23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/1

OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 7 sierpnia 2008 r.

w sprawie projektu dyrektywy zmieniającej dyrektywę 98/26/WE oraz dyrektywę 2002/47/WE

(CON/2008/37)

(2008/C 216/01)

Wprowadzenie i podstawa prawna

W dniu 22 maja 2008 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał wniosek Rady Unii Europejskiej o wydanie opinii w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i wierzytelności kredytowych (1) (zwanej dalej „projektowaną dyrektywą”).

Kompetencja EBC do wydania opinii wynika z pierwszego tiret art. 105 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 17 ust. 5 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego, Rada Prezesów wydała niniejszą opinię.

Zmiany w dyrektywie 98/26/WE

1. Rozliczenia nocne

EBC popiera rozszerzenie zakresu ochrony przewidzianej w art. 3 ust. 1 dyrektywy 98/26/WE (2) na nocne usługi rozliczeniowe, mające istotne znaczenie z uwagi na coraz częstsze stosowanie przez systemy procedury rozliczeń nocnych dla ułatwienia rozrachunku transferów masowych i detalicznych.

2. Ochrona zabezpieczenia przed skutkami upadłości

2.1.

EBC proponuje dalej idącą nowelizację art. 9 ust. 1 dyrektywy 98/26/WE, z następujących powodów. Zgodnie z art. 9 ust. 1 prawa EBC i banków centralnych państw członkowskich do ustanowionego na ich rzecz zabezpieczenia nie są naruszane przez postępowanie upadłościowe wszczęte wobec uczestnika albo kontrahenta, który dostarczył zabezpieczenie. Zabezpieczenie takie może zostać zrealizowane w celu zaspokojenia należności. Pewne wątpliwości mogłyby powstać, gdyby interpretacja art. 9 ust. 1 poszła w kierunku uznania, że zabezpieczenie ustanowione w związku z operacjami banków centralnych, w tym transakcjami w przypadkach nadzwyczajnych, jest chronione wyłącznie przed skutkami postępowań upadłościowych wszczętych wobec uczestnika albo kontrahenta banku centralnego, który dostarczył zabezpieczenie na rzecz banku centralnego. Przy ocenie zakresu ochrony zgodnie z dyrektywą 98/26/WE zabezpieczeń ustanowionych na rzecz banków centralnych w związku z operacjami kredytowymi banków centralnych pojawia się niepewność, czy przyznana bankom centralnym ochrona obejmuje też ustanowienie zabezpieczenia pochodzącego od osoby trzeciej, nie będącej uczestnikiem systemu, którego operatorem jest bank centralny, ani kontrahentem banku centralnego.

2.2.

W chwili obecnej wydaje się, że niektóre państwa członkowskie implementowały art. 9 ust. 1 dyrektywy 98/26/WE w sposób nie obejmujący ochroną zabezpieczeń dostarczonych na rzecz banków centralnych przez osoby trzecie nie będące uczestnikami ani kontrahentami banku centralnego, podczas gdy większość państw członkowskich implementowała art. 9 ust. 1 przewidując wprost objęcie ochroną zabezpieczeń dostarczonych bankom centralnym przez takie osoby trzecie. Ponadto, część państw członkowskich implementowała powyższy przepis przez dosłowne powtórzenie jego treści, co oznacza, że w tych porządkach prawnych kwestia objęcia ochroną zabezpieczenia dostarczonego bankom centralnym przez takie osoby trzecie jest przedmiotem wykładni.

2.3.

W świetle powyższego, jaśniejsze sformułowanie art. 9 ust. 1 dyrektywy 98/26/WE zapewniłoby ujednoliconą ochronę zabezpieczeń dostarczonych bankom centralnym przez jakąkolwiek osobę trzecią, w tym, ale nie wyłącznie, przez podmioty zależne od uczestników systemu, którego operatorem jest bank centralny, czy kontrahentów banku centralnego. Zagwarantowałoby to pewność prawną w odniesieniu do zabezpieczonego kredytu udzielanego przez banki centralne, a także, w szczególności, objęłoby nowoczesne usługi grupowania płynności, np. w systemie TARGET2, ochroną na wypadek upadłości osoby trzeciej dostarczającej zabezpieczenia za uczestnika systemu banku centralnego. Zmiana ta mogłaby mieć szczególne znaczenie dla operacji płynnościowych banków centralnych podczas trudności finansowych, kiedy można byłoby się spodziewać, że płynne środki udzielone kontrahentowi mogłyby być zabezpieczane za kontrahenta przez osobę trzecią.

3. Uczestnictwo w systemie

3.1.

Przepis art. 2 lit. f) dyrektywy 98/26/WE pozwala państwom członkowskim na traktowanie „uczestnika pośredniego” jako „uczestnika”, o ile jest to uzasadnione w świetle ryzyka systemowego oraz pod warunkiem, że uczestnik pośredni jest znany systemowi. Bycie „znanym systemowi” jest użytecznym wymogiem, gdyż w innym przypadku system nie byłby w stanie rozpoznać, którzy uczestnicy pośredni wchodzą w zakres ochrony przyznanej systemowi. Do definicji „uczestnika pośredniego” należy zatem wprowadzić zastrzeżenie w formie wymogu, aby uczestnicy pośredni byli znani operatorowi systemu. Ułatwi to także dopełnienie przez operatora systemu przewidzianego w zdaniu 2 art. 10 obowiązku wskazania państwu członkowskiemu, którego prawo jest właściwe, uczestników danego systemu, w tym ewentualnych uczestników pośrednich, jak również każdej zmiany w tym zakresie.

3.2.

Dla uniknięcia wątpliwości należy zmienić definicje zarówno uczestnika, jak i uczestnika pośredniego precyzując, że obie definicje są wyczerpujące i obejmują wyłącznie określone rodzaje podmiotów wymienionych w zdefiniowanych określeniach. Jakiekolwiek różnice w ich zastosowaniu mogłyby zagrozić ochronie przyznawanej przez dyrektywę 98/26/WE systemom prowadzącym działalność transgraniczną.

3.3.

Ponadto, określenie „system” w definicjach uczestnika oraz uczestnika pośredniego powinno zostać zastąpione, zależnie od potrzeb, przez nowo zdefiniowane określenie „operator systemu”, jako że systemy nie posiadają zazwyczaj osobowości prawnej i to operator systemu działa jako uczestnik w innym systemie zapewniając w ten sposób wzajemne uczestnictwo pomiędzy systemami.

4. Definicja systemu

4.1.

Definicja systemu w art. 2 lit. a) dyrektywy 98/26/WE powinna zostać zmieniona. Określenie „system” powinno w odpowiedni sposób odzwierciedlać pełny zakres istniejących porozumień, tak aby ochrona przyznawana przez dyrektywę 98/26/WE znajdowała zastosowanie do możliwie szerokiego zakresu systemów, minimalizując tym samym ryzyko systemowe. W szczególności, obecna definicja w pierwszym i drugim tiret art. 2 lit. a) nie odzwierciedla dokładnie sposobu, w jaki dochodzi do powstania większości systemów. W większości systemów, uzgodnienie w przedmiocie powstania systemu nie jest samą umową pomiędzy uczestnikami, ale zestawem zasad i uregulowań dotyczących działania systemu, przyjętych przez operatora systemu albo w formie aktów prawnych. Od uczestników oczekuje się przystąpienia do tych uregulowań. Systemy opierające się na wielostronnym porozumieniu umownym są wyjątkiem, a nie regułą, jak przyjęto w obecnym brzmieniu art. 2 lit. a). Operator systemu, taki jak centralny depozyt papierów wartościowych, giełda czy bank centralny, z reguły zakłada system działając jednostronnie. Wobec powyższego art. 2 lit. a) powinien otrzymać brzmienie uwzględniające okoliczność, że formalne uzgodnienie może opierać się na umowie, wzorcu umownym, jak również akcie prawnym, tzn. ustawie albo rozporządzeniu wykonawczym. Definicja systemu powinna zatem odnosić się do formalnego porozumienia „dotyczącego” trzech lub więcej uczestników, zamiast „pomiędzy” nimi, przy czym zmiana ta wymaga odpowiedniej poprawki w drugim tiret art. 2 lit. a).

4.2.

Na tle obecnej definicji systemu niejasne jest, czy dyrektywa 98/26/WE chroni przed ryzykiem systemowym systemy rozliczeniowe takie jak partnerzy centralni lub izby rozliczeniowe. Mimo że niektóre państwa członkowskie dla uniknięcia niepewności zgłosiły systemy rozliczeniowe Komisji zgodnie z trzecim tiret art. 2 lit. a), przed słowami „realizacji zleceń transferu” w pierwszym tiret art. 2 lit. a) należy jednak dodać słowa „rozliczaniu lub”, tak aby powyższe rodzaje podmiotów też mogły być w jasny sposób uważane za samodzielne systemy.

4.3.

Określenie system powinno być ponadto zdefiniowane w sposób elastyczny, aby mogło objąć jakiekolwiek przyszłe zmiany w organizacji systemów. Powinno ono być w szczególności zdefiniowane wystarczająco szeroko, aby objąć jakikolwiek przyszły system, który może być stworzony przez Eurosystem albo wskazany przez EBC w razie jego ustanowienia instrumentem prawnym EBC, który wiąże uczestników na mocy porozumienia zawartego przez nich z EBC, które podlega prawu państwa członkowskiego. W każdym wypadku system ustanowiony instrumentem prawnym EBC powinien również wchodzić w zakres definicji systemu z art. 2 lit. a) dyrektywy 98/26/WE.

5. Moment wprowadzenia do systemu, nieodwołalność i systemy interoperacyjne

5.1.

EBC uważa, że koncepcja „momentu wprowadzenia” do systemu w rozumieniu art. 3 ust. 3 dyrektywy 98/26/WE wymaga wyjaśnienia. Przepis art. 3 ust. 3 stanowi mianowicie, że moment wprowadzenia zlecenia transferu do systemu jest określony przez zasady funkcjonowania tego systemu. Sam moment wprowadzenia nie jest zdefiniowany, w związku z czym między systemami występują różnice zarówno co do jego definicji, jak i faktycznego momentu wprowadzenia. Jeżeli moment wprowadzenia zdefiniowano w przepisach prawa krajowego właściwego dla systemu, zasady funkcjonowania systemu muszą odpowiadać takim definicjom. Przepisy prawa krajowego powinny jednak pozostawić zasadom funkcjonowania systemu wystarczający zakres elastyczności co do momentu wprowadzenia, dla umożliwienia jego dostosowania w celu uwzględnienia szczególnej natury operacji danego systemu, jak również ochrony skomplikowanych procedur rozrachunku/optymalizacji. Ponadto, ważne jest, aby pomiędzy systemami interoperacyjnymi zasady funkcjonowania wszystkich zaangażowanych systemów mogły określać moment wprowadzenia z wystarczającą elastycznością dla ochrony rozrachunku między systemami, a tym samym dla zapewnienia interoperacyjności. EBC zaleca odpowiednio jaśniejsze sformułowanie art. 3 ust. 4 w celu usunięcia jakiejkolwiek dwuznaczności co do tego, że systemom przysługuje pewien zakres uznania przy określaniu właściwego momentu wprowadzenia, bez narzucania im w tym zakresie ograniczeń przez prawo krajowe, którego regulacje mogą być sztywne i trudne do zmiany. Podobne okoliczności dotyczą koncepcji nieodwołalności w rozumieniu art. 5 dyrektywy 98/26/WE.

5.2.

EBC popiera zmiany dotyczące systemów interoperacyjnych, z uwagi na to, że od czasu przyjęcia dyrektywy 98/26/WE istotnie wzrosła liczba i znaczenie takich systemów. W szczególności, systemy stworzyły między sobą powiązania, a nawet połączenia pośrednie (ang. relayed links) i uzyskują dostęp do innych systemów jako uczestnicy albo za pomocą innych interfejsów. EBC sugeruje jednakże zastąpienie określenia „system” w definicji „systemu interoperacyjnego” określeniem „porozumienia” między dwoma lub więcej systemami, aby objąć nim wszystkie możliwe rodzaje połączeń, równocześnie unikając wrażenia, że tworzy się nową kategorię systemów. Tytułem praktycznego przykładu, infrastruktura płatnicza TARGET2 (3) Eurosystemu składa się z wielu prawnie odrębnych systemów płatności, które są połączone pojedynczą platformą techniczną opartą na wytycznych EBC. Ponadto, ponad 60 innych systemów, w tym z państw spoza strefy euro, jest przyłączonych do systemu TARGET2 przez uczestnictwo albo przez porozumienia dwustronne za pośrednictwem interfejsu systemu zewnętrznego.

6. Zgłaszanie operatorów systemów i nadzór systemowy

EBC przyjmuje z zadowoleniem definicję operatora systemu w nowym art. 2 lit. o), uznając jednak, że definicja ta winna ulec drobnej zmianie w celu zagwarantowania, że odnosi się ona również do systemów składających się z kilku uczestników, pozbawionych natomiast operatora systemu. Z tego samego względu, zdanie 2 art. 3 ust. 1 dyrektywy winno ulec niewielkiej zmianie w celu zagwarantowania, że ciężar dowodu dotyczący wiedzy o upadłości obciąża właściwego operatora systemu. Ponadto, EBC z aprobatą odnosi się również do propozycji zmiany art. 10 dyrektywy 98/26/WE, tak aby państwa członkowskie, oprócz zgłaszania Komisji systemów, wskazywały także operatorów systemów. Jednakże, zgodnie z sugestią EBC, wyrażoną powyżej w pkt 4.3, aby definicja systemu obejmowała także systemy ustanowione na podstawie instrumentu prawnego EBC, zdanie 1 art. 10 powinno ulec zmianie, aby zgłaszania Komisji systemów oraz operatorów systemów dokonywały, w zależności od przypadku, państwa członkowskie albo EBC. EBC uważa, że art. 10 zdanie 3 i 4, pominięte w projekcie Komisji, powinny zostać przywrócone. Ponadto, art. 10 ust. 3, uznający kompetencje właściwych organów krajowych do wydawania zezwoleń na działalność i sprawowania nadzoru nad systemami, powinien także przewidywać poszanowanie kompetencji banków centralnych do sprawowania nadzoru systemowego, opierającej się na ich zadaniach w zakresie stabilności systemu finansowego.

7. Instytucje pieniądza elektronicznego jako uczestnicy systemów

Definicja „instytucji kredytowej” w zmienionym art. 2 lit. b) dyrektywy 98/26/WE, odwołująca się do definicji zawartej w dyrektywie 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (wersja przeredagowana) (4), umożliwia instytucjom pieniądza elektronicznego uczestnictwo w systemach wskazanych zgodnie z dyrektywą 98/26/WE, o ile instytucje pieniądza elektronicznego podlegają regulacji jako instytucje kredytowe. EBC uważa to za korzystną zmianę prawną, która poprawi stabilność systemów. Zmiana w statucie instytucji pieniądza elektronicznego jako instytucji kredytowych wymagałaby dalszej oceny dyrektywy 98/26/WE.

8. Przepisy kolizyjne

Jasna i prosta regulacja kolizyjnoprawna dla wszystkich aspektów zdematerializowanych papierów wartościowych jest ważna dla efektywności i bezpieczeństwa posiadania oraz transakcji na instrumentach finansowych w wymiarze transgranicznym. EBC podziela pogląd Komisji, że obecne regulacje kolizyjnoprawne zawarte w dyrektywie 98/26/WE, dyrektywie 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych (5) oraz w dyrektywie 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych (6) zwiększyły pewność prawną w zakresie ustalania prawa właściwego. EBC zauważa również obserwacje Komisji wyrażone w dokumencie „Conflict of laws: modernisation of the PRIMA-rule for intermediated securities” („Przepisy kolizyjne: modernizacja zasady PRIMA dla papierów wartościowych u instytucji pośredniczącej”), że w praktyce stosowania jednolitej regulacji kolizyjnej dla transgranicznych rozliczeń i rozrachunku papierów wartościowych we Wspólnocie w dalszym ciągu pojawiają się różnice pomiędzy państwami członkowskimi w zakresie wykładni pojęcia „miejsca położenia rachunku”. Regulacja wspólnotowa nie gwarantuje tym samym najwyższego możliwego poziomu przewidywalności i pewności co do prawa właściwego.

EBC śledzi zatem z dużym zainteresowaniem inicjatywę Komisji mającą na celu poprawę jasności istniejącej regulacji wspólnotowej. Z uwagi na złożoność tej problematyki, EBC uważa, że taka ogólna ocena nie powinna mieć miejsca w związku z projektowaną dyrektywą.

Zmiany w dyrektywie 2002/47/WE

9. Wierzytelności kredytowe

9.1.

EBC z pełną aprobatą odnosi się do proponowanych zmian dyrektywy 2002/47/WE mających na celu ułatwienie używania przez banki centralne wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia. Zmiany te zwiększają bezpieczeństwo sytuacji prawnej banków centralnych w Unii Europejskiej przy przyjmowaniu wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia, wobec niezharmonizowanych w pozostałym zakresie przepisów o wierzytelnościach kredytowych w różnych porządkach prawnych UE. Możliwość użycia wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia w operacjach banku centralnego ma wielkie znaczenie dla instytucji kredytowych w strefie euro, które wykazują w swoich bilansach wysokie kwoty wierzytelności kredytowych. Możliwość użycia wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia w świetle reżymu ustanowionego dyrektywą 2002/47/WE miałaby ogromne znaczenie dla Eurosystem, tym samym ułatwiając nieformalne i efektywne operacje w odniesieniu do przedmiotów majątkowych tego rodzaju, w szczególności przy zastosowaniu środków elektronicznych oraz przy uwzględnieniu konstelacji transgranicznych. Zatem, w tym zakresie EBC opowiada się za przyjęciem tekstu w wersji przedstawionej przez Komisję, bez pozostawiania państwom członkowskim jakichkolwiek opcji implementacji, które podważałyby ważność i pewność prawną ustanowionych zabezpieczeń.

9.2.

Proponowane zmiany art. 1 ust. 4 lit. a) dyrektywy 2002/47/WE ograniczają jego zastosowanie do wierzytelności kredytowych kwalifikujących się jako zabezpieczenie operacji kredytowych banku centralnego. Dla celów EBC i Eurosystemu jest to wystarczające. Projektowana zmiana wychodzi jednak poza użycie wierzytelności kredytowych tylko dla celów operacji banku centralnego, proponując zastosowanie regulacji dyrektywy 2002/47/WE do wszystkich wierzytelności kredytowych, które mogą się kwalifikować jako zabezpieczenie operacji kredytowych banku centralnego w UE. Pojawia się kwestia przejrzystości, związana z zakresem, w jakim projektowana zmiana umożliwiłaby również podmiotom przyjmującym zabezpieczenie, nie będącym bankami centralnymi, używanie w celu zabezpieczenia takich wierzytelności kredytowych kwalifikujących się dla banku centralnego. W szczególności, nie wszystkie banki centralne UE mogą stosować łatwo dostępne kryteria kwalifikujące dla przyjmowania wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia, co utrudniałoby podmiotowi przyjmującemu zabezpieczenie nie będącemu bankiem centralnym skuteczne ustalenie, czy wierzytelność kredytowa, którą zamierza przyjąć jako zabezpieczenie, w istocie jest kwalifikowana. Ponadto, kryteria kwalifikujące stosowane przez Eurosystem i banki centralne spoza strefy euro mogą się różnić, kryteria takie mogą również podlegać zmianom wraz z upływem czasu. Stosownie do powyższego, dla zapewnienia pewności prawnej i równych zasad konkurencji w UE, EBC zaleca ustalenie prostej i jednolitej definicji wierzytelności kredytowych podlegających dyrektywie 2002/47/WE, nie wiążącej takich wierzytelności kredytowych z kryteriami kwalifikującymi stosowanymi przez banki centralne. Taka definicja wierzytelności kredytowych dla celów określenia zakresu dyrektywy 2002/47/WE powinna być wystarczająco szeroka, aby objęła wierzytelności kredytowe kwalifikowane przez Eurosystem. Gdyby przyjęcie takiej jednolitej definicji okazało się niemożliwe, ważne jest przynajmniej zapewnienie, aby wierzytelności kredytowe wykorzystane w rzeczywistości jako zabezpieczenie na rzecz Eurosystemu wchodziły w zakres nowej definicji w dyrektywie 2002/47/WE.

9.3.

Proponowane zmiany nie obejmują doprecyzowania regulacji kolizyjnoprawnej dotyczącej ponadgranicznego użycia wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia. W jej obecnym brzmieniu regulacja kolizyjna art. 9 dyrektywy 2002/47/WE dotyczy jedynie rejestrowanych papierów wartościowych i w oczywisty sposób nie stosuje się do wierzytelności kredytowych. Dla ponadgranicznego wykorzystania wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia niezmiernie ważna jest harmonizacja znajdujących zastosowanie regulacji kolizyjnoprawnych. Wierzytelności kredytowe używane jako zabezpieczenie mogą mieć związek z wieloma porządkami prawnymi, np. prawem właściwym dla dłużnika, wierzyciela, umowy itd., a dla pewności prawnej strony powinny dokładnie wiedzieć, które prawo jest właściwe dla oceny skuteczności i pierwszeństwa wykorzystania wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia. Obowiązujące w UE przepisy kolizyjne dotyczące skutków cesji wierzytelności dla osób trzecich nie są obecnie ujednolicone; istnieje niepewność co do prawa właściwego, a strony mogą być zmuszone do spełniania wymogów więcej niż jednego porządku prawnego w celu uzyskania określonego stopnia pewności co do istnienia wiarygodnych podstaw prawnych przyjmowanych przez nich zabezpieczeń. Stanowi to istotne utrudnienie, stąd też uzgodnienie jednolitej regulacji kolizyjnoprawnej dotyczącej takich skutków dla osób trzecich znacznie ułatwiłoby ponadgraniczne wykorzystywanie, w skali całej UE, wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia. Z uwagi na brak takiej zmiany w rozporządzeniu „Rzym I” (7), szczególnie ważne jest wprowadzenie takiej regulacji w dyrektywie 2002/47/WE. Przyjęcie takiej wspólnej regulacji przyniosłoby znaczące korzyści.

9.4.

EBC wyraża także następujące sugestie techniczne w celu zapewnienia wewnętrznej spójności projektowanej dyrektywy w związku z włączeniem wierzytelności kredytowych do zakresu dyrektywy 2002/47/WE. Dla zapewnienia objęcia zakresem zastosowania dyrektywy 2002/47/WE nie tylko cesji wierzytelności kredytowych, ale także zastawu na wierzytelnościach kredytowych, art. 2 ust. 1 lit. c) powinien zostać zmieniony tak, aby odnosił się do pełnego uprawnienia do zabezpieczenia finansowego, w celu sprecyzowania, że określenie „uzgodnienie dotyczące zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji” obejmuje również zastaw lub obciążenia na wierzytelnościach kredytowych. Ponadto, wzmianka o wierzytelnościach kredytowych powinna zostać dodana do definicji instrumentów finansowych w art. 2 ust. 1 lit. e). Wreszcie, art. 3 powinien zostać zmieniony tak, aby w związku z warunkami ważności uzgodnienia dotyczącego zabezpieczeń finansowych przepis ten odnosił się do „przeniesienia posiadania”, obok rejestracji i powiadomienia dłużnika.

10. Kompensowanie (netting)

Projektowana dyrektywa nie zawiera żadnej zmiany przepisów dyrektywy 2002/47/WE i dyrektywy 98/26/WE dotyczących kompensowania (nettingu) na wypadek niewypłacalności. Pozostaje jednak prawdą, że możliwość zamknięcia sald w razie niewypłacalności kontrahenta ma kluczowe znaczenie dla rynków finansowych. Kwestia skuteczności kompensowania (nettingu) na zamknięcie nie ogranicza się zatem do pojedynczych uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych, ale ma znaczenie dla wszystkich rodzajów uzgodnień mających na celu ograniczenie ryzyka kredytowego i ekspozycji. Zachodzi potrzeba dalszego postępu w odnoszeniu się do kompensowania (nettingu), nie tylko w dyrektywie 2002/47/WE, ale też ogólnie w dorobku UE dotyczącym kwestii finansowych. Korzystne byłoby przykładowo osiągnięcie większej spójności pomiędzy różnymi definicjami kompensowania (nettingu) i potrącenia w różnych aktach prawnych UE. Równocześnie, wobec systemowego znaczenia wykonania uprawnień do automatycznego zamknięcia sald wobec mających systemowe znaczenie instytucji kredytowych i finansowych prowadzących działalność na międzynarodowych rynkach finansowych, potrzebna jest szersza dyskusja na poziomie UE na temat stosowania przepisów o kompensowaniu (nettingu) na zamknięcie do instytucji finansowych na rynku operacji pochodnych dokonywanych poza rynkiem regulowanym, a nie tylko w związku z zabezpieczeniami finansowymi.

11. Propozycje zmian

Dla przypadków, w których powyższe zalecenia prowadzą do zmian w projektowanej dyrektywie, propozycje zmian zostały sformułowane w załączniku.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem, dnia 7 sierpnia 2008 r.

Prezes EBC

Jean-Claude TRICHET

(1) KOM(2008) 213 wersja ostateczna.

(2) Dyrektywa 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych (Dz.U. L 166 z 11.6.1998, str. 45).

(3) Wytyczne EBC/2007/2 z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawie transeuropejskiego automatycznego błyskawicznego systemu rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (TARGET2) (Dz.U. L 237 z 8.9.2007, str. 1).

(4) Dz.U. L 177 z 30.6.2006, str. 1.

(5) Dz.U. L 125 z 5.5.2001, str. 15.

(6) Dz.U. L 168 z 27.6.2002, str. 43.

(7) KOM(2005) 650 wersja ostateczna.

ZAŁĄCZNIK

PROPOZYCJE ZMIAN (1)

Tekst proponowany przez Komisję (2)

Zmiany proponowane przez EBC (3)

Poprawka 1

Artykuł 1 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 98/26/WE, art. 2 lit. a)

Artykuł 2

Do celów niniejszej dyrektywy:

a)	termin „system” oznacza formalne porozumienie:

a)	termin „system” oznacza formalne uzgodnienie (4):

—	pomiędzy trzema lub więcej uczestnikami, nie wliczając w to agenta rozrachunkowego, partnera centralnego, izby rozliczeniowej, uczestnika pośredniego, jeżeli tacy występują, w którym obowiązują wspólne zasady i jednolite ustalenia służące realizacji zleceń transferu pomiędzy uczestnikami,

—

pomiędzy dotyczące trzech lub więcej uczestników, nie wliczając w to agenta rozrachunkowego, partnera centralnego, izby rozliczeniowej, uczestnika pośredniego, jeżeli tacy występują, w którym obowiązują wspólne zasady i jednolite ustalenia służące rozliczaniu lub realizacji zleceń transferu pomiędzy uczestnikami,

—	podlegające wybranemu przez uczestników prawu państwa członkowskiego, jednakże uczestnicy mogą wybrać prawo tylko takiego państwa członkowskiego, w którym co najmniej jeden z nich ma swoją siedzibę główną, oraz

—

podlegające wybranemu przez uczestników prawu państwa członkowskiego, jednakże uczestnicy mogą wybrać prawo tylko takiego państwa członkowskiego, w którym co najmniej jeden z nich ma swoją siedzibę główną albo ustanowione aktem prawnym EBC, który wiąże uczestników na mocy porozumienia zawartego przez nich z EBC, które podlega prawu państwa członkowskiego, oraz

—

nienaruszające innych, bardziej restrykcyjnych, powszechnie obowiązujących warunków ustanowionych przez prawo krajowe, wskazane jako system i zgłoszone Komisji przez państwo członkowskie, którego prawo jest stosowane, po zaakceptowaniu przez to państwo członkowskie zasad funkcjonowania tego systemu.

—

nienaruszające innych, bardziej restrykcyjnych, powszechnie obowiązujących warunków ustanowionych przez prawo krajowe, wskazane jako system i zgłoszone Komisji, albo (i) przez państwo członkowskie, którego prawo jest stosowane, po zaakceptowaniu przez to państwo członkowskie zasad funkcjonowania tego systemu i z zastrzeżeniem innych bardziej restrykcyjnych powszechnie obowiązujących warunków przewidzianych prawem krajowym, albo (ii) przez EBC jako system ustanowiony aktem prawnym EBC.

Uzasadnienie — zobacz punkt 4 opinii

Poprawka 2

Artykuł 1 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 98/26/WE, art. 2 lit. f) i g)

Artykuł 2

f)	termin „uczestnik” oznacza instytucję, partnera centralnego, agenta rozrachunkowego, izbę rozliczeniową lub system. […]

f)	termin „uczestnik” oznacza wyłącznie instytucję, partnera centralnego, agenta rozrachunkowego, izbę rozliczeniową lub operatora systemu. […]

termin „uczestnik pośredni” oznacza instytucję, partnera centralnego, agenta rozrachunkowego, izbę rozliczeniową lub system, które posiadają stosunki umowne z instytucją uczestniczącą w systemie i realizującą zlecenia transferu, co umożliwia uczestnikowi pośredniemu przekazywanie zleceń transferu przez system;

termin „uczestnik pośredni” oznacza wyłącznie instytucję, partnera centralnego, agenta rozrachunkowego, izbę rozliczeniową lub operatora systemu, które posiadają stosunki umowne z instytucją uczestniczącą w systemie i realizującą zlecenia transferu, co umożliwia uczestnikowi pośredniemu przekazywanie zleceń transferu przez system, z zastrzeżeniem, że uczestnik pośredni jest znany operatorowi systemu;

Uzasadnienie — zobacz punkt 3 opinii

Poprawka 3

Artykuł 1 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 98/26/WE, nowy art. 2 lit. n)

Artykuł 2

n)	termin „system interoperacyjny” oznacza system, który zawiera umowę z jednym systemem lub z wieloma systemami, co pociąga za sobą ustanowienie wspólnych rozwiązań, a nie samo przyłączenie do istniejących rozwiązań w zakresie usług standardowych;

termin „porozumienia system interoperacyjne” oznacza system, który zawiera umowę z jednym systemem lub z wieloma systemami jakiekolwiek porozumienia zawarte między dwoma lub więcej operatorami systemu, pociągające za sobą ustanowienie wspólnych rozwiązań, a nie samo przyłączenie do istniejących rozwiązań w zakresie usług standardowych;

Uzasadnienie — zobacz punkt 5.2 opinii

Poprawka 4

Artykuł 1 ust. 2 lit. f projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 98/26/WE, art. 2 lit. o)

o)	„operator systemu” oznacza podmiot odpowiedzialny za codzienną eksploatację systemu. Operator systemu może również prowadzić działalność jako agent rozrachunkowy, partner centralny lub izba rozliczeniowa.

o)	„operator systemu” oznacza podmiot odpowiedzialny, albo, w odpowiednich wypadkach, podmioty odpowiedzialne, za codzienną eksploatację systemu. Operator systemu może również prowadzić działalność jako agent rozrachunkowy, partner centralny lub izba rozliczeniowa.

Uzasadnienie — zobacz punkt 6 opinii

Poprawka 5

Artykuł 1 ust. 3 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 98/26/WE, zdanie 2 w art. 3 ust. 1

Gdy, wyjątkowo, zlecenia transferu są wprowadzone do systemu po otwarciu postępowania upadłościowego i są zrealizowane w ciągu dnia roboczego zdefiniowanego w zasadach funkcjonowania systemu, podczas którego nastąpi otwarcie takiego postępowania, będą one prawnie wymagalne i wiążące dla osób trzecich jedynie wtedy, gdy po terminie rozrachunku operator systemu udowodni, że nie wiedział ani nie powinien był wiedzieć o otwarciu takiego postępowania.

Gdy, wyjątkowo, zlecenia transferu są wprowadzone do systemu po otwarciu postępowania upadłościowego i są zrealizowane w ciągu dnia roboczego zdefiniowanego w zasadach funkcjonowania systemu, podczas którego nastąpi otwarcie takiego postępowania, będą one prawnie wymagalne i wiążące dla osób trzecich jedynie wtedy, gdy po terminie rozrachunku właściwy operator systemu udowodni, że nie wiedział ani nie powinien był wiedzieć o otwarciu takiego postępowania.

Uzasadnienie — zobacz punkt 6 opinii

Poprawka 6

Artykuł 1 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 98/26/WE, nowy art. 3 ust. 4

Artykuł 3

4. W przypadku systemów interoperacyjnych, każdy system ustala własne zasady dotyczące momentu wprowadzenia do tego systemu. Na zasady jednego systemu dotyczące momentu wprowadzenia nie mają wpływu zasady innych systemów, z którymi współdziała dany system.

4. W przypadku uzgodnień interoperacyjnych, każdy system ustala we własnych zasadach moment wprowadzenia do tego systemu. Na zasady jednego systemu dotyczące momentu odwołania nie mają wpływu zasady innych systemów, z którymi współdziała dany system, tak aby zapewnić w miarę możliwości, w tym zakresie, koordynację zasad wszystkich systemów biorących udział w porozumieniu interoperacyjnym.

W braku wyraźnego odmiennego postanowienia zasad funkcjonowania wszystkich biorących udział systemów interoperacyjnych, na zasady jednego systemu dotyczące momentu wprowadzenia nie mają wpływu zasady innych systemów, z którymi współdziała dany system.

Uzasadnienie — zobacz punkt 5.1 opinii

Poprawka 7

Artykuł 1 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 98/26/WE, art. 5

Artykuł 5

Zlecenie transferu nie może być odwołane ani przez uczestnika systemu, ani przez osobę trzecią od momentu zdefiniowanego przez zasady tego systemu.

W przypadku systemów interoperacyjnych, każdy system ustala własne zasady dotyczące momentu odwołania w tym systemie. Na zasady jednego systemu dotyczące momentu odwołania nie mają wpływu zasady innych systemów, z którymi współdziała dany system.

W przypadku uzgodnień interoperacyjnych, każdy system ustala we własnych zasadach moment odwołania w tym systemie. Na zasady jednego systemu dotyczące momentu odwołania nie mają wpływu zasady innych systemów, z którymi współdziała dany system. nieodwołalności, tak aby zapewnić w miarę możliwości, w tym zakresie, koordynację zasad wszystkich systemów biorących udział w porozumieniu interoperacyjnym.

W braku wyraźnego odmiennego postanowienia zasad funkcjonowania wszystkich biorących udział systemów interoperacyjnych, na zasady jednego systemu dotyczące momentu nieodwołalności nie mają wpływu zasady innych systemów, z którymi współdziała dany system.

Uzasadnienie — zobacz punkt 5.1 opinii

Poprawka 8

Artykuł 1 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 98/26/WE, art. 9 ust. 1

Artykuł 9

1. Prawa systemu lub uczestnika do zabezpieczenia przekazanego mu w związku z systemem oraz prawa banków centralnych państw członkowskich lub Europejskiego Banku Centralnego do przekazanego im zabezpieczenia nie są naruszane przez postępowanie upadłościowe wobec uczestnika lub kontrahenta banków centralnych państw członkowskich lub Europejskiego Banku Centralnego, który dostarczył zabezpieczenie. Takie zabezpieczenie może być zrealizowane w celu zaspokojenia tych praw.

1. Prawa operatora systemu lub uczestnika do zabezpieczenia przekazanego mu w związku z systemem oraz prawa banków centralnych państw członkowskich lub Europejskiego Banku Centralnego do przekazanego im zabezpieczenia nie są naruszane przez postępowanie upadłościowe wobec uczestnika lub kontrahenta banków centralnych państw członkowskich lub Europejskiego Banku Centralnego, który dostarczył zabezpieczenie, lub wobec jakiejkolwiek osoby trzeciej, która dostarczyła zabezpieczenie, w tym również, ale nie wyłącznie, wobec podmiotu zależnego takiego uczestnika lub kontrahenta. Takie zabezpieczenie może być zrealizowane w celu zaspokojenia tych praw.

Uzasadnienie — zobacz punkt 2 opinii

Poprawka 9

Artykuł 1 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 98/26/WE, art. 10

Artykuł 10

Państwa członkowskie określają systemy oraz odpowiednich operatorów systemów, do których ma zastosowanie niniejsza dyrektywa, zgłaszają dane systemy i operatorów Komisji oraz informują Komisję o władzach wyznaczonych zgodnie z art. 6 ust. 2.

Państwa członkowskie, albo EBC, jeśli system ustanowiono aktem prawnym EBC, określają systemy oraz odpowiednich operatorów systemów, do których ma zastosowanie niniejsza dyrektywa, zgłaszają dane systemy i operatorów Komisji oraz informują Komisję o władzach wyznaczonych zgodnie z art. 6 ust. 2.

Operator systemu wskazuje państwu członkowskiemu, którego prawo stosuje, uczestników tego systemu, w tym uczestników pośrednich, jeżeli tacy są, jak również każdą zmianę w tym zakresie.

Dodatkowo, poza wskazaniem, o którym mowa w zdaniu drugim, państwa członkowskie mogą nałożyć na systemy działające pod ich jurysdykcją wymagania w zakresie nadzoru lub autoryzacji. Zapewnia się również poszanowanie kompetencji Europejskiego Banku Centralnego i krajowych banków centralnych w zakresie nadzoru systemowego.

Każdy, kto ma uzasadniony prawnie interes, może zażądać od instytucji informacji o systemach, których jest ona uczestnikiem, i przekazania informacji o głównych zasadach rządzących działaniem tych systemów.

Uzasadnienie — zobacz punkt 6 opinii

Poprawka 10

Zmiana dyrektywy 2002/47/WE, art. 2 ust. 1 lit. c)

Artykuł 2 ust. 1 lit. c)

„uzgodnienie dotyczące zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji” oznacza uzgodnienie, na podstawie którego dający zabezpieczenie ustanawia finansowe zabezpieczenie w drodze gwarancji na rzecz przyjmującego zabezpieczenie lub dla przyjmującego zabezpieczenie oraz w przypadku gdy pełne prawo własności zabezpieczenia finansowego pozostaje przy dającym zabezpieczenie, w chwili ustanowienia prawa do gwarancji;

„uzgodnienie dotyczące zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji” oznacza uzgodnienie, na podstawie którego dający zabezpieczenie ustanawia finansowe zabezpieczenie w drodze gwarancji na rzecz przyjmującego zabezpieczenie lub dla przyjmującego zabezpieczenie oraz w przypadku gdy pełne prawo własności zabezpieczenia finansowego lub pełne uprawnienie do zabezpieczenia finansowego pozostaje przy dającym zabezpieczenie, w chwili ustanowienia prawa do gwarancji;

Uzasadnienie — zobacz punkt 9 opinii

Poprawka 11

Zmiana dyrektywy 2002/47/WE, art. 2 ust. 1 lit. e)

Artykuł 2 ust. 1 lit. e)

„instrumenty finansowe” oznaczają akcje spółek oraz inne papiery wartościowe równoważne akcjom spółek i obligacjom, a także inne formy instrumentów dłużnych, jeżeli są one zbywalne w gotówce na rynku kapitałowym, a także inne papiery wartościowe, które zazwyczaj mają zastosowanie, i które przyznają prawo nabywania takich akcji, obligacji i innych papierów wartościowych według subskrypcji, nabycia lub wymiany, albo które umożliwiają rozliczenia gotówkowe (wyłączając instrumenty systemów płatności), włączając jednostki w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania, instrumenty rynku pieniężnego i roszczenia odnoszące się do powyższych lub prawa w powyższych pozycjach bądź prawa w odniesieniu do takich;

Uzasadnienie — zobacz punkt 9 opinii

Poprawka 12

Artykuł 2 ust. 3 projektowanej dyrektywy

Zmiana dyrektywy 2002/47/WE, art. 3

Artykuł 3

Nowe zdanie

W przypadku gdy wierzytelności kredytowe są dostarczane jako zabezpieczenie finansowe, państwa członkowskie nie wymagają, aby ustanowienie, ważność lub dopuszczalność jako dowód zabezpieczenia finansowego dostarczonego w postaci wierzytelności kredytowych na podstawie uzgodnienia dotyczącego zabezpieczeń finansowych, były uzależnione od wykonania jakiejkolwiek czynności formalnej, takiej jak rejestracja lub powiadomienie dłużnika o wierzytelności kredytowej dostarczonej jako zabezpieczenie.

W przypadku gdy wierzytelności kredytowe są dostarczane jako zabezpieczenie finansowe, państwa członkowskie nie wymagają, aby ustanowienie, ważność lub dopuszczalność jako dowód zabezpieczenia finansowego dostarczonego w postaci wierzytelności kredytowych na podstawie uzgodnienia dotyczącego zabezpieczeń finansowych, były uzależnione od wykonania jakiejkolwiek czynności formalnej, takiej jak rejestracja, przeniesienie posiadania lub powiadomienie dłużnika o wierzytelności kredytowej dostarczonej jako zabezpieczenie.

Uzasadnienie — zobacz punkt 9 opinii

(1) Propozycje brzmienia przepisów w niniejszym załączniku są oparte na tekście projektowanej dyrektywy oraz na tekście dyrektywy 98/26/WE i dyrektywy 2002/47/WE, która zdaniem EBC również wymaga zmian. Propozycje brzmienia przepisów są ograniczone do poprawek mających na celu uwzględnienie wysuniętych w niniejszej opinii postulatów EBC. Postulaty te powinny znaleźć odpowiednie zastosowanie, tam gdzie będzie to miało znaczenie, do innych dyrektyw Wspólnoty zmienianych przez projektowaną dyrektywę.

(2) Skreślenia w tekście wskazują miejsca, w których EBC proponuje skreślenie określonych sformułowań.

(3) Pogrubiona czcionka użyta w tekście wskazuje miejsca, w których EBC proponuje dodanie określonych sformułowań.

(4) Określenie to powinno zostać użyte we wszystkich pozostałych przypadkach, w których w dyrektywie 98/26/WE pojawia się określenie „formalne porozumienie”.

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/12

Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE

Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 216/02)

Data przyjęcia decyzji	2.7.2008
Numer pomocy	N 651/07
Państwo członkowskie	Francja
Region	—
Nazwa środka pomocy (i/lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc)	Prolongation et actualisation du plan d'aide aux transporteurs de marchandises par voies navigables (N 38/04) pour la période 2008-2012
Podstawa prawna	La base légale est l'article 1er du décret no 60-1441 du 26 décembre 1991 portant statut de voies navigables de France, «l'établissement public […] est notamment chargé […] de rechercher tout moyen propre à développer l'utilisation des voies navigables et à en améliorer l'exploitation»
Rodzaj środka pomocy	Program pomocy
Cel pomocy	Pomoc ma na celu zachęcić sektor transportu do modernizacji żeglugi śródlądowej w zakresie przewozu towarów, aby zwiększyć jej konkurencyjność, ułatwić dostęp do nowych rynków i promować dostęp do zawodu przewoźnika
Forma pomocy	Dotacja bezpośrednia
Budżet	Maksymalnie 16,5 mln EUR
Intensywność pomocy	Środki A1 i B1 — 30 %; środek B2 — 25 %; środek B3 — 50 %; środki C1 i C2 — 20 %; środek D1 — 50 %
Czas trwania pomocy	5 lat (2008 r.-2012 r.)
Sektory gospodarki	Żegluga śródlądowa
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Voies navigables de France
Inne informacje	—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji

5.8.2008

Numer pomocy

N 46/08

Państwo członkowskie

Hiszpania

Region

Galicia

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Ayudas Públicas-Galicia-Producciones o coproducciones en lengua gallega

Podstawa prawna

La Ley no 6/1999, de 1 de setiembre, del audiovisual de Galicia y las bases reguladoras para la concesión, en régimen de concurrencia competitiva, de subvenciones para producciones o coproducciones audiovisuales en lengua gallega

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Promowanie kultury

Forma pomocy

Dotacje bezpośrednie

Budżet

Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 3,1 mln EUR

Intensywność pomocy

50 %

Czas trwania

Do 31.12.2011

Sektory gospodarki

Działalność związana z kulturą, rekreacją i sportem

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Consellería de Cultura e Deporte

Xunta de Galicia San Caetano s/n

E-15702 Santiago de Compostela (A Coruña)

Inne informacje

—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji

17.6.2008

Numer pomocy

N 90/08

Państwo członkowskie

Austria

Region

Oberösterreich

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Veräußerung von Aktien der Energie AG Oberösterreich über eine Privatplazierung an ausgewählte Investoren

Podstawa prawna

Beschluß des Oberösterreichischen Landtages, Sitzung am 31. Januar 2008, XXVI. Gesetzgebungsperiode

Rodzaj środka pomocy

Pomoc indywidualna

Cel pomocy

—

Forma pomocy

—

Budżet

Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 884 mln EUR

Intensywność pomocy

—

Czas trwania

—

Sektory gospodarki

Zaopatrzenie w energię elektryczną, gaz i wodę

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Bundesministerium für Wirtschaft und Arbeit

Stubenring 1

A-1040 Wien

Inne informacje

—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/14

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.5239 — Cinven/JOST Holding)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 216/03)

W dniu 31 lipca 2008 r. Komisja podjęła decyzję o nie sprzeciwianiu się wyżej wymienionej koncentracji oraz uznaniu jej za zgodną z regułami wspólnego rynku. Powyższa decyzja zostaje wydana na mocy art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji jest dostępny wyłącznie w języku angielskim i będzie opublikowany po uprzednim usunięciu ewentualnych tajemnic handlowych przedsiębiorstw. Tekst decyzji będzie dostępny:

—

na stronie internetowej: Europa — Dyrekcja Generalna do spraw Konkurencji (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). Strona ta została wyposażona w różnorodne opcje wyszukiwania, takie jak spis firm, numerów spraw, dat oraz spis sektorów przemysłowych, które mogą być pomocne w znalezieniu poszczególnych decyzji w sprawach połączeń,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32008M5239. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego (http://eur-lex.europa.eu).

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/14

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.5268 — Goldman Sachs/PAI/Xella International)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 216/04)

W dniu 14 sierpnia 2008 r. Komisja podjęła decyzję o nie sprzeciwianiu się wyżej wymienionej koncentracji oraz uznaniu jej za zgodną z regułami wspólnego rynku. Powyższa decyzja zostaje wydana na mocy art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji jest dostępny wyłącznie w języku angielskim i będzie opublikowany po uprzednim usunięciu ewentualnych tajemnic handlowych przedsiębiorstw. Tekst decyzji będzie dostępny:

—

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32008M5268. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego (http://eur-lex.europa.eu).

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/15

Kursy walutowe euro (1)

22 sierpnia 2008 r.

(2008/C 216/05)

1 euro=

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,4808
JPY	Jen	162,55
DKK	Korona duńska	7,4599
GBP	Funt szterling	0,79660
SEK	Korona szwedzka	9,3777
CHF	Frank szwajcarski	1,6228
ISK	Korona islandzka	120,77
NOK	Korona norweska	7,9335
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,373
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	233,68
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7033
PLN	Złoty polski	3,2963
RON	Lej rumuński	3,5213
SKK	Korona słowacka	30,308
TRY	Lir turecki	1,7562
AUD	Dolar australijski	1,7020
CAD	Dolar kanadyjski	1,5502
HKD	Dolar hong kong	11,5608
NZD	Dolar nowozelandzki	2,0782
SGD	Dolar singapurski	2,0882
KRW	Won	1 573,28
ZAR	Rand	11,3757
CNY	Juan renminbi	10,1188
HRK	Kuna chorwacka	7,1708
IDR	Rupia indonezyjska	13 534,51
MYR	Ringgit malezyjski	4,9459
PHP	Peso filipińskie	67,380
RUB	Rubel rosyjski	36,0899
THB	Bat tajlandzki	50,281
BRL	Real	2,3893
MXN	Peso meksykańskie	14,9576

(1)

Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/16

Zawiadomienie Komisji w sprawie bieżących stóp procentowych od zwracanej pomocy państwa oraz stóp referencyjnych/dyskontowych obowiązujących 27 państw członkowskich od dnia 1 września 2008 r.

(Opublikowano zgodnie z art. 10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, str. 1))

(2008/C 216/06)

Stopy bazowe obliczone zgodnie z Komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz.U. C 14 z 19.1.2008, str. 6). W zależności od zastosowania stopy referencyjnej, nadal należy dodawać odpowiednie marże, tak jak określono w komunikacie. W przypadku stosowania stopy referencyjnej jako stopy dyskontowej oznacza to, że do stopy bazowej należy dodać marżę 100 punktów bazowych. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 271/2008 z dnia 30 stycznia 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 794/2004 przewiduje że, o ile nie przewidziano inaczej w odrębnej decyzji, także stopę od zwracanej pomocy oblicza się dodając 100 punktów bazowych do stopy bazowej.

Od	Do	AT	BE	BG	CY	CZ	DE	DK	EE	EL	ES	FI	FR	HU	IE	IT	LT	LU	LV	MT	NL	PL	PT	RO	SE	SI	SK	UK
1.9.2008	…	4,59	4,59	6,70	4,59	4,20	4,59	5,55	6,43	4,59	4,59	4,59	4,59	8,58	4,59	4,59	6,10	4,59	9,44	4,59	4,59	6,42	4,59	11,02	5,49	4,59	4,34	5,66
1.7.2008	31.8.2008	4,59	4,59	6,70	4,59	4,20	4,59	4,81	6,43	4,59	4,59	4,59	4,59	8,58	4,59	4,59	6,10	4,59	9,44	4,59	4,59	6,42	4,59	11,02	4,75	4,59	4,34	5,66

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/17

Informacje przekazane przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1628/2006 w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do krajowej regionalnej pomocy inwestycyjnej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 216/07)

Numer pomocy

XR 14/07

Państwo członkowskie

Austria

Region

Nationale Regionalförderungsgebiete gemäß Art. 87 Abs. 3 lit. a und lit. c des EG-Vertrags, die in der von der EK genehmigten Förderungsgebietskarte (K(2006) 6695 endg.) ausgewiesen sind

Nazwa programu pomocy lub nazwa przedsiębiorstwa otrzymującego uzupełniającą pomoc ad hoc

Richtlinien des Bundesministers für Wirtschaft und Arbeit für die TOP-Tourismus-Förderung 2007-2013, Teil A (TOP-Investition)

Podstawa prawna

Bundesgesetz über besondere Förderungen von kleinen und mittleren Unternehmen (KMU-Förderungsgesetz), BGBl. Nr. 432/1996 in der jeweils geltende Fassung

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy

0,25 mln EUR

Maksymalna intensywność pomocy

30 %

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia

Data realizacji

1.1.2007

Czas trwania

31.12.2013

Sektory gospodarki

Pomoc ograniczona do konkretnych sektorów

NACE: 55; 63.3; 93

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Bundesministerium für Wirtschaft und Arbeit (BMWA)

Abteilung V/4 (Tourismus-Förderungen)

Stubenring 1

A-1011 Wien

Adres internetowy publikacji programu pomocy

http://www.land-oberoesterreich.gv.at/cps/rde/xbcr/SID-3DCFCFC3-043A8375/ooe/TIP_RL_beilage1.pdf

Inne informacje

—

Numer pomocy

XR 34/07

Państwo członkowskie

Austria

Region

Alle Regionen gemäß genehmigter Fördergebietskarte für Regionalbeihilfen in Österreich 2007-2013 (N 492/06)

Nazwa programu pomocy lub nazwa przedsiębiorstwa otrzymującego uzupełniającą pomoc ad hoc

Förderung von Unternehmen in Problemgebieten aus arbeitsmarktpolitischen Gründen gemäß § 35a Arbeitsmarktförderungsgesetz (AMFG)

(Gewährung von Zuschüssen und Zinsenzuschüssen sowie von Darlehen für Investitionen von Großunternehmen unter Wahrung der beihilfenrechtlich genehmigten Förderobergrenzen)

Podstawa prawna

Arbeitsmarktförderungsgesetz 1969 in der derzeit geltenden Fassung

Förderung von Unternehmen in Problemgebieten aus arbeitsmarktpolitischen Gründen gemäß § 35a Arbeitsmarktförderungsgesetz (AMFG)

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy

60 mln EUR

Maksymalna intensywność pomocy

30 %

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia

Data realizacji

1.6.2007

Czas trwania

31.12.2013

Sektory gospodarki

Pomoc ograniczona do konkretnych sektorów

NACE D; K

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Bundesministerium für Wirtschaft und Arbeit

Stubenring 1

A-1010 Wien

(43) 711 00 63 90

Adres internetowy publikacji programu pomocy

http://www.awsg.at/portal/media/2506.pdf

Inne informacje

—

Numer pomocy

XR 68/07

Państwo członkowskie

Austria

Region

Osttirol

Nazwa programu pomocy lub nazwa przedsiębiorstwa otrzymującego uzupełniającą pomoc ad hoc

Impulspaket Tirol

Podstawa prawna

Richtlinie zum Impulspaket Tirol

Rahmenrichtlinie für die Wirtschaftsförderung des Landes Tirol

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy

10 mln EUR

Maksymalna intensywność pomocy

15 %

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia

Data realizacji

1.1.2007

Czas trwania

31.12.2013

Sektory gospodarki

Wszystkie sektory kwalifikujące się do regionalnej pomocy inwestycyjnej

—

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Tiroler Landesregierung abgewickelt durch die Abteilung Wirtschaft und Arbeit, Sachgebiet Wirtschaftsförderung

Heiliggeiststraße 7-9

A-6020 Innsbruck

(43) 512 508 24 02

Adres internetowy publikacji programu pomocy

http://www.tirol.gv.at/fileadmin/www.tirol.gv.at/themen/wirtschaft-und-tourismus/wirtschaftsfoerderung/downloads/richtlinie_impulspaket.pdf

Inne informacje

—

Numer pomocy

XR 31/08

Państwo członkowskie

Republika Czeska

Region

Moravskoslezsko

Nazwa programu pomocy lub nazwa przedsiębiorstwa otrzymującego uzupełniającą pomoc ad hoc

Rozvoj cestovního ruchu

Podstawa prawna

Zákon č. 248/2000 Sb., o podpoře regionálního rozvoje, ve znění pozdějších předpisů

Regionální operační program regionu soudržnosti Moravskoslezsko 2007–2013

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy

274,94 mln CZK

Maksymalna intensywność pomocy

40 %

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia

Data realizacji

1.2.2008

Czas trwania

31.12.2013

Sektory gospodarki

Wszystkie sektory kwalifikujące się do regionalnej pomocy inwestycyjnej

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Regionální rada regionu soudržnosti

Moravskoslezsko

Hrabákova 1/1861

CZ-702 00 Ostrava – Moravská Ostrava

Adres internetowy publikacji programu pomocy

www.rr-moravskoslezsko.cz

Inne informacje

—

Numer pomocy	XR 93/08
Państwo członkowskie	Polska
Region	—
Nazwa programu pomocy lub nazwa przedsiębiorstwa otrzymującego uzupełniającą pomoc ad hoc	Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego w sprawie udzielania regionalnej pomocy inwestycyjnej w ramach regionalnych programów operacyjnych
Podstawa prawna	16 Regionalnych Programów Operacyjnych 2007–2013 Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 11 października 2007 r. w sprawie udzielania regionalnej pomocy inwestycyjnej w ramach regionalnych programów operacyjnych (Dz.U. nr 193, poz. 1399) wydane na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. nr 227, poz. 1658 oraz z 2007 r. nr 140, poz. 984)
Rodzaj środka pomocy	Program pomocy
Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy	506,62 mln EUR
Maksymalna intensywność pomocy	50 %
Maksymalna intensywność pomocy	Zgodnie z art. 4 rozporządzenia
Data realizacji	3.11.2007
Czas trwania	31.12.2013
Sektory gospodarki	Wszystkie sektory kwalifikujące się do regionalnej pomocy inwestycyjnej
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego rpo@dolnyslask.pl Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego politykaregionalna@kujawsko-pomorskie.pl Urząd Marszałkowski Województwa Lubelskiego rpo@lubelskie.pl Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego sekretariat.biz@lrpo.lubuskie.pl Urząd Marszałkowski Województwa Łódzkiego strategia@lodzkie.pl Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego ife@umwm.pl Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego urzad_marszalkowski@mazovia.pl Urząd Marszałkowski Województwa Opolskiego dpo@umwo.opole.pl Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego urzad@podkarpackie.pl Urząd Marszałkowski Województwa Podlaskiego sekretariat.rpo@wrotapodlasia.pl Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego dpr@woj-pomorskie.pl Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego fundusze@silesia-region.pl Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego kancelaria@sejmik.kielce.pl Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-Mazurskiego prr@warmia.mazury.pl Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego info.wrpo@wielkopolskie.pl Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego wzrpo@wzp.pl
Adres internetowy publikacji programu pomocy	http://www.rpo.dolnyslask.pl/ http://fundusze.kujawsko-pomorskie.pl/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=61&Itemid=146#dok%20prog http://www.rpo.lubelskie.pl/ http://www.lrpo.lubuskie.pl/ http://www.lodzkie.pl/lodzkie/fundusze/programowanie/rop/index.html http://www.wrotamalopolski.pl/root_MRPO/Wazne+dokumenty/Dokumenty+programowe/ http://www.mazovia.pl/?a=news&id=2837 http://www.umwo.opole.pl/serwis/index.php?id=3467 http://www.si.podkarpackie.pl/Urzad/K0/ http://www.rpowp.wrotapodlasia.pl/?DownloadsList=11 http://www.dpr.woj-pomorskie.pl/?dzial=862 http://rpo.silesia-region.pl/?grupa=1&art=1130167451&kat=0_02&katrodzic=0 http://www.rozwoj-swietokrzyskie.pl/pliki.html http://www.rpo.warmia.mazury.pl/index.php?page=dzial&dzial_id=79 http://www.wrpo.wielkopolskie.pl/portal.php?aid=119098800846fd08e8d0b75 http://www.um-zachodniopomorskie.pl/index.php?wiad=3651
Inne informacje	—

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/21

Informacje przekazane przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2204/2002 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 216/08)

Numer pomocy

XE 24/08

Państwo członkowskie

Niemcy

Region

—

Nazwa programu pomocy

Förderrichtlinie zum ESF-Bundesprogramm „Soziale Stadt — Bildung, Wirtschaft, Arbeit im Quartier (BI-WAQ)“ für Teilhabe und Chancengerechtigkeit in den Gebieten des Städtebauförderungsprogramms „Stadtteile mit besonderem Entwicklungsbedarf — Soziale Stadt“ vom 2. April 2008

Podstawa prawna

Förderrichtlinie „Soziale Stadt — Bildung, Wirtschaft, Arbeit im Quartier (BIWAQ)“ für Teilhabe und Chancengerechtigkeit in den Gebieten des Städtebauförderungsprogramms „Stadtteile mit besonderem Entwicklungsbedarf — Soziale Stadt“ vom 2. April 2008 veröffentlicht im Bundesanzeiger — Amtlicher Teil — Nr. 56, Seite 1316, vom 11. April 2008

Budżet

Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy: 8 mln EUR

Maksymalna intensywność pomocy

Zgodnie z artykułem 4 ust. 2–5 i art. 5 i 6 rozporządzenia

Data realizacji

11.4.2008

Czas trwania

31.10.2012

Cel pomocy

Art. 4: Tworzenie zatrudnienia; art. 5: Rekrutacja pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i niepełnosprawnych; art. 6: Dodatkowe koszty zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych

Sektory gospodarki

Wszystkie sektory Wspólnoty (1) kwalifikujące się do pomocy w zakresie zatrudnienia

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Bundesverwaltungsamt Projektgruppe ESF

Barbarastr. 1

D-50735 Köln

Tel. (49) (0)22 899 358-0

E-mail: poststelle@bva.bund.de

(1) Z wyjątkiem sektora budownictwa okrętowego i innych sektorów, które podlegają specjalnym zasadom określonym w rozporządzeniach i dyrektywach regulujących pomoc państwa w ramach sektora.

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/22

MEDIA 2007 — ROZWÓJ, DYSTRYBUCJA, PROMOCJA I KSZTAŁCENIE

Zaproszenie do składania wniosków — EACEA/20/08

Wsparcie dla dystrybucji telewizyjnej europejskich utworów audiowizualnych

(2008/C 216/09)

1. Cele i opis

Niniejsze zawiadomienie o zaproszeniu do składania wniosków opiera się na decyzji nr 1718/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie wprowadzania w życie programu wspierającego europejski sektor audiowizualny (MEDIA 2007).

Jednym z celów programu jest promowanie wewnątrz Wspólnoty i poza nią europejskich utworów audiowizualnych produkowanych przez niezależne firmy producenckie poprzez zachęcanie do współpracy nadawców telewizyjnych z jednej strony i niezależnych producentów i dystrybutorów z drugiej.

2. Kwalifikujący się wnioskodawcy

Zawiadomienie to skierowane jest do europejskich przedsiębiorstw, których działalność przyczynia się do realizacji wyżej wymienionych celów, a w szczególności do niezależnych producentów telewizyjnych.

Wnioskodawcy muszą mieć siedzibę w jednym z niżej wymienionych krajów:

—	27 państw członkowskich Unii Europejskiej,

—	kraje EFTA, Szwajcaria i Chorwacja.

3. Działania

Zaproponowany utwór audiowizualny musi być niezależną europejską produkcją telewizyjną (filmem fabularnym, animowanym lub dokumentem kreacyjnym), w którą zaangażowani będą co najmniej trzej nadawcy z kilku państw członkowskich Unii Europejskiej lub krajów uczestniczących w programie MEDIA 2007.

Wnioski należy składać najwcześniej 6 miesięcy przed pierwszym dniem zdjęć głównych i najpóźniej pierwszego dnia zdjęć głównych.

Projekt może trwać maksymalnie 30 lub 42 (w przypadku seriali i projektów animowanych) miesiące.

4. Kryteria przyznania dotacji

Punkty będą przyznawane z łącznej puli 100 punktów na podstawie poniższego modelu ważenia; aspekty brane pod uwagę wymienione są pod każdym kryterium:

—

europejski wymiar i finansowanie utworu (45 punktów):

—	kraj pochodzenia firmy będącej wnioskodawcą,

—	liczba nadawców włączonych w realizację utworu,

—	udział finansowy tych nadawców,

—	poziom finansowania ze środków niekrajowych,

—

udział dystrybutorów międzynarodowych (10 punktów):

—	liczba i doświadczenie dystrybutorów zaangażowanych w realizację utworu,

—	stopień udziału dystrybutora,

—	istnienie jednostki zajmującej się dystrybucją w firmie producenckiej będącej wnioskodawcą,

—

międzynarodowy wydźwięk utworu (25 punktów):

—	jakość utworu,

—	potencjał sprzedaży na rynku międzynarodowym,

—	międzynarodowa strategia marketingowa,

—

wzbogacanie europejskiej różnorodności językowej i kulturowej (7 punktów):

—	liczba objętych obszarów językowych,

—	promowanie europejskiej różnorodności kulturowej,

—

wzbogacanie europejskiego dziedzictwa audiowizualnego (3 punkty):

—	zbadanie wykorzystanych materiałów archiwalnych,

—

doświadczenie w sprzedaży na rynku międzynarodowym (10 punktów):

—	sprzedaż na rynku międzynarodowym w ciągu ostatnich 5 lat przez firmę/producenta będącego wnioskodawcą.

5. Budżet

Całkowity dostępny budżet wynosi 11,4 mln EUR.

Wkład finansowy przyznany jest w formie dotacji. Jego maksymalna wysokość może wynieść 500 000 EUR na jeden utwór w przypadku filmu fabularnego i animowanego oraz 300 000 EUR na jeden utwór w przypadku filmów dokumentalnych. Przyznany wkład finansowy nie może przekroczyć 12,5 % kosztów kwalifikowanych przedstawionych przez producenta w przypadku filmów fabularnych i animowanych oraz 20 % kosztów kwalifikowanych w przypadku filmów dokumentalnych.

6. Termin składania wniosków

Wnioski należy składać do Agencji Wykonawczej (EACEA) najpóźniej do dnia 14 listopada 2008 r., 27 lutego 2009 r. i 26 czerwca 2009 r. na poniższy adres:

Executive Agency Education, Audiovisual and Culture (EACEA) — MEDIA

Mr. Constantin Daskalakis

BOUR 3/30

Avenue du Bourget 1

B-1140 Bruxelles

Przyjmowane będą wyłącznie wnioski składane na oficjalnym formularzu zgłoszeniowym, opatrzone odpowiednim podpisem przez osobę upoważnioną do zawierania prawnie wiążących zobowiązań w imieniu organizacji składającej wniosek i zawierające wszystkie informacje i załączniki wyszczególnione w pełnym tekście zaproszenia do składania wniosków.

Wnioski przesłane faksem lub e-mailem będą odrzucone.

7. Szczegółowe informacje

Pełny tekst wytycznych wraz z formularzami zgłoszeniowymi znajduje się pod następującym adresem internetowym:

http://ec.europa.eu/information_society/media/producer/tv/index_en.htm

Wnioski muszą spełniać warunki opisane w przewodniku i być złożone na przeznaczonych do tego celu formularzach.

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/24

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.5259 — Mitsui/Bamesa Celik/Bami JV)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 216/10)

W dniu 13 sierpnia 2008 r. zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa Mitsui & Co. Europe („Mitsui”, Zjednoczone Królestwo) i Bamesa Celik Service Sanayi ve Ticaret („Bamesa Celik”, Turcja), wspólnie kontrolowane przez Bamesa Aceros SL („Bamesa”, Hiszpania) i ArcelorMittal Group („ArcelorMittal”, Luksemburg) przejmują w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady wspólną kontrolę nad całością nowo utworzonej spółki joint venture Bami Celik Service Sanayi ve Ticaret AS („Bami”, Turcja) w drodze zakupu akcji.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—	w przypadku Mitsui: obrót na skalę światową wieloma rodzajami towarów, w tym wyrobami stalowymi,

—	w przypadku ArcelorMittal: grupa operująca na całym świecie w branży stalowej, której działalność obejmuje produkcja i dystrybucja surowców ze stali oraz przetwarzanie i dystrybucja stali,

—	w przypadku Bamesa Aceros: prowadzi sieć centrów usługowych działających w branży żelaza i stali,

—	w przypadku Bamesa Celik: przetwarzanie i dystrybucja stali,

—	w przypadku Bami: przetwarzanie stali w Turcji.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia (WE) nr 139/2004. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (nr faksu: (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.5259 — Mitsui/Bamesa Celik/Bami JV, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

J-70

B-1049 Bruxelles/Brussel

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

(2) Dz.U. C 56 z 5.3.2005, str. 32.

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/25

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.5286 — Lion Capital/Foodvest)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 216/11)

W dniu 13 sierpnia 2008 r. zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Lion Capital LLP („Lion Capital”, Zjednoczone Królestwo), przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Foodvest Equity Co SA („Foodvest Group”, Zjednoczone Królestwo) w drodze zakupu akcji.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—	w przypadku Lion Capital: inwestor na niepublicznym rynku kapitałowym,

—	w przypadku Foodvest Group: przetwarzanie i dystrybucja produktów żywnościowych dla sektora detalicznego i sektora usług gastronomicznych.

3.	Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia (WE) nr 139/2004. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (nr faksu: (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.5286 — Lion Capital/Foodvest na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

J-70

B-1049 Bruxelles/Brussel

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/26

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.5237 — Sodexo Pass International/Sofinco/JV)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 216/12)

W dniu 13 sierpnia 2008 r. zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa Sofinco, należące do grupy Crédit Agricole SA (Francja) oraz Sodexo Pass International, należące do grupy Sodexo SA przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady, wspólną kontrolę nad przedsiębiorstwem w drodze zakupu akcji w nowo utworzonej spółce joint venture.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—	w przypadku Sofinco: kredyty konsumeckie,

—	w przypadku Sodexo Pass International: prowadzenie restauracji żywienia zbiorowego, zarządzanie budynkami, kartami służbowymi i rachunkami.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (nr faksu: (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.5237 — Sodexo Pass International/Sofinco/JV, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

J-70

B-1049 Bruxelles/Brussel

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

(2) Dz.U. C 56 z 5.3.2005, str. 32.

23.8.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 216/27

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.5308 — Teck Cominco/Fording Canadian Coal Trust)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 216/13)

W dniu 14 sierpnia 2008 r. zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Teck Cominco Limited („Teck”, Kanada) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady kontrolę nad całym przedsiębiorstwem Fording Canadian Coal Trust („Fording”, Kanada) w drodze zakupu aktywów, składających się głównie z praw do należności z tytułu udziałów jaki posiada Fording w Elk Valley Coal Partnership („EVCP”).

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—	w przypadku Teck: górnictwo, wytop i rafinacja cynku, produkcja innych metali i produktów ubocznych w ramach swojej działalności wydobywczej,

—	w przypadku Fording: fundusz powierniczy ustanowiony w związku z utworzeniem EVCP,

—	w przypadku EVCP: produkcja węgla koksowego ze swoich kopalni w Kanadzie.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia (WE) nr 139/2004. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 139/2004 (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (nr faksu: (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.5308 — Teck Cominco/Fording Canadian Coal Trust, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

J-70

B-1049 Bruxelles/Brussel

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

(2) Dz.U. C 56 z 5.3.2005, str. 32.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 216

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 51 23 sierpnia 2008

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Rezolucje, zalecenia i opinie
	OPINIE
	Europejski Bank Centralny
2008/C 216/01	Opinia Europejskiego Banku Centralnego z dnia 7 sierpnia 2008 r. w sprawie projektu dyrektywy zmieniającej dyrektywę 98/26/WE oraz dyrektywę 2002/47/WE (CON/2008/37)	1

	II Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 216/02	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE — Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu ( 1 )	12

2008/C 216/03	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5239 — Cinven/JOST Holding) ( 1 )	14

2008/C 216/04	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5268 — Goldman Sachs/PAI/Xella International) ( 1 )	14

	IV Zawiadomienia
	ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 216/05	Kursy walutowe euro	15

2008/C 216/06	Zawiadomienie Komisji w sprawie bieżących stóp procentowych od zwracanej pomocy państwa oraz stóp referencyjnych/dyskontowych obowiązujących 27 państw członkowskich od dnia 1 września 2008 r.(Opublikowano zgodnie z art. 10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, str. 1))	16

	ZAWIADOMIENIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2008/C 216/07	Informacje przekazane przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1628/2006 w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do krajowej regionalnej pomocy inwestycyjnej ( 1 )	17

2008/C 216/08	Informacje przekazane przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2204/2002 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia ( 1 )	21

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ADMINISTRACYJNE
	Komisja
2008/C 216/09	MEDIA 2007 — Rozwój, dystrybucja, promocja i kształcenie — Zaproszenie do składania wniosków — EACEA/20/08 — Wsparcie dla dystrybucji telewizyjnej europejskich utworów audiowizualnych	22

	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja
2008/C 216/10	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.5259 — Mitsui/Bamesa Celik/Bami JV) — Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	24

2008/C 216/11	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.5286 — Lion Capital/Foodvest) ( 1 )	25

2008/C 216/12	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.5237 — Sodexo Pass International/Sofinco/JV) — Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	26

2008/C 216/13	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.5308 — Teck Cominco/Fording Canadian Coal Trust) — Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	27