5.12.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 310/1

Opinia Europejskiego Inspektora Ochrony Danychw sprawie inicjatywy Królestwa Belgii, Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej i Królestwa Szwecji mającej na celu przyjęcie decyzji Rady w sprawie wzmocnienia Eurojustu i zmiany decyzji 2002/187/WSiSW

(2008/C 310/01)

EUROPEJSKI INSPEKTOR OCHRONY DANYCH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 286,

uwzględniając Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 8,

uwzględniając dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych, w szczególności jego art. 41,

WYDAJE NASTĘPUJĄCĄ OPINIĘ:

I. UWAGI WSTĘPNE

1.	W dniu 27 lutego 2008 r. W Dzienniku Urzędowym opublikowano inicjatywy 14 państw członkowskich mającą na celu przyjęcie decyzji Rady w sprawie wzmocnienia Eurojustu i zmiany decyzji 2002/187/WSiSW (1).

EIOD nie był proszony o zaopiniowanie tej inicjatywy. Z tego względu wydaje on niniejszą opinię z własnej inicjatywy, podobnie, jak miało to miejsce w przypadku inicjatywy dotyczącej decyzji Rady w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (konwencja z Prüm) oraz inicjatywy dotyczącej decyzji Rady w sprawie wdrożenia wymienionej decyzji Rady (2). Zdaniem EIOD niniejsza opinia powinna zostać wymieniona w preambule do decyzji Rady, analogicznie do innych jego opinii wymienionych w niektórych aktach prawnych przyjętych na podstawie wniosku Komisji.

Mimo że państwo członkowskie lub grupa państw członkowskich występujących z inicjatywą w sprawie środka prawnego na mocy tytułu VI Traktatu UE nie ma prawnego obowiązku występować do EIOD o opinię, również obowiązujące przepisy nie wykluczają takiego wystąpienia o opinię. EIOD wyraża ubolewanie, że państwa członkowskie nie zwróciły się do niego o opinię w przedmiotowej sprawie, ponieważ inicjatywa w szerokim zakresie dotyczy warunków przetwarzania danych osobowych.

EIOD wyraża również ubolewanie z powodu braku oceny skutków regulacji, która powinna towarzyszyć inicjatywie (3). Jest to niezbędny element poprawiający przejrzystość, a w szerszej perspektywie — jakość procesu legislacyjnego. Dla obywateli Unii Europejskiej nie jest zrozumiałe, dlaczego element ten jest normalną częścią procesu legislacyjnego, w sytuacji gdy Komisja przedstawia wnioski, a w przypadku inicjatywy ze strony państw członkowskich — już nie.

W obecnym przypadku dodatkowe dokumenty mogłyby uzasadnić, dlaczego zmiana decyzji 2002/187/WSiSW ma tak pilny charakter. W tym kontekście trzeba podkreślić, że inicjatywę podjęto z myślą o przyjęciu instrumentu prawnego przed samym wejściem w życie traktatu z Lizbony. Traktat ten przyczyni się do zmiany statusu Eurojustu, między innymi ze względu na fakt, że zniesiona zostanie filarowa struktura ustanowiona w Traktacie o UE.

W ostatnim wstępnym spostrzeżeniu EIOD przypomina, że 14 państw członkowskich przedstawiło kolejną inicjatywę, która jest ściśle powiązana z przedmiotową i ma na celu przyjęcie decyzji Rady w sprawie europejskiej sieci sądowej (4). EIOD nie zamierza wydawać opinii na temat tej ostatniej inicjatywy, ponieważ ma ona mniejsze znaczenie dla ochrony danych osobowych. Informacje rozpowszechniane w ramach europejskiej sieci sądowej — zgodnie z przepisem zawartym w art. 8 tej inicjatywy — zasadniczo nie skupiają się na danych osobowych.

II. UWAGI OGÓLNE

Kontekst inicjatywy

Zgodnie z jej motywami inicjatywa ma na celu jeszcze bardziej zwiększyć skuteczność operacyjną Eurojustu. Cel ten jest zgodny z perspektywą, z której dalszy rozwój Eurojustu wydaje się logicznym krokiem naprzód w odniesieniu do tej organizacji. Już w programie haskim z listopada 2004 r. (5) Rada Europejska wezwała Komisję do rozważenia możliwości dalszego rozwoju Eurojustu. W październiku 2007 r. Komisja przedstawiła Radzie i Parlamentowi Europejskiemu komunikat w sprawie roli Eurojustu i europejskiej sieci sądowej w walce z przestępczością zorganizowaną i terroryzmem w Unii Europejskiej (6). W komunikacie stwierdza się, że zmiana decyzji w sprawie Eurojustu jest konieczna, aby umożliwić Eurojustowi rozwój jego potencjału jeśli chodzi o współpracę, a także pozwolić mu, by wyraźniej potwierdził swoją kluczową rolę w walce z przestępczością zorganizowaną i terroryzmem w Europie.

EIOD przypomina przy tej okazji, że art. 85 traktatu o funkcjonowaniu Unii (traktat z Lizbony) rozszerza podstawę prawną dla Eurojustu w porównaniu z obecną podstawą w art. 31 ust. 2 Traktatu o UE. Artykuł 85 TFUE zawiera między innymi odniesienie do wszczynania śledztwa karnego. Artykuł 86 TFUE stanowi, że Rada może ustanowić Prokuraturę Europejską w oparciu o Eurojust.

W komunikacie stwierdza się, że bilans operacyjny Eurojustu jest pozytywny. Liczba spraw, którymi zajmuje się Eurojust, znacząco wzrasta. Rozwojowi Eurojustu powinno jednak towarzyszyć sprecyzowanie i wzmocnienie uprawnień przedstawicieli krajowych Eurojustu oraz wzmocnienie uprawnień kolegium. Komunikat uzasadnia braki aktualnych ram prawnych, które nie zapewniają dostatecznych uprawnień przedstawicielom krajowym i kolegium.

10.	EIOD rozumie potrzebę poprawy ram prawnych dla Eurojustu, której celem byłaby większa skuteczność jego funkcjonowania. Eurojust jest rozwijającą się organizacją. Jego rola w prowadzeniu śledztw karnych i ściganiu wzrasta i powinna wzrastać, aby uczynić z Eurojustu ważny podmiot w tym obszarze.

Możliwości gromadzenia informacji przez Eurojust

11.

W komunikacie podkreślono, że dostęp do informacji ma zasadnicze znaczenie. W związku z powyższym wydaje się logiczne, że znaczna liczba zaproponowanych w inicjatywie zmian odnosi się do możliwości gromadzenia informacji przez Eurojust (7). Niniejsza opinia EIOD będzie poświęcona głównie temu właśnie zagadnieniu, ponieważ wiąże się ono z gromadzeniem, przechowywaniem i wymianą danych osobowych. W tym kontekście znaczące jest również, że druga część komunikatu skupia się na stosunkach między Eurojustem i innymi podmiotami z obszaru współpracy sądowej w sprawach karnych. Poprawa tych stosunków jest traktowana priorytetowo w inicjatywie i będzie ważnym elementem tej opinii.

12.

EIOD zauważa, że inicjatywa zawiera przepisy o szczególnym znaczeniu dla gromadzenia, przechowywania i wymiany danych osobowych:

—	Art. 9 ust. 4 umożliwia przedstawicielom krajowym Eurojustu pełny dostęp do szeregu rejestrów.

—	Art. 9a zawiera definicję uprawnień przedstawiciela krajowego, w tym jego potencjału informacyjnego.

—	Zgodnie z art. 12 ust. 5 krajowy system koordynacyjny Eurojustu jest połączony z należącym do Eurojustu zautomatyzowanym systemem przetwarzania spraw.

—	Nowy art. 13a poświęcony jest informacjom dostarczanym przez Eurojust organom krajowym.

—	Zamknięte wykazy dotyczące przetwarzania danych w art. 15 zostaną zastąpione wykazami otwartymi. W art. 15 ust. 1 lit. l) dodane zostają nowe typy informacji i pojęcie systemu przetwarzania spraw.

—	Zgodnie z art. 26 ust. 1a kolegium Eurojustu może otwierać i uczestniczyć w funkcjonowaniu pliku analitycznego Europolu. Art. 26 ust. 2 ułatwia jeszcze bardziej stosunki z europejską siecią sądową, Frontexem i innymi podmiotami.

—	Art. 27a poświęcony jest wnioskom państw trzecich o współpracę sądową.

13.

Przepisy te rozszerzają możliwości gromadzenia, przechowywania i wymiany danych osobowych i z tego względu pociągają za sobą dodatkowe zagrożenia dotyczące ochrony danych osobowych. Co zrozumiałe, zagrożeń nie zawsze da się uniknąć, ponieważ obowiązujące przepisy muszą umożliwiać Eurojustowi skuteczne prowadzenie jego działań operacyjnych. Jednakże przy ustanawianiu nowych przepisów, które rozszerzają możliwości przetwarzania danych europejski legislator powinien dobrze wyważyć różne publiczne interesy wchodzące w grę, biorąc pod uwagę zasadę proporcjonalności.

14.

W każdym wypadku wymagane jest, aby przepisy te były ustanawiane na podstawie analizy braków w obowiązujących przepisach oraz oczekiwanej skuteczności nowych przepisów. Z tego również powodu EIOD żałuje, że inicjatywie nie towarzyszą dokumenty zawierające taką analizę, przy czym sam komunikat zawiera wiele pożytecznych informacji. Na przykład brak uzasadnienia dla potrzeby zastąpienia wykazów zamkniętych wykazami otwartymi w art. 15.

Kontekst krajowego prawa karnego

15.

Potrzeba uzasadnienia jest nawet bardziej jeszcze wyraźna, jeśli pod uwagę weźmie się złożoność warunków, w których musi funkcjonować Eurojust. Na obecnym etapie integracji europejskiej śledztwa karne i ściganie podlegają prawom krajowym. Krajowe systemy prawne regulujące ten obszar bazują na długich tradycjach prawnych i znacznie różnią się między sobą. Zadaniem Eurojustu jest ułatwienie optymalnej koordynacji działań związanych z dochodzeniami i ściganiem które są prowadzone na terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego, przy pełnym poszanowaniu podstawowych praw i wolności (8).

16.	Dodatkowo decyzja 2002/187/WSiSW pozostawia w gestii krajowych rządów sposób wypełniania ich zadań związanych z Eurojustem, na przykład status, który nadają oni przedstawicielom krajowym.

17.

Konsekwencje tej sytuacji są różnorakie. Po pierwsze, wydaje się, że istnieją dobre podstawy do tego, by ograniczyć zakres swobody państw członkowskich w celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania Eurojustu. Proponowany art. 2 ust. 2 zwiększa minimalny poziom zasobów, jakich państwo członkowskie może udzielić przedstawicielom krajowym. Również nowy art. 9a ma na celu wzmocnienie statusu przedstawicieli krajowych. Państwa członkowskie muszą przyznać im specjalne uprawnienia.

18.

Po drugie, należy wziąć pod uwagę, że Eurojust wymienia informacje w ramach niezwykle zróżnicowanych systemów prawnych przewidujących różne prawne (i konstytucyjne) wymogi dotyczące korzystania z tych informacji i dostępu do nich. Wymogi te nie powinny być stosowane, aby ograniczać uprawnienia Eurojustu do gromadzenia, przechowywania i wymiany informacji, ani aby ograniczenia takie podtrzymywać, ale w tak złożonej sytuacji wszelkie możliwe konsekwencje należy ocenić i rozważyć zawczasu.

Traktat z Lizbony i pilny charakter zmian: czy zmiany są konieczne teraz?

19.

Traktat z Lizbony prowadzi do trzech poważnych konsekwencji dotyczących tej inicjatywy:

a)	Art. 85 TFUE rozszerza funkcje Eurojustu, natomiast art. 86 wręcz przewiduje bardziej gruntowną zmianę funkcji, a mianowicie — przekształcenie Eurojustu w Prokuraturę Europejską (zob. także pkt 8 niniejszej opinii).

Ramy prawne Eurojustu muszą zostać przyjęte przez Parlament Europejski i Radę w ramach zwykłej procedury legislacyjnej zakładającej głosowanie większością kwalifikowaną na forum Rady. Procedura dotycząca naruszenia przewidziana w art. 228 WE (w traktacie z Lizbony — art. 260 TFUE) będzie miała zastosowanie do wprowadzenia tych ram prawnych w życie w państwach członkowskich.

c)	W konsekwencji zniesienia struktury filarów Eurojust stanie się organem Unii Europejskiej, do którego będą miały zastosowanie wszystkie przepisy dotyczące ogólnego wykonania tytułu II TFUE, takie jak na przykład przepisy dotyczące przejrzystości i ochrony danych.

20.	Pojawia się pytanie, czy przed przyjęciem zmian do ram prawnych dla Eurojustu — przedstawionych w inicjatywie — nie byłoby lepiej poczekać na wejście w życie traktatu z Lizbony.

21.

Zdaniem EIOD istnieją pewne przekonujące argumenty przemawiające za podejściem oczekującym wejścia w życie traktatu z Lizbony. Argumenty te przedstawiono poniżej:

a)	Umożliwia on pełne włączenie zadań wymienionych w art. 85 TFUE (9).

b)	Uznaje rolę Parlamentu Europejskiego jako współprawodawcy i strony uczestniczącej w ocenie działalności Eurojustu (10).

Zezwala, aby Komisja i Trybunał Sprawiedliwości kontrolowały wykonanie w państwach członkowskich i zapobiega sytuacji, w której nowe przepisy będą wykorzystywały wyjątki zawarte w tytule VII protokołu nr 36 do traktatu z Lizbony, na mocy których ograniczone uprawnienia Trybunału Sprawiedliwości pozostają niezmienione w stosunku do aktów przyjętych przed wejściem w życie traktatu reformującego z Lizbony, do czasu gdy akty takie nie zostaną zmienione lub przed upływem 5 lat.

d)	Umożliwia on rozważenie konsekwencji zniesienia struktury filarowej, co w obszarze ochrony danych mogłoby skutkować tym, że rozporządzenie (WE) nr 45/2001 (11) mogłoby mieć zastosowanie do Eurojustu.

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZETWARZANIA DANYCH OSOBOWYCH

Ogólne ramy

22.

Art. 14 decyzji 2002/187/WSiSW stanowi, że Eurojust może przetwarzać dane osobowe w ramach swych uprawnień i do celów swoich zadań. Artykuł ten zawiera ponadto odwołanie do konwencji nr 108 Rady Europy (12), zawiera pewne ogólne zasady ochrony danych i stanowi, że Eurojust tworzy indeks danych odnoszących się do działań dochodzeniowych i może tworzyć akta tymczasowe, które również zawierają dane osobowe.

23.

Inicjatywa nie proponuje zastąpienia odwołania do konwencji nr 108 odwołaniem do decyzji ramowej Rady w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych (13), ani w żaden inny sposób nie odnosi się do tej decyzji ramowej Rady (14). Ze względu na spójność EIOD zaleca dodanie takiego odniesienia do art. 14 decyzji 2002/187/WSiSW. Odniesienie takie jest tym bardziej ważne, ponieważ Eurojust dokonuje wymiany danych osobowych z organami krajowymi, które będą związane decyzją ramową Rady w sprawie ochrony danych osobowych po jej wejściu w życie w państwach członkowskich.

System zarządzania sprawami

24.

W inicjatywie zaproponowano zastąpienie słowa „indeks” słowami „system przetwarzania spraw zawierający”. EIOD popiera tę zmianę, ponieważ lepiej odzwierciedla ona praktykę w ramach Eurojustu. Wyjaśnia ona, że przepisy dotyczące przetwarzania danych osobowych i ograniczeń takiego przetwarzania odnoszą się do systemu przetwarzania spraw jako takiego, a nie tylko do indeksu.

25.

W inicjatywie zaproponowano zastąpienie zamkniętych wykazów danych osobowych, które mogą być przetwarzane na mocy art. 15 ust. 1 i 2 przez podobne wykazy, ale o charakterze otwartym. Skreślony zostaje wyraz „tylko”, a w art. 15 ust. 1 dodane zostają słowa „odnośne dane to”. Pomijając małą niespójność w inicjatywie (dlaczego dodawać jedynie „odnośne dane to” w art. 15 ust. 1?), zdaniem EIOD zmiana ta nie powinna zostać przyjęta do prawa unijnego. Modyfikacja ta zmienia naturę wykazu i negatywnie wpływa na ochronę danych i pewność prawa, bez odpowiedniego powodu na jej poparcie (15).

26.

EIOD nie rozumie powodu, dla którego zmiana taka jest konieczna, zwłaszcza że przedmiotowe wykazy danych są już dość obszerne. Jeśli brakuje konkretnej kategorii lepszym rozwiązaniem byłoby zawarcie jej w samej decyzji. Przedmiotowa inicjatywa stwarza dobrą okazję, aby tak uczynić, co jest widoczne na przykładzie proponowanego dodania kategorii l) do art. 15 ust. 1.

Dodanie kategorii danych

27.

Dodane zostały numery telefonu, dane rejestracyjne samochodu, dane o połączeniach telefonicznych i korespondencji elektronicznej, dane DNA i fotografie odnoszące się do osób objętych dochodzeniem karnym lub ściganych za określone rodzaje przestępstw. EIOD rozumie potrzebę przetwarzania takich danych, ale zwraca uwagę na kilka konkretnych punktów, które wymagają wyjaśnienia:

Pojęcie danych DNA nie jest jasne. Kwestią zasadniczej wagi jest to, by pojęcie „dane DNA” było precyzyjnie zdefiniowane oraz by istniało rozróżnienie między profilami DNA a danymi DNA, które mogą nieść informacje o cechach genetycznych osoby lub o stanie jej zdrowia. W opinii EIOD przetwarzanie przez Eurojust mogłoby ograniczać się do profili DNA (16).

W odniesieniu do danych o połączeniach telefonicznych i korespondencji elektronicznej, nie jest do końca jasne, które dane mają zostać włączone, a które nie. Zwłaszcza w przypadku poczty elektronicznej różnica między danymi o połączeniach a danymi dotyczącymi treści nie jest oczywista. Problem ten jest rozpoznany w kontekście dyrektywy 2006/24/WE (17) o zatrzymywaniu danych i w dyskusjach na temat wykonania tej dyrektywy. Art. 5 ust. 2 dyrektywy stanowi, że: „Zgodnie z niniejszą dyrektywą nie można zatrzymywać danych, które ujawniają treść komunikatu”. EIOD zaleca dodanie podobnego wyjaśnienia w art. 15 decyzji Rady.

Fotografie mogą również ujawniać informacje szczególnie chronione o samej osobie podejrzanej, ale również dotyczące innych, np. świadków lub ofiar, o których mowa w art. 15 ust. 2. Zdaniem EIOD należy zagwarantować, że przetwarzaniu fotografii towarzyszą podobne zabezpieczenia proceduralne, co te zawarte w art. 15 ust. 4. Artykuł 15 należy zmienić zgodnie z powyższymi sugestiami.

IV. KONTAKTY Z PARTNERAMI ZEWNĘTRZNYMI

28.	Zgodnie z siódmym motywem inicjatywy konieczne jest również zwiększenie zdolności Eurojustu do współpracy z partnerami zewnętrznymi, takimi jak Europol, OLAF i Frontex oraz organy państw trzecich.

29.

Ponadto, art. 26 zawiera pewne nowe przepisy dotyczące kontaktów i ścisłej współpracy z innymi partnerami, takimi jak europejska sieć sądowa, wspólne centrum sytuacyjne (SitCen), Interpol i Światowa Organizacja Celna. Z tekstu inicjatywy wynika, że współpraca taka może we wszystkich przypadkach zakładać wymianę danych osobowych. Jest to przyczynkiem do następujących uwag:

a)	O ile chodzi o europejską sieć sądową, inicjatywa ta, jak również inicjatywa dotycząca decyzji Rady w sprawie europejskiej sieci sądowej, zawiera precyzyjne zasady współpracy, co jest godne pochwały.

b)	SitCen nie jest niezależna organizacją, tylko jednostką w ramach Rady nie posiadającą osobowości prawnej. Należy szczegółowo rozważyć, jak powinny zostać nawiązane właściwe kontakty z SitCen, w tym jakie powinny być niezbędne zabezpieczenia służące ochronie danych.

W odniesieniu do Interpolu EIOD rozumie, że wymiana informacji z Eurojustem będzie w konkretnych przypadkach niezbędna. Tekst inicjatywy można w zasadzie poprzeć, ale jeszcze lepszym rozwiązaniem byłoby gdyby porozumienie między dwoma organami podlegało — w zakresie, w jakim odnosi się do przetwarzania danych osobowych — zatwierdzeniu ze strony wspólnego organu nadzorczego.

Wreszcie, EIOD sprzeciwia się wymianie danych osobowych między Eurojustem a Światową Organizacją Celną; wydaje się, że nie istnieje wyraźna potrzeba dokonywania takiej wymiany. EIOD proponuje skreślenie z inicjatywy art. 26 ust. 10, a przynajmniej zagwarantowanie w tekście, że porozumienie nie będzie dotyczyło wymiany danych osobowych.

Współpraca z Europolem

30.

Co się tyczy współpracy z Europolem, inicjatywa zawiera kilka nowych elementów, które dotyczą głównie uprawnień Eurojustu względem „plików roboczych do celów analizy” (AWF) Europolu (18). Proponowany art. 9a ust. 1 lit. c) uprawnia przedstawicieli krajowych Eurojustu do wykonywania zadań w odniesieniu do „plików roboczych do celów analizy” Europolu. Szczególne znaczenie ma proponowany art. 26 ust. 1a, który głosi, że państwo członkowskie dopilnowuje, aby kolegium mogło faktycznie tworzyć taki „plik roboczy do celów analizy” i uczestniczyć w jego przebiegu. Ta propozycja ma wprowadza radykalną odmianę, gdyż likwiduje sytuację, w której na gruncie prawnym Europol i Eurojust są całkowicie rozdzielonymi instytucjami. Współpracują co prawda na podstawie wzajemnego porozumienia, ale nie mają bezpośredniego dostępu do systemów drugiej strony.

31.

Proponowana decyzja Rady ustanawiająca Europejski Urząd Policji (EUROPOL) nie zawiera przepisu, który byłby analogiczny do art. 26 ust. 1a i zezwalał Eurojustowi na dostęp do „plików roboczych do celów analizy” Europolu i udział w nich (19). Wręcz przeciwnie: art. 14 proponowanej decyzji określa ścisłe ograniczenia co do udziału w tych plikach i ich analizy. Artykuł 14 ust. 2 stanowi, że tylko analitycy będą uprawnieni, by wprowadzać dane do danego pliku i je zmieniać, oraz że wszyscy uczestnicy grupy analitycznej mogą pobierać dane z pliku.

32.

To powoduje, że powstają dwa przeciwstawne obowiązki prawne. Z jednej strony Europol powinien do udziału w plikach roboczych i do ich analizy dopuszczać tylko analityków i uczestników grupy analitycznej. Z drugiej strony prawo unijne wymaga od państw członkowskich, by na otwieranie tych plików i udział w nich zezwalały Eurojustowi. Nie jest jasne, który z tych obowiązków byłby nadrzędny. Ze względu na potrzebę zapewnienia jasności prawnej konieczne jest, aby Rada zmieniła jeden z tych dwóch aktów przed ich ostatecznym przyjęciem. Powinny one bowiem być ze sobą zgodne.

33.

Przy okazji odpowiedzi wymaga też jedno fundamentalne pytanie. Czy konieczne jest, aby kolegium Eurojustu aktywnie uczestniczyło w pracach Europolu, czy też wystarczy, jeżeli Eurojust zwracać się będzie do Europolu o utworzenie „pliku roboczego do celów analizy” lub będzie od Europolu otrzymywać informacje na żądanie, tak jak to się dzieje obecnie na mocy porozumienia między obiema instytucjami?

34.

Zdaniem EIOD, w obecnych warunkach — gdy nie jest jasne, jakiemu interesowi publicznemu miałyby służyć zmiany — należy zastanowić się, czy nie wystarczyłoby dalsze stosowanie obecnego systemu, o ile:

a)	nie zagrozi to możliwościom gromadzenia roli przez przedstawicieli krajowych Eurojustu i kolegium,

b)	strukturalne powiązania między obiema instytucjami będą wystarczająco silne, by zapewnić współpracę i oszczędzać podwójnego wykonywania zadań (20).

Takie rozwiązanie sprzyjałoby także ochronie danych. Zadania Europolu i Eurojustu pod względem przetwarzania danych osobowych (kto będzie przetwarzającym? kto administratorem danych?) pozostaną jasno rozdzielone, co jest pożyteczne także dlatego, że mają one różne systemy nadzoru nad przetwarzaniem danych i różne wspólne organy nadzorcze (wspólny organ nadzorczy Eurojustu składa się z sędziów) (21)

Współpraca z organami państw trzecich

35.

Pojawia się też kwestia współpracy z organami państw trzecich. Rozwiązania już obowiązujące na podstawie art. 27 decyzji Rady 2002/187/WSiSW zostaną uzupełnione artykułem o sędziach łącznikowych oddelegowanych do państw trzecich (art. 26a) oraz artykułem o wnioskach państw trzecich o współpracę sądową (art. 27a).

36.

EIOD aprobuje te nowe przepisy, ale prosi, by ze szczególną uwagą potraktować poziom ochrony danych w państwach trzecich, o którym mowa w art. 27 ust. 4 decyzji Rady 2002/187/WSiSW. EIOD zaleca skorzystać z okazji, jaką jest obecna zmiana decyzji Rady w kierunku rozszerzenia zakresu wymiany z państwami trzecimi, i określić w tej decyzji tryb oceny, czy poziom ochrony danych jest odpowiedni. Ocena ta powinna być dokonywana przez kolegium Eurojustu i zatwierdzana przez wspólny organ nadzorczy.

V. NADZÓR

37.

Decyzja Rady 2002/187/WSiSW zawiera kompleksowe przepisy mające zapewnić przestrzeganie wymogów, które dotyczą Eurojustu w kwestii ochrony danych. Artykuł 17 dotyczy funkcjonariusza ds. ochrony danych, działającego w strukturach Eurojustu, a artykuł 23 ustanawia wspólny organ nadzorczy, który ma służyć zbiorowemu nadzorowaniu działań Eurojustu.

38.

W inicjatywie nie proponuje się radykalnych zmian tych przepisów, wydaje się bowiem, że działają one dobrze. Proponuje się tylko dodać niewielki fragment do art. 23 ust. 10 mówiący, że sekretariat wspólnego organu nadzorczego może korzystać z fachowej wiedzy sekretariatu ustanowionego decyzją Rady 2000/641/WSiSW. (22)

39.

EIOD z zadowoleniem przyjmuje to uzupełnienie, gdyż może one sprzyjać prowadzeniu konsekwentnego nadzoru nad ochroną danych w dziedzinie współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych (obecny trzeci filar). Korzystanie z doświadczeń zgromadzonych podczas pracy z innymi organami Unii i dużymi systemami informacyjnymi może tylko korzystnie wpływać na jakość ochrony danych.

Dane pracownicze

40.

Jeżeli chodzi o spójność, to na uwagę zasługuje kwestia następująca. Artykuł 38 proponowanej decyzji Rady ustanawiającej Europejski Urząd Policji (EUROPOL) (23) dotyczy pracowników Europolu. W myśl art. 38 ust. 1 dyrektor, jego zastępcy oraz pracownicy Europolu mają podlegać regulaminowi pracowniczemu urzędników Wspólnot Europejskich (i innym podobnym przepisom). Równocześnie art. 38 ust. 5a stanowi, że Europol ma przetwarzać dane osobowe swoich pracowników według przepisów rozporządzenia (WE) nr 45/2001. Oznacza to, że EIOD ma monitorować stosowanie wspomnianego rozporządzenia.

41.

EIOD zaleca Radzie, żeby zastosowała takie samo rozwiązanie względem Eurojustu i dodała podobny przepis o przetwarzaniu danych osobowych dotyczących pracowników Eurojustu. Dodatkowym argumentem przemawiającym za takim rozwiązaniem jest to, że obecnie jest zupełnie niejasne, czy wspólny organ nadzorczy jest właściwym organem do sprawowania nadzoru nad przetwarzaniem danych osobowych dotyczących pracowników Eurojustu. Otóż art. 23 ust. 1 decyzji Rady 2002/187/WSiSW wyraźnie mówi o nadzorowaniu działań Eurojustu określonych w art. 14–22 tejże decyzji, ale nie oznacza to, że dotyczy danych administracji Eurojustu, takich jak dane pracownicze.

42.

Proponowane tu rozwiązanie jest korzystne także z tego względu, że po wejściu w życie traktatu z Lizbony, który ma zlikwidować strukturę filarową, Eurojust może ewentualnie znaleźć się w zakresie zastosowania rozporządzenia (WE) nr 45/2001, a w każdym razie w zakresie zastosowania art. 16 ust. 2 TFU, co zobliguje prawodawcę do ustalenia przepisów o przetwarzaniu danych osobowych przez wszystkie organy UE.

Konsultacja ze wspólnym organem nadzorczym

43.

Na koniec, w inicjatywie uznaje się rolę doradczą wspólnego organu nadzorczego. Niektóre decyzje można będzie podjąć dopiero po konsultacji ze wspólnym organem nadzorczym. Takie uznanie jego roli doradczej zasługuje na aprobatę. Rolę tę można by zwiększyć pod niektórymi względami przez zobligowanie kolegium Eurojustu nie tylko do zasięgania opinii wspólnego organu nadzorczego, ale też do kierowania się jego radami (zob. pkt 29 i 36).

VI. WNIOSKI

Na temat procedury

44.	EIOD wyraża ubolewanie, że państwa członkowskie nie zwróciły się do niego o opinię w przedmiotowej sprawie, ponieważ inicjatywa w szerokim zakresie dotyczy przetwarzania danych osobowych przez Eurojust i warunków tego przetwarzania.

Na temat braku oceny skutków regulacji

45.

Inicjatywie powinna towarzyszyć nie tylko nota wyjaśniająca, ale również ocena skutków regulacji; obydwa te dokumenty są konieczne dla zwiększenia przejrzystości i — w ogólniejszym rozumieniu — jakości procesu legislacyjnego. Dokumenty te mogłyby uzasadnić, dlaczego zmiana decyzji 2002/187/WSiSW ma tak pilny charakter.

Potrzeba poprawy ram prawnych Eurojustu

46.

EIOD rozumie potrzebę poprawy ram prawnych dla Eurojustu, której celem byłaby większa skuteczność jego funkcjonowania. Eurojust jest rozwijającą się organizacją. EIOD zauważa że:

a)	Zmiany rozszerzają możliwości przetwarzania danych osobowych i z tego względu pociągają za sobą dodatkowe zagrożenia dotyczące ochrony danych osobowych.

b)	Eurojust wymienia informacje w ramach niezwykle zróżnicowanych systemów prawnych przewidujących różne prawne (i konstytucyjne) wymogi dotyczące korzystania z tych informacji i dostępu do nich.

Z tych wszystkich względów nowe przepisy muszą być ustanawiane na podstawie analizy braków w obowiązujących przepisach oraz oczekiwanej skuteczności nowych przepisów.

Traktat z Lizbony

47.

W opinii wymieniono cztery argumenty przemawiające za oczekiwaniem na wejście w życie traktatu z Lizbony:

a)	Umożliwia on pełne włączenie zadań wymienionych w art. 85 TFUE.

b)	Uznaje on rolę Parlamentu Europejskiego jako współprawodawcy i strony uczestniczącej w ocenie działalności Eurojustu.

c)	Umożliwia on kontrolę wykonania w państwach członkowskich przez Komisję i Trybunał Sprawiedliwości oraz zapobiega sytuacji, w której nowe przepisy będą wykorzystywały wyjątki zawarte w tytule VII protokołu nr 36 do traktatu z Lizbony.

d)	Umożliwia on rozważenie konsekwencji zniesienia struktury filarowej, co w obszarze ochrony danych mogłoby skutkować tym, że rozporządzenie (WE) nr 45/2001 mogłoby mieć zastosowanie do Eurojustu.

Na temat innych przepisów dotyczących przetwarzania danych osobowych

48.

Należy dokonać odwołania do decyzji ramowej Rady w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych. Wykazy danych osobowych, które mogą być przetwarzane na mocy art. 15 ust. 1 i 2 powinny pozostać wykazami o charakterze otwartym. Niezbędne są wyjaśnienia w sprawie nowych elementów dotyczących danych, które zostały dodane w art. 15 ust. 1 lit. l).

Na temat kontaktów z partnerami zewnętrznymi

49.	EIOD sprzeciwia się wymianie danych osobowych między Eurojustem a Światową Organizacją Celną.

50.

W odniesieniu do Europolu należy rozważyć dalsze stosowanie obecnych ustaleń, pod warunkiem, że:

a)	nie zagrozi to roli, jaką pod względem informacji odgrywać mają przedstawiciele krajowi Eurojustu i kolegium,

b)	strukturalne powiązania między obiema instytucjami będą wystarczająco silne, by zapewnić współpracę i unikać podwójnego wykonywania zadań.

51.	W odniesieniu do współpracy z organami państw trzecich zaleca się skorzystać z okazji, jaką jest obecna zmiana decyzji Rady w kierunku rozszerzenia zakresu wymiany z państwami trzecimi, i określić w tej decyzji Rady tryb oceny, czy poziom ochrony danych jest odpowiedni.

Na temat wspólnego nadzoru

52.	EIOD z zadowoleniem przyjmuje fragment dodany w art. 23 ust. 10 mówiący, że sekretariat wspólnego organu nadzorczego może korzystać z fachowej wiedzy sekretariatu ustanowionego decyzją Rady 2000/641/WSiSW.

53.	EIOD zaleca włączenie przepisu podobnego do art. 38 ust. 5a wniosku dotyczącego decyzji Rady ustanawiającej Europejski Urząd Policji (EUROPOL), czego celem jest sprawienie, że przepisy rozporządzenia (WE) nr 45/2001 będą miały zastosowanie do przetwarzania danych osobowych pracowników Eurojustu.

54.	EIOD z zadowoleniem przyjmuje przepisy dotyczące doradczej roli wspólnego organu nadzorczego; przepisy te mogłyby nawet w pewnym momencie zostać wzmocnione.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 kwietnia 2008 r.

Peter HUSTINX

Europejski Inspektor Ochrony Danych

(1) Dz.U. C 54 z 27.2.2008, s. 4.

(2) Opinia z dnia 4 kwietnia 2007 r. na temat inicjatywy 15 państw członkowskich w celu przyjęcia decyzji Rady w sprawie intensywniejszej współpracy transgranicznej, szczególnie w walce z terroryzmem i przestępczością transgraniczną (Dz.U. C 169 z 21.7.2007, s. 2) oraz opinia z dnia 19 grudnia 2007 r. na temat inicjatywy Republiki Federalnej Niemiec w sprawie przyjęcia decyzji Rady dotyczącej wdrożenia decyzji 2007/…/WSiSW w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (Dz.U. C 89 z 10.4.2008, s. 1).

(3) Inicjatywie towarzyszy nota wyjaśniająca (nieopublikowana jeszcze w Dzienniku Urzędowym, ale dostępna w publicznym rejestrze Rady). Nie rozwiązuje ona jednak problemu braku przejrzystości (itp.), co jest przedmiotem niniejszej opinii.

(4) Dz.U. C 54 z 27.2.2008, s. 14.

(5) Dz.U. C 53 z 3.3.2005, s. 1.

(6) Komunikat z dnia 23 października 2007 r., COM(2007) 644 wersja ostateczna. Zwany dalej „komunikatem”.

(7) Angielski termin „information position” odnosi się do możliwości gromadzenia informacji przez Eurojust i jego członków.

(8) Zob. drugi motyw decyzji Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającej Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością.

(9) Art. 86 TFUE ma w tym kontekście mniejsze znaczenie, ponieważ zacznie on obowiązywać w praktyce niekoniecznie bezpośrednio po wejściu w życie traktatu z Lizbony.

(10) Zob. ostatnie zdanie art. 85 ust. 1 TFUE.

(11) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(12) Konwencja Rady Europy o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych z dnia 28 stycznia 1981 r.

(13) Ostatnia dostępna publicznie wersja wniosku dotyczącego decyzji ramowej Rady pochodzi z dnia 11 grudnia 2007 r. i jest dostępna w publicznym rejestrze Rady.

(14) Niestety także wniosek dotyczący decyzji Rady ustanawiającej Europejski Urząd Policji (EUROPOL) (zob. pkt 31 niniejszej opinii) nie zawiera takiego odniesienia.

(15) EIOD jest świadom, że kwestia ta jest przedmiotem dyskusji na forum grupy roboczej Rady i że ich celem jest możliwość utrzymania zamkniętego charakteru wykazu. Takie rozwiązanie byłoby oczywiście mile widziane.

(16) Zob. poświęcone tej kwestii wcześniejsze opinie EIOD, np. opinię w sprawie inicjatywy 15 państw członkowskich w celu przyjęcia decyzji Rady w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (konwencja z Prüm), pkt 47–48.

(17) Dyrektywa 2006/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności oraz zmieniająca dyrektywę 2002/58/WE (Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 54).

(18) „Pliki robocze do celów analizy” (ang. Analysis Work Files) są opisane w art. 14 i 16 wniosku legislacyjnego, o którym mowa w pkt 31 niniejszej opinii. W art. 26 inicjatywy posłużono się terminem „pliki analityczne” (ang. Analytical Work Files).

(19) Opinię na temat odnośnego wniosku legislacyjnego EIOD wydał w dniu 16 lutego 2007 r. (Dz.U. C 255 z 27.10.2007, s. 13). Najnowsza wersja tego wniosku pochodzi z dnia 10 kwietnia 2008 r. i jest dostępna w publicznym rejestrze Rady.

(20) Zob. w tej kwestii także dokument z listopada 2007 roku przeznaczony do dyskusji i przygotowany przez koordynatora ds. zwalczania terroryzmu (dok. Rady 15448/07).

(21) Artykuł 23 decyzji Rady 2002/187/WSiSW.

(22) Decyzja Rady z dnia 17 października 2000 r. ustanawiająca sekretariat dla wspólnych organów nadzoru ochrony danych utworzony na podstawie Konwencji w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (konwencja o Europolu), Konwencji w sprawie wykorzystania technologii informatycznych dla potrzeb celnych oraz Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (konwencja z Schengen) (Dz.U. L 271 z 24.10.2000, s. 1).

(23) Najnowsza wersja — zob. przypis 19.

5.12.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 310/9

Opinia Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat wniosku w sprawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady wprowadzającej ułatwienia w transgranicznym egzekwowaniu prawa dotyczącego bezpieczeństwa drogowego

(2008/C 310/02)

EUROPEJSKI INSPEKTOR OCHRONY DANYCH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 286,

uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 8,

uwzględniając wniosek o wydanie opinii zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001, otrzymany od Komisji Europejskiej w dniu 19 marca 2008 r.,

WYDAJE NASTĘPUJĄCĄ OPINIĘ:

I. WPROWDZENIE

Konsultacje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych

1.	19 marca 2008 r. Komisja przesłała EIOD-owi wniosek w sprawie dyrektywy wprowadzającej ułatwienia w transgranicznym egzekwowaniu prawa dotyczącego bezpieczeństwa drogowego z prośbą o wydanie opinii na jego temat, zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 (1).

Przed przyjęciem wniosku Komisja nieformalnie zwróciła się do EIOD-a o wydanie opinii w sprawie projektu wniosku; EIOD z zadowoleniem skorzystał z możliwości poczynienia pewnych sugestii co do projektu wniosku przed jego przyjęciem przez Komisję. EIOD wyraża zadowolenie, że znaczna część tych sugestii została uwzględniona we wniosku.

Kontekst wniosku

Omawiany wniosek to środek podejmowany w ramach ogólnego zadania, które polega na ograniczeniu liczby ofiar śmiertelnych i rannych oraz zmniejszeniu szkód materialnych będących rezultatem wypadków drogowych, co z kolei stanowi jeden z najistotniejszych celów polityki UE w dziedzinie bezpieczeństwa drogowego. W tym kontekście celem wniosku jest stworzenie systemu, który ułatwi transgraniczne egzekwowanie kar za określone przestępstwa drogowe. Zauważono bowiem, że znaczna liczba kierowców popełnia przestępstwa drogowe i pozostaje bezkarna, jeśli przestępstwa te zostały popełnione w kraju innym niż kraj zamieszkania sprawcy.

4.	Aby przyczynić się do niedyskryminacyjnego i skuteczniejszego egzekwowania kar wobec sprawców przestępstw drogowych, we wniosku przewidziano stworzenie systemu transgranicznej wymiany informacji między państwami członkowskimi.

5.	Jako że we wniosku przewidziano wymianę danych osobowych dotyczących podejrzanych o popełnienie przestępstwa, ma to bezpośrednie skutki dla ochrony danych.

Zakres opinii

W rozdziale II swojej opinii EIOD zajmie się analizą zgodności z prawem i koniecznego charakteru danych środków. Jakości gromadzonych danych w odniesieniu do celu poświęcony będzie rozdział III. W rozdziale IV EIOD skupi się na prawach osób, których dane dotyczą, i warunkach korzystania z tych praw. Na koniec przeanalizowane zostaną warunki przekazywania danych przez sieć elektroniczną oraz aspekty bezpieczeństwa tego procesu.

II. ZGODNOŚĆ Z PRAWEM I KONIECZNY CHARAKTER ŚRODKÓW

Dyrektywa 95/46/WE w sprawie ochrony danych osobowych (2) przewiduje, jako jedną ze swoich głównych zasad, że dane muszą być gromadzone i przetwarzane do określonych, jednoznacznych i legalnych celów. Poza tym przetwarzanie to musi być do tych celów konieczne (3). Zgodność z prawem celu przetwarzania można sprawdzić biorąc pod uwagę kryteria podane w art. 7 lit. e)–f) dyrektywy, tj. w szczególności to, czy przetwarzanie służy realizacji zadania wykonywanego w interesie publicznym czy wynika z uzasadnionych interesów administratora danych.

Nie podlega dyskusji, że zmniejszenie liczby osób, które giną w wypadkach drogowych, jest celem zgodnym z prawem, który można uznać za zadanie wykonywane w interesie publicznym. Rodzi się raczej pytanie, czy planowane środki stanowią właściwe narzędzie do osiągnięcia celu, jakim jest zmniejszenie liczby śmiertelnych ofiar wypadków drogowych. Innymi słowy — czy wniosek zawiera konkretne elementy, które wskazują na konieczność istnienia takiego systemu wymiany informacji, zważywszy na wpływ, jaki system ten będzie miał na prywatność osób zainteresowanych.

W uzasadnieniu pada stwierdzenie (4), że przyjęta polityka — zalecenie Komisji z dnia 21 października 2003 r. w sprawie środków wykonawczych w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego (5) — nie jest wystarczająca, by doprowadzić do zmniejszenia liczby ofiar śmiertelnych o połowę (6). Podstawą tego stwierdzenia jest rosnąca od roku 2004 liczba ofiar śmiertelnych oraz dane statystyczne dotyczące odsetka kierowców, którzy popełnili przestępstwo związane z przekroczeniem dozwolonej prędkości, niezamieszkałych w danym kraju. Wydaje się, że kierowcy niezamieszkali w danym kraju częściej popełniają przestępstwa związane z przekroczeniem dozwolonej prędkości niż kierowcy w tym kraju mieszkający (7).

10.	Statystyki wspomniane w ocenie skutków wskazują również na związek między liczbą kontroli a liczbą ofiar, co pozwala dojść do wniosku, że egzekwowanie przepisów wydaje się skuteczne jako zasadnicze narzędzie ograniczania liczby osób, które giną w wypadkach drogowych (8).

11.	EIOD odnotowuje również, że taki środek podejmowany na szczeblu Wspólnoty nie narusza środków podejmowanych na szczeblu krajowym, by poprawić egzekwowanie przepisów w krajach, gdzie uznano to za priorytet, a wręcz te środki uzupełnia.

12.	EIOD jest zadowolony, że informacje podane w uzasadnieniu i w preambule wniosku są wystarczająco szczegółowe i podbudowane, by potwierdzić zgodność wniosku z prawem i konieczny charakter planowanej wymiany danych.

III. JAKOŚĆ PRZETWARZANYCH DANYCH

13.	Zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c) dyrektywy 95/46/WE dane osobowe muszą być prawidłowe, stosowne oraz nienadmierne ilościowo w stosunku do celów, dla których zostały zgromadzone lub dalej przetworzone.

14.	Wniosek obejmuje swoim zakresem zastosowania tylko konkretne poważne naruszenia, które uznaje się za główną przyczynę wypadków ze skutkiem śmiertelnym, tj. nadmierna prędkość, niestosowanie pasów bezpieczeństwa, prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu oraz przejeżdżanie na czerwonym świetle.

15.

Trzy spośród tych przestępstw lub wykroczeń (nadmierna prędkość, przejeżdżanie na czerwonym świetle, niestosowanie pasów bezpieczeństwa) można wykryć, a następnie zająć się nimi w sposób automatyczny lub bez bezpośredniego kontaktu z kierowcą, co oznacza, że na późniejszym etapie konieczna będzie identyfikacja osoby, której dane dotyczą, za pomocą transgranicznej wymiany informacji. Jeśli chodzi o prowadzenie pod wpływem alkoholu, wykrycie przestępstwa musi nastąpić w obecności organów ścigania, które z zasady od razu gromadzą dane dotyczące tożsamości sprawców. Przyczynę, dla której nawet w tym przypadku konieczna jest transgraniczna wymiana danych, wyjaśniono bardziej szczegółowo w preambule przedmiotowej dyrektywy: taka wymiana jest użyteczna z punktu widzenia postępowania w sprawie przestępstwa lub wykroczenia, w ramach którego konieczne może być sprawdzenie szczegółowych informacji dotyczących rejestracji pojazdu nawet w przypadku zatrzymania pojazdu, co dotyczy zwłaszcza jazdy pod wpływem alkoholu.

16.

EIOD jest zadowolony, że wymiana informacji została ograniczona do czterech wspomnianych naruszeń, z uwagi na odsetek, jaki stanowią one w ogólnej liczbie wypadków ze skutkiem śmiertelnym, oraz na konieczność uzyskania dalszych informacji potrzebnych do identyfikacji ze względu na ewentualne egzekwowanie przepisów.

17.

EIOD wyraża również aprobatę dla faktu, że ten wykaz przestępstw lub wykroczeń ma charakter zamknięty i że dodanie do niego jakichkolwiek przestępstw lub wykroczeń może nastąpić jako rezultat dalszego monitorowania przez Komisję i w drodze zmiany dyrektywy. Jest to zgodne z wymogami pewności prawnej.

IV. PRAWA OSOBY, KTÓREJ DANE DOTYCZĄ

18.	Wniosek, zwłaszcza jego art. 7, przewiduje prawo do informacji, dostępu do danych osobowych i ich poprawiania. Sposób, w jaki osoby, których dane dotyczą, będą informowane o swoich prawach, będzie zależeć od formy, w jakiej zostaną powiadomione o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia.

19.	Ważne jest zatem, by zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia, wspomniane w art. 5 i przedstawione w załączniku 2, zawierało wszystkie stosowne informacje dla osoby, której dane dotyczą, w języku zrozumiałym dla tej osoby.

20.

W swej obecnej postaci zawiadomienie to zawiera większość informacji związanych z prawami osoby, której dane dotyczą. Informacje te umieszczone są jednak na końcu „formularza odpowiedzi” na zawiadomienie. EIOD uważa, że właściwiej byłoby wyraźnie wskazać administratora danych na początku formularza, innymi słowy podać informacje o krajowym organie odpowiedzialnym za egzekwowanie kar.

21.

W art. 5 ust. 5 wniosku stwierdza się, że zmiana innych niż istotne elementów dyrektywy przebiegać będzie w myśl procedury regulacyjnej określonej w decyzji Rady 99/468 w sprawie uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji. EIOD zastanawia się, które z elementów wniosku można by uznać za inne niż istotne. Aby uniknąć późniejszych zmian części wzoru powiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia dotyczącej praw osób indywidualnych, EIOD zalecałby uzupełnienie art. 5 ust. 2 wniosku, tak by określić w nim wyraźnie prawa osoby prywatnej, w tym podać informacje wskazujące administratora danych.

22.

Art. 5 ust. 2 można by uzupełnić w następujący sposób: „Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia zawiera nazwę organu odpowiedzialnego za egzekwowanie kar i cel tego zawiadomienia, opis (…) danego przestępstwa lub wykroczenia (…), a także informację o możliwościach zakwestionowania przez posiadacza podstaw zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia (…) oraz o procedurze, zgodnie z którą należy postępować (…). Informacje te są przekazywane w języku zrozumiałym dla odbiorcy”.

23.

Jeśli chodzi o możliwość uzyskania przez osobę będącą podmiotem danych dostępu do dotyczących jej danych i sprzeciwienia się ich przetwarzaniu, EIOD z zadowoleniem przyjmuje fakt, że osoba taka będzie miała możliwość skorzystania ze swoich praw przed organem, którego siedziba mieści w kraju zamieszkania tej osoby. Skutkiem ułatwień w transgranicznym ściganiu naruszeń nie powinno być bowiem uniemożliwianie lub utrudnianie osobom, których dane dotyczą, korzystania z ich praw.

V. SIEĆ ELEKTRONICZNA — ASPEKTY BEZPIECZEŃSTWA

24.	W uzasadnieniu (9) stwierdza się, że do przekazywania danych koniecznych do egzekwowania przepisów możliwe jest wykorzystanie już istniejących unijnych systemów informatycznych.

25.

Jeśli chodzi o samą infrastrukturę techniczną (10), EIOD nie ma nic przeciwko wykorzystaniu już istniejącego systemu, o ile prowadzi to do zmniejszenia obciążeń finansowych lub administracyjnych, ale pozostaje bez wpływu na aspekty projektu związane z prywatnością. Interoperacyjność nie powinna jednak umożliwiać wymiany danych z innymi bazami. Należy przypomnieć, że nie należy ustanawiać jakichkolwiek wzajemnych połączeń między bazami, jeśli nie istnieje po temu jasny i zgodny z prawem powód (11).

26.	EIOD kładzie również nacisk na fakt, że sieć ma na celu umożliwienie wymiany informacji między organami krajowym, a nie stworzenie centralnej bazy danych dotyczących przestępstw drogowych. Scentralizowane gromadzenie danych i ponowne z nich korzystanie nie są objęte zakresem zastosowania wniosku.

27.

EIOD zwraca uwagę na klauzulę zawartą w art. 3 ust. 3 wniosku, która ma zabezpieczyć przed rozpowszechnianiem informacji związanych z przestępstwami i wykroczeniami. Tylko bowiem państwo członkowskie, w którym przestępstwo lub wykroczenie zostało popełnione, ma prawo przetwarzać stosowne dane dotyczące sprawcy. Państwo zamieszkania sprawcy, odpowiedzialne za przekazanie danych na temat tożsamości, nie może przechowywać tych informacji ani ponownie z nich korzystać do żadnych celów. Dlatego EIOD wyraża zadowolenie, że we wniosku znalazł się przepis, w którym stwierdza się, że poza państwem, w którym przestępstwo lub wykroczenie zostało popełnione, żadne inne państwo nie może przechowywać tych informacji.

28.

Zgodnie z art. 4 wniosku Komisja przyjmie wspólne zasady, w tym procedury techniczne elektronicznej wymiany danych między państwami członkowskimi. Zdaniem EIOD-a zasady te powinny obejmować zabezpieczenia fizyczne i organizacyjne, które uniemożliwią niezgodne z zamierzonym wykorzystanie informacji. EIOD chętnie wypowie się, gdy opracowywane będą szczegóły tych zasad.

VI. PODSUMOWANIE

29.	EIOD uważa, że wniosek zawiera dostateczne uzasadnienie dla ustanowienia systemu transgranicznej wymiany informacji i że odpowiednio zawęża zakres gromadzonych i przekazywanych danych.

30.	Z zadowoleniem przyjmuje również fakt, że wniosek przewiduje możliwość odwołania, a zwłaszcza fakt, że dostęp do danych osobowych będzie możliwy w państwie zamieszkania osoby, której dane dotyczą.

31.

EIOD ma następujące zalecenie dotyczące informowania osób, których dane dotyczą, pozwalające na poprawienie tekstu w tym zakresie: sposób, w jaki osoby, których dane dotyczą, będą informowane o przysługujących im szczególnych prawach, będzie zależał od formatu powiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia. Ważne jest zatem, by art. 5 zawierał wszystkie informacje, które są istotne dla osoby, której dane dotyczą, w zrozumiałym dla niej języku. Możliwe brzmienie zaproponowano w pkt 22 niniejszej opinii.

32.

Co się tyczy bezpieczeństwa, to choć EIOD nie ma nic przeciwko wykorzystaniu do wymiany informacji już istniejącej infrastruktury — o ile prowadzi to zmniejszenia obciążeń finansowych lub administracyjnych, kładzie jednak nacisk na fakt, że nie powinno to oznaczać interoperacyjności z innymi bankami danych. EIOD z zadowoleniem stwierdza, że wniosek ogranicza możliwości wykorzystywania danych przez państwa członkowskie inne niż państwo, w którym przestępstwo lub wykroczenie zostało popełnione.

33.	EIOD chętnie wypowie się też, gdy Komisja będzie opracowywać wspólne przepisy dotyczące procedur technicznych elektronicznej wymiany danych między państwami członkowskimi, zwłaszcza na temat aspektów bezpieczeństwa tych przepisów.

Sporządzono w Brukseli 8 maja 2008 r.

Peter HUSTINX

Europejski Inspektor Ochrony Danych

(1) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(2) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych, Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

(3) Art. 6 ust. 1 lit. b) i art. 7.

(4) Punkt 1. Kontekst wniosku, „Kontekst ogólny”.

(5) Zalecenie Komisji 2004/345/WE. Zob. komunikat Komisji dotyczący zalecenia Komisji z dnia 21 października 2003 r. w sprawie środków wykonawczych w dziedzinie bezpieczeństwa drogowego, Dz.U. C 93, 17.4.2004, s. 5.

(6) Cel wspomniany w uzasadnieniu i w białej księdze z 2001 roku na temat europejskiej polityki transportowej.

(7) Uzasadnienie, 1) Podstawa i cele wniosku: choć kierowcy niezamieszkali w danym kraju stanowią około 5 % ogólnej liczby kierowców, to w krajach, gdzie takie informacje są dostępne, odsetek kierowców zagranicznych wśród kierowców przekraczających dozwoloną prędkość wynosi od 2,5 % do 30 %.

(8) Zob. rażące różnice w liczbie ofiar w zależności od państwa członkowskiego i fakt, że liczba ofiar jest bezpośrednio związana z liczbą kontroli. Zob. ocena skutków, rozdział 2.4.1.

(9)

3)	Aspekty prawne wniosku, „Zasada proporcjonalności”.

(10) Jak by na to wskazywała ocena skutków regulacji, rozdział 5.3.1.

(11) W tym względzie zob. uwagi EIOD-a z 10 marca 2006 r. do komunikatu Komisji w sprawie interoperacyjności między europejskimi bazami danych, dostępne na stronie www.edps.europa.eu: O interoperacyjności wspomina się nie tylko w odniesieniu do wspólnego użytkowania szeroko zakrojonych systemów IT, ale również ze względu na możliwości uzyskiwania dostępu do danych lub ich wymiany czy nawet łączenia baz danych. Należy nad tym ubolewać, ponieważ różne rodzaje interoperacyjności wymagają różnych zabezpieczeń i warunków. Tak się dzieje np. w przypadku, gdy pojęcie interoperacyjności jest używane jako platforma innych proponowanych środków, których celem ma być ułatwienie wymiany informacji. W swojej opinii na temat zasady dostępności EIOD podkreślił, że choć wprowadzenie tej zasady nie doprowadzi do powstawania nowych baz danych, to z pewnością zaowocuje nowym sposobem wykorzystywania istniejących baz danych, stwarzając nowe możliwości dostępu do tych baz danych.

5.12.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 310/15

Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu kołowych mechanizmów segregatorowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

(2008/C 310/06)

Po opublikowaniu zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu (1) środków antydumpingowych obowiązujących względem przywozu niektórych kołowych mechanizmów segregatorowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („kraj, którego dotyczy postępowanie”), Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu tych środków, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (2) („rozporządzenie podstawowe”).

1. Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony w dniu 4 września 2008 r. przez producenta wspólnotowego Ring Alliance Ringbuchtechnik GmbH („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących znaczną część, w tym przypadku ponad 50 %, ogólnej produkcji wspólnotowej kołowych mechanizmów segregatorowych.

2. Produkt

Produktem objętym przeglądem są kołowe mechanizmy segregatorowe pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”), obecnie objęte kodem CN ex 8305 10 00. Powyższy kod CN podany jest jedynie w celach informacyjnych. Na potrzeby niniejszego zawiadomienia kołowe mechanizmy segregatorowe składają się z dwóch arkuszy stalowych lub drutów z co najmniej czterema przymocowanymi półpierścieniami drutu stalowego, które są połączone pokrywą stalową. Można je otworzyć poprzez rozciąganie półpierścieni lub za pomocą małego stalowego mechanizmu spustowego, przymocowanej do mechanizmu kołowego.

3. Obowiązujące środki

Obecnie obowiązującymi środkami są ostateczne cła antydumpingowe nałożone na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 2074/2004 (3) na przywóz kołowych mechanizmów segregatorowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej. Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1208/2004 (4) ostateczne cło antydumpingowe zostało rozszerzone na przywóz kołowych mechanizmów segregatorowych wysyłanych z Wietnamu, niezależnie od tego, czy zostały zgłoszone jako pochodzące z Wietnamu, czy też nie, a rozporządzeniem Rady (WE) nr 33/2006 (5) — na przywóz kołowych mechanizmów segregatorowych wysyłanych z Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, niezależnie od tego, czy zostały zgłoszone jako pochodzące z Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, czy też nie. Rozporządzenie Rady (WE) nr 2074/2004 zostało zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 818/2008 (6).

4. Podstawy dokonania przeglądu

W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponowienia dumpingu i ponownego zaistnienia szkody dla przemysłu wspólnotowego.

Zgodnie z przepisami art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, wnioskodawca ustalił wartość normalną dla Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie wartości normalnej skonstruowanej dla kraju o gospodarce rynkowej wymienionego w pkt 5.1 lit. d) niniejszego zawiadomienia. Zarzut kontynuacji dumpingu jest oparty na porównaniu wartości normalnej, obliczonej w sposób określony powyżej, z cenami eksportowymi produktu objętego postępowaniem sprzedawanego na wywóz do Wspólnoty.

Obliczony na tej podstawie margines dumpingu jest znaczny.

Wnioskodawca zwraca również uwagę na możliwość dalszego stosowania dumpingu wyrządzającego szkodę. Ponadto wnioskodawca przedstawił dowody na to, że sytuacja przemysłu wspólnotowego jest nadal niepewna i w razie wygaśnięcia środków jakiekolwiek przypadki kontynuacji lub wznowienia przywozu w znacznych ilościach po cenach dumpingowych z kraju, którego dotyczy postępowanie, doprowadziłyby prawdopodobnie do utrzymania się lub ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu wspólnotowego.

5. Procedura

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i po ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia środków, Komisja niniejszym wszczyna przegląd zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

5.1. Procedura dotycząca określenia prawdopodobieństwa wystąpienia dumpingu i szkody

W toku dochodzenia zostanie ustalone, czy wygaśnięcie środków może doprowadzić do kontynuacji lub ponowienia dumpingu i ponownego zaistnienia szkody.

a) Kontrola wyrywkowa

Ze względu na dużą liczbę stron uczestniczących w postępowaniu Komisja może podjąć decyzję o zastosowaniu kontroli wyrywkowej, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(i) Kontrola wyrywkowa importerów

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie, w terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) ppkt (i) i w formie wskazanej w pkt 7, następujących informacji na temat swojego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	łączny obrót przedsiębiorstwa wyrażony w euro w okresie od 1 października 2007 r. do 30 września 2008 r.,

—	łączna liczba pracowników,

—	dokładne określenie działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem,

—	wielkość w sztukach i wartość w euro przywozu do Wspólnoty i odsprzedaży dokonanej na rynku wspólnotowym w okresie od 1 października 2007 r. do 30 września 2008 r. w odniesieniu do przywożonego produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej,

—	nazwy i dokładne określenie działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (7) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby,

Poprzez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do próby. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do próby, będzie to dla niego oznaczać konieczność udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wyrażenie zgody na przeprowadzenie dochodzenia na miejscu w zakresie udzielonych odpowiedzi. W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie go do próby, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu. Konsekwencje braku współpracy określono w pkt 8 poniżej.

Ponadto, w celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów, Komisja skontaktuje się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

(ii) Ostateczny dobór próby

Wszystkie zainteresowane strony pragnące przedstawić jakiekolwiek istotne informacje dotyczące doboru próby muszą tego dokonać w terminie określonym w pkt 6 lit. b) ppkt (ii).

Komisja zamierza dokonać ostatecznego doboru próby po konsultacji z zainteresowanymi stronami, które wyraziły gotowość włączenia ich do próby.

Przedsiębiorstwa włączone do próby muszą udzielić odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) ppkt (iii) niniejszego zawiadomienia i muszą współpracować w trakcie dochodzenia.

W przypadku braku wystarczającej współpracy Komisja może oprzeć swoje ustalenia, zgodnie z art. 17 ust. 4 i art. 18 rozporządzenia podstawowego, na dostępnych faktach. Ustalenia oparte na dostępnych faktach mogą być mniej korzystne dla zainteresowanej strony, zgodnie z wyjaśnieniami w pkt 8 niniejszego zawiadomienia.

(b) Kwestionariusze

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do producentów przemysłu wspólnotowego oraz do wszystkich znanych zrzeszeń producentów we Wspólnocie, do eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej, do wszelkich zrzeszeń eksporterów/producentów, do importerów objętych próbą, do wszystkich znanych zrzeszeń importerów oraz do władz kraju wywozu, którego dotyczy postępowanie.

Wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia swoich opinii, a także informacji innych niż odpowiedzi udzielone na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. Wymienione informacje i dowody je potwierdzające powinny wpłynąć do Komisji w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (ii) niniejszego zawiadomienia.

Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpiły one z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane. Wniosek ten należy złożyć w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (iii) niniejszego zawiadomienia.

(d) Wybór kraju o gospodarce rynkowej

W poprzednim dochodzeniu Indie zostały wykorzystane jako odpowiedni kraj o gospodarce rynkowej, aby ustalić wartość normalną w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Obecnie wnioskodawca zaproponował wykorzystanie do tego celu Tajlandię i jest to zgodne z zamierzeniami Komisji. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności tego potencjalnego wyboru kraju w szczególnym terminie określonym w pkt 6 lit. c) niniejszego zawiadomienia.

5.2. Procedura oceny interesu Wspólnoty

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego i w przypadku potwierdzenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponowienia dumpingu i ponownego zaistnienia szkody, ustalone zostanie, czy utrzymanie środków antydumpingowych nie będzie sprzeczne z interesem Wspólnoty. Z tego powodu Komisja może przesłać kwestionariusze do znanych przedstawicieli przemysłu wspólnotowego, do importerów i reprezentujących ich zrzeszeń, do reprezentatywnych użytkowników oraz do reprezentatywnych organizacji konsumentów. Wspomniane strony, w tym dotychczas nieznane Komisji, mogą, w ogólnych terminach ustalonych w pkt 6 lit. a) ppkt (ii) niniejszego zawiadomienia, zgłosić się do Komisji i przekazać stosowne informacje, pod warunkiem że udowodnią istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym postępowaniem. Strony, które postąpiły zgodnie z wymogiem określonym w poprzednim zdaniu, mogą wystąpić z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, w terminie ustalonym w pkt 6 lit. a) ppkt (iii) niniejszego zawiadomienia. Należy zauważyć, iż każda informacja przedstawiona zgodnie z art. 21 zostanie uwzględniona wyłącznie wtedy, gdy będzie poparta udokumentowanymi informacjami w momencie jej przedstawienia.

6. Terminy

a) Terminy ogólne

(i) Dla stron zwracających się z wnioskiem o przesłanie kwestionariusza lub innych formularzy

Wszystkie zainteresowane strony, które nie współpracowały podczas dochodzenia, w wyniku którego wprowadzono środki będące przedmiotem niniejszego przeglądu, powinny zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza w jak najkrótszym terminie, lecz nie później niż 15 dni po opublikowaniu niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(ii) Dla stron zgłaszających się, udzielających odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przedkładających inne informacje

Wszystkie zainteresowane strony, jeżeli ich wnioski mają być uwzględnione podczas dochodzenia, muszą zgłosić się do Komisji, przedstawić swoje opinie i przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu lub przedstawić wszystkie inne informacje w terminie 40 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż korzystanie z większości praw proceduralnych ustanowionych w rozporządzeniu podstawowym jest uwarunkowane zgłoszeniem się przez stronę w wyżej wymienionym terminie.

Przedsiębiorstwa wybrane do próby muszą przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w terminach wskazanych w pkt 6 lit. b) ppkt (iii) niniejszego zawiadomienia.

(iii) Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 40 dni.

(b) Szczególny termin w odniesieniu do kontroli wyrywkowych

(i)

Informacje, o których mowa w pkt 5.1 lit. a) ppkt (i), powinny wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, biorąc pod uwagę, iż Komisja zamierza przeprowadzić konsultacje na temat ostatecznego doboru próby z zainteresowanymi stronami, które wyraziły gotowość włączenia ich do próby, w terminie 21 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(ii)	Wszystkie inne informacje istotne dla doboru próby, o których mowa w pkt 5.1 lit. a) ppkt (ii), muszą wpłynąć do Komisji w terminie 21 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(iii)

Kwestionariusze wypełnione przez strony objęte próbą muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty powiadomienia ich o włączeniu do próby.

Strony dochodzenia mogą chcieć wypowiedzieć się na temat stosowności wyboru Tajlandii, która, jak wskazano w pkt 5.1 lit. d), ma być wykorzystane jako kraj o gospodarce rynkowej w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Uwagi muszą wpłynąć do Komisji w terminie 10 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

7. Oświadczenia pisemne, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że ustalono inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszelkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencję dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności należy oznakować „Limited” (8) oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „Do wglądu zainteresowanych stron”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate H

Office: N105 04/92

B-1049 Brussels

Faks (32-2) 295 65 05

8. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te nie są brane pod uwagę, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

9. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy począwszy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

10. Możliwość złożenia wniosku o dokonanie przeglądu na mocy art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego

Ponieważ niniejszy przegląd wygaśnięcia jest wszczynany zgodnie z przepisami art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, wynikające z niego ustalenia nie będą prowadzić do zmiany poziomu obowiązujących środków, lecz do podjęcia decyzji o uchyleniu lub utrzymaniu środków zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

Jeżeli którakolwiek ze stron postępowania uzna, że przegląd poziomu środków w celu umożliwienia zmiany (tzn. podniesienia lub obniżenia) poziomu środków jest uzasadniony, to strona ta może złożyć wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

Strony, które zamierzają złożyć wniosek o dokonanie takiego przeglądu, przeprowadzanego niezależnie od przeglądu wygaśnięcia, o którym mowa w niniejszym zawiadomieniu, mogą skontaktować się z Komisją używając w tym celu podanego powyżej adresu.

11. Przetwarzanie danych osobowych

Należy zauważyć, iż wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (9).

12. Rzecznik praw stron

Należy również zauważyć, że w przypadku napotkania przez zainteresowane strony problemów związanych z korzystaniem z prawa do obrony strony te mogą wystąpić o interwencję urzędnika DG ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Pośredniczy on w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji, zapewniając, w stosownych przypadkach, mediację w kwestiach proceduralnych związanych z ochroną interesów stron podczas postępowania, w szczególności w odniesieniu do spraw dotyczących dostępu do akt, poufności, przedłużenia terminów oraz rozpatrywania pisemnych lub ustnych oświadczeń lub uwag. Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych rzecznika praw stron w DG ds. Handlu (http://ec.europa.eu/trade).

(1) Dz.U. C 146 z 12.6.2008, s. 33.

(2) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, s. 1.

(3) Dz.U. L 359 z 4.12.2004, s. 11.

(4) Dz.U. L 232 z 1.7.2004, s. 1.

(5) Dz.U. L 7 z 12.1.2006, s. 1.

(6) Dz.U. L 221 z 19.8.2008, s. 1.

(7) W celu uzyskania objaśnień dotyczących pojęcia przedsiębiorstw powiązanych należy odnieść się do art. 143 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).

(8) Oznacza to, że dokument przeznaczony jest jedynie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe).

(9) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

5.12.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 310/25

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

(2008/C 310/10)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

STRESZCZENIE

ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 510/2006

„BRNĚNSKÉ PIVO” lub „STAROBRNĚNSKÉ PIVO”

Nr WE: CZ-PGI-0005-0373-14.10.2004

CHNP () CHOG (X)

Niniejsze streszczenie zawiera główne elementy specyfikacji produktu przeznaczone do celów informacyjnych.

1. Właściwy organ państwa członkowskiego:

Nazwa:

Úřad průmyslového vlastnictví

Adres:

Antonína Čermáka 2a

CZ-160 68 Praha 6-Bubeneč

Telefon:

(420) 220 38 31 11

Faks:

(420) 221 32 47 18

E-mail:

posta@upv.cz

2. Grupa składająca wniosek:

Nazwa:

Starobrno, a. s.

Adres:

Hlinky 160/12

CZ-661 47 Brno

Telefon:

(420) 543 51 61 11

Faks:

(420) 543 21 10 35

E-mail:

starobrno@starobrno.cz

Skład:

producenci/przetwórcy (X) inni ( )

Wniosek dotyczy odstępstwa od art. 5 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006, ponieważ na danym obszarze działa tylko jeden producent. Wymagania określone w art. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1898/2006 zostały spełnione.

3. Rodzaj produktu:

Klasa 2.1 — piwo

4. Specyfikacja produktu:

(podsumowanie wymogów określonych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

4.1. Nazwa

„Brněnské pivo” lub „Starobrněnské pivo”

4.2. Opis produktu

Piwo „Brněnské” lub „Starobrněnské” jest produkowane w następujących podstawowych odmianach:

piwo bezalkoholowe, piwo beczkowe jasne i ciemne oraz piwo pełne.

Surowce do produkcji piwa:

Słód — stosuje się słód wyprodukowany z jarego jęczmienia dwurzędowego. Właściwości słodu muszą odpowiadać następującym wskaźnikom:

Zawartość ekstraktu w suchej masie słodu	(% wagi)	min.	80,0
Liczba Kolbacha	(%)		39,0 ±3
Siła diastatyczna	(j.W.-K.)	min.	220
Graniczny stopień odfermentowania	(%)	maks.	82
Kruchość	(%)	min.	75,0

Woda — stosuje się wodę pitną z wodociągu miejskiego. Chmiel — stosuje się odmiany Žatecký poloraný červeňák i Magnum Hallertau w formie granulatu i ekstraktu; są one stosowane od wielu lat, a zostały wybrane na podstawie badań wpływu odmian chmielu na właściwości organoleptyczne gotowego produktu — piwa. Nadają one piwu „Brněnské” lub „Starobrněnské” charakterystyczną delikatną goryczkę.

Charakterystyka poszczególnych grup:

Piwo bezalkoholowe:

piwo minimalnej zawartości alkoholu — do 0,6 %; duże nasycenie dwutlenkiem węgla, mało intensywny kolor, słaby zapach brzeczki chmielonej.

Piwo beczkowe jasne (czes. světlé výčepní):

zawartość ekstraktu 10 %, piwo w średnim stopniu odfermentowane, złoty kolor, średnia gorycz i średnie nasycenie dwutlenkiem węgla

piwo beczkowe „řezané” (półciemne) — zawartość ekstraktu 10 %, w średnim stopniu odfermentowane piwo w ciemniejszym kolorze, słaby smak karmelu, średnie nasycenie dwutlenkiem węgla, pełny smak.

Piwo beczkowe ciemne (czes. tmavé výčepní):

zawartość ekstraktu 10 %, piwo w małym stopniu odfermentowane, typowy ciemnobrązowy kolor, wyraźny smak i zapach karmelu, średnie nasycenie dwutlenkiem węgla, pełny smak.

Piwo pełne:

zawartość ekstraktu 11 % – 12 %

piwo w średnim stopniu odfermentowane, złoty kolor, aromat chmielu od delikatnego do wyraźnego, gorycz od średnio ostrej do średniej, duże nasycenie dwutlenkiem węgla, pełny smak, duża pienistość.

4.3. Obszar geograficzny

powiat Brno venkov

4.4. Dowód pochodzenia

Producent prowadzi ewidencję dostawców wszystkich surowców i wszystkich odbiorców gotowych produktów oraz posiada system kontroli produkcji. Kontrole produkcji oraz zgodności produktu z jego specyfikacją przeprowadza Państwowa Inspekcja Rolno-Spożywcza, inspektorat w Brnie. Zgodnie z przepisami na każdym produkcie znajduje się informacja o jego producencie.

4.5. Metoda produkcji

Piwo „Brněnské” lub „Starobrněnské” produkuje się tradycyjnymi metodami opierającymi się na browarniczych tradycjach Starego Brna: jest to klasyczna dekokcyjna dwuwarowa metoda przygotowania brzeczki chmielonej oraz dwustopniowa metoda fermentacji piwa. Słód śrutuje się (miele), a jego rozdrobnioną postać miesza się z wodą. W wyniku tego procesu uzyskuje się tzw. „zacier”. Po przerwie technologicznej cześć zacieru przelewa się do innego naczynia — tzw. kadzi zaciernej — w której przebiega zacieranie (pierwszy war). Stopniowe podwyższanie temperatury umożliwia rozkład zawartej w słodzie skrobi na cukry, a w konsekwencji — przejście składników z ekstraktu słodu do roztworu. Na zakończenie procesu zacierania całą objętość zacieru podgrzewa się, a następnie łączy z pozostałym zacierem. Po pewnym czasie ponownie odlewa się część zacieru do kadzi zaciernej (drugi war), powtarzając cały proces zacierania, łącznie z gotowaniem. War jest ponownie wlewany do pozostałego zacieru. Roztwór ekstraktu słodu powstaje dzięki enzymom zawartym w słodzie. Po zakończeniu zacierania cały zacier przelewa się do trzeciego naczynia — tzw. kadzi filtracyjnej. Z nierozpuszczalnych składników słodu wytwarza się warstwa filtracyjna, umożliwiająca uzyskanie czystego ekstraktu słodu — brzeczki niechmielonej. Po oddzieleniu brzeczki niechmielonej warstwa filtracyjna jest wypłukiwana wodą, co pozwala na uzyskanie jak najwyższej zawartości ekstraktu. Wypłukana warstwa filtracyjna stanowi odpad piwowarski (tzw. młóto) i jako taka jest usuwana. Uzyskaną brzeczkę niechmieloną przelewa się do kolejnego naczynia — kotła warzelnego — do którego w trakcie warzenia dodawany jest chmiel. W ten sposób otrzymuje się brzeczkę chmieloną. Z gorącej brzeczki chmielonej należy oddzielić osady, które powstają w wyniku warzenia brzeczki z chmielem w procesie reakcji białek zawartych w słodzie z garbnikami, które są jednym ze składników chmielu. Przefiltrowana brzeczka chmielona jest chłodzona, natleniana i szczepiona drożdżami piwowarskimi. Do szczepienia stosuje się drożdże Sacharomyces uvarum — carlsbergensis, które zostały wyhodowane w XIX w. do produkcji piwa metodą fermentacji dolnej. Fermentacja główna przebiega w kadziach o kształcie cylindryczno-stożkowym. Uzyskane w jej wyniku młode piwo schładza się, usuwa się opadłe na dno drożdże piwne, a piwo przelewa się do zbiorników leżakowych o kształcie cylindryczno-stożkowym (piwo beczkowe) lub zbiorników leżakowych w piwnicach leżakowych (piwo pełne). W zbiornikach leżakowych przebiega fermentacja wtórna. Czas trwania fermentacji wtórnej zależy od rodzaju piwa. Po fermentacji wtórnej a przed rozlewaniem piwo jest filtrowane. Do filtrowania stosuje się krzemionkę. Przefiltrowane piwo trafia do różnych (w zależności od rodzaju piwa) zbiorników pośredniczących. Rozlewanie piwa do butelek lub beczek przebiega w następującej kolejności: zbiornik pośredniczący — linia do pasteryzacji w przepływie — linia rozlewnicza. Piwo rozlewa się do umytych, czystych biologicznie naczyń transportowych (butelki lub beczki); beczki są przed napełnieniem sterylizowane parą. Napełnianie naczyń transportowych przeprowadza się w atmosferze dwutlenku węgla, który jest uzyskiwany w trakcie fermentacji głównej.

4.6. Związek z obszarem geograficznym

W 1323 r. królowa Eliška Rejčka założyła w Starym Brnie (obecnie dzielnica miasta Brno — przyp. tłum.) klasztor cystersów, który w 1325 r., z pomocą klasztoru w Welehradzie, wybudował browar. Browar brneński był wielokrotnie przebudowywany i modernizowany. Obecnie piwo produkuje się według starych receptur, metodami nawiązującymi do tradycji historycznych. Produkcja ma miejsce w pomieszczeniach nowoczesnego browaru, który znajduje się mniej więcej w tym samym miejscu, na którym kiedyś stał browar klasztoru cystersów.

Piwo „Brněnské” lub „Starobrněnské” produkuje się z wyżej wymienionych składników na wyznaczonym obszarze od wielu lat. Wyjątkowość produkcji wynika z wielowiekowej tradycji browarnictwa na wyznaczonym obszarze.

O jakości i popularności piwa „Brněnské” lub „Starobrněnské” świadczą również wyniki badania opinii społecznej ze stycznia 2006 r.

W jedynym oficjalnym rankingu jakości piwa (PIVEX), któremu patronuje Czeski Związek Browarów i Słodowni (Český svaz pivovarů a sladoven) produkty firmy Starobrno uzyskały w latach 1992, 1996 i 2002 prestiżową nagrodę „Złoty puchar Pivex”.

Produkty browaru Starobrno były wielokrotnie nagradzane w ankietach czasopisma Pivní kurýr — w 2002 r. nagrodę czeskich piwowarów otrzymało piwo Baron Trenck, a w 2003 r. — piwo Medium.

4.7. Organ kontrolny

Nazwa:

Státní zemědělská a potravinářská inspekce, Inspektorát v Brně

Adres:

Běhounská 10

CZ-601 26 Brno

Telefon:

(420) 542 42 67 02

Faks:

(420) 542 42 67 17

E-mail:

epodatelna@szpi.gov.cz

4.8. Etykietowanie

—

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 310

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 51 5 grudnia 2008

	II Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 310/03	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5333 — Bell/Zimbo) ( 1 )	13

2008/C 310/04	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5376 — Greenvision Ambiente/Itochu/JV) ( 1 )	13

	IV Zawiadomienia
	ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 310/05	Kursy walutowe euro	14

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,2620
JPY	Jen	117,10
DKK	Korona duńska	7,4494
GBP	Funt szterling	0,86260
SEK	Korona szwedzka	10,5315
CHF	Frank szwajcarski	1,5335
ISK	Korona islandzka	290,00
NOK	Korona norweska	9,0365
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,720
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	261,00
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7094
PLN	Złoty polski	3,8625
RON	Lej rumuński	3,8450
SKK	Korona słowacka	30,195
TRY	Lir turecki	1,9875
AUD	Dolar australijski	1,9634
CAD	Dolar kanadyjski	1,5948
HKD	Dolar hong kong	9,7826
NZD	Dolar nowozelandzki	2,3593
SGD	Dolar singapurski	1,9269
KRW	Won	1 871,95
ZAR	Rand	12,9849
CNY	Juan renminbi	8,6847
HRK	Kuna chorwacka	7,1910
IDR	Rupia indonezyjska	15 049,35
MYR	Ringgit malezyjski	4,5930
PHP	Peso filipińskie	62,360
RUB	Rubel rosyjski	35,3410
THB	Bat tajlandzki	45,047
BRL	Real	3,1310
MXN	Peso meksykańskie	17,2326

Nazwa	Adres	Kraj	Zawieszenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 88/97	Data wejścia w życie	Dodatkowy kod TARIC
Citic – Marmes Bicycle CZ, s. r. o.	Žichlínské předměstí, Albrechtická 391, CZ-563 01 Lanškroun	CZ	Artykuł 5	23.5.2008	A891
Euro-Bike Produktionsgesellschaft mbH	Biaser Straße 29, D-39261 Zerbst	DE	Artykuł 5	15.10.2007	A873
MADIROM PROD Srl.	București, Sector 6, Splaiul Independenței nr. 319, OB. 152, România	RO	Artykuł 5	11.8.2008	A896
S.C. Rich Euro Bike SRL	București, Urziceni Route, nr. 54A, Afumati, Ilfov County, 077010, România	RO	Artykuł 5	10.7.2008	A895
Rose Versand GmbH	Schersweide 4, D-46395 Bocholt	DE	Artykuł 5	16.9.2008	A897

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Rezolucje, zalecenia i opinie
	OPINIE
	Europejski Inspektor Ochrony Danych
2008/C 310/01	Opinia Europejskiego Inspektora Ochrony Danychw sprawie inicjatywy Królestwa Belgii, Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej i Królestwa Szwecji mającej na celu przyjęcie decyzji Rady w sprawie wzmocnienia Eurojustu i zmiany decyzji 2002/187/WSiSW	1

2008/C 310/02	Opinia Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na temat wniosku w sprawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady wprowadzającej ułatwienia w transgranicznym egzekwowaniu prawa dotyczącego bezpieczeństwa drogowego	9

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja
2008/C 310/06	Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu kołowych mechanizmów segregatorowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej	15

2008/C 310/07	Zawiadomienie Komisji uaktualniające wykaz stron badanych na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 88/97 w sprawie zwolnienia przywozu niektórych części rowerowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej z rozszerzonego cła antydumpingowego	19

	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja
2008/C 310/08	Komunikat rządu francuskiego wydany w związku z dyrektywą 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów (Zawiadomienie dotyczące wniosku o wyłączne zezwolenie na poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego, zwane zezwoleniem Est Champagne) ( 1 )	21

2008/C 310/09	Zawiadomienie opublikowane na podstawie art. 27 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawie COMP/B-1/39.402 — RWE Gas Foreclosure ( 1 )	23

	INNE AKTY
	Komisja
2008/C 310/10	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	25


2008/C 310/11	Nota do czytelnika(patrz: wewnętrzna tylna strona okładki)	s3

Wierzchołki	Szerokość geograficzna (północna)	Długość geograficzna (wschodnia)
A	54,80 o N	2,20 o E
B	54,80 o N	2,90 o E
C	54,70 o N	2,90 o E
D	54,70 o N	3,00 o E
E	54,30 o N	3,00 o E
F	54,30 o N	2,90 o E
G	54,20 o N	2,90 o E
H	54,20 o N	2,50o E
I	54,30 o N	2,50o E
J	54,30 o N	2,40 o E
K	54,40 o N	2,40 o E
L	54,40 o N	2,20 o E