20.3.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 72/12

POMOC PAŃSTWA – GRECJA

Pomoc państwa C 3/10 (ex NN 39/09) – Rekompensaty wypłacane przez grecki zakład ubezpieczeń rolniczych (ELGA) w latach 2008 i 2009

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

2010/C 72/09

Pismem z dnia 27 stycznia 2010 r., zamieszczonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Grecję o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 TFUE dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich na następujący adres:

European Commission

Directorate-General for Agriculture and Rural Development

Directorate M. Agricultural legislation

Unit M.2. Competition

Rue de la Loi 130 5/94

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Fax +32 22967672

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom greckim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

STRESZCZENIE

1. PROCEDURA

(1)	W związku z informacjami, jakie Komisja uzyskała z prasy na temat przedmiotowego środka pomocy, w dniu 4 lutego 2009 r. odbyło się dwustronne spotkanie z władzami greckimi. Po tym spotkaniu władze greckie przekazały informacje pismem z dnia 9 lutego 2009 r. zarejestrowanym tego samego dnia.

(2)

Pismami z dnia 23 lutego 2009 r., dnia 4 maja 2009 r., dnia 13 lipca 2009 r. i dnia 14 września 2009 r. Komisja zwróciła się do Grecji o informacje na temat tego środka. Władze greckie odpowiedziały służbom Komisji pismem z dnia 20 marca 2009 r. zarejestrowanym dnia 24 marca 2009 r., pismem z dnia 16 czerwca 2009 r. zarejestrowanym dnia 22 czerwca 2009 r., pismem z dnia 18 sierpnia 2009 r. zarejestrowanym dnia 19 sierpnia 2009 r. oraz pismem z dnia 16 listopada 2009 r. zarejestrowanym dnia 23 listopada 2009 r.

2. OPIS ŚRODKA

(3)

Na mocy rozporządzenia międzyresortowego z dnia 30 stycznia 2009 r. przewidziano rekompensaty w kwocie 425 mln EUR do wypłacenia przez grecki zakład ubezpieczeń rolniczych (zwany dalej „ELGA”) na rzecz producentów za szkody w niektórych uprawach roślin, powstałe w wyniku złych warunków klimatycznych. W informacjach na temat tego środka pomocy przesłanych przez władze greckie wyjaśniono, że przedmiotowe rekompensaty wypłaca się producentom w 2009 r.

(4)

Z informacji dostarczonych przez władze greckie na temat tego środka pomocy wynikało, że przychody ELGA w 2008 r. pochodziły ze specjalnych składek ubezpieczeniowych nałożonych na producentów w ramach systemu ubezpieczeń oferowanego przez ELGA gospodarstwom rolnym jako minimalna ochrona przed ryzykiem naturalnym wynoszących 88 353 000 EUR oraz z pożyczki w wysokości 444 mln EUR zaciągniętej przez ELGA główne w celu wypłacenia producentom w 2008 r. odszkodowań z tytułu szkód objętych ubezpieczeniem, które wynosiły 386 986 648 EUR.

(5)

W celu wypłacenia wspomnianych odszkodowań ELGA zaciągnęła dwie pożyczki w banku z gwarancją ze strony państwa greckiego. Pierwsza pożyczka w wysokości 444 mln ma związek z odszkodowaniami wypłaconymi w 2008 r. i zostanie zwrócona w latach 2009–2018, druga pożyczka w wysokości 425 mln EUR ma związek z odszkodowaniami wypłaconymi w 2009 r. i zostanie zwrócona w latach 2010–2019.

3. OCENA WSTĘPNA

(6)

Na podstawie posiadanych informacji Komisja stwierdziła na tym etapie, że przedmiotowy środek wchodzi w zakres art. 107 ust. 1 TFUE i stanowi pomoc państwa. Pomoc została bowiem przyznana przedsiębiorstwom rolniczym prowadzącym działalność na konkurencyjnym rynku. Ponadto pomoc ta została przyzna przy użyciu zasobów państwowych, ponieważ ELGA, instytucja, która przyznała pomoc, jest osobą prawną prawa prywatnego należącą w całości do państwa i świadczone przez nią usługi są finansowane z zasobów państwowych (1).

(7)

Ponadto odszkodowania wypłacone rolnikom przez ELGA stanowią korzyść finansową dla beneficjentów. Selektywność środka wynika z faktu, że odszkodowania ELGA są ograniczone do niektórych rodzajów produkcji rolnej.

Ponieważ odszkodowania wypłacone przez ELGA w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń są finansowane z przychodów pochodzących ze specjalnej składki ubezpieczeniowej, można je uznać za nieprzynoszące beneficjentom nienależnej korzyści. W niniejszym przypadku odszkodowania wypłacone producentom w 2008 r., tj. 386 986 648 EUR, i odszkodowania wypłacone w 2009 r., sfinansowane z pożyczki w wysokości 425 mln EUR i ze specjalnych obowiązkowych składek w 2009 r., są jednak finansowane jedynie częściowo z obowiązkowych składek specjalnych (w 2008 r. składki te wyniosły 88 353 000 EUR i chociaż kwota tych składek w 2009 r. nie jest jeszcze znana, powinna ona odpowiadać kwocie składek z 2008 r.).

(8)

Na podstawie danych dostarczonych przez władze greckie dotyczących zmian rocznych rat odsetkowo-kapitałowych dla dwóch pożyczek zaciągniętych przez ELGA w celu wypłacenia przedmiotowych odszkodowań, należy stwierdzić, że ELGA nie będzie w stanie spłacić tych rocznych rat w ciągu dziesięciu lat za pomocą specjalnych składek ubezpieczeniowych od producentów. Ponadto władze greckie wskazały, że planują zwiększyć procentowy poziom specjalnej składki ubezpieczeniowej w celu zwiększenia przychodów ELGA. Dostarczone informacje na temat zwiększenia przychodów ELGA nie wnoszą natomiast ścisłych elementów pozwalających na stwierdzenie, że takie zwiększenie wystarczy na zwrot wspomnianych pożyczek i na przyznanie odszkodowań producentom w ciągu odnośnych lat.

(9)

Z tych względów Komisja stwierdza na tym etapie, że odszkodowania wypłacone przez ELGA w latach 2008 i 2009 w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń wchodzą w zakres art. 107 ust. 1 TFUE i stanowią pomoc państwa w tej części, która nie jest finansowana z przychodów pochodzących z obowiązkowych składek specjalnych.

(10)	Ponieważ pomoc została przyznana i wypłacona bez uprzedniego powiadomienia, jest to pomoc przyznana bezprawnie w rozumieniu art. 1 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 659/1999.

(11)

Na tym etapie Komisja nie może jednak stwierdzić zgodności pomocy ze wspólnym rynkiem. Biorąc pod uwagę fakt, że władze greckie utrzymywały, iż przedmiotowy środek nie stanowi pomocy państwa, Komisja nie dysponuje na tym etapie informacjami niezbędnymi, aby ocenić zgodności pomocy z Wytycznymi Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013 (2). Właściwym rozdziałem wytycznych jest rozdział V.B dotyczący pomocy z tytułu wyrównania szkód w produkcji rolnej lub w środkach produkcji rolnej.

(12)

Ponieważ władze greckie nie wskazały na żadną inną podstawę prawną, nie sposób wykluczyć na tym etapie, że wspomniana pomoc stanowi pomoc na prowadzenie działalności, tj. pomoc, której celem jest uwolnienie gospodarstw rolnych od kosztów, które musiałyby normalnie ponieść same w ramach bieżącego zarządzania lub zwykłej działalności. Pomoc tę należy co do zasady uznać za niezgodną z rynkiem wewnętrznym.

(13)

Dlatego w świetle informacji, którymi Komisja dysponuje, i w wyniku przeprowadzonej wstępnej oceny, Komisja ma wątpliwości co do tego, czy rekompensaty wypłacone przez ELGA w latach 2008 i 2009 są zgodne z rynkiem wewnętrznym, i postanowiła wszcząć postępowanie przewidziane w art. 108 ust. 2 TFUE. Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka pomoc przyznana bezprawnie, którą uznano za niezgodną ze wspólnym rynkiem, będzie przedmiotem odzyskania od beneficjenta, o ile nie jest to sprzeczne z ogólną zasadą prawa wspólnotowego.

TEKST PISMA

„Δια της παρούσης, η Επιτροπή έχει την τιμή να ενημερώσει την Ελλάδα ότι αφού εξέτασε τις πληροφορίες που διέθεσαν οι αρχές σας σχετικά με το μέτρο που αναφέρεται στο θέμα, αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 2 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) (3).

1. ΔΙΑΔΙΚΑΣIΑ

(1)

Σε συνέχεια της ενημέρωσης της Επιτροπής από τον Τύπο για τις αντισταθμιστικές πληρωμές ύψους 425 εκατ. ευρώ που προβλέπεται να καταβληθούν από τον Οργανισμό Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (εφεξής Ε.Λ.Γ.Α.) μετά από διαμαρτυρίες μεγάλου αριθμού γεωργών στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2009 λόγω των ζημιών που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του έτους 2008 εξαιτίας δυσμενών καιρικών συνθηκών, στις 4 Φεβρουαρίου 2009 πραγματοποιήθηκε διμερής συνάντηση με τις ελληνικές αρχές. Μετά τη συνάντηση αυτή, οι ελληνικές αρχές διαβίβασαν πληροφορίες σχετικά με το εν λόγω μέτρο με επιστολή της 9ης Φεβρουαρίου 2009, η οποία πρωτοκολλήθηκε αυθημερόν.

(2)

Με επιστολή της με ημερομηνία 23 Φεβρουαρίου 2009, η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες. Ειδικότερα, ζήτησε από τις ελληνικές αρχές να διαθέσουν στην Επιτροπή στοιχεία σχετικά με τους πόρους του Ε.Λ.Γ.Α. που προέρχονται από τα έσοδα της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς για το έτος 2008, καθώς και στοιχεία σχετικά με τα ποσά που καταβλήθηκαν από τον Ε.Λ.Γ.Α. για το έτος 2008 στο πλαίσιο της ασφαλιστικής κάλυψης.

(3)

Οι ελληνικές αρχές απάντησαν με επιστολή με ημερομηνία 20 Μαρτίου 2009, η οποία πρωτοκολλήθηκε στις 24 Μαρτίου 2009. Με την ανωτέρω επιστολή, οι ελληνικές αρχές απάντησαν στο σχετικό αίτημα της Επιτροπής ότι για τις εν λόγω αντισταθμιστικές πληρωμές ο Ε.Λ.Γ.Α. είχε συνάψει δάνειο ύψους 425 εκατ. ευρώ καθώς και ένα ακόμη δάνειο ύψους 444 εκατ. ευρώ, μεγάλο μέρος του οποίου είχε ως στόχο την καταβολή αποζημιώσεων κατά τη διάρκεια του έτους 2008 για ζημίες στη φυτική παραγωγή και το ζωικό κεφάλαιο, οι οποίες προκλήθηκαν επίσης από αίτια που καλύπτονται από τον Ε.Λ.Γ.Α. Οι υπηρεσίες της Επιτροπής ζήτησαν συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολή τους με ημερομηνία 4 Μαΐου 2009. Με την εν λόγω επιστολή, οι υπηρεσίες της Επιτροπής έδωσαν στις ελληνικές αρχές προθεσμία 10 εργάσιμων ημερών ώστε να απαντήσουν, επισημαίνοντας ότι αν δεν υπάρξει απάντηση εκ μέρους των αρχών επιφυλάσσονταν να προτείνουν στην Επιτροπή να αποστείλει διαταγή παροχής πληροφοριών δυνάμει του άρθρου 10 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 1999 για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 (κατόπιν άρθρο 88) της συνθήκης ΕΚ (4).

(4)

Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού απέστειλε επιστολή με ημερομηνία 27 Μαΐου 2009, η οποία πρωτοκολλήθηκε στις 28 Μαΐου 2009, ζητώντας συμπληρωματική προθεσμία 5 εργάσιμων ημερών, την οποία οι υπηρεσίες της Επιτροπής αποδέχθηκαν, κοινοποίησε στην Επιτροπή την απάντηση των ελληνικών αρχών με επιστολή της με ημερομηνία 16 Ιουνίου 2009, η οποία πρωτοκολλήθηκε στις 22 Ιουνίου 2009. Με επιστολή τους με ημερομηνία 13 Ιουλίου 2009, οι υπηρεσίες της Επιτροπής ενημέρωσαν τις ελληνικές αρχές ότι το μέτρο των αποζημιώσεων ύψους 425 εκατ. ευρώ για το έτος 2009 είχε καταχωρηθεί ως καταγγελία αριθ. CP 196/2009 και ότι το μέτρο των αποζημιώσεων ύψους 444 εκατ. ευρώ που καταβλήθηκαν το 2008 είχε θεωρηθεί, ως προς το τμήμα που αφορούσε τις αποζημιώσεις για ζημίες που προκλήθηκαν από αίτια που καλύπτονται από τον Ε.Λ.Γ.Α., ως παράνομη ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 2 στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου (5) και είχε καταχωρηθεί με αριθμό NN 39/09. Με την ανωτέρω επιστολή, η Επιτροπή ζήτησε πληροφορίες δίνοντας προθεσμία 15 εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία αποστολής της εν λόγω επιστολής.

(5)

Με επιστολή τους με ημερομηνία 22 Ιουλίου 2009, οι ελληνικές αρχές ζήτησαν παράταση της προθεσμίας αποστολής απάντησης έως τις 17 Αυγούστου 2009, την οποία η Επιτροπή παραχώρησε με επιστολή της 24ης Ιουλίου 2009. Μετά την επιστολή απάντησης που απέστειλαν οι ελληνικές αρχές με ημερομηνία 18 Αυγούστου 2009, η οποία πρωτοκολλήθηκε στις 19 Αυγούστου 2009, οι υπηρεσίες της Επιτροπής ζήτησαν συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολή τους με ημερομηνία 14 Σεπτεμβρίου 2009 ορίζοντας προθεσμία απάντησης 10 εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία αποστολής της εν λόγω επιστολής. Με την ανωτέρω επιστολή η Επιτροπή ενημέρωνε επίσης τις ελληνικές αρχές ότι, βάσει των πληροφοριών που είχαν παρασχεθεί από αυτές, σύμφωνα με τις οποίες οι αποζημιώσεις ύψους 425 εκατ. ευρώ για το έτος 2009 είχαν καταβληθεί στους δικαιούχους γεωργούς, οι εν λόγω αποζημιώσεις είχαν καταχωρηθεί επίσης ως παράνομη ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 2 στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου, επίσης με αριθμό NN 39/09.

(6)

Οι ελληνικές αρχές, με μήνυμά τους ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με ημερομηνία 16 Σεπτεμβρίου 2009 ζήτησαν παράταση της προθεσμίας απάντησης έως τις 15 Οκτωβρίου 2009, την οποία έδωσαν οι υπηρεσίες της Επιτροπής και, στη συνέχεια, με επιστολή τους με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 2009, η οποία πρωτοκολλήθηκε αυθημερόν, ζήτησαν νέα παράταση της προθεσμίας απάντησης. Κατόπιν διμερούς συνάντησης με τις ελληνικές αρχές στις 19 Οκτωβρίου 2009, η Επιτροπή συναίνεσε σε νέα παράταση της προθεσμίας υποβολής συμπληρωματικών πληροφοριών έως τις 16 Νοεμβρίου 2009. Οι ελληνικές αρχές απέστειλαν συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολή τους με ημερομηνία 16 Νοεμβρίου 2009, η οποία πρωτοκολλήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2009.

2. ΠΕΡΙΓΡΑΦH ΤΟΥ ΜEΤΡΟΥ

(7)

Με τον εθνικό νόμο αριθ. 1790/1988, σχετικά με την οργάνωση και λειτουργία Οργανισμού Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων και άλλες διατάξεις, ιδρύεται οργανισμός κοινής ωφέλειας με την επωνυμία “Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (Ε.Λ.Γ.Α.)”. Ο Ε.Λ.Γ.Α. αποτελεί νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και ανήκει εξ ολοκλήρου στο Δημόσιο. Τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργού Γεωργίας σύμφωνα με τις διατάξεις του προαναφερθέντος νόμου.

Σκοπός του Ε.Λ.Γ.Α. είναι ειδικότερα η ασφάλιση της φυτικής και ζωικής παραγωγής και του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου των αγροτικών εκμεταλλεύσεων για ζημίες από φυσικούς κινδύνους.

Σύμφωνα με το άρθρο 3α (6) του προαναφερθέντος νόμου, το καθεστώς ασφάλισης στον Ε.Λ.Γ.Α. είναι υποχρεωτικό και περιλαμβάνει φυσικούς κινδύνους και ειδικότερα την πλημμύρα, την ανεμοθύελλα, τον παγετό και το υπερβολικό ψύχος, το χιόνι, το χαλάζι, τις υψηλές θερμοκρασίες και την ηλιακή ακτινοβολία, τις υπερβολικές ή άκαιρες βροχοπτώσεις, την ξηρασία, τις εντομολογικές και φυτοπαθολογικές προσβολές των καλλιεργειών, τις νόσους επιζωοτικής μορφής, τον κεραυνό ως αιτία πυρκαγιάς, τον σεισμό, τους κινδύνους από τη θάλασσα, τις ζημίες που προκαλούνται στη φυτική παραγωγή από άγρια ζώα καθώς και μια σειρά ασθενειών βοοειδών, αιγών και προβάτων.

(8)

Σύμφωνα με το άρθρο 5α του προαναφερθέντος νόμου 1790/1988 (7), οι δικαιούχοι του ανωτέρω συστήματος ασφάλισης βαρύνονται με ειδική ασφαλιστική εισφορά υπέρ του Ε.Λ.Γ.Α. Η εισφορά αυτή έχει χαρακτήρα επιβάρυνσης την οποία επιβάλλει ο νομοθέτης επί των αγορών και πωλήσεων εγχώριων γεωργικών προϊόντων και της οποίας τα έσοδα προορίζονται για τη χρηματοδότηση του Ε.Λ.Γ.Α., ο οποίος είναι επιφορτισμένος με την πρόληψη και την αντιστάθμιση των ζημιών που προξενούνται από φυσικούς κινδύνους στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Σύμφωνα με το άρθρο 5α του προαναφερθέντος νόμου 1750/1988, η ειδική ασφαλιστική εισφορά ορίζεται σε ποσοστό 3 % για τα προϊόντα φυτικής προέλευσης και σε ποσοστό 0,5 % για τα προϊόντα ζωικής προέλευσης (8). Τα ποσοστά αυτά της εισφοράς καθορίζονται από τους αρμόδιους υπουργούς βάσει πρότασης του Ε.Λ.Γ.Α. προς το Υπουργείο Γεωργίας. Επιπλέον, τα έσοδα του Ε.Λ.Γ.Α. από την ειδική ασφαλιστική εισφορά, τα οποία εισπράττονται από τις δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες, εισάγονται στον κρατικό προϋπολογισμό ως έσοδα του Δημοσίου και εμφανίζονται με ίδιο κωδικό αριθμό εσόδου. Τα έσοδα αυτά αποδίδονται στον Ε.Λ.Γ.Α. μέσω του προϋπολογισμού του Υπουργείου Γεωργίας, με την εγγραφή κατ’ έτος ισόποσης πίστωσης, ύστερα από πρόταση του Ε.Λ.Γ.Α. προς το υπουργείο αυτό. Ο Ε.Λ.Γ.Α. δεν επηρεάζει με κανέναν άλλο τρόπο το ποσό της εισφοράς ή των αποζημιώσεων.

Στην ασφάλιση του Ε.Λ.Γ.Α. υπάγονται τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που έχουν την κυριότητα ή εκμετάλλευση γεωργικών, κτηνοτροφικών, πτηνοτροφικών, μελισσοκομικών, αλιευτικών, υδατοκαλλιεργητικών ή άλλων σχετικών επιχειρήσεων.

Τα έσοδα του Ε.Λ.Γ.Α. αποτελούνται κυρίως από τα έσοδα από την ειδική ασφαλιστική εισφορά.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον εθνικό νόμο αριθ. 3147/2003, στις αρμοδιότητες του Ε.Λ.Γ.Α. εμπίπτει επίσης η καταβολή ενισχύσεων για προγράμματα σχεδιασμού έκτακτης ανάγκης για την αποζημίωση ζημιών στο φυτικό κεφάλαιο και το πάγιο κεφάλαιο που προξενούνται από θεομηνίες, έκτακτα συμβάντα ή δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Οι ενισχύσεις αυτές χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό ή από δάνεια. Όπως αναφέρεται στο σημείο 10 παράγραφος 3 κατωτέρω, τα προγράμματα αυτά αφορούν κρατικές ενισχύσεις που έχουν εγκριθεί με αποφάσεις της Επιτροπής.

(9)

Η διυπουργική απόφαση αριθ. 262037 της 30ής Ιανουαρίου 2009 προβλέπει, κατ’ εξαίρεση, αποζημιώσεις ύψους 425 εκατ. ευρώ για ζημίες που προκλήθηκαν το 2008. Η απόφαση αυτή προβλέπει την καταβολή αποζημιώσεων από τον Ε.Λ.Γ.Α. λόγω της μειωμένης παραγωγής ορισμένων φυτικών καλλιεργειών, η οποία παρατηρήθηκε την καλλιεργητική περίοδο 2008 λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών όπως ξηρασία, υψηλές θερμοκρασίες, βροχές, εντομολογικές και φυτοπαθολογικές προσβολές των εν λόγω καλλιεργειών. Οι ζημίες αφορούν καλλιέργειες αμυγδαλιών, κερασιών, βερικοκιών, ορισμένων ποικιλιών ροδακινιών, αχλαδιών και μηλιών, σπαραγγιών, καλλιέργειες ανατολικών καπνών, γεώμηλων, βαμβακιού, ελαιώνων και δημητριακών.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέθεσαν οι ελληνικές αρχές, οι ελάχιστες ζημίες ανήλθαν, για τα περισσότερα προϊόντα, στο 30 % της κανονικής παραγωγής. Εκτός από την απώλεια παραγωγής, για ορισμένες καλλιέργειες (δημητριακά, βαμβάκι), η χειροτέρευση της ποιότητας της παραγωγής λήφθηκε επίσης υπόψη για τον προσδιορισμό του κατώτατου ορίου των ζημιών. Οι εν λόγω απώλειες/παραγωγές χειρότερης ποιότητας προκλήθηκαν από τον συνδυασμό καιρικών φαινομένων και φυτικών ασθενειών που προσέβαλαν τις σχετικές καλλιέργειες κατά τη διάρκεια του υπό εξέταση έτους.

Προκειμένου να καταβληθούν οι εν λόγω αποζημιώσεις, ο Ε.Λ.Γ.Α. συνήψε τραπεζικό δάνειο ύψους 425 000 000 ευρώ. Το δάνειο θα αποπληρωθεί σε δέκα έτη (από το 2010 έως το 2019). Για τα 3 πρώτα έτη (από το 2010 έως το 2012) το δάνειο αυτό επιβαρύνεται με τόκους και κρατήσεις από το ελληνικό κράτος που ανέρχονται σε 28 513 250 ευρώ ετησίως και για τα 7 επόμενα έτη (από το 2013 έως το 2019) με τόκους, χρεολύσια και κρατήσεις από το ελληνικό κράτος που ανέρχονται το 2013 σε 89 227 536 ευρώ, το 2014 σε 85 087 786 ευρώ, το 2015 σε 81 025 536 ευρώ, το 2016 σε 76 963 286 ευρώ, το 2017 σε 72 901 036 ευρώ, το 2018 σε 68 838 786 ευρώ και το 2019 σε 64 776 536 ευρώ. Το δάνειο συνήφθη με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου υπέρ του Ε.Λ.Γ.Α.

(10)

Εξάλλου, σύμφωνα με τις πληροφορίες που παρείχαν οι ελληνικές αρχές, τα έσοδα του Ε.Λ.Γ.Α. το 2008 προέρχονταν:

α)	από ασφαλιστικές εισφορές ύψους 88 353 000 ευρώ,

β)

από ένα δάνειο ύψους 444 000 000 ευρώ, το οποίο συνήψε ο Ε.Λ.Γ.Α. με τράπεζα βάσει του άρθρου 13 του εθνικού νόμου αριθ. 3074/2002 και του άρθρου 28 παράγραφος 17 του εθνικού νόμου αριθ. 3147/2003. Το δάνειο θα αποπληρωθεί σε δέκα έτη (από το 2009 έως το 2018). Για τα 3 πρώτα έτη (από το 2009 έως το 2011) το δάνειο αυτό επιβαρύνεται με τόκους και κρατήσεις από το ελληνικό κράτος που ανέρχονται σε 23 709 600 ευρώ ετησίως και για τα 7 επόμενα έτη (από το 2012 έως το 2018) με τόκους, χρεολύσια και κρατήσεις από το ελληνικό κράτος που ανέρχονται το 2012 σε 87 138 171 ευρώ, το 2013 σε 83 789 143 ευρώ, το 2014 σε 80 395 714 ευρώ, το 2015 σε 77 002 286 ευρώ, το 2016 σε 73 608 857 ευρώ, το 2017 σε 70 215 429 ευρώ και το 2018 σε 66 822 000 ευρώ. Το δάνειο συνήφθη με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου υπέρ του Ε.Λ.Γ.Α.

Οι αποζημιώσεις που καταβλήθηκαν από τον Ε.Λ.Γ.Α. το 2008 για αίτια ζημιών που καλύπτονται από την ασφάλιση ανήλθαν σε 386 986 648 ευρώ. Το υψηλό ποσό αποζημιώσεων οφείλεται στη σοβαρότητα των ζημιών, δεδομένης της βραδείας προόδου όσον αφορά την αποκατάσταση των καλλιεργειών στο πλαίσιο των αποζημιώσεων για ζημίες που περιλαμβάνονταν στα προγράμματα κρατικής ενίσχυσης και ειδικότερα για τις πυρκαγιές του 2007. Από τα έσοδα των ασφαλιστικών εισφορών, ύψους 88 353 000 ευρώ, και από ένα μέρος των εσόδων που προήλθαν από το προαναφερόμενο δάνειο ύψους 444 εκατ. ευρώ, και ανέρχονται σε 298 633 648 ευρώ, ο Ε.Λ.Γ.Α. μπόρεσε να καταβάλει τις αποζημιώσεις στους παραγωγούς για το έτος 2008.

Τα υπόλοιπα έσοδα, που προήλθαν από το δάνειο και τα οποία ανέρχονται σε 145 366 352 ευρώ, διατέθηκαν για τη χορήγηση των κρατικών ενισχύσεων που εγκρίθηκαν με αποφάσεις της Επιτροπής στο πλαίσιο των προγραμμάτων έκτακτης ανάγκης μετά τις πυρκαγιές του έτους 2006 και του έτους 2007. Η παρούσα απόφαση δεν αφορά αυτό το μέρος των εσόδων.

(11)

Από τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν προκύπτει ότι πρόθεση των ελληνικών αρχών είναι το σύνολο του δανείου των 425 εκατ. ευρώ καθώς και του δανείου των 444 εκατ. ευρώ, ήτοι κεφάλαιο και τόκοι, να αποπληρωθεί μέσω των ειδικών ασφαλιστικών εισφορών που θα καταβάλλουν οι παραγωγοί.

Προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα του Ε.Λ.Γ.Α., προβλέπεται αύξηση του ποσοστού της προαναφερθείσας ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς. Με την αύξηση αυτή, εκτιμάται ότι, από το 2010, τα έσοδα του Ε.Λ.Γ.Α. θα ανέλθουν σε 150 000 000 ευρώ. Οι ρυθμίσεις που αφορούν την αύξηση αυτή θα προβλεφθούν με νόμο ο οποίος θα κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή κατά τη διάρκεια του έτους 2010.

Άλλα μέτρα, των οποίων τα ποσά δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί, θα συμβάλουν στην αύξηση των εσόδων του Ε.Λ.Γ.Α., όπως η αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής όσον αφορά την απόδοση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης και η αλλαγή του τρόπου είσπραξης της ειδικής εισφοράς. Επιπλέον, θα προβλεφθούν συμπληρωματικές πηγές χρηματοδότησης του Ε.Λ.Γ.Α., οι οποίες θα προσδιοριστούν στο πλαίσιο του προαναφερθέντος νομοσχεδίου και οι οποίες σε συνδυασμό με τις προαναφερθείσες διατάξεις και μια ενδεχόμενη επαναδιαπραγμάτευση των δύο δανείων με στόχο την παράταση της περιόδου αποπληρωμής θα δώσουν στον Ε.Λ.Γ.Α. τη δυνατότητα να αποπληρώσει τα δύο δάνεια και να εξακολουθήσει να καταβάλλει τις ετήσιες αποζημιώσεις στους παραγωγούς.

3. ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚH ΕΚΤΊΜΗΣΗ

(12)

Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 της 22ας Μαρτίου 1999, στην απόφαση για κίνηση επίσημης διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή αναφέρει συνοπτικά τα σημαντικότερα πραγματικά και νομικά ζητήματα, προβαίνει σε προσωρινή εκτίμηση σχετικά με το χαρακτήρα των προτεινόμενων μέτρων ως ενισχύσεων και διατυπώνει τις αμφιβολίες της ως προς τη συμβατότητα του μέτρου με την εσωτερική αγορά.

3.1. Ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ

(13)

Το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ ορίζει ότι ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές. Η Επιτροπή θεωρεί ότι πληρούνται οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις για τα σχετικά μέτρα.

(14)

Παροχές που χορηγούνται από κρατικούς πόρους: Όπως επιβεβαιώνεται από τη νομολογία του Δικαστηρίου με την απόφαση της 22ας Μαΐου 2003, ΦΡΕΣΚΟΤ A.E. κατά Ελληνικού Δημοσίου, C-355/2000, σκέψη 81, η προϋπόθεση αυτή πληρούται δεδομένου ότι η επίδικη εθνική νομοθεσία προβλέπει σαφώς ότι οι παροχές που χορηγεί ο Ε.Λ.Γ.Α. χρηματοδοτούνται από κρατικούς πόρους και ότι καταλογίζονται στο Δημόσιο κατά την έννοια της νομολογίας του Δικαστηρίου (9).

(15)

Μέτρα που επηρεάζουν τις συναλλαγές και νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό:

Οι αποζημιώσεις που καταβλήθηκαν το 2008 από τον Ε.Λ.Γ.Α. στο πλαίσιο του συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης αφορούσαν διάφορα ελληνικά γεωργικά προϊόντα φυτικής και ζωικής προέλευσης, ενώ εκείνες που καταβλήθηκαν το 2009 αφορούσαν διάφορες φυτικές καλλιέργειες (βλέπε σημείο 9 ανωτέρω). Κατά συνέπεια, παρέχουν ένα πλεονέκτημα στους τοπικούς παραγωγούς σε σχέση με άλλους κοινοτικούς παραγωγούς οι οποίοι δεν λαμβάνουν την ίδια στήριξη. Ο γεωργικός τομέας είναι ανοιχτός στον ανταγωνισμό σε κοινοτικό επίπεδο (10) και, ως εκ τούτου, ευαίσθητος σε κάθε μέτρο υπέρ της παραγωγής στο ένα ή το άλλο κράτος μέλος. Συνεπώς, οι εν λόγω αποζημιώσεις απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό στην εσωτερική αγορά.

(16)

Μέτρα που ευνοούν ορισμένες επιχειρήσεις ή ορισμένους κλάδους παραγωγής: Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου (11), θεωρούνται ως ενισχύσεις οι παρεμβάσεις οι οποίες, ανεξαρτήτως μορφής, ελαφρύνουν τις επιβαρύνσεις που κανονικώς βαρύνουν τον προϋπολογισμό μιας επιχειρήσεως και οι οποίες κατά συνέπεια, χωρίς να είναι επιδοτήσεις υπό τη στενή έννοια του όρου, είναι της ιδίας φύσεως ή έχουν τα ίδια αποτελέσματα.

Στην προαναφερθείσα απόφαση ΦΡΕΣΚΟΤ το Δικαστήριο απεφάνθη ότι η έννοια της επιχείρησης κατά το άρθρο 102 της ΣΛΕΕ δεν καλύπτει έναν οργανισμό όπως ο Ε.Λ.Γ.Α. όσον αφορά τις δραστηριότητες που ασκεί στο πλαίσιο του συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης έναντι φυσικών κινδύνων (βλέπε σκέψεις 79 και 88 της απόφασης).

Όμως, το Δικαστήριο δεν διέθετε τα αναγκαία πραγματικά και νομικά στοιχεία ώστε να απαντήσει στο σκέλος του υποβληθέντος ερωτήματος που αφορά τον ενδεχόμενο χαρακτηρισμό ως κρατικών ενισχύσεων των παροχών που χορηγεί ο Ε.Λ.Γ.Α. στο πλαίσιο του συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης έναντι φυσικών κινδύνων, ιδίως σε σχέση με το οικονομικό πλεονέκτημα για τους παραγωγούς και την επιλεκτικότητα των μέτρων (βλέπε σκέψη 87 της απόφασης).

Όσον αφορά το ζήτημα του οικονομικού πλεονεκτήματος, το Δικαστήριο ανέφερε στη σκέψη 84 ότι “υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει να δοθεί απάντηση στο ερώτημα, αφενός, αν και, ενδεχομένως, σε ποιο βαθμό, ελλείψει υποχρεωτικής ασφαλιστικής καλύψεως, οι ελληνικές γεωργικές εκμεταλλεύσεις θα ήταν υποχρεωμένες και θα μπορούσαν πράγματι να ασφαλιστούν σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες ή να λάβουν άλλα μέτρα κατάλληλης προστασίας έναντι των συνεπειών που ενέχουν οι φυσικοί κίνδυνοι για τις εκμεταλλεύσεις αυτές και, αφετέρου, σε ποιο βαθμό η εισφορά αντιστοιχεί στο πραγματικό οικονομικό κόστος των παροχών που χορηγεί ο Ε.Λ.Γ.Α. στο πλαίσιο της υποχρεωτικής ασφαλίσεως, αν πάντως αυτό το κόστος μπορεί να υπολογισтεί”.

Το εν λόγω σύστημα υποχρεωτικής ασφάλισης επιδιώκει ουσιαστικά ένα στόχο κοινωνικής πολιτικής και αποβλέπει στην παροχή κατάλληλης ασφαλιστικής κάλυψης σε όλες τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εμφανίζουν υψηλότερο βαθμό επικινδυνότητας όσον αφορά τις ζημίες που προξενούνται από φυσικές καταστροφές (βλέπε σκέψεις 66 και 67 της απόφασης). Η ασφαλιστική εισφορά επιβάλλεται στο σύνολο των γεωργικών προϊόντων με ενιαία ποσοστά τα οποία είναι ανεξάρτητα από τον πραγματικό κίνδυνο για τον παραγωγό (βάσει της αρχής της αλληλεγγύης). Ο Ε.Λ.Γ.Α. τελεί υπό την εποπτεία του κράτους, δεδομένου ότι το ύψος της εισφοράς, όσον αφορά τα έσοδα, καθώς και τα ποσοστά αποζημίωσης καθορίζονται από τους αρμόδιους υπουργούς (βλέπε σημείο 8 ανωτέρω).

Το Δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι ούτε ο κοινωνικός χαρακτήρας του μέτρου (12) ούτε το γεγονός ότι χρηματοδοτείται εν όλω ή εν μέρει από εισφορές οι οποίες επιβάλλονται από τη δημόσια αρχή στις σχετικές επιχειρήσεις (13) αρκεί για να αποκλειστεί ο χαρακτηρισμός του μέτρου ως ενίσχυσης κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, το οποίο δεν προβαίνει σε διάκριση των κρατικών παρεμβάσεων ανάλογα με τις αιτίες ή τους σκοπούς τους, αλλά τις ορίζει σε συνάρτηση με τα αποτελέσματά τους (14).

Με βάση τα προαναφερόμενα, η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται από τον Ε.Λ.Γ.Α. στους γεωργούς μπορεί να παρέχουν οικονομικό πλεονέκτημα στους δικαιούχους. Επιπλέον, στις περιπτώσεις που παρουσιάζουν μεγαλύτερο κίνδυνο ζημιών από φυσικούς κινδύνους είναι αμφίβολο το κατά πόσο η γεωργική εκμετάλλευση θα μπορούσε να αποκτήσει ασφαλιστική κάλυψη από ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία υπό παρόμοιες συνθήκες. Επομένως, η Επιτροπή θεωρεί ότι, υπό τις συνθήκες αυτές, η αποζημίωση που χορηγήθηκε από τον Ε.Λ.Γ.Α. στο πλαίσιο του εν λόγω συστήματος αποτελεί οικονομικό πλεονέκτημα για τους δικαιούχους.

Όσον αφορά το ζήτημα του κατά πόσο οι πληρωμές του Ε.Λ.Γ.Α. στο πλαίσιο του συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης έναντι φυσικών κινδύνων είναι επιλεκτικές, η Επιτροπή θεωρεί ότι, εκ των προτέρων, η επιλεκτικότητα του μέτρου προκύπτει από το γεγονός ότι οι αποζημιώσεις του Ε.Λ.Γ.Α. περιορίζονται σε ορισμένα είδη γεωργικής παραγωγής.

Το Δικαστήριο, στην προαναφερθείσα υπόθεση ΦΡΕΣΚΟΤ, άφησε το ερώτημα ανοικτό αλλά απεφάνθη (σκέψη 86) ότι: “Συναφώς, πρέπει να παρατηρηθεί ότι το πεδίο εφαρμογής του επιδίκου στην κύρια δίκη συστήματος υποχρεωτικής ασφαλίσεως θα μπορούσε, ενδεχομένως, να δικαιολογηθεί από τη φύση και την όλη οικονομία του συστήματος στο οποίο εντάσσονται οι παροχές που χορηγεί ο Ε.Λ.Γ.Α., στο μέτρο που από τη δικογραφία φαίνεται να συνάγεται ότι σκοπός του εν λόγω συστήματος υποχρεωτικής ασφαλίσεως είναι η παροχή μιας ελάχιστης προστασίας στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις έναντι των φυσικών κινδύνων στους οποίους, ως τοιαύτες, είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένες”.

Βάσει της απόφασης ΦΡΕΣΚΟΤ, τίθεται δικαιολογημένα το ερώτημα εάν το υπό εξέταση μέτρο θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από τη φύση ή το γενικό καθεστώς του συστήματος. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι τα ειδικά χαρακτηριστικά του γεωργικού τομέα και η ιδιαίτερη εξάρτησή του από ορισμένες καιρικές συνθήκες και ο ευάλωτος χαρακτήρας του απέναντι στους φυσικούς κινδύνους στην Ελλάδα επιτάσσουν τη θέσπιση κρατικού καθεστώτος που να εξασφαλίζει ένα ελάχιστο επίπεδο αποζημίωσης βάσει της αρχής της αλληλεγγύης. Στο μέτρο που οι αποζημιώσεις οι οποίες καταβάλλονται από τον Ε.Λ.Γ.Α. στο πλαίσιο του συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης χρηματοδοτούνται από έσοδα τα οποία προέρχονται από την ειδική ασφαλιστική εισφορά, μπορεί ενδεχομένως να θεωρηθεί ότι δεν παρέχουν αθέμιτο πλεονέκτημα στους δικαιούχους. Ωστόσο, η αιτιολόγηση αυτή βάσει της λογικής και της φύσης του συστήματος δεν θα μπορούσε να καλύψει τυχόν περαιτέρω οικονομικές παρεμβάσεις του ελληνικού κράτους στο σύστημα (πέρα από τη χρηματοδότηση μέσω των υποχρεωτικών εισφορών).

Ωστόσο, στο παρόν στάδιο η Επιτροπή δεν διαθέτει επαρκή στοιχεία για να αποφανθεί ότι συντρέχει τέτοια περίπτωση. Ειδικότερα, η Επιτροπή έχει αμφιβολίες ότι τα εν λόγω μέτρα θα χρηματοδοτηθούν χωρίς περαιτέρω κρατική παρέμβαση.

Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση, οι αποζημιώσεις που καταβλήθηκαν στους παραγωγούς το 2008, ήτοι 386 986 648 ευρώ, και εκείνες που καταβλήθηκαν το 2009, οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν από το δάνειο των 425 εκατ. ευρώ καθώς και από τις υποχρεωτικές ειδικές εισφορές για το 2009, χρηματοδοτήθηκαν εν μέρει μόνο από τις υποχρεωτικές ειδικές εισφορές (το 2008 οι εισφορές αυτές ανήλθαν σε 88 353 000 ευρώ, βλέπε σημείο 10 ανωτέρω παρότι το ποσό των εισφορών αυτών για το 2009 δεν είναι ακόμη διαθέσιμο, θα πρέπει να είναι αντίστοιχο με το ποσό των εισφορών για το 2008). Για να μπορέσει να καταβάλει υψηλές αποζημιώσεις στους παραγωγούς, ο Ε.Λ.Γ.Α. χρειάστηκε να συνάψει δύο δάνεια (βλέπε σημεία 9 και 10 ανωτέρω).

Βάσει των στοιχείων που υποβλήθηκαν από τις ελληνικές αρχές σχετικά με την εξέλιξη των ετήσιων δόσεων τόκων και χρεολυσίου για τα δύο δάνεια (βλέπε σημεία 9 και 10 ανωτέρω), θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ε.Λ.Γ.Α. δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώνει τις ετήσιες δόσεις επί δέκα έτη μέσω των ειδικών ασφαλιστικών εισφορών των παραγωγών, καθώς μάλιστα οι εισφορές αυτές θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την καταβολή αποζημιώσεων για ζημίες που θα προκύψουν στη διάρκεια των ετών αυτών.

Στις συμπληρωματικές πληροφορίες που υπέβαλαν οι ελληνικές αρχές επισημαίνεται ότι πρόκειται να αυξηθεί το ποσοστό της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς, προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα του Ε.Λ.Γ.Α. (βλέπε σημείο 11 ανωτέρω). Ωστόσο, όπως αναφέρεται στο σημείο 11 ανωτέρω, σύμφωνα με τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν στην Επιτροπή, προβλέπονται συμπληρωματικές πηγές χρηματοδότησης του Ε.Λ.Γ.Α., οι οποίες πρόκειται να προσδιοριστούν στο πλαίσιο του προαναφερθέντος νομοσχεδίου. Όμως, οι πληροφορίες που δόθηκαν σχετικά με την αύξηση των εσόδων του Ε.Λ.Γ.Α. δεν παρέχουν συγκεκριμένα στοιχεία από τα οποία να μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι μια τέτοια αύξηση θα επαρκούσε για την αποπληρωμή των εν λόγω δανείων και για τη χορήγηση αποζημιώσεων στους παραγωγούς κατά τη διάρκεια των συγκεκριμένων ετών (βλέπε σημείο 11 ανωτέρω· από τα στοιχεία αυτά προκύπτει αφενός ότι η προβλεπόμενη ετήσια αύξηση ύψους 150 εκατ. ευρώ δεν θα μπορέσει να καλύψει τις υποχρεώσεις του Ε.Λ.Γ.Α. και αφετέρου ότι στο στάδιο αυτό δεν έχει υποβληθεί στην Επιτροπή κανένα νομικό κείμενο ούτε για την αύξηση αυτή ούτε και για άλλα σχεδιαζόμενα μέτρα). Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι τα εν λόγω μέτρα ενδέχεται να χρηματοδοτούνται επίσης από άλλους κρατικούς πόρους που θα διατεθούν στον Ε.Λ.Γ.Α.

Με βάση τα προαναφερόμενα, στο στάδιο αυτό η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι οι αποζημιώσεις που καταβλήθηκαν από τον Ε.Λ.Γ.Α. το 2008 και το 2009 στο πλαίσιο του συστήματος υποχρεωτικής ασφάλισης εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ και συνιστούν κρατικές ενισχύσεις.

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο είναι δυνατό να επιτραπεί παρέκκλιση από τη γενική αρχή απαγόρευσης της χορήγησης κρατικών ενισχύσεων που θεσπίζεται με το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

3.2. Χαρακτηρισμός των μέτρων ως παράνομων ενισχύσεων

(17)	Οι ενισχύσεις που χορηγούνται και καταβάλλονται χωρίς προηγούμενη κοινοποίηση συνιστούν παράνομη ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999.

3.3. Προκαταρκτική εκτίμηση της νομιμότητας των ενισχύσεων

(18)

Δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ, οι ενισχύσεις για την προώθηση της ανάπτυξης ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών μπορούν να θεωρηθούν συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον.

(19)

Για να μπορούν να τύχουν της παρέκκλισης αυτής, οι εν λόγω ενισχύσεις πρέπει να τηρούν τις διατάξεις των νομικών κειμένων που ήταν σε ισχύ κατά τον χρόνο χορήγησης των ενισχύσεων, ήτοι το 2008 και το 2009. Στην περίπτωση αυτή πρόκειται για τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της γεωργίας και της δασοκομίας 2007-2013 (15) (εφεξής, “κατευθυντήριες γραμμές”).

(20)

Το σχετικό κεφάλαιο των κατευθυντήριων γραμμών είναι το κεφάλαιο V.B σχετικά με τις ενισχύσεις για την αντιστάθμιση ζημιών στη γεωργική παραγωγή ή στα μέσα γεωργικής παραγωγής και ειδικότερα οι διατάξεις των σημείων V.B.2 σχετικά με τις ενισχύσεις για την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες ή άλλα έκτακτα γεγονότα, V.B.3 σχετικά με τις ενισχύσεις για την αποζημίωση γεωργών για απώλειες που προκαλούνται από δυσμενείς καιρικές συνθήκες και V.B.4 σχετικά με τις ενισχύσεις για την καταπολέμηση ζωικών και φυτικών ασθενειών.

Για την αιτιολόγηση των εν λόγω αποζημιώσεων ως κρατικών ενισχύσεων συμβατών με την κοινή αγορά, πρέπει να αποδειχθεί κυρίως ότι τα καιρικά φαινόμενα που έπληξαν τις σχετικές εκμεταλλεύσεις μπορούν να εξομοιωθούν με θεομηνία κατά την έννοια του άρθρου 2 σημείο 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1857/2006 της Επιτροπής (16) και ότι η ένταση των ενισχύσεων υπολογίζεται σύμφωνα με τους όρους του άρθρου 11 των εν λόγω κανονισμού. Επιπλέον, σε περίπτωση φυτικών ασθενειών οι ενισχύσεις για την αποζημίωση των γεωργών για απώλειες που προκλήθηκαν πρέπει να τηρούν τις διατάξεις του άρθρου 10 του προαναφερθέντος κανονισμού.

(21)

Δεδομένου ότι οι ελληνικές αρχές υποστήριξαν ότι τα εν λόγω μέτρα δεν συνιστούν κρατικές ενισχύσεις, η Επιτροπή δεν διαθέτει στο στάδιο αυτό τις απαιτούμενες πληροφορίες, ώστε να αξιολογήσει κατά πόσο είναι συμβατές οι ενισχύσεις με τις ανωτέρω διατάξεις των κατευθυντήριων γραμμών.

Από τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν φαίνεται να προκύπτει ότι οι προβλεπόμενες αποζημιώσεις για το μεγαλύτερο μέρος των σχετικών καλλιεργειών αφορούν ζημίες οι οποίες καλύπτουν ένα κατώτατο όριο ίσο με 30 % λαμβάνοντας υπόψη τις απώλειες παραγωγής ή τη χειροτέρευση της ποιότητας για ορισμένες παραγωγές, που σημειώθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του συγκεκριμένου έτους, λόγω του συνδυασμού περισσοτέρων του ενός δυσμενών καιρικών φαινομένων καθώς και, όσον αφορά άλλες καλλιέργειες, εξαιτίας φυτικών ασθενειών επίσης. Οι πληροφορίες που διαβίβασαν οι ελληνικές αρχές δεν παρέχουν στοιχεία σχετικά με τη μέθοδο υπολογισμού των εν λόγω αποζημιώσεων.

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή διατηρεί αμφιβολίες για το κατά πόσο οι εν λόγω ενισχύσεις μπορούν να θεωρηθούν ως συμβιβάσιμες με τις προαναφερθείσες διατάξεις των κατευθυντήριων γραμμών.

3.3.1. Λοιπές νομικές βάσεις που επιτρέπουν την αξιολόγηση του συμβιβάσιμου των ενισχύσεων

(22)

Καθώς οι ελληνικές αρχές δεν πρότειναν άλλες νομικές βάσεις για την εξέταση και την ενδεχόμενη έγκριση των μέτρων, δεν μπορεί να αποκλειστεί, στο στάδιο αυτό, ότι οι εν λόγω ενισχύσεις συνιστούν λειτουργικές ενισχύσεις, με άλλα λόγια ενισχύσεις με στόχο να απαλλαγούν οι γεωργικές επιχειρήσεις από το κόστος με το οποίο οι ίδιες θα έπρεπε κανονικά να επιβαρυνθούν στο πλαίσιο της τρέχουσας διαχείρισης ή των συνήθων δραστηριοτήτων τους. Οι ενισχύσεις αυτές πρέπει, κατ’ αρχήν, να θεωρούνται ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά.

(23)

Στο παρόν στάδιο η Επιτροπή δεν διαθέτει φάκελο πληροφοριών που να της επιτρέπει να αξιολογήσει το συμβιβάσιμο των ενισχύσεων με βάση άλλες κατευθυντήριες γραμμές ή θεσμικά πλαίσια που ίσχυαν όταν χορηγήθηκαν οι ενισχύσεις. Η Επιτροπή υπενθυμίζει στο θέμα αυτό ότι το οικείο κράτος μέλος, προκειμένου να ανταποκριθεί στο καθήκον συνεργασίας που υπέχει έναντι της Επιτροπής, έχει την υποχρέωση να παράσχει όλα τα στοιχεία που θα δώσουν τη δυνατότητα στο όργανο αυτό να ελέγξει αν πληρούνται οι προϋποθέσεις της παρεκκλίσεως της οποίας ζητεί να τύχει το κράτος αυτό, δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ (17).

4. ΑΠOΦΑΣΗ

(24)

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, η Επιτροπή καλεί την Ελλάδα, στο πλαίσιο της διαδικασίας του άρθρου 108 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ, να υποβάλει τις παρατηρήσεις της και να παράσχει κάθε χρήσιμη πληροφορία για την αξιολόγηση των μέτρων δυνάμει των διατάξεων των κατευθυντήριων γραμμών ή άλλων θεσμικών πλαισίων που ίσχυαν κατά τον χρόνο χορήγησης των ενισχύσεων, εντός προθεσμίας ενός μηνός από την ημερομηνία παραλαβής της παρούσας επιστολής. Καλεί τις ελληνικές αρχές να διαβιβάσουν άμεσα αντίγραφο της παρούσας επιστολής στους δυνητικούς δικαιούχους των ενισχύσεων.

(25)	Η Επιτροπή υπενθυμίζει στην Ελλάδα τον ανασταλτικό χαρακτήρα του άρθρου 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ και παραπέμπει στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου το οποίο προβλέπει ότι κάθε παράνομη ενίσχυση μπορεί να ανακτηθεί από τον δικαιούχο της.

(26)

Με την παρούσα επιστολή, η Επιτροπή ανακοινώνει στην Ελλάδα ότι σκοπεύει να ενημερώσει τους ενδιαφερόμενους δημοσιεύοντας την παρούσα επιστολή και περίληψη αυτής στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλοι οι ανωτέρω ενδιαφερόμενοι θα κληθούν να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους εντός προθεσμίας ενός μηνός από την ημερομηνία της δημοσίευσης.”

(1) Zob. wyrok Trybunału z dnia 22 maja 2003 r. w sprawie C-355/2000 Freskot AE przeciwko Elliniko Dimosio, pkt 81.

(2) Dz.U. C 319 z 27.12.2006, s. 17.

(3) Από την 1η Δεκεμβρίου 2009, τα άρθρα 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ έγιναν τα άρθρα 107 και 108 αντίστοιχα της ΣΛΕΕ. Οι δύο σειρές διατάξεων είναι κατ’ ουσίαν όμοιες. Για τις ανάγκες της παρούσας απόφασης, οι παραπομπές στα άρθρα 107 και 108 της ΣΛΕΕ, όπου υπάρχουν, θα πρέπει να νοείται ότι αναφέρονται στα άρθρα 87 και 88 αντίστοιχα της συνθήκης ΕΚ.

(4) ΕΕ L 83 της 27.3.1999, σ. 1.

(5) Βλέπε υποσημείωση 2.

(6) Όπως συμπληρώθηκε από το άρθρο 5 του νόμου 2945/2001 και τροποποιήθηκε από το άρθρο 9 του νόμου 3698/2008.

(7) Όπως συμπληρώθηκε από το νόμο 2040/1992.

(8) Τροποποίηση με το άρθρο 53 παρ. 1 του νόμου 2538/1997.

(9) Βλέπε, ειδικότερα, την απόφαση της 16ης Μαΐου 2002, Γαλλία κατά Επιτροπής, C-482/99, σκέψη 24.

(10) Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, η βελτίωση της ανταγωνιστικής θέσης μιας επιχείρησης η οποία απορρέει από τη χορήγηση κρατικής ενίσχυσης αποτελεί γενικά απόδειξη της νόθευσης του ανταγωνισμού έναντι των άλλων επιχειρήσεων που δεν λαμβάνουν ενίσχυση του είδους αυτού (υπόθεση C-730/79, Συλλογή 1980, σ. 2671, σκέψεις 11 και 12).

(11) Βλέπε ειδικότερα τις αποφάσεις της 1ης Δεκεμβρίου 1998, Ecotrade, C-200/97, σκέψη 37 και της 17ης Ιουνίου 1999, Βέλγιο κατά Επιτροπής, C-75/97, σκέψη 23.

(12) Βλέπε, για παράδειγμα, υπόθεση C-75/97, Βέλγιο κατά Επιτροπής, Συλλογή 1999, σ. I-03671, σκέψη 25.

(13) Βλέπε, για παράδειγμα, υπόθεση C-78/76 Steineke & Weiling κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Συλλογή 1977, σ. 595, σκέψη 22.

(14) Βλέπε, για παράδειγμα, υπόθεση C-56/93, Βέλγιο κατά Επιτροπής, Συλλογή 1996, σ. I-273, σκέψη 79 ή υπόθεση C-241/94, Γαλλία κατά Επιτροπής, Συλλογή 1996, σ. I-4551, σκέψη 20.

(15) ΕΕ C 319 της 27.12.2006, σ. 17.

(16) ΕΕ L 358 της 16.12.2006, σ. 3.

(17) Απόφαση του Πρωτοδικείου της 15ης Ιουνίου 2005, Regione autonoma della Sardegna κατά Επιτροπής, T-171/02, Συλλ. σ. II-2123, σκέψη 129.

20.3.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 72/20

Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2010/C 72/10

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK W SPRAWIE ZMIAN

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

Wniosek w sprawie zmian składany na podstawie art. 9

„PROSCIUTTO DI MODENA”

NR WE: IT-PDO-0217-0066-21.08.2007

ChOG ( ) ChNP ( X )

1. Nagłówek w specyfikacji produktu, którego dotyczy zmiana:

—		Nazwa produktu
—		Opis produktu
—		Obszar geograficzny
—		Dowód pochodzenia
—		Metoda produkcji
—		Związek
—		Etykietowanie
—		Wymogi krajowe
—		Inne (określić jakie)

2. Rodzaj zmian:

—		Zmiana jednolitego dokumentu lub arkusza streszczenia
—		Zmiana specyfikacji zarejestrowanej ChNP lub zarejestrowanego ChOG, w odniesieniu do których nie opublikowano ani jednolitego dokumentu, ani streszczenia
—		Zmiana specyfikacji niewymagająca zmian w opublikowanym jednolitym dokumencie (art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)
—		Tymczasowa zmiana specyfikacji wynikająca z wprowadzenia obowiązkowych środków sanitarnych lub fitosanitarnych przez władze publiczne (art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006).

3. Zmiana (zmiany):

3.1. Metoda produkcji:

Zwiększono procentową zawartość wilgoci, nie może ona, jak wcześniej, zawierać się w przedziale od 50 % do 61 %, lecz nie powinna być niższa od 59 % ani wyższa od 63,5 %.

Konieczność wprowadzenia zmiany tego parametru wynika z faktu, iż w ostatnich latach doszło do stopniowego wdrażania technologii do hodowli włoskich tuczników ciężkich, co równocześnie ze wzrostem dziennego wskaźnika przyrostu masy (wystarczy pomyśleć, że w ciągu 9 miesięcy można wyhodować świnię ważącą około 160 kg) znacznie wpłynęło na cechy bromatologiczne mięsa – przede wszystkim na jego wilgotność. Duże przyśpieszenie wzrostu nieznacznie zmienia otłuszczenie mięsa, co zaś powoduje zwiększenie procentowej zawartości wilgoci. Z jednej strony prowadzi to do większej utraty wagi w okresie dojrzewania, z drugiej zaś pozwala wydobyć delikatny charakter mięsa typowy dla „Prosciutto di Modena”.

W arkuszu C ostateczny termin, w którym hodowca musi umieścić na tylnych udźcach każdej świni nieusuwalny stempel, został przesunięty z czterdziestego piątego dnia na trzydziesty dzień; ma to na celu zapewnienie respektowania przepisów dotyczących dobrostanu zwierzęcia.

Minimalny czas dojrzewania został wydłużony z 12 do 14 miesięcy, termin ten może zostać skrócony do dwunastego miesiąca, a nie, jak wcześniej, do dziesiątego, pod warunkiem, że będzie się on odnosił do jednolitych kawałków, których początkowa masa nie przekraczała 13 kilogramów, a nie, jak wcześniej, 12 kilogramów. Zmiana ta wynika z faktu, iż konieczny jest dłuższy okres dojrzewania, aby produkt mógł osiągnąć cechy przewidziane w specyfikacji produktu.

3.2. Wymogi krajowe:

Ponadto do arkusza G zostały wprowadzone główne elementy służące zapewnieniu dowodu pochodzenia produktu.

Ze specyfikacji produktu zostały wykreślone wszelkie odniesienia do działalności kontrolnej Konsorcjum.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„PROSCIUTTO DI MODENA”

NR WE: IT-PDO-0217-0066-21.08.2007

ChOG ( ) ChNP ( X )

1. Nazwa:

„Prosciutto di Modena”

2. Państwo członkowskie lub kraj trzeci:

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1. Rodzaj produktu (zgodnie z załącznikiem III):

Klasa 1.2 –

Produkty wytworzone na bazie mięsa

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

Szynka surowa dojrzewająca zarejestrowana jako chroniona nazwa pochodzenia. W kształcie gruszki z wyjątkiem stopki uformowanej w wyniku usunięcia nadmiaru tłuszczu poprzez obcięcie i odrzucenie skóry oraz zewnętrznej warstwy tłuszczu. Kolor po nacięciu intensywnie czerwony. Smak wyrazisty, ale nie słony. Zapach przyjemny, słodki, lecz intensywny, także podczas prób igłą. Charakteryzuje się spełnieniem określonych parametrów analitycznych: wilgoć od 59 % do 63,5 %, chlorek sodu od 4,5 % do 6,7 %, proteoliza od 21 % do 31 %. Cała szynka waży od ośmiu do dziesięciu kilogramów, lecz nigdy nie mniej niż siedem kilogramów.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

Produkowana ze świeżych udźców wieprzowych pochodzących od zwierząt urodzonych, wyhodowanych i poddanych ubojowi w 10 regionach Włoch (Emilia Romagna, Veneto, Lombardia, Piemont, Molise, Umbria, Toskania, Marche, Abruzja, Lacjum).

Może być wytwarzana ze świń tradycyjnych ras, czystych lub pochodnych, bazujących na Large White i Landrace, zgodnie z uszlachetnieniem według Libro Genealogico Italiano (włoskiej księgi hodowlanej). Dopuszczalne są także świnie pochodzące od rasy Duroc, zgodnie z uszlachetnieniem według włoskiej księgi hodowlanej.

Szynka może być również wytwarzana ze świń innych ras, mieszanych i hybrydowych, pod warunkiem, że pochodzą one ze schematów selekcji lub krzyżówek opracowanych w celach zgodnych z włoską księgą hodowlaną w odniesieniu do produkcji tuczników ciężkich.

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

Należy przestrzegać szczegółowych przepisów dotyczących użycia i składu racji żywnościowych, przy czym preferuje się stosowanie pasz pochodzących z obszaru geograficznego hodowli określonego w punkcie 4. Żywienie świń dzieli się na dwa etapy i jest oparte przede wszystkim na produktach zbożowych (kukurydza, jęczmień, owies itd.) i na produktach ubocznych nabiałowych (serwatka, zsiadłe mleko, maślanka). Pasza zbożowa powinna być podawana w formie płynnej (papka lub masa ciastowatej), zgodnie z tradycją – z dodatkiem serwatki.

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

W celu zapewnienia identyfikowalności i kontroli poszczególne etapy produkcji i dojrzewania „Prosciutto di Modena” muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze produkcji określonym w punkcie 4.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

—

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

Szynka „Prosciutto di Modena” jest zawsze rozpoznawana dzięki oznaczeniu umieszczonemu na skórze przez organ kontrolny.

Etykietowanie całej szynki z Modeny z kością obejmuje użycie sformułowania „Prosciutto di Modena”, a następnie „denominazione di origine protetta” („chroniona nazwa pochodzenia”). W przypadku całej szynki bez kości lub szynki w kawałkach na etykiecie musi być podana data produkcji odpowiadająca dacie rozpoczęcia przetwarzania udźca, a w przypadku, gdy wypalany znak lub stempel nie jest widoczny, należy odnieść się do napisu identyfikującego na partii towaru.

Zabrania się stosowania określeń takich jak „classico” (tradycyjna), „autentico” (prawdziwa), „extra”, „super” i innych określeń, wzmianek i atrybutów dotyczących nazwy handlowej, za wyjątkiem „disossato” (bez kości), a także innych oznaczeń nieprzewidzianych wyraźnie w specyfikacji wyrobu, bez uszczerbku dla innych postanowień prawnych, których należy przestrzegać. Te same zakazy obowiązują w przypadku reklamy i promocji „Prosciutto di Modena” niezależnie od przyjętej formy i kontekstu.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Produkcja „Prosciutto di Modena” odbywa się wyłącznie na specjalnym obszarze pagórkowatym otaczającym zbiornik orohydrograficzny rzeki Panaro oraz w sąsiadujących dolinach na wysokości nie większej niż 900 metrów i obejmuje teren następujących gmin: Castelnuovo Rangone, Castelvetro, Spilamberto, San Cesario sul Panaro, Savignano sul Panaro, Vignola, Marano, Guiglia, Zocca, Montese, Maranello, Serramazzoni, Pavullo nel Frignano, Lama Mocogno, Pievepelago, Riolunato, Montecreto, Fanano, Sestola, Gaggio Montanto, Monteveglio, Savigno, Monte San Pietro, Sasso Marconi, Castello di Serravalle, Castel d’Aiano, Bazzano, Zola Predosa, Bibbiano, San Polo d’Enza, Quattro Castella, Canossa (Ciano d’Enza), Viano, Castelnuovo Monti. Chów i ubój odbywają się na wyznaczonym obszarze w regionach Emilia Romagna, Veneto, Lombardia, Piemont, Molise, Umbria, Toskania, Marche, Abruzja, Lacjum.

5. Związek z obszarem geograficznym:

5.1. Specyfika obszaru geograficznego:

Na pagórkowatym mikroobszarze otaczającym zbiornik orohydrograficzny rzeki Panaro znajduje się jeden z niewielu obszarów „wybranych”, osłoniętych przez pasmo Apeninu Toskańsko-Emiliańskiego, który cechuje się wyjątkowym mikroklimatem sprzyjającym produkcji szynki. Obszar podgórski charakteryzujący się typową florą, która uwarunkowała te tereny, a także występowanie zjawiska „drenażu” wywołanego przez bieg rzeki Panaro i wpadające do niego strumyki stworzyły idealny, przede wszystkim suchy klimat charakteryzujący się słabymi wiatrami. Wytyczenie strefy produkcji na konkretnym obszarze geograficznym nie jest ani przypadkowe, ani podyktowane przepisami, umacnia ono natomiast wzajemną relację, jaka z czasem wykształciła się pomiędzy systemem produkcji a środowiskiem geograficznym: dojrzewanie szynki musi odbywać się w całkowicie zdrowym otoczeniu, a jednocześnie jej produkcja nie ma na nie negatywnego wpływu.

5.2. Specyfika produktu:

Oprócz właściwości cytowanych wcześniej w specyfikacji produktu jako cechy charakterystyczne „Prosciutto di Modena” należy również wymienić:

—	większe odsłonięcie w części nazywanej koroną umożliwia szybsze przenikanie soli, co nadaje szynce charakterystyczny smak,

—	procentowa zawartość wilgoci od 59 % do 63 %,

—	procentowa zawartość soli od 4,5 % do 6,7 %,

—	wskaźnik proteolizy od 21 % do 31 %.

Ta ostatnia cecha sprawia, że produkt szczególnie nadaje się do zastosowania w diecie wysokoproteinowej, jest on jednak łatwy do strawienia. Ponadto „Prosciutto di Modena”, dzięki zawartości minerałów i witamin oraz niskiej zawartości cholesterolu po usunięciu tłuszczu, stanowi idealny składnik diet niskotłuszczowych. Jeżeli natomiast potraktuje się go całościowo, to charakteryzuje się wyjątkowo zbilansowaną zawartością tłuszczów i protein.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególnymi cechami jakościowymi, renomą lub innymi właściwościami produktu (w przypadku ChOG):

Wszystkie wymagania produkcyjne charakteryzujące nazwę pochodzenia, a więc stanowiące kryterium jej przyznawania, są ściśle powiązane z warunkami środowiskowymi, czynnikami naturalnymi i ludzkimi. Charakterystyka surowca odpowiada całkowicie określonemu makroobszarowi geograficznemu, jest to rezultat ewolucji historycznej i gospodarczej oraz podjętej później podstawowej działalności rolniczej. Początków i powodów rozpoczęcia produkcji „Prosciutto di Modena” należy upatrywać w skutkach, jakie wywołało rozpoczęcie podstawowej działalności rolniczej dostosowanej do warunków geomorfologicznych i mikroklimatycznych wyznaczonego mikroobszaru. Wszystkie te szczególne warunki przyczyniły się do ujednolicenia cech charakterystycznych surowca, systemów produkcji i do utrwalenia nazwy, która jest ściśle związana z rozwojem społeczno-ekonomicznym obszaru geograficznego kojarzonego dzięki niej w niepowtarzalny sposób. Związane jest to z faktem, że na wyznaczonym makroobszarze rozwój miejscowych i tubylczych plemion, których obecność na terenie Włoch środkowo-północnych odnotowano już w czasach Etrusków, opierał się na uprawie zbóż i przetwarzaniu mleka, które były charakterystycznymi elementami systemu żywienia świń. Takie ukierunkowanie przyczyniło się do określenia cech charakterystycznych surowców i prowadzenia ściśle określonej działalności, która stała się powołaniem – na dobre przyjęła się hodowla ciężkich tuczników poddawanych ubojowi w późnym wieku. Tendencje te sprawiły, że z czasem naturalnym celem produkcyjnym stała się szynka. Już w najdawniejszych czasach była ona produkowana głównie na nielicznych obszarach „wybranych”, cechujących się wyjątkowymi warunkami środowiskowymi i które dzięki działalności ludzkiej z czasem wyspecjalizowały się w tej dziedzinie.

Historia produktu jest bardzo długa i udokumentowana na swoim obszarze pochodzenia począwszy od epoki brązu, czyli okresu, w którym ugruntowała się hodowla zwierząt domowych i w którym odkryto zastosowanie soli (chlorek sodu). W kontekście historii gospodarczej należy stwierdzić, że wraz z przybyciem Celtów przyjęto zwyczaj konserwowania mięsa za pomocą soli, metoda ta została udoskonalona w epoce rzymskiej.

Pochodzenie produktu jest historycznie udokumentowane także w odniesieniu do obszaru pochodzenia właściwego surowca i sięga epoki przedprzemysłowej. Produkt ten stanowi owoc niezwykłej ewolucji typowej działalności rolniczej charakteryzującej cały region „Padania”, a która koncentrowała się, dzięki wyjątkowym warunkom klimatycznym i środowiskowym, na pagórkowatym obszarze otaczającym zbiornik orohydrograficzny rzeki Panaro (obszar podgórski Apeninu Toskańsko-Emiliańskiego).

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

Skonsolidowany tekst specyfikacji dostępny na stronie:

—	http://www.politicheagricole.it/DocumentiPubblicazioni/Search_Documenti_Elenco.htm?txtTipoDocumento=Disciplinare%20in%20esame%20UE&txtDocArgomento=Prodotti%20di%20Qualit%E0>Prodotti%20Dop,%20Igp%20e%20Stg lub

—

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa (http://www.politicheagricole.it), gdzie należy kliknąć na zakładkę „Prodotti di Qualità” (wartościowe produkty) (z lewej strony) a następnie na „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE [regolamento (CE) n. 510/2006]” [Specyfikacje produktów analizowane przez UE (rozporządzenie WE 510/2006)].

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 12.

		ISSN 1725-5228 doi:10.3000/17255228.C_2010.072.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 72

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 53 20 marca 2010

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Rezolucje, zalecenia i opinie
	OPINIE
	Komisji Europejskiej
2010/C 072/01	Opinia Komisji z dnia 19 marca 2010 r. dotycząca planu modyfikacji usuwania odpadów promieniotwórczych powstałych w zakładzie przetwarzania paliwa z reaktorów Magnox przy zakładzie Sellafield znajdującym się na terenie Zjednoczonego Królestwa, przedłożonego zgodnie z art. 37 Traktatu Euratom	1

	II Komunikaty
	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisji Europejskiej
2010/C 072/02	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE – Przypadki, wobec których Komisja nie wnosi sprzeciwu ( 1 )	2

2010/C 072/03	Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE – Sprawy, w których Komisja nie zgłasza zastrzeżeń ( 1 )	6

2010/C 072/04	Zatwierdzenie pomocy państwa zgodnie z art. 107 i 108 TFUE – Sprawy, w których Komisja nie wnosi zastrzeżeń ( 1 )	7

2010/C 072/05	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5729 – Bank of America/Barclays Bank/DSI International) ( 1 )	9

2010/C 072/06	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5638 – Huntsman/Tronox Assets) ( 1 )	9

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisji Europejskiej
2010/C 072/07	Kursy walutowe euro	10

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisji Europejskiej
2010/C 072/08	Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych	11

	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisji Europejskiej
2010/C 072/09	Pomoc państwa – Grecja – Pomoc państwa C 3/10 (ex NN 39/09) – Rekompensaty wypłacane przez grecki zakład ubezpieczeń rolniczych (ELGA) w latach 2008 i 2009 – Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej	12

	INNE AKTY
	Komisji Europejskiej
2010/C 072/10	Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	20

	Sprostowania
2010/C 072/11	Sprostowanie do ogłoszonego przez Komisję zaproszenia do składania wniosków – rok 2010 – Ćwiczenia, unijny mechanizm ochrony ludności (Dz.U. C 60 z 11.3.2010)	25


2010/C 072/12	Nota do czytelnika (patrz: wewnętrzna tylna strona okładki)	s3

Data przyjęcia decyzji	26.11.2009
Numer środka pomocy państwa	N 575/09
Państwo członkowskie	Hiszpania
Region	—
Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)	Prórroga del régimen N 308/08 de ayudas a la reestructuración de PYME en crisis en la Región de Murcia, España
Podstawa prawna	Ley 38/2003 de 17 de noviembre de 2003, Real Decreto 887/2006 de 21 de julio de 2006, Ley 7/2005 de 28 de noviembre de 2005 y Ley 9/2006 de 23 de noviembre de 2006.
Rodzaj środka pomocy	Program pomocy
Cel pomocy	Restrukturyzacja przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji
Forma pomocy	Gwarancja, Pożyczka uprzywilejowana, Dotacje bezpośrednie
Budżet	Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy 20 mln EUR; Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu 60 mln EUR
Intensywność pomocy	—
Czas trwania	10.10.2009–31.12.2012
Sektory gospodarki	Wszystkie sektory
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Instituto de Fomento de la región de Murcia
Inne informacje	—

Data przyjęcia decyzji	17.12.2009
Numer środka pomocy państwa	N 677/09
Państwo członkowskie	Zjednoczone Królestwo
Region	—
Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)	Prolongation of the financial support measures to the banking industry in the UK
Podstawa prawna	Common Law Powers of the Treasury supported by section 228 of the Banking Act 2009
Rodzaj środka pomocy	Program pomocy
Cel pomocy	Pomoc na zaradzenie poważnym zaburzeniom gospodarki
Forma pomocy	Gwarancja, Inne formy pozyskiwania kapitału
Budżet	Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu 300 000 mln GBP
Intensywność pomocy	—
Czas trwania	1.1.2010–28.2.2010
Sektory gospodarki	Pośrednictwo finansowe
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	The Commissioners of Her Majesty's Treasury
Inne informacje	—

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3548
JPY	Jen	122,86
DKK	Korona duńska	7,4409
GBP	Funt szterling	0,89450
SEK	Korona szwedzka	9,6775
CHF	Frank szwajcarski	1,4374
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	7,9730
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,365
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	262,70
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7079
PLN	Złoty polski	3,8795
RON	Lej rumuński	4,0820
TRY	Lir turecki	2,0776
AUD	Dolar australijski	1,4727
CAD	Dolar kanadyjski	1,3666
HKD	Dolar hong kong	10,5128
NZD	Dolar nowozelandzki	1,9045
SGD	Dolar singapurski	1,8906
KRW	Won	1 534,66
ZAR	Rand	9,8958
CNY	Yuan renminbi	9,2486
HRK	Kuna chorwacka	7,2600
IDR	Rupia indonezyjska	12 336,82
MYR	Ringgit malezyjski	4,4753
PHP	Peso filipińskie	61,698
RUB	Rubel rosyjski	39,6750
THB	Bat tajlandzki	43,731
BRL	Real	2,4302
MXN	Peso meksykańskie	16,9574
INR	Rupia indyjska	61,6500

Produkt	Kraj(-e) pochodzenia lub wywozu	Środki	Odnośny akt prawny	Data wygaśnięcia
Zamknięcia włazów	Chińska Republika Ludowa	Cło antydumpingowe	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1212/2005 (Dz.U. L 199 z 29.7.2005, s. 1) ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 500/2009 (Dz.U. L 151 z 16.6.2009, s. 6)	30.7.2010
Zamknięcia włazów	Chińska Republika Ludowa	Zobowiązanie	Decyzja Komisji 2006/109/WE (Dz.U. L 47 z 17.2.2006, s. 59)	30.7.2010


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG