4.2.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 35/3

Kursy walutowe euro (1)

3 lutego 2011 r.

2011/C 35/02

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3745
JPY	Jen	112,46
DKK	Korona duńska	7,4557
GBP	Funt szterling	0,84865
SEK	Korona szwedzka	8,8800
CHF	Frank szwajcarski	1,2987
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	7,8585
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,088
HUF	Forint węgierski	269,75
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7015
PLN	Złoty polski	3,9147
RON	Lej rumuński	4,2630
TRY	Lir turecki	2,1885
AUD	Dolar australijski	1,3582
CAD	Dolar kanadyjski	1,3596
HKD	Dolar hong kong	10,6990
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7821
SGD	Dolar singapurski	1,7493
KRW	Won	1 518,90
ZAR	Rand	9,8951
CNY	Yuan renminbi	9,0511
HRK	Kuna chorwacka	7,4207
IDR	Rupia indonezyjska	12 436,82
MYR	Ringgit malezyjski	4,1634
PHP	Peso filipińskie	60,383
RUB	Rubel rosyjski	40,3630
THB	Bat tajlandzki	42,431
BRL	Real	2,2917
MXN	Peso meksykańskie	16,5427
INR	Rupia indyjska	62,6700

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

4.2.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 35/4

Artykuł 107 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia (EWG) nr 574/72

Okres odniesienia: styczeń 2011

Okres zastosowania: kwiecień, maj, czerwiec 2011

01-2011	EUR	BGN	CZK	DKK	LVL	LTL	HUF	PLN	RON
1 EUR =	1	1,95580	24,4488	7,45184	0,703352	3,45280	275,326	3,88963	4,26244
1 BGN =	0,511300	1	12,5007	3,81012	0,359624	1,76542	140,774	1,98877	2,17939
1 CZK =	0,0409018	0,0799957	1	0,304793	0,0287684	0,141226	11,2613	0,159093	0,174342
1 DKK =	0,134195	0,262459	3,28091	1	0,094386	0,463349	36,9474	0,521970	0,571999
1 LVL =	1,42176	2,78068	34,7604	10,5947	1	4,90906	391,448	5,53013	6,06018
1 LTL =	0,289620	0,566439	7,08086	2,15820	0,203705	1	79,7400	1,12652	1,23449
1 HUF =	0,00363206	0,00710357	0,0887994	0,0270655	0,00255461	0,0125408	1	0,0141274	0,0154814
1 PLN =	0,257094	0,502824	6,28563	1,91582	0,180827	0,887693	70,7846	1	1,09585
1 RON =	0,234607	0,458845	5,73587	1,74826	0,165012	0,810052	64,5935	0,912536	1
1 SEK =	0,112206	0,219453	2,74330	0,836141	0,0789204	0,387425	30,8933	0,436440	0,478272
1 GBP =	1,18047	2,30877	28,8612	8,79670	0,830289	4,07594	325,015	4,59161	5,03170
1 NOK =	0,127878	0,250105	3,12647	0,952929	0,0899436	0,441539	35,2083	0,497400	0,545074
1 ISK =	0,00640746	0,0125317	0,156655	0,0477474	0,0045067	0,0221237	1,76414	0,0249227	0,0273114
1 CHF =	0,782508	1,53043	19,1314	5,83112	0,550379	2,70184	215,445	3,04367	3,33539

01-2011	SEK	GBP	NOK	ISK	CHF
1 EUR =	8,91218	0,847117	7,81993	156,068	1,27794
1 BGN =	4,55679	0,433131	3,99833	79,7976	0,653412
1 CZK =	0,364524	0,0346486	0,319849	6,38346	0,0522701
1 DKK =	1,19597	0,113679	1,04940	20,9436	0,171494
1 LVL =	12,6710	1,20440	11,1181	221,892	1,81693
1 LTL =	2,58114	0,245342	2,26481	45,2004	0,370118
1 HUF =	0,0323695	0,00307678	0,0284024	0,566848	0,00464156
1 PLN =	2,29126	0,217788	2,01045	40,1241	0,328551
1 RON =	2,09086	0,198740	1,83461	36,6147	0,299815
1 SEK =	1	0,0950517	0,877443	17,5118	0,143393
1 GBP =	10,5206	1	9,23122	184,234	1,50858
1 NOK =	1,13967	0,108328	1	19,9577	0,163421
1 ISK =	0,0571044	0,00542787	0,0501059	1	0,00818837
1 CHF =	6,97385	0,662876	6,11915	122,124	1

Note: all cross rates involving ISK are calculated using ISK/EUR rate data from the Central Bank of Iceland

reference: Jan-11	1 EUR in national currency	1 unit of N.C. in EUR
BGN	1,95580	0,511300
CZK	24,4488	0,0409018
DKK	7,45184	0,134195
LVL	0,703352	1,42176
LTL	3,45280	0,289620
HUF	275,326	0,00363206
PLN	3,88963	0,257094
RON	4,26244	0,234607
SEK	8,91218	0,112206
GBP	0,847117	1,18047
NOK	7,81993	0,127878
ISK	156,068	0,00640746
CHF	1,27794	0,782508

Note: ISK/EUR rates based on data from the Central Bank of Iceland

1.	Rozporządzenie (EWG) nr 574/72 stanowi, iż Komisja ustala przelicznik stosowany do przeliczania kwot denominowanych w jednej walucie na drugą, na postawie średniej referencyjnych kursów wymiany walut, opublikowanych przez Europejski Bank Centralny z miesiąca odniesienia, określonego w ust. 2.

Okresy odniesienia:

—	styczeń dla przelicznika stosowanego od 1 kwietnia tego samego roku,

—	kwiecień dla przelicznika stosowanego od 1 lipca tego samego roku,

—	lipiec dla przelicznika stosowanego od 1 października tego samego roku,

—	październik dla przelicznika stosowanego od 1 stycznia następnego roku.

Przelicznik walut powinien zostać opublikowany w każdym drugim wydaniu Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej (seria C) z miesiąca lutego, maja, sierpnia i listopada.

4.2.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 35/6

Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001

2011/C 35/04

Nr pomocy: XA 142/10

Państwo członkowskie: Francja

Region: Département de l’Ain

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Aides en assistance technique pour limiter l’impact de l’agriculture sur l’environnement et prise en compte de l’agriculture en urbanisme (Ain)

Podstawa prawna: Articles L1511-2, L3231-2 et 3232-1 du Code général des collectivités territoriales; délibération du Conseil général de l’Ain

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 115 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 50 %

Data realizacji: Od daty opublikowania numeru, pod którym zarejestrowany został wniosek o wyłączenie, na stronach internetowych Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich Komisji Europejskiej.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Do dnia 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: Środek pomocy wchodzi w zakres art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006 dotyczącego wsparcia technicznego w sektorze rolnym.

Poprzez realizację niniejszego programu pomocy samorząd departamentu zamierza zrealizować cel polegający na zwiększeniu brania pod uwagę w rolnictwie zagadnień z zakresu ochrony środowiska, energetyki i gospodarki przestrzennej.

Pomoc techniczna w celu uwzględniania w rolnictwie potrzeb środowiska

Program ten ma na celu finansowanie badań technicznych związanych z ochroną środowiska w gospodarstwach oraz ekspertyz projektów rolników na rzecz ochrony środowiska.

Będzie on dotyczył w szczególności wykorzystywania osadów z oczyszczalni ścieków, poprawy technik gospodarki wodnej w rolnictwie, powiązań między rolnictwem a dorzeczami rzek.

Pomoc techniczna na wykorzystywanie energii odnawialnych

Pomoc ma na celu wspieranie działań zmierzających do podnoszenia świadomości i działań informacyjnych kierowanych do rolników.

Mogą to być w szczególności następujące działania:

sporządzanie kart informacyjnych energii odnawialnych,

działania zmierzające do podnoszenia świadomości w zakresie urządzeń energii odnawialnych podczas imprez rolniczych, wizyty w istniejących instalacjach, dni informacji na temat energii odnawialnych,

sporządzanie ocen gospodarstw.

Pomoc przyznawana będzie tylko gospodarstwom, których wielkość nie przekracza wielkości MŚP określonej w prawie wspólnotowym w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r., prowadzącym działalność związaną z produkcją podstawową produktów rolnych.

Z pomocy nie będą mogły korzystać gospodarstwa zagrożone w rozumieniu wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz.U. C 244 z 1.10.2004).

Sektor(-y) gospodarki: Wszystkie gospodarstwa rolne w departamencie Ain będące MŚP

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Monsieur le Président du Conseil général de l’Ain

Direction de l’aménagement du territoire et de l’économie

45 avenue Alsace-Lorraine

01000 Bourg en Bresse

FRANCE

Adres internetowy: http://www.ain.fr

http://www.ain.fr/jcms/int_50667/formulaires

http://www.ain.fr/upload/docs/application/msword/2010-07/j_ain_bue_environn.doc

Inne informacje: —

Nr pomocy: XA 145/10

Państwo członkowskie: Francja

Region: Département de l’Ain

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Aide à la promotion et la communication en agriculture (Ain)

Podstawa prawna: Articles L1511-2, L3231-2 et 3232-1 du Code général des collectivités territoriales; délibération du Conseil général de l’Ain

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 140 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 50 %

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Do dnia 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: Środek pomocy wchodzi w zakres art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006 dotyczącego wsparcia technicznego w sektorze rolnym.

Celem programu pomocy jest promowanie produkcji sektorów rolnictwa departamentu Ain. Atutem rolnictwa departamentu są liczne typowe produkty objęte chronionymi nazwami pochodzenia (ChNP) jak np.: „la Volaille de Bresse”, „le Comté”, „le Bleu de Gex”, „les Vins de Seyssel”, „les Vins du Bugey” i wkrótce „le Beurre de Bresse” oraz „ la Crème de Bresse”.

Ponadto niektóre produkty, np. cielęta mleczne „le Bressou”, bydło „mont Br’Ain d’herbe”, jagnięta „le Gigotin”, produkty „Princes de la Dombes” wytwarza się w ramach znaków towarowych, których stosowanie wymaga przestrzegania specyfikacji produktów.

Marka zbiorowa „Saveurs de l’Ain” stosowana jest przez najważniejsze podmioty branży gastronomicznej. Wykorzystuje się ją podczas ważnych imprez, które służą promowaniu produktów spożywczych, organizowanych we współpracy z podmiotami sektora turystyki departamentu (wystawa rolnicza w Paryżu, targi wiosenne w Bourg en Bresse, imprezy organizowane razem z departamentalną organizacja turystyczną itp.).

W tym kontekście ważne jest, by samorząd departamentu wspierał działania promocyjne i komunikację, których celem jest propagowanie wiedzy o różnych formach produkcji rolnej, poprzez organizowanie imprez (kongresów hodowców ras mięsnych), wspieranie uczestnictwa hodowców w konkursach regionalnych i krajowych, organizowanie wydarzeń, których celem jest zapoznanie konsumentów i przedstawicieli sektora z produktami rolnictwa departamentu Ain (impreza drzwi otwarte rolnictwa ekologicznego itd.).

Sektor(-y) gospodarki: Cały sektor rolnictwa w departamencie (gospodarstwa rolne będące MŚP)

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Monsieur le Président du Conseil général de l’Ain

Direction de l’aménagement du territoire et de l’économie

45 avenue Alsace-Lorraine

01000 Bourg en Bresse

FRANCE

Adres internetowy: http://www.ain.fr

http://www.ain.fr/jcms/int_50667/formulaires

http://www.ain.fr/upload/docs/application/msword/2010-07/a_ain_bue_promotion_b1.doc

Inne informacje: —

Nr pomocy: XA 148/10

Państwo członkowskie: Francja

Region: Département de l’Ain

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Aides en appui technique aux éleveurs (Ain)

Podstawa prawna: Articles L1511-2, L3231-2 et 3232-1 du Code général des collectivités territoriales; délibération du Conseil général de l’Ain

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 363 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy: Wysokość pomocy wyniesie ogólnie maksymalnie 50 %, jeśli chodzi o wsparcie techniczne dla rolników, a maksymalnie 65 %, jeśli chodzi o szczególny przypadek pomocy na rzecz hodowców rozpoczynających działalność.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Do dnia 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: Środek pomocy wchodzi w zakres art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006 dotyczącego pomocy technicznej w gospodarstwach rolnych.

Celem programu pomocy jest finansowanie wsparcia technicznego udzielanego rolnikom, tak aby ułatwić im sprawniejsze zarządzanie gospodarstwami znajdującymi się w departamencie. Część programu pomocy ma w szczególności na celu wsparcie rolników prowadzących działalność w sektorach borykających się z trudnościami.

Pomoc techniczna na rzecz zagrożonych sektorów

Z powodu kryzysu w sektorze mleczarskim hodowcy bydła i kóz czują się niepewnie przy podejmowaniu decyzji i robieniu planów na przyszłość. Nowe, obowiązujące obecnie warunki cenowe, stwarzają zagrożenie dla dotychczasowej sytuacji i co za tym idzie zmuszają do refleksji nad warunkami produkcji. Wsparcie oferowane przez departament ma na celu zachęcenie do przeprowadzenia swego rodzaju dobrowolnego audytu w gospodarstwach, koncentrującego się wokół 8 tematów, takich jak: samowystarczalność żywnościowa, gospodarka racjonowanego żywienia zwierząt, prognozy produkcyjne zgodne z rynkiem, wymogi jakościowe dotyczące mleka, polityka państwa w zakresie ochrony środowiska i nawożenia, zasada wzajemnej zgodności, wymogi zawarte w różnego rodzaju kartach najlepszych praktyk oraz dobrostan zwierząt. Wyniki audytu i wynikające z niego wnioski będą udostępnione całemu sektorowi.

Pomoc techniczna na rzecz hodowców rozpoczynających działalność

W odniesieniu do hodowców rozpoczynających działalność, uwzględniając obecny kontekst, wsparcie departamentalne ma na celu pokrycie części kosztów poniesionych przy okazji świadczenia wsparcia technicznego przez Etablissement départemental de l’Elevage na rzecz rolników, celem przeprowadzenia monitorowania w ciągu 3 pierwszych lat od rozpoczęcia działalności.

Pomoc będzie wypłacana jedynie:

gospodarstwom, których wielkość nie przekracza wielkości MŚP określonego w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r.,

rolnikom prowadzącym działalność związaną z produkcją podstawową,

gospodarstwom niebędącym przedsiębiorstwami zagrożonymi w rozumieniu wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz.U. C 244 z 1.10.2004).

Sektor(-y) gospodarki: Wszystkie gospodarstwa rolne w departamencie Ain będące MŚP

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Monsieur le Président du Conseil général de l’Ain

Direction de l’aménagement du territoire et de l’économie

45 avenue Alsace-Lorraine

01000 Bourg en Bresse

FRANCE

Adres internetowy: http://www.ain.fr

http://www.ain.fr/jcms/int_50667/formulaires

http://www.ain.fr/upload/docs/application/msword/2010-07/g_ain_bue_appui_techn.doc

Inne informacje: —

Nr pomocy: XA 149/10

Państwo członkowskie: Francja

Region: Département de l’Ain

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Aides en faveur des investissements réalisés par les agriculteurs (Ain)

Podstawa prawna: Articles L1511-2, L3231-2 et 3232-1 du Code général des collectivités territoriales; délibération du Conseil général de l’Ain

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 533 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 50 %

Wysokość pomocy wyniesie 40 % zarówno odnośnie do małych urządzeń produkcyjnych jak i budynków gospodarczych. Podana stawka zostanie podwyższona o 10 % w przypadku gospodarstw znajdujących się na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania lub w przypadku młodych rolników w rozumieniu definicji wspólnotowej. Nie można łączyć ww. dodatków.

Ponadto kwoty pomocy zostaną ograniczone do następujących pułapów:

4 000 EUR w przypadku małych urządzeń produkcyjnych,

400 000 EUR w przypadku budynków (lub 500 000 EUR w przypadku gospodarstw znajdujących się na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania).

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Do dnia 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: Środek pomocy wchodzi w zakres art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006 dotyczącego pomocy na inwestycje w gospodarstwach rolnych.

Zarówno obszary produkcji jak i rolnictwo w departamencie Ain są bardzo zróżnicowane. Trzy rodzaje działalności, a mianowicie w kolejności: uprawa zbóż, chów bydła mlecznego i chów bydła mięsnego stanowią 65 % potencjału produkcyjnego. W tym kontekście ważne jest wspieranie przez samorząd departamentu inwestycji rolników reprezentujących te sektory z uwzględnieniem warunków rozwoju każdego sektora.

Kwalifikowalne inwestycje mają zmierzać do ograniczenia kosztów produkcji, wzrostu produkcji, poprawy jakości, ochrony i stanu środowiska naturalnego lub poprawy warunków higieny lub norm w zakresie dobrostanu zwierząt zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia. Pomoc umożliwi wspieranie modernizacji lub odbudowy budynków gospodarczych i inwestycji materialnych lub w oprogramowanie niezbędne w gospodarstwach.

Małe urządzenia do monitorowania produkcji

Starania o poprawę jakości oraz wydajności i identyfikowalności wymagają nabycia odpowiedniego oprogramowania do zarządzania gospodarstwem pod kątem administracji i techniki oraz zarządzania gospodarczego – samorząd departamentu pragnie wspierać te zakupy (40 % ceny zakupu), aby ułatwić podejmowanie przez rolników tego typu inicjatyw.

Modernizacja, remont lub odbudowa budynków gospodarczych

Na przykład w sektorze chowu owiec wsparcie samorządu będzie obejmować modernizację gospodarstw i tworzenie zagród:

W sektorze chowu kóz wsparcie samorządu będzie obejmować dostosowanie serowni do obowiązujących przepisów do wysokości 30 % wydatków, przy czym pułap wynosi 13 333 EUR. Kwalifikowalne będą wyłącznie inwestycje związane z dostosowaniem do nowych norm wspólnotowych zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wyłączeń w rolnictwie (i art. 2 ust. 10) lub do nadrzędnych norm krajowych.

W sektorze drobiarskim wsparcie samorządu będzie obejmować remonty i modernizację budynków produkcyjnych. Kwalifikowalne będą inwestycje o charakterze sanitarnym (zabezpieczenia przed ptakami, betonowe podłoża, gospodarka deszczówką, urządzenia oczyszczania ścieków …), inwestycje zmierzające do oszczędzania energii (ogrzewanie, izolacja …), inwestycje mające na celu poprawę dobrostanu zwierząt (atmosfera w pomieszczeniach, zraszanie …) i bezpieczeństwa (alarmy telefoniczne, agregaty prądotwórcze). Potencjalna dopłata wyniesie 40 % kwalifikowalnych wydatków, przy pułapie 15 000 EUR na budynek (tj. maksymalnie 6 000 EUR na budynek).

W sektorze chowu królików wsparcie będzie mogło obejmować tworzenie klatek dla matek do chowu (dopłata wyniesie 8,33 % wydatków przy pułapie ustalonym na 30,5 EUR na klatkę dla matki).

W sektorze rolnictwa ekologicznego wsparcie będzie przeznaczone na zakup specjalnego sprzętu przeznaczonego na potrzeby rolnictwa ekologicznego i wyniesie 20 % łącznych wydatków między 1 500 a 5 000 EUR. Urządzenia kwalifikujące się do wsparcia to w szczególności brony, opielacze, sprzęt do odchwaszczania termicznego.

Pomoc będzie wypłacana jedynie:

gospodarstwom, których wielkość nie przekracza wielkości MŚP określonej w prawie wspólnotowym w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r.,

gospodarstwom prowadzącym działalność związaną z produkcją podstawową produktów rolnych,

Dopłaty nie przekroczą pułapu ustalonego w art. 4 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006 tj. 400 000 EUR w każdym okresie trzech lat podatkowych lub 500 000 EUR, jeżeli przedsiębiorstwo znajduje się na obszarze o niekorzystnych warunkach gospodarowania.

Sektor(-y) gospodarki: Cały sektor rolnictwa w departamencie (gospodarstwa rolne będące MŚP)

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Monsieur le Président du Conseil général de l’Ain

Direction de l’aménagement du territoire et de l’économie

45 avenue Alsace-Lorraine

01000 Bourg en Bresse

FRANCE

Adres internetowy: http://www.ain.fr

http://www.ain.fr/jcms/int_50667/formulaires

http://www.ain.fr/upload/docs/application/msword/2010-07/c_ain_bue_invst.doc

Inne informacje: —

4.2.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 35/13

Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2011/C 35/07

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK W SPRAWIE ZMIAN

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

WNIOSEK W SPRAWIE ZMIAN SKŁADANY NA PODSTAWIE ART. 9

„PÉLARDON”

NR WE: FR-PDO-0205-0140-13.03.2008

ChOG ( ) ChNP ( X )

1. Nagłówek w specyfikacji produktu, którego dotyczy zmiana:

—		Nazwa produktu
—		Opis produktu
—		Obszar geograficzny
—		Dowód pochodzenia
—		Metoda produkcji
—		Związek z obszarem geograficznym
—		Etykietowanie
—		Wymogi krajowe
—		Inne (określić jakie)

2. Rodzaj zmiany (zmian):

—		Zmiana jednolitego dokumentu lub arkusza streszczenia
—		Zmiana specyfikacji zarejestrowanej ChNP lub zarejestrowanego ChOG, w odniesieniu do których nie opublikowano ani jednolitego dokumentu, ani arkusza streszczenia
—		Zmiana specyfikacji niewymagająca zmian w opublikowanym jednolitym dokumencie (art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)
—		Tymczasowa zmiana specyfikacji wynikająca z wprowadzenia obowiązkowych środków sanitarnych lub fitosanitarnych przez organy publiczne (art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

3. Zmiana (zmiany):

3.1. Punkt 3 specyfikacji:

Obszar geograficzny

Grupa producentów zwróciła się z wnioskiem o dodanie do obszaru geograficznego gmin: ALTIER, CALVISSON, CAMBON-ET-SALVERGUES i VISSEC. Terytorium tych gmin posiada cechy charakterystyczne dla obszaru przedmiotowej nazwy pochodzenia.

3.2. Punkt 5 specyfikacji:

Metoda produkcji

W pkt 5 specyfikacji, dotyczącym opisu metody wytwarzania produktu, i w pkt 5.2 jednolitego dokumentu dotyczącym specyfiki produktu, dodaje się następujące zdania:

(…) Poza surowcami mlecznymi jedynymi składnikami, środkami pomocniczymi lub dodatkami dozwolonymi w mleku i podczas produkcji są: podpuszczka, nieszkodliwe kultury bakteryjne, drożdże, pleśnie, chlorek wapnia i sól.

(…) Zabrania się zagęszczania mleka poprzez częściową eliminację części wodnistej przed procesem koagulacji.

(…) Zaprawianie mleka podpuszczką może odbywać się wyłącznie przy użyciu podpuszczki.

(…) Zabrania się stosowania skrzepu mrożonego oraz zamrażania surowców, produktów powstałych w procesie wytwarzania oraz serów.

(…) Zabrania się przechowywania świeżych serów oraz serów w trakcie dojrzewania w atmosferze modyfikowanej.

Zastosowanie obróbki i dodatków do serów stanowiło przedmiot przepisów ogólnych.

Zaobserwowano jednak, że nowe technologie, z których część wiąże się z zastosowaniem obróbki i dodatków do serów, takie jak mikrofiltracja, częściowe zagęszczenie mleka lub enzymy dojrzewania, mogą mieć wpływ na cechy charakterystyczne serów posiadających zarejestrowaną nazwę pochodzenia. Niektóre dodatki, szczególnie dodatki enzymatyczne, okazują się niewłaściwe, jeżeli chodzi o zachowanie podstawowych cech produkcji produktów objętych ChNP.

Konieczne okazało się więc uściślenie w specyfikacjach nazw pochodzenia, w pkt 4.5, obecnie stosowanych praktyk w zakresie obróbki i dodatków do mleka oraz procesu wytwarzania sera, aby uniknąć w przyszłości sytuacji, w której praktyki nieujęte w specyfikacji doprowadzą do zmiany cech charakterystycznych serów posiadających zarejestrowaną nazwę pochodzenia.

Po rozpatrzeniu wniosku na poziomie krajowym organy francuskie uważają, że przedmiotowy wniosek w sprawie zmian złożony przez związek zawodowy producentów sera Pélardon (Syndicat des Producteurs de Pélardon), będący grupą uprawnioną do złożenia wniosku w sprawie zmian, spełnia warunki określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych.

3.3. Punkt 8 specyfikacji:

Etykietowanie

Wprowadzono obowiązek umieszczania wzmianki „Appellation d’origine Protégée” („chroniona nazwa pochodzenia”) oraz logo ChNP.

Określono warunki, których spełnienie jest niezbędne, aby ser „Pélardon” mógł być opatrzony wzmianką „fermier” („produkowany w gospodarstwie”).

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„PÉLARDON”

NR WE: FR-PDO-0205-0140-13.03.2008

ChOG ( ) ChNP ( X )

1. Nazwa:

„Pélardon”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie:

Francja

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1. Rodzaj produktu:

Klasa 1.3 –

Sery

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

Ser o chronionej nazwie pochodzenia „Pélardon” jest miękkim serem kozim otrzymywanym poprzez powolną koagulację, głównie mleka, oraz samoistne odsączanie z surowego pełnego mleka koziego nieznormalizowanego pod względem zawartości białek i tłuszczu. Mleko stosowane do produkcji sera musi pochodzić od stad złożonych z kóz ras Alpine, Saanen lub Rove lub z ras powstałych poprzez ich krzyżowanie.

Ser ma kształt cylindryczny i zaokrąglone brzegi. Jedenaście dni po zaprawieniu mleka podpuszczką masa sera przekracza 60 g, średnica wynosi 60–70 mm, a wysokość 22–27 mm. Po całkowitym osuszeniu 100 g sera zawiera co najmniej 40 g masy suchej i 45 g tłuszczu.

Skórka jest cienka, częściowo lub w całości pokryta pleśnią koloru jasnożółtego, białego lub niebieskiego. Masa serowa ma barwę od białej po kość słoniową, jednolitą konsystencję i gładką powierzchnię przekroju; może stać się łamliwa po wydłużonym okresie dojrzewania.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

Nie dotyczy.

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

Żywienie kóz odbywa się głównie na wybiegu.

Dozwolone jest karmienie kóz sianem i uzupełnianie dawki pokarmowej zbożem i wytłokami. Zasady dotyczące stosowania paszy uzupełniającej oraz pasz niedozwolonych są określone w przepisach.

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Wszystkie czynności związane z produkcją surowca, produkcją, dojrzewaniem i pakowaniem sera Pélardon należy wykonywać na określonym obszarze geograficznym.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

Pakowanie musi odbywać się na wyznaczonym obszarze w celu zapewnienia identyfikowalności oraz zachowania jakości produktu.

Zabrania się przechowywania świeżych serów oraz serów w trakcie dojrzewania w atmosferze modyfikowanej.

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

Sery przeznaczone do sprzedaży konsumentowi muszą być obowiązkowo oznaczone etykietą; wyjątek stanowią partie pakowane w jednym opakowaniu, w przypadku których dozwolone jest umieszczenie jednej etykiety, jeżeli są one przeznaczone do sprzedaży konsumentowi końcowemu.

Oznakowanie musi zawierać nazwę pochodzenia pisaną czcionką w rozmiarze równym co najmniej dwóm trzecim rozmiaru największej czcionki użytej na etykiecie, wzmiankę „Appellation d’Origine Protégée” („chroniona nazwa pochodzenia”) oraz logo ChNP i wzmianki „fromage fermier” („ser produkowany w gospodarstwie”), „fabrication fermière” („produkcja w gospodarstwie”) lub inną wzmiankę wskazującą na produkcję sera w gospodarstwie, jeżeli spełniono odpowiednie warunki.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Obszar geograficzny obejmuje część departamentów:

—

Aude: gminy Aragon, Bize-Minervois, Brousses-et-Villaret, Bugarach, Cabrespine, Camps-sur-l’Agly, Caudebronde, Caunes-Minervois, Caunettes-en-Val, Citou, Cubières-sur-Cinoble, Cucugnan, Cuxac-Cabardès, Davejean, Dernacueillette, Duilhac-sous-Peyrepertuse, Fajac-en-Val, Félines-Termenès, Fontiers-Cabardès, Fournes, Fraisse-Cabardès, Ilhes-Cabardès (Les), Labastide-en-Val, Labastide-Esparbairenque, Lairière, Lanet, Laroque-de-Fa, Lastours, Limousis, Maisons, Mas-Cabardès, Massac, Mayronnes, Miraval-Cabardès, Montgaillard, Montjoi, Montolieu, Mouthoumet, Palairac, Rieux-en-Val, Roquefère, Rouffiac-des-Corbières, Saint-Denis, Saint-Pierre-des-Champs, Sallèles-Cabardès, Salsigne, Salza, Saint-Martin-des-Puits, Soulatgé, Talairan, Taurize, Termes, Tourette-Cabardès (Les), Trassanel, Trausse, Vignevieille, Villanière, Villar-en-Val, Villardonnel, Villeneuve-Minervois, Villerouge-Termenès, Villetritouls,

—

Gard: gminy Aigaliers, Aiguèze, Alès, Allègre (sekcje B1–B6, C1–C4), Alzon, Anduze, Argilliers, Arphy, Arre, Arrigas, Aujac, Aulas, Aumessas, Avèze, Bagard (sekcje AB, AC, AD, AE, AN), Barjac (sekcje B1–B6), Baron, Bastide-d’Engras (La), Belvezet, Bernis (sekcje ZI, ZH, ZL, ZM, ZN, ZO, ZP), Bessèges, Bez-et-Esparon, Blandas, Bonnevaux, Bordezac, Boucoiran-et-Nozières, Bouquet, Bragassargues, Branoux-les-Taillades, Bréau-et-Salagosse, Brouzet-lès-Alès, Brouzet-lès-Quissac, Bruguière (La), Cabrières, Cadière-et-Cambo (La), Calmette (La), Calvisson (sections A et F), Cannes-et-Clairan, Capelle-et-Masmolène (La), Carnas, Carsan, Cassagnoles, Castillon-du-Gard, Caveirac, Cavillargues, Cendras, Chambon, Chamborigaud, Clarensac, Collias, Collorgues, Colognac, Combas, Concoules, Connaux, Conqueyrac, Corbès, Corconne, Cornillon, Courry, Crespian, Cros, Dions, Domessargues, Dourbies, Durfort-et-Saint-Martin-de-Sossenac, Estréchure (L’), Euzet, Flaux, Foissac, Fons, Fons-sur-Lussan, Fontarèches, Fressac, Cagnières, Gajan, Garn (Le), Gaujac, Générargues, Génolhac, Goudargues, Grand-Combe (La), Issirac, Lamelouze, Langlade, Lasalle, Laval-Pradel, Laval-Saint-Roman, Lédenon (sekcje B1, B2, C1–C3, D1–D3, E1), Liouc, Logrian-Florian, Lussan, Mages (Les), Malons-et-Elze, Mandagout, Marguerittes (sekcje AB, AC, AD, BC, BD, BE, BH), Mars, Martinet (Le), Maruèjols-lès-Gardon, Massillargues-Attuech (sekcje AD, AE), Mauressargues, Méjannes-le-Clap, Meyrannes, Mialet, Milhaud (sekcje AB, AC, AD, AE, AH, AI), Molières-Cavaillac, Molières-sur-Cèze, Monoblet, Montagnac, Montaren-et-Saint-Médiers, Montclus, Montdardier, Montignargues, Montmirat, Montpezat, Moulezan, Nîmes (sekcje AB, AC, AD, AE, AH, AI, AM, AN, AO, AP, AR, AS, AT, AV, AW, AX, AY, AZ, BA, BC, BD, BE, BH, BI, BK, BL, BM, BN, BO, BP, BR, BS, BT, BV, BX, BY, CE), Notre-Dame-de-la-Rouvière, Orthoux-Sérignac-Quilhan, Parignargues, Peyremale, Peyroles, Pin (Le), Plantiers (Les), Pommiers, Pompignan, Ponteils-et-Brésis, Portes, Pougnadoresse, Poulx, Pouzilhac, Puechredon, Pujaut (sekcje A1, A4, B1–B3, C3), Quissac, Remoulins, Rivières, Robiac-Rochessadoule, Rochefort-du-Gard (sekcje A1–A3), Rochegude (sekcje B1–B4), Rogues, Roque-sur-Cèze (La), Roquedur, Rousson (sekcje AA, AB, AC, AD, AE, AH, AI, AK, AL, AM, AN, AO, AP AR, AS, AT AW, AX, CC, CD, CE, CH, CI, CK, CL), Rouvière (La), Sabran, Saint-Alexandre (sekcje C1, C2, D2), Saint-Ambroix, Saint-André-d’Olérargues, Saint-André-de-Majencoules, Saint-André-de-Roquepertuis, Saint-André-de-Valborgne, Saint-Bauzély, Saint-Bénezet, Saint-Bonnet-de-Salendrinque, Saint-Bonnet-du-Gard, Saint-Brès, Saint-Bresson, Saint-Christol-de-Rodières, Saint-Côme-et-Maruéjols, Saint-Félix-de-Pallières, Saint-Florent-sur-Auzonnet, Saint-Geniès-de-Malgoires, Saint-Gervais, Saint-Hilaire-d’Ozilhan, Saint-Hippolyte-de-Montaigu, Saint-Hippolyte-du-Fort, Saint-Jean-de-Maruéjols-et-Avéjean (sekcje B1–B3, C1–C3, ZB), Saint-Jean-de-Valériscle, Saint-Jean-du-Gard, Saint-Jean-du-Pin, Saint-Julien-de-la-Nef, Saint-Julien-de-Peyrolas (sekcje A1, A2, C2), Saint-Julien-les-Rosiers, Saint-Just-et-Vacquières, Saint-Laurent-de-Carnols, Saint-Laurent-la-Vernède, Saint-Laurent-le-Minier, Saint-Mamert-du-Gard, Saint-Marcel-de-Careiret, Saint-Martial, Saint-Martin-de-Valgalgues, Saint-Maximin, Saint-Michel-d’Euzet, Saint-Nazaire-des-Gardies (sekcje A1, A2, A3), Saint-Paul-la-Coste, Saint-Paul-les-Fonts, Saint-Paulet-de-Caisson (sekcje AM, AN), Saint-Privat-de-Champclos, Saint-Quentin-la-Poterie, Saint-Roman-de-Codières, Saint-Sauveur-Camprieu, Saint-Sébastien-d’Aigrefeuille, Saint-Siffret, Saint-Théodorit, Saint-Victor-des-Oules, Saint-Victor-la-Coste, Sainte-Anastasie, Sainte-Cécile-d’Andorge, Sainte-Croix-de-Caderle, Salazac, Salles-du-Gardon, Sanilhac-Sagriès, Sardan, Saumane, Sauve, Sauveterre (sekcje AA, AB, AO, AN, BB, BE, BH, BI), Sauzet, Sénéchas, Serviers-et-Labaume, Seynes, Soudorgues, Soustelle, Sumène, Tharaux, Thoiras, Tornac, Tresques (sekcje AB, AC, AP, AR), Uzès, Vabres, Vallabrix, Vallérargues, Valleraugue, Valliguières, Verfeuil, Vernarède (La), Vers-Pont-du-Gard, Vic-le-Fesq, Vigan (Le), Villeneuve-lès-Avignon (sekcje AB, AC, AD, AE, AV), Vissec,

—

Hérault: gminy Agel, Agonès, Aigne, Aigues-Vives, Aires (Les), Arboras, Argelliers, Assas, Assignan, Aumelas, Avène, Azillanet, Babeau-Bouldoux, Bédarieux, Berlou, Boisset, Boissière (La), Bosc (Le), Bousquet-d’Orb (Le), Brenas, Brissac, Cabrerolles, Cabrières, Cambon-et-Salvergues (sekcje OE, OF, OG, OH, OI), Camplong, Carlencas-et-Levas, Castanet-le-Haut, Caunette (La), Causse-de-la-Selle, Caussiniojouls, Cazevieille, Cazilhac, Ceilhes-et-Rocozels, Celles, Cessenon-sur-Orb (sekcje AN, AO, AP, AR, AS, AT, AW), Cesseras, Claret, Clermont-l’Hérault, Colombières-sur-Orb, Combaillaux, Combes, Courniou, Dio-et-Valquières, Faugères, Félines-Minervois, Ferrals-les-Montagnes, Ferrières-les-Verreries, Ferrières-Poussarou, Fontanès, Fos, Fozières, Fraïsse-sur-Agout, Ganges, Gorniès, Grabels, Graissessac, Hérépian, Joncels, Lacoste, Lamalou-les-Bains, Laroque, Lauret, Lauroux, Lavalette, Liausson, Lieuran-Cabrières, Livinière (La), Lodève, Lunas, Mas-de-Londres, Matelles (Les), Mérifons, Minerve, Mons, Montarnaud, Montesquieu, Montoulieu, Montpeyroux, Moules-et-Baucels, Mourèze, Murles, Murviel-les-Montpellier, Neffiès, Notre-Dame-de-Londres, Octon, Olargues, Olmet-et-Villecun, Pardailhan, Pégairolles-de-Buèges, Pégairolles-de-l’Escalette, Péret, Pézènes-les-Mines, Pierrerue (sekcje AB, AC, AD, AE, AH, AI, AK), Plans (Les), Poujol-sur-Orb (Le), Poujols, Pradal (Le), Prades-sur-Vernazobre (sekcje AB, AC, AD, AE, AI, AH, AK, AL, AM, AV, AW, AX, AY), Prades-le-Lez, Premian, Puech (Le), Puéchabon, Rieussec, Riols, Roquebrun, Roqueredonde, Roquessels, Rosis, Rouet, Roujan (sekcje AL, AM, AN, AO), Saint-André-de-Buèges, Saint-Bauzille-de-Montmel, Saint-Bauzille-de-Putois, Saint-Chinian (sekcje AI, AK, AL, AM, AN, AO, AP), Saint-Clément-de-Rivière, Saint-Etienne-d’Albagnan, Saint-Etienne-de-Gourgas, Saint-Etienne-Estrechoux, Saint-Gely-du-Fesc, Saint-Geniès-de-Varensal, Saint-Gervais-sur-Mare, Saint-Guilhem-le-Désert, Saint-Guiraud, Saint-Jean-de-Buèges, Saint-Jean-de-Cuculles, Saint-Jean-de-la-Blaquière, Saint-Jean-de-Minervois, Saint-Julien, Saint-Martin-de-l’Arcon, Saint-Martin-de-Londres, Saint-Mathieu-de-Treviers, Saint-Maurice-Navacelles (sekcje AB, AK, AL, AM, AN, AO), Saint-Nazaire-de-Ladarez, Saint-Pargoire (sekcje AO, AP, AR, AS, AT, AX), Saint-Paul-et-Valmalle, Saint-Pierre-de-la-Fage, Saint-Pons-de-Thomières, Saint-Privat, Saint-Saturnin, Saint-Vincent-d’Olargues, Saint-Vincent-de-Barbeyrargues, Sainte-Croix-de-Quintillargues, Salasc, Sauteyrargues, Siran, Sorbs (sekcja AE), Soubès, Soumont, Taussac-la-Billière, Tour-sur-Orb (La), Triadou (Le), Usclas-du-Bosc, Vacquières, Vailhan, Vailhauquès, Valflaunès, Valmascle, Vélieux, Vieussan, Villemagne, Villeneuvette, Villeveyrac (sekcje B1–B3, C1–C3, C5, D8), Viols-en-Laval, Viols-le-Fort,

—

Lozère: gminy Altier, Barre-des-Cévennes, Bassurels, Bastide-Puylaurent (La), Bédouès, Bondons (Les), Cassagnas, Cocurès, Collet-de-Dèze (Le), Florac (sekcje A, AA, AB, AC, B1–B4, C1, C2), Fraissinet-de-Fourques (sekcje A3–A5, B1–B4, C1–C3, D1), Fraissinet-de-Lozère, Gabriac, Gatuzières (sekcje C1, C2, D1–D3, E1, E2, F1–F3), Ispagnac (sekcje B1–B5, C, D1, D2, E2), Meyrueis (sekcje C2, C4, D1–D8, E1–E4, F1–F9, G1–G9, H4, H5, 1), Moissac-Vallée-Française, Molezon, Pied-de-Borne, Pompidou (Le), Pont-de-Montvert (Le), Pourcharesses, Prévenchères, Quézac (sekcje B1, B2, B6, C1, C2, E1–E3, D1–D3), Rousses (Les), Saint-Andéol-de-Clerguemort, Saint-André-Capcèze, Saint-André-de-Lancize, Saint-Etienne-du-Valdonnez (sekcje AA, B1, B2, C1, C2, D), Saint-Etienne-Vallée-Française, Saint-Frézal-de-Ventalon, Saint-Germain-de-Calberte, Saint-Hilaire-de-Lavit, Saint-Julien-d’Arpaon, Saint-Julien-des-Points, Saint-Laurent-de-Trèves (sekcje A2, A3, B1–B6, C1–C3), Saint-Martin-de-Boubaux, Saint-Martin-de-Lansuscle, Saint-Maurice-de-Ventalon, Saint-Michel-de-Dèze, Saint-Privat-de-Vallongue, Sainte-Croix-Vallée-Française, Salle-Prunet (La), Vebron (sekcje C1–C8, D1–D5), Vialas, Villefort,

oraz jedną gminę departamentu Tarn: Murat-sur-Vèbre (sekcje I1–I4).

5. Związek z obszarem geograficznym:

5.1. Specyfika obszaru geograficznego:

Obszar geograficzny obejmuje: na północy: doliny Sewennów od granicy gruntów rędzinnych po równiny przeznaczone pod uprawę winorośli, na wschodzie i w centrum: masywy wapienne porośnięte formacją roślinną zwaną garig w departamentach Gard i Hérault, od strony zachodniej: wysoko położone doliny Lergue, Orb i Jaur oraz południowe zbocze Montagne Noire położone w strefie klimatu śródziemnomorskiego, na południu: środkową część wysokich partii masywu Corbières ograniczoną od południa przełęczą Grau de Maury.

Obszar geograficzny wyróżnia się klimatem typowo śródziemnomorskim, który cechują wysokie temperatury przy jednoczesnych obfitych i nieregularnych opadach występujących w okresach wiosennym i jesiennym oraz dość suchych okresach letnich. Obszar ten obejmuje zasadniczo tereny górskie i tereny porośnięte garigiem, czyli tereny trudne, na których można prowadzić hodowlę zwierząt ras przystosowanych do tych surowych warunków. Ponadto określony w ten sposób obszar geograficzny odpowiada metodom prowadzenia hodowli: żywienie kóz odbywa się głównie na wybiegu. W przypadku hodowli prowadzonych na wysokości mniejszej niż 800 m kozy należy regularnie wypasać na wybiegu przez co najmniej 210 dni w roku, a w przypadku hodowli prowadzonych na większej wysokości – przez co najmniej 180 dni w roku.

Na każdą kozę musi przypadać część pastwiska lub wybiegu o powierzchni co najmniej 2 000 m2, położonych na wyznaczonym obszarze geograficznym. Pasza składa się z dziko rosnących roślin jednorocznych lub bylin, drzew, krzewów lub roślin zielnych; pochodzi z trwałych użytków zielonych porośniętych roślinnością lokalną i z czasowych użytków zielonych porośniętych roślinami trawiastymi, motylkowymi lub wielogatunkowych.

5.2. Specyfika produktu:

Pélardon jest serem wytwarzanym z surowego pełnego mleka koziego nieznormalizowanego pod względem zawartości białek i tłuszczu. Mleko zaszczepia się enzymami mleka z serwatki powstałej w poprzednim procesie produkcji. Stosowanie enzymów pochodzenia mikrobiologicznego jest dozwolone jedynie na początku laktacji, w przypadku przerwania produkcji lub w przypadku podmiotów skupujących mleko.

Dzięki wypasowi kóz na wybiegu mleko jest naturalnie bogate w endemiczną mikroflorę bakteryjną i związki aromatyczne, które różnią się w zależności od pór roku i rodzaju pastwisk.

W ten sposób zaszczepienie surowego mleka w jeszcze większym stopniu wpływa na tworzenie szczególnego charakteru sera.

Skrzep powstaje z mleka poprzez powolne zakwaszanie, dzięki działaniu zakwaszającej flory bakteryjnej i w zależności od temperatury i stanu skupienia mleka.

Skrzep umieszcza się w formie z zachowaniem jego struktury: skrzepu nie kroi się przed umieszczeniem w formie; umieszcza się go w formie pojedynczo ręcznie lub z użyciem nakładki rozdzielającej.

Jest to etap decydujący o konsystencji masy serowej, która powinna być delikatna, oraz o zmianie poziomu kwasowości sera, która nie powinna ukrywać charakterystycznych cech produktu. Jakość zakwaszającej flory bakteryjnej ma zasadnicze znaczenie.

Pélardon jest serem z porostem pleśniowym. Charakteryzuje się różnorodnymi aromatami roślinnymi i zapachem mleka koziego, które wyrażają szczególny charakter związany z wyznaczonym obszarem. Oprócz tego mogą w nim występować nuty charakterystyczne dla miejsca produkcji i dla danej pory roku. Dojrzewanie masy serowej i proteoliza przebiegają w warunkach łagodnych pod względem wilgotności powietrza i temperatury, co pozwala w optymalny sposób na zachowanie szczególnego charakteru tego produktu.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG):

Historia sera „Pélardon” jest w Langwedocji bardzo długa; najprawdopodobniej nazwę nadał produktowi Pliniusz Starszy, który wspomina o serze „Péraldou” jako bardzo cenionym za swój szczególny smak. Nazwa może pochodzić od słowa „pèbre” oznaczającego pieprz, ze względu na pikantny smak sera. Ser ten wymienia pod nazwą „Pélardou” opat Boissier de Sauvages w swoim słowniku langwedocko-francuskim z 1756 r. Na przestrzeni lat sposób wytwarzania sera Pélardon zmienił się jedynie w niewielkim stopniu.

Pélardon jest serem o właściwościach ściśle związanych z miejscem pochodzenia, ze względu na hodowlę kóz na tym obszarze. W hodowli tej wykorzystuje się warunki środowiskowe i występujące na tym terenie specyficzne formacje roślinne spotykane na południowym-wschodzie Masywu Centralnego: lasy dębów ostrolistnych, dębów omszonych, kasztanów i sosen, ale także makia na glebach kwaśnych i garig na glebach wapiennych.

W hodowli wykorzystuje się pastwiska o znacznych powierzchniach (59 000 ha wrzosowisk i zalesionych wybiegów). Środowisko naturalne wywiera więc silny wpływ na produkt, podobnie jak szczególna wiedza specjalistyczna hodowców.

Hodowla kóz w połączeniu z uprawą na przykład owoców drobnych i kasztanów przyczyniają się do podtrzymania rolniczego charakteru obszarów wiejskich na tych terenach, które charakteryzują się silnie zróżnicowaną rzeźbą terenu i są trudno dostępne. Podobnie na terenach porośniętych przez garig, hodowla kóz pozwala na utrzymanie charakterystycznego krajobrazu dzięki występowaniu kóz na obszarach, które bez ich obecności stałyby się nieużytkami.

Bardzo charakterystyczne warunki naturalne wywierające wpływ na szczególny charakter mleka stosowanego do wytwarzania produktu w połączeniu z metodami hodowli i ze szczególnymi technikami wytwarzania powodują, że właściwości sera Pélardon są ściśle związane z obszarem jego pochodzenia oraz nadają mu bezsprzecznie niepowtarzalny charakter.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

(Artykuł. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

https://www.inao.gouv.fr/fichier/CDCPelardon.pdf

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

4.2.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 35/19

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2011/C 35/08

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„BROVADA”

NR WE: IT-PDO-0005-0783-14.07.2009

ChOG ( ) ChNP ( X )

1. Nazwa:

„Brovada”

Termin niegeograficzny, wywodzący się z dialektu i tradycyjnie używany jako rzeczownik na obszarze określonym w pkt 4 do określania produktu spożywczego, stanowiącego przedmiot niniejszego dokumentu.

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie:

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1. Rodzaj produktu:

Klasa 1.6 –

Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

ChNP „Brovada” określa produkt uzyskiwany z lokalnego ekotypu rzepy białej o fioletowej szyjce korzeniowej (Brassica rapa L. odm. rapa Hart) zwanej „rapa da brovada”, przetworzony w procesie macerowania i fermentacji w wytłokach z winogron.

Produkt wprowadzany jest do obrotu w postaci startych wiórek i ma następujące cechy:

—	konsystencja krucha i elastyczna, nie twarda,

—	kolor od biało-śmietankowego po różowy lub różowawy, lub czerwony o natężeniu uzależnionym od właściwości użytych wytłoków z winogron,

—	wielkość wiórków waha się od 3 do 7 mm,

—	pH wynosi od 3,4 do 3,8,

—	zawartość kwasu lotnego nie przekracza 5,5 mg/g oznaczająca zawartość kwasu octowego,

—	smak kwaśny bez posmaku świeżych roślin,

—	wyraźny zapach wytłoków z winogron.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

„Rapa da brovada” – lokalny ekotyp rzepy białej o fioletowej szyjce korzeniowej (Brassica rapa L. odm. rapa Hart), wpisany do Regionalnego Rejestru w celu „Ochrony autochtonicznych zasobów genetycznych o znaczeniu rolnym i leśnym” Autonomicznego Regionu Friuli Wenecja Julijska w dziale roślin, która po dojrzeniu w uprawie polowej musi posiadać następujące cechy:

—	korzeń ma kształt cylindryczny lub ścięty stożkowaty, co ułatwia tarcie na wiórki,

—	minimalna długość 12 cm,

—	miąższ jędrny i soczysty o barwie białej,

—	skórka o barwie czerwono-fioletowej od szyjki korzeniowej do 2/3 całkowitej długości, pozostała część jest biała,

—	korzeń umieszczony w glebie na co najmniej 1/3 całkowitej długości.

Wytłoki z winogron mają następujące cechy:

—	pochodzą wyłącznie z przetwórstwa winogron należących do szczepów o owocach czerwonych uprawianych na obszarze produkcji określonym w pkt 4,

—	są pozbawione pleśni i widocznej zgnilizny,

—	są suche i łatwe do rozdrobnienia.

Woda.

Surowce dodatkowe:

—	winogrona tłoczone: pochodzące ze szczepów o owocach czerwonych uprawianych na obszarze produkcji określonym w pkt 4, mieszane wyłącznie z wytłokami z winogron,

—	wino czerwone: otrzymywane z winogron ze szczepów o owocach czerwonych uprawianych i przetwarzanych na obszarze produkcji określonym w pkt 4,

—	ocet winny z wina czerwonego,

—	sól morska gruboziarnista,

Zabrania się stosowania konserwantów i barwników.

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

—

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Uprawa i proces przetwórczy rzepy „Brovada” musi odbywać się na terenie wyznaczonego obszaru.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania, itd.:

Przed wprowadzeniem do obrotu konieczne jest pakowanie rzepy „Brovada” w miejscu produkcji w celu zachowania cech „Brovada” i jej soku wydzielonego podczas tarcia na wiórki po zakończeniu procesu fermentacyjnego, zapobieżenia pogarszaniu się jakości i wynikających stąd zmian podstawowych parametrów chemiczno-organoleptycznych.

„Brovada” jest wprowadzana do obrotu w następujących, hermetycznie zamkniętych opakowaniach:

—	plastikowe torebki odpowiednie do celów spożywczych o pojemności: 500 g, 600 g, 700 g, 800 g, 900 g, 1 kg, 1,1 kg, 1,2 kg, 1,3 kg, 1,4 kg, 1,5 kg,

—	plastikowe tacki odpowiednie do celów spożywczych o pojemności: 100 g, 150 g, 200 g, 250 g, 300 g, 350 g, 400 g, 450 g, 500 g, 550 g, 600 g, 650 g, 700 g, 750 g, 800 g, 850 g, 900 g, 950 g, 1 kg, 1,05 kg, 1,1 kg, 1,15 kg, 1,2 kg, 1,25 kg, 1,3 kg, 1,35 kg, 1,4 kg, 1,45 kg, 1,5 kg, 3 kg, 4 kg,

—	plastikowe wiaderka odpowiednie do celów spożywczych o pojemności: 2,5 kg, 5 kg, 10 kg,

—	szklane słoiki o pojemności: 250 g, 400 g, 500 g, 600 g, 700 g, 800 g, 900 g, 1 kg, 1,1 kg, 1,2 kg, 1,3 kg, 1,4 kg, 1,5 kg.

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

Etykietę produktu „Brovada” należy obowiązkowo umieścić na każdym opakowaniu.

Etykiety umieszczane na opakowaniach muszą zawierać następujące elementy:

logo, napis: „Denominazione di Origine Protetta” (chroniona nazwa pochodzenia); znak wspólnotowy, rok produkcji wytłoków z winogron, oznaczenie partii produkcyjnej.

Nazwy „Brovada” ChNP nie tłumaczy się.

Zabrania się stosowania jakiegokolwiek określenia, które nie byłoby wyraźnie przewidziane.

Dozwolone jest stosowanie określeń odnoszących się do nazwisk lub nazw lub prywatnych znaków towarowych, pod warunkiem że nie mają charakteru reklamującego i nie wprowadzają nabywcy w błąd.

Logo składa się z dwóch głównych elementów: graficznego, przedstawiającego wystylizowany rysunek rzepy i napisu „Brovada”.

Rysunek rzepy to znak graficzny wykonany ręcznie na kartoniku z chropowatego papieru. Rysunek całej rzepy jest umieszczony pod kątem około 20 stopni w stosunku do osi pionowej, a liście rzepy zachodzą częściowo na literę „B” napisu „Brovada” napisanego w całości wielkimi literami. Pod logo złożonym z dwóch wyżej opisanych elementów umieszczony jest napis: „Denominazione di Origine Protetta” (chroniona nazwa pochodzenia).

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Obszar produkcji i pakowania ChNP „Brovada” położny jest w granicach administracyjnych gmin należących do prowincji Gorizia, Pordenone i Udine w Autonomicznym Regionie Friuli Wenecja Julijska; z tego obszaru wyłączone są tereny położone powyżej 1 200 m n.p.m.

5. Związek z obszarem geograficznym:

5.1. Specyfika obszaru geograficznego:

Obszar przeznaczony na uprawę rzepy „Brovada” charakteryzuje się klimatem umiarkowanym: rozkład temperatur jest równomierny przy wysokim poziomie opadów. Średni poziom opadów w okresie od lipca do listopada wynosi od 500 do 700 mm. W najcieplejszych miesiącach roku, tj. od kwietnia do września, częstotliwość występowania burz wynosi 0,5, tj. jedna burza co dwa dni; częściej występują w porze późnego popołudnia (35 %), natomiast najniższą częstotliwość (15 %) odnotowuje się w późnych godzinach rannych.

W okresie letnim temperatury wynoszą od 18,8 do 22,4 °C. Okres jesieni charakteryzuje się znaczną amplitudą temperatur. Na całym obszarze produkcji najniższe temperatury są stosunkowo wysokie (średnio 8,2 °C).

Gleby przeznaczone pod uprawę są luźne o małej zawartości szkieletu i strukturze charakteryzującej się przenikalnością i doskonałym zdrenowaniem, dzięki czemu ilość tlenu jest znaczna. Obszary te położone są poniżej poziomu 1 200 m n.p.m. Na określonym obszarze powyżej tej wysokości rzepa „Brovada”, w szczególności odmiana dwuletnia, nie ma odpowiedniego cyklu wegetatywnego, wytwarza słabe korzenie, z trudnością może przetrwać okres zimowy, a w niektórych przypadkach również nie może wytworzyć kwiatów, które byłyby zdolne do wykształcenia owoców. Szczególne cechy gleby połączone z łagodnymi temperaturami w okresie wegetatywnym mają bezpośredni wpływ na wzrost rzepy, umożliwiając wytworzenie produktu wysokiej jakości. Na wszystkich etapach przetwórstwa rzepy „Brovada” wiedza i bezpośrednie doświadczenie wytwórców odgrywają zasadniczą rolę. Na etapie przetwórstwa istotny jest wkład człowieka w proces zakwaszania wytłoków z winogron, w „ocenę” ilości, jakich należy użyć, w prawidłowe ułożenie warstw w kadziach, w określenie długości trwania procesu fermentacyjnego rzepy i w ustaleniu momentu jego zakończenia.

5.2. Specyfika produktu:

Produkt „Brovada” wykonuje się wyłącznie na określonym obszarze położonym na terenie Autonomicznego Regionu Friuli Wenecja Julijska.

W smaku „Brovada” jest krucha i elastyczna, o kwaśnym posmaku i ostrym i charakterystycznym zapachu wytłoków z winogron. Barwę ma od biało-śmietankowej po różową lub różowawą lub czerwoną w zależności od cech użytych wytłoków z winogron.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG):

Elementy łączące ChNP „Brovada” i określony obszar produkcji to uprawa ekotypu „rapa da brovada” i specyficzna metoda przetwórstwa tej rzepy, niepowtarzalna w skali całego regionu. Obszar produkcji „Brovada”, który charakteryzuje się klimatem umiarkowanym w najważniejszych okresach wysiewu i rozwoju rośliny, jest tożsamy z obszarem tradycyjnie przeznaczonym pod uprawy ekotypu „rapa da brovada”. Ekotyp ten jest wynikiem wieloletniej masowej selekcji prowadzonej przez lokalnych producentów „Brovada”. Cechy gleby, położenie terenów uprawnych w połączeniu z łagodnymi temperaturami w okresie wegetatywnym umożliwiają produkcję rzepy „rapa da brovada” o optymalnych cechach – delikatnej i pozbawionej włókien, co jest ważne na dalszym etapie przetwórstwa.

Również wytłoki z winogron i ewentualnie winogrona lub wino stosowane w produkcji „Brovada” są wynikiem specyficznej interakcji między cechami winogron czerwonych a cechami obszaru geograficznego. Flora mikrobiologiczna, która w sposób naturalny występuje wraz z tymi produktami, jest charakterystyczna dla obszaru produkcji i może znacząco wpłynąć na procesy fermentacyjne wytłoków z winogron i rzepy w sposób również wyczuwalny organoleptycznie.

Ponadto na wielu etapach przetwórstwa „Brovada” zasadnicze znaczenie ma wiedza i bezpośrednie doświadczenie producentów z określonego obszaru produkcji.

Zapewnienie prawidłowej fermentacji wyłącznie na podstawie obserwacji i doświadczenia związane jest w sposób oczywisty z umiejętnościami. Wiele jest czynników, które współoddziałują w prawidłowym przebiegu dwóch procesów kwaśnienia: wytłoki z winogron poddawane działaniu bakterii kwasowych i rzepy poddawane działaniu bakterii mlekowych. Znajomość tych czynników i zdolność „zarządzania” nimi, aby otrzymać produkt „Brovada” o określonych cechach chemicznych oraz o szczególnej i tak charakterystycznej konsystencji, smaku i zapachu, jest umiejętnością spotykaną wyłącznie na określonym obszarze produkcji, co potwierdzają liczne dokumenty.

Wiele jest historycznych świadectw, które potwierdzają obecność tego produktu na określonym obszarze, np.: „Cronaca inedita” autorstwa Jacopo Valvasone di Maniago (historyk z XVI w.), której tematem są „Incursioni dei turchi in Friuli” (najazdy Turków na Friuli), opublikowana w Udine w 1860 r., Tip. Tombetti – Murero; opis sposobu wytwarzania i przechowywania rzep opisany w dziele profesora Filippo Re w „Annali dell’Agricoltura del Regno d’Italia” tom piąty – styczeń, luty i marzec 1810 r. Proces opisany niemal dwieście lat temu przez tego znakomitego badacza rolnictwa jest w najważniejszych aspektach taki sam jak ten, który stosuje się obecnie w celu wyprodukowania „Brovada”.

Istnieją też różne utwory literackie i książki poświęcone gastronomii mówiące o „Brovada”, z których dwie najważniejsze to:

—	Ippolito Nievo (1831–1861) „Confessioni di un italiano, 1867”,

—	Guido Piovene (1907–1974) „Viaggio in Italia – 1957”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

Właściwe władze administracyjne wszczęły krajową procedurę sprzeciwu, publikując propozycję uznania chronionej nazwy pochodzenia ChNP „Brovada” w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 78 z dnia 3 kwietnia 2009 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji można znaleźć na stronie internetowej za pośrednictwem poniższego linku:

http://www.politicheagricole.it/DocumentiPubblicazioni/Search_Documenti_Elenco.htm?txtTipoDocumento=Disciplinare%20in%20esame%20UE&txtDocArgomento=Prodotti%20di%20Qualit%E0>Prodotti%20Dop,%20Igp%20e%20Stg

lub

wchodząc na stronę internetową Ministerstwa (http://www.politicheagricole.it), otwierając zakładkę „Prodotti di Qualità” (po lewej stronie ekranu) a następnie zakładkę „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE [regolamento (CE) n. 510/2006]”.

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

		ISSN 1725-5228 doi:10.3000/17255228.C_2011.035.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 35

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 54 4 lutego 2011

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2011/C 035/01	Komunikat Komisji dotyczący dostępnej ilości dla podokresu maj 2011 r. w ramach niektórych kontyngentów otwartych przez Unię Europejską na produkty w sektorze ryżu	1

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2011/C 035/02	Kursy walutowe euro	3

2011/C 035/03	Komisja Administracyjna Wspólnot Europejskich ds. Zabezpieczenia Społecznego Pracowników Migrujących – Przelicznik walut zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 574/72	4

	INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2011/C 035/04	Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001	6

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE
	Komisja Europejska
2011/C 035/05	Zaproszenie do składania wniosków w ramach programu prac wspólnego Europejskiego Programu Badań Metrologicznych (EMRP)	11

	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2011/C 035/06	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.6038 – EDFT-L/ATIC/STMC6 JV) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	12

	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2011/C 035/07	Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	13

2011/C 035/08	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	19

2011/C 035/09	Powiadomienie dotyczące wniosku złożonego na mocy art. 30 dyrektywy 2004/17/WE – Przedłużenie terminu – Wniosek państwa członkowskiego	24

Pochodzenie	Numer porządkowy	Wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz złożone na podokres styczeń 2011 r.	Całkowite ilości dostępne w podokresie maj 2011 r. (w kg)
Antyle Holenderskie i Aruba	09.4189	(1)	16 667 000
Najsłabiej rozwinięte KTZ	09.4190	(1)	6 667 000


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG