19.5.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 148/1

---

Kursy walutowe euro (1)

18 maja 2011 r.

(2011/C 148/01)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,4227
JPY	Jen	115,45
DKK	Korona duńska	7,4573
GBP	Funt szterling	0,88065
SEK	Korona szwedzka	8,9840
CHF	Frank szwajcarski	1,2545
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	7,9360
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,505
HUF	Forint węgierski	269,03
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7093
PLN	Złoty polski	3,9263
RON	Lej rumuński	4,1191
TRY	Lir turecki	2,2534
AUD	Dolar australijski	1,3441
CAD	Dolar kanadyjski	1,3860
HKD	Dolar hong kong	11,0614
NZD	Dolar nowozelandzki	1,8079
SGD	Dolar singapurski	1,7697
KRW	Won	1 547,56
ZAR	Rand	9,8562
CNY	Yuan renminbi	9,2542
HRK	Kuna chorwacka	7,4125
IDR	Rupia indonezyjska	12 180,88
MYR	Ringgit malezyjski	4,3165
PHP	Peso filipińskie	61,477
RUB	Rubel rosyjski	39,9070
THB	Bat tajlandzki	43,065
BRL	Real	2,3036
MXN	Peso meksykańskie	16,6891
INR	Rupia indyjska	64,1000

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

---

19.5.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 148/2

---

Wykaz agencji ratingowych zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 w sprawie agencji ratingowych

(2011/C 148/02)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych, agencja ratingowa jest osobą prawną, której działalność zawodowa obejmuje wystawianie ratingów kredytowych. Zgodnie z art. 14 ust. 1 w związku z art. 2 ust. 1 agencje ratingowe z siedzibą na terytorium Wspólnoty muszą złożyć wniosek o rejestrację. Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego rejestruje agencję ratingową, jeśli spełnia ona wszystkie wymogi przewidziane w rozporządzeniu w sprawie agencji ratingowych. Rejestracja jest ważna na całym terytorium Unii. Zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia w sprawie agencji ratingowych Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i na swojej stronie internetowej wykaz zarejestrowanych agencji ratingowych. Wykaz ten jest aktualizowany w terminie 30 dni od daty powiadomienia Komisji przez właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego o rejestracji agencji ratingowej. W wykazie tym publikuje się również agencje ratingowe z siedzibą w państwie trzecim certyfikowane zgodnie z art. 5 rozporządzenia w sprawie agencji ratingowych.

Rejestracja lub certyfikacja zgodnie z rozporządzeniem w sprawie agencji ratingowych nie wiąże się z automatycznym uznaniem danej agencji za zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej („ECAI”) zgodnie z częścią 2 załącznika VI do dyrektywy 2006/48/WE.

Ostatnia aktualizacja: 19 kwietnia 2011 r.

Nazwa agencji ratingowej	Adres	Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego	Data wydania decyzji przez właściwy organ
Euler Hermes Rating GmbH	Gasstraße 18 22761 Hamburg DEUTSCHLAND	Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht (BaFin)	16.11.2010
Japan Credit Rating Agency Ltd	Jiji Building, 5-15-8 Ginza, Chuo-ku Tokyo 104-0061 JAPAN	Autorité des marchés financiers (AMF)	6.1.2011
Feri EuroRating Services AG	Rathausplatz 8-10 61348 Bad Homburg DEUTSCHLAND	Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht (BaFin)	14.4.2011

---

19.5.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 148/3

---

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 10 grudnia 2010 r.

w sprawie E-8/10 między

Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Republice Islandii

(Uchybienie zobowiązaniom przez Umawiającą się Stronę – Dyrektywa 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych)

(2011/C 148/03)

W sprawie E-8/10 Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii – SKARGA o stwierdzenie, że Republika Islandii, nie przyjmując w przewidzianym terminie wszystkich środków niezbędnych do wdrożenia do krajowego porządku prawnego aktu, do którego następuje odniesienie w pkt 1 załącznika VII Porozumienia EOG, tzn. dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, dostosowanego do Porozumienia EOG przez protokół 1 do tego Porozumienia, lub nie zawiadamiając Urzędu Nadzoru EFTA o takich środkach, uchybiła zobowiązaniom na mocy art. 63 ust. 1 wspomnianej dyrektywy i na mocy art. 7 Porozumienia EOG, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher, prezes, Thorgeir Örlygsson i Henrik Bull (sędzia sprawozdawca), sędziowie, wydał w dniu 10 grudnia 2010 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

Trybunał niniejszym:

1)

orzeka, że Republika Islandii, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu, do którego następuje odniesienie w pkt 1 załącznika VII Porozumienia EOG, tzn. dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, dostosowanego do Porozumienia EOG przez protokół 1 do tego Porozumienia, uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 63 wspomnianego aktu oraz art. 7 Porozumienia EOG;

2)	obciąża Republikę Islandii kosztami postępowania.

---

19.5.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 148/4

---

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 10 grudnia 2010 r.

w sprawie E-9/10 między

Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Księstwu Liechtensteinu

(Uchybienie zobowiązaniom przez Umawiającą się Stronę – Dyrektywa 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych)

(2011/C 148/04)

W sprawie E-9/10 Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Księstwu Liechtensteinu – SKARGA o stwierdzenie, że Księstwo Liechtensteinu, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do pełnego wdrożenia do krajowego porządku prawnego aktu, do którego następuje odniesienie w pkt. 1 załącznika VII do Porozumienia EOG, tzn. dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych zmienionej rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1430/2007 z dnia 5 grudnia 2007 r. zmieniającym załączniki II i III do dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 755/2008 z dnia 31 lipca 2008 r. zmieniającym załącznik II do dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, dostosowanego do Porozumienia EOG przez protokół 1 do tego Porozumienia, lub nie zawiadamiając Urzędu Nadzoru EFTA o takich środkach, uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 63 ust. 1 wspomnianej dyrektywy oraz art. 7 Porozumienia EOG, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher, prezes, Thorgeir Örlygsson oraz Henrik Bull (sędzia sprawozdawca), sędziowie, wydał w dniu 10 grudnia 2010 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

Trybunał niniejszym:

1)

orzeka, że Księstwo Liechtensteinu, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu, do którego następuje odniesienie w pkt. 1 załącznika VII do Porozumienia EOG, tzn. dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych zmienionej rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1430/2007 z dnia 5 grudnia 2007 r. zmieniającym załączniki II i III do dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 755/2008 z dnia 31 lipca 2008 r. zmieniającym załącznik II do dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, dostosowanego do Porozumienia EOG przez protokół 1 do tego Porozumienia, lub nie zawiadamiając Urzędu Nadzoru EFTA o takich środkach, uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 63 wspomnianej dyrektywy oraz art. 7 Porozumienia EOG;

2)	obciąża Księstwo Liechtensteinu kosztami postępowania.

---

19.5.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 148/5

---

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 10 grudnia 2010 r.

w sprawie E-10/10 między

Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Królestwu Norwegii

(Uchybienie zobowiązaniom przez Umawiającej się Strony – Dyrektywa 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych)

(2011/C 148/05)

W sprawie E-10/10 Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Królestwu Norwegii – SKARGA o stwierdzenie, że Królestwo Norwegii, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do pełnego wdrożenia do krajowego porządku prawnego aktu, do którego następuje odniesienie w pkt 1 oraz w pkt 1 tiret drugim załącznika VII do Porozumienia EOG, tzn. dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, zmienionej rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1430/2007 z dnia 5 grudnia 2007 r. zmieniającym załączniki II i III do dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, dostosowanych do Porozumienia EOG przez protokół 1 do tego Porozumienia, lub nie zawiadamiając Urzędu Nadzoru EFTA o takich środkach, uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 63 ust. 1 wspomnianej dyrektywy oraz art. 7 Porozumienia EOG, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher, prezes, Thorgeir Örlygsson oraz Henrik Bull (sędzia sprawozdawca), sędziowie, wydał w dniu 10 grudnia 2010 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

Trybunał niniejszym:

1)

orzeka, że Królestwo Norwegii, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu, do którego następuje odniesienie w pkt 1 oraz w pkt 1 tiret drugim załącznika VII do Porozumienia EOG, tzn. dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, zmienionej rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1430/2007 z dnia 5 grudnia 2007 r. zmieniającym załączniki II i III do dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, dostosowanych do Porozumienia EOG przez protokół 1 do tego Porozumienia, lub nie zawiadamiając Urzędu Nadzoru EFTA o takich środkach, uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 63 ust. 1 wspomnianej dyrektywy oraz art. 7 Porozumienia EOG;

2)	obciąża Królestwo Norwegii kosztami postępowania.

---

19.5.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 148/6

---

WYROK TRYBUNAŁU

z dnia 17 grudnia 2010 r.

w sprawie E-5/10 między

Dr Joachim Kottke a Präsidial Anstalt i Sweetyle Stiftung

(Zabezpieczenie kosztów procesowych przed sądami krajowymi – Dyskryminacja – Artykuł 4 Porozumienia EOG – Uzasadnienie)

(2011/C 148/06)

W sprawie E-5/10 między Dr Joachimem Kottke a Präsidial Anstalt i Sweetyle Stiftung – WNIOSEK skierowany do Trybunału na mocy art. 34 Porozumienia pomiędzy państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości przez Fürstliches Obergericht (Książęcy Sąd Apelacyjny), Liechtenstein, dotyczący wykładni art. 4 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Trybunał w składzie: Carl Baudenbacher, prezes, Thorgeir Örlygsson (sędzia sprawozdawca) oraz Henrik Bull, sędziowie, wydał w dniu 17 grudnia 2010 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

1)

przepis prawa krajowego, na którego podstawie powód w postępowaniu cywilnym niemający miejsca zamieszkania w danym państwie, musi złożyć kaucję na zabezpieczenie kosztów procesu, podczas gdy powód mający miejsce zamieszkania w danym państwie nie jest zobowiązany do złożenia takiej kaucji, pociąga za sobą dyskryminację pośrednią w rozumieniu art. 4 Porozumienia EOG;

2)	aby uzasadnić taką dyskryminację ze względu na cel, jakim jest interes publiczny, przepis krajowego prawa musi być niezbędny i nienadmierny w stosunku do celu, jaki ma osiągnąć;

3)	ten ostatni warunek nie jest spełniony w sprawach, w których państwo, w którym powód ma miejsce zamieszkania, zezwala na wykonanie orzeczenia zasądzającego koszty, niezależnie czy na podstawie zobowiązań traktatowych czy przyjętych jednostronnie;

4)

w innych sprawach, złożenie kaucji nie może być również wymagane w sposób niewspółmiernie wpływający na prawo powoda niemającego miejsca zamieszkania w danym państwie do wszczęcia postępowania sądowego. Oznacza to w szczególności, że kaucja nie może być wymagana w kwocie, która jest nieproporcjonalna w stosunku do kosztów, które zostaną prawdopodobnie poniesione przez pozwanego, lub zbyt wysoka, lub też jej złożenie nie może być wymagane w bardzo krótkim okresie. Forma kaucji, sytuacja w wyniku której została nałożona oraz to, czy powód jest uprawniony do pomocy prawnej, również stanowią ważne czynniki;

5)	do sądu krajowego należy w danej sprawie ocena, czy warunki uzasadnienia zostały spełnione.

---

19.5.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 148/7

---

Zawiadomienie dla Badruddina Haqqaniego, dodanego do wykazu, o którym mowa w art. 2, 3 oraz 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami, na mocy rozporządzenia Komisji (UE) nr 480/2011

(2011/C 148/07)

1.

We wspólnym stanowisku 2002/402/WPZiB (1) wzywa się Unię do zamrożenia funduszy oraz innych zasobów gospodarczych Osamy bin Ladena, członków organizacji Al-Kaida i talibów oraz innych osób fizycznych, grup, przedsiębiorstw i podmiotów z nimi powiązanych, wymienionych w wykazie sporządzonym zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1267(1999) i 1333(2000) i systematycznie aktualizowanym przez komitet ONZ powołany na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1267(1999). Wykaz sporządzony przez komitet ONZ obejmuje: — Al-Kaidę, talibów oraz Osamę bin Ladena, — osoby fizyczne i prawne, podmioty, jednostki i grupy powiązane z Al-Kaidą, talibami i Osamą bin Ladenem, oraz — osoby prawne, podmioty i organy będące własnością lub pozostające pod kontrolą jakiejkolwiek z tych powiązanych osób, podmiotów lub grup, względnie w jakikolwiek inny sposób je wspierające. Działania lub czynności wskazujące na to, że dana osoba, grupa, przedsiębiorstwo lub podmiot są „powiązane” z Al-Kaidą, Osamą bin Ladenem lub talibami, obejmują: a) udział w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu lub wykonywaniu działań lub czynności przez Al-Kaidę, talibów lub Osamę bin Ladena bądź jakąkolwiek komórkę, grupę powiązaną, wyodrębnioną lub pochodną, czy też dokonywanie tego wspólnie z nimi, pod ich nazwą, w ich imieniu lub w celu udzielenia im wsparcia; b) dostarczanie którejkolwiek z wymienionych osób lub grup broni i podobnych materiałów, ich sprzedaż lub przekazywanie; c) dokonywanie rekrutacji na rzecz którejkolwiek z wymienionych osób lub grup; albo d) wspieranie działań lub czynności którejkolwiek z wymienionych osób lub grup w inny sposób.

2.

W dniu 10 maja 2011 r. Komitet ONZ zdecydował o wpisaniu Badruddina Haqqaniego do właściwego wykazu. Może on w każdej chwili złożyć wniosek do rzecznika praw obywatelskich ONZ o ponowną weryfikację decyzji o wpisaniu go do wymienionego wyżej wykazu ONZ, wraz z dokumentami uzupełniającymi. Taki wniosek należy przesłać na poniższy adres rzecznika praw obywatelskich ONZ: United Nations — Office of the Ombudsperson Room TB-08041D New York, NY 10017 UNITED STATES OF AMERICA Tel. +1 2129632671 Faks +1 2129631300 / 3778 E-mail: ombudsperson@un.org Więcej informacji można znaleźć na stronie: http://www.un.org/sc/committees/1267/delisting.shtml

3.

W następstwie decyzji ONZ, o której mowa w pkt 2, Komisja przyjęła rozporządzenie (UE) nr 480/2011 (2), zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami (3). Zmiana wprowadzona na mocy art. 7 ust. 1 lit. a) oraz art. 7a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 881/2002 polega na wpisaniu Badruddina Haqqaniego do wykazu w załączniku I do tego rozporządzenia („załącznik I”). Do osób oraz podmiotów wpisanych do załącznika I mają zastosowanie następujące środki określone w rozporządzeniu (WE) nr 881/2002: 1) zamrożenie wszystkich należących do nich funduszy i zasobów gospodarczych, będących ich własnością lub w ich posiadaniu, a także zakaz (dotyczący wszystkich) udostępniania im lub na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, funduszy i zasobów gospodarczych (art. 2 i 2a (4)); oraz 2) zakaz bezpośredniego lub pośredniego udzielania, sprzedaży, dostarczania lub przekazywania im doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową (art. 3).

4.

Art. 7a rozporządzenia (WE) nr 881/2002 (5) przewiduje dokonanie procesu weryfikacji, w ramach którego osoby ujęte w wykazie mają możliwość zgłosić uwagi dotyczące powodów ich umieszczenia na liście. Osoby i podmioty, dodane do załącznika I rozporządzeniem (UE) nr 480/2011, mogą zwrócić się do Komisji z wnioskiem o uzasadnienie umieszczenia ich w wykazie. Wniosek należy przesłać na poniższy adres służb Komisji Europejskiej zajmujących się środkami ograniczającymi: European Commission ‘Restrictive measures’ Rue de la Loi/Wetstraat 200 1049 Bruxelles/Brussel BELGIQUE/BELGIË

5.	Ponadto zwraca się uwagę zainteresowanych osób i podmiotów na fakt, że istnieje możliwość zaskarżenia rozporządzenia (UE) nr 480/2011 do Sądu Unii Europejskiej, zgodnie z postanowieniami art. 263 akapit czwarty i szósty art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

6.

Dane osobowe będą przetwarzane zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe (obecnie unijne) i o swobodnym przepływie takich danych (6). Wszelkie wnioski np. z prośbą o dodatkowe informacje lub niezbędne dla skorzystania z praw przysługujących na mocy rozporządzenia (WE) nr 45/2001 (np. dostęp do danych osobowych lub ich korygowanie) należy przesłać do Komisji, na adres wymieniony w punkcie 4 powyżej.

7.

Dla zachowania należytego porządku zwraca się uwagę osób i podmiotów wymienionych w załączniku I na możliwość zwrócenia się z wnioskiem do właściwych władz odpowiedniego państwa członkowskiego (państw członkowskich), zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 881/2002, w celu uzyskania zezwolenia na wykorzystanie zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych na podstawowe potrzeby lub szczególne płatności, zgodnie z art. 2a tego rozporządzenia.

---

(1)  Dz.U. L 139 z 29.5.2002, s. 4. Wspólne stanowisko zmienione ostatnio wspólnym stanowiskiem 2003/140/WPZiB (Dz.U. L 53 z 28.2.2003, s. 62).

(2)  Dz.U. L 132 z 19.5.2011, s. 6.

(3)  Dz.U. L 139 z 29.5.2002, s. 9.

(4)  Art. 2a został dodany rozporządzeniem Rady (WE) nr 561/2003 (Dz.U. L 82 z 29.3.2003, s. 1).

(5)  Art. 7a został dodany rozporządzeniem Rady (UE) nr 1286/2009 (Dz.U. L 346 z 23.12.2009, s. 42).

(6)  Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

---

19.5.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 148/s3

---

INFORMACJA

Dnia 19 maja 2011 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej C 148 A zostanie opublikowany „Wspólnotowy katalog odmian roślin rolniczych – 4. suplement do 29. pełnego wydania”.

Abonenci Dziennika Urzędowego mogą bezpłatnie otrzymać tyle samo egzemplarzy i wersji językowych powyższych wydań, ile obejmuje ich prenumerata. Proszę odesłać załączony formularz zamówienia, odpowiednio wypełniony, wraz z numerem prenumeraty (kod widniejący z lewej strony każdej etykiety i zaczynający się od: O/…). Wspomniany Dziennik Urzędowy będzie dostępny bezpłatnie przez rok od momentu jego publikacji.

Osoby, które nie mają prenumeraty, mogą za opłatą zamówić ten Dziennik Urzędowy w jednym z naszych punktów sprzedaży (informacja: http://publications.europa.eu/others/agents/index_pl.htm).

Dziennik ten – podobnie jak wszystkie Dzienniki Urzędowe (L, C, CA, CE) – jest dostępny bezpłatnie na stronie internetowej http://eur-lex.europa.eu

---