ISSN 1725-5228
doi:10.3000/17255228.C_2010.349.pol
Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej
C 349
Wydanie polskie
Informacje i zawiadomienia
Tom 53
22 grudnia 2010
|
ISSN 1725-5228 doi:10.3000/17255228.C_2010.349.pol |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 349 |
|
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Informacje i zawiadomienia |
Tom 53 |
|
Powiadomienie nr |
Spis treśći |
Strona |
|
|
I Rezolucje, zalecenia i opinie |
|
|
|
OPINIE |
|
|
|
Komisja Europejska |
|
|
2010/C 349/01 |
||
|
|
IV Informacje |
|
|
|
INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ |
|
|
|
Komisja Europejska |
|
|
2010/C 349/02 |
||
|
2010/C 349/03 |
||
|
2010/C 349/04 |
||
|
2010/C 349/05 |
Komunikat Komisji w ramach wdrażania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/142/WE odnoszącej się do urządzeń spalających paliwa gazowe (wersja ujednolicona)(Publikacja tytułów i odniesień do norm zharmonizowanych na mocy dyrektywy) ( 1 ) |
|
|
2010/C 349/06 |
||
|
2010/C 349/07 |
||
|
2010/C 349/08 |
||
|
|
INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH |
|
|
2010/C 349/09 |
||
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
|
PL |
|
I Rezolucje, zalecenia i opinie
OPINIE
Komisja Europejska
|
22.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 349/1 |
OPINIA KOMISJI
z dnia 21 grudnia 2010 r.
dotycząca planu usuwania odpadów promieniotwórczych znajdujących się w magazynie buforowym dla odpadów o bardzo niskim poziomie radioaktywności, zlokalizowanym na terenie elektrowni jądrowej Ignalina na Litwie, przedłożonego zgodnie z art. 37 Traktatu Euratom
(Jedynie tekst w języku litewskim jest autentyczny)
2010/C 349/01
W dniu 8 czerwca 2010 r. Komisja Europejska otrzymała od rządu litewskiego – zgodnie z art. 37 Traktatu Euratom – ogólne dane dotyczące planu usuwania odpadów promieniotwórczych znajdujących się w magazynie buforowym dla odpadów o bardzo niskim poziomie aktywności, zlokalizowanym na terenie elektrowni jądrowej Ignalina.
Na podstawie tych danych oraz dodatkowych informacji, o które Komisja wystąpiła w dniu 9 lipca 2010 r. i które zostały przekazane przez władze litewskie w dniu 16 sierpnia 2010 r., a także po konsultacji z grupą ekspertów, Komisja sporządziła następującą opinię:
|
1. |
Odległość pomiędzy instalacją a najbliższym punktem położonym w innym państwie członkowskim, w tym przypadku na Łotwie, wynosi 8 km. Kolejnym najbliższym państwem członkowskim jest Polska, oddalona o ok. 250 km. Odległość do Białorusi, która jest państwem sąsiadującym, wynosi 5 km. |
|
2. |
Podczas normalnej eksploatacji emisje płynnych i gazowych zanieczyszczeń nie spowodują narażenia zdrowia ludności innego państwa członkowskiego bądź państw sąsiadujących. |
|
3. |
Wtórne stałe odpady promieniotwórcze będą tymczasowo składowane w instalacji przed ich przemieszczeniem do właściwego zakładu przetwarzania odpadów na terenie obiektu. Stałe odpady niepromieniotwórcze oraz odpady resztkowe, które są zwolnione z mechanizmów kontrolnych, będą usuwane jako zwykłe odpady lub zostaną przeznaczone do ponownego wykorzystania bądź recyklingu, zgodnie z kryteriami określonymi w podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 96/29/Euratom). |
|
4. |
W przypadku nieplanowanego uwolnienia zanieczyszczeń promieniotwórczych, będącego następstwem wypadku o charakterze i skali przewidzianych w ogólnych danych, dawki przyjęte w innym państwie członkowskim lub w państwach sąsiadujących nie wpłyną negatywnie na stan zdrowia ludności. |
Podsumowując, Komisja jest zdania, że wdrożenie planu usuwania odpadów promieniotwórczych w jakiejkolwiek postaci, znajdujących się w magazynie buforowym dla odpadów o bardzo niskim poziomie radioaktywności, zlokalizowanym na terenie elektrowni jądrowej Ignalina na Litwie, nie może, zarówno przy normalnym przebiegu likwidacji, jak i w następstwie wypadku o charakterze i skali określonych w ogólnych danych, spowodować skażenia promieniotwórczego wody, gleby lub powietrza innego państwa członkowskiego.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 grudnia 2010 r.
W imieniu Komisji
Günther OETTINGER
Członek Komisji
IV Informacje
INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
Komisja Europejska
|
22.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 349/3 |
Kursy walutowe euro (1)
21 grudnia 2010 r.
2010/C 349/02
1 euro =
|
|
Waluta |
Kurs wymiany |
|
USD |
Dolar amerykański |
1,3155 |
|
JPY |
Jen |
110,00 |
|
DKK |
Korona duńska |
7,4507 |
|
GBP |
Funt szterling |
0,85030 |
|
SEK |
Korona szwedzka |
8,9795 |
|
CHF |
Frank szwajcarski |
1,2613 |
|
ISK |
Korona islandzka |
|
|
NOK |
Korona norweska |
7,8620 |
|
BGN |
Lew |
1,9558 |
|
CZK |
Korona czeska |
25,258 |
|
EEK |
Korona estońska |
15,6466 |
|
HUF |
Forint węgierski |
275,60 |
|
LTL |
Lit litewski |
3,4528 |
|
LVL |
Łat łotewski |
0,7093 |
|
PLN |
Złoty polski |
3,9940 |
|
RON |
Lej rumuński |
4,2888 |
|
TRY |
Lir turecki |
2,0479 |
|
AUD |
Dolar australijski |
1,3183 |
|
CAD |
Dolar kanadyjski |
1,3410 |
|
HKD |
Dolar hong kong |
10,2264 |
|
NZD |
Dolar nowozelandzki |
1,7666 |
|
SGD |
Dolar singapurski |
1,7277 |
|
KRW |
Won |
1 516,74 |
|
ZAR |
Rand |
8,9584 |
|
CNY |
Yuan renminbi |
8,7598 |
|
HRK |
Kuna chorwacka |
7,3864 |
|
IDR |
Rupia indonezyjska |
11 894,14 |
|
MYR |
Ringgit malezyjski |
4,1173 |
|
PHP |
Peso filipińskie |
58,342 |
|
RUB |
Rubel rosyjski |
40,4468 |
|
THB |
Bat tajlandzki |
39,675 |
|
BRL |
Real |
2,2349 |
|
MXN |
Peso meksykańskie |
16,3017 |
|
INR |
Rupia indyjska |
59,5000 |
(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.
|
22.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 349/4 |
Nowa strona narodowa obiegowych monet euro
2010/C 349/03
Strona narodowa nowej obiegowej monety okolicznościowej o nominale 2 euro wyemitowanej przez Luksemburg
Obiegowe monety euro mają status prawnego środka płatniczego w całej strefie euro. W celu poinformowania podmiotów obracających monetami, a także ogółu społeczeństwa, Komisja ogłasza wszystkie nowe wzory monet euro (1). Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 10 lutego 2009 r. (2), państwom członkowskim należącym do strefy euro oraz państwom, które zawarły układ monetarny ze Wspólnotą przewidujący emisję monet euro, przysługuje prawo do emisji okolicznościowych obiegowych monet euro, przy czym emisja ta musi spełniać określone warunki, a w szczególności monety muszą mieć nominał 2 euro. Monety okolicznościowe mają parametry techniczne zwykłych obiegowych monet o nominale 2 euro, lecz na ich stronie narodowej znajduje się wzór okolicznościowy mający istotne symboliczne znaczenie dla danego kraju lub całej Europy.
Państwo emitujące: Luksemburg
Upamiętniane wydarzenie: Pięćdziesięciolecie nadania przez Wielką Księżnę Charlottę jej synowi Janowi tytułu nadzwyczajnego pełnomocnika („lieutenant-représentant”).
Opis motywu: Po prawej stronie wewnętrznej części monety przedstawiony jest wizerunek lewego półprofilu Jego Królewskiej Wysokości Wielkiego Księcia Henryka, spoglądającego w lewo, nachodzący na podobizny Wielkiego Księcia Jana oraz Wielkiej Księżnej Charlotty. Nad tymi trzema głowami umieszczono tekst „LËTZEBUERG”. Powyżej widnieje rok „2011”, ze znakiem mennicy z jednej i znakiem mincerskim z drugiej strony. Pod podobiznami przedstawionych na monecie koronowanych głów mieszczą się ich imiona.
Dwanaście gwiazd flagi europejskiej umieszczonych jest na zewnętrznym otoku monety.
Nakład: 1,4 miliona monet
Data emisji: Styczeń 2011 r.
(1) Zob. Dz.U. C 373 z 28.12.2001, s. 1–30, zawierający odniesienie do wszystkich stron narodowych monet, które zostały wyemitowane w 2002 r.
(2) Zob. konkluzje Rady ds. Gospodarczych i Finansowych z dnia 10 lutego 2009 r. i zalecenie Komisji z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych stron i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52–55).
|
22.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 349/5 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 15 grudnia 2010 r.
zmieniająca decyzję Komisji 2007/320/WE z dnia 22 marca 2007 r. ustanawiającą grupę wyznaczonych przez państwa członkowskie ekspertów w dziedzinie digitalizacji i ochrony zasobów cyfrowych (1) w celu przedłużenia jej okresu ważności
2010/C 349/04
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Prace grupy wyznaczonych przez państwa członkowskie ekspertów w dziedzinie digitalizacji i ochrony zasobów cyfrowych powinny być kontynuowane bez przeszkód do końca roku 2013, z zachowaniem reguł jej funkcjonowania ustanowionych przedmiotową decyzją. |
|
(2) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2007/320/WE, |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł
W art. 7 decyzji 2007/320/WE, „Stosowanie”, rok 2010 zastępuje się rokiem 2013.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2010 r.
W imieniu Komisji
Neelie KROES
Wiceprzewodniczący
(1) Dz.U. L 119 z 9.5.2007, s. 45.
|
22.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 349/6 |
Komunikat Komisji w ramach wdrażania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/142/WE odnoszącej się do urządzeń spalających paliwa gazowe (wersja ujednolicona)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Publikacja tytułów i odniesień do norm zharmonizowanych na mocy dyrektywy)
2010/C 349/05
|
ESO (1) |
Odniesienie i tytuł normy zharmonizowanej (oraz dokument referencyjny) |
Odniesienie do normy zastąpionej |
Data ustania domniemania zgodności normy zastąpionej Przypis 1 |
|
CEN |
EN 26:1997 Gazowe przepływowe ogrzewacze wody do celów sanitarnych, wyposażone w palniki atmosferyczne |
|
|
|
EN 26:1997/A1:2000 |
Przypis 3 |
Termin minął (18.7.2001) |
|
|
EN 26:1997/A2:2004 |
Przypis 3 |
Termin minął (18.11.2009) |
|
|
EN 26:1997/A3:2006 |
Przypis 3 |
Termin minął (30.6.2007) |
|
|
EN 26:1997/AC:1998 |
|
|
|
|
CEN |
EN 30-1-1:2008+A1:2010 Domowe urządzenia do gotowania i pieczenia na paliwo gazowe – Część 1–1: Bezpieczeństwo – Postanowienia ogólne |
EN 30-1-1:2008 Przypis 2.1 |
31.1.2011 |
|
CEN |
EN 30-1-2:1999 Domowe urządzenia do gotowania i pieczenia spalające gaz – Część 1–2: Bezpieczeństwo – Urządzenia wyposażone w piekarnik i/lub opiekacz z wymuszonym obiegiem powietrza |
|
|
|
CEN |
EN 30-1-3:2003+A1:2006 Domowe urządzenia gazowe do gotowania i pieczenia – Część 1–3: Bezpieczeństwo – Urządzenia z płytą grzejną z tworzywa szklano-ceramicznego |
EN 30-1-3:2003 Przypis 2.1 |
Termin minął (30.6.2007) |
|
CEN |
EN 30-1-4:2002 Domowe urządzenia do gotowania i pieczenia spalające gaz – Część 1–4: Bezpieczeństwo – Urządzenia wyposażone w jeden palnik lub kilka palników z automatycznym układem sterowania |
|
|
|
EN 30-1-4:2002/A1:2006 |
Przypis 3 |
Termin minął (30.6.2007) |
|
|
CEN |
EN 30-2-1:1998 Domowe urządzenia gazowe do gotowania i pieczenia – Część 2–1: Racjonalne wykorzystanie energii – Postanowienia ogólne |
|
|
|
EN 30-2-1:1998/A1:2003 |
Przypis 3 |
Termin minął (10.12.2004) |
|
|
EN 30-2-1:1998/A2:2005 |
Przypis 3 |
Termin minął (11.11.2005) |
|
|
EN 30-2-1:1998/A1:2003/AC:2004 |
|
|
|
|
CEN |
EN 30-2-2:1999 Domowe urządzenia do gotowania i pieczenia spalające gaz – Część 2–2: Racjonalne zużycie energii – Urządzenia wyposażone w piekarnik i/lub opiekacz z wymuszonym obiegiem powietrza |
|
|
|
CEN |
EN 88-1:2007 Regulatory ciśnienia i związane z nimi urządzenia zabezpieczające do urządzeń gazowych – Część 1: Regulatory ciśnienia dla ciśnień wlotowych do 500 mbar |
EN 88:1991 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.5.2008) |
|
CEN |
EN 88-2:2007 Regulatory ciśnienia i związane z nimi urządzenia zabezpieczające do urządzeń gazowych – Część 2: Regulatory ciśnienia dla ciśnień wlotowych między 0,5 bar a 5 bar |
|
|
|
CEN |
EN 89:1999 Akumulacyjne ogrzewacze wody opalane gazem do wytwarzania gorącej wody użytku domowego |
|
|
|
EN 89:1999/A1:1999 |
Przypis 3 |
Termin minął (17.10.2000) |
|
|
EN 89:1999/A2:2000 |
Przypis 3 |
Termin minął (18.7.2001) |
|
|
EN 89:1999/A3:2006 |
Przypis 3 |
Termin minął (30.6.2007) |
|
|
EN 89:1999/A4:2006 |
Przypis 3 |
Termin minął (30.6.2007) |
|
|
CEN |
EN 125:2010 Urządzenia nadzoru płomienia do odbiorników spalających gaz – Urządzenia typu termoelektromagnetycznego |
EN 125:1991 Przypis 2.1 |
Data tej publikacji |
|
CEN |
EN 126:2004 Wielofunkcyjne urządzenia sterujące do urządzeń spalających gaz |
EN 126:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (10.12.2004) |
|
CEN |
EN 161:2007 Automatyczne zawory odcinające do palników gazowych i urządzeń gazowych |
EN 161:2001 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.7.2007) |
|
CEN |
EN 203-1:2005+A1:2008 Gastronomiczne urządzenia kuchenne na paliwo gazowe – Część 1: Ogólne zasady bezpieczeństwa |
EN 203-1:2005 Przypis 2.1 |
Termin minął (18.11.2009) |
|
CEN |
EN 203-2-1:2005 Gastronomiczne urządzenia kuchenne na paliwo gazowe – Część 2–1: Wymagania szczególne – Palniki odkryte i palniki do woków |
EN 203-2:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.2008) |
|
CEN |
EN 203-2-2:2006 Gastronomiczne urządzenia kuchenne na paliwo gazowe – Część 2–2: Wymagania szczególne – Piekarniki |
EN 203-2:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.2008) |
|
CEN |
EN 203-2-3:2005 Urządzenia gazowe dla zakładów zbiorowego żywienia – Część 2–3: Wymagania szczegółowe – Kotły warzelne |
EN 203-2:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.2008) |
|
CEN |
EN 203-2-4:2005 Urządzenia gazowe dla zakładów zbiorowego żywienia – Część 2–4: Wymagania szczegółowe – Frytkownice |
EN 203-2:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.2008) |
|
CEN |
EN 203-2-6:2005 Urządzenia gazowe dla zakładów zbiorowego żywienia – Część 2–6: Wymagania szczegółowe – Podgrzewacze wody do napojów |
EN 203-2:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.2008) |
|
CEN |
EN 203-2-7:2007 Urządzenia gazowe dla zakładów zbiorowego żywienia – Część 2–7: Wymagania szczególne – Opiekacze i rożna bezkontaktowe |
EN 203-2:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.2008) |
|
CEN |
EN 203-2-8:2005 Urządzenia gazowe dla zakładów zbiorowego żywienia – Część 2–8: Wymagania szczegółowe – Kuchnie do dużych patelni i paelli |
EN 203-2:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.2008) |
|
CEN |
EN 203-2-9:2005 Urządzenia gazowe dla zakładów zbiorowego żywienia – Część 2–9: Wymagania szczegółowe – Płyty żarowe, płyty grzejne i opiekacze kontaktowe |
EN 203-2:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.2008) |
|
CEN |
EN 203-2-10:2007 Urządzenia gazowe dla zakładów zbiorowego żywienia – Część 2–10: Wymagania szczegółowe – Opiekacze rożnowe i rusztowe |
EN 203-2:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.2008) |
|
CEN |
EN 203-2-11:2006 Urządzenia gazowe dla zakładów zbiorowego żywienia – Część 2–11: Wymagania szczegółowe – Kuchnie do makaronów |
EN 203-2:1995 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.2008) |
|
CEN |
EN 203-3:2009 Urządzenia gazowe dla zakładów zbiorowego żywienia – Część 3: Materiały i elementy przeznaczone do kontaktu z żywnością i inne aspekty sanitarne |
|
|
|
CEN |
EN 257:2010 Termostaty mechaniczne do urządzeń spalających paliwa gazowe |
EN 257:1992 Przypis 2.1 |
31.12.2010 |
|
CEN |
EN 297:1994 Kotły centralnego ogrzewania opalane gazem – Kotły typu B 11 i B 11BS z palnikami atmosferycznymi o nominalnym obciążeniu cieplnym nie przekraczającym 70 kW |
|
|
|
EN 297:1994/A2:1996 |
Przypis 3 |
Termin minął (29.10.2002) |
|
|
EN 297:1994/A3:1996 |
Przypis 3 |
Termin minął (24.2.1998) |
|
|
EN 297:1994/A5:1998 |
Przypis 3 |
Termin minął (31.12.1998) |
|
|
EN 297:1994/A6:2003 |
Przypis 3 |
Termin minął (23.12.2003) |
|
|
EN 297:1994/A4:2004 |
Przypis 3 |
Termin minął (11.6.2005) |
|
|
EN 297:1994/A2:1996/AC:2006 |
|
|
|
|
CEN |
EN 298:2003 Automatyczne układy sterowania przeznaczone do palników gazowych i urządzeń spalających paliwa gazowe, z wentylatorem lub bez wentylatora |
EN 298:1993 Przypis 2.1 |
Termin minął (30.9.2006) |
|
CEN |
EN 303-3:1998 Kotły grzewcze – Część 3: Kotły grzewcze na paliwa gazowe – Konstrukcje zespolone – Kocioł i palnik |
|
|
|
EN 303-3:1998/A2:2004 |
Przypis 3 |
Termin minął (11.6.2005) |
|
|
EN 303-3:1998/AC:2006 |
|
|
|
|
CEN |
EN 303-7:2006 Kotły grzewcze – Część 7: Gazowe kotły grzewcze wyposażone w palniki nadmuchowe o nominalnej mocy nieprzekraczającej 1 000 kW |
|
|
|
CEN |
EN 377:1993 Smary stosowane w odbiornikach zasilanych gazami palnymi i we współdziałających urządzeniach sterujących z wyłączeniem smarów przeznaczonych do stosowania w procesach technologicznych |
|
|
|
EN 377:1993/A1:1996 |
Przypis 3 |
Termin minął (11.6.2005) |
|
|
CEN |
EN 416-1:2009 Gazowe jednopalnikowe promienniki niskotemperaturowe do stosowania w pomieszczeniach niemieszkalnych – Część 1: Bezpieczeństwo |
EN 416-1:1999 Przypis 2.1 |
Termin minął (18.11.2009) |
|
CEN |
EN 416-2:2006 Gazowe jednopalnikowe promienniki niskotemperaturowe do stosowania w pomieszczeniach niemieszkalnych – Część 2: Racjonalne zużycie energii |
|
|
|
CEN |
EN 419-1:2009 Gazowe promienniki wysokotemperaturowe do pomieszczeń niemieszkalnych – Część 1: Bezpieczeństwo |
EN 419-1:1999 Przypis 2.1 |
Termin minął (18.11.2009) |
|
CEN |
EN 419-2:2006 Gazowe promienniki wysokotemperaturowe do pomieszczeń niemieszkalnych – Część 2: Racjonalne zużycie energi |
|
|
|
CEN |
EN 437:2003+A1:2009 Gazy do badań – Ciśnienia próbne – Kategorie urządzeń |
EN 437:2003 Przypis 2.1 |
Termin minął (18.11.2009) |
|
CEN |
EN 449:2002+A1:2007 Wymagania dotyczące urządzeń zasilanych skroplonymi gazami węglowodorowymi C3–C4 – Domowe ogrzewacze pomieszczeń bez odprowadzenia spalin (łącznie z ogrzewaczami o dyfuzyjnym spalaniu katalitycznym) |
EN 449:2002 Przypis 2.1 |
Termin minął (23.12.2008) |
|
CEN |
EN 461:1999 Wymagania dotyczące specjalizowanych urządzeń zasilanych skroplonymi gazami węglowodorowymi C3–C4 – Ogrzewacze pomieszczeń niemieszkalnych bez odprowadzenia spalin o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 10 kW |
|
|
|
EN 461:1999/A1:2004 |
Przypis 3 |
Termin minął (10.12.2004) |
|
|
CEN |
EN 483:1999 Kotły centralnego ogrzewania opalane gazem – Kotły typu C o nominalnym obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 70 kW |
|
|
|
EN 483:1999/A2:2001 |
Przypis 3 |
Termin minął (31.1.2002) |
|
|
EN 483:1999/A2:2001/AC:2006 |
|
|
|
|
CEN |
EN 484:1997 Wymagania dotyczące specjalizowanych urządzeń zasilanych skroplonymi gazami węglowodorowymi C3–C4 – Stojakowe płyty grzewcze, łącznie z płytami grzewczymi wyposażonymi w opiekacz rusztowy do użytku na wolnym powietrzu |
|
|
|
CEN |
EN 497:1997 Wymagania dotyczące specjalizowanych urządzeń zasilanych skroplonymi gazami węglowodorowymi C3–C4 – Uniwersalne urządzenia do gotowania na wolnym powietrzu |
|
|
|
CEN |
EN 498:1997 Wymagania dotyczące specjalizowanych urządzeń zasilanych skroplonymi gazami węglowodorowymi C3–C4 – Opiekacze rożnowe do użytku na wolnym powietrzu |
|
|
|
EN 498:1997/AC:2000 |
|
|
|
|
CEN |
EN 509:1999 Urządzenia gazowe z dekoracyjnym efektem spalania |
|
|
|
EN 509:1999/A1:2003 |
Przypis 3 |
Termin minął (31.12.2003) |
|
|
EN 509:1999/A2:2004 |
Przypis 3 |
Termin minął (30.6.2005) |
|
|
CEN |
EN 521:2006 Wymagania dotyczące urządzeń spalających skroplone gazy węglowodorowe (C3–C4) – Przenośne urządzenia gazowe o ciśnieniu zasilania równym prężności par gazów skroplonych |
EN 521:1998 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.8.2006) |
|
CEN |
EN 525:2009 Gazowe bezprzeponowe ogrzewacze powietrza z wymuszoną konwekcją do ogrzewania pomieszczeń niemieszkalnych o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 300 kW |
EN 525:1997 Przypis 2.1 |
Termin minął (30.11.2009) |
|
CEN |
EN 549:1994 Materiały gumowe do uszczelnienia i membrany stosowane w urządzeniach gazowych i osprzęcie instalacji gazowej |
EN 291:1992 EN 279:1991 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.12.1995) |
|
CEN |
EN 613:2000 Konwekcyjne ogrzewacze pomieszczeń opalane gazem |
|
|
|
EN 613:2000/A1:2003 |
Przypis 3 |
Termin minął (23.12.2003) |
|
|
CEN |
EN 621:2009 Gazowe ogrzewacze powietrza z wymuszoną konwekcją do ogrzewania pomieszczeń, z wyłączeniem pojedynczych mieszkań, o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 300 kW, bez wentylatora wspomagającego doprowadzenie powietrza do spalania i/lub odprowadzenie spalin |
EN 621:1998 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.5.2010) |
|
CEN |
EN 624:2000 Wymagania dotyczące specjalizowanych urządzeń zasilanych skroplonymi gazami węglowodorowymi C3–C4 – Ogrzewacze pomieszczeń z zamkniętym spalaniem przeznaczone do pojazdów i łodzi |
|
|
|
EN 624:2000/A2:2007 |
Przypis 3 |
Termin minął (5.6.2009) |
|
|
CEN |
EN 625:1995 Kotły centralnego ogrzewania opalane gazem – Specjalne wymagania dotyczące kotłów dwufunkcyjnych o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 70 kW pracujących w trybie wytwarzania ciepłej wody do użytku domowego |
|
|
|
CEN |
EN 656:1999 Kotły centralnego ogrzewania opalane gazem – Kotły typu B o nominalnym obciążeniu cieplnym większym niż 70 kW lecz nieprzekraczającym 300 kW |
|
|
|
EN 656:1999/A1:2006 |
Przypis 3 |
Termin minął (18.11.2009) |
|
|
CEN |
EN 676:2003+A2:2008 Automatyczne palniki z wymuszonym nadmuchem do paliw gazowych |
EN 676:2003 Przypis 2.1 |
Termin minął (30.6.2010) |
|
EN 676:2003+A2:2008/AC:2008 |
|
|
|
|
CEN |
EN 677:1998 Kotły centralnego ogrzewania opalane gazem – Specjalne wymagania dotyczące kotłów kondensacyjnych o znamionowym obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 70 kW |
|
|
|
CEN |
EN 732:1998 Wymagania dotyczące specjalizowanych urządzeń zasilanych skroplonymi gazami węglowodorowymi C3–C4 – Chłodziarki absorpcyjne |
|
|
|
CEN |
EN 751-1:1996 Środki uszczelniające do metalowych połączeń gwintowych będących w kontakcie z gazami 1., 2. i 3. rodziny i wodą gorącą – Część 1: Anaerobowe środki uszczelniające |
|
|
|
CEN |
EN 751-2:1996 Środki uszczelniające do metalowych połączeń gwintowych będących w kontakcie z gazami 1., 2. i 3. rodziny i wodą gorącą – Część 2: Nietwardniejące środki uszczelniające |
|
|
|
CEN |
EN 751-3:1996 Środki uszczelniające do metalowych połączeń gwintowych będących w kontakcie z gazami 1., 2. i 3. rodziny i wodą gorącą – Część 3: Niespiekane taśmy PTFE |
|
|
|
EN 751-3:1996/AC:1997 |
|
|
|
|
CEN |
EN 777-1:2009 Gazowe wielopalnikowe układy promienników niskotemperaturowych stosowane w pomieszczeniach niemieszkalnych – Część 1: Układ D – Bezpieczeństwo |
EN 777-1:1999 Przypis 2.1 |
Termin minął (18.11.2009) |
|
CEN |
EN 777-2:2009 Gazowe wielopalnikowe układy promienników niskotemperaturowych stosowane w pomieszczeniach niemieszkalnych – Część 2: Układ E – Bezpieczeństwo |
EN 777-2:1999 Przypis 2.1 |
Termin minął (18.11.2009) |
|
CEN |
EN 777-3:2009 Gazowe wielopalnikowe układy promienników niskotemperaturowych stosowane w pomieszczeniach niemieszkalnych – Część 3: Układ F – Bezpieczeństwo |
EN 777-3:1999 Przypis 2.1 |
Termin minął (18.11.2009) |
|
CEN |
EN 777-4:2009 Gazowe wielopalnikowe układy promienników niskotemperaturowych stosowane w pomieszczeniach niemieszkalnych – Część 4: Układ H – Bezpieczeństwo |
EN 777-4:1999 Przypis 2.1 |
Termin minął (18.11.2009) |
|
CEN |
EN 778:2009 Ogrzewacze pomieszczeń mieszkalnych z wymuszoną konwekcją opalane gazem, o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 70 kW, bez wentylatora do wspomagania doprowadzenia powietrza do spalania i/lub odprowadzenia spalin |
EN 778:1998 Przypis 2.1 |
Termin minął (6.5.2010) |
|
CEN |
EN 1020:2009 Gazowe ogrzewacze powietrza z wymuszoną konwekcją do ogrzewania pomieszczeń niemieszkalnych o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 300 kW z wentylatorem wspomagającym doprowadzenie powietrza do spalania lub odprowadzenie spalin |
EN 1020:1997 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.5.2010) |
|
CEN |
EN 1106:2010 Kurki i zawory uruchamiane ręcznie przeznaczone do urządzeń spalających gaz |
EN 1106:2001 Przypis 2.1 |
Data tej publikacji |
|
CEN |
EN 1196:1998 Gazowe ogrzewacze pomieszczeń mieszkalnych i niemieszkalnych – Wymagania dodatkowe dotyczące ogrzewaczy kondensacyjnych |
|
|
|
CEN |
EN 1266:2002 Gazowe ogrzewacze konwekcyjne wyposażone w wentylator wspomagający doprowadzenie powietrza do spalania i/lub odprowadzenie spalin |
|
|
|
EN 1266:2002/A1:2005 |
Przypis 3 |
Termin minął (28.2.2006) |
|
|
CEN |
EN 1319:2009 Gazowe ogrzewacze pomieszczeń mieszkalnych z wymuszoną konwekcją, z palnikami nadmuchowymi, o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 70 kW |
EN 1319:1998 Przypis 2.1 |
Termin minął (30.6.2010) |
|
CEN |
EN 1458-1:1999 Domowe suszarki bębnowe z bezpośrednim grzaniem gazowym typu B22D i B23D o nominalnym obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 6 kW – Część 1: Bezpieczeństwo |
|
|
|
CEN |
EN 1458-2:1999 Domowe suszarki bębnowe z bezpośrednim grzaniem gazowym typu B22D i B23D o nominalnym obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 6 kW – Część 2: Racjonalne zużycie energii |
|
|
|
CEN |
EN 1596:1998 Wymagania dotyczące specjalizowanych urządzeń zasilanych skroplonymi gazami węglowodorowymi C3–C4 – Ruchome i przenośne ogrzewacze z wymuszoną konwekcją do pomieszczeń niemieszkalnych |
|
|
|
EN 1596:1998/A1:2004 |
Przypis 3 |
Termin minął (10.12.2004) |
|
|
CEN |
EN 1643:2000 Układy kontroli szczelności automatycznych zaworów odcinających stosowanych do palników i urządzeń gazowych |
|
|
|
CEN |
EN 1854:2010 Czujniki ciśnienia do palników gazowych i urządzeń spalających gaz |
EN 1854:2006 Przypis 2.1 |
31.5.2012 |
|
CEN |
EN 12067-1:1998 Urządzenia sterujące dopływem powietrza przeznaczone do palników gazowych i odbiorników spalających gaz – Część 1: Urządzenia typu pneumatycznego |
|
|
|
EN 12067-1:1998/A1:2003 |
Przypis 3 |
Termin minął (23.12.2003) |
|
|
CEN |
EN 12067-2:2004 Urządzenia sterujące dopływem powietrza przeznaczone do palników gazowych i odbiorników spalających gaz – Część 2: Urządzenia typu elektronicznego |
|
|
|
CEN |
EN 12078:1998 Regulatory punktu zerowego przeznaczone do palników gazowych i odbiorników spalających gaz |
|
|
|
CEN |
EN 12244-1:1998 Pralki z bezpośrednim grzaniem gazowym o nominalnym obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 20 kW – Część 1: Bezpieczeństwo |
|
|
|
CEN |
EN 12244-2:1998 Pralki z bezpośrednim grzaniem gazowym o nominalnym obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 20 kW – Część 2: Racjonalne zużycie energii |
|
|
|
CEN |
EN 12309-1:1999 Urządzenia klimatyzacyjne absorpcyjne i adsorpcyjne i/lub wyposażone w pompy ciepła, zasilane gazem, o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 70 kW – Część 1: Bezpieczeństwo |
|
|
|
CEN |
EN 12309-2:2000 Urządzenia klimatyzacyjne absorpcyjne i adsorpcyjne i/lub wyposażone w pompy ciepła, zasilane gazem, o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 70 kW – Część 2: Racjonalne zużycie energii |
|
|
|
CEN |
EN 12669:2000 Dmuchawy gorącego powietrza z bezpośrednim grzaniem gazowym przeznaczone do szklarni oraz uzupełniającego ogrzewania pomieszczeń niemieszkalnych |
|
|
|
CEN |
EN 12752-1:1999 Gazowe suszarki bębnowe typu B o nominalnym obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 20 kW – Część 1: Bezpieczeństwo |
|
|
|
CEN |
EN 12752-2:1999 Gazowe suszarki bębnowe typu B o nominalnym obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 20 kW – Część 2: Racjonalne zużycie energii |
|
|
|
CEN |
EN 12864:2001 Nienastawne reduktory niskiego ciśnienia o maksymalnym ciśnieniu wypływowym nieprzekraczającym 200 mbar i o przepustowości nieprzekraczającej 4 kg/h oraz współdziałające urządzenia zabezpieczające, stosowane do butanu, propanu lub ich mieszaniny |
|
|
|
EN 12864:2001/A1:2003 |
Przypis 3 |
Termin minął (10.12.2004) |
|
|
EN 12864:2001/A2:2005 |
Przypis 3 |
Termin minął (28.2.2006) |
|
|
EN 12864:2001/A3:2009 |
Przypis 3 |
Termin minął (28.2.2010) |
|
|
CEN |
EN 13278:2003 Gazowe ogrzewacze pomieszczeń z otwartą komorą spalania instalowane oddzielnie |
|
|
|
CEN |
EN 13611:2007 Urządzenia zabezpieczające i sterujące do palników gazowych i odbiorników spalających gaz – Wymagania ogólne |
EN 13611:2000 Przypis 2.1 |
Termin minął (31.5.2008) |
|
CEN |
EN 13785:2005+A1:2008 Reduktory o wydajności przepływowej do 100 kg/h włącznie i maksymalnym nominalnym ciśnieniu wylotowym do 4 bar włącznie, nieuwzględnione w EN 12864, oraz związane z nimi urządzenia zabezpieczające, przeznaczone do butanu, propanu lub ich mieszanin |
EN 13785:2005 Przypis 2.1 |
Termin minął (5.6.2009) |
|
CEN |
EN 13786:2004+A1:2008 Automatyczne zawory zmiennego obciążenia o maksymalnym ciśnieniu wylotowym do 4 bar włącznie i wydajności do 100 kg/h włącznie oraz związane z nimi urządzenia zabezpieczające, przeznaczone do butanu, propanu lub ich mieszanin |
EN 13786:2004 Przypis 2.1 |
Termin minął (5.6.2009) |
|
CEN |
EN 13836:2006 Kotły centralnego ogrzewania opalane gazem – Kotły typu B o nominalnym obciążeniu cieplnym większym niż 300 kW lecz nieprzekraczającym 1 000 kW |
|
|
|
CEN |
EN 14438:2006 Ogrzewacze konwekcyjne opalane gazem do ogrzewania wiecej niż jednego pomieszczenia |
|
|
|
CEN |
EN 14543:2005+A1:2007 Wymagania dotyczące urządzeń spalających skroplone gazy węglowodorowe (C3–C4) – Parasolowe ogrzewacze tarasów – Promienniki bez przewodu spalinowego stosowane na wolnym powietrzu lub w przestrzeni dobrze przewietrzanej |
EN 14543:2005 Przypis 2.1 |
Termin minął (24.5.2008) |
|
CEN |
EN 14829:2007 Gazowe ogrzewacze pomieszczeń, instalowane oddzielnie bez odprowadzenia spalin, o znamionowym obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 6 kW |
|
|
|
CEN |
EN 15033:2006 Akumulacyjne ogrzewacze wody zamkniętego spalania zasilane skroplonym gazem węglowodorowym (LPG), wytwarzające gorącą wodę do celów sanitarnych, stosowane w pojazdach i łodziach |
|
|
|
EN 15033:2006/AC:2008 |
|
|
|
Przypis 1: |
Data ustania domniemania zgodności jest zasadniczo datą wycofania („dw”) określoną przez europejskie organizacje normalizacyjne. Zwraca się jednak uwagę użytkowników tych norm na fakt, że w niektórych szczególnych przypadkach data ustania i data domniemania mogą nie być tożsame. |
|
Przypis 2.1: |
Nowa (lub zmieniona) norma ma taki sam zakres, jak norma zastąpiona. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi dyrektywy. |
|
Przypis 2.2: |
Zakres nowej normy jest szerszy od zakresu normy zastąpionej. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi dyrektywy. |
|
Przypis 2.3: |
Zakres nowej normy jest węższy od zakresu normy zastąpionej. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej (częściowo) z wymogami zasadniczymi dyrektywy w odniesieniu do produktów, które obejmuje zakres nowej normy. Domniemanie zgodności z wymogami zasadniczymi dyrektywy w odniesieniu do produktów, które nadal obejmuje zakres normy zastąpionej (częściowo), a których nie obejmuje zakres nowej normy, pozostaje bez zmian. |
|
Przypis 3: |
W przypadku zmian, normą, do której dokonuje się odniesienia jest EN CCCCC:YYYY, z wcześniejszymi zmianami, o ile takie miały miejsce, oraz nowa przytoczona zmiana. Zastąpiona norma (kolumna 3) składa się zatem z EN CCCCC:YYYY z wcześniejszymi zmianami, o ile takie miały miejsce, ale nowa przytoczona zmiana nie wchodzi w jej skład. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi dyrektywy. |
UWAGA:
|
— |
Wszelkie informacje na temat dostępności norm można uzyskać w europejskich organizacjach normalizacyjnych lub w krajowych organach normalizacyjnych, których lista znajduje się w załączniku do dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, zmienionej dyrektywą 98/48/WE. |
|
— |
Europejskie organizacje normalizacyjne przyjmują zharmonizowane normy w języku angielskim (CEN i CENELEC publikują je również w języku francuskim i niemieckim). Następnie krajowe organy normalizacyjne tłumaczą tytuły zharmonizowanych norm na wszystkie pozostałe wymagane języki urzędowej Unii Europejskiej. Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za poprawność tytułów zgłoszonych do publikacji w Dzienniku Urzędowym. |
|
— |
Publikacja odniesień w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nie oznacza, że normy są dostępne we wszystkich językach Wspólnoty. |
|
— |
Lista ta zastępuje wszystkie poprzednie listy opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Komisja czuwa nad uaktualnianiem listy. |
|
— |
Więcej informacji na temat zharmonizowanych norm można uzyskać pod następującym adresem: http://ec.europa.eu/enterprise/policies/european-standards/harmonised-standards/index_en.htm |
(1) ESO: Europejskie organizacje normalizacyjne:
|
— |
CEN: Avenue Marnix 17, 1000 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË, Tel. +32 25500811; Faks +32 25500819 (http://www.cen.eu), |
|
— |
Cenelec: Avenue Marnix 17, 1000 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË, Tel. +32 25196871; Faks +32 25196919 (http://www.cenelec.eu), |
|
— |
ETSI: 650 route des Lucioles, 06921 Sophia Antipolis, FRANCE, Tel. +33 492944200; Faks +33 493654716 (http://www.etsi.eu). |
|
22.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 349/15 |
Zawiadomienie Komisji w sprawie organu upoważnionego do wydawania świadectw pochodzenia w ramach rozporządzenia (UE) nr 1085/2010
2010/C 349/06
Na mocy rozporządzenia Komisji (UE) nr 1085/2010 z dnia 25 listopada 2010 r., opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 310 z dnia 26 listopada 2010 r., otwarto kontyngent taryfowy na przywóz manioku i słodkiego ziemniaka.
Artykuł 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1085/2010 z dnia 25 listopada 2010 r. przewiduje, że wprowadzenie do swobodnego obrotu produktów przywiezionych w ramach tego kontyngentu podlega obowiązkowi przedłożenia świadectwa pochodzenia.
Następujące organy są uprawnione do wydawania świadectw pochodzenia w ramach tego rozporządzenia:
|
General Administration of Quality Supervision, Inspection and Quarantine of the People's Republic of China (AQSIQ) |
|
9 Madiandonglu |
|
Haidian District |
|
Beijing 100088 |
|
P.R. CHINA |
|
Tel. +86-10-822 60139 |
|
Faks +86-10-822 60139 |
|
22.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 349/16 |
Zawiadomienie Komisji w sprawie organu upoważnionego do wydawania świadectw pochodzenia w ramach rozporządzenia (UE) nr 1085/2010
2010/C 349/07
Na mocy rozporządzenia Komisji (UE) nr 1085/2010 z dnia 25 listopada 2010 r., opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 310 z dnia 26 listopada 2010 r., otwarto kontyngent taryfowy na przywóz skrobi z manioku i słodkiego ziemniaka.
Artykuł 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1085/2010 z dnia 25 listopada 2010 r. przewiduje, że wprowadzenie do swobodnego obrotu produktów przywiezionych w ramach tego kontyngentu podlega obowiązkowi przedłożenia świadectwa pochodzenia.
Następujący organ jest uprawniony do wydawania świadectw pochodzenia w ramach tego rozporządzenia:
|
Department of Foreign Trade |
|
Ministry of Commerce |
|
Bureau of Import-Export Certification |
|
44/100 Nonthaburi 1 Road |
|
Nonthaburi 11000 |
|
THAILAND |
|
Tel. +66 25474829 / 66 25474832 / 66 25474825 |
|
Faks +66 25474757 |
|
E-mail: eximdft@moc.go.th |
|
22.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 349/17 |
Zawiadomienie Komisji w sprawie organu upoważnionego do wydawania świadectw pochodzenia w ramach rozporządzenia (UE) nr 1085/2010
2010/C 349/08
Na mocy rozporządzenia Komisji (UE) nr 1085/2010 z dnia 25 listopada 2010 r., opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 310 z dnia 26 listopada 2010 r., otwarto kontyngent taryfowy na przywóz manioku.
Artykuł 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1085/2010 z dnia 25 listopada 2010 r. przewiduje, że wprowadzenie do swobodnego obrotu produktów przywiezionych w ramach tego kontyngentu podlega obowiązkowi przedłożenia świadectwa pochodzenia.
Następujące organy są uprawnione do wydawania świadectw pochodzenia w ramach tego rozporządzenia:
|
PT. (Persero) Kawasan Berikat Nusantara |
|
Unit Usaha Marunda |
|
(Nusantara bonded zone in Marunda) |
|
Jl. Lampung No 1 Cilincing |
|
Jakarta 14120 |
|
INDONESIA |
|
Tel. +62 2144851525 |
|
Faks +62 2144851431 |
|
E-mail: marunda@kbn.co.id |
|
PT. (Persero) Kawasan Berikat Nusantara |
|
Unit Usaha Tanjung Priok |
|
(Nusantara bonded zone in Tanjung Priok) |
|
Jl. Pelabuhan Nusantara Tanjung Priok |
|
Jakarta 14130 |
|
INDONESIA |
|
Tel. +62 214301183 |
|
Faks +62 2153930513 |
|
E-mail: priok@kbn.co.id |
|
PT. (Persero) Kawasan Berikat Nusantara |
|
Unit Usaha Cakung |
|
(Nusantara bonded zone in Cakung) |
|
Jl. Raya Cakung Cilincing |
|
Tg. Priok |
|
Jakarta 14140 |
|
INDONESIA |
|
Tel. +62 2144820909 EXT 1501 |
|
Faks +62 2144820068 |
|
E-mail: marketing@kbn.co.id |
Weryfikację a posteriori świadectw pochodzenia (z art. 63 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93) (1) prowadzi:
|
Director of Export and Import Facilitation |
|
Directorate General of International Trade |
|
Jl. M.I. Ridwan Rais No 5 |
|
Jakarta 10110 |
|
INDONESIA |
(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.
INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
|
22.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 349/18 |
Wykaz agencji ratingowych zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 w sprawie agencji ratingowych
2010/C 349/09
Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych, agencja ratingowa jest osobą prawną, której działalność zawodowa obejmuje wystawianie ratingów kredytowych. Zgodnie z art. 14 ust. 1 w związku z art. 2 ust. 1 agencje ratingowe z siedzibą na terytorium Unii muszą złożyć wniosek o rejestrację. Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego rejestruje agencję ratingową, jeśli spełnia ona wszystkie wymogi przewidziane w rozporządzeniu w sprawie agencji ratingowych. Rejestracja jest ważna na całym terytorium Unii. Zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia w sprawie agencji ratingowych Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i na swojej stronie internetowej wykaz zarejestrowanych agencji ratingowych. Wykaz ten jest aktualizowany w terminie 30 dni od daty powiadomienia Komisji przez właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego o rejestracji agencji ratingowej.
Rejestracja zgodnie z rozporządzeniem w sprawie agencji ratingowych nie wiąże się z automatycznym uznaniem danej agencji za zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej („ECAI”) zgodnie z częścią 2 załącznika VI do dyrektywy 2006/48/WE.
Ostatnia aktualizacja: […]
|
Nazwa agencji ratingowej |
Adres |
Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego |
Data wydania decyzji przez właściwy organ |
|||
|
Euler Hermes Rating GmbH |
|
Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht (BaFin) |
16.11.2010 |