14.2.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 41/1

ZALECENIE EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO

z dnia 22 grudnia 2011 r.

w sprawie mandatu makroostrożnościowego organów krajowych

(ERRS/2011/3)

2012/C 41/01

RADA GENERALNA EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO,

uwzględniając Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 2 ust. 2 i art. 4 ust. 2 lit. a) oraz Protokół (nr 25) w sprawie wykonywania kompetencji dzielonych,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (1), w szczególności art. 3 ust. 2 lit. b), d) i f) oraz art. 16–18,

uwzględniając decyzję Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2011/1 z dnia 20 stycznia 2011 r. ustanawiającą regulamin Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (2), w szczególności art. 15 ust. 3 lit. e) oraz art. 18–20,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Właściwie zdefiniowane ramy strategiczne są koniecznym warunkiem skutecznej polityki makroostrożnościowej. Wraz z ustanowieniem Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) w ramach Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego na szczeblu Unii Europejskiej wprowadzono ramy strategiczne polityki makroostrożnościowej, realizowane poprzez ostrzeżenia i zalecenia, które wymagają implementacji.

(2)	Skuteczność polityki makroostrożnościowej w Unii zależy także od krajowych ram strategicznych polityki makroostrożnościowej państw członkowskich, jako że odpowiedzialność za przyjmowanie środków niezbędnych do utrzymania stabilności finansowej spoczywa przede wszystkim na strukturach krajowych.

(3)	W niektórych państwach członkowskich omawia się obecnie inicjatywy legislacyjne dotyczące ram prowadzenia polityki makroostrożnościowej.

(4)	Niezbędne jest określenie zasad przewodnich dotyczących zasadniczych elementów mandatu władz krajowych w zakresie polityki makroostrożnościowej, równoważących potrzebę zapewnienia spójności rozwiązań w poszczególnych państwach członkowskich z elastycznością uwzględniającą specyfikę krajową.

(5)

Wyraźne określenie konkretnego celu działania pomogłoby krajowym organom makroostrożnościowym przezwyciężyć tendencję do niepodejmowania działań. Politykę makroostrożnościową można prowadzić na szczeblu krajowym z inicjatywy krajowych organów makroostrożnościowych lub poprzez realizację zaleceń lub ostrzeżeń ERRS.

(6)	W zależności od ram instytucjonalnych w danym kraju, politykę makroostrożnościową może prowadzić albo jedna instytucja, albo rada złożona z wielu instytucji. Tak czy inaczej organ, któremu powierzono realizację polityki makroostrożnościowej, powinien być wskazany w sposób jasny i przejrzysty.

(7)

Motyw 24 rozporządzenia (UE) nr 1092/2010 stanowi: „Wiodąca rola w nadzorze makroostrożnościowym powinna przypadać (…) krajowym bankom centralnym, ponieważ dysponują one wiedzą ekspercką i spoczywają już na nich obowiązki w dziedzinie stabilności finansowej”. Wniosek ten jest tym bardziej zasadny, jeżeli bank centralny jest także odpowiedzialny za nadzór mikroostrożnościowy.

(8)	W zależności od ram instytucjonalnych w danym kraju, współpraca pomiędzy organami posiadającymi kompetencje mogące wpływać na stabilność finansową może przybierać różne formy – od koordynacji do wymiany danych i informacji.

(9)

ERRS będzie analizować potencjalne rozprzestrzenianie się efektów środków makroostrożnościowych planowanych przez właściwe organy krajowe, tak aby zapewnić minimalny poziom koordynacji i ograniczyć możliwe rozprzestrzenianie się zjawisk negatywnych. W tym celu Sekretariat ERRS powinien być z wyprzedzeniem informowany o istotnych działaniach makroostrożnościowych proponowanych przez organy krajowe, w celu ich omówienia przez Komitet Sterujący ERRS. Jeżeli Komitet Sterujący uzna to za stosowne, o proponowanych działaniach makroostrożnościowych może zostać poinformowana Rada Generalna.

(10)

Zadania i kompetencje władz makroostrożnościowych powinny być jasno zdefiniowane. Mając na względzie potencjalny wpływ trwającej w Unii reformy zasad wymogów kapitałowych dotyczących instytucji kredytowych (3), procedury wyposażania organów makroostrożnościowych w instrumenty działania powinny umożliwiać – w ramach odpowiednich zasad legislacyjnych – terminowe dostosowywanie zestawu stosowanych instrumentów do innowacji i zmian zachodzących w systemie finansowym oraz zmieniającego się charakteru ryzyk zagrażających stabilności finansowej. Organ makroostrożnościowy powinien z wyprzedzeniem uzasadniać, dlaczego potrzebuje określonych instrumentów, oraz mieć możliwość wnioskowania o udostępnienie takich instrumentów. Instrumenty te powinny obejmować zarówno takie, które oddziaływują na ryzyka cykliczne, takie jak nadmierny poziom dźwigni finansowej, niedopasowanie terminów zapadalności i wzrost akcji kredytowej, jak i takie, które mogą oddziaływać na struktury rynkowe. Możliwe jest ustanowienie instytucjonalnego rozdziału instrumentów niewiążących od instrumentów wiążących.

(11)

Przejrzystość wspomaga rozumienie polityki makroostrożnościowej przez sektor finansowy i opinię publiczną oraz jest niezbędnym wymogiem z punktu widzenia odpowiedzialności względem legislatywy jako reprezentanta zbiorowości. W związku z tym, że ostateczny cel polityki makroostrożnościowej jest niewymierny, ponoszenie odpowiedzialności może odnosić się do osiągania celów pośrednich lub publicznego przedstawiania uzasadnienia stosowania instrumentów makroostrożnościowych.

(12)

Osoby kształtujące politykę makroostrożnościową mogą być pod presją, by nie zacieśniać tej polityki w okresie dobrej koniunktury oraz by ją rozluźniać w okresie złej koniunktury. Aby chronić wiarygodność prowadzonej polityki, organy makroostrożnościowe powinny być chronione przed zewnętrzną presją poprzez zapewnienie niezależności. Banki centralne, którym powierzono mandat makroostrożnościowy, powinny być niezależne w rozumieniu art. 130 Traktatu.

(13)	Niniejsze zalecenie nie narusza prerogatyw banków centralnych Unii w zakresie polityki pieniężnej oraz zadań powierzonych ERRS.

(14)	Zalecenia ERRS są publikowane po poinformowaniu Rady Unii Europejskiej o takim zamiarze Rady Generalnej i umożliwieniu Radzie zajęcia stanowiska w tym zakresie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:

DZIAŁ 1

ZALECENIA

Zalecenie A – Cel

Zaleca się, aby państwa członkowskie:

wskazały, że ostatecznym celem polityki makroostrożnościowej jest przyczynianie się do ochrony stabilności systemu finansowego jako całości, w tym poprzez wzmacnianie odporności systemu finansowego i ograniczanie powstawania ryzyk systemowych, a tym samym zapewnianie trwałego wkładu sektora finansowego do wzrostu gospodarczego;

2)	zapewniły możliwość prowadzenia polityki makroostrożnościowej na szczeblu krajowym z inicjatywy organu makroostrożnościowego lub poprzez realizację zaleceń lub ostrzeżeń ERRS.

Zalecenie B – Rozwiązania instytucjonalne

Zaleca się, aby państwa członkowskie:

wskazały w krajowych przepisach prawnych organ, któremu powierza się prowadzenie polityki makroostrożnościowej, będący albo jedną instytucją, albo radą złożoną z instytucji, których działania mają istotny wpływ na stabilność finansową. Krajowe przepisy prawne powinny regulować proces decyzyjny ciała zarządzającego organu makroostrożnościowego;

2)	jeżeli organem makroostrożnościowym jest jedna instytucja – ustanowiły mechanizm współpracy pomiędzy wszystkimi organami, których działania mają istotny wpływ na stabilność finansową, z zastrzeżeniem ich odpowiednich mandatów;

3)	zapewniły, aby bank centralny odgrywał wiodącą rolę w polityce makroostrożnościowej oraz aby polityka ta nie naruszała jego niezależności w rozumieniu art. 130 Traktatu;

4)	upoważniły organ makroostrożnościowy do współpracy i wymiany informacji, w tym również na zasadach transgranicznych, w szczególności poprzez informowanie ERRS o działaniach podejmowanych w celu przeciwdziałania ryzykom systemowym na szczeblu krajowym.

Zalecenie C – Zadania, kompetencje, instrumenty

Zaleca się, aby państwa członkowskie:

1)	powierzyły organowi makroostrożnościowemu co najmniej zadanie zidentyfikowania, monitorowania i oceny ryzyk zagrażających stabilności finansowej oraz zadanie implementacji polityk zmierzających do osiągnięcia celów tego organu poprzez zapobieganie tym ryzykom i ograniczanie ich skutków;

przyznały organowi makroostrożnościowemu uprawnienie do żądania i uzyskiwania w odpowiednim terminie wszystkich danych i informacji krajowych mających znaczenie dla wykonywania zadań tego organu, w tym informacji pochodzących od organów nadzoru mikroostrożnościowego i organów nadzoru nad rynkiem kapitałowym oraz informacji spoza obszaru regulacyjnego, jak również informacji dotyczących specyficznie poszczególnych instytucji – na odpowiednio uzasadniony wniosek tego organu oraz pod warunkiem podjęcia odpowiednich ustaleń w zakresie zachowania poufności. Wedle tych samych zasad organ makroostrożnościowy powinien udostępniać organom nadzoru mikroostrożnościowego dane i informacje mające znaczenie dla wykonywania zadań tych organów;

przyznały organowi makroostrożnościowemu uprawnienie do wskazania lub wypracowania metod nadzorczych w zakresie zidentyfikowania – w porozumieniu lub we współdziałaniu z organami nadzoru mikroostrożnościowego i organami nadzoru nad rynkiem kapitałowym – instytucji finansowych i struktur mających znaczenie systemowe dla danego państwa członkowskiego, oraz do określenia lub zarekomendowania obszaru regulacji krajowych;

4)	zapewniły, aby organ makroostrożnościowy dysponował odpowiednimi instrumentami umożliwiającymi osiągnięcie stawianych przed nim celów. W razie potrzeby należy stworzyć jasne i sprawne procedury wyposażania organu makroostrożnościowego w odpowiednie instrumenty.

Zalecenie D – Przejrzystość i odpowiedzialność

Zaleca się, aby państwa członkowskie:

zapewniły upublicznianie decyzji w zakresie polityki makroostrożnościowej i ich uzasadnienia w odpowiednim terminie, chyba że takie upublicznianie niosłoby za sobą ryzyko dla stabilności finansowej, a także zapewniły określanie i publikowanie przez organ makroostrożnościowy strategii polityki makroostrożnościowej;

2)	przyznały organowi makroostrożnościowemu uprawnienie do składania publicznych i niepublicznych oświadczeń dotyczących ryzyka systemowego;

3)	zapewniły ponoszenie przez organ makroostrożnościowy ostatecznej odpowiedzialności przed parlamentem krajowym;

4)	zapewniły kierownictwu i pracownikom organu makroostrożnościowego ochronę prawną, o ile działają oni w dobrej wierze.

Zalecenie E – Niezależność

Zaleca się, aby państwa członkowskie zapewniły:

1)	aby w ramach realizowania swoich celów organ makroostrożnościowy był co najmniej w sensie operacyjnym niezależny – w szczególności od ciał politycznych i sektora finansowego;

2)	aby ustalenia organizacyjne i finansowe nie zagrażały prowadzeniu polityki makroostrożnościowej.

DZIAŁ 2

IMPLEMENTACJA

1. Interpretacja

Użyte w niniejszym zaleceniu wyrażenia oznaczają:

„instytucja finansowa”– instytucję finansową w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 1092/2010;

„system finansowy”– system finansowy w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 1092/2010.

2. Kryteria implementacji

Do implementacji niniejszego zalecenia stosuje się następujące kryteria:

a)	zalecane środki powinny zostać wprowadzone do krajowego porządku prawnego;

b)	należy unikać arbitrażu regulacyjnego;

c)	w ramach implementacji należy odpowiednio uwzględnić zasadę proporcjonalności w odniesieniu do różnic w znaczeniu systemowym instytucji finansowych i różnych systemów instytucjonalnych, biorąc pod uwagę cel i treść poszczególnych zaleceń;

na potrzeby zalecenia A:

(i)	pośrednie cele polityki makroostrożnościowej mogą być określone jako operacyjne uszczegółowienie celu ostatecznego;

(ii)	polityka makroostrożnościowa powinna dopuszczać działania również w odniesieniu do środków, które mają związek z kwestiami makroostrożnościowymi.

Adresaci informują ERRS oraz Radę o działaniach podjętych w celu realizacji niniejszego zalecenia lub we właściwy sposób uzasadniają niepodjęcie takich działań. Informacje takie powinny zawierać co najmniej:

a)	informacje dotyczące treści i harmonogramu podjętych działań;

b)	ocenę funkcjonowania podjętych działań z perspektywy celów niniejszego zalecenia;

c)	szczegółowe uzasadnienie niepodjęcie działań lub odstępstw od postanowień niniejszego zalecenia, w tym opóźnień.

3) Harmonogram informowania o realizacji zaleceń

1)	Adresaci informują ERRS oraz Radę o działaniach podjętych w celu realizacji niniejszego zalecenia lub we właściwy sposób uzasadniają niepodjęcie takich działań, w sposób określony w poniższych ustępach.

Do dnia 30 czerwca 2012 r. adresaci składają ERRS raport cząstkowy obejmujący co najmniej następujące aspekty: a) oświadczenie co do tego, czy został wdrożony mandat makroostrożnościowy lub czy planowane jest jego wdrożenie; b) weryfikację podstawy prawnej implementacji niniejszego zalecenia; c) przewidywany kształt instytucjonalny organu makroostrożnościowego oraz projektowane zmiany instytucjonalne; d) w odniesieniu do każdego z zawartych w niniejszym akcie zaleceń – ocenę tego, czy jest lub będzie ono objęte krajowymi środkami dotyczącymi mandatu makroostrożnościowego, a w przeciwnym wypadku – stosowne wyjaśnienia. ERRS może poinformować adresatów o swojej opinii co do raportu cząstkowego.

3)	Do dnia 30 czerwca 2013 r. adresaci przedstawiają ERRS i Radzie raport końcowy. Zalecane środki powinny wejść w życie nie później niż dnia 1 lipca 2013 r.

4)	Jeżeli realizacja jednego lub większej liczby zaleceń wymaga podjęcia inicjatyw ustawodawczych, Rada Generalna może przedłużyć terminy określone w ust. 2 i 3.

4. Monitorowanie i ocena

Sekretariat ERRS:

a)	udziela pomocy adresatom, w tym poprzez ułatwianie koordynacji składania sprawozdań, dostarczanie odpowiednich wzorów i formularzy oraz, w razie potrzeby, szczegółowe określanie trybu i terminów informowania o realizacji zaleceń;

weryfikuje przekazane przez adresatów informacje o realizacji zaleceń, w tym poprzez udzielanie im pomocy na ich wniosek, oraz składa Radzie Generalnej za pośrednictwem Komitetu Sterującego sprawozdania dotyczące realizacji zaleceń w ciągu dwóch miesięcy od upływu terminu informowania o realizacji zaleceń.

2)	Rada Generalna ocenia działania adresatów i przedstawiane przez nich uzasadnienia oraz, w razie potrzeby, stwierdza nieodpowiednie zastosowanie się do niniejszego zalecenia lub brak odpowiedniego uzasadnienia niepodjęcia działań.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 22 grudnia 2011 r.

Mario DRAGHI

Przewodniczący ERRS

(1) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1.

(2) Dz.U. C 58 z 24.2.2011, s. 4.

(3) Wnioski Komisji: dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi i zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego (COM(2011) 453 wersja ostateczna) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (COM(2011) 452 wersja ostateczna).

14.2.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 41/5

Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 87 i 88 Traktatu WE

Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2012/C 41/02

Data przyjęcia decyzji

15.12.2009

Numer środka pomocy państwa

N 606/09

Państwo członkowskie

Niderlandy

Region

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Nationale regeling voor de instandhouding en het herstel van beschermde historische monumenten

Podstawa prawna

Monumentwet 1988

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Zachowanie dziedzictwa kulturowego

Forma pomocy

Dotacje bezpośrednie

Budżet

Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy: 400 mln EUR

Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 2 000 mln EUR

Intensywność pomocy

100 %

Czas trwania

1.1.2010–31.12.2014

Sektory gospodarki

Nieruchomości, Hotelarstwo i gastronomia (turystyka)

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Nederlandse rijksoverheid

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/state_aids_texts_pl.htm

Data przyjęcia decyzji	30.9.2011
Numer środka pomocy państwa	SA.33095 (11/N)
Państwo członkowskie	Hiszpania
Region	—
Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)	Recapitalisation of UNNIM Banc
Podstawa prawna	Article 9 Real Decree Law 9/2009, sobre reestructuración bancaria y reforzamiento de los recursos propios de las entidades de crédito
Rodzaj środka pomocy	Pomoc indywidualna
Cel pomocy	Pomoc na zaradzenie poważnym zaburzeniom gospodarki
Forma pomocy	Dokapitalizowanie
Budżet	Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 948 mln EUR
Intensywność pomocy	—
Czas trwania	—
Sektory gospodarki	Pośrednictwo finansowe
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Royal Kingdom of Spain
Inne informacje	—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/state_aids_texts_pl.htm

Data przyjęcia decyzji	30.9.2011
Numer środka pomocy państwa	SA.33096 (11/N)
Państwo członkowskie	Hiszpania
Region	—
Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)	Recapitalisation of NCG Banco
Podstawa prawna	Article 9 Real Decree Law 9/2009, sobre reestructuración bancaria y reforzamiento de los recursos propios de las entidades de crédito
Rodzaj środka pomocy	Pomoc indywidualna
Cel pomocy	Pomoc na zaradzenie poważnym zaburzeniom gospodarki
Forma pomocy	Dokapitalizowanie
Budżet	Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 2 465 mln EUR
Intensywność pomocy	—
Czas trwania	—
Sektory gospodarki	Pośrednictwo finansowe
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Royal Kingdom of Spain
Inne informacje	—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/state_aids_texts_pl.htm

Data przyjęcia decyzji	30.9.2011
Numer środka pomocy państwa	SA.33103 (11/N)
Państwo członkowskie	Hiszpania
Region	—
Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)	Recapitalisation of Catalunya Banc
Podstawa prawna	Article 9 Real Decree Law 9/2009, sobre reestructuración bancaria y reforzamiento de los recursos propios de las entidades de crédito
Rodzaj środka pomocy	Pomoc indywidualna
Cel pomocy	Pomoc na zaradzenie poważnym zaburzeniom gospodarki
Forma pomocy	Dokapitalizowanie
Budżet	Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 1 718 mln EUR
Intensywność pomocy	—
Czas trwania	—
Sektory gospodarki	Pośrednictwo finansowe
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Royal Kingdom of Spain
Inne informacje	—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/state_aids_texts_pl.htm

Data przyjęcia decyzji

16.1.2012

Numer środka pomocy państwa

SA.33603 (11/N)

Państwo członkowskie

Włochy

Region

Veneto

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Modifiche al regime di aiuti diretto a fronteggiare i danni conseguenti gli eccezionali eventi alluvionali che hanno colpito il territorio della Regione Veneto nei giorni dal 31 ottobre al 2 novembre 2010 (SA.32683)

Podstawa prawna

OPCM 3906 del 13 novembre 2010; Ordinanza del Commissario n. 9 del 17 dicembre 2010; Progetto di Ordinanza del Commissario recante disposizioni per la concessione alle imprese di aiuti destinati a ovviare ai danni arrecati dagli eccezionali eventi alluvionali che hanno colpito il territorio regionale nei giorni dal 31 ottobre al 2 novembre 2010; Ordinanza del Presidente del Consiglio dei ministri n. 3943 del 25 maggio 2011

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Odszkodowanie za szkody powstałe wskutek klęsk żywiołowych lub zdarzeń nadzwyczajnych

Forma pomocy

Dotacje bezpośrednie

Budżet

Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 60 mln EUR

Intensywność pomocy

100 %

Czas trwania

Do 31.12.2013

Sektory gospodarki

Wszystkie sektory

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Commissario delegato ex OPCM 3906 per il tramite dei Comuni

Via Paolucci 34

30147 Marghera VE

ITALIA

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/state_aids_texts_pl.htm

14.2.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 41/14

Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu ręcznych wózków paletowych oraz ich zasadniczych części, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

2012/C 41/06

Komisja Europejska („Komisja”) podjęła z własnej inicjatywy decyzję o wszczęciu dochodzenia w ramach przeglądu okresowego w odniesieniu do środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu ręcznych wózków paletowych oraz ich zasadniczych części, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”). Zakres przeglądu jest ograniczony do zbadania dumpingu.

1. Produkt

Produktem podlegającym niniejszemu dochodzeniu przeglądowemu są ręczne wózki paletowe oraz ich zasadnicze części, tj. podwozia i mechanizmy hydrauliczne, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej, obecnie objęte kodami CN ex 8427 90 00 i ex 8431 20 00. Ręczne wózki paletowe definiuje się jako wózki kołowe wyposażone w podnośniki widłowe służące do przewozu palet, pchane, ciągnięte i sterowane ręcznie przez pieszego operatora za pomocą przegubowej sterownicy, przystosowane do gładkich, płaskich i twardych nawierzchni. Ręczne wózki paletowe są przeznaczone wyłącznie do podnoszenia ładunku, poprzez pompowanie sterownicą, na wysokość wystarczającą do jego przewożenia; nie mają żadnych dodatkowych funkcji, jak na przykład: (i) przenoszenie i podnoszenie ładunku w celu umieszczenia na wysokości lub wspomaganie prac magazynowych (wózki paletowe wysokiego składowania); (ii) ustawianie palet jedna na drugiej (wózki podnośnikowe); (iii) podnoszenie ładunku na wysokość roboczą (wózki krzyżakowe); czy też (iv) podnoszenie i ważenie ładunku (wózki z wagą) („produkt objęty przeglądem”).

2. Obowiązujące środki

Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1174/2005 (2) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz ręcznych wózków paletowych oraz ich zasadniczych części, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

Rozporządzeniem Rady (WE) nr 684/2008 (3) Rada uściśliła pierwotny zakres produktu.

W wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków, zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, wspomniane cło zostało rozszerzone rozporządzeniem Rady (WE) nr 499/2009 (4) na przywóz tego samego produktu wysyłanego z Tajlandii, niezależnie od tego, czy zgłaszanego jako pochodzący z Tajlandii, czy też nie.

W wyniku dochodzenia w ramach przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Rada, rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1008/2011 (5), zdecydowała, że wspomniane powyżej środki powinny zostać utrzymane.

3. Podstawy dokonania przeglądu

Komisja posiada wystarczające dowody prima facie wskazujące na to, że o ile chodzi o dumping, okoliczności, na podstawie których nałożono obowiązujące środki, uległy zmianie i że zmiany te mają trwały charakter.

Porównanie chińskich cen eksportowych w wywozie do UE z wartością normalną ustaloną na podstawie cen zapłaconych lub należnych w UE uwidacznia wzrost dumpingu. Przywóz z Chin ręcznych wózków paletowych oraz ich zasadniczych części na rynek UE odbywa się nadal po cenach dumpingowych. Istnieją w szczególności oznaki wskazujące na to, że chińscy producenci eksportujący mogą sobie pozwolić na wywóz po niskich cenach produktu objętego postępowaniem ze względu na nieprawidłowości cenowe na rynku stali w Chińskiej Republice Ludowej spowodowane ingerencją państwa. Między innymi ten fakt rodzi wątpliwości co do ważności MET przyznanego jednemu z chińskich producentów eksportujących.

Ponadto posiadane przez Komisję informacje wskazują na to, że zdolności produkcyjne chińskich producentów eksportujących ręcznych wózków paletowych oraz ich zasadniczych części są dużo większe niż chiński popyt krajowy i że rynek UE pozostaje dla nich bardzo atrakcyjnym kierunkiem wywozu. Na podstawie danych statystycznych Eurostatu wydaje się w istocie, że przywóz z Chin w ostatnich latach prawie całkiem zastąpił przywóz z innych państw trzecich.

W oparciu o powyższe uznaje się, że ustalone w pierwotnym dochodzeniu okoliczności odnoszące się do dumpingu uległy znacznej zmianie i że zmiany te mają trwały charakter. Wskutek tego wydaje się, że dalsze stosowanie środków na obecnym poziomie nie jest już odpowiednie dla zrównoważenia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę.

4. Procedura

Komisja niniejszym wszczyna dochodzenie przeglądowe zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, po konsultacji z Komitetem Doradczym i po ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie dochodzenia w ramach przeglądu okresowego.

W dochodzeniu przeglądowym oceni się, czy dalsze stosowanie środka nie jest już konieczne do zrównoważenia dumpingu lub czy obowiązujący środek nie jest lub przestał być wystarczający do przeciwdziałania dumpingowi powodującemu szkodę.

W toku dochodzenia zostanie poddana ocenie potrzeba dalszego stosowania obowiązujących środków, ich zniesienia lub dokonania w nich zmian.

Procedura dotycząca dumpingu

Producentów eksportujących (6) produkt objęty przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, w tym tych, którzy nie współpracowali w dochodzeniach, które doprowadziły do zmiany i utrzymania obowiązujących środków, wzywa się do wzięcia udziału w dochodzeniu przeglądowym Komisji.

4.1. Dochodzenie dotyczące producentów eksportujących

4.1.1. Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem w państwie, którego dotyczy postępowanie

a) Kontrola wyrywkowa

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie, uczestniczących w postępowaniu, oraz w celu zakończenia dochodzenia przeglądowego w terminie określonym prawem, Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów eksportujących, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony te mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji następujące informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwę, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży produktu objętego przeglądem na wywóz do Unii, w sztukach, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r., w odniesieniu do każdego z 27 państw członkowskich (7) w ujęciu osobnym i łącznym,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży produktu objętego przeglądem na rynku krajowym, w sztukach, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży produktu objętego przeglądem na wywóz do innych państw trzecich, w sztukach, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.,

—	dokładne określenie działalności przedsiębiorstwa na całym świecie w odniesieniu do produktu objętego przeglądem,

—	nazwy i dokładne określenie rodzaju działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (8) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży (przeznaczonej na wywóz lub krajowej) produktu objętego przeglądem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

Producenci eksportujący powinni także zaznaczyć, czy, w razie gdy nie zostaną włączeni do próby, chcieliby otrzymać kwestionariusz i inne formularze wniosków w celu jego/ich wypełnienia i złożenia wniosku o indywidualny margines dumpingu zgodnie z poniższą sekcją b).

Poprzez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do próby. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do próby, będzie to dla niego oznaczać konieczność udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wyrażenie zgody na wizytę na jego terenie w celu weryfikacji udzielonych odpowiedzi („weryfikacja na miejscu”). W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie go do próby, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu przeglądowym. Ustalenia Komisji dotyczące niewspółpracujących producentów eksportujących opierają się na dostępnych faktach, a ich wynik może być dla takiej strony mniej korzystny niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Ponadto w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby producentów eksportujących Komisja skontaktuje się z władzami państwa, którego dotyczy postępowanie, i może się skontaktować z wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami producentów eksportujących.

Inne istotne informacje dotyczące doboru próby, poza informacjami, do których przedłożenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez wszystkie zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby producentów eksportujących może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych producentów eksportujących, władze państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz zrzeszenia producentów eksportujących, w razie potrzeby za pośrednictwem władz państwa, którego dotyczy postępowanie.

Wszyscy producenci eksportujący wybrani do próby będą musieli przedłożyć uzupełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty powiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Wypełniony kwestionariusz ma zawierać informacje m.in. na temat struktury przedsiębiorstw(-a) producenta eksportującego, działalności przedsiębiorstw(-a) w związku z produktem objętym przeglądem, kosztów produkcji, sprzedaży produktu objętego przeglądem na rynku krajowym państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz sprzedaży produktu objętego przeglądem do Unii.

Przedsiębiorstwa, które zgodziły się na ewentualne włączenie ich do próby, lecz nie zostały do niej wybrane, uznaje się za współpracujące („nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący”). Bez uszczerbku dla poniższej sekcji b), cła antydumpingowe, które mogą być zastosowane do przywozu pochodzącego od nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących, nie przekroczą średniego ważonego marginesu dumpingu ustalonego dla producentów eksportujących objętych próbą (9).

b) Indywidualny margines dumpingu dla przedsiębiorstw niewłączonych do próby

Nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący mogą wystąpić z wnioskiem, zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, o ustalenie przez Komisję ich indywidualnych marginesów dumpingu („indywidualny margines dumpingu”). Producenci eksportujący, którzy chcą wystąpić z wnioskiem o indywidualny margines dumpingu, muszą zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza i innych formularzy wniosków zgodnie z powyższą sekcją a) oraz zwrócić je należycie wypełnione w terminach określonych w następnym zdaniu oraz w poniższej sekcji 4.2.2. Wypełniony kwestionariusz musi wpłynąć w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej. Należy podkreślić, że aby Komisja mogła ustalić indywidualne marginesy dumpingu dla producentów eksportujących w państwie, którego gospodarka nie jest gospodarką rynkową, musi zostać dowiedzione, że producenci ci spełniają kryteria przyznania im traktowania na zasadach rynkowych („MET”) lub przynajmniej indywidualnego traktowania („IT”), określone w poniższej sekcji 4.2.2.

Producenci eksportujący wnioskujący o indywidualny margines dumpingu powinni mieć jednak świadomość, że Komisja może mimo wszystko podjąć decyzję o nieustalaniu dla nich indywidualnego marginesu dumpingu, jeżeli, na przykład, liczba producentów eksportujących będzie tak duża, że ustalenie takie byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałoby zakończenie dochodzenia przeglądowego na czas.

4.2. Procedura dodatkowa dotycząca producentów eksportujących w państwie o gospodarce nierynkowej, którego dotyczy postępowanie

4.2.1. Wybór państwa trzeciego o gospodarce rynkowej

Z zastrzeżeniem przepisów poniższej sekcji 4.2.2 i zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego w przypadku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, wartość normalna jest ustalana na podstawie ceny lub wartości konstruowanej w państwie trzecim o gospodarce rynkowej. Komisja wybiera w tym celu odpowiednie państwo trzecie o gospodarce rynkowej. Komisja zamierza skontaktować się z producentami z innych państw trzecich o gospodarce rynkowej, takich jak Brazylia, w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. W przypadku braku współpracy Komisja przewiduje ponowne wykorzystanie do tego celu cen rzeczywiście zapłaconych lub należnych w Unii. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności wyboru państwa w terminie 10 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

4.2.2. Traktowanie producentów eksportujących w państwie o gospodarce nierynkowej, którego dotyczy postępowanie

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego indywidualni producenci eksportujący w państwie, którego dotyczy postępowanie, którzy uważają, że w odniesieniu do prowadzonej przez nich produkcji i sprzedaży produktu objętego przeglądem przeważają warunki gospodarki rynkowej, mogą przedstawić właściwie uzasadniony wniosek o traktowanie na zasadach rynkowych („wniosek o MET”). Traktowanie na zasadach rynkowych („MET”) zostanie przyznane, jeżeli z oceny wniosku o MET wynika, że spełnione są kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego (10). Margines dumpingu producentów eksportujących, którym przyznano MET, zostanie obliczony, w możliwym zakresie i bez uszczerbku dla wykorzystania dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, przy użyciu wartości normalnej tych producentów oraz ich cen eksportowych zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego.

Indywidualni producenci eksportujący w państwie, którego dotyczy postępowanie, mogą dodatkowo lub zamiast wniosku o MET złożyć wniosek o indywidualne traktowanie („IT”). Aby otrzymać IT, producenci eksportujący muszą przedstawić dowody spełnienia kryteriów określonych w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego (11). Margines dumpingu producentów eksportujących, którym zostanie przyznane IT, zostanie obliczony na podstawie ich własnych cen eksportowych. Wartość normalna dla producentów eksportujących, którzy otrzymają IT, będzie się opierać, jak wskazano powyżej, na wartościach ustalonych dla państwa trzeciego o gospodarce rynkowej.

Zwraca się również uwagę na sekcję 9 niniejszego zawiadomienia.

a) Traktowanie na zasadach rynkowych (MET)

Komisja prześle formularze wniosku o MET wszystkim wybranym do próby producentom eksportującym w państwie, którego dotyczy postępowanie, oraz nieobjętym próbą współpracującym producentom eksportującym, którzy chcieliby wystąpić o indywidualny margines dumpingu, wszystkim znanym zrzeszeniom producentów eksportujących oraz organom państwa, którego dotyczy postępowanie.

Wszyscy producenci eksportujący występujący o MET powinni złożyć wypełniony wniosek o MET w terminie 21 dni od daty powiadomienia o doborze próby lub o decyzji o niewybieraniu próby, o ile nie wskazano inaczej.

b) Indywidualne traktowanie (IT)

Aby wystąpić o IT, wybrani do próby producenci eksportujący w państwie, którego dotyczy postępowanie, oraz nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący, którzy chcieliby wystąpić o indywidualny margines dumpingu, powinni przedstawić wniosek o MET z należycie wypełnionymi częściami dotyczącymi IT w terminie 21 dni od daty powiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

4.3. Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych (12) (13)

Niepowiązanych importerów do Unii produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, w tym tych, którzy nie współpracowali w dochodzeniach, które doprowadziły do zmiany i utrzymania obowiązujących środków, wzywa się do wzięcia udziału w dochodzeniu przeglądowym Komisji.

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w postępowaniu oraz w celu zakończenia dochodzenia przeglądowego w terminie określonym prawem, Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony te mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji następujące informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwę, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	dokładne określenie działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produktu objętego przeglądem,

—	całkowite obroty w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.,

—	wielkość w sztukach i wartość w euro przywozu do Unii i odsprzedaży dokonanej na rynku unijnym w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. w odniesieniu do przywożonego produktu objętego przeglądem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie,

—	nazwy i dokładne określenie działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (14) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży produktu objętego przeglądem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

Poprzez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do próby. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do próby, będzie to dla niego oznaczać konieczność udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wyrażenie zgody na wizytę na jego terenie w celu weryfikacji udzielonych odpowiedzi („weryfikacja na miejscu”). W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie go do próby, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu przeglądowym. Ustalenia Komisji dotyczące niewspółpracujących importerów opierają się na dostępnych faktach, a ich wynik może być dla takiej strony mniej korzystny niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

W celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów niepowiązanych Komisja może ponadto skontaktować się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby importerów może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży w Unii produktu objętego przeglądem, którą to sprzedaż można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych importerów niepowiązanych i zrzeszenia importerów.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do importerów niepowiązanych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń importerów. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej. Wypełniony kwestionariusz ma zawierać informacje m.in. o strukturze ich przedsiębiorstw(-a), rodzaju działalności przedsiębiorstw(-a) w związku z produktem objętym przeglądem oraz o sprzedaży produktu objętego przeglądem.

4.4. Inne oświadczenia pisemne

Z zastrzeżeniem uregulowań zawartych w niniejszym zawiadomieniu, wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia swoich opinii, a także informacji, oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. O ile nie wskazano inaczej, informacje te i dowody je potwierdzające powinny wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

4.5. Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

Wszystkie zainteresowane strony mogą wystąpić o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie. Wszystkie wnioski o przesłuchanie należy sporządzać na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia przeglądowego muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie powinny być składane w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

4.6. Instrukcje dotyczące składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Wszystkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, wypełnione kwestionariusze i korespondencję dostarczone przez zainteresowane strony, należy oznakować „Limited” (15), jeżeli wnioskowano o traktowanie tych dokumentów na zasadzie poufności.

Zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony przedstawiające informacje „Limited” powinny przedłożyć ich streszczenia bez klauzuli poufności, oznakowane „For inspection by interested parties”. Streszczenia powinny być wystarczająco szczegółowe, żeby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności. Jeżeli zainteresowana strona przekazująca poufne informacje nie dostarczy ich niepoufnego streszczenia w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, takie poufne informacje mogą zostać pominięte.

Zainteresowane strony proszone są o składanie wszystkich oświadczeń i wniosków w formacie elektronicznym (oświadczenia niepoufne pocztą elektroniczną, poufne na płytach CD-R/DVD) oraz o wskazanie swojej nazwy, adresu, adresu e-mail, numeru telefonu i faksu. Jednakże pełnomocnictwa i podpisane zaświadczenia oraz ich aktualizacje, towarzyszące formularzom wniosku o traktowanie na zasadach rynkowych lub indywidualne traktowanie bądź odpowiedziom na pytania zawarte w kwestionariuszu, należy składać w formie papierowej, tj. pocztą lub osobiście, na adres podany poniżej. Zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, jeżeli zainteresowana strona nie może złożyć swoich oświadczeń i wniosków w formie elektronicznej, musi niezwłocznie powiadomić o tym Komisję. Dodatkowe informacje dotyczące korespondencji z Komisją zainteresowane strony mogą uzyskać na odpowiedniej stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu: http://ec.europa.eu/trade/tackling-unfair-trade/trade-defence

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: N105 04/092

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Faks +32 22979618

E-mail: TRADE-11.3-HAND-PALLET-TRUCKS@ec.europa.eu

5. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń tymczasowych lub końcowych, potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

6. Rzecznik praw stron

Zainteresowane strony mogą wystąpić o interwencję urzędnika Dyrekcji Generalnej ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Rzecznik praw stron pośredniczy w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji prowadzącymi dochodzenie. Rzecznik praw stron rozpatruje wnioski o dostęp do akt, spory dotyczące poufności dokumentów, wnioski o przedłużenie terminów i wnioski stron trzecich o przesłuchanie. Rzecznik praw stron może zorganizować przesłuchanie indywidualnej zainteresowanej strony i podjąć się mediacji, aby zapewnić pełne wykonanie prawa zainteresowanych stron do obrony.

Wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron należy sporządzić na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia przeglądowego muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie powinny być składane w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

Rzecznik praw stron umożliwi także zorganizowanie przesłuchania z udziałem stron, pozwalającego na przedstawienie różnych stanowisk i odpierających je argumentów w kwestiach związanych z dochodzeniem, takich jak dumping, szkoda, związek przyczynowy oraz interes Unii.

Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych DG ds. Handlu dotyczących rzecznika praw stron: http://ec.europa.eu/trade/tackling-unfair-trade/hearing-officer/index_en.htm

7. Harmonogram dochodzenia przeglądowego

Dochodzenie przeglądowe zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy począwszy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

8. Przetwarzanie danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia przeglądowego będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (16).

9. Ważne informacje dla producentów eksportujących w państwach o gospodarce nierynkowej: konsekwencje sprawozdania Organu Apelacyjnego WTO na temat środków antydumpingowych WE względem elementów złącznych (WT/DS397) dla sposobu, w jaki Komisja będzie prowadzić obecne dochodzenie

Komisja zachęca wszystkich producentów eksportujących z Chińskiej Republiki Ludowej, uznawanej za państwo o gospodarce nierynkowej w świetle przepisów art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, do zgłoszenia się w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jeżeli są oni zainteresowani współpracą i przyznaniem im indywidualnego cła antydumpingowego, nawet jeśli uważają, że nie spełniają kryteriów uzyskania IT. Komisja zwraca ich uwagę na przedstawione poniżej okoliczności (17).

W swym sprawozdaniu pt. „WE – niektóre elementy złączne z żeliwa lub stali pochodzące z Chin” (WT/DS397) Organ Apelacyjny WTO uznał między innymi, że art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego jest niezgodny z niektórymi postanowieniami porozumienia antydumpingowego WTO i z art. XVI ust. 4 Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu.

Artykuł 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1515/2001 z dnia 23 lipca 2001 r. w sprawie środków, które Wspólnota może podjąć po przyjęciu przez organ ds. rozstrzygania sporów WTO sprawozdania dotyczącego zagadnień antydumpingowych i antysubsydyjnych (18) („rozporządzenie upoważniające”) stanowi, że Rada Unii Europejskiej może między innymi, jeśli uzna to za właściwe, zmienić unijne środki wprowadzone na podstawie rozporządzenia podstawowego w celu wzięcia pod uwagę wykładni prawnych przedstawionych w sprawozdaniu przyjętym przez Organ Rozstrzygania Sporów WTO w odniesieniu do środka niekwestionowanego.

Zatem jeśli skutkiem dochodzenia przeglądowego, które jest wszczynane niniejszym zawiadomieniem o wszczęciu, byłaby zmiana obowiązujących środków antydumpingowych, w opinii Komisji wyżej wymieniony art. 2 stanowiłby podstawę prawną dla zastosowania się do wykładni prawnych przedstawionych przez Organ Apelacyjny WTO we wspomnianym powyżej sporze. Oznaczałoby to w praktyce, że jeśli producent eksportujący zgłosiłby się w określonym powyżej terminie i w pełni współpracował, przedstawiając wszelkie istotne informacje, lecz nie wystąpiłby o IT, lub wystąpiłby, ale uznano by, że nie spełnia kryteriów, wyżej wymieniony art. 2 rozporządzenia upoważniającego mógłby służyć, w należycie uzasadnionych przypadkach, za podstawę prawną przyznania takiemu producentowi eksportującemu indywidualnego cła. Badając tę kwestię, Komisja weźmie pod uwagę rozumowanie Organu Apelacyjnego WTO we wspomnianym powyżej sporze, a w szczególności elementy omówione w pkt 371–384 sprawozdania tego organu.

Podmioty gospodarcze uzyskujące indywidualne cło na podstawie tej części niniejszego zawiadomienia o wszczęciu powinny zdawać sobie sprawę, że ustalenia mogą spowodować wzrost cła w porównaniu z cłem, które miałoby zastosowanie, gdyby nie przyznano cła indywidualnego.

(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(2) Dz.U. L 189 z 21.7.2005, s. 1.

(3) Dz.U. L 192 z 19.7.2008, s. 1.

(4) Dz.U. L 151 z 16.6.2009, s. 1.

(5) Dz.U. L 268 z 13.10.2011, s. 1.

(6) Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w państwie, którego dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty przeglądem na rynek Unii, bezpośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego postępowaniem.

(7) 27 państw członkowskich Unii Europejskiej to: Belgia, Bułgaria, Republika Czeska, Dania, Niemcy, Estonia, Irlandia, Grecja, Hiszpania, Francja, Włochy, Cypr, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Węgry, Malta, Niderlandy, Austria, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Słowacja, Finlandia, Szwecja i Zjednoczone Królestwo.

(8) Zgodnie z art. 143 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 dotyczącego wykonania Wspólnotowego kodeksu celnego, za powiązane uznaje się osoby tylko, gdy: a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby; b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej; c) są one pracodawcą i pracobiorcą; d) dowolna osoba, bezpośrednio lub pośrednio, jest właścicielem co najmniej 5 % akcji lub udziałów z prawem głosu obu osób lub co najmniej tyle takich akcji lub udziałów kontroluje bądź posiada; e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą; f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby; g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, trzecią osobę; lub h) są członkami rodziny. Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków: (i) mąż i żona; (ii) rodzice i dzieci; (iii) bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni); (iv) dziadkowie i wnuki; (v) wuj lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica; (vi) teściowie i zięć lub synowa; (vii) szwagier i szwagierka (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1). W tym kontekście „osoba” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną.

(9) Zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego marginesy zerowe i de minimis oraz marginesy ustalone w warunkach określonych w art. 18 rozporządzenia podstawowego są pomijane.

(10) Producenci eksportujący muszą w szczególności wykazać, że: (i) decyzje gospodarcze i koszty są odpowiedzią na warunki panujące na rynku i brak jest znacznej ingerencji ze strony państwa; (ii) przedsiębiorstwa posiadają jeden pełny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która jest niezależnie kontrolowana zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości oraz jest stosowana do wszystkich celów; (iii) nie występują znaczne zniekształcenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej; (iv) prawo upadłościowe i prawo rzeczowe gwarantują stabilność i pewność prawną; oraz (v) przeliczanie walut odbywa się po kursie rynkowym.

(11) Producenci eksportujący muszą w szczególności wykazać, że: (i) w przypadku przedsiębiorstw będących całkowicie lub częściowo własnością spółek zagranicznych lub wspólnych przedsiębiorstw eksporterzy mają swobodę wycofywania do kraju kapitału i zysków; (ii) ceny eksportowe i wywożone ilości oraz warunki sprzedaży są swobodnie ustalane; (iii) większość udziałów znajduje się w posiadaniu osób prywatnych, a urzędnicy państwowi znajdujący się w zarządzie lub zajmujący kluczowe stanowiska kierownicze są w mniejszości, lub że spółka jest wystarczająco niezależna od interwencji państwa; (iv) przeliczanie walut odbywa się po kursie rynkowym, oraz (v) interwencja państwa nie pozwala na obejście środków antydumpingowych, jeżeli indywidualni eksporterzy korzystają z różnych stawek celnych.

(12) Do próby mogą zostać włączeni tylko importerzy niepowiązani z producentami eksportującymi. Importerzy powiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik 1 do kwestionariusza dla tych producentów eksportujących. Definicja strony powiązanej znajduje się w przypisie 8.

(13) Dane przekazane przez niepowiązanych importerów mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie dumpingu.

(14) Definicja strony powiązanej znajduje się w przypisie 8.

(15) Dokument „Limited” to dokument uważany za poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51) i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe). Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(16) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

(17) Jeżeli kontrola wyrywkowa producentów eksportujących uznana zostanie za konieczną, indywidualne cło antydumpingowe zostanie ustalone jedynie dla tych producentów eksportujących, którzy (i) zostali wybrani do próby albo (ii) dla których ustalono indywidualny margines dumpingu na podstawie art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(18) Dz.U. L 201 z 26.7.2001, s. 10.

ZAŁĄCZNIK A

ZAŁĄCZNIK B

		ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2012.041.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 41

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 55 14 lutego 2012

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Rezolucje, zalecenia i opinie
	OPINIE
	Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego
2012/C 041/01	Zalecenie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie mandatu makroostrożnościowego organów krajowych (ERRS/2011/3)	1

	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2012/C 041/02	Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 87 i 88 Traktatu WE – Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń ( 1 )	5

2012/C 041/03	Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE – Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń ( 2 )	9

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2012/C 041/04	Kursy walutowe euro	11

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE
	Komisja Europejska
2012/C 041/05	Szczegółowe zaproszenie do składania wniosków – EAC/S02/12 – Karta uczelni Erasmus 2013	12

	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja Europejska
2012/C 041/06	Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu ręcznych wózków paletowych oraz ich zasadniczych części, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej	14


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG
	(2) Tekst mający znaczenie dla EOG, z wyjątkiem działań wchodzących w zakres załącznika I do Traktatu

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3254
JPY	Jen	102,86
DKK	Korona duńska	7,4329
GBP	Funt szterling	0,83885
SEK	Korona szwedzka	8,8098
CHF	Frank szwajcarski	1,2090
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	7,5710
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,045
HUF	Forint węgierski	290,45
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6988
PLN	Złoty polski	4,1942
RON	Lej rumuński	4,3458
TRY	Lir turecki	2,3312
AUD	Dolar australijski	1,2326
CAD	Dolar kanadyjski	1,3222
HKD	Dolar Hongkongu	10,2782
NZD	Dolar nowozelandzki	1,5867
SGD	Dolar singapurski	1,6622
KRW	Won	1 485,49
ZAR	Rand	10,1629
CNY	Yuan renminbi	8,3386
HRK	Kuna chorwacka	7,5870
IDR	Rupia indonezyjska	11 926,83
MYR	Ringgit malezyjski	4,0116
PHP	Peso filipińskie	56,280
RUB	Rubel rosyjski	39,5760
THB	Bat tajlandzki	40,836
BRL	Real	2,2757
MXN	Peso meksykańskie	16,8404
INR	Rupia indyjska	65,1430