12.8.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 189/1

Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE

Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu

2009/C 189/01

Data przyjęcia decyzji

17.4.2009

Numer środka pomocy państwa

N 16/09

Państwo członkowskie

Niemcy

Region

Brandenburgia

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Środki zapobiegania pożarom lasów

Podstawa prawna

Richtlinie des Ministeriums für ländliche Entwicklung, Umwelt und Verbraucherschutz des Landes Brandenburg zur Gewährung von Zuwendungen für die Förderung forstwirtschaftlicher Maßnahmen und der Verwaltungsvorschriften zu §§ 44 der Landeshaushaltsordnung

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Usprawnić zapobieganie pożarom lasów

Forma pomocy

Dotacje bezpośrednie

Budżet

22,5 mln EUR

Intensywność pomocy

Maksymalnie 100 %

Czas trwania

31.12.2013 r.

Sektory gospodarki

Sektor leśny

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Amt für Forstwirtschaft Templin

Waldstraße 2

16798 Fürstenberg/Havel

DEUTSCHLAND

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/index.htm

Data przyjęcia decyzji

28.5.2009

Numer środka pomocy państwa

N 18/09

Państwo członkowskie

Niemcy

Region

Thuringia

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Waldumweltmaßnahmen

Podstawa prawna

Richtlinie „Förderung von Waldumweltmaßnahmen“

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Pomoc na rzecz leśnictwa

Forma pomocy

Dotacje bezpośrednie

Budżet

Całkowity budżet 5 mln EUR

Intensywność pomocy

—

Czas trwania

Od 1.7.2009 r. do 31.12.2013 r.

Sektory gospodarki

Leśnictwo

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Thüringer Forstamt Frauenwald

Forsthaus Allzunah

98711

DEUTSCHLAND

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/index.htm

Data przyjęcia decyzji

8.6.2009

Numer środka pomocy państwa

N 30/09

Państwo członkowskie

Włochy

Region

Bolzano

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Aiuti agli investimenti per l'irrigazione nelle imprese agricole (Bolzano)

Podstawa prawna

—	Legge provinciale 14 dicembre 1998, n.11 e successive modifiche, articolo 4, comma 1, lett. A), pubblicata sul Bollettino Ufficiale della Regione Trentino-Alto Adige del 19.12.1998, n.54.

—	Criteri e modalità per la concessione di aiuti per investimenti nel settore dell'irrigazione (da adottare in seguito all'adozione della presente decisione).

Rodzaj środka pomocy

Pomoc na inwestycje

Cel pomocy

Pomoc na inwestycje

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

Budżet całkowity 6 500 000 EUR

Intensywność pomocy

Intensywność pomocy będzie wynosić 40 % inwestycji kwalifikowalnych oraz 50 % inwestycji kwalifikowanych na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania. Intensywność pomocy będzie wynosić 30 %, w przypadku gdy beneficjentem jest gospodarstwo zajmujące się produkcją kwiatów bądź szkółka drzew lub szkółka winorośli. Intensywność pomocy zmniejszy się o dalsze 10 % w przypadku beneficjenta powyżej określonej wielkości.

Czas trwania

Od daty zatwierdzenia przez Komisję do dnia 31 grudnia 2013 r.

Sektory gospodarki

Rolnictwo

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Provincia Autonoma di Bolzano-Alto Adige

Via Conciapelli 69

39100 Bolzano BZ

ITALIA

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/index.htm

Data przyjęcia decyzji

3.6.2009

Numer środka pomocy państwa

N 63/09

Państwo członkowskie

Hiszpania

Region

Castilla y Leon

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Ayuda a la inversión al Grupo Alimentario Naturiber S.A.

Podstawa prawna

Proyecto de Orden de la consejera de agricultura y ganadería por la que se dispone la concesión de una ayuda a grupo alimentario Naturiber, S.A.

Decreto 25/2007, de 15de marzo, por el que se regulan las ayudas regionales a la inversión en la Comunidad de Castilla y León en aplicación del Reglamento (CE) no 1628/2006

Rodzaj środka pomocy

Pomoc indywidualna przyznawana na podstawie programu

Cel pomocy

Inwestycje związane z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

9 184 706,00 EUR

Intensywność pomocy

18,78 %

Czas trwania

Od daty zatwierdzenia przez Komisję do dnia 29.4.2012 r.

Sektory gospodarki

Rolnictwo

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Conserjería de Agricultura y Ganadería

C/ Rigoberto Cortejoso, 14

47014 Valladolid

ESPAÑA

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/index.htm

Data przyjęcia decyzji

25.5.2009

Numer środka pomocy państwa

N 144/09

Państwo członkowskie

Hiszpania

Region

Galicia

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Ayudas por las explotaciones agrarias afectadas por el temporal en enero 2009

Podstawa prawna

Decreto 13/2009, de 29 de enero, de medidas urgentes para la reparación de losdaños causados por el temporal acaecido en Galicia a partir de 23 de enero.

Orden de 2 de febrero de 2009 por la que se convocan ayudas para las explotaciones agrícolas y ganaderas al amparo del Decreto 13/2009, de 29 de enero, de medidas urgentes para la reparación de los daños causados por el temporal acaecido en Galicia a partir del 23 de enero.

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Odszkodowania z tytułu utraty dochodu i strat poniesionych przez gospodarstwa rolne z powodu gwałtownych wichur w styczniu 2009 r.

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

4 miliony EUR

Intensywność pomocy

Do 100 % kosztów kwalifikowalnych

Czas trwania

Od momentu zatwierdzenia przez Komisję do 4 11.2009 r.

Sektory gospodarki

Rolnictwo

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Consejero del Medio Rural

Calle San Gaetano S/N

15781 Santiago de Compostela (A Coruña)

ESPAÑA

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/index.htm

Data przyjęcia decyzji

3.6.2009

Numer środka pomocy państwa

N 227/09

Państwo członkowskie

Francja

Region

—

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Régime d'aides destiné à secourir les forêts du Sud-Ouest de la France sinistrées par la tempête Klaus du 24 janvier 2009 (Program pomocy przeznaczony na ratowanie lasów w południowo-zachodniej Francji zniszczonych w dniu 24 stycznia 2009 r. przez huragan Klaus.)

Podstawa prawna

Article L 2212-1 du code général des collectivités territoriales et L 161-5 du code rural

Articles L-321-5-2 et L 322-3-1 ainsi que L322-6 et 322-7 du code forestier

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi.

Forma pomocy

Dotacja bezpośvednia, dopłata do oprocentowania, ulga podatkowa, gwarancja.

Budżet

791 mln EUR

Intensywność pomocy

—

Czas trwania

Do zakończenia wypłacania pomocy

Sektory gospodarki

Sektor leśny

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Ministère de l'Agriculture et de la Pêche

3 rue Barbet de Jouy

75349 Paris 07 SP

FRANCE

Inne informacje

—

Oryginalny tekst decyzji, z którego usunięto wszystkie informacje poufne, znajduje się na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/index.htm

12.8.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 189/6

Kursy walutowe euro (1)

11 sierpnia 2009 r.

2009/C 189/02

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,4166
JPY	Jen	136,72
DKK	Korona duńska	7,4449
GBP	Funt szterling	0,85840
SEK	Korona szwedzka	10,3486
CHF	Frank szwajcarski	1,5301
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,8265
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,770
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	273,10
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7011
PLN	Złoty polski	4,1740
RON	Lej rumuński	4,2163
TRY	Lir turecki	2,1225
AUD	Dolar australijski	1,6965
CAD	Dolar kanadyjski	1,5537
HKD	Dolar hong kong	10,9793
NZD	Dolar nowozelandzki	2,1126
SGD	Dolar singapurski	2,0489
KRW	Won	1 759,28
ZAR	Rand	11,5304
CNY	Yuan renminbi	9,6825
HRK	Kuna chorwacka	7,3224
IDR	Rupia indonezyjska	14 054,16
MYR	Ringgit malezyjski	4,9730
PHP	Peso filipińskie	67,596
RUB	Rubel rosyjski	45,7690
THB	Bat tajlandzki	48,228
BRL	Real	2,6277
MXN	Peso meksykańskie	18,3946
INR	Rupia indyjska	67,9400

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

12.8.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 189/8

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/39.188 – Banany

(zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji – Dz.U. L 162 z 19.6.2001, s. 21)

2009/C 189/04

Projekt decyzji w niniejszej sprawie daje podstawy do następujących uwag.

Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń

Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń przyjęto dnia 20 lipca 2007 r. i wysłano do następujących przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw: Chiquita Brands International Inc, Chiquita International Ltd., Chiquita International Services Group N.V. oraz Chiquita Banana Company B.V. (Chiquita); Dole Food Company Inc. oraz Dole Fresh Fruit Europe OHG (Dole); Fresh Del Monte Produce Inc., Del Monte Fresh Produce International Inc., Del Monte (Niemcy) GmbH oraz Del Monte (Niderlandy) B.V. (Del Monte); Fyffes plc, Fyffes International, Fyffes Group Limited oraz Fyffes B.V. (Fyffes); FSL Holdings N.V. oraz Firma Leon van Parys N.V. (LVP); Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert & Co KG (Weichert).

W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń Komisja wstępnie stwierdziła, że adresaci uczestniczyli w jednym ciągłym naruszeniu art. 81 poprzez wymianę informacji na temat ilości bananów i ofert cenowych oraz poprzez ustalanie cen w drodze koordynacji ofert cenowych dotyczących bananów.

Po przekazaniu pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń stronom zapewniono dostęp do akt postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego przez Komisję, albo na płycie DVD, albo – jak w przypadku wniosków o zwolnienie z grzywien oraz odnośnych dokumentów – w siedzibie Komisji.

Procedury

Początkowo wyznaczono stronom termin dwóch miesięcy na udzielenie odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. W związku z uzasadnionymi wnioskami wyrażono zgodę na wydłużenie terminu w przypadku stron, które się o to zwróciły. Wydłużenie terminu, głównie wskutek zastrzeżeń dotyczących dostępu do akt Komisji, wynosiło około dwóch dodatkowych miesięcy. Każda ze stron udzieliła odpowiedzi w wyznaczonym terminie i przedstawiła Komisji pisemne uwagi dotyczące sformułowanych wobec niej zastrzeżeń.

Ponadto każda ze stron skorzystała z przysługującego jej prawa do złożenia ustnych wyjaśnień zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 (1). Złożenie ustnych wyjaśnień odbyło się w dniach 4–6 lutego 2008 r.

W trakcie postępowania kilka ze stron złożyło szereg skarg dotyczących domniemanych nieprawidłowości proceduralnych i stwierdziło, że naruszono przysługujące im prawo do złożenia wyjaśnień. Mimo że DG ds. Konkurencji udzieliła odpowiedzi na większość tych zarzutów, niektóre z nich zostały skierowane do urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające. Otrzymane skargi zostały uważnie przeanalizowane przeze mnie lub ówczesnego urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające, a strony zostały poinformowane o tym fakcie. Strony twierdziły między innymi, że fakt, iż w udostępnionych aktach postępowania wyjaśniającego brakowało protokołów, transkryptów lub notatek ze spotkań z podmiotem wnioskującym o zwolnienie z grzywien, stanowił naruszenie prawa do obrony. Strony twierdziły również, że nie mogły należycie skorzystać z prawa do złożenia wyjaśnień, ponieważ akta postępowania zawierały wiele nieczytelnych stron. Ponadto jedna ze stron zwróciła się o udostępnienie rzekomo uniewinniających dokumentów, które nie znalazły się w aktach postępowania wyjaśniającego, lecz dysponowały nimi podobno inne dyrekcje generalne Komisji. Kilka ze stron twierdziło również, że prawo do obrony wymaga udostępnienia także dokumentów przekazanych Komisji po skierowaniu pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, a w szczególności odpowiedzi pozostałych stron na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń.

Po pierwsze, w kwestii braku protokołów, transkryptów czy notatek ze spotkań z podmiotem wnioskującym o zwolnienie z grzywien (zarzut ten postawiły przedsiębiorstwa LVP, Fyffes/Weichert i Dole) przeprowadzona analiza doprowadziła do następującego wniosku. W ramach stosowania postanowień Traktatu dotyczących konkurencji prawo stron do obrony nie nakłada na służby Komisji ogólnego obowiązku sporządzania protokołów ze spotkań ani prowadzenia zapisu ich przebiegu. Tego rodzaju obowiązek istnieje tylko wówczas, gdy Komisja zamierza wykorzystać w swej decyzji dowody przekazane ustnie. W takim wypadku konieczne jest sporządzenie dokumentu w formie pisemnej. Zważywszy, że w omawianej sprawie w charakterze dowodów wykorzystano jedynie oficjalne oświadczenia złożone przez przedsiębiorstwa, prawo stron do obrony nie mogło zostać naruszone poprzez brak zapisów ze spotkań, o których mowa. W tym względzie należy także zauważyć, że wszelkie notatki sporządzone jednostronnie przez służby Komisji mogą odzwierciedlać jedynie jej własne postrzeganie i interpretację tego, co zostało powiedziane. Tego rodzaju notatki stanowiłyby zatem nieudostępniane materiały wewnętrzne i nie miałyby wartości dowodowej, czy to obciążającej, czy też uniewinniającej.

Po drugie, w odniesieniu do twierdzenia, że uwzględnienie nieczytelnych dokumentów w aktach może stanowić naruszenie prawa do złożenia wyjaśnień, a ściślej rzecz ujmując, naruszenie zasady równości stron ((LVP, Fyffes/Weichert, Dole), sformułowano następujący wniosek. Jeżeli oryginalne dokumenty w aktach postępowania wyjaśniającego Komisji mają jakość porównywalną do kopii znajdujących się na płytach DVD przekazanych stronom, Komisja nie może mieć większej wiedzy niż strony postępowania na temat dokumentów, które były nieczytelne lub trudne do odczytania. Odnośna służba Komisji na odpowiedni wniosek i w miarę możliwości przekazywała stronom wnioskującym nowe kopie o jakości porównywalnej do oryginalnych dokumentów znajdujących się w aktach. Strony miały zatem dostęp do tych samych dokumentów o jakości porównywalnej do tych, którymi dysponowała Komisja. Stwierdzono w związku z tym, że zasada równości stron została zachowana.

Po trzecie, w kwestii wniosku o udostępnienie potencjalnie uniewinniających dokumentów, nieuwzględnionych w aktach postępowania, a dostępnych Komisji (Fyffes/Weichert), stanowisko ówczesnego urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające jest następujące. Co do zasady Komisja nie ma obowiązku udostępniania dokumentów, których nie uwzględniono w aktach postępowania wyjaśniającego. Jednakże na podstawie uzasadnionego wniosku, w którym wyraźnie określono dokument(y) i wyjaśniono ich znaczenie dla obrony oraz potencjalną wartość uniewinniającą, Komisja może być zobowiązana do ich dostarczenia, o ile strona wnioskująca nie ma możliwości uzyskania odnośnych informacji z innych źródeł lub wymagałoby to szczególnych, dodatkowych starań. Natomiast Komisja nie ma obowiązku przychylenia się do niesprecyzowanego wniosku dotyczącego znacznej liczby dokumentów. Przedmiotowy wniosek poddano ocenie w świetle wymienionych kryteriów i uznano za częściowo uzasadniony. Zwrócono się zatem do DG ds. Konkurencji o podjęcie odpowiednich działań w celu odnalezienia i udostępnienia stronom wnioskującym jednoznacznie przez nie określonych dokumentów. Odrzucono natomiast wniosek w odniesieniu do dokumentów określonych w sposób niejednoznaczny i abstrakcyjny lub dokumentów, które można było uzyskać z innych źródeł.

Jeżeli zaś chodzi o domniemane prawo dostępu do odpowiedzi pozostałych stron na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń (Del Monte), tego rodzaju prawo co do zasady nie istnieje. Z pkt 27 zawiadomienia Komisji dotyczącego dostępu do akt wynika, że dokumenty otrzymane przez Komisję po przekazaniu pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń można udostępnić tylko wówczas, gdy mogą one stanowić nowy dowód, czy to o charakterze obciążającym, czy uniewinniającym. Zważywszy, że odpowiedź strony na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń stanowi jej indywidualny środek obrony, trudno uznać taką odpowiedź za obciążającą lub uniewinniającą inne strony postępowania. Komisja nie może w każdym razie wykorzystać przeciwko stronie dowodu, w odniesieniu do którego strona ta nie miała możliwości złożenia wyjaśnień. W przypadku potencjalnie uniewinniających informacji wniosek nie może być jednak sformułowany w sposób ogólnikowy, lecz powinien zawierać uzasadnienie oraz wskazywać – przynajmniej ogólnie – w jakim zakresie określona informacja może być przydatna do obrony danej strony oraz w jaki sposób może wpłynąć na przebieg postępowania administracyjnego. Wynika stąd, że prawo do obrony nie zostaje naruszone, gdy Komisja odmówi udostępnienia jednej ze stron odpowiedzi pozostałych stron na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń w związku z ogólnym wnioskiem opartym na twierdzeniu, że odpowiedzi te mogą zawierać potencjalnie uniewinniające informacje. W świetle powyższych kryteriów stwierdziłam, że odrzucenie przez DG ds. Konkurencji wniosku zainteresowanej strony nie mogło skutkować naruszeniem prawa do obrony.

Projekt decyzji

W odpowiedzi na ustne i pisemne wyjaśnienia stron Komisja wycofała wszystkie zastrzeżenia wobec Fyffes plc, Fyffes International, Fyffes Group Limited oraz Fyffes B.V. (Fyffes), a także wobec FSL Holdings N.V. oraz Firma Leon van Parys N.V. (LVP). Komisja wycofała także zastrzeżenia wobec Fresh Del Monte Produce Inc., Del Monte Fresh Produce International Inc., Del Monte (Niemcy) GmbH oraz Del Monte (Niderlandy) B.V. w kwestii domniemanego udziału przedsiębiorstwa Del Monte w naruszeniu. Podtrzymano jednakże zastrzeżenia dotyczące odpowiedzialności Fresh Del Monte Produce Inc. za udział, jaki miało w naruszeniu przedsiębiorstwo Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert & Co KG, na które Fresh Del Monte Produce Inc. prawdopodobnie wywierało decydujący wpływ.

Ponadto w przypadku pozostałych adresatów projektu decyzji zakres zastrzeżeń został ograniczony w porównaniu do pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń. Znacznie skrócono także okres naruszenia.

Moim zdaniem projekt decyzji dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk.

Wniosek

Stwierdzam, że w niniejszej sprawie prawo wszystkich stron do złożenia wyjaśnień zostało zachowane.

Bruksela, dnia 10 października 2008 r.

Karen WILLIAMS

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE, Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18.

12.8.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 189/12

Streszczenie decyzji Komisji

z dnia 15 października 2008 r.

odnoszącej się do procedury przewidzianej w art. 81 Traktatu WE

(Sprawa COMP/39.188 – Banany)

(Zgłoszona w dokumencie nr C(2008) 5955 wersja ostateczna)

(Jedynie teksty w językach angielskim i niemieckim są autentyczne)

2009/C 189/06

Dnia 15 października 2008 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania przewidzianego w art. 81 Traktatu WE. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 Komisja niniejszym podaje do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnicy handlowej. Pełen tekst omawianej decyzji w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności w autentycznych wersjach językowych postępowania dostępny jest na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji, pod adresem:

http://ec.europa.eu/competition/antitrust/cases/

I. WPROWADZENIE

1.	Decyzja skierowana jest do 8 osób prawnych należących do przedsiębiorstw: Chiquita, Dole i Weichert wraz z Del Monte, które ponosi solidarną odpowiedzialność za postępowanie przedsiębiorstwa Weichert, w związku z naruszeniem postanowień art. 81 Traktatu.

2.	Naruszenie będące przedmiotem decyzji dotyczy dostaw świeżych bananów do północnoeuropejskiego regionu Unii Europejskiej. Do celów niniejszej decyzji „region północnoeuropejski” obejmuje: Austrię, Belgię, Danię, Finlandię, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy i Szwecję.

II. OPIS SPRAWY

1. Procedura

Komisja wszczęła postępowanie wyjaśniające na podstawie wniosku o zwolnienie z grzywien złożonego przez przedsiębiorstwo Chiquita zgodnie z zawiadomieniem w sprawie łagodzenia kar z 2002 r. Po tym jak przedsiębiorstwo Chiquita złożyło dodatkowe oświadczenia i dokumenty, Komisja przyznała mu warunkowe zwolnienie z grzywien zgodnie z pkt 8 lit. a) zawiadomienia w sprawie łagodzenia kar. Następnie przedsiębiorstwo Chiquita złożyło szereg dalszych oświadczeń oraz dostarczyło kopie dokumentów.

W dniach 2–3 czerwca 2005 r. na mocy art. 20 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 Komisja przeprowadziła inspekcje w siedzibach przedsiębiorstw, m.in. Dole, Del Monte oraz Weichert. Od lutego 2006 r. do maja 2007 r. Komisja wysłała szereg wniosków o udzielenie informacji na mocy art. 18 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003, m.in. do Dole, Del Monte i Weichert. Komisja zwróciła się także do przedsiębiorstwa Chiquita o przekazanie dodatkowych informacji i dokumentów zgodnie z obowiązkiem stałej współpracy ze strony podmiotu wnioskującego o zwolnienie z grzywien na podstawie zawiadomienia w sprawie łagodzenia kar.

5.	Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń sporządzone przez Komisję dnia 20 lipca 2007 r. zostało skierowane do 17 osób prawnych.

6.	Wszystkie podmioty, do których skierowano pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, odpowiedziały na zastrzeżenia Komisji i wzięły udział w złożeniu ustnych wyjaśnień, które odbyło się w dniach 4–6 lutego 2008 r.

2. Krótki opis naruszenia

W decyzji stwierdzono, że przedsiębiorstwa Chiquita, Dole i Weichert utrzymywały dwustronne kontakty poprzedzające ustalenie cen, w trakcie których omawiały czynniki wpływające na wysokość cen bananów, tj. czynniki uwzględniane przy przygotowaniu oferty cenowej na kolejny tydzień, a także omawiały lub ujawniały tendencje cenowe lub informacje na temat ofert cenowych na kolejny tydzień. Tego rodzaju kontakty miały miejsce przed przygotowaniem ofert cenowych przez strony. Kontakty, o których mowa, dalej zwane są „kontaktami poprzedzającymi ustalenie cen”. W swej decyzji Komisja stwierdziła, że kontakty poprzedzające ustalenie cen odbywały się według ustalonego schematu, mimo że nie zawsze miały one miejsce co tydzień. Ponadto po przygotowaniu ofert cenowych, w czwartek rano strony wymieniały się przygotowanymi ofertami w ramach kontaktów dwustronnych lub przynajmniej stosowały mechanizm umożliwiający im dwustronną wymianę informacji na temat ustalonych cen. Komisja stwierdziła także, że tego rodzaju wymiana ofert cenowych umożliwiała stronom monitorowanie decyzji pozostałych podmiotów dotyczących ofert cenowych w świetle wcześniejszych kontaktów poprzedzających ustalenie cen.

8.	W swojej decyzji Komisja stwierdziła, że celem kontaktów poprzedzających ustalenie cen było ograniczenie niepewności co do postępowania stron w zakresie przygotowywanych przez nie ofert cenowych. Kontakty te doprowadziły do praktyk uzgodnionych dotyczących ustalania cen.

W decyzji stwierdzono, że opisane w niej fakty wskazują, iż postępowanie stron w zakresie kontaktów poprzedzających ustalenie cen doprowadziło do zaistnienia naruszenia. Miały one miejsce przed ustaleniem przez strony ofert cenowych, powtarzały się wielokrotnie i przez długi okres. Istniał także wykorzystywany przez strony mechanizm wymiany informacji na temat ofert cenowych. Tego rodzaju wymiana ofert cenowych po ich przygotowaniu służyła do monitorowania decyzji stron w zakresie treści ofert w świetle wcześniejszych kontaktów poprzedzających ustalenie cen.

10.

Wskazany w decyzji okres naruszenia trwał od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. w przypadku Dole i Weichert oraz od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 1 grudnia 2002 r. w przypadku Chiquity. Komisja stwierdziła, że przedsiębiorstwo Del Monte wywierało decydujący wpływ na przedsiębiorstwo Weichert w okresie, gdy to ostatnie uczestniczyło w naruszeniu.

3. Adresaci

11.

Niniejsza decyzja jest skierowana do wymienionych niżej ośmiu osób prawnych należących do przedsiębiorstw: Chiquita, Dole i Weichert wraz z Del Monte, które ponosi solidarną odpowiedzialność za działania Weichert:

—	Chiquita Brands International Inc.,

—	Chiquita International Ltd.,

—	Chiquita International Services Group N.V.,

—	Chiquita Banana Company B.V.,

—	Dole Food Company, Inc.,

—	Dole Fresh Fruit Europe OHG,

—	Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert & Co. KG,

—	Fresh Del Monte Produce Inc.

4. Środki zaradcze

Podstawowa kwota grzywny

12.

Wysokość podstawowej kwoty grzywny ustala się poprzez pomnożenie pewnej części wartości sprzedaży odnośnego produktu, dokonanej przez każde z przedsiębiorstw na danym obszarze geograficznym w ostatnim pełnym roku obrotowym, w którym miało miejsce naruszenie przepisów, („kwota zmienna”) przez liczbę lat, w których przepisy były naruszane, a następnie doliczenie dodatkowej kwoty, której wysokość również oblicza się jako udział w wartości sprzedaży, co ma na celu zniechęcenie przedsiębiorstw do horyzontalnych praktyk uzgodnionych dotyczących ustalania cen („opłata za przystąpienie do porozumienia”).

13.

Naruszenie polegało na stosowaniu horyzontalnych praktyk uzgodnionych dotyczących ustalania cen. Kryteria, które należy wziąć pod uwagę w celu określenia procentowego udziału w wartości sprzedaży to charakter naruszenia (w tym przypadku horyzontalna koordynacja cenowa), łączny udział w rynku przedsiębiorstw uczestniczących w naruszeniu oraz zakres geograficzny (północnoeuropejski region UE).

14.	Zważywszy, że naruszenie przepisów trwało 3 lata w przypadku Dole i Weichert oraz 2 lata i 11 miesięcy w przypadku Chiquity, kwotę zmienną należy pomnożyć przez 3.

15.	Zgodnie z pkt 25 wytycznych w sprawie grzywien z 2006 r. na adresatów nałożono dodatkową kwotę grzywny w wysokości 15 % wartości sprzedaży.

Dostosowania kwoty podstawowej

16.	Nie stwierdzono istnienia okoliczności obciążających.

17.	Jako okoliczność łagodzącą na korzyść każdej ze stron Komisja bierze pod uwagę fakt, że w odnośnym okresie sektor bananów podlegał szczególnemu systemowi regulacji, a także fakt, że koordynacja dotyczyła ofert cenowych.

18.	Jako kolejną okoliczność łagodzącą Komisja bierze pod uwagę, że nie można udowodnić, iż przedsiębiorstwo Weichert wiedziało lub było w stanie przewidzieć, że przed przygotowaniem ofert cenowych dochodzi do kontaktów między Chiquitą a Dole.

19.	Zgodnie z pkt 30 wytycznych w sprawie grzywien z 2006 r. Komisja nie stosuje w omawianej sprawie szczególnego zwiększenia grzywien jako środka odstraszającego w odniesieniu do któregokolwiek z adresatów.

Zastosowanie pułapu 10 % obrotów

20.	Nie przewidziano zmniejszenia grzywien w związku z zastosowaniem pułapu 10 % światowych obrotów, ustanowionego w art. 23 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003.

Zastosowanie zawiadomienia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r.: zmniejszenie wysokości grzywien

21.

Przedsiębiorstwo Chiquita jako pierwsze poinformowało Komisję o istnieniu tajnego kartelu w zakresie sprzedaży bananów. Przedsiębiorstwo to złożyło wniosek o zwolnienie z grzywien na mocy zawiadomienia w sprawie łagodzenia kar. Zważywszy, że informacje udzielone przez Chiquitę pozwoliły Komisji przyjąć decyzję o przeprowadzeniu kontroli zgodnie z art. 20 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003, przedsiębiorstwo to uzyskało warunkowe zwolnienie z grzywien na mocy pkt 8 lit. a) zawiadomienia w sprawie łagodzenia kar.

22.

Z dowodów, którymi dysponuje Komisja, wynika, że przedsiębiorstwo Chiquita zakończyło udział w naruszeniu najpóźniej w momencie, gdy przekazało pierwsze dowody Komisji. Ponadto brakuje dowodów potwierdzających, że wywierało ono nacisk na innych adresatów w celu ich włączenia do uzgodnień kartelowych. Ponadto Komisja jest zdania, że przedsiębiorstwo Chiquita spełniło wymogi zawarte w pkt 11 lit. a) zawiadomienia w sprawie łagodzenia kar. Uzyskało ono zatem zwolnienie z grzywien, które w innym wypadku zostałyby na nie nałożone.

III. DECYZJA

23.

Wymienione niżej przedsiębiorstwa naruszyły art. 81 Traktatu WE poprzez udział w praktykach uzgodnionych służących do koordynacji ofert cenowych dotyczących bananów:

a)	Chiquita Brands International Inc. od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 1 grudnia 2002 r.;

b)	Chiquita International Ltd. od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 1 grudnia 2002 r.;

c)	Chiquita International Services Group N.V. od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 1 grudnia 2002 r.;

d)	Chiquita Banana Company B.V. od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 1 grudnia 2002 r.;

e)	Dole Food Company, Inc. od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.;

f)	Dole Fresh Fruit Europe OHG od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.;

g)	Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert & Co. KG od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.;

h)	Fresh Del Monte Produce Inc. od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.

Naruszenie miało miejsce w następujących państwach członkowskich: Austrii, Belgii, Danii, Finlandii, Luksemburgu, Niderlandach, Niemczech oraz Szwecji.

24.

W następstwie przedstawionych wyżej naruszeń nałożono następujące grzywny:

a)	Chiquita Brands International Inc., Chiquita International Ltd., Chiquita International Services Group N.V. oraz Chiquita Banana Company B.V., solidarnie – grzywnę w wysokości 0 EUR;

b)	Dole Food Company, Inc. oraz Dole Fresh Fruit Europe OHG, solidarnie – grzywnę w wysokości 45 600 000 EUR;

c)	Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert & Co. KG, solidarnie wraz z Fresh Del Monte Produce Inc. – grzywnę w wysokości 14 700 000 EUR.

25.

Wymienionym wyżej przedsiębiorstwom nakazuje się bezzwłoczne zaprzestanie naruszania przepisów, jeżeli dotąd tego nie uczyniły, oraz powstrzymanie się od ponownego podejmowania działań lub zachowań przedstawionych powyżej oraz wszelkich działań lub zachowań mających taki sam lub podobny cel lub skutek.

12.8.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 189/15

Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001

2009/C 189/07

Nr pomocy: XA 150/09

Państwo członkowskie: Francja.

Region: Région Rhône Alpes.

Nazwa programu pomocy: aides aux investissements pour l’aménagement de pâturages, prairies et parcours (clôtures et abreuvoirs) en Rhône-Alpes.

Podstawa prawna: Rozporządzenie (WE) nr 1857/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r., art. 4.

Artykuły 1511-1 i n. Code général des collectivités territoriales.

Délibération du Conseil Régional Rhône Alpes z 29 stycznia 2009 r.

Planowane w ramach programu roczne wydatki: 150 000 EUR.

Maksymalna intensywność pomocy: 30 % kwalifikowalnych inwestycji przy pułapie wydatków wynoszącym 5 000 EUR.

Data realizacji: od dnia zarejestrowania na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich Komisji Europejskiej przedmiotowego formularza dotyczącego wyłączenia.

Czas trwania programu pomocy: do 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: Zgodnie z przepisami art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006 celem pomocy jest ułatwianie wypasu i poprawa zarządzania pastwiskami w związku z ogólnym celem samowystarczalności żywnościowej gospodarstw rolnych. Poprawa wykorzystania zbiorowisk trawiastych oraz waloryzacja i utrzymanie w dobrym stanie terenów wypasu przyczyniają się istotnie do zwiększenia samowystarczalności żywnościowej. Optymalizacja zasobów pastwiskowych wiąże się ze zmniejszeniem zakupów koncentratów, a w konsekwencji z ograniczeniem kosztów produkcji.

Pomoc polega na pokryciu części kosztów wyposażenia związanego z instalacją ogrodzeń oraz poideł w celu ułatwienia wypasu i poprawy zarządzania pastwiskami.

Pomoc zostanie uwarunkowana przeprowadzeniem indywidualnej diagnostyki gospodarstw oraz dostosowaniem projektu działalności gospodarstwa do wynikających z niej wytycznych.

Wnioskodawcy, którzy ubiegają się o status beneficjenta zobowiązani są zatem do przedstawienia w swoich dokumentach streszczenia postawionej indywidualnej diagnozy gospodarstwa zawierającego wieloletnie zalecenia. Objęta wnioskiem pomoc musi odpowiadać treści tych zaleceń.

Pomoc wypłacona zostanie jednorazowo, w wysokości 30 % całkowitej wartości inwestycji, przy zachowaniu pułapu wydatków wynoszącego 5 000 EUR.

Zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006, pomocą mogą zostać objęte wyłącznie gospodarstwa niezaliczone do zagrożonych przedsiębiorstw.

Sektor(y) gospodarki: Wszystkie gospodarstwa podejmujące działania na polu samowystarczalności żywnościowej położone na całym terytorium regionu Rhône Alpes.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Monsieur le Président du Conseil régional Rhône Alpes

Direction de l’agriculture et du développement rural

Service Agriculture

78 route de Paris

69751 Charbonnières les Bains Cedex

FRANCE

Adres internetowy: http://www.rhonealpes.fr/TPL_CODE/TPL_AIDE/PAR_TPL_IDENTIFIANT/309/18-les-aides-de-la-region.htm

Nr pomocy: XA 151/09

Państwo członkowskie: Francja.

Region: Région Rhône Alpes.

Nazwa programu pomocy: Diagnostics d'exploitation individuels dans les exploitations de Rhône-Alpes en vue d'accroître leur autonomie alimentaire.

Podstawa prawna: Rozporządzenie (WE) nr 1857/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r., art. 15.

Artykuły 1511-1, następne Code général des collectivités territoriales.

Délibération du Conseil régional Rhône Alpes 29 janvier 2009.

Planowane w ramach programu roczne wydatki: 120 000 EUR.

Maksymalna intensywność pomocy: 80 %, przy ograniczeniu do 800 EUR (kwota pomocy) na gospodarstwo.

Data realizacji: od dnia zarejestrowania na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich Komisji Europejskiej odpowiedniego formularza dotyczącego wyłączenia.

Czas trwania programu pomocy: do 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: Zgodnie a art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, celem pomocy jest niesienie rolnikom pomocy technicznej w związku z ich planami ewolucji działalności w kierunku zwiększenia samowystarczalności żywnościowej.

Przeprowadzenie diagnostyki pozwoli na osiągnięcie wielu celów:

ustalenia obecnego stanu samowystarczalności żywnościowej gospodarstwa;

rozpoznanie słabych i mocnych stron gospodarstwa w kontekście samowystarczalności żywnościowej;

wytyczenie ogólnych kierunków rozwoju zmierzających do poprawy samowystarczalności żywnościowej przy jednoczesnym zapewnieniu opłacalności działalności gospodarstwa i jej głębokiego osadzenia w lokalnych warunkach.

Na podstawie tych wytycznych rolnik będzie w stanie osiągnąć poprawę samowystarczalności żywnościowej gospodarstwa, na przykład poprzez zwiększenie udziału trawy w systemie upraw pastewnych oraz zmianę praktyk zarządzania zasobami pastwiskowymi lub też poprzez zastosowanie upraw o bogatych w białko w ramach płodozmianu.

Pragnieniem regionu Rhône Alpes jest wspomaganie gospodarstw rolnych, które zamierzają przekształcić swoje zaplecze pastwiskowe i system żywnościowy zmierzając do poprawy samowystarczalności żywnościowej, a tym samym zmniejszając koszty dodatków proteinowych oraz dostosowując formy produkcji do zachodzących zmian klimatu.

Chodzi mianowicie o wsparcie potencjalnych beneficjentów, którzy zamierzają przekształcać swoje gospodarstwa zmierzając do poprawy samowystarczalności żywnościowej, poprzez pomoc w realizacji oceny zastanej samowystarczalności żywnościowej każdego gospodarstwa oraz opracowanie programu wytycznych trzyletnich, w wysokości 80 % kwalifikowalnych wydatków, przy ograniczeniu maksymalnej kwoty łącznych wydatków na jedno gospodarstwo do 1 000 EUR.

Świadczenia te będą wykonane przez strukturę rolną, która wykonuje zadania powierzone przez samorząd i której zostaną przekazane środki publiczne. Rolnicy będący beneficjentami świadczeń otrzymają pomoc w formie bezgotówkowej (w naturze).

Sektor(y) gospodarki: Wszystkie gospodarstwa podejmujące działania na polu samowystarczalności żywnościowej położone na całym terytorium regionu Rhône Alpes.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Monsieur le Président du Conseil régional Rhône Alpes

Direction de l’agriculture et du développement rural

Service Agriculture

78 route de Paris

69751 Charbonnières les Bains Cedex

FRANCE

Adres internetowy: http://www.rhonealpes.fr/TPL_CODE/TPL_AIDE/PAR_TPL_IDENTIFIANT/307/18-les-aides-de-la-region.htm

Nr pomocy: XA 153/09

Państwo członkowskie: Republika Federalna Niemiec.

Region: Freie und Hansestadt Hamburg.

Nazwa programu pomocy: Richtlinie für die Gewährung von Beihilfen für Maßnahmen zur Impfung gegen den Serotyp 8 des Virus der Blauzungenkrankheit (BTV 8-Beihilferichtlinie).

http://www.hamburg.de/contentblob/1371778/data/beihilfe-blauzungenkrankheit.pdf

Podstawa prawna: Artikel 7 Absatz 1 Nummer 3 des Hamburgischen Ausführungsgesetzes zum Tierseuchengesetz vom 6. Februar 2007 (HmbGVBl. S. 68).

Planowane w ramach programu roczne wydatki: Na przyznanie pomocy zgodnie z „BTV 8-Beihilferichtlinie” przewidziano środki budżetowe wynoszące 6 000 EUR rocznie.

Maksymalna intensywność pomocy: 100 % kosztów szczepionki.

Data realizacji: Od daty opublikowania przez Komisję Europejską informacji na temat programu pomocy.

Czas trwania programu pomocy: Do dnia 31 grudnia 2009 r.

Cel pomocy: Zwalczanie choroby niebieskiego języka (serotyp 8) zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006.

Sektory gospodarki: Rolnicy (wyłącznie małe i średnie przedsiębiorstwa w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz.U. L 214 z. 9.8.2008, s. 3)), posiadający zwierzęta podatne na serotyp 8 wirusa choroby niebieskiego języka.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Behörde für Soziales, Familie

Gesundheit und Verbraucherschutz

Fachabteilung Lebensmittelsicherheit und Veterinärwesen

Billstraße 80

20539 Hamburg

DEUTSCHLAND

Inne informacje: —

Nr pomocy: XA 155/09

Państwo członkowskie: Hiszpania.

Region: Comunitat Valenciana (Wspólnota Autonomiczna Walencji).

Przedsiębiorstwo otrzymujące pomoc indywidualną: Asociación empresarial de productores de porcino de la Comunidad Valenciana (stowarzyszenie przedsiębiorców będących producentami wieprzowiny we Wspólnocie autonomicznej Walencji).

Podstawa prawna: Resolución de la Consellera de Agricultura Pesca y Alimentación, por la que se concede una subvención nominativa a la Asociación empresarial de productores de porcino de la Comunitat Valenciana (PROGAPORC C.V).

Planowane roczne wydatki: 12 000 EUR w 2009 r.

Maksymalna intensywność pomocy: 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Data realizacji: począwszy od dnia publikacji numeru, pod którym zarejestrowano wniosek o wyłączenie, na stronie internetowej Komisji – Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: w trakcie 1 stycznia 2009 r. i do dnia 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: szkolenie, promocja i szerzenie wiedzy w zakresie produkcji hodowlanej, przy uwzględnieniu wymogów rynkowych, bezpieczeństwa żywności, identyfikowalności i wpływu na środowisko w sektorze hodowli trzody chlewnej we Wspólnocie Autonomicznej Walencji (art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006).

Sektor(y) gospodarki: producenci trzody chlewnej.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Conselleria de Agricultura, Pesca y Alimentación

C/ Amadeo de Saboya, 2

46010 Valencia

ESPAÑA

Adres internetowy: http://www.agricultura.gva.es/especiales/ayudas_agrarias/pdf/progaporc09.pdf

12.8.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 189/18

2009/C 189/08

Nr pomocy: XA 156/09.

Państwo członkowskie: Królestwo Hiszpanii.

Region: Comunitat Valenciana (Wspólnota Autonomiczna Walencji).

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Ayudas compensatorias por los costes de prevención y erradicación de Salmonelosis en avicultura.

Podstawa prawna: Borrador de Orden de la Conselleria de Agricultura, Pesca y Alimentación, por la que se establecen Ayudas compensatorias por los costes de prevención y erradicación de Salmonelosis en avicultura.

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 800 000 EUR.

Maksymalna intensywność pomocy: 80 % kosztów kwalifikowalnych.

Data realizacji: Począwszy od dnia publikacji numeru, pod którym zarejestrowano wniosek o wyłączenie, na stronie internetowej Komisji – Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: do 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: Artykuł 10 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, Pomoc na rzecz chorób zwierząt i roślin oraz epidemii szkodników.

Sektor(y) gospodarki: MŚP zarejestrowane w rejestrze gospodarstw hodowlanych Wspólnoty Autonomicznej Walencji hodujących drób.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Conselleria de Agricultura Pesca y Alimentación

C/ Amadeo de Saboya, 2

46010 Valencia

ESPAÑA

Adres internetowy: http://www.agricultura.gva.es/especiales/ayudas_agrarias/pdf/salmonelosis2009.pdf

Inne informacje: —

Nr pomocy: XA 157/09.

Państwo członkowskie: Hiszpania.

Region: Comunitat Valenciana (Wspólnota Autonomiczna Walencji).

Przedsiębiorstwo otrzymujące pomoc indywidualną: Universidad Politécnica de Valencia (Politechnika w Walencji).

Podstawa prawna: Resolución de la Consellera de Agricultura Pesca y Alimentación, que concede la subvención basada en una línea nominativa descrita en la ley 17/2008 de presupuestos de la Generalitat.

Planowane roczne wydatki: 24 000 EUR w 2009 r.

Maksymalna intensywność pomocy: 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: w trakcie 2009 r. i do dnia 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: Wsparcie hodowli poprzez szkolenie, usługi doradcze i wsparcie techniczne w sektorze hodowli (art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006).

Za koszty kwalifikowalne uznaje się koszty szkolenia hodowców (koszty organizacji programów szkoleń, koszty podróży i utrzymania uczestników), usług doradztwa świadczone przez strony trzecie (nierutynowe), organizacji forów wymiany wiedzy, publikacji takich jak katalogi czy też strony internetowe.

Sektor(y) gospodarki: Sektory hodowli.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Conselleria de Agricultura, Pesca y Alimentación

C/ Amadeo de Saboya, 2

46010 Valencia

ESPAÑA

Adres internetowy: http://www.agricultura.gva.es/especiales/ayudas_agrarias/pdf/upv09.pdf

Nr pomocy: XA 158/09.

Państwo członkowskie: Hiszpania.

Region: —

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Subvenciones destinadas a las Agrupaciones de Defensa Sanitaria Ganaderas (ADSG en lo sucesivo).

Podstawa prawna: Proyecto de Real Decreto /2009, por el que se establecen las bases reguladoras de las subvenciones destinadas a las agrupaciones de defensa sanitaria ganaderas (oczekuje na publikację w Dzienniku Urzędowym).

W akcie tym doprecyzowano wymogi i programy sanitarne, przewidziano kryteria podziału pomocy między wspólnoty autonomiczne oraz dostosowano przepisy do przyjętego w drodze Real Decreto 887/2006 z dnia 21 lipca 2006 r. nowego Reglamento de la Ley de Subvenciones, pociągającego za sobą konieczność wprowadzenia drobnych zmian.

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: Przewidywana łączna wysokość pomocy publicznej przeznaczonej dla wszystkich beneficjentów wyniesie 8 mln EUR w 2009 r., a następnie będzie stopniowo wzrastać aż do 16,5 mln EUR w 2013 r., osiągając łączną kwotę 57,15 mln EUR.

Maksymalna intensywność pomocy: Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006 intensywność pomocy nie może przekroczyć 100 % kwalifikowalnego działania.

Data realizacji: Warunkiem przyznania pomocy uregulowanej we wspomnianym Real Decreto jest publikacja numeru, pod którym zarejestrowano wniosek o wyłączenie, na stronie internetowej Komisji – Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich. Pomoc nie ma zastosowania przed tym terminem.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Do dnia 31 grudnia 2013 r. Pomoc będzie przyznawana corocznie.

Cel pomocy: Przejrzysta pomoc dla ADSG na cele świadczenia zintegrowanym przedsiębiorstwom hodowlanym (będącym MŚP producentów rolnych) usług w zakresie realizacji wspólnych programów i środków sanitarnych, obejmująca, w odniesieniu do chorób wymienionych w wykazie chorób zwierząt Międzynarodowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) i w załączniku do decyzji Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii, wydatki poniesione na:

Pomoc będzie przyznawana dla działań wykonanych po złożeniu wniosku.

Pomoc rzeczowa udzielona producentom wchodzi w zakres art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006.

Sektory gospodarki: ADSG, w których skład wchodzą wyłącznie MŚP zajmujące się produkcją podstawową.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Ministerio de Medio Ambiente, y Medio Rural y Marino

C/ Alfonso XII, 62

28014 Madrid

ESPAÑA

Adres internetowy: Pełny tekst kryteriów i warunków programu pomocy znajduje się pod następującym adresem internetowym:

http://www.mapa.es/ministerio/pags/normas/proyecto_RD_ayudas.pdf

Po zatwierdzeniu projektu pomocy pełny tekst znajdzie się także w bazie aktów prawnych hiszpańskiego Dziennika Urzędowego pod adresem:

http://www.boe.es/g/es/iberlex/

Inne informacje: Dotacje będą mogły być łączone z wszelkimi innymi dotacjami, które mogą zostać przyznane przez inne organy administracji publicznej, podmioty publiczne podlegające tym organom lub zależne od nich, zarówno krajowe, jak i międzynarodowe, a także inne osoby fizyczne lub prawne o charakterze prywatnym. Niemniej jednak wartość dotacji przyznawanej zarówno pojedynczo, bądź też w powiązaniu z inną lub innymi rodzajami pomocy lub dotacji, które mogą zostać udzielone przez jakikolwiek inny organ administracji, podmiot publiczny lub osobę fizyczną lub prawną, nie może przekroczyć limitów określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1857/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i art. 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 70/2001.

Pod podanymi powyżej adresami internetowymi znajdują się bardziej szczegółowe informacje o zasadach i kryteriach kwalifikacji do programu pomocy.

Nr pomocy: XA 160/09.

Państwo członkowskie: Hiszpania.

Region: Comunitat Valenciana (Wspólnota Autonomiczna Walencji).

Przedsiębiorstwo otrzymujące pomoc indywidualną: Asociación de Criadores de cordero del Maestrat.

Planowane roczne wydatki: 12 000 EUR w 2009 r.

Maksymalna intensywność pomocy: 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: w trakcie 1 stycznia 2009 r. i do dnia 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: Opracowanie strategicznego planu na rzecz zapewnienia rentowności sektora hodowli bydła w Maestrat, dotyczącego w szczególności ustanowienia znaku jakości (art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006).

Do kosztów kwalifikowalnych zalicza się koszty wynikające z zatrudnienie personelu technicznego do wdrożenia planu strategicznego na rzecz zapewnienia rentowności, a także ze świadczenia usług przez strony trzecie związanych z prowadzeniem doświadczeń, prób i badań przewidzianych w rezolucji, a także koszty wynikające z realizacji planu włącznie ze szkoleniem hodowców; a także ogólnie koszty bezpośrednie wynikające ze świadczenia hodowcom usług doradczych w celu realizacji planu rentowności, za wyjątkiem kosztów inwestycji.

Sektor(y) gospodarki: sektor hodowli bydła w Maestrazgo, właściciele gospodarstw hodowlanych położonych w okręgu „EL MAESTRAT”.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Conselleria de Agricultura, Pesca y Alimentación

C/ Amadeo de Saboya, 2

46010 Valencia

ESPAÑA

Adres internetowy: http://www.agricultura.gva.es/especiales/ayudas_agrarias/pdf/accm09.pdf

Walencja, dnia 12 maja 2009 r.

Dyrektor generalna ds. produkcji rolnej

Laura PEÑARROYA FABREGAT

Nr pomocy: XA 191/09.

Państwo członkowskie: Zjednoczone Królestwo.

Region: Scotland.

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Bluetongue Vaccination Campaign – 2nd Phase.

Podstawa prawna: Section 4 (3) of the Small Landholders Act 1911.

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 1 200 000 GBP.

Maksymalna intensywność pomocy: 50 %.

Data realizacji: Realizacja programu rozpocznie się dnia 1 lipca 2009 r.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Realizacja programu rozpocznie się dnia 1 lipca 2009 r. i zakończy dnia 31 grudnia 2009 r.

Cel pomocy: Pomoc dla MŚP.

Sektor(y) gospodarki: Program ma zastosowanie w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw zajmujących się podstawową produkcją produktów rolnych.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Scottish Government

Pentland House

47 Robbs Loan

Edinburgh

EH14 1TY

UNITED KINGDOM

Adres internetowy: http://www.scotland.gov.uk/Topics/Agriculture/animal-welfare/Diseases/SpecificDisease/bluetongue/BTVaccination/BTVaccinationStateAidInfo

Inne informacje: Celem programu szczepień przeciwko chorobie niebieskiego języka serotyp 8 (BTV8) jest ochrona przed tą chorobą zwierząt gospodarskich na terytorium Szkocji. Szczepienie bydła oraz owiec jest obowiązkowe, natomiast wszystkich pozostałych podatnych zwierząt domowych – dobrowolne, jakkolwiek stanowczo zalecane. Pomoc świadczona przez rząd Szkocji obniży koszty szczepionki dla hodowców i posiadaczy zwierząt o 50 % w stosunku do kosztów produkcji. Hodowcy i posiadacze zwierząt pokryją różnicę kosztów produkcji i dostawy.

Na początku programu w 2008 r. rząd Szkocji zapewnił 12 milionów dawek szczepionki na potrzeby hodowców zwierząt gospodarskich i posiadaczy zwierząt, których działalność odpowiadała kryteriom definicji małego lub średniego przedsiębiorstwa. Z przekazanych 12 milionów 5,5 miliona niewykorzystanych dawek szczepionki, wartości 1 200 000 GBP, jest nadal dostępnych. Kontynuacja drugiego etapu ma pomóc hodowcom i posiadaczom zwierząt udźwignąć koszty szczepień przeciwko chorobie niebieskiego języka. Szczepionka jest udostępniana na zasadzie kolejności zgłoszeń. W przypadku wyczerpania zapasów szczepionki hodowcy i posiadacze zwierząt będą musieli zapłacić za szczepionkę pełną rynkową cenę.

Program jest zgodny z rozdziałem 1 art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, ponieważ zapewnione wsparcie nie przekracza 50 % kosztów produkcji szczepionki przeciwko chorobie niebieskiego języka dla MŚP. Wsparcia udzielono bezpośrednio producentom szczepionki. Hodowcy otrzymają zatem szczepionkę po cenie uwzględniającej dofinansowanie podczas zakupu u lekarza weterynarii, a pomoc w ramach tego programu świadczona jest w naturze w postaci dotowanej usługi, która nie wiąże się z bezpośrednią wypłatą pieniężną na rzecz producentów.

Rolnicy mogą we własnym zakresie dokonywać szczepień, chyba że wyraźnie wymagane jest podanie szczepionki przez weterynarza oraz świadectwo weterynaryjne.

Przewiduje się, że w trakcie trwania programu wykorzystane zostaną wszystkie szczepionki.

12.8.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 189/23

Publikacja wniosku w sprawie zmian, zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2009/C 189/10

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian, zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006. Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK W SPRAWIE ZMIAN

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

Wniosek w sprawie zmian zgodnie z art. 9

„PROSCIUTTO DI CARPEGNA”

NR WE: IT-PDO-0105-1496-02.03.2007

CHOG ( ) CHNP ( X )

1. Nagłówek w specyfikacji produktu, którego dotyczy zmiana:

—		Nazwa produktu
—		Opis produktu
—		Obszar geograficzny
—		Dowód pochodzenia
—		Metoda produkcji
—		Związek z obszarem geograficznym
—		Etykietowanie
—		Wymogi krajowe
—		Inne (określić jakie)

2. Rodzaj zmian:

—		Zmiana jednolitego dokumentu lub streszczenia specyfikacji
—		Zmiana specyfikacji zarejestrowanej CHNP lub zarejestrowanego CHOG, w odniesieniu do których nie opublikowano ani jednolitego dokumentu ani streszczenia specyfikacji
—		Zmiana specyfikacji niewymagająca zmian w opublikowanym jednolitym dokumencie (art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)
—		Tymczasowa zmiana specyfikacji wynikająca z wprowadzenia obowiązkowych środków sanitarnych lub fitosanitarnych przez władze publiczne (art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

3. Zmiana (zmiany):

3.1. Opis produktu:

Wprowadzone zmiany polegają na uściśleniu informacji, mającym na celu pełniejsze i wyraźniejsze opisanie produktu, aby zapewnić pewne i jednoznaczne elementy, potrzebne do przeprowadzania kontroli produktu celem zapewnienia jego pełnej jakości. W tym celu opisano niektóre cechy fizyczne, organoleptyczne i chemiczne w formie jaśniejszej i bardziej praktycznej.

W szczególności na nowo sformułowano część dotyczącą wagi i konsystencji szynki gotowej.

Niezbędne okazało się przeformułowanie poprzednio podanych średnich, maksymalnych i minimalnych wartości NaCl, wilgotności i proteolizy i zastąpienie ich opisem wartości bardziej spójnym, a przede wszystkim lepiej odpowiadającym technologii wytwarzania, jaka utrwaliła się w ciągu ostatnich dziesięcioleci.

3.2. Metoda produkcji:

W celu zapewnienia obiektywnego parametru, odpowiadającego zarówno tradycji, jak i rzeczywiście przestrzeganym wymogom, konieczne okazało się przeformułowanie w pkt. 2 określenia wagi świeżych udźców, która „nie może być mniejsza niż 12 kg”.

W pkt. 4, dotyczącym metody produkcji, wprowadzono kilka zmian.

W szczególności termin „72 godzin” ustalony dla dostawy surowca zastąpiono bardziej odpowiednim terminem „96 godzin”, aby specyfikację produkcyjną upodobnić do specyfikacji innych produktów należących do tej samej kategorii produktów. W związku z tym podaje się, że w dokumentacji, na podstawie której uznano inne szynki, maksymalny dozwolony czas między fazą uboju a fazą obróbki mięsa ustala się na „120 godzin”.

W celu ułatwienia przeprowadzania kontroli przedział kontrolowanej temperatury otoczenia, w którym należy przechowywać udźce, jeśli nie są poddane obróbce niezwłocznie po dostawie do zakładu przetwórczego, ustalono w granicach „od -1 °C do +4 °C”.

Uwzględniwszy faktycznie stosowany tradycyjny sposób obróbki ustala się, że pierwsze peklowanie trwa nie więcej niż 7 dni, a nie „przez siedem dni”, jak podano poprzednio. Uściśla się ponadto, że w komorze musi panować „temperatura nie niższa niż 0°C i wysoka wilgotność”, czym zastępuje się określenie „kontrolowana temperatura i wilgotność względna”.

Czas trwania drugiego peklowania skrócono do 11 dni, ponieważ poprzednio ustalony czas „12–14 dni” wydawał się zbyt długi. Zmiana ta umożliwia obróbkę uwzględniającą zarówno tradycyjne metody, jak również zgodną z niemożliwymi do pominięcia wymaganiami produkcyjnymi.

Celem zachowania higieniczno-sanitarnych warunków procesu produkcyjnego, które są trudne do pogodzenia z zakładanym przecinaniem kości w trakcie obróbki, konieczna stała się zmiana sposobu mocowania i wprowadzenie nowego sposobu, polegającego na „zawieszeniu na sznurze za górną część udźca”.

W celu udzielenia bardziej precyzyjnej informacji, niebudzącej wątpliwości interpretacyjnych, w pkt. 5 specyfikacji określenie długości okresu sezonowania wyrażeniem „średnio 14 miesięcy, ale nie mniej niż 12” zastąpiono wyrażeniem „nie krócej niż 13 miesięcy”, tak by jasne było wymaganie zachowania minimalnego okresu koniecznego przy tradycyjnej obróbce.

3.3. Etykietowanie:

Aby produkt był lepiej rozpoznawalny przez konsumenta końcowego, konieczne stało się wprowadzenie znaku identyfikacyjnego, którym jest wypalany napis „Prosciutto di Carpegna”.

Wniosek o zmianę specyfikacji składany jest przez przedsiębiorstwo San Leo Carpegna Srl (Sp. z o.o.) z siedzibą w Carpegna 61021 (PU) – Via Petricci, mające uzasadniony interes prawny, ponieważ jest jedynym uznanym i czynnym wytwórcą szynki o CHNP „Prosciutto di Carpegna”.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„PROSCIUTTO DI CARPEGNA”

NR WE: IT-PDO-0105-1496-02.03.2007

CHOG ( ) CHNP ( X )

1. Nazwa:

„Prosciutto di Carpegna”

2. Państwo członkowskie lub kraj trzeci:

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1. Rodzaj produktu (zgodnie z załącznikiem II):

Klasa 1.2

Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt. 1:

„Prosciutto di Carpegna” to szynka surowa dojrzewająca, otrzymywana poprzez przetwarzanie udźców wieprzowych, których obróbka trwa nie krócej niż trzynaście miesięcy i odbywa się na określonym obszarze geograficznym.

Po zakończeniu obróbki szynka „Prosciutto di Carpegna” ma kształt zaokrąglony ale nie kulisty, lekko spłaszczony, posiada odpowiednią warstwę tłuszczu w części przeciwległej do biodra i wagę nie niższą niż 8 kg.

Wygląd po nacięciu: barwa jest na ogół różowa łososiowa, tłuszcz występujący w odpowiedniej ilości ma barwę białą lub biało-różową. Zapach jest delikatny i intensywny, typowy dla dojrzewającego mięsa; smak jest delikatny i wyraźny, konsystencja mięsa jest miękka i jędrna.

Właściwości chemiczne i chemiczno-fizyczne są następujące: wilgotność wyrażona procentowo zawarta jest w przedziale od 57 do 63 %; stosunek sól/wilgotność (iloraz procentowej zawartości chlorku sodu do procentowej zawartości wilgoci) wynosi od 7,8 do 11,2; stosunek wilgotność/białko (iloraz procentowej zawartości wilgoci do procentowej zawartości białek łącznie) wynosi od 1,9 do 2,5 a wskaźnik proteolizy (zwartość procentowa frakcji azotowych rozpuszczalnych w kwasie trójchlorooctowym – TCA – w odniesieniu do całkowitej zawartości azotu) jest nie niższy niż 24 i nie wyższy niż 31.

Szynka „Prosciutto di Carpegna” może być wprowadzana na rynek w całości, pozbawiona kości – zarówno prasowana, jak i pakowana all’addobbo (tj. pakowana próżniowo po uprzednim ręcznym umieszczeniu w siatce celem nadania jej typowego kształtu) – po uprzednim całkowitym usunięciu masy nakładanej w trakcie dojrzewania i zbędnych zewnętrznych warstw tłuszczu lub porcjowana po pokrojeniu w plastry i zapakowaniu próżniowo lub w zmienionej atmosferze. Do przygotowania pakowanych porcji plastrów „Prosciutto di Carpegna” należy używać szynki, która dojrzewała przez co najmniej czternaście miesięcy.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych):

Do produkcji szynki „Prosciutto di Carpegna” wykorzystuje się wyłącznie świeże udźce zwierząt urodzonych, wyhodowanych i poddanych ubojowi na terenie regionów Lombardia, Emilia-Romagna i Marche, przy czym wykorzystuje się knury należące do ras Large White Italiana, Landrace Italiana i Duroc Italiana lub ras i hybryd zgodnych z zaleceniami Libro Genealogico Italiano (Włoskiej Księgi Genealogicznej) dotyczącymi produkcji wieprzowiny tłustej. Zabrania się wykorzystywania reproduktorów należących do ras Landrace Belga, Hampshire, Pietrain, Duroc i Spotted Poland, wykorzystywanych bez domieszek, a także innych ras będących nosicielami cech przeciwstawnych, ze szczególnym uwzględnieniem genu odpowiedzialnego za reagowanie na stres (PSS).

Cechy charakterystyczne dla świń wyselekcjonowanych wg Włoskiej Księgi Genealogicznej mają odzwierciedlenie również w wytycznych określonych w rozporządzeniu (EWG) nr 3220/84 z późniejszymi zmianami, ustanawiające wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych. Ponadto zgodnie z tymi samymi kryteriami klasyfikacji dopuszczalne są tylko udźce uzyskane z tusz zaklasyfikowanych do kategorii środkowych.

Dorosłe świnie, które mogą być wykorzystane jako surowiec do produkcji „Prosciutto di Carpegna”, są przekazywane do uboju – któremu mogą być poddane sztuki o żywej wadze nie niższej niż 160 kg +/- 10 % i liczące nie mniej niż dziesięć miesięcy – z odpowiednim udokumentowaniem pochodzenia. W ten sposób uzyskuje się udźce trybowane (przez cięcie krótkie) o masie jednostkowej nie niższej niż 12 kg i o odpowiedniej grubości wierzchniej warstwy tłuszczu.

Udźce powinny być dostarczone do zakładu przetwórczego w ciągu 96 godzin od uboju.

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

Wymagania związane ze specyfiką wykorzystywanego typu genetycznego i z przeznaczeniem surowców uzyskanych z tusz wieprzowych świń tłustych koniecznych do wytworzenia „Prosciutto di Carpegna” obejmują sposób prowadzenia hodowli i żywienia zwierząt, stanowiący część ważnej włoskiej tradycji, która zapoczątkowała metodę ukierunkowaną na umiarkowany i rozłożony w czasie wzrost, choć dążącą do osiągnięcia znacznej wagi docelowej. Wymagania te spełniono poprzez połączenie selekcji genetycznej, minimalnego wieku i średniej wagi sztuk przeznaczonych do uboju, żywionych według odpowiedniej metody.

Zgodnie z tymi warunkami i z zaleceniami specyfikacji dozwolone pasze, ich ilość i sposób podawania różnią się w zależności od etapu hodowli, wieku i wagi zwierząt.

Na pierwszym etapie (do 80 kg żywej wagi) przewiduje się zawartość suchej masy zbóż nie niższą niż 45 % całkowitej masy, mączki mięsnej – tylko dobrej jakości i pod warunkiem, że jest zgodna z przepisami wspólnotowymi (do 2 % suchej masy racji żywnościowej), mączki rybnej (do 1 % suchej masy racji żywnościowej), maślanki (nie więcej niż 6 litrów na sztukę na dzień), tłuszczy o temperaturze topnienia ponad 36 °C (do 2 % suchej masy racji żywnościowej), izolatów białkowych (do 1 % suchej masy racji żywnościowej), kukurydzy kiszonkowej (do 10 % suchej masy racji żywnościowej).

Na drugim etapie (tuczenie) dopuszcza się w karmie zawartość suchej masy zbóż nie niższą niż 55 % całkowitej masy, ziemniaków suszonych (do 15 % suchej masy racji żywnościowej), manioku (do 5 % suchej masy racji żywnościowej), wysłodków buraczanych prasowanych i kiszonych (do 15 % suchej masy racji żywnościowej), nasion lnu (do 2 % suchej masy racji żywnościowej), wytłoków buraczanych (do 4% suchej masy racji żywnościowej), jabłek i gruszek, skórki winogron lub pomidorów jako uzupełniaczy (do 2 % suchej masy racji żywnościowej), serwatki, maślanki, odwodnionej mąki z lucerny; melasy (do 5 % suchej masy racji żywnościowej), mąki sojowej, słonecznikowej, sezamowej (od 3 % do 15 % suchej masy racji żywnościowej), mąki kokosowej, kukurydzianej, grochowej lub z innych roślin strączkowych (do 5 % suchej masy racji żywnościowej), drożdży piwnych lub drożdży torula, tłuszczy o temperaturze topnienia ponad 40 °C (do 2 % suchej masy racji żywnościowej).

Zalecane jest, by pasza na bazie zbóż miała formę płynną (papka lub masa ciastowata) i – zgodnie z tradycyjną metodą – była mieszana z serwatką. W celu uzyskania w produkcie zewnętrznej warstwy tłuszczu dobrej jakości dopuszczalna jest niewielka ilość kwasu linolowego w ilości 2 % suchej masy podawanej paszy. Zawartość serwatki i maślanki, które stanowią odpowiednio półprodukty z wytwarzania sera i masła, nie może przekraczać łącznie 15 litrów na sztukę dziennie. Jeśli podaje się również wywar melasowy, całkowita zawartość azotu musi być niższa niż 2 %. Łączna ilość suszonych ziemniaków i manioku nie może przekraczać 15% suchej masy racji żywnościowej. Środki służące wdrożeniu specyfikacji zostały ustalone przez oficjalny system kontroli.

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Czynności przetwórcze i dojrzewanie CHNP „Prosciutto di Carpegna” muszą odbywać się na obszarze katastralnym i administracyjnym gminy Carpegna w prowincji Pesaro-Urbino w regionie Marche.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

Szynka „Prosciutto di Carpegna” wprowadzana jest na rynek w całości – z kością lub bez – lub porcjowana i odpowiednio zapakowana. Jeśli sprzedawana jest bez kości, może mieć tradycyjną formę szynki prasowanej lub pakowanej all’addobbo (tj. pakowana próżniowo po uprzednim ręcznym umieszczeniu w siatce celem nadania jej typowego kształtu), po uprzednim całkowitym usunięciu powlekającej ją masy i zbędnych zewnętrznych warstw tłuszczu (to rozróżnienie wynika z docelowego wyglądu szynki bez kości, która może być pakowana próżniowo po uprzednim sprasowaniu mechanicznym powierzchniowym lub po uprzednim związaniu mięsa, które na ogół jest zwinięte). W przypadku porcjowania szynka może być pakowana próżniowo lub w zmienionej atmosferze; w takim przypadku należy używać szynki, która dojrzewała przez co najmniej czternaście miesięcy.

Fazy porcjowania, krojenia i pakowania oraz odpowiednie czynności związane z nadaniem szynce dojrzałej oznaczenia CHNP mogą odbywać się w dowolnym miejscu pod warunkiem, że czynności te nie mają wpływu na cechy chemiczno-fizyczne i organoleptyczne produktu chronionego nazwą pochodzenia oraz że są odpowiednie, by zapewnić jednoznaczną identyfikację produktu i jego identyfikowalność.

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

CHNP „Prosciutto di Carpegna” w momencie wprowadzania do obrotu jest odpowiednio oznakowana przy pomocy wypalonego napisu „Prosciutto di Carpegna”.

Napis „Prosciutto di Carpegna” musi być naniesiony czcionką wyraźną i nieusuwalną, wyraźnie odróżniającą się od jakiegokolwiek innego napisu umieszczonego na etykiecie, a zaraz po nim należy umieścić wyrażenie „Denominazione di Origine Protetta” (chroniona nazwa pochodzenia).

Te oznaczenia występują łącznie z logo nazwy. Zabrania się dodawania jakiegokolwiek innego nieprzewidzianego określenia.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Wytwarzanie szynki „Prosciutto di Carpegna” musi odbywać się na tradycyjnym obszarze produkcji, który wyznaczają obecne granice katastralne i administracyjne gminy Carpegna w prowincji Pesaro-Urbino w regionie Marche, a do produkcji należy stosować surowce uzyskane ze świń urodzonych, wyhodowanych i poddanych ubojowi na terenie regionów Marche, Emilia-Romagna i Lombardia. W tym zakresie obowiązują odpowiednie przepisy art. 2 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006.

5. Związek z obszarem geograficznym:

5.1. Specyfika obszaru geograficznego:

Obszar produkcji szynki „Prosciutto di Carpegna” położony jest w regionie Marche, na terenie prowincji Pesaro-Urbino, w granicach której teren gminy Carpegna wyznaczają następujące współrzędne kartograficzne i dane geograficzne:

—	współrzędne: 43°47’ N 12°20’ E

—	powierzchnia: 28,3 kilometrów kwadratowych

—	wysokość n.p.m.: 748 metrów

—	wysokość maksymalna: 1 415 metrów

—	różnica poziomów: 1 015 metrów

—	liczba mieszkańców (21.12.2007): 1 657

Obszar gminy Carpegna położony jest na północnych krańcach środkowej części półwyspu Apenińskiego, w granicach Rezerwatu Naturalnego Sasso Simone i Simoncello i zajmuje południowy stok tej góry w odległości około pięćdziesięciu kilometrów od Morza Adriatyckiego, niedaleko od San Marino. Dominuje w nim zieleń lasów bukowych, które są typowym elementem miejscowej flory, a jego położenie na przedapenińskich wzniesieniach zapewnia osłonę przed zimnymi wiatrami Tramontana i Bora, powodując wytworzenie się stałych cech lokalnego mikroklimatu, na który wpływ wywierają: stosunkowa bliskość morza, wysokość, umiarkowane wiatry, brak zalegającej wilgotności na obszarach geomorfologicznie drenowanych. Obszar dysponuje więc środowiskiem wyjątkowo zrównoważonym i charakteryzującym się łagodnymi i suchymi latami, dzięki czemu wiele lat temu powstało tu cenione uzdrowisko klimatyczne.

5.2. Specyfika produktu:

Poza wymaganiami dotyczącymi zgodności surowca, procesu przetwórczego i ostatecznej kwalifikacji produktu po okresie dojrzewania, na podkreślenie zasługują następujące specyficzne cechy produktu:

—	użycie udźców uzyskanych ze świń w wieku co najmniej dziesięciu miesięcy, co oznacza użycie mięsa dojrzałego i lepiej nadającego się do poddania długiemu procesowi dojrzewania;

—	zastosowanie ręcznej techniki zbijania, szczotkowania i smarowania szynek gotowych do rozpoczęcia fazy dojrzewania;

—	zakaz stosowania jakichkolwiek dodatków chemicznych w którejkolwiek fazie przygotowywania (za wyjątkiem chlorku sodu do peklowania na początku obróbki);

—	używanie wyłącznie morskiego chlorku sodu (soli morskiej) mielonej na sucho do peklowania świeżych udźców;

—	używanie świeżych udźców chłodzonych a nie mrożonych o wielkości odpowiadającej wiekowi świń;

—	dostawa udźców do zakładu przetwórczego nie później niż po 96 godzinach od uboju;

—	całkowity czas trwania procesu przetwórczego, przewidującego zakończenie dojrzewania nie wcześniej niż przed upływem trzynastu miesięcy od rozpoczęcia obróbki;

—	ograniczona zawartość soli w szynce – potwierdzona w raportach wymaganych do ustalenia parametrów chemicznych podlegających zatwierdzeniu po zakończeniu dojrzewania – stanowiąca o oryginalności i specyfice produktu i odróżniająca go od innych podobnych produktów wytwarzanych w środkowych Włoszech.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku CHNP) lub szczególnymi cechami jakościowymi, renomą lub innymi właściwościami produktu (w przypadku CHOG):

Warunki geośrodowiskowe obszaru Carpegna, leżącego w sercu regionu Montefeltro i jego rezerwatu naturalnego, stanowią niepowtarzalne połączenie czynników mikroklimatycznych sprzyjających dojrzewaniu mięs i w tym celu są od dawna wykorzystywane przez człowieka. Należy tutaj zauważyć, że miejscowy związek przetwórstwa wieprzowiny z przeznaczeniem terenów jest udokumentowany od czasów Odrodzenia, kiedy to w związku z cesją kopalni soli w Cervii (1468), której władca Ceseny Malatesta Novello dokonał na rzecz Republiki Weneckiej, wyraźnie mówi się o utrzymaniu przez księstwo Carpegna prawa do swobodnego korzystania z soli. Łagodna ale stała wentylacja, zapewniająca występowanie nad terenem Carpegni bryz pochodzących znad Adriatyku – przechwytywanych na pewnej wysokości, ale po przejściu bariery ochronnej pierwszych odnóg pasm apenińskich – zapewnia rozsiewanie gatunków specyficznej śródziemnomorsko-górskiej mikroflory, która łączy buki, graby i ostrokrzewy z liliami, bławatkami, zawilcami i licznymi gatunkami orchidei, które od wieków występują na tym terenie.

Czynniki te wpłynęły również na uregulowanie aktywności enzymatycznej tkanek mięsa, która przebiega odpowiednio również w przypadku niedoboru soli, zapewniając właściwe dojrzewanie przez długie wystawienie na działanie naturalnych warunków lokalnych (sezonowanie), które mają bezpośredni wpływ na konsystencję i właściwości organoleptyczne szynki.

Wymagania stosowania surowca nadającego się do długiego naturalnego dojrzewania bez konieczności nadmiernego używania soli i substancji aromatyzujących narzuciły z czasem „naśladowanie” tradycji związanej z hodowlą włoskich tuczników, która stopniowo rozprzestrzeniła się z pierwotnie typowych dla niej obszarów środkowych na Nizinę Padańską na skutek wielowiekowych zmian, które ustabilizowały się w czasach współczesnych po wielkich epidemiach pryszczycy.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

Właściwe władze administracyjne wszczęły krajową procedurę sprzeciwu, publikując wniosek w sprawie zmian dla chronionej nazwy pochodzenia „Prosciutto di Carpegna”, już zarejestrowanej zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2081/92, po uprzedniej publikacji w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 86 z dnia 12 kwietnia 2006 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji można

—	za pośrednictwem poniższego linku: http://www.politicheagricole.it/DocumentiPubblicazioni/Search_Documenti_Elenco.htm?txtTipoDocumento=Disciplinare%20in%20esame%20UE&txtDocArgomento=Prodotti%20di%20Qualit%E0>Prodotti%20Dop,%20Igp%20e%20Stg lub

—	wchodząc na stronę internetową Ministerstwa polityki rolnej, żywnościowej i leśnej (http://www.politicheagricole.it), otwierając zakładkę „Prodotti di Qualità” (po lewej stronie ekranu) a następnie zakładkę „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE [regolamento (CE) n. 510/2006]”.

12.8.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 189/29

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

2009/C 189/11

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006. Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„YORKSHIRE FORCED RHUBARB”

WE NR: UK-PDO-0005-0633-19.07.2007

CHOG ( ) CHNP ( X )

1. Nazwa:

„Yorkshire Forced Rhubarb”.

2. Państwo członkowskie lub kraj trzeci:

Zjednoczone Królestwo.

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1. Rodzaj produktu:

Klasa 1.6:

Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone.

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1:

Wysokie smukłe pędy rabarbaru, znane jako ogonki liściowe, przybierają kolor od różowego po czerwony i mają zwarte żółte liście (przy sprzedaży w supermarketach zwykle usuwa się liście). Intensywny kolor – od łososiowego po krwisto czerwony – zależy od odmiany, tempa wzrostu, zastosowanej temperatury i ilości pochłoniętej wody. Rabarbar ma białe kłącze u podstawy, gdzie łodygi łączą się z systemem korzeniowym. Wnętrze łodyg jest białe i mięsiste. Smak jest pikantny, lekko kwaśny z delikatnym posmakiem. Pod względem właściwości mikrobiologicznych i chemicznych rabarbar uprawiany pod osłonami zawiera kwas szczawiowy, wapń w postaci szczawianu wapnia, potas i estrogen roślinny. Kolor „Yorkshire Forced Rhubarb” uwydatnia się przez zastosowanie procesu technologicznego i przez pozbawienie dopływu światła, co prowadzi do wykształcenia się cienkiej delikatnej skóry z białym miąższem wewnątrz. W wyniku gotowania „Yorkshire Forced Rhubarb” staje się bardzo miękki, a jego smak jest bardziej delikatny i mniej kwaśny niż w przypadku innych odmian rabarbaru, co jest spowodowane zastosowaniem odmiennych technik produkcji i tradycyjnych lokalnych odżywek organicznych, w tym przetworzonych materiałów wełnianych (ang. shoddy), które są charakterystyczne dla tego obszaru.

Producenci „Yorkshire Forced Rhubarb” nie dopuszczają światła do roślin zgromadzonych w szopach do wymuszania wzrostu, ponieważ zapoczątkowałoby to fotosyntezę, w wyniku której włókna stałyby się grubsze i twardsze, a smak kwaśniejszy.

Aby zminimalizować ryzyko takich zmian, producenci zbierają rabarbar przy świetle świec. Zbyt intensywne wymuszanie wzrostu również prowadzi do utraty smaku, więc w „rabarbarowym zagłębiu” (The Rhubarb Triangle) preferuje się stabilny wzrost przez 6–9 tygodni przed pierwszymi zbiorami.

Obecnie w „rabarbarowym zagłębiu” uprawiane są następujące odmiany „Yorkshire Forced Rhubarb”:

Timerley Early;

Stockbridge Harbinger;

Reeds Early Superb/Fenton’s Special (uznawane za tę samą odmianę);

Prince Albert;

Stockbridge Arrow;

Queen Victoria;

Niniejszy wykaz nie jest wyczerpujący i w przyszłości mogą być stosowane inne odmiany.

3.3. Surowce:

Nie dotyczy.

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

Nie dotyczy.

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

Wszystkie etapy produkcji „Yorkshire Forced Rhubarb” odbywają się w granicach obszaru określonego w pkt 4. Dotyczy to także rozmnażania karp. Zbiory odbywają się przy świetle świec, aby zminimalizować ryzyko fotosyntezy, która wpływa na strukturę i smak rabarbaru.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

—

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

Nie wprowadzono szczególnych ograniczeń dotyczących pakowania. Uwzględnia się przepisy dotyczące etykietowania żywności i wymagania detalistów. Stosuje się nazwę „Yorkshire Forced Rhubarb”.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego;

Obszar geograficzny produkcji obejmuje granice Leeds, Wakefield i Bradford i jest położony u podnóża Gór Pennińskich. Obszar ten ma kształt trójkąta i historycznie nazywany był „rabarbarowym zagłębiem” (The Rhubarb Triangle). Dokładny obszar geograficzny rozciąga się na północ od Ackworth Moor Top wzdłuż drogi A628 do Featherstone i Pontefract. Następnie wzdłuż drogi A656 przez Castleford i na zachód wzdłuż drogi A63 obok Garforth i West Garforth, potem na północ obok Whitkirk i Manston i dalej do drogi A6120 przy Scholes. Drogą A6120 należy kierować się na zachód, minąć Farsley i skierować się drogą A647 na południowy zachód do drogi A6177. Należy minąć Dudley Hill i zjechać na autostradę M606 w kierunku południowym. Na skrzyżowaniu 26 należy jechać autostradą M62 na południe do skrzyżowania 25, a następnie na wschód drogą A644, mijając Mirfield i w Dewsbury zjeżdżając na drogę A638 prowadzącą do Wakefield. W Wakefield należy skierować się drogą A638 na południe do Ackworth Moor Top.

5. Związek z obszarem geograficznym:

5.1. Specyfika obszaru geograficznego:

Producenci z Yorkshire skupili się na obszarze o odpowiedniej glebie pomiędzy Leeds, Wakefield i Bradford, który stał się znany jako „rabarbarowe zagłębie”. Położenie „rabarbarowego zagłębia” u podnóża Gór Pennińskich sprawia, że jest to obszar zacieniony z miejscowymi przymrozkami. Takie położenie geograficzne okazało się nieocenione dla producentów, ponieważ zapewnia idealne warunki klimatyczne, które odgrywają zasadniczą rolę dla tej rośliny.

Intensywne opady deszczu oraz wczesne i przedłużone okresy spoczynku we wzroście karp są niezbędne, aby możliwe było wczesne przerwanie stanu spoczynku bez utraty jakości lub plonów. Gleba musi być starannie przygotowana do głębokości wystarczającej do wzrostu rozległych karp. Ważne jest, aby gleba miała właściwy poziom wilgotności, ale gdy jest on za wysoki karpy mogą zacząć gnić. Gleba zachowująca wilgotność jest korzystna z dwóch powodów: po pierwsze ponieważ wspomaga wzrost podczas ukorzeniania rośliny, a po drugie ponieważ pozwala na utrzymanie niskiej temperatury niezbędnej zarówno ze względu na naturalne potrzeby rośliny, jak i do przetwarzania zmagazynowanej energii. Jest to istotne dla jakości ogonka liściowego „Yorkshire Forced Rhubarb”. Niewystarczająco długi okres spoczynku, podczas którego karpy znajdują się na zewnątrz w celu przygotowania do wymuszenia wzrostu, powoduje słabe plony, niską jakość i mało wyrazisty smak i sprawia, że wpływy ze sprzedaży nie pokrywają kosztów produkcji.

Obecność przemysłu ciężkiego na tym obszarze wytworzyła atmosferę sprzyjającą wywoływaniu wczesnego zasuszania jesienią. Rozprowadzanie na glebach sadzy i popiołu pozyskanych od przemysłu oraz w wyniku działania znajdujących się w tej okolicy wysokich kominów znajdujące się w glebie osady siarki sprzyjały uprawie rabarbaru.

Ponieważ producenci w Yorkshire stale kończyli zbiory znacznie wcześniej niż miało to miejsce gdzie indziej, producenci z innych części kraju ostatecznie całkowicie zaprzestali produkcji, ponieważ nie mogli konkurować z producentami z Yorkshire, którzy mieli tak korzystne warunki i rozwinęli takie umiejętności w dziedzinie uprawy, że uzyskane ostatecznie dzięki nim ogonki liściowe stały się powodem renomy producentów „Yorkshire Forced Rhubarb”.

Nazwa „Yorkshire Forced Rhubarb” była używana przez producentów, głównie podczas wprowadzania produktu do obrotu na rynkach hurtowych, od 1877 r. Były to wówczas w całym kraju typowe rynki zbytu dla świeżych produktów.

5.2. Specyfika produktu:

Wysokie smukłe pędy rabarbaru, znane jako ogonki liściowe, przybierają kolor od różowego po czerwony i mają zwarte żółte liście. Intensywny kolor – od łososiowego po krwisto czerwony – zależy od odmiany. Rabarbar ma białe kłącze u podstawy, gdzie łodygi łączą się z systemem korzeniowym. Wnętrze łodyg jest białe i mięsiste. Pod względem właściwości mikrobiologicznych i chemicznych „Forced Rhubarb” zawiera kwas szczawiowy, wapń w postaci szczawianu wapnia i estrogen roślinny. Kolor „Yorkshire Forced Rhubarb” jest uwydatniany przez zastosowanie procesu technologicznego, który powoduje także wykształcenie się cienkiej delikatnej skóry z białym miąższem wewnątrz. W wyniku gotowania „Yorkshire Forced Rhubarb” staje się bardzo miękki, a jego smak jest delikatny i odrobinę kwaśny. Smak jest wynikiem zastosowania technik produkcji i tradycyjnych lokalnych odżywek organicznych, w tym przetworzonych materiałów wełnianych (ang. shoddy), które są charakterystyczne dla obszaru.

Nowe karpy „Yorkshire Forced Rhubarb” uzyskuje się z rozmnażania lub z podziału własnych zasobów, a powstałe w ten sposób nowe rośliny nazywa się „sadzonkami rabarbaru”. Podkładki przekazywano w rodzinach z pokolenia na pokolenie lub kupowano je od innych producentów. Uzyskanie nowych roślin jest możliwe tylko z karp rośliny macierzystej, które zostały podzielone, ponieważ w uprawie rabarbaru z nasion, chociaż jest ona możliwa, nie można mieć gwarancji czystości odmianowej z powodu zapylenia krzyżowego. Czystość odmiany może być zapewniona tylko przez podział karp z obecnie uprawianych roślin, ale wymagane jest znaczne doświadczenie umożliwiające odrzucenie roślin o zmienionych cechach lub dotkniętych chorobą. Sama podkładka jest podzielona na odpowiednie odmiany, które przechowuje się na oddzielnych polach.

Karpy zakupione poza „rabarbarowym zagłębiem” muszą być uprawiane na jego obszarze przez okres przygotowawczy co najmniej 2–3 lat przed wymuszeniem wzrostu, aby karpa mogła skorzystać ze szczególnych warunków glebowo-klimatycznych mających tak korzystny wpływ na jej rozwój. Karpy są zbierane z pola i ostrożnie, ręcznie ładowane na przyczepy w celu ich przewiezienia z pola do szop do wymuszania wzrostu, a każdy kierowca rejestruje załadowaną partię i pole, z którego danego dnia zebrane zostały karpy.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a szczególnymi cechami jakościowymi, renomą lub innymi właściwościami produktu:

Wczesna podstawowa technika pozasezonowej uprawy rabarbaru zapoczątkowana została po dokonaniu przypadkowego odkrycia w Chelsea w Londynie w 1817 r. i polegała początkowo na ogrzewaniu karpy znajdującej się wciąż w gruncie poprzez okładanie jej nawozem organicznym. Metoda ta pojawiła się w Yorkshire w 1877 r. Było to pierwsze miejsce na świecie, w którym wybudowano specjalne szopy do wymuszania wzrostu, a wciąż dziś stosowana technika została opracowana przez miejscowych producentów z Yorkshire. Gleba na tym obszarze okazała się idealna do wykształcenia się dobrze rozwiniętego systemu korzeniowego niezbędnego do uzyskania plonów wystarczających na pokrycie wysokich kosztów produkcji. Pod koniec XIX w. rabarbar stał się tak popularny, że tylko w „rabarbarowym zagłębiu” było ponad 200 wyspecjalizowanych producentów.

Wczesna podstawowa technika pozasezonowej uprawy rabarbaru w specjalnych szopach została po raz pierwszy opracowana przez producentów z Yorkshire. Gleba na tym obszarze okazała się idealna do wykształcenia się dobrze rozwiniętego systemu korzeniowego niezbędnego do produkcji wystarczających plonów. Pod koniec XIX w. rabarbar stał się tak popularny, że w Wielkiej Brytanii było ponad 200 wyspecjalizowanych producentów. Obecnie producenci mają swoje siedziby w okolicach Leeds, Wakefield i Bradford, a obszar ten jest znany jako „rabarbarowe zagłębie”.

Gleba w Yorkshire sprzyja wykształcaniu się dużych i silnych systemów korzeniowych z dużymi głównymi zawiązkami. W trakcie okresu wegetacyjnego przebiegającego pod dachem woda jest dostarczana bezpośrednio z sieci wodociągowej. Odmiany uprawiane i rozmnażane specjalnie dla gleb w tym położeniu geograficznym i na tychże glebach zapewniają – z pomocą wszystkich czynników towarzyszących – jakość, smak i kolor, które są charakterystyczne dla tradycyjnie uprawianego „Yorkshire Forced Rhubarb”. Gleba i klimat na tym obszarze sprzyjają wykształceniu się dobrze rozwiniętego systemu korzeniowego niezbędnego do tej pozasezonowej uprawy.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

http://defraweb/foodrin/foodname/pfn/products/index.htm

12.8.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 189/33

Zawiadomienie dla Abd Al-Rahmana Al-Faqiha dotyczące umieszczenia jego nazwiska w wykazie, o którym mowa w art. 2, 3 oraz 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami

2009/C 189/12

We wspólnym stanowisku 2002/402/WPZiB (1) wzywa się Wspólnotę do zamrożenia funduszy oraz innych zasobów gospodarczych Osamy bin Ladena, członków organizacji Al-Kaida i talibów oraz innych osób fizycznych, grup, przedsiębiorstw i podmiotów z nimi powiązanych, wymienionych w wykazie sporządzonym zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1267(1999) i 1333(2000) i systematycznie aktualizowanym przez komitet ONZ powołany na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1267(1999).

Wykaz sporządzony przez komitet ONZ obejmuje:

—	Al-Kaidę, talibów oraz Osamę bin Ladena;

—	osoby fizyczne i prawne, podmioty, jednostki i grupy związane z Al-Kaidą, talibami i Osamą bin Ladenem; oraz;

—	osoby prawne, podmioty i organy będące własnością lub pozostające pod kontrolą jakiejkolwiek z tych powiązanych osób, podmiotów lub grup, względnie w jakikolwiek inny sposób je wspierające.

Działania lub czynności wskazujące na to, że dana osoba, grupa, przedsiębiorstwo lub podmiot są „związane” z Al-Kaidą, Osamą bin Ladenem lub talibami, obejmują:

udział w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu lub wykonywaniu działań lub czynności przez Al-Kaidę, talibów lub Osamę bin Ladena bądź jakąkolwiek komórkę, grupę powiązaną, wyodrębnioną lub pochodną, czy też dokonywanie tego wspólnie z nimi, pod ich nazwą, w ich imieniu lub w celu udzielenia im wsparcia;

b)	dostarczanie którejkolwiek z wymienionych osób lub grup broni i podobnych materiałów, ich sprzedaż lub przekazywanie;

c)	dokonywanie rekrutacji na rzecz którejkolwiek z wymienionych osób lub grup; lub;

d)	wspieranie działań lub czynności którejkolwiek z wymienionych osób lub grup w inny sposób.

W dniu 7 lutego 2006 r. Komitet ONZ zdecydował o wpisaniu Abd Al-Rahmana Al-Faqiha do właściwego wykazu.

Zainteresowana osoba fizyczna może w każdym momencie złożyć w Komitecie ONZ wniosek o ponowną weryfikację decyzji o wpisaniu jej do wymienionego wyżej wykazu ONZ wraz z dokumentami uzupełniającymi. Taki wniosek należy przesłać na poniższy adres biura ONZ odpowiedzialnego za skreślanie z wykazu:

United Nations — Focal point for delisting

Security Council Subsidiary Organs Branch

Room S-3055 E

New York, NY 10017

UNITED STATES OF AMERICA

Więcej informacji można znaleźć na stronie: http://www.un.org/sc/committees/1267/delisting.shtml

W następstwie decyzji ONZ wymienionej w ust. 2 Komisja (2) włączyła Abd Al-Rahmana Al-Faqiha do załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami (3).

Do osoby fizycznej, której dotyczy powyższe, mają w związku z tym zastosowanie następujące środki zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 881/2002:

zamrożenie wszystkich należących do niej funduszy, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych, będących jej własnością lub znajdujących się w jej posiadaniu, a także zakaz udostępniania jej lub na jej rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, funduszy lub innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych (art. 2 i 2a (4)); oraz

b)	zakaz bezpośredniego lub pośredniego udzielania, sprzedaży lub świadczenia doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową (art. 3).

W następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 3 września 2008 r. w sprawach połączonych C-402/05 P i C-415/05 P, Yassin Abdullah Kadi i Al Barakaat International Foundation przeciwko Radzie, Komitet ONZ przedłożył powody umieszczenia Abd Al-Rahmana Al-Faqiha we właściwym wykazie.

Może on zwrócić się do Komisji z wnioskiem o uzasadnienie umieszczenia jego nazwiska w wykazie. Taki wniosek należy przesłać na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Stosunków Zewnętrznych Komisji Europejskiej:

European Commission

‘Restrictive measures’

Rue de la Loi/Wetstraat 200

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Po umożliwieniu mu wyrażenia swojej opinii odnośnie do powodów umieszczenia w wykazie, Komisja ponownie zbada kwestię umieszczenia jego nazwiska w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 i podjęta zostanie nowa decyzja w jego sprawie.

Dane osobowe Abd Al-Rahmana Al-Faqiha będą przetwarzane zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (5). Wszelkie wnioski np. z prośbą o dodatkowe informacje lub niezbędne dla skorzystania z praw przysługujących na mocy rozporządzenia (WE) nr 45/2001 (np. dostęp do danych osobowych lub ich korygowanie) należy przesłać do Komisji, na adres wymieniony w punkcie 4 powyżej.

Dla zachowania należytego porządku zwraca się uwagę osoby fizycznej, wymienionej w wykazie stanowiącym załącznik I, że istnieje możliwość zwrócenia się z wnioskiem do właściwych władz odpowiedniego państwa członkowskiego (państw członkowskich), zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 881/2002, w celu uzyskania zezwolenia na wykorzystanie zamrożonych funduszy, innych aktywów finansowych i zasobów gospodarczych na podstawowe potrzeby lub szczególne płatności zgodnie z art. 2a tego rozporządzenia.

(1) Dz.U. L 139 z 29.5.2002, s. 4. Wspólne stanowisko zmienione ostatnio wspólnym stanowiskiem 2003/140/WPZiB (Dz.U. L 53 z 28.2.2003, s. 62).

(2) Rozporzadzenie (WE) nr 246/2006 (Dz.U. L 40 z 11.2.2006, s. 13).

(3) Dz.U. L 139 z 29.5.2002, s. 9.

(4) Art. 2a został umieszczony na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 561/2003 (Dz.U. L 82 z 29.3.2003, s. 1).

(5) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

		ISSN 1725-5228 doi:10.3000/17255228.C_2009.189.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 189

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 52 12 sierpnia 2009

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2009/C 189/01	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE – Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu	1

	Sprostowania
2009/C 189/13	Sprostowanie do publikacji wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. C 185 z 7.8.2009)	35

	IV Zawiadomienia
	ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2009/C 189/02	Kursy walutowe euro	6

2009/C 189/03	Opinia Komitetu Doradczego ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydana na posiedzeniu w dniu 25 września 2008 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie COMP/39.188 (1) – Banany	7

2009/C 189/04	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/39.188 – Banany (zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji – Dz.U. L 162 z 19.6.2001, s. 21)	8

2009/C 189/05	Opinia Komitetu Doradczego ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydana na posiedzeniu w dniu 10 października 2008 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie COMP/39.188 (2) – Banany	11

2009/C 189/06	Streszczenie decyzji Komisji z dnia 15 października 2008 r. odnoszącej się do procedury przewidzianej w art. 81 Traktatu WE (Sprawa COMP/39.188 – Banany) (Zgłoszona w dokumencie nr C(2008) 5955 wersja ostateczna)	12

	ZAWIADOMIENIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2009/C 189/07	Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001	15

2009/C 189/08	Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001	18

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja
2009/C 189/09	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.5605 – Credit Mutuel/Monabanq) ( 1 )	22

	INNE AKTY
	Komisja
2009/C 189/10	Publikacja wniosku w sprawie zmian, zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	23

2009/C 189/11	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	29

2009/C 189/12	Zawiadomienie dla Abd Al-Rahmana Al-Faqiha dotyczące umieszczenia jego nazwiska w wykazie, o którym mowa w art. 2, 3 oraz 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami	33


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG