5.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 138/4

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C-3/37.792 — Microsoft

(Zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)

(2008/C 138/05)

Projekt decyzji w tej sprawie stwarza podstawy do następujących uwag:

Procedura przewidziana w art. 24 ust. 1 na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 24 marca 2004 r.

W dniu 24 marca 2004 r. Komisja przyjęła decyzję skierowaną do Microsoft Corporation („Microsoft”) w sprawie postępowania przewidzianego w art. 82 Traktatu WE (Sprawa COMP/C-3/37.792). We wspomnianej decyzji („ostateczna decyzja”) Komisja stwierdziła między innymi, że Microsoft naruszył przepisy art. 82 Traktatu WE („art. 82”) oraz art. 54 porozumienia EOG, odmawiając, w okresie od października 1998 r. do daty przyjęcia decyzji, ujawnienia niektórych „informacji dotyczących interoperacyjności” przedsiębiorstwom oferującym na sprzedaż produkty w postaci systemów operacyjnych dla serwerów grup roboczych, uniemożliwiając im tym samym opracowanie i rozpowszechnianie takich produktów (1).

W dniu 10 listopada 2005 r. Komisja przyjęła decyzję na mocy art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 („decyzja na mocy art. 24 ust. 1”). Artykuł 1 tej decyzji nakazuje, że: „do dnia 15 grudnia 2005 r. Microsoft Corporation musi zapewnić wypełnienie wszystkich obowiązków przewidzianych w art. 5 lit. a) i c) ostatecznej decyzji. W razie niewypełnienia tych obowiązków na Microsoft zostanie nałożona okresowa kara pieniężna w wysokości 2 mln EUR za każdy dzień, licząc od wymienionej daty”.

W decyzji na mocy art. 24 ust. 1 stwierdzono dwa przypadki niewypełnienia przez Microsoft obowiązków przewidzianych w art. 5 lit. a) i c) ostatecznej decyzji. Niniejsze postępowanie dotyczy tylko zarzutu, że Microsoft nie dostarczył kompletnej i dokładnej dokumentacji technicznej zawierającej informacje dotyczące interoperacyjności, które miał przedstawić zgodnie z ostateczną decyzją.

Czynności podjęte przez Microsoft w celu dostarczenia kompletnej i dokładnej dokumentacji technicznej oraz reakcja Komisji

W dniu 14 grudnia 2004 r. Microsoft przesłał Komisji dokumentację techniczną (specyfikacje techniczne), którą opracował w odniesieniu do określonych protokołów („dokumentacja techniczna”). OTR, zewnętrzni eksperci techniczni Komisji, dokonali przeglądu tej dokumentacji technicznej i w swoim sprawozdaniu („pierwsze sprawozdanie OTR”) wyrazili negatywną opinię co do jej kompletności, dokładności i odpowiedniości w stosunku do założonego celu. W dniu 15 czerwca 2005 r. służby Komisji wysłały do Microsoftu pierwsze sprawozdanie OTR, aby umożliwić spółce przedstawienie uwag. W dniu 8 lipca 2005 r. Microsoft udzielił odpowiedzi w sprawie pierwszego sprawozdania OTR.

W drodze decyzji z dnia 28 lipca 2005 r. Komisja ustanowiła mechanizm monitorowania, przewidując powołanie pełnomocnika ds. monitorowania oraz określając jego zadania i obowiązki. Zadaniem pełnomocnika jest wspieranie Komisji w nadzorowaniu przestrzegania ostatecznej decyzji (2). W dniu 5 października 2005 r. Komisja na pełnomocnika wybrała jednego spośród czterech ekspertów figurujących na liście, którą przedłożył Microsoft.

W dniu 8 sierpnia 2005 r. w odpowiedzi na zastrzeżenia przedstawione w pierwszym sprawozdaniu OTR dotyczące informacji zawartych w dokumentacji technicznej Microsoft dostarczył służbom Komisji zaktualizowaną wersję dokumentacji technicznej.

Zaktualizowana wersja dokumentacji technicznej została również oceniona przez OTR. OTR przedstawił zaktualizowane sprawozdanie dotyczące kompletności i dokładności dokumentacji technicznej, w którym podtrzymał swoją negatywną opinię.

W celu wywiązania się z obowiązków określonych w art. 5 lit. c) ostatecznej decyzji Microsoft zaproponował zainteresowanym przedsiębiorstwom umowę w sprawie dokonania oceny. Jak dotąd cztery przedsiębiorstwa (Novell, IBM, Oracle oraz Sun) zawarły z Microsoftem umowy o dokonanie trzydniowej oceny. Służby Komisji wezwały te przedsiębiorstwa do przedstawienia szczegółowego opisu sposobu dokonania oceny na miejscu oraz stwierdzenia, czy dokumentacja techniczna analizowana podczas oceny zawiera kompletne i dokładne specyfikacje dotyczące protokołów określonych w decyzji, a także do wyrażenia opinii w sprawie wartości technologii ujawnionej w dokumentacji technicznej.

W odpowiedzi na wezwania Komisji (pierwsze z przełomu września i października 2005 r., drugie z marca 2006 r.) Novell, IBM, Oracle oraz Sun przedstawiły negatywne uwagi co do stosowności i wystarczalności przedstawionej dokumentacji technicznej.

W dniach 11 i 23 listopada 2005 r. Microsoft przedłożył poprawioną dokumentację techniczną („dokumentacja techniczna z listopada 2005 r.”). W dniu 30 listopada 2005 r. pełnomocnik przedłożył wstępne sprawozdanie dotyczące poprawionej dokumentacji technicznej Microsoftu. W dniu 15 grudnia 2005 r. pełnomocnik przedłożył wersję ostateczną sprawozdania dotyczącego dokumentacji technicznej z listopada 2005 r.

W dniu 15 grudnia 2005 r. Microsoft przedstawił odpowiedź w sprawie wstępnego sprawozdania przedstawionego przez pełnomocnika i oświadczył, że w Redmond dostępna jest kolejna poprawiona wersja dokumentacji technicznej („dokumentacja techniczna z 15 grudnia 2005 r.”). W dniu 3 marca 2006 r. pełnomocnik przedstawił w sprawozdaniu swoje uwagi co do tej, trzeciej z kolei, wersji dokumentacji technicznej, która do dnia 26 grudnia 2005 r. nie wpłynęła do Komisji.

Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń

W dniu 21 grudnia 2005 r. Komisja dostarczyła spółce Microsoft pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, w którym wstępnie zaopiniowała, że poprawiona dokumentacja techniczna przedłożona w dniach 11 i 23 listopada 2005 r. wciąż nie była na tyle wyczerpująca, żeby móc uznać za spełnione obowiązki nałożone na Microsoft na mocy art. 5 lit. a) i c) ostatecznej decyzji. W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń odniesiono się również do trzeciej wersji dokumentacji technicznej i podkreślono, że zmiany w dokumentacji technicznej w wersji z 15 grudnia 2005 r. dotyczyły w większości jedynie formatu. Komisja uznała, że wersja dokumentacji technicznej z 15 grudnia 2005 r. nie eliminowała braków stwierdzonych w poprzednich wersjach. Sprawozdania pełnomocnika załączono do pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń.

Microsoft został wezwany do udzielenia odpowiedzi do dnia 31 stycznia 2006 r. Na wniosek Microsoftu przedłużyłam ten termin do dnia 15 lutego 2006 r., w szczególności po to, by zewnętrzni eksperci Microsoftu mogli przygotować uzasadnione opinie w sprawie zarzutów przedstawionych przez Komisję. Przedłużony termin został dotrzymany.

Podczas składania ustnych wyjaśnień oraz w odpowiedzi pisemnej Microsoft utrzymywał, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń zawiera poważne błędy, gdyż nie uwzględnia w dostatecznym stopniu dokumentacji technicznej zapowiedzianej przez Microsoft na dzień 15 grudnia 2005 r. Ponieważ Microsoft poinformował Komisję, że dnia 15 grudnia dokumentacja techniczna będzie dostępna do wglądu, Komisja powinna raczej poczekać z wydaniem pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń do czasu dostarczenia do Brukseli egzemplarza dokumentacji technicznej.

Nie podzielam opinii Microsoftu, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń zawiera błędy. W świetle orzecznictwa uznaje się, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń jest dokumentem zawierającym wstępne ustalenia. Do czasu przyjęcia decyzji Komisja może zmienić lub uzupełnić swoje stanowisko przedstawione w decyzji, pod warunkiem że daje zainteresowanym przedsiębiorstwom możliwość przedstawienia swoich uwag w danej kwestii (3). W opisie stanu faktycznego wydanym w dniu 10 marca 2006 r. (patrz poniżej) Microsoft został należycie poinformowany o dokonanej przez Komisję ocenie trzeciej wersji dokumentacji technicznej, którą dostarczył Microsoft, i dano mu wystarczająco dużo czasu na przedstawienie swojej opinii. Dlatego uważam, że Microsoft nie może utrzymywać, że jego prawa zostały naruszone w związku z wydaniem pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń.

Dalsze uwagi zgłoszone przez Microsoft oraz „opis stanu faktycznego”

W dniu 25 stycznia 2006 r. Microsoft złożył licencjobiorcom dokumentacji technicznej ofertę dostępu do kodu źródłowego Windows na podstawie licencji dotyczącej dokumentacji kodu źródłowego.

W dniu 30 stycznia 2006 r. Microsoft przedłożył właściwym służbom Komisji czwartą wersję dokumentacji technicznej.

W dniu 10 marca 2006 r. Komisja przekazała spółce Microsoft dokument („opis stanu faktycznego”), w którym wyjaśniono, że wersję dokumentacji technicznej z dnia 15 grudnia 2005 r. uznano za niewystarczającą do tego, by stwierdzić, że spełnia wymagania przedstawione w ostatecznej decyzji. Ponadto Microsoft został poinformowany, że ujawnienie kodu źródłowego nie ma znaczenia dla obowiązku nałożonego na Microsoft na mocy art. 5 lit. a) i c) ostatecznej decyzji. Załączono sprawozdanie sporządzone przez pełnomocnika, dotyczące trzeciej wersji dokumentacji technicznej, oraz sprawozdanie sporządzone przez firmę TAEUS, dotyczące czwartej wersji dokumentacji technicznej, ale zawierające jedynie ocenę specyfikacji jednego z protokołów.

Microsoft miał możliwość zgłoszenia uwag do opisu stanu faktycznego w terminie dwóch tygodni.

W piśmie z dnia 14 marca 2006 r. Microsoft zajął stanowisko, że opis stanu faktycznego stawia nowe zarzuty i dlatego stanowi uzupełnienie pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, którego wydanie wymaga terminu czterech tygodni na odpowiedź. W szczególności Microsoft uważał, że nowy zarzut stanowi zawarte w opisie stanu faktycznego stwierdzenie, że trzecia wersja dokumentacji technicznej nie była zgodna z wymaganiami określonymi w art. 5 lit. a) i c) decyzji Komisji z dnia 24 marca 2004 r.

W mojej odpowiedzi z dnia 17 marca 2006 r. oświadczyłam, że nie podzielam zdania Microsoftu co do tego, że w opisie stanu faktycznego przedstawionym przez Komisję postawiono zastrzeżenia, których nie zawarto w przedstawionym przez Komisję pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń. Uważam, że bardziej szczegółowe odniesienie się do wersji dokumentacji technicznej z 15 grudnia 2005 r. nie sprowadzało się do przedstawienia spółce Microsoft nowych zastrzeżeń, ale posłużyło podtrzymaniu dotychczasowych zastrzeżeń w świetle nowych okoliczności faktycznych. W związku z tym nie przychyliłam się do wniosków Microsoftu. Jednakże z uwagi na to, by Microsoft mógł się zająć przygotowaniem do przewidzianego na nadchodzące dni złożenia ustnych wyjaśnień w sprawie pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń oraz opisu stanu faktycznego, nie żądałam od Microsoftu przedstawienia pisemnych uwag do opisu stanu faktycznego przed złożeniem ustnych wyjaśnień i ustaliłam, że Microsoft będzie mógł przedstawić pisemne uwagi do opisu stanu faktycznego w terminie dwóch tygodni po złożeniu ustnych wyjaśnień, tj. do dnia 14 kwietnia 2006 r. Ten termin został zachowany.

Dalsze uwagi Microsoftu oraz drugi opis stanu faktycznego przedstawiony przez Komisję

W dniu 11 kwietnia 2006 r. Microsoft przedłożył kolejną poprawioną wersję dokumentacji technicznej.

W następstwie spotkania pomiędzy pełnomocnikiem a przedstawicielami Microsoftu i Komisji, które odbyło się w dniach 7–8 kwietnia 2006 r., oraz skierowania w dniu 13 kwietnia 2006 r. przez członka Komisji odpowiedzialnego za konkurencję pisma do Dyrektora Generalnego Microsoftu, w dniu 22 kwietnia 2006 r. pełnomocnik otrzymał plan prac dotyczący dostarczenia kompletnej i dokładnej dokumentacji technicznej. Plan prac przewiduje, że poprawiona dokumentacja techniczna dotycząca większości protokołów opisanych w dokumencie zostanie dostarczona do dnia 30 czerwca 2006 r. oraz że dokumentacja techniczna dotycząca pozostałych protokołów określonych w dokumencie zostanie dostarczona do dnia 18 lipca 2006 r.

W dniu 15 maja 2006 r. pełnomocnik złożył dwa sprawozdania: jedno przedstawiające uwagi do sprawozdań sporządzonych przez ekspertów technicznych Microsoftu, które załączono do pisma Microsoftu z dnia 14 kwietnia 2006 r., oraz drugie sprawozdanie przedstawiające ocenę kompletności i dokładności dokumentacji technicznej przedłożonej przez Microsoft w dniu 11 kwietnia 2006 r.

W dniu 15 maja 2006 r. firma TAEUS przedłożyła sprawozdanie zawierające ocenę kompletności i dokładności tej dokumentacji oraz uwagi do sprawozdań sporządzonych przez ekspertów Microsoftu. Sprawozdanie to dostarczono spółce Microsoft w dniu 19 maja 2006 r. i załączono do niego sprawozdanie pełnomocnika z dnia 15 maja 2006 r. dotyczące dokumentacji technicznej przedłożonej przez Microsoft w dniu 11 kwietnia 2006 r. Tym samym pismem Komisja powiadomiła Microsoft, że uznała, iż wobec wstrzymania się przez Microsoft od wyrażenia stanowiska w sprawie zastrzeżeń wniesionych dnia 21 grudnia 2005 r. dotyczących kompletności i dokładności dokumentacji technicznej zastrzeżenia te pozostają aktualne. Komisja wezwała Microsoft do zgłoszenia uwag w terminie dwóch tygodni od otrzymania pisma.

W dniu 23 maja 2006 r. Microsoft wniósł o przedłużenie o dwa tygodnie terminu odpowiedzi na pismo Komisji z dnia 19 maja 2006 r.

W dniu 30 maja 2006 r. wyraziłam zgodę na przedłużenie do dnia 9 czerwca 2006 r. terminu udzielenia przez Microsoft odpowiedzi na pismo Komisji z dnia 19 maja 2006 r.

W dniu 9 czerwca 2006 r. Microsoft odpowiedział na pismo z dnia 19 maja 2006 r. W odpowiedzi zawarto dwa kolejne sprawozdania ekspertów technicznych Microsoftu.

Dostęp do akt

W następstwie wydania pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń spółce Microsoft udostępniono do wglądu akta sprawy w dniu 23 grudnia 2005 r. Pismami z dnia 24 grudnia 2005 r. i 2 stycznia 2006 r. oraz na spotkaniu w dniu 6 stycznia 2006 r. w biurze urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające Microsoft wniósł o ponowne uzyskanie dostępu do akt Komisji. Wniosek o dostęp do akt dotyczył również korespondencji między Komisją z jednej strony, a OTR i pełnomocnikiem z drugiej.

Pismem z dnia 13 stycznia 2006 r. odrzuciłam wniosek Microsoftu o dostęp do korespondencji z OTR i pełnomocnikiem. Po szczegółowej wymianie z Microsoftem pism w tej sprawie uznałam, że korespondencja ta ma charakter wewnętrzny. Jednakże dokładnie sprawdziłam, czy dostęp do informacji zawartych w korespondencji mógł być potrzebny do właściwego zrozumienia metodologii lub prawidłowej weryfikacji technicznej sprawozdania pełnomocnika lub też pod innym względem niezbędny do celów obrony Microsoftu. Ponieważ nie można było tego wykluczyć w przypadku „badania wystarczalności” dokonanego przez pełnomocnika, postanowiłam udzielić dostępu do tego dokumentu. Ponadto, aby umożliwić spółce Microsoft sprawdzenie zbioru dostępnych dokumentów służb Komisji, upewniłam się, że Microsoft otrzymał wykaz wyszczególniający wszystkie nieujawnione jeszcze dokumenty, które ewentualnie mogły mieć związek z pisemnym zgłoszeniem zastrzeżeń.

Pismem z dnia 17 stycznia 2006 r. Microsoft wniósł o uzyskanie dostępu do wszystkich dokumentów odnoszących się do kontaktów Komisji z czterema przedsiębiorstwami (Novell, IBM, Oracle oraz Sun), które odpowiedziały na badanie rynku przeprowadzone przez Komisję, jak również z innymi stronami trzecimi, z którymi Komisja kontaktowała się w tej sprawie. Pomimo że uwagi tych stron trzecich zostały w pierwszej kolejności opatrzone klauzulą poufności, wszystkie strony udzielające informacji zezwoliły na ujawnienie swoich dokumentów znajdujących się w wykazie przekazanym spółce Microsoft. Stąd też dokumenty te zostały spółce Microsoft udostępnione. W niektórych przypadkach wyraźnie zastrzeżono, że dokumenty mogą zostać udostępnione pod warunkiem, że Microsoft nie rozpowszechni informacji wśród innych osób, niebędących członkami zarządu lub personelu Microsoftu bezpośrednio związanymi ze sprawą. Poinformowałam Microsoft o tym warunku. Niemniej jednak niektóre strony, które udzieliły informacji, złożyły skargę, że Microsoft nadużył informacji do celów innych niż obrona w obecnym postępowaniu, w szczególności przedstawiając informacje w swojej witrynie internetowej. Microsoft miał możliwość zająć stanowisko wobec tych skarg. Ostatecznie udostępniłam również jeden dokument z korespondencji pomiędzy OTR i pełnomocnikiem ze stronami trzecimi.

Pismem z dnia 2 marca 2006 r. skierowanym do mnie Microsoft zwrócił się o udostępnienie wszystkich materiałów uzyskanych od przedsiębiorstw, zwłaszcza od spółek Sun, IBM oraz Oracle, adresowanych bezpośrednio do pełnomocnika i OTR. Takie dokumenty nie znajdowały się w aktach Komisji w chwili otrzymania wniosku od Microsoftu, jednak właściwe służby Komisji zgodziły się zwrócić do pełnomocnika o udostępnienie takiej korespondencji (Komisja została poinformowana przez OTR, że nie odbyła się żadna wymiana korespondencji ze stronami trzecimi). Microsoft otrzymał te informacje z wyjątkiem kilku dokumentów, które uznano za poufne i niezwiązane ze sprawą.

Pismem z dnia 22 marca 2006 r. Microsoft wniósł o udostępnienie odpowiedzi, które służby Komisji otrzymały od innych przedsiębiorstw w związku z wystąpieniem, na podstawie art. 18, z żądaniem informacji. Zapewniłam dostęp do tych informacji, gdy tylko rozpatrzone zostały wnioski o objęcie klauzulą poufności wniesione przez strony trzecie. Tym samym pismem Microsoft wniósł o udostępnienie korespondencji między Komisją a jej nowym ekspertem — firmą TAEUS. Uznałam, że korespondencja ta ma charakter wewnętrzny i odrzuciłam wniosek Microsoftu. Niemniej jednak sprawdziłam, czy część tej korespondencji nie była niezbędna do zweryfikowania merytorycznej poprawności sprawozdań sporządzonych przez firmę TAEUS lub zrozumienia zastosowanej metodologii. Microsoft zakładał też, że istniała dalsza korespondencja między służbami Komisji a stronami trzecimi. Poinformowałam Microsoft, że taki fakt nie miał miejsca.

Pismem z dnia 23 maja 2006 r. Microsoft wniósł o udostępnienie dalszej korespondencji między Komisją z jednej strony, a pełnomocnikiem i firmą TAEUS z drugiej, i zwrócił się o uzyskanie aktualnego wykazu wymiany korespondencji między Komisją a stronami trzecimi oraz kopii nieopatrzonych klauzulą poufności wersji dokumentów.

W odpowiedzi z dnia 2 czerwca 2006 r. potwierdziłam swoje stanowisko co do tego, że Microsoft nie ma prawa dostępu do wewnętrznej korespondencji między Komisją z jednej strony, a firmą TAEUS lub pełnomocnikiem z drugiej. Niemniej jednak dokładnie sprawdziłam, czy korespondencja ta nie zawiera informacji niezbędnych spółce Microsoft do obrony. Ponadto upewniłam się, że do Microsoftu wysłano aktualny wykaz wymiany korespondencji między Komisją a stronami trzecimi wraz z kompletną kopią pism, które nie były poufne, ale dotyczyły zastrzeżeń przedstawionych spółce Microsoft w toku postępowania.

Złożenie ustnych wyjaśnień

W swoich uwagach z dnia 15 lutego 2006 r. Microsoft wniósł o złożenie ustnych wyjaśnień na otwartym spotkaniu wyjaśniającym. W piśmie z dnia 23 lutego 2006 r. podkreśliłam, że zgodnie z wyraźnym brzmieniem art. 14 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 złożenie ustnych wyjaśnień nie może mieć charakteru jawnego. Ponieważ ten przepis był nie tylko w interesie Microsoftu, ale również w interesie innych stron biorących udział w spotkaniu wyjaśniającym oraz w interesie samego postępowania (między innymi zachowanie powagi spotkania), uznałam, że wniosek złożony przez Microsoft nie mógł mnie skłonić do odstąpienia od tej od dawna stosowanej zasady, która gwarantowała konstruktywny i efektywny charakter składania ustnych wyjaśnień w okresie ostatnich 40 lat.

Ponieważ odrzuciłam wniosek Microsoftu o przełożenie terminu składania ustnych wyjaśnień, odbyło się ono w dniach 30 i 31 marca 2006 r.

Oprócz Microsoftu w spotkaniu wyjaśniającym wzięło udział dziewięć zainteresowanych stron, które przedstawiły swoje stanowiska.

Podczas składania ustnych wyjaśnień w żaden sposób nie ograniczono zakresu uwag, jakie mogły przedstawić te strony. Ponadto umożliwiono im wykorzystanie na złożenie wyjaśnień praktycznie całego czasu, o jaki wniosły. Z uwagi na liczbę zgromadzonych stron niektóre z nich musiały ograniczyć czas na złożenie wyjaśnień, o który wstępnie prosiły. Zachowano ogólną równowagę między wkładem Microsoftu a udziałem stron trzecich. W końcowej części spotkania wyjaśniającego spółce Microsoft pozwolono na odniesienie się do uwag stron trzecich.

Spotkanie wyjaśniające koncentrowało się głównie na informacjach dostarczonych przez Microsoft w dniu 26 grudnia 2005 r. (trzecia wersja dokumentacji technicznej). Jednakże nie interweniowałam, gdy podniesiono kwestię czwartej wersji dokumentacji technicznej przedłożonej przez Microsoft w dniu 30 stycznia 2006 r., gdyż firma TAEUS nie poruszyła tej sprawy w swoim sprawozdaniu, załączonym do opisu stanu faktycznego z dnia 10 marca 2006 r. przedstawionego przez Komisję.

Projekt wersji ostatecznej decyzji

Uważam, że projekt wersji ostatecznej decyzji nie uwzględnia żadnych innych okoliczności prawnych oprócz tych, które określono w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń, ani żadnych innych okoliczności faktycznych oprócz tych, które określono w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń lub w opisie stanu faktycznego.

W związku z powyższym stwierdzam, że w niniejszej sprawie prawo przedsiębiorstwa Microsoft i stron trzecich do złożenia wyjaśnień zostało zachowane.

Bruksela, dnia 3 lipca 2006 r.

Karen WILLIAMS

(1) Artykuł 5 normatywnej części ostatecznej decyzji ma następujące brzmienie:

„W odniesieniu do naruszenia określonego w art. 2 lit. a):

Microsoft Corporation ujawni w terminie 120 dni, licząc od daty doręczenia decyzji, informacje dotyczące interoperacyjności każdemu przedsiębiorstwu mającemu zamiar tworzyć i rozpowszechniać systemy operacyjne dla serwerów grupy roboczej oraz zezwoli tym przedsiębiorstwom na wykorzystywanie, na rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, informacji dotyczących interoperacyjności w celu stworzenia oraz rozprowadzania systemów operacyjnych dla serwerów grupy roboczej;

b)	Microsoft Corporation spowoduje, aby udostępnione informacje dotyczące interoperacyjności były uaktualniane jak tylko będzie to konieczne, w możliwie najkrótszym czasie;

Microsoft Corporation ustanowi w terminie 120 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji, mechanizm oceny, który pozwoli zainteresowanym przedsiębiorstwom na uzyskanie w sposób efektywny informacji odnośnie do zakresu i warunków korzystania z informacji dotyczących interoperacyjności; Microsoft (…) może zastrzec rozsądne i niedyskryminujące warunki, w celu zapewnienia, że zaoferowany w tych ramach dostęp do informacji dotyczących interoperacyjności będzie wykorzystywany wyłącznie w celu oceny;” (…).

(2) Patrz art. 7 decyzji i art. 3 decyzji o pełnomocniku ds. monitorowania.

(3) Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 30 września 2003 r. w sprawach połączonych T-191/98 oraz T-212/98 do T-214/98, Atlantic Container Line, pkt 115.

5.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 138/10

Strzeszczenie decyzji Komisji

z dnia 12 lipca 2006 r.

ustalająca ostateczną kwotę okresowej kary pieniężnej nałożonej na Microsoft Corporation decyzją C(2005) 4420 wersja ostateczna oraz zmieniająca tę decyzję w odniesieniu do kwoty okresowej kary pieniężnej

(Sprawa COMP/C-3/37.792 — Microsoft)

(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 3143)

(Jedynie wersja w języku angielskim jest autentyczna)

(2008/C 138/07)

W dniu 12 lipca 2006 r. Komisja przyjęła decyzję ustalającą ostateczną kwotę okresowej kary pieniężnej nałożonej na Microsoft Corporation decyzją C(2005) 4420 wersja ostateczna i zmieniającą tę decyzję w odniesieniu do kwoty okresowej kary pieniężnej. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (1) , niniejszym Komisja podaje do wiadomości publicznej nazwy stron oraz główną treść decyzji, łącznie z wysokością nałożonych grzywien, mając na uwadze uzasadniony interes przedsiębiorstw w zakresie ochrony tajemnicy handlowej. Nieopatrzona klauzulą poufności wersja pełnego tekstu tej decyzji, jak również decyzji C(2005) 4420 z dnia 10 listopada 2005 r., w autentycznej wersji językowej postępowania oraz w językach roboczych Komisji znajduje się na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji pod adresem:

http://europa.eu.int/comm/competition/index_en.html

1. STRESZCZENIE SPRAWY

1.1. Okoliczności powstania sporu

W dniu 24 marca 2004 r. Komisja przyjęła decyzję (C(2004) 900) w sprawie postępowania wszczętego na mocy art. 82 Traktatu WE (Sprawa COMP/C-3/37.792) dotycząca Microsoftu. We wspomnianej decyzji („decyzja”) Komisja stwierdziła między innymi, że Microsoft naruszył przepisy art. 82 Traktatu WE oraz art. 54 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, gdyż od października 1998 r. do chwili wydania decyzji odmawiał ujawnienia przedsiębiorstwom oferującym na sprzedaż produkty w postaci systemów operacyjnych dla serwerów grup roboczych niektórych „informacji dotyczących interoperacyjności” (2), uniemożliwiając im opracowanie i rozpowszechnianie produktów interoperacyjnych.

Artykuł 5 lit. a) normatywnej części decyzji stanowi:

„Microsoft Corporation ujawni w terminie 120 dni, licząc od daty doręczenia decyzji, informacje dotyczące interoperacyjności każdemu przedsiębiorstwu mającemu zamiar tworzyć i rozpowszechniać systemy operacyjne dla serwerów grupy roboczej oraz zezwoli tym przedsiębiorstwom na wykorzystywanie, na rozsądnych i niedyskryminacyjnych warunkach, informacji dotyczących interoperacyjności w celu stworzenia oraz rozprowadzania systemów operacyjnych dla serwerów grupy roboczej”.

3.	Wniosek spółki Microsoft o zastosowanie środków tymczasowych wobec decyzji został odrzucony na mocy postanowienia Prezesa Sądu Pierwszej Instancji z dnia 22 grudnia 2004 r. (T-201/04 R).

Z uwagi na to, że po upływie ponad roku od przyjęcia decyzji Microsoft nadal się do niej nie zastosował, w dniu 10 listopada 2005 r. Komisja przyjęła decyzję nakładającą na Microsoft okresową karę pieniężną zgodnie z art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 („decyzja na mocy art. 24 ust. 1”). Artykuł 1 decyzji na mocy art. 24 ust. 1 ma następujące brzmienie:

„Do dnia 15 grudnia 2005 r. Microsoft Corporation musi zapewnić wypełnienie wszystkich obowiązków przewidzianych w art. 5 lit a) i c) decyzji Komisji C(2004) 900 z dnia 24 marca 2004 r.

W razie niewypełnienia tych obowiązków na Microsoft zostanie nałożona okresowa kara pieniężna w wysokości 2 mln EUR za każdy dzień, licząc od wymienionej daty”.

1.2. Wyznaczenie pełnomocnika ds. monitorowania

Artykuł 7 decyzji stanowi, że:

„W terminie 30 dni od daty doręczenia niniejszej decyzji Microsoft Corporation przedstawi Komisji wniosek w sprawie ustanowienia odpowiedniego mechanizmu ułatwiającego Komisji monitorowanie przestrzegania przez Microsoft Corporation niniejszej decyzji. Mechanizm ten będzie obejmował działalność pełnomocnika ds. monitorowania, który będzie niezależny od Microsoftu.

W przypadku gdy Komisja stwierdzi, że mechanizm monitorowania zaproponowany przez Microsoft Corporation nie jest odpowiedni, Komisja zachowuje prawo do ustanowienia takiego mechanizmu w drodze decyzji”.

Zgodnie z art. 7 decyzji oraz art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, w dniu 28 lipca 2005 r. Komisja przyjęła decyzję ustanawiającą mechanizm monitorowania przewidziany w art. 7 decyzji („decyzja w sprawie pełnomocnika”) (3). Decyzja w sprawie pełnomocnika przewiduje między innymi wyznaczenie pełnomocnika ds. monitorowania.

Pismem z dnia 12 sierpnia 2005 r. Microsoft zaproponował czterech kandydatów na funkcję pełnomocnika ds. monitorowania. Po przeprowadzeniu rozmów ze wszystkimi czterema kandydatami Komisja pismem z dnia 4 października 2005 r. na niezależnego pełnomocnika ds. monitorowania („pełnomocnik”) wyznaczyła profesora Neila Barretta, jednego z kandydatów zaproponowanych przez Microsoft.

1.3. Czynności proceduralne

Dnia 21 grudnia 2005 r. w świetle przedstawionych przez pełnomocnika sprawozdań dotyczących dokumentacji technicznej przedłożonej przez Microsoft w celu przedstawienia informacji dotyczących interoperacyjności, Komisja wstępnie uznała, że Microsoft nie wywiązał się jeszcze ze zobowiązań określonych w art. 5 lit. a) i c) decyzji. W związku z tym Komisja wydała pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, w którym stwierdziła, że decyzja na mocy art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 miała na celu ustalenie ostatecznej kwoty okresowych kar pieniężnych nałożonych na Microsoft decyzją na mocy art. 24 ust. 1 za niewykonanie zobowiązania polegającego na udostępnieniu zainteresowanym przedsiębiorstwom informacji dotyczących interoperacyjności, zgodnie z art. 5 lit. a) i c) decyzji, w okresie od dnia 15 grudnia 2005 r. do daty określonej w decyzji przyjętej zgodnie z art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

9.	Po uzyskaniu przedłużenia terminu, dnia 15 lutego 2006 r. Microsoft odpowiedział na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń.

10.

Dnia 10 marca 2006 r. Komisja wysłała do Microsoftu pismo zawierające kolejne sprawozdania sporządzone przez pełnomocnika i ekspertów technicznych Komisji, dotyczące dokumentacji technicznej przedstawionej przez Microsoft i wezwała Microsoft do przedstawienia uwag. Microsoft przedstawił uwagi dnia 14 kwietnia 2006 r.

11.	W dniach 30 i 31 marca 2006 r. w Brukseli odbyło się spotkanie wyjaśniające.

12.	W dniu 11 kwietnia 2006 r. Microsoft przedłożył poprawioną wersję dokumentacji technicznej, która miała zawierać informacje dotyczące interoperacyjności.

13.

Dnia 19 maja 2006 r. Komisja skierowała do Microsoftu pismo, do którego załączono nowe sprawozdania pełnomocnika i ekspertów technicznych Komisji dotyczące poprawionej dokumentacji technicznej przedłożonej w kwietniu, i wezwała Microsoft do przedstawienia uwag. Microsoft przedstawił uwagi w dniu 9 czerwca 2006 r.

1.4. Przedsiębiorstwo i produkt będące przedmiotem postępowania

14.

Microsoft jest przedsiębiorstwem produkującym oprogramowanie, z siedzibą w Redmond, stan Waszyngton, Stany Zjednoczone. W roku obrotowym biegnącym od lipca 2004 r. do czerwca 2005 r., tj. najbliższym czasowo pełnym roku działalności Microsoftu, jego obroty wyniosły 39,788 mln USD. Microsoft zatrudnia 55 000 osób na całym świecie, a jego siedziby znajdują się we wszystkich krajach EOG.

15.	Produkty będące przedmiotem obecnego postępowania to „systemy operacyjne Windows dla serwerów grup roboczych”, określone w art. 1 ust. 9 decyzji.

1.5. Charakter niezastosowania się do decyzji

16.

Jak podano w motywie 1003 decyzji, celem decyzji „jest umożliwienie konkurentom Microsoftu opracowania produktów, które byłyby kompatybilne z architekturą domeny Windows oryginalnie obsługiwaną w dominującym klienckim systemie operacyjnym Windows dla komputerów osobistych i aby dzięki temu produkty te mogły rzeczywiście konkurować z systemami operacyjnymi Microsoftu dla serwerów grup roboczych”.

17.

Komisja zbadała, czy Microsoft wypełnił obowiązki nałożone na mocy art. 5 lit a) i c) decyzji, opierając się na ocenie kompletności i dokładności wersji dokumentacji technicznej z grudnia 2005 r., a także wersji dokumentacji technicznej dostarczonych przez Microsoft do kwietnia 2006 r. Komisja korzystała z pomocy pełnomocnika oraz swoich ekspertów technicznych. Komisja uznała, że Microsoft przez ponad dwa lata od chwili przyjęcia decyzji nie zastosował się do nakazu ujawnienia informacji określonego w decyzji, gdyż dotąd nie dostarczył kompletnej i dokładnej dokumentacji technicznej zawierającej informacje dotyczące interoperacyjności, dzięki którym konkurenci mogliby opracowywać serwery mogące współdziałać z dominującymi systemami operacyjnymi Microsoftu dla serwerów grup roboczych i dla komputerów osobistych.

2. OSTATECZNA KWOTA OKRESOWEJ KARY PIENIĘŻNEJ

2.1. Odnośny okres niestosowania się do decyzji

18.	Niniejsza decyzja dotyczy wyłącznie okresu od dnia 16 grudnia 2005 r. do dnia 20 czerwca 2006 r., tj. do daty przesłania projektu decyzji członkom Komitetu Doradczego zgodnie z art. 14 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 („odnośny okres”).

2.2. Ostateczna kwota okresowej kary pieniężnej za odnośny okres

19.

Art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 stanowi, że jeżeli dane przedsiębiorstwo dopełniło obowiązku, którego wyegzekwowanie miały zapewnić okresowe kary pieniężne, Komisja może ustalić ostateczną kwotę okresowych kar pieniężnych w wysokości niższej od ustalonej w pierwotnej decyzji. Komisja musi mieć także prawo do ustalenia ostatecznej kwoty za dany okres w przypadku, gdy przed upływem tego okresu przedsiębiorstwo nie dopełniło jeszcze obowiązku, którego wyegzekwowanie miały zapewnić okresowe kary pieniężne. W przeciwnym razie przedsiębiorstwo mogłoby unikać uiszczania nałożonych na nie okresowych kar pieniężnych, w dalszym ciągu nie stosując się do decyzji, co pozbawiłoby przepisy art. 24 skuteczności.

20.

Decyzją na mocy art. 24 ust. 1 Komisja nałożyła okresową karę pieniężną w wysokości 2 mln EUR za każdy dzień. Nakładając tę karę, Komisja uwzględniła konieczność nałożenia wystarczająco wysokiej okresowej kary pieniężnej, aby zapewnić przestrzeganie decyzji przez Microsoft, oraz stopień, w jakim niewywiązanie się przez Microsoft z wymogów ustanowionych w art. 5 lit. a) i c) decyzji zmniejszyło skuteczność środka zaradczego. Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń dotyczyło wyłącznie jednego aspektu niezastosowania się przez Microsoft do decyzji, tj. niedostarczenia kompletnej i dokładnej dokumentacji technicznej zawierającej informacje dotyczące interoperacyjności, niemniej jednak wyjaśniono w nim, że wysokość okresowej kary pieniężnej powinna odzwierciedlać stopień, w jakim niezastosowanie się spółki Microsoft do decyzji zmniejszyło skuteczność środka zaradczego.

21.

W związku z tym należy uwzględnić fakt, iż trwające nieprzestrzeganie przez Microsoft decyzji oraz niezaprzestanie bardzo poważnego naruszenia art. 82 Traktatu oraz art. 54 porozumienia EOG (4) (5) może zwiększyć ryzyko wyeliminowania skutecznej konkurencji na rynku systemów operacyjnych dla serwerów grup roboczych, o którym mowa w decyzji (6). Należy ustalić okresową karę pieniężną w wysokości, która będzie silniejszym bodźcem do przestrzegania decyzji wydanej zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, tak aby sprawić, by dla przedsiębiorstwa objętego postępowaniem przestrzeganie tej decyzji było bardziej uzasadnione ekonomicznie niż czerpanie korzyści z jej nieprzestrzegania. Analogicznie Komisja musi uwzględnić konieczność ustalania okresowych kar pieniężnych, które są proporcjonalne i wystarczające, by wymóc przestrzeganie decyzji na przedsiębiorstwach podobnych do Microsoftu pod względem wielkości i zasobów finansowych.

22.

Komisja uznała, że w odnośnym okresie dokumentacja techniczna nie była na tyle kompletna i dokładna, aby stanowiła dla zainteresowanego przedsiębiorstwa odpowiednią podstawę do rozpoczęcia prac w zakresie opracowywania systemów operacyjnych dla serwerów grup roboczych, które współdziałałyby z produktami Microsoftu, jak przewidziano w decyzji. Dlatego stwierdzono, że w odnośnym okresie wystąpił całkowity brak lub co najmniej znaczne ograniczenie skuteczności przepisów art. 5 lit. a) i c) decyzji, niezależnie od tego, czy wynagrodzenie pobierane przez Microsoft było racjonalne w stosunku do dostarczonych przez spółkę informacji. W związku z powyższym Komisja miałaby pełne prawo do ustalenia ostatecznej kwoty okresowej kary pieniężnej za samo niezastosowanie się do decyzji stwierdzone w niniejszym dokumencie, przyjmując za podstawę 2 mln EUR za każdy dzień w odnośnym okresie.

23.

Jednakże istnieje możliwość, że Komisja uzna także, że Microsoft nie dopełnił wymogów określonych w art. 5 lit. a) i c) decyzji w odniesieniu do racjonalnej wysokości wynagrodzenia pobieranego po dniu 15 grudnia 2005 r. za dostarczone informacje. Na obecnym etapie, aby zapewnić skuteczność wykonania, konieczne jest zatem zachowanie możliwości ustalenia ostatecznej kwoty w odniesieniu do tego aspektu niezastosowania się do decyzji od daty ustalonej w art. 24 ust. 1 decyzji.

24.

Ostateczna kwota okresowej kary pieniężnej za niewywiązanie się przez Microsoft z obowiązku dostarczenia kompletnej i dokładnej dokumentacji zawierającej informacje dotyczące interoperacyjności, nałożonego zgodnie z art. 5 lit a) i c) decyzji, została w związku z tym obliczona na podstawie kwoty 1,5 mln EUR za każdy dzień w odnośnym okresie.

2.3. Wniosek

25.

Ostateczną kwotę okresowej kary pieniężnej nałożonej na Microsoft, zgodnie z art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, za niewywiązanie się z obowiązku dostarczenia kompletnej i dokładnej dokumentacji technicznej zawierającej informacje dotyczące interoperacyjności, przewidzianego w art. 5 lit. a) i c) decyzji, ustalono w wysokości 280,5 mln EUR za okres od dnia 16 grudnia 2005 r. do dnia 20 czerwca 2006 r. włącznie.

3. PODWYŻSZENIE OKRESOWYCH KAR PIENIĘŻNYCH

26.

Zwłoka Microsoftu w dopełnieniu obowiązków przewidzianych w decyzji może zwiększyć ryzyko eliminacji skutecznej konkurencji na rynku systemów operacyjnych dla serwerów grup roboczych, gdyż w chwili wydania decyzji Microsoft osiągnął już pozycję dominującą i mógł wyeliminować całą konkurencję (motyw 1070 decyzji). Z danych rynkowych wynika, że udział spółki Microsoft w rynku wciąż wzrasta w regularnym tempie. Ponieważ rynek systemów operacyjnych dla serwerów grup roboczych charakteryzuje się wysokimi barierami wejścia (motywy 515–525 decyzji), spowodowanymi między innymi pośrednimi efektami sieci, które wzajemnie się wzmacniają (patrz motyw 653 decyzji), omawiane pogorszenie struktury rynkowej może okazać się nieodwracalne. W takiej sytuacji zapewnienie wywiązania się przez Microsoft z nałożonego obowiązku jest teraz sprawą jeszcze pilniejszą niż wcześniej.

27.

Po wydaniu decyzji na mocy art. 24 ust. 1, która nałożyła na spółkę okresową karę pieniężną wynoszącą 2 mln EUR za każdy dzień, Microsoft przez co najmniej siedem miesięcy nie podjął niezbędnych działań. Z uwagi na pilny charakter sprawy kwota okresowej kary pieniężnej zostaje podwyższona do 3 mln EUR, ze skutkiem od dnia 31 lipca 2006 r. Z uwagi na to, że nakaz ujawnienia informacji określony w art. 5 lit. a) i c) decyzji może być mało skuteczny lub stracić skuteczność z powodu niedostarczenia przez Microsoft kompletnej i dokładnej dokumentacji technicznej zawierającej informacje dotyczące interoperacyjności lub z powodu żądania przez Microsoft nieracjonalnego wynagrodzenia, kwota kary powinna odnosić się do obydwu aspektów niezastosowania się przez Microsoft do decyzji, określonych w decyzji na mocy art. 24 ust. 1. Jeżeli w rezultacie Microsoft nie wywiąże się ze swoich obowiązków do dnia 31 lipca 2006 r., Komisja może zadecydować o ostatecznym ustaleniu pełnej kwoty tej zwiększonej okresowej kary pieniężnej za każdy kolejny odnośny okres niewywiązywania się z obowiązków dla każdego aspektu naruszenia oddzielnie bądź łącznie dla obydwu aspektów.

(1) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1419/2006 (Dz.U. L 269 z 28.9.2006, str. 1).

(2) Termin „informacje dotyczące interoperacyjności” został zdefiniowany w art. 1 ust. 1 decyzji. Oznacza on „kompletne i dokładne specyfikacje dotyczące wszystkich protokołów wdrożonych w systemach operacyjnych Windows dla serwerów grup roboczych i wykorzystywanych przez pracujące pod Windows serwery grup roboczych w celu zapewniania usług związanych z plikami i drukowaniem oraz usług w zakresie zarządzania grupami i użytkownikami, w tym usług Windows Domain Controller, usług domeny Active Directory oraz usług Group Policy, dla pracujących pod Windows sieci grup roboczych”. W art. 1 ust. 2 decyzji „protokół” zdefiniowano jako „zbiór reguł dotyczących wzajemnych połączeń i wzajemnego oddziaływania między różnymi systemami operacyjnymi Windows dla serwerów grup roboczych a klienckimi systemami operacyjnymi Windows dla komputerów osobistych, funkcjonujących w różnych komputerach sieci Windows grupy roboczej”.

(3) Decyzja Komisji z dnia 28 lipca 2005 r. w sprawie procedury przewidzianej w art. 82 Traktatu WE (Sprawa COMP/C-3/37.792 — Microsoft — C(2005) 2988 wersja ostateczna).

(4) Patrz motywy 1068–1074 decyzji.

(5) W związku z tym patrz także wyrok w sprawach połączonych 46/87 i 227/88, Hoechst (1989) ECR 2859, pkt 64, w którym Trybunał odnosi się do „obowiązku nałożonego na wszystkie osoby podlegające prawu wspólnotowemu, w ramach którego osoby te muszą uznać pełną skuteczność środków przyjmowanych przez instytucje, o ile Trybunał ich nie unieważni, jak również uznać ich moc wykonawczą, o ile Trybunał nie zadecyduje o zawieszeniu ich wykonania (…)”.

(6) Patrz motywy 590–692 decyzji.

5.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 138/20

Komunikat Urzędu Nadzoru EFTA na mocy art. 4 ust. 1 lit. a) aktu, o którym mowa w pkt 64 lit. a) załącznika XIII do Porozumienia EOG (rozporządzenie Rady (EWG) nr 2408/92 w sprawie dostępu przewoźników lotniczych do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych)

Nałożenie nowych zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych w odniesieniu do regularnych usług lotniczych na trasie Værøy (heliport) — Bodø v.v.

(2008/C 138/10)

1. WPROWADZENIE

Zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2408/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie dostępu przewoźników lotniczych do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych, Norwegia podjęła decyzję o nałożeniu zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych z dniem 1 sierpnia 2008 r. w odniesieniu do regularnych usług lotniczych na następującej trasie:

Værøy — Bodø v.v

2. NA ZOBOWIĄZANIA Z TYTUŁU ŚWIADCZENIA USŁUG PUBLICZNYCH SKŁADAJĄ SIĘ NASTĘPUJĄCE PARAMETRY TRASY VÆRØY — BODØ V.V.

2.1. Minimalne częstotliwości, zdolność przewozowa, eksploatacja trasy oraz rozkłady lotów

Następujące wymogi mają zastosowanie do częstotliwości, zdolności przewozowej, eksploatacji trasy i rozkładów lotów

—	jeżeli nie zostanie to określone inaczej, wymogi te mają zastosowanie przez cały rok,

—	w przypadku wymogów dotyczących zdolności przewozowej, liczba miejsc jest dostosowana zgodnie z zasadami określonymi w załączniku A do niniejszej publikacji,

—	należy uwzględnić zapotrzebowanie społeczeństwa na przewozy lotnicze.

Częstotliwość

—	1 lutego–31 października: minimum dwie codzienne usługi powrotne od poniedziałku do piątku, jedna w sobotę i jedna w niedzielę,

—	1 listopada–31 stycznia: minimum jedna codzienna usługa powrotna od poniedziałku do piątku, jedna w sobotę i jedna w niedzielę,

—	jeżeli w odniesieniu do Værøy ustanowiona jest procedura podejścia wg wskazań przyrządów (IFR), wymóg minimum dwóch codziennych usług powrotnych od poniedziałku do piątku, jednej w sobotę i jednej w niedzielę ma zastosowanie przez cały rok.

Zdolność przewozowa

—	1 lutego–31 października: w obu kierunkach w ofercie znajduje się co najmniej 180 miejsc tygodniowo,

—	1 listopada–31 stycznia: w obu kierunkach w ofercie znajduje się co najmniej 105 miejsc tygodniowo,

—	jeżeli w odniesieniu do Værøy ustanowiona jest procedura podejścia wg wskazań przyrządów (IFR), wymóg, aby w obu kierunkach w ofercie było co najmniej 180 miejsc tygodniowo, ma zastosowanie przez cały rok,

—	jeżeli liczba miejsc wykorzystanych w okresie od 1 stycznia do 30 czerwca lub od 1 sierpnia do 30 listopada przekroczy 70 % miejsc znajdujących się w ofercie, przewoźnik zwiększa zdolność przewozową zgodnie z zasadami określonymi w załączniku A do niniejszej publikacji,

—	jeżeli liczba miejsc wykorzystanych w okresie od 1 stycznia do 30 czerwca lub od 1 sierpnia do 30 listopada wynosi poniżej 35 % liczby miejsc znajdujących się w ofercie, przewoźnik może zmniejszyć zdolność przewozową zgodnie z zasadami określonymi w załączniku A do niniejszej publikacji.

Eksploatacja trasy

Obowiązkowe usługi mają charakter ciągły.

Rozkłady lotów

W odniesieniu do obowiązkowych lotów od poniedziałku do piątku zastosowanie mają następujące wymagania (czas miejscowy):

—	1–28/29 lutego: co najmniej 3 godz. 30 min. między pierwszym przylotem do Bodø a ostatnim odlotem z Bodø,

—	1 marca–30 września: co najmniej 5 godz. 30 min. między pierwszym przylotem do Bodø a ostatnim odlotem z Bodø,

—	1–31 października: co najmniej 5 godz. 15 min. między pierwszym przylotem do Bodø a ostatnim odlotem z Bodø.

Jeżeli w odniesieniu do Værøy ustanowiona jest procedura podejścia wg wskazań przyrządów (IFR), wymóg, aby między pierwszym przylotem do Bodø a ostatnim odlotem z Bodø było co najmniej 5 godz. 30 min, ma zastosowanie przez cały rok.

2.2. Kategoria statków powietrznych

Do obsługi obowiązkowych lotów wykorzystuje się śmigłowce zarejestrowane na minimum 15 pasażerów.

2.3. Warunki techniczne i eksploatacyjne

Szczególną uwagę przewoźników zwraca się na warunki techniczne i eksploatacyjne obowiązujące w portach lotniczych. W celu uzyskania dodatkowych informacji, należy skontaktować się z Urzędem Lotnictwa Cywilnego pod następującym adresem:

Luftfartstilsynet (Urząd Lotnictwa Cywilnego)

PO Box 243

N-8001 Bodø

Tel.: (47) 75 58 50 00

2.4. Taryfy

Maksymalna, podstawowa, w pełni elastyczna taryfa w jedną stronę (taryfa maksymalna) w roku działalności zaczynającym się od 1 sierpnia 2008 r. nie może przekroczyć następującej stawki:

Værøy — Bodø

634 NOK

W odniesieniu do każdego kolejnego roku działalności taryfy maksymalne są korygowane z dniem 1 sierpnia o wskaźnik cen konsumpcyjnych za okres 12 miesięcy kończący się 15 czerwca tego samego roku, publikowany przez Norweski Urząd Statystyczny (Statistics Norway) (http://www.ssb.no).

Przewoźnik odpowiada za udostępnianie biletów po cenie nieprzekraczającej taryfy maksymalnej poprzez wszystkie kanały sprzedaży należące do przewoźnika.

Taryfa maksymalna ma również zastosowanie do biletów oferowanych przez inne przedsiębiorstwa działające w ramach koncernu przewoźnika. Przewoźnik jest odpowiedzialny za dostosowanie się tych przedsiębiorstw do tych wymogów.

Taryfa maksymalna zawiera wszelkie podatki i opłaty na rzecz władz oraz wszelkie pozostałe opłaty dodatkowe, które nalicza przewoźnik przy wydaniu biletów.

Przewoźnik jest stroną krajowych porozumień międzyliniowych obowiązujących w danym czasie i w jego ofercie znajdują się wszelkie zniżki dostępne na mocy takowych porozumień.

3. DODATKOWE WARUNKI WYNIKAJĄCE Z PROCEDURY PRZETARGOWEJ

Po przeprowadzeniu procedury przetargowej, która ogranicza dostęp do tras do jednego przewoźnika, zastosowanie mają dodatkowo następujące warunki:

Taryfy

—

wszystkie opłaty za połączenia do/od innych usług lotniczych oferuje się wszystkim przewoźnikom na tych samych warunkach. Z powyższej zasady zwolnione są jedynie te opłaty za połączenia do/od innych usług lotniczych świadczonych przez oferenta, których wartość wynosi nie więcej niż 40 % opłaty w pełni elastycznej,

—	z tytułu odbytych omawianych lotów nie można zdobyć ani zrealizować punktów premiowych dostępnych w programach stałego klienta,

—	zniżek socjalnych udziela się zgodnie z wytycznymi określonymi w załączniku B do niniejszego komunikatu.

Warunki transferu

—	wszystkie ustanowione przez przewoźnika warunki dotyczące transferu pasażerów na trasy i z tras innych przewoźników, w tym dotyczące czasu połączeń oraz odpraw biletowych i bagażowych, mają charakter obiektywny i niedyskryminujący.

4. ZASTĄPIENIE I ZNIESIENIE POPRZEDNICH ZOBOWIĄZAŃ Z TYTUŁU ŚWIADCZENIA USŁUG PUBLICZNYCH

Niniejsze zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych zastępują te opublikowane w Dz.U. C 268 oraz Suplemencie EOG nr S 54 z dnia 4 listopada 2004 r., w odniesieniu do usług lotniczych na trasie Værøy — Bodø v.v.

5. INFORMACJE

Dalsze informacje można uzyskać w norweskim Ministerstwie Transportu i Komunikacji:

Ministry of Transport and Communications

PO Box 8010 Dep.

N-0030 Oslo

Tel.: (47) 22 24 83 53

Faks: (47) 22 24 56 09

ZAŁĄCZNIK A

DOSTOSOWANIE PRODUKCJI/DOSTĘPNYCH MIEJSC — KLAUZULA O DOSTOSOWANIU PRODUKCJI

1. Cel klauzuli o dostosowaniu produkcji

Celem klauzuli o dostosowaniu produkcji jest zapewnienie, aby dostarczana zdolność przewozowa/liczba miejsc znajdująca się w ofercie operatora była dostosowana do zmian w popycie rynkowym. Gdy tylko liczba pasażerów zwiększy się znacząco i przekroczy określone poniżej limity dla odsetka miejsc zajmowanych w danym czasie (wskaźnik wypełnienia samolotów), operator zwiększa liczbę oferowanych miejsc. Operator może odpowiednio zmniejszyć liczbę oferowanych miejsc, gdy liczba pasażerów zmniejszy się znacząco. Patrz poniższy opis w punkcie 3.

2. Okresy mierzenia wskaźników wypełnienia samolotów

Okresy, w których wskaźnik wypełnienia samolotów podlega monitoringowi i ocenie, obejmują przedział od 1 stycznia do 30 czerwca włącznie oraz od 1 sierpnia do 30 listopada włącznie.

3. Warunki zmiany produkcji/liczby oferowanych miejsc

3.1. Warunki zwiększenia produkcji

3.1.1.

Zwiększenie produkcji/liczby oferowanych miejsc następuje, gdy średni wskaźnik wypełnienia samolotów na każdej pojedynczej trasie objętej zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych wynosi powyżej 70 %. Gdy średni wskaźnik wypełnienia samolotów na tych trasach przekracza 70 % w którymkolwiek z okresów, o których mowa w punkcie 2, operator zwiększa produkcję/liczbę miejsc dostępnych na tych trasach o co najmniej 10 %, najpóźniej z początkiem kolejnego sezonu rozkładowego IATA. Produkcję/liczbę oferowanych miejsc zwiększa się przynajmniej w takim wymiarze, aby średni wskaźnik wypełnienia samolotów nie przekroczył 70 %.

3.1.2.

W ramach zwiększania produkcji/liczby oferowanych miejsc zgodnie z powyższymi zasadami, nowa produkcja może być realizowana przy użyciu statków powietrznych o mniejszej zdolności przewozowej niż ta, którą określono w pierwotnej ofercie, jeżeli taką wolę wyrazi operator.

3.2. Warunki zmniejszenia produkcji

3.2.1.

Zmniejszenie produkcji/liczby oferowanych miejsc może nastąpić, gdy średni wskaźnik wypełnienia samolotów na każdej pojedynczej trasie objętej zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych wyniesie mniej niż 35 %. Gdy średni wskaźnik wypełnienia samolotów na tych trasach będzie mniejszy niż 35 % w którymkolwiek z okresów, o których mowa w punkcie 2, operator może zmniejszyć produkcję/liczbę oferowanych miejsc o nie więcej niż 25 % na tych trasach od pierwszego dnia po zakończeniu wyżej wymienionych okresów.

3.2.2.

Na trasach, gdzie oferowane są więcej niż dwa loty dziennie w każdym kierunku, zmniejszenie produkcji zgodnie z podpunktem 3.2.1 następuje poprzez zmniejszenie częstotliwości lotów znajdujących się w ofercie. Jedynym wyjątkiem od tej zasady jest przypadek, kiedy operator korzysta ze statku powietrznego o większej zdolności przewozowej niż minimalna określona w dokumencie nakładającym zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych. W takim przypadku operator może skorzystać z mniejszego statku powietrznego, jednakże o zdolności przewozowej niemniejszej niż zdolność minimalna określona w dokumencie nakładającym zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych.

3.2.3.

Na trasach, gdzie w ofercie znajduje się jeden lub dwa loty dziennie w każdym kierunku, zmniejszenie liczby miejsc dostępnych w ofercie może tylko odbyć się przy użyciu statków powietrznych o mniejszej zdolności przewozowej niż ta określona w dokumencie nakładającym zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych.

4. Procedury dokonywania zmian w produkcji

4.1.	Norweskie Ministerstwo Transportu i Komunikacji ponosi prawną odpowiedzialność za zatwierdzanie proponowanych przez operatora rozkładów lotów, łącznie ze zmianami w produkcji. Podstawą jest okólnik N-3/2005 Norweskiego Ministerstwa Transportu i Komunikacji, załączony do dokumentacji przetargowej.

4.2.

W przypadku zmniejszenia produkcji/liczby oferowanych miejsc zostają zmniejszone zgodnie z punktem 3.2, do zainteresowanych rad okręgowych rozesłany zostanie wniosek dotyczący nowego rozkładu lotów, a rady będą miały czas na przedstawienie swojego stanowiska w tej kwestii, zanim zmiana wejdzie w życie. Jeżeli proponowany nowy rozkład lotów zawiera zmiany naruszające jakiekolwiek wymogi inne niż liczba lotów i zdolność przewozowa, określone w ramach zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, nowy rozkład lotów musi być przesłany do zatwierdzenia do Ministerstwa Transportu i Komunikacji.

4.3.	W przypadku zwiększenia produkcji zgodnie z podpunktem 3.1, operator oraz okręg (okręgi), jako zainteresowana jednostka administracyjna, powinny uzgodnić rozkłady lotów dla nowej produkcji/nowej liczby miejsc.

4.4.

Jeżeli w ofercie znajdzie się nowa produkcja zgodnie z podpunktem 3.1, a operator oraz okręg (okręgi), jako zainteresowana jednostka administracyjna, nie będą w stanie uzgodnić rozkładów lotów zgodnie z podpunktem 4.3, operator może ubiegać się o zatwierdzenie przez Norweskie Ministerstwo Transportu i Komunikacji, zgodnie z 4.1, innego rozkładu lotów dla nowej produkcji/nowej liczby oferowanych miejsc. Nie oznacza to, iż operator może ubiegać się o zatwierdzenie rozkładu lotów, który nie uwzględnia wymaganego zwiększenia produkcji. Muszą zaistnieć istotne przyczyny, aby Ministerstwo zatwierdziło propozycje odbiegające od tych, które mogłyby zostać przyjęte przez okręgi.

5. Niezmieniona rekompensata finansowa w przypadku zmiany produkcji

5.1.	Rekompensata finansowa dla operatora pozostaje niezmieniona w przypadku zwiększenia produkcji zgodnie z ppkt 3.1.

5.2.	Rekompensata finansowa dla operatora pozostaje niezmieniona w przypadku zmniejszenia produkcji zgodnie z ppkt 3.2.

ZAŁĄCZNIK B

PRZEPISY DOTYCZĄCE ZNIŻEK SOCJALNYCH

Na trasach, na których Ministerstwo Transportu i Komunikacji wykupuje usługi lotnicze na podstawie zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, zniżki przysługują następującym grupom osób:

a)	osobom, które w dniu odlotu, mają ukończone 67 lat;

b)	osobom niewidomym w wieku ponad 16 lat;

c)	inwalidom w wieku ponad 16 lat uzyskującym rentę inwalidzką zgodnie z norweską ustawą nr 12 z dnia 28 lutego 1997 r. o ubezpieczeniach społecznych (Folketrygdloven), rozdział 12, lub podobnej ustawy w jakimkolwiek państwie EOG;

d)	uczniom w wieku ponad 16 lat uczęszczającym do specjalnych szkół dla osób z wadami słuchu;

e)	towarzyszącemu małżonkowi/partnerowi w dowolnym wieku lub osobie, która musi towarzyszyć osobom wymienionym w punktach a)–d);

f)	osobom, które w dniu odlotu nie ukończyły 16 lat.

2.	Zniżka dla osób określonych w pkt 1 wynosi 50 % maksymalnej opłaty.

3.	Zniżka ta nie obowiązuje, gdy koszty podróży pokrywa rząd lub zakład ubezpieczeń społecznych. Osoba uprawniona do zniżki podejmuje decyzję o tym, czy potrzebuje osoby towarzyszącej.

4.	Osoba dorosła (w wieku ponad 16 lat) może przewozić bezpłatnie dziecko w wieku poniżej 2, pod warunkiem że dziecko to nie zajmuje oddzielnego miejsca w czasie wspólnego przelotu przez cały czas trwania podróży.

W momencie wystawiania biletu pasażerowie mogą być poproszeni o okazanie następujących dokumentów:

a)	osoby wymienione w pkt 1 lit. a) muszą okazać dokument urzędowy ze zdjęciem i datą urodzenia;

b)	osoby wymienione w pkt 1 lit. b) i c) muszą okazać dowód kwalifikowaności w formie urzędowego dokumentu z norweskiego zakładu ubezpieczeń społecznych lub z „Norges Blindeforbund”. Osoby z pozostałych państw EOG muszą okazać podobny dokument ze swojego państwa;

c)	osoby wymienione w pkt 1 lit. d) muszą przedstawić legitymację szkolną oraz pismo z zakładu ubezpieczeń społecznych, w którym stwierdzone jest, że uczeń otrzymuje rentę zgodnie z norweską ustawą „Folketrygd”. Osoby z pozostałych państw EOG muszą okazać podobny dokument ze swojego państwa.

REGULARNE USŁUGI LOTNICZE NA TRASIE VÆRØY — BODØ V.V. (NORWEGIA)

ZAPROSZENIE DO SKŁADANIA OFERT

1. Wprowadzenie

Norwegia podjęła decyzję o opublikowania nowego zaproszenia do składania ofert na obsługę regularnych regionalnych usług lotniczych na trasie Værøy — Bodø v.v. w okresie od 1 sierpnia 2008 r. do 31 lipca 2011 r.

Norwegia podjęła decyzję o zmianie, z mocą od 1 sierpnia 2008 r., zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych w odniesieniu do regularnych usług lotniczych na trasie Værøy — Bodø v.v., nałożonych poprzednio zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) 2408/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie dostępu przewoźników lotniczych Wspólnoty do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych. Zmienione zobowiązania zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (numer referencyjny i data publikacji w Dz.U.) oraz Suplemencie EOG (odniesienie do publikacji w Suplemencie EOG).

W przypadku jeśli w ciągu dwóch miesięcy od ostatniego dnia na składanie ofert (patrz pkt 6) żaden przewoźnik lotniczy nie dostarczy do Ministerstwa Transportu i Komunikacji udokumentowanego dowodu rozpoczęcia regularnych lotów od dnia 1 sierpnia 2008 r., zgodnie ze zmienionymi zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych nałożonymi na zestaw tras określoną w pkt 2 niniejszej publikacji, ministerstwo zastosuje procedurę przetargową przewidzianą w art. 4 ust. 1 lit d)–h) rozporządzenia (EWG) nr 2408/92, ograniczając tym samym od dnia 1 sierpnia 2008 r. dostęp do jednego tylko przewoźnika lotniczego. Celem niniejszego zaproszenia jest wyłonienie ofert, które zostaną wykorzystane jako podstawa do przyznania takich wyłącznych praw.

Poniżej przedstawione są najważniejsze części warunków przetargowych. Pełna wersja zaproszenia do składania ofert znajduje się na następującej stronie internetowej:

http://www.regjeringen.no/nb/dep/sd/dok/andre/Anbud.html

można ją też otrzymać bezpłatnie po złożeniu wniosku do norweskiego Ministerstwa Transportu i Komunikacji:

Ministry of Transport and Communications

PO Box 8010 Dep.

N-0030 Oslo

Tel.: (47) 22 24 83 53

Faks: (47) 22 24 56 09

Wszyscy oferenci są zobowiązani do zapoznania się z pełną wersją zaproszenia do składania ofert.

2. Usługi objęte zaproszeniem

Zaproszenie obejmuje regularne loty w okresie od 1 sierpnia 2008 r. do 31 lipca 2011 r., zgodnie ze zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych określonymi w pkt 1. Przetarg obejmuje następujący zestaw tras i odpowiednie oferty:

Zestaw tras

Værøy — Bodø v.v.

W ramach zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych zastosowanie mają wymogi specjalne, w przypadku gdy w odniesieniu do Værøy ustanowiona jest procedura podejścia wg wskazań przyrządów (IFR). Ustanowienie procedury podejścia wg wskazań przyrządów powoduje powstanie wymogów zwiększonej produkcji na danej trasie w listopadzie, grudniu i styczniu. Oferenci przedstawiają alternatywną cenę dla całego okresu przetargowego, jak również dla każdego pojedynczego roku działalności, odnoszącą się do zwiększonej produkcji, jeżeli ustanowiona zostanie procedura podejścia wg wskazań przyrządów w odniesieniu do Værøy. Oferta zawiera budżet dla obu alternatyw, przy założeniu zwiększonej produkcji i bez takiego założenia. Budżet związany z przetargiem wykazuje podział wydatków i przychodów w odniesieniu do każdej z ofert oraz wyraźnie określa kwotę żądanej rekompensaty w przypadku obu alternatyw.

W przypadku gdy przewoźnik składa ofertę, która zakłada zerową rekompensatę w NOK, przyjmuje się, że przewoźnik chce obsługiwać trasę na zasadzie wyłączności, jednak bez jakiejkolwiek rekompensaty od państwa norweskiego.

3. Przewoźnicy kwalifikujący się do przetargu

Do przetargu kwalifikują się wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający ważną licencję na prowadzenie działalności zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2407/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie przyznawania licencji przewoźnikom lotniczym.

4. Procedura przetargowa

Niniejsze zaproszenie do składania ofert podlega przepisom określonym w art. 4 ust. 1 lit. d)–i) rozporządzenia (EWG) nr 2408/92 i pkt 4 norweskiego rozporządzenia nr 256 z dnia 15 kwietnia 1994 r. w sprawie procedur przetargowych związanych ze zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych.

Zamówienie zostanie udzielone w drodze procedury przetargu nieograniczonego.

Ministerstwo Transportu i Komunikacji zastrzega sobie prawo do późniejszych negocjacji, jeżeli na dzień zamknięcia okresu składania ofert złożona zostanie tylko jedna oferta lub jeżeli tylko jedna oferta nie zostanie odrzucona. Negocjacje takie prowadzone będą zgodnie z nałożonymi zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych. Ponadto w trakcie negocjacji strony nie mogą wnosić istotnych zmian do pierwotnych warunków umowy. Jeżeli negocjacje nie doprowadzą do akceptowalnego rozwiązania, Ministerstwo Transportu i Komunikacji zastrzega sobie prawo do unieważnienia całej procedury. W takim przypadku możliwe jest opublikowanie nowego zaproszenia do składania ofert na nowych warunkach.

Ministerstwo Transportu i Komunikacji może udzielać zamówień w drodze negocjacji bez uprzedniej publikacji, jeżeli nie zostanie złożona żadna oferta. W takim przypadku nie wolno wprowadzać istotnych zmian do pierwotnych zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych ani do pozostałych warunków umowy. Jeżeli w wyniku przetargu zaistnieją ku temu uzasadnione przyczyny, Ministerstwo Transportu i Komunikacji zastrzega sobie prawo do nieprzyjęcia każdej z lub wszystkich ofert.

Złożona oferta jest wiążąca dla oferenta do momentu zakończenia procedury przetargowej lub udzielenia zamówienia.

5. Oferta

Oferta zostanie sporządzona zgodnie z wymogami określonymi w pkt 5 warunków przetargowych, w tym wymogami wymienionymi w zobowiązaniach z tytułu świadczenia usług publicznych.

6. Złożenie oferty

Termin składania ofert upływa dnia 7 lipca 2008 r. o godz. 12.00 czasu lokalnego. Ministerstwo Transportu i Komunikacji musi otrzymać ofertę pod adresem wskazanym w pkt 1, nie później niż w ostatecznym terminie składania ofert.

Ofertę należy dostarczyć osobiście pod adresem siedziby Ministerstwa Transportu i Komunikacji lub przesłać pocztą bądź kurierem.

Oferty, które wpłyną z opóźnieniem, zostaną odrzucone. Jednakże oferty otrzymane po ostatecznym terminie składania ofert, ale przed datą otwarcia ofert, nie zostaną odrzucone, jeżeli będzie oczywiste, że przesyłka została wysłana na tyle wcześnie, że w normalnych okolicznościach powinna zostać doręczona przed ostatecznym terminem składania ofert. Potwierdzenie doręczenia przesyłki jest traktowane jako dowód doręczenia oraz terminu doręczenia.

Wszystkie oferty należy składać w 3 (trzech) egzemplarzach.

7. Udzielenie zamówienia

7.1.

Zasadniczo przy udzielaniu zamówienia wybierana jest oferta, która zakłada najniższą kwotę rekompensaty. W przypadku wszystkich zestawów tras oznacza to, że zamówienie będzie udzielone oferentowi, którego oferta zakłada najniższą kwotę roszczeń o rekompensatę na cały okres obowiązywania umowy od 1 sierpnia 2008 r. do 31 lipca 2011 r. Najniższa kwota roszczeń o rekompensatę zostanie ustalona z wykorzystaniem kwoty obliczonej na podstawie dwóch przedstawionych cen alternatywnych. Kwota obliczeniowa równa jest sumie ważonych wartości roszczeń o rekompensatę. Cena odnosząca się do sytuacji, gdy w odniesieniu do Værøy ustanowiona jest procedura podejścia wg wskazań przyrządów, otrzyma wagę 60 %. Cena bez założenia takiej sytuacji ma wagę 40 %. Zamówienie zostanie udzielone oferentowi o najniższej kwocie obliczeniowej dla okresu obowiązywania umowy od 1 sierpnia 2008 r. do 31 lipca 2011 r.

7.2.	Jeżeli wybór oferty nie jest możliwy, ponieważ kilka ofert zakłada identyczne kwoty rekompensaty, wybrana zostanie oferta, która przewiduje największą liczbę miejsc w całym okresie obowiązywania umowy.

8. Okres obowiązywania umowy

Wynikająca z przetargu umowa zostanie zawarta na okres od 1 sierpnia 2008 r. do 31 lipca 2011 r. Umowa nie podlega rozwiązaniu, z wyłączeniem sytuacji opisanych w postanowieniach umownych przedstawionych w pkt 11.

9. Rekompensata finansowa

Operatorowi przysługuje prawo do uzyskania rekompensaty finansowej od Ministerstwa Transportu i Komunikacji zgodnie z umową zawartą w wyniku przetargu. Rekompensata zostanie określona dla każdego z trzech lat działalności oraz dla całego okresu obowiązywania umowy.

W odniesieniu do pierwszego roku działalności rekompensata nie podlega żadnym korektom.

W odniesieniu do drugiego i trzeciego roku działalności rekompensata będzie przeliczona na podstawie budżetu związanego z przetargiem, skorygowanego o przychody i koszty działalności. Korekty takie muszą się mieścić w granicach wskaźnika cen konsumpcyjnych podanego przez Norweski Urząd Statystyczny za okres 12 miesięcy kończący się 15 czerwca tego samego roku.

Rekompensata nie podlega żadnym zmianom w wyniku zwiększenia lub zmniejszenie wielkości produkcji zgodnie z drugim akapitem ppkt 5.1 Warunków umowy.

Niniejsze ustalenia stosuje się z zastrzeżeniem, że Storting (parlament norweski), w momencie przyjmowania rocznego budżetu, udostępni Ministerstwu Transportu i Komunikacji niezbędne środki w celu zaspokojenia potrzeb związanych w rekompensatą.

Operator zatrzymuje całość przychodów wygenerowanych z tytułu usługi. Jeżeli przychody są większe lub wydatki mniejsze niż kwoty zakładane w budżecie związanym z przetargiem, operator może zatrzymać saldo. Odpowiednio Ministerstwo Transportu i Komunikacji nie jest zobowiązane do pokrycie salda ujemnego w stosunku do budżetu związanego z przetargiem.

Wszelkie opłaty publiczne, w tym opłaty lotnicze, opłaca operator.

Bez względu na jakiekolwiek powództwa o odszkodowanie, rekompensata finansowa zostaje zmniejszona proporcjonalnie do całkowitej liczby lotów odwołanych bezpośrednio z winy przewoźnika, jeżeli liczba lotów odwołanych z takich powodów w roku działalności przekracza 1,5 % planowanej liczby lotów zgodnie z zatwierdzonym rozkładem lotów.

Jeżeli w odniesieniu do Værøy ustanowiona jest procedura podejścia wg wskazań przyrządów (IFR), patrz sekcja 2, rekompensata zostanie opłacona na podstawie ustanowionych wymogów IFR z danego miesiąca.

10. Renegocjacje

Jeżeli w okresie obowiązywania umowy wystąpią istotne lub nieprzewidziane zmiany w zakresie założeń, na których opiera się umowa, każda ze stron może zwrócić się z wnioskiem o przeprowadzenie negocjacji w sprawie zmiany umowy. Wniosek taki należy złożyć najpóźniej w terminie trzech miesięcy od wystąpienia danej zmiany.

Istotne zmiany opłat publicznych, na które odpowiada operator, zawsze stanowią podstawę do renegocjacji.

Jeżeli w wyniku nowych wymogów o charakterze ustawowym lub regulacyjnym, lub nakazów wydanych przez Urząd Lotnictwa Cywilnego dane lotnisko musi być użytkowane w sposób inny niż pierwotnie zakładał to operator, strony podejmują starania w celu wynegocjowania zmian umowy umożliwiających operatorowi kontynuowanie działalności w pozostałej części okresu obowiązywania umowy. Jeżeli strony nie osiągną porozumienia, operatorowi przysługuje prawo do rekompensaty według zasad związanych z wyłączeniem lub zamknięciem (pkt 11) w zakresie, w jakim mają one zastosowanie.

11. Wypowiedzenie umowy w wyniku naruszenia jej postanowień lub nieprzewidzianych zmian w istotnych warunkach

Z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z prawa upadłościowego Ministerstwo Transportu i Komunikacji może wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym w takich przypadkach, jak: niewypłacalność danego operatora, otwarcie postępowania układowego z wierzycielami lub ogłoszenie upadłości, lub w innej sytuacji określonej w pkt 14 ust. 2 norweskiego rozporządzenia nr 256 z 15 kwietnia 1994 r. w sprawie procedur przetargowych związanych ze zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych.

Ministerstwo Transportu i Komunikacji może wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym, jeżeli operator utraci licencję lub nie jest w stanie jej odnowić.

Jeżeli operator, z powodu siły wyższej lub innych okoliczności będących poza jego kontrolą, nie jest w stanie wypełnić swoich zobowiązań umownych przez okres dłuższy niż cztery z sześciu ostatnich miesięcy, umowa może zostać rozwiązana przez obie strony za jednomiesięcznym wypowiedzeniem w formie pisemnej.

Jeżeli Storting podejmie decyzję o zamknięciu lotniska lub jeżeli lotnisko zostanie zamknięte w wyniku nakazu wydanego przez Urząd Lotnictwa Cywilnego, zwykłe zobowiązania umowne stron wygasają od czasu, gdy dane lotnisko zostanie rzeczywiście wyłączone lub zamknięte.

Jeżeli okres od momentu, gdy operator po raz pierwszy zostanie poinformowany o wyłączeniu lub zamknięciu lotniska, do momentu jego rzeczywistego wyłączenia lub zamknięcia jest dłuższy niż jeden rok, operator nie ma prawa do rekompensaty z tytułu jakichkolwiek strat finansowych poniesionych przez niego w wyniku rozwiązania umowy. Jeżeli wspomniany okres jest krótszy niż jeden rok, operator ma prawo do rekompensaty, która przywróciłaby jego sytuację finansową, w jakiej znajdowałby się, gdyby kontynuował działalność przez okres jednego roku od dnia otrzymania informacji o wyłączeniu lub zamknięciu lotniska lub ewentualnie do 31 lipca 2011 r., jeżeli jest to data wcześniejsza niż termin upływu jednego roku.

W przypadku istotnego naruszenia postanowień umowy, może ona zostać unieważniona ze skutkiem natychmiastowym przez stronę, wobec której to naruszenie miało miejsce.

5.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 138/30

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 1 ust. 2 części I protokołu 3 do porozumienia o nadzorze i trybunale w sprawie pomocy państwa w odniesieniu do transakcji przeprowadzanych przez gminę Time i dotyczących nieruchomości o numerach 1/152, 1/301, 1/630, 4/165, 2/70 oraz 2/32 znajdujących się w Time

(2008/C 138/11)

Decyzją nr 717/07/COL z dnia 19 grudnia 2007 r., zamieszczoną w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Urząd Nadzoru EFTA wszczął postępowanie zgodnie z art. 1 ust. 2 części I protokołu 3 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości (porozumienie o nadzorze i trybunale). Władze Norwegii otrzymały stosowną informację wraz z kopią wyżej wymienionej decyzji.

Urząd Nadzoru EFTA wzywa niniejszym państwa EFTA, państwa członkowskie UE i zainteresowane strony do zgłaszania uwag w sprawie omawianego środka w ciągu jednego miesiąca od publikacji niniejszego zawiadomienia na poniższy adres Urzędu Nadzoru EFTA w Brukseli:

EFTA Surveillance Authority

Registry

35, Rue Belliard

B-1040 Brussels

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom Norwegii. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

STRESZCZENIE

PROCEDURA

W dniu 3 marca 2007 r. Urząd otrzymał od stowarzyszenia gminnego skargę dotyczącą sprzedaży nieruchomości o numerach 1/152, 1/301, 1/630 i 4/165 w gminie Time przez władze gminne dwóm odrębnym podmiotom prywatnym oraz sprzedaży inwestorowi prywatnemu przez Bryne fotballklubb (klub piłkarski) tytułu własności nieruchomości o numerze 2/70 (stadion Bryne, który obejmuje ponadto nieruchomość nr 2/32), która uprzednio została przekazana klubowi przez gminę.

W piśmie z dnia 9 maja 2007 r. inwestor prywatny złożył do Urzędu skargę dotyczącą sprzedaży przez gminę Time jednej z powyższych nieruchomości (o numerze 4/165).

W piśmie z dnia 19 czerwca 2007 r. Time pensjonistparti (partia polityczna) złożyła skargę dotyczącą prawa wyłączności rzekomo udzielonego przedsiębiorstwu Forum Jæren AS na budowę 200 podziemnych miejsc parkingowych na nieruchomości znajdującej się w centrum Bryne, która miała zostać wykorzystana do budowy nowej szkoły ponadgimnazjalnej (numery tytułów własności 1/125, 2/277, 2/278 oraz 2/284).

Po wymianie korespondencji z władzami Norwegii Urząd podjął decyzję o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego w sprawie transakcji, w których uczestniczyła gmina Time dotyczących nieruchomości o numerach 1/152, 1/301, 1/630, 4/165, 2/70 oraz 2/32 znajdujących się w Time. Urząd stwierdził natomiast, że transakcje dotyczące nieruchomości nr 1/125, 2/277, 2/278 i 2/284 znajdujących się w Time nie wiążą się obecnie z pomocą państwa.

OCENA

Sprzedaż nieruchomości numer 1/152, 1/301 i 1/630 przedsiębiorstwu Grunnsteinen AS

Na podstawie umowy sprzedaży z dnia 25 sierpnia 2007 r. gmina Time dokonała sprzedaży nieruchomości numer 1/152 (1 312 metrów kwadratowych), 1/301 (741 metrów kwadratowych) oraz 1/630 (1 167 metrów kwadratowych) w centrum Bryne — ośrodka gminy Time — deweloperowi prywatnemu Grunnsteinen AS. Okazuje się, że w momencie dokonania transakcji nieruchomość nr 1/152 była wykorzystywana jako parking gminny z 44 miejscami parkingowymi.

Przedsiębiorstwo Grunnsteinen nie dokonało zapłaty za nieruchomości gotówką, lecz zobowiązało się do budowy podziemnych miejsc parkingowych na nieruchomości o numerze 1/152, z których 65 miało zostać przekazanych gminie Time. Według władz gminy zobowiązanie do budowy miejsc parkingowych zastępuje zwykłą płatność za nieruchomość, to znaczy 44 istniejące miejsca parkingowe na powierzchni zostaną zastąpione 44 nowymi podziemnymi miejscami parkingowymi, zaś wartość dodatkowych 21 miejsc odpowiada wartości dwóch przekazanych dodatkowo nieruchomości. Norwegia przedstawiła obliczenia, zgodnie z którymi wartość dodatkowych 21 miejsc parkingowych wynosi 2 625 000 NOK, zaś wartość dwóch dodatkowych nieruchomości została oszacowana na 2 516 400 NOK. Obliczeń tych dokonano na podstawie szacunków wartości nieruchomości o numerze 1/630 przy cenie za metr kwadratowy wynoszącej 600 NOK, oraz obliczeń dokonanych przez przedsiębiorstwo budowlane Skanska, które wykazały że koszt miejsca parkingowego na parkingu podziemnym wynosi 150 000 NOK (bez podatku VAT i kosztów zakupu lub dzierżawy gruntu).

Jeśli grunty publiczne sprzedano poniżej wartości rynkowej, należy uznać, że zaangażowano środki państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG i udzielono pomocy o charakterze selektywnym przedsiębiorstwu Grunnsteinen. We wstępnej ocenie Urząd uznaje, że stało się tak rzeczywiście, z następujących względów:

Po pierwsze, kupujący nie zapłacił żadnej kwoty za nieruchomości. Dlatego na pierwszy rzut oka wydaje się, że transakcja wiązała się z pomocą, w braku przekonujących dowodów świadczących przeciwko temu.

W tym względzie wydaje się, że nie zastosowano się do procedury ustanowionej w wytycznych Urzędu w sprawie sprzedaży gruntów i budynków przez organy władzy publicznej, ponieważ nie wszczęto postępowania przetargowego i dokonano wyceny tylko jednej z przekazanych nieruchomości. W opinii Urzędu dokonana wycena była także zbyt powierzchowna, aby spełniać wymogi wytycznych.

Władze Norwegii twierdzą ponadto, że transakcja stanowi zamianę nieruchomości, w ramach której gmina przekazuje deweloperowi trzy nieruchomości, w tym jedną wykorzystywaną jako parking, i w zamian otrzymuje większą liczbę podziemnych miejsc parkingowych. Takie rozumowanie zakłada, że wyceny przedstawione Urzędowi należy uznać za rzetelne. Jak jednak wykazano powyżej, wydaje się, że wycena nieruchomości numer 1/630 obciążona jest wieloma wadami. Podobnie, wydaje się, że oszacowanie kosztów przyszłych podziemnych miejsc parkingowych oparto wyłącznie na praktyce ogólnej bez uwzględnienia charakterystyki konkretnej nieruchomości i danego projektu. Dlatego też wydaje się, że transakcja nie została dokonana na warunkach rynkowych.

Jeśli taki stan rzeczy zostałby potwierdzony, oznaczałoby to, że pozycja firmy Grunnsteinen została wzmocniona w porównaniu z konkurencją. Ponadto zainteresowanie gruntem mogliby wyrazić kupujący z innych państw EOG. We wstępnej ocenie Urzędu transakcja może zatem zakłócać konkurencję i wpływać na wymianę handlową wewnątrz EOG.

Wydaje się więc, że została udzielona pomoc państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG.

Sprzedaż nieruchomości numer 4/165 przedsiębiorstwu Bryne Industripark AS

W dniu 31 sierpnia 2005 r. gmina Time oraz deweloper prywatny Bryne Industripark AS podpisali umowę sprzedaży dotyczącą nieruchomości nr 4/165 w Håland w gminie Time. Nieruchomość obejmuje 56 365 metrów kwadratowych gruntów przemysłowych; cenę sprzedaży ustalono na 4,7 mln NOK, czyli około 83 NOK za metr kwadratowy.

Przed dokonaniem sprzedaży nie przeprowadzono publicznego postępowania przetargowego ani nie dokonano wyceny. Wydaje się, że cena została ustalona na podstawie ceny, po której gmina Time zakupiła nieruchomość w 1999 r., do której doliczono koszty kapitałowe, koszty działań regulacyjnych i koszty administracyjne. W październiku 2006 r. gmina postanowiła jednak, że w przyszłości grunty przemysłowe należy sprzedawać po cenach rynkowych, ponieważ metoda stosowana wcześniej prowadziła do zbywania gruntów po zbyt niskich cenach.

Na podstawie powyższych informacji Urząd ocenia wstępnie, że grunt został sprzedany po cenie niższej niż rynkowa, zatem należy uznać, że zostały zaangażowane środki państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG, zaś przedsiębiorstwu Bryne Industripark udzielono pomocy o charakterze selektywnym. Jeśli taki stan rzeczy zostałby potwierdzony, oznaczałoby to, że pozycja przedsiębiorstwa Bryne Industripark została wzmocniona w porównaniu z konkurencją. Ponadto zainteresowanie gruntem mogliby wyrazić kupujący z innych państw EOG. We wstępnej ocenie Urzędu transakcja może zatem zakłócać konkurencję i wpływać na wymianę handlową wewnątrz EOG.

Wydaje się więc, że została udzielona pomoc państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG.

Sprzedaż nieruchomości numer 2/70 i 2/32 Bryne fotballklubb

Na podstawie umowy sprzedaży z dnia 8 sierpnia 2003 r. gmina Time przekazała tytuł własności stadionu w Bryne oraz nieruchomości numer 2/32 i 2/70 o powierzchni około 53 000 metrów kwadratowych klubowi Bryne fotballklubb (Bryne FK), miejscowemu klubowi piłkarskiemu obecnie grającemu w pierwszej lidze, czyli poniżej ekstraklasy.

Ponieważ klub nie zapłacił żadnej kwoty za grunt, w opinii Urzędu należy uznać, że zostały zaangażowane środki państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG, zaś Bryne FK udzielono pomocy o charakterze selektywnym. Władze Norwegii argumentowały, że Bryne FK nie jest przedsiębiorstwem w rozumieniu Porozumienia EOG. Na stronie internetowej Bryne FK podano jednak informację, że klub między innymi prowadzi aktywną działalność polegającą na sprzedaży i kupnie profesjonalnych zawodników, zapewnia rozrywkę w postaci meczów piłkarskich i odpłatnie udostępnia powierzchnię reklamową. Wydaje się, że takie działania należy zakwalifikować jako świadczenie usług rynkowych, które z natury mają charakter działalności gospodarczej. W ocenie wstępnej Urząd uznaje zatem, że Bryne FK jest przedsiębiorstwem na potrzeby art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG.

Transakcja wzmacnia pozycję firmy Bryne FK w porównaniu z konkurencją. Ponadto zainteresowanie gruntem mogliby wyrazić kupujący z innych państw EOG. We wstępnej ocenie Urzędu transakcja może więc zakłócać konkurencję i wpływać na wymianę handlową wewnątrz EOG.

Wydaje się więc, że została udzielona pomoc państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG.

ZGODNOŚĆ

Informacje uzyskane przez Urząd nie wskazują, iż pomoc została udzielona na promocję rozwoju gospodarczego obszarów, na których poziom życia jest istotnie niższy od średniej lub na których istnieje znaczne bezrobocie, na promocję projektów leżących we wspólnym interesie Europy lub na ułatwienie rozwoju pewnych rodzajów działalności gospodarczej. Ponadto pomoc udzielona klubowi sportowemu nie stanowi promocji rozwoju kultury. Wobec powyższego wydaje się, że art. 61 ust. 3 lit. a)–c) Porozumienia EOG nie ma zastosowania.

WYMOGI PROCEDURALNE I ODZYSKANIE POMOCY NIEZGODNEJ Z PRAWEM

Artykuł 1 ust. 3 części I protokołu 3 do porozumienia o nadzorze i trybunale nakłada obowiązek stosowania okresu zawieszenia. Artykuł 14 części II tegoż protokołu stanowi, że w przypadku decyzji negatywnej wszelka pomoc niezgodna z prawem może zostać odzyskana od beneficjenta.

WNIOSKI

W świetle powyższych uwag Urząd podjął decyzję o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego zgodnie z art. 1 ust. 2 części I protokołu 3 do porozumienia o nadzorze i trybunale w sprawie transakcji, w których uczestniczyła gmina Time dotyczących nieruchomości o numerach 1/152, 1/301, 1/630 4/165, 2/70 oraz 2/32 znajdujących się w Time.

EFTA SURVEILLANCE AUTHORITY DECISION

No 717/07/COL

of 19 December 2007

on the property transactions engaged in by the municipality of Time concerning property numbers 1/152, 1/301, 1/630, 4/165, 2/70, 2/32, 1/125, 2/277, 2/278, 2/284 in Time

(NORWAY)

THE EFTA SURVEILLANCE AUTHORITY,

HAVING REGARD TO the Agreement on the European Economic Area (1), in particular to Articles 61 to 63 and Protocol 26 thereof,

HAVING REGARD TO the Agreement between the EFTA States on the establishment of a Surveillance Authority and a Court of Justice (2), in particular to Article 24 thereof and Article 1(2) and (3) in Part I and Articles 4(4) and 6(1) in Part II of Protocol 3 thereof,

HAVING REGARD TO the Authority's Guidelines (3) on the application and interpretation of Articles 61 and 62 of the EEA Agreement, and in particular the Chapter relating to the Sale of Land and Buildings by public authorities,

Whereas:

I. FACTS

1. PROCEDURE

On 3 March 2007, the Authority received a complaint from an association named Aksjonsgruppa ‘Ta vare på trivelige Bryne’ (hereinafter referred to as ‘Aksjonsgruppa’), concerning the sales of property numbers 1/152, 1/301, 1/630, 4/165 in Time municipality by the municipal authorities to two different private entities, as well as the sale of title number 2/70 (Bryne stadium which also includes title No 2/32) by Bryne fotballklubb, previously given to the club by the municipality, to a private investor (Event No 414270).

By letter dated 9 May 2007, the private investor Mr Gunnar Oma sent a complaint to the Authority concerning the sale by Time municipality of one of the abovementioned properties, i.e. number 4/165. Mr Oma claimed that the sale had taken place without prior value assessment and without an unconditional tendering procedure (Event No 421805).

By letter dated 25 May 2007 (Event No 1080978), the Authority invited the Norwegian authorities to comment on the complaints and requested additional information. In addition to the property numbers mentioned above, the Authority also asked questions concerning the purchase by Time Municipality of a property to be used for the construction of a new high school (title numbers 1/125, 2/277, 2/278 and 2/284), next to Bryne stadium. The sale had been the subject of articles in the local press which were enclosed with the complaint.

By letter dated 19 June 2007 (received by the Authority on 22 June 2007, Event No 426448), Time pensjonistparti complained about the exclusive right granted to Forum Jæren AS with respect to the development of 200 underground parking spaces at the property in the centre of the Bryne to be used for the construction of a new upper secondary school (title numbers 1/125, 2/277, 2/278 and 2/284) (4). According to the complainant, 180 of the parking spaces were to be used by Forum Jæren.

By letter dated 3 July 2007 (Event No 427879) from the Norwegian Government, received and registered by the Authority on 3 July 2007, Norway replied to the information request.

By letter of 28 July 2007, Aksjonsgruppa submitted comments to the Norwegian authorities' reply, received and registered by the Authority on 30 July 2007 (Event No 437440).

By e-mail dated 7 September 2007 (Event No 439975), Aksjonsgruppa submitted an agreement between Rogaland county municipality and Time municipality regarding the development and use of the property to be used as a new upper secondary school (title numbers 1/125, 2/277, 2/278, and 2/284) (Event No 439974), which included a clause whereby the County Municipality agreed to grant Forum Jæren the right to develop 200 parking spaces under the new secondary school, as well as the exclusive right to use 180 thereof.

By e-mails dated 19 September 2007 (Event Nos 442381, 442382 and 442383), the complainant submitted press reports regarding the land sales. Finally, by e-mail dated 2 October 2007 (Event No 445092), the complainant submitted an audit carried out by external auditors (Deloitte) of Time municipality's sales of land and buildings over the last years (Event No 445091).

By letter of 23 October 2007 (Event No 448109), the Authority invited the Norwegian authorities to comment on the third complaint in the case (from Time Pensjonistparti) and requested additional information with respect to the agreements concerning the construction of a new upper secondary school and the rights conferred on Forum Jæren in that respect.

By letters of 21 and 22 November (Event Nos 453220 and 453452), the Norwegian authorities replied to the Authority's request.

2. DESCRIPTION OF THE TRANSACTIONS

2.1. The sale of title numbers 1/152, 1/301 and 1/630 to Grunnsteinen AS

By a sales agreement dated 25 August 2007, Time municipality sold title numbers 1/152 (1 312 square metres), 1/301 (741 square metres) and 1/630 (1 167 square metres) in the centre of Bryne, the municipal centre of Time municipality, to the private property developer Grunnsteinen AS. Clause 1 of the contract (5) states that the properties, at the time of entering into the contract, were zoned for residential and public road/parking purposes. On title number 1/152, there were 44 municipal parking spaces belonging to Time municipality.

Under Clause 1 of the contract, Grunnsteinen AS undertakes to build underground parking spaces on title number 1/152, of which 65 are to be transferred to Time municipality upon completion (clauses 1 and 5 of the agreement). Grunnsteinen did not pay anything for the property; however, according to the municipal authorities, the obligation to build the parking spaces replaces ordinary payment for the property (6). At present, none of the titles have been transferred to Grunnsteinen AS; however, Clause 7 of the agreement foresees that the titles should be transferred upon completion of the parking spaces, at the latest by the end of 2008. Furthermore, Clause 1 foresees that the underground car park will be registered as a separate title in the land register when re-transferred to Time Municipality.

The initiative to enter into the agreement appears to have been taken by the buyers, and no public bidding round was organised prior to the sale (7). According to the municipal authorities, the payment for title No 1/152 consisted of the 44 parking spaces on the property being compensated for in the underground car park. As for title numbers 1/301 and 1/630, the municipality had commissioned a value assessment of one of the properties, title No 1/630, which the municipality claims were assessed by Eiendomsmegler 1. Only the assessment of title No 1/630, which concluded that the market value was NOK 600 per square metre, has been presented to the Authority (8). However, reservations were expressed with respect to the size of the area, to any encumbrance on the title in the property register and to zoning regulations, as none of these had been checked. The Norwegian authorities have also presented calculations made by the construction firm Skanska Norge AS, showing that the price for a parking space in an underground car park would be approximately NOK 150 000, excluding VAT and costs of buying/renting the land (9). On the basis of these estimates, the Norwegian authorities claim that the market price for title numbers 1/301 and 1/630, based on the value assessment, would be NOK 2 516 400 (10), whereas the value of the additional 21 parking spaces which Grunnsteinen will build for the municipality is estimated to 2 625 000 (11). Thus, the municipality claims that the value of these two properties is fully compensated by Grunnsteinen through the construction of 21 additional parking spaces.

2.2. The sale of title number 4/165 to Bryne Industripark AS

On 31 August 2005, Time Municipality and the private property developer Bryne Industripark AS signed a sales agreement concerning title No 4/165 at Håland in Time (12). The title comprises 56 365 square metres of industrial land, and the sales price was set at NOK 4,7 million (or approximately NOK 83 per square metre). At the time of the signing of the agreement, the area was zoned for industrial purposes but the detailed zoning plan was not adopted due to objections from the public road administration. According to the municipal authorities, the new detailed zoning regulations are expected to be adopted in autumn 2007. The contract contains a claw-back clause (Clause 7) for Time municipality in the event that the property has not been built on or put to use 5 years after the date of taking possession.

At the time of entering into the agreement, the property consisted of undeveloped land. In the memorandum for the municipal council which approved the agreement, the municipal administration states that the conclusion of a development agreement should be a condition for selling the land. However, for the time being, no such agreement has yet been entered into, since detailed zoning regulations for the area have not yet been adopted.

The municipality confirms that no public bidding round was organised prior to the sale, which came about following an initiative from the buyer. However, it claims that the availability of industrial land in the area in question was advertised on its web page in 2003-2004. A value assessment was not carried out prior to the sale. It follows from the administrative memorandum made in relation to the sale that the price charged was based on the price at which Time municipality bought the property in 1999, to which capital costs, regulatory work and administrative costs were added. The price was, thus, established in accordance with the municipality's general principle for the sale of industrial properties, i.e. selling at cost (13).

According to the complainant, the price per square metre for this type of property should be in the range of NOK 400. This is based on a claim that an independent asset valuer assessed the property in January 2007 (14). However, no documentation has been submitted to this effect. In contrast, the municipal authorities claim that other industrial properties were sold, in the same period, for prices ranging between NOK 80 and 115 per square metre in the area, and enclose contracts concerning such properties (15). It also claims that Bryne Industripark, by verbal agreement, sold a major part of the property (50 000 square metres) to Jæren Arena for the purpose of building a new football stadium in March 2007, at a price of NOK 100 per square metre (16). No documentation of the actual price has been provided. Moreover, according to the complainants, the same investors hold financial interests both in Bryne Industripark AS and Jæren Arena, and a possible transaction therefore cannot be assumed to have taken place on normal commercial terms.

2.3. The sale of title numbers 2/70 and 2/32 to Bryne fotballklubb and the subsequent transfer of the property to Forum Jæren AS

By agreement dated 8 August 2003, Time municipality transferred the title to Bryne stadium, title numbers 2/32 and 2/70, an area of approximately 53 000 square metres, to Bryne fotballklubb (Bryne FK) (17). From the background papers from the sale, it appears that the municipality had, in turn, bought the land from the football club for NOK 1 million in 1996. The Authority has no further information on this sale.

Bryne FK is a local football club, currently playing in the so-called ‘Adecco League’ (1st division). In addition to Bryne FK, which is registered in the company register as a non-profit organisation (18), the football club has also set up a limited company, Bryne Fotball AS. The information provided by the Norwegian authorities with respect to the organisational relationship between Bryne FK and Bryne Fotball AS is not very extensive; however, from the annual report of Bryne FK, it appears that the company was created to take care of the club's aim of promotion to the Norwegian Premier League. It also seems that Bryne FK is the main shareholder in the company and paid its debts in 2006. It appears that the sports activities, including those of the elite team aiming for promotion to the Premier League take place within Bryne FK (19).

Before the transfer of the title to the land, the football club had a ground lease agreements with the municipality for its buildings on title numbers 2/70 and 2/32, which included the stadium, a club house and a sports hall (20). Thus, the agreement of 8 August 2003 only concerns ownership of the land, not to the buildings. One building not belonging to Bryne fotballklubb appears to remain on the land, and it was foreseen that the club would take over the municipality's rights under the lease agreement with the owner of the building (21). Under Clause 2 of the agreement, title numbers 2/32 and 2/70 are transferred to Bryne FK without remuneration. It is also provided in the agreement that the municipality covers all costs connected to the transfer of the property, such as parcelling, measuring etc. The titles comprise approximately 53 000 square metres, and it is expressly provided that it shall, primarily, be used for sports purposes.

It follows from Clause 1 of the agreement that the background for the transfer of the titles was that the football club had asked for such transfer due to the fact that it needed to increase its assets in order to comply with requirements laid down by the Norwegian football association for football pitches to be used for matches in Tippeligaen (the Norwegian Premier League). From the background memos, it seems to have been essential that the property may be used as security for debts, and it is mentioned that the provision that it may only be used for sports purposes may somewhat reduce its accounting value.

The complainant claims that, in 2007, Bryne FK plans to sell the stadium to Forum Jæren for NOK 50 million. This appears to have taken place at the same time as the football club bought a property for the construction of a new stadium at Håland from Bryne Industripark AS (a sale referred to above). In reply to the Authority's request for information, the Norwegian authorities have confirmed that a letter of intent has been signed between Bryne FK and Forum Jæren concerning title No 2/70. However, the municipal authorities were unable to produce a copy thereof and the Authority therefore has had no confirmation of either the price mentioned or the possible existence of a binding agreement.

2.4. The purchase by Time municipality of title numbers 1/125, 2/277, 2/278 and 2/284 for the purpose of building a new upper secondary school and the right to underground parking facilities granted to Forum Jæren

On 4 January 2007, Time Municipality and Forum Jæren entered into an agreement (22) whereby Time Municipality bought title numbers 1/125, 2/277, 2/278 and 2/284 in Time, in total approximately 17 990 square metres, for NOK 59,5 million (i.e. NOK 3 307 per square metre). The municipality has confirmed that no value assessment was carried out of the property prior to the conclusion of the contract. It is claimed that the price had been based on Forum Jæren's purchasing costs (23). The contract also stipulates that it is Forum Jæren's responsibility to prepare the land for construction, i.e. to demolish existing buildings and foundations, etc.

In Norway, the county municipalities are responsible for running upper secondary schools (24); however, it is common practice that the land on which the buildings are to be constructed is offered by the municipalities free of charge. As stated in Clause 2 of the agreement, the property is to be used for the construction of a new upper secondary school. On 13 August 2007, the municipality effectively entered into an agreement with Rogaland County Municipality concerning the construction of the upper secondary school (25). Clause 3 of the agreement provides that, on the condition that the county municipality will not need more parking spaces than expected at the time of conclusion of the agreement, the county municipality accepts that Forum Jæren may cover its need for parking spaces in an underground car park comprising 200 spaces in total, to be constructed under the school buildings. The county municipality will be entitled to 10 per cent of the surface of the underground car park.

However, since Forum Jæren has been granted an extension of its deadline for compliance with the zoning requirements for parking spaces (1 parking space per 100 square metres) until 31 December 2008, no agreement has yet been entered into between Forum Jæren and Rogaland County municipality governing Forum Jæren's rights on the property. According to the Norwegian authorities, neither does the agreement between the municipality and the county municipality confer a legally enforceable right on Forum Jæren. The Norwegian authorities underline, in this context, that Forum Jæren did not take part in the negotiations prior to the conclusion of the agreement. Finally, Norway also takes the view that a separate agreement lying down, in detail, the conditions for Forum Jæren's right to use the property for parking purposes would be necessary at a later point (26).

3. COMMENTS BY NORWAY

Norway was invited to comment on the complaints in the Authority's requests for information, and did so in its replies. The replies were drafted by Time municipality and the Government did not provide additional comments.

Concerning the first of the transactions mentioned above, the Norwegian authorities claim, in essence, that the transfer of title numbers 1/152, 1/301 and 1/630 without remuneration does not amount to aid since it should be considered as an exchange of real property. In fact, the municipality's 44 parking spaces above ground will be exchanged for parking spaces in an underground car park. With respect to title No 1/301 and 1/630, it is claimed that, based on the value of these two properties in comparison with the cost estimates of parking spaces in underground car parks in similar projects, the value of the increase in the number of parking spaces (21) which the municipality will get as a result of the deal more than covers the value of the properties transferred. Against this background, the Norwegian authorities take the view that no aid is granted, irrespective of the fact that title No 1/152 was not valued. It is also claimed that, in the event that aid is present, it would be de minimis aid.

As for the sale of title No 4/165 to Bryne Industripark AS, Time municipality claims that, irrespective of the fact that no value assessment was made and that the property in question appears to have a very attractive location, the price per square metre corresponds to the market price. This is due to specific difficulties pertaining to the property: there were, inter alia, objections to the zoning plan, which, therefore, had not yet been adopted, and the property was difficult to exploit efficiently due to the construction prohibition in proximity to the railway. Furthermore, it is claimed that equivalent industrial properties in the municipality were recently sold at prices which, per square metre, roughly correspond to the price paid by Bryne Industripark.

With respect to the sale of Bryne stadium to Bryne FK, the Norwegian authorities argue that the buyer, Bryne FK, is not an undertaking within the meaning of the EEA Agreement, but a non-profit organisation and a sports club. Consequently, the Norwegian authorities take the view that Article 61 EEA does not apply to the transaction regardless of whether or not it confers an economic advantage on the buyer.

With respect to the titles which are to be used for the construction of an upper secondary school and Forum Jæren's right to build parking spaces under the school buildings, Time municipality claims that no legally binding agreement has yet been entered into with Forum Jæren. It was always the municipality's intention that such a right could only be granted on market conditions, but it would now be up to the County Municipality to negotiate an agreement with Forum Jæren governing the conditions for the construction of parking spaces.

II. ASSESSMENT

1. THE PRESENCE OF STATE AID

Article 61(1) of the EEA Agreement reads as follows:

‘Save as otherwise provided in this Agreement, any aid granted by EC Member States, EFTA States or through State resources in any form whatsoever which distorts or threatens to distort competition by favouring certain undertakings or the production of certain goods shall, in so far as it affects trade between Contracting Parties, be incompatible with the functioning of this Agreement’.

It follows from this provision that, for State aid within the meaning of the EEA to be present, the following conditions must be met:

—	the aid must be granted through State resources,

—	the aid must favour certain undertakings or the production of certain goods, i.e. the measure must confer an economic advantage upon the recipient(s), which must be selective,

—	the beneficiary must be an undertaking within the meaning of the EEA Agreement,

—	the aid must be capable of distorting competition and affect trade between contracting parties.

Whether these conditions are met must be assessed individually with respect to each of the transactions described above.

1.1. The sale of title numbers 1/152, 1/301 and 1/630 to Grunnsteinen AS

The term ‘State resources’ covers all aid granted from public sources, including municipalities. Aid granted by Time municipality would thus fall within the definition. If public land is sold below market value, State resources are present (27).

In the case at hand, the buyer did not pay any money for the properties. Thus, prima facie, the transaction would seem to involve aid, and it would be for the Norwegian authorities to rebut that presumption.

The Norwegian authorities argue that the buyer did pay a ‘price’ for the properties by taking on the obligation to build an underground car park in which the municipality would be entitled to 65 parking spaces. Thus, what remains to be considered is whether it can established, either in application of the procedures described in the State aid guidelines or by other methods, that the transaction therefore took place on market terms.

The Norwegian authorities have confirmed that the sale of the properties was not announced publicly, but came about following an initiative from Grunnsteinen. Thus, no unconditional bidding procedure (which could, theoretically, have led to a very low, or even no value being paid, given the obligation to provide parking spaces) within the meaning of the Guidelines took place.

Concerning sales without an unconditional bidding procedure, the Guidelines require, for the presence of State aid to be excluded on this basis, that ‘an independent evaluation should be carried out by one or more independent asset valuers prior to the sales negotiations in order to establish the market value on the basis of generally accepted market indicators and valuation standards. The market price thus established is the minimum purchase price that can be agreed without granting State aid’.

In the case at hand, since the payment consists of the construction of 65 underground parking spaces for public use, in order for State aid to be excluded on the basis of the guidelines, a value assessment of the properties would have to be undertaken, and the market price of the parking spaces would have to be established in a reliable manner.

As for the properties sold, it is clear that at least title number 1/152 was not assessed at all. The Norwegian authorities claim that both title numbers 1/301 and 1/630 were valued; however, only the assessment of title number 1/630 has been forwarded to the Authority on request. Thus, the procedure laid down for establishing the market price through independent value assessment cannot, under any circumstances, be considered to have been complied with. Moreover, since the properties were transferred en bloc, a value assessment should cover all three properties taken together. With respect to the title(s) which w(as)(ere) actually valued, the Authority has not been assured that it took place in accordance with the guidelines, which require that the market value should be established on the basis of generally accepted indicators and valuation standards. In the valuation by Eiendomsmegler 1, it is merely stated that the valuation is ‘carried out in accordance with our best judgement and conviction, on the basis of a visit of the property and information provided by the seller’. However, the valuation does neither set out the characteristics of the property which were decisive for the conclusion, nor the method applied, for example one of the methods recommended by the Norwegian Valuers And Surveyours Association (‘Norges Takseringsforbund (NTF)’) for commercial property (28). In the view of the Authority, the valuation carried out by Eiendomsmegler 1 does not give sufficient information for the Authority to ascertain that it was carried out in accordance with generally accepted indicators and valuation standards.

Concerning the value of the parking spaces which the municipality will receive in remuneration for the properties, the Norwegian authorities have enclosed estimates made by the construction firm Skanska Norge AS, arriving at NOK 150 000 per parking space. The Authority also notes that the estimates are subject to the reservation that building costs will vary, depending on a range of factors such as size, location, proximity to roads, lifts, fire security, etc., and also that ‘price will further depend on working methods, timing and market situation’. Although the guidelines on expert evaluation are not directly applicable to the valuation of the future car park, the Authority is not convinced that the evaluation by Skanska was carried out in a reliable manner. In particular, the calculations presented seem to have be carried out exclusively on the basis of experience from other projects and, thus, do not seem to take sufficient account of the characteristics of the specific property in question in order to be suitable for establishing the market price.

Against this background, the presence of aid cannot be excluded on the basis of, or by analogy to, the guidelines.

The Norwegian authorities also seem to argue that the presence of aid can be excluded on other grounds. In particular, they claim that the transaction is in fact an exchange of property, and that the fact that title No 1/152 was not valued is therefore irrelevant. The argument seems to be based on the idea that, since the 44 public parking spaces currently occupying title number 1/152 will be replaced by underground parking spaces, the municipality keeps what it had before entering into the contract. Concerning exploitation of title No 1/152 above ground, this area will now be regulated as a green area and thus will have no independent market value.

It must be assessed whether these arguments are capable of excluding the presence of State aid. In that regard, what remains to be considered is the market value of the property transferred at the time of the conclusion of the contract (29). Thus, the subjective value of the land for the municipality when used as a car park does not establish the market price as long as the land could also be exploited for different purposes. At the time of the contract, this seems to have been the case, and the possibility for alternative (and more profitable) uses must, therefore, be the basis for the calculation of the market price. The Authority takes the view that, even if parts of title number 1/152 might, more than two years later, be zoned as a green area, what must be assessed is what use of the properties (if sold together) potential buyers could expect at the time of the transaction.

Secondly, this argument seems to presuppose that the valuations of the two other titles and the parking spaces are acceptable, so that the value of the parking spaces equals or exceeds the value of the two additional titles. As shown above, the Authority has not found the calculations presented to it convincing.

Against this background, the Authority has serious doubts that the ‘price’ paid for the property reflected its market value.

Firstly, the measures must confer on Grunnsteinen AS advantages that relieve it of a financial burden that it would normally have to cover from its budget (in this case, any additional price payable for the land in question). Secondly, the measure must be selective in that it favours ‘certain undertakings or the production of certain goods’.

If, and to the extent that, the price paid for the properties does not reflect their market value, Grunnsteinen obtains an advantage in the form of a lower purchase price which it would normally have to pay out of its own budget. Equally, the measure would be selective since it only benefits the buyer.

Under settled case law, the mere fact that an aid strengthens a firm's position compared with that of other firms competing in intra-EEA trade, is enough to conclude that the measure is likely to affect trade between the contracting parties and distort competition between undertakings established in other EEA States (30). If, and to the extent that, the transaction confers an economic advantage on Grunnsteinen, its position is strengthened in comparison with that of its competitors. Since the property in question appears to be centrally located commercial land which is, consequently, attractive, it might be of interest not only to Norwegian firms, to the effect that firms established in other EEA States may have been affected by the transaction. Moreover, the Norwegian buyers might be professional property investors who are active in Norway and other EEA States alike. Thus, it appears that the transaction may threaten to distort competition and affect trade within the EEA.

The Authority considers it possible that the economic advantage conferred on Grunnsteinen through the transaction could be de minimis (i.e. EUR 100 000 over a three-year period at the material time (31)) and as such not distort competition and affect trade within the EEA. However, in the absence of reliable value assessments, the Authority cannot establish with certainty that such is the case.

1.2. The sale of title number 4/165 to Bryne Industripark AS

As described above, the land in question consists of more than 56 000 square metres of industrial land outside Bryne. No value assessment was carried out prior to the sale. The municipality states that the land was offered on its web page for some time, but it is unable to retrieve the announcement from its system, and the Authority therefore cannot verify its content. In any event, it is doubtful that a notice on a web page would qualify as a sufficiently well publicised offer within the meaning of the Guidelines. Against this background, the procedures described in the Authority's State aid Guidelines on the sale of land and buildings do not seem to have been followed and the presumption that aid is not present therefore does not apply.

The municipality has explained that property was sold at cost, i.e. at a price calculated by adding regulatory and administrative costs, capital costs and fees to the price for which the property was bought in 1999. As a preliminary point, the Authority notes that sales of public land at cost cannot exclude the presence of State aid, as this price calculation method does not take sufficient account of all the various factors which may influence a property's market value, in particular the supply and demand on the market at the time of the sale (32). Moreover, in this case, there seems to have been no adjustment for inflation.

In the case at hand, sales at cost was the general policy of the municipality at the time. However, by decision of 18 October 2006 (33), the municipality decided that land at Bryne, including Håland, should for the future be sold at market price. In the background memo for the decision, the municipality stated that industrial land at Bryne had become scarce and that land at Håland would be ‘cheap if we sell at cost’. The memo also states that one of the reasons for the transition to the market price principle was to ensure that ‘[i]ndustries which require large areas but are not labour intensive will find the land too expensive and establish themselves elsewhere’. Thus, it seems to have been expected that the market price would be higher than the cost price which was applied in the sale to Bryne Industripark.

The Norwegian authorities have argued that the price is comparable to the sales price of similar land sold in the area in the same period (34). The Authority accepts that such comparisons might give an indication of the appropriate price for the land (35). However, the Authority has doubts as to the relevance of the prices presented as it has not been presented with facts which demonstrate that the land plots in question are sufficiently comparable to the land sold to Bryne Industripark. All areas in question are, inter alia, considerably smaller than title No 4/165 and the Norwegian authorities have not provided details of their location showing that they are as attractive as title No 4/165. Moreover, all the properties referred to are stated to be unregulated in the sales contracts. By contrast, at the time of the sale, a zoning plan for the area sold to Bryne Industripark had been adopted on 5 June 2004. The Norwegian authorities state that objections from the Public Roads Administration seemed to make adjustments necessary. It is unclear to the Authority whether these objections were received before or after the sale to Bryne Industripark. In any event, the agreement refers to the detailed zoning plan adopted in 2004 and the property, therefore, does not seem to have been sold as unregulated. The relevance of comparing the land to areas which were unregulated can thus be questioned (36).

Against this background, the Authority has serious doubts that the cost price at which title No 4/165 in Time was sold corresponded to the property's market value at the time of the sale.

If, and to the extent that, the price paid for the title No 4/165 does not reflect its market value, Bryne Industripark obtains an advantage in the form of a lower purchase price, thus avoiding costs which it would normally have to pay out of its own budget. Equally, the measure would be selective since it only benefits the buyer.

As set out above, the mere fact that an aid strengthens a firm's position compared with that of other firms, which are competitors in EEA trade, is enough to conclude that competition is distorted and intra-EEA trade is affected. If, and to the extent that, Bryne Industripark bought the land below market price, its position is strengthened compared with that of its competitors. In the case at hand, the property in question appears to be industrial land of potential interest to a variety of activities. Accordingly, it may well be of interest not only to Norwegian firms. Moreover, the Norwegian buyers might be professional property investors who are active both in Norway and other EEA States.

Thus, the transaction may threaten to distort competition and affect trade within the EEA.

1.3. The sale of title numbers 2/70 and 2/32 to Bryne FK

As described above, the stadium was transferred to Bryne football club in 2003 for NOK 0. At the time, Bryne FK had two lease agreements with the municipality on title numbers 2/70 and 2/32, concerning, respectively, a grandstand for football and a clubhouse, and a sports hall (37). Furthermore, a company called Stadion Trim & Bowling AS had a lease contract for a sports building for 99 years from 1997. It also appears that Bryne Friidrettsklubb (Bryne Athletics) had certain rights of use to the stadium prior to the transfer of the ground to Bryne FK, and that these rights had to be waived before the transfer could be implemented.

The existence of long term lease agreements and special rights of use may lead to the value of the land being reduced if sold to a third party. However, it is implausible that the property would have no market value at all, inter alia because such special rights might be waived at a later stage. This would seem to be demonstrated by recent events: In fact, the sports club has now decided to move its stadium and, thus, to sell the property in question. Norwegian authorities have confirmed that no value assessment was carried out of the property prior to the sale.

Against this background, the Authority has strong doubts that the property was transferred at market price and, thus, that no State resources were involved.

If the presence of State resources were to be proven, the transaction must be held to confer an advantage on Bryne FK. The measure would, thus, be selective within the meaning of Article 61(1) EEA.

The Norwegian authorities have claimed that Bryne FK does not constitute an undertaking within the meaning of the EEA Agreement because it is a sports club and a private consumer-oriented organisation with no profit-making purposes. According to the Norwegian Government, the club is not active in commercial activities. To substantiate its position, the Norwegian authorities have enclosed the club's annual report, focussing on its activities for adolescents and children.

As a starting point, the Authority notes that the concept of an undertaking encompasses every entity engaged in an economic activity (38). Any activity consisting in offering goods and services on a given market is an economic activity (39). Therefore, it is not decisive that the football club is not organised as a limited company or that it is registered as a non-profit organisation in the company register. The Court of Justice of the European Communities has held that where a sporting activity takes the form of gainful employment or the provision of services for remuneration, which is true of the activities of semi-professional or professional sportsmen, it constitutes an economic activity for the purposes of Community law. Therefore, it is subject, inter alia, to the rules on competition (40).

Bryne FK currently plays in the so-called Adecco league, i.e. the 1st division in Norwegian football (i.e. the division below the Premier League). From Bryne FK's homepage, it appears that the club is, inter alia, active in selling and buying professional players (41), providing entertainment in the form of football matches and in offering advertising space in return for payment (42). In light of the practice of the European Commission, such activities would seem to qualify as the provision of services on a market and therefore to be economic in nature (43). The club's annual accounts, forwarded by the Norwegian authorities, show that it had an annual turnover in the range of NOK 28 million in 2006, of which approximately 11,6 million was generated through sponsorship. Other major sources of revenue include income from matches, non-sports activities, rent income/public contributions and miscellaneous revenues. In addition, about NOK 400 000 stemmed from membership fees. In the view of the Authority, all these items, with the possible exception of a part of the membership fees, seem to have been generated through economic activity.

In light of the above, the Authority takes the preliminary view that Bryne FK must be held to be an undertaking for the purposes of the State aid rules of the EEA Agreement.

Provided that it is established that Bryne FK got the property without paying the market price, it receives an advantage which strengthens its position compared with that of its competitors, thus threatening to distort competition. As demonstrated above, Bryne FK's commercial activities appear to include, inter alia, the selling and buying of players from clubs in other EEA States, the offering of advertising space and the provision of entertainment in the form of football matches. In doing so, the club competes with undertakings established in other EEA States. Insofar as the measure is deemed to distort competition, it will, therefore, also be capable of affecting trade between the Contracting Parties.

1.4. The purchase by Time municipality of title numbers 1/125, 2/277, 2/278 and 2/284 for the purpose of building a new upper secondary school and the right to underground parking facilities granted to Forum Jæren

With respect to the right to build parking spaces under title numbers 1/125, 2/277, 2/278 and 2/284, allegedly granted to Forum Jæren by Time Municipality, it appears to the Authority that Forum Jæren has not yet obtained a legally enforceable right of use of the property. As long as the contractual conditions governing Forum Jæren's future right of use, and thus the commercial balance of the contract, have not yet been determined, it is not possible to assess whether a potential future agreement would involve the granting of State aid. Thus, even if the possible future granting of such a right were to constitute State aid, the aid has not yet been put into effect. As the Authority only has the power to assess aid which has already been put into effect (44) or plans to grant aid notified to it by the national authorities (45), it cannot, at this stage, take a decision on the possible aid involved in granting Forum Jæren the right to construct parking spaces under the foreseen school buildings. Thus, the Authority finds that no State aid has been granted at this stage.

This finding does not preclude the Authority from adopting a decision if, at a later stage, a measure possibly involving aid should be put into effect or notified to the Authority pursuant to Article 1 of Section I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement.

2. PROCEDURAL REQUIREMENTS

Pursuant to Article 1(3) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, ‘the EFTA Surveillance Authority shall be informed, in sufficient time to enable it to submit its comments, of any plans to grant or alter aid (…). The State concerned shall not put its proposed measures into effect until the procedure has resulted in a final decision’.

Title number 4/165 and title numbers 2/70 and 2/32 have been sold under legally binding sales contracts and the titles have been transferred in the land register. The measures must therefore be deemed to have been put into effect.

As for the sale of title numbers 1/152, 1/301 and 1/630 to Grunnsteinen, the titles have not yet been transferred in the land register. However, a legally binding contract has been entered into, from which the municipal authorities cannot withdraw without incurring financial consequences. Thus, no further formal measures are required for the buyer to receive the economic benefit of the transaction, and it must therefore be deemed to have been put into effect.

These transactions have not been notified to the Authority. To the extent that these transactions involve State aid, it can be concluded that the Norwegian Government has not respected its obligations pursuant to Article 1(3) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement.

3. COMPATIBILITY OF THE AID

The Norwegian authorities have argued that the transactions do not contain aid, and have not put forward arguments concerning compatibility. However, after assessing the likelihood that State aid may be involved in the transactions described above, it has to be considered whether any aid involved in the transactions could be compatible with the EEA Agreement under Article 61(3)(a)-(c) EEA.

In the case of the sale of title numbers 1/152, 1/301 and 1/630 to Grunnsteinen, the information available to the Authority does not seem to indicate that any aid was granted to promote the economic development of areas where the standard of living is abnormally low or where there is serious underemployment, to promote a project of common European interest or to facilitate the development of certain economic activities. Moreover, any aid granted to the sports club would not seem to promote cultural development. Against that background, Article 61(3)(a)-(c) appears to be inapplicable.

For the same reasons, any possible aid involved in the sale of title number 4/165 to Bryne Industripark and the sale of title numbers 2/70 and 2/32 to Bryne FK does not seem to be compatible with the functioning of the EEA Agreement by virtue of Article 61(3)(a)-(c).

4. CONCLUSION

Based on the information available to the Authority, including the information submitted by the Norwegian Government, the Authority cannot exclude that the sales of title numbers 1/152, 1/301, 1/630 (to Grunnsteinen AS), 4/165 (to Bryne Industripark AS), 2/70, 2/32 (to Bryne FK) constitute aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement. Furthermore, the Authority has doubts, to the extent that State aid is involved, that they can be regarded as complying with Article 61(3)(c) of the EEA Agreement. Consequently, the Authority has doubts that the transactions referred to above do not constitute State aid or are compatible with the functioning of the EEA Agreement.

Consequently, and in accordance with Article 4(4) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, the Authority is obliged to open the procedure provided for in Article 1(2) in Part I of Protocol 3 of the Surveillance and Court Agreement. The decision to open proceedings is without prejudice to the final decision of the Authority, which may conclude that the measures in question do not constitute State aid or are compatible with the functioning of the EEA Agreement.

The Authority also draws the attention of the Norwegian authorities to the fact that Article 1(3) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement constitutes a standstill obligation and that Article 14 in Part III of that Protocol provides that, in the event of a negative decision, all unlawful aid may be recovered from the beneficiary, save in exceptional circumstances. At this stage, the Authority has not been presented with any facts indicating the existence of exceptional circumstances on the basis of which the beneficiary may legitimately have assumed the aid to be lawful.

In light of the foregoing considerations, the Authority, acting under the procedure laid down in Article 1(2) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, requests Norway to submit its comments and to provide all such information as may help to assess the transactions described above, within one month of the date of receipt of this decision. It requests your authorities to forward a copy of this letter to the potential aid recipient of the aid immediately.

In the light of the foregoing consideration, the Authority requires, within one month of receipt of this decision, to provide all documents, information and data needed for assessment of the compatibility of the property transactions engaged in by the Municipality of Time and, in particular, value assessments stating the value of title numbers 1/152, 1/301, 1/630, 4/165, 2/70 and 2/32 at the time of the sale, carried out by an independent asset valuer in accordance with the procedure described in the Authority's Guidelines relating to Sales of Land and Buildings by Public Authorities,

HAS ADOPTED THIS DECISION:

The Authority has decided to open the formal investigation procedure provided for in Article 1 (2) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement against Norway in relation to the sale by the Municipality of Time of the properties registered under title numbers 1/152, 1/301, 1/630 (to Grunnsteinen AS); title number 4/165 (to Bryne Industripark AS) and title numbers 2/70 and 2/32 (to Bryne FK) in Time.

2.	At present, the transactions relating to title numbers 1/125, 2/277, 2/278, 2/284 in Time do not involve the granting of State aid, within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement, to Forum Jæren AS.

3.	The Norwegian Government is requested, pursuant to Article 6(1) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, to submit its comments on the opening of the formal investigation procedure within one month from the notification of this decision.

The Norwegian Government is required to provide within one month from notification of this decision all documents, information and data needed for assessment of the compatibility of the aid measure, in particular value assessments stating the value of title numbers 1/152, 1/301, 1/630, 4/165, 2/70 and 2/32 at the time of the sale, carried out by an independent asset valuer in accordance with the procedure described in the Authority's Guidelines relating to Sales of Land and Buildings by Public Authorities.

5.	The Norwegian Government is requested to forward a copy of this Decision to the potential recipients of aid immediately.

6.	This Decision is addressed to the Kingdom of Norway.

Done at Brussels, 19 December 2007.

For the EFTA Surveillance Authority

Per SANDERUD

President

Kristján Andri STEFÁNSSON

College Member

(1) Hereinafter referred to as the EEA Agreement.

(2) Hereinafter referred to as the Surveillance and Court Agreement.

(3) Procedural and Substantive Rules in the Field of State Aid — Guidelines on the application and interpretation of Articles 61 and 62 of the EEA Agreement and Article 1 of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, adopted and issued by the EFTA Surveillance Authority on 19 January 1994, published in OJ L 231, 3.9.1994, EEA Supplement No 32, 3 September 1994, last amended by the Authority's Decision No 154/07/COL, hereinafter referred to as the State Aid Guidelines.

(4) The property numbers referred to in the complaint are 1/125, 2/25, 2/274, 2/277, 2/278 and 2/288. Attempts have been made to check this with the complainant, but a clear answer could not be obtained (e-mails from the case handler of 19 October 2007 and Reply from Time Pensjonistparti of 22 October 2007, Event Nos 447785, 447999 and 448000). Based on the description of the properties in the complaint, the Authority, nevertheless, takes the view that the property referred to must be the property on which a new upper secondary school is to be constructed, i.e. title numbers 1/125, 2/277, 2/278 and 2/284.

(5) Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annex 1).

(6) Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879), Question 1(e).

(7) Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879), reply to question 1(e).

(8) Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annex 2). In Norway's reply, it is claimed that the value assessment concerned title numbers 1/301 and 1/630. However, this is not reflected in the actual assessment, neither does the number of square metres stated therein indicate that both properties have been taken into account.

(9) Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annex 5).

(10) This appears to be based on a value of NOK 600 per square metre plus the value of a building on title No 1/301. The Authority has not been presented with a valuation of the building.

(11) This is based on the Municipality's original cost estimate of NOK 125 000, set out in the background papers for the deliberations in the municipal council (Event No 413558, pp. 16-17). The estimate by Skanska appears to have been obtained at a later stage.

(12) Event No 413558, p. 19 et seq.

(13) Event No 413558, pp. 16-17.

(14) See Event No 413558 (original complaint), repeated in Aksjonsgruppa's comments to Norway's reply, Event No 477440.

(15) Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annexes 13-17).

(16) See Article from the local newspaper Jærbladet of 28 March 2007, referring to this price.

(17) Event No 413558, p. 29 and Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annex 29).

(18) Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annex 21).

(19) Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annex 22).

(20) The ground lease agreements provided by Norway, Annexes 18 and 19 to Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879).

(21) See Annex 24 to Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879).

(22) Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annex 26).

(23) Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879).

(24) See the Act relating to Education of 17 July 1998, No 61, Section 13-3.

(25) Agreement between Time Municipality and Rogaland County Municipality relating to the construction of a new upper secondary school, Event No 439974.

(26) Norway's reply to the Authority's second request for information (Event Nos 453220 and 453452).

(27) Case T-274/01, Valmont Nederland BV v Commission, [2004] ECR II-3145, paragraphs 44-45.

(28) The Authority has previously held that these standards fulfil the requirements of the Guidelines, ref. Decision No 170/05/COL on the sale of the University Library Building and Part of Adjacent Property in Oslo.

(29) See Case T-366/00, Scott SA v Commission, judgment of 29 March 2007 (not yet reported), paragraph 106.

(30) See Case 730/79, Philip Morris Holland BV v Commission, [1980] ECR p. 2671, paragraphs 11-12 and Joined Cases E-5/04, E-6/04 and E-7/04, FESIL, Finnfjord, PIL and Others, and the Kingdom of Norway v the Authority, paragraph 94.

(31) See Article 2(2) of Commission Regulation (EC) No 69/2001, incorporated into the EEA Agreement by Joint Committee Decision No 88/2002 (OJ L 266, 3.10.2002, p. 56 and EEA Supplement No 49, 3 October 2002, p. 42), e.i.f. 1 February 2003.

(32) Case T-366/00, Scott (cited above), paragraph 106.

(33) Decision No KS-075/06, forwarded by the complainant (Annex 3 to Event No 437440).

(34) Land sale agreements attached as Annexes 13-17 to Norway's reply to the Authority's first request for information, (Event No 427879).

(35) Case T-366/00, Scott (cited above), paragraph 116.

(36) It may also be noted that it follows from the sales agreements that it was considered to be highly likely that the areas were of archaeological interest and that the ground would, therefore, have to be explored before any development could take place, see Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annexes 13, 14 and 15. This does not seem to be the case with respect to the title No 4/165, see Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annex 8).

(37) See Norway's reply to the Authority's first request for information (Event No 427879, Annexes 18 and 19).

(38) Case C-41/90, Höfner and Elser [1991] ECR I-1979, paragraph 21.

(39) Case 218/00, Cisal [2002] ECR I-691, paragraph 23.

(40) Case Case C-519/04 P, Meca-Medina and Majcen vs Commission, [2006] ECR I-6991, paragraphs 22, 23 and 30.

(41) For example, the news archive of the club features headlines like ‘Striker on trial’ (18 March 2004), ‘Frenchman for trial’ (30 March 2004), ‘Serbian trial player at Bryne’ (2 August 2007) and ‘Icelandic U21 player ready for Bryne’ (31 August 2007):

http://www.brynefk.no/Brynefk/index.nsf/DESIGNARKIV?openform

(42) For example, in a news item of 13 April 2007, the club states that ‘For the first time Bryne FK has received more than 12 million in mere sponsorship money. The capacity [for advertisements] at Bryne stadium is exhausted and in order to exceed the 12 million threshold the club has invested in advertising rolls. The VIP stand has also been nearly sold out’.

See: http://www.brynefk.no/brynefk/index.nsf/DESIGNUNIK/SFUS-76RJ37?OpenDocument

(43) See paragraph 17 of the Commission's opening Decision in Case C-49/03 (NN 51/03), Sale of land to AZ and AZ Vastgoed BV (OJ C 266, 5.11.2003, p. 8).

(44) Unlawful aid or existing aid, under, respectively, Section III and V of Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement.

(45) Section II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement.

5.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 138/42

Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu niektórych łączników rur lub przewodów rurowych, żeliwnych lub stalowych, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajlandii oraz częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu niektórych łączników rur lub przewodów rurowych, żeliwnych lub stalowych, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, a także tych wysyłanych z Tajwanu, zarówno zadeklarowanych, jak i niezadeklarowanych jako pochodzące z Tajwanu

(2008/C 138/12)

Po opublikowaniu zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków antydumpingowych (1) obowiązujących względem przywozu niektórych łączników rur i przewodów rurowych, żeliwnych lub stalowych, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej oraz Tajlandii („kraje, których dotyczy postępowanie”), Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu tych środków, zgodnie z art. 11 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (2) („rozporządzenie podstawowe”).

1. Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony w dniu 5 marca 2008 r. przez Komitet Obrony Przemysłu Stalowych Łączników Spawanych w Unii Europejskiej (ang. Defence Committee of the Steel Butt-Welding Fittings Industry of the European Union) („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących znaczną część, w tym przypadku ponad 25 %, całkowitej wspólnotowej produkcji niektórych łączników rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali.

2. Produkt

Produktem objętym przeglądem są niektóre łączniki rur lub przewodów rurowych (inne niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), wykonane z żeliwa lub stali (z wyłączeniem stali nierdzewnej), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajlandii („produkt objęty postępowaniem”), obecnie objęte kodami CN ex 7307 93 11, ex 7307 93 19, ex 7307 99 30 i ex 7307 99 90. Powyższe kody CN podane są jedynie w celach informacyjnych

3. Obowiązujące środki

Obecnie obowiązującymi środkami są ostateczne cła antydumpingowe nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 964/2003 (3) nakładającym ostateczne cła antydumpingowe na przywóz niektórych żeliwnych lub stalowych łączników rur lub przewodów rurowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajlandii oraz tych przywożonych z Tajwanu, zarówno zadeklarowanych, jak i niezadeklarowanych jako pochodzące z Tajwanu, ostatnio zmienionym rozporządzeniem Rady (WE) nr 1496/2004 (4).

4. Podstawy dokonania przeglądu

4.1. Podstawy dokonania przeglądu wygaśnięcia

W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponowienia dumpingu i ponownego zaistnienia szkody dla przemysłu wspólnotowego.

Zgodnie z przepisami art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, ustalono wartość normalną dla Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie ceny stosowanej w kraju o gospodarce rynkowej, który został wymieniony w pkt 5.1 lit. d). Prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu jest oparte na porównaniu wartości normalnej, ustalonej jak wskazano w poprzednim zdaniu, z cenami eksportowymi produktu objętego postępowaniem sprzedawanego na wywóz do Wspólnoty.

Obliczony na tej podstawie margines dumpingu jest znaczny.

Ponadto wnioskodawca wskazuje, że w okresie nałożenia środków eksporterzy/producenci produktu objętego postępowaniem z Chińskiej Republiki Ludowej usiłowali podważyć obowiązujące środki, stosując praktyki mające na celu ich obejście, którym zapobiegano w rozporządzeniu Rady (WE) nr 763/2000 (5), (WE) nr 2052/2004 (6), (WE) nr 2053/2004 (6) oraz (WE) nr 655/2006 (7).

Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu w odniesieniu do Tajlandii jest oparty na porównaniu wartości normalnej skonstruowanej, ustalonej na podstawie kosztów produkcji, z cenami eksportowymi produktu objętego postępowaniem, sprzedawanego na wywóz do Wspólnoty.

Wnioskodawca dostarczył dowody, że przywóz produktu objętego postępowaniem z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajlandii w dalszym ciągu miał miejsce w znaczących ilościach i że ilości te prawdopodobnie pozostaną na aktualnym poziomie, a nawet mogą wzrosnąć, m.in. z powodu obowiązujących środków stosowanych wobec przywozu produktu pochodzącego z krajów objętych postępowaniem na tradycyjne rynki, inne niż UE (tj. Stany Zjednoczone) oraz z powodu istnienia niewykorzystanej mocy produkcyjnej w krajach objętych postępowaniem.

Wnioskodawca twierdzi, iż obecna poprawa sytuacji odnośnie do szkody jest wynikiem głównie istnienia środków oraz iż jakiekolwiek dalsze lub ponowne wystąpienie znacznego przywozu po cenach dumpingowych z krajów, których dotyczy postępowanie, prawdopodobnie doprowadziłoby, w przypadku zniesienia środków, do ponownego powstania szkody dla przemysłu wspólnotowego.

4.2. Podstawy dokonania przeglądu okresowego

Wnioskodawca przedłożył informacje o tym, że w odniesieniu do przywozu produktu objętego postępowaniem z Chińskiej Republiki Ludowej środki przestały być wystarczające, aby zapobiec dumpingowi wyrządzającemu szkodę, w szczególności z zakresie, w jakim środki te obejmują przywóz produktów wysyłanych z Tajwanu. Wnioskodawca przedstawił dowody prima facie, z których wynika, że wyłączenie produktów wytwarzanych przez Chup Hsin Enterprise Co. Ltd, Kaohsiung (Tajwan) oraz Niang Hong Pipe Fittings Co. Ltd, Kaohsiung (Tajwan) z zakresu rozszerzonych środków przestało być uzasadnione, ponieważ przedsiębiorstwa te biorą udział w obchodzeniu środków antydumpingowych, na przykład przez prowadzenie przeładunku przez Tajwan niektórych łączników rur i przewodów rurowych, żeliwnych i stalowych, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

5. Procedura

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i po ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia środków oraz częściowego przeglądu okresowego, ograniczonego do zwolnienia niektórych łączników rur i przewodów rurowych, żeliwnych i stalowych, produkowanych przez Chup Hsin Enterprise Co. Ltd, Kaohsiung (Tajwan) oraz Niang Hong Pipe Fittings Co. Ltd, Kaohsiung (Tajwan) z rozszerzenia środków antydumpingowych w przywozie dotyczących produktów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na produkty wysyłane z Tajwanu, Komisja niniejszym wszczyna przegląd zgodnie z art. 11 ust. 2 i 3 rozporządzenia podstawowego.

5.1. Procedura przeglądów wygaśnięcia i okresowego

W toku dochodzenia zostanie ustalone, czy wygaśnięcie środków może doprowadzić do kontynuacji lub ponowienia dumpingu i ponownego zaistnienia szkody. W toku przeglądu okresowego stwierdzone zostanie, czy w odniesieniu do przywozu produktów objętych postępowaniem wysyłanych z Tajwanu nadal uzasadnione zapobieganiem dumpingowi wyrządzającemu szkodę jest zwolnienie niektórych łączników rur i przewodów rurowych, żeliwnych i stalowych, wytwarzanych przez Chup Hsin Enterprise Co. Ltd, Kaohsiung (Tajwan) oraz Niang Hong Pipe Fittings Co. Ltd, Kaohsiung (Tajwan) z rozszerzenia środków antydumpingowych w przywozie dotyczących produktów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na produkty wysyłane z Tajwanu.

a) Kontrola wyrywkowa

Ze względu na liczbę stron uczestniczących w postępowaniu Komisja może podjąć decyzję o zastosowaniu kontroli wyrywkowej, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(i) Kontrola wyrywkowa eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy eksporterzy/producenci lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie, w terminie określonym w pkt 6 lit. b) ppkt (i) i w formie wskazanej w pkt 7, następujących informacji na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży na wywóz do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem, w tonach, w okresie od 1 kwietnia 2007 r. do 31 marca 2008 r.,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem na rynku krajowym, w tonach, w okresie od dnia 1 kwietnia 2007 r. do dnia 31 marca 2008 r.,

—	obroty, w walucie lokalnej oraz wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem na wywóz do innych krajów trzecich, w tonach, w okresie od dnia 1 kwietnia 2007 r. do dnia 31 marca 2008 r.,

—

dokładne określenie rodzaju działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produkcji produktu objętego postępowaniem oraz wyrażona w tonach wielkość produkcji produktu objętego postępowaniem, moce produkcyjne oraz inwestycje w zakresie mocy produkcyjnych w okresie od dnia 1 kwietnia 2007 r. do dnia 31 marca 2008 r.,

—	nazwy i dokładne określenie rodzaju działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (8) uczestniczących w produkcji i/lub sprzedaży (przeznaczonej na wywóz i/lub krajowej) produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

Poprzez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do próby. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do próby, będzie to dla niego oznaczać konieczność udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wyrażenie zgody na przeprowadzenie dochodzenia na miejscu w zakresie udzielonych odpowiedzi. W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie lub włączenie go do próby, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu. Konsekwencje braku współpracy określono w pkt 8 poniżej.

Ponadto w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby eksporterów/producentów Komisja skontaktuje się z władzami krajów wywozu i wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami eksporterów/producentów.

(ii) Kontrola wyrywkowa importerów

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie, w terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) ppkt (i) i w formie wskazanej w pkt 7, następujących informacji na temat swojego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	łączny obrót przedsiębiorstwa wyrażony w euro w okresie od 1 kwietnia 2007 r. do 31 marca 2008 r.,

—	łączna liczba pracowników,

—	dokładne określenie działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem,

—

wielkość w tonach i wartość w euro przywozu do Wspólnoty i odsprzedaży dokonanej na rynku wspólnotowym w okresie od 1 kwietnia 2007 r. do 31 marca 2008 r. w odniesieniu do produktu przywożonego objętego postępowaniem, pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajlandii lub wysyłanego z Tajwanu, Sri Lanki, Indonezji, Filipin, zarówno zadeklarowanego, jak i niezadeklarowanego jako pochodzący z Tajwanu, Sri Lanki, Indonezji, Filipin,

—	nazwy i dokładne określenie działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych uczestniczących w produkcji lub sprzedaży produktu objętego postępowaniem (9),

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

Ponadto w celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów, Komisja skontaktuje się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

(iii) Kontrola wyrywkowa producentów wspólnotowych

Biorąc pod uwagę dużą liczbę producentów wspólnotowych popierających wniosek, Komisja zamierza zastosować kontrolę wyrywkową do zbadania szkody, jaką poniósł przemysł wspólnotowy. Aby umożliwić Komisji dobór próby, wszyscy producenci wspólnotowi są niniejszym proszeni o dostarczenie następujących informacji na temat swojego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw w terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) ppkt (i) i w formie wskazanej w pkt 7:

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	łączny obrót przedsiębiorstwa, w euro, w okresie od 1 kwietnia 2007 r. do 31 marca 2008 r.,

—	dokładne określenie działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem,

—	wartość sprzedaży produktu objętego postępowaniem, w euro, dokonanej na rynku wspólnotowym w okresie od 1 kwietnia 2007 r. do 31 marca 2008 r.,

—	wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem, w tonach, dokonanej na rynku wspólnotowym w okresie od 1 kwietnia 2007 r. do 31 marca 2008 r.,

—	wielkość produkcji produktu objętego postępowaniem, w tonach, w okresie od 1 kwietnia 2007 r. do 31 marca 2008 r.,

—	nazwy i dokładne określenie działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (9) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w doborze próby.

(iv) Ostateczny dobór próby

Wszystkie zainteresowane strony pragnące przedstawić jakiekolwiek istotne informacje dotyczące doboru próby zobowiązane są uczynić to w terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) ppkt (ii).

Komisja zamierza dokonać ostatecznego doboru próby po konsultacji z zainteresowanymi stronami, które wyraziły gotowość włączenia ich do próby.

Przedsiębiorstwa włączone do próby muszą udzielić odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, w terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) ppkt (iii) i są zobowiązane do współpracy w trakcie dochodzenia.

W przypadku braku wystarczającej współpracy Komisja może oprzeć swoje ustalenia, zgodnie z art. 17 ust. 4 i art. 18 rozporządzenia podstawowego, na dostępnych faktach. Ustalenia oparte na dostępnych faktach mogą być mniej korzystne dla zainteresowanej strony, zgodnie z wyjaśnieniami w pkt 8.

b) Kwestionariusze

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia, Komisja prześle kwestionariusze do przemysłu wspólnotowego objętego próbą oraz do wszystkich zrzeszeń producentów we Wspólnocie, do eksporterów/producentów włączonych do próby w Chińskiej Republice Ludowej, do eksporterów/producentów w Tajlandii, do Chup Hsin Enterprise Co. Ltd, Kaohsiung (Tajwan) i do Niang Hong Pipe Fittings Co. Ltd, Kaohsiung (Tajwan), do wszystkich zrzeszeń eksporterów/producentów, do importerów włączonych do próby, do wszystkich zrzeszeń importerów wymienionych we wniosku, lub które współpracowały podczas dochodzenia prowadzącego do przyjęcia środków będących przedmiotem niniejszego przeglądu, do znanych Komisji użytkowników produktu i zrzeszeń użytkowników, oraz do władz krajów wywozu, których dotyczy postępowanie.

c) Gromadzenie informacji i przeprowadzanie przesłuchań

Wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia swoich opinii, a także informacji innych niż odpowiedzi udzielone na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. Wymienione informacje i dowody je potwierdzające powinny wpłynąć do Komisji w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (ii) niniejszego zawiadomienia.

Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpiły one z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane. Wniosek ten należy złożyć w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (iii).

d) Wybór kraju o gospodarce rynkowej

Komisja przewiduje użycie Stanów Zjednoczonych Ameryki jako odpowiedniego kraju o gospodarce rynkowej, aby ustalić wartość normalną w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności wyboru tego kraju w szczególnym terminie określonym w pkt 6 lit. c).

5.2. Procedura oceny interesu Wspólnoty

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego i w przypadku potwierdzenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponowienia dumpingu i ponownego zaistnienia szkody, ustalone zostanie, czy utrzymanie środków antydumpingowych nie będzie sprzeczne z interesem Wspólnoty. Z tego powodu przemysł wspólnotowy, importerzy, reprezentujące ich zrzeszenia, reprezentatywni użytkownicy i reprezentatywne organizacje konsumentów mogą, w ogólnych terminach ustalonych w pkt 6 lit. a) ppkt (ii), zgłosić się do Komisji i przekazać stosowne informacje, pod warunkiem że udowodnią istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym postępowaniem. Strony, które postąpiły zgodnie z wymogiem określonym w poprzednim zdaniu, mogą wystąpić z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, w terminie ustalonym w pkt 6 lit. a) ppkt (iii) niniejszego zawiadomienia. Należy zauważyć, iż każda informacja przedstawiona zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zostanie uwzględniona wyłącznie wtedy, gdy będzie poparta udokumentowanymi informacjami w momencie jej przedstawienia.

6. Terminy

a) Terminy ogólne

(i) Dla stron zwracających się z prośbą o przesłanie kwestionariusza

Wszystkie zainteresowane strony, które nie współpracowały podczas dochodzenia prowadzącego do wprowadzenia środków będących przedmiotem przeglądu, powinny zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza w jak najkrótszym terminie, lecz nie później niż 15 dni po opublikowaniu niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(ii) Dla stron zgłaszających się, udzielających odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przedkładających inne informacje

Wszystkie zainteresowane strony, jeżeli ich wnioski mają być uwzględnione w toku dochodzenia, muszą zgłosić się do Komisji, przedstawić swoje opinie i przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu lub wszystkie inne informacje w terminie 40 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż korzystanie z większości praw proceduralnych ustanowionych w rozporządzeniu podstawowym jest uwarunkowane zgłoszeniem się przez stronę w wyżej wymienionym terminie.

Przedsiębiorstwa wybrane do próby muszą przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w terminach wskazanych w pkt 6 lit. b) ppkt (iii).

(iii) Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 40 dni.

b) Szczególny termin w odniesieniu do kontroli wyrywkowych

(i)

Informacje, o których mowa w pkt 5.1 lit. a) ppkt (i), (ii) oraz (iii), powinny wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, biorąc pod uwagę, iż Komisja zamierza przeprowadzić konsultacje na temat ostatecznego doboru próby z zainteresowanymi stronami, które wyraziły gotowość włączenia ich do próby, w terminie 21 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(ii)	Wszystkie inne informacje istotne dla doboru próby, o których mowa w pkt 5.1 lit. a) ppkt (iv), muszą wpłynąć do Komisji w terminie 21 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(iii)

Kwestionariusze wypełnione przez strony objęte próbą muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty powiadomienia ich o włączeniu do próby.

c) Szczególny termin dotyczący wyboru kraju o gospodarce rynkowej

Strony dochodzenia mogą chcieć wypowiedzieć się na temat stosowności wyboru Stanów Zjednoczonych Ameryki, które, jak wskazano w pkt 5.1 lit. d), mają być wykorzystane jako kraj o gospodarce rynkowej w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Komentarze muszą wpłynąć do Komisji w terminie 10 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

7. Oświadczenia pisemne, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że ustalono inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszelkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencję dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności należy oznakować „Limited” (10) oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „Do wglądu zainteresowanych stron”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate H

Office: J-79 4/23

B-1049 Brussels

Faks: (32-2) 295 65 05

8. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te nie są brane pod uwagę, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

9. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy począwszy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

10. Możliwość złożenia wniosku o dokonanie przeglądu na mocy art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego

Ponieważ niniejszy przegląd wygaśnięcia jest wszczynany zgodnie z przepisami art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, wynikające z niego ustalenia nie będą prowadzić do zmiany poziomu obowiązujących środków, lecz do podjęcia decyzji o uchyleniu lub utrzymaniu środków zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Jednak przegląd okresowy, który również jest wszczynany na mocy niniejszego zawiadomienia, może doprowadzić do zniesienia zwolnienia z ceł dwóch przedsiębiorstw wymienionych w pkt 4.2.

Jeżeli którakolwiek ze stron postępowania uzna, że przegląd poziomu środków w celu umożliwienia zmiany (tzn. podniesienia lub obniżenia) poziomu środków jest uzasadniony, to strona ta może złożyć wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

Strony, które zamierzają złożyć wniosek o dokonanie takiego przeglądu, przeprowadzanego niezależnie od przeglądu wygaśnięcia, o którym mowa w niniejszym zawiadomieniu, mogą skontaktować się z Komisją używając w tym celu podanego powyżej adresu.

11. Przetwarzanie danych osobowych

Należy zauważyć, iż wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (11).

12. Rzecznik praw stron

Należy również zauważyć, że w przypadku napotkania przez zainteresowane strony problemów związanych z korzystaniem z prawa do obrony strony te mogą wystąpić o interwencję urzędnika DG ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Pośredniczy on w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji, zapewniając, w stosownych przypadkach, mediację w kwestiach proceduralnych związanych z ochroną interesów stron podczas postępowania, w szczególności w odniesieniu do spraw dotyczących dostępu do akt, poufności, przedłużenia terminów oraz rozpatrywania pisemnych lub ustnych oświadczeń lub uwag. Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych rzecznika praw stron w DG ds. Handlu (http://ec.europa.eu/trade).

(1) Dz.U. C 238 z 10.10.2007, str. 20.

(2) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).

(3) Dz.U. L 139 z 6.6.2003, str. 1.

(4) Dz.U. L 275 z 25.8.2004, str. 1.

(5) Dz.U. L 94 z 14.4.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2314/2000 (Dz.U. L 267 z 20.10.2000, str. 15).

(6) Dz.U. L 355 z 1.12.2004, str. 4.

(7) Dz.U. L 116 z 29.4.2006, str. 1.

(8) W celu uzyskania objaśnień dotyczących pojęcia przedsiębiorstw powiązanych należy odnieść się do art. 143 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1).

(9) W celu uzyskania objaśnień dotyczących pojęcia przedsiębiorstw powiązanych należy odnieść się do art. 143 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

(10) Oznacza to, że dokument przeznaczony jest jedynie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (Porozumienie antydumpingowe).

(11) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 138

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 51 5 czerwca 2008

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 138/01	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.5113 — Abe Investment/Getty) ( 1 )	1

2008/C 138/02	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.4900 — Solvay/Sibur/JV) ( 1 )	1

	IV Zawiadomienia
	ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2008/C 138/03	Kursy walutowe euro	2

2008/C 138/04	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 411. posiedzeniu w dniu 3 lipca 2006 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie COMP/C-3/37.792 — Microsoft	3

2008/C 138/05	Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C-3/37.792 — Microsoft (Zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji — Dz.U. L 162 z 19.6.2001, str. 21)	4

2008/C 138/06	Opinia Komitetu Doradczego ds. praktyk ograniczających konkurencję i pozycji dominującej wydana na 412. posiedzeniu w dniu 10 lipca 2006 r. dotycząca wstępnego projektu decyzji w sprawie COMP/C-3/37.792 — Microsoft	9

2008/C 138/07	Strzeszczenie decyzji Komisji z dnia 12 lipca 2006 r. ustalająca ostateczną kwotę okresowej kary pieniężnej nałożonej na Microsoft Corporation decyzją C(2005) 4420 wersja ostateczna oraz zmieniająca tę decyzję w odniesieniu do kwoty okresowej kary pieniężnej (Sprawa COMP/C-3/37.792 — Microsoft) (notyfikowana jako dokument nr C(2006) 3143)	10

	ZAWIADOMIENIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
2008/C 138/08	Informacje przekazane przez państwa członkowskie, dotyczące pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1628/2006 w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do krajowej regionalnej pomocy inwestycyjnej ( 1 )	15

2008/C 138/09	Wykaz portów, w których zezwala się na operacje wyładunku i przeładunku ryb mrożonych złowionych przez statki rybackie krajów trzecich, na obszarze konwencji rybołówstwa północno-wschodniego Atlantyku	18

	ZAWIADOMIENIA DOTYCZĄCE EUROPEJSKIEGO OBSZARU GOSPODARCZEGO
	Urząd Nadzoru EFTA
2008/C 138/10	Komunikat Urzędu Nadzoru EFTA na mocy art. 4 ust. 1 lit. a) aktu, o którym mowa w pkt 64 lit. a) załącznika XIII do Porozumienia EOG (rozporządzenie Rady (EWG) nr 2408/92 w sprawie dostępu przewoźników lotniczych do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych) — Nałożenie nowych zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych w odniesieniu do regularnych usług lotniczych na trasie Værøy (heliport) — Bodø v.v.	20

2008/C 138/11	Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 1 ust. 2 części I protokołu 3 do porozumienia o nadzorze i trybunale w sprawie pomocy państwa w odniesieniu do transakcji przeprowadzanych przez gminę Time i dotyczących nieruchomości o numerach 1/152, 1/301, 1/630, 4/165, 2/70 oraz 2/32 znajdujących się w Time	30

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja
2008/C 138/12	Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu niektórych łączników rur lub przewodów rurowych, żeliwnych lub stalowych, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajlandii oraz częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu niektórych łączników rur lub przewodów rurowych, żeliwnych lub stalowych, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, a także tych wysyłanych z Tajwanu, zarówno zadeklarowanych, jak i niezadeklarowanych jako pochodzące z Tajwanu	42

	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja
2008/C 138/13	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.5114 — Pernod Ricard/V&S) ( 1 )	48

2008/C 138/14	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa COMP/M.5179 — Eramet/Tinfos) ( 1 )	49

2008/C 138/15	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.5163 — DPWL/ZIM/CONTARSA) — Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	50

2008/C 138/16	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.5020 — Lesaffre/GBI UK) ( 1 )	51

2008/C 138/17	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.4985 — BHP Billiton/Rio Tinto) ( 1 )	52

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,5466
JPY	Jen	161,82
DKK	Korona duńska	7,4586
GBP	Funt szterling	0,7902
SEK	Korona szwedzka	9,3448
CHF	Frank szwajcarski	1,6037
ISK	Korona islandzka	119,48
NOK	Korona norweska	7,9755
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	24,67
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	242,7
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7006
PLN	Złoty polski	3,3763
RON	Lej rumuński	3,6276
SKK	Korona słowacka	30,325
TRY	Lir turecki	1,92
AUD	Dolar australijski	1,61
CAD	Dolar kanadyjski	1,561
HKD	Dolar hong kong	12,0754
NZD	Dolar nowozelandzki	1,974
SGD	Dolar singapurski	2,1081
KRW	Won	1 575,99
ZAR	Rand	12,0403
CNY	Juan renminbi	10,7319
HRK	Kuna chorwacka	7,2497
IDR	Rupia indonezyjska	14 407,35
MYR	Ringgit malezyjski	5,0179
PHP	Peso filipińskie	67,996
RUB	Rubel rosyjski	36,75
THB	Bat tajlandzki	50,574
BRL	Real	2,5271
MXN	Peso meksykańskie	15,9609

Państwo członkowskie	Wyznaczone porty
Dania	Esbjerg Fredericia Hanstholm Hirtshals København Skagen Ålborg Århus
Niemcy	Hamburg Cuxhaven Bremerhaven Sassnitz Rostock
Hiszpania	Vigo port area Marin
Francja	Boulogne-sur-Mer Brest Douarnenez Concarneau Nantes-St Nazaire
Irlandia	Killybegs (3)
Łotwa	Riga Liepaja Ventspils
Litwa	Klaipeda
Niderlandy	Eemshaven Ijmuiden Harlingen Velsen-Noord Vlissingen Scheveningen (3)
Polska	Gdynia Świnoujście Szczecin
Portugalia	Lisbon port Leixões Aveiro Setúbal Madeira Funchal Azores Ponta Delgada, Ilha de S. Miguel Horta, Ilha do Faial Praia da Vitória, Ilha Terceira (3)
Szwecja	Gothenburg
Zjednoczone Królestwo	Grimsby Hull Immingham Peterhead Aberdeen (3) Fraserburgh (3) Lerwick (3) Scrabster (3) Kinlochbervie (3) Lochinver (3) Ullapool (3)


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG