8.1.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 3/1

Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE

Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/C 3/01)

Data przyjęcia decyzji

11.11.2008

Numer pomocy

N 569/07

Państwo członkowskie

Hiszpania

Region

Galicia

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Subvenciones para el fomento de la innovación empresarial en el ámbito de la Comunidad Autónoma de Galicia

Podstawa prawna

Ley no 13/1986, de 14 de abril, de fomento y coordinación general de la investigación científica y técnica. Ley no 12/1993 del Parlamento de Galicia, de 6 de agosto, de fomento de la investigación y de desarollo tecnológico de Galicia. Orden del 26 de abril de 2007 por la que se establecen las bases para la concesión, en régimen de concurrencia competitiva, de las subvenciones correspondientes a los programas sectoriales de Investigación aplicada, PEME I+D, e I+D Suma del Plan Gallego de Investigación, Desarrollo e Innovación Tecnológica (INCITE)

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Badania i rozwój

Forma pomocy

Dotacje bezpośrednie

Budżet

Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 100 mln EUR

Intensywność pomocy

100 %

Czas trwania

Do 31.12.2010

Sektory gospodarki

Wszystkie sektory

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Xunta de Galicia

Consellería de Innovación e Industria

Direction de I+D+i

Rúa dos Feans, 7

Local C 15706

Santiago de Compostela

Galicia

ESPAÑA

Inne informacje

—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji	9.12.2008
Numer pomocy	N 557/08
Państwo członkowskie	Austria
Region	—
Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)	Banks and Insurance companies
Podstawa prawna	Interbankmarktstärkungsgesetz, Finanzmarktstabilisierungsgesetz
Rodzaj środka pomocy	Program pomocy
Cel pomocy	Pomoc na zaradzenie poważnym zaburzeniom gospodarki, ratowanie przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji
Forma pomocy	Gwarancja, Inne formy pozyskiwania kapitału
Budżet	Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 90 000 mln EUR
Intensywność pomocy	—
Czas trwania	27.10.2008-27.4.2009
Sektory gospodarki	Pośrednictwo finansowe
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Republic of Austria
Inne informacje	—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

8.1.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 3/4

Kursy walutowe euro (1)

7 stycznia 2009 r.

(2009/C 3/03)

1 euro=

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3595
JPY	Jen	126,77
DKK	Korona duńska	7,4522
GBP	Funt szterling	0,90430
SEK	Korona szwedzka	10,5763
CHF	Frank szwajcarski	1,5006
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	9,3915
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	26,117
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	266,14
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7069
PLN	Złoty polski	3,9747
RON	Lej rumuński	4,0995
TRY	Lir turecki	2,0672
AUD	Dolar australijski	1,8831
CAD	Dolar kanadyjski	1,6061
HKD	Dolar hong kong	10,5398
NZD	Dolar nowozelandzki	2,2717
SGD	Dolar singapurski	1,9990
KRW	Won	1 780,13
ZAR	Rand	12,7150
CNY	Juan renminbi	9,2908
HRK	Kuna chorwacka	7,3019
IDR	Rupia indonezyjska	14 750,58
MYR	Ringgit malezyjski	4,7589
PHP	Peso filipińskie	63,150
RUB	Rubel rosyjski	39,9068
THB	Bat tajlandzki	47,351
BRL	Real	2,9977
MXN	Peso meksykańskie	18,2717
INR	Rupia indyjska	66,3640

(1)

Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

8.1.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 3/5

Aktualizacja wykazu dokumentów pobytowych, o których mowa w art. 2 ust. 15 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. C 247 z 13.10.2006, s. 1, Dz.U. C 153 z 6.7.2007, s. 5, Dz.U. C 192 z 18.8.2007, s. 11, Dz.U. C 271 z 14.11.2007, s. 14, Dz.U. C 57 z 1.3.2008, s. 31, Dz.U. C 134 z 31.5.2008, s. 14)

(2009/C 3/04)

Publikacja wykazu dokumentów pobytowych, o których mowa w art. 2 ust. 15 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen), opiera się na informacjach przekazanych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 34 kodeksu granicznego Schengen.

Oprócz publikacji w Dzienniku Urzędowym, aktualizowane co miesiąc informacje dostępne są na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości, Wolności i Bezpieczeństwa.

NIEMCY

Zmiana informacji opublikowanych w Dz.U. C 247 z 13.10.2006

sekcja I. „Ogólne” otrzymuje następujące brzmienie:

„—	Aufenthaltserlaubnis (Dokument pobytowy)

—	Niederlassungserlaubnis (Zezwolenie na osiedlenie)

—	Erlaubnis zum Daueraufenthalt-EG (Zezwolenie na pobyt stały — UE)

—	Aufenthaltskarte für Familienangehörige eines Unionsbürgers oder eines Staatsangehörigen eines EWR-Staates (Karta pobytu dla członków rodziny obywatela UE lub obywatela państwa członkowskiego EOG)

Eine vor dem 28. August 2007 ausgestellte »Aufenthaltserlaubnis — EU für Familienangehörige von Staatsangehörigen eines Mitgliedstaates der Europäischen Union oder eines EWR-Staates, die nicht Staatsangehörige eines Mitgliedstaates der EU oder des EWR sind«, gilt gemäß § 15 des Gesetzes über die allgemeine Freizügigkeit von Unionsbürgern als Aufenthaltskarte fort

(Zgodnie z § 15 ustawy o swobodzie przepływu obywateli UE »Aufenthaltserlaubnis — EU für Familienangehörige von Staatsangehörigen eines Mitgliedstaates der Europäischen Union oder eines EWR-Staates, die nicht Staatsangehörige eines Mitgliedstaates der EU oder des EWR sind (dokument pobytowy dla członków rodziny obywateli państw członkowskich UE lub EOG, którzy sami nie są obywatelami państw członkowskich UE lub EOG)« wydany przed 28 sierpnia 2007 r. zachowuje ważność jako karta pobytu)

—

Fiktionsbescheinigung

(tymczasowe zezwolenie), w którym na stronie 3 zaznaczone jest trzecie pole: »der Aufenthaltstitel als fortbestehend« (»dokument pobytowy zachowuje ważność«) (§ paragraf 81 ust. 4 AufenthG — niemieckiej ustawy o pobycie cudzoziemców). Wjazd jest możliwy tylko za okazaniem wygasłego dokumentu pobytowego lub wizy. Zaznaczone pole pierwsze lub drugie nie umożliwiają w sposób jednoznaczny wjazdu bez wizy.

—	Aufenthaltserlaubnis für Staatsangehörige der Schweizerischen Eidgenossenschaft und ihre Familienangehörigen, die nicht Staatsangehörige der Schweizerischen Eidgenossenschaft sind (Dokument pobytowy dla obywateli Szwajcarii oraz członków ich rodzin, którzy nie są obywatelami Szwajcarii)

Następujące dokumenty wydane przed 1 stycznia 2005 r. również uprawniają posiadaczy do wjazdu bez wizy:

—	Aufenthaltserlaubnis für Angehörige eines Mitgliedstaates der EWG (Dokument pobytowy dla obywateli państw członkowskich WE)

—	Aufenthaltsberechtigung für die Bundesrepublik Deutschland (Dokument pobytowy zezwalający na pobyt bezterminowy w Republice Federalnej Niemiec)

—	Aufenthaltsbewilligung für die Bundesrepublik Deutschland (Zezwolenie na pobyt w Republice Federalnej Niemiec w określonym celu)

—	Aufenthaltsbefugnis für die Bundesrepublik Deutschland (Dokument pobytowy zezwalający na pobyt w Republice Federalnej Niemiec przyznawany w sytuacjach wyjątkowych)

Dokumenty te zastępują wizę, upoważniając do wjazdu bez wizy tylko wówczas, jeżeli umieszczone zostały w paszporcie lub wydane oddzielnie w połączeniu z paszportem, natomiast nie zastępują wizy, jeżeli wydane zostały jako dokument wewnętrzny zastępujący dokument tożsamości.

»Aussetzung der Abschiebung (Duldung)« (dokument dotyczący odroczenia deportacji) oraz »Aufenthaltsgestattung für Asylbewerber« (tymczasowe zezwolenie na pobyt dla osób ubiegających się o azyl) również nie uprawniają do wjazdu bez wizy.”

HISZPANIA

Nowy wykaz zastępujący wykaz opublikowany w Dz.U. C 247 z 13.10.2006

—	Autorización de Regreso (Zezwolenie na powrót)

—	Modelo uniforme de permiso de residencia conforme al Reglamento CE 1030/02 del Consejo de 13 de Junio de 2002 (Jednolity wzór dokumentów pobytowych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r.)

—	Tarjeta de extranjeros „régimen comunitario”. (Dokument dla cudzoziemców zgodny z systemem wspólnotowym)

—	Tarjeta de extranjeros „estudiante”. (Legitymacja studencka dla cudzoziemców)

—	Lista de personas que participan en un viaje escolar dentro de la Unión Europea (Lista uczestników wycieczki szkolnej na terenie Unii Europejskiej)

Posiadaczom następujących kart akredytacyjnych wydanych przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych zezwala się na wjazd bez wizy:

—	Dowód tożsamości ambasadora (czerwony). Na okładce napis „Documento de Identidad Diplomático” (dyplomatyczny dokument tożsamości) z dopiskiem „Embajador/Ambassador” z lewej strony; wystawiany akredytowanym ambasadorom;

—

Legitymacja dyplomatyczna (czerwona)

Na okładce napis „Documento de Identidad Diplomático” (dyplomatyczny dokument tożsamości); wystawiany dla personelu posiadającego status dyplomatyczny, akredytowanego przy przedstawicielstwach dyplomatycznych. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F;

—	Karta konsularna (ciemnozielona) Na okładce napis „Documento de Identidad Consular” (konsularny dokument tożsamości); wystawiany zawodowym urzędnikom konsularnym akredytowanym w Hiszpanii. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F;

—	Karta pracownika konsulatu (jasnozielona) Na okładce napis „Tarjeta de Identidad Consular” (konsularny dowód tożsamości); wystawiany konsularnym urzędnikom administracyjnym akredytowanym w Hiszpanii. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F;

—

Dowód tożsamości członków personelu administracyjnego i technicznego akredytowanych przedstawicielstw dyplomatycznych (żółty)

Na okładce napis „Documento de Identidad Diplomático” (dyplomatyczny dokument tożsamości); wystawiany urzędnikom administracyjnym w akredytowanych przedstawicielstwach dyplomatycznych. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F;

—

Dowód tożsamości członka personelu dyplomatycznego, administracyjnego i technicznego organizacji międzynarodowej i biura Unii Europejskiej (niebieski)

Na okładce napis „Documento de Identidad Diplomático” (dyplomatyczny dokument tożsamości); wydawany członkom personelu administracyjnego i technicznego akredytowanego przy organizacji międzynarodowej lub biurze Unii Europejskiej. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F;

—

Dowód tożsamości wydawany domowej służbie misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych, organizacji międzynarodowych i biur Unii Europejskiej oraz prywatnej służbie domowej akredytowanych urzędników dyplomatycznych i konsularnych (szary)

Na okładce napis„Documento de Identidad Diplomático” (dyplomatyczny dokument tożsamości); wydawany domowej służbie misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych, organizacji międzynarodowych i biur Unii Europejskiej oraz prywatnej służbie domowej akredytowanych urzędników dyplomatycznych i konsularnych. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F;

—	Dowód tożsamości wydawany rodzicom członków akredytowanego personelu i ich dzieciom w wieku od 18 do 23 lat (beżowy); Na okładce napis „Tarjeta de Identidad” (dowód tożsamości) wydawany rodzicom członków akredytowanego personelu i ich dzieciom w wieku od 18 do 23 lat.

WĘGRY

Nowy wykaz zastępujący wykaz opublikowany w Dz.U. C 247 z 13.10.2006

Zezwolenia na pobyt

Bevándoroltak és letelepedettek részére kiadott tartózkodási engedély, matrica nemzeti útlevélben elhelyezve

(Dokument pobytowy dla posiadaczy zezwolenia na imigrację lub osiedlenie się, naklejka w paszporcie krajowym; wydawany zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r.

Data wydania: od dnia 1 lipca 2007 r.

W rubryce MEGJEGYZÉSEK (uwagi) w przypadku następujących rodzajów dokumentów pobytowych:

a)	„bevándorlási engedély” — w przypadku zezwolenia imigracyjnego;

b)	„letelepedési engedély” — w przypadku zezwolenia na osiedlenie się;

c)	„ideiglenes letelepedési engedély” — w przypadku dokumentu pobytowego zezwalającego na pobyt czasowy;

d)	„nemzeti letelepedési engedély” — w przypadku krajowego zezwolenia na osiedlenie się;

e)	„huzamos tartózkodási engedéllyel rendelkező- EK” — w przypadku zezwolenia na osiedlenie na terytorium WE)

Tartózkodási engedély

(Dokument pobytowy — w formie karty wraz z paszportem krajowym; wydawany zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r.)

Tartózkodási engedély

(Dokument pobytowy — w formie naklejki umieszczonej w paszporcie krajowym; wydawany zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r.)

Letelepedési engedély

(Dokument pobytowy zezwalający na pobyt stały, wraz z paszportem krajowym, w którym umieszczono wpis o zezwoleniu na pobyt stały

Typ: karta laminowana

Data wydania: w latach 2002–2004

Okres ważności: do 5 lat od daty wydania, jednak nie dłużej niż do 2009 r.)

Tartózkodási engedély az Európai Gazdasági Térség Állampolgárai (EGT) és családtagjai számára

(Dokument pobytowy dla obywateli państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz członków ich rodzin

Typ: karta laminowana, dwustronny dokument papierowy w formacie ID-2 (105 × 75 mm), laminowany na gorąco.

Wydany: od 2004 r.

Okres ważności: do 5 lat, jednak nie dłużej niż do 29 czerwca 2012 r.)

Állandó tartózkodási kártya

(Karta stałego pobytu wraz z paszportem krajowym

Data wejścia w życie: 1 lipca 2007 r. na podstawie ustawy I z 2007 r. o wjeździe osób posiadających prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu.

W przypadku dokumentu wydanego obywatelom państw członkowskich EOG oraz członkom ich rodzin posiadającym prawo stałego pobytu, ważna wraz z krajowym dowodem tożsamości lub paszportem.

W przypadku obywateli krajów trzecich — ważna wyłącznie wraz z paszportem krajowym)

Tartózkodási kártya EGT állampolgár családtagja részére

(Karta pobytu dla członków rodzin obywateli państw członkowskich EOG

Data wejścia w życie: 1 lipca 2007 r. na podstawie ustawy I z 2007 r. o wjeździe osób posiadających prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu; okres ważności: maksymalnie 5 lat. Dwustronny dokument papierowy w formacie ID-2, laminowany na gorąco.

W rubryce „EGYÉB MEGJEGYZÉSEK” (inne uwagi): „tartózkodási kártya EGT állampolgár családtagja részére” (Karta pobytu dla członków rodzin obywateli państw członkowskich EOG)

Tartózkodási kártya magyar állampolgár harmadik ország állampolgárságával rendelkező családtagja részére

(Karta pobytu dla obywatela państwa trzeciego będącego członkiem rodziny obywatela węgierskiego)

Typ: naklejka załączona do paszportu krajowego

Data wydania: od dnia 1 lipca 2007 r., w dalszym ciągu obowiązuje

Okres ważności: 5 lat od daty wydania

Naklejka „Tartózkodási engedély” („zezwolenie na pobyt”)

W rubryce „AZ ENGEDÉLY TÍPUSA” (typ zezwolenia): „Tartózkodási kártya” (karta pobytu)

W rubryce „MEGJEGYZÉSEK” (uwagi): „tartózkodási kártya magyar állampolgár családtagja részére” (Karta pobytu dla obywatela państwa trzeciego będącego członkiem rodziny obywatela węgierskiego)

Humanitárius tartózkodási engedély

(Dokument pobytowy zezwalający na pobyt z przyczyn humanitarnych

Typ: w formie karty wraz z paszportem krajowym; wydawany zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r.)

Uwaga

Dokument pobytowy zezwalający na pobyt z przyczyn humanitarnych wydawany osobom ubiegającym się o azyl (zgodnie z art. 29 ust. 1 lit. c) ustawy II z 2007 r.) lub osobom, którym wydano zakaz wjazdu lub pobytu (zgodnie z art. 25 konwencji wykonawczej do układu z Schengen) upoważnia posiadacza wyłącznie do pobytu na terytorium Węgier bez prawa do przemieszczania się po terytorium UE lub przekraczania granic zewnętrznych.

Inne dokumenty

A menedékes személyazonosságát és tartózkodási jogát igazoló dokumentum

(Dokument poświadczający tożsamość i prawo pobytu osób podlegających ochronie tymczasowej wraz z paszportem krajowym; wydawany zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r.)

Menekült, illetve oltalmazott személyek részére kiadott magyar személyazonosító igazolvány menekültek esetén a konvenciós úti okmánnyal, oltalmazottak esetén a magyar hatóságok által kiállított úti okmánnyal együtt

(Dowód tożsamości wydawany uchodźcom i osobom objętym ochroną uzupełniającą

W przypadku uchodźców ważny wraz z dokumentem podróży wystawionym zgodnie z konwencją genewską z 1951 r.

W przypadku osób objętych ochroną uzupełniającą ważny wraz z dokumentem podróży wystawionym osobom objętym ochroną uzupełniającą)

Diáklista

(Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej)

Igazolvány diplomáciai képviselők és családtagjaik részére

(Legitymacja specjalna dla dyplomatów i członków ich rodzin — legitymacja dyplomatyczna — wraz z wizą D wydaną przez MSZ, o ile to konieczne)

Igazolvány konzuli képviselet tagjai és családtagjaik részére

(Legitymacja specjalna dla pracowników urzędów konsularnych i członków ich rodzin — legitymacja konsularna — wraz z wizą D wydaną przez MSZ, o ile to konieczne)

Igazolvány képviselet igazgatási és műszaki személyzete és családtagjaik részére

(Legitymacja specjalna dla członków personelu administracyjnego i technicznego misji dyplomatycznych oraz członków ich rodzin — wraz z wizą D wydaną przez MSZ, o ile to konieczne)

Igazolvány képviselet kisegítő személyzete, háztartási alkalmazottak és családtagjaik részére

(Legitymacja specjalna dla członków personelu obsługi misji dyplomatycznych, prywatnej służby domowej oraz członków ich rodzin — wraz z wizą D wydaną przez MSZ, o ile to konieczne)

8.1.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 3/11

Informacje przekazane Komisji przez Konfederację Szwajcarską zgodnie z art. 37 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)

(2009/C 3/06)

I. Art. 4 ust. 3 — sankcje w wypadku niedozwolonego przekraczania granic zewnętrznych poza wyznaczonymi przejściami granicznymi i poza ustalonymi godzinami otwarcia

Zgodnie z art. 37 w związku z art. 4 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) Konfederacja Szwajcarska informuje, że cudzoziemiec, który wjeżdża na terytorium Szwajcarii lub opuszcza terytorium Szwajcarii nieprzechodząc przez wyznaczone przejście graniczne podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od roku lub karze pieniężnej (art. 115 ust. 1 lit. d) federalnej ustawy o cudzoziemcach, LEtr RS 142.20). W przypadku natychmiastowego odesłania lub wydalenia sąd może zaniechać pociągnięcia cudzoziemca do odpowiedzialności (art. 115 ust. 4, LEtr).

Artykuł 115 LEtr ma następujące brzmienie:

Nielegalny wjazd, wyjazd i pobyt oraz wykonywanie pracy zarobkowej bez zezwolenia

1) Podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od roku lub karze pieniężnej:

a)	kto narusza przepisy dotyczące wjazdu na terytorium Szwajcarii (art. 5);

b)	kto nielegalnie przebywa na terytorium Szwajcarii, w szczególności po wygaśnięciu okresu pobytu, który nie wymaga zezwolenia, lub wygaśnięciu zezwolenia na pobyt;

c)	kto wykonuje pracę zarobkową bez zezwolenia;

d)	kto wjeżdża na terytorium Szwajcarii lub opuszcza terytorium Szwajcarii nieprzechodząc przez wyznaczone przejście graniczne (art. 7).

2) Tej samej karze podlega, kto, po opuszczeniu terytorium Szwajcarii lub strefy tranzytu w szwajcarskim porcie lotniczym, wchodzi lub podjął działania zmierzające do wejścia na terytorium innego państwa z naruszeniem przepisów wjazdu w nim obowiązujących.

3) Kto działa przez zaniedbanie podlega karze grzywny.

4) W przypadku natychmiastowego odesłania lub wydalenia sąd może w stosunku do cudzoziemca, który wjechał lub wyjechał niezgodnie z prawem, zaniechać pociągnięcia go do odpowiedzialności, postawienia przed sądem lub nałożenia kary.

II. Art. 21 lit c) — możliwość ustanowienia przez państwo członkowskie przepisów o obowiązku posiadania lub posiadania przy sobie papierów i dokumentów

Zgodnie z art. 37 w związku z art. 21 lit c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) Konfederacja Szwajcarska informuje, że prawo szwajcarskie nie przewiduje w stosunku do cudzoziemców obowiązku posiadania lub posiadania przy sobie papierów i dokumentów.

III. Art. 21 lit d) — obowiązek zgłaszania przez obywateli państw trzecich swojej obecności na terytorium państwa członkowskiego

Zgodnie z art. 37 w związku z art. 21 lit c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) Konfederacja Szwajcarska informuje, że co do zasady cudzoziemcy mają obowiązek zgłaszania swojej obecności na terytorium szwajcarskim zgodnie z postanowieniami art. 10–17 Federalnej ustawy o cudzoziemcach z dnia 16 grudnia 2005 r. (LEtr RS 142.20). Z obowiązku tego wyłączeni są:

—	cudzoziemcy niewykonujący pracy zarobkowej i przebywający na terenie Szwajcarii przez okres krótszy niż 3 miesiące. Niemniej jednak zgodnie z art. 16 Letr osoby zapewniające takim cudzoziemcom mieszkanie za opłatą muszą ich zgłosić do odpowiednich organów kantonalnych;

—

cudzoziemcy będący świadczycielami usług transgranicznych oraz cudzoziemcy, którzy wykonują pracę zarobkową na terenie Szwajcarii na rzecz pracodawcy zagranicznego, pod warunkiem, że wykonują tę działalność przez mniej niż osiem dni w trakcie roku kalendarzowego (art. 14 Letr oraz art. 17 zarządzenia w sprawie wjazdu, pobytu i wykonywania pracy zarobkowej, OASA RS 142.201). Niemniej jednak w następujących sektorach istnieje obowiązek otrzymania zezwolenia i zgłoszenia się: sektor budowlany, inżynieria cywilna i wykończalnictwo, sektor restauracyjny, hotelarski, sprzątanie i czyszczenie obiektów przemysłowych oraz sprzątanie pomieszczeń mieszkalnych, sektor nadzoru i usług ochroniarskich, handlu obwoźnego oraz sektor usług seksualnych.

Przepisy krajowe związane z art. 21 lit d) kodeksu granicznego Schengen:

Federalna ustawa o cudzoziemcach (LEtr) z dnia 16 grudnia 2005 r.; RS 142.20

„ROZDZIAŁ 4

Zezwolenia i obowiązek zgłoszenia

Art. 10

Zezwolenie w przypadku pobytu bez wykonywania pracy zarobkowej

1) Cudzoziemiec niewykonujący pracy zarobkowej może przebywać na terytorium Szwajcarii bez konieczności uzyskania zezwolenia przez okres trzech miesięcy, chyba że wystawiono mu wizę na okres krótszy.

2) Cudzoziemiec niewykonujący pracy zarobkowej, który przewiduje pobyt dłuższy niż trzy miesiące, musi posiadać zezwolenie na pobyt. O zezwolenie należy wystąpić przed wjazdem na terytorium Szwajcarii u odpowiednich organów w miejscu planowanego pobytu. Stosuje się art. 17 ust. 2.

Art. 11

Zezwolenie w przypadku pobytu związanego z wykonywaniem pracy zarobkowej

1) Cudzoziemiec, który ma zamiar wykonywać na terenie Szwajcarii pracę zarobkową, niezależnie od długości pobytu ma obowiązek posiadania zezwolenia na pobyt. O zezwolenie należy wystąpić u odpowiednich organów w miejscu planowanego zatrudnienia lub wykonywania działalności.

2) Za pracę zarobkową uważa się zatrudnienie lub działalność na własny rachunek, które zazwyczaj przynoszą dochód, nawet jeśli w danym wypadku wykonywane są bez wynagrodzenia.

3) W przypadku zatrudnienia z wnioskiem o zezwolenie występuje pracodawca.

Art. 12

Obowiązek zgłoszenia wjazdu

1) Cudzoziemiec podlegający obowiązkowi zezwolenia na pobyt czasowy lub wykonywanie działalności musi zgłosić swój wjazd u odpowiednich organów w miejscu zamieszkania lub zatrudnienia w Szwajcarii przed końcem okresu, na który nie wymaga się wydania zezwolenia, lub przed początkiem wykonywania pracy zarobkowej.

2) Cudzoziemiec ma obowiązek zgłoszenia swojego przyjazdu u odpowiednich organów w nowym miejscu pobytu, jeśli zmieni miejsce zamieszkania na inny kanton lub gminę.

3) Terminy do zgłoszenia wjazdu ustala Rada Federalna.

Art. 13

Procedura wydawania zezwolenia i zgłoszenia wjazdu

1) W momencie wjazdu cudzoziemiec musi przedstawić ważny dokument tożsamości. Rada Federalna wskazuje na odstępstwa od tej zasady oraz określa uznawane dokumenty tożsamości.

2) Odpowiedni organ może wymagać przedstawienia zaświadczenia o niekaralności wystawionego przez państwo pochodzenia lub innych dokumentów koniecznych do przeprowadzenia procedury.

3) Cudzoziemiec może dokonać zgłoszenia wjazdu dopiero w momencie, kiedy posiada wszystkie dokumenty wymagane przez odpowiedni organ dokumenty w celu wydania zezwolenia.

Art. 14

Odstępstwa

Rada Federalna może przewidzieć łagodniejsze przepisy dotyczące obowiązku uzyskania zezwolenia i zgłoszenia wjazdu, w szczególności w celu ułatwienia świadczenia czasowych usług transgranicznych.

Art. 15

Obowiązek zgłoszenia wyjazdu

Cudzoziemiec będący w posiadaniu zezwolenia na pobyt ma obowiązek zgłoszenia odpowiednim organom w miejscu pobytu faktu swojego wyjazdu z terytorium Szwajcarii lub wyjazdu do innego kantonu lub do innej gminy.

Art. 16

Obowiązki wynajmującego

Kto wynajmuje cudzoziemcowi mieszkanie za opłatą musi to zgłosić odpowiednim organom kantonalnym.

Art. 17

Uregulowanie pobytu w oczekiwaniu na decyzję

1) Cudzoziemiec, który legalnie wjechał na terytorium Szwajcarii w celu pobytu czasowego, a który następnie składa wniosek o wydanie pozwolenia na pobyt stały, musi oczekiwać na decyzję zagranicą.

2) Odpowiednie organy kantonalne mogą zezwolić cudzoziemcowi na przebywanie na terytorium Szwajcarii podczas trwania procedury, jeśli cudzoziemiec w sposób oczywisty spełnia warunki przyjęcia.”

Zarządzenie w sprawie wjazdu, pobytu i wykonywania pracy zarobkowej (OASA) z dnia 24 października 2007 r. RS 142.201

„Art. 14

Transgraniczna praca zarobkowa nieprzekraczająca ośmiu dni

1) Cudzoziemiec świadczący usługi transgraniczne (art. 3) lub wykonujący pracę zarobkową na terytorium Szwajcarii na rzecz pracodawcy zagranicznego musi posiadać zezwolenie, jeśli zakres wykonywanej działalności przekracza osiem dni w trakcie roku kalendarzowego.

2) Jeśli działalność obejmuje okres dłuższy niż przewidywano, należy ten fakt zgłosić przed upływem terminu ośmiu dni. Po dokonaniu zgłoszenia można kontynuować wykonywanie działalności do momentu wydania zezwolenia pod warunkiem, że właściwy organ nie orzeknie inaczej.

3) Cudzoziemcy wykonujący pracę zarobkową w niżej wymienionych sektorach muszą posiadać zezwolenie niezależnie od długości pobytu:

a)	sektor budowlany, inżynieria cywilna i wykończalnictwo;

b)	sektor restauracyjny, hotelarski, sprzątanie i czyszczenie obiektów przemysłowych oraz sprzątanie pomieszczeń mieszkalnych;

c)	sektor nadzoru i usług ochroniarskich;

d)	handel obwoźny w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit a) oraz b) Federalnej ustawy z dnia 23 marca 2001 r. o handlu obwoźnym;

e)	sektor usług seksualnych.”

8.1.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 3/14

Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu desek do prasowania pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

(2009/C 3/07)

Komisja otrzymała wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”).

1. Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony przez Guangzhou Power Team Houseware Co. Ltd, Guangzhou („wnioskodawca”), eksportera z Chińskiej Republiki Ludowej.

Zakres wniosku ograniczony jest do badania dumpingu w odniesieniu do wnioskodawcy.

2. Produkt

Produktem objętym postępowaniem są deski do prasowania, wolno stojące lub nie, z blatem wyposażonym w odsysanie pary lub ogrzewanie lub nadmuch lub bez tych funkcji, w tym również rękawniki, a także podstawowe części tych desek, tj. nogi, blaty i podstawy do żelazka, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”), obecnie klasyfikowane w ramach kodów CN ex 3924 90 90, ex 4421 90 98, ex 7323 93 90, ex 7323 99 91, ex 7323 99 99, ex 8516 79 70 i ex 8516 90 00. Powyższe kody CN podane są jedynie w celach informacyjnych.

3. Obowiązujące środki

Obecnie obowiązujące środki mają postać ostatecznego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem Rady (WE) nr 452/2007 (2) na przywóz desek do prasowania pochodzących m.in. z Chińskiej Republiki Ludowej.

4. Podstawy dokonania przeglądu

Wniosek na mocy art. 11 ust. 3 opiera się na dowodach prima facie dostarczonych przez wnioskodawcę, wskazujących, iż okoliczności, na podstawie których nałożono środki, zmieniły się, a zmiany te mają charakter trwały.

Wnioskodawca przedstawił dowody prima facie świadczące o tym, iż utrzymywanie środka na dotychczasowym poziomie nie jest już konieczne w celu zrównoważenia dumpingu. W szczególności wnioskodawca dostarczył dowody prima facie świadczące o tym, że działa on obecnie w warunkach gospodarki rynkowej, czyli spełnia kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego. W związku z tym wnioskodawca utrzymuje, że wartość normalna dla niego powinna zostać ustalona zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego. Porównanie tej wartości normalnej z jego cenami eksportowymi w wywozie do Wspólnoty wskazuje, że margines dumpingu jest znacznie niższy niż obecny poziom środka antydumpingowego.

W związku z powyższym utrzymywanie środka na dotychczasowym poziomie, ustalonym na podstawie wcześniej określonego poziomu dumpingu, wydaje się nie być już konieczne do zrównoważenia dumpingu.

5. Procedura stwierdzenia dumpingu

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie częściowego przeglądu okresowego, Komisja niniejszym wszczyna przegląd zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

W toku dochodzenia zostanie ustalone, czy wymienione przedsiębiorstwo działa obecnie w warunkach gospodarki rynkowej, określonych w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, a także zostanie dokonana ocena potrzeby utrzymania, zniesienia lub zmiany dotychczasowych środków w odniesieniu do wnioskodawcy.

W przypadku ustalenia, że środki w odniesieniu do wnioskodawcy powinny zostać zniesione lub zmienione, konieczna może być zmiana stawki cła stosowanej obecnie do przywozu produktu objętego postępowaniem od przedsiębiorstw niewymienionych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 452/2007.

a) Kwestionariusze

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do wnioskodawcy oraz do władz kraju wywozu, którego dotyczy postępowanie. Wymienione informacje i dowody potwierdzające zgłaszane fakty powinny wpłynąć do Komisji w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (i) niniejszego zawiadomienia.

b) Gromadzenie informacji i przeprowadzanie przesłuchań

Wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia swoich opinii, a także informacji innych niż odpowiedzi udzielone na pytania zawarte w kwestionariuszu, oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. Wymienione informacje i dowody potwierdzające powinny wpłynąć do Komisji w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (i).

Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpiły one ze stosownym wnioskiem, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane. Wniosek o przesłuchanie należy złożyć w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (ii).

c) Traktowanie na zasadach rynkowych/traktowanie indywidualne

Jeżeli przedsiębiorstwo dostarczy wystarczające dowody na to, że prowadzi działalność w warunkach gospodarki rynkowej, tzn. spełnia kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, wartość normalna zostanie ustalona zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego. W tym celu należy przedłożyć właściwie uzasadniony wniosek w terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) niniejszego zawiadomienia. Komisja prześle formularz wniosku do przedsiębiorstwa oraz do władz Chińskiej Republiki Ludowej. Formularz ten może być również użyty przez wnioskodawcę do złożenia wniosku o indywidualne traktowanie, tzn. w celu stwierdzenia, iż spełnia on kryteria ustanowione w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

d) Wybór kraju o gospodarce rynkowej

W przypadku gdy przedsiębiorstwu nie zostanie przyznane traktowanie na zasadach rynkowych, jednak spełnia ono wymagania pozwalające na ustalenie dla niego indywidualnej stawki celnej zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, wówczas do celów ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej wykorzystany zostanie odpowiedni kraj o gospodarce rynkowej, zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego. Komisja przewiduje ponowne wykorzystanie w tym celu Turcji, jak miało to miejsce w dochodzeniu, w wyniku którego wprowadzono obowiązujące obecnie środki obejmujące przywóz produktu objętego postępowaniem z Chińskiej Republiki Ludowej. Zainteresowane strony wzywa się niniejszym do wypowiedzenia się na temat stosowności wyboru kraju w terminie określonym w pkt 6 lit. c) niniejszego zawiadomienia.

Ponadto, w przypadku przyznania przedsiębiorstwu statusu podmiotu traktowanego na zasadach rynkowych, Komisja może w razie potrzeby wykorzystać również ustalenia dotyczące wartości normalnej określonej w odpowiednim kraju o gospodarce rynkowej, np. w celu zastąpienia wszelkich niewiarygodnych elementów kosztów lub ceny w Chińskiej Republice Ludowej, niezbędnych do ustalenia wartości normalnej, w przypadku gdy brak jest wiarygodnych danych dotyczących Chińskiej Republiki Ludowej. Komisja przewiduje wykorzystanie Turcji również do tego celu.

6. Terminy

a) Terminy ogólne

(i) Dla stron zgłaszających się, udzielających odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przedkładających inne informacje

Wszystkie zainteresowane strony, jeżeli ich wnioski mają być uwzględnione w toku dochodzenia, muszą zgłosić się do Komisji, przedstawić swoje opinie i przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu lub wszelkie inne informacje w terminie 40 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż korzystanie z większości praw proceduralnych ustanowionych w rozporządzeniu podstawowym jest uwarunkowane zgłoszeniem się przez stronę w wyżej wymienionym terminie.

(ii) Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą również składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 40 dni.

b) Szczególny termin dotyczący składania wniosków o traktowanie na zasadach rynkowych lub traktowanie indywidualne

Właściwie uzasadniony wniosek przedsiębiorstwa o traktowanie na zasadach rynkowych lub o indywidualne traktowanie zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, o którym to wniosku mowa w pkt 5 lit. c) niniejszego zawiadomienia, musi wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

c) Szczególny termin dotyczący wyboru kraju o gospodarce rynkowej

Strony dochodzenia mogą przedstawić swoje uwagi na temat stosowności wyboru Turcji, którą, jak wskazano w pkt 5 lit. d) niniejszego zawiadomienia, uznaje się za kraj o gospodarce rynkowej do celów ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Uwagi muszą wpłynąć do Komisji w terminie 10 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

7. Oświadczenia pisemne, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że wskazano inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszelkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencję dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności należy oznakować „Limited” (3) oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „Do wglądu zainteresowanych stron”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate H

Office: N-105 4/92

B-1049 Brussels

Faks (32-2) 295 65 05

8. Brak współpracy

W przypadkach, w których jakakolwiek zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji lub nie dostarcza ich w określonych terminach, lub też znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń — potwierdzających lub zaprzeczających — na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te nie są brane pod uwagę, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i ustalenia opierają się na dostępnych faktach, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

9. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

10. Przetwarzanie danych osobowych

Należy zaznaczyć, że wszelkie dane osobowe zgromadzone w trakcie niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (4).

11. Rzecznik praw stron

Zwraca się również uwagę, że w przypadku napotkania przez zainteresowane strony problemów związanych z korzystaniem z prawa do obrony strony te mogą wystąpić o interwencję urzędnika DG ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Pośredniczy on w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji, zapewniając, w stosownych przypadkach, mediację w kwestiach proceduralnych związanych z ochroną interesów stron podczas postępowania, w szczególności w odniesieniu do spraw dotyczących dostępu do akt, poufności, przedłużenia terminów oraz rozpatrywania pisemnych lub ustnych oświadczeń lub uwag. Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych rzecznika praw stron w DG ds. Handlu (http://ec.europa.eu/trade).

(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, s. 1.

(2) Dz.U. L 109 z 26.4.2007, s. 12.

(3) Oznacza to, że dokument przeznaczony jest jedynie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe).

(4) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

8.1.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 3/17

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

(2009/C 3/08)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„RAVIOLE DU DAUPHINÉ”

NR WE: FR-PGI-0005-0583-28.12.2006

CHOG (X) CHNP ( )

1. Nazwa

„Raviole du Dauphiné”

2. Państwo członkowskie lub kraj trzeci

Francja

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 2.7. — Makarony

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

„Raviole du Dauphiné” to specjalność regionu w postaci małych wypukłych kwadracików z cienkiego ciasta z mąki z pszenicy zwyczajnej, faszerowanych serami twarogowymi, gotowanym serem prasowanym (Comté AOC lub Emmental français Est–Central CHOG) oraz pietruszką podsmażoną na maśle.

Proces produkcji składa się z etapów ugniatania ciasta, mieszania farszu i łączenia ciasta z farszem. Dwa listki ciasta („wierzchni” i „spodni”) wałkuje się bardzo cienko i skleja ze sobą, zamykając w środku wcześniej nałożony farsz. Cały proces zajmuje niewiele czasu, a po nim nadaje się pierożkom ravioles odpowiedni kształt za pomocą foremki do ciasta.

Specjał składa się z:

—	maksymalnie 55 % bardzo cienkiego ciasta (około 0,7 mm grubości) na bazie mąki z pszenicy zwyczajnej o niskiej zawartości popiołu (z zarodków ziarna pszenicy), wody, świeżych jaj i oleju roślinnego,

—	i farszu (minimum 45 %), w którego skład wchodzi: Comté AOP lub Emmental français Est–Central CHOG, ser twarogowy z krowiego mleka, pietruszka, świeże jaja, sól i masło.

„Raviole du Dauphiné” sprzedaje się w postaci świeżej (pakowane w atmosferze kontrolowanej lub nie) lub mrożonej.

Świeże „Raviole du Dauphiné” sprzedaje się w ponacinanych listkach składających się z 48 sztuk (6 × 8) (pakowane w atmosferze kontrolowanej lub nie), a mrożone — jako oddzielne kwadraciki.

Waga listka wynosi od 60 do 65 gramów, co oznacza, że każdy kwadracik waży od 1 do 1,5 grama.

Właściwości organoleptyczne „Raviole du Dauphiné” są następujące: ciasto jest cienkie i rozpływa się w ustach, a kremowy i miękki farsz charakteryzuje wyważony smak, w którym nie przeważa ani pietruszka, ani sery.

3.3. Surowce

„Raviole du Dauphiné” nie zawiera barwników, konserwantów ani żadnych substancji wiążących (teksturotwórczych), takich jak bułka tarta, skrobia, płatki ziemniaczane, i nie podlega obróbce termicznej poza ewentualnym mrożeniem.

Składniki ciasta:

Mąka

Mąka używana do produkcji ma następujące właściwości:

—	granulometria poniżej 200 mikronów,

—	zawartość popiołu w masie suchej mniejsza niż 0,50 (mąka ≤ typ 45),

—	wilgotność 13–16 %,

—	zawartość białka w masie suchej 9–12 %,

—	bez dodatków chemicznych.

Świeże jaja

Inne składniki

—	oleje roślinne (z wyjątkiem margaryny i oleju arachidowego),

—

woda,

—	sól (niekoniecznie).

Składniki farszu:

Ser twarogowy z krowiego mleka, odciśnięty i pasteryzowany

—	minimalna zawartość tłuszczu w masie suchej na poziomie 30 % (lub w masie całkowitej: minimum 8,5 %)

—	musi stanowić co najmniej 30 % farszu.

Gotowany ser prasowany

Do farszu można dodawać wyłącznie następujące rodzaje gotowanego sera prasowanego (ze względu na tradycję i walory smakowe):

Comté AOP lub Emmental français Est-Central CHOG.

Musi stanowić co najmniej 40 % farszu.

Pietruszka

Można używać pietruszki w dwóch postaciach, świeżej lub mrożonej, w takich ilościach, żeby stanowiła co najmniej 4 % farszu. Pietruszka liofilizowana jest niedozwolona. Jest podsmażona na maśle.

Inne składniki

—	świeże jaja,

—	świeże masło,

—	sól spożywcza,

—	dozwolone przyprawy: pieprz (pieprz, który nie został poddany żadnemu procesowi jonizacji).

Świeże jaja i świeży ser pochodzą z obszaru geograficznego, na którym produkuje się „Raviole du Dauphiné” lub z następujących departamentów, które z nim graniczą: Drôme, Isère, Ardèche, Loire, Rhône, Ain, Savoie, ponieważ:

—

używanie świeżych surowców (świeżych jaj, serów twarogowych) wiąże się z koniecznością regularnych, a nawet codziennych, dostaw, a zatem z koniecznością korzystania z usług lokalnego dostawcy; produktu końcowego nie poddaje się obróbce termicznej poza ewentualnym mrożeniem, a składniki są mieszane w niezmienionej postaci (jaja, sery); dlatego tak ważna jest dostępność świeżych produktów i możliwość precyzyjnego monitorowania dostawców,

—	taka odległość ułatwia kontrolowanie dostawców, a to ważne, gdyż świeżość i jakość surowców musi być bez zarzutu,

—

od samego początku do produkcji „Raviole du Dauphiné” korzystano z lokalnych zasobów. Od zawsze przetwórcy nieustająco skłaniali się ku krótkim kanałom zaopatrzenia, czyli ku lokalnym dostawcom, którzy spełniają wymogi przetwórców pod względem jakości produktów i umiejętności szybkiego reagowania, trzeba zwrócić uwagę, że są to często od wielu lat ci sami producenci serów twarogowych lub świeżych jaj

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

Nie dotyczy.

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

—	przygotowanie ciasta,

—	przygotowanie farszu,

—	połączenie ciasta z farszem,

—	ewentualnie mrożenie,

—	pakowanie.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

Pakowanie (w opakowania papierowe, kartonowe albo na tacki owijane folią spożywczą) musi obowiązkowo odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym, ponieważ przetransportowanie produktu tak delikatnego jak pierożki ravioles bez uprzedniego zapakowania wydaje się niemożliwe, a także z powodu zachowania walorów smakowych produktu.

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

—	nazwa produktu: „Raviole du Dauphiné”,

—	logo CHOG.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Produkt „Raviole du Dauphiné” jest wytwarzany na bardzo ograniczonym obszarze:

—

Drôme: w gminach Alixan, Barbières, La Baume d'Hostun, Beauregard-Baret, Bésayes, Bourg de Péage, Bouvante, Le Chalon, Charpey, Chateauneuf-sur-isère, Châtillon-Saint-Jean, Chatuzange-le-Goubet, Clérieux, Crépol, Echevis, Eymeux, Génissieux, Geyssans, Hostun, Jaillans, Léoncel, Marches, Miribel, Montmiral, La Motte-Fanjas, Mours-Saint-Eusèbe, Oriol-en-Royans, Parnans, Peyrins, Rochechinard, Rochefort-Samson, Romans-sur-Isère, Saint-Bardoux, Saint-Bonnet-de-Valclérieux, Sainte-Eulalie-en-Royans, Saint-Jean-en-Royans, Saint-Laurent-d'Onay, Saint-Laurent-en-Royans, Saint-Martin-le-Colonel, Saint-Michel-sur-Savasse, Saint-Nazaire-en-Royans, Saint-Paul-lès-Romans, Saint-Thomas-en-Royans, Triors, Saint-Vincent-la-Commanderie.

—

Isère: w gminach Auberives-en-Royans, Beaulieu, Beauvoir-en-Royans, Bessins, Châtelus, Chatte, Chevrières, Choranche, Dionay, Izeron, Montagne, Murinais, Pont-en-Royans, Presles, Rencurel, Saint-André-en-Royans, Saint-Antoine-l'Abbaye, Saint-Appolinard, Saint-Bonnet-de-Chavagne, Saint-Hilaire-du-Rosier, Saint-Just-de-Claix, Saint-Lattier, Saint-Pierre-de-Chérennes, Saint-Marcellin, Saint-Romans, Saint-Sauveur, Saint-Vérand, La Sône, Têche.

5. Związek z obszarem geograficznym

5.1. Specyfika obszaru geograficznego

Wyznaczenie obszaru geograficznego ma ścisły związek z historią produktu. W regionach alpejskich Dolnego Delfinatu rosła tylko pszenica zwyczajna; liczne stada owiec, kóz i kilka stad bydła dawały mleko, a zatem ser, i zapewniały mięso będące rarytasem zarezerwowanym dla zamożnych mieszkańców miast. Chłopi przynosili pszenicę do lokalnego młynarza, który rozliczał się w mące z piekarzem. Ten z kolei dostarczał im chleb i mąkę z pszenicy zwyczajnej. Poza solą nie kupowano nic, wymieniano się pszenicą i spożywano rośliny korzeniowe oraz warzywa, które stanowiły podstawowe pożywienie.

Początki pierożków raviole sięgają czasów starożytnych, kiedy to składały się z warzyw korzeniowych. Potem jego składniki zmieniały się wraz z upływem czasu w zależności od surowców dostępnych w regionie Delfinatu, żeby ostatecznie zasłynąć w znanej dzisiaj postaci — jako połączenie ciasta z mąki z pszenicy zwyczajnej z farszem zawierającym Comté AOP lub Emmental français Est–Central, ser twarogowy i pietruszkę.

Jako że pierożki raviole nie zawierają mięsa, najpierw było to danie postne, a dopiero potem stało się daniem podawanym przy świątecznych okazjach. Produkcja pierożków rozwinęła się głównie na początku XX wieku, kiedy kobiety nazywane „ravioleuses” chodziły od gospodarstwa do gospodarstwa, gdzie szykowały pierożki w wigilię świąt.

W 1873 r. pewna „ravioleuse”, pani Maury, osiadła w Romans (które nadal jest głównym ośrodkiem produkcji „Raviole du Dauphiné”), gdzie zajęła się prowadzeniem restauracji na placu przed merostwem. Jako pierwsza zaczęła produkować pierożki raviole, które można było degustować na miejscu. Bardzo szybko inne „ravioleuses” poszły w jej ślady, między innymi pani Fayet.

Pierwsza wojna światowa sprawiła, że spożycie pierożków raviole znacznie zmalało, więc „raviouleuses” zaczęły stopniowo znikać.

W 1930 r. zostało zaledwie kilka restauracji, które serwowały pierożki ravioles, w tym także ta należąca do Emila Trucheta, który nauczył się robić pierożki dzięki pomocy pani Fayet.

Emile Truchet stworzył maszynę, która miała zmodernizować produkcję pierożków ravioles. W 1953 r. pan Truchet zaczął sprzedawać pierożki na targu w Romans sur Isère. Pierożki cieszyły się ogromnym powodzeniem, a ich pozycja umacniała się jeszcze bardziej przez kolejne lata.

Dzięki pierwszej maszynie do produkcji ravioles produkt szybko zyskiwał coraz większą popularność a jego produkcja znacznie się zwiększyła.

Zakłady produkujące „Raviole du Dauphiné” nadal znajdują się na obszarze, z którego produkt się wywodzi, czyli w okolicach Romans i Royannais.

5.2. Specyfika produktu

Specyfika „Raviole du Dauphiné” opiera się zarówno na jego wyjątkowych właściwościach, jak i na praktycznej wiedzy na temat produkcji i renomie produktu.

Wyjątkowe właściwości produktu mają związek z wyborem surowców i lokalną znajomością tajników produkcji.

Pierożki ravioles to produkt składający się z naturalnych składników najlepszej jakości, który nie zawiera barwników, konserwantów ani substancji wiążących (teksturotwórczych). Ravioles wyróżnia to, że dzięki cienkiemu ciastu na bazie pszenicy zwyczajnej wystarczy gotować je przez minutę we wrzącej wodzie.

Ravioles niesłusznie porównuje się ze świeżym ciastem makaronowym, tymczasem różnią się od niego pod wieloma względami, które świadczą o ich specyfice.

—	Ciasto na bazie mąki z pszenicy zwyczajnej

Jedynym składnikiem zbożowym świeżych ciast makaronowych jest mąka z pszenicy durum (dekret nr 55-1175 z dnia 31 sierpnia 1955 r. dotyczący ciast spożywczych). Ciasto na pierożki ravioles wytwarza się z mąki z pszenicy zwyczajnej otrzymywanej z zarodków ziarna pszenicy. Mąka ta o wyjątkowo niskiej zawartości popiołu nadaje ciastu biały kolor, równie charakterystyczny jak jego wyrazisty i delikatny smak.

—

Delikatność ciasta: mąka z pszenicy zwyczajnej, używana jako składnik ciasta, umożliwia jego rozwałkowanie na bardzo cienki placek i ograniczenie liczby miejsc sklejenia ciasta. Ta wyjątkowa właściwość sprawia, że ravioles bardzo szybko się gotuje (1 minutę) i jak żadne inne ciasto rozpływa się w ustach. Zazwyczaj grubość świeżych ciast makaronowych wynosi 0,9–1,1 mm.

—	Kremowy i miękki farsz na bazie Comté AOC lub Emmental français Est–Central CHOG, sera twarogowego i pietruszki.

—	Świeże produkty: pierożki ravioles nie są poddawane żadnej obróbce termicznej, poza ewentualnym mrożeniem, która mogłyby wpłynąć na ich właściwości organoleptyczne. Z kolei świeże ciasta makaronowe w większości wypadków są pasteryzowane, a nawet dwukrotnie pasteryzowane.

Obecnie wykorzystywany przepis jest zgodny z przepisem tradycyjnym używanym przez „ravioleuses” jeszcze przed stworzeniem maszyny do ravioles, która pozwoliła zwiększyć produkcję i rozpowszechnić ten wyjątkowy produkt.

„Raviole du Dauphiné” mają potwierdzoną renomę:

Słowo „raviole” pochodzi od słowa „rissole” (pasztecik). Paszteciki miały okrągły kształt, były faszerowane siekanym mięsem i smażone. Jednak podczas Wielkiego Postu mięso zastępowano roślinami korzeniowymi („rave”) i tak powstało słowo „raviole”.

Dokładne pochodzenie ravioles nie jest znane, ale badania potwierdzają, że sięga zamierzchłych czasów. Według badań przeprowadzonych przez Frédérica Godefroya słowo „raviole” pojawia się w tekście z 1228 r.

Ponadto Godefroy dzięki swoim badaniom („Dictionnaire de l'ancienne langue française […]”, 1891 r.) ustalił, że istnieje związek między pierożkami ravioles a religią, na co wskazuje następującą definicja: „ravioles to kawałek ciasta zawierający farsz z siekanego mięsa, a w okresie Wielkiego Postu farsz z siekanych warzyw korzeniowych”.

Stopniowo ravioles zaczęły pojawiać się zarówno na świętach świeckich, jak i na religijnych. Pierożki były podawane na przystawkę, ale także po daniach z warzyw i drobiu (najczęściej z gotowanej kury); gotowano je w wodzie, w której wcześniej gotowano warzywa i drób.

Po wynalezieniu maszyny do ravioles, która stopniowo wyparła „ravioleuses”, produkcja znacznie się zwiększyła, ale tradycyjny przepis na bazie sera pozostał niezmieniony.

Cienkie ciasto i farsz na bazie sera zapewniają niezwykłe i niepowtarzalne właściwości pierożków ravioles, dzięki którym produkt ten przypadł do gustu licznym szefom kuchni, którzy uznali je za „rozkosz dla podniebienia, cud smaku”.

Dlatego też „Raviole du Dauphiné” można odnaleźć wśród całej masy lokalnych przepisów, między innymi na ravioles zapiekane, ravioles smażone z dodatkiem sałaty, ravioles ze śmietaną, ze smardzami, z rakami itp.

Aż do 1975 r. „Raviole du Dauphiné” wytwarzali drobni producenci i „ravioleuses”, dlatego też produkcja nie przekraczała 100 ton rocznie. Kanały dystrybucji tworzyli zatem głównie sprzedawcy garmażeryjni, restauracje i małe sklepy. Od początku lat 90. rynek „Raviole du Dauphiné” powiększył się o sklepy wielkopowierzchniowe, dzięki czemu produkcja zwiększyła się do 1 000 ton rocznie. Z kolei w 1997 r. roczna produkcja „Raviole du Dauphiné” przekroczyła 2 500 ton. Wzrost sprzedaży od tego czasu był tak dynamiczny jak nigdy, jako że sprzedaż przekroczyła 5 000 ton w 2007 r. (5 103 tony, jeśli wziąć pod uwagę wszystkich producentów, czyli 5 zakładów produkcyjnych).

5.3. Związek przyczynowy pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w wypadku CHNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w wypadku CHOG)

„Raviole du Dauphiné” to produkt regionalny o wieloletniej tradycji, który słynie z tego, że jest produkowany w regionie Delfinatu (pierwsza wzmianka o ravioles pochodzi z tekstu z 1228 r.).

Różne potrawy produkowane we wsiach na terenie Delfinatu były przygotowywane wyłącznie z produktów regionalnych i stąd obecność w ravioles serów zamiast mięsa, które dodawano do innych ciast makaronowych. Podobnie używanie mąki z pszenicy zwyczajnej wynika z możliwości lokalnego rolnictwa, bo klasyczne ciasta makaronowe wytwarza się z pszenicy durum.

Rodziny odbierały swoją mąkę od piekarza i przygotowywały z niej wyłącznie na świąteczne dni: ravioles, crouzets, matafans i besiantes. Ravioles należały do lokalnych produktów, które przygotowywano na użytek rodziny na święta i które ulegały różnym modyfikacjom.

Ravioles to przede wszystkim wytwór kultury i tradycyjnych umiejętności regionu Delfinatu („ravioleuses”).

W XIX wieku przepis na „Raviole du Dauphiné” przestał ulegać zmianom, a wynalezienie maszyny do ravioles umożliwiło zwiększenie produkcji i rozpowszechnienie tego produktu.

Wybieranie odpowiednich surowców i stosowanie tradycyjnego przepisu pozwala zachować właściwości „Raviole du Dauphiné”, na które składają się: bardzo cienkie ciasto, które bardzo szybko się gotuje i które fantastycznie rozpływa się w ustach, oraz kremowy i aromatyczny farsz.

„Raviole du Dauphiné” uznaje się za część dziedzictwa kulinarnego Delfinatu. Decyzją Sądu Apelacyjnego (Cour d'Appel) w Grenoble z dnia 14 lutego 1989 r.„Raviole du Dauphiné” zostały uznane za chronioną nazwę pochodzenia z uwagi na specyfikę produktu, przepis i obszar geograficzny produkcji. Na podstawie ekspertyzy sąd uznał, że wyjątkowy skład i proces wytwórczy czynią z „Raviole du Dauphiné” niepowtarzalny produkt charakterystyczny dla tego regionu.

Ponadto „Raviole du Dauphiné” wymienia się w Inventaire du patrimoine culinaire de la France (Spisie dziedzictwa kulinarnego Francji) opracowanym w 1995 r.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

http://agriculture.gouv.fr/IMG/pdf/cdc_igp_raviole_dauph.pdf

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 3

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 52 8 stycznia 2009

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2009/C 003/01	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE — Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu ( 1 )	1

2009/C 003/02	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE — Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu	3

	IV Zawiadomienia
	ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2009/C 003/03	Kursy walutowe euro	4

	ZAWIADOMIENIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2009/C 003/04	Aktualizacja wykazu dokumentów pobytowych, o których mowa w art. 2 ust. 15 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. C 247 z 13.10.2006, s. 1, Dz.U. C 153 z 6.7.2007, s. 5, Dz.U. C 192 z 18.8.2007, s. 11, Dz.U. C 271 z 14.11.2007, s. 14, Dz.U. C 57 z 1.3.2008, s. 31, Dz.U. C 134 z 31.5.2008, s. 14)	5

2009/C 003/05	Aktualizacja wykazu przejść granicznych zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. C 316 z 28.12.2007, s. 1, Dz.U. C 134 z 31.5.2008, s. 16, Dz.U. C 177 z 12.7.2008, s. 9, Dz.U C 200 z 6.8.2008, s. 10)	10

2009/C 003/06	Informacje przekazane Komisji przez Konfederację Szwajcarską zgodnie z art. 37 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)	11

	Sprostowania
2009/C 003/09	Sprostowanie do wezwania do wyrażenia zainteresowania członkostwem w panelach naukowych Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (Parma, Włochy) (Dz.U. C 268 z 23.10.2008)	23

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja
2009/C 003/07	Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu desek do prasowania pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej	14

	INNE AKTY
	Komisja
2009/C 003/08	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	17


2009/C 003/10	Nota do czytelnika(patrz: wewnętrzna tylna strona okładki)	s3