ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ 1

NR CAS: 7440-43-9		NR Einecs: 231-152-8
Nazwa Einecs:	Kadm
Nazwa IUPAC:	Kadm
Sprawozdawca:	Belgia
Klasyfikacja (1):	Rakotw. Kat. 2; R45 Muta. Kat. 3; R68 Repr. Kat. 3; R62-63 T; R48/23/25 T+; R26 N; R50-53

Ocena ryzyka oparta jest na bieżących praktykach związanych z cyklem życia substancji produkowanej we Wspólnocie Europejskiej lub przywożonej do niej, zgodnie z opisem przedstawionym w ocenie ryzyka przedłożonej Komisji przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy (2).

W wyniku oceny ryzyka ustalono na podstawie dostępnych informacji, że we Wspólnocie Europejskiej wyżej wymieniona substancja stosowana jest głównie w produkcji baterii niklowo-kadmowych, ale również jako substancja wyjściowa dla wielu innych związków kadmu (głównie pigmentów i stabilizatorów). Jest także stosowana w powłokach i w obróbce powierzchni (galwanizacja) oraz w składnikach stopów. Kadm może znajdować się w zanieczyszczeniach i może dojść do narażenia w trakcie wielu czynności związanych z wykorzystaniem metali żelaznych i nieżelaznych (np. odlewanie, topienie i przetapianie). W zakładach pracy, gdzie produkuje się lub wykorzystuje kadm, pracownicy mogą być narażeni poprzez drogi oddechowe na kadm w postaci pyłu i/lub opary tlenku kadmu powstające przy ogrzewaniu metalu. Narażenie przez skórę może mieć miejsce poprzez kontakt z pyłem kadmowym lub w trakcie czynności konserwacyjnych.

W odniesieniu do ogółu społeczeństwa niezwiązanego zawodowo z przemysłem kadmowym, kadm (w postaci generycznej, niekoniecznie w postaci metalu) dostaje się do organizmu poprzez spożycie żywności skażonej kadmem. Palenie tytoniu jest znaczącym dodatkowym źródłem narażenia na kadm poprzez drogi oddechowe.

Narażenie środowiskowe na kadm oblicza się na podstawie wszystkich znanych bieżących antropogenicznych emisji kadmu, tzn. kadmu, który jest uwalniany przez producentów i przetwórców kadmu/tlenku kadmu oraz kadmu ze źródeł rozproszonych takich, jak nawozy, produkcja stali, spalanie oleju i węgla, transport, spalanie odpadów, składowiska odpadów, etc. Ocena narażenia miejscowego opiera się na emisjach uwolnionych przez producentów i przetwórców kadmu/tlenku kadmu i obejmuje przewidywalne regionalne stężenie w środowisku. Ocena regionalnego i kontynentalnego narażenia opiera się na wszystkich antropogenicznych emisjach kadmu, włącznie z emisjami rozproszonymi, i odzwierciedla stężenie, będące wynikiem 60 lat rozproszonych emisji. Rzeczywiste stężenie kadmu w środowisku (stężenie w otoczeniu) obejmuje również naturalne pochodzenie kadmu (ze źródeł geologicznych lub z procesów naturalnych) oraz kadm wprowadzony w przeszłości do środowiska przez człowieka (zanieczyszczenia historyczne).

OCENA RYZYKA

A.   Zdrowie człowieka

Substancja nie została wystarczająco przebadana pod kątem możliwych skutków neurotoksycznych, w szczególności na rozwijającym się mózgu. Potrzebne byłyby dalsze informacje epidemiologiczne oraz doświadczalne, aby dokładniej określić rodzaj skutków, narażenie oraz mechanizm działania związany z neurotoksycznością. Jednak z uwagi na fakt, że substancję zidentyfikowano jako bezprogowy czynnik rakotwórczy, wymaga ona środków kontroli, na które dalsze informacje na temat ostatecznej toksyczności rozwojowej nie mają wpływu.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

PRACOWNIKÓW

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw związanych z ostrą toksycznością w następstwie narażenia przez drogi oddechowe mogącego wystąpić w trakcie produkcji kadmu, tworzenia stopów oraz lutowania i spawania,

—	obaw związanych z oddziaływaniem na płodność i organy rozrodcze w następstwie narażenia przez drogi oddechowe w trakcie produkcji kadmu jako metalu, produkcji i recyklingu baterii, produkcji pigmentów, tworzenia stopów i lutowania twardego,

—	obaw związanych z podrażnieniem dróg oddechowych, toksycznością wielu dawek dla nerek i kości, genotoksycznością oraz rakotwórczością w następstwie narażenia przez drogi oddechowe w trakcie wszelkich zastosowań przemysłowych, ponieważ substancję uznano za bezprogowy czynnik rakotwórczy.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

KONSUMENTÓW

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw związanych z ostrym oddziaływaniem na drogi oddechowe w następstwie narażenia przez drogi oddechowe mogącego wystąpić w trakcie stosowania pałeczek do lutowania zawierających kadm (do samodzielnego użytku),

—	obaw związanych z genotoksycznością i rakotwórczością niezależnie od rodzaju narażenia, ponieważ substancję uznano za bezprogowy czynnik rakotwórczy, w trakcie noszenia (importowanej) biżuterii i/lub stosowania pałeczek do lutowania zawierających kadm (do samodzielnego użytku).

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

LUDZI NARAŻONYCH POPRZEZ ŚRODOWISKO

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw związanych z toksycznością dla dróg oddechowych w następstwie narażenia (głównie przez drogi oddechowe), które może wystąpić w bliskiej odległości od źródeł,

—	obaw związanych z toksycznością wielu dawek dla nerek i kości w następstwie narażenia środowiskowego u ludzi palących tytoń i/lub z ubytkiem żelaza w ustroju i/lub żyjących w bliskiej odległości od źródeł,

—	obaw związanych z genotoksycznością i rakotwórczością w następstwie narażenia środowiskowego we wszystkich scenariuszach narażenia, ponieważ substancję uznano za bezprogowy czynnik rakotwórczy.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ZDROWIA LUDZKIEGO (właściwości fizykochemiczne)

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ ryzyko wynikające z właściwości fizykochemicznych substancji jest małe, biorąc pod uwagę poziom kontroli produkcji i stosowania.

B.   Środowisko

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

EKOSYSTEMU WODNEGO WŁĄCZNIE Z OSADEM

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw o miejscowy ekosystem wodny w pięciu miejscach produkcji kadmu (jedno miejsce produkcji kadmu jako metalu) lub jego przetwarzania (dwa miejsca produkujące pigmenty, galwanizacja i stopy),

—	obaw o miejscowy ekosystem wodny w jednym miejscu prowadzenia recyklingu,

—	obaw o składowisko, skąd odpady są wymywane bezpośrednio do wód powierzchniowych ze stężeniem kadmu na poziomie 50 μg/l,

—	obaw o wody w Zjednoczonym Królestwie i Walonii (Belgia) na podstawie średnich regionalnych 90tego percentyla stężenia kadmu zmierzonego w rzekach i jeziorach,

—	obaw o organizmy żyjące w osadach pod względem galwanizacji kadmem i sektora stopów kadmowych,

—

obaw o organizmy żyjące w osadach w czterech miejscach (jedno miejsce produkcji kadmu jako metalu, dwa miejsca produkcji pigmentów zawierających kadm i jedno miejsce prowadzenie recyklingu kadmu) oraz w czterech scenariuszach usuwania (jedna spalarnia odpadów komunalnych, 3 składowiska odpadów komunalnych), jeżeli do poprawy przyswajalności używa się najniższego regionalnego 10tego percentyla regionów UE (niemieckie dane dotyczące trzech systemów rzecznych) z bazy danych lotnych siarczków kwasu.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

EKOSYSTEMU LĄDOWEGO

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw o miejsca galwanizacji kadmem i produkcji stopów,

—	obaw o jeden region (Zjednoczone Królestwo) na podstawie 90tego percentyla stężenia kadmu zmierzonego w glebach europejskich.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ATMOSFERY

Nie wyciągnięto żadnych wniosków, ponieważ:

nie scharakteryzowano ryzyka dla atmosfery.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

MIKROORGANIZMÓW W OCZYSZCZALNIACH ŚCIEKÓW

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw o zakładowe i pozazakładowe oczyszczalnie ścieków przemysłu galwanizacji i stopów,

—	obaw o mikroorganizmy w oczyszczalniach ścieków w odniesieniu do jednego zakładu przeprowadzającego recykling baterii niklowo-kadmowych, który dokonuje zrzutów ścieków do oczyszczalni ścieków znajdującej się poza terenem zakładu.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ZATRUCIA WTÓRNEGO

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw o jeden region (Zjednoczone Królestwo) na podstawie 90tego percentyla stężenia kadmu zmierzonego w glebach europejskich.

STRATEGIA OGRANICZANIA RYZYKA

dla PRACOWNIKÓW

Uznaje się ogólnie, że prawodawstwo dotyczące ochrony pracowników obowiązujące obecnie na poziomie wspólnotowym, w szczególności dyrektywa Rady 2004/37/WE (3) (czynniki rakotwórcze i mutageny), stanowi odpowiednie ramy dla zmniejszenia ryzyka stwarzanego przez omawianą substancję w zakresie, w jakim jest to niezbędne i w związku z tym stosuje się je.

W ramach powyższego zaleca się:

—	ustanowienie na poziomie Wspólnoty dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego oraz dopuszczalnej wartości biologicznej dla kadmu zgodnie odpowiednio z dyrektywą 98/24/WE (4) lub dyrektywą 2004/37/WE.

dla KONSUMENTÓW

—

uwzględnić na poziomie Wspólnoty ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu i stosowania zawarte w dyrektywie Rady 76/769/EWG (5) (dyrektywa w sprawie wprowadzania do obrotu i stosowania niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych) w odniesieniu do pałeczek do lutowania twardego i biżuterii zawierającej kadm, która jest przeznaczona do noszenia bezpośrednio na skórze.

dla LUDZI NARAŻONYCH POPRZEZ ŚRODOWISKO

—	rozważyć przegląd maksymalnych zawartości kadmu w środkach spożywczych ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006 (6) ustalającym najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych,

—	rozważyć ustanowienie maksymalnej zawartości kadmu w mieszankach/liściach tytoniu zgodnie z dyrektywą Rady 2001/37/WE (7) (dyrektywa w sprawie wyrobów tytoniowych),

—	rozważyć na poziomie Wspólnoty możliwość ustanowienia maksymalnego stężenia kadmu w nawozach uwzględniając różnorodność warunków w całej Wspólnocie.

CZĘŚĆ 2

NR CAS: 1306-19-0		NR Einecs: 215-146-2
Wzór cząsteczkowy:	CdO
Nazwa Einecs:	Tlenek kadmu
Nazwa IUPAC:	Tlenek kadmu
Sprawozdawca:	Belgia
Klasyfikacja (8):	Rakotw. Kat. 2; R45 Kat. 3; R68 Kat. 3; R62-63 T; R48/23/25 T+; R26 T+; R26 N; R50-53

Ocena ryzyka oparta jest na bieżących praktykach związanych z cyklem życia substancji produkowanej we Wspólnocie Europejskiej lub przywożonej do niej, zgodnie z opisem przedstawionym w ocenie ryzyka przedłożonej Komisji przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy.

W wyniku oceny ryzyka ustalono na podstawie dostępnych informacji, że we Wspólnocie Europejskiej wyżej wymieniona substancja stosowana jest głównie w produkcji baterii niklowo-kadmowych, ale również jako substancja wyjściowa dla wielu innych związków kadmu (głównie pigmentów i stabilizatorów). Tlenek kadmu może znajdować się w zanieczyszczeniach i może dojść do narażenia w trakcie wielu czynności związanych z wykorzystaniem metali żelaznych lub nieżelaznych (np. odlewanie, topienie i przetapianie). W zakładach pracy, gdzie produkuje się lub wykorzystuje tlenek kadmu, pracownicy mogą być narażeni poprzez drogi oddechowe na tlenek kadmu w postaci pyłu lub oparów. Narażenie przez skórę może mieć miejsce poprzez kontakt z pyłem tlenku kadmu lub w trakcie czynności konserwacyjnych. W odniesieniu do ogółu społeczeństwa niezwiązanego zawodowo z przemysłem kadmowym, kadm (w postaci generycznej, niekoniecznie w postaci tlenku kadmu) dostaje się do organizmu poprzez spożycie żywności skażonej kadmem. Palenie tytoniu jest znaczącym dodatkowym źródłem narażenia na kadm (głównie tlenek kadmu) poprzez drogi oddechowe.

Narażenie środowiskowe na kadm oblicza się na podstawie wszystkich znanych bieżących antropogenicznych emisji kadmu, tzn. kadmu, który jest uwalniany przez producentów i przetwórców kadmu/tlenku kadmu oraz kadmu ze źródeł rozproszonych takich, jak nawozy, produkcja stali, spalanie oleju i węgla, transport, spalanie odpadów, składowiska odpadów, etc. Ocena narażenia miejscowego opiera się na emisjach dokonanych przez producentów i przetwórców kadmu/tlenku kadmu i obejmuje przewidywalne regionalne stężenie w środowisku. Ocena regionalnego i kontynentalnego narażenia opiera się na wszystkich antropogenicznych emisjach kadmu, włącznie z emisjami rozproszonymi, i odzwierciedla stężenie, będące wynikiem 60 lat rozproszonych emisji. Rzeczywiste stężenie kadmu w środowisku (stężenie w otoczeniu) obejmuje również naturalne pochodzenie kadmu (ze źródeł geologicznych lub z procesów naturalnych) oraz kadm wprowadzony w przeszłości do środowiska przez człowieka (zanieczyszczenia historyczne).

OCENA RYZYKA

A.   Zdrowie człowieka

Substancja nie została wystarczająco przebadana pod kątem możliwych skutków neurotoksycznych, w szczególności na rozwijającym się mózgu. Potrzebne byłyby dalsze informacje epidemiologiczne oraz doświadczalne, aby dokładniej określić rodzaj skutków, narażenie oraz mechanizm działania związany z neurotoksycznością. Jednak ze względu na fakt, że substancję zidentyfikowano jako bezprogowy czynnik rakotwórczy, wymaga ona środków kontroli, na które dalsze informacje na temat ostatecznej toksyczności rozwojowej nie mają wpływu.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

PRACOWNIKÓW

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw związanych z ostrą toksycznością w następstwie narażenia przez drogi oddechowe mogącego wystąpić w trakcie produkcji tlenku kadmu,

—	obaw związanych z oddziaływaniem na płodność i organy rozrodcze w następstwie narażenia przez drogi oddechowe w trakcie produkcji tlenku kadmu, produkcji i recyklingu baterii, produkcji barwników,

—	obaw związanych z podrażnieniem dróg oddechowych, toksycznością wielu dawek dla nerek i kości, genotoksycznością oraz rakotwórczością w następstwie narażenia przez drogi oddechowe w trakcie wszelkich zastosowań przemysłowych, ponieważ substancję uznano za bezprogowy czynnik rakotwórczy.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

KONSUMENTÓW

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	wśród scenariuszy analizowanych w ocenie ryzyka, tlenek kadmu wykorzystuje się wyłącznie do produkcji baterii niklowo-kadmowych, i narażenie konsumentów w tym przypadku traktuje się jako nieistniejące bądź znikome.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

LUDZI NARAŻONYCH POPRZEZ ŚRODOWISKO

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw związanych z toksycznością dla dróg oddechowych w następstwie narażenia (głównie przez drogi oddechowe), które może wystąpić w bliskiej odległości od źródeł,

—	obaw związanych z toksycznością wielu dawek dla nerek i kości w następstwie narażenia środowiskowego u ludzi palących tytoń i/lub z ubytkiem żelaza w ustroju i/lub żyjących w bliskiej odległości od źródeł,

—	obaw związanych z genotoksycznością i rakotwórczością w następstwie narażenia środowiskowego we wszystkich scenariuszach narażenia, ponieważ substancję uznano za bezprogowy czynnik rakotwórczy.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ZDROWIA LUDZKIEGO (właściwości fizykochemiczne)

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane.

Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	biorąc pod uwagę poziom kontroli produkcji i stosowania, ryzyko wynikające z właściwości fizykochemicznych substancji jest małe.

B.   Środowisko

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

EKOSYSTEMU WODNEGO WŁĄCZNIE Z OSADEM

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw o miejscowy ekosystem wodny w pięciu miejscach produkcji kadmu (jedno miejsce produkcji kadmu jako metalu) lub jego przetwarzania (dwa miejsca produkujące pigmenty, galwanizacja i stopy),

—	obaw o miejscowy ekosystem wodny w jednym miejscu prowadzenia recyklingu,

—	obaw o składowisko, skąd odpady są wymywane bezpośrednio do wód powierzchniowych ze stężeniem kadmu na poziomie 50 μg/l,

—	obaw o wody w Zjednoczonym Królestwie i Walonii (Belgia) na podstawie średnich regionalnych 90tego percentyla stężenia kadmu zmierzonego w rzekach i jeziorach,

—	obaw o organizmy żyjące w osadach związanych z galwanizacją kadmem i sektorem stopów kadmowych,

—

obaw o organizmy żyjące w osadach w czterech miejscach (jedno miejsce produkcji kadmu jako metalu, dwa miejsca produkcji pigmentów zawierających kadm i jedno miejsce prowadzące recykling kadmu) oraz w czterech scenariuszach usuwania (jedna spalarnia odpadów komunalnych, 3 składowiska odpadów komunalnych), jeżeli do poprawy przyswajalności używa się najniższego regionalnego 10tego percentyla regionów UE (niemieckie dane dotyczące trzech systemów rzecznych) z bazy danych lotnych siarczków kwasu.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

EKOSYSTEMU LĄDOWEGO

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw o miejsca galwanizacji kadmem i produkcji stopów,

—	obaw o jeden region (Zjednoczone Królestwo) na podstawie 90tego percentyla stężenia kadmu zmierzonego w glebach europejskich.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ATMOSFERY

Nie wyciągnięto żadnych wniosków, ponieważ: nie scharakteryzowano ryzyka dla atmosfery.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

MIKROORGANIZMÓW W OCZYSZCZALNIACH ŚCIEKÓW

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw o oczyszczalnie ścieków i tereny poza nimi związanych z przemysłem galwanizacji i stopów,

—	obaw o mikroorganizmy w oczyszczalniach ścieków w odniesieniu do jednego zakładu przeprowadzającego recykling baterii niklowo-kadmowych, który dokonuje zrzutów ścieków do oczyszczalni ścieków znajdującej się poza terenem zakładu.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ZATRUCIA WTÓRNEGO

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw o jeden region (Zjednoczone Królestwo) na podstawie 90tego percentyla stężenia kadmu zmierzonego w glebach europejskich.

STRATEGIA OGRANICZANIA RYZYKA

dla PRACOWNIKÓW

Uznaje się ogólnie, że prawodawstwo dotyczące ochrony pracowników obowiązujące obecnie na poziomie wspólnotowym, w szczególności dyrektywa 2004/37/WE (3) (czynniki rakotwórcze i mutageny), stanowi odpowiednie ramy dla zmniejszenia ryzyka stwarzanego przez omawianą substancję w zakresie, w jakim jest to niezbędne i w związku z tym stosuje się je.

W ramach powyższego zaleca się:

—	ustanowienie na poziomie Wspólnoty dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego oraz dopuszczalnej wartości biologicznej dla tlenku kadmu zgodnie odpowiednio z dyrektywą 98/24/WE (4) lub dyrektywą 2004/37/WE.

dla LUDZI NARAŻONYCH POPRZEZ ŚRODOWISKO

—	rozważyć przegląd maksymalnych zawartości tlenku kadmu w środkach spożywczych ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006 (6) ustalającym najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych,

—	rozważyć ustanowienie maksymalnej zawartości kadmu w mieszankach/liściach tytoniu zgodnie z dyrektywą 2001/37/WE (7) (dyrektywa w sprawie wyrobów tytoniowych),

—	rozważyć na poziomie Wspólnoty możliwość ustanowienia maksymalnego stężenia tlenku kadmu w nawozach uwzględniając różnorodność warunków w całej Wspólnocie.

---

(1)  Dyrektywa Komisji 2004/73/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. dostosowująca po raz dwudziesty dziewiąty do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych ustanawia klasyfikację substancji (Dz.U. L 152 z 30.4.2004, str. 1 sprostowane w Dz.U. L 216 z 16.6.2004, str. 3).

(2)  Kompleksowe sprawozdanie z oceny ryzyka jest dostępne na stronie internetowej Europejskiego Biura ds. Chemikaliów:

http://ecb.jrc.it/existing-substances/

(3)  Dz.U. L 158 z 30.4.2004.

(4)  Dz.U. L 131 z 5.5.1998, str. 11.

(5)  Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201.

(6)  Dz.U. L 394 z 20.12.2006, str. 5.

(7)  Dz.U. L 194 z 18.7.2001.

(8)  Dyrektywa Komisji 2004/73/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. dostosowująca po raz dwudziesty dziewiąty do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych ustanawia klasyfikację substancji (Dz.U. L 152 z 30.4.2004, str. 1 sprostowane w Dz.U. L 216 z 16.6.2004, str. 3).

ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ 1

NR CAS: 85-68-7		NR Einecs: 201-622-7
Wzór strukturalny:
Nazwa Einecs:	Ftalan benzylu-butylu
Nazwa IUPAC:	Ftalan benzylu-butylu
Sprawozdawca:	Norwegia
Klasyfikacja (1):	Repr. Kat. 2; R61 Repr. Kat. 3; R62 N; R50-53

Ocena ryzyka oparta jest na bieżących praktykach związanych z cyklem życia substancji produkowanej we Wspólnocie Europejskiej lub przywożonej do niej, zgodnie z opisem przedstawionym w ocenie ryzyka przedłożonej Komisji przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy (2).

W wyniku oceny ryzyka ustalono na podstawie dostępnych informacji, że we Wspólnocie Europejskiej wyżej wymieniona substancja stosowana jest głównie (więcej niż 95 %) jako plastyfikator w polichlorku winylu (PCV) i innych polimerach.

Materiały z polimerów plastyfikowanych BBP mają zastosowanie konsumpcyjne i przemysłowe, np. w materiałach podłogowych, szczeliwach, farbach, powłokach włókienniczych i klejach. W małym stopniu wykorzystuje się BBP w zastosowaniach niepolimerowych — stosunkowo małym aczkolwiek znaczącym zastosowaniem są opakowania spożywcze. Zastosowanie to jednak zmalało na przestrzeni ostatnich kilku lat ze względu na rozwój technologii, w których nie ma już potrzeby stosowania BBP w przypadku jednego z produktów opakowaniowych (tj. celofanu). Ponadto stwierdzono niską zawartość BBP w artykułach do pielęgnacji dzieci i zabawkach, aczkolwiek prawdopodobnie występuje on jako produkt uboczny lub zanieczyszczenie, a nie był do nich celowo dodany.

Ponieważ BBP nie ma wiązań chemicznych z matrycą, może on przemieszczać się z materiałów polimerowych do innych matryc (środowiskowych lub biologicznych). BBP może uwalniać się z produktów na bazie polimerów w trakcie ich użytkowania lub po ich usunięciu. Tempo uwalniania się zależy od wielu czynników, np. od temperatury oraz od fizycznego czy też mechanicznego sposobu traktowania produktu.

OCENA RYZYKA

A.   Zdrowie człowieka

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

PRACOWNIKÓW, KONSUMENTÓW i LUDZI NARAŻONYCH POPRZEZ ŚRODOWISKO

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu zmniejszenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

W ocenie ryzyka nie uwzględniono dodatkowych skutków związanych ze współ-narażeniem na inne ftalany.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ZDROWIA CZŁOWIEKA (właściwości fizyko-chemiczne)

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu zmniejszenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

B.   Środowisko

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ATMOSFERY

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu zmniejszenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

EKOSYSTEMU WODNEGO

1)

wskazują na potrzebę dalszych informacji i/lub badań. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ: — istnieje potrzeba lepszych informacji, aby odpowiednio scharakteryzować zagrożenia dla ekosystemu wodnego. Wymagane są następujące informacje i/lub badania: — długoterminowe badanie wpływu na układ rozrodczy i hormonalny u ryb;

2)

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Należy uwzględnić środki ograniczające ryzyko, które są już stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:   obaw o dział wodny (włącznie z osadami) w następstwie narażenia mogącego wystąpić w trakcie kontaktu z materiałami podłogowymi w małych i dużych zakładach oraz niepolimerowych zastosowań w trakcie przetwarzania i preparowania.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

EKOSYSTEMU LĄDOWEGO

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Należy uwzględnić środki ograniczające ryzyko, które są już stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—

obaw o dział lądowy (włącznie z osadami) w następstwie narażenia mogącego wystąpić w trakcie kontaktu z materiałami podłogowymi w małych i dużych zakładach, materiałami włókienniczymi pokrytymi PCV oraz niepolimerowych zastosowań w trakcie przetwarzania i preparowania. Obawy budzą scenariusze generyczne w oparciu o domyślne dane dotyczące emisji.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

MIKROORGANIZMÓW W OCZYSZCZALNIACH ŚCIEKÓW

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

STRATEGIA OGRANICZANIA RYZYKA

dla PRACOWNIKÓW

Uznaje się ogólnie, że prawodawstwo dotyczące ochrony pracowników obowiązujące obecnie na poziomie wspólnotowym stanowi odpowiednie ramy dla zmniejszenia ryzyka stwarzanego przez omawianą substancję w zakresie, w jakim jest to niezbędne i w związku z tym stosuje się je. W ramach powyższego zaleca się:

—	ustanowienie na poziomie Wspólnoty dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego na BBP zgodnie z dyrektywą 98/24/WE (3).

dla ŚRODOWISKA

Zaleca się:

—	w celu ułatwienia wydawania pozwoleń i monitorowania na mocy dyrektywy Rady 2008/1/WE (4) (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) należy włączyć BBP do obecnie prowadzonych prac mających na celu opracowanie wytycznych w sprawie najlepszych dostępnych technik (BAT),

—

w ramach istniejących środków prawnych na mocy dyrektywy Rady 76/769/EWG (dyrektywa w sprawie wprowadzania do obrotu i stosowania niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych) należy rozważyć wprowadzenie ograniczeń stosowania BBP w urządzeniach przemysłowych do przetwarzania polimerów zawierających BBP (preparowanie i przetwarzanie plastyfikowanych materiałów podłogowych), preparowania i przetwarzania materiałów włókienniczych pokrytych PCV oraz niepolimerowych zastosowań BBP, z wyłączeniem instalacji, które nie powodują uwalniania BBP do środowiska lub w których jest ono odpowiednio kontrolowane. Odpowiednią kontrolę osiąga się na przykład poprzez skuteczne oczyszczanie spalin i ścieków wodnych. Skuteczność ograniczania emisji powinna być udokumentowana, aby umożliwić władzom państwa członkowskiego podjęcie dalszych działań.

CZĘŚĆ 2

NR CAS: 98-01-1		NR Einecs: 202-627-7
Wzór strukturalny:
Wzór cząsteczkowy:	C5H4O2
Nazwa Einecs:	Aldehyd 2-furylowy
Nazwa IUPAC:	Aldehyd 2-furylowy
Sprawozdawca:	Niderlandy
Klasyfikacja (5):	Brak

Ocena ryzyka oparta jest na bieżących praktykach związanych z cyklem życia substancji produkowanej we Wspólnocie Europejskiej lub przywożonej do niej, zgodnie z opisem przedstawionym w ocenie ryzyka przedłożonej Komisji przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy.

W wyniku oceny ryzyka ustalono na podstawie dostępnych informacji, że we Wspólnocie Europejskiej wyżej wymieniona substancja stosowana jest w 75 % w produkcji pochodnych furanów. Pozostała część wykorzystywana jest głównie jako rozpuszczalnik selektywny w rafineriach. Inne stwierdzone zastosowania to produkcja materiałów ogniotrwałych i pestycydów lub jako znacznik chemiczny w ropie (rafinerie). Ponadto stosowany jest jako dodatek zapachowy w kosmetykach oraz jako odczynnik w chemii analitycznej. W Zjednoczonym Królestwie zastosowanie substancji jest inne — około 40 % wykorzystuje się do produkcji żywic, tarcz ściernych i materiałów ogniotrwałych.

Ocena ryzyka stwierdziła ponadto niezamierzone źródła narażenia nie wynikające z cyklu życia substancji produkowanej we Wspólnocie Europejskiej lub przywożonej do niej. W szczególności aldehyd 2-furylowy jest naturalnym lotnym składnikiem żywności (owoce, warzywa, wino, chleb) i wielu roślinnych olejków eterycznych. Aldehyd 2-furylowy tworzy się w ilościach śladowych w wielu źródłach żywności oraz w odpadach z procesów chemicznych i produkcji paliw jako produkt uboczny rozkładu. Aldehyd 2-furylowy jest również głównym zanieczyszczeniem powstającym w trakcie procesu roztwarzania siarczynowego stosowanego w przemyśle celulozowo-papierniczym lub może być uwalniany do środowiska razem z dymem pochodzącym ze spalania drewna. Ryzyko wynikające z niezamierzonego narażenia znajduje się poza zakresem niniejszego kompleksowego sprawozdania z oceny ryzyka, dostarczającym jednak informacji, które można wykorzystać do oceny tego ryzyka.

OCENA RYZYKA

A.   Zdrowie człowieka

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

PRACOWNIKÓW

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw związanych z ogólnoustrojowym i miejscowym oddziaływaniem na drogi oddechowe w następstwie powtarzającego się narażenia przez drogi oddechowe we wszystkich scenariuszach,

—	obaw związanych z oddziaływaniem ogólnoustrojowym w następstwie powtarzającego się narażenia przez skórę w trakcie czynności związanych z czyszczeniem i konserwacją w trakcie produkcji,

—	obaw związanych z oddziaływaniem na rozwój w następstwie powtarzającego się narażenia przez skórę w trakcie czynności związanych z czyszczeniem i konserwacją w trakcie produkcji,

—	obaw związanych z rakotwórczością w następstwie narażenia przez drogi oddechowe i przez skórę mogącego wystąpić we wszystkich scenariuszach narażenia.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

KONSUMENTÓW

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

LUDZI NARAŻONYCH POPRZEZ ŚRODOWISKO

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ZDROWIA LUDZKIEGO (właściwości fizykochemiczne)

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	biorąc pod uwagę właściwości substancji, nie oczekuje się ryzyka wynikającego z jej właściwości fizykochemicznych.

B.   Środowisko

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ATMOSFERY

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

EKOSYSTEMU LĄDOWEGO

wskazują na potrzebę dalszych informacji i/lub badań. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—

istnieje potrzeba lepszych informacji, aby odpowiednio scharakteryzować skutki toksyczne aldehydu 2-furylowego dla ekosystemu lądowego. PEC dla gleby przewyższa PNEC w scenariuszach „preparaty do produkcji materiałów ogniotrwałych” oraz „zastosowanie jako produkt pośredni w produkcji pestycydów”. Wartość PNEC dla lądu można otrzymać poprzez metodę równoważnego podziału, a zatem istnieje jeszcze możliwość poprawy PNEC w drodze badań,

—	jednak nie proponuje się badań dla działu lądowego, ponieważ proponuje się środki mające na celu ograniczenie ryzyka dla miejscowego działu wodnego, które powinny objąć swoim zakresem wnioski dla działu lądowego.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

EKOSYSTEMU WODNEGO

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw o dział wodny w następstwie narażenia w trakcie preparowania znaczników chemicznych w przemyśle paliwowym i olejów mineralnych, poprzez preparaty do produkcji materiałów ogniotrwałych oraz w wyniku stosowania jako produkt pośredni w produkcji pestycydów.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

MIKROORGANIZMÓW W OCZYSZCZALNIACH ŚCIEKÓW

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

STRATEGIA OGRANICZANIA RYZYKA

dla PRACOWNIKÓW

Uznaje się ogólnie, że prawodawstwo dotyczące ochrony pracowników obowiązujące obecnie na poziomie wspólnotowym stanowi odpowiednie ramy dla zmniejszenia ryzyka stwarzanego przez omawianą substancję w zakresie, w jakim jest to niezbędne i w związku z tym stosuje się je.

W ramach powyższego zaleca się:

—	ustanowienie na poziomie Wspólnoty dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego na aldehyd 2-furylowy zgodnie z dyrektywą 98/24/WE (3).

dla ŚRODOWISKA

—

w celu ułatwienia wydawania pozwoleń i monitorowania na mocy dyrektywy 2008/1/WE (4) (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) zaleca się włączenie aldehydu 2-furylowego do obecnie prowadzonych prac mających na celu opracowanie wytycznych w sprawie najlepszych dostępnych technik (BAT).

CZĘŚĆ 3

NR CAS: 11138-47-9		NR Einecs: 234-390-0
Wiele form bezwodnych obejmujących mono i tetrahydraty
Wzór strukturalny:		BHO3 · H2O · Na (monohydrat)
		BHO3 · 4H2O · Na (tetrahydrat)
Nazwa Einecs:		Peroksoboran sodu
Nazwa IUPAC:		Peroksoboran sodu
Sprawozdawca:		Austria
Klasyfikacja (6):		Brak

Ocena ryzyka (2) oparta jest na bieżących praktykach związanych z cyklem życia substancji produkowanej we Wspólnocie Europejskiej lub przywożonej do niej, zgodnie z opisem przedstawionym w kompleksowym sprawozdaniu z oceny ryzyka przedłożonym Komisji przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy.

Ocena ryzyka ocenia ryzyko stwarzane przez peroksoboran sodu i produkt jego rozkładu — nadtlenek wodoru. Kompleksowe sprawozdanie z oceny ryzyka nie ocenia ryzyka stwarzanego przez produkt rozkładu kwasu borowego.

W wyniku oceny ryzyka ustalono na podstawie dostępnych informacji, że we Wspólnocie Europejskiej mono- i tetrahydrat peroksoboranu sodu jest głównie stosowany jako utleniacz i wybielacz w detergentach (zarówno detergenty na użytek domowy jak i w zastosowaniach przemysłowych), a także w czyszczeniu (np. zmywarki do naczyń, odplamiacze w formie wybielających tabletek) oraz preparatach kosmetycznych (np. środki czyszczące do zębów). W produktach do prania peroksoborany stosuje się w silnie działających proszkach i kostkach do prania.

OCENA RYZYKA

A.   Zdrowie człowieka

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

PRACOWNIKÓW

wskazują na potrzebę podjęcia szczególnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka. Powyższy wniosek został wyciągnięty z powodu:

—	obaw związanych z miejscowym oddziaływaniem na górne drogi oddechowe oraz wpływem na rozwój w następstwie narażenia przez drogi oddechowe w produkcji peroksoboranu sodu.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

KONSUMENTÓW i LUDZI NARAŻONYCH POPRZEZ ŚRODOWISKO

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ZDROWIA LUDZKIEGO (właściwości fizykochemiczne)

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

B.   Środowisko

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

ATMOSFERY, EKOSYSTEMU WODNEGO i EKOSYSTEMU LĄDOWEGO

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

Wnioski płynące z oceny ryzyka dla

MIKROORGANIZMÓW W OCZYSZCZALNIACH ŚCIEKÓW

wskazują na brak w chwili obecnej potrzeby dalszych informacji i/lub badań lub środków mających na celu ograniczenie ryzyka poza tymi, które są obecnie stosowane. Powyższy wniosek został wyciągnięty, ponieważ:

—	ocena ryzyka wskazuje na brak spodziewanych zagrożeń. Obecnie stosowane środki mające na celu ograniczenie ryzyka zostały uznane za wystarczające.

STRATEGIA OGRANICZANIA RYZYKA

dla PRACOWNIKÓW

Uznaje się ogólnie, że prawodawstwo dotyczące ochrony pracowników obowiązujące obecnie na poziomie wspólnotowym stanowi odpowiednie ramy dla zmniejszenia ryzyka stwarzanego przez omawianą substancję w zakresie, w jakim jest to niezbędne i w związku z tym stosuje się je.

---

(1)  Dyrektywa Komisji 2004/73/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. dostosowująca po raz dwudziesty dziewiąty do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. L 152 z 30.4.2004, str. 1 sprostowane w Dz.U. L 216 z 16.6.2004, str. 125).

(2)  Sprawozdanie z oceny ryzyka oraz jego streszczenie są dostępne na stronie internetowej Europejskiego Biura ds. Chemikaliów:

http://ecb.jrc.it/existing-substances/

(3)  Dz.U. L 131 z 5.5.1998, str. 11.

(4)  Dz.U. L 24 z 29.1.2008, str. 8.

(5)  Wymieniona substancja chemiczna nie jest obecnie objęta załącznikiem I do dyrektywy 67/548/EWG.

(6)  Wymieniona substancja chemiczna nie jest obecnie objęta załącznikiem I do dyrektywy 67/548/EWG.