28.7.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 204/1

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.5870 – Foxconn/Sony LCD TV Manufacturing Company in Slovakia)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2010/C 204/01

W dniu 25 czerwca 2010 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną ze wspólnym rynkiem. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku niemieckim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32009M5870 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

---

28.7.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 204/2

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 lipca 2010 r.

w sprawie powołania członków Komitetu Ekspertów UE ds. Rzadkich Chorób ustanowionego decyzją 2009/872/WE

2010/C 204/02

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję Komisji 2009/872/WE z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającą Komitet Ekspertów UE ds. Rzadkich Chorób (1), a w szczególności jej art. 3 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 3 ust. 1 decyzji 2009/872/WE Komitet Ekspertów UE ds. Rzadkich Chorób (zwany dalej „Komitetem”) składa się z 51 członków i ich zastępców.

(2)

Zgodnie z art. 3 ust. 4 decyzji 2009/872/WE spośród wymienionych 51 członków przez Komisję powoływanych jest: czterech przedstawicieli organizacji pacjentów, czterech przedstawicieli przemysłu farmaceutycznego, dziewięciu przedstawicieli obecnie lub dawniej realizowanych projektów w dziedzinie rzadkich chorób, finansowanych w ramach programów działań Wspólnoty w dziedzinie zdrowia (2), w tym trzech członków pilotażowych europejskich sieci referencyjnych zajmujących się rzadkimi chorobami, oraz sześciu przedstawicieli obecnie lub dawniej realizowanych projektów dotyczących rzadkich chorób, finansowanych w ramach wspólnotowych programów ramowych na rzecz badań i rozwoju technologicznego (3). Swojego przedstawiciela powołuje każde z 27 państw członkowskich. Przedstawiciel Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) jest powoływany przez ECDC.

(3)

Zgodnie z art. 3 ust. 4 decyzji 2009/872/WE oraz w celu wyboru tych członków Komisja opublikowała cztery zaproszenia do wyrażenia zainteresowania, które określały wymagane kwalifikacje i warunki niezbędne do zostania członkiem Komitetu. W wyniku wymienionej procedury uzyskano listę kandydatów, spośród których Komisja powołuje członków Komitetu, na podstawie oceny kryteriów określonych w zaproszeniach,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Na członków Komitetu Ekspertów UE ds. Rzadkich Chorób powołuje się ekspertów wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji.

---

(1)  Dz.U. L 315 z 2.12.2009, s. 18.

(2)  Dz.U. L 155 z 22.6.1999, s. 1; Dz.U. L 271 z 9.10.2002, s. 1; Dz.U. L 301 z 20.11.2007, s. 3.

(3)  Dz.U. L 412 z 30.12.2006, s. 1.

---

---

28.7.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 204/6

---

Kursy walutowe euro (1)

27 lipca 2010 r.

2010/C 204/03

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3033
JPY	Jen	113,79
DKK	Korona duńska	7,4530
GBP	Funt szterling	0,83820
SEK	Korona szwedzka	9,4615
CHF	Frank szwajcarski	1,3775
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	7,9995
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,090
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	283,74
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7092
PLN	Złoty polski	4,0045
RON	Lej rumuński	4,2478
TRY	Lir turecki	1,9701
AUD	Dolar australijski	1,4402
CAD	Dolar kanadyjski	1,3382
HKD	Dolar hong kong	10,1214
NZD	Dolar nowozelandzki	1,7662
SGD	Dolar singapurski	1,7731
KRW	Won	1 539,82
ZAR	Rand	9,5180
CNY	Yuan renminbi	8,8345
HRK	Kuna chorwacka	7,2470
IDR	Rupia indonezyjska	11 750,25
MYR	Ringgit malezyjski	4,1504
PHP	Peso filipińskie	59,676
RUB	Rubel rosyjski	39,3550
THB	Bat tajlandzki	41,966
BRL	Real	2,2928
MXN	Peso meksykańskie	16,4437
INR	Rupia indyjska	60,8090

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

---

28.7.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 204/7

---

Zaproszenie do składania wniosków – Program Kultura (2007–2013)

Wdrożenie działań programowych: wieloletnie projekty współpracy, działania w ramach współpracy, działanie specjalne (kraje trzecie) oraz wspieranie podmiotów działających w dziedzinie kultury na szczeblu europejskim

2010/C 204/04

WPROWADZENIE

Podstawą niniejszego zaproszenia do składania wniosków jest decyzja nr 1855/2006/WE (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiająca Program Kultura (2007–2013), nazywany dalej „programem Kultura”. Szczegółowe warunki niniejszego zaproszenia do składania wniosków są zawarte w Przewodniku programowym programu Kultura (2007–2013), opublikowanym w witrynie internetowej Europa (zob. pkt VIII). Przewodnik programowy stanowi integralną część niniejszego zaproszenia do składania wniosków.

I.   Cele

Zamierzeniem inicjatorów programu Kultura było wzmocnienie wspólnej dla Europejczyków przestrzeni kulturowej opartej na wspólnym dziedzictwie kulturowym poprzez rozwój współpracy między organizatorami działalności kulturalnej z kwalifikujących się krajów (2), w celu wsparcia procesu tworzenia się obywatelstwa europejskiego.

Program koncentruje się na trzech celach szczegółowych:

—	wspieranie ponadnarodowej mobilności osób pracujących w sektorze kultury,

—	wspieranie ponadnarodowego obiegu dzieł oraz wyrobów artystycznych i kulturalnych, oraz

—	promowanie dialogu między kulturami.

Program cechuje się elastycznym i interdyscyplinarnym podejściem i koncentruje się na potrzebach zgłaszanych przez organizatorów działalności kulturalnej podczas społecznych konsultacji poprzedzających jego opracowanie.

II.   Części programu

Niniejsze zaproszenie obejmuje następujące części programu Kultura:

1.   Wspieranie projektów współpracy w zakresie kultury (części 1.1, 1.2.1 i 1.3.5)

Organizacje działające w dziedzinie kultury otrzymują wsparcie na projekty współpracy ponadnarodowej oraz na tworzenie i realizację działań kulturalnych i artystycznych.

W ramach tej części nacisk położony jest na pomoc w nawiązywaniu współpracy przez takie organizacje uczestniczące w programie Kultura, jak teatry, muzea, stowarzyszenia zawodowe, centra badawcze, wyższe uczelnie, instytuty kultury i organy władzy publicznej z różnych krajów. Dzięki wspólnemu działaniu różne sektory mogą rozwijać prowadzoną działalność kulturalną i artystyczną ponad granicami krajów.

Część 1 dzieli się na cztery kategorie szczegółowo opisane poniżej.

Część 1.1: Wieloletnie projekty współpracy (trwające od trzech do pięciu lat)

Celem działań w ramach pierwszej kategorii jest ułatwianie nawiązywania wieloletnich, międzynarodowych kontaktów w dziedzinie kultury, przez zachęcanie co najmniej sześciu organizatorów działalności kulturalnej z co najmniej sześciu kwalifikujących się krajów do współpracy i działań, zarówno sektorowych, jak i międzysektorowych, mających rozwijać wspólną działalność kulturalną, w okresie od trzech do pięciu lat. Na ten cel przeznaczone są środki w wysokości minimalnie 200 000 EUR i maksymalnie 500 000 EUR rocznie, ale wsparcie UE ogranicza się do maksymalnie 50 % całkowitych kwalifikujących się kosztów. Środki te mają pomóc w zaplanowaniu lub rozszerzeniu zasięgu geograficznego danego projektu i stworzyć warunki dla jego kontynuacji po zakończeniu okresu finansowania.

Część 1.2.1: Projekty współpracy (trwające maksymalnie 24 miesiące)

Druga kategoria obejmuje działania prowadzone zarówno w ramach sektorów, jak i ponadsektorowo, przez co najmniej trzech organizatorów działalności kulturalnej z co najmniej trzech kwalifikujących się krajów przez maksymalny okres dwóch lat. Specjalną uwagę poświęcono działaniom, w ramach których poszukiwane są środki umożliwiające wieloletnią współpracę. Na ten cel przeznaczono fundusze w wysokości od 50 000 EUR do 200 000 EUR, ale wsparcie udzielane przez UE ogranicza się do maksymalnie 50 % całkowitych kwalifikujących się kosztów.

Część 1.3.5: Specjalne projekty współpracy z krajami trzecimi (trwające maksymalnie 24 miesiące)

Trzecia kategoria obejmuje wsparcie dla projektów współpracy ukierunkowanych na promowanie wymiany kulturalnej między krajami uczestniczącymi w programie i krajami trzecimi, które zawarły z UE porozumienia o stowarzyszeniu lub współpracy, pod warunkiem że porozumienia o współpracy zawierają klauzulę dotyczącą kultury. W każdym roku dokonywany jest wybór jednego lub większej liczby krajów trzecich na dany rok. Lista wybranych krajów ogłaszana jest co roku w witrynie internetowej Agencji, przed upływem terminu składania wniosków.

Proponowane działania muszą prowadzić do nawiązania współpracy międzynarodowej o określonym wymiarze. W projektach współpracy powinno uczestniczyć co najmniej trzech organizatorów działalności kulturalnej z co najmniej trzech kwalifikujących się krajów, współpracujących w dziedzinie kultury z co najmniej jedną organizacją z wybranego kraju trzeciego, i/lub projekty powinny dotyczyć działalności kulturalnej prowadzonej w wybranym kraju trzecim. Na ten cel przeznaczono dofinansowanie w kwocie od 50 000 EUR do 200 000 EUR, ale wsparcie udzielane przez UE ogranicza się do maksymalnie 50 % całkowitych kwalifikujących się kosztów.

2.   Projekty tłumaczeń literackich (trwające maksymalnie 24 miesiące) (część 1.2.2)

Ta część obejmuje wspieranie projektów tłumaczeniowych. Wsparcie UE dla tłumaczeń literackich ma na celu poszerzenie wiedzy na temat literatury i dziedzictwa literackiego Europejczyków przez promowanie przepływu dzieł literackich między krajami. Wydawnictwa mogą ubiegać się o dotacje na tłumaczenia dzieł literackich z jednego języka europejskiego na inny język europejski oraz na publikację dzieł literackich. Na ten cel przeznaczono fundusze w wysokości od 2 000 EUR do 60 000 EUR, ale wsparcie udzielane przez UE ogranicza się do maksymalnie 50 % całkowitych kwalifikujących się kosztów.

3.   Wspieranie europejskich festiwali kultury (projekty trwające maksymalnie 12 miesięcy lub partnerstwa trzyletnie) (część 1.3.6)

Celem tej części jest wspieranie festiwali mających wymiar europejski oraz przyczyniających się do osiągnięcia ogólnych celów programu (takich jak mobilność osób działających w obszarze kultury, obieg prac, a także dialog międzykulturowy).

Maksymalna wysokość dotacji wynosi 100 000 EUR, co stanowi maksymalnie 60 % kwalifikujących się kosztów. Wsparcia udziela się w odniesieniu do jednej lub trzech edycji festiwalu.

4.   Wspieranie podmiotów działających na szczeblu europejskim w dziedzinie kultury (część 2) (dotacje operacyjne na okres 12 miesięcy lub partnerstwa trzyletnie)

Organizacje kulturalne działające lub zamierzające podjąć działalność w dziedzinie kultury na poziomie europejskim mogą otrzymać dotację na pokrycie kosztów operacyjnych. Ta część programu odnosi się do organizacji promujących poczucie wspólnych doświadczeń kulturowych o prawdziwie europejskim wymiarze.

W ramach tej części przyznawane są dotacje na dofinansowanie kosztów operacyjnych ponoszonych przez beneficjentów z tytułu prowadzenia działalności o trwałym charakterze. Jest to zasadnicza różnica w porównaniu z innymi dotacjami przyznawanymi w ramach pozostałych części programu.

Poniżej wymieniono trzy kategorie organizacji, które kwalifikują się do otrzymania dotacji w ramach tej części:

a)	ambasadorowie;

b)	sieci propagatorów;

c)	platformy dialogu strukturalnego.

Maksymalna wysokość dostępnej dotacji zależy od kategorii składanego wniosku, ale wsparcie UE nie może przekroczyć 80 % całkowitych kwalifikujących się kosztów.

5.   Projekty współpracy między organizacjami zajmującymi się analizą polityki kulturalnej (trwające maksymalnie 24 miesiące) (część 3.2)

Ta kategoria ma na celu wsparcie projektów realizowanych wspólnie przez organizacje z sektora publicznego i prywatnego (np. wydziały ds. kultury organów krajowych, regionalnych i lokalnych, obserwatoria lub fundacje kulturalne, wydziały uniwersytetów specjalizujące się w działaniach kulturalnych, organizacje zawodowe i sieci) mające bezpośrednie i praktyczne doświadczenie w analizie, oszacowaniu lub ocenie oddziaływania strategii kulturalnych na poziomie lokalnym, regionalnym, krajowym i/lub europejskim związanych z jednym lub kilkoma z 3 priorytetów europejskiej agendy kultury (3):

—	wspieranie różnorodności kulturowej i dialogu międzykulturowego,

—	promocja kultury jako katalizatora kreatywności w ramach strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia,

—	promocja kultury jako kluczowego elementu stosunków międzynarodowych Unii, wdrażającego Konwencję UNESCO w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego (4).

W działaniach muszą uczestniczyć co najmniej trzy organizacje ustanowione zgodnie z przepisami w co najmniej trzech państwach biorących udział w programie.

Maksymalna wysokość dotacji wynosi 120 000 EUR rocznie, co stanowi maksymalnie 60 % kwalifikujących się kosztów.

III.   Kwalifikujące się działania i wnioskodawcy

Program jest otwarty dla wszystkich kategorii uczestników z sektora kulturalnego, o ile organizacje te prowadzą działalność nienastawioną na zysk. Przedsiębiorstwa i działania audiowizualne (w tym festiwale filmowe), które są już objęte programem MEDIA, nie kwalifikują się do otrzymania dotacji w ramach programu Kultura. Organizacje prowadzące działalność nienastawioną na zysk głównie w sektorze audiowizualnym kwalifikują się do otrzymania dotacji w ramach części 2 programu Kultura, w kategorii „Sieci”, ponieważ program MEDIA nie przewiduje tego rodzaju wsparcia.

Kwalifikujący się wnioskodawcy muszą spełniać następujące warunki:

—	być publiczną (5) lub prywatną organizacją posiadającą status prawny, której podstawowa działalność należy do sfery kultury (sektor kulturalny i twórczy), oraz

—	mieć siedzibę w jednym z kwalifikujących się krajów.

Osoby fizyczne nie kwalifikują się do składania wniosków o dotację w ramach tego programu.

IV.   Kwalifikujące się kraje

Do udziału w programie kwalifikują się następujące kraje:

—	państwa członkowskie UE (6),

—	kraje należące do EOG (7) (Islandia, Liechtenstein, Norwegia),

—	kraje kandydujące do członkostwa w Unii Europejskiej (Chorwacja, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii i Turcja, Serbia i Czarnogóra).

Kraje Bałkanów Zachodnich (Albania oraz Bośnia i Hercegowina) mogą kwalifikować się w przyszłości, pod warunkiem podpisania protokołu ustaleń w sprawie uczestnictwa każdego z tych krajów w programie (8).

V.   Kryteria oceny wniosku

Części 1.1, 1.2.1 i 1.3.5:

—	stopień, w jakim projekt może wnieść europejską wartość dodaną,

—	zgodność proponowanych działań z poszczególnymi celami programu,

—	zakres, w którym można osiągnąć wysoki poziom doskonałości w opracowywaniu działań i potem w ich udanej realizacji,

—	jakość partnerstwa między koordynatorem i współorganizatorami,

—	przyczynianie się wyników proponowanych działań do osiągnięcia celów programu,

—	możliwości rozpowszechniania i promowania wyników proponowanych działań,

—	długofalowość oddziaływania projektu (długofalowe oddziaływanie),

—	wymiar współpracy międzynarodowej (tylko dla projektów współpracy z krajami trzecimi – część 1.3.5).

Część 1.2.2:

—	stopień, w jakim projekt może wnieść europejską wartość dodaną oraz zgodność proponowanych działań z celami programu,

—	zakres, w którym można osiągnąć wysoki poziom doskonałości w opracowywaniu działań i potem w ich udanej realizacji,

—	stopień, w jakim wyniki proponowanych działań mogą być należycie rozpowszechniane i promowane.

Część 1.3.6:

—	europejska wartość dodana oraz europejski wymiar proponowanych działań,

—	jakość i innowacyjny charakter programu,

—	oddziaływanie na odbiorców,

—	uczestnictwo europejskich specjalistów i jakość przewidywanej wymiany między nimi.

Część 2:

—	stopień, w jakim program prac i powiązane działania mogą wnieść faktyczną europejską wartość dodaną oraz europejski wymiar proponowanych działań,

—	zgodność programu prac i powiązanych działań z poszczególnymi celami programu,

—	zakres, w którym można osiągnąć wysoki poziom doskonałości w opracowywaniu proponowanego programu prac i powiązanych działań i potem w ich udanej realizacji,

—	możliwość osiągania przez program prac i powiązane działania wyników oddziałujących pośrednio lub bezpośrednio na jak największą liczbę osób,

—	możliwości odpowiedniego rozpowszechniania i promowania wyników proponowanych działań,

—	możliwość osiągnięcia odpowiedniej długotrwałości proponowanych działań (długofalowe wyniki oraz współpraca) oraz sposób, w jaki działa on jako wzór dla innych propagatorów.

Część 3.2:

—	stopień, w jakim projekt może wnieść europejską wartość dodaną,

—	zgodność działań z określonymi celami programu związanymi z europejską agendą kultury,

—	zakres, w którym można osiągnąć wysoki poziom doskonałości w opracowywaniu działań i potem w ich udanej realizacji,

—	jakość partnerstwa między koordynatorem i współorganizatorami,

—	stopień, w jakim wyniki proponowanych działań przyczyniają się do osiągnięcia celów programu,

—	możliwości rozpowszechniania i promowania wyników proponowanych działań,

—	długofalowość oddziaływania projektu (długofalowe oddziaływanie).

VI.   Budżet

Łączny budżet programu na lata 2007–2013 wynosi 400 milionów EUR (9). Zależnie od roku wysokość środków przyznawanych w skali rocznej, w tym również na działania nieujęte w Przewodniku programowym, waha się od około 43 milionów EUR do około 58 milionów EUR.

Komitet programowy zatwierdził propozycję Komisji dotyczącą podziału rocznego budżetu między części programu (zgodnie z przybliżonymi danymi zawartymi poniżej).

Przewidywany budżet na 2011 r. z podziałem na części:

Część 1.1:	Wieloletnie projekty współpracy	20 204 724 EUR
Część 1.2.1:	Projekty współpracy	18 500 000 EUR
Część 1.2.2:	Projekty tłumaczeń literackich	2 700 000 EUR
Część 1.3.5:	Specjalne projekty współpracy z krajami trzecimi	1 500 000 EUR
Część 1.3.6:	Wspieranie europejskich festiwali kultury	2 500 000 EUR
Część 2:	Wspieranie podmiotów działających na szczeblu europejskim w dziedzinie kultury	6 100 000 EUR
Część 3.2:	Projekty współpracy między organizacjami zajmującymi się analizą polityki kulturalnej	700 000 EUR

VII.   Terminy składania wniosków

Części programu		Ostateczny termin składania wniosków
Część 1.1:	Wieloletnie projekty współpracy	1 października 2010 r.
Część 1.2.1:	Projekty współpracy	1 października 2010 r.
Część 1.2.2:	Projekty tłumaczeń literackich	3 lutego 2011 r.
Część 1.3.5:	Specjalne projekty współpracy z krajami trzecimi	3 maja 2011 r.
Część 1.3.6:	Wspieranie europejskich festiwali kultury	15 listopada 2010 r.
Część 2:	Wspieranie podmiotów działających na szczeblu europejskim w dziedzinie kultury	15 września 2010 r.
Część 3.2:	Projekty współpracy między organizacjami zajmującymi się analizą polityki kulturalnej	1 października 2010 r.

Jeżeli termin upływa w weekend lub dzień świąteczny w kraju wnioskodawcy, nie ulega on przedłużeniu i wnioskodawcy muszą to uwzględnić przy planowaniu składania swoich wniosków.

W następnych latach terminy składania wniosków w ramach programu Kultura będą przypadały w dni kalendarzowe podane w Przewodniku programowym.

VIII.   Dodatkowe informacje

Szczegółowe warunki dotyczące wniosków zawarte są w Przewodniku programowym programu Kultura na następujących stronach internetowych:

Dyrekcja Generalna ds. Edukacji i Kultury http://ec.europa.eu/culture/index_en.htm

Agencja Wykonawcza ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego http://eacea.ec.europa.eu/culture/index_en.htm

---

(1)  Dz.U. L 372 z 27.12.2006, s. 1.

(2)  Zob. pkt IV.

(3)  Zob. komunikat dotyczący Europejskiej agendy kultury w dobie globalizacji świata, COM(2007) 242 wersja ostateczna: http://europa.eu/legislation_summaries/culture/l29019_fr.htm

(4)  http://portal.unesco.org/fr/ev.php-URL_ID=31038&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html

(5)  Za organizację publiczną uważa się organizację, której koszty są z mocy prawa finansowane w dowolnej części ze środków publicznych, zarówno przez władze centralne, jak i regionalne lub lokalne. Oznacza to, że koszty te finansowane są z funduszy zebranych przez sektor publiczny z podatków, kar lub opłat regulowanych przepisami prawa i nie zachodzi konieczność składania przez organizację wniosków o dofinansowanie, które mogłyby zostać odrzucone. Organizacje, których istnienie jest uzależnione od dofinansowania ze strony państwa i otrzymujące coroczne dotacje, które przynajmniej teoretycznie mogą zostać pozbawione dofinansowania w danym roku, uważa się za organizacje prywatne.

(6)  27 państw członkowskich Unii Europejskiej: Belgia, Bulgaria, Republika Czeska, Dania, Niemcy, Estonia, Irlandia, Grecja, Hiszpania, Francja, Włochy, Cypr, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Węgry, Malta, Niderlandy, Austria, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Słowacja, Finlandia, Szwecja, Zjednoczone Królestwo.

(7)  Europejski Obszar Gospodarczy.

(8)  Dodatkowe informacje na temat rozwoju sytuacji w odniesieniu do tych krajów trzecich będą ogłaszane w witrynie internetowej Agencji Wykonawczej. http://eacea.ec.europa.eu

(9)  Kwalifikujące się kraje, które nie są członkami UE, również wnoszą wkład w budżet programu.

---

28.7.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 204/13

---

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.5938 – Nippon Telegraph and Telephone Corporation/Dimension Data Holdings PLC)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2010/C 204/05

1.

W dniu 19 lipca 2010 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Nippon Telegraph and Telephone Corporation („NTT”, Japonia) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Dimension Data Holdings Plc („Dimension Data”, RPA) w drodze oferty publicznej ogłoszonej dnia 15 lipca 2010 r.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest: — w przypadku NTT: usługi informatyczne i ogólnoświatowe usługi telekomunikacyjne na rzecz klientów spoza Japonii oraz regionalne usługi telekomunikacyjne w Japonii, — w przypadku Dimensions Data: usługi informatyczne.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.5938 – Nippon Telegraph and Telephone Corporation/Dimension Data Holdings PLC, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej: European Commission Directorate-General for Competition Merger Registry J-70 1049 Bruxelles/Brussel BELGIQUE/BELGIË

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 56 z 5.3.2005, s. 32 („obwieszczenie Komisji w sprawie uproszczonej procedury”).

---

28.7.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 204/14

---

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.5947 – Silver Lake/CIE/MultiPlan Holdings)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2010/C 204/06

1.

W dniu 20 lipca 2010 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa Silver Lake Group L.L.C. („Silver Lake”, Stany Zjednoczone) oraz określone spółki komandytowe (Limited Partnerships) przedsiębiorstwa BC European Capital VIII zarządzanego przez CIE Management II Limited („CIE”, Wyspy Normandzkie) przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad przedsiębiorstwem MultiPlan Holdings, Inc., spółką dominującą przedsiębiorstwa MultiPlan, Inc. („MultiPlan”, Stany Zjednoczone).

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest: — w przypadku przedsiębiorstwa Silver Lake: inwestycje w przedsiębiorstwa technologiczne, oparte na technologiach i przedsiębiorstwa w powiązanych sektorach ukierunkowanych na wzrost, — w przypadku przedsiębiorstwa CIE: inwestycje w przedsiębiorstwa, — w przypadku przedsiębiorstwa MultiPlan: udostępnia usługi niezależnej sieci podmiotów świadczących opiekę zdrowotną w Stanach Zjednoczonych.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.5947 – Silver Lake/CIE/MultiPlan Holdings, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej: European Commission Directorate-General for Competition Merger Registry J-70 1049 Bruxelles/Brussel BELGIQUE/BELGIË

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 56 z 5.3.2005, s. 32 („obwieszczenie Komisji w sprawie uproszczonej procedury”).

---

28.7.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 204/15

---

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2010/C 204/07

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„BAYERISCHES RINDFLEISCH”/„RINDFLEISCH AUS BAYERN”

NR WE: DE-PGI-0005-0640-08.08.2007

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nazwa:

„Bayerisches Rindfleisch”/„Rindfleisch aus Bayern”

2.   Państwo członkowskie lub kraj trzeci:

Niemcy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1.   Rodzaj produktu:

Klasa 1.1.

Mięso świeże

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

„Bayerisches Rindfleisch” obejmuje tusze lub kawałki mięsa pochodzące od bydła (wszystkich kategorii) urodzonego, chowanego, tuczonego i utrzymywanego w Bawarii do czasu uboju. Tusza „Bayerisches Rindfleisch” nie może wykazywać żadnych oznak DFD, a wartość pH nie może przekraczać 6,0. DFD oznacza, że mięso jest ciemne, twarde i suche. Mięso o takich cechach uznaje się za mięso wadliwe. Ponadto „Bayerisches Rindfleisch” musi spełniać kryteria klas pokroju E, U i R wspólnotowej klasyfikacji tusz oraz klas pokrycia tłuszczem 2–4.

Ze względu na warunki środowiska naturalnego i warunki klimatyczne między Bawarią a innymi częściami Niemiec istnieje wyraźna różnica w strukturze ras. Szczególnie wyraźna jest różnica w stosunku do północnych Niemiec.

Na tamtych terenach dominuje rasa mleczna holsztyńsko-fryzyjska, natomiast w Bawarii szczególnie rozpowszechniona jest używana dwukierunkowo rasa simentalska (80 %), która wyprzedza brunatną szwajcarską i żółtą niemiecką. W Bawarii występują również rasy przystosowane do ich szczególnej lokalizacji: bydło rasy Murnau-Werdenfels i rasy pincgauskiej. „Bayerisches Rindfleisch” może jednak pochodzić wyłącznie od bydła tradycyjnych ras bawarskich: simentalskiej, brunatnej szwajcarskiej, żółtej niemieckiej, pincgauskiej i Murnau-Werdenfels.

W zależności od rodzaju zwierząt przeznaczonych do uboju wołowina stosowana w „Bayerisches Rindfleisch” musi spełniać również następujące dodatkowe wymogi w odniesieniu do wieku i wagi przy uboju:

Cielę: zwierzę odsadzone w wieku co najmniej pięciu miesięcy, a w momencie uboju w wieku nieprzekraczającym ośmiu miesięcy oraz o wadze minimalnej 120 kg i maksymalnej 220 kg.

Roczniak: młode bydło w wieku od ośmiu do dwunastu miesięcy o wadze minimalnej 150 kg i maksymalnej 300 kg.

Dorosłe bydło: samiec lub samica z gatunku bydła w wieku ponad dwunastu miesięcy o wadze minimalnej 220 kg. Waga przy uboju byków wynosi maksymalnie 430 kg, a wiek ubojowy – maksymalnie 24 miesiące. W przypadku samic wiek ubojowy jest ograniczony do maksymalnie siedmiu lat, a waga przy uboju do 450 kg.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

—

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

—

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Zwierzęta muszą być urodzone, chowane, tuczone i utrzymywane w Bawarii, czyli cały cykl ich życia musi odbywać się w Bawarii.

Nie stosuje się żadnych ograniczeń geograficznych w odniesieniu do miejsca uboju zwierząt. Muszą one jednak dotrzeć do ubojni w ciągu trzech godzin od załadunku. Zapewnia to utrzymanie wysokiej jakości mięsa, na której opiera się renoma „Bayerisches Rindfleisch”. Zbyt długi czas transportu może pogorszyć jakość mięsa (np. DFD).

Należy zwrócić uwagę na następujące kwestie w odniesieniu do najważniejszych czynników zapewnienia jakości na wszystkich etapach wprowadzania „Bayerisches Rindfleisch” do obrotu: nazwę „Bayerisches Rindfleisch” można stosować jedynie w przypadku mięsa pochodzącego od zwierząt, w odniesieniu do których można wykazać – bez braków w zapisach – że urodziły się i były tuczone w Bawarii, oraz – oprócz tych środków – które spełniły kryteria jednolitego dokumentu. Wysoką i stałą jakość gwarantuje fakt, że każde zwierzę jest rejestrowane w bazie danych pochodzenia zwierząt i informacji o zwierzętach (zob. http://www.hi-tier.de/) lub w porównywalnych systemach, a zwierzęciu do momentu uboju towarzyszy świadectwo pochodzenia.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

—

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

—

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Wolne Państwo Bawaria (Bawaria)

5.   Związek z obszarem geograficznym:

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego:

Chów bydła i związane z nim wykorzystanie pastwisk w ciągu wieków kształtowały znaczne obszary krajobrazu Bawarii. Jest to szczególnie widoczne na bawarskich wyżynach i u podnóży Alp, gdzie łąki i pastwiska przeważają nad gruntami ornymi, a warunki klimatyczne i topograficzne sprzyjają tradycyjnej bawarskiej produkcji bydła. Od niepamiętnych czasów hodowla bydła stanowiła podstawę działalności małych rodzinnych gospodarstw leżących w pasie pastwisk u podnóży Alp. Należy również zauważyć, że hodowla bydła odbywa się na znaczną skalę również w innych częściach Bawarii i że pochodzące z niej mięso jest tradycyjnie wprowadzane do obrotu również jako „Bayerisches Rindfleisch”.

5.2.   Specyfika produktu:

Hodowla

Bawarska hodowla bydła jest znana i ceniona na całym świecie. W rezultacie bawarskie stada hodowlane eksportuje się na cały świat. Stowarzyszenia hodowców bydła łaciatego z Weilheim i Miesbach działają z dużym powodzeniem. Bawarskie bydło jest wysoko oceniane na świecie, ponieważ łączy wysoką wydajność mięsną z wysoką wydajnością mleczną.

Typowe bawarskie rasy, takie jak simentalska, brunatna szwajcarska, żółta niemiecka i Murnau-Werdenfels oraz rasa pincgauska, stanowią ponad 90 % stad. Wszystkie te rasy pochodzą głównie lub wyłącznie z Bawarii.

Historia rasy simentalskiej, najważniejszej rasy w bawarskiej produkcji wołowiny i cielęciny, rozpoczęła się, gdy Max Obermaier i Johann Fischbacher z Gmund am Tegernsee sprowadzili w 1837 r. kilka sztuk znanego bydła simentalskiego ze Szwajcarii do pobliskiego Miesbach.

Miesbach jest obecnie najważniejszym związkiem hodowców pod względem sprzedaży jałówek i cieląt. Obszar hodowli rozciąga się od Monachium do granicy z Austrią i obejmuje obszar hodowli Weilheim na zachodzie i obszar hodowli Traunstein na wschodzie. W około 1 800 gospodarstwach znajduje się prawie 50 000 krów zarejestrowanych w księdze hodowlanej. Chów roczniaków odbywa się głównie na pastwiskach i łąkach górskich, chociaż nie jest to obowiązkowe. Zalety tego bydła są następujące: wydajność, zdrowie, najlepsze wymiona, najlepsza budowa ciała. Bydło simentalskie może przystosować się do wszystkich warunków gospodarowania. Związek hodowców sprawił, że nazwa Miesbach stała się znana w całej Europie, a nawet na świecie.

Inne typowe bawarskie rasy (np. Allgäu, brunatna szwajcarska, żółta niemiecka, pincgauska i Murnau-Werdenfels) rozwinęły się w tym samym czasie, równolegle z rasą simentalską. Rasę brunatną szwajcarską można spotkać przede wszystkim na surowym górzystym i alpejskim obszarze regionu Allgäu oraz na łąkach i pastwiskach rozciągających się poniżej tego obszaru.

Renoma „Bayerisches Rindfleisch”

Wołowina „Bayerisches Rindfleisch” jest dobrze znana i cieszy się renomą w Niemczech i za granicą. Eksportuje się ją w dużych ilościach, przede wszystkim do Włoch i Francji. Na przykład we Francji „Bayerisches Rindfleisch” wprowadza się do obrotu jako „boeuf de Bavière”, wykorzystując bezpośrednio duże uznanie, jakim wołowina ta cieszy się wśród francuskich konsumentów.

Badania konsumenckie przeprowadzone przez Politechnikę w Monachium w latach 1998, 2003 i 2007 wyraźnie wykazały, że konsumenci wysoko cenią „Bayerisches Rindfleisch”. Badania przeprowadzone w latach 2003 i 2007 wykazują, że „Bayerisches Rindfleisch” cieszy się renomą, ponieważ konsumenci są skłonni płacić 85 centów więcej (65 centów w 2007 r.) za kg pieczeni wołowej. W 2003 r. w badaniu ogólnokrajowym około 65 % ankietowanych (88 % w południowych Niemczech) stwierdziło, że „Bayerisches Rindfleisch” jest mięsem wysokiej lub bardzo wysokiej jakości. W tym samym badaniu 75 % objętych badaniem konsumentów z południowych Niemiec zgodziło się, że Bawaria ma dobre warunki naturalne do produkcji wołowiny, 63 % – że bawarska wieś jest nadal w nienaruszonym stanie i że dzięki temu „Bayerisches Rindfleisch” charakteryzuje się wysoką jakością i dobrym smakiem.

Wysoka jakość przypisywana „Bayerisches Rindfleisch” opiera się zatem w postrzeganiu konsumenta na związku między pochodzeniem i jakością mięsa. Szczególna renoma produktu i związek przyczynowy między renomą i regionem wykazano wielokrotnie za pomocą reprezentatywnych badań, łącznie z badaniami przeprowadzonymi w ostatnim czasie.

Związek z kuchnią bawarską

W Bawarii wołowiny używa się głównie w dni świąteczne – z okazji Wielkanocy, Zielonych Świątków, kościelnych odpustów i Bożego Narodzenia. Od niepamiętnych czasów gotowana wołowina odgrywa wyjątkowo ważną rolę w bawarskiej kuchni przy tych okazjach. Na przykład gotowana wołowina (z wołu) jest typowym daniem bardzo popularnym w całej Bawarii. Inne typowo bawarskie potrawy to „Tellerfleisch”, „Münchner Kronfleisch” i „Bofflamot” (Boeuf à la mode). Wołowiny i cielęciny używa się również do produkcji jednej z najbardziej znanych bawarskich kiełbas: „Münchner Weisswurst”. Co najmniej 51-procentowa zawartość cielęciny w tej kiełbasie nadaje jej typowy smak, który sprawił, że stała się znana na całym świecie.

Wysoka jakość mięsa dzięki zapewnieniu jakości na wszystkich etapach wprowadzania do obrotu

Przez ostatnie 20 lat szczególną renomę produktu wspierano i wzmacniano za pomocą systemu ukierunkowanego na zapewnienie jakości obejmującego wszystkie etapy wprowadzania do obrotu.

Różne środki, w szczególności wyeliminowanie mięsa DFD niższej jakości oraz mierzenie i egzekwowanie maksymalnej wartości pH wynoszącej 6,0 jako obowiązkowego kryterium zapewnienia jakości odegrały znaczną rolę w rozsławieniu „Bayerisches Rindfleisch” i przyczynieniu się do wysokiego uznania konsumentów dla tego produktu. Te czynniki są również ważne przy podejmowaniu decyzji o zakupie wołowiny.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) albo szczególnymi cechami jakościowymi, renomą lub innymi właściwościami produktu (w przypadku ChOG):

Większość bydła mięsnego i krów w Bawarii hoduje się w regionie alpejskim, u podnóży Alp, na graniczących z nimi wzgórzach i na wyżynach wschodniej Bawarii. Również na innych obszarach Bawarii wielowiekowa tradycja i duże znaczenie hodowli bydła i produkcji wołowiny dla rolnictwa bawarskiego uczyniły z hodowców bydła specjalistów w tym sektorze. Wołowina „Bayerisches Rindfleisch” jest wysoko ceniona przez konsumentów z powodu swoich szczególnych cech pod względem jakości, renomy i smaku mięsa, które pochodzi od zwierząt rzeźnych typowych bawarskich ras opisanych powyżej, spełniających kryteria wieku i wagi również opisane powyżej. Fakt ten, jak również ważna rola miejscowej wołowiny w kuchni bawarskiej sprawiły, że „Bayerisches Rindfleisch” stała się regionalną specjalnością, szczególnie wysoko cenioną i dobrze znaną poza granicami Bawarii. Bawaria jest najważniejszym niemieckim krajem związkowym pod względem hodowli bydła oraz światowym liderem w hodowli rasy simentalskiej, brunatnej szwajcarskiej i żółtej niemieckiej. Z 12,7 mln bydła wszystkich ras w Niemczech około 3,5 mln (tj. ok. 27 %) hoduje się w gospodarstwach bawarskich.

Renoma „Bayerisches Rindfleisch” wśród konsumentów jest wynikiem dziesiątków lat stosowania środków zapewniania jakości w bawarskim sektorze rolno-spożywczym („Geprüfte Qualität – Bayern”). Renomę tę kilkakrotnie wyraźnie udokumentowano w wyżej wymienionych badaniach konsumenckich przeprowadzonych w latach 1998, 2003 i 2007.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

(artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

Publikacja niemieckiego urzędu patentów i znaków towarowych DPMA:

http://register.dpma.de/DPMAregister/geo/detail.pdfdownload/66 (część 7c:) Wydanie specyfikacji, do którego odnosi się decyzja zatwierdzająca)

---

(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

---