14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/1

---

2012/C 13/01

Ostatnia publikacja Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

Dz.U. C 6 z 7.1.2012.

Wcześniejsze publikacje

Dz.U. C 370 z 17.12.2011.

Dz.U. C 362 z 10.12.2011.

Dz.U. C 355 z 3.12.2011.

Dz.U. C 347 z 26.11.2011.

Dz.U. C 340 z 19.11.2011.

Dz.U. C 331 z 12.11.2011.

Teksty te są dostępne na stronach internetowych:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/2

---

Odwołanie od postanowienia Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 14 marca 2011 r. w sprawie T-429/09 Campailla przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 24 maja 2011 r. przez Massimo Campaillę

(Sprawa C-265/11 P)

2012/C 13/02

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Massimo Campailla (przedstawiciel: M. Campailla)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Postanowieniem z dnia 6 października 2011 r. Trybunał (piąta izba) orzekł o niedopuszczalności odwołania.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/2

---

Odwołanie od postanowienia Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 25 marca 2011 r. w sprawie T-15/10 Mariyus Noko Ngele przeciwko Komisji i in., wniesione w dniu 31 maja 2011 r. przez Mariyus Noko Ngele

(Sprawa C-272/11 P)

2012/C 13/03

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Mariyus Noko Ngele (przedstawiciel: F. Sabakunzi, adwokat)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, (przedstawiciel: A. Bordes, pełnomocnik), AT, AU, AV, AW

Postanowieniem z dnia 4 października 2011 r. Trybunał (ósma izba) odrzucił odwołanie i orzekł, że M. Noko Ngele ponosi własne koszty postępowania.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/2

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal de première instance de Namur (Belgia) w dniu 22 sierpnia 2011 r. — Cartiaux Service Plus SA przeciwko Państwu belgijskiemu

(Sprawa C-432/11)

2012/C 13/04

Język postępowania: francuski

Sąd krajowy

Tribunal de première instance de Namur

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Cartiaux Service Plus SA

Strona pozwana: Państwo belgijskie

Postanowieniem z dnia 9 listopada 2011 r. Prezes Trybunału zarządził wykreślenie sprawy z rejestru Trybunału.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/2

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Krajową Izbę Odwoławczą (Rzeczpospolita Polska) w dniu 9 września 2011 r. — Praxis Sp. z o.o., ABC Direct Contact Sp. z o.o. przeciwko Poczcie Polskiej SA

(Sprawa C-465/11)

2012/C 13/05

Język postępowania: polski

Sąd krajowy

Krajowa Izba Odwoławcza

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Praxis Sp. z o.o., ABC Direct Contact Sp. z o.o.

Strona pozwana: Poczta Polska SA

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 45 ust. 2 pkt d dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (1) w brzmieniu: z udziału w zamówieniu można wykluczyć każdego wykonawcę, który (…) jest winny poważnego wykroczenia zawodowego, udowodnionego dowolnymi środkami przez instytucje zamawiające w zw. z art. 53 ust. 3 i art. 54 ust. 4 dyrektywy 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującej procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (2) można interpretować w ten sposób, że za takie zawinione poważne wykroczenie zawodowe można uznać sytuację, w której dana instytucja zamawiająca rozwiązała albo wypowiedziała umowę w sprawie zamówienia publicznego albo odstąpiła od umowy w sprawie zamówienia publicznego z danym wykonawcą, z powodu okoliczności, za które wykonawca ten ponosi odpowiedzialność, jeżeli rozwiązanie albo wypowiedzenie umowy albo odstąpienie od niej nastąpiło w okresie 3 lat przed wszczęciem postępowania, a wartość niezrealizowanego zamówienia wyniosła co najmniej 5 % wartości umowy?

2)

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1 — czy, jeśli państwo członkowskie może wprowadzić inne niż wymienione w art. 45 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi podstawy wykluczenia wykonawców z udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, które uzna za zasadne dla ochrony interesu publicznego, słusznych interesów instytucji zamawiających oraz zachowania uczciwej konkurencji pomiędzy wykonawcami, za zgodną z tą dyrektywą oraz Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej można uznać sytuację, w której wykluczeniu z postępowania podlegają wykonawcy, z którymi dany zamawiający rozwiązał albo wypowiedział umowę w sprawie zamówienia publicznego albo odstąpił od umowy w sprawie zamówienia publicznego, z powodu okoliczności, za które wykonawca ponosi odpowiedzialność, jeżeli rozwiązanie albo wypowiedzenie umowy albo odstąpienie od niej nastąpiło w okresie 3 lat przed wszczęciem postępowania, a wartość niezrealizowanego zamówienia wyniosła co najmniej 5 % wartości umowy?

---

(1)  Dz.U. L 134, s. 114; Polskie wydanie specjalne: Rozdział 06 Tom 07 P. 132 — 262

(2)  Dz.U. L 134, s. 1; Polskie wydanie specjalne: Rozdział 06 Tom 07 P. 19 — 131

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/3

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te Amsterdam (Niderlandy) w dniu 23 września 2011 r. — D.F. Asbeek Brusse i K. de Man Garabito tegen Jahani BV

(Sprawa C-488/11)

2012/C 13/06

Język postępowania: niderlandzki

Sąd krajowy

Gerechtshof te Amsterdam (Niderlandy).

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: D.F. Asbeek Brusse

K. de Man Garabito

Strona pozwana: Jahani BV

Pytania prejudycjalne

1)

Czy podmiot prowadzący działalność gospodarczą w sektorze wynajmu lokali mieszkalnych, wynajmujący mieszkanie osobie prywatnej należy uznać za sprzedawcę, bądź usługodawcę w rozumieniu [dyrektywy 93/13] (1)? Czy umowa najmu zawarta pomiędzy podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w sektorze wynajmu a nieprowadzącym takiej działalności najemcą jest objęta zakresem zastosowania tej dyrektywy?

2)

Czy okoliczność, że art. 6 dyrektywy 93/13 należy uznać za normę równoważną z krajowymi przepisami, mającymi w ramach krajowego porządku prawnego rangę podstawowych zasad porządku prawnego, oznacza, że w sporze pomiędzy podmiotami prywatnymi krajowe przepisy transponujące dotyczące nieuczciwych postanowień mają rangę podstawowych zasad porządku prawnego, tak że sąd krajowy zarówno w pierwszej instancji, jak i w instancji odwoławczej, jest upoważniony i zobowiązany do oceny postanowienia umowy z urzędu (a w związku z tym wykraczając poza granice środka odwoławczego) w świetle krajowych przepisów transponujących i do stwierdzenia nieważności tego postanowienia, jeżeli dojdzie do wniosku, że postanowienie to jest nieuczciwe?

3)

Czy z praktyczną skutecznością prawa wspólnotowego zgodne jest, aby sąd krajowy zamiast niezastosowania postanowienia umowy dotyczącego kary umownej, które należy uznać za nieuczciwe w rozumieniu dyrektywy 93/13, jedynie obniżył karę umowną na podstawie przepisów krajowych, gdy podmiot prywatny co prawda powołał się na kompetencję sądu do obniżenia kary umownej, lecz nie na możliwość unieważnienia tego postanowienia?

---

(1)  Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków [postanowień] w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95, s. 29)

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/3

---

Odwołanie od wyroku Sądu wydanego w dniu 21 lipca 2011 r. w sprawie T-451/10 Fuchshuber Agrarhandel GmbH przeciwko Komisji, wniesione w dniu 26 września 2011 r. przez Fuchshuber Agrarhandel GmbH

(Sprawa C-491/11 P)

2012/C 13/07

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnosząca odwołanie: Fuchshuber Agrarhandel GmbH (przedstawiciel: G. Lehner, Rechtsanwalt)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:

—	przeprowadzenie rozprawy;

—	orzeczenie, że Komisja Europejska winna zapłać na rzecz wnoszącej odwołanie, w terminie 14 dni, kwotę 2 623 282,31 EUR powiększoną o odsetki w wysokości 6 % rocznie od kwoty 1 641 372,50 EUR od dnia 24 września 2007 r. oraz odsetki od kwoty 981 909,81 EUR od dnia 16 października 2007 r.;

—	stwierdzenie, że Komisja Europejska jest zobowiązana do wyrównania wszelkich ewentualnych dodatkowych szkód poniesionych przez wnoszącą odwołanie w związku z nabyciem na aukcji w dniu 3 września 2007 r. partii towaru KUK459 oraz nabyciem na aukcji w dniu 17 września 2007 r. partii towaru KUK465;

—	orzeczenie, że Komisja Europejska zobowiązana jest do zwrotu wnoszącej odwołanie kosztów postępowania poprzez dokonanie wpłaty na rzecz jej pełnomocnika w terminie 14 dni.

Zarzuty i główne argumenty

Odwołanie wymierzone jest przeciwko postanowieniu Sądu, na mocy którego Sąd odrzucił — ze względu na brak podstawy prawnej — skargę o odszkodowanie, zmierzającą do wyrównania domniemanej szkody poniesionej przez wnoszącą odwołanie ze względu na brak przeprowadzenia przez Komisję kontroli warunków wdrażania aukcji ciągłych dotyczących odsprzedaży zbóż na rynku wspólnotowym — w tym wypadku kukurydzy pochodzącej z zasobów węgierskiego organu interwencyjnego.

Wnosząca odwołanie twierdzi, że błędne jest stanowisko Sądu, według którego Komisji nie można zarzucić postępowania niezgodnego z prawem, gdyż przywołane przez Sąd orzecznictwo (1) nie znajduje zastosowania do niniejszej sprawy.

Według wnoszącej odwołanie, wbrew temu, co stwierdził Sąd, z właściwych przepisów (2) wynika, że organizowanie aukcji ciągłych dotyczących odsprzedaży zbóż pochodzących z zasobów organów interwencyjnych państw członkowskich należy do kompetencji Komisji. Komisja posiada w tym względzie kompetencje decyzyjne, ale również spoczywa na niej obowiązek przeprowadzania kontroli (3). Wskazane organy interwencyjne nie dysponowały nigdy w tej kwestii jakąkolwiek swobodą działania.

Wnosząca odwołanie podnosi, że spoczywający na Komisji obowiązek przeprowadzania kontroli ma na celu nie tylko ochronę interesów finansowych Unii, ale także ochronę interesów poszczególnych uczestników rynku. Wyjaśnia ona, że w rozporządzeniu nr 884/2006 (4) skonkretyzowano obowiązek przeprowadzania kontroli w ten sposób, że wszystkie zasoby interwencyjne winny być kontrolowane przynajmniej raz w roku przez agencje płatnicze, w celu zbadania, czy są one należycie przechowywane i czy ich stan nie uległ uszczupleniu, przy czym kopię protokołu z kontroli należy następnie przekazać Komisji. Wnosząca odwołanie twierdzi, że w niniejszej sprawie przepisy te zostały rażąco naruszone.

Zdaniem wnoszącej odwołanie Komisja dopuściła się kwalifikowanego i poważnego naruszenia swych obowiązków, odstępując od wykonania swych kompetencji kontrolnych przed przeprowadzeniem spornej aukcji.

Ponadto wnosząca odwołanie utrzymuje, że Sąd dopuścił się uchybienia proceduralnego, polegającego na dokonaniu błędnej kwalifikacji przedstawionych przez wnoszącą odwołanie faktów bez przeprowadzenia postępowania dowodowego i rozprawy.

---

(1)  Wyrok Trybunału z dnia 1 stycznia 2001 r. w sprawie C-247/98 Komisja przeciwko Grecji, a także wyrok Sądu z dnia 13 listopada 2008 r. w sprawie T-224/04 Włochy przeciwko Komisji.

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (Dz.U. L 270, s. 78).

(3)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. L 209, s. 1).

(4)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 884/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w odniesieniu do finansowania przez EFRG środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach państwowych i księgowania transakcji składowania w magazynach państwowych przez agencje płatnicze państw członkowskich (Dz.U. L 171, s. 35).

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/4

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (Austria) w dniu 30 września 2011 r. — ÖBB-Personenverkehr AG, inni uczestnicy: Schienen-Control Kommission und Bundesministerin für Verkehr, Innovation und Technologie

(Sprawa C-509/11)

2012/C 13/08

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Verwaltungsgerichtshof

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: ÖBB-Personenverkehr AG

Inni uczestnicy:

1)	Schienen-Control Kommission

2)	Bundesministerin für Verkehr, Innovation und Technologie

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 30 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (1) należy interpretować w ten sposób, że organ krajowy odpowiedzialny za egzekwowanie przepisów tego rozporządzenia jest uprawniony do wskazania przedsiębiorstwu kolejowemu, którego warunki przyznawania odszkodowań za koszt biletu nie spełniają kryteriów określonych w art. 17 tego rozporządzenia, w sposób wiążący konkretnej treści warunków przyznawania odszkodowań, które przedsiębiorstwo to ma stosować, nawet wtedy, gdy prawo krajowe przyznaje mu jedynie możliwość uznania tego rodzaju warunków przyznawania odszkodowań za bezskuteczne?

2)

Czy art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym należy interpretować w ten sposób, że przedsiębiorstwo kolejowe może wyłączyć zobowiązanie do zapłaty odszkodowania w przypadkach siły wyższej bądź to w drodze zastosowania per analogiam podstaw wyłączenia odpowiedzialności określonych w rozporządzeniach (WE) nr 261/2004, (UE) nr 1177/2010 lub (UE) nr 181/2011 bądź też poprzez zastosowanie podstaw zwolnienia z odpowiedzialności zawartych w art. 32 ust. 2 przepisów ujednoliconych o umowie międzynarodowego przewozu osób i bagażu kolejami (CIV, załącznik I do rozporządzenia) również w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających przyznanie odszkodowania?

---

(1)  Dz.U. L 315, s. 14

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/5

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Hannover (Niemcy) w dniu 13 października 2011 r. — Laurence Prinz przeciwko Region Hannover

(Sprawa C-523/11)

2012/C 13/09

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Verwaltungsgericht Hannover

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Laurence Prinz

Strona pozwana: Region Hannover

Pytanie prejudycjalne

Czy ma miejsce nieuzasadnione z punktu widzenia prawa wspólnotowego ograniczenie przyznanego obywatelom Unii przez art. 20, 21 TFUE prawa do swobodnego przemieszczania się i pobytu, jeżeli obywatelce niemieckiej, która ma stałe miejsce zamieszkania w kraju i pobiera naukę w placówce edukacyjnej w państwie członkowskim Unii Europejskiej, stypendium edukacyjne jest przyznawane zgodnie z Bundesausbildungsförderungsgesetz (ustawą federalną o wspieraniu edukacji, „BAföG”) na pobieranie nauki w tej zagranicznej placówce jedynie na okres roku, ponieważ w momencie rozpoczęcia pobytu za granicą nie miała ona miejsca stałego zamieszkania w kraju od co najmniej trzech lat?

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/5

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 20 października 2011 r. — Novartis Pharma GmbH przeciwko Apozyt GmbH

(Sprawa C-535/11)

2012/C 13/10

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Landgericht Hamburg

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Novartis Pharma GmbH

Strona pozwana: Apozyt GmbH

Pytanie prejudycjalne

Czy pojecie „wyprodukowane” zawarte w pkt 1 zdanie pierwsze załącznika do rozporządzenia (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiającego wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiającego Europejską Agencję Leków (1) obejmuje również takie procesy, w przypadku których częściowe ilości opracowanych i produkowanych według wymienionych tam procedur gotowych produktów leczniczych są według recepty i zgodnie z zaleceniem lekarza przelewane do innego pojemnika, jeżeli wskutek tego nie zostaje zmieniony skład produktu leczniczego, a więc w szczególności wytwarzanie gotowych zastrzyków w postaci strzykawek, które zostały wypełnione lekarstwem dopuszczonym na podstawie rozporządzenia?

---

(1)  Dz.U. L 136, s. 1.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/5

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Wien (Austria) w dniu 20 października 2011 r. — Bundeswettbewerbsbehörde przeciwko Donau Chemie AG i in.

(Sprawa C-536/11)

2012/C 13/11

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Oberlandesgericht Wien

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Bundeswettbewerbsbehörde

Strony pozwane: Donau Chemie AG, Donauchem GmbH, DC Druck-Chemie Süd GmbH & Co KG, Brenntag Austria Holding GmbH, Brenntag CEE GmbH, Ashland-Südchemie-Kernfest GmbH, Ashland Südchemie Hantos GmbH

Inni uczestnicy: Bundeskartellanwalt, Verband Druck & Medientechnik

Pytania prejudycjalne

1)

Czy prawo Unii, w szczególności w odniesieniu do wyroku Trybunału z dnia 14 czerwca 2011 r. w sprawie C-360/09 Pfleiderer, sprzeciwia się krajowemu przepisowi prawa antymonopolowego, który uzależnia udzielenie osobom trzecim niebiorącym udziału w postępowaniu dostępu do akt postępowania przed sądem antymonopolowym w celu przygotowania skarg o naprawienie szkody wobec uczestników kartelu (także) w postępowaniu, w którym znajduje zastosowanie art. 101 lub art. 102 TFUE w związku z rozporządzeniem 1/2003/WE (1), bez wyjątku od zgody wszystkich uczestników postępowania i nie umożliwia sądowi w konkretnym przypadku wyważenia interesów chronionych prawem Unii dla ustalenia warunków, którym podlega udzielenie lub odmowa dostępu do akt?

W przypadku udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi przeczącej:

2)

Czy prawo Unii sprzeciwia się takiemu przepisowi krajowemu w sytuacji, gdy dotyczy on wprawdzie w tym samym stopniu czysto krajowych postępowań antymonopolowych i również nie zawiera żadnych szczególnych przepisów dotyczących dokumentów udostępnionych przez przedsiębiorstwa, które zdecydowały się na współpracę, natomiast porównywalne przepisy krajowe w innych rodzajach postępowań w szczególności w spornym i niespornym postępowaniu cywilnym oraz w postępowaniu karnym umożliwiają dostęp do akt również bez zgody stron pod warunkiem, że niebiorąca udziału w postępowaniu osoba trzecia uwiarygodni interes prawny w dostępie do akt, a przeważające interesy innych osób lub przeważający interes publiczny nie sprzeciwiają się temu w konkretnym przypadku?

---

(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu, Dz.U. L 1, s. 1.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/6

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Højesteret (Dania) w dniu 26 października 2011 r. — Dansk Jurist- og Økonomforbund reprezentujący Erika Toftgaarda przeciwko Indenrigs- og Sundhedsministeriet

(Sprawa C-546/11)

2012/C 13/12

Język postępowania: duński

Sąd krajowy

Højesteret

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Dansk Jurist- og Økonomforbund reprezentujący Erika Toftgaarda

Strona pozwana: Indenrigs- og Sundhedsministeriet

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 6 ust. 2 dyrektywy w sprawie równego traktowania (1) należy rozumieć w ten sposób, że państwa członkowskie mogą uznać, że nie stanowi dyskryminacji ze względu na wiek ustalanie ograniczeń wiekowych w dostępie do systemów zabezpieczenia społecznego pracowników lub uprawnieniu do niego jedynie w zakresie, w jakim te systemy zabezpieczenia społecznego dotyczą świadczeń emerytalnych lub inwalidzkich?

2)

Czy wykładni tego art. 6 ust. 2 należy dokonywać w ten sposób, że możliwość ustalenia ograniczeń wiekowych dotyczy tylko przystąpienia do systemu, czy też należy go rozumieć w taki sposób, że ta możliwość ustalenia ograniczeń wiekowych dotyczy również uprawnienia do wypłaty świadczeń z tego systemu?

3)

Jeżeli na pytanie 1 należy udzielić odpowiedzi przeczącej: Czy użyte w tym art. 6 ust. 2 pojęcie „systemów zabezpieczenia społecznego pracowników” obejmuje system taki jak zasady wypłaty wynagrodzenia za pozostawanie w dyspozycji pracodawcy, o którym mowa w § 32 ust. 1 duńskiej ustawy o służbie cywilnej, zgodnie z którym członek korpusu służby cywilnej może, w ramach szczególnej ochrony przed zwolnieniem z pracy spowodowanym likwidacją jego stanowiska, zachować swoje dotychczasowe wynagrodzenie przez okres trzech lat i doliczyć ten okres do swego stażu emerytalnego, jeśli pozostaje on w dyspozycji pracodawcy [i jest gotów] do zajęcia innego odpowiedniego stanowiska?

4)

Czy art. 6 ust. 1 dyrektywy w sprawie równego traktowania należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie przepisowi krajowemu takiemu jak § 32 ust. 4 pkt 2 duńskiej ustawy o służbie cywilnej, zgodnie z którym wynagrodzenie za pozostawanie w dyspozycji pracodawcy nie jest wypłacane członkowi korpusu służby cywilnej, którego jego stanowisko zostało zlikwidowane, jeśli osiągnął on wiek, w którym może otrzymać emeryturę podstawową?

---

(1)  Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 303, s. 16).

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/6

---

Skarga wniesiona w dniu 28 października 2011 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-547/11)

2012/C 13/13

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Stromsky i D. Grespan, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

Komisja wnosi do Trybunału

—

o stwierdzenie, że — nie przyjmując w wyznaczonych terminach wszelkich środków koniecznych w celu odzyskania pomocy państwa uznanej za niezgodną z prawem oraz ze wspólnym rynkiem decyzją Komisji 2006/323/WE z dnia 7 grudnia 2005 r. w sprawie zwolnienia z podatku akcyzowego od olejów mineralnych wykorzystywanych jako paliwo do produkcji tlenku glinu w regionach Gardanne i Shannon oraz na Sardynii, wprowadzonego odpowiednio przez Francję, Irlandię i Włochy (zwaną dalej: „decyzją 2006/323”), Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 5 i 6 tej decyzji oraz na mocy Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także, że — nie przyjmując w wyznaczonych terminach wszelkich środków koniecznych w celu odzyskania pomocy państwa uznanej za niezgodną z prawem oraz ze wspólnym rynkiem decyzją Komisji 2007/375/WE z dnia 7 lutego 2007 r. w sprawie zwolnienia z podatku akcyzowego od olejów mineralnych wykorzystywanych jako paliwo do produkcji tlenku glinu w Gardanne, w regionie Shannon oraz na Sardynii wprowadzonego odpowiednio przez Francję, Irlandię i Włochy (zwaną dalej: „decyzją 2007/375”), Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 4 i 6 tej decyzji oraz na mocy Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

—	obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin wykonania decyzji 2006/323 upłynął w dniu 8 lutego 2006 r. Termin wykonania decyzji 2007/375 upłynął w dniu 8 czerwca 2007 r.

Do chwili obecnej Republika Włoska nadal nie przystąpiła do pełnego odzyskania pomocy uznanej za niezgodną z prawem na mocy wskazanych decyzji lub nie poinformowała Komisji o dokonanym odzyskaniu. Trudności natury prawnej powołane przez Włochy dla uzasadnienia zwłoki w wykonaniu tych decyzji nie są tego rodzaju, aby uczynić odzyskanie pomocy całkowicie niemożliwym zgodnie z orzecznictwem Trybunału.

Komisja podnosi również, że Włochy poinformowały ją z opóźnieniem o postępach w krajowym postępowaniu mającym na celu wykonanie decyzji z naruszeniem obowiązku przekazania informacji, nałożonego we wskazanych decyzjach.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/7

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Wyrchowen administratiwen syd (Bułgaria) w dniu 2 listopada 2011 r. — Dyrektor na Direkcija „Obżałwane i uprawlenie na izpyłnenieto” przeciwko Оrfiej Byłgarija ЕООD

(Sprawa C-549/11)

2012/C 13/14

Język postępowania: bułgarski

Sąd krajowy

Wyrchowen administratiwen syd

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Dyrektor na Direkcija „Obżałwane i uprawlenie na izpyłnenieto”

Strona pozwana: Оrfiej Byłgarija ЕООD

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 63 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) należy interpretować w ten sposób, że nie dopuszcza on żadnego wyjątku, w wypadku wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego z tytułu wykonania robót budowlanych w celu wzniesienia określonych pojedynczych obiektów w budynku przed momentem faktycznego wykonania robót budowlanych, a zdarzenie to jest powiązane z chwilą urzeczywistnienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego dokonywanej w zamian czynności, która polega na ustanowieniu prawa użytkowania wieczystego dla innych obiektów w tym budynku, które także stanowi świadczenie wzajemne wobec robót budowlanych?

2)

Czy z art. 73 i 80 dyrektywy 2006/112 zgodny jest przepis krajowy, który przewiduje, że we wszystkich wypadkach, w jakich wynagrodzenie jest określone w całości lub w części w towarach i usługach, podstawą opodatkowania czynności jest wartość wolnorynkowa dostarczonego towaru lub świadczonej usługi?

3)

Czy art. 65 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie dopuszcza on, aby podatek VAT stał się wymagalny od wartości płatności zaliczkowej wtedy, gdy zapłata nie następuje w pieniądzu, czy też przepis ten należy interpretować szeroko i przyjąć, że także w tych wypadkach podatek VAT staje się wymagalny i należy pobrać podatek w wysokości finansowej równowartości dokonywanej w zamian transakcji?

4)	Jeżeli w pytaniu trzecim słuszny jest drugi przedstawiony wariant, to czy w niniejszej sprawie ustanowione prawo użytkowania wieczystego w kontekście konkretnych okoliczności należy uważać za płatność zaliczkową w rozumieniu art. 65 dyrektywy 2006/112?

5)	Czy art. 63, 65 i 73 dyrektywy 2006/112 mają skutek bezpośredni?

---

(1)  Dz.U. L 347, s. 1

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/8

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administratiwen Sad Warna (Bułgaria) w dniu 2 listopada 2011 r. — ET PIGI P. Dimowa przeciwko Dyrektor na Direkcija „Obżałwane i uprawienie na izpyłnenieto”, grad Varna, pri Centralno Uprawlenie na Nacionałna Agencja za Prihodite

(Sprawa C-550/11)

2012/C 13/15

Język postępowania: bułgarski

Sąd krajowy

Administratiwen Sad Warna

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: ET PIGI — P. Dimowa

Strona pozwana: Dyrektor na Direkcija „Obżałwane i uprawienie na izpyłnenieto”, grad Varna, pri Centralno Uprawlenie na Nacionałna Agencja za Prihodite

Pytania prejudycjalne

1)	W jakich przypadkach należy przyjąć, że nastąpiła należycie udokumentowana lub potwierdzona kradzież w rozumieniu art. 185 ust. 2 dyrektywy 2006/112 (1), i czy wymagane jest przy tym, aby tożsamość sprawcy została ustalona lub aby został on już prawomocnie skazany?

2)

W zależności od odpowiedzi na pytanie pierwsze: czy pojęcie „należycie udokumentowana lub potwierdzona kradzież” w rozumieniu art. 185 ust. 2 dyrektywy 2006/112 obejmuje przypadek, taki jak badany w postępowaniu przed sądem krajowym, w którym przeciwko osobie nieznanej wszczęto postępowanie przedsądowe w sprawie kradzieży, zaś okoliczność ta nie jest kwestionowana przez wydział ds. przychodów i na tej podstawie przyjmuje się, że niedobór powstał?

3)

Czy świetle art. 185 ust. 2 dyrektywy 2006/112 dopuszczalny jest przepis prawa krajowego taki jak art. 79 ust. 3 i art. 80 ust. 2 ustawy o podatku VAT, jak również praktyka podatkowa taka jak badana w postępowaniu przed sądem krajowym, wedle których odliczenie od podatku dokonane przy zakupie skradzionych później dóbr musi zostać skorygowane, w sytuacji gdy przyjmuje się, że państwo nie skorzystało z przyznanej mu możliwości umieszczenia w przepisach prawa unormowania przewidującego wyraźnie korektę odliczenia w wypadku kradzieży?

---

(1)  Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1).

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/8

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākās tiesas Senāts (Republika Łotewska) w dniu 7 listopada 2011 r. — SIA „Kurcums Metal” przeciwko Valsts ieņēmumu dienests

(Sprawa C-558/11)

2012/C 13/16

Język postępowania: łotewski

Sąd krajowy

Augstākās tiesas Senāts

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: SIA „Kurcums Metal”

Strona pozwana: Valsts ieņēmumu dienests

Pytania prejudycjalne

1)

Czy liny kombinowane składające się z polipropylenu i drutu stalowego, takie jak liny będące przedmiotem niniejszej sprawy, są objęte pozycją 5607 49 11 Nomenklatury Scalonej znajdującej się w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (1) z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej?

2)

Czy do zaklasyfikowania liny, takiej jaka lina będąca przedmiotem niniejszej sprawy, należy zastosować regułę 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej zawartych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej?

3)

Jeżeli liny kombinowane, składające się z polipropylenu i drutu stalowego, których maksymalny wymiar przekroju poprzecznego przekracza 3 mm, takie jak liny będące przedmiotem niniejszej sprawy, są jednak objęte podpozycją 7312 90 98 Nomenklatury Scalonej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, to czy omawiane liny są również objęte art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1601/2001 (2) z dnia 2 sierpnia 2001 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe oraz upoważniające do ostatecznego poboru tymczasowego cła antydumpingowego na przywóz niektórych lin oraz kabli żelaznych lub stalowych pochodzących z Republiki Czeskiej, Rosji, Tajlandii i Turcji?

4)	Czy wygięte klamry z zaokrąglonymi końcami połączonymi bolcem są objęte podpozycją 7317 00 90 Nomenklatury Scalonej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej?

---

(1)  Dz.U. L 256, s. 1.

(2)  Dz.U. L 211, s. 1.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/9

---

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākās tiesas Senāts (Republika Łotewska) w dniu 9 listopada 2011 r. — SIA „Forvards V” przeciwko Valsts ieņēmumu dienests

(Sprawa C-563/11)

2012/C 13/17

Język postępowania: łotewski

Sąd krajowy

Augstākās tiesas Senāts.

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: SIA „Forvards V”.

Strona pozwana: Valsts ieņēmumu dienests.

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 17 ust. 2 lit. a) szóstej dyrektywy (1) należy interpretować w ten sposób, że można odmówić prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej, który płacony jest w przypadku nabycia towarów, podatnikowi, który spełnia wszystkie istotne przesłanki odliczenia podatku od wartości dodanej i nie udowodniono mu żadnego zachowania stanowiącego nadużycie, jeżeli druga storna transakcji nie mogła dokonać dostawy towarów z powodów faktycznych i prawnych (druga strona transakcji jest fikcyjna lub zarządzający nią zaprzecza istnieniu działalności gospodarczej lub danej konkretnej transakcji, i nie jest ona w stanie wykonać umowy)?

2)

Czy można odmówić przyznania prawa do doliczenia podatku od wartości dodanej opierając się na okoliczności, że druga strona transakcji (osoba wskazana na fakturze) uważa się za fikcyjną (to znaczy, że jej działalność nie ma na celu działalności gospodarczej)? Czy można odmówić prawa do odliczenia podatku również wtedy, gdy nie stwierdzono nieuczciwej praktyki po stronie wnioskującej o odliczenie naliczonego podatku?

---

(1)  Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (szósta dyrektywa) (Dz.U. L 145, s. 1).

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/10

---

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2011 r. — Jones i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-320/07) (1)

(Traktat EWWiS - Dostawa węgla przeznaczonego dla przemysłu wytwarzania energii elektrycznej Zjednoczonego Królestwa - Odrzucenie skargi do Komisji, w której podniesiono stosowanie dyskryminujących cen zakupu - Uprawnienie Komisji dotyczące stosowania, na podstawie rozporządzenia WE nr 1/2003, art. 4 lit. b) EWWiS po wygaśnięciu traktatu EWWiS - Ocena interesu wspólnotowego - Obowiązki w zakresie badania skargi - Oczywisty błąd w ocenie)

2012/C 13/18

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Daphne Jones (Neath, Zjednoczone Królestwo); Glen Jones (Neath); i Fforch-Y-Garon Coal Co. Ltd (Neath) (przedstawiciele: D. Jeffreys i S. Llewellyn Jones, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: V. Di Bucci i J. Samnadda, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciele: początkowo E. Jenkinson, następnie C. Gibbs i V. Jackson, a wreszcie S. Hathaway, pełnomocnicy, wspierani przez J. Flynna, QC); E.ON UK plc (Coventry, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: P. Lomas, solicitor); i International Power plc (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: D. Anderson, QC, M. Chamberlain, barrister, S. Lister i D. Harrison, solicitors)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji SG Greffe (2007) D/203626 z dnia 18 czerwca 2007 r. wydanej na podstawie art. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszącego się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 [WE] i art. 82 [WE] (Dz.U. L 123, s. 18) odrzucającej skargę skarżących do Komisji, dotyczącą naruszenia postanowień traktatu EWWiS (sprawa COMP/37.037 — SWSMA).

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Komisja Europejska pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Glena Jonesa i Daphne Jones oraz koszty poniesione przez Fforch-Y-Garon Coal Co. Ltd.

3)	Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, E.ON UK plc i International Power plc pokrywają własne koszty.

---

(1)  Dz.U. C 247 z 20.10.2007.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/10

---

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2011 r. — Sison przeciwko Radzie

(Sprawa T-341/07) (1)

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w ramach walki z terroryzmem - Wspólne stanowisko 2001/931/WPZiB i rozporządzenie (WE) nr 2580/2001 - Stwierdzenie wyrokiem Sądu nieważności środka w postaci zamrożenia funduszy - Odpowiedzialność pozaumowna - Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom)

2012/C 13/19

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Jose Maria Sison (Utrecht, Niderlandy) (przedstawiciele: adwokaci J. Fermon, A. Comte, H. Schultz, D. Gürses i W. Kaleck)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bishop, E. Finnegan i R. Szostak, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Królestwo Niderlandów (przedstawiciele: C. Wissels, M. de Mol, Y. de Vries, M. Noort, J. Langer i M. Bulterman, pełnomocnicy); Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciele: S. Behzadi Spencer i I. Rao, pełnomocnicy); oraz Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo P. Aalto i S. Boelaert, następnie S. Boelaert i P. Van Nuffel, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie odszkodowania mające na celu zasadniczo uzyskanie naprawienia szkody, jaką skarżący miał ponieść wskutek zastosowania wobec niego środków ograniczających w ramach walki z terroryzmem, zgłoszone w następstwie wyroku Sądu z dnia 30 września 2009 r. w sprawie T-341/07 Sison przeciwko Radzie, (Zb.Orz. s. II-3625)

Sentencja

1)	Skarga o odszkodowanie zostaje oddalona.

2)	W zakresie kosztów związanych ze skargą o stwierdzenie nieważności Rada Unii Europejskiej pokrywa swoje własne koszty i koszty Jose Marii Sisona.

3)	W zakresie kosztów związanych ze skargą o odszkodowanie J.M. Sison pokrywa swoje własne koszty i koszty Rady.

4)	Królestwo Niderlandów, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Komisja Europejska pokrywają swoje własne koszty.

---

(1)  Dz.U. C 269 z 10.11.2007.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/11

---

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2011 r. — Dennekamp przeciwko Parlamentowi

(Sprawa T-82/09) (1)

(Dostęp do dokumentów - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 - Dokumenty dotyczące przynależności określonych członków Parlamentu Europejskiego do uzupełniającego systemu emerytalnego - Odmowa dostępu - Zarzut dotyczący ochrony życia prywatnego oraz integralności jednostki - Artykuł 8 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 45/2001 - Przekazywanie danych osobowych)

2012/C 13/20

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Gert-Jan Dennekamp (Giethoorn, Niderlandy) (przedstawiciele: adwokaci O. Brouwer, A. Stoffer i T. Oeyen)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: początkowo N. Lorenz, H. Krück i D. Moore, następnie N. Lorenz i D. Moore, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający żądania strony skarżącej: Królestwo Danii (przedstawiciele: B. Weis Foch, J. Bering Liisberg i S. Juul Jørgensen, pełnomocnicy); Republika Finlandii (przedstawiciele: J. Heliskoski i H. Leppo, pełnomocnicy); Europejski Inspektor Ochrony Danych (EIOD) (przedstawiciele: początkowo H. Hijmans i H. Kranenborg, następnie H. Kranenborg i I. Chatelier, pełnomocnicy)

Przedmiot

Stwierdzenie nieważności odmownej decyzji Parlamentu A(2008) 22050 z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie przyznania skarżącemu dostępu do niektórych dokumentów dotyczących przynależności określonych posłów Parlamentu Europejskiego do uzupełniającego systemu ubezpieczeń emerytalnych

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Gert-Jan Dennekamp pokrywa własne koszty postępowania, jak również koszty poniesione przez Parlament Europejski.

3)	Królestwo Danii, Republika Finlandii i Europejski Inspektor Ochrony Danych (EIOD) pokrywają własne koszty.

---

(1)  Dz.U. C 102 z 1.5.2009.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/11

---

Wyrok Sądu z dnia 24 listopada 2011 r. — EFIM przeciwko Komisji

(Sprawa T-296/09) (1)

(Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Nadużycie pozycji dominującej - Rynek naboi do drukarek - Decyzja w sprawie oddalenia skargi do Komisji - Brak wystarczającego interesu wspólnotowego)

2012/C 13/21

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: European Federation of Ink and Ink Cartridge Manufacturers (EFIM) (Kolonia, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat D. Ehle)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Antoniadis i A. Biolan, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata W. Berga)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Lexmark International Technology SA (Meyrin, Szwajcaria) (przedstawiciele: adwokat R. Snelders i G. Eclair-Heath, solicitor)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2009) 4125 z dnia 20 maja 2009 r. oddalającej skargę w sprawie COMP/C-3/39.391, dotyczącą rzekomych naruszeń art. 81 WE i 82 WE przez Hewlett-Packard, Lexmark, Epson i Canon na rynku naboi do drukarek

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Federation of Ink and Ink Cartridge Manufacturers (EFIM) pokrywa własne koszty, a także koszty Komisji Europejskiej.

3)	Lexmark International Technology SA ponosi własne koszty.

---

(1)  Dz.U. C 256 z 24.10.2009.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/12

---

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2011 r. — bpost przeciwko Komisji

(Sprawa T-514/09) (1)

(Zamówienia publiczne na usługi - Procedura przetargowa UP - Codzienny transport i kolportaż Dziennika Urzędowego, książek, innych periodyków i publikacji - Odrzucenie oferty jednego oferenta i podjęcie decyzji o udzieleniu zamówienia innemu oferentowi - Kryteria udzielenia zamówienia - Obowiązek uzasadnienia - Oczywisty błąd w ocenie - Odpowiedzialność pozaumowna)

2012/C 13/22

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: bpost NV van publiek recht, dawniej De Post NV van publiek recht (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci R. Martens, B. Schutyser i A. Van Vaerenbergh)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: E. Manhaeve i N. Bambara, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata P. Wytincka)

Przedmiot

Po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Urzędu Publikacji Unii Europejskiej, przekazanej pismem z dnia 17 grudnia 2009 r., w sprawie odrzucenia oferty złożonej przez skarżącą w ramach procedury o udzielenie zamówienia publicznego nr 10234 dotyczącego codziennego transportu i kolportażu Dziennika Urzędowego, książek, innych periodyków i publikacji (Dz.U. 2009/S 176-253034), jak również decyzji o udzieleniu zamówienia innemu oferentowi, oraz, po drugie, żądanie naprawienia szkody.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	bpost NV van publiek recht zostaje obciążona kosztami postępowania, w tym kosztami związanymi z postępowaniem w przedmiocie zastosowania środka tymczasowego.

---

(1)  Dz.U. C 51 z 27.2.2010.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/12

---

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2011 r. — Geemarc Telecom przeciwko OHIM — Audioline (AMPLIDECT)

(Sprawa T-59/10) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny wspólnotowy znak towarowy AMPLIDECT - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Charakter opisowy - Brak charakteru odróżniającego - Uzyskanie charakteru odróżniającego w następstwie używania - Dowód)

2012/C 13/23

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Geemarc Telecom International Ltd (Wanchai, Hongkong) (przedstawiciel: G. Farrington, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: P. Geroulakos, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Audioline GmbH (Neuss, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci U. Blumenröder, P. Lübbe i B. Allekotte)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 20 listopada 2009 r. (sprawa R 913/2009-2) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku pomiędzy Audioline GmbH a Geemarc Telecom International Ltd.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Geemarc Telecom International Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 100 z 17.4.2010.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/12

---

Wyrok Sądu z dnia 24 listopada 2011 r. — Saupiquet przeciwko Komisji

(Sprawa T-131/10) (1)

(Prawo celne - Zwrot należności celnych przywozowych - Tuńczyk w konserwach pochodzący z Tajlandii - Kontyngent taryfowy - Data otwarcia - Niedziela - Wyczerpanie kontyngentu - Artykuł 239 wspólnotowego kodeksu celnego - Artykuły od 308a do 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 - Rozporządzenie (WE) nr 975/2003)

2012/C 13/24

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Saupiquet (Courbevoie, Francja) (przedstawiciel: R. Ledru, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. R. Killmann i L. Bouyon, pełnomocnicy)

Przedmiot

Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2009) 10005 wersja ostateczna z dnia 16 grudnia 2009 r., w której stwierdzono, że zwrot skarżącej należności celnych przywozowych z tytułu przywozu tuńczyka w konserwach pochodzącego z Tajlandii nie jest uzasadniony.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Saupiquet zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 148 z 5.6.2010.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/13

---

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2011 r. — Monster Cable Products przeciwko OHIM — Live Nation (Music) UK (MONSTER ROCK)

(Sprawa T-216/10) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego MONSTER ROCK - Wcześniejszy krajowy znak towarowy MONSTERS OF ROCK - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Podobieństwo towarów - Podobieństwo oznaczeń - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009)

2012/C 13/25

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Monster Cable Products, Inc. (Brisbane, Kalifornia, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: adwokaci W. Baron von der Osten-Sacken, O. Günzel i A. Wenninger-Lenz)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: R. Pethke, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Live Nation (Music) UK Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: S. Malynicz, barrister, S. Britton i J. Summers, solicitors)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 24 lutego 2010 r. (sprawa R 216/2009-1) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Live Nation (Music) UK Ltd a Monster Cable Products, Inc.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Monster Cable Products, Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 195 z 17.7.2010.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/13

---

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2011 r. — mPAY24 przeciwko OHIM — Ultra (MPAY24)

(Sprawa T-275/10) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku - Słowny wspólnotowy znak towarowy MPAY24 - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Sprostowanie decyzji przez izbę odwoławczą - Akt nieistniejący - Zasada 53 rozporządzenia (WE) nr 2868/95)

2012/C 13/26

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: mPAY24 GmbH (Wiedeń, Austria) (przedstawiciele: adwokaci H.G. Zeiner i S. Di Natale)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: A. Folliard-Monguiral, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również: Ultra d.o.o. Proizvodnja elektronskih naprav (Zagorje ob Savi, Słowenia)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 22 marca 2010 r. (sprawa R 1102/2008-1) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku pomiędzy Ultra d.o.o. Proizvodnja elektronskih naprav a mPAY24 GmbH.

Sentencja

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 22 marca 2010 r. (sprawa R 1102/2008-1).

2)	OHIM zostaje obciążony kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 234 z 28.8.2010.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/13

---

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2011 r. — Sports Warehouse przeciwko OHIM (TENNIS WAREHOUSE)

(Sprawa T-290/10) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego TENNIS WAREHOUS - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Charakter opisowy - Charakter odróżniający - Obowiązek uzasadnienia - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 75 rozporządzenia (WE) nr 207/2009)

2012/C 13/27

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Sports Warehouse GmbH (Schutterwald, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M. Douglas)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: początkowo S. Schäffner, następnie R. Pethke, pełnomocnicy)

Przedmiot

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 21 kwietnia 2010 r. (sprawa R 1259/2009-1) dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego TENNIS WAREHOUSE jako wspólnotowego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Sports Warehouse GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 234 z 28.8.2010.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/14

---

Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2011 r. — Pukka Luggage przeciwko OHIM — Azpiroz Arruti (PUKKA)

(Sprawa T-483/10) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego PUKKA - Sprzeciw właściciela graficznych, wspólnotowego i krajowego, znaków towarowych zawierających element słowny pukas - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Częściowa odmowa rejestracji)

2012/C 13/28

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: The Pukka Luggage Company Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: K. Gilbert i M. Blair, solicitors)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: P. Geroulakos, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM był również: Jesús Miguel Azpiroz Arruti (San Sebastián, Hiszpania)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 29 lipca 2010 r. (sprawa R 1175/2008-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Jesúsem Miguelem Azpirozem Arrutim a The Pukka Luggage Company Ltd.

Sentencja

1)	Skarga zostaje w części odrzucona, a w części oddalona.

2)	The Pukka Luggage Company Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 328 z 4.12.2010.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/14

---

Wyrok Sądu z dnia 22 listopada 2011 r. — LG Electronics przeciwko OHIM (DIRECT DRIVE)

(Sprawa T-561/10) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego DIRECT DRIVE - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Charakter opisowy i brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 207/2009)

2012/C 13/29

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: LG Electronics, Inc. (Seul, Korea Południowa) (przedstawiciel: adwokat M. Graf)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: V. Melgar, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 22 września 2010 r. (sprawa R 1027/2010-2) dotyczącą rejestracji oznaczenia słownego DIRECT DRIVE jako wspólnotowego znaku towarowego.

Sentencja

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	LG Electronics, Inc. zostaje obciążona kosztami postępowania.

---

(1)  Dz.U. C 38 z 5.2.2011.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/14

---

Postanowienie Sądu z dnia 14 listopada 2011 r. — Apple przeciwko OHIM — Iphone Media (IPH IPHONE)

(Sprawa T-448/10) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Częściowa odmowa rejestracji - Wycofanie zgłoszenia - Umorzenie postępowania)

2012/C 13/30

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Apple, Inc. (Kalifornia, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: M. Engelman, barrister, i J. Olsen, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: D. Botis, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również: Iphone Media, SA (Sewilla, Hiszpania)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 21 lipca 2010 r. (sprawa R 1084/2009-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Apple, Inc. a Iphone Media, SA.

Sentencja

1)	Postępowanie w przedmiocie skargi zostaje umorzone.

2)	Strona skarżąca pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez stronę pozwaną.

---

(1)  Dz.U. C 328 z 4.12.2010.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/15

---

Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 18 listopada 2011 r. — EMA przeciwko Komisji

(Sprawa T-116/11 R)

(Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego - Program badań i rozwoju technologicznego - Decyzja kończąca udział w projekcie - Nota obciążeniowa - Wniosek o zawieszenie wykonania - Brak pilnego charakteru)

2012/C 13/31

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Association médicale européenne (EMA) (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: A. Franchi, L. Picciano i N. di Castelnuovo)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo S. Delaude i N. Bambara, następnie S. Delaude i F. Moro, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata D. Gulla)

Przedmiot

Wniosek o zawieszenie wykonania decyzji Komisji z dnia 5 listopada 2010 r. rozwiązującej umowy zawarte na dwa projekty badawcze i noty obciążeniowej z dnia 13 grudnia 2010 r. informującej skarżącą o stwierdzeniu wierzytelności w ramach wykonania wspomnianych umów

Sentencja

1)	Wniosek o zastosowanie środka tymczasowego zostaje oddalony.

2)	Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/15

---

Skarga wniesiona w dniu 30 września 2011 r. — Genebre przeciwko OHIM — General Electric (GE)

(Sprawa T-520/11)

2012/C 13/32

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Genebre, SA (Hospitalet de Llobregat, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat D. Pellisé Urquiza)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: General Electric Company (Schenectady, Stany Zjednoczone)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za dopuszczalną;

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 26 lipca 2011 r. w sprawie R 20/2009-4;

—	stwierdzenie, że rejestracja wspólnotowego znaku towarowego nr 5.006.325 może zostać dopuszczona dla wszystkich towarów i usług, dla których został on zgłoszony.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: graficzny znak towarowy „GE” dla towarów z klas 6, 7, 9, 11 i 17

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: General Electric Company

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: słowne, krajowy i wspólnotowy, znaki towarowe „GE” i graficzny wspólnotowy znak towarowy „GE” dla towarów i usług z klas 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 14, 16, 17, 18, 19, 25, 28, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43 i 44

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: oddalenie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: uwzględnienie odwołania

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 ze względu na to, że nie istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w przypadku kolidujących ze sobą znaków towarowych, a General Electric Company nie przedstawiła dowodów wystarczających do wykazania rzeczywistego używania swoich znaków towarowych.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/16

---

Skarga wniesiona w dniu 28 września 2011 r. — Otero González przeciwko OHIM — Apli-Agipa (APLI-AGIPA)

(Sprawa T-522/11)

2012/C 13/33

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: José Luis Otero González (Barcelona, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat S. Correa)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Apli-Agipa SAS (Dormans, Francja)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 13 lipca 2011 r. w sprawie R 1454/2010-2 w odniesieniu do rejestracji zgłoszonego znaku towarowego dla następujących towarów: „fotografie; kleje do celów biurowych lub domowych; pędzle do malowania; maszyny do pisania i sprzęt biurowy (z wyjątkiem mebli); materiały szkoleniowe i instruktażowe (z wyjątkiem przyrządów); materiały z tworzyw sztucznych do pakowania (nieujęte w innych klasach); czcionki drukarskie; matryce drukarskie”.

—	odrzucenie zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego nr 005676382 „APLI-AGIPA” dla wszystkich uwzględnionych towarów z klasy 16;

—	obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Apli-Agipa SAS

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy „APLI-AGIPA” dla towarów z klasy 16

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: strona skarżąca

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: hiszpański słowny znak towarowy „AGIPA” i hiszpański graficzny znak towarowy zawierający element słowny „a-agipa”, oba zarejestrowane dla towarów z klasy 16

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: uwzględnienie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: częściowe uwzględnienie odwołania

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ w przypadku kolidujących ze sobą znaków towarowych istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/16

---

Skarga wniesiona w dniu 13 października 2011 r. — Deutsche Bank przeciwko OHIM (Leistung aus Leidenschaft)

(Sprawa T-539/11)

2012/C 13/34

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Deutsche Bank AG (Frankfurt nad Menem, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci R. Lange, T. Götting i G. Hild)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 3 sierpnia 2011 r. w sprawie R 188/2011-4;

—	obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy „Leistung aus Leidenschaft” dla towarów należących do klas 35, 36 i 38

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ zgłoszony wspólnotowy znak towarowy ma charakter odróżniający.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/16

---

Skarga wniesiona w dniu 31 października 2011 r. — Atlas przeciwko OHMI — Couleurs de Tollens-Agora (ARTIS)

(Sprawa T-558/11)

2012/C 13/35

Język skargi: Polski

Strony

Strona skarżąca: Atlas sp. z o.o. (Łódź, Rzeczpospolita Polska) (przedstawiciel: R. Rumpel, radca prawny)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Couleurs de Tollens-Agora, S.a.s. (Clichy, Francja)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	uznanie skargi za zasadną;

—	stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 28 lipca 2011, doręczonej skarżącemu 7 września 2011, w sprawie R 1253/2010-1;

—	ewentualnie, zmianę zaskarżonej decyzji poprzez uznanie rejestracji znaku „ARTIS”;

—	obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: znak słowny „ARTIS” dla towarów w klasie 2 oraz 17 — zgłoszenie nr 6158761

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: inna strona postępowania przed Izbą Odwoławczą

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: francuski znak towarowy zarejestrowany pod nr 93 484 880 znaku słownego „ARTIS” dla towarów w klasie 1 oraz 19

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: podtrzymanie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: naruszenie artykułu 8 ust. 1 b) rozporządzenia nr 207/2009 (1) w zakresie obejmującym ustalenie podobieństwa znaków towarowych oraz możliwości wprowadzenia w błąd odbiorców

---

(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, Dz.U. L 78 z 24.3.2009, s. 1

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/17

---

Skarga wniesiona w dniu 21 października 2011 r. — BytyOKD przeciwko Komisji

(Sprawa T-559/11)

2012/C 13/36

Język postępowania: czeski

Strony

Strona skarżąca: Sdružení nájemníků BytyOKD.cz (Ostrawa, Republika Czeska) (przedstawiciel: adwokat R. Pelikán)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2011) 4927 final z dnia 13 lipca 2011 r. Pomoc państwa nr S.A.25076 (2011/NN) — Republika Czeska: prywatyzacja OKD a.s. w drodze sprzedaży udziałów na rzecz Karbon Incest a.s.;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi zarzut, w myśl którego Komisja naruszyła art. 108 ust. 3 TFUE niewszczynając formalnej procedury na podstawie art. 108 ust. 2 TFUE, mimo iż w opinii skarżącego na etapie wstępnego badania napotkała ona poważne problemy w zakresie oceny zgodności ze wspólnym rynkiem badanych środków podjętych przez Republikę Czeską. Skarżący został w ten sposób pozbawiony praw proceduralnych, które w ramach formalnej procedury gwarantowałby art. 108 ust. 2 TFUE.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/17

---

Skarga wniesiona w dniu 28 października 2011 r. — Kronofrance i Kronoply przeciwko Komisji

(Sprawa T-560/11)

2012/C 13/37

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Kronofrance SAS (Sully sur Loire, Francja), Kronoply GmbH (Heiligengrabe, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci R. Nierer i L. Gordalla)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 23 marca 2011 r. (C 28/2005) w części, w której uznała ona pomoc państwa udzieloną przez Niemcy Glunz AG oraz OSB Deutschland GmbH w wysokości 69 797 988 EUR za zgodną z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. a) TFUE;

—	obciążenie Komisji jej własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy: naruszenie TFUE bądź traktatu WE, bądź jednej z norm prawnych mających zastosowanie przy jego wykonaniu Skarżące twierdzą w ramach zarzutu pierwszego, że Komisja nie przestrzegała uregulowań Wielosektorowych ram pomocy regionalnej na rzecz dużych projektów inwestycyjnych (Dz.U. 1998, C 107, s. 7, zwanych dalej „wielosektorowymi ramami”), gdyż — nie ustaliła dopuszczalnej maksymalnej intensywności pomocy, co zdaniem skarżących jest wymagane zgodnie z pkt 3.1 wielosektorowych ram; — określiła roczne wskaźniki wzrostu, o których mowa w pkt 7.8 wielosektorowych ram, dla płyt wiórowych na podstawie niewłaściwych okresów i tym samym uzyskała zbyt wysoki czynnik konkurencji; — połączyła różne czynniki konkurencji dla jednolitego projektu i tym samym wyszła poza ramy prawne przewidziane w pkt 3.10 wielosektorowych ram.

2.	Zarzut drugi: nadużycie uznania W ramach zarzutu drugiego skarżące utrzymują, że przy badaniu pomocy Komisja nadużyła przysługującego jej uznania, ponieważ nie zastosowała się do ustalonych przez nią samą wytycznych.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/18

---

Skarga wniesiona w dniu 28 października 2011 r. — Symbio Gruppe przeciwko OHIM — ADA Cosmetic (SYMBIOTIC CARE)

(Sprawa T-562/11)

2012/C 13/38

Język skargi: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Symbio Gruppe GmbH & Co. KG (Herborn, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci A. Schulz i C. Onken)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: ADA Cosmetic GmbH (Kehl, Niemcy)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie R 2121/2010-4;

—	obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: ADA Cosmetic GmbH

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Międzynarodowa rejestracja graficznego znaku towarowego zawierającego element słowny „SYMBIOTIC CARE” dla towarów należących do klas 3, 5, 29 i 30

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Skarżąca

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Słowne i graficzne znaki towarowe „SYMBIOFLOR” i „SYMBIOLACT”, międzynarodowa rejestracja słownego znaku towarowego „SYMBIOFEM” i graficznego znaku towarowego „SYMBIOVITAL” dla towarów należących do klas 1, 3, 5, 29 i 32

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Oddalenie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ w przypadku kolidujących ze sobą znaków towarowych nie zachodzi prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd a także naruszenie art. 75 rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza przeoczyła fakt, iż znaki towarowe podniesione w ramach sprzeciwu stanowią rodzinę znaków towarowych.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/19

---

Skarga wniesiona w dniu 26 października 2011 r. — Kokomarina przeciwko OHIM — Euro Shoe Unie (interdit de me gronder I D M G)

(Sprawa T-568/11)

2012/C 13/39

Język skargi: francuski

Strony

Strona skarżąca: Kokomarina (Concarneau, Francja) (przedstawiciel: adwokat C. Charrière-Bournazel)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Euro Shoe Unie NV (Beringen, Belgia)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie dopuszczalności skargi wniesionej przez Kokomarina;

—	stwierdzenie nieważności decyzji wydanej przez Pierwszą Izbę Odwoławczą Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 21 lipca 2011 r. w sprawie R 1814/2010-1;

—	oddalenie sprzeciwu wniesionego przez spółkę EURO SHOE UNIE NV wobec zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego „I D M G — interdit de me gronder” spółki Kokomarina.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Skarżąca.

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy zawierający element słowny „interdit de me gronder I D M G” dla towarów należących do klasy 25.

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Euro Shoe Unie NV.

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Słowny znak towarowy z Beneluksu „DMG” dla towarów należących do klas 18, 25 i 35.

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Uwzględnienie sprzeciwu.

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania.

Podniesione zarzuty: Brak używania znaku towarowego przywołanego w sprzeciwie i brak prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/19

---

Skarga wniesiona w dniu 7 listopada 2011 r. — Oetker Nahrungsmittel przeciwko OHIM (La qualité est la meilleure des recettes)

(Sprawa T-570/11)

2012/C 13/40

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Dr. August Oetker Nahrungsmittel KG (Bielefeld, Niemcy) (przedstawiciel: Rechtsanwalt F. Graf von Stosch)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Wielkiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 8 lipca 2011 r. w sprawie R-1798/2010-G;

—	obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy „La qualité est la meilleure des recettes” dla towarów z klas 16, 29, 30 i 32

Decyzja eksperta: częściowe odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ sporny znak towarowy ma charakter odróżniający

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/19

---

Skarga wniesiona w dniu 7 listopada 2011 r. — El Corte Inglés przeciwko OHIM — Chez Gerard (CLUB GOURMET)

(Sprawa T-571/11)

2012/C 13/41

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: El Corte Inglés, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci E. Seijo Veiguela i J.L. Rivas Zurdo)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Groupe Chez Gerard Restaurants Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 28 lipca 2011 r. w sprawie R 1946/2010-1;

—	obciążenie kosztami OHIM oraz interwenienta w przypadku, gdy wstąpi do postępowania i sprzeciwi się skardze.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Groupe Chez Gerard Restaurants Ltd.

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy „CLUB GOURMET” dla towarów z klas 16, 21, 29, 30, 32 i 33

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: strona skarżąca

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: graficzny krajowy znak towarowy „CLUB DEL GOURMET, EN … El Corte Inglés”, zgłoszenia słownego krajowego znaku towarowego „EL SITIO DEL GOURMET” i znaków towarowych krajowego i wspólnotowego „CLUB DEL GOURMET” dla usług z klasy 35

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: oddalenie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b oraz art. 8 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ w przypadku kolidujących ze sobą znaków towarowych istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.

---

14.1.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/20

---

Postanowienie Sądu z dnia 15 listopada 2011 r. Pieno žvaigždės przeciwko OHIM — Fattoria Scaldasole (Iogurt.)

(Sprawa T-135/10) (1)

2012/C 13/42

Język postępowania: angielski

Prezes szóstej izby zarządził wykreślenie sprawy.

---

(1)  Dz.U. C 134 z 22.5.2010.

---