20.8.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/3

Kursy walutowe euro (1)

19 sierpnia 2010 r.

2010/C 225/04

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,2836
JPY	Jen	109,82
DKK	Korona duńska	7,4506
GBP	Funt szterling	0,82055
SEK	Korona szwedzka	9,4389
CHF	Frank szwajcarski	1,3331
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	7,8945
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,793
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	276,89
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7083
PLN	Złoty polski	3,9283
RON	Lej rumuński	4,2260
TRY	Lir turecki	1,9275
AUD	Dolar australijski	1,4258
CAD	Dolar kanadyjski	1,3180
HKD	Dolar hong kong	9,9748
NZD	Dolar nowozelandzki	1,8047
SGD	Dolar singapurski	1,7343
KRW	Won	1 505,11
ZAR	Rand	9,3239
CNY	Yuan renminbi	8,7159
HRK	Kuna chorwacka	7,2908
IDR	Rupia indonezyjska	11 511,58
MYR	Ringgit malezyjski	4,0107
PHP	Peso filipińskie	57,676
RUB	Rubel rosyjski	39,0908
THB	Bat tajlandzki	40,504
BRL	Real	2,2519
MXN	Peso meksykańskie	16,1753
INR	Rupia indyjska	59,5200

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

20.8.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/4

Zawiadomienie Komisji dotyczące daty, od której stosuje się protokoły w sprawie reguł pochodzenia przewidujące diagonalną kumulację pochodzenia pomiędzy Unią Europejską, Albanią, Bośnią i Hercegowiną, Chorwacją, Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, Czarnogórą, Serbią (1) i Turcją

2010/C 225/05

W celu utworzenia diagonalnej kumulacji pochodzenia pomiędzy Unią Europejską, Albanią, Bośnią i Hercegowiną, Chorwacją, Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, Czarnogórą, Serbią i Turcją, Unia Europejska i kraje zainteresowane informują się wzajemnie, za pośrednictwem Komisji Europejskiej, o regułach pochodzenia obowiązujących w stosunkach z innymi krajami.

Załączona poniżej tabela przedstawia, sporządzony na podstawie informacji otrzymanych ze strony zainteresowanych krajów, przegląd protokołów w sprawie reguł pochodzenia przewidujących diagonalną kumulacje, z podaniem daty, od której kumulacja taka ma zastosowanie. Tabela ta zastępuje wcześniejszą tabelę (Dz.U. C 44 z 20.2.2010, s. 5).

Należy przypomnieć, że kumulacja może być stosowana wyłącznie wtedy, gdy kraje końcowej produkcji i końcowego przeznaczenia zawarły umowy o wolnym handlu, przewidujące identyczne reguły pochodzenia, ze wszystkimi krajami uczestniczącymi w uzyskaniu statusu pochodzenia, tj. ze wszystkimi krajami, z których pochodzą wszelkie użyte materiały. Materiały pochodzące z kraju, który nie zawarł umowy z krajami końcowej produkcji i końcowego przeznaczenia, muszą być traktowane jako materiały niepochodzące.

Należy również przypomnieć, że materiały pochodzące z Turcji objęte unią celną UE-Turcja mogą być stosowane jako materiały pochodzące do celu diagonalnej kumulacji pomiędzy Unią Europejską i krajami uczestniczącymi w procesie stabilizacji i stowarzyszenia, wobec których obowiązuje protokół w sprawie reguł pochodzenia.

Kody ISO-Alfa-2 dla krajów wymienionych w tabeli są następujące:

—	Albania	AL
—	Bośnia i Hercegowina	BA
—	Chorwacja	HR
—	Była Jugosłowiańska Republika Macedonii	MK (2)
—	Czarnogóra	ME
—	Serbia	RS
—	Turcja	TR

Data, od której stosuje się protokoły w sprawie reguł pochodzenia przewidujące diagonalną kumulację między Unią Europejską, Albanią, Bośnią i Hercegowiną, Chorwacją, Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, Czarnogórą, Serbią i Turcją

	EU	AL	BA	HR	MK	ME	RS	TR
EU		1.1.2007	1.7.2008		1.1.2007	1.1.2008	8.12.2009	(3)
AL	1.1.2007		22.11.2007	22.8.2007	26.7.2007	26.7.2007	24.10.2007
BA	1.7.2008	22.11.2007		22.11.2007	22.11.2007	22.11.2007	22.11.2007
HR		22.8.2007	22.11.2007		22.8.2007	22.8.2007	24.10.2007
MK	1.1.2007	26.7.2007	22.11.2007	22.8.2007		26.7.2007	24.10.2007	1.7.2009
ME	1.1.2008	26.7.2007	22.11.2007	22.8.2007	26.7.2007		24.10.2007	1.3.2010
RS	8.12.2009	24.10.2007	22.11.2007	24.10.2007	24.10.2007	24.10.2007		1.9.2010
TR	(3)				1.7.2009	1.3.2010	1.9.2010

(1) Albania, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, Czarnogóra i Serbia są krajami uczestniczącymi w procesie stabilizacji i stowarzyszenia.

(2) Kod ISO 3166. Kod tymczasowy nie przesądza o ostatecznej nazwie tego kraju; nazwa ta zostanie ustalona w wyniku negocjacji prowadzonych obecnie pod auspicjami ONZ.

(3) Dla towarów objętych unią celną UE-Turcja datę rozpoczęcia stosowania ustala się na dzień 27 lipca 2006 r.

20.8.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/7

ZAPROSZENIE DO SKŁADANIA WNIOSKÓW – EACEA/21/10

Wsparcie strukturalne dla organizacji badających i analizujących europejski porządek publiczny i organizacji społeczeństwa obywatelskiego na poziomie europejskim

Program „Europa dla obywateli”, działanie 2, poddziałania 1 i 2 – 2011 r.

2010/C 225/07

1. CELE I OPIS

Podstawą niniejszego zaproszenia do składania wniosków EACEA/21/10 jest decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca program „Europa dla obywateli” na rzecz promowania aktywnego obywatelstwa europejskiego na lata 2007–2013 (1) (zwany dalej „programem”).

Program stanowi podstawę prawną niniejszego zaproszenia do składania wniosków, które odnosi się w szczególności do działania 2 – „Aktywne społeczeństwo obywatelskie w Europie”, poddziałania 1 i 2 – „Wsparcie strukturalne dla organizacji badających i analizujących europejski porządek publiczny i organizacji społeczeństwa obywatelskiego na poziomie europejskim”.

1.1. Ogólne cele programu

Program powinien przyczynić się do osiągnięcia następujących ogólnych celów:

a)	stworzenie obywatelom możliwości współpracy i uczestnictwa w budowaniu coraz bliższej, demokratycznej i otwartej na świat Europy, zjednoczonej w swojej różnorodności kulturowej i przez nią wzbogacanej, co pomoże rozwijać obywatelstwo Unii;

b)	budowanie poczucia tożsamości europejskiej opartej na wspólnych wartościach, historii i kulturze;

c)	umacnianie wśród europejskich obywateli poczucia przynależności do Unii;

d)	pogłębienie tolerancji i wzajemnego zrozumienia między obywatelami Europy, którzy szanując i promując różnorodność kulturową i językową, wnoszą wkład w dialog międzykulturowy.

1.2. Szczegółowe cele programu

Szczegółowe cele niniejszego zaproszenia do składania wniosków są następujące:

a)	wspieranie działań, debat i refleksji związanych z obywatelstwem europejskim i demokracją, wspólnymi wartościami, wspólną historią i kulturą dzięki działalności i współpracy ośrodków analitycznych (think tanks) i organizacji społeczeństwa obywatelskiego na poziomie europejskim;

b)	zachęcanie obywateli i organizacji społeczeństwa obywatelskiego do wzajemnych kontaktów umacniających dialog międzykulturowy oraz eksponujących zarówno różnorodność, jak i jedność Europy.

1.3. Priorytety tematyczne

—	przyszłość Unii Europejskiej i jej wartości podstawowe

—	aktywne obywatelstwo europejskie – uczestnictwo i demokracja w Europie

—	dialog międzykulturowy

—	jakość życia obywateli w Europie: zatrudnienie, spójność społeczna i zrównoważony rozwój oraz wpływ polityki wspólnotowej

1.4. Opis zaproszenia

Niniejsze zaproszenie do składania wniosków dotyczy wsparcia strukturalnego, określanego jako „dotacje operacyjne” dla organizacji realizujących cele ogólnoeuropejskie. Dotacje operacyjne zapewniają wsparcie finansowe obejmujące część kosztów operacyjnych niezbędnych do prawidłowej realizacji zwykłych działań wybranej organizacji.

Wsparcie to może zostać przyznane, w zależności od pewnych kryteriów, w formie rocznej dotacji lub wieloletniego partnerstwa. Niniejsze zaproszenie dotyczy jedynie przyznania dotacji rocznych na rok budżetowy 2011.

2. KWALIFIKUJĄCY SIĘ WNIOSKODAWCY

2.1. Organizacje

Aby kwalifikować się do otrzymania dotacji operacyjnej, organizacja dążąca do osiągnięcia celu będącego przedmiotem interesu ogólnoeuropejskiego musi:

a)	być organizacją o celach niezarobkowych, posiadającą osobowość prawną; w przypadku sieci, która nie dysponuje oddzielną strukturą operacyjną z własnym statusem, wniosek może złożyć organizacja członkowska odpowiedzialna za koordynację sieci;

prowadzić działalność w dziedzinie obywatelstwa europejskiego, zgodnie ze statutem lub misją, oraz odpowiadać jednej z następujących kategorii organizacji:

Poddziałanie 1:

A.	organizacje badające lub analizujące europejski porządek publiczny (think tanks – ośrodki analityczne)

Poddziałanie 2:

organizacje społeczeństwa obywatelskiego na poziomie europejskim

—	centralne organizacje (platformy) europejskie

—	sieci europejskie

—	organizacje prowadzące działalność o dużym wpływie na poziomie europejskim

C.	organizacje społeczeństwa obywatelskiego związane z pamięcią europejską

prowadzić większość działań na terytorium kwalifikujących się krajów (zob. pkt 2.2).

Organizacje muszą zgodnie z prawem posiadać siedzibę i osobowość prawną od ponad jednego (1) roku (na dzień 15 października 2010 r.) w jednym z kwalifikujących się krajów oraz mieć, w przypadku poniższych kategorii, następujących zasięg geograficzny:

—	w przypadku centralnej organizacji europejskiej lub sieci europejskiej – muszą mieć członków w co najmniej ośmiu (8) kwalifikujących się krajach,

—	w przypadku organizacji prowadzących działalność o dużym wpływie na poziomie europejskim – muszą działać w co najmniej ośmiu (8) kwalifikujących się krajach.

W ramach niniejszego zaproszenia nie kwalifikują się osoby fizyczne ani instytucje państwowe.

2.2. Kwalifikujące się kraje

a)	państwa członkowskie Unii Europejskiej: Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Irlandia, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Malta, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania i Włochy

Chorwacja

c)	Była Jugosłowiańska Republika Macedonii

Albania

3. KWALIFIKUJĄCE SIĘ DZIAŁANIA

Działania organizacji wnioskującej muszą w namacalny sposób przyczyniać się do rozwoju i realizacji szczegółowych celów i priorytetów tematycznych niniejszego zaproszenia do składania wniosków. Muszą obejmować co najmniej jeden szczegółowy cel i jeden priorytet tematyczny spośród tych, o których mowa w pkt 1.

Program prac organizacji wnioskującej na rok 2011 musi obejmować działalność statutową, w szczególności konferencje, seminaria, okrągłe stoły, działalność reprezentacyjną, komunikację i waloryzację oraz inne stałe europejskie działania.

Okres kwalifikowalności

Okres kwalifikowalności musi pokrywać się z rokiem budżetowym wnioskodawcy, jaki figuruje w zatwierdzonych sprawozdaniach finansowych organizacji. Jeżeli ten rok budżetowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, to okres kwalifikowalności trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2011 r.

W przypadku wnioskodawców, których rok budżetowy różni się od roku kalendarzowego, okres kwalifikowalności wyniesie 12 miesięcy od daty rozpoczęcia roku budżetowego w 2011 r.

4. KRYTERIA PRZYZNANIA DOTACJI

Wnioski zgodne z kryteriami kwalifikacji i wykluczenia zostaną poddane ocenie w oparciu o kryteria przyznania dotacji przez komisję oceniającą w celu wyłonienia wniosków, które mogą być współfinansowane.

Zastosowane będą następujące kryteria przyznania dotacji. Na przyznawaną ocenę składają się w 80 % i 20 % odpowiednio kryteria jakościowe i kryteria ilościowe.

4.1. Kryteria jakościowe (80 %)

Ocenione zostaną następujące czynniki:

a)	zgodność z celami i tematami programu „Europa dla Obywateli” (30 %);

b)	adekwatność, spójność i kompletność programu prac (20 %);

c)	spodziewane rezultaty programu prac (10 %);

d)	europejska wartość dodana (10 %);

e)	dostrzegalność działań i rozpowszechnianie oraz wykorzystanie rezultatów wśród obywateli europejskich i innych interesariuszy (10 %).

4.2. Kryteria ilościowe (20 %)

Ocenione zostaną następujące czynniki:

a)	liczba kwalifikujących się krajów objętych działaniami zawartymi w programie prac (10 %);

b)	Liczba potencjalnych bezpośrednich beneficjentów (10 %).

5. BUDŻET

Przewidziany budżet przeznaczony na współfinansowanie rocznych dotacji operacyjnych wynosi w 2011 r. około 1 mln EUR. Agencja Wykonawcza zamierza sfinansować około 12 organizacji w ramach niniejszego zaproszenia, lecz zastrzega sobie prawo do nieprzyznania wszystkich dostępnych środków, w zależności od jakości wniosków.

Wsparcie to przyznane zostanie w ramach pozycji 16.05.01 budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

6. OSTATECZNY TERMIN SKŁADANIA WNIOSKÓW

Wnioski należy przesyłać do dnia 15 października 2010 r.

W przypadku niniejszego zaproszenia do składania wniosków wnioskodawcy muszą złożyć wniosek za pomocą elektronicznego formularza

Niezbędne załączniki, których nie można przesłać elektronicznie, należy przesłać na następujący adres:

Education, Audiovisual and Culture Executive Agency

Unit P7

Call for proposals EACEA/21/10

Avenue du Bourget 1 (BOUR 01/17)

1140 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Przyjmowane będą wyłącznie wnioski złożone na odpowiednim formularzu, należycie wypełnione, opatrzone datą i podpisane przez osobę uprawnioną do zaciągania prawnie wiążących zobowiązań w imieniu organizacji składającej wniosek.

7. DODATKOWE INFORMACJE

Szczegółowe wytyczne dotyczące niniejszego zaproszenia do składania wniosków oraz formularz zgłoszeniowy znajdują się pod następującym adresem: http://eacea.ec.europa.eu/citizenship/index_en.htm

(1) Decyzja nr 1904/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. (Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 32).

20.8.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/12

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2010/C 225/09

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

STRESZCZENIE

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„LAPIN PORON KYLMÄSAVULIHA”

NR WE: FI-PDO-0005-0383-19.10.2004

ChNP ( X ) ChOG ( )

Niniejsze streszczenie zawiera główne elementy specyfikacji produktu przeznaczone do celów informacyjnych.

1. Właściwy organ państwa członkowskiego:

Nazwa:

Maa- ja Metsätalousministeriö (Ministerstwo Rolnictwa i Leśnictwa Finlandii)

Аdres:

PL 30

FI-00023 Valtioneuvosto

SUOMI/FINLAND

Tel.

+358 916054278

Faks

+358 916053400

E-mail:

maija.heinonen@mmm.fi

2. Grupa składająca wniosek:

Nazwa:

Paliskuntain yhdistys (Zrzeszenie hodowców reniferów)

Аdres:

Koskikatu 33 A

FI-96100 Rovaniemi

SUOMI/FINLAND

Tel.

+358 163316000

Faks

+358 163316060

E-mail:

Matti.Sarkela@paliskunnat.fi

Skład:

producenci/przetwórcy ( X ) inni ( )

3. Rodzaj produktu:

Klasa 1.2

Przetwory mięsne (gotowane, peklowane, wędzone itp.)

4. Specyfikacja produktu:

(Podsumowanie wymogów określonych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

4.1. Nazwa produktu:

„Lapin Poron kylmäsavuliha”

4.2. Opis produktu:

„Lapin Poron kylmäsavuliha” (wędzone na zimno mięso renifera lapońskiego) wytwarzane jest z wędzonych całych mięśni (grup mięśni) i ich części. Międzymięśniowa tkanka łączna jest widoczna, ale gołym okiem nie da się znaleźć na niej śladów tłuszczu. Mięso ma bardzo cienkowłóknistą i ścisłą strukturę. Włókna są cieńsze niż w innych rodzajach mięsa wędzonego. W zależności od stopnia wysuszenia produktu powierzchnia przekroju jest matowa i gładka. Im mniej produkt jest wysuszony, tym większy połysk.

Mięso wędzone na zimno ma zwykle kolor od ciemnoczerwonego po niemal czarny, z ciemniejszymi krawędziami w następstwie procesu suszenia. Widoczny jest lekko brązowy odcień. Powierzchnia przekroju jest ciemniejsza niż w innych gatunkach mięsa i charakteryzuje się brązowym odcieniem.

Wędzone na zimno mięso renifera lapońskiego charakteryzuje się niską zawartością wody, natomiast zawartość białka jest bardzo wysoka, co jest następstwem procesu suszenia. Zawartość tłuszczu jest jednak bardzo niska, podobnie jak zawartość białka w tkance łącznej, co jest oznaką kruchości. Wartość pH jest obniżona w następstwie fermentacji podczas procesu produkcyjnego.

Poniżej zamieszczono zestawienie wartości średnich i odchylenia standardowego dla reprezentatywnych próbek:

Zawartość wody (%) 57,9 (5,7)

Zawartość białka (%) 30,5 (5,4)

z czego w tkance łącznej (%) 0,7 (0,2)

Zawartość tłuszczu (%) 2,4 (1,2)

Zawartość soli (%) 6,4 (1,6)

Wartość pH 5,20 (0,37)

Mięso wędzone na zimno ma delikatnie dymny i nieco słony smak oraz charakterystyczny dla mięsa renifera intensywny aromat, wyczuwalny zarówno w zapachu, jak i w smaku. Wyroby są soczyste. Typowy dla nich jest silny i długo utrzymujący się posmak dymu i mięsa renifera. Charakterystyczny dla mięsa renifera aromat odróżnia je od innych podobnych produktów.

Pod względem konsystencji mięso jest twarde z wierzchu i nieco bardziej miękkie w środku. Produkt zawiera międzymięśniową tkankę łączną, która jest wyczuwalna w smaku, natomiast wewnątrzmięśniowa tkanka łączna nie jest wyczuwalna. Mięso łatwo rozdrabnia się podczas przeżuwania i w zależności od stopnia wysuszenia produktu daje wrażenie kruchości i delikatności. W porównaniu z innymi rodzajami mięsa wędzonego na zimno mięso renifera charakteryzuje łatwość rozdrabniania. Również międzymięśniowa tkanka łączna daje się łatwo oddzielać i przełykać.

4.3. Obszar geograficzny:

„Lapin Poron kylmäsavuliha” jest pozyskiwane, przetwarzane i pakowane na obszarze hodowli reniferów w Finlandii, który znajduje się pomiędzy 65. a 70. stopniem szerokości geograficznej północnej. Zgodnie z fińską ustawą o hodowli reniferów (nr 848/1990) obszar ten obejmuje tereny okręgu Laponii (Lappi) z wyłączeniem miast Kemi i Tornio oraz gminy Keminmaa, a z okręgu Oulu gminy Hyrynsalmi, Kuivaniemi, Kuusamo, Pudasjärvi, Suomussalmi, Taivalkoski i Yli-Ii oraz obszary gmin Puolanka, Utajärvi i Ylikiiminki znajdujące się na północ od rzeki Kiiminkijoki i od drogi krajowej Puolanka-Hyrynsalmi.

4.4. Dowód pochodzenia:

Aby określić pochodzenie mięsa, właściciel zwierzęcia, zgodnie z fińskim ustawodawstwem dotyczącym hodowli reniferów, umieszcza na uszach renifera oznaczenie – albo od razu po jego urodzeniu, albo nie później niż tuż przed ubojem. Podczas selekcji, którą przeprowadza się na obszarze wypasu, renifery wybrane na ubój i oddzielone od mających pozostać przy życiu oznacza się przyczepianymi do ucha identyfikatorami ubojowymi, na których umieszczony jest numer każdego renifera przeznaczonego na ubój. Numer ten pozostaje na tuszy aż do jej rozbioru. Rozebrane mięso oznacza się numerem cięcia i przetworzonej partii. Oznaczenie to towarzyszy produktowi aż do konsumenta. Zakłady rozbioru mięsa i zakłady przetwórstwa mięsa zobowiązane są prowadzić rejestr przychodzących do zakładu tusz i innego mięsa oraz mięsa wysyłanego z zakładu. Zakłady rozbioru mięsa i zakłady przetwórstwa mięsa są nadzorowane przez gminne organy nadzoru.

Nadzór nad całością łańcucha produkcyjnego prowadzony jest przez fiński urząd bezpieczeństwa żywności Evira oraz regionalne urzędy administracji państwowej (AVI), które podlegają Ministerstwu Rolnictwa i Leśnictwa Finlandii. Kontrole przeprowadzane są przez miejscowe organy do spraw żywności.

4.5. Metoda produkcji:

Mięso na „Lapin Poron kylmäsavuliha” pozyskuje się ze zwierząt urodzonych, chowanych i ubitych w Finlandii na terenie hodowli reniferów, które są swobodnie wypasane na naturalnych pastwiskach wiosną, latem, jesienią i na początku zimy przed ubojem. W tym okresie niemal całe swoje pożywienie zdobywają one z naturalnych źródeł na wyznaczonym obszarze geograficznym. W skład pożywienia wchodzą przede wszystkim trawy i zioła, grzyby oraz porosty. Z przeznaczonych na ubój reniferów około 70–75 % to 5–8 miesięczne cielęta, których waga przy uboju wynosi około 22 kg. Średnia waga krów (dorosłych samic renifera) to około 35 kg, a waga przy uboju większych samców może wynosić 70–80 kg.

Wędzone na zimno mięso renifera lapońskiego wytwarza się z całych części zrazowych wewnętrznych i z ich kawałków oraz z polędwicy, pochodzących z mięsa typu PE (litera „P” oznacza renifera (fin. poro), a litera „E” – klasę ekstra), oraz z łopatki typu P0 (litera oznacza renifera, a cyfra – klasę mięsa). Różne właściwości i zastosowania sprzedawanych typów mięsa opisano w sporządzonej w 2005 r. przez zrzeszenie hodowców reniferów i przyjętej w branży klasyfikacji mięsa renifera. Poszczególne typy mięsa różnią się między sobą zawartością tłuszczu i błon.

Mięso, z którego wytwarza się „Lapin Poron kylmäsavuliha”, jest rozbierane bez naruszania jego integralności anatomicznej. Z mięsa usuwa się ewentualne skrzepy krwi i znaki cechowania. „Lapin Poron kylmäsavuliha” wytwarza się z części zrazowej wewnętrznej, łopatki i polędwicy. Z części zrazowej usuwa się staw skokowy i kości, z wyjątkiem kości długich, które można zostawić. Część zrazową można również podzielić na anatomicznie oddzielne kawałki bez kości. Z łopatki i polędwicy usuwa się kości. Każdą przeznaczoną do dalszej obróbki partię odkostnionego mięsa kroi się na kawałki tej samej wielkości, tak aby oddziaływanie procesu na wszystkie kawałki było takie samo. Wielkość kawałków mięsa w danej partii może wynosić od pół kilograma do kilku kilogramów. Do produkcji „Lapin Poron kylmäsavuliha” kwalifikują się tylko te spośród wyżej wymienionych części mięsa, których pH wynosi poniżej 5,8.

Rozbioru mięsa dokonuje się możliwie jak najszybciej i odpowiednio niewielkimi partiami, aby nie dopuścić do jego ogrzania powyżej 7 °C. Mięso soli się przez wcieranie na stojakach lub w kadziach. W procesie tym do znajdującego się w kadzi lub na stojaku mięsa dodaje się warstwami sól morską, bakterie kwasu mlekowego i ewentualnie azotyn. Etap solenia i fermentacji wstępnej w temperaturze od + 2 do + 4 °C trwa od jednego do dwóch tygodni, po czym mięso płucze się czystą, zimną wodą.

Dojrzewanie „Lapin Poron kylmäsavuliha” trwa około tygodnia i odbywa się poprzez wędzenie i odparowywanie wilgoci w pomieszczeniach lub szafach do wędzenia na zimno. Dym otrzymuje się w procesie wolnego spalania wiórów olchowych, brzozowych lub jałowcowych. Wędzenie rozpoczyna się około dwie doby po rozpoczęciu procesu dojrzewania, dzięki czemu produkt zdąży się ustabilizować, a kwasowość zaczyna rosnąć. Wędzenie odbywa się 1–2 razy dziennie, przez najwyżej cztery godziny. Na początku procesu dojrzewania utrzymywana jest wyższa temperatura (około + 24 °C), tak by uruchomić fermentację. Podczas dojrzewania temperatura i wilgotność są stopniowo obniżane, a następnie przechodzi się do dojrzewania końcowego w temperaturze od + 7 do + 16 °C, które trwa 1–2 tygodni, dopóki masa produktu nie zmniejszy się o około 30 %. Podczas dojrzewania i dojrzewania końcowego odparowanie wilgoci oraz kwasowość i masę mięsa kontroluje się codziennie w drodze oceny organoleptycznej.

Po zakończeniu dojrzewania końcowego produkt musi zostać niezwłocznie zapakowany, aby nie dopuścić do jego nadmiernego wyschnięcia, wzrostu zawartości soli i pogorszenia jakości. Wędzone na zimno mięso renifera lapońskiego pakowane jest na wyznaczonym obszarze geograficznym, co gwarantuje jakość produktu i zapobiega pogorszeniu jego właściwości organoleptycznych. Dzięki pakowaniu na miejscu produkt zachowuje swe pierwotne właściwości. W ten sposób zapewnia się także pełną identyfikowalność produktu, dzięki czemu konsumenci mają pewność, że oferowany im produkt został faktycznie pozyskany i przetworzony na wyznaczonym obszarze. Pozwala to również na nadzór na wszystkich etapach procesu produkcyjnego.

4.6. Związek z obszarem geograficznym:

Mięso renifera produkują zawodowi hodowcy reniferów, których praca opiera się na gromadzonej przez stulecia wiedzy. W zakładach przetwórczych, z których większość należy do rodzin będących właścicielami stad reniferów, nadal stosuje się tradycyjne metody wytwarzania mięsa renifera. Wędzenie jest obok suszenia najbardziej rozpowszechnionym sposobem przetwarzania tego mięsa. Wędzone na zimno mięso renifera musi być wytwarzane późną jesienią lub zimą, przy ujemnych temperaturach otoczenia i po zamarznięciu gruntu, tak by używane w procesie wędzenia powietrze było suche. Warunki takie gwarantują odparowanie wilgoci w tempie około 1 % dziennie, co zapobiega rozwojowi drobnoustrojów i tworzeniu się skórki na powierzchni mięsa. Z tego względu również czas produkcji jest znacznie dłuższy niż w przypadku mięsa wędzonego na zimno metodami przemysłowymi. Produkcja wędzonego na zimno mięsa renifera wymaga umiejętnego wykorzystania ciepła oraz wiedzy na temat właściwości mięsa renifera. Oparta jest na oddziaływaniu ciepła i dymu z gatunków drewna występujących na terenach północnych (olcha, brzoza, jałowiec). Proces dojrzewania jest ściśle nadzorowany, aby zapewnić należytą dojrzałość mięsa oraz uzyskanie przez nie pożądanych właściwości organoleptycznych. Kluczowym czynnikiem w procesie wytwarzania wędzonego na zimno mięsa renifera lapońskiego jest określenie właściwego momentu zakończenia wędzenia.

Pierwsza pisemna wzmianka o wędzonym mięsie renifera pochodzi z końca XVIII w. Szczegółowe opisy wędzenia mięsa renifera pojawiają się w literaturze od początku XX w.

Swój niepowtarzalny, kruchy i aromatyczny smak wędzone na zimno mięso renifera zawdzięcza cechom charakterystycznym regionu, takim jak wyraziste pory roku, skład pożywienia reniferów oraz tradycyjne umiejętności związane z wyborem surowca i przetwarzaniem mięsa reniferów.

4.7. Organ kontrolny:

Nazwa:

Elintarviketurvallisuusvirasto (Urząd do spraw bezpieczeństwa żywności)

Аdres:

Mustialankatu 3

FI-00790 Helsinki

SUOMI/FINLAND

Tel.

+358 20772003

Faks

+358 207724350

E-mail:

kirjaamo@evira.fi

4.8. Etykietowanie:

Wędzone na zimno mięso renifera lapońskiego przechowuje się i sprzedaje w postaci całych lub pociętych kawałków mięśni bądź w plastrach, w atestowanych opakowaniach spożywczych różnej wielkości, od poniżej 100 gramów do kilku kilogramów. Na opakowaniu umieszcza się oznaczenie „Lapin Poron kylmäsavuliha” (na przykład w postaci pieczęci lub naklejki), po którym umieszcza się określenie „suojattu alkuperänimitys” (chroniona nazwa pochodzenia) lub podobne oficjalne oznaczenie wspólnotowe. Dodatkowo należy zaznaczyć, czy jest to mięso dorosłego renifera, czy cielęcina.

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

		ISSN 1725-5228 doi:10.3000/17255228.C_2010.225.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 225

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 53 20 sierpnia 2010

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2010/C 225/01	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5844 – JP Morgan/RBS Sempra) ( 1 )	1

2010/C 225/02	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5889 – United Airlines/Continental Airlines) ( 1 )	1

2010/C 225/03	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5752 – Fortress Investment Group/Residential Capital) ( 1 )	2

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2010/C 225/04	Kursy walutowe euro	3

2010/C 225/05	Zawiadomienie Komisji dotyczące daty, od której stosuje się protokoły w sprawie reguł pochodzenia przewidujące diagonalną kumulację pochodzenia pomiędzy Unią Europejską, Albanią, Bośnią i Hercegowiną, Chorwacją, Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, Czarnogórą, Serbią i Turcją	4

2010/C 225/06	Decyzja o zamknięciu formalnego postępowania wyjaśniającego wskutek wycofania zgłoszenia przez państwo członkowskie – Pomoc państwa – Portugalia (Artykuły 107–109 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) – Zawiadomienie Komisji zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu TFUE – wycofanie zgłoszenia – Pomoc państwa C 55/06 (ex N 42/05) – Dotacje na spłatę odsetek od pożyczek udzielonych przedsiębiorstwom w sektorze rybackim – Portugalia ( 1 )	6

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE
	Komisja Europejska
2010/C 225/07	Zaproszenie do składania wniosków – EACEA/21/10 – Wsparcie strukturalne dla organizacji badających i analizujących europejski porządek publiczny i organizacji społeczeństwa obywatelskiego na poziomie europejskim – Program Europa dla obywateli, działanie 2, poddziałania 1 i 2 – 2011 r.	7

2010/C 225/08	Zaproszenie do składania wniosków w ramach siódmego programu ramowego Euratom działań badawczych i szkoleniowych w dziedzinie jądrowej	11

	INNE AKTY
	Komisja Europejska
2010/C 225/09	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	12

	Sprostowania
2010/C 225/10	Sprostowanie do zatwierdzenia pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE – Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń (Dz.U. C 219 z 13.8.2010)	16


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG