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5,5 kg/cm2.

Elstar:

—	kolor skórki: żółty,

—	rumieniec: jaskrawoczerwony > 20 % powierzchni,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 10,5° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

Fuji:

—	kolor skórki: jasnozielony – żółty,

—	rumieniec: od jasno- do intensywnie czerwonego > 50 % powierzchni jasnoczerwony, z czego 30 % intensywnie czerwony,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 12,5° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

Gala:

—	kolor skórki: jasnozielony – złocistożółty,

—	rumieniec: czerwony co najmniej 20 % powierzchni (Gala standard); > 50 % w przypadku klonów czerwonych,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 60 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 10,5° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

Golden Delicious:

—	kolor skórki: jasnozielony – żółty,

—	rumieniec: w niektórych środowiskach różowy,

—	ordzawienia: do 20 % powierzchni w postaci zagęszczonej siateczki na nie więcej niż 20 % owoców; w przypadku produktów ekologicznych dopuszcza się ordzawienia zgodnie z kryteriami ordzawień określonymi dla kategorii drugiej,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 11° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

Granny Smith:

—	kolor skórki: intensywnie zielony,

—	rumieniec: możliwe lekkie różowe zabarwienie,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 10° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5,5 kg/cm2.

Idared:

—	kolor skórki: żółto-zielony,

—	rumieniec: intensywnie czerwony, rozmyty > 33 % powierzchni,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 10° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

Jonagold:

—	kolor skórki: żółto-zielony,

—	rumieniec: jaskrawoczerwony; w odmianie Jonagold: czerwony prążkowany > 20 % powierzchni, w odmianie Jonagored: czerwony > 50 % powierzchni,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 11° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

Morgenduft:

—	kolor skórki: od jasnozielonego do żółtego,

—	rumieniec: jaskrawoczerwony rozmyty na co najmniej 33 % powierzchni; w odmianie Dallago: intensywnie czerwony, błyszczący, na co najmniej 50 % powierzchni,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 10° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

Red Delicious:

—	kolor skórki: zielono-żółty,

—	rumieniec: intensywnie czerwony, błyszczący i prążkowany > 75 % powierzchni; w przypadku klonów czerwonych > 90 % powierzchni,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 10° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

Stayman Winesap:

—	kolor skórki: zielono-żółtawy,

—	rumieniec: czerwony, rozmyty, z lekkim prążkowaniem > 33 % powierzchni; w odmianie Red Stayman (Staymanred): > 50 % powierzchni,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 10° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

Pinova:

—	kolor skórki: jasnozielony – żółty,

—	rumieniec: czerwony prążkowany > 10 % powierzchni,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 65 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 11° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

Topaz:

—	kolor skórki: jasnozielony – żółty,

—	rumieniec: czerwony prążkowany > 33 % powierzchni,

—	kategoria handlowa: „Extra” i „Pierwsza”, w przypadku produktów ekologicznych także „Druga”,

—	wielkość: średnica minimalna 60 mm,

—	zawartość cukru: powyżej 10,5° w skali Brixa,

—	twardość: co najmniej 5 kg/cm2.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

—

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

—

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Czynności uprawy i zbioru „Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel” muszą odbywać się w obrębie obszaru produkcji wskazanego w pkt 4.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

W celu uniknięcia uszkodzeń produktu, takich jak uszkodzenia skórki, stłuczenia powodujące ciemnienie miąższu oraz inne zmiany, czynności pakowania i konfekcjonowania muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym. Takie ograniczenie uzasadnione jest wielkim doświadczeniem w dziedzinie przetwórstwa produktów po zbiorze, nabytym przez podmioty faktycznie działające od ponad 40 lat na wyznaczonym obszarze w Górnej Adydze.

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

Na etykietach umieszczanych na opakowaniach, na samych opakowaniach handlowych lub na poszczególnych owocach musi znajdować się napis „»Mela Alto Adige« Indicazione geografica protetta” (w języku włoskim) lub „»Südtiroler Apfel« geschützte geografische Angabe” (w języku niemieckim). Wysokość napisu „Mela Alto Adige” lub „Südtiroler Apfel” umieszczanego na etykietach opakowań lub na samych opakowaniach handlowych musi wynosić co najmniej 2 mm. W przypadku nalepek naklejanych na owocach wysokość napisu „Mela Alto Adige” lub „Südtiroler Apfel” musi wynosić co najmniej 0,8 mm.

W połączeniu z chronionym oznaczeniem geograficznym dozwolone jest stosowanie oznaczeń lub symboli graficznych odnoszących się do nazw firm, nazw handlowych lub indywidualnych bądź wspólnych znaków towarowych, pod warunkiem że nie zawierają one treści promocyjnych ani nie wprowadzają kupującego w błąd.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Obszar produkcji „Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel” obejmuje część terytorium prowincji autonomicznej Bolzano – Górna Adyga (Południowy Tyrol), łącznie 72 gminy.

5. Związek z obszarem geograficznym:

5.1. Specyfika obszaru geograficznego:

W Górnej Adydze panują bardzo korzystne warunki do uprawy jabłek – w ciągu roku notuje się tu ponad 300 słonecznych dni. W pełni lata i jesienią dochodzi do typowych, wyraźnych wahań temperatury między dniem a nocą. W ciągu dnia temperatura może sięgać nawet 30 °C, natomiast w nocy spadać do 8–10 °C. Większość produkcji pochodzi z gospodarstw zlokalizowanych na wysokości powyżej 500 m nad poziomem morza. Niezwykle żyzne gleby są lekkie, dobrze zdrenowane i bogate w tlen. Dlatego też korzenie drzew mogą się doskonale rozwijać. Zawartość próchnicy w glebie jest średnia lub wysoka.

5.2. Specyfika produktu:

Jabłka „Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel” wyróżniają się szczególnie intensywną barwą i smakiem, jędrnym miąższem i dobrymi właściwościami przechowalniczymi; te cechy jakościowe są wynikiem ścisłego połączenia określonych warunków glebowo-klimatycznych oraz fachowości producentów.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG):

Zabiegi stosowane przez sadowników w Górnej Adydze pozwalają im uzyskać jabłka wysokiej jakości dzięki osiągnięciu optymalnej równowagi między wegetacją a produkcją. Jabłka „Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel” produkowane są z użyciem technik i metod o niewielkim wpływie na środowisko. Systemy produkcji jabłek „Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel” nastawione są na jak najlepsze wykorzystanie naturalnych korzystnych warunków glebowo-klimatycznych panujących na obszarach produkcji. Połączenie wielu godzin słońca, chłodnych nocy i niewielkiej ilości opadów rzeczywiście zapewnia uzyskanie owoców o szczególnie intensywnym smaku i kolorze. Położenie sadów na wysokości od 200 do 1 000 m nad poziomem morza oraz lekkie, dobrze napowietrzone gleby gwarantują wyrazisty zapach, jędrny miąższ i w rezultacie także dobre właściwości przechowalnicze. Ponadto substancje pokarmowe dostarczane są w drodze zrównoważonego nawożenia przeprowadzanego na podstawie wyników analizy gleby, co sprzyja jakości owoców i jednocześnie ogranicza rozwój chorób fizjologicznych.

Dzięki korzystnym warunkom glebowo-klimatycznym w uprawie jabłek w Górnej Adydze nastąpiło z czasem przejście od odmian wyłącznie miejscowych do odmian pochodzących z innych krajów, które dobrze dostosowały się do mikroklimatu, co potwierdzają rozliczne źródła. W istocie już w średniowieczu w położonych w górach gospodarstwach Górnej Adygi (tzw. masi) rozpowszechniona była uprawa różnych odmian jabłek i gruszek, którymi żywiły się rodziny żyjące w tych posiadłościach. Począwszy od połowy XIX wieku sadownictwo przekształciło się w ożywioną działalność produkcyjną i handlową, a owoce sprzedawane były do Wiednia, Innsbrucku, Monachium, Warszawy i Petersburga. Również od połowy XIX wieku rozpoczął się proces modernizacji sadownictwa w Górnej Adydze. W 1831 r. nauczyciel Johann Iakob Pöll opublikował pierwszy podręcznik sadownictwa, a w 1872 r. do nowo powstałego Instytutu Rolnego S. Michele all'Adige wprowadzono sadownictwo jako osobny przedmiot nauczania. Już pochodzący z 1856 r. wykaz szkółkarski zrzeszenia rolniczego w Bolzano obejmuje aż 193 odmiany nadających się do uprawy jabłek. W bardzo ważnej historycznej pracy opisującej uprawy sadownicze Górnej Adygi, dziele autorstwa Karla Madera z 1894 i 1904 r., wskazanych zostało prawie 40 odmian bardzo rozpowszechnionych na całym terytorium Górnej Adygi.

Połączenie tych czynników środowiskowych oraz odwiecznej działalności człowieka, poprzez ścisły związek istniejący między uprawą jabłek a ochroną ziemi i środowiska, typowy dla miejscowego systemu produkcyjnego, przyczynia się do renomy „Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel” zarówno na rynku krajowym, jak i międzynarodowym.

Dziś w całym łańcuchu produkcji jabłek zatrudnionych jest około 8 000 producentów, przede wszystkim członków spółdzielni, 2 500 pracowników zakładów pakowania i 12 000 osób zajmujących się zbiorem owoców.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

Właściwe organy administracyjne wszczęły krajową procedurę sprzeciwu, publikując propozycję zmiany specyfikacji produktu ChOG „Mela Alto Adige”/„Südtiroler Apfel” w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 164 z dnia 16 lipca 2011 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produktu jest dostępny na stronie internetowej:

http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (Ministero delle politiche agricole alimentari e forestali) (http://www.politicheagricole.it) po wybraniu zakładki „Qualità e sicurezza” (z prawej strony na górze ekranu), a następnie zakładki „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

28.4.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 125/13

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2012/C 125/06

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„SPARGEL AUS FRANKEN”/„FRÄNKISCHER SPARGEL”/„FRANKEN-SPARGEL”

NR WE: DE-PGI-0005-0804-17.03.2010

ChOG ( X ) ChNP ( )

1. Nazwa:

„Spargel aus Franken”/„Fränkischer Spargel”/„Franken-Spargel”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie:

Niemcy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1. Rodzaj produktu:

Klasa 1.6 –

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

Oznaczenie „Szparagi z Frankonii” dotyczy wyłącznie jadalnych pędów byliny Asparagus officinalis L uprawianych i zbieranych na obszarze geograficznym Frankonii jako szparag biały z podkategorią szparag fioletowy oraz jako szparag zielony z podkategorią szparag fioletowo-zielony.

Szparag biały jest uprawiany w wałach ziemi. Pędy pozostają białe dzięki ochronie przed światłem słonecznym. Z powodu różnic między poszczególnymi odmianami i przenikalności światła przez glebę w białych szparagach może w okolicach główki występować zabarwienie od różowego po fioletowo-purpurowe. Szparag biały i fioletowy określa się również jako szparag blady.

Pędy szparagu zielonego wyrastają ponad powierzchnię gleby. Dzięki światłu słonecznemu fotosynteza prowadzi do tworzenia chlorofilu, który prowadzi do zabarwienia części szparagów na zielono. W zależności od gatunku szparag zielony może również częściowo przybierać barwę fioletową.

Aby zagwarantować spełnienie wymogów w zakresie jakości i zachować szczególne cechy szparagów z Frankonii, szparagi te produkuje się według zasad dobrej praktyki i sprzedaje po przebraniu i zapakowaniu zgodnie z obowiązującymi normami handlowymi UE.

Szparag z Frankonii wyróżnia się na tle szparagów innego pochodzenia tym, że obok właściwości zewnętrznych (normy handlowe), charakteryzuje się również właściwościami wewnętrznymi (drobne włókna, łagodny aromatyczny smak, małe prawdopodobieństwo powstawania substancji gorzkich) i jest uprawiany i zbierany tylko na obszarze geograficznym Frankonii.

Aby zagwarantować właściwości wewnętrzne producenci dostosowują wybór gatunków, które w szczególny sposób odpowiadają powyższym specyfikacjom, do badań gatunków prowadzonych przez wolny kraj związkowy Bawarię. Producenci są informowani co roku o zaleceniach dotyczących poszczególnych gatunków, a ciągłe i przystosowane do każdej pogody zbiory oraz odpowiednia obróbka po zbiorach gwarantują ponadto świeżość szparagów, niezależnie od kanału dystrybucji.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

—

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

—

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Produkcja szparagów od uprawy do zbiorów musi mieć miejsce na obszarze geograficznym Frankonii.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

—

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

—

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Obszar geograficzny Frankonii obejmuje wszystkie obszary uprawy szparagów w okręgach Dolna, Środkowa i Górna Frankonia wolnego kraju związkowego Bawaria.

5. Związek z obszarem geograficznym:

5.1. Specyfika obszaru geograficznego:

Szparagi z Frankonii są uprawiane na typowych frankońskich obszarach iłów kajprowych, jak również na piaszczystych glebach Jury, pagórkowatych terenów i obszarze kajprowym północnej Bawarii, Wyżyny Frankońskiej, jak i pasm górskich Spessaart i Rhön, przeciętnie na wysokości 200–300 metrów. Na warunki uprawy mają również wpływ następujące czynniki: średnio 1 500 godzin nasłonecznienia rocznie, przeciętna temperatura w wysokości 10 °C oraz 600 mm opadów rocznie. Nasłonecznienie i temperatury sprzyjają wczesnemu nagrzaniu gleby. Opady są równomierne i wynoszą około 40–60 mm miesięcznie, co powoduje równomierny wzrost szparagów. Warunki uprawy we Frankonii mogą być monitorowane dzięki pomiarom temperatur wałów ziemi dokonywanym w ramach projektu Spargel-Temperaturservice.

Dzięki opisanym geograficznym właściwościom okręgi Dolna, Środkowa i Górna Frankonia są od lat znane z wysoce rozwiniętej uprawy szparagów. Tradycyjnie praktykuje się tu nadal tzw. „wycinanie na ślepo” w procesie zbierania białych szparagów. W metodzie tej pędy szparaga odcina się długim nożem od rośliny bez odsłaniania całego pędu.

O tradycyjnej uprawie wspomina się już w wydaniach Florinusa z lat 1702–1722 (Biblioteka kraju związkowego Bawarii, Monachium). Inne źródła historyczne opisujące genezę upraw szparagów we Frankonii odnoszą się do lat 1799–1858 i dotyczą regionu Bambergia (Górna Frankonia) oraz do upraw szpinaku w powiecie Kitzingen (Dolna Frankonia) około 1860 r. W historii targowiska w Eggolsheim (Górna Frankonia) z 1876 r. wspomina się także o uprawach szparagów w tym regionie w roku 1670.

Przez stulecia uprawa szparagów we Frankonii stała się istotnym czynnikiem gospodarczym o dużym znaczeniu kulinarnym i kulturalnym. W 2000 r. we Frankonii uprawiano szparagi na 670 hektarach (Górna Frankonia – 77,18 hektarów, Środkowa Frankonia – 264,62 hektarów, Dolna Frankonia – 327,61 hektarów), co stanowi 41 % łącznej powierzchni upraw szparagów w Bawarii.

5.2. Specyfika produktu:

We frankońskich szparagach cenione są przede wszystkim drobne włókna, łagodny aromatyczny smak i małe prawdopodobieństwo powstawania substancji gorzkich. Już w czasopiśmie „Die Gartenlaube”, rocznik 1858 (drukowanym w „Elyane Werner, Fränkisches Leben — fränkischer Brauch”, W. Ludwig Verlag, 1992) szparagi te zostały określone jako „klasyczne”.

Szparagi z Frankonii cieszą się dużą popularnością i dobrą opinią w regionie i poza nim. Wyrazem tego jest fakt, że szparagi z Frankonii są przedstawiane w mediach jako poszukiwany przysmak. Od 1998 r. co dwa lata wybierana jest oficjalna „frankońska królowa szparagów”. Frankońskiej królowej szparagów, jak i regionalnym frankońskim księżniczkom szparagów, poświęca się dużo uwagi. Spośród licznych festynów szparagów we Frankonii najbardziej znany jest „targ szparagów” w Norymberdze. O otwarciu sezonu szparagowego we Frankonii, z okazji którego pierwszego symbolicznego cięcia nożem dokonuje nierzadko bawarski minister rolnictwa, co roku donosi nie tylko prasa regionalna, ale także media z innych części Bawarii. Zbiory szparagów tradycyjnie kończą się co roku w dniu 24 czerwca, w dzień św. Jana.

Szczególne zalety i smak szparagów z Frankonii wynikają z niepowtarzalnej kombinacji warunków glebowych i klimatycznych występujących tylko w tym regionie oraz z wiedzy produkcyjnej uzyskanej przez wieki przez frankońskich producentów.

Doświadczenia plantatorów szparagów były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Tę niezwykłą wiedzę o szparagach uzupełniają nowoczesne badania (Bayerische Landesanstalt für Weinbau und Gartenbau i Bayerische Landesanstalt für Landwirtschaft), doświadczenia przeprowadzane na uprawach w regionie (Albertshofen i Eckental), szkolenia dla producentów (dni szparagów) i informacje dla plantatorów (biuletyny dotyczące szparagów wydawane przez zrzeszenie producentów szparagów Spargel-Erzeugerverband Franken e.V., a także informacje urzędów ds. rolnictwa w Kitzingen i Fürth). Jakość szparagów z Frankonii odzwierciedla wspomniane doświadczenia i wiedzę.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

Markenblatt Heft 12 z dnia 20 marca 2009 r., część 7a-aa, s. 4

http://register.dpma.de/DPMAregister/geo/detail.pdfdownload/1200

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

		ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2012.125.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 125

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 55 28 kwietnia 2012

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2012/C 125/01	Kursy walutowe euro	1

2012/C 125/02	Zawiadomienie Komisji w sprawie bieżących stóp procentowych od zwracanej pomocy państwa oraz stóp referencyjnych/dyskontowych obowiązujących 27 państw członkowskich od dnia 1 maja 2012 r.(Opublikowano zgodnie z art. 10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1))	2

2012/C 125/03	Komunikat Komisji w sprawie ilości dostępnych w drugim półroczu 2012 r. dla niektórych produktów w sektorze mleka i przetworów mlecznych w ramach niektórych kontyngentów otwartych przez Unię	3

	Trybunał Obrachunkowy
2012/C 125/04	Sprawozdanie specjalne nr 3/2012 pt. Czy Komisja skutecznie rozwiązała problem braków, jakie wykryto w systemach zarządzania i kontroli w państwach członkowskich?	4

	Sprostowania
2012/C 125/07	Sprostowanie do komunikatu Komisji w ramach wdrażania dyrektywy 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie maszyn, zmieniającej dyrektywę 95/16/WE (Dz.U. C 87 z 23.3.2012)	16

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3229
JPY	Jen	106,75
DKK	Korona duńska	7,4385
GBP	Funt szterling	0,81530
SEK	Korona szwedzka	8,9024
CHF	Frank szwajcarski	1,2014
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	7,5880
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,870
HUF	Forint węgierski	287,25
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6995
PLN	Złoty polski	4,1788
RON	Lej rumuński	4,3878
TRY	Lir turecki	2,3280
AUD	Dolar australijski	1,2679
CAD	Dolar kanadyjski	1,2996
HKD	Dolar Hongkongu	10,2652
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6168
SGD	Dolar singapurski	1,6396
KRW	Won	1 499,22
ZAR	Rand	10,2584
CNY	Yuan renminbi	8,3200
HRK	Kuna chorwacka	7,5155
IDR	Rupia indonezyjska	12 151,76
MYR	Ringgit malezyjski	4,0220
PHP	Peso filipińskie	55,923
RUB	Rubel rosyjski	38,8750
THB	Bat tajlandzki	40,719
BRL	Real	2,4916
MXN	Peso meksykańskie	17,3961
INR	Rupia indyjska	69,4650

Masło pochodzące z Nowej Zelandii
Nr kontyngentu	Ilość (kg)
09.4195	27 608 000
09.4182	22 581 800

	V Ogłoszenia
	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2012/C 125/05	Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	5

2012/C 125/06	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	13