ISSN 1725-5228

doi:10.3000/17255228.C_2010.299.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 299

European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Tom 53
5 listopada 2010


Powiadomienie nr

Spis treśći

Strona

 

III   Akty przygotowawcze

 

RADA

 

Rada

2010/C 299/01

Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy wdrażania inteligentnych systemów transportowych w dziedzinie transportu drogowego oraz ich interfejsów z innymi rodzajami transportu (pierwsze czytanie)

1

 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2010/C 299/02

Kursy walutowe euro

3

 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ

 

Komisja Europejska

2010/C 299/03

Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu kumaryny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej

4

 

INNE AKTY

 

Rada

2010/C 299/04

Ogłoszenie dla osób, podmiotów i organów, do których mają zastosowanie środki ograniczające przewidziane we wspólnym stanowisku Rady 2006/795/WPZiB (załącznik II) oraz w rozporządzeniu Rady (WE) nr 329/2007 (załącznik V)

6

 

Komisja Europejska

2010/C 299/05

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

7

PL

 


III Akty przygotowawcze

RADA

Rada

5.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 299/1


Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy wdrażania inteligentnych systemów transportowych w dziedzinie transportu drogowego oraz ich interfejsów z innymi rodzajami transportu (pierwsze czytanie)

2010/C 299/01

Oświadczenie Komisji w sprawie realizacji działań priorytetowych w zakresie inteligentnych systemów transportowych (ITS)

1.

Artykuł 6 ust. 2 tekstu stanowiska Rady po pierwszym czytaniu otrzymuje brzmienie:

2.

Komisja dąży do przyjęcia specyfikacji dotyczących jednego lub większej liczby działań priorytetowych do dnia … (1).

Najpóźniej w terminie 12 miesięcy od przyjęcia niezbędnych specyfikacji dotyczących działania priorytetowego Komisja, w stosownych przypadkach, po przeprowadzeniu oceny skutków obejmującej analizę kosztów i korzyści, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek w sprawie wdrożenia tego działania priorytetowego zgodnie z art. 294 TFUE.

2.

Na podstawie dostępnych obecnie informacji Komisja uważa, że przyjęcie niezbędnych specyfikacji dotyczących działań priorytetowych, o których mowa w art. 3, mogłoby się odbyć zgodnie z następującym orientacyjnym harmonogramem:

Tabela

Orientacyjny harmonogram przyjmowania specyfikacji dotyczących działań priorytetowych

Przedmiot specyfikacji:

Najpóźniej do końca roku:

świadczenie w całej UE usług w zakresie informacji o transporcie multimodalnym zgodnie z art. 3 lit. a)

2014

świadczenie w całej UE usług informacyjnych w czasie rzeczywistym dotyczących ruchu zgodnie z art. 3 lit. b)

2013

dane i procedury dotyczące przekazywania – w miarę możliwości – użytkownikom dróg bezpłatnie minimalnego zakresu powszechnych informacji o ruchu związanych z bezpieczeństwem zgodnie z art. 3 lit. c)

2012

zharmonizowane przepisy dotyczące interoperacyjnej pomocy e-Call w całej UE zgodnie z art. 3 lit. d)

2012

świadczenie usług informacyjnych o pewnych i bezpiecznych miejscach parkingowych dla samochodów ciężarowych i pojazdów użytkowych zgodnie z art. 3 lit. e)

2012

świadczenie usług rezerwacji pewnych i bezpiecznych miejsc parkingowych dla samochodów ciężarowych i pojazdów użytkowych zgodnie z art. 3 lit. f)

2013

Powyższy orientacyjny harmonogram oparty jest na założeniu, że Parlament Europejski i Rada szybko osiągną porozumienie co do dyrektywy w sprawie inteligentnych systemów transportowych w drugim czytaniu na początku roku 2010.

Oświadczenie Komisji w sprawie odpowiedzialności

Wdrażanie i użytkowanie aplikacji i usług w zakresie inteligentnych systemów transportowych może uwidocznić pewne kwestie dotyczące odpowiedzialności, które mogą się stać poważną przeszkodą dla szerokiego upowszechnienia rynkowego niektórych usług w zakresie inteligentnych systemów transportowych. Rozwiązanie tych kwestii jest jednym z działań priorytetowych zaproponowanych przez Komisję w planie działań w zakresie inteligentnych systemów transportowych.

Uwzględniając obowiązujące obecnie prawodawstwo krajowe i wspólnotowe w dziedzinie odpowiedzialności, w szczególności dyrektywę 1999/34/WE, Komisja będzie uważnie śledziła rozwój sytuacji w państwach członkowskich w odniesieniu do wdrażania i użytkowania aplikacji i usług w zakresie inteligentnych systemów transportowych. Jeżeli okaże się to konieczne i właściwe, Komisja opracuje wytyczne dotyczące odpowiedzialności, w szczególności opisujące odpowiedzialność zainteresowanych stron w odniesieniu do wdrażania i użytkowania aplikacji i usług w zakresie inteligentnych systemów transportowych.

Oświadczenie Komisji w sprawie notyfikowania aktów delegowanych

Komisja Europejska przyjmuje do wiadomości, że – oprócz przypadków, w których akt ustawodawczy przewiduje tryb pilny – Parlament Europejski i Rada uważają, że notyfikowanie aktów delegowanych musi uwzględniać okresy spowolnienia prac instytucji (zima, lato i wybory europejskie), tak aby Parlament Europejski i Rada mogły wykonywać swoje prerogatywy w terminach przewidzianych w odnośnych aktach ustawodawczych, i jest gotowa działać w zgodzie z powyższym.

Oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie art. 290 TFUE

Parlament Europejski, Rada i Komisja oświadczają, że przepisy niniejszej dyrektywy nie przesądzają o przyszłym stanowisku tych instytucji w odniesieniu do stosowania art. 290 TFUE lub poszczególnych aktów ustawodawczych zawierających takie przepisy.


(1)  30 miesięcy po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.


IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

5.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 299/3


Kursy walutowe euro (1)

4 listopada 2010 r.

2010/C 299/02

1 euro =


 

Waluta

Kurs wymiany

USD

Dolar amerykański

1,4244

JPY

Jen

115,15

DKK

Korona duńska

7,4547

GBP

Funt szterling

0,87585

SEK

Korona szwedzka

9,2550

CHF

Frank szwajcarski

1,3782

ISK

Korona islandzka

 

NOK

Korona norweska

8,1480

BGN

Lew

1,9558

CZK

Korona czeska

24,408

EEK

Korona estońska

15,6466

HUF

Forint węgierski

272,40

LTL

Lit litewski

3,4528

LVL

Łat łotewski

0,7097

PLN

Złoty polski

3,8958

RON

Lej rumuński

4,2848

TRY

Lir turecki

1,9830

AUD

Dolar australijski

1,4056

CAD

Dolar kanadyjski

1,4269

HKD

Dolar hong kong

11,0404

NZD

Dolar nowozelandzki

1,7889

SGD

Dolar singapurski

1,8280

KRW

Won

1 571,18

ZAR

Rand

9,6600

CNY

Yuan renminbi

9,4915

HRK

Kuna chorwacka

7,3445

IDR

Rupia indonezyjska

12 661,75

MYR

Ringgit malezyjski

4,3916

PHP

Peso filipińskie

60,217

RUB

Rubel rosyjski

43,4300

THB

Bat tajlandzki

42,298

BRL

Real

2,3960

MXN

Peso meksykańskie

17,4046

INR

Rupia indyjska

62,9370


(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.


V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ

Komisja Europejska

5.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 299/4


Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu kumaryny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej

2010/C 299/03

Komisja Europejska („Komisja”) z własnej inicjatywy podjęła decyzję o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu kumaryny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie art. 11 ust 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”). Zakres przeglądu jest ograniczony do zbadania szkody.

1.   Produkt

Produktem objętym przeglądem jest kumaryna pochodząca z Chińskiej Republiki Ludowej, obecnie objęta kodem CN 2932 21 00 („produkt objęty postępowaniem”).

2.   Obowiązujące środki

Obecnie obowiązującym środkiem jest ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 654/2008 (2) na przywóz kumaryny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej, rozszerzone na przywóz kumaryny wysyłanej z Indii, Tajlandii, Indonezji i Malezji, niezależnie od tego, czy zgłoszono ją jako pochodzącą z Indii, Tajlandii, Indonezji i Malezji, czy też nie, a także zobowiązanie przyjęte ze strony jednego producenta indyjskiego (Atlas Fine Chemicals Pvt. Ltd) (3).

3.   Podstawy dokonania przeglądu

Komisja otrzymała informację o zmianach, jakie zaszły w przemyśle Unii w zakresie kumaryny.

Komisję poinformowano, że jedyny producent kumaryny, który stanowił przemysł Unii na potrzeby dochodzenia skutkującego wprowadzeniem obowiązujących środków, postanowił zaprzestać produkcji kumaryny w Unii Europejskiej z końcem sierpnia 2010 r. Z tego względu istniejące środki nie są już rzekomo potrzebne i dlatego powinny zostać uchylone.

4.   Procedura

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie częściowego przeglądu okresowego, zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego Komisja niniejszym wszczyna przegląd, którego zakres jest ograniczony do zbadania szkody. Zostanie zbadane, czy utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych jest uzasadnione.

a)   Gromadzenie informacji i przeprowadzanie przesłuchań

Wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia Komisji swoich opinii oraz przedłożenia informacji dotyczących istnienia przemysłu unijnego, wraz z potwierdzającymi je dowodami. Wymienione informacje i dowody je potwierdzające powinny wpłynąć do Komisji w terminie określonym w pkt 5 lit. a).

Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpiły one z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane. Wniosek ten należy złożyć w terminie określonym w pkt 5 lit. b).

5.   Terminy

a)   Dla stron zgłaszających się i przedkładających informacje

Wszystkie zainteresowane strony, jeżeli ich wnioski mają być uwzględnione podczas dochodzenia, muszą zgłosić się do Komisji, przedstawić swoje opinie oraz przedłożyć wszelkie informacje w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, chyba że wskazano inaczej. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż korzystanie z większości praw proceduralnych ustanowionych w rozporządzeniu podstawowym jest uwarunkowane zgłoszeniem się przez stronę w wyżej wymienionym terminie.

b)   Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 37 dni.

6.   Oświadczenia pisemne i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że ustalono inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszelkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu i korespondencją dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności, należy oznakować klauzulą „Limited” (4) oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „Do wglądu zainteresowanych stron”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: N-105 04/92

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Faks +32 22956505

7.   Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń potwierdzających lub zaprzeczających na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

8.   Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

9.   Przetwarzanie danych osobowych

Należy zauważyć, iż wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (5).

10.   Rzecznik praw stron

Należy również zauważyć, że w przypadku napotkania przez zainteresowane strony problemów związanych z korzystaniem z prawa do obrony strony te mogą wystąpić o interwencję urzędnika DG ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Pośredniczy on w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji, zapewniając, w stosownych przypadkach, mediację w kwestiach proceduralnych związanych z ochroną interesów stron podczas postępowania, w szczególności w odniesieniu do spraw dotyczących dostępu do akt, poufności, przedłużenia terminów oraz rozpatrywania pisemnych lub ustnych oświadczeń lub uwag. Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych rzecznika praw stron w DG ds. Handlu (http://ec.europa.eu/trade).


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(2)  Dz.U. L 183 z 11.7.2008, s. 1.

(3)  Dz.U. L 1 z 4.1.2005, s. 15.

(4)  Oznacza to, że dokument przeznaczony jest jedynie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe).

(5)  Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.


INNE AKTY

Rada

5.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 299/6


Ogłoszenie dla osób, podmiotów i organów, do których mają zastosowanie środki ograniczające przewidziane we wspólnym stanowisku Rady 2006/795/WPZiB (załącznik II) oraz w rozporządzeniu Rady (WE) nr 329/2007 (załącznik V)

2010/C 299/04

RADA UNII EUROPEJSKIEJ

Poniższe ogłoszenie skierowane jest do osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku II do wspólnego stanowiska Rady 2006/795/WPZiB oraz w załączniku V do rozporządzenia Rady (WE) nr 329/2007.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 wspólnego stanowiska Rady 2006/795/WPZiB i art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 329/2007, wykazy osób, podmiotów i organów sporządzone zgodnie z tym wspólnym stanowiskiem i tym rozporządzeniem poddawane są regularnym przeglądom co najmniej raz na 12 miesięcy.

W tym celu zainteresowane osoby, podmioty lub organy mogą złożyć do Rady wniosek, wraz z dokumentami uzupełniającymi, o to, aby decyzja o umieszczeniu ich w wyżej wspomnianym wykazie została ponownie rozpatrzona.

Wnioski takie należy przesyłać do dnia 26 listopada 2010 r. na poniższy adres:

Council of the European Union

General Secretariat

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Zwraca się także uwagę zainteresowanych osób, podmiotów i organów na fakt, że mają one możliwość zaskarżenia decyzji Rady do Sądu Unii Europejskiej, zgodnie z warunkami określonymi w art. 275 akapit drugi i art. 263 akapity czwarty i szósty Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.


Komisja Europejska

5.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 299/7


Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2010/C 299/05

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„KOŁOCZ ŚLĄSKI”/„KOŁACZ ŚLĄSKI”

NR WE: PL-PGI-0005-0728-20.11.2008

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nazwa:

„Kołocz śląski”/„kołacz śląski”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie:

Polska

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1.   Rodzaj produktu:

Klasa 2.4.

Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarskie

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

„Kołocz śląski” lub „kołacz śląski” ma kształt prostokątny o wysokości ok. 3,5 cm (± 0,5 cm). Masa „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” o wymiarach 40 × 60 cm (± 5 cm) i wynosi ok. 5–6 kg.

„Kołocz śląski” lub „kołacz śląski” produkowany jest w następujących wariantach:

bez nadzienia,

z nadzieniem serowym, makowym lub jabłkowym.

Górną warstwą „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” jest tzw. posypka.

Warstwa ciasta drożdżowego ma kremową barwę, zaś kolor nadzienia jest zależny od składu surowcowego:

dla nadzienia serowego – kremowo-żółty,

dla nadzienia makowego – ciemnoszary, grafitowy,

dla nadzienia jabłkowego – bursztynowy, miodowy.

Warstwa zewnętrza „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” posiada charakterystyczny kolor złocisty i jest przysypana cukrem pudrem.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

Przy produkcji „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” wykorzystuje się następujące surowce:

 

Ciasto drożdżowe:

mąka pszenna 0,70–0,90 kg,

mleko 0,30–0,50 l,

cukier 0,10–0,30 kg,

drożdże 0,04–0,06 kg,

jaja 0,10–0,30 kg,

masło 0,10–0,30 kg (dopuszcza się zastąpienie 25 % masła margaryną o zawartości tłuszczu co najmniej 70 %),

sól.

 

Masa serowa:

ser biały twaróg półtłusty 2,4–2,6 kg,

żółtko z jaj kurzych 0,22–0,26 kg,

cukier 0,40–0,60 kg,

aromat – skórka z 1 cytryny,

masło 0,10–0,30 kg.

 

Dopuszcza się dodatek:

rodzynki 0,09–0,11 kg,

budyń śmietankowy lub waniliowy 0,09–0,11 kg.

 

Masa makowa:

mak niebieski 1,4–1,6 kg,

cukier 0,40–0,60 kg,

masa jajowa 0,10–0,30 kg,

masło 0,10–0,30 kg,

woda 0,40–0,60 l,

aromat migdałowy.

 

Dopuszcza się dodatek:

rodzynek 0,09–0,11 kg lub migdałów 0,09–0,11 kg lub orzechów 0,09–0,11 kg lub okruchów z biszkoptów 0,30–0,50 kg.

 

Masa jabłkowa:

jabłka prażone 2,80–3,20 kg,

cukier 0,25–0,4 kg.

 

Dopuszcza się dodatek:

cynamonu, budyniu waniliowego 0,15–0,25 kg lub bułki tartej 0,15–0,25 kg.

Możliwość stosowania różnych dodatków do nadzienia nie wpływa na zasadnicze cechy wyrobu i nie zmienia cech specyficznych „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego”.

 

Posypka – kruszonka:

masło 0,35–0,45 kg,

mąka pszenna 0,70–0,90 kg,

cukier 0,35–0,45 kg,

cukier waniliowy.

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Na wyznaczonym obszarze geograficznym odbywać się muszą następujące etapy produkcji:

sporządzenie ciasta drożdżowego,

przygotowanie nadzienia,

przygotowanie posypki,

dzielenie i wałkowanie kawałków ciasta,

formowanie ciasta na blachę i nakładanie warstw kołocza,

wypiek,

dekorowanie.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania;

„Kołocz śląski” lub „kołacz śląski” może być sprzedawany bez opakowań i etykiet. Punkty sprzedaży oznaczone są napisem będącym jednym z wariantów nazwy „kołocz śląski” lub „kołacz śląski”. W przypadku wykorzystywania opakowań, na etykiecie „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” znajdą się nazwa w jednym z zarejestrowanych wariantów, logo Chronionego Oznaczenia Geograficznego lub określenie „Chronione Oznaczenia Geograficzne” lub akronim „ChOG”.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Województwo opolskie w granicach administracyjnych oraz następujące powiaty województwa śląskiego:

będziński, bielski i miasto Bielsko-Biała, bieruńsko-lędziński, miasto Bytom, miasto Chorzów, cieszyński, gliwicki i miasto Gliwice, miasto Jastrzębie-Zdrój, miasto Katowice, lubliniecki, mikołowski, miasto Mysłowice, miasto Piekary Śląskie, pszczyński, raciborski, miasto Ruda Śląska, rybnicki i miasto Rybnik, miasto Siemianowice Śląskie, miasto Świętochłowice, tarnogórski, miasto Tychy, wodzisławski, miasto Zabrze, miasto Żory.

5.   Związek z obszarem geograficznym:

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego:

„Kołocz śląski” lub „kołacz śląski” wywodzi się z tradycji wypieku i spożywania obrzędowego ciasta weselnego, które wypiekano już od X stulecia. Uważany był za wyrób magiczny, dlatego też przy jego wypieku musiały być spełnione odpowiednie warunki – wypiekiem zajmowały się wyspecjalizowane gospodynie, które nie mogły m.in. dopuścić do powstawania przeciągów w pomieszczeniu. W czasie pieczenia nie dopuszczano mężczyzn do kuchni.

Popularność „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” z biegiem wieków była coraz większa, gdyż stał się on ciastem obrzędowym. Jako kosztowne ciasto weselne „kołocz śląski” lub „kołacz śląski” miał zagwarantować nowej rodzinie dostatek. Z biegiem czasu wyrób ten stał się wypiekiem dostępnym na co dzień, nie mniej jednak jego rola jako ciasta obrzędowego jest wciąż bardzo ważna. Na Śląsku od XVIII wieku wysoko ceniona była tradycja „przyczyniania się” osób zaproszonych do uczty weselnej, czyli tzw. „poczta”, „posyłka” (północna część Śląska Opolskiego) lub „wysłużka”, „podarek” (południowa część Śląska). Z biegiem czasu wykształtował się popularny na Śląsku zwyczaj „chodzenia z kołaczem”. Gotowy „kołocz śląski” lub „kołacz śląski” zanoszony jest 3–4 dni przed weselem zaproszonym na wesele gościom.

5.2.   Specyfika produktu:

Cechami specyficznymi, odróżniającymi „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” są, ukształtowane w toku wieloletniej tradycji wytwarzania:

cztery odmiany (bez nadzienia, z nadzieniem: jabłkowym, makowym, serowym),

prostokątny kształt,

posypka.

„Kołocz śląski” lub „kołacz śląski” występuje w czterech odmianach ustalonych przez lata tradycji wypieku: bez nadzienia, z nadzieniem serowym, makowym lub jabłkowym.

Kolejną cechą specyficzną odróżniającą „kołocz śląski” lub „kołacz śląski” od innych, podobnych wyrobów jest jego prostokątny kształt – kołacze występujące w innych rejonach Polski są okrągłe. Sama nazwa kołocz/kołacz odnosi się w języku polskim do ciasta obrzędowego i pochodzi od wyrazu „koło” określającego jego kształt.

Posypka „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” charakteryzuje się maślanym zapachem dzięki zastosowaniu dużej ilości masła, ma gęstszą konsystencję i jest grubsza w porównaniu do posypek stosowanych w innych rejonach kraju.

Cechy specyficzne „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” związane są nie tylko z dawną tradycją i walorami sensorycznymi wypieku, ale również z wciąż żywą na Śląsku symboliką kołacza jako ciasta obrzędowego.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG):

Związek „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” z regionem polega na specyfice produktu opisanej w pkt 5.2 i renomie opisanej poniżej.

Mieszkańcy Śląska, który jest terenem pogranicza, w szczególny sposób są przywiązani do tradycji i dbają o dziedzictwo kulturowe. Tradycja „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” jako pieczywa obrzędowego, szczególnie weselnego, obecna jest na Śląsku od dawnych czasów, o czym świadczy m. in. legenda jak w zamierzchłych czasach mieszkające w Dolinie Nysy niewielkie skrzaty pokazały sprytnej dziewczynie w jaki sposób piec kołacz, a ona zaś przekazała tę wiedzę innym ludziom zamieszkującym Śląsk.

Renoma „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” kształtuje się od co najmniej 100 lat. Przepis na „dobry kołocz śląski z posypką, ulubione ciasto naszego cesarza”, znaleźć można w „Ilustrowanej książce kucharskiej” wydanej w 1913 r. we Frankfurcie nad Menem. Przepis na „kołocz śląski” z posypką podany został również w 1931 r. w książce pt. „Podstawowe receptury jako klucz do sztuki kucharskiej”. W „Niemieckiej czytance szkolnej dla szkół ludowych, klasa 3 i 4” wydanej w 1937 r. we Wrocławiu znajduje się wiersz pt. „Kołocz z posypką”: „Kołocz z makiem, twarogiem, jabłkiem/kołocz śląski z posypką/na całym Bożym świecie/takiego dobrego nie zjecie!/(…)”. Również we współczesnych źródłach można znaleźć odniesienia do „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” jako jednego z bardzo ważnych elementów kultury śląskiej, np. w wydanej w 2003 r. książce „Kuchnia śląska – jodło, historia, kultura, gwara” lub w pozycji „Polskie kuchnie regionalne” z 2007 r.

O renomie „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” świadczą liczne nagrody i wyróżnienia „Tradycyjny Produkt Opolszczyzny 2007”, „Opolska Marka 2007”, wyróżnienie specjalne za „Skuteczną Promocję Tradycyjnego Produktu Śląska Opolskiego” w 2007 r. W 2006 r. „kołocz śląski” lub „kołacz śląski” znalazł się w finale ogólnopolskim konkursu Nasze Kulinarne Dziedzictwo, a w 2008 r. zdobył III nagrodę w tym konkursie.

Renoma „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” jest coraz większa poza granicami regionu oraz kraju, zaś na Śląsku Opolskim i Górnym Śląsku jest ona tak duża, że nikt nie wyobraża sobie kuchni śląskiej bez niego.

„Kołocz śląski” lub „kołacz śląski” kiedyś pieczony był głównie przez gospodynie domowe, obecnie jest produkowany w cukierniach i piekarniach. Także festyny i imprezy regionalne nie mogą odbyć się bez „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego”. Nawet w stosunkowo niewielkich miejscowościach spożycie „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego” podczas tego typu imprez jest bardzo duże.

Ponadto w różnych częściach obszaru geograficznego organizowane są święta „kołocza śląskiego” lub „kołacza śląskiego”. Przykładowo, największą imprezą tematyczną związaną z kołaczem była zorganizowana w sierpniu 2008 r. próba bicia rekordu Guinnessa w Opolu, podczas której udział wzięło kilkanaście tysięcy ludzi, zaś łączna długość upieczonego wówczas kołacza wyniosła 136,6 metra, co było równoważne około 1 500 kilogramom produktu. Przedstawiciele konsorcjum biorą udział w różnych wystawach oraz targach, do największych należą: Polagra w Poznaniu, targi Zielony Tydzień w Berlinie, targi Agribex w Brukseli oraz lokalne imprezy wystawowe i targowe.

Produkt obecny jest również w mediach – np. w programie „Dzień dobry w sobotę” realizowanym przez TVP1, a także w artykułach prasowych „Śląski kołocz – opolski produkt”(Nowa Trybuna Opolska 5.11.2007), „Wybierz współczesną ikonę Śląska” (Gazeta Wyborcza, 16.2.2007), lub „Kołocz jest śląski?” (Gazeta Wyborcza, 3.8.2007).

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

(art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

http://www.minrol.gov.pl/index.php?/pol/Jakosc-zywnosci/Produkty-regionalne-i-tradycyjne/Wnioski-przeslane-do-UE-od-kwietnia-2006-roku


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.