23.10.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 268/1

Projekt Rezolucji

z dnia 26 września 2008 r.

Dalszy rozwój europejskiej polityki kosmicznej

(2008/C 268/01)

RADA,

UWZGLĘDNIAJĄC umowę ramową między Wspólnotą Europejską a Europejską Agencją Kosmiczną (ESA), która to umowa weszła w życie w maju 2004 r., i coraz ściślejszą współpracę między obiema stronami,

PRZYPOMINAJĄC o kierunkach działań wyznaczonych przez Radę ds. Przestrzeni Kosmicznej na posiedzeniach w dniach 25 listopada 2004 r., 7 czerwca 2005 r. i 28 listopada 2005 r.;

ZWRACAJĄC UWAGĘ na rezolucję Rady ds. Przestrzeni Kosmicznej z dnia 22 maja 2007 r., w którym to dokumencie z zadowoleniem przyjęto i poparto europejską politykę kosmiczną oraz ustanowiono założenia tej polityki w Europie;

ODNOTOWUJĄC FAKT, że we wspomnianej rezolucji zwrócono się do Komisji Europejskiej, dyrektora generalnego ESA oraz do państw członkowskich Unii Europejskiej i ESA o to, by zgodnie z zakresem umowy ramowej monitorowali i oceniali realizację wspomnianej polityki, w tym realizację najważniejszych kwestii wskazanych w załącznikach do rezolucji;

ODNOTOWUJĄC FAKT, że państwa członkowskie na podstawie planu realizacji europejskiej polityki kosmicznej jako priorytet wskazały dwie programowe dziedziny działań, tzn. udane wdrożenie projektów Galileo i GMES (Globalny monitoring środowiska i bezpieczeństwa), oraz kilka kwestii horyzontalnych;

DOCENIAJĄC znaczne postępy w tych dziedzinach — co stwierdzono we wspólnym sprawozdaniu ESA–WE z postępów prac — a także Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJĄC postępy w ustanawianiu w Europie strategii stosunków międzynarodowych w dziedzinie przestrzeni kosmicznej;

POTWIERDZA w tym kontekście, że ważne jest, by Europa dysponowała niezależnym dostępem do przestrzeni kosmicznej, światowej klasy programem naukowym, wybitnymi usługami satelitarnymi na użytek meteorologii operacyjnej i komunikacji komercyjnej, a także trwałą i nowoczesną bazą techniczną,

PODKREŚLA, że ważne jest, by WE i ESA sprawniej koordynowały programy rozwoju technologii kosmicznych, zwłaszcza te, które są poświęcone podstawowym technologiom kosmicznym mogącym dać Europie strategiczną niezależność,

PRZYPOMINA o dyskusjach, które europejscy ministrowie odpowiedzialni za politykę kosmiczną prowadzili podczas nieformalnego posiedzenia w Kourou — gdzie znajduje się europejski kosmodrom — w dniach 21–22 lipca 2008 r.

I. WIZJA EUROPEJSKIEJ POLITYKI KOSMICZNEJ

UZNAJĄC, że europejska polityka kosmiczna daje perspektywę wzmocnienia pozycji Europy jako światowej klasy lidera w dziedzinie przestrzeni kosmicznej, ponieważ pozwala zrealizować europejskie polityki i cele w zakresie zastosowań, usług i związanej z nimi infrastruktury, zwiększa oddziaływanie społeczne, kulturalne, gospodarcze i naukowe Europy, rozwija jej potencjał przemysłowy i naukowy oraz zapewnia jej polityczną i technologiczną niezależność w przemyślany, spójny i realistyczny sposób;

UZNAJĄC, że polityka ta — oparta na uczestnictwie UE, ESA i ich państw członkowskich w europejskim programie kosmicznym — powinna być dalej realizowania i rozwijana, przy czym powinna zachować ambitne cele w ramach zdolności dostępnych do zastosowań naukowych i operacyjnych;

ZAZNACZAJĄC, że wszystkie europejskie działania związane z przestrzenią kosmiczną przyczyniają się do osiągnięcia celów zawartych w układzie o przestrzeni kosmicznej sporządzonym przez ONZ i prowadzone są z pełnym poszanowaniem przewidzianych w nim zasad, co dotyczy szczególnie:

—	badań i użytkowania przestrzeni kosmicznej dla dobra i w interesie wszystkich krajów oraz uznania przestrzeni kosmicznej za własność całej ludzkości,

—	użytkowania przestrzeni kosmicznej wyłącznie w celach pokojowych,

—	działania na rzecz współpracy międzynarodowej przy badaniu i użytkowaniu przestrzeni kosmicznej,

—	i że Europa popiera obecne wysiłki Komitetu ds. Pokojowego Wykorzystania Przestrzeni Kosmicznej ONZ (COPUOS), by zmniejszyć ilość odpadów kosmicznych i zapobiec ich produkowaniu;

PODKREŚLAJĄC, że należy zabiegać o większą aprobatę społeczną dla rozwoju technologii kosmicznych, dążyć do komplementarności działań i jak największej synergii z osiągnięciami w dziedzinach niezwiązanych z przestrzenią kosmiczną;

UZNAJĄC, że Unia Europejska, ESA i ich państwa członkowskie są trzema kluczowymi podmiotami kształtującymi europejską politykę kosmiczną, a także PODKREŚLAJĄC, że Unia Europejska podejmuje się coraz większej liczby zadań w zakresie przestrzeni kosmicznej, zwłaszcza takich, które są związane z zastosowaniami kosmicznymi - jak przystało podmiotowi o znaczeniu globalnym - i że swoimi działaniami tworzy wartość dodaną w stosunku do działań ESA i państw członkowskich, a jednocześnie respektuje rolę i odpowiedzialność każdego z tych podmiotów;

BIORĄC POD UWAGĘ FAKT, że w tych warunkach, a także w ramach europejskiej polityki kosmicznej Unia Europejska, ESA oraz ich państwa członkowskie są głównymi uczestnikami działań związanych z przestrzenią kosmiczną i że sprawią one, że Europa stanie się jedną z największych potęg kosmicznych na arenie międzynarodowej. W tym kontekście STWIERDZA, że przedmiotem działań powinny być następujące kwestie:

—

zgodnie ze strategią stosunków międzynarodowych — promowanie spójnej koncepcji współpracy międzynarodowej w dziedzinie programów kosmicznych z uwagi na ich globalny charakter i bycie przy tym świadomym, że Europa powinna być w stanie sprostać światowej konkurencji. Priorytetowymi dziedzinami, w których należy podejmować współpracę międzynarodową, są: badanie Układu Słonecznego, środowisko ziemskie oraz zrównoważony rozwój,

—	dopilnowanie, by wszystkie państwa członkowskie UE i ESA mogły swobodnie i w równy sposób korzystać z efektów działalności kosmicznej w kontekście polityki publicznej, danych naukowych, rozwoju technicznego, działalności przemysłowej i usług,

—

wzmocnienie istniejących mechanizmów pozwalających koordynować europejską wiedzę fachową oraz inwestycje w działalność kosmiczną pochodzące ze źródeł wspólnotowych, międzyrządowych i krajowych, a także stworzenie mechanizmów pozwalających zwiększyć synergię między cywilnymi i obronnymi programami kosmicznymi przy jednoczesnym poszanowaniu konkretnych wymogów w obu sektorach, w tym kompetencji decyzyjnych i systemów finansowania,

—	zagwarantowanie UE, ESA i ich państwom członkowskim stałego, niezależnego, niezawodnego i opłacalnego dostępu do przestrzeni kosmicznej na przystępnych warunkach, opartego na zestawie odpowiednich, konkurencyjnych, światowej klasy wyrzutni i na europejskim kosmodromie operacyjnym,

—

kanalizowanie w ramach UE popytu na zastosowania kosmiczne - w oparciu o potrzeby polityki UE oraz państw członkowskich ESA i UE - dzięki przejrzystemu procesowi pozwalającemu UE identyfikować wymagania użytkowników, ustalać priorytety i zapewniać ciągłość usług. Utrzymywanie narzędzi niezbędnych do świadczenia tych usług, w tym ich finansowanie, powinno w stosownych przypadkach odbywać się w partnerstwie z zainteresowanymi stronami i operatorami,

—	dążenie do opracowania odpowiednich ram regulacyjnych, które umożliwią szybkie powstawanie nowoczesnych i konkurencyjnych usług niższego szczebla, zwłaszcza w celu zagwarantowania trwałego dostępu do widma dla wszystkich zastosowań opartych na przestrzeni kosmicznej,

—

organizacja zarządzania przestrzenią kosmiczną w zgodzie z rezolucją z 4. posiedzenia Rady ds. Przestrzeni Kosmicznej i z politycznymi ambicjami UE, ESA i ich państw członkowskich, zwłaszcza optymalizacja procesu podejmowania decyzji w sprawie przestrzeni kosmicznej w Radzie Unii Europejskiej i w pozostałych instytucjach UE,

—

wypracowanie odpowiednich unijnych instrumentów i systemów finansowania i uwzględnienie przy tym specyficznego charakteru sektora przestrzeni kosmicznej, konieczności poprawy jego konkurencyjności ogólnej i przemysłowej oraz potrzeby zrównoważenia struktury przemysłowej; a także umożliwienie odpowiednich długoterminowych wspólnotowych inwestycji w badania związane z przestrzenią kosmiczną oraz w użytkowanie trwałych zastosowań opartych na przestrzeni kosmicznej z korzyścią dla Europy i jej mieszkańców, i rozważenie zwłaszcza wszystkich skutków prowadzenia polityki przestrzeni kosmicznej w ramach kolejnej perspektywy finansowej,

—	pogłębienie współpracy z krajami rozwijającymi się;

PODKREŚLA, że korzystne byłoby, gdyby ministrowie państw członkowskich UE i ESA odpowiedzialni za politykę kosmiczną spotykali tak często, jak będzie to potrzebne, by na podstawie odpowiedniego harmonogramu omawiać główne problemy polityczne.

II. OBECNE PRIORYTETY

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE znaczne postępy w realizacji programów Galileo i GMES, a mianowicie:

—	udane wystrzelenie i udaną walidację na orbicie satelity Giove B, co pozwala zademonstrować podstawowe nowe technologie niezbędne do funkcjonowania systemu Galileo,

—

konkluzje Rady UE z listopada 2007 r., a następnie przyjęcie przez Parlament Europejski i Radę rozporządzenia w sprawie dalszej realizacji europejskich programów GNSS, w którym sprecyzowano zasady publicznego zarządzania fazą rozmieszczania systemu Galileo oraz działaniem systemu EGNOS oraz skutki podejmowanych działań dla finansowania systemu Galileo,

—

decyzję państw członkowskich ESA o zainicjowaniu programu rozwoju elementu GMES związanego z przestrzenią kosmiczną; zawarcie umowy między WE a ESA przewidującej udział Wspólnoty w tym programie; a także przeznaczenie przez WE wstępnych funduszy operacyjnych poprzez wdrożenie działań przygotowawczych GMES w roku 2008,

—	przedstawienie na forum GMES w Lille przedoperacyjnych usług GMES;

—	zainicjowanie partnerstwa na rzecz GMES i Afryki w drodze „procesu lizbońskiego na rzecz GMES i Afryki” z myślą o użytkownikach z Afryki,

—	propozycję w sprawie podstawowej struktury GMES opisaną w harmonogramie z Monachium;

POTWIERDZA, że niezmiennym priorytetem pozostaje szybkie wdrożenie obu wspomnianych wyżej programów.

A. GALILEO

UZNAJĄC, że program Galileo jest pierwszym sztandarowym programem kosmicznym UE;

ZWRACA SIĘ do Komisji, by uwzględniła i przeanalizowała napotkane w przeszłości problemy, tak by można było w pełni wykorzystać zdobyte doświadczenie;

OCZEKUJE utworzenia międzyinstytucjonalnego panelu ds. Galileo;

PODKREŚLA, że Komisja Europejska, ESA i ich państwa członkowskie powinny zwiększyć koordynację działań, jeżeli chodzi o badania i rozwój w dziedzinie systemów, usług i zastosowań nawigacji satelitarnej;

PODKREŚLA stałą współpracę z partnerami międzynarodowymi nad problemem kompatybilności i interoperacyjności systemu;

ZWRACA SIĘ do Komisji, by rozważyła skutki prawne — zwłaszcza kwestię zobowiązań — wynikające z faktu, że Wspólnota Europejska stanie się właścicielem sfinansowanych przez siebie aktywów rzeczowych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z zastosowaniami kosmicznymi, należących np. do programów Galileo i EGNOS.

B. GMES

PRZYPOMINAJĄC, że GMES jest inicjatywą, która powstała z myślą o potrzebach użytkowników i która powinna jak najbardziej rozszerzyć wykorzystanie w Europie istniejących kosmicznych i innych niż kosmiczne centrów, zdolności i usług obserwacji Ziemi, w tym EUMETSAT-u, Centrum Satelitarnego UE...;

PODKREŚLA, że istniejąca infrastruktura obserwacji Ziemi utrzymywana przez państwa członkowskie obok infrastruktury obserwacji przestrzeni kosmicznej stanowi duży wkład w zdolności obserwacji Ziemi i powinna zostać udostępniona GMES na stałe;

ZAZNACZA, że niezbędna jest ciągłość danych i usług i że Unia Europejska musi ją zapewnić przede wszystkim w drodze długoterminowego finansowania, za pomocą partnerstw na rzecz poszczególnych elementów GMES;

POTWIERDZA rolę ESA jako agencji rozwijającej i zaopatrującej wyspecjalizowane misje GMES Sentinel oraz jako koordynatora całego elementu GMES związanego z przestrzenią kosmiczną, w tym wkładów udostępnionych przez państwa członkowskie, EUMETSAT i innych partnerów GMES;

ZWRACA SIĘ do Komisji o przygotowanie z myślą o GMES odpowiednich ram prawnych i o włączenie w te prace w razie potrzeby także Sekretariatu Generalnego Rady, a także o zbadanie skutków wprowadzenia certyfikacji danych pochodzących z obserwacji satelitarnych;

PODKEŚLA, że wiele usług informacyjnych GMES ma w Europie charakter dobra publicznego i usługi te muszą być udostępniane w sposób pełny i otwarty, z zastrzeżeniem pewnych ograniczeń związanych np. z bezpieczeństwem;

SĄDZI, że należy opracować plan działań, który prowadziłby do ustanowienia unijnego programu dotyczącego GMES, mającego zapewnić ciągłość usług GMES oraz podstawowych danych obserwacyjnych, których wymagają te usługi. Plan ten powinien obejmować następujące kwestie:

—	koncepcję ogólnego zarządzania GMES i jego elementami, wskazującą stosownych uczestników, ich role i zadania, opartą na szeregu partnerstw na rzecz GMES, a także przewidującą odpowiedni udział państw członkowskich ESA niebędących członkami UE,

—

plan trwałego finansowania GMES, oparty na ocenie ogólnych potrzeb finansowych związanych z GMES oraz na określonej strategii budżetowej na szczeblu krajowym i europejskim, uwzględniający trzy kolejne fazy: fazę badań i rozwoju finansowaną ze środków na badania i rozwój; fazę przejściową finansowaną zarówno ze środków na badania i rozwój, jak i ze środków operacyjnych oraz fazę operacyjną finansowaną ze specjalnych środków na działania z udziałem użytkowników,

—	mechanizmy świadczenia usług operacyjnych dla każdej z usług GMES, w tym wskazanie operatorów,

—	określony wspólnie przez UE i państwa członkowskie proces formalizowania zobowiązań do udostępniania na rzecz GMES istniejącej infrastruktury obserwacyjnej i usługowej,

—	rolę, jaka przypada inicjatywie GEO oraz innym inicjatywom międzyrządowym lub wielostronnym, takim jak CEOS, w dostępie do szeregu istniejących danych, a także wkład GMES w te międzynarodowe działania,

—	proces określania kompleksowej polityki dotyczącej danych dla wszystkich danych wygenerowanych przez system GMES, w tym stosowne oznaczanie i polityka w zakresie bezpieczeństwa danych mające zapewnić pełną ochronę danych wrażliwych i utrzymanie ich poufnego charakteru;

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE

—	zaproponowane przez Komisję Europejską we wstępnym projekcie budżetu na rok 2009 nowe działanie przygotowawcze, będące wstępem do przyszłego finansowania operacyjnej fazy GMES,

—	zamiar Komisji, by poruszyć wszystkie te kwestie w komunikacie, który zostanie przyjęty w październiku 2008 r. po konsultacjach z najważniejszymi zainteresowanymi stronami, a zwłaszcza po uzgodnieniu z ESA ogólnego programowego podejścia do elementu GMES związanego z przestrzenią kosmiczną,

—	zamiar dyrektora generalnego ESA, wyrażony po konsultacjach z państwami członkowskimi ESA i z Komisją, by w listopadzie 2008 r. przedłożyć Radzie ESA na szczeblu ministerialnym propozycję programu poświęconego drugiemu segmentowi elementu GMES związanego z przestrzenią kosmiczną.

III. NOWE PRIORYTETY EUROPEJSKIEJ POLITYKI KOSMICZNEJ

ZAZNACZA, że Rada Europejska w dniu 14 marca 2008 r. z zadowoleniem przyjęła wspólne sprawozdanie Wysokiego Przedstawiciela i Komisji Europejskiej pt. „Zmiany klimatu a bezpieczeństwo międzynarodowe”; w sprawozdaniu tym przypomniano, że w roku 2007 większość apeli o pomoc humanitarną w sytuacjach nadzwyczajnych była związana z klimatem, i wskazano na fakt, że zmiany klimatu zwielokrotniają zagrożenia związane z bezpieczeństwem;

PRZYPOMINA, że Rada Europejska zwróciła się do Rady Unii Europejskiej o przedłożenie zaleceń co do stosownych działań w tej dziedzinie;

UZNAJE przedstawione poniżej cztery dziedziny za priorytetowe dla europejskiej polityki kosmicznej w najbliższym okresie:

A. PRZESTRZEŃ KOSMICZNA A ZMIANY KLIMATU

MAJĄC NA UWADZE FAKT, że czekające ludzkość zmiany klimatu budzą zaniepokojenie na całym świecie i że UE odpowiednio dostosowuje swoją politykę, by móc im sprostać;

PODKREŚLA, że należy zwiększać jakościową i ilościową wiedzę o zakresie zmian klimatu i ich konsekwencjach oraz że trzeba kontynuować i zwiększać europejski udział w zdobywaniu tej wiedzy i tworzeniu związanych z nią modeli, po to by dostarczyć dowodów naukowych pozwalających na podejmowanie kluczowych decyzji w polityce ochrony środowiska;

DOCENIA wyjątkową rolę programów kosmicznych, które dzięki globalnym zdolnościom obserwacyjnym i długoterminowemu funkcjonowaniu dostarczają społeczności naukowców szeregu danych potrzebnych do prowadzenia badań nad zmianami klimatu, a jednocześnie stanowią uzupełnienie dla innych narzędzi obserwacyjnych i pomiarowych;

DOCENIA udział programu ESA zatytułowanego Living Planet oraz krajowych misji kosmicznych związanych z naukami o Ziemi, programów operacyjnych EUMETSAT-u oraz infrastruktury komponentu GMES związanego z przestrzenią kosmiczną w gromadzeniu obserwacji pozwalających Europie uzyskać szeregi czasowe parametrów klimatycznych i zrozumieć najważniejsze procesy klimatyczne;

APELUJE do społeczności naukowej, by wspólnie z Komisją Europejską, ESA i EUMETSAT-em określiła, w jaki sposób usługi GMES i europejskie archiwa obserwacji kosmosu mogą najskuteczniej przyczynić się do dostarczania danych, w tym podstawowych zmiennych klimatycznych, na użytek badań naukowych;

ZWRACA SIĘ do Komisji o przeprowadzenie badań, by ocenić zapotrzebowanie na pełny dostęp do znormalizowanych danych i na zwiększoną moc komputerową oraz wskazać sposoby zaspokojenia tych potrzeb z uwzględnieniem zdolności i sieci już istniejących w Europie;

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE FAKT, że ESA i EUMETSAT wspólnie przygotowują propozycję programu Meteosat trzeciej generacji (MTG), która zostanie przedstawiona Radzie ESA na szczeblu ministerialnym w listopadzie 2008 r., a następnie Radzie EUMETSAT-u; program ten, który będzie stosowany głównie w meteorologii operacyjnej, będzie także miał swój udział w GMES, w monitorowaniu klimatu, a tym samym w śledzeniu jego globalnych zmian.

B. UDZIAŁ POLITYKI KOSMICZNEJ W STRATEGII LIZBOŃSKIEJ

PODKREŚLA, że problematyka kosmiczna, będąca najnowocześniejszą dziedziną badań i rozwoju i przynosząca efekty, które można spożytkować gospodarczo, może się przyczynić do realizacji celów lizbońskich, a tym samym do spełnienia gospodarczych, edukacyjnych, społecznych i ekologicznych ambicji UE i oczekiwań jej mieszkańców; może także przyczynić się do realizacji celów w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia poprzez stworzenie w całej Europie nowych szans na działalność gospodarczą i dostarczenie nowych rozwiązań na użytek różnorodnych usług, co przyczyni się do spójności terytorialnej;

UWAŻA, że wraz z przyjęciem przez Parlament Europejski i Radę w dniu 18 grudnia 2006 r. siódmego wspólnotowego programu ramowego w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji, a w nim nowego tematycznego rozdziału pt. „Przestrzeń kosmiczna” jako elementu programu szczegółowego „Współpraca”, UE uznała problematykę kosmiczną za jeden z priorytetów i zasadniczych elementów europejskiego społeczeństwa opartego na wiedzy;

PODKREŚLA, że zastosowania kosmiczne, takie jak komunikacja satelitarna, systemy EGNOS i Galileo oraz GMES, mają w założeniu stworzyć — zwłaszcza małym i średnim przedsiębiorstwom — znaczne możliwości rynkowe dzięki rozwojowi usług niższego szczebla o dodatkowej wartości oraz że UE, ESA i ich państwa członkowskie muszą w związku z tym w jak największym stopniu wykorzystać wspomniane zasoby kosmiczne. Wzrost ten należy stymulować po to, by przyspieszyć powstawanie nowych możliwości gospodarczych oraz rozwijać usługi płynnie wiążące systemy nawigacji, obserwacji i komunikacji satelitarnej i łączące je z sieciami naziemnymi. Osiągnięte tych celów wymaga odpowiednich ram regulacyjnych, trwałego dostępu do widma radiowego dla zastosowań kosmicznych oraz opracowania norm w odpowiednich obszarach;

ODNOTOWUJE, że należałoby zatem zastanowić się nad objęciem działań kosmicznych inicjatywą rynków pionierskich.

C. PRZESTRZEŃ KOSMICZNA A BEZPIECZEŃSTWO

ZAZNACZA, że problematyka kosmiczna ma ważny udział we wspólnej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa/europejskiej polityce bezpieczeństwa i obrony, w tym w zadaniach petersberskich, a więc przyczynia się do bezpieczeństwa obywateli Europy;

PRZYPOMINA, że zasoby kosmiczne stały się nieodzowne dla naszej gospodarki, a więc należy zadbać o ich bezpieczeństwo; PODKREŚLA, że Europa, chcąc umocnić swoją pozycję jako światowej klasy lidera w dziedzinie przestrzeni kosmicznej, musi rozwijać europejskie zdolności pozwalające jej monitorować i nadzorować swoją infrastrukturę kosmiczną i odpady kosmiczne - początkowo w oparciu o istniejące zasoby krajowe i europejskie - i że musi przy tym korzystać ze stosunków, które ewentualnie nawiąże z innymi krajami partnerskimi, i ze zdolności tych krajów;

SĄDZI, że z uwagi na międzynarodowy i polityczny charakter tych zdolności Unia Europejska zacznie odgrywać aktywną rolę, we współpracy z ESA i państwami członkowskimi, w stopniowym tworzeniu tych zdolności i odpowiedniej struktury zarządzania;

PODKREŚLA, że Europa musi mieć możliwość wykrywania przypadków nieprzestrzegania międzynarodowych układów i zobowiązań, które są kluczowym instrumentem pozwalającym chronić i promować wartości europejskie;

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE, w ramach kompetencji decyzyjnych oraz systemów finansowania przewidzianych w obecnych ramach regulacyjnych, podjęcie przez instytucje europejskie — w reakcji na rezolucję Rady ds. Przestrzeni Kosmicznej z 2007 r. — zorganizowanego dialogu, który ma znacząco poszerzyć koordynację działań w dziedzinie przestrzeni kosmicznej, bezpieczeństwa i obrony i w który włączyły się Komisja Europejska, Sekretariat Generalny Rady, Europejska Agencja Obrony, ESA oraz państwa członkowskie;

PRZYPOMINAJĄC, że GMES opiera się na pewnych zdolnościach obserwacyjnych podwójnego zastosowania oraz że Galileo, GMES i systemy komunikacji satelitarnej będą dostarczać usług, które mogą znaleźć zastosowanie w pewnych dziedzinach bezpieczeństwa;

UZNAJE, że wykorzystywanie Galileo i GMES przez użytkowników wojskowych musi być zgodne z zasadą, że Galileo i GMES to systemy cywilne działające pod kontrolą cywilną, a co za tym idzie, że jakakolwiek zmiana tej zasady wymagałaby analizy w świetle tytułu V TUE, a w szczególności jego art. 17 i art. 23, oraz w świetle konwencji ESA;

ZAZNACZA, że należy:

—	określić, w jaki sposób w dłuższej perspektywie zwiększyć koordynację cywilnych i obronnych programów kosmicznych,

—	rozwijać zdolności, które dzięki skoordynowanym działaniom w Europie i ewentualnej współpracy z innymi partnerami zapewnią europejskim użytkownikom wyczerpującą świadomość sytuacyjną związaną z przestrzenią kosmiczną,

—	uznać zależność Europy od zagranicznych dostawców w zakresie niektórych podstawowych technologii i elementów kosmicznych, ustalić strategie łagodzące skutki tej zależności, po to by zagwarantować Europie dostęp do tych dóbr, oraz podjąć praktyczne działania, które ograniczą zależność Europy.

ZWRACA UWAGĘ na korzyści z użytkowania istniejących zdolności i istniejącej infrastruktury na szczeblu krajowym i europejskim;

ODNOTOWUJE zamiar dyrektora generalnego ESA, by przedłożyć propozycję programu poświęconego świadomości sytuacyjnej w przestrzeni kosmicznej do przyjęcia Radzie ESA na posiedzeniu ministerialnym w listopadzie 2008 r. i w ten sposób stworzyć podstawy do zwiększenia zdolności operacyjnych przy poszanowaniu roli Europejskiej Agencji Obrony oraz państw członkowskich UE i ESA.

D. BADANIA KOSMICZNE

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE udane wyniesienie na orbitę laboratorium Columbus, stworzonego przez ESA, oraz udaną demonstrację automatycznego statku transferowego Jules Verne, gdyż uważa je za prawdziwie europejskie projekty rozwoju technologii oraz kluczowe elementy zapewniające Europie dostęp do międzynarodowej stacji kosmicznej ISS i możliwość jej trwałego użytkowania;

POTWIERDZA, że badania kosmiczne są światowym zadaniem politycznym i że Europa powinna swoje działania podejmować w ramach programu ogólnoświatowego, a także że żaden kraj nie powinien w tej dziedzinie dominować, a różnorodne podmioty powinny włączać się w działania stosownie do swoich zdolności i priorytetów;

ZAZNACZA, że Europa musi wypracować wspólną wizję i długoterminowy strategiczny plan badań kosmicznych, zapewniający jej kluczową pozycję, a więc bazujący na dziedzinach, w których osiąga ona wybitne wyniki; Unia Europejska, ESA i ich państwa członkowskie muszą zatem - każde w ramach swoich kompetencji i w ścisłej współpracy - rozwijać i promować na arenie międzynarodowej niezbędny dialog polityczny z innymi państwami zaangażowanymi w ogólnoświatowy program;

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE propozycję Komisji, by zorganizować konferencję na wysokim szczeblu w sprawie długofalowej globalnej wizji badań kosmicznych i rozpocząć publiczną debatę na temat roli Europy w tym światowym przedsięwzięciu, poprzedzając je odpowiednimi przygotowaniami, koordynowanymi przez ESA, pozwalającymi wskazać dziedziny, w których Europa osiąga wybitne wyniki, a także opracować różnorodne scenariusze jej uczestnictwa w badaniach wraz ze związanymi z tym kosztami i planami;

PRZYJMUJE DO WIADOMOŚCI światową strategię badań kosmicznych, w której nakreślono, jak największe potęgi zamierzają na szczeblu światowym koordynować plany badań załogowych i bezzałogowych, w tym możliwość podjęcia — na późniejszym etapie — załogowych ekspedycji na Marsa;

POTWIERDZA, że Europa, która już od dziesięcioleci — głównie ze względów naukowych — z powodzeniem prowadzi badania kosmiczne, jest zdecydowana odegrać znaczącą rolę w międzynarodowym przedsięwzięciu służącym zbadaniu Układu Słonecznego i rozwinąć dogłębną wiedzę o warunkach życia panujących poza naszą planetą; UZNAJE fakt, że Europa może stać się kluczowym uczestnikiem tych działań tylko dzięki stałym inwestycjom;

ZDAJE SOBIE SPRAWĘ, że planowane technologie przed zrealizowaniem należy uważnie ocenić, mając na uwadze podjęcie kluczowych decyzji, i ZAZNACZA, że mogą one mieć trwałe skutki dla postrzegania w świecie europejskich zdolności naukowych i technicznych oraz dla samooceny mieszkańców Europy;

PODKREŚLA, że badania kosmiczne mogą w istotny sposób zainspirować młodych Europejczyków do podejmowania pracy związanej z nauką i techniką i zwiększenia tego potencjału w Europie.

23.10.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 268/9

Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001

(2008/C 268/04)

Numer XA: XA 241/08

Państwo członkowskie: Włochy

Region: Regione Autonoma Valle d'Aosta

Nazwa programu pomocy: Incentivi per il risanamento degli allevamenti da epizoozie e altre malattie

Podstawa prawna: Legge regionale 22 aprile 2002, n. 3 «Incentivi regionali per l'attuazione degli interventi sanitari a favore del bestiame di interesse zootecnico» e successive modificazioni e integrazioni [in particolare, l'articolo 2 comma 1 lettera a), comma 2 e comma 4 bis] e deliberazione della Giunta regionale del 13 giugno 2008, n. 1814 «Precisazioni in merito alla concessione degli incentivi previsti per il settore della zootecnia dalle leggi regionali 4 settembre 2001, n. 21 e 22 aprile 2002, n. 3, e successive modificazioni e integrazioni»

Planowane w ramach programu roczne wydatki: 3 300 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy:

100 % kosztów związanych z zapobieganiem chorobom epizootycznym i innym chorobom oraz ich zwalczaniem, kosztów kontroli sanitarnych testów i badań wszelkiego rodzaju, zakupu szczepionek i leków oraz ich stosowania, jak również kosztów związanych z ubojem i eliminacją zwierząt w ramach wspólnotowego, krajowego lub regionalnego programu publicznego.

2)	100 % jako rekompensata strat poniesionych w związku z zapobieganiem chorobom epizootycznym i innym chorobom oraz ich zwalczaniem w ramach wspólnotowego, krajowego lub regionalnego programu publicznego

Data realizacji: Od dnia publikacji numeru rejestracji wniosku w sprawie wyłączenia na stronach internetowych Komisji Europejskiej — Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

Czas trwania programu pomocy: Zgodnie z przedmiotowym programem pomoc może być udzielana do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz w ciągu 6 kolejnych miesięcy po upływie tego terminu

Cel pomocy: Zachęty służące zwalczaniu w hodowlach chorób epizootycznych i innych chorób — pod warunkiem, że jest ono obowiązkowe na mocy obowiązujących przepisów lub w ramach konkretnego programu wspólnotowego, krajowego lub regionalnego — mają na celu osiągnięcie poprawy w zakresie warunków sanitarnych zwierząt gospodarskich oraz w zakresie produktów otrzymywanych od zwierząt, a tym samym ochronę zdrowia konsumentów.

Pomoc służąca zrekompensowaniu rolnikom kosztów, o których mowa w pkt 1, jest przyznawana w formie usług dotowanych i nie jest udzielana w formie bezpośrednich wypłat pieniężnych dla rolników.

Jeśli chodzi o pomoc przeznaczoną na zrekompensowanie rolnikom strat poniesionych w związku z zapobieganiem chorobom epizootycznym i innym chorobom oraz ich zwalczaniem, wysokość rekompensaty jest obliczana wyłącznie na podstawie wartości rynkowej zwierząt padłych w wyniku choroby epizootycznej bądź innej choroby lub zwierząt poddanych ubojowi na polecenie właściwych organów w ramach realizacji obowiązkowego publicznego programu zapobiegania chorobom lub ich zwalczania oraz na podstawie strat w dochodach spowodowanych wypełnianiem zobowiązań dotyczących kwarantanny i trudnościami w odnowie populacji.

Pomoc jest ograniczona do strat spowodowanych chorobami epizootycznymi i innymi chorobami, których wystąpienie zostało oficjalnie stwierdzone przez organy publiczne.

Od maksymalnej kwoty kosztów lub strat kwalifikujących się do pomocy zostaną odliczone kwoty otrzymane ewentualnie w ramach programów ubezpieczeniowych oraz koszty nieponiesione ze względu na wystąpienie chorób epizootycznych i innych chorób, które zostałyby poniesione w przeciwnym wypadku.

Płatności będą przyznawane w związku z chorobami epizootycznymi i innymi chorobami, w odniesieniu do których istnieją wspólnotowe lub krajowe wymogi ustawodawcze, wykonawcze i administracyjne lub w ramach wspólnotowego, krajowego lub regionalnego publicznego programu zapobiegania chorobom epizootycznym i innym chorobom oraz ich zwalczania i kontroli. Choroby te zostaną wyraźnie określone w programie, który zawierać będzie opis przewidzianych środków.

Pomoc nie może odnosić się do chorób, w przypadku których prawodawstwo wspólnotowe przewiduje określone opłaty w odniesieniu do środków kontroli.

Pomoc nie może odnosić się do środków, w przypadku których prawodawstwo wspólnotowe przewiduje, że koszt takich środków ponosi gospodarstwo rolne, chyba że koszt takich środków pomocy równoważą całkowicie obowiązkowe opłaty nałożone na producentów.

Pomoc będzie przyznawana w odniesieniu do chorób epizootycznych i innych chorób wymienionych w wykazie sporządzonym przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt i/lub w załączniku do decyzji Rady 90/424/EWG.

Programy pomocy zostaną uruchomione w ciągu trzech lat od chwili poniesienia wydatków lub strat, zaś pomoc zostanie wypłacona w ciągu czterech lat od tego momentu.

Za kwalifikowalne uznaje się koszty kontroli sanitarnych, wszelkiego rodzaju testów i badań, zakupu szczepionek i leków oraz ich stosowania, koszty związane z ubojem zwierząt, koszty związane z rekompensowaniem strat w dochodach spowodowanych wypełnianiem zobowiązań nałożonych w ramach programów.

Odniesienie do prawodawstwa wspólnotowego: art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006.

Należy zauważyć, że art. 2 ust. 4bis ustawy 3/2002 zawiera wyraźne odniesienie do wymienionego wyżej artykułu, a tym samym również do wszystkich opisanych powyżej warunków w nim przewidzianych

Sektor(y) gospodarki: Hodowla gatunków przewidzianych w ustawie regionalnej nr 17 z dnia 26 marca 1993 r. ustanawiającej regionalny wykaz zwierząt gospodarskich i gospodarstw hodowlanych (bydło, owce, kozy, świnie i konie) oraz innych gatunków o znaczeniu hodowlanym

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Regione Autonoma Valle d'Aosta

Assessorato Agricoltura e Risorse naturali — Dipartimento Agricoltura — Direzione investimenti aziendali e sviluppo zootecnico

Loc. Grande Charrière, 66

I-11020 Saint-Christophe (Aosta)

Adres internetowy: http://www.regione.vda.it/gestione/sezioni_web/allegato.asp?pk_allegato=1349

Emanuele DUPONT

Il Coordinatore del Dipartimento Agricoltura

Numer XA: XA 242/08

Państwo członkowskie: Włochy

Region: Regione Autonoma Valle d'Aosta

Nazwa programu pomocy: Incentivi per azioni promozionali indirette dei prodotti zootecnici

Podstawa prawna: Legge regionale 4 settembre 2001, n. 21 «Disposizioni in materia di allevamento zootecnico e relativi prodotti» e successive modificazioni e integrazioni [in particolare, l'articolo 4 comma 1 lettera b) e comma 1ter, l'articolo 5 comma 2 e l'art. 6 comma 3] e deliberazione della Giunta regionale del 13 giugno 2008, n. 1814 «Precisazioni in merito alla concessione degli incentivi previsti per il settore della zootecnia dalle leggi regionali 4 settembre 2001, n. 21 e 22 aprile 2002, n. 3, e successive modificazioni e integrazioni»

Planowane w ramach programu roczne wydatki: 100 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy:

—

100 % kwalifikowanych wydatków przeznaczonych na:

1)	rozpowszechnianie wiedzy naukowej;

2)	organizację spotkań, pokazów, forów, targów i wystaw oraz uczestnictwo w nich;

3)	prowadzenie badań rynkowych i badań opinii publicznej, pod warunkiem że ich wyniki zostaną udostępnione wszystkim podmiotom oraz że stosowane metody nie będą faworyzować żadnych przedsiębiorstw ani rodzajów produkcji.

—

70 % wydatków kwalifikowalnych przeznaczonych na nieobowiązkowe kontrole jakości produktów i procesów produkcyjnych, tzn. kosztów stałych związanych z uczestnictwem w zatwierdzonych wspólnotowych lub krajowych systemach zapewniania jakości produktów rolnych przeznaczonych do spożycia przez ludzi, w wysokości do 3 000 EUR rocznie przez okres maksymalnie pięciu lat

Czas trwania programu pomocy: Zgodnie z przedmiotowym programem pomoc może być udzielana do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz w ciągu 6 kolejnych miesięcy po upływie tego terminu

Cel pomocy: Pomoc na pośrednie działania promocyjne ma na celu zachęcanie do podejmowania wyżej wymienionych działań zgodnie z odnośnymi przepisami wspólnotowymi.

Przewidziane zachęty przyznaje się w formie rzeczowej za pośrednictwem usług dotowanych, nie mogą one obejmować bezpośrednich wypłat pieniężnych dla producentów i są dostępne dla wszystkich kwalifikujących się podmiotów na danym obszarze na podstawie obiektywnie określonych kryteriów. Jeżeli organizacja pośrednich działań promocyjnych jest podejmowana przez grupy producentów lub inne organizacje, członkostwo w takich grupach lub organizacjach nie może być warunkiem dostępu do usługi, zaś każdy wkład osób niebędących członkami w koszty administracyjne danej grupy lub organizacji musi być ograniczony do kosztów świadczenia usługi. Pomoc nie będzie przyznawana na wydatki na inwestycje.

Ponadto w odniesieniu do nieobowiązkowych kontroli jakości produktów i procesów produkcyjnych zachęty nie będą przyznawane na pokrycie kosztów kontroli przeprowadzanych przez samego producenta ani rutynowych kontroli jakości mleka lub w przypadkach, w których przepisy wspólnotowe przewidują, że koszty kontroli są ponoszone przez producentów, bez określenia ich rzeczywistej wysokości. Pomoc może być przyznawana jedynie na pokrycie kosztów usług świadczonych przez strony trzecie i/lub kontroli przeprowadzanych przez strony trzecie lub w ich imieniu i nie może obejmować bezpośrednich wypłat pieniężnych dla producentów.

Odniesienie do prawodawstwa wspólnotowego: art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 2 lit. d) i e), art. 15 ust. 3 i 4, art. 14 ust. 1, art. 14 ust. 2 lit. a) i f), art. 14 ust. 3, 4, 5 i 6 oraz art. 16 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1857/2006.

Należy zauważyć, że art. 4 ust. 1ter ustawy 21/2001 zawiera wyraźne odniesienie do art. 14 i 15, a tym samym również do wszystkich opisanych powyżej warunków w nich przewidzianych

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Regione Autonoma Valle d'Aosta

Assessorato Agricoltura e Risorse naturali — Dipartimento Agricoltura — Direzione investimenti aziendali e sviluppo zootecnico

Loc. Grande Charrière, 66

I-11020 Saint-Christophe (Aosta)

Adres internetowy: http://www.regione.vda.it/gestione/sezioni_web/allegato.asp?pk_allegato=1348

Emanuele DUPONT

Il Coordinatore del Dipartimento Agricoltura

Numer XA: XA 243/08

Państwo członkowskie: Włochy

Region: Regione Autonoma Valle d'Aosta

Nazwa programu pomocy: Incentivi per i test di determinazione della qualità genetica o della resa del bestiame, organizzazione e gestione riproduttiva degli animali iscritti nei libri genealogici o nei registri anagrafici

Podstawa prawna: Legge regionale 4 settembre 2001, n. 21 «Disposizioni in materia di allevamento zootecnico e relativi prodotti» e successive modificazioni e integrazioni [in particolare, l'articolo 2 comma 1 lettera b) e comma 1 bis, l'articolo 3 e l'articolo 6 comma 1 lettera b)] e deliberazione della Giunta regionale del 13 giugno 2008, n. 1814 «Precisazioni in merito alla concessione degli incentivi previsti per il settore della zootecnia dalle leggi regionali 4 settembre 2001, n. 21 e 22 aprile 2002, n. 3, e successive modificazioni e integrazioni»

Planowane w ramach programu roczne wydatki: 160 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 70 % wydatków kwalifikowalnych

Czas trwania programu pomocy: Zgodnie z przedmiotowym programem pomoc może być przyznawana do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz w ciągu 6 kolejnych miesięcy po upływie tego terminu

Cel pomocy: Zachęty na prowadzenie badań w celu określenia jakości genetycznej lub wydajności inwentarza, a także na organizację i zarządzanie w zakresie hodowli zwierząt wpisanych do ksiąg lub wykazów hodowlanych, mają na celu zrekompensowanie stowarzyszeniu hodowców wydatków poniesionych w związku z prowadzeniem kontroli dotyczących zwierząt wpisanych do ksiąg hodowlanych lokalnych ras bydła oraz wydatków administracyjnych związanych z zarządzaniem w zakresie hodowli zwierząt.

Przewidziana pomoc nie obejmuje bezpośrednich wypłat pieniężnych dla producentów.

Do pomocy kwalifikują się koszty badań przeprowadzonych przez strony trzecie lub w ich imieniu, w celu określenia jakości genetycznej lub wydajności inwentarza, z wyjątkiem kontroli podejmowanych przez właściciela inwentarza.

Odniesienie do prawodawstwa wspólnotowego: art. 16 ust. 1 lit. b), art. 16 ust. 3 oraz art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006.

Należy zauważyć, że art. 2 ust. 1bis ustawy 21/2001 zawiera wyraźne odniesienie do wymienionych wyżej artykułów, a tym samym również do wszystkich warunków w nich przewidzianych

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Regione Autonoma Valle d'Aosta

Assessorato Agricoltura e Risorse naturali — Dipartimento Agricoltura — Direzione investimenti aziendali e sviluppo zootecnico

Loc. Grande Charrière, 66

I-11020 Saint-Christophe (Aosta)

Adres internetowy: http://www.regione.vda.it/gestione/sezioni_web/allegato.asp?pk_allegato=1348

Emanuele DUPONT

Il Coordinatore del Dipartimento Agricoltura

Numer XA: XA 244/08

Państwo członkowskie: Włochy

Region: Regione Autonoma Valle d'Aosta

Nazwa programu pomocy: Incentivi per l'introduzione a livello di azienda di metodi e tecniche innovative in materia di riproduzione animale

Podstawa prawna: Legge regionale 4 settembre 2001, n. 21 «Disposizioni in materia di allevamento zootecnico e relativi prodotti» e successive modificazioni e integrazioni [in particolare, l'articolo 2 comma 1 lettera f) e comma 1 bis, l'articolo 3 e l'articolo 6 comma 1 lettera c)] e deliberazione della Giunta regionale del 13 giugno 2008, n. 1814 «Precisazioni in merito alla concessione degli incentivi previsti per il settore della zootecnia dalle leggi regionali 4 settembre 2001, n. 21 e 22 aprile 2002, n. 3, e successive modificazioni e integrazioni»

Planowane w ramach programu roczne wydatki: 120 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 40 % wydatków kwalifikowalnych

Czas trwania programu pomocy: zgodnie z przedmiotowym programem pomoc może być przyznawana do dnia 31 grudnia 2011 r.

Cel pomocy: Zachęty na wprowadzenie nowatorskich technik lub praktyk hodowli zwierząt w gospodarstwie, z wyjątkiem kosztów związanych z wprowadzeniem lub wykonaniem sztucznego zapłodnienia, mają na celu: wyodrębnienie genu odpowiedzialnego za miękką konsystencję mięsa, jakościową i ilościową weryfikację materiału nasiennego, planowanie w zakresie krycia w celu realizacji planów selekcyjnych, kontrolę i monitorowanie w zakresie spokrewnienia zwierząt. Pomoc nie może obejmować bezpośrednich wypłat pieniężnych dla producentów i może być przyznawana tylko do dnia 31 grudnia 2011 r.

Do pomocy kwalifikują się koszty związane z planowanymi kryciami oraz z programami monitorowania materiału nasiennego i programami kontroli w zakresie spokrewnienia zwierząt.

Odniesienie do prawodawstwa wspólnotowego: art. 16 ust. 1 lit. c) oraz art. 16 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006.

Należy zauważyć, że art. 2 ust. 1bis ustawy 21/2001 zawiera wyraźne odniesienie do wymienionego wyżej artykułu, a tym samym również do wszystkich warunków w nim przewidzianych

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Regione Autonoma Valle d'Aosta

Assessorato Agricoltura e Risorse naturali — Dipartimento Agricoltura — Direzione investimenti aziendali e sviluppo zootecnico

Loc. Grande Charrière, 66

I-11020 Saint-Christophe (Aosta)

Adres internetowy: http://www.regione.vda.it/gestione/sezioni_web/allegato.asp?pk_allegato=1348

Emanuele DUPONT

Il Coordinatore del Dipartimento Agricoltura

Numer XA: XA 249/08

Państwo członkowskie: Włochy

Region: Sardegna

Nazwa programu pomocy: Legge regionale 11 marzo 1998, n. 8, articolo 23 (aiuti per i danni alla produzione agricola).

Aiuti a favore delle aziende colpite da tubercolosi bovina nel periodo 1 gennaio 2007-31 dicembre 2008. Spesa Assessorato Igiene, Sanità e dell'Assistenza Sociale 300 000 EUR Spesa Assessorato Agricoltura e Riforma Agro-Pastorale 440 000 EUR

Podstawa prawna: L.R. 11 marzo 1998, n. 8, articolo 23.

Deliberazione della Giunta regionale n. 13/26 del 4 marzo 2008 recante «Aiuti a favore delle aziende colpite da tubercolosi bovina nel periodo 1 gennaio 2007-31 dicembre 2008 (L.R. 11 marzo 1998, n. 8, articolo 23) Spesa Assessorato Igiene, Sanità e dell'Assistenza Sociale 300 000 EUR. Spesa Assessorato Agricoltura e Riforma Agro-Pastorale 440 000 EUR».

Deliberazione della Giunta regionale n. 34/19 del 19 giugno 2008

Modifica della deliberazione della Giunta regionale n. 13/26 del 4 marzo 2008 — recante «Aiuti a favore delle aziende colpite da tubercolosi bovina nel periodo 1 gennaio 2007-31 dicembre 2008 (L.R. 11 marzo 1998, n. 8, articolo 23). Direttive di attuazione».

Planowane w ramach programu roczne wydatki: Wkład finansowy przeznaczony na pomoc, pokrywającą straty poniesione w latach 2007 i 2008, wynosi łącznie 740 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy:

Pomoc z tytułu uboju bydła:

—	100 % kwoty obliczonej na podstawie procedury określonej w pkt 2 wytycznych wdrażających, o których mowa w załączniku A do decyzji nr 34/19 Zgromadzenia Regionalnego z dnia 19 czerwca 2008 r.

Pomoc z tytułu strat dochodów:

—	100 % strat dochodów obliczonych na podstawie procedury określonej w pkt 2 wytycznych wdrażających, o których mowa w załączniku B do decyzji nr 34/19 Zgromadzenia Regionalnego z dnia 19 czerwca 2008 r.

Data realizacji: Obydwa środki pomocy mają zastosowanie w odniesieniu do strat poniesionych przez gospodarstwa od dnia 1 stycznia 2007 r.

Czas trwania programu pomocy: Do dnia 31 grudnia 2008 r.

Cel pomocy: Pomoc z tytułu uboju bydła jest stosowana zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia i ma na celu przyznanie hodowcom bydła z regionu, zmuszonym w latach 2007-2008 do uboju bydła zarażonego gruźlicą, dodatkowej rekompensaty służącej wyrównaniu różnicy między cenami ustalonymi w dekrecie ministerialnym z dnia 10 października 2006 r. a wartością zwierząt podawaną w dwutygodniowych biuletynach publikowanych przez ISMEA (Istituto di servizi per il mercato agricolo ed agroalimentare) po odliczeniu kwoty uzyskanej z ewentualnej sprzedaży mięsa.

Od kwoty pomocy odejmuje się kwoty otrzymane ewentualnie przez hodowców z tytułu uczestnictwa w dobrowolnych lub dotowanych programach ubezpieczeniowych.

Pomoc z tytułu strat dochodów jest stosowana zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia i ma na celu zrekompensowanie właścicielom hodowli bydła, które są ogniskami gruźlicy bydła w tym regionie, strat poniesionych w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., spowodowanych stosowaniem następujących środków ograniczających, zarządzonych przez organy zdrowia publicznego w ramach planu zwalczania gruźlicy bydła:

zakazu krycia (czego konsekwencją było zmniejszenie odsetka cieląt powodujące zmniejszenie produkcji mięsa i straty dochodów),

zakazu odbudowy stad (czego konsekwencją były trudności w odbudowaniu stada w związku z przymusowym ubojem, zmniejszenie odsetka cieląt i produkcji mięsa powodujące straty dochodów).

Od kwoty pomocy odejmuje się kwoty otrzymane ewentualnie przez hodowców z tytułu uczestnictwa w dobrowolnych lub dotowanych programach ubezpieczeniowych

Sektor(-y) gospodarki: Hodowla zwierząt: bydło

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Regione Autonoma della Sardegna

Assessorato igiene e sanità e dell'Assistenza sociale

Via Roma 223

I-09123 Cagliari (concede l'aiuto per i capi abbattuti)

Assessorato dell'agricoltura e riforma agro-pastorale

Via Pessagno 4

I-09125 Cagliari (concede l'aiuto per la perdita di reddito)

Adres internetowy: Tekst decyzji nr 13/26 z dnia 4 marca 2008 r. można znaleźć pod adresem:

http://www.regione.sardegna.it/documenti/1_73_20080306104215.pdf

tekst załącznika A można znaleźć pod adresem:

http://www.regione.sardegna.it/documenti/1_73_20080306104235.pdf

tekst załącznika B można znaleźć pod adresem:

http://www.regione.sardegna.it/documenti/1_73_20080306104251.pdf

Tekst decyzji nr 34/19 z dnia 19 czerwca 2008 r. można znaleźć pod adresem:

http://www.regione.sardegna.it/documenti/1_72_20080619175155.pdf

tekst załącznika A (decyzja 34/19) można znaleźć pod adresem:

http://www.regione.sardegna.it/documenti/1_72_20080624122917.pdf

tekst załącznika B można znaleźć pod adresem:

http://www.regione.sardegna.it/documenti/1_72_20080624123014.pdf

Stefania MANCA

Direttore ad interim

Servizio sostegno delle imprese agricole e sviluppo delle competenze

23.10.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 268/16

Wezwanie do wyrażenia zainteresowania członkostwem w panelach naukowych Europejskiego urzędu ds. bezpieczeństwa żywności (Parma, Włochy)

(2008/C 268/07)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) jest podstawowym ogniwem oceny zagrożeń dla bezpieczeństwa żywności i pasz w Unii Europejskiej. EFSA, w ścisłej współpracy z organami krajowymi oraz prowadząc otwarte konsultacje z zainteresowanymi stronami, zapewnia niezależne doradztwo naukowe i jasne informacje na temat istniejących i powstających zagrożeń.

Urząd wszczął procedurę rekrutacyjną w zamiarze sporządzenia listy rezerwowej:

EKSPERTÓW NAUKOWYCH UBIEGAJĄCYCH SIĘ O CZŁONKOSTWO W PANELACH NAUKOWYCH oraz KOMITECIE NAUKOWYM EUROPEJSKIEGO URZĘDU DS. BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI (EFSA)

—	Panel ds. zdrowia i warunków hodowli zwierząt (AHAW),

—	Panel ds. zagrożeń biologicznych (BIOHAZ),

—	Panel ds. środków trujących w łańcuchu pokarmowym (CONTAM),

—	Panel ds. dodatków paszowych oraz środków lub substancji wykorzystywanych w paszach dla zwierząt (FEEDAP),

—	Panel ds. organizmów modyfikowanych genetycznie (GMO),

—	Panel ds. produktów dietetycznych, żywienia i alergii (NDA),

—	Panel ds. zdrowia roślin (PLH),

—	Panel ds. produktów ochrony roślin i ich pozostałości (PPR),

—	Komitet naukowy (SC).

Nr ref.: EFSA/E/2008/002

Niniejsze wezwanie jest skierowane do naukowców zainteresowanych ubieganiem się o członkostwo w panelu ds. zdrowia i warunków hodowli zwierząt (AHAW), panelu ds. zagrożeń biologicznych (BIOHAZ), panelu ds. środków trujących w łańcuchu pokarmowym (CONTAM), panelu ds. dodatków paszowych oraz środków lub substancji wykorzystywanych w paszach dla zwierząt (FEEDAP), panelu ds. organizmów modyfikowanych genetycznie (GMO), panelu ds. produktów dietetycznych, żywienia i alergii (NDA), panelu ds. zdrowia roślin (PLH), panelu ds. produktów ochrony roślin i ich pozostałości (PPR) oraz o członkostwo w komitecie naukowym (SC) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności w celu wyłonienia najlepszych naukowców europejskich do tego zadania.

EUROPEJSKI URZĄD DS. BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI

EFSA jest najważniejszym ogniwem unijnego systemu oceny zagrożeń dla bezpieczeństwa żywności i pasz, a doradztwo naukowe Urzędu w dziedzinie istniejących i powstających zagrożeń stanowi fundament polityki i decyzji podmiotów zarządzających ryzykiem w instytucjach europejskich i państwach członkowskich UE. Najistotniejszą powinnością Urzędu jest zapewnianie przejrzystego i niezależnego doradztwa naukowego i jasnych przekazów na podstawie najnowszych dostępnych metodologii naukowych i danych.

EFSA skupia najlepszych dostępnych ekspertów europejskich ds. oceny zagrożeń w dziedzinie bezpieczeństwa żywności i pasz, którzy w sposób niezależny realizują zadania w ramach autonomicznej, samorządnej organizacji w celu zapewnienia instytucjom europejskim i państwom członkowskim doradztwa naukowego najwyższej jakości.

Urząd kładzie nacisk na utrzymanie ścisłych standardów doskonałości naukowej, otwartości, przejrzystości, niezależności i reaktywnego podejścia. Działając niezależnie, otwarcie i przejrzyście, EFSA udziela doradztwa naukowego najwyższej próby i tym samym przyczynia się do umacniania europejskiego systemu bezpieczeństwa żywności i pasz.

Zadania paneli naukowych EFSA i komitetu naukowego

Panele naukowe są odpowiedzialne za udzielanie opinii naukowych Urzędu oraz, w odpowiednim przypadku, doradztwa innego rodzaju w przypisanych im obszarach kompetencji.

W skład paneli naukowych wchodzi zazwyczaj 21 niezależnych ekspertów naukowych.

Członkowie komitetu naukowego i paneli powoływani są na trzyletnią kadencję, która może być odnawiana dwukrotnie; oczekuje się od nich obecności i aktywnego wkładu na wszystkich spotkaniach panelu, na których przyjmowane są opinie, oświadczenia lub wytyczne. Ocenia się, że dwudniowe posiedzenia komitetu naukowego i paneli naukowych odbywają się od sześciu do dziesięciu razy w roku (w zależności od obłożenia pracą), zazwyczaj w Parmie we Włoszech. Od członków paneli oczekuje się także uczestnictwa w grupach roboczych, według istniejących potrzeb. Posiedzenia prowadzone są w języku angielskim. W tym języku jest także sporządzana większość dokumentów. Kandydaci powinni także wziąć pod uwagę fakt, iż posiedzenia zwykle wymagają prac przygotowawczych.

Przewodniczący paneli naukowych zasiadają również w komitecie naukowym EFSA wraz z sześcioma innymi ekspertami naukowymi.

Członkowie paneli naukowych są uprawnieni do rekompensaty za każdy pełny dzień posiedzenia w wysokości ustalonej przez zarząd EFSA (w 2008 r. kwota rekompensaty wynosi 300 EUR). Ponadto eksperci naukowi będą otrzymywali dodatek z tytułu kosztów podróży i diety zgodnie z wytycznymi EFSA w sprawie rekompensat za udział ekspertów w posiedzeniach.

Panel ds. zdrowia i warunków hodowli zwierząt (AHAW)

Panel AHAW zapewnia niezależne naukowe doradztwo we wszelkich sprawach dotyczących chorób zwierząt i warunków hodowli zwierząt. Praca panelu dotyczy głównie zwierząt będących źródłem żywności, w tym ryb.

Stosowana przez panel metoda oceny ryzyka polega na analizie informacji i danych naukowych w celu oceny ryzyka będącego konsekwencją określonych zagrożeń. W ten sposób panel wspomaga tworzenie naukowych podstaw polityki i prawodawstwa europejskiego oraz wspiera zarządzających ryzykiem w podejmowaniu decyzji.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronie internetowej EFSA, w dziale kluczowych tematów AHAW.

Panel ds. zagrożeń biologicznych (BIOHAZ)

Panel ds. zagrożeń biologicznych (BIOHAZ) zapewnia niezależne naukowe doradztwo w sprawach zagrożeń biologicznych związanych z bezpieczeństwem żywności i chorobami przenoszonymi przez żywność. Zakres ten obejmuje:

—	przenoszone przez żywność zoonozy (odzwierzęce choroby przenoszone na ludzi),

—	zakaźne encefalopatie gąbczaste (BSE/TSE),

—	mikrobiologię żywności,

—	higienę żywności i związane z nią zagadnienia zagospodarowania odpadów.

Panel jest jednym z wiodących ośrodków prac EFSA nad BSE i TSE.

Przeprowadza on oceny ryzyka w celu sformułowania opinii naukowych i porad dla osób zajmujących się zarządzaniem ryzykiem. W ten sposób panel pomaga w tworzeniu solidnych podstaw polityki i prawodawstwa europejskiego oraz wspiera zarządzających ryzykiem w podejmowaniu decyzji.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronie internetowej EFSA, w dziale kluczowych tematów BIOHAZ.

Panel ds. środków trujących w łańcuchu pokarmowym (CONTAM)

Panel CONTAM zapewnia niezależne naukowe doradztwo w sprawach dotyczących zanieczyszczeń w łańcuchu pokarmowym oraz substancji niepożądanych, w tym naturalnych substancji toksycznych, mykotoksyn i pozostałości niedozwolonych substancji nieobjętych pracami żadnego innego panelu.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronie internetowej EFSA, w dziale kluczowych tematów CONTAM.

Panel ds. dodatków paszowych oraz środków lub substancji wykorzystywanych w paszach dla zwierząt (FEEDAP)

Panel FEEDAP zapewnia niezależne naukowe doradztwo w sprawach dotyczących bezpieczeństwa i/lub skuteczności dodatków oraz środków i substancji wykorzystywanych w paszach. Panel ocenia ich bezpieczeństwo i/lub skuteczność dla gatunku docelowego, użytkownika, konsumenta produktów pochodzenia zwierzęcego oraz środowiska. Analizuje on również skuteczność środków/substancji biologicznych i chemicznych przeznaczonych do celowego wykorzystania w paszach.

Duża część prac panelu dotyczy substancji, które EFSA musi ocenić przed ich dopuszczeniem do stosowania w Unii Europejskiej.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronie internetowej EFSA, w dziale kluczowych tematów FEEDAP.

Panel ds. organizmów modyfikowanych genetycznie (GMO)

Panel GMO zapewnia niezależne naukowe doradztwo w zakresie bezpieczeństwa:

—	organizmów modyfikowanych genetycznie (GMO), w tym roślin, zwierząt i mikroorganizmów,

—	genetycznie modyfikowanej żywności i pasz.

Panel przeprowadza oceny ryzyka w celu sformułowania opinii naukowych i porad dla osób zajmujących się zarządzaniem ryzykiem. Panel przeprowadza oceny ryzyka, analizując informacje i dane naukowe, w celu oceny bezpieczeństwa określonych organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO). W ten sposób panel pomaga w tworzeniu solidnych podstaw polityki i prawodawstwa europejskiego oraz wspiera zarządzających ryzykiem w podejmowaniu decyzji. Duża część prac panelu dotyczy oceny wniosków, ponieważ wszystkie genetycznie modyfikowane produkty żywnościowe i pasze muszą zostać ocenione przez EFSA przed dopuszczeniem ich do stosowania w Unii Europejskiej.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronie internetowej EFSA, w dziale kluczowych tematów GMO.

Panel ds. produktów dietetycznych, żywienia i alergii (NDA)

Panel NDA zajmuje się sprawami dotyczącymi produktów dietetycznych (produkty żywnościowe mające zaspokoić szczególne potrzeby żywieniowe określonych grup ludności), żywienia ludzi i alergii pokarmowych. Doradza on również w sprawach pokrewnych, jak nowe artykuły żywnościowe (artykuły żywnościowe lub składniki, których w Unii Europejskiej nie spożywano w znaczących ilościach przed 15 maja 1997 r.).

Praca panelu polega na analizowaniu informacji i danych naukowych w celu oceny ryzyka, na przykład w odniesieniu do alergii pokarmowych i nowych produktów żywnościowych, oraz w celu zapewnienia doradztwa naukowego w zakresie żywienia ludzi i wartości odżywczej żywności, składników żywności i produktów żywnościowych. Działania panelu obejmują również ocenę oświadczeń dotyczących korzyści zdrowotnych lub żywieniowych pod kątem ich naukowej wiarygodności i zasadności, a także prace nad referencyjnymi wartościami spożycia dla populacji. Panel formułuje opinie naukowe i porady dla osób zajmujących się zarządzaniem ryzykiem. W ten sposób panel pomaga w tworzeniu solidnych podstaw polityki i prawodawstwa europejskiego oraz wspiera zarządzających ryzykiem w podejmowaniu decyzji. Więcej informacji na temat roli EFSA w odniesieniu do oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych można znaleźć w „Nutrition and Health Claims in Focus” i/lub na stronie internetowej EFSA, w dziale kluczowych tematów NDA.

Panel ds. zdrowia roślin (PLH)

Panel PLH zapewnia niezależne naukowe doradztwo w sprawach zagrożeń stwarzanych przez szkodniki roślin, mogące szkodzić roślinom, produktom roślinnym lub różnorodności biologicznej w Unii Europejskiej. Panel analizuje i ocenia te zagrożenia w kontekście bezpieczeństwa i ochrony łańcucha pokarmowego.

Prace panelu w zakresie oceny ryzyka polegają na analizowaniu informacji i danych naukowych w celu oceny zagrożeń związanych z określonymi zjawiskami. W ten sposób panel pomaga w tworzeniu solidnych podstaw polityki i prawodawstwa europejskiego oraz wspiera zarządzających ryzykiem w podejmowaniu decyzji.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronie internetowej EFSA, w dziale kluczowych tematów PLH.

Panel ds. produktów ochrony roślin i ich pozostałości (PPR)

Panel ds. produktów ochrony roślin i ich pozostałości (Panel PPR) zapewnia niezależne doradztwo naukowe w zakresie oceny zagrożeń stwarzanych przez środki ochrony roślin (zwane powszechnie pestycydami) i ich pozostałości, w kontekście zagrożeń dla użytkowników/pracowników, konsumentów i środowiska.

W ten sposób panel pomaga w tworzeniu solidnych podstaw polityki i prawodawstwa europejskiego oraz wspiera zarządzających ryzykiem w podejmowaniu decyzji.

Panel współpracuje ściśle z jednostką dokonującą przeglądu oceny zagrożenia pestycydami [Pesticide Risk Assessment Peer Review (PRAPeR)], odpowiedzialną za unijny system wzajemnej oceny substancji czynnych używanych w nowych lub istniejących środkach ochrony roślin. Panel PPR proszony jest o opinie we wszelkich sprawach, których nie można rozstrzygnąć w ramach procedury recenzji lub gdy potrzebne są dalsze wytyczne naukowe, głównie z dziedziny toksykologii, ekotoksykologii, cyklu życiowego oraz zachowania pestycydów i ich pozostałości. Działalność panelu obejmuje również aktualizację istniejących europejskich wytycznych dotyczących oceny zagrożeń stwarzanych przez środki ochrony roślin oraz opracowywanie takich dokumentów w odniesieniu do nowych obszarów badawczych.

Więcej informacji na temat prac EFSA związanych z pestycydami można znaleźć w dziale Pesticides „In Focus”.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronie internetowej EFSA, w dziale kluczowych tematów PPR.

Komitet naukowy (SC)

W skład komitetu naukowego wchodzą przewodniczący wszystkich paneli naukowych i sześciu (6) innych ekspertów naukowych.

Zadaniem komitetu naukowego EFSA jest wspieranie prac EFSA w sprawach naukowych o charakterze przekrojowym oraz zapewnienie dyrektorowi zarządzającemu EFSA strategicznego doradztwa. Komitet odpowiada również za ogólną koordynację, służącą zapewnieniu spójności opinii naukowych formułowanych przez panele naukowe. Komitet naukowy skupia się na opracowywaniu zharmonizowanych metodologii oceny zagrożeń w obszarach, w których podejścia ogólnounijne nie zostały dotąd zdefiniowane.

Komitet naukowy formułuje opinie naukowe i rady dla zarządzających ryzykiem, tworząc w ten sposób solidne podstawy polityki i prawodawstwa europejskiego oraz wspierając zarządzających ryzykiem w podejmowaniu decyzji.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronie internetowej EFSA, w dziale kluczowych tematów SC.

Więcej informacji na temat wyboru członków komitetu naukowego i paneli naukowych można znaleźć w decyzji dotyczącej powoływania i działań komitetu naukowego i paneli naukowych:

http://www.efsa.eu.int/EFSA/DocumentSet/mb_32ndmeet_annex_a_en_4_1,2.pdf?ssbinary=true

Więcej informacji o panelach naukowych znajduje się na stronie:

www.efsa.europa.eu/EFSA/efsa_locale-1178620753812_ScientificPanels.htm

Procedura wyboru

Kandydaci proszeni są o podanie w zgłoszeniu preferencji dotyczących paneli naukowych i/lub komitetu naukowego.

Wymagania

Kwalifikacje i doświadczenie

A. Kryteria kwalifikacji

(i)

stopień naukowy w następujących dziedzinach: toksykologia, ekotoksykologia, nauki o środowisku, chemia, biochemia, technologia żywności, farmakologia, weterynaria, medycyna, farmacja, biologia, nauki biologiczne, agronomia/nauki rolnicze, mikrobiologia żywności, epidemiologia, medycyna pracy, zdrowie publiczne lub dziedziny związane ze zdrowiem publicznym, na poziomie magisterskim lub wyższym;

(ii)	co najmniej 10-letnie doświadczenie zawodowe przystające do kompetencji wybranego(-ych) panelu(-i) na poziomie, do którego uprawniają wyżej wymagane kwalifikacje;

(iii)

dobra znajomość języka angielskiego;

(iv)

kandydaci muszą w sposób wyczerpujący, kompletny i zgodny z prawdą wypełnić deklarację dotyczącą interesów, załączoną do zgłoszenia. Należy pamiętać, że niekompletne wypełnienie tej części formularza będzie skutkować odrzuceniem zgłoszenia;

Więcej informacji na temat deklaracji dotyczącej interesów można znaleźć na stronie internetowej:

http://www.efsa.europa.eu/cs/BlobServer/General/doi_guidance_allannexes.pdf?ssbinary=true

(v)

kandydaci muszą posiadać obywatelstwo państwa członkowskiego Wspólnot Europejskich, państwa Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) lub państwa przystępującego do UE. Eksperci spoza Europy również mogą zgłaszać swoje kandydatury, ale zostaną wzięci pod uwagę tylko w przypadku, gdy eksperci europejscy nie będą w stanie zapewnić wymaganego poziomu wiedzy i doświadczenia.

B. Kryteria wyboru

—	Doświadczenie w przeprowadzaniu naukowej oceny ryzyka i/lub zapewnianiu doradztwa naukowego w dziedzinach dotyczących ogólnie bezpieczeństwa żywności i pasz, w szczególności w dziedzinach odpowiadających kompetencjom oraz wiedzy eksperckiej komitetu naukowego lub preferowanego panelu naukowego,

—	udokumentowane wybitne osiągnięcia w jednej, a najlepiej w kilku dziedzinach związanych z obszarem objętym zakresem kompetencji komitetu naukowego lub preferowanego panelu naukowego,

—	doświadczenie w recenzowaniu prac i publikacji naukowych, najlepiej w dziedzinach związanych z obszarami działania komitetu naukowego lub paneli naukowych,

—	umiejętność analizowania złożonych informacji i dokumentacji, często dotyczących szerokiego wachlarza dyscyplin i źródeł naukowych, oraz przygotowywania projektów opinii i sprawozdań naukowych,

—	doświadczenie zawodowe w pracy w środowisku wielodyscyplinarnym, najlepiej nabyte w kontekście międzynarodowym,

—	doświadczenie w kierowaniu projektami dotyczącymi zagadnień naukowych,

—	zdolności komunikowania się, udokumentowane doświadczeniem w zakresie nauczania, prezentacji publicznych, aktywnego udziału w spotkaniach oraz publikacjami.

Zgłoszenia spełniające wymogi kwalifikacji EFSA poddaje ocenie porównawczej na podstawie wyżej wymienionych kryteriów wyboru. EFSA zastrzega sobie prawo do prowadzenia konsultacji z osobami trzecimi w sprawach doświadczenia zawodowego kandydatów w kontekście ich zgłoszeń.

Członkowie paneli naukowych i komitetu naukowego zostaną mianowani przez zarząd, działający na podstawie wniosku dyrektora wykonawczego.

Poza komitetem naukowym kandydaci mogą wskazać dwa (2) preferowane panele naukowe, ale będą mogli zostać powołani na członka tylko jednego z nich. Kandydaci, za ich uprzednią zgodą, mogą zostać przydzieleni do danego panelu naukowego, nawet jeśli nie był on wskazany w ich zgłoszeniu. Kandydaci spełniający kryteria członkostwa, którzy nie zostali wyznaczeni na członków, mogą otrzymać propozycję umieszczenia ich na liście rezerwowej, na wypadek pojawienia się wakatów, lub propozycję udziału w działaniach panelu naukowego lub komitetu naukowego jako ekspert ad hoc.

Wszyscy eksperci wpisani na krótką listę zostaną powiadomieni i poproszeni o zgodę na wprowadzenie ich danych do bazy danych ekspertów EFSA.

Więcej informacji dotyczących bazy danych ekspertów EFSA można znaleźć na stronie internetowej:

http://www.efsa.europa.eu/EFSA/AboutEfsa/WhoWeAre/efsa_locale-1178620753812_1178712806106.htm

Niezależność oraz deklaracja dotycząca zaangażowania i interesów

Członkowie paneli naukowych są mianowani osobiście. Od kandydatów wymagane jest złożenie oświadczenia, w którym zobowiązują się oni do działania niezależnego od jakichkolwiek wpływów zewnętrznych, oraz oświadczenia o interesach, które mogą być uznane za przeszkodę zagrażającą ich niezależności.

Równe szanse

EFSA przywiązuje ogromną wagę do przestrzegania w swoich procedurach zasad równego traktowania.

Składanie zgłoszeń

Kandydaci są proszeni o składanie zgłoszeń wraz z deklaracjami dotyczącymi interesów drogą elektroniczną, za pośrednictwem witryny internetowej EFSA: www.efsa.europa.eu

Nie będą przyjmowane zgłoszenia przesyłane pocztą elektroniczną.

Uprzejmie uprasza się kandydatów o składanie zgłoszeń w języku angielskim dla ułatwienia procedury kwalifikacyjnej.

Wszyscy kandydaci, którzy odpowiedzieli na niniejsze wezwanie do wyrażenia zainteresowania, zostaną poinformowani listownie o wyniku procesu wyboru.

Dane osobowe wymagane od kandydatów przez EFSA będą przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych. Celem przetwarzania danych osobowych kandydatów jest pozostawienie zgłoszeń do potrzeb ewentualnych procedur wstępnej kwalifikacji i naboru w EFSA.

Termin składania zgłoszeń

Zgłoszenia należy składać najpóźniej do dnia 7 stycznia 2009 r. o północy (czasu lokalnego, GMT +1). W przypadku wysłania zgłoszenia listem poleconym decyduje data stempla pocztowego.

Należy mieć na uwadze, że z uwagi na ogromną liczbę przyjmowanych zgłoszeń, kiedy zbliża się termin końcowy ich składania, system może mieć trudności z przetwarzaniem dużych ilości danych. Dlatego zalecamy kandydatom wysyłanie zgłoszeń ze stosownym wyprzedzeniem.

Uwaga:

W przypadku niespójności lub rozbieżności pomiędzy wersją angielską i jakąkolwiek inną wersją językową niniejszego dokumentu, obowiązuje wersja angielska.

23.10.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 268/23

POMOC PAŃSTWA — NIEMCY

Pomoc państwa C 28/08 (ex N 345/06) — Premia dla MŚP na inwestycję przedsiębiorstwa M.A.L. Magdeburger Artolith GmbH

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 268/08)

Pismem z dnia 17 czerwca 2008 r. zamieszczonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Niemcy o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma na następujący adres lub numer faksu:

European Commission

Directorate-General for Competition

State Aid Greffe

Office:: SPA3 6/5

B-1049 Brussels

Faks: (32-2) 296 12 42

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom niemieckim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

TEKST STRESZCZENIA

PROJEKT INWESTYCYJNY

Pismem z dnia 2 czerwca 2006 r. Niemcy zgłosiły Komisji zamiar udzielenia przedsiębiorstwu Magdeburger Artolith GmbH (zwanemu dalej „M.A.L.”) — oprócz pomocy regionalnej przyznawanej w ramach istniejących programów — także premii dla MŚP w wysokości 15 % na założenie zakładu produkcyjnego wytwarzającego płyty kamienne spajane żywicą syntetyczną.

Przedsiębiorstwo M.A.L. ma siedzibę w Magdeburgu, tj. na obszarze, który jest objęty pomocą zgodnie z art. 87 ust. 3 lit. a) Traktatu WE. Przedsiębiorstwo M.A.L. zostało założone w 2005 r. przez grupę osób fizycznych zwaną „grupą założycielską Artolith”. Jedynym udziałowcem i dyrektorem przedsiębiorstwa M.A.L. jest Andreas Gratz. Przedsiębiorstwo M.A.L. zakupiło wyposażenie, technologię i know–how konieczne do wytwarzania płyt kamiennych od spółki Breton SpA za cenę w wysokości 36 800 000 EUR.

Do sfinansowania projektu w kwocie 49 800 000 EUR, M.A.L. oprócz pomocy, o którą wystąpiło (20 177 539 EUR), wykorzystuje także środki własne (zastrzyk kapitałowy od Breton SpA w postaci finansowania mezaninowego w wysokości 7 000 000 EUR) oraz pożyczkę bankową (22 708 800 EUR).

Ocena kwalifikowania się beneficjenta do statusu MŚP

W związku z przekroczeniem progów, o których mowa w art. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie MŚP”) (1), Niemcy spełniły obowiązek proceduralny, zgłaszając przedmiotową premię dla MŚP przed udzieleniem jej. Podobnie jak w poprzednich decyzjach, w tego typu sprawach Komisja ogranicza swoją ocenę do rozstrzygnięcia kwestii, czy beneficjent może zostać uznany za MŚP, aby kwalifikować się do otrzymania 15-procentowej premii dla MŚP ujętej w planowanej kwocie pomocy.

Zgodnie z art. 2 załącznika do zalecenia Komisji dotyczącego definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (2) („zwanego dalej zaleceniem w sprawie MŚP”) za małe i średnie przedsiębiorstwa uważa się przedsiębiorstwa, które zatrudniają mniej niż 250 pracowników oraz których roczny obrót nie przekracza 50 mln EUR a/lub całkowity bilans roczny nie przekracza 43 mln EUR. Aby móc ocenić, czy progów tych nie przekroczono, Komisja musi najpierw określić dane, które należy wziąć pod uwagę. Zależy to od tego, czy M.A.L. jest przedsiębiorstwem „samodzielnym”, „partnerskim” czy „powiązanym” w rozumieniu art. 3 załącznika do zalecenia w sprawie MŚP.

Zważywszy na silne stosunki umowne istniejące pomiędzy M.A.L. a Breton SpA, mogące doprowadzić do tego, że M.A.L. i Breton SpA zostaną przedsiębiorstwami partnerskimi/powiązanymi, Komisja ma wątpliwości, czy M.A.L. jest przedsiębiorstwem samodzielnym. Jeszcze przed podpisaniem umowy na dostawę maszyn i know–how koniecznych do wyrobu płyt kamiennych, Breton SpA przekazał przedsiębiorstwu M.A.L. zastrzyk kapitałowy w wysokości 7 000 000 EUR. W umowie pomiędzy M.A.L. a Breton SpA środki przekazane przez Breton SpA klasyfikuje się jako kapitał wynikający z praw do udziału w zysku (w języku oryginału: „Genussrechtskapital”). Wkład ten zarejestrowano w bilansie M.A.L. za 2005 r. jako kapitał. Komisja zauważa, że kwestia tego, czy szczególne rodzaje finansowania mezaninowego stanowią kapitał czy dług, jest przez poszczególne państwa członkowskie traktowana w bardzo niejednolity sposób. Jednak na tym etapie oceny, na podstawie posiadanych informacji, Komisja wątpi, aby umowa „Genussrechtskapital” między M.A.L. a Breton SpA była czystą umową pożyczki i aby między oboma przedsiębiorstwami nie powstawały stosunki partnerstwa lub związki innego rodzaju. Wątpliwości te oparte są: po pierwsze, na poszczególnych klauzulach umowy „Genussrechtskapital”, zgodnie z którą prawa do udziału przysługują na czas nieokreślony, jednak w przypadku ujemnego bilansu mają dalszą kolejność zaspokojenia, nawet w stosunku do kapitału zakładowego M.A.L.. Po drugie, według bilansu za 2005 r. udział Breton SpA wynosi ponad 25 % kapitału własnego M.A.L. Po trzecie, zgodnie z umową pożyczki, M.A.L. musi się w swoich reklamach, strategiach marketingowych i na swojej stronie internetowej odwoływać do znaków handlowych przedsiębiorstwa Breton. W związku z tym, że przedsiębiorstwo Breton jest zainteresowane posiadaniem swojej technologii i produktów na rynek niemiecki, można ustalić kolejny związek między tymi dwoma przedsiębiorstwami Wreszcie, przedsiębiorstwo Breton SpA zgodziło się na udostępnienie w razie potrzeby dodatkowego kapitału na rzecz M.A.L., co było warunkiem udzielenia przez władze niemieckie gwarancji na pożyczkę bankową udzielaną M.A.L.

W trakcie wstępnego postępowania wyjaśniającego przedsiębiorstwo Breton sprzedało swój „Genussrechtskapital” w M.A.L. szwajcarskiemu przedsiębiorstwu, które w opinii Niemiec kwalifikuje się jako inwestor instytucjonalny w rozumieniu art. 3 ust. 2 lit. c) załącznika do zalecenia w sprawie MŚP. Przedsiębiorstwa Breton SpA i M.A.L. nie mogłyby być już zatem przedsiębiorstwami partnerskimi. Jednak w oparciu o dostępne informacje Komisja nie była w stanie stwierdzić, czy szwajcarskie przedsiębiorstwo jest autentycznym inwestorem instytucjonalnym w rozumieniu zalecenia w sprawie MŚP, czy też działa jako powiernik w imieniu Breton SpA.

W przypadku, jeżeli przedsiębiorstwo M.A.L. jest przedsiębiorstwem partnerskim/powiązanym z Breton SpA, Komisja powinna przy obliczaniu progów zgodnie z art. 6 załącznika do zalecenia w sprawie MŚP wziąć pod uwagę także liczbę pracowników oraz obrót/bilans roczny Breton SpA i innych przedsiębiorstw wchodzących w skład grupy, do której należy Breton SpA. Przyjmując taki scenariusz, wydaje się, że progi w rozumieniu zalecenia w sprawie MŚP zostały w znaczniej mierze przekroczone.

Biorąc pod uwagę aktualnie dostępne informacje, Komisja ma wątpliwości co do tego, czy przedsiębiorstwo M.A.L. posiada status MŚP, w związku z czym wątpi, aby zgłoszona 15-procentowa premia dla MŚP mogła być uznana za zgodną we wspólnym rynkiem.

TEKST PISMA

„Die Kommission teilt Deutschland mit, dass sie nach Prüfung der Angaben Ihrer Behörden zu der oben genannten Beihilfemaßnahme entschieden hat, das Verfahren nach Artikel 88 Absatz 2 des EG-Vertrags einzuleiten.

1. VERFAHREN

(1)	Mit Schreiben vom 2. Juni 2006 (A/34350) meldeten die deutschen Behörden der Kommission ihre Absicht, der Magdeburger Artolith GmbH — zusätzlich zu Regionalbeihilfen im Rahmen bestehender Regionalbeihilferegelungen — einen KMU-Aufschlag in Höhe von 15 % zu gewähren.

(2)

Mit Schreiben vom 10. Juli 2006 (D/55735), 29. August 2006 (D/57401) und 7. Dezember 2006 (D/60188) forderte die Kommission ergänzende Angaben an. Die deutschen Behörden antworteten mit Schreiben vom 31. Juli 2006 (A/36153 und A/36143), 6. Oktober 2006 (A/37870), 26. Januar 2007 (A/30855) und 23. Februar 2007 (A/31733).

(3)	Mit Schreiben vom 29. März 2007 (A/32777) ersuchten die deutschen Behörden die Kommission, die Würdigung der Beihilfe auszusetzen. Die Kommission gab dem Ersuchen mit Schreiben vom 2. April 2007 (D/51508) statt.

(4)

Mit Schreiben vom 31. August 2007 (A/37113) übermittelten die deutschen Behörden weitere Informationen und ersuchten die Kommission, die Würdigung der gemeldeten Maßnahme wieder aufzunehmen. Da die vorgelegten Informationen für die Würdigung nicht ausreichten, verlangte die Kommission mit Schreiben vom 15. Oktober 2007 (D/54091) weitere Angaben, die die deutschen Behörden mit Schreiben vom 13. November 2007 (A/39237) übermittelten. Am 6. Dezember 2007 fand ein Treffen zwischen den Kommissionsdienststellen und den deutschen Behörden statt; dem folgte ein Auskunftsersuchen der Kommission mit Datum vom 3. Januar 2008 (D/50006), das die deutschen Behörden mit Schreiben vom 6. März 2008 (A/4496) dahin gehend beantworteten, dass weitere Unterlagen vorgelegt werden würden, sobald sie verfügbar seien. Die Kommission teilte den deutschen Behörden mit Schreiben vom 14. März 2008 (D/51140) mit, dass die Zweimonatsfrist, die der Kommission für ihre Entscheidung zur Verfügung steht, erst zu laufen beginnt, wenn diese fehlenden Angaben bei der Kommission eingegangen sind. Mit Schreiben vom 7. Mai 2008 (D/51842) verlangte die Kommission weitere Informationen, die Deutschland am 19. Mai 2008 (A/9174) übermittelte.

(5)

Deutschland meldet die Maßnahme gemäß der Verpflichtung nach Randnummer 3.13 der Entscheidung der Kommission über die Beihilferegelung Gemeinschaftsaufgabe ‚Verbesserung der regionalen Wirtschaftsstruktur‘ (nachstehend ‚GA-Regelung‘) an (3). Danach müssen Einzelbeihilfen angemeldet werden, wenn die Kriterien in Artikel 6 der Verordnung (EG) Nr. 70/2001 der Kommission über die Anwendung der Artikel 87 und 88 des EG-Vertrags auf staatliche Beihilfen an kleine und mittlere Unternehmen (im Folgenden ‚KMU-Verordnung‘) (4) erfüllt sind. Gemäß diesem Artikel sind Einzelbeihilfen für Unternehmen in einem Fördergebiet anzumelden, wenn sich die förderfähigen Gesamtkosten auf mindestens 25 000 000 EUR belaufen und die Nettobeihilfeintensität mindestens 50 % der in der Fördergebietskarte für das betreffende Gebiet ausgewiesenen Nettobeihilfeobergrenze beträgt oder wenn sich das Gesamtvolumen einer Beihilfe auf mindestens 15 000 000 EUR brutto beläuft.

2. BESCHREIBUNG DER BEIHILFE

2.1. Beihilfeempfänger

(6)

Beihilfeempfänger ist die Magdeburger Artolith GmbH (nachstehend ‚M.A.L.‘). Das Unternehmen liegt in einem Fördergebiet nach Artikel 87 Absatz 3 Buchstabe a des EG-Vertrags. M.A.L. wurde 2005 von einer Gruppe natürlicher Personen, der sog. ‚Initiatorengruppe Artolith‘, initiiert und wird kunstharzgebundene Steinplatten herstellen. Einziger Gesellschafter und Geschäftsführer des Unternehmens ist eine natürliche Person, Herr Andreas Gratz.

(7)	Durch eine am 22. Dezember 2005 unterzeichnete Vereinbarung wurde M.A.L. von Breton SpA (nachstehend ‚Breton‘) Genusskapital in Höhe von 7 000 000 EUR zur Verfügung gestellt.

(8)	Am 28. Dezember 2005 unterzeichnete M.A.L. einen Vertra mit Breton über die Lieferung von Maschinen, Ausrüstung und erforderlichem Know-how für die Steinplattenherstellung.

(9)

Ende 2005 hatte M.A.L. vier Mitarbeiter, keinen Umsatz und eine geschätzte Bilanzsumme in Höhe von 37 020 000 EUR. Der ursprünglichen Zuwendungsbescheid vom 15. Dezember 2005 zufolge wurde nach Abschluss des Investitionsvorhabens Ende 2006 von 105 Mitarbeitern ausgegangen Am 6. Juni 2006 genehmigten die deutschen Behörden die Verlängerung des Investitionszeitraums bis Ende 2007.

2.1.1. M.A.L. und die ‚Initiatorengruppe Artolith‘

(10)	Die sog. ‚Initiatorengruppe Artolith‘ hatte ursprünglich die vier Mitglieder […] (5), […], […]und […] (Initiatoren 1-4 im Schaubild weiter unten).

(11)

[…] (Initiator 1) hält 100 % der M.A.L.-Anteile. Die Initiatoren 2 und 3 sind berechtigt, mit je 33 % an einer etwaigen Erhöhung des Kapitals von M.A.L. (Nennwert) teilzunehmen. Den Angaben Deutschlands zufolge sind sie in keiner anderen Weise an M.A.L. beteiligt. Auch haben sie kein Eigenkapital zur Verfügung gestellt. […] (Initiator 4) ist später aus der Initiatorengruppe ausgeschieden und wird sich um den künftigen Vertrieb der M.A.L.-Erzeugnisse in den USA kümmern.

(12)	[…] […]und […] (Initiatoren 1-3) halten je 33 % der Anteile an dem Unternehmen Agrar Biologisches Institut GmbH (nachstehend ‚ABI‘).

(13)

Zum Zeitpunkt der Anmeldung war ABI nicht auf dem Markt aktiv. Das Unternehmen wurde zur Entwicklung und Herstellung von Naturharz aus erneuerbaren Quellen gegründet. Deutschland bestätigte, etwaige zukünftige Geschäfte zwischen ABI und M.A.L. würden nach dem Fremdvergleichsgrundsatz (arms-length principle) abgewickelt.

2.1.2. M.A.L. und Breton

(14)

Bei Breton handelt es sich um ein großes Unternehmen mit Sitz im italienischen Castello di Godego, das im Bereich der Entwicklung und Herstellung von Maschinen, Ausrüstung und immateriellen Anlagewerten für die Verarbeitung von Naturstein sowie in der Herstellung und Verarbeitung von Verbundstein tätig ist.

(15)

Breton selbst gehört dem Unternehmen SIGEP SpA (nachstehend ‚SIGEP‘) an, das in die Kategorie der Großunternehmen fällt. Bei SIGEP handelt es sich um eine Holding aus vier Unternehmen: eines ist Breton selbst, ein anderes die Breton-Niederlassung in den USA ‚Breton USA Customer Services Cooperation‘.

(16)

Deutschland hat dazu folgende Angaben gemacht:

—	es besteht keinerlei Verbindung zwischen der US-Niederlassung von Breton und der oben erwähnten künftigen Vertriebsstruktur von M.A.L. in den USA,

—	kein Mitglied der Initiatorengruppe Artolith steht in irgend einer vertraglichen Verbindung zu Breton, und

—	Breton und ABI stehen nicht in vertraglicher Verbindung zueinander.

(17)

Ein wesentlicher Geschäftsbereich von Breton sind Fabrikanlagen zur Herstellung von Verbundstein. Angaben des Unternehmens zufolge kann seinem technologischen Know-how weltweit kein anderes Unternehmen Konkurrenz machen. Die in Fabrikanlagen von Breton eingesetzten Technologien sind durch internationale Patente und Lizenzen geschützt (6). Breton ist Eigentümer der über Patente und Warenzeichen geschützten Technologie zur Herstellung von harzgebundenen Verbundsteinplatten (compound stone raisin-bounded slabs) (Bretonstone®slabs) und zementgebundenen Platten (cement-bound slabs) (Bretonstonecem®slabs).

(18)	Am 22. Dezember 2005 erklärte sich Breton bereit, M.A.L. 7 000 000 EUR zuzuführen, nachdem die Bank Hypo Alpe-Adria AG die Gewährung eines zur Finanzierung des Investitionsvorhabens von M.A.L. erforderlichen Darlehens in Höhe von 22 708 700 EUR bestätigte.

(19)

Der Genussrechtskapital-Vertrag zwischen M.A.L. und Breton klassifiziert den Beitrag von Breton als Genussrechtskapital, das in der Bilanz 2005 von M.A.L. als Eigenkapital ausgewiesen wird. Das Genussrechtskapital wird auf unbegrenzte Zeit überlassen. Der zugrunde liegende Vertrag kann frühestens zum 31. Dezember 2015 gekündigt werden, wobei eine Kündigungsfrist von zwei Jahren einzuhalten ist.

(20)	Der Vertrag gibt Breton spezifische Informationsrechte, jedoch keine Stimmrechte (7), die eine Einmischung in die Geschäfte von M.A.L. erlauben würden.

(21)	Breton erhält eine ertragsunabhängige Vergütung in Höhe von jährlich 3,5 % der investierten 7 000 000 EUR Genussrechtskapital. Ferner erhält Breton 2,5 % des Ertrags von M.A.L. vor Zinsen und Steuern. Beide Vergütungen setzen für das betreffende Jahr einen Jahresüberschuss voraus.

(22)	Im Falle eines Jahresfehlbetrags trägt Breton die Verluste des Unternehmens durch Verlustbeteiligung mit. Gemäß Vertrag steht das Genussrechtskapital dann selbst hinter dem Stammkapital von M.A.L. zurück (8).

(23)	Breton darf die Genussrechte nur im Einvernehmen mit M.A.L. mit einer Hypothek belasten, verkaufen oder anderweitig übertragen. M.A.L. stimmt jedoch einer Übertragung innerhalb der oben erwähnten SIGEP-Holding unwiderruflich zu.

(24)	Das Genussrechtskapital von Breton steht hinter allen anderen Gläubigern von M.A.L. zurück.

(25)	Die Möglichkeit, die Genussrechte in Anteile an der Gesellschaft umzuwandeln, ist im Vertrag nicht vorgesehen.

(26)

Mit Schreiben vom 31. August 2007 teilte Deutschland der Kommission mit, dass die von M.A.L. an Breton emittierten Genussrechte am 27. Juli 2007 verkauft wurden, und zwar an SFC Swiss Forfaiting Company (nachstehend ‚SFC‘), ein Unternehmen, das nach Auffassung Deutschlands zu den institutionellen Anlegern im Sinne von Artikel 3 des Anhangs zur Empfehlung der Kommission vom 6. Mai 2003 betreffend die Definition der Kleinstunternehmen sowie der kleinen und mittleren Unternehmen (9) (nachstehend ‚KMU-Empfehlung‘) gehört.

(27)	Auf Grundlage der der Kommission zu diesem Zeitpunkt vorliegenden Angaben scheint die beschriebene Struktur sich folgendermaßen darzustellen:

2.2. Investitionsvorhaben und Kosten

(28)	M.A.L. baut in Magdeburg ein neues Werk, in dem kunstharzgebundene Steinplatten hergestellt werden sollen. Das Projekt hat 2005 begonnen und sollte Ende 2006 abgeschlossen sein, die Laufzeit wurde jedoch bis Ende 2007 verlängert.

(29)

Die Gesamtinvestitionskosten für das Vorhaben belaufen sich auf 49 800 000 Mio. EUR. Die nominalen Gesamtkosten schlüsseln sich wie folgt auf:

	Gesamtkosten (EUR)
Grundstück	[…]
Gebäude	[…]
Maschinen/Ausrüstung/Fahrzeuge	[…]
Gesamt	49 800 000

(30)

Am 28. Dezember 2005 unterzeichnete Breton einen Liefervertrag mit M.A.L. im Wert von 36 800 000 EUR über den Verkauf der erforderlichen Ausrüstung für die geplante Produktion, eine einfache (non-exclusive) Lizenz für die Herstellung der genannten Erzeugnisse, die Bereitstellung des erforderlichen Know-hows, Mitarbeiter-Fortbildung für M.A.L. und Dienste im Zusammenhang mit der kalten und heißen Prüfung der künftigen Fabrik.

2.3. Finanzierung

(31)

Das Vorhaben wird aus Eigenmitteln und über ein Bankdarlehen finanziert, ergänzt durch die beantragten Fördermittel:

Quelle	Betrag (EUR) Nennwert
Eigenmittel (‚Genussrechtskapital‘)	7 000 000
(Privates) Bankdarlehen — (76 % besichert durch staatliche Bürgschaften)	22 708 800
Zuschuss im Rahmen der GA-Regelung	9 705 500
Investitionszulage	10 385 800
Gesamt	49 800 000

(32)	Wie von den deutschen Behörden bei Gewährung der Bürgschaft für das von der Hypo Alpe-Adria AG an die M.A.L. gewährte Darlehen verlangt, hat Breton sich bereit erklärt, M.A.L. weitere 1 000 000 EUR zu überlassen, sollte dies im Verlauf des Investitionsvorhabens erforderlich werden.

2.4. Rechtsgrundlage

(33)

Als Rechtsgrundlage für die Regionalbeihilfe und den KMU-Aufschlag wurden angegeben:

—	Gemeinschaftsaufgabe ‚Verbesserung der regionalen Wirtschaftsstruktur‘ (10) (‚GA-Regelung‘),

—	Investitionszulagengesetz im Jahr 2005 (nachstehend: ‚IZ-Regelung‘) (11),

—	Programm für unmittelbare Bürgschaften des Bundes und der Länder in den neuen Bundesländern und Berlin Ost (12).

2.5. Art/Höhe der Beihilfe und Beihilfeintensität

(34)	Zum Zeitpunkt der Anmeldung beabsichtigte Deutschland, M.A.L. im Rahmen der oben genannten Regelungen Beihilfen in einer Gesamthöhe von max. 20 177 593 EUR, d. h. 42,03 % der förderfähigen Kosten von 48 000 000 EUR, zu gewähren (13).

(35)	Die Beihilfen sollen in Form eines unmittelbaren Investitionszuschusses in Höhe von 9 705 500 EUR auf Grundlage der GA-Regelung und in Form einer Investitionszulage in Höhe von max. 10 385 800 EUR im Rahmen der IZ-Regelung gewährt werden.

(36)	Außerdem werden die deutschen Behörden im Rahmen des Programms für unmittelbare Bürgschaften eine Bürgschaft für 76 % eines von der Hypo-Alpe Adria-Bank AG gewährten privaten Bankdarlehens über 22 708 800 EUR übernehmen. Der Beihilfebetrag der Bürgschaft beläuft sich auf 86 293 EUR (14).

(37)

Im Gesamtbeihilfebetrag ist ein KMU-Aufschlag in Höhe von 15 % enthalten, was 7 200 000 EUR entspricht. Mit Schreiben vom 19. Mai 2008 teilte Deutschland der Kommission mit, dass der KMU-Aufschlag auf Grundlage der IZ-Regelung gewährt wird und auf Grundlage der GA-Regelung bereits ein Regionalbeihilfebetrag in Höhe von 7 764 400 EUR ausgezahlt wurde. Vor diesem Hintergrund werde Deutschland die Beihilfeintensität (ohne Aufschläge) für Großunternehmen im Rahmen der IZ-Regelung (12,5 %) auf bis zu 25 % (wie für KMU zulässig) erhöhen, sofern die Kommission den KMU-Aufschlag für M.A.L. genehmigt.

3. BEIHILFERECHTLICHE WÜRDIGUNG

(38)

Gemäß Artikel 6 Absatz 1 der Verordnung (EG) Nr. 659/1999 des Rates vom 22. März 1999 (15) enthält die Entscheidung über die Einleitung eines förmlichen Prüfverfahrens eine Zusammenfassung der wesentlichen Sach- und Rechtsfragen, eine vorläufige Würdigung des Beihilfecharakters der geplanten Maßnahme durch die Kommission und Ausführungen über ihre Bedenken hinsichtlich der Vereinbarkeit mit dem Gemeinsamen Markt.

3.1. Anmeldungspflicht

(39)

Da erstens die förderfähigen Gesamtkosten des M.A.L.-Vorhabens 48 000 000 EUR betragen und die Nettobeihilfeintensität 50 % der in dieser Region anwendbaren Beihilfenintensität übersteigt und zweitens die Bruttobeihilfe 15 000 000 EUR beträgt, werden mit dem Vorhaben die Schwellenwerte gemäß Artikel 6 der KMU-Verordnung überschritten, was zur Einzelanmeldungspflicht führt. Deutschland hat den KMU-Aufschlag vor seiner Anwendung angemeldet und ist somit seiner verfahrensrechtlichen Pflicht nachgekommen.

(40)

Gemäß ihrer Entscheidungspraxis (16) beschränkt die Kommission ihre Würdigung in Fällen, in denen lediglich der KMU-Aufschlag angemeldet wurde, auf die Frage, ob der Beihilfeempfänger als KMU eingestuft werden kann und Anspruch auf den KMU-Aufschlag von höchstens 15 % gemäß Artikel 4 Absatz 3 Buchstabe b der KMU-Verordnung hat. Es liegen keine branchenspezifischen Gründe vor, den KMU-Aufschlag nicht zu gewähren.

3.2. Vereinbarkeit/Würdigung der Kriterien für den KMU-Aufschlag

(41)	Nach Auffassung Deutschlands ist M.A.L. Empfänger des KMU-Aufschlags. Deutschland erklärte, bei dem Unternehmen handele es sich um ein KMU im Sinne der KMU-Empfehlung.

(42)

In Artikel 2 des Anhangs zur KMU-Empfehlung werden kleine und mittlere Unternehmen definiert als Unternehmen:

—	die weniger als 250 Personen beschäftigen, und

—	einen Jahresumsatz von höchstens 50 Mio. EUR erzielen und/oder deren Jahresbilanzsumme sich auf höchstens 43 Mio. EUR beläuft.

(43)

Um zu ermitteln, ob diese Schwellenwerte eingehalten werden, muss die Kommission zunächst festlegen, welche Daten zugrunde zu legen sind. Dies hängt davon ab, ob es sich bei M.A.L. um ein ‚eigenständiges‘, ein ‚verbundenes‘ oder ein ‚Partnerunternehmen‘ im Sinne von Artikel 3 des Anhangs zur KMU-Empfehlung handelt.

3.2.1. Eigenständiges Unternehmen?

(44)

Artikel 87 Absatz 1 des EG-Vertrags stützt sich bei der Definition des Beihilfeempfängers auf den Begriff des Unternehmens. Gemäß Europäischem Gerichtshof (17) muss es sich bei dem ‚Unternehmen‘ nicht unbedingt um eine bestimmte juristische Person handeln, sondern es kann eine wirtschaftliche Gruppe von Gesellschaften sein, die wesentlich stärker ist als ein einzelnes KMU.

(45)

Um zu entscheiden, ob M.A.L. ein eigenständiges Unternehmen ist oder mit einem anderen Unternehmen eine wirtschaftliche Gruppe bildet (‚Partnerunternehmen‘ oder ‚verbundenes‘ Unternehmen), sind verschiedene Faktoren zu prüfen. Gemäß Artikel 3 Absatz 2 des Anhangs zur KMU-Empfehlung handelt es sich um ‚Partnerunternehmen‘, wenn ein Unternehmen (vorgeschaltetes Unternehmen) — allein oder gemeinsam mit einem oder mehreren verbundenen Unternehmen — 25 % oder mehr des Kapitals oder der Stimmrechte des anderen Unternehmens (nachgeschaltetes Unternehmen) hält. Um ‚verbundene Unternehmen‘ handelt es sich gemäß Artikel 3 Absatz 3 Buchstabe c des Anhangs zur KMU-Empfehlung, wenn ein Unternehmen gemäß einem mit dem anderen Unternehmen abgeschlossenen Vertrag oder aufgrund einer Klausel in dessen Satzung berechtigt ist, einen beherrschenden Einfluss auf dieses Unternehmen auszuüben.

(46)	Deutschland hat Angaben zu M.A.L. übermittelt, die der Feststellung dienen, ob ein anderes Unternehmen mit M.A.L. gemeinsam eine wirtschaftliche Gruppe bildet.

(47)	Diesen Informationen zufolge ist Herr Gratz alleiniger Anteilseigner (100 %) von M.A.L.

(48)	Ferner teilte Deutschland der Kommission mit, dass M.A.L. von der sog. ‚Initiatorengruppe Artolith‘ gegründet wurde und an Breton für das von diesem Unternehmen überlassene Genussrechtskapital in Höhe von 7 000 000 EUR Genussrechte emittiert hat.

(49)	Um festzustellen, ob es sich bei M.A.L. um ein eigenständiges Unternehmen handelt, wird die Kommission daher zunächst die Verbindungen zwischen M.A.L. und der ‚Initiatorengruppe Artolith‘ und anschließend die Verbindungen zwischen M.A.L. und Breton prüfen.

3.2.1.1. M.A.L. und die ‚Initiatorengruppe Artolith‘

(50)	Die ‚Initiatorengruppe Artolith‘ bestand ursprünglich aus vier natürlichen Personen (siehe Schaubild unter Randnummer 27 dieser Entscheidung: Initiatoren 1-4).

(51)

Initiator 1 […] hält 100 % der Anteile an M.A.L. Die Initiatoren 2 und 3 haben das Recht, zu je 33 % an einer etwaigen Kapitalerhöhung von M.A.L. teilzunehmen. Wie Deutschland der Kommission mitteilte, halten die Initiatoren 1-3 je 33 % der Anteile an ABI, einem Unternehmen, das zur Entwicklung und Herstellung von Naturharz aus erneuerbaren Quellen gegründet wurde. Zum Zeitpunkt der Anmeldung war ABI nicht auf dem Markt aktiv, so dass sich der Umsatz auf 0 belief und das Unternehmen keine Mitarbeiter hatte. Deutschland bestätigte, etwaige zukünftige Geschäfte zwischen ABI und M.A.L. würden nach dem Fremdvergleichsgrundsatz (arms-length principle) abgewickelt.

(52)	Initiator 4 ist später aus der Initiatorengruppe ausgeschieden und wird sich um den künftigen Vertrieb der M.A.L.-Erzeugnisse in den USA kümmern. Deutschland bestätigte, dass zwischen Initiator 4 und dem Netz von Breton in den USA keine Verbindungen bestehen.

(53)

Selbst wenn Initiator 1 […], einziger Gesellschafter von M.A.L., 33 % der Anteile an ABI hält, kann durch eine natürliche Person keine Partnerschaft zwischen zwei Unternehmen entstehen. Auch sind die Initiatoren 2 und 3, die je 33 % der Anteile an ABI halten, abgesehen von ihrem Recht zur Teilnahme an einer etwaigen Kapitalerhöhung von M.A.L., in keiner anderen Form an M.A.L. beteiligt und stellen kein Eigenkapital.

(54)	Unter diesen Umständen scheint durch die ‚Initiatorengruppe Artolith‘ keine Partnerschaft im Sinne von Artikel 3 des Anhangs zur KMU-Empfehlung zwischen M.A.L. und ABI entstehen zu können.

3.2.1.2. M.A.L. und Breton

(55)	Am 22. Dezember 2005 unterzeichneten M.A.L. und Breton einen Genussrechtskapital-Vertrag, demzufolge M.A.L. für das von Breton überlassene Genussrechtskapital in Höhe von 7 000 000 EUR Genussrechte an dieses Unternehmen emittiert hat.

(56)

Die Frage, ob spezifische Formen von Mezzanin-Kapital Eigenkapital darstellen oder vielmehr als Verbindlichkeiten (Darlehen) einzustufen sind, ist in den Rechtsvorschriften verschiedener Mitgliedstaaten äußerst uneinheitlich geregelt. Auch innerhalb einzelner Mitgliedstaaten gehen Banken ziemlich unterschiedlich mit Mezzanin-Kapital um.

(57)

Wie es scheint, hat Mezzanin-Kapital den Charakter eines hybriden Finanzierungsinstruments, das sich flexibel zwischen reinem Eigenkapital und reinen Verbindlichkeiten ansiedelt. Es handelt sich dabei nicht um ein eigenständiges Finanzierungsinstrument — wie Darlehen oder Aktien — msondern um eine hybride Finanzierungsform, in deren Rahmen verschiedene langfristige Instrumente — wie u. a. das oben genannte Genussrechtskapital — zum Einsatz kommen.

(58)

Mezzanin-Finanzierungsinstrumenten scheint gemein zu sein, dass sie flexibel strukturiert und in fast jeder Weise kombiniert werden können, damit genau auf die spezifischen Finanzierungsbedürfnisse von Privatunternehmen zugeschnittene Lösungen zustande kommen. Bei Höhe, Laufzeit, Fälligkeit, zeitlicher Abstimmung, Rückzahlungsweise und Vergütung scheinen große Spielräume zu bestehen.

(59)

Die Einstufung von Mezzanin-Kapital als Eigenkapital oder Verbindlichkeiten ist offenbar äußerst komplex und hängt stark von den spezifischen Klauseln des Vertrags über die jeweilige Finanzierungsmaßnahme ab. Bei Equity Mezzanine Capital (bilanziellem Eigenkapital) ist die Stellung des Anlegers in etwa dem einen Gesellschafter vergleichbar. Umgekehrt ist sie bei Debt Mezzanine Capital (bilanziellen Verbindlichkeiten) der eines Kapitalgebers vergleichbar.

(60)

Auf Grundlage der bisher verfügbaren Informationen bezweifelt die Kommission, dass es sich bei dem Genussrechtskapital-Vertrag zwischen M.A.L. und Breton um ein reines Darlehen handelt und keine Partnerschaft oder Verbindungen im Sinne von Artikel 3 des Anhangs zur KMU-Empfehlung zwischen den Unternehmen entstehen. Die Zweifel beruhen auf den Angaben in der Bilanz von M.A.L., im Genussrechtskapital-Vertrag, im Liefervertrag und im Bürgschaftsvertrag.

Bilanz von M.A.L.

(61)

In der einschlägigen, nach deutschen Rechtsvorschriften erstellten Bilanz von M.A.L. für 2005 wird das Genussrechtskapital (7 000 000 EUR) von Breton als Eigenkapital ausgewiesen und macht über 25 % des Eigenkapitals von M.A.L. aus, das sich Ende 2005 auf 8 552 020 EUR belief. Unter diesen Umständen könnten die beiden Unternehmen im Sinne von Artikel 3 des Anhangs zur KMU-Verordnung als Partnerunternehmen oder, angesichts der besonderen vertraglichen Verbindungen zwischen M.A.L. und Breton, sogar als verbundene Unternehmen betrachtet werden.

Genussrechtskapital-Vertrag zwischen M.A.L. und Breton

(62)	Das Genussrechtskapital wird auf unbegrenzte Zeit überlassen; der Vertrag kann frühestens zum 31. Dezember 2015 beendet werden, wenn der Darlehensvertrag zwischen Hypo Alpe-Adria AG und M.A.L. ausläuft, und es gilt eine Kündigungsfrist von zwei Jahren.

(63)	Im Falle eines Jahresüberschusses von M.A.L. erhält Breton eine ertragsunabhängige Vergütung in Höhe von jährlich 3,5 % sowie 2,5 % des Ertrags von M.A.L. vor Zinsen und Steuern. Im Falle eines Jahresfehlbetrags wird Breton an den Verlusten von M.A.L. beteiligt.

(64)	Im Falle eines Jahresfehlbetrags steht das Genussrechtskapital nicht nur hinter allen anderen Gläubigern der M.A.L., sondern selbst hinter dem Stammkapital der M.A.L. zurück.

Liefervertrag zwischen M.A.L. und Breton

(65)	Neben dem Genussrechtskapital-Vertrag unterzeichnete M.A.L. am 28. Dezember 2005 mit Breton einen Vertrag über die Lieferung von Maschinen, Ausrüstung und erforderlichem Know-how für die Steinplattenherstellung im Wert von 36 800 000 EUR, der zu den förderfähigen Kosten gerechnet wurde.

(66)

M.A.L. muss sich in seinen Werbeanzeigen, Marketingstrategien und auf seiner Website auf Warenzeichen und Technologie von Breton beziehen, so dass das Interesse von Breton an der Präsenz seiner Technologie und seiner Erzeugnisse auf dem deutschen Markt als weitere Verbindung zwischen den beiden Unternehmen gewertet werden könnte.

Bürgschaftsvertrag zwischen M.A.L., Deutschland und Hypo Alpe-Adria AG

(67)

Die deutschen Behörden, die für die Bürgschaft für das von der Hypo Alpe-Adria AG an die M.A.L. gewährte Darlehen zuständig sind, machten es Breton zur Auflage, weiteres Kapital in Höhe von 1 000 000 EUR zu überlassen, sollte dies im Zusammenhang mit dem Vorhaben erforderlich werden (was von Breton akzeptiert wurde).

(68)

Angesichts dieser engen Verbindungen zwischen M.A.L. und Breton hat die Kommission Bedenken hinsichtlich der Einstufung von M.A.L. als eigenständiges Unternehmen im Sinne von Artikel 3 des Anhangs zur KMU-Empfehlung, auch wenn Breton lediglich über Informations- und nicht über Stimmrechte verfügt und eine Umwandlung der Genussrechte in Gesellschaftsanteile nicht möglich ist.

3.2.1.3. M.A.L. und SFC

(69)

Während des vorläufigen Prüfverfahrens teilte Deutschland der Kommission mit, Breton habe sein Genussrechtskapital an die schweizerische Firma SFC verkauft, die nach Auffassung Deutschlands den institutionellen Anlegern im Sinne von Artikel 3 Absatz 2 Buchstabe c (18) des Anhangs zur KMU-Empfehlung zuzurechnen ist.

(70)

Im Allgemeinen beurteilt die Kommission einen Fall auf Grundlage der Angaben zum Anmeldungszeitpunkt. Spätere Änderungen werden normalerweise nur dann berücksichtigt, wenn sonst eine vollständige Beurteilung der wirtschaftlichen Situation zum Anmeldungszeitpunkt nicht möglich wäre. Auf diese Weise verhindert die Kommission die Umgehung der KMU-Definition. Ist ein Unternehmen bereits zum Zeitpunkt der ursprünglichen Anmeldung kein KMU im Sinne der KMU-Empfehlung, bezweifelt die Kommission sehr, dass nachträgliche Änderungen, die der Kommission nach der ursprünglichen Anmeldung mitgeteilt werden, dem Unternehmen den KMU-Status verleihen können. Nach Auffassung der Kommission ist zu beachten, dass die Finanzstruktur des Beihilfeempfängers möglicherweise künstlich manipuliert wird, damit der Förderbetrag steigt. Sollte dies der Fall sein, lässt die Kommission die nach der Anmeldung erfolgten Änderungen unberücksichtigt.

(71)

Da Deutschland den Vertrag zwischen Breton und SFC über den Verkauf des Genussrechtskapitals an SFC nicht übermittelt hat, konnte die Kommission nicht feststellen, ob es sich bei SFC wirklich um einen institutionellen Anleger im Sinne der KMU-Empfehlung handelt. Und selbst wenn SFC als institutioneller Anleger anzusehen wäre, kann die Kommission nicht ausschließen, dass SFC als Treuhänder (Trustee) für Breton agierte. Aufgrund der zur Verfügung stehenden Informationen kann die Kommission nicht ausschließen, dass Breton nicht auf bestimmte Weise von dem KMU-Aufschlag profitieren wird (z. B. durch höhere Vergütung von SFC, wenn M.A.L. den KMU-Aufschlag erhält), denn es liegen keine Angaben über den Verkaufspreis der Genussrechte oder etwaige im Vertrag über den Verkauf der Genussrechte enthaltene Bedingungen vor. Der Verkauf der Genussrechte von Breton an SFC hat nach Auffassung der Kommission daher keine Auswirkungen auf die Bedenken hinsichtlich des KMU-Status von M.A.L.

3.2.2. Finanzielle Schwellenwerte und Mitarbeiterzahlen

(72)

Im Rahmen der Prüfung, ob es sich bei einem Unternehmen um ein KMU handelt und ob es den KMU-Aufschlag erhalten darf, berücksichtigt die Kommission bei Berechnung der finanziellen Schwellenwerte und Mitarbeiterzahlen alle Partnerunternehmen und verbundenen Unternehmen. Gemäß Artikel 6 Absatz 2 des Anhangs zur KMU-Empfehlung erfolgt die Anrechnung bei Partnerunternehmen proportional zu dem Anteil der Beteiligung am Kapital oder an den Stimmrechten (wobei der höhere dieser beiden Anteile zugrunde gelegt wird) und beträgt bei verbundenen Unternehmen 100 %.

(73)

Wie oben dargelegt, bezweifelt die Kommission, dass es sich bei M.A.L. um ein eigenständiges Unternehmen handelt; vielmehr scheint M.A.L. ein Partnerunternehmen von Breton oder ein mit Breton verbundenes Unternehmen zu sein. Bei Berechnung der KMU-Schwellenwerte sollte die Kommission gemäß Artikel 6 Absatz 3 des Anhangs zur KMU-Empfehlung daher auch die Mitarbeiterzahl und den Umsatz/die Bilanz von Breton und der Gruppe, der Breton angehört (also SIGEP), berücksichtigen.

(74)

Bei Prüfung der Frage, ob es sich bei dem Beihilfeempfänger um ein KMU handelt, beziehen sich die Daten, die für die Berechnung der Mitarbeiterzahl und der finanziellen Schwellenwerte herangezogen werden, gemäß Artikel 4 des Anhangs zur KMU-Empfehlung auf den letzten Rechnungsabschluss und werden auf Jahresbasis berechnet. Bei einem neu gegründeten Unternehmen wie M.A.L., das noch keinen Abschluss für einen vollständigen Rechnungszeitraum vorlegen kann, werden die entsprechenden Werte im Geschäftsjahr 2005 nach Treu und Glauben geschätzt. Bei Breton und SIGEP jedoch handelt es sich nicht um neu gegründete Unternehmen, so dass bei der Berechnung der gemeinsamen Mitarbeiterzahlen und Finanzdaten der letzte vollständige Rechnungszeitraum herangezogen wird. Da der KMU-Aufschlag 2006 angemeldet wurde, handelt es sich beim letzten vollständigen Rechnungszeitraum, für den die betreffenden etwaigen Partnerunternehmen/verbundenen Unternehmen einen Abschluss vorlegen können, um das Jahr 2005 (19).

(75)

Auf Grundlage der von Deutschland für 2005 übermittelten Angaben scheint der für den KMU-Status geltende Schwellenwert von 43 Mio. EUR Bilanzsumme für M.A.L. und seine Partnerunternehmen/verbundenen Unternehmen überschritten zu sein, da 2005 die Bilanzsumme von M.A.L. geschätzte 37 020 000 EUR, die von Breton 129 492 024 EUR und diejenige von SIGEP 129 747 208 EUR beträgt. Gemäß Artikel 6 Absatz 3 des Anhangs zur KMU-Empfehlung werden den Daten für ein Unternehmen, das Partnerunternehmen/verbundene Unternehmen hat, die Daten für diese Unternehmen anteilsmäßig (bei Partnerunternehmen) bzw. zu 100 % (bei verbundenen Unternehmen) hinzugerechnet, sofern diese Daten noch nicht durch Konsolidierung erfasst sind.

(76)	Auch der Schwellenwert für die Mitarbeiterzahl scheint bei Einbeziehung der beiden Partnerunternehmen/verbundenen Unternehmen überschritten zu werden: M.A.L. hatte 2005 vier Mitarbeiter; auf Grundlage der vorliegenden Informationen scheint Breton 2005 über 400 Mitarbeiter beschäftigt zu haben.

(77)	Die in der KMU-Empfehlung vorgegebenen Schwellenwerte scheinen somit weit überschritten zu werden, wenn es sich bei M.A.L. und Breton um Partnerunternehmen/verbundene Unternehmen handelt.

4. SCHLUSSFOLGERUNG

(78)

Die Kommission bezweifelt nach vorläufiger Prüfung, dass es sich bei M.A.L. um ein KMU im Sinne der KMU-Empfehlung handelt. M.A.L. und Breton scheinen eine ‚wirtschaftliche Einheit‘ zu bilden. Die Kommission ist nicht in der Lage, anhand der vorliegenden Angaben eine Entscheidung über den KMU-Status von M.A.L. zu treffen und hält eine eingehendere Prüfung des Status von M.A.L. für erforderlich. Wenn die Kommission im Rahmen der vorläufigen Prüfung nicht alle Schwierigkeiten bei der Prüfung der Frage, ob die Beihilfe mit dem Gemeinsamen Markt vereinbar ist, ausräumen kann, muss sie alle sachdienlichen Konsultationen führen und daher das Verfahren nach Artikel 88 Absatz 2 des EG-Vertrags einleiten. Dadurch erhalten Dritte, auf die sich die Gewährung der Beihilfe auswirken kann, Gelegenheit zur Stellungnahme. Die Kommission wird die Maßnahme sowohl unter Berücksichtigung von Angaben des betreffenden Mitgliedstaats als auch der von Dritten übermittelten Informationen prüfen und dann ihre endgültige Entscheidung erlassen.

(79)	Diese Prüfung greift der Frage des KMU-Status von M.A.L. in keiner Weise voraus.

5. ENTSCHEIDUNG

(80)

Die Kommission fordert Deutschland im Rahmen des Verfahrens nach Artikel 88 Absatz 2 des EG-Vertrags auf, innerhalb eines Monats nach Eingang dieses Schreibens seine Stellungnahme abzugeben und alle Informationen zu übermitteln, die für die Beurteilung der Bedenken hinsichtlich der Beziehungen zwischen M.A.L. und Breton sachdienlich sein könnten. Deutschland wird aufgefordert, unverzüglich eine Kopie dieses Schreibens an den potenziellen Beihilfeempfänger weiterzuleiten.

(81)	Die Kommission verweist Deutschland auf die aussetzende Wirkung von Artikel 88 Absatz 3 des EG-Vertrags sowie auf Artikel 14 der Verordnung (EG) Nr. 659/1999, wonach alle unrechtmäßig gewährten Beihilfen vom Empfänger zurückgefordert werden können.

(82)

Die Kommission teilt Deutschland mit, dass sie die Beteiligten durch die Veröffentlichung des vorliegenden Schreibens und einer aussagekräftigen Zusammenfassung dieses Schreibens im Amtsblatt der Europäischen Union von der Beihilfesache in Kenntnis setzen wird. Außerdem wird sie Beteiligte in den EFTA-Staaten, die das EWR-Abkommen unterzeichnet haben, durch Veröffentlichung einer Bekanntmachung in der EWR-Beilage zum Amtsblatt der Europäischen Union und die EFTA-Überwachungs behörde durch Übermittlung einer Kopie dieses Schreibens in Kenntnis setzen. Alle vorerwähnten Beteiligten werden aufgefordert, ihre Stellungnahme innerhalb eines Monats nach dem Datum dieser Veröffentlichung abzugeben.”

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 10 z 13.1.2001, s. 33).

(2) Dz.U.L 124 z 20.5.2003, s. 36.

(3) Entscheidung der Kommission N 642/02 vom 1. Oktober 2003, ABl. C 284 vom 27.11.2003.

(4) Verordnung (EG) Nr. 70/2001 der Kommission vom 12. Januar 2001 über die Anwendung der Artikel 87 und 88 des EG-Vertrags auf staatliche Beihilfen an kleine und mittlere Unternehmen (ABl. L 10 vom 13.1.2001, S. 33).

(5) Geschäftsgeheimnis

(6) http://www.breton.it/dynamic/en/azienda/attivita.php

(7) Die Klausel in § 6 des Vertrags lautet: ‚Die Genussrechte gewähren Gewinnrechte, die keine Mitgliedsrechte, insbesondere keine Teilnahme-, Mitwirkungs- und Stimmrechte in der Gesellschafterversammlung der M.A.L. beinhalten. Breton hat jedoch Anspruch auf Einsicht in den Jahresabschluss und den Erläuterungsbericht der M.A.L.‘

(8) Die Klausel in § 3 des Vertrags lautet: ‚Weist M.A.L. in ihrem Jahresabschluss einen Jahresfehlbetrag aus, so nimmt das Genussrechts-Kapital am Verlust von M.A.L. bis zur vollen Höhe dadurch teil, dass das Genussrechts-Kapital vorrangig vor dem Stammkapital der Gesellschaft vermindert wird. Die Rückzahlungsansprüche von Breton reduzieren sich entsprechend‘.

(9) ABl. L 124 vom 20.5.2003, S. 36.

(10) Gesetz über die Gemeinschaftsaufgabe (GA) ‚Verbesserung der regionalen Wirtschaftsstruktur‘ vom 6. Oktober 1969 in Verbindung mit den einschlägigen Bestimmungen von Teil II des 31. Rahmenplans zur GA. Die jüngste Verlängerung dieser Regelung wurde durch die Entscheidung der Kommission über die Beihilfe N 642/02 vom 1. Oktober 2003 (ABl. C 284 vom 27.11.2003, S. 2) genehmigt.

(11) Durch die Entscheidung N 142a/04 der Kommission vom 19. Januar 2005 genehmigt (ABl. C 235 vom 23.9.2005, S. 4).

(12) Durch die Entscheidung N 297/91 der Kommission vom 15. Juni 1991 genehmigt.

(13) Im GA-Bescheid zählen die Kosten für Grundstück in Höhe von 1 800 000 EUR nicht zu den förderfähigen Kosten.

(14) Gemäß der genehmigten und bis 2006 angewendeten Bürgschaftsregelung beläuft sich der Beihilfewert einer Bürgschaft auf 0,5 % der verbürgten Summe. Bei einer verbürgten Summe in Höhe von 17 258 612 EUR beläuft sich die Beihilfe auf 86 293 EUR. Ausgedrückt als Prozentsatz der Gesamtinvestition von 48 000 000 EUR beträgt die Beihilfe 0,17 %.

(15) ABl. L 83 vom 27.3.1999, S. 1.

(16) Sache N 324/04, Sache N 457/04, N 560/04 und Sache N 122/05: Würde die Einzelanmeldungspflicht gemäß Randummer 3.13 der Verlängerungsentscheidung dahingehend ausgelegt, dass die Kommission eine vollständige Würdigung der Regionalbeihilfe (einschließlich der Frage, ob der Ausgangsbetrag die geltende Obergrenze nicht überschreitet und ob die Beihilfe auf der Grundlage der genehmigten Regelungen gewährt wird) vornehmen müsste, würde dies auf eine Benachteiligung der KMU gegenüber Großunternehmen hinauslaufen, da Großunternehmen bei gleichen förderfähigen Investitionskosten Beihilfen von bis zu 35 % dieser Kosten ohne Einzelanmeldungspflicht erhalten könnten.

(17) Rechtssache 323/82, Urteil vom 14. November 1984, Intermills/ Kommission, Slg. 3809.

(18) Diesem Artikel zufolge gilt ein Unternehmen weiterhin als eigenständig, auch wenn der Schwellenwert von 25 % erreicht oder überschritten wird, sofern es sich um einen institutionellen Anleger handelt und unter der Bedingung, dass dieser nicht im Sinne von Absatz 3 einzeln oder gemeinsam mit dem betroffenen Unternehmen verbunden ist. Unternehmen sind verbunden, wenn ein Unternehmen gemäß einem mit dem anderen Unternehmen abgeschlossenen Vertrag berechtigt ist, einen beherrschenden Einfluss auf dieses Unternehmen auszuüben. Es besteht die Vermutung, dass kein beherrschender Einfluss ausgeübt wird, sofern sich der Anleger nicht direkt oder indirekt in die Verwaltung des betroffenen Unternehmens einmischt.

(19) Artikel 2 Absatz 2 des Anhangs zur KMU-Empfehlung lautet: ‚Stellt ein Unternehmen am Stichtag des Rechnungsabschlusses fest, dass es auf Jahresbasis die in Artikel 2 genannten Schwellenwerte für die Mitarbeiterzahl oder die Bilanzsumme über- oder unterschreitet, so verliert bzw. erwirbt es dadurch den Status eines mittleren Unternehmens, eines kleinen Unternehmens bzw. eines Kleinstunternehmens erst dann, wenn es in zwei aufeinanderfolgenden Geschäftsjahren zu einer Über- oder Unterschreitung kommt‘; dieser Artikel kommt jedoch nicht zum Tragen, da für vorausgehende Jahre keine Angaben verfügbar sind.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 268

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 51 23 października 2008

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Rezolucje, zalecenia i opinie
	REZOLUCJE
	Rada
2008/C 268/01	Projekt Rezolucji z dnia 26 września 2008 r. — Dalszy rozwój europejskiej polityki kosmicznej	1

	II Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 268/02	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5219 — VWAG/OFH/VWGI) ( 1 )	7

	IV Zawiadomienia
	ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 268/03	Kursy walutowe euro	8

	ZAWIADOMIENIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2008/C 268/04	Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001	9

	ZAWIADOMIENIA DOTYCZĄCE EUROPEJSKIEGO OBSZARU GOSPODARCZEGO
	Urząd Nadzoru EFTA
2008/C 268/05	Wycofanie zgłoszenia wniosku na podstawie art. 30 dyrektywy 2004/17/WE	14

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,2843
JPY	Jen	126,88
DKK	Korona duńska	7,4534
GBP	Funt szterling	0,78815
SEK	Korona szwedzka	10,1225
CHF	Frank szwajcarski	1,4991
ISK	Korona islandzka	305
NOK	Korona norweska	9,0135
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,485
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	275,55
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7095
PLN	Złoty polski	3,764
RON	Lej rumuński	3,58
SKK	Korona słowacka	30,475
TRY	Lir turecki	2,1097
AUD	Dolar australijski	1,9073
CAD	Dolar kanadyjski	1,6088
HKD	Dolar hong kong	9,9566
NZD	Dolar nowozelandzki	2,1554
SGD	Dolar singapurski	1,9241
KRW	Won	1 785,18
ZAR	Rand	14,0926
CNY	Juan renminbi	8,777
HRK	Kuna chorwacka	7,2259
IDR	Rupia indonezyjska	12 714,57
MYR	Ringgit malezyjski	4,5541
PHP	Peso filipińskie	62,35
RUB	Rubel rosyjski	34,6084
THB	Bat tajlandzki	44,334
BRL	Real	3,0008
MXN	Peso meksykańskie	17,4408

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ADMINISTRACYJNE
	Europejskie Biuro Doboru Kadr (EPSO)
2008/C 268/06	Ogłoszenie o konkursie otwartym EPSO/AD/138/08	15

	Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności
2008/C 268/07	Wezwanie do wyrażenia zainteresowania członkostwem w panelach naukowych Europejskiego urzędu ds. bezpieczeństwa żywności (Parma, Włochy)	16

	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja
2008/C 268/08	Pomoc państwa — Niemcy — Pomoc państwa C 28/08 (ex N 345/06) — Premia dla MŚP na inwestycję przedsiębiorstwa M.A.L. Magdeburger Artolith GmbH — Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE ( 1 )	23

2008/C 268/09	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa COMP/M.5345 — Terex Corporation/Fantuzzi Group) ( 1 )	33


2008/C 268/10	Nota do czytelnika(patrz: wewnętrzna tylna strona okładki)	s3