24.11.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/2

Kursy walutowe euro (1)

23 listopada 2010 r.

2010/C 319/02

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3496
JPY	Jen	112,50
DKK	Korona duńska	7,4553
GBP	Funt szterling	0,84795
SEK	Korona szwedzka	9,3865
CHF	Frank szwajcarski	1,3338
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,2070
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,680
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	275,30
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7096
PLN	Złoty polski	3,9543
RON	Lej rumuński	4,3113
TRY	Lir turecki	1,9920
AUD	Dolar australijski	1,3789
CAD	Dolar kanadyjski	1,3799
HKD	Dolar hong kong	10,4711
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7626
SGD	Dolar singapurski	1,7713
KRW	Won	1 576,84
ZAR	Rand	9,5464
CNY	Yuan renminbi	8,9680
HRK	Kuna chorwacka	7,3970
IDR	Rupia indonezyjska	12 129,30
MYR	Ringgit malezyjski	4,2365
PHP	Peso filipińskie	59,848
RUB	Rubel rosyjski	42,3040
THB	Bat tajlandzki	40,576
BRL	Real	2,3388
MXN	Peso meksykańskie	16,7259
INR	Rupia indyjska	61,5200

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

24.11.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/6

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2010/C 319/06

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006. Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„VINAGRE DEL CONDADO DE HUELVA”

NR WE: ES-PDO-0005-0724-15.10.2008

ChOG ( ) ChNP ( X )

1. Nazwa

„Vinagre del Condado de Huelva”

2. Państwo członkowskie lub państwo trzecie:

Hiszpania

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1. Rodzaj produktu:

Klasa 1.8.

Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.)

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

„Vinagre del Condado de Huelva” jest octem winnym uzyskiwanym w drodze kwaśnej fermentacji wina, podlegającym certyfikacji dokonywanej przez Radę Regulacyjną dla nazwy pochodzenia „Condado de Huelva”.

Wartości uzyskane w analizach chronionych octów muszą mieścić się w następujących przedziałach:

a)	minimalna łączna zawartość kwasu octowego: 70 g/l;

b)	rozpuszczalny suchy ekstrakt: nie mniej niż 1,30 g/l i 1 pkt procentowy kwasu octowego;

c)	zawartość popiołu: między 1 g/l a 7 g/l;

d)	zawartość acetoiny: nie mniej niż 100 mg/l;

e)	zawartość proliny: nie mniej niż 300 mg/l.

Poniżej wskazano maksymalną ilość następujących substancji:

a)	rtęć: 0,05 ppm;

b)	arszenik: 0,5 ppm;

c)	ołów: 0,5 ppm;

d)	miedź i cynk: 10 mg/l;

e)	żelazo: 10 mg/l;

f)	siarczany: 2 g/l, wyrażone jako siarczan potasu;

g)	chlorki: 1 g/l, wyrażone jako chlorek sodu.

Analiza chromatyczna przy zastosowaniu analizy kolorymetrycznej transmisji daje następujące wartości:

a)	maksymalna wartość klarowności (L*): 93 %;

b)	intensywność barwy, wyrażona przez chromatyczność (Cab): większa niż 20 jednostek.

Rodzaje octu

a) Vinagre Condado de Huelva

Ocet otrzymywany w drodze fermentacji kwaśnej wina, certyfikowany z nazwą pochodzenia „Condado de Huelva”, zawierający alkohol resztkowy z zastosowanego wina o objętości nie większej niż 0,5 %.

Ocena organoleptyczna:

Wygląd: barwa o małej intensywności od bladożółtej do bursztynowej, właściwa dla octu Condado de Huelva.

Aromat: aromat octu z nutą winną.

Smak: łagodny winny smak, o odpowiednio wyważonej kwaśności. Długo utrzymujący się w ustach posmak z nutą jabłka otrzymaną dzięki zastosowaniu odmiany winogron Zalema.

b) Vinagre Viejo Condado de Huelva

„Vinagre del Condado de Huelva” dojrzewa w dębowych beczkach lub kadziach. Ocet wzbogacany jest winami likierowymi oraz gatunkowymi winami likierowymi noszącymi nazwę pochodzenia Condado; resztkowa zawartość alkoholu z tych win w occie wynosi nie więcej niż 3 % obj.

b)1) Vinagre Viejo Condado de Huelva Solera.

To „Vinagre del Condado de Huelva”, który dojrzewa przy zastosowaniu tradycyjnej metody podzielonego leżakowania „criaderas y soleras”, przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Ocena organoleptyczna:

Wygląd: kolor bursztynowy o odcieniu mahoniowym. Średnia intensywność.

Aromat: aromat octu z nutą suszonych owoców.

Smak: smak winny, na podniebieniu pełny i zrównoważony.

b)2) Vinagre Viejo Condado de Huelva Reserva.

To „Vinagre del Condado de Huelva”, który dojrzewa przy zastosowaniu tradycyjnej metody podzielonego leżakowania „criaderas y soleras”, przez okres nie krótszy niż dwa lata.

Ocena organoleptyczna:

Wygląd: nasycony kolor mahoniowy z odcieniami bursztynu.

Aromat: bardzo intensywny aromat octu o posmaku dojrzałego wina „Condado de Huelva”, przywodzący na myśl wanilię, suszone figi i rodzynki.

Smak: cierpki, bardzo kwaśny smak na podniebieniu.

b)3) Vinagre Viejo Condado de Huelva Añada.

To „Vinagre del Condado de Huelva”, który dojrzewa w dębowych beczkach przez okres nie krótszy niż trzy lata.

Ocena organoleptyczna:

Wygląd: bardzo intensywny mahoniowy kolor współgrający z jedwabistą konsystencją octu.

Aromat: mocny aromat octowy z nutą win likierowych i nadawanym przez beczki posmakiem dębowym.

Smak: pełny, kwaśny, na podniebieniu bogaty i zrównoważony o długim intensywnym posmaku suszonych owoców i przypraw.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

Surowcem wykorzystywanym do produkcji octu jest białe wino lub wino likierowe o nazwie pochodzenia „Condado de Huelva”.

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

—

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Nie dotyczy.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp.:

Nie dotyczy.

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

Etykiety zatwierdzane przez Radę Regulacyjną oraz znaki jakości, które poświadczają, że produkt jest autentyczny, muszą zawierać wyrazy „Vinagre del Condado de Huelva”.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Gminy, na obszarze których produkuje się ocet objęty ChNP „Vinagre del Condado de Huelva”: Almonte, Beas, Bollullos Par del Condado, Bonares, Chucena, Gibraleón, Hinojos, La Palma del Condado, Lucena del Puerto, Manzanilla, Moguer, Niebla, Palos de la Frontera, Rociana del Condado, San Juan del Puerto, Trigueros, Villalba del Alcor i Villarrasa. Równinny obszar rozciąga się wzdłuż rzeki Guadalquivir w dolnym jej biegu i graniczy z Parkiem Narodowym Doñana.

5. Związek z obszarem geograficznym:

5.1. Specyfika obszaru geograficznego:

a) Uwarunkowania przyrodnicze

Octy Condado de Huelva zawdzięczają swoje właściwości przede wszystkim warunkom środowiska naturalnego, w którym są produkowane i w którym dojrzewają. Głęboki i niepowtarzalny wpływ ma na nie również bliskość Parku Narodowego Doñana, uważanego za jedno z płuc Europy. Obszar Condado de Huelva znany jest jako „Entorno de Doñana” (Region Doñana).

Condado de Huelva leży w niecce rzeki Guadalquivir, położonej w południowo-wschodniej ćwiartce prowincji Huelva, rozciągającej się od podnóża gór Sierra de Aracena do wybrzeża i graniczącej z Parkiem Narodowym Doñana.

Krajobraz obszaru, na którym produkowany jest ocet i na którym dojrzewa, jest równinny lub lekko pofałdowany, z kątami nachylenia zboczy nieprzekraczającymi 17 %. Obszar ten położony jest na wysokości od 50 m nad poziomem morza na południu do 180 m n.p.m. na północy. Gleba ma jednolitą gęstość ze względu na żyzne podłoże.

Położenie geograficzne Condado de Huelva decyduje o śródziemnomorskim klimacie tego obszaru, choć za sprawą swojej rzeźby wystawiony jest na wpływy klimatu oceanicznego znad Atlantyku. Klimat jest zatem stosunkowo wilgotny.

—	średnia maksymalna temperatura jest dość stabilna i kształtuje się na poziomie ok. 22,5 °C,

—	średnie minimalne temperatury wynoszą od 9,8 °C do 11,9 °C,

—	średnia roczna temperatura waha się od 15,8 °C do 16,9 °C,

—	opady są zróżnicowane, od 810 mm do 716 mm,

—	średnie faktyczne roczne nasłonecznienie powierzchni wynosi od 3 000 do 3 100 godzin,

—	względna wilgotność waha się między 60 % a 80 %.

b) Uwarunkowania ludzkie

Istnieją dwa rodzaje octu produkowane w Condado de Huelva:

Pierwszy – uzyskiwany w drodze kwaśnej fermentacji wina białego lub wina likierowego o nazwie pochodzenia „Condado de Huelva”, przy zastosowaniu przemysłowych metod fermentacji wgłębnej opartej na kulturach bakteryjnych żyjących w winie przetwarzanym na ocet. Proces fermentacji obejmuje ciągłe nasycanie wina drobnymi pęcherzykami powietrza.

Aby otrzymać tego typu ocet „Vinagre Condado de Huelva”, fermentacja musi odbywać się w temperaturze między 28 °C a 33 °C, a dodatkowo potrzebne jest napowietrzenie o odpowiednim stopniu intensywności powietrzem odpowiedniej jakości.

Drugi rodzaj – „Vinagre Viejo” jest wytwarzany z „Vinagre del Condado de Huelva”. Produkuje się go w trzech odmianach w zależności od rodzaju i okresu dojrzewania: „Vinagre Viejo Solera”, „Viejo Reserva Vinagre” i „Vinagre Viejo Añada”.

Zarówno „Vinagre Viejo Solera”, jak i „Viejo Reserva Vinagre” dojrzewają przy zastosowaniu tradycyjnego dynamicznego systemu podzielonego leżakowania „criaderas y soleras”, w którym baryłki lub beczki z amerykańskiego dębu są układane w piramidy. Najmłodszy ocet jest mieszany z najstarszym, „sącząc się” z beczek z najwyższego rzędu stosu, nazywanego „criadera”, do najniższego, nazywanego „solera”, z którego ocet jest odciągany. Pozostała w baryłkach lub beczkach pusta przestrzeń jest następnie uzupełniana następnym najstarszym octem i tak dalej. Proces odciągania i „sączenia” jest znany jako „correr escalas”; w ten sposób otrzymuje się ocet, w skład którego wchodzą różne roczniki win, co stanowi o jednolitości produktu końcowego. Unikalną cechą octu „Condado de Huelva” jest to, że w całym procesie dojrzewania, aż do ekstrakcji, dodaje się lub stosuje wino likierowe lub gatunkowe wino likierowe o nazwie pochodzenia „Condado de Huelva”. Ma to na celu wzbogacenie octu, ułatwiając w ten sposób utlenianie podczas procesu dojrzewania, poprawę bukietu octu przez tworzenie estrów i odżywianie bakterii kwasu octowego w alkoholu, który pochodzi z tych win likierowych oraz gatunkowych win likierowych, w celu zapobieżenia pogorszeniu już utworzonego kwasu octowego.

„Vinagre Viejo Solera” dojrzewa przez co najmniej sześć miesięcy w dębowych baryłkach lub beczkach, a „Vinagre Viejo Reserva” przez co najmniej dwadzieścia cztery miesiące.

„Vinagre Viejo Añada”, w przeciwieństwie do „Vinagre Viejo Solera” i „Vinagre Viejo Reserva” dojrzewa przy zastosowaniu tradycyjnej metody „Añadas” przez okres co najmniej trzydziestu sześciu miesięcy. W tym przypadku ocet dojrzewa w baryłkach lub beczkach, do których może być dodawane tylko wino likierowe lub gatunkowe wino likierowe. Ocet ten jest wytwarzany z win pochodzących z jednego rocznika, a mieszanie jest niedozwolone; jego cechy są typowe dla danego rocznika. Podobnie jak w przypadku systemu podzielonego leżakowania „criaderas y soleras”, dodawanie wina likierowego i gatunkowego wina likierowego w okresie dojrzewania nadaje unikalne cechy produktowi końcowemu.

Pomieszczenia, gdzie dojrzewa ocet są takie, aby przez cały rok utrzymać stałą temperaturę między 15 °C a 18 °C, najwyższy stopień względnej wilgotności (między 60 % i 80 %), dobrą wentylację i odpowiednie zorientowanie beczek. Osiąga się to w pomieszczeniach z wysokimi sufitami i odpowiednio ukierunkowanymi oknami oraz dzięki skrapianiu wodą glinianych podłóg w okresie wysokich temperatur; wszystko to ma za zadanie stworzyć mikroklimat, który zapewnia optymalne warunki podczas dojrzewania octu.

Baryłki lub beczki z amerykańskiego dębu używane w Condado de Huelva odgrywają zasadniczą rolę w poprawie jakości octu podczas procesu dojrzewania. Porowatość dębu pozwala, by ocet wchodził w reakcję z tlenem z powietrza i utleniał się, co sprzyja dojrzewaniu. Objętość tlenu, który przechodzi przez drewno, szacuje się na 25 cm3/l rocznie. Wszystko zależy od grubości i rodzaju drewna.

Podczas dojrzewania następują zmiany w składzie chemicznym octu, które pociągają za sobą zmiany jego właściwości. Procesy te obejmują:

—	odparowanie,

—	bezpośrednią ekstrakcję z drewna,

—	reakcje składników drewna i dojrzewającego octu,

—	reakcje składników dojrzewającego octu,

—	procesy chemiczne, takie jak utlenianie i hydroliza.

5.2. Specyfika produktu:

a) Vinagre Condado de Huelva

Ocet produkowany w drodze kwaśnej fermentacji białego wina lub wina likierowego noszących nazwę pochodzenia „Condado de Huelva”.

Ocena organoleptyczna:

Wygląd: barwa od bladożółtej do bursztynowej o słabym nasyceniu, właściwa dla octu „Vinagre del Condado de Huelva”.

Aromat: aromat octu z nutką wina o nazwie pochodzenia „Condado de Huelva”.

Smak: łagodny winny smak o odpowiednio wyważonej kwaśności. Długi posmak z nutą jabłka nadaną przez winogrona odmiany Zalema.

b) Vinagre Viejo Condado de Huelva

„Vinagre del Condado de Huelva” dojrzewa w dębowych baryłkach lub beczkach i jest wyjątkowy z tego względu, że w procesie dojrzewania jest wzbogacany gatunkowymi i niegatunkowymi winami likierowymi o nazwie pochodzenia „Condado de Huelva”, które nadają mu unikalne cechy i posiada resztkową zawartość alkoholu z tych win nie większą niż 3 % obj.

Istnieją trzy podkategorie tego octu, które różnią się rodzajem i długością okresu dojrzewania.

Ocena organoleptyczna:

Vinagre Viejo Condado de Huelva Solera.

Wygląd: średnionasycony kolor bursztynowy z odcieniem mahoniu.

Aromat: aromat octu z nutą suszonych owoców.

Smak: winny, na podniebieniu pełny i zrównoważony.

Vinagre Viejo Condado de Huelva Reserva.

Wygląd: o bardzo intensywnym kolorze mahoniowym z odcieniem bursztynu.

Aromat: ostry, bardzo octowy z nutą dojrzałego wina Condado de Huelva, przywodzący na myśl wanilię, suszone figi i rodzynki.

Smak: cierpki, bardzo kwaśny smak na podniebieniu.

Vinagre Viejo Condado de Huelva Añada.

Wygląd: bardzo intensywny mahoniowy kolor współgrający z jedwabistą konsystencją octu.

Aromat: silny aromat octu, z nutą win likierowych i posmakiem dębowym nadawanym przez beczki.

Smak: pełny, kwaśny, na podniebieniu zrównoważony. Pozostawia długi intensywny posmak. Przywodzący na myśl suszone owoce i przyprawy.

Analiza chromatyczna octu o chronionej nazwie pochodzenia „Vinagre del Condado de Huelva” za pomocą kolorymetrii daje następujące wartości jako cechy wyróżniające:

a) maksymalna wartość klarowności (L*): 93 %;

b) intensywność barwy, wyrażona przez chromatyczność (Cab): większa niż 20 jednostek.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG):

Swoje cechy wyróżniające „Vinagre del Condado de Huelva” zawdzięcza głównie surowcowi, z którego jest wytwarzany – winu o nazwie pochodzenia „Condado de Huelva”, które zawdzięcza swoje unikalne cechy rodzimej odmianie winogron Zalema, występującej tylko na określonym obszarze geograficznym, a także procesowi produkcji i dojrzewania w Condado de Huelva.

Dodatkowo położenie geograficzne, bliskość oceanu i Parku Narodowego Doñana sprawiają, że na obszarze objętym nazwą pochodzenia panują wysoka względna wilgotność, umiarkowane temperatury i wyższa zawartość tlenu w powietrzu, co sprzyja utlenianiu.

Równinny lub lekko pofałdowany krajobraz ułatwiają przepływ prądów powietrza. Orientacja i architektura pomieszczeń, w których dojrzewa ocet, umożliwia dobrą wentylację, a także sprzyja przenikaniu tlenu przez dębowe baryłki lub beczki.

Warunki klimatyczne mają wpływ na produkcję „Vinagre Viejo”, a także pozwalają na dojrzewanie octu na zamkniętych dziedzińcach budynków wytwórni.

Wartości parametrów określają właściwości octu.

—	resztkowa zawartość alkoholu jest wynikiem wzbogacania octu winami likierowymi i gatunkowymi winami likierowymi certyfikowanymi przez Radę Regulacyjną dla nazwy pochodzenia „Condado de Huelva” i może wynosić do 3 % obj,

—	porowatość drewna używanego do wyrobu beczek i kadzi pozwala, by ocet wchodził w kontakt z tlenem, ułatwiając kwaśną fermentację i dając w rezultacie co najmniej 70 g/l zawartości kwasu lotnego,

—	podczas dojrzewania, objętość octu zmniejsza się wskutek odparowania, co zwiększa ilość suchego ekstraktu, która zwiększa się następnie, gdy substancje pochodzące z drewna i elementów drewnianych reagują z octem,

—	spryskiwanie glinianych podłóg wodą jest praktyką stosowaną w pomieszczeniach, gdzie dojrzewa ocet w celu kontroli wilgotności i temperatury oraz dopilnowania, by pozostały stabilne przez cały proces dojrzewania, sprzyjając dojrzewaniu octu i zmniejszając straty wynikające z parowania,

—	w czasie dojrzewania zawartość ligniny w drewnie zmniejsza się w procesie hydrolizy spowodowanym przez etanol i wodę. Substancje z baryłki lub beczki przechodzą do octu głównie przez hydrolizę, wpływając na jego kolor i aromat uzyskiwane podczas dojrzewania.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006)

(Boletín Oficial de la Junta de Andalucía nr 184 z 16 września 2008 r., s. 29)

http://www.juntadeandalucia.es/agriculturaypesca/portal/opencms-cap/opencms/handle404?exporturi=/agriculturaypesca/portal/export/sites/default/comun/galerias/galeriaDescargas/cap/industrias-agroalimentarias/denominacion-de-origen/Pliegos/Pliego_Vinagre_Condado.pdf&exporturi=/agriculturaypesca/portal/export/sites/default/comun/galerias/galeriaDescargas/cap/industrias-agroalimentarias/denominacion-de-origen/Pliegos/Pliego_Vinagre_Condado.pdf

24.11.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/12

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2010/C 319/07

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„VINAGRE DE JEREZ”

NR WE: ES-PDO-0005-0723-15.10.2008

ChOG ( ) ChNP ( X )

1. Nazwa:

„Vinagre de Jerez”

2. Państwo członkowskie lub kraj trzeci:

Hiszpania

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1. Rodzaj produktu:

Klasa 1.8:

Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.).

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

„Vinagre de Jerez” jest produktem, który powstaje w wyniku fermentacji octowej nadających się do tego celu win wytwarzanych na obszarze produkcji, produkowanym i leżakowanym przy zastosowaniu tradycyjnych metod opisanych w pkt 3.5, posiadającym charakterystyczne cechy organoleptyczne i analityczne opisane poniżej.

Szczególne charakterystyczne cechy analityczne octów objętych chronioną nazwą pochodzenia są następujące:

—	zawartość resztkowa alkoholu nie może przekraczać 3 % objętości; wyjątek stanowią octy z Pedro Ximénez lub z Moscatel, w przypadku których nie może ona przekraczać 4 % objętości,

—

całkowita kwasowość wyrażona w zawartości kwasu octowego musi wynosić co najmniej 70 g/l; wyjątek stanowią octy z Pedro Ximénez lub z Moscatel, w przypadku których kwasowość może wynosić 60 g/l; w przypadku octów z rodzaju Gran Reserva minimalna całkowita kwasowość wyrażona w zawartości kwasu octowego musi wynosić 80 g/l,

—	minimalny suchy ekstrakt musi osiągać wartość 1,3 g na litr i na stopień stężenia octu; w przypadku kategorii Vinagre de Jerez Gran Reserva wartość ta musi wynosić co najmniej 2,3 g na litr i na stopień stężenia kwasu octowego,

—	zawartość popiołów musi wynosić 2–7 g/l; wyjątek stanowi kategoria Vinagre de Jerez Gran Reserva, w przypadku której musi ona wynosić 4–8 g/l,

—	maksymalna zawartość siarczanów wynosi 3,5 g/l,

—	w przypadku „Vinagre de Jerez” z Pedro Ximénez lub z Moscatel zawartość substancji redukujących pochodzących z win tych dwóch odmian musi wynosić co najmniej 60 g/l.

Octy objęte ChNP „Vinagre de Jerez” mają kolor od patynowanego złota po mahoniowy, i są gęste i oleiste. Ich zapach, w którym wyczuwa się lekką nutę alkoholu, jest intensywny, z przewagą nut winnych i drzewnych. Octy te są kwaśne, ale ich smak jest przyjemny i na długo pozostaje w ustach.

W zależności od czasu leżakowania, jakiemu podlegają octy objęte ochroną, wyróżniamy następujące kategorie:

a)	Vinagre de Jerez: ocet objęty tą ChNP leżakuje co najmniej przez sześć miesięcy;

b)	Vinagre de Jerez Reserva: ocet objęty tą ChNP leżakuje co najmniej przez dwa lata;

c)	Vinagre de Jerez Gran Reserva: ocet objęty tą ChNP leżakuje co najmniej przez dziesięć lat.

Ponadto w zależności od zastosowania win z odpowiednich odmian winorośli należy wyróżnić przedstawione poniżej półsłodkie odmiany „Vinagre de Jerez”, które mogą jednocześnie należeć do każdej z kategorii opisanych powyżej:

—	Vinagre de Jerez al Pedro Ximénez: do octu objętego tą ChNP w okresie leżakowania dodaje się wina z odmiany Pedro Ximénez,

—	Vinagre de Jerez al Moscatel: do octu objętego tą ChNP w okresie leżakowania dodaje się wina z odmiany Moscatel.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

Octy objęte nazwą pochodzenia „Vinagre de Jerez” uzyskuje się wyłącznie w drodze fermentacji octowej „nadających się win”.

W związku z tym surowcem wykorzystywanym do wyrobu octów z Jerez są wina określane jako „nadające się wina”. Pochodzą one z wytwórni wina położonych na obszarze produkcji octu, który pokrywa się z obszarem produkcji win o nazwach pochodzenia Jerez-Xérès-Sherry i Manzanilla – Sanlúcar de Barrameda. Mogą to być:

a)	wina z ostatniego roku o naturalnej objętościowej zawartości alkoholu lub

b)	wina leżakowane po zakończeniu średniego minimalnego okresu leżakowania ustalonego we właściwych im specyfikacjach produktu.

Przy produkcji tych win należy przestrzegać warunków określonych w specyfikacjach produktów winiarskich o tych oznaczeniach, zgodnie z ustalonymi wymogami dotyczącymi pochodzenia winogron z obszaru ChNP oraz z praktykami enologicznymi określonymi w przepisach mających zastosowanie w tej dziedzinie.

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

Nie dotyczy.

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

a) Denaturacja

Każda partia nadającego się wina musi być poddana procesowi denaturacji poprzez częściową fermentację octową w chwili jej umieszczenia w obiektach zarejestrowanej wytwórni przy zastosowaniu octu pochodzącego z zapasów, aby otrzymana mieszanka osiągnęła minimalny stopień stężenia kwasu octowego równy 1°.

b) Fermentacja octowa

Fermentacja octowa polega na przetwarzaniu alkoholu zawartego w winie na kwas octowy pod wpływem działania bakterii octowych. Wyróżnia się dwa procesy wytwarzania „Vinagre de Jerez”:

1)	proces przeprowadzany przez tak zwane „Bodegas de Elaboración de Vinagre”: obiekty przemysłowe dysponujące generatorami octowniczymi, w których surowiec – nadające się wino – przetwarza się na nadający się ocet w drodze procesu fermentacji octowej zachodzącej w warunkach kontrolowanych;

2)	proces przeprowadzany w „Bodegas de Crianza y Expedición de vinagres” polegający na fermentacji octowej zachodzącej w tych samych drewnianych beczkach, w których przebiega proces leżakowania.

c) Leżakowanie lub dojrzewanie

W produkcji octów objętych ochroną niezbędne jest stosowanie specjalnego systemu leżakowania lub dojrzewania. Może to być klasyczny system zwany „criaderas y solera” lub system „de añadas”, w ramach którego nadające się octy leżakują tak długo, jak to konieczne, aby osiągnąć charakterystyczne cechy organoleptyczne i analityczne właściwe dla każdej odmiany octu.

a) Naczynia używane do leżakowania

Wszystkie zapasy octu przeznaczonego do leżakowania należy przechowywać w beczkach drewnianych uprzednio użytych do leżakowania wina, o maksymalnej pojemności 1 000 l. W wyjątkowych przypadkach organ kontrolny może zezwolić również na leżakowanie win w beczkach drewnianych o pojemności większej niż 1 000 l, pod warunkiem że beczki te mają charakter zabytkowy i zostały zarejestrowane przez organ kontrolny przed opublikowaniem specyfikacji produktu.

b) Średni czas leżakowania

Przed wprowadzeniem do obrotu wszystkie octy muszą leżakować co najmniej przez sześć miesięcy. W przypadku „Vinagre de Jerez Reserva” średni minimalny czas leżakowania wynosi dwa lata, a w przypadku „Vinagre de Jerez Gran Reserva” – dziesięć lat.

Octy pochodzące tylko z jednego rocznika, których nie miesza się z octami z innych roczników, mogą otrzymać oznaczenie „añada”, pod warunkiem że czas ich leżakowania wynosi co najmniej dwa lata. Oznaczenie to można stosować razem z innymi informacjami, o których mowa w pkt 3.2, pod warunkiem że wino posiada cechy wymagane w każdym poszczególnym przypadku.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

Naczynia zawierające „Vinagre de Jerez” przeznaczony do bezpośredniego spożycia muszą być wykonane ze szkła lub innych materiałów, które nie zmieniają szczególnych właściwości produktu i których objętość nominalna musi być w dowolnym czasie dopuszczalna w odniesieniu do tego środka spożywczego.

Butelkowanie „Vinagre de Jerez” może odbywać się:

1)	w urządzeniach do butelkowania posiadanych przez przedsiębiorstwa wpisane do rejestru „Bodegas de Crianza y Expedición de Vinagres” lub

2)	w urządzeniach do butelkowania otrzymanych od organu kontrolnego i będących własnością podmiotów gospodarczych zlokalizowanych na obszarze produkcji lub poza nim, które otrzymują od zarejestrowanych przedsiębiorstw niebutelkowany „Vinagre de Jerez” i uczestniczą jedynie w procesie butelkowania.

W obu przypadkach, aby otrzymać takie urządzenie, rozlewnie muszą wykazać organowi kontrolnemu, że wypełniają zobowiązania prawne dotyczące butelkowania octu w każdym regionie i wprowadzenia systemu kontroli jakości zapewniającego całkowitą identyfikowalność i właściwe zastosowanie produktu nabytego od zarejestrowanych wytwórni wina w celu przeprowadzenia jego butelkowania.

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

Etykiety i dodatkowe etykiety butelkowanych octów obowiązkowo muszą zawierać widoczne określenie „Denominación de Origen »Vinagre de Jerez«”. Muszą również zawierać informację o rodzaju danego octu oraz wszelkie informacje ogólne określone w odpowiednich przepisach. Ponadto butelki muszą być oznaczone banderolą dostarczoną przez organ kontrolny. W przeciwnym razie dodatkowe etykiety muszą zawierać znak rozpoznawczy ChNP oraz identyfikacyjny kod alfanumeryczny, zgodnie z normami ustanowionymi przez organ kontrolny.

Zadaniem organu kontrolnego jest dopilnowanie, aby etykiety zawierające chronioną nazwę „Vinagre de Jerez” były zgodne z wymogami zawartymi w specyfikacji produktu i z przepisami dotyczącymi etykietowania produktów o danej nazwie pochodzenia.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Obszar produkcji „Vinagre de Jerez” stanowią grunty należące do gmin Jerez de la Frontera, El Puerto de Santa María, Sanlúcar de Barrameda, Trebujena, Chipiona, Rota, Puerto Real i Chiclana de la Frontera (prowincja Cádiz) oraz Lebrija (prowincja Sevilla), położonych na wschód od 5° 49′ długości geograficznej zachodniej i na południe od 36° 58′ szerokości geograficznej północnej.

Wyżej omówiony obszar produkcji pokrywa się z obszarem produkcji win o nazwach pochodzenia Jerez-Xérès-Sherry i Manzanilla – Sanlúcar de Barrameda.

5. Związek z obszarem geograficznym:

5.1. Specyfika obszaru geograficznego:

Specyfika obszaru geograficznego „Vinagre de Jerez” zależy od czynników historycznych, naturalnych i ludzkich:

a) Czynniki historyczne

W ciągu sięgającej czasów fenickich tysiącletniej historii regionu Xérès uprawa winorośli oraz wytwarzanie wina i octu były głównymi filarami działalności jego mieszkańców. Dzięki położeniu geograficznemu „Marco de Jerez” (regionu, w którym produkuje się xeres) niedaleko portów handlowych o dużym znaczeniu historycznym, takich jak Kadyks lub Sewilla, lokalne wina i octy często stanowiły ładunek statków wywożących towary do obu Ameryk lub do Europy Północnej, a ich leżakowanie mogło odbywać się w beczkach wytwarzanych z drewna dębu amerykańskiego w koloniach zamorskich. System Criaderas y Soleras charakterystyczny dla winiarstwa regionu Xérès wynaleziono niewątpliwie w XVII w., jako odpowiedź na konieczność zaspokojenia stałego popytu na wysokiej jakości wino i ocet niezależnie od powodzenia każdego zbioru.

b) Czynniki naturalne

Omawiany obszar produkcji charakteryzuje się występowaniem terenów równinnych lub lekko pofałdowanych o zboczach, których nachylenie wynosi 10–15 %, z przewagą gleb zwanych „albariza”, miękkich gleb marglowych o dużej zdolności zatrzymywania wilgoci. W skład tych gleb wchodzi węglan wapnia, glina i krzemionka. Klimat jest ciepły, minimalne temperatury w okresie zimowym wynoszą około 5 °C, a maksymalne temperatury w okresie letnim 35 °C. Na obszarze produkcji jest ponad 300 dni słonecznych rocznie, a średnia suma opadów, których większość przypada na listopad, grudzień i marzec, wynosi około 600 l/m2 rocznie. Czynnik ten należy zawsze rozpatrywać w zestawieniu ze zdolnością gleb bielicowych (albarizas) charakterystycznych dla tego regionu do zatrzymywania wilgoci i unikania ewapotranspiracji. Należy również zwrócić uwagę na istotne oddziaływanie na klimat występujących w tym regionie dwóch dominujących wiatrów: suchego i ciepłego wiatru wschodniego (viento de Levante) wiejącego znad lądu i wilgotnego wiatru zachodniego (viento de Poniente) o charakterze łagodzącym, w szczególności w okresie letnim.

c) Czynniki ludzkie

System leżakowania przeważający w przypadku „Vinagre de Jerez”, zwany systemem criaderas y soleras, jest charakterystyczny dla omawianego obszaru produkcji, podobnie jak zastosowanie specjalnej kadzi o silnym zapachu wina wykonanej z drewna dębu amerykańskiego, zwanej „bota”. Architektura również w znacznym stopniu wpływa na szczególny charakter octów o nazwie pochodzenia „Vinagre de Jerez”. Piwnice, w których leżakuje ocet, pokryte są dachem obustronnie spadzistym i mają wysokie sufity, dzięki czemu w ich wnętrzu gromadzi się znaczna ilość powietrza, które łagodzi wpływ wahań temperatur występujących na zewnątrz. Ściany mają zazwyczaj odpowiednią grubość zapewniającą izolację, a okna osadzone na określonej wysokości pozwalają na przepływ powietrza i chłodnych nocnych bryz z zachodu, nie narażając beczek na bezpośredni kontakt ze światłem.

5.2. Specyfika produktu:

Swój specyficzny charakter „Vinagre de Jerez” zawdzięcza przede wszystkim surowcowi, z jakiego jest wytwarzany: nadającym się winom. Obszar produkcji octów pokrywa się z obszarem produkcji win o bardzo szczególnym charakterze, których pewne cechy są wyraźnie dostrzegalne w „Vinagre de Jerez”. Jego gama kolorystyczna zawiera barwy od patynowanego złota po mahoniową, a w zapachu, w którym wyczuwa się lekką nutę alkoholu, przeważają nuty winne i drzewne.

Ponadto panujące w omawianym regionie warunki klimatyczne oraz budowa piwnic, tworząc specyficzny mikroklimat, wpływają na zagęszczanie składników octu przez cały czas trwania procesu leżakowania, dzięki czemu produkt uzyskuje smak, który na długo pozostaje w ustach.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG):

Dzięki wszystkim omówionym cechom związanym z ukształtowaniem terenu, glebą i klimatem winnice położone na tym obszarze produkcji mają wyróżniający się charakter, który wpływa na szczególne właściwości nadających się win i tym samym „Vinagre de Jerez” otrzymywanego z tych win. Wpływ czynników naturalnych na nadające się wina otrzymane ze stosowanych szczepów (Palomino, Moscatel i Pedro Jiménez) jest decydujący. W rejonach ciepłych, takich jak te, które należą do obszaru produkcji „Vinagre de Jerez”, winogrona dojrzewają zwykle szybciej, a bardzo słodki moszcz ma zazwyczaj niską zawartość kwasów. Na omawianym obszarze produkcji całkowity poziom nasłonecznienia w okresie wegetacyjnym jest bardzo wysoki, dzięki czemu owoce prawidłowo się rozwijają i dojrzewają. Ponadto w okresie letnim, który przypada na okres od dojrzewania winogron do zbiorów, na obszarze produkcji występują susze oraz dominujący bardzo ciepły i suchy wiatr wschodni. Wiatr zachodni wiejący znad Atlantyku, w znacznym stopniu wpływający na temperaturę, powoduje w okresie letnim występowanie częstych bryz nocnych, dzięki którym powstają obfite ilości rosy uzupełniającej braki wody, które mogą pogłębiać się ze względu na wysokie nasłonecznienie tego regionu. Kluczową rolę odgrywa również gleba typu albarizas, której wysoka zdolność zatrzymywania wilgoci ułatwia gromadzenie zapasów wody w podglebiu.

Ponadto duży wpływ na właściwości produktu mają również warunki środowiskowe panujące w tym regionie oraz fakt, że do jego wyrobu od niepamiętnych czasów stosuje się mieszankę wyselekcjonowanych drożdży. Rozkład alkoholi i polialkoholi zawartych w winie, możliwy dzięki działaniu drożdży alkoholowych występujących w regionie, w którym wytwarza się xeres (Marco de Jerez), prowadzi do wytworzenia pewnej liczby składników wtórnych oraz do zmiany pierwotnych składników wina: spadku zawartości gliceryny i wzrostu zawartości aldehydów octowych i produktów estryfikacji. Otrzymane aldehydy octowe przekształcają się następnie w aceton, składnik, który w obecności wyższych alkoholi nadaje „Vinagre de Jerez” jego charakterystyczny zapach. Obecność dużej ilości resztkowego alkoholu ma również znaczny wpływ na jakość i specyficzny charakter „Vinagre de Jerez”, ponieważ dzięki niej powstają składniki estryfikowane (głównie octan etylu), które są odpowiedzialne za strukturę octu, nadając mu większą złożoność i równoważąc pierwotne aromaty fermentacji octowej.

Ponadto ocet nabiera swoich charakterystycznych właściwości dzięki dojrzewaniu w beczkach z drewna dębowego w szczególnych warunkach mikroklimatycznych panujących w piwnicach. Rodzaj kadzi używanych do produkcji octu charakteryzuje się doskonałą zdolnością mikroutleniania i pozwala na powolne dojrzewanie octu oraz stopniowe uwalnianie składników podczas leżakowania. Składniki te umożliwiają stabilizację barwników i tworzenie związków polimerowych oraz nadają octowi charakterystyczny kolor od patynowanego złota po mahoniowy, waniliowy aromat oraz zapach prażonej kawy z mlekiem. Hemiceluloza zawarta w drewnie wspomaga stopniowe odparowywanie wody, dzięki czemu zwiększa się ilość suchego ekstraktu i soli mineralnych oraz zawartość popiołów w occie.

System criaderas y soleras, będący najczęściej stosowaną metodą dojrzewania na omawianym obszarze, w znacznym stopniu wpływa na ujednolicenie octów, łagodząc różnice między składnikami pochodzącymi z różnych roczników. Budowa piwnic występujących na obszarze produkcji wyrobu xeres umożliwia utrzymanie warunków mikroklimatycznych i sprzyja nie tylko powolnemu utlenianiu octu, lecz także stwarza optymalne warunki do przechowywania beczek, w których dojrzewa „Vinagre de Jerez”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

http://www.juntadeandalucia.es/agriculturaypesca/portal/export/sites/default/comun/galerias/galeriaDescargas/cap/industrias-agroalimentarias/denominacion-de-origen/Pliegos/pliego_vinagre_jerez.pdf

		ISSN 1725-5228 doi:10.3000/17255228.C_2010.319.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 319

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 53 24 listopada 2010

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Rezolucje, zalecenia i opinie
	OPINIE
	Komisja Europejska
2010/C 319/01	Opinia Komisji z dnia 23 listopada 2010 r. dotycząca planu modyfikacji usuwania odpadów promieniotwórczych powstałych w zakładzie konwersji Comurhex II, znajdującym się w Malvési we Francji, przedłożonego zgodnie z art. 37 Traktatu Euratom	1

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2010/C 319/02	Kursy walutowe euro	2

	INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2010/C 319/03	Informacje o zamknięciu łowisk przekazane przez państwa członkowskie	3

2010/C 319/04	Informacje o zamknięciu łowisk przekazane przez państwa członkowskie	4

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2010/C 319/05	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.6056 – DnB NOR Bank/Bank DnB NORD) – Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	5

	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2010/C 319/06	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	6

2010/C 319/07	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	12

Data i godzina zamknięcia łowiska	18.9.2010
Czas trwania	18.9.2010–31.12.2010
Państwo członkowskie	Niderlandy
Stado lub grupa stad	PLE/03AN.
Gatunek	Gładzica (Pleuronectes platessa)
Obszar	Skagerrak
Rodzaje statków rybackich	—
Numer referencyjny	606518

Data i godzina zamknięcia łowiska	29.5.2010
Czas trwania	29.5.2010–31.12.2010
Państwo członkowskie	Niemcy
Stado lub grupa stad	SRX/2AC4-C
Gatunek	Rajowate (Rajidae)
Obszar	Wody UE obszarów IIa oraz IV
Rodzaje statków rybackich	—
Numer referencyjny	—


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG