ISSN 1725-5228

doi:10.3000/17255228.C_2010.163.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 163

European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Tom 53
23 czerwca 2010


Powiadomienie nr

Spis treśći

Strona

 

II   Komunikaty

 

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2010/C 163/01

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5872 – Warburg Pincus/Poundland) ( 1 )

1

 

IV   Informacje

 

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

 

Komisja Europejska

2010/C 163/02

Kursy walutowe euro

2

 

INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

2010/C 163/03

Bułgarska krajowa procedura przyznawania ograniczonych praw przewozowych w ruchu lotniczym

3

 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE

 

Rada

2010/C 163/04

Zaproszenie do zgłaszania kandydatur na stanowiska sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej

13

 

POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

 

Komisja Europejska

2010/C 163/05

Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.5865 – Teva/Ratiopharm) ( 1 )

15

 

INNE AKTY

 

Komisja Europejska

2010/C 163/06

Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

16

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

 


II Komunikaty

KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

23.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 163/1


Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.5872 – Warburg Pincus/Poundland)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2010/C 163/01

W dniu 14 czerwca 2010 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną ze wspólnym rynkiem. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32010M5872 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).


IV Informacje

INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ

Komisja Europejska

23.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 163/2


Kursy walutowe euro (1)

22 czerwca 2010 r.

2010/C 163/02

1 euro =


 

Waluta

Kurs wymiany

USD

Dolar amerykański

1,2258

JPY

Jen

111,09

DKK

Korona duńska

7,4419

GBP

Funt szterling

0,83400

SEK

Korona szwedzka

9,5580

CHF

Frank szwajcarski

1,3622

ISK

Korona islandzka

 

NOK

Korona norweska

7,9330

BGN

Lew

1,9558

CZK

Korona czeska

25,788

EEK

Korona estońska

15,6466

HUF

Forint węgierski

280,43

LTL

Lit litewski

3,4528

LVL

Łat łotewski

0,7084

PLN

Złoty polski

4,0601

RON

Lej rumuński

4,2315

TRY

Lir turecki

1,9165

AUD

Dolar australijski

1,4012

CAD

Dolar kanadyjski

1,2533

HKD

Dolar hong kong

9,5379

NZD

Dolar nowozelandzki

1,7364

SGD

Dolar singapurski

1,6945

KRW

Won

1 449,75

ZAR

Rand

9,2792

CNY

Yuan renminbi

8,3521

HRK

Kuna chorwacka

7,2010

IDR

Rupia indonezyjska

11 061,54

MYR

Ringgit malezyjski

3,9403

PHP

Peso filipińskie

55,998

RUB

Rubel rosyjski

38,0075

THB

Bat tajlandzki

39,630

BRL

Real

2,1749

MXN

Peso meksykańskie

15,3960

INR

Rupia indyjska

56,7440


(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.


INFORMACJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

23.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 163/3


Bułgarska krajowa procedura przyznawania ograniczonych praw przewozowych w ruchu lotniczym

2010/C 163/03

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 847/2004 w sprawie negocjacji i wykonania umów dotyczących usług lotniczych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi, Komisja Europejska publikuje następującą procedurę krajową dotyczącą rozdziału praw przewozowych między kwalifikujących się wspólnotowych przewoźników lotniczych, w przypadkach gdy prawa te ograniczone są umowami o komunikacji lotniczej z państwami trzecimi.

MINISTERSTWO TRANSPORTU, TECHNOLOGII INFORMATYCZNYCH I ŁĄCZNOŚCI

ROZPORZĄDZENIE NR 847

z dnia 15 stycznia 2010 r

ustanawiające krajową procedurę udzielania wspólnotowym przewoźnikom lotniczym ustanowionym w Republice Bułgarii dostępu do rynku przewozów lotniczych objętych umowami o komunikacji lotniczej zawartymi przez Republikę Bułgarii z krajami nienależącymi do Unii Europejskiej

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Art. 1.

Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady i procedury udzielania wspólnotowym przewoźnikom lotniczym ustanowionym w Republice Bułgarii dostępu do rynku przewozów lotniczych objętych umowami o komunikacji lotniczej zawartymi przez Republikę Bułgarii z państwami nienależącymi do Unii Europejskiej (państwa trzecie).

Art. 2.

Jeśli umowa międzynarodowa zawarta z państwem trzecim ustanawia ograniczenia dotyczące liczby wspólnotowych przewoźników lotniczych kwalifikujących się do wyznaczenia do obsługi przewozów lotniczych objętych umowami lub dotyczące korzystania z praw przewozowych, takie jak: ograniczenia dotyczące częstotliwości przewozów, oferowanej zdolności przewozowej lub liczby obsługiwanych punktów, dostępu do rynku przewozów objętych umowami udziela się po przeprowadzeniu procedury przetargowej zgodnej z niniejszym rozporządzeniem.

ROZDZIAŁ II

INFORMACJA

Art. 3.

(1)

Na stronach Ministerstwa Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności oraz Dyrekcji Generalnej Urzędu Lotnictwa Cywilnego (DG ULC) publikowane i regularnie aktualizowane są informacje dotyczące:

1.

umów międzynarodowych zawartych przez Republikę Bułgarii z państwami trzecimi, przewozów objętych takimi umowami, określonych tras oraz innych praw przewozowych;

2.

liczby przewoźników lotniczych, którzy mogą zostać wyznaczeni zgodnie z takimi umowami;

3.

liczby wyznaczeń i daty ich wejścia w życie;

4.

wynegocjowanej częstotliwości i zdolności przewozowej;

5.

częstotliwości i zdolności przewozowej wynikającej z aktu wyznaczenia;

6.

planowanych negocjacji dwustronnych między Republiką Bułgarii i jakimkolwiek państwem trzecim;

7.

zarządzeń na podstawie art. 8 ust. 1 oraz art. 18 i art. 19, w ciągu trzech dni od ich wydania;

8.

listę podmiotów, które złożyły wstępny wniosek o wyznaczenie do obsługi komercyjnych przewozów lotniczych lub wniosek o udział w przetargu, w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania takiego wniosku;

9.

wstępne i końcowe sprawozdania komisji, o której mowa w art. 17 ust. 1 i 3;

10.

orzeczenia sądu w sprawach odwołań od zarządzeń Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności.

(2)

Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności oraz dyrektor generalny DG ULC w drodze zarządzenia powołują osoby odpowiedzialne za publikację informacji, o których mowa w ust. 1, przez okres trzech lat.

ROZDZIAŁ III

WARUNKI OGÓLNE PRZYZNANIA DOSTĘPU DO RYNKU

Art. 4.

Dostęp do rynku przewozów objętych umowami można przyznać dowolnemu wspólnotowemu przewoźnikowi lotniczemu ustanowionemu w Republice Bułgarii, jeśli:

1.

posiada ważną koncesję i certyfikat przewoźnika lotniczego;

2.

nie podlega zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty na mocy rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty i informowania pasażerów korzystających z transportu lotniczego o tożsamości przewoźnika lotniczego wykonującego przewóz oraz uchylającego art. 9 dyrektywy 2004/36/WE.

ROZDZIAŁ IV

WSTĘPNY WNIOSEK O WYZNACZENIE

Art. 5.

(1)

Każdy podmiot spełniający wymogi art. 4 może wystąpić do DG ULC z wnioskiem o wyznaczenie do obsługi przewozów objętych umowami.

(2)

Wstępny wniosek musi zawierać:

1.

poświadczone przez wnioskodawcę kopie koncesji i certyfikatu przewoźnika lotniczego;

2.

dowód spełnienia wymogów art. 4;

3.

informacje o wnioskowanym wyznaczeniu – przewozy objęte umowami, określona trasa, godziny startu i lądowania, typ statków powietrznych, planowana zdolność przewozowa i częstotliwość.

Art. 6.

Jeśli przewozy objęte umowami, których dotyczy złożony wstępny wniosek, podlegają ograniczeniom w zakresie praw przewozowych, Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności wydaje zarządzenie wszczynające procedurę przetargową w ciągu 30 dni od otrzymania wstępnego wniosku.

Art. 7.

Jeśli przewozy objęte umowami, których dotyczy złożony wstępny wniosek, nie podlegają ograniczeniom w zakresie praw przewozowych, dostępu do rynku udziela się bez zastosowania procedury przetargowej, zgodnie z rozdziałem VI.

ROZDZIAŁ V

PROCEDURA PRZETARGOWA NA DOSTĘP DO RYNKU

Art. 8.

(1)

Procedura przetargowa jest wszczynana zarządzeniem Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności.

(2)

Procedura przetargowa jest wszczynana z inicjatywy Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności, na wniosek DG ULC lub na warunkach określonych w art. 6.

(3)

Zarządzenie określa co najmniej przewozy objęte umowami, dozwoloną liczbę wyznaczonych podmiotów, dostępne częstotliwości i/lub zdolność przewozową, zasady, którym podlega procedura, termin składania wniosków o udział oraz datę, godzinę i miejsce otwarcia wniosków.

(4)

Termin składania wniosków o udział określany jest zarządzeniem, o którym mowa w ust. 1 i wynosi co najmniej 45 dni od daty wydania zarządzenia.

(5)

Z chwilą publikacji zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, na stronach internetowych Ministerstwa Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności oraz DG ULC, informacje o procedurze przetargowej są publikowane również w dwóch gazetach codziennych o zasięgu ogólnokrajowym. Informacje określają co najmniej przewozy objęte umowami, w odniesieniu do których wszczyna się procedurę przetargową, termin składania wniosków o udział, termin przeprowadzenia procedury przetargowej oraz strony internetowe, na których opublikowano zarządzenie.

(6)

Jeśli procedurę przetargową wszczęto w związku ze złożeniem wstępnego wniosku, o którym mowa w art. 5, informacje o takiej procedurze wysyła się również podmiotom, które złożyły wnioski.

Art. 9.

(1)

Wnioskodawca musi przekazać wniosek o udział w procedurze przetargowej do DG ULC w zapieczętowanej, nieprzezroczystej kopercie sam lub poprzez upoważnionego przedstawiciela, osobiście lub pocztą. Na kopercie musi znajdować się adres korespondencyjny, numer telefonu oraz, w miarę możliwości, numer faksu i adres e-mail, a także wskazanie przewozów objętych umowami, których dotyczy składany wniosek.

(2)

Po przyjęciu wniosku na kopercie umieszcza się numer seryjny, datę i godzinę odbioru oraz odnotowuje się wspomniane dane w rejestrze.

(3)

W procedurze przetargowej nie uwzględnia się wniosków złożonych po terminie bądź w uszkodzonej kopercie. Wspomniane okoliczności odnotowuje się w rejestrze, o którym mowa w ust. 2.

(4)

Wszystkie dokumenty muszą być złożone w języku bułgarskim, w oryginale lub w postaci kopii poświadczonej przez wnioskodawcę. Wszelkim dokumentom w językach obcych towarzyszy uwierzytelnione tłumaczenie na język bułgarski.

Art. 10.

(1)

Wnioski muszą określać przewozy objęte umowami, planowaną zdolność przewozową i częstotliwość przewozów.

(2)

Do wniosku załącza się następujące dokumenty, stanowiące jego integralną część:

1.

poświadczone przez wnioskodawcę kopie jego certyfikatu przewoźnika lotniczego i koncesji oraz szczegółowe informacje o sposobie ustanowienia – w przypadku wnioskodawców, których certyfikaty i licencje nie zostały wydane przez DG ULC;

2.

plan gospodarczy rozwoju przewozów objętych umowami przez okres 36 miesięcy od planowanej daty rozpoczęcia obsługi przewozów, w tym:

a)

przegląd rynku przewozów lotniczych, z podaniem wskaźników ilościowych w odpowiednich przypadkach, obejmujący: istniejące przepływy ruchu w zakresie przewozów objętych umowami (bezpośredni, tranzytowy, pochodzący z Bułgarii lub z innych krajów); oczekiwane tempo wzrostu tych przepływów; aktualna struktura ruchu według typów pasażerów (klasa biznesowa, klasa turystyczna lub inne); ruch, jaki będzie generowany, włącznie z podziałem według typów pasażerów; proponowane taryfy lotnicze i ceny końcowe dla każdego typu pasażerów; usługi świadczone dodatkowo, które wnioskodawca zamierza oferować w związku z przewozami objętymi umowami; korzyści (pod względem cen, jakości i/lub inne) dla użytkowników związane z proponowanymi przewozami; rozkład takich korzyści według miejsc pochodzenia przepływów ruchu;

b)

trasa, godziny startu i lądowania;

c)

preliminarz dochodów i wydatków;

d)

inwestycje oraz informacje o źródłach finansowania przewozów objętych umowami;

e)

typ statków powietrznych, zdolność przewozowa i konfiguracja;

f)

oczekiwany współczynnik wykorzystania miejsc;

g)

ewentualna możliwość połączenia przewozów objętych umowami z innymi przewozami lotniczymi;

h)

dostęp klientów do proponowanych usług (sieć sprzedaży biletów, obsługa internetowa); informacje o ewentualnie stosowanym systemie obsługi klienta;

i)

informacje o ewentualnej współpracy przedsiębiorstwa z innymi przewoźnikami lotniczymi;

j)

data rozpoczęcia obsługi przewozów objętych umowami i okres, w którym będą obsługiwane;

k)

wszelkie inne informacje istotne do celów oceny.

Art. 11.

(1)

Procedurę przetargową przeprowadza komisja powołana zarządzeniem Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności, składająca się z dwóch przedstawicieli Ministerstwa Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności oraz trzech przedstawicieli DG ULC.

(2)

Zarządzenie powołuje również zastępców.

(3)

Skład komisji ogłasza się po upływie terminu składania wniosków.

(4)

Po powołaniu komisji jej członkowie oświadczają na piśmie, że:

1.

nie mają istotnego interesu w udzieleniu dostępu do rynku podmiotom uczestniczącym w przetargu;

2)

nie są powiązani, w rozumieniu ustawy o handlu, z wnioskodawcami ani z członkami ich organów zarządu bądź nadzoru;

3)

nie mają prywatnego interesu, w rozumieniu ustawy o zapobieganiu konfliktom interesów i ujawnianiu ich, w wyznaczeniu określonego przewoźnika lotniczego.

(5)

Komisja rozpatruje złożone wnioski i towarzyszące im dokumenty, decyduje, czy wnioskodawców należy dopuścić do etapu oceny, a następnie dokonuje oceny i przygotowuje ranking dopuszczonych wnioskodawców.

Art. 12.

(1)

Komisja rozpoczyna prace w dniu wskazanym w zarządzeniu wszczynającym procedurę przetargową i w ciągu 30 dni sporządza wstępne sprawozdanie ze swoich prac.

(2)

Wnioskodawców powiadamia się na piśmie o wszelkich zmianach daty i godziny otwarcia wniosków.

(3)

Komisja otwiera wnioski w kolejności, w jakiej zostały złożone i sporządza listę zawartych w nich dokumentów.

(4)

Podczas wykonywanych przez komisję czynności, o których mowa w ust. 3, mogą być dostępni wnioskodawcy lub ich upoważnieni przedstawiciele.

(5)

Komisja weryfikuje przestrzeganie przez wnioskodawców przepisów art. 4, a także zgodność wniosków z wymogami art. 10.

(6)

Komisja może w dowolnym terminie dokonać weryfikacji danych przedłożonych przez wnioskodawców i, w razie potrzeby, zażądać przedstawienia, na piśmie i w określonym terminie, dodatkowych dowodów potwierdzających fakty przedstawione we wniosku.

Art. 13.

(1)

Komisja wyklucza z udziału i nie dopuszcza do procedury oceny wnioskodawców niespełniających wymogów art. 4 lub takich, którzy nie złożyli dokumentów wymaganych na mocy art. 10 w terminie, o którym mowa w ust. 2.

(2)

W razie stwierdzenia przez Komisję, że nie złożono dokumentu wymaganego na mocy art. 10, powiadamia ona o tym wnioskodawcę i umożliwia mu złożenie takiego dokumentu w terminie nie późniejszym niż 10 dni od daty odbioru powiadomienia.

(3)

Komisja prowadzi całość korespondencji z wnioskodawcami na piśmie – powiadomienia są dostarczane osobiście, za pisemnym potwierdzeniem odbioru, wysyłane listem poleconym za potwierdzeniem odbioru lub przesyłane faksem.

Art. 14.

Podczas procedury przetargowej wnioskodawcy mają obowiązek natychmiastowego powiadomienia komisji o wszelkich zmianach w okolicznościach, o których mowa w art. 4 i 10.

Art. 15.

(1)

Komisja ocenia wnioskodawców w drodze porównania wniosków, przyznając do pięciu punktów za każde z następujących kryteriów:

1)

jakość proponowanych usług – trasa, częstotliwość, typ i konfiguracja statków powietrznych, typ przewozów (regularne lub nieregularne; pasażerskie, towarowe lub mieszane; użycie samolotów własnych/w leasingu z załogą bądź bez załogi; wspólna obsługa połączeń; przewozy bezpośrednie lub z międzylądowaniem), czas trwania przewozów, ciągłość przewozów, możliwość połączenia przewozów objętych umowami z innymi przewozami lotniczymi, ewentualne dodatkowe usługi;

2)

zaspokojenie wszystkich głównych kategorii zapotrzebowania społecznego i/lub rozwój rynku poprzez zapewnienie dostępu do nowych tras lub przedłużenie istniejących tras;

3)

korzyści dla konsumentów (np. świadczenie usług takich jak sprzedaż biletów i dostęp klientów do takich usług);

4)

stosunek jakości do ceny przewozu lotniczego;

5)

solidność planu gospodarczego;

6)

wspieranie konkurencji pomiędzy przewoźnikami powietrznymi, w tym usług świadczonych przez nowych przewoźników;

7)

gospodarczo efektywne wykorzystanie praw przewozowych;

8)

wkład w ochronę środowiska – ograniczenie poziomu hałasu i szkodliwych emisji.

(2)

Komisja sporządza listę wnioskodawców w kolejności malejącej według łącznego wyniku otrzymanego za wszystkie kryteria, przy czym pierwsze miejsce zajmuje wnioskodawca, który uzyskał najwięcej punktów.

Art. 16.

(1)

Decyzje komisji przyjmowane są większością głosów jej członków.

(2)

Komisja sporządza sprawozdanie z wyników procedury przetargowej, podpisane przez wszystkich członków komisji.

(3)

Jeśli jeden z członków komisji sprzeciwia się podjętej decyzji, podpisuje sprawozdanie i załącza do niego swoją opinię na piśmie.

(4)

Jeśli z przyczyn obiektywnych członek komisji nie jest w stanie pełnić swoich obowiązków i nie może go zastąpić zastępca, Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności wydaje zarządzenie powołujące nowego członka.

Art. 17.

(1)

Po dokonaniu oceny wszystkich złożonych wniosków komisja sporządza wstępne sprawozdanie, publikowane na oficjalnych stronach internetowych Ministerstwa Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności oraz DG ULC.

(2)

Wnioskodawcom zapewnia się jedną możliwość przedstawienia uwag dotyczących wstępnego sprawozdania nie później niż 20 dni po jego publikacji oraz przedłożenia dodatkowych dokumentów. Komisja może zażądać dodatkowych informacji istotnych dla procesu oceny, ustanawiając termin ich przedłożenia, który nie może przypadać później niż 10 dni po dacie otrzymania żądania.

(3)

Komisja analizuje przedstawione uwagi oraz dokumenty i informacje w ciągu tygodnia od upływu terminów, o których mowa w ust. 2 oraz sporządza końcowe sprawozdanie do przedłożenia Ministerstwu Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności w ciągu trzech dni roboczych po jego sporządzeniu.

Art. 18.

Nie później niż pięć dni roboczych po otrzymaniu sprawozdań komisji Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności wydaje zarządzenie, z podaniem uzasadnienia, przedstawiające ranking wnioskodawców i uznające przewoźnika powietrznego zajmującego pierwsze miejsce za kwalifikującego się do wyznaczenia do obsługi przewozów objętych umowami.

Art. 19.

(1)

Kiedy wniosek o udział w procedurze przetargowej składa tylko jeden podmiot, decyzję o udzieleniu dostępu do rynku podejmuje Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności, z zastrzeżeniem spełnienia przez wnioskodawcę wymogów art. 4 oraz uwzględnienia we wniosku informacji i dokumentów, o których mowa w art. 10.

(2)

Zgodność ocenia specjalna komisja powołana przez Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności na podstawie art. 11.

(3)

Jeśli wnioskodawca i złożony przez niego wniosek spełniają wymogi, komisja występuje do Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności o uznanie wnioskodawcy za kwalifikującego się do wyznaczenia do obsługi przewozów objętych umowami.

(4)

Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności wydaje zarządzenie, o którym mowa w art. 3, nie później niż pięć dni roboczych po zakończeniu prac komisji i podejmuje niezbędne kroki w celu wyznaczenia wnioskodawcy zgodnie z warunkami i procedurami określonymi właściwą umową międzynarodową.

(5)

Jeśli wnioskodawca i złożony przez niego wniosek nie spełniają wymogów, komisja występuje do Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności o wydanie zarządzenia odmawiającego dostępu do rynku.

Art. 20.

Przewodniczący komisji powiadamia wnioskodawcę o wynikach procedury przetargowej na piśmie, nie później niż trzy dni po dacie wydania zarządzeń, o których mowa w art. 18 i 19.

Art. 21.

(1)

Wnioskodawcę zajmującego pierwsze miejsce wyznacza się do obsługi przewozów objętych umowami zgodnie z warunkami i procedurami określonymi właściwą umową międzynarodową.

(2)

Nie później niż 10 dni roboczych po upływie terminu składania odwołań od zarządzenia, o którym mowa w art. 18, jeśli w tym okresie nie złożono żadnych odwołań, Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności podejmuje niezbędne kroki w celu wszczęcia procedury wyznaczenia.

Art. 22.

(1)

Wyznaczony przewoźnik lotniczy, który nie otrzyma zezwolenia eksploatacyjnego od strony umowy międzynarodowej ma obowiązek natychmiastowego powiadomienia DG ULC o takiej odmowie na piśmie.

(2)

Dyrektor generalny DG ULC nawiązuje korespondencję z właściwym organem strony umowy międzynarodowej, w celu ustalenia przyczyn odmowy, o której mowa w ust. 1.

(3)

Jeśli odmowa przyznania zezwolenia eksploatacyjnego jest uzasadniona na podstawie innej umowy międzynarodowej, Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności wydaje zarządzenie uznające za kwalifikującego się do wyznaczenia do obsługi przewozów objętych umowami wnioskodawcę zajmującego kolejne miejsce w rankingu i podejmuje niezbędne kroki w celu jego wyznaczenia.

Art. 23.

Jeśli nie został złożony żaden wniosek o udział w procedurze przetargowej lub jeśli żaden z wnioskodawców nie spełnia wymogów art. 4 bądź też nie został dopuszczony do etapu oceny, o którym mowa w art. 13, komisja występuje do Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności z wnioskiem o wydanie zarządzenia przerywającego procedurę przetargową.

ROZDZIAŁ VI

UDZIELENIE DOSTĘPU DO RYNKU BEZ PROCEDURY PRZETARGOWEJ

Art. 24.

Jeśli umowa międzynarodowa z państwem trzecim nie ustanawia ograniczeń w zakresie praw przewozowych, dostępu do rynku udziela się bez procedury przetargowej wszystkim podmiotom, które złożyły wnioski i spełniają wymogi art. 4.

Art. 25.

(1)

Wnioskodawca ubiegający się o dostęp do rynku bez procedury przetargowej musi przekazać odpowiedni wniosek do DG ULC w zapieczętowanej, nieprzezroczystej kopercie, sam lub poprzez upoważnionego przedstawiciela, osobiście lub pocztą. Na kopercie musi znajdować się adres korespondencyjny, numer telefonu oraz, w miarę możliwości, numer faksu i adres e-mail, a także wskazanie przewozów objętych umowami, których dotyczy składany wniosek.

(2)

Wniosek wskazuje przewozy objęte umowami, trasę, godziny startu i lądowania, typ statków powietrznych, planowaną zdolność przewozową i częstotliwość lotów, taryfy lotnicze i ceny końcowe za przewóz pasażerów.

Art. 26.

DG ULC rozpatruje wnioski złożone zgodnie z art. 25 nie później niż 15 dni po ich otrzymaniu.

Art. 27.

(1)

DG ULC weryfikuje zgodność wniosku z wymogami art. 25 oraz spełnienie przez wnioskodawcę wymogów art. 4.

(2)

Jeśli wnioskodawca i złożony przez niego wniosek spełniają wymogi niniejszego rozporządzenia, DG ULC występuje do Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności o podjęcie niezbędnych kroków w celu wyznaczenia wnioskodawcy do obsługi przewozów objętych umowami.

Art. 28.

Do wszelkich kwestii nieuregulowanych w niniejszym rozdziale mają również zastosowanie zasady zawarte w rozdziale V.

ROZDZIAŁ VII

PRAWA I OBOWIĄZKI WYZNACZONYCH PRZEWOŹNIKÓW LOTNICZYCH

Art. 29.

(1)

Prawo dostępu do rynku przewozów objętych umowami nabywa się z chwilą wejścia w życie decyzji o wyznaczeniu przewoźnika lotniczego zgodnie z właściwą umową międzynarodową i ustawą o lotnictwie cywilnym.

(2)

Prawa dostępu do rynku przewozów objętych umowami udziela się na czas nieokreślony, o ile decyzja o wyznaczeniu nie stanowi inaczej, i nie podlega ono przeniesieniu ani cesji.

Art. 30.

Prawo dostępu do rynku uchyla się z chwilą wejścia w życie decyzji anulującej wyznaczenie w przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 32 lub art. 34 ust. 5.

Art. 31.

(1)

Wyznaczony przewoźnik lotniczy musi rozpocząć obsługę przewozów objętych umowami nie później niż sześć miesięcy po wejściu w życie decyzji o wyznaczeniu.

(2)

Wyznaczony przewoźnik lotniczy nie może przerwać obsługi przewozów objętych umowami na dłużej niż sześć miesięcy.

(3)

Jeśli wyznaczony przewoźnik lotniczy nie jest w stanie obsługiwać przewozów objętych umowami z przyczyn pozostających poza jego kontrolą, ma obowiązek powiadomienia na piśmie Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności oraz dyrektora generalnego DG ULC nie później niż siedem dni po zaistnieniu odnośnych okoliczności.

(4)

Wyznaczony przewoźnik lotniczy musi przestrzegać warunków umowy międzynarodowej oraz decyzji o wyznaczeniu i w racjonalny sposób wykorzystywać przyznane mu prawa przewozowe.

Art. 32.

Dyrektor generalny DG ULC, po konsultacji z wyznaczonym przewoźnikiem lotniczym, występuje do Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności o podjęcie niezbędnych kroków w celu anulowania wyznaczenia, w przypadku gdy przewoźnik lotniczy:

1.

powiadomi DG ULC o zamiarze zaprzestania obsługi przewozów objętych umowami;

2.

nie rozpocznie obsługi przewozów w ciągu sześciu miesięcy od wyznaczenia go lub przerwie obsługę przewozów objętych umowami na dłużej niż sześć miesięcy, o ile przerwa nie jest spowodowana przyczynami pozostającymi poza jego kontrolą;

3.

przestanie spełniać wymogi art. 4, o ile nie przyznano mu tymczasowej koncesji zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1008/2008;

4.

nie spełnia warunków decyzji o wyznaczeniu lub umowy międzynarodowej.

ROZDZIAŁ VIII

KONTROLA

Art. 33.

(1)

Kontrole zgodności z niniejszym rozporządzeniem przeprowadza się zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 1, 3, 4 i 13, ust. 2, 3 i 4 ustawy o lotnictwie cywilnym.

(2)

DG ULC może w dowolnym terminie skontrolować zgodność wyznaczonego przewoźnika lotniczego z wymogami umów międzynarodowych, niniejszego rozporządzenia oraz decyzji o wyznaczeniu.

Art. 34.

(1)

Każdy wspólnotowy przewoźnik lotniczy ustanowiony na terytorium Republiki Bułgarii może zaskarżyć przed DG ULC wyznaczenie innego przewoźnika lotniczego ze względu na niespełnienie przez takiego wyznaczonego przewoźnika wymogu racjonalnego wykorzystania praw przewozowych przyznanych do celów obsługi przewozów objętych umowami, podlegających ograniczeniom w zakresie praw przewozowych.

(2)

Skargę przyjmuje się w przypadku jej złożenia nie wcześniej niż trzy lata po wejściu w życie decyzji o wyznaczeniu lub po uprzednim rozpatrzeniu.

(3)

Zgodnie z art. 11 Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności powołuje komisję w celu rozpatrzenia skargi w ciągu 30 dni od jej złożenia.

(4)

Skargi muszą również zawierać informacje wymagane na podstawie art. 10.

(5)

Komisja występuje do Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności o wydanie zarządzenia wszczynającego procedurę przetargową zgodnie z warunkami rozdziału V, jeśli uważa, że skarżący przewoźnik lotniczy może być w stanie zapewnić bardziej racjonalne wykorzystanie praw przewozowych niż wyznaczony przewoźnik lotniczy.

(6)

Komisja występuje do Ministra o wydanie zarządzenia odmawiającego wszczęcia procedury przetargowej, jeśli uważa, że skarżący przewoźnik lotniczy nie jest w stanie zapewnić bardziej racjonalnego wykorzystania praw przewozowych niż wyznaczony przewoźnik lotniczy.

Art. 35.

Decyzje Ministra Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności oraz dyrektora generalnego DG ULC podlegają odwołaniu zgodnie z kodeksem postępowania administracyjnego.

Dodatkowy przepis

§ 1.

Dla celów niniejszego rozporządzenia:

1.

„plan gospodarczy” ma znaczenie zdefiniowane w art. 2 ust. 12 rozporządzenia (WE) nr 1008/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (Dz.U. L 293 z 31.10.2008), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1008/2008”;

2.

„wspólnotowy przewoźnik lotniczy” ma znaczenie zdefiniowane w art. 2 ust. 11 rozporządzenia (WE) nr 1008/2008;

3.

„pojemność” oznacza liczbę miejsc siedzących, jakie mogą być oferowane na sprzedaż przez określony czas w związku z przewozami objętymi umowami;

4.

„umowa międzynarodowa z państwem trzecim” oznacza umowę dwustronną lub wielostronną bądź porozumienie dotyczące usług lotniczych (przewozy lotnicze) z państwem trzecim, o którym mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 847/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie negocjacji i wykonywania umów dotyczących usług lotniczych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi (Dz.U. L 157 z 30.4.2004);

5.

„koncesja” oznacza każdą koncesję przyznaną zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1008/2008 lub rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2407/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie przyznawania licencji przewoźnikom lotniczym;

6.

„obsługiwany punkt” oznacza każde miasto/port lotniczy wskazany przez strony umowy międzynarodowej, przez który przechodzi trasa określona dla przewozów objętych umowami;

7.

„prawa przewozowe” oznaczają prawa dostępu do tras przyznawane wyznaczonym przewoźnikom lotniczym, określające zdolność przewozową lub częstotliwość lotów, dotyczące przelotu nad terytorium, postojów technicznych, określania pozycji statków powietrznych, zmiany samolotu w trakcie podróży, wspólnej obsługi połączeń, franchisingu, leasingu statków powietrznych, świadczenia usług intermodalnych, przewozu pasażerów, towaru i/lub poczty, korzystania z wolności lotniczych itd.

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 2.

Niniejsze rozporządzenie wydaje się na podstawie art. 7 ust. 3 zdanie trzecie i art. 50 ust. 5 ustawy o lotnictwie cywilnym.

§ 3.

Niniejsze rozporządzenie ustanawia na poziomie krajowym środki służące wykonaniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 847/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie negocjacji i wykonywania umów dotyczących usług lotniczych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi.

§ 4.

Niniejszym uchyla się rozporządzenie nr 2408 z dnia 31 maja 2005 r. w sprawie dostępu przewoźników lotniczych do rynku (Dz.U., wydanie 48, 10.6.2005).

§ 5.

(1)

Z ograniczonych praw przewozowych przyznanych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie należy korzystać zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia, a ponadto mogą one zostać uchylone na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia.

(2)

W odniesieniu do przewoźników wyznaczonych przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie, pierwsza skarga, o której mowa w art. 34 może zostać przyjęta w przypadku złożenia jej nie wcześniej niż pięć lat po wejściu w życie decyzji o wyznaczeniu.

§ 6.

Nie później niż siedem dni roboczych po publikacji niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności przekazuje jego tekst Komisji Europejskiej do publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 847/2004 w sprawie negocjacji i wykonywania umów dotyczących usług lotniczych między państwami członkowskimi a państwami trzecim.

Aleksandar TSVETKOV

Minister Transportu, Technologii Informatycznych i Łączności


V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE

Rada

23.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 163/13


Zaproszenie do zgłaszania kandydatur na stanowiska sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej

2010/C 163/04

1.

Rada zdecydowała o utworzeniu Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej na mocy decyzji nr 2004/752/WE, Euratom (1). Sąd ten, który funkcjonuje przy Sądzie Unii Europejskiej i ma w tym sądzie swoją siedzibę, jest właściwy do rozpoznawania w pierwszej instancji sporów między Unią a jej pracownikami na mocy art. 270 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w tym sporów między organami i jednostkami organizacyjnymi a ich personelem, w odniesieniu do których przyznano właściwość Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

2.

W skład Sądu do spraw Służby Publicznej wchodzi siedmiu sędziów, spośród których wybierany jest prezes. Są oni mianowani na okres sześciu lat; ich mandat jest odnawialny. Sędziowie są mianowani przez Radę stanowiącą jednomyślnie po konsultacji z komitetem składającym się z siedmiu osobistości wybranych spośród byłych członków Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Unii Europejskiej oraz prawników o uznanej kompetencji. Komitet ten wydaje opinię, czy kandydat jest odpowiedni do pełnienia funkcji sędziego Sądu do spraw Służby Publicznej. Komitet dołącza do tej opinii listę kandydatów o najbardziej odpowiednim doświadczeniu i najwyższych kwalifikacjach. Lista taka powinna zawierać co najmniej dwukrotnie większą liczbę kandydatów od liczby sędziów, którzy mają zostać mianowani.

3.

Status oraz ogólne warunki wykonywania funkcji sędziego zostały określone w art. 5 załącznika I do Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Ich uposażenie, emerytury i dodatki zostały określone w rozporządzeniu Rady (WE, Euratom) nr 202/2005 z dnia 18 stycznia 2005 r., zmieniającym rozporządzenie nr 422/67/EWG, nr 5/67/Euratom określające uposażenie przewodniczącego i członków Komisji, a także prezesa, sędziów, rzeczników generalnych i sekretarza Trybunału Sprawiedliwości oraz prezesa, członków i sekretarza Sądu Pierwszej Instancji (2).

4.

Z uwagi na fakt, że mandat trzech sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej wygasa 30 września 2011 r., ogłoszono zaproszenie do zgłaszania kandydatur na te trzy stanowiska na okres od dnia 1 października 2011 r. do dnia 30 września 2017 r.

5.

Na mocy postanowień art. 257 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 3 załącznika I do Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, kandydaci na stanowisko sędziego muszą spełnić następujące warunki:

należeć do osób o niekwestionowanej niezależności,

mieć kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowisk sądowych,

być obywatelami Unii Europejskiej.

Zwraca się uwagę kandydatów na fakt, że poza wymienionymi wymogami minimalnymi, przedmiotowy komitet będzie miał na względzie w szczególności predyspozycje kandydatów do pracy w ramach struktury kolegialnej, w międzynarodowym i wielojęzycznym środowisku, jak również charakter, znaczenie i długość ich stażu zawodowego w dziedzinie odpowiedniej do funkcji, którą mieliby wykonywać.

6.

Do zgłoszenia kandydatury należy dołączyć curriculum vitae i list motywacyjny, a także kserokopie dokumentów potwierdzających kwalifikacje.

Zgłoszenia kandydatur należy przesyłać na adres:

General Secretariat of the Council of the European Union

Call for applications for the Civil Service Tribunal

Office 20 40 GM 23

Rue de la Loi 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Zgłoszenia kandydatur należy wysyłać wyłącznie listem poleconym, najpóźniej do dnia 23 lipca 2010 r. (decyduje data stempla pocztowego).

By ułatwić rozpatrywanie kandydatur, kandydaci są proszeni o przysyłanie curriculum vitae i listu motywacyjnego również pocztą elektroniczną, najlepiej w formacie Word (nie w formacie PDF) na następujący adres:

cdstfp@consilium.europa.eu

Wysyłce pocztą elektroniczną powinien jednak towarzyszyć list polecony – nie ma ona żadnego wpływu na dopuszczenie danego kandydata do procedury selekcji.


(1)  Dz.U. L 333 z 9.11.2004, s. 7.

(2)  Dz.U. L 33 z 5.2.2005, s. 1.


POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI

Komisja Europejska

23.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 163/15


Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.5865 – Teva/Ratiopharm)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2010/C 163/05

1.

W dniu 14 czerwca 2010 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Teva Pharmaceutical Industries Limited („Teva”, Izrael) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw kontrolę nad całymi przedsiębiorstwami Merckle GmbH, CT Arzneimittel GmbH oraz AbZ-Pharma GmbH (łącznie „Merckle/Ratiopharm group” lub „Ratiopharm”, Niemcy) w drodze zakupu udziałów/akcji.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

w przypadku Teva: opracowywanie, produkcja i wprowadzanie do obrotu generycznych oraz chronionych patentem produktów farmaceutycznych, a także produktów biofarmaceutycznych oraz substancji czynnych wykorzystywanych w farmaceutyce,

w przypadku Ratiopharm: opracowywanie, produkcja i wprowadzanie do obrotu generycznych produktów farmaceutycznych oraz biofarmaceutycznych.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.5865 – Teva/Ratiopharm, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

J-70

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).


INNE AKTY

Komisja Europejska

23.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 163/16


Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2010/C 163/06

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK W SPRAWIE ZMIAN

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

Wniosek w sprawie zmian składany na podstawie art. 9

„CHIANTI CLASSICO”

NR WE: IT-PDO-0105-0108-05.12.2003

ChOG ( ) ChNP ( X )

1.   Nagłówek w specyfikacji produktu, którego dotyczy zmiana:

Nazwa produktu

Image

Opis produktu

Obszar geograficzny

Image

Dowód pochodzenia

Image

Metoda produkcji

Związek z obszarem geograficznym

Etykietowanie

Wymogi krajowe

Inne (należy określić)

2.   Rodzaj zmian:

Image

Zmiana jednolitego dokumentu lub streszczenia specyfikacji

Zmiana specyfikacji zarejestrowanej ChNP lub zarejestrowanego ChOG, w odniesieniu do których nie opublikowano ani jednolitego dokumentu ani streszczenia specyfikacji

Zmiana specyfikacji niewymagająca zmian w opublikowanym jednolitym dokumencie (art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

Tymczasowa zmiana specyfikacji wynikająca z wprowadzenia obowiązkowych środków sanitarnych lub fitosanitarnych przez władze publiczne (art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

3.   Zmiana (zmiany):

3.1.   Opis produktu:

W związku z wydaniem rozporządzenia (WE) nr 640/2008 zmieniono ocenę organoleptyczną przez usunięcie określeń „dojrzały owoc” oraz „posmak trawy lub liści”. Nowa specyfikacja organoleptyczna przewiduje szersze przedziały intensywności. Przedziały te są szersze od poprzednich również ze względu na zmiany klimatyczne, które zaszły w ostatnich latach.

W ocenie chemicznej zawartość tokoferoli jest wyższa od 140 ppm, a zawartość kwasu oleinowego wyższa niż 72 %.

Wskaźnik dotyczący łącznej zawartości tokoferoli musi być wyższy niż 140 ppm, w przeciwieństwie do wartości 150 ppm podanej w poprzedniej specyfikacji produkcji i jest to uzasadnione charakterystyką metody analizy stosowaną do ustalenia tego wskaźnika. Ustalenie tej wartości, tj. 150 ppm, wynikało z analizy pewnej liczby próbek oliwy wyprodukowanej na obszarze określonym dla „Chianti Classico” i z badań cech jakościowych oliwy przeprowadzonych na przestrzeni dziesięciolecia; w ramach tych analiz zawartość tokoferoli była ustalana metodą analityczną opracowaną przez Istituto per le sostanze grasse w Mediolanie. Obecnie natomiast laboratorium, któremu zlecono przeprowadzenie analizy jakościowej oliwy, stosuje inne standardy metody analitycznej mającej na celu ustalenie zawartości tokoferoli. Różnica między tymi wynikami wskazuje na nieznacznie mniejszą wartość tylko dlatego, że zmieniono sposób pomiaru. Dlatego też propozycję obniżenia wskaźnika zawartości tokoferoli do 140 ppm należy traktować jako dostosowanie metody analitycznej a nie jako obniżenie poziomu.

Odnośnie do wskaźnika zawartości kwasu oleinowego niekorzystne zmiany klimatyczne w niektórych porach roku wpłynęły na proces dojrzewania oliwek, powodując opóźnienia w rozpoczynaniu podstawowych zjawisk biochemicznych, w związku z czym odnotowuje się niższe wartości tego parametru.

3.2.   Dowód pochodzenia:

Proponuje się zmianę w celu zaktualizowania streszczenia zgodnie z wymaganiami rozporządzenia (WE) nr 510/2006.

3.3.   Metoda produkcji:

Ustala się, że temperatura procesu tłoczenia oliwy nie może być wyższa niż 27 °C.

Zmiana ta okazała się konieczna, aby możliwe było wprowadzanie do obrotu oliwy „Chianti Classico” jako „tłoczonej na zimno”.

Wniosek w sprawie zmian został złożony przez Consorzio Olio DOP Chianti Classico, Via degli Scopeti 155, Località Sant’Andrea in Percussiva, San Casciano Val di Pesa (FI).

To samo stowarzyszenie, założone na mocy aktu notarialnego z dnia 1 grudnia 1989 r., złożyło wniosek o zarejestrowanie nazwy „Chianti Classico”. Ponadto ministerstwo sprawdziło w składzie członków stowarzyszenia liczbę podmiotów należących do kategorii „hodowcy drzew oliwnych”, którzy stanowią co najmniej 2/3 kontrolowanej produkcji. W tym konsorcjum zrzeszone są również podmioty należące do kategorii „rozlewnie” i „tłocznie”.

STRESZCZENIE

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„CHIANTI CLASSICO”

NR WE: IT-PDO-0117-0108-05.12.2003

ChNP ( X ) ChOG ( )

Niniejsze streszczenie zawiera główne elementy specyfikacji produktu i jest przeznaczone do celów informacyjnych.

1.   Właściwy organ państwa członkowskiego:

Nazwa:

Ministero delle Politiche Agricole Alimentari e Forestali

Adres:

Via XX Settembre 20

00187 Roma RM

ITALIA

Tel.

+39 0646655106

Faks

+39 0646655306

E-mail:

saco7@politicheagricole.gov.it

2.   Grupa składająca wniosek:

Nazwa:

Consorzio di tutela della denominazione di origine protetta olio extravergine di oliva «Chianti Classico»

Adres:

Via Scopeti 155

Sant’Andrea in Percussiva

50026 San Casciano in Val di Pesa FI

ITALIA

Tel.

+39 0558228511

Faks

+39 0558228173

E-mail:

oliodop@chianticlassico.com

Skład:

producenci/przetwórcy ( X ) inni ( )

3.   Rodzaj produktu:

Klasa 1.5 –

Oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia

4.   Specyfikacja produktu:

(podsumowanie wymogów określonych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

4.1.   Nazwa produktu:

„Chianti Classico”

4.2.   Opis produktu:

Oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia „Chianti Classico” produkowana jest z oliwek wyprodukowanych w gajach oliwnych wpisanych do rejestru, składających się w co najmniej 80 % z roślin odmiany Frantoio, Correggiolo, Moraiolo, Leccino, które mogą być jedynym gatunkiem drzew w danym gaju lub występować łącznie, i w nie więcej niż 20 % z roślin innych odmian pochodzących z określonego obszaru.

Cechy, jakie produkt musi posiadać w momencie wprowadzenia do obrotu, są następujące:

kwasowość (wyrażona jako procent zawartości kwasu oleinowego): nie więcej niż 0,5 %,

liczba nadtlenkowa: nie więcej niż 12 (milirównoważników tlenu),

absorpcja ultrafioletu: K232 nie więcej niż 2,1 i K270 nie więcej niż 0,2,

zawartość kwasu oleinowego: > 72 %,

łączna zawartość składników jonowych (przeciwutleniacze fenolowe, metoda wg Eksperymentalnego Ośrodka dla Przemysłu Olejowego i Tłuszczowego): więcej niż 150 ppm,

łączna zawartość tokoferoli: więcej niż 140 ppm.

Ponadto oliwa musi mieć:

barwę od intensywnej zielonej do zielonej ze złotawymi odcieniami,

czysty zapach oliwy z oliwek i aromat owocowy.

W szczególności karta degustacji określona przez test panelowy musi wykazywać:

a)

zielony owoc 3–8

b)

goryczka 2–8

c)

pikantność 2–8

4.3.   Obszar geograficzny:

Obszar produkcji oliwy „Chianti Classico” obejmuje obszar administracyjny następujących gmin w prowincji Siena i Florencja: Castellina in Chianti, Gaiole in Chianti, Radda in Chianti i Greve in Chianti – cały obszar gmin, Castelnuovo Berardenga – tylko obszar S. Giusmé e Vagliagli, a także określone części gmin Barberino Val d’Elsa, Poggibonsi, San Casciano in Val di Pesa i Tavarnelle Val di Pesa.

Obszar ten pokrywa się z obszarem wyznaczonym dla produkcji wina „Chianti Classico” opisanym w rozporządzeniu międzyministerialnym z dnia 31 lipca 1932 r., opublikowanym w Dz.U. nr 209 z dnia 9.9.1932 r.

4.4.   Dowód pochodzenia:

Każdy etap procesu produkcyjnego musi być monitorowany i obejmuje dokumentowanie produktów wchodzących i wychodzących dla każdego etapu. W tym celu wszystkie podmioty uczestniczące w łańcuchu produkcji mają obowiązek wypełnienia odpowiednich dokumentów transportowych określonych w planie kontroli. Dokumenty transportowe muszą być dołączone do każdej partii oliwek i oliwy, muszą zawierać wszystkie informacje konieczne do zagwarantowania pochodzenia produktu, o którym mowa w pkt 4.3, i muszą być udostępnione organowi kontrolnemu w ramach przeprowadzanych inspekcji. W ten sposób, a także przez wpisanie gajów oliwnych, producentów, tłoczni i rozlewni do odpowiednich rejestrów prowadzonych przez właściwy organ kontrolny, zagwarantowana jest identyfikowalność produktu. Wszystkie osoby fizyczne i prawne wpisane do odpowiednich rejestrów podlegają kontroli prowadzonej przez organ kontrolny zgodnie z postanowieniami specyfikacji produkcji i odpowiednim planem kontroli.

4.5.   Metoda produkcji:

Uprawy drzew oliwnych na tym obszarze zlokalizowane są między izohietą 650 mm a 850 mm, izotermą 12,5 °C a 15 °C, w gajach oliwnych położonych powyżej 200 m n.p.m., na zboczach wzgórz, na których gleby mają pH zasadowe. Niedopuszczalne jest, by oliwa „Chianti Classico” produkowana była z oliwek zebranych z drzew oliwnych niezgodnych lub zlokalizowanych na takich obszarach, na których nie jest możliwe zapewnienie prawidłowego prowadzenia uprawy lub gdzie cechy środowiska i gleby różnią się od cech pozostałej części obszaru.

Oliwki muszą być zrywane bezpośrednio z drzewa, zbierane ewentualnie na siatki lub płachty płócienne, transportowane i przechowywane w pojemnikach sztaplowalnych posiadających otwory na 5 ścianach, w warstwach nie wyższych niż 30 cm. Ewentualne przechowywanie oliwek musi odbywać się w odpowiednich chłodnych i wentylowanych pomieszczeniach przez nie dłużej niż trzy dni od zbioru. Transport do tłoczni może odbywać się w tych samych lub innych odpowiednich pojemnikach. Zabrania się stosowania toreb lub worków.

Przechowywanie w tłoczniach przed tłoczeniem musi odbywać się w odpowiednich pomieszczeniach i pojemnikach, zapewniających zachowanie cech jakościowych powierzonego produktu.

Oliwki muszą zostać przetworzone w ciągu dwudziestu czterech godzin od momentu dostarczenia do tłoczni, a te z kolei muszą znajdować się na terenie wyznaczonego obszaru produkcji.

Tłoczenie oliwy „Chianti Classico” musi odbywać się po uprzednim umyciu oliwek wodą o temperaturze otoczenia, metodami mechanicznymi i fizycznymi rzetelnymi i stałymi, które przewidują temperaturę urządzeń tłoczących nie wyższą niż 27 stopni; muszą to być metody zatwierdzone jako odpowiednie do tego celu, nie zmieniające typowych i tradycyjnych cech fizyczno-chemicznych i organoleptycznych.

Każdy producent lub inny uprawniony podmiot ma prawo mieszać kolejne partie przetworzonych oliwek w ramach jednego zakładu. W ramach obszaru określonego w pkt 4.3 dopuszcza się transportowanie do innych producentów i mieszanie różnych partii oliwek i oliwy, posiadających wymagane cechy określone w specyfikacji. W żadnym przypadku oliwa „Chianti Classico” nie może być mieszana z innymi oliwami, nawet jeśli pochodzą z pierwszego tłoczenia, a wyprodukowane zostały poza obszarem określonym w pkt 4.3, lub jeśli nawet zostały wyprodukowane na określonym obszarze, ale w latach poprzednich lub z partii oliwek zebranych po końcowej dacie zbioru ustalonej na dzień 31 grudnia każdego roku.

Produkcja oliwy nie może przekroczyć 650 kilogramów z hektara gajów oliwnych o gęstości obsady wynoszącej co najmniej 200 roślin.

W przypadku upraw o mniejszej gęstości obsady produkcja nie może przekroczyć 3,25 kg z jednego drzewa.

Oliwa „Chianti Classico” musi być produkowana wyłącznie ze zdrowych oliwek pozyskanych zgodnie z najlepiej dobranymi normami agronomicznymi.

Pomieszczenia i pojemniki, w których przechowywana jest oliwa, muszą zapewniać optymalne warunki przechowywania produktu.

Oliwa zgodna z przepisami specyfikacji musi być rozlana w ciągu trzech miesięcy od potwierdzenia zgodności. Po upływie tego okresu, aby oliwa mogła być rozlana, musi zostać ponownie poddana procedurze kontrolnej.

Rozlewanie oliwy „Chianti Classico” dopuszczalne jest do dnia 31 października roku następującego po roku produkcji, a wprowadzenie do obrotu do lutego kolejnego roku.

Rok produkcji musi być zawsze wyraźnie podany na etykiecie oliwy „Chianti Classico”.

Oliwa „Chianti Classico” musi być pakowana na obszarze produkcji do pojemników szklanych o określonych pojemnościach i w ilościach nominalnych do 5 (pięciu) litrów; w przypadku opakowań o pojemności od trzech do pięciu litrów można stosować również opakowania metalowe. Opakowania muszą być zamykane hermetycznie tak, by w momencie otwarcia następowało zerwanie plomby gwarancyjnej.

4.6.   Związek z obszarem geograficznym:

Produkt zawdzięcza swoje cechy szczególnym warunkom glebowo-klimatycznym regionu. Obszar produkcji jest stosunkowo jednorodny pod względem gleb i klimatu i charakteryzuje się ciepłymi i suchymi jesieniami (do grudnia, rzadkie choć intensywne deszcze), powszechnie znanymi jako odpowiednie, by nadać charakter i smak oliwie; ponadto tradycyjny wczesny zbiór konieczny, by zdążyć przed pierwszymi jesiennymi przymrozkami, które mogłyby zniszczyć owoce, choć niekorzystnie wpływa na ilość, przyczynia się do nadania tej charakterystycznej dla oliwy pełni smaku i zapachu.

Środowisko jako całość jest na granicy możliwości uprawy (izotermy 13 i 14,5), co ma wpływ również na cykl owocowania, charakteryzujący się zbiorem owoców na początku okresu dojrzewania i wykonywanego w sposób tradycyjny, tj. przez zrywanie owoców z drzewa; wymagania termiczne wpływają również na kształt roślin (na ogół otwarta korona), a więc również na rozkład ciepła i światła w koronie.

Obszar charakteryzuje się specyficznymi cechami klimatycznymi i hydrologicznymi, a z geograficznego punktu widzenia jest wyraźnie określony od XIV w.

Oliwa „Chianti Classico” ma wielowiekową tradycję przekazywaną z pokolenia na pokolenie; zwiększenie liczby ludności, powody religijne związane z rytuałami i ceremoniami, które narzucały stosowanie oliwy z oliwek, oraz równie ważne powody żywieniowe związane ze sposobem odżywiania mieszkańców terenów położonych między Sieną z Florencją dały z biegiem lat silny impuls dla produkcji oliwy z oliwek, dzięki czemu rozległe obszary leśne przekształciły się w gaje oliwne i winnice i przyczyniły do nagłośnienia nadzwyczajnego uroku toskańskiego pejzażu zamkniętego między miastami Florencja i Siena.

Jeszcze wyraźniejszym uznaniem specyfiki obszaru produkcji było wydanie w 1716 r. edyktu, na mocy którego książę Cosimo III wyznaczył obecne granice obszaru, aby uznać jakość i wyjątkowość produkcji pochodzącej z winnic i gajów oliwnych tego obszaru; był to rodzaj ChNP ante litteram. Już w 1819 r. w „Trattato teorico – pratico completo sull’ulivo” (Kompletny teoretyczno-praktyczny traktat o drzewie oliwnym) autorstwa G. Tavantiego wymieniono najważniejsze odmiany istniejące na obszarze „Chianti Classico”.

Dzięki technikom uprawnym, szczególnym warunkom glebowo-klimatycznym obszaru oraz specjalnej wiedzy i badaniom związanym z uprawą tych roślin otrzymuje się oliwę z pierwszego tłoczenia doskonałej jakości i o specyficznych cechach.

4.7.   Organ kontrolny:

Nazwa:

Camera di Commercio Industria, Agricoltura e Artigianato di Firenze Servizio attività e promozione agricoltura. Ufficio certificazioni olio d’oliva e altri prodotti tipici

Adres:

Piazza dei Giudici 3

50122 Firenze FI

ITALIA

Tel.

+39 0552795507

Faks

+39 0552795522

E-mail:

4.8.   Etykietowanie:

Na etykietach umieszczanych na opakowaniach poza informacjami wymaganymi przepisami prawa i przepisami handlowymi, należy umieścić napis „Olio Extravergine di Oliva Chianti Classico”, a po nim wyrażenie „Denominazione di Origine Protetta” (chroniona nazwa pochodzenia), podając w sposób wyraźny nieusuwalną czcionką rok produkcji.

Zabrania się dodawania do nazwy jakichkolwiek określeń wyraźnie nieprzewidzianych w specyfikacji. Niemniej dopuszcza się stosowanie znaków towarowych konsorcjów, nazw przedsiębiorstw, gospodarstw oraz określeń toponimicznych, odnoszących się do faktycznego miejsca produkcji oliwek.

Nazwa produktu musi być umieszczona na etykiecie wyraźną, nieusuwalną czcionką w kolorze mocno kontrastującym z kolorem etykiety; rozmiar czcionki użytej dla ewentualnych dodatkowych napisów musi być co najmniej o połowę mniejszy od czcionki użytej dla nazwy.


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.