21.10.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 266/1

Zawiadomienie zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 479/92 w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych pomiędzy kompaniami liniowymi („konsorcja”)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 266/01)

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 479/92 (1) Komisja zaprasza zainteresowane strony do nadsyłania uwag dotyczących załączonego projektu rozporządzenia Komisji (WE) w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu WE do grup porozumień w dziedzinie transportu morskiego. Uwagi (ze wskazaniem HT.1065) należy przekazywać w terminie jednego miesiąca od dnia publikacji niniejszego zawiadomienia na adres działu F1 w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Reference HT.1065

Unit COMP/F1, Office J70 2/55

B-1049 Brussels

Faks (32-2) 295 01 28

E-mail: COMP-GREFFE-ANTITRUST@ec.europa.eu

„PROJEKT WSTĘPNY

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) nr …/…

z dnia …

w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do określonych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych pomiędzy towarzystwami żeglugi liniowej (»konsorcja«)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 479/92 z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych pomiędzy kompaniami liniowymi (konsorcja) (2), w szczególności jego art. 1 ust. 2,

po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia (3),

po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (EWG) nr 479/92 upoważnia Komisję do stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu w formie rozporządzenia do pewnych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych między towarzystwami żeglugi liniowej (konsorcja), dotyczących wspólnego świadczenia usług przewozów liniowych, które przez współpracę między towarzystwami żeglugi będącymi ich stronami mogą ograniczać konkurencję na wspólnym rynku oraz wpływać na handel między państwami członkowskimi oraz wobec których może mieć zastosowanie zakaz ustanowiony w art. 81 ust. 1 Traktatu.

(2)

Komisja skorzystała z tego upoważnienia i przyjęła rozporządzenie Komisji (WE) nr 823/2000 z dnia 19 kwietnia 2000 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do określonych grup porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych między towarzystwami żeglugi liniowej (konsorcja) (4), które przestanie obowiązywać w dniu 25 kwietnia 2010 r. Na podstawie dotychczasowych doświadczeń Komisji można stwierdzić, że nadal zachodzą przesłanki uzasadniające wyłączenie grupowe dla konsorcjów towarzystw żeglugi liniowej, gdyż stwierdzono, że działa ono z korzyścią zarówno dla towarzystw żeglugi jak i użytkowników tego środka transportu. Należy jednak wprowadzić dostosowania w celu skreślenia odesłań do uchylonego rozporządzenia (WE) nr 4056/86 ustanawiającego wyłączenie grupowe dla konsorcjów towarzystw żeglugi liniowej, które pozwala towarzystwom ustalać ceny i ładowność. Zmiany mają również na celu osiągnięcie większej spójności między rozporządzeniem Komisji (WE) nr 823/2000 i innymi obowiązującymi rozporządzeniami o wyłączeniach grupowych w zakresie współpracy horyzontalnej z uwzględnieniem obecnych praktyk na rynku żeglugi liniowej.

(3)

Obecnie na rynku istnieje duża różnorodność umów o ustanowieniu konsorcjum. Dla celów niniejszego rozporządzenia umowa o ustanowienie konsorcjum powinna składać się z jednej lub kilku odrębnych, ale powiązanych umów, na podstawie których strony wspólnie świadczą określoną usługę. Prawna strona tych umów odgrywa mniejszą rolę niż stanowiące ich podstawę realia ekonomiczne, polegające na wspólnym świadczeniu przez strony określonej usługi.

(4)

Dlatego też niniejsze rozporządzenie nie powinno obejmować porozumień ograniczających konkurencję zawartych między konsorcjami lub jednym lub kilkoma członkami konsorcjum z jednej strony, a innymi towarzystwami żeglugowymi z drugiej strony. Rozporządzenia nie należy również stosować do porozumień ograniczających konkurencję zawieranych między różnymi konsorcjami działającymi w tej samej dziedzinie handlu lub między członkami takich konsorcjów.

(5)	Przywilej wyłączenia grupowego powinien być ograniczony do tych porozumień, w przypadku których można z wystarczającą pewnością założyć, że spełniają warunki określone w art. 81 ust. 3.

(6)

Konsorcja, zgodnie z definicją zawartą w niniejszym rozporządzeniu, generalnie pomagają zwiększyć wydajność i jakość dostępnych usług żeglugi liniowej ze względu na ich wkład w racjonalizację działań członków konsorcjum oraz efekt skali w eksploatacji statków oraz wykorzystaniu urządzeń portowych. Wspierają one również postęp techniczny i gospodarczy przez ułatwienie i promowanie większego wykorzystania kontenerów oraz bardziej efektywne wykorzystanie ładowności statków. W celu ustanowienia i świadczenia wspólnych usług istotną cechą charakteryzującą konsorcjum jest zdolność do dostosowywania ładowności do zmian podaży i popytu. Natomiast nieuzasadnione ograniczenia świadczenia usług i wspólne ustalanie opłat przewozowych lub podział rynku i klientów najprawdopodobniej nie przyniosą poprawy wydajności. Dlatego też porozumienia o ustanowieniu konsorcjum zawierające tego typu postanowienia nie powinny korzystać ze zwolnień ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu bez względu na pozycję rynkową stron porozumienia.

(7)

Słuszna część zysku osiągniętego dzięki poprawie efektywności powinna stać się udziałem użytkowników tego rodzaju transportu. Użytkownicy usług transportu morskiego świadczonych przez konsorcja mogą korzystać z poprawy wydajności osiągniętej przez konsorcja. Korzyści te mogą również przybrać formę zwiększenia częstotliwości wyjść i zawinięć do portów lub poprawy planowania rozkładów, jak również wyższej jakości oraz bardziej zindywidualizowanych usług przez wykorzystanie bardziej nowoczesnych statków i innego sprzętu, w tym urządzeń portowych.

(8)

Użytkownicy odnoszą wymierne korzyści z działalności konsorcjów tylko w przypadku istnienia dostatecznej konkurencji w dziedzinach handlu, w których te konsorcja działają. Uznaje się, że przesłanki art. 81 ust. 3 Traktatu WE są spełnione jeżeli udział konsorcjum w rynku nie przekracza określonej wielkości i w związku z tym można przyjąć, że musi ono sprostać faktycznej lub potencjalnej konkurencji ze strony towarzystw żeglugi nienależących do konsorcjum. Aby ustalić wielkość udziałów w rynku, należy uwzględnić nie tylko bezpośredni handel między portami obsługiwanymi przez konsorcjum, ale również każdą formę konkurencji ze strony innych usług żeglugi liniowej z portów, które mogą być zastąpione przez porty obsługiwane przez konsorcjum, a tam, gdzie jest to możliwe, przez inne rodzaje przewozu.

(9)	Wyłączeniu na podstawie niniejszego rozporządzenia nie podlegają porozumienia zawierające ograniczenia konkurencji, które nie są niezbędne do osiągnięcia celów uzasadniających wyłączenie W tym celu zakres stosowania rozporządzenia nie obejmuje zachowań wymienionych w artykule 4 rozporządzenia.

(10)

Ponadto korzyści wynikające z wyłączeń powinny być uzależnione od spełnienia określonych warunków. W szczególności porozumienia ustanawiające konsorcja powinny zawierać postanowienie umożliwiający każdemu towarzystwu żeglugi będącemu stroną porozumienia, wystąpienie z konsorcjum pod warunkiem zachowania odpowiedniego wypowiedzenia. Jednakże odpowiednie postanowienia powinny przewidywać dłuższy termin wypowiedzenia w przypadku konsorcjów o wysokim stopniu zintegrowania lub o wysokich nakładach inwestycyjnych w celu uwzględnienia wyższych nakładów inwestycyjnych poniesionych przy ich tworzeniu oraz koniecznej szerzej zakrojonej reorganizacji spowodowanej wystąpieniem członka. Uzasadnione są starania konsorcjów o zabezpieczenie nowych inwestycji dokonywanych w ramach świadczonych usług. Dlatego też możliwość dodania przez strony do porozumienia »klauzuli o niewystępowaniu« z konsorcjum powinna dotyczyć również sytuacji, w której strony istniejącego porozumienia ustanawiającego konsorcjum uzgodniły, że dokonają znacznych nowych inwestycji, a koszty tych inwestycji uzasadniają dodanie nowej »klauzuli o niewystępowaniu«.

(11)

Należy również ustanowić warunek, że w zakresie danego szlaku żeglugowego konsorcja i ich członkowie nie stosują stawek i warunków przewozu, które są zróżnicowane jedynie ze względu na kraj pochodzenia lub przeznaczenia przewożonych towarów i w ten sposób powodują we Wspólnocie załamanie obrotów w handlu, które są szkodliwe dla niektórych portów, spedytorów, przewoźników lub usługodawców usług pomocniczych dla przewozu, chyba że takie stawki lub warunki mogą być ekonomicznie uzasadnione.

(12)

Wyłączenie powinno także wiązać się z pewnymi zobowiązaniami. Pod tym względem użytkownicy transportu powinni zawsze mieć możliwość zapoznania się z warunkami świadczenia usług w zakresie transportu morskiego, świadczonych wspólnie przez członków konsorcjum. Należy uwzględnić przepisy dotyczące rzeczywistych i skutecznych konsultacji między konsorcjami i użytkownikami transportu w zakresie działalności objętej porozumieniami. Niniejsze rozporządzenie definiuje również, »rzeczywiste i skuteczne konsultacje« oraz określa, jakie etapach proceduralne takie konsultacje powinny obejmować.

(13)

Konsultacje takie mogą zapewnić bardziej efektywne świadczenie usług w zakresie transportu morskiego, z uwzględnieniem wymagań użytkowników. W związku z tym niektóre praktyki ograniczające konkurencję wynikające z takich konsultacji powinny podlegać wyłączeniu. Konsultacje o których mowa powinny być jednak ograniczone do warunków i jakości liniowych usług transportu morskiego świadczonych przez konsorcja lub ich członków i objęte wyłączeniem ustanowionym w niniejszym rozporządzeniu.

(14)

Progi udziału konsorcjum w rynku, nieobjęcie niektórych zachowań korzyściami wynikającymi z wyłączenia oraz inne warunki i obowiązki związane z wyłączeniem powinny zapewnić, że porozumienia do których stosuje się wyłączenie grupowe nie umożliwią przedsiębiorstwom, które zawarły te porozumienia, wyeliminowania konkurencji w znacznej części danej dziedziny handlu.

(15)	W przypadkach, w których porozumienia podlegające niniejszemu rozporządzeniu, wywierają skutki niezgodne z art. 81 ust. 3, Komisja może cofnąć przywilej wyłączenia grupowego.

(16)	Niniejsze rozporządzenie nie narusza przepisów art. 82 Traktatu.

(17)	Mając na względzie wygaśnięciem okresu obowiązywania rozporządzenia (WE) nr 823/2000 właściwe jest przyjęcie nowego rozporządzenia odnawiającego wyłączenie grupowe.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do konsorcjów tylko w przypadku, gdy świadczą one usługi międzynarodowego przewozu liniowego z lub do jednego lub więcej portu(-ów) Wspólnoty.

Artykuł 2

Definicje

Dla celów niniejszego rozporządzenia:

»konsorcjum« oznacza porozumienie lub zestaw powiązanych ze sobą porozumień zawartych między dwoma lub więcej przewoźnikami żeglugi morskiej, którzy świadczą usługi międzynarodowej żeglugi liniowej wyłącznie w celu przewozu ładunku, głównie przy pomocy kontenerów, w zakresie jednej lub wielu dziedzin handlu, którego przedmiotem jest nawiązanie współpracy w formie wspólnego świadczenia usług w transporcie morskim oraz które usprawnia usługi, które w przypadku braku konsorcjum byłyby oferowane indywidualnie przez każdego z członków konsorcjum, w celu racjonalizacji ich działalności za pomocą środków technicznych, operacyjnych lub porozumień handlowych, z wyjątkiem ustalania cen;

»żegluga liniowa« oznacza przewóz towarów na zwykłych zasadach, na określonym szlaku żeglugowym lub szlakach żeglugowych między portami oraz zgodnie z rozkładami i datami rejsów statku wcześniej ogłaszanymi i dostępnymi nawet w sporadycznych przypadkach dla użytkowników transportu w zamian za zapłatę;

»porozumienie o świadczenie usług« oznacza umowę zawartą między jednym lub więcej użytkownikami transportu a indywidualnym członkiem konsorcjum lub samym konsorcjum, zgodnie z którą, w zamian za zobowiązanie się do zamówienia przewozu określonej ilości towarów w danym terminie, użytkownik otrzymuje indywidualne zobowiązanie ze strony członka konsorcjum lub konsorcjum do wykonania zindywidualizowanej usługi określonej jakości i specjalnie dostosowanej do jego potrzeb;

4)	»użytkownik transportu« oznacza każde przedsiębiorstwo (takie jak armator, odbiorca, spedytor) lub reprezentującą je organizację, które zawarło lub wyraziło zamiar zawarcia umowy z konsorcjum (lub jednym z jego członków) na przewóz towarów;

5)	»rozpoczęcie wykonania usługi« oznacza dzień, w którym pierwszy statek odbywa rejs w ramach świadczonej usługi lub, w przypadku dokonania znacznej nowej inwestycji, dzień, w którym pierwszy statek odbywa rejs zgodnie z warunkami wynikającymi bezpośrednio z tej inwestycji.

»znaczna nowa inwestycja« oznacza inwestycję, której efektem jest budowa, zakup lub długoterminowy wynajem statków, specjalnie zaprojektowanych i wymaganych do wykonania usługi oraz która stanowi przynajmniej połowę całości inwestycji dokonanej przez członków konsorcjum w odniesieniu do usług transportu morskiego świadczonych przez konsorcjum.

ROZDZIAŁ II

WYŁĄCZENIA

Artykuł 3

Porozumienia objęte wyłączeniem

1. Na mocy art. 81 ust. 3 Traktatu oraz na podstawie warunków i zobowiązań ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu stwierdza się, że art. 81 ust. 1 Traktatu nie stosuje się do działań wymienionych w ustępie 2 niniejszego artykułu w przypadku uwzględnienia ich w porozumieniach ustanawiających konsorcja zgodnie z art. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia.

2. Stwierdzenie o niestosowaniu art. 81 ust. 1 Traktatu znajduje zastosowanie wyłącznie do następujących działań:

wspólnego świadczenia usług przewozu w żegludze liniowej, które obejmują wyłącznie następujące działania:

(i)	koordynacji lub wspólnego ustalania rozkładów rejsów oraz określania portów zawinięcia;

(ii)	wymiany, sprzedaży lub wzajemnego czarteru przestrzeni ładunkowej lub pomieszczeń na statkach;

(iii)

wspólnego wykorzystywania statków lub urządzeń portowych;

(iv)	wykorzystania jednego lub kilku wspólnych biur działalności;

(v)	udostępnienia kontenerów, podwozia oraz innego sprzętu lub umów dzierżawy, leasingu lub zakupu takiego sprzętu;

(vi)	wykorzystania komputerowego systemu wymiany danych lub wspólnego systemu dokumentacji;

b)	dostosowań ładowności do zmian podaży i popytu;

c)	wspólnego prowadzenia lub wykorzystywania terminali portowych oraz związanych z tym usług (takich jak usługi lichtugowe lub sztauerskie);

d)	każdej innej działalności o charakterze pomocniczym w stosunku do działań określonych w lit. a) do c), która jest konieczna dla ich realizacji.

3. Za działalność pomocniczą w rozumieniu ust. 2 lit. d) uznaje się w szczególności następujące klauzule:

a)	zobowiązanie członków konsorcjum do korzystania w danej dziedzinie lub danych dziedzinach handlu ze statków przydzielonych konsorcjum oraz do powstrzymywania się od czarteru przestrzeni ładunkowej na statkach będących własnością stron trzecich;

b)	zobowiązanie członków konsorcjum do powstrzymania się od przydzielania lub czarterowania przestrzeni ładunkowej innym przewoźnikom eksploatującym statki w danej dziedzinie lub danych dziedzinach handlu, chyba że pozostali członkowie konsorcjum wcześniej wyrazili na to zgodę.

Artykuł 4

Porozumienia nie objęte wyłączeniem

Wyłączenia, przewidzianego w art. 3, nie stosuje się do porozumień, które bezpośrednio lub pośrednio, samodzielnie lub w połączeniu z innymi czynnikami, na które strony mają wpływ, mają na celu:

a)	ustalanie cen świadczenia usług transportu liniowego osobom trzecim;

b)	ograniczenie ładowności lub świadczenia usług, z wyjątkiem dostosowań ładowności, o których mowa w artykule 3 ust. 2 lit. b) niniejszego rozporządzenia;

c)	podział rynków lub klientów.

ROZDZIAŁ III

WARUNKI WYŁĄCZENIA

Artykuł 5

Warunki dotyczące udziału w rynku

1. W celu zakwalifikowania się do wyłączenia, przewidzianego w artykule 3, udział konsorcjum w każdym rynku, na którym prowadzi ono działalność, nie może przekraczać 30 %; udział ten jest obliczany na podstawie wolumenu przewożonych towarów (tony frachtowe lub jednostki odpowiadające 20 stopom).

2. W celu stwierdzenia, czy próg ten nie został przekroczony:

a)	sumuje się udziały w rynku przewoźników, którzy na tym samym rynku właściwym świadczą usługi zarówno indywidualnie jak i w ramach konsorcjum,

b)	sumuje się udziały w rynku konsorcjów, prowadzących działalność na tym samym rynku właściwym i powiązanych ze względu na wspólnych członków.

3. Wyłączenie, ustanowione w art. 3, stosuje się nadal, jeżeli w okresie obejmującym dwa kolejne lata kalendarzowe udział w rynku, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przekroczył określony próg o nie więcej niż jedną dziesiątą.

4. W przypadku gdy jeden z progów określonych w ust. 1 i 3 zostanie przekroczony, wyłączenie przewidziane w art. 3, stosuje się przez okres sześciu miesięcy od końca roku kalendarzowego, w którym dany próg został przekroczony. Okres ten przedłuża się do 12 miesięcy, jeżeli przekroczenie progu zostało spowodowane wycofaniem się z rynku przewoźnika, który nie jest członkiem konsorcjum.

Artykuł 6

Inne warunki

W celu zakwalifikowania się do wyłączenia, przewidzianego w artykule 3, muszą zostać spełnione wszystkie poniższe warunki:

a)	konsorcjum musi pozwolić każdemu członkowi na oferowanie świadczenia usług na podstawie własnych indywidualnych umów oświadczenie usług;

porozumienie ustanawiające konsorcjum musi dawać członkom prawo do wystąpienia z konsorcjum bez ponoszenia kary finansowej lub innej, polegającej w szczególności na zobowiązaniu do zaprzestania wszelkiej działalności przewozowej w danej dziedzinie lub dziedzinach handlu, niezależnie od tego, czy towarzyszy temu warunek, że działalność taka może zostać wznowiona po upływie określonego terminu. Prawo do wystąpienia z konsorcjum może być uzależnione od złożenia wypowiedzenia, którego termin nie może przekraczać 6 miesięcy. Porozumienie ustanawiające konsorcjum może przewidywać, że wypowiedzenie może zostać złożone dopiero po upływie okresu wstępnego, którego długość nie może przekraczać 18 miesięcy i którego bieg rozpoczyna się w dniu wejścia w życie porozumienia ustanawiającego konsorcjum lub porozumienia o znacznej nowej inwestycji we wspólnie świadczone usługi żeglugi morskiej. W przypadku, gdy data wejścia w życie porozumienia jest wcześniejsza niż data rozpoczęcia świadczenia usługi, okres wstępny nie powinien trwać dłużej niż 24 miesięcy począwszy od dnia wejścia w życie porozumienia ustanawiającego konsorcjum lub porozumienia o znacznej nowej inwestycji we wspólnie świadczone usługi żeglugi morskiej. W przypadku konsorcjum o wysokim stopniu integracji, które dokonało dużych inwestycji w postaci zakupu lub wynajmu przez jego członków statków specjalnie w celu utworzenia konsorcjum, maksymalny okres wypowiedzenia wynosi sześć miesięcy; porozumienie może jednak przewidywać, że wypowiedzenie może zostać złożone dopiero po upływie okresu wstępnego, którego długość nie może przekraczać 30 miesięcy, i którego bieg rozpoczyna się w dniu wejścia w życie porozumienia ustanawiającego konsorcjum lub porozumienia o znacznej nowej inwestycji we wspólnie świadczone usługi żeglugi morskiej. W przypadku, gdy data wejścia w życie porozumienia jest wcześniejsza niż data rozpoczęcia świadczenia usługi, okres wstępny nie może przekraczać 36 miesięcy począwszy od dnia wejścia w życie porozumienia ustanawiającego konsorcjum lub porozumienia o znacznej nowej inwestycji we wspólnie świadczone usługi żeglugi morskiej.

ani konsorcjum, ani jego członkowie nie działają, w ramach wspólnego rynku, na szkodę określonych portów, użytkowników lub przewoźników przez przewóz tych samych towarów oraz na obszarze objętym porozumieniem według stawek i warunków przewozu, które różnią się w zależności od kraju pochodzenia lub przeznaczenia lub portu załadunku lub rozładunku, chyba że takie różnice stawek lub warunków mogą być ekonomicznie uzasadnione różnicami w kosztach przewozu.

ROZDZIAŁ IV

OBOWIĄZKI

Artykuł 7

Obowiązek konsultacji z użytkownikami transportu

1. Zobowiązania przewidziane w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu są załączane do wyłączeń przewidzianych w art. 3.

2. W celu poszukiwania rozwiązań wszystkich istotnych kwestii, które nie są związane z czysto operacyjnymi sprawami o mniejszym znaczeniu, dotyczących warunków i jakości usług regularnego transportu morskiego oferowanych przez konsorcjum lub jego członków należy prowadzić rzeczywiste i skuteczne konsultacje między użytkownikami lub reprezentującymi ich organizacjami z jednej strony a konsorcjum z drugiej strony.

3. Konsultacje odbywają się na każde żądanie wyżej wymienionych stron.

4. Konsultacje muszą się odbyć przed zastosowaniem środka stanowiącego przedmiot konsultacji, z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej. Jeżeli z powodu działania siły wyższej członkowie konsorcjum zobowiązani są do podjęcia decyzji przed odbyciem konsultacji, żądane konsultacje odbywają się w ciągu 10 dni roboczych od daty złożenia wniosku. Przed odbyciem konsultacji nie ogłasza się publicznie decyzji o podjęciu środka, z wyjątkiem takiej siły wyższej, do której odwołanie znajduje się w zawiadomieniu o podjęciu środka.

5. Konsultacje odbywają się w następujących etapach:

a)	przed rozpoczęciem konsultacji konsorcjum powiadamia na piśmie użytkowników transportu lub reprezentujące ich organizacje o szczegółach przedmiotu konsultacji;

między stronami odbywa się wymiana poglądów na piśmie lub na spotkaniach lub w obu formach, w czasie których reprezentanci członków konsorcjum i uczestniczących użytkowników transportu lub reprezentujących ich organizacji dążą do osiągnięcia wspólnego stanowiska, a strony podejmują wszelkie starania, aby osiągnąć ten cel;

c)	w przypadku gdy niemożliwe jest osiągnięcie wspólnego stanowiska pomimo wysiłków obu stron, zostaje stwierdzona i oficjalnie ogłoszona różnica zdań; każda ze stron może powiadomić o tym Komisję;

d)	jeżeli jest to możliwe, za wspólną zgodą obu stron można wyznaczyć rozsądny termin zakończenia konsultacji; termin nie jest krótszy niż jeden miesiąc, z wyjątkiem spraw wyjątkowych lub uzgodnionych przez strony.

6. Warunki dotyczące usług transportu morskiego świadczonych przez konsorcjum i jego członków, w tym warunki dotyczące jakości usług oraz wszelkie istotne ich modyfikacje, są dostępne na wniosek użytkowników transportu po rozsądnych cenach oraz są dostępne do wglądu nieodpłatnie w siedzibach członków konsorcjum lub samego konsorcjum oraz ich przedstawicieli.

Artykuł 8

Inne zobowiązania związane z wyłączeniem

Konsorcjum powołujące się na niniejsze rozporządzenie musi na wniosek Komisji lub organ ds. konkurencji państwa członkowskiego wykazać, że wypełniło warunki i obowiązki przewidziane w art. 5 do 7. Organ składający taki wniosek określa w każdym przypadku termin, który nie powinien być krótszy niż 3 miesiące.

ROZDZIAŁ V

POSTANOWIENIA RÓŻNE

Artykuł 9

Tajemnica zawodowa

1. Informacje uzyskane w wyniku stosowania art. 8 wykorzystuje się tylko do celów niniejszego rozporządzenia.

2. Komisja oraz właściwe władze państw członkowskich, ich urzędnicy i inni pracownicy nie ujawniają informacji otrzymanych w wyniku stosowania niniejszego rozporządzenia i objętych obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie stanowią przeszkody dla publikacji ogólnych informacji lub badań, które nie zawierają informacji odnoszących się do poszczególnych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw.

Artykuł 10

Cofnięcie wyłączenia w indywidualnych przypadkach

1. Na podstawie art. 29 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 (5) Komisja może cofnąć korzyści wynikające z niniejszego rozporządzenia, jeżeli stwierdzi, że w danym przypadku porozumienie, decyzja związku przedsiębiorstw lub uzgodniona praktyka, do której odnosi się art. 3 niniejszego rozporządzenia, wywierają określone skutki, które są niezgodne z art. 81 ust. 3 Traktatu, w szczególności gdy:

a)	na rynku właściwym, na którym działa konsorcjum, członkowie konsorcjum nie podlegają faktycznej lub potencjalnej konkurencji ze strony linii żeglugowych, które nie są członkami konsorcjum;

b)	użytkownicy nie mają udziału w słusznej części zysku osiągniętego przez konsorcjum, w szczególności gdy nie dotrzymuje ono obowiązku regularnego przeprowadzania konsultacji, o których mowa w art. 7 niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli w danym przypadku porozumienie, decyzja związku przedsiębiorstw lub uzgodniona praktyka, o których mowa w ust. 1, powodują na terytorium państwa członkowskiego lub jego części noszącej znamiona odrębnego rynku geograficznego, skutki niezgodne z art. 81 ust. 3 Traktatu, organ ochrony konkurencji tego państwa członkowskiego może cofnąć wyłączenie przewidziane w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do tego terytorium.

Artykuł 11

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 26 kwietnia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 25 kwietnia 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.”

(1) Dz.U. L 55, 29.2.1992, s. 3.

(2) Dz.U. L 55 z 29.2.1992, s. 3.

(3) […]

(4) Dz.U. L 100 z 20.4.2000, s. 24.

(5) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.

21.10.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 266/9

Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001

(2008/C 266/04)

Numer pomocy: XA 219/08

Państwo członkowskie: Dania

Region: Dania

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Kartoflens muligheder

Podstawa prawna: Lov om administration af Det Europæiske Fællesskabs forordninger om markedsordninger for landbrugsvarer m.v. (Bemyndigelsesloven), cf. lovbekendtgørelse nr. 297 af 28. april 2004.

Art. 15 ust.2 lit. e) pkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1857/2006

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 500 000 DKK

Maksymalna intensywność pomocy: 44 %

Data realizacji: 30 czerwca 2008 r. lub lub nie wcześniej niż po zatwierdzeniu przez Komisję decyzji o przyznaniu pomocy na mocy rozporządzenia (WE) nr 1857/2006

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej:

Cel pomocy: Analiza spożycia i postrzegania ziemniaków oraz innych rodzajów przystawek przez duńskich konsumentów oraz opracowanie ogólnej strategii marketingowej, która przyniosłaby korzyść całemu sektorowi produkcji ziemniaków. Pomoc jest przyznawana na mocy art. 15 ust. 2 lit. e) pkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1857/2006.

Wydatki obejmują analizę rynkową, plan wprowadzania do obrotu, druk sprawozdania oraz koszty podróży

Sektory gospodarki: Sektor rolny

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Kartoffelafgiftsfonden

Grindstedvej 55

DK-7184 Vandel

Strona internetowa: www.kartoffelafgiftsfonden.dk/Regnskab_budget/Budget08_1.pdf

Inne informacje: —

Numer XA: XA 225/08

Państwo członkowskie: Hiszpania

Region: Castile-La Mancha

Nazwa programu pomocy: Ayudas para el asesoramiento en sanidad vegetal

Podstawa prawna: Orden de 15-04-2008, de la Consejería de Agricultura, por la que se establecen las bases reguladoras de las ayudas para el asesoramiento en sanidad vegetal y se convocan para la campaña 2008

Planowane w ramach programu roczne wydatki lub łączna kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 1 300 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 75 % kosztów doradztwa

Data realizacji: począwszy od dnia publikacji numeru, pod którym zarejestrowano wniosek o wyłączenie na stronie internetowej Komisji — Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Do dnia 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy: przyznanie pomocy na rzecz doradztwa technicznego w zakresie ochrony zdrowia roślin, konkretnie w celu opracowania i korekty planów ochrony zdrowia roślin oraz udzielania konsultacji w tej dziedzinie, zapewnienie opłacalności środków fitosanitarnych dzięki stosowaniu wspólnych środków i technik wspólnej walki z zagrożeniami, dla ochrony roślin; wypełnianie norm w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny żywności oraz uzyskiwanie zdrowszych produktów. Pomoc przyznawana jest zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, w formie świadczeń rzeczowych — usług doradczych świadczonych na rzecz małych i średnich przedsiębiorców rolnych przez zrzeszenia producentów, pokrywając poniesione przez tych ostatnich wydatki niezbędne do świadczenia usług doradczych: część kosztów personelu, szkoleń, nabycia materiałów użytkowych, literatury i wyposażenia

Sektor(-y) gospodarki: producenci podstawowych produktów rolnych uprawiający główne uprawy regionu

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Consejería de Agricultura

C/ Pintor Matías Moreno, no 4

E-45004 Toledo

Adres internetowy: tymczasowo:

http://www.jccm.es/agricul/agricultura_ganaderia/sanidad_vegetal/ayudas/CLM_Ayudas%20ASV-Para_UE.pdf

Po opublikowaniu na stronie:

http://www.jccm.es/cgi-bin/docm.php3

Toledo, dnia 26 maja 2008 r.

La Secretaria General Técnica

Rosa Natividad ZAMBUDIO

Numer XA: XA 226/08

Państwo członkowskie: Hiszpania

Region: Valencia

Nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Asociación de Ganaderos de Caprino de Raza Murciano-Granadina de la Comunidad Valenciana

Podstawa prawna: Resolución de la Consellera de Agricultura, Pesca y Alimentación, que concede la subvención basada en una línea nominativa descrita en la ley 15/2007 de presupuestos de la Generalitat

Planowane roczne wydatki: 12 000 EUR w 2008 r.

Maksymalna intensywność pomocy: 100 %

Data realizacji: Począwszy od dnia publikacji numeru, pod którym zarejestrowano wniosek o wyłączenie na stronie internetowej Komisji — Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

Czas trwania pomocy indywidualnej: 2008

Cel pomocy: Plan promowania i ochrony kóz rasy murcyjsko-granadyjskiej poprzez prowadzenie księgi hodowlanej (art. 16), szkolenia hodowców oraz szerzenia wiedzy na temat tej rasy (art. 16). Do wydatków zalicza się koszty przewidzianych usług; materiały zużywalne potrzebne do kontroli mleka i analiz; usługi świadczone przez podmioty zewnętrzne (serwis aplikacji informatycznych, wypełnianie ksiąg hodowlanych, analiza próbek oraz doradztwo techniczne dla hodowców); jak również koszty wynikające z planu szkolenia hodowców

Sektory gospodarki: właściciele hodowli kóz w Comunidad Valenciana, mający w swojej hodowli kozy rasy murcyjsko-granadyjskiej

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Conselleria de Agricultura, Pesca y Alimentación

Amadeo de Saboya, no 2

E-46010 Valencia

Inne informacje: dołączono tekst uchwały o przyznaniu pomocy

Adres internetowy: http://www.agricultura.gva.es/especiales/ayudas_agrarias/pdf/AMURVAL.pdf

Walencja, dnia 2 czerwca 2008 r.

La directora general de Producción Agraria

Laura Peñarroya FABREGAT

Numer XA: XA 233/08

Państwo członkowskie: Włochy

Region: Provincia Autonoma di Trento

Nazwa programu pomocy: Iniziative per la valorizzazione dell'Agricoltura

Podstawa prawna:

1.	L.P. 4 del 28 marzo 2003«Sostegno dell'economia agricola, disciplina dell'agricoltura biologica e della contrassegnazione di prodotti geneticamente non modificati» articoli 47 e 49

2.	Deliberazione della Giunta provinciale di Trento n. 1010 del 18 aprile 2008, modificata con deliberazione n. 1390 del 30 maggio 2008

Planowane w ramach programu roczne wydatki: Kwota roczna przewidziana w budżecie wynosi 1 500 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 100 %

Data realizacji: Realizacja programu rozpocznie się od dnia publikacji numeru rejestracji wniosku w sprawie wyłączenia na stronach internetowych Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Czas trwania programu pomocy: Pomoc może być przyznawana nie później niż do dnia 31 grudnia 2013 r.

Cel pomocy:

a)	Rozwój i poprawa w zakresie wydajności i profesjonalizmu sektora rolnictwa w regionie trydenckim oraz podniesienie wartości produktów ekologicznych.

b)	Podstawę prawną dla programu pomocy stanowią art. 10 i art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006

Sektor(y) gospodarki: Rolnictwo

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Provincia Autonoma di Trento

Dipartimento Agricoltura e Alimentazione

Servizio Vigilanza e promozione delle attività agricole

Via G.B. Trener, 3

I-38100 Trento

Adres internetowy: http://www.delibere.provincia.tn.it/scripts/gethtmlDeli.asp?Item=9&Type=FulView

http://www.delibere.provincia.tn.it/scripts/gethtmlDeli.asp?Item=76&Type=FulView

http://www.delibere.provincia.tn.it/scripts/viewAllegatoDeli.asp?Item=76

Numer XA: XA 235/08

Państwo członkowskie: Włochy

Region: Regione Autonoma Valle d'Aosta

Nazwa programu pomocy: Incentivi per servizi di assistenza tecnica finalizzata all'utilizzo delle risorse alimentari locali, quali prati e pascoli, e all'impiego di tecniche e di mezzi di produzione rispettosi dell'ambiente e attenti al benessere animale, purché essa non rientri nella normale gestione aziendale

Podstawa prawna: Legge Regionale 4 settembre 2001, n. 21 «Disposizioni in materia di allevamento zootecnico e relativi prodotti» e successive modificazioni e integrazioni (in particolare, l'articolo 2 comma 1 lettera c) e comma 1bis, l'articolo 3 e l'articolo 6 comma 1 lettera a) e deliberazione della Giunta regionale del 13 giugno 2008, n. 1814 «Precisazioni in merito alla concessione degli incentivi previsti per il settore della zootecnia dalle Leggi Regionali 4 settembre 2001, n. 21 e 22 aprile 2002, n. 3, e successive modificazioni e integrazioni»

Planowane w ramach programu wydatki roczne: 6 800 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 100 % poniesionych kosztów kwalifikowalnych.

Data realizacji: Od dnia publikacji numeru rejestracji wniosku w sprawie wyłączenia na stronach internetowych Komisji Europejskiej -Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

Czas trwania programu pomocy: Zgodnie z przedmiotowym programem pomoc może być udzielana do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz w ciągu 6 kolejnych miesięcy po upływie tego terminu

Cel pomocy: Wspieranie usług zapewniających gospodarstwom pomoc techniczną mającą na celu wykorzystanie lokalnych zasobów paszowych, takich jak łąki i pastwiska, oraz stosowanie technik i środków produkcji zgodnych z zasadami poszanowania środowiska naturalnego i dobrostanu zwierząt, o ile nie wchodzi ona w zakres normalnego prowadzenia gospodarstwa.

Pomoc przyznawana jest w postaci usług dotowanych i nie może obejmować bezpośrednich wypłat pieniężnych dla producentów. Usługi te świadczone są przez stowarzyszenia hodowców, różne instytucje lub bezpośrednio przez właściwe służby administracji regionu.

Pomoc przyznawana jest wszystkim podmiotom kwalifikującym się z danego obszaru w oparciu o określone obiektywnie kryteria. Ewentualna organizacja usług przez stowarzyszenia producentów nie oznacza, że przynależność do nich jest warunkiem uzyskania dostępu do usług, a udział podmiotów niebędących członkami w kosztach administracyjnych stowarzyszenia lub organizacji jest ograniczony do kosztów poniesionych w związku z wykonanymi usługami.

Za koszty kwalifikowalne uważa się koszty poniesione w związku z następującymi działaniami:

Odniesienie do prawodawstwa wspólnotowego: art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 2 lit. a), b), c) i f), art. 15 ust. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006.

Należy dodać, że dokładne odniesienie do wspomnianego artykułu, a zatem w sposób pośredni do wszystkich warunków w nim przewidzianych i wymienionych powyżej, znajduje się w ustawie 21/2001 w art. 2 ust. 1bis.

Sektor(y) gospodarki: Gatunki wymienione w ustawie regionalnej nr 17 z dnia 26 marca 1993 r. ustanawiającej regionalny rejestr bydła i gospodarstw hodowlanych (z przeznaczeniem na wołowinę, wieprzowinę, koninę, mięso baranie i kozie) oraz inne gatunki przedstawiające wartość zootechniczną

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Regione Autonoma Valle d'Aosta

Assessorato Agricoltura e Risorse naturali

Dipartimento Agricoltura

Direzione investimenti aziendali e sviluppo zootecnico

Loc. Grande Charrière, 66

I-11020 Saint-Christophe (Aosta)

Adres internetowy: http://www.regione.vda.it/gestione/sezioni_web/allegato.asp?pk_allegato=1348

Saint-Christophe

Il Coordinatore del Dipartimento Agricoltura

Emanuele DUPONT

21.10.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 266/16

POMOC PAŃSTWA — HISZPANIA

Pomoc państwa C 22/08 (ex N 222/07 i N 242/07) — Pomoc na rzecz El Pozo Alimentación S.A.

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE

(2008/C 266/08)

Pismem z dnia 20 maja 2008 r., zamieszczonym języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Hiszpanię o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma na adres:

Commission européenne

Direction Générale de l'Agriculture et du Développement Rural

Direction H. Législation agricole

Unité H.2 Conditions de concurrence

Rue de la Loi, 130 5/94A

B-1049 Bruxelles

Faks (32-2) 296 76 72

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom hiszpańskim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi moga wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym, wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

TEKST STRESZCZENIA

W pismach z dnia 16 i 17 kwietnia 2007 r. Hiszpania powiadomiła Komisję o zamiarze przyznania pomocy na rzecz El Pozo Alimentación S.A., dużego przedsiębiorstwa sektora rolno-spożywczego. Pomoc N 222/07 przewiduje inwestycje na rozbudowę i unowocześnienie instalacji znajdujących się w Alhama de Murcia (Murcja), przeznaczonych do kompletnej obróbki mięsa, natomiast pomoc N 242/07 przewiduje budowę, w tym samym miejscu, budynku przeznaczonego do wytwarzania produktów pakowanych, w plasterkach, na bazie mięsa gotowanego. Komisja podjęła decyzję o łącznym rozpatrzeniu obu powiadomień i potraktowaniu ich jak jednej pomocy. Ponieważ chodzi tu o inwestycje na rzecz przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rolnych przez to samo przedsiębiorstwo i w niemal identycznych warunkach, aby zbadać faktyczne oddziaływanie gospodarcze obu środków na przedsiębiorstwo, należy rozpatrywać je jednocześnie.

Komisja podjęła decyzję o wszczęciu procedury dochodzeniowej, o której mowa w art. 88 ust. 2 Traktatu, odnośnie do wyżej wymienionych środków, ponieważ istnieje przypuszczenie, że stanowiłyby one dla wspomnianego przedsiębiorstwa pomoc państwa, która może być niezgodna z art. 87 Traktatu.

Badanie środka winno zostać przeprowadzone w odniesieniu do sektorowych reguł konkurencji obowiązujących w chwili przesłania powiadomienia. Dotyczy to konkretnych wytycznych Wspólnoty dotyczących pomocy państwa w sektorze rolnictwa i leśnictwa na lata 2007–2013 (1). Punkt 43 wspomnianych wytycznych przewiduje, że Komisja zatwierdzi pomoc na inwestycje z przeznaczeniem dla przedsiębiorstw zajmujących się przetwarzaniem i obrotem produktami rolnymi i zatrudniających 750 i więcej pracowników, których obrót wynosi 200 mln EUR i więcej, jeżeli spełniają wszystkie warunki określone w wytycznych Komisji w sprawie pomocy państwa na lata 2007–2013 (2), w regionach kwalifikujących się do pomocy regionalnej. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez władze hiszpańskie, zainteresowane przedsiębiorstwo zatrudnia ponad 1 000 pracowników, zatem warunki te są spełnione.

Zgodnie z pkt 38 wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007–2013 istotne jest zagwarantowanie, aby pomoc regionalna stanowiła zachętę do podejmowania inwestycji, które w przeciwnym razie nie zostałyby zrealizowane w regionach objętych pomocą. W związku z tym określa pewne niezbędne warunki, które muszą być spełnione, żeby indywidualna pomoc została zatwierdzona przez Komisję. Władze hiszpańskie przekazały informację, że inwestycje już rozpoczęto. Nie przesłały natomiast kopii wniosku o przyznanie pomocy złożonego przez beneficjenta. Nie przesłały także kopii pisemnego potwierdzenia organu odpowiedzialnego za zarządzanie programem adresowanego do beneficjenta, które winno spełniać kryteria przewidziane dla pomocy indywidualnej albo pomocy ad hoc. Komisja nie może zatem stwierdzić, czy spełnione są wszystkie warunki związane z zachęcaniem do inwestycji i musi na tym etapie podważyć prawo zgłoszonego projektu do pomocy.

Oprócz tego zgodnie z pkt 51 wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007–2013 koszty analiz przygotowawczych oraz usług doradczych związanych z inwestycją nie mogą być uwzględniane w przypadku dużych przedsiębiorstw. Tymczasem w formularzu zgłoszeniowym władze zaznaczają, że koszty te zostały uwzględnione. Ponieważ pomoc dotyczy dużego przedsiębiorstwa, Komisja musi na tym etapie podważyć prawo do objęcia pomocą tych kosztów.

TEKST PISMA

„Tras haber examinado la información facilitada por las autoridades de su país en relación con las dos medidas arriba indicadas, la Comisión comunica a España por la presente su decisión de abrir el procedimiento dispuesto en el artículo 88, apartado 2, del Tratado CE.

I. PROCEDIMIENTO

(1)

Por cartas de 16 y 17 de abril de 2007, registradas el día 18 del mismo mes, la Representación Permanente de España ante la Unión Europea notificó a la Comisión, de conformidad con el artículo 88, apartado 3, del Tratado, los proyectos de medidas arriba mencionados. La Comisión recibió información complementaria por cartas de 21 de junio, 13 de agosto y 24 de octubre de 2007 y de 18 de enero y 17 de marzo de 2008, esta última registrada el día 28 de ese mes.

(2)

El beneficiario de las dos ayudas es la empresa “El Pozo Alimentación, SA”. La ayuda N 222/07 contempla la realización de inversiones para la ampliación y mejora de las instalaciones en las que se efectúa un tratamiento completo de la carne. La otra ayuda, N 242/07, se destina a la construcción, en el mismo emplazamiento que esas instalaciones, de un edificio para la fabricación y envase de productos cárnicos cocidos, en lonchas.

(3)

La Comisión ha decidido tratar las dos ayudas conjuntamente y considerarlas como una sola. En efecto, dado que se trata de inversiones para la transformación y comercialización de productos agrícolas en una misma empresa y en condiciones prácticamente idénticas, ambas ayudas deben sumarse para conocer su impacto económico real en la empresa.

(4)

La notificación hace referencia a una medida que ya se comunicó en su día y fue autorizada por la Comisión, pero que no llegó a ejecutar España (N 750/02) (3). La ayuda ahora notificada, sin embargo, debe ser considerada como una nueva ayuda ya que las modificaciones ahora introducidas transforman esa medida en una nueva ayuda. Así, por ejemplo, el presupuesto que se contemplaba en la ayuda N 750/02 se aumenta ahora alrededor de un 100 %.

II. DESCRIPCIÓN

(5)	Se trata de la notificación de una ayuda individual directa para la sociedad “El Pozo Alimentación, SA” (en lo sucesivo denominada “El Pozo”), que es una gran empresa del sector agroalimentario, con más de 1 000 trabajadores, situada en Alhama de Murcia (Murcia).

(6)

Los productos a los que pretenden destinarse las inversiones son los de carne de porcino y sus derivados (charcutería) y los de carne de pavo. El proyecto subvencionado, cuyas obras tendrán una duración de dos años, contempla la ampliación de las instalaciones dedicadas a la fabricación de productos despiezados, elaborados y presentados en pequeñas bandejas para su venta directa al consumidor en supermercados, grandes superficies, galerías comerciales e hipermercados.

(7)

Las inversiones, que consisten en la creación de nuevos edificios y la adquisición de equipos, tienen como objetivos concretos los siguientes:

—	[…] (4) (los corchetes en el texto indican secreto profesional),

—

[…],

—	mejorar las condiciones medioambientales […],

—	construir un edificio destinado a la fabricación y envase de productos cárnicos […],

—	[…] la calidad y la trazabilidad de los productos.

(8)

Las instalaciones, que compondrán un centro de tratamiento completo de carnes, tendrán una capacidad de sacrificio y producción equivalente a […] cerdos por hora. El cuadro que figura a continuación, facilitado por las autoridades españolas, muestra los productos/servicios objeto de las inversiones y el impacto de éstas en términos de producción.

Productos/Servicios	Cantidad (toneladas)
Productos/Servicios	Antes de la inversión	Después de la inversión
[…]	[…]	[…]
[…]	[…]	[…]
[…]	[…]	[…]
[…]	[…]	[…]
[…]	[…]	[…]
[…]	[…]	[…]
[…]	[…]	[…]
[…]	[…]	[…]
[…]	[…]	[…]
[…]	[…]	[…]
[…]	[…]	[…]

(9)	Según las autoridades españolas, con el nuevo edificio destinado a la fabricación y envase de productos cárnicos […], la producción de los cuatro tipos de productos que presenta la empresa […] pasará de […] toneladas antes de la inversión a […] después de ella.

(10)	Según dichas autoridades, la ayuda excluye la compra de equipos de segunda mano y de activos inmateriales.

(11)	Se cubre, en cambio, el 50 % del coste de los estudios preparatorios que se realicen y de los servicios de asesoría que se consulten en relación con las inversiones.

(12)

También se incluye en los gastos subvencionables el coste de adquisición de activos —distintos de los terrenos y edificios— que sean objeto de arrendamiento financiero. Este último establece la obligación de comprar los activos —que no sean terrenos ni edificios— antes de la expiración del contrato. De esta forma, los bienes deberán ser propiedad del beneficiario en el momento de realizar las inversiones. Así mismo, las inversiones deben mantenerse durante un periodo mínimo de 5 años;

(13)

La ayuda consistirá en un solo pago que se hará efectivo al final del proyecto, una vez que la empresa pruebe de la debida forma la ejecución de las inversiones y el cumplimiento de todas las demás condiciones legalmente exigibles. Las inversiones deberán mantenerse durante un plazo mínimo de cinco años.

(14)	Según las autoridades españolas, se prevé la creación de 1 065 nuevos empleos como resultado de este proyecto. La empresa, además, mantendrá los 1 855 puestos de trabajo que existen hoy en Alhama de Murcia.

(15)

Dichas autoridades han explicado que, para evitar que haya acumulación de ayudas o que se sobrepase la intensidad de ayuda autorizada, el beneficiario debe presentar una declaración con todas las ayudas solicitadas y, en su caso, obtenidas para este mismo proyecto. La medida, según han explicado, no puede acumularse con otras ayudas de minimis.

(16)

Las autoridades españolas presentan como base jurídica de la ayuda las disposiciones siguientes:

—	Ley no 50/85, de 27 de diciembre, de incentivos regionales para la corrección de desequilibrios económicos interterritoriales,

—	Real Decreto no 1535/87, de 11 de diciembre, por el que se aprueba el Reglamento de desarrollo de la Ley no 50/85 de incentivos regionales para la corrección de desequilibrios económicos interterritoriales,

—	Real Decreto no 488/88, de 6 de mayo, de delimitación de la Zona de Promoción Económica de Murcia (modificado por Real Decreto no 1331/2001 y por Real Decreto no 178/2007).

(17)	El presupuesto de la ayuda, que corre a cargo del Ministerio de Economía, se eleva a 15 129 528 EUR, es decir, el 7,24 % de la inversión total necesaria, que asciende a 208 934 268 EUR.

(18)

Según la carta de las autoridades españolas fechada el 24 de octubre de 2007, el Ministerio de Economía no había pagado hasta ese momento ninguna ayuda en espera de que la Comisión adoptara una decisión. Sin embargo, la carta de 18 de enero de 2008 de dichas autoridades indicó que, en respuesta a la solicitud de ayuda de la empresa, se habían iniciado ya las inversiones previstas en el proyecto.

(19)

Las autoridades españolas consideran que la ayuda entra en el ámbito de aplicación de las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional para el período 2007-2013 y que se concede en virtud de un régimen de ayudas regionales ya autorizado por la Comisión (ayuda estatal N 38/87). En su opinión, por tanto, son aplicables aquí las normas de ese régimen.

III. VALORACIÓN

(20)

Los artículos 87 y 88 del Tratado se aplican a todos los productos agrícolas que figuran en su anexo I y que están sujetos a una organización común de mercados (todos los productos agrícolas, salvo las patatas distintas de las de fécula, la carne de equino, la miel, el café, el alcohol de origen agrícola, el vinagre derivado de alcohol y el corcho) de conformidad con el reglamento que regula cada una de esas organizaciones. Por disposición del artículo 21 del Reglamento (CEE) no 2759/75 del Consejo, por el que se establece la organización común de mercados en el sector de la carne de porcino (5), y del artículo 19 del Reglamento (CEE) no 2777/75 del Consejo, por el que se establece la organización común de mercados en el sector de la carne de aves de corral (5), ambos artículos del Tratado son aplicables en uno y otro sector (6).

1. Artículo 87, apartado 1, del Tratado

(21)

Según lo dispuesto en el artículo 87, apartado 1, del Tratado, son “incompatibles con el mercado común, en la medida en que afecten a los intercambios comerciales entre Estados miembros, las ayudas otorgadas por los Estados o mediante fondos estatales, bajo cualquier forma, que falseen o amenacen falsear la competencia, favoreciendo a determinadas empresas o producciones”.

(22)

De acuerdo con la jurisprudencia existente, son contrarias a las normas de competencia y están sujetas a la aplicación del artículo 87 (7) las ayudas estatales en las que concurran las circunstancias siguientes: que la ventaja sea concedida por un Estado o con recursos estatales; que la medida afecte a la competencia y al comercio entre los Estados miembros; que la medida ofrezca a sus destinatarios alguna ventaja que aligere la carga normal de su presupuesto; y que la medida presente un carácter específico o selectivo, favoreciendo a determinadas empresas o producciones y falseando así o amenazando falsear la competencia.

(23)

Es necesario, pues, en primer lugar, que la ventaja sea concedida directa o indirectamente por medio de recursos estatales y que sea imputable a un Estado (8). La ayuda aquí examinada consiste en una transferencia directa de recursos públicos destinada a la empresa privada “El Pozo Alimentación, SA”. La Comisión considera por tanto que en este caso se cumple el criterio relativo a los “recursos estatales”.

(24)

La ayuda debe también afectar a la competencia y a los intercambios entre los Estados miembros. Según la jurisprudencia constante en esta materia, los intercambios comerciales se consideran afectados si la empresa beneficiaria ejerce una actividad económica que es objeto de comercio entre los Estados miembros, lo que es el caso de la empresa El Pozo, que opera, en efecto, en dos sectores muy expuestos a la competencia, es decir, el de la carne de porcino y el de la carne de aves de corral y sus derivados. Además, el comercio de productos agrícolas entre la Unión Europea y España es muy importante (9). Debe señalarse, en este sentido, la existencia en el sector agrario de una intensa competencia entre los productores de los Estados miembros cuyos productos son objeto de intercambios intracomunitarios, así como la plena participación de los productores españoles en esa competencia. Se deduce así que la medida examinada puede afectar a esos intercambios por favorecer a un operador de un Estado miembro en detrimento de los de los otros Estados miembros. Así pues, dado que la medida tiene un efecto directo e inmediato en los costes de producción de los productos agrícolas que fabrica El Pozo en España, la Comisión considera que la medida afecta a la competencia y al comercio entre los Estados miembros.

(25)

En cuanto al hecho de que la medida ofrezca a sus beneficiarios una ventaja, debe señalarse que, según una jurisprudencia constante, la noción de ayuda es más general que la de subvención, dado que comprende no sólo las prestaciones positivas, como lo son las propias subvenciones, sino también ciertas intervenciones estatales que, pudiendo adoptar diversas formas, aligeran la carga normal del presupuesto de una empresa y que, por este motivo, pese a no constituir subvenciones en sentido estricto, son de la misma naturaleza y producen los mismos efectos que ellas (10). De ello se desprende que toda medida por la que las autoridades públicas de un Estado conceden a una empresa una ayuda que conlleva una transferencia de recursos estatales coloca al beneficiario en una situación financiera más favorable que la de las otras empresas y constituye así una ayuda estatal según los términos del Tratado CE. De concedérsele la ayuda, El Pozo se encontraría efectivamente en una situación financiera más favorable que la de sus competidores, motivo por el cual la Comisión considera que en este caso se cumple también el criterio referente a la “ventaja”.

(26)

La medida debe, por último, otorgar una ventaja selectiva en beneficio exclusivo de algunas empresas o sectores de actividad. El artículo 87 se refiere, en efecto, a las ayudas que falsean o amenazan falsear la competencia “favoreciendo a determinadas empresas o producciones” (11). Dado que la medida examinada viene a beneficiar únicamente a El Pozo, la Comisión estima que también aquí se cumple el criterio relativo a la “selectividad”.

(27)

A la vista de los argumentos arriba expuestos, la Comisión considera que la medida proyectada en favor de El Pozo implica una ventaja que sólo se concede a esa empresa —y de la que no pueden beneficiarse otros operadores— y que por ello falsea o amenaza falsear la competencia, favoreciendo a determinadas empresas o producciones y pudiendo afectar así al comercio entre los Estados miembros. La Comisión llega por tanto en esta fase a la conclusión de que la medida examinada entra en el ámbito de aplicación del artículo 87, apartado 1, del Tratado.

2. Examen de la compatibilidad de la ayuda

(28)	El Tratado establece en su artículo 87 una serie de excepciones al principio general de incompatibilidad con él de las ayudas estatales.

(29)

Parece, en esta fase, que la ayuda examinada no reviste un carácter social ni se destina a reparar los perjuicios causados por desastres naturales o por otros acontecimientos de carácter excepcional y no puede, por tanto, acogerse a las excepciones dispuestas en las letras a) y b) del apartado 2 del artículo 87. La ayuda no pretende tampoco fomentar la realización de un proyecto importante de interés común europeo ni poner remedio a una perturbación grave de la economía de un Estado miembro y no puede por tal motivo ampararse en la excepción que dispone la letra b) del apartado 3 del mismo artículo 87. Por último, dado que la ayuda tampoco se destina a promover la cultura y la conservación del patrimonio, no es posible aplicarle la excepción que recoge la letra d) del apartado 3 de dicho artículo.

(30)	El artículo 87, apartado 3, letra a) prevé, no obstante, que pueden considerarse compatibles con el mercado común las ayudas destinadas a favorecer el desarrollo económico de una región en la que el nivel de vida sea anormalmente bajo o en la que exista una grave situación de subempleo.

(31)

Así mismo, según el artículo 87, apartado 3, letra c), pueden considerarse “compatibles con el mercado común las ayudas destinadas a facilitar el desarrollo de determinadas actividades o de determinadas regiones económicas, siempre que no alteren las condiciones de los intercambios en forma contraria al interés común”. Para poder acogerse a esta excepción, las ayudas deben contribuir al desarrollo del sector beneficiario.

2.1. Aplicabilidad de las Directrices agrarias 2007-2013

(32)

La medida notificada en 2007 es una ayuda a la inversión destinada a una empresa de transformación de productos agrícolas incluidos en el anexo I del Tratado. Son aplicables, por tanto, las normas de competencia sectoriales que estaban vigentes en el momento de la notificación. Se trata en este caso de las Directrices comunitarias sobre ayudas estatales al sector agrario y forestal 2007-2013 (12).

(33)

Dado que la empresa beneficiaria no entra en la categoría de PYME ni ejerce sus actividades en el ámbito de la producción primaria de productos agrícolas, no resulta aplicable a este caso el Reglamento (CE) no 1857/2006 sobre la aplicación de los artículos 87 y 88 del Tratado a las ayudas estatales para las pequeñas y medianas empresas dedicadas a la producción de productos agrícolas y por el que se modifica el Reglamento (CE) no 70/2001 (13).

2.2. Condiciones generales de las Directrices agrarias 2007-2013

(34)

El punto 43 de las Directrices agrarias dispone que la Comisión autorice las ayudas a la inversión destinadas a empresas que se dediquen a la transformación y comercialización de productos agrícolas y que tengan 750 empleados o más y un volumen de negocios igual o superior a 200 millones EUR, siempre que tales ayudas cumplan todas las condiciones establecidas en las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional para el período 2007-2013 (14) y se concedan en regiones que puedan optar a ayudas regionales. Según la información transmitida por las autoridades españolas, la empresa El Pozo tiene más de 1 000 trabajadores y le son por tanto aplicables las condiciones de esas Directrices. Su examen se recoge en el punto 2.2.1 de la presente carta.

(35)

El punto 44, además, prevé que la Comisión declare compatibles con el Tratado las ayudas destinadas a la adquisición de material de ocasión, siempre que dichas ayudas se concedan a pequeñas y medianas empresas. En el caso que nos ocupa, la Comisión observa que la compra de material de segunda mano está excluida de los gastos subvencionables.

(36)

El punto 46, por su parte, establece que la notificación de las ayudas a la inversión destinadas a la transformación y comercialización de productos agrícolas debe ir acompañada de la documentación necesaria para demostrar que esas ayudas se destinan a objetivos claramente definidos en función de necesidades estructurales y territoriales y de desventajas estructurales. Las autoridades españolas se han remitido a este respecto a la Decisión adoptada por la Comisión en el marco de la ayuda estatal N 626/06 en relación con el mapa español de ayudas regionales 2007-2013, mapa este en el que se recoge la región de Murcia (15).

(37)

El punto 47, por último, dispone que, cuando una organización común de mercado en la que se apliquen regímenes de ayuda directa financiados por el Fondo Europeo Agrícola de Garantía (FEAGA) imponga restricciones a la producción o limitaciones a la ayuda comunitaria a nivel de agricultores, explotaciones o empresas de transformación, no se financie con ayudas estatales ninguna inversión que pueda aumentar la producción por encima de esas restricciones o limitaciones. La Comisión observa que en los sectores considerados no existen tales restricciones o limitaciones.

(38)

Por otro lado, no parece que ninguna otra regla fijada por las Directrices agrarias permita que se base en ella la compatibilidad de las ayudas aquí examinadas con el mercado común. Los puntos 15 y 16 de las Directrices agrarias prevén que las ayudas, para ser compatibles con el mercado común deben tener un factor de incentivación. Una ayuda concedida de forma retroactiva a una actividad ya realizada por el beneficiario no puede considerarse que contenga el necesario factor de incentivación. La ayuda solo puede concederse para actividades realizadas después de que una solicitud de ayuda haya sido convenientemente presentada a la autoridad competente de que se trate y la solicitud haya sido aceptada por la autoridad competente en cuestión de forma que obligue a dicha autoridad a conceder la ayuda.

2.2.1. Condiciones particulares de las Directrices de finalidad regional 2007-2013

(39)

Por tratarse de una empresa que ejerce sus actividades en el sector de la transformación de productos agrícolas y que cuenta con más de 750 empleados, la Comisión debe comprobar que la ayuda respeta todas las condiciones establecidas en las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional para el período 2007-2013. Las condiciones aplicables a las ayudas a la inversión de finalidad regional se recogen en los puntos 33 a 75 de esas Directrices.

(40)	La ayuda parece respetar el punto 10 de las Directrices de finalidad regional: en efecto, la ayuda parece concederse en el marco de un régimen multisectorial coherente que tiene como finalidad el desarrollo regional.

2.2.1.1. Forma de la ayuda

(41)

En lo que respecta a la forma de la ayuda, según los puntos 33 y 34 de las Directrices, son ayudas regionales a la inversión aquéllas que se conceden para un proyecto de inversión inicial, es decir, una inversión en activos materiales e inmateriales consistentes en la creación de un nuevo establecimiento, la ampliación de un establecimiento existente, la diversificación de la producción de un establecimiento para dar salida a nuevos productos o la transformación radical del proceso de producción global de un establecimiento ya existente. Quedan por tanto excluidas de esta definición las inversiones de sustitución que no cumplan ninguna de esas condiciones. De acuerdo con el punto 36, la ayuda debe calcularse en función del coste de las inversiones materiales e inmateriales derivado del proyecto de inversión inicial, o bien en función de los costes salariales (estimados) correspondientes a los empleos directos creados por el proyecto de inversión. El punto 37 prevé la posibilidad de que la ayuda adopte diversas formas, entre ellas, la de una subvención.

(42)

La Comisión comprueba que la ayuda examinada respeta esas condiciones por ser una subvención que se concede para un proyecto de inversión inicial (en este caso, la ampliación de un establecimiento existente y la transformación radical del proceso de producción global de un establecimiento que ya existe en la empresa El Pozo) y por calcularse en función del coste de las inversiones materiales derivado del proyecto de inversión inicial.

(43)

Los puntos 39 y 40 disponen que, cuando la ayuda se calcula en función del coste de las inversiones materiales e inmateriales, para garantizar que la inversión, además de ser viable y sólida, respete los límites de ayuda aplicables, es necesario que el beneficiario haga una contribución financiera de al menos el 25 % de los costes subvencionables, bien con sus propios recursos o bien con los obtenidos por financiación externa con exclusión de toda ayuda pública. Asimismo, para garantizar que la inversión prevista haga una contribución efectiva y sostenida al desarrollo regional, es preciso que la ayuda quede supeditada, por sus propias condiciones o por su método de pago, al mantenimiento de la inversión en la región durante un plazo mínimo de cinco años desde su finalización.

(44)

La Comisión considera que tales condiciones se cumplen en este caso, ya que, de acuerdo con la información ofrecida por las autoridades españolas, el beneficiario hace una contribución financiera superior al 25 % de los costes subvencionables. Dichas autoridades, además, se han comprometido a que la inversión se mantenga durante el plazo mínimo de cinco años.

(45)

El punto 41 dispone que el nivel de las ayudas se defina por su intensidad en relación con los costes de referencia. Según ese mismo punto, todas las intensidades de ayuda deben calcularse en equivalente de subvención bruto (ESB). La intensidad de ayuda en equivalente de subvención bruto es el valor actualizado de la ayuda, expresado como porcentaje del valor actualizado de los costes de inversión subvencionables. Cuando las ayudas se notifican a la Comisión individualmente, el equivalente de subvención bruto debe calcularse en la fecha de la notificación.

(46)	En el caso de esta ayuda individual, su intensidad en ESB, que es del 7,24 % de la inversión total, se calculó en la fecha de la notificación.

2.2.1.2. Efecto incentivador

(47)

Por lo que se refiere al efecto incentivador, las autoridades españolas han explicado que la ayuda se concede en el marco de un régimen de ayudas regionales autorizado por la Comisión [ayuda estatal N 38/87 — “Régimen general de ayudas regionales” (16)] y que son aplicables por tanto las normas de ese régimen.

(48)

La Comisión señala a este respecto que, según el punto 45 de las Directrices agrarias, en el caso de las empresas del sector de la transformación y comercialización de productos agrícolas, es necesario que las ayudas a la inversión cuyo importe real supere los 12 millones EUR, o cuyos gastos subvencionables sobrepasen los 25 millones, se notifiquen específicamente a la Comisión de conformidad con el artículo 88, apartado 3, del Tratado.

(49)	En el caso que nos ocupa, el importe real de la ayuda supera los 15 millones EUR, y es por ello por lo que las autoridades españolas han notificado la medida como ayuda individual.

(50)

El punto 194 de las Directrices agrarias prevé que la Comisión aplique estas directrices a las nuevas ayudas estatales con efectos desde el 1 de enero de 2007. La ayuda individual que aquí se examina fue notificada en abril de 2007 y, por tratarse de una ayuda nueva, debe examinarse en el marco de las disposiciones que estaban en vigor en el momento de la notificación.

(51)

Las autoridades españolas sostienen, por el contrario, que las disposiciones aplicables son las del régimen N 38/87, incluidas las “Normas transitorias sobre el efecto incentivador, establecidas por carta de la Comisión Europea de 12 de junio de 2006 relativa a las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional para el período 2007-2013”, elaboradas por los servicios de la Comisión (17).

(52)

Sobre esta cuestión, la Comisión desea recordar que, ya antes de la entrada en vigor de las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional 2007-2013, las ayudas a la inversión para empresas del sector de la transformación y comercialización de productos agrícolas habían estado en todo momento sujetas a las normas sectoriales agrarias y, más concretamente, a las anteriores “Directrices comunitarias sobre ayudas estatales al sector agrario” (18). De hecho, las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional adoptadas en 1998 (19) no se aplicaron nunca a las empresas de ese sector. Dichas empresas, en cambio, sí están sujetas desde 2007 a las nuevas Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional, aunque sólo en la medida que disponen las nuevas Directrices agrarias.

(53)

No puede considerarse, por tanto, que sean aplicables al caso examinado unas normas transitorias referentes a unas directrices que no eran aplicables en ese momento al sector agrario. En este sentido, el único objeto de la carta de los servicios de la Comisión era el paso de las antiguas a las nuevas Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional, y por ello dicha carta no puede extrapolarse al sector agrario, en el que, por lo demás, no está previsto ningún dispositivo transitorio en relación con el efecto incentivador.

(54)	Además, las normas contenidas en la carta de la Comisión eran aplicables únicamente a los regímenes en los que las decisiones de concesión de la ayuda se hubiesen adoptado no después del 30 de junio de 2007, circunstancia esta que no se da en el caso examinado.

(55)

Por otra parte, la carta que envió la Comisión a las autoridades españolas en el marco de la ayuda N 38/87 subrayaba en su último apartado la necesidad de que el Gobierno español tuviera en cuenta que la aplicación de ese régimen se mantendría sujeta a la normativa y a las limitaciones del Derecho comunitario aplicables a determinados sectores industriales y agrarios.

(56)

Por último, por lo que se refiere a la ayuda N 750/02 en favor del mismo beneficiario, ayuda que fue notificada y autorizada por la Comisión y que ahora se ha modificado, la Comisión ha procedido a su examen en el marco de las Directrices comunitarias adoptadas en 2000 para las ayudas estatales al sector agrario.

(57)

La Comisión considera por tanto que, en lo que atañe al efecto incentivador, la única disposición de las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional para el período 2007-2013 que es aplicable en este caso es su punto 38, y ello como resultado de la remisión que hace el punto 43 de las Directrices agrarias 2007-2013.

(58)

Según el punto 38 arriba mencionado, es importante garantizar que las ayudas regionales tengan un verdadero efecto incentivador en la realización de inversiones que de otro modo no se destinarían a las regiones asistidas. Dicho punto establece a este respecto dos condiciones sine qua non para que una ayuda individual pueda ser autorizada por la Comisión:

A.	que el beneficiario haya presentado una solicitud de ayuda; y

en el caso de las ayudas concedidas en el marco de un régimen, que la autoridad competente que lo administre haya confirmado por escrito al beneficiario que, a reserva de una verificación más completa, el proyecto cumple en principio las condiciones de subvencionabilidad establecidas por el régimen antes de iniciarse las obras, precisando que esa confirmación queda sujeta a la autorización de la Comisión (todos los regímenes de ayuda deben mencionar expresamente ambas condiciones, A y B); o

en el caso de las ayudas ad hoc, es necesario que la autoridad competente haya remitido una carta de intenciones en la que indique su propósito de conceder la ayuda antes del inicio de las obras, siempre que la Comisión proceda efectivamente a su autorización.

En caso de que las obras (la construcción o el primer compromiso firme de encargar los equipos) den comienzo antes de que se cumplan esas dos condiciones, la totalidad del proyecto pierde el derecho a la ayuda.

(59)

Como ya antes se ha indicado, las autoridades españolas comunicaron por carta de 24 de octubre de 2007 que el Ministerio de Economía no había pagado hasta ese momento ninguna ayuda en espera de que la Comisión adoptara una decisión. Sin embargo, por otra carta de 18 de enero de 2008, indicaron que, tras haberse recibido una solicitud de ayuda del beneficiario, habían comenzado ya las inversiones previstas en el proyecto.

(60)

La naturaleza de la ayuda notificada es importante en este caso, dado que las condiciones referentes al efecto incentivador varían según se trate de una ayuda individual enmarcada en un régimen o bien de una ayuda ad hoc. Según las autoridades españolas, la ayuda en este caso se enmarca en un régimen de ayudas regionales autorizado por la Comisión (ayuda estatal N 38/87). La Comisión, sin embargo, no tiene la certidumbre de que ese régimen se haya ido ajustando —con la adopción de las medidas oportunas— a las sucesivas modificaciones a las que se ha sometido la normativa de las ayudas estatales del sector agrario desde la autorización de aquel régimen en 1987.

(61)

En efecto, las autoridades españolas no han apoyado sus argumentos con justificantes que permitan a la Comisión comprobar que la medida es ciertamente una ayuda individual enmarcada en un régimen antiguo, pero adaptado sucesivamente con la introducción en él de las modificaciones oportunas. En ausencia de esos justificantes, la Comisión ha de considerar que la medida constituye una ayuda ad hoc.

(62)

La Comisión observa, además, que las inversiones han dado comienzo ya. Sin embargo, las autoridades españolas no le han enviado copia de la solicitud de ayuda presentada por el beneficiario, ni tampoco de la comunicación escrita que la autoridad administradora del régimen debería haber remitido al beneficiario (cumpliendo así las condiciones previstas para las ayudas individuales o las establecidas para las ad hoc). Esa documentación es indispensable para que la Comisión pueda verificar la compatibilidad del proyecto de ayuda con el punto 38 de las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional para el período 2007-2013.

(63)	La Comisión no puede por tanto comprobar el cumplimiento de todas las condiciones referentes al efecto incentivador al que se refiere el citado punto 38 y debe, por tal motivo, cuestionar en esta fase el derecho a recibir ayuda del proyecto notificado.

2.2.1.3. Límites máximos de las ayudas en el caso de las grandes empresas

(64)

Según el punto 44 de las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional, en el caso de las regiones cubiertas por el artículo 87, apartado 3, letra a), del Tratado, la Comisión considera que la intensidad de las ayudas regionales no debe superar el 30 % de ESB cuando se trate de regiones con un PIB por habitante inferior al 75 % de la UE de los 25, o de regiones ultraperiféricas cuyo PIB por habitante sea superior a ese porcentaje o de regiones de efecto estadístico, en este último caso hasta el 1 de enero de 2011.

(65)

De acuerdo con la decisión adoptada por la Comisión en el marco de la ayuda estatal N 626/06 relativa al mapa español de ayudas regionales 2007-2013, la región de Murcia entra en la categoría de región de efecto estadístico y tiene, por tanto, autorizada hasta el 1 de enero de 2011 una intensidad de ayuda igual al 30 % de ESB. Esta condición se cumple aquí ya que la intensidad de la ayuda en ESB se sitúa en el 7,24 % de la inversión total necesaria.

2.2.1.4. Gastos subvencionables

(66)

El punto 50 de las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional dispone que los gastos en terrenos, edificios e instalaciones/maquinaria podrán recibir ayudas a la inversión inicial. Sin embargo, de acuerdo con el punto 51, en el caso de las grandes empresas es preciso excluir de las ayudas el coste de los estudios preparatorios y de los servicios de consultoría relacionados con la inversión.

(67)

Las autoridades españolas han explicado que los costes subvencionables son los correspondientes a los edificios y a los equipos y maquinaria, y que en la ayuda no se incluyen activos inmateriales. Sin embargo, en el formulario de notificación, dichas autoridades afirman que la medida incluye hasta un 50 % el coste de los estudios preparatorios y de los servicios de consultoría referentes a la inversión que tengan lugar efectivamente.

(68)	La Comisión considera, pues, en esta fase que la inclusión del coste de esos estudios y servicios no respeta las condiciones establecidas para las ayudas.

(69)

El punto 53 establece que los gastos de adquisición de activos en alquiler que no sean terrenos ni edificios sólo pueden tomarse en consideración si el contrato adopta la forma de un arrendamiento financiero y estipula la obligación de comprar el bien a la expiración de aquél. En el caso de los terrenos y edificios en alquiler, y si se trata de una gran empresa, el contrato debe prolongarse un plazo mínimo de cinco años a partir de la fecha prevista para la finalización del proyecto de inversión.

(70)

Las autoridades españolas han explicado que los gastos subvencionables incluyen los costes de adquisición de activos —distintos de terrenos y edificios— que son objeto de arrendamiento financiero. Además, según han informado, el arrendamiento financiero estipula la obligación de comprar los activos —que no sean terrenos ni edificios— antes de la fecha de expiración del contrato. De esta forma, los bienes tendrán que ser propiedad del beneficiario en el momento en que hayan de justificarse las inversiones. Dichas autoridades han indicado también que las inversiones deberán mantenerse durante un período mínimo de cinco años.

(71)

La Comisión no dispone de la información necesaria para comprobar si se cumplen todas las condiciones a las que sujeta los gastos subvencionables el punto 51 de las Directrices sobre las ayudas de Estado de finalidad regional para el período 2007-2013. Debe, por ello, poner en duda la posibilidad de incluir esos costes en la ayuda.

2.2.1.5. Acumulación de ayudas

(72)

Los límites máximos de intensidad de ayuda que se contemplan en el punto 2.2.1.3 se aplican a la totalidad de la ayuda, incluso en caso de intervención simultánea de varios regímenes de finalidad regional o en caso de combinación con una ayuda ad hoc, y ello independientemente de que las ayudas procedan de fuentes locales, regionales, nacionales o comunitarias.

(73)

Según el punto 74 de las Directrices, si un Estado miembro establece que las ayudas estatales de un régimen pueden acumularse con las de otros regímenes, dicho Estado debe precisar, en cada uno de esos regímenes, el método por el que vaya a garantizar el cumplimiento de las condiciones antes mencionadas. Además, el punto 75 excluye la posibilidad de que las ayudas regionales a la inversión se acumulen con ayudas de minimis destinadas a los mismos gastos subvencionables con el fin de eludir las intensidades máximas de ayuda que disponen las Directrices de finalidad regional.

(74)

Las autoridades españolas han explicado que, para excluir la posibilidad de que se acumulen ayudas o de que se sobrepase la intensidad de ayuda autorizada, el beneficiario debe presentar una declaración con todas las ayudas que se hayan solicitado y, en su caso, concedido para el proyecto. Han indicado también que la ayuda no puede acumularse con otras ayudas de minimis. La Comisión considera así que esta condición se cumple.

IV. CONCLUSIÓN

(75)	Por los motivos arriba expuestos y en lo que atañe especialmente al cumplimiento del efecto incentivador y a la subvencionabilidad de ciertos gastos, la Comisión no puede en esta fase comprobar la compatibilidad de la medida en el marco del artículo 87 del Tratado.

(76)	Así pues, tras haber examinado la información facilitada por las autoridades españolas, la Comisión ha decidido abrir frente a la ayuda notificada el procedimiento que dispone el artículo 88, apartado 2, del Tratado CE.

(77)

Habida cuenta de las consideraciones que preceden, la Comisión, actuando en el marco del artículo 88, apartado 2, del Tratado CE, invita a España a que, en el plazo de un mes a partir de la fecha de recepción de la presente, le envíe sus observaciones así como cualquier otra información que sea de utilidad para la evaluación de la medida considerada. Invita, asimismo, a las autoridades de su país a que transmitan sin demora una copia de esta carta al beneficiario potencial de la ayuda.

(78)	La Comisión recuerda a España el efecto suspensivo del artículo 88, apartado 3, del Tratado CE y se remite al artículo 14 del Reglamento (CE) no 659/1999 del Consejo, que dispone que, en los casos de ayudas ilegales, pueda exigirse al beneficiario su devolución (“recuperación”).

(79)	La Comisión comunica también a España que informará de esta medida a los interesados publicando la presente carta en el Diario Oficial de la Unión Europea.”

(1) Dz.U. C 319 z 27.12.2006.

(2) Dz.U. C 54 z 4.3.2006.

(3) Carta C(2003) 59 de 15 de enero de 2003.

(4) Secreto commercial.

(5) DO L 282 de 1.11.1975.

(6) Las disposiciones de los reglamentos citados están derogadas por el artículo 201, apartado 1, letra c), del Reglamento (CE) no 1234/2007 del Consejo, de 22 de octubre de 2007, por el que se crea una organización común de mercados agrarios y se establecen disposiciones especificas para determinados productos agrícolas (reglamento único para las OCM) con efecto a partir del 1 de julio de 2008. El artículo 180 de ese reglamento prevé la aplicación de los artículos 87 y 88 CE a estos productos.

(7) Sentencia del Tribunal de 24 de julio de 2003, asunto C-280/00, Altmark, Rec. I-07747.

(8) Asunto C-303/88, Italia contra Comisión, Rec. I-1433, apartado 11; asunto C-482/99, Francia contra Comisión, Rec. I-4397, apartado 24; asunto C-126/91, GEMO, apartado 24.

(9) Cabe señalar a modo de ejemplo que en 2005 el importe de las exportaciones de productos agrícolas de España con destino a otros países de la Unión Europea alcanzó 16 553 millones de euros y que el importe de las importaciones se situó en 12 002 millones (Fuente: Eurostat).

(10) Sentencia del Tribunal de 15 de junio de 2006, asunto C-939/04 y C-41/05, Air Liquide Industries Belgium.

(11) Sentencia del Tribunal de Primera Instancia de 13 de septiembre de 2006, asunto T-210/02, British Aggregates.

(12) DO C 319 de 27.12.2006.

(13) DO L 358 de 16.12.2006.

(14) DO C 54 de 4.3.2006.

(15) Carta a las autoridades españolas C(2006) 6684 final de 20 de diciembre de 2006.

(16) Carta a las autoridades españolas SG(87) D/6759 de 1 de junio de 1987.

(17) Carta de la DG COMP D/54908.

(18) DO C 28 de 1.2.2000.

(19) DO C 74 de 10.3.1998.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 266

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 51 21 października 2008

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 266/01	Zawiadomienie zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 479/92 w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych pomiędzy kompaniami liniowymi (konsorcja) ( 1 )	1

2008/C 266/02	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5300 — Gores Group LLC/Siemens Enterprise Communications) ( 1 )	7

	IV Zawiadomienia
	ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 266/03	Kursy walutowe euro	8

	ZAWIADOMIENIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2008/C 266/04	Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001	9

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ADMINISTRACYJNE
	Europejska Agencja Leków
2008/C 266/05	Zaproszenie do składania podań o zatrudnienie w charakterze agentów kontraktowych przy realizacji zadań tymczasowych (EMEA, Londyn)	12

2008/C 266/06	Rekrutacja do Europejskiej Agencji Leków (Londyn)	14

	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja
2008/C 266/07	Zawiadomienie o zbliżającym się wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych	15

	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja
2008/C 266/08	Pomoc państwa — Hiszpania — Pomoc państwa C 22/08 (ex N 222/07 i N 242/07) — Pomoc na rzecz El Pozo Alimentación S.A. — Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE	16

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3424
JPY	Jen	136,45
DKK	Korona duńska	7,4538
GBP	Funt szterling	0,77165
SEK	Korona szwedzka	9,919
CHF	Frank szwajcarski	1,5299
ISK	Korona islandzka	305
NOK	Korona norweska	8,787
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,986
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	268,27
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7091
PLN	Złoty polski	3,5766
RON	Lej rumuński	3,6545
SKK	Korona słowacka	30,465
TRY	Lir turecki	2,0331
AUD	Dolar australijski	1,936
CAD	Dolar kanadyjski	1,59
HKD	Dolar hong kong	10,4133
NZD	Dolar nowozelandzki	2,179
SGD	Dolar singapurski	1,9853
KRW	Won	1 768,61
ZAR	Rand	13,5213
CNY	Juan renminbi	9,1685
HRK	Kuna chorwacka	7,1792
IDR	Rupia indonezyjska	13 215,93
MYR	Ringgit malezyjski	4,7279
PHP	Peso filipińskie	64,3
RUB	Rubel rosyjski	35,2765
THB	Bat tajlandzki	46,017
BRL	Real	2,8329
MXN	Peso meksykańskie	17,1693


2008/C 266/09	Nota do czytelnika(patrz: wewnętrzna tylna strona okładki)	s3