19.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 308/1

REZOLUCJIA RADY

z dnia 5 grudnia 2007 r.

w sprawie dalszych działań po zakończeniu Europejskiego Roku na rzecz Równych Szans dla Wszystkich (2007)

(2007/C 308/01)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

Przypominając, że:

1.	niedyskryminacja oraz równe traktowanie, zapisane przede wszystkim w art. 2, 3 i 13 TWE, to podstawowe zasady Unii Europejskiej, które należy uwzględniać we wszystkich politykach Unii Europejskiej;

2.	art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej przewiduje zakaz dyskryminacji wynikającej z rozmaitych przyczyn, a jej art. 23 zawiera wymóg, aby we wszystkich dziedzinach zapewniać równość kobiet i mężczyzn;

3.	agenda społeczna 2005–2010, która stanowi uzupełnienie i wsparcie strategii lizbońskiej, ma odegrać kluczową rolę w promowaniu społecznego aspektu wzrostu gospodarczego, w tym kwestii równych szans dla wszystkich, jako sposobu na większą integrację społeczną;

program PROGRESS (1) pomaga w skutecznym wprowadzaniu w życie zasady niedyskryminacji oraz propaguje jej uwzględnianie we wszystkich politykach Wspólnoty przez to, że poszerza wiedzę o tym zjawisku, wspiera wdrażanie prawodawstwa, zwiększa świadomość i rozwija potencjał kluczowych sieci europejskich;

5.	opierając się na reakcjach na zieloną księgę z 2004 r. w sprawie równości i niedyskryminacji w rozszerzonej UE, Komisja przyjęła strategię ramową, która przez ostatnie trzy lata służyła za podstawę do działań przeciw dyskryminacji podejmowanych na szczeblu UE;

przyjmując Europejski pakt na rzecz równości płci na posiedzeniu Rady Europejskiej w marcu 2006 roku oraz Plan działań na rzecz równości kobiet i mężczyzn, odpowiednio: państwa członkowskie i Komisja Europejska zobowiązały się do realizacji na szczeblu europejskim i krajowym polityki i działań służących równości płci.

Zważywszy, że:

mimo dużych postępów w propagowaniu równości i zwalczaniu dyskryminacji, m.in. dzięki przyjęciu prawodawstwa poświęconego równości oraz dzięki utworzeniu krajowych organów odpowiedzialnych za te kwestie, w UE wciąż mamy do czynienia z nierównością i dyskryminacją ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, wiek, niepełnosprawność, religię lub światopogląd, lub orientację seksualną; istotne koszty tego ponoszą zarówno pojedyncze osoby doświadczające dyskryminacji, jak i społeczeństwa europejskie jako całość;

2.	głównymi przeszkodami na drodze do równości szans są ubóstwo i wykluczenie społeczne;

3.	znajomość prawodawstwa antydyskryminacyjnego jest wciąż niedostateczna, co wykazał niedawny sondaż Eurobarometru, z którego wynika, że tylko co trzeci mieszkaniec UE wie, jakie prawa przysługiwałyby mu, gdyby padł ofiarą dyskryminacji lub napastowania;

decyzja nr 771/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. ustanawiająca Europejski Rok na rzecz Równych Szans dla Wszystkich (2007) — w Kierunku Sprawiedliwego Społeczeństwa (2) była okazją do przypomnienia o wspólnej wizji Europy, w której nikt nie jest dyskryminowany, oraz do potwierdzenia, że pełna równość szans jest niezbędna dla wzrostu, spójności, dobrobytu i pomyślności Europy i jej mieszkańców;

w opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na temat zharmonizowanych wskaźników w dziedzinie niepełnosprawności jako sposobu monitorowania polityk europejskich podkreślono konieczność opracowania na szczeblu europejskim wiarygodnych i spójnych wskaźników w dziedzinie niepełnosprawności; pozwoliłoby to zapewnić większą równość szans osobom niepełnosprawnym i umożliwiło państwom członkowskim wymianę sprawdzonych rozwiązań, ponieważ skuteczność podejmowanych inicjatyw dałoby się wtedy zmierzyć.

Z zadowoleniem przyjmując:

wyjątkowo wysoki poziom mobilizacji i uczestnictwa zainteresowanych stron w wydarzeniach Europejskiego Roku na rzecz Równych Szans dla Wszystkich (zwanego dalej „rokiem europejskim”), czego przykładem jest kilkaset akcji, takich jak kampanie informacyjne, promocyjne i edukacyjne, nagrody dla przedsiębiorstw za nowatorskie strategie różnorodności, festiwale muzyczne i młodzieżowe, szkolenia, badania i opracowania realizowane w całej UE po to, by przyczynić się do wprowadzenia w życie zasady równości; w wydarzeniach tych brały udział władze szczebla centralnego, regionalnego i lokalnego, organizacje broniące interesów osób, które są narażone na dyskryminację i nierówne traktowanie, organizacje reprezentujące interesy takich osób, szkoły, przedsiębiorstwa, związki zawodowe, organy do spraw równości oraz wiele organizacji lokalnych;

2.	głębokie zaangażowanie osób prywatnych, społeczeństwa obywatelskiego, rządów i administracji publicznej, organów do spraw równości oraz instytucji europejskich w świętowany w roku 2007 rok równych szans i we wprowadzanie w życie jego kluczowych haseł — praw, reprezentacji, uznania i poszanowania.

3.	utworzenie w każdym z państw uczestniczących krajowych organów wykonawczych oraz przyjęcie krajowych strategii i priorytetów, które posłużyły realizacji roku równych szans i które po raz pierwszy objęły wszystkie przyczyny dyskryminacji wymienione w art. 13 Traktatu;

wznowienie dialogu przez instytucje publiczne, osoby odpowiedzialne za kształtowanie polityki oraz podmioty zaangażowane w walkę z dyskryminacją i prowadzenie tego dialogu przez cały rok równych szans, co było możliwe dzięki Szczytowi Równości zorganizowanemu w styczniu 2007 roku oraz mechanizmom ustanowionym na szczeblu krajowym w celu prowadzenia regularnych konsultacji i ścisłej współpracy ze społeczeństwem obywatelskim i innymi stosownymi zainteresowanymi stronami na temat wypracowywania, realizacji i nadzorowania krajowych strategii dotyczących obchodzonego roku;

horyzontalny dialog podjęty na szczeblu krajowym przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego i inne kluczowe zainteresowane strony w trakcie pomocy w wypracowywaniu, realizacji, obserwacji i ocenie krajowych strategii dotyczących roku równych szans, a także regularną wymianę poglądów na szczeblu europejskim;

6.	równomierne uwzględnianie wszystkich przyczyn dyskryminacji w działaniach realizowanych podczas roku równych szans;

ustanowienie europejskiej sieci krajowych organów do spraw równości — EQUINET — która dzięki wymianie wiedzy fachowej, szkoleniom i wzajemnej pomocy umożliwi im lepsze sprawowanie ich niezależnej funkcji oraz pomoże doprowadzić do zmian instytucjonalnych, które są niezbędne do skutecznego wdrażania prawodawstwa poświęconego równości, a także pomoże wspierać dialog między instytucjami europejskimi i wyspecjalizowanymi organami do spraw równości;

podpisanie przez Wspólnotę i większość państw członkowskich konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych (3), a następnie osiągnięcie przez ministrów — podczas nieformalnego posiedzenia na temat kwestii niepełnosprawności w czerwcu 2007 r. (4) — porozumienia co do potrzeby przyjęcia spójnego i skoordynowanego podejścia, by wdrożyć wspomnianą konwencję w Europie.

Odnotowując, że:

1.	polityka równości to metoda niezbędna do zapewnienia spójności społecznej, wzrostu gospodarczego, dobrobytu i konkurencyjności, a zatem służąca realizacji strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu i zatrudnienia;

trzema dyrektywami, które wprowadzają w życie zasadę równego traktowania, są przyjęte dotychczas na mocy art. 13: dyrektywa Rady 2000/43/WE (5) dotycząca dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne w dziedzinach: zatrudnienia, dostępu do towarów i usług, edukacji i ochrony socjalnej; dyrektywa Rady 2000/78/WE (6) dotycząca wszystkich innych przyczyn dyskryminacji — m.in. religii lub światopoglądu, niepełnosprawności, wieku lub orientacji seksualnej — w dziedzinie zatrudnienia i pracy; oraz dyrektywa Rady 2004/113/WE (7) dotycząca dyskryminacji ze względu na płeć w dziedzinie dostępu do towarów i usług oraz ich dostarczania;

3.	rzeczywiste postępy w dążeniu do równości zależą od lepszej znajomości prawodawstwa i od jego skuteczniejszego wdrażania oraz od włączenia kwestii równych szans do głównego nurtu polityki;

jak wykazano podczas Szczytu Równości, który odbył się w styczniu 2007 roku w trakcie sprawowania prezydencji w Radzie przez Niemcy, oraz podczas konferencji zamykającej rok równych szans, która odbyła się w listopadzie 2007 roku w trakcie sprawowania prezydencji przez Portugalię, dla osiągnięcia postępów w upowszechnianiu równości szans cenne jest prowadzenie dialogu oraz wymiany informacji i sprawdzonych rozwiązań na szczeblu europejskim przez kluczowe zainteresowane strony oraz osoby odpowiedzialne za kształtowanie polityki;

5.	konieczne jest, by w działaniach przeciwko dyskryminacji ze względu na rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną uwzględniać różne sposoby, w jakie doświadczają tej dyskryminacji kobiety i mężczyźni;

6.	kluczową kwestią w dążeniu do równości szans jest zwiększanie udziału w życiu społecznym grup zagrożonych dyskryminacją oraz wyważony udział w nim kobiet i mężczyzn; kluczowe jest także ich uczestnictwo w działaniach służących walce z dyskryminacją;

należy zwracać uwagę na korzyści, jakie wynikają z różnorodności zarówno dla społeczeństw europejskich, jak i dla pojedynczych osób, to znaczy na pozytywny wkład, jaki mogą wnieść wszyscy ludzie, bez względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek czy orientację seksualną;

8.	konieczne jest, by wyeliminować przemoc, uprzedzenia i stereotypy, propagować pozytywne stosunki w całym społeczeństwie, a zwłaszcza wśród młodzieży, oraz upowszechniać wartości, na których opiera się walka z dyskryminacją;

9.	gromadzenie danych na temat dyskryminacji i równości jest metodą niezbędną, by po pierwsze, odpowiednio ocenić zakres i rodzaj dyskryminacji zagrażającej poszczególnym osobom, a po drugie — wypracowywać, zmieniać, nadzorować i oceniać strategie polityczne;

10.	podczas roku europejskiego zwrócono uwagę na coraz większe problemy wynikające z dyskryminacji wielokrotnej;

11.	dyskryminacja może prowadzić do ubóstwa i wykluczenia społecznego, jeśli uniemożliwia ona korzystanie z zasobów i dostęp do nich;

12.	w trudnej sytuacji jest wielu Romów, którzy spotykają się z przypadkami dyskryminacji ze względu na pochodzenie etniczne oraz z wykluczeniem społecznym;

13.	zalecenia grupy ekspertów wysokiego szczebla w sprawie integracji mniejszości etnicznych w społeczeństwie i na rynku pracy zostaną przedstawione pod koniec roku równych szans;

14.

większe postępy można łatwiej osiągnąć, jeśli wyeliminowane zostaną strukturalne i fizyczne przeszkody utrudniające integrację. Działania służące propagowaniu dostępu osób zagrożonych dyskryminacją do rynku pracy i pełnej integracji na nim, a tym samym i ich integracji społecznej, mogłyby być finansowane m.in. z funduszy strukturalnych;

15.	kluczową rolę w zwalczaniu uprzedzeń i stereotypów, a zatem i w dążeniu do równości szans wszystkich odgrywają media;

16.	przedsiębiorstwa coraz częściej zdają sobie sprawę z korzyści, jakie niesie zatrudnianie różnorodnych pracowników;

17.	Parlament Europejski oraz społeczeństwo obywatelskie zaapelowały o rozszerzenie ochrony prawnej przed dyskryminacją także na inne dziedziny poza zatrudnieniem i pracą.

Zwraca się do państw członkowskich i Komisji Europejskiej, by zgodnie ze swoimi kompetencjami:

1.	zapewniły pełną i skuteczną realizację i ocenę obowiązujących przepisów antydyskryminacyjnych oraz prawodawstwa w dziedzinie równości płci;

2.	zwiększyły wysiłki służące zapobieganiu i zwalczaniu dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną na rynku pracy i poza nim;

informowały opinię publiczną, zainteresowane strony oraz osoby odpowiedzialne za kształtowanie polityki o wspomnianych przepisach oraz zwiększały wśród tych grup wiedzę o nich, a także by przez opracowywanie i rozpowszechnianie narzędzi i metod służących informowaniu i zwiększaniu wiedzy propagowały korzyści wynikające z równości szans wszystkich;

4.	korzystały z mechanizmów zarządzania ustanowionych podczas roku równych szans i kontynuowały konstruktywną wymianę poglądów na szczeblu UE między osobami odpowiedzialnymi za kształtowanie polityki, po to by przygotowywać i przeprowadzać kolejne „szczyty równości”;

w pełni angażowały społeczeństwo obywatelskie, w tym organizacje reprezentujące osoby zagrożone dyskryminacją, partnerów społecznych oraz zainteresowane strony, w wypracowywanie polityk i programów, których celem jest zapobieganie dyskryminacji i propagowanie równości i równych szans zarówno na szczeblu europejskim, jak i krajowym;

zadbały o skuteczniejsze wykonywanie przez wyspecjalizowane organy do spraw równości swojej niezależnej funkcji przez zapewnienie im — z uwzględnieniem ograniczeń budżetów krajowych — niezbędnych środków finansowych i niezbędnej kadry, co pomoże odpowiednio, terminowo i skutecznie reagować na domniemane przypadki dyskryminacji, wspierać ofiary i aktywnie przyczyniać się do urzeczywistniania pełnej równości;

7.	zapewniły uwzględnianie kwestii niedyskryminacji i równości podczas wdrażania funduszy strukturalnych, Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, wytycznych na rzecz wzrostu i zatrudnienia, a także podczas realizacji celów w dziedzinie integracji społecznej i ochrony socjalnej;

8.	w trakcie wypracowywania przepisów prawnych oraz nadzorowania i oceniania polityk i programów wsparcia w pełni uwzględniały konkretne kwestie wynikające z dyskryminacji wielokrotnej;

9.	w pełni wykorzystywały możliwość prowadzenia działań pozytywnych, by przezwyciężyć istniejące nierówności i zapewnić całkowitą równość, zwłaszcza w dziedzinie dostępu do edukacji i zatrudnienia;

10.

gromadziły dane statystyczne — jeśli to możliwe z podziałem na płeć i jeśli to konieczne na zasadzie anonimowości — niezbędne do lepszego wypracowywania i nadzorowania polityk i programów służących zapewnieniu wszystkim równych szans oraz zapobieganiu dyskryminacji wielokrotnej, a także by w gromadzenie danych na temat równości włączały także inne podmioty; należy w pełni wykorzystać istniejące dane zgromadzone w Eurostacie oraz w ramach pekińskiej platformy działania;

11.

zwiększyły wysiłki prowadzące do realizacji Europejskiego paktu na rzecz równości płci, planu działań Komisji na rzecz równości kobiet i mężczyzn (2006–2010) oraz deklaracji pekińskiej i pekińskiej platformy działania, podejmując konkretne działania oraz uwzględniając kwestię płci na każdym etapie procesu politycznego — podczas wypracowywania, realizacji, nadzorowania i oceny — w celu propagowania równości kobiet i mężczyzn;

12.

uwzględniały w dotychczasowym i w większym stopniu kwestię niepełnosprawności we wszystkich stosownych politykach, biorąc pod uwagę kolejne etapy europejskiego planu działań na rzecz równych szans osób niepełnosprawnych, a także by propagowały opracowanie zharmonizowanych wskaźników i celów ilościowych, które pomogą ocenić postępy w tej dziedzinie;

13.	nadal propagowały równy udział kobiet i mężczyzn w podejmowaniu decyzji na wszystkich szczeblach oraz zaangażowanie grup zagrożonych dyskryminacją w życie społeczne;

14.	kontynuowały proces podpisywania, zawierania i ratyfikowania konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych;

15.	rozwijały współpracę dotyczącą wspólnych problemów i rozwiązań we wdrażaniu konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, m.in. jeżeli chodzi o dane statystyczne na temat niepełnosprawności oraz wskaźniki uczestnictwa;

16.	propagowały korzystanie z praw człowieka przez ludność romską, przyspieszyły proces jej integracji w społeczeństwie i zwalczały wszelkie rodzaje dyskryminacji skierowanej przeciwko niej;

17.	stanowczo potępiły wszelkie formy homofobii i wezwały do dalszego monitorowania i badania tej kwestii zwłaszcza Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej;

18.	stanowczo potępiły wszelkie formy rasizmu i ksenofobii oraz poszerzyły monitorowanie i badanie tych kwestii, a zwłaszcza by zrobiła to Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej;

19.	stanowczo potępiły wszelkie formy dyskryminacji ze względu na religię lub światopogląd i zastosowały wszelkie niezbędne środki, by jej zapobiegać;

20.

zachęcały Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn oraz Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej — instytucje, których zadaniem jest wspieranie działań UE w dziedzinie propagowania równości płci i zwalczania dyskryminacji — do aktywnego udziału w dalszej realizacji kluczowych celów przyświecających rokowi europejskiemu oraz do wykorzystania rezultatów uzyskanych podczas tego roku i badań podczas niego przeprowadzonych;

21.	kontynuowały stosowanie wszelkich instrumentów dostępnych m.in. w ramach funduszy strukturalnych w celu wspierania środków, które ułatwią pełną integrację w społeczeństwie i na rynku pracy osób dyskryminowanych;

22.	zastosowały odpowiednie środki jako zachętę do korzystania z wszelkich możliwości, jakie daje program PROGRESS;

23.	w dalszym ciągu propagowały różnorodność pracowników oraz sprzyjały opracowywaniu oraz zachęcały do opracowywania odpowiednich narzędzi biznesowych, w tym dobrowolnych deklaracji;

24.	zwiększały różnorodność i równość szans w administracji publicznej na szczeblu UE i na szczeblu krajowym.

Zwraca się do społeczeństwa obywatelskiego i partnerów społecznych, by:

1.	aktywnie uczestniczyli w wypracowywaniu i propagowaniu polityk i środków w dziedzinie niedyskryminacji i równości oraz by propagowali politykę różnorodności i równości szans w organizacjach prywatnych i publicznych oraz w przedsiębiorstwach;

2.	w prowadzonych negocjacjach uwzględniali środki antydyskryminacyjne i działania pozytywne;

3.	kontynuowali horyzontalny dialog zarówno na szczeblu krajowym, jak i europejskim;

4.	współpracowali z rządami i administracją publiczną, organami do spraw równości oraz instytucjami europejskimi w tworzeniu światowego partnerstwa na rzecz walki z dyskryminacją wynikającą z jakichkolwiek przyczyn.

(1) Dz.U. L 315 z 24.10.2006, str. 1.

(2) Dz.U. L 146 z 31.5.2006, str. 1.

(3) http://www.un.org/esa/socdev/enable

(4) Berlin, 11 czerwca 2007 r.

(5) Dz.U. L 180 z 19.7.2000, str. 22.

(6) Dz.U. L 303 z 2.12.2000, str. 16.

(7) Dz.U. L 373 z 21.12.2004, str. 37.

19.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 308/6

Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE

Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu

(2007/C 308/02)

Data przyjęcia decyzji

19.6.2007

Numer środka pomocy

NN 39/04

Państwo członkowskie

Włochy

Region

Lazio

Nazwa środka pomocy (i/lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc)

Piano di smaltimento delle carcasse

Podstawa prawna

—

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Pomoc mająca na celu pokrycie kosztów zebrania i usunięcia padłych zwierząt

Forma pomocy

Dotacja bezpośrednia

Budżet

Około 10 000 000 EUR

Intensywność pomocy

Do 100 %

Czas trwania pomocy

2002-2006

Sektory gospodarki

Rolnictwo

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Regione Lazio

Via Rosa Raimondi Garibaldi, 7

I-00145 Roma

Inne informacje

—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji

21.9.2007

Numer środka pomocy

N 17/07

Państwo członkowskie

Polska

Region

—

Nazwa środka pomocy (i/lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc)

Dopłaty do składek z tytułu ubezpieczeń upraw rolnych i zwierząt gospodarskich (zmiana pomocy nr N 260/05, ostatnio zmodyfikowanej przez pomoc nr N 591/06)

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 7 marca 2007 r. o zmianie ustawy o dopłatach do ubezpieczeń upraw rolnych i zwierząt gospodarskich

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Pomoc z tytułu opłat składek ubezpieczeniowych

Forma pomocy

Dopłaty do składek

Budżet

Zwiększenie rocznego budżetu o 210 mln PLN

Intensywność pomocy

Maksymalna intensywność 50 % i 60 %, jeżeli ubezpieczenie pokrywa jedynie straty spowodowane klęskami żywiołowymi albo niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi, które mogą być porównane do klęsk żywiołowych

Czas trwania pomocy

31.12.2013

Sektory gospodarki

Rolnictwo

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi

ul. Wspolna 30

PL-00-930 Warszawa

Inne informacje

—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji

21.9.2007

Numer środka pomocy

N 437/07

Państwo członkowskie

Włochy

Region

Calabria

Nazwa środka pomocy (i/lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc)

Interventi per la capitalizzazione delle imprese. Decreto legislativo n. 102/2004, articolo 17

Podstawa prawna

Decreto legislativo n. 102/2004

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

System zabezpieczeń został opracowany tak, aby można go było uważać za system niezawierający elementu pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu

Forma pomocy

Gwarancja

Budżet

3,9 mln EUR

Intensywność pomocy

Środek nie zawiera pomocy państwa

Czas trwania pomocy

Do końca 2008 r.

Sektory gospodarki

Rolnictwo

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Regione Calabria

Assessorato Agricoltura

Via Lucrezia Della Valle

I-88100 Catanzaro

Inne informacje

Środek wykonawczy programu zatwierdzonego przez Komisję w ramach pomocy państwa NN 54/A/04 (pismo Komisji C(2005) 1622 wersja ostateczna z dnia 7 czerwca 2005 r.)

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

19.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 308/9

Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE

Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2007/C 308/03)

Data przyjęcia decyzji	10.10.2007
Numer pomocy	N 597/06
Państwo członkowskie	Grecja
Region	—
Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)	Μεταρρύθμιση της οργάνωσης του καθεστώτος επικουρικής σύνταξης του τραπεζικού τομέα Metarruthmisi tis organosis tou kathestotos epikourikis suntaksis tou trapezikou tomea
Podstawa prawna	Nόμου 3371/2005 — Κεφάλαιο Η- Θέματα ασφάλισης του προσωπικού των Πιστωτικών Ιδρυμάτων (Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, ΦΕΚ, αρ. 178, τεύχος Α, 14 Ιουλίου 2005), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 26 του Νόμου 3455/2006 (Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, ΦΕΚ, αρ. 84, τεύχος Α, 18 Απριλίου 2006)
Rodzaj środka pomocy	Środek nie stanowi pomocy
Cel pomocy	—
Forma pomocy	Środek nie stanowi pomocy
Budżet	—
Intensywność pomocy	—
Czas trwania	—
Sektory gospodarki	Pośrednictwo finansowe
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	—
Inne informacje	—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji

13.6.2007

Numer pomocy

N 856/06

Państwo członkowskie

Niemcy

Region

Freistaat Sachsen

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Plastic Logic Limited

Podstawa prawna

Investitionszulagengesetz 2007 und 35. GA-Rahmenplan

Rodzaj środka pomocy

Pomoc indywidualna

Cel pomocy

Rozwój regionalny

Forma pomocy

Dotacje bezpośrednie, Ulga podatkowa

Budżet

Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 32,7 mln EUR

Intensywność pomocy

35,88 %

Czas trwania

1.1.2007-31.12.2009

Sektory gospodarki

Urządzenia elektryczne i optyczne

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Finanzamt Dresdner und Sächsische Aufbaubank — Förderbank

Pirnaische Straße 9

D-01069 Dresden

Inne informacje

—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji	10.10.2007
Numer pomocy	NN 50/07
Państwo członkowskie	Austria
Region	—
Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)	Übernahme staatlicher Haftungen für österreichische Bundesmuseen
Podstawa prawna	Bundesfinanzgesetz
Rodzaj środka pomocy	Program pomocy
Cel pomocy	Promowanie kultury
Forma pomocy	Gwarancja
Budżet	—
Intensywność pomocy	100 %
Czas trwania	1.1.2004-31.12.2007
Sektory gospodarki	Działalność związana z kulturą, rekreacją i sportem
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Republik Österreich
Inne informacje	—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji	10.10.2007
Numer pomocy	N 293/07
Państwo członkowskie	Portugalia
Region	Madeira
Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)	Regime especial específico para a cerveja producida e consumida na Região Autónoma da Madeira
Podstawa prawna	N.o 2 do art. 299.o do TCE
Rodzaj środka pomocy	Program pomocy
Cel pomocy	Rozwój regionalny
Forma pomocy	Obniżenie stawki podatku
Budżet	Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 10,85 mln EUR
Intensywność pomocy	—
Czas trwania	Do 31.12.2013
Sektory gospodarki	Sektory związane z produkcją
Nazwa i adres organu przyznającego pomoc	Governo Regional da Madeira
Inne informacje	—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji

13.11.2007

Numer pomocy

N 481/07

Państwo członkowskie

Hiszpania

Region

País Vasco

Nazwa (i/lub nazwa beneficjenta)

Programa de ayudas a producciones audiovisuales dobladas/subtituladas al euskera y su distribución comercial en DVD

Podstawa prawna

Orden de 23 de mayo de 2007, de la Consejera de Cultura del Gobierno Vasco, por la que se regula la concesión de subvenciones destinadas a fomentar los estrenos de producciones audiovisuales dobladas y/o subtituladas al euskera, así como su distribución comercial en soporte DVD; Boletín Oficial del País Vasco de 13 de junio de 2007

Rodzaj środka pomocy

Program pomocy

Cel pomocy

Rozwój sektorowy, Promowanie kultury, Rozwój regionalny

Forma pomocy

Dotacje bezpośrednie

Budżet

Roczne wydatki planowane w ramach programu pomocy: 0,678 mln EUR; Całkowita kwota pomocy przewidziana w ramach programu: 0,678 mln EUR

Intensywność pomocy

100 %

Czas trwania

Do 31.12.2008

Sektory gospodarki

Działalność związana z kulturą, rekreacją i sportem

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc

Dirección de Promoción de la Cultura, Departamento de Cultura, Gobierno Vasco

C/ Donostia, 1

E-01010 Vitoria-Gasteiz, Álava, País Vasco

Inne informacje

—

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

19.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 308/14

Kursy walutowe euro (1)

18 grudnia 2007 r.

(2007/C 308/06)

1 euro=

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,4416
JPY	Jen	163,44
DKK	Korona duńska	7,462
GBP	Funt szterling	0,71485
SEK	Korona szwedzka	9,4381
CHF	Frank szwajcarski	1,6602
ISK	Korona islandzka	90,69
NOK	Korona norweska	8,026
BGN	Lew	1,9558
CYP	Funt cypryjski	0,585274
CZK	Korona czeska	26,353
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	253,8
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6964
MTL	Lir maltański	0,4293
PLN	Złoty polski	3,6115
RON	Lej rumuński	3,5397
SKK	Korona słowacka	33,561
TRY	Lir turecki	1,7146
AUD	Dolar australijski	1,6703
CAD	Dolar kanadyjski	1,4503
HKD	Dolar hong kong	11,2456
NZD	Dolar nowozelandzki	1,9034
SGD	Dolar singapurski	2,1035
KRW	Won	1 354,31
ZAR	Rand	9,9649
CNY	Juan renminbi	10,6465
HRK	Kuna chorwacka	7,303
IDR	Rupia indonezyjska	13 543,83
MYR	Ringgit malezyjski	4,833
PHP	Peso filipińskie	60,547
RUB	Rubel rosyjski	35,613
THB	Bat tajlandzki	44,075

(1)

Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

19.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 308/15

Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu ręcznych wózków paletowych oraz ich zasadniczych części, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

(2007/C 308/07)

Komisja otrzymała wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”).

1. Wniosek o wszczęcie przeglądu

Wniosek został złożony przez Yale (Hangzhou) Industrial Products Co., Ltd. („wnioskodawca”), eksportera z Chińskiej Republiki Ludowej.

Zakres wniosku ograniczony jest do badania dumpingu w odniesieniu do wnioskodawcy.

2. Produkt

Produktem objętym przeglądem są ręczne wózki paletowe oraz ich zasadnicze części, tj. podwozia i mechanizmy hydrauliczne, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”), obecnie objęte kodami CN ex 8427 90 00 i ex 8431 20 00 (kody TARIC 8427900010 i 8431200010). Powyższe kody CN podane są jedynie w celach informacyjnych

3. Obowiązujące środki

Obecnie obowiązującym środkiem jest ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 1174/2005 (2) na przywóz ręcznych wózków paletowych i ich zasadniczych części pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

4. Podstawy dokonania przeglądu

Wniosek na mocy art. 11 ust. 3 opiera się na dowodach prima facie, dostarczonych przez wnioskodawcę, wskazujących, iż okoliczności, na podstawie których ustanowiono środek, zmieniły się i zmiany te mają charakter trwały.

Wnioskodawca przedstawił wystarczające dowody świadczące o tym, iż dalsze stosowanie środka na dotychczasowym poziomie nie jest już konieczne w celu zrównoważenia dumpingu. W szczególności wnioskodawca przedstawił dowody prima facie świadczące o tym, że spełnia on kryteria traktowania na zasadach rynkowych. Ponadto porównanie skonstruowanej wartości normalnej opartej na kosztach produkcji wnioskodawcy i jego cenach eksportowych przy wywozie do Wspólnoty wskazuje, że margines dumpingu jest znacznie niższy od obecnego poziomu środka. W związku z powyższym dalsze stosowanie środka na dotychczasowym poziomie, ustalonym na podstawie wcześniej określonego poziomu dumpingu, wydaje się nie być już konieczne w celu zrównoważenia dumpingu.

5. Procedura stwierdzenia dumpingu

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie częściowego przeglądu okresowego, Komisja niniejszym wszczyna przegląd zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

W toku dochodzenia przeprowadzona zostanie ocena konieczności utrzymania, zniesienia lub zmiany obowiązujących środków w odniesieniu do wnioskodawcy.

a) Kwestionariusze

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do wnioskodawcy oraz do władz kraju wywozu, którego dotyczy postępowanie. Wymienione informacje i dowody potwierdzające zgłaszane fakty powinny wpłynąć do Komisji w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (i) niniejszego zawiadomienia.

b) Gromadzenie informacji i prowadzenie przesłuchań

Wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia opinii, a także informacji innych niż odpowiedzi udzielone na pytania zawarte w kwestionariuszu, oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. Wymienione informacje i dowody potwierdzające powinny wpłynąć do Komisji w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (i).

Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpiły one z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane. Wniosek taki należy złożyć w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (ii).

c) Traktowanie na zasadach rynkowych

Jeżeli przedsiębiorstwo dostarczy wystarczające dowody na to, że prowadzi działalność w warunkach gospodarki rynkowej, tzn. spełnia kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, wartość normalna zostanie ustalona zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego. W tym celu należy przedłożyć właściwie uzasadniony wniosek w szczególnym terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) niniejszego zawiadomienia. Komisja prześle formularz wniosku do przedsiębiorstwa oraz do władz Chińskiej Republiki Ludowej.

d) Wybór kraju o gospodarce rynkowej

W przypadku gdy przedsiębiorstwu nie zostanie przyznany status podmiotu traktowanego na zasadach rynkowych, zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w celu ustalenia wartości normalnej dla Chińskiej Republiki Ludowej wykorzystany zostanie odpowiedni kraj o gospodarce rynkowej, zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego. Komisja przewiduje ponowne wykorzystanie w tym celu Kanady, jak miało to miejsce w dochodzeniu, w wyniku którego wprowadzono obowiązujące obecnie środki w odniesieniu do przywozu produktu objętego postępowaniem z Chińskiej Republiki Ludowej. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności wyboru kraju w szczególnym terminie określonym w pkt 6 lit. c) niniejszego zawiadomienia.

Ponadto, w przypadku przyznania przedsiębiorstwu statusu podmiotu traktowanego na zasadach rynkowych, Komisja może w razie potrzeby wykorzystać również ustalenia dotyczące wartości normalnej określonej w odpowiednim kraju o gospodarce rynkowej, np. w celu zastąpienia wszelkich niewiarygodnych elementów kosztów lub ceny w Chińskiej Republice Ludowej, niezbędnych do ustalenia wartości normalnej, w przypadku gdy brak jest wiarygodnych danych dotyczących Chińskiej Republiki Ludowej. Komisja przewiduje wykorzystanie Kanady również do tego celu.

6. Terminy

a) Terminy ogólne

(i) Dla stron zgłaszających się, udzielających odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przedkładających inne informacje

Wszystkie zainteresowane strony, jeżeli ich wnioski mają być uwzględnione podczas dochodzenia, muszą zgłosić się do Komisji, przedstawić swoje opinie i przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu lub przedstawić wszystkie inne informacje w terminie 40 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż korzystanie z większości praw proceduralnych ustanowionych w rozporządzeniu podstawowym jest uwarunkowane zgłoszeniem się przez stronę w wyżej wymienionym terminie.

(ii) Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 40 dni.

b) Szczególny termin składania wniosków o traktowanie na zasadach rynkowych

Właściwie uzasadnione wnioski o traktowanie na zasadach rynkowych, o których mowa w pkt 5 lit. c) niniejszego zawiadomienia, muszą wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

c) Szczególny termin dotyczący wyboru kraju o gospodarce rynkowej

Strony dochodzenia mogą przedstawić swoje uwagi na temat stosowności wyboru Kanady, która, jak wskazano w pkt. 5 lit. d) niniejszego zawiadomienia, ma być wykorzystana jako kraj o gospodarce rynkowej do celów ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Uwagi te muszą wpłynąć do Komisji w terminie 10 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

7. Oświadczenia pisemne, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że wskazano inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszelkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencję dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności należy oznakować „Limited” (3) oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „DO WGLĄDU ZAINTERESOWANYCH STRON”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate H

Office: J-79 4/23

B-1049 Brussels

Faks: (32-2) 295 65 05

8. Brak współpracy

W przypadkach, w których jakakolwiek zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji lub nie dostarcza ich w określonych terminach, lub też znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń — potwierdzających lub zaprzeczających — na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że jakakolwiek zainteresowana strona dostarczyła informacje nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd, informacje te nie są brane pod uwagę i zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, można wykorzystać dostępne fakty. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

9. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zakończone, zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

10. Przetwarzanie danych osobowych

Należy zauważyć, iż wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (4).

11. Rzecznik praw stron

W przypadku napotkania problemów związanych z korzystaniem z prawa do obrony można wystąpić o interwencję urzędnika DG ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Pośredniczy on w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji, zapewniając, w stosownych przypadkach, mediację w kwestiach proceduralnych związanych z ochroną interesów stron podczas postępowania, w szczególności w odniesieniu do spraw dotyczących dostępu do akt, poufności, przedłużenia terminów oraz rozpatrywania pisemnych i/lub ustnych oświadczeń lub uwag. Dodatkowe informacje i dane kontaktowe można uzyskać na stronach internetowych rzecznika praw stron w ramach witryny DG ds. Handlu (http://ec.europa.eu/trade).

(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).

(2) Dz.U. L 189 z 21.7.2005, str. 1.

(3) Oznacza to, że dokument przeznaczony jest wyłącznie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe).

(4) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1.

19.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 308/18

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

(2007/C 308/08)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006. Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

STRESZCZENIE

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) nr 510/2006

„PRESUNTO DE SANTANA DA SERRA” lub „PALETA DE SANTANA DA SERRA”

Nr WE: PT/PGI/005/0439/24.11.2004

CHNP ( ) CHOG ( X )

Niniejsze streszczenie zawiera główne elementy specyfikacji produktu i jest przeznaczone do celów informacyjnych.

1. Właściwy organ państwa członkowskiego:

Nazwa:

Gabinete de Planeamento e Políticas

Adres:

Rua Padre António Vieira, n.o 1, 8o

P-1099-073 Lisboa

Telefon:

(351) 213 81 93 00

Faks:

(351) 213 87 66 35

e-mail:

gppaa@gppaa.min-agricultura.pt

2. Grupa składająca wniosek:

Nazwa:

ACPA — Associação de Criadores de Porco Alentejano

Adres:

Rua Armação de Pêra, n.o 7

P-7670-259 Ourique

Telefon:

(351) 286 51 80 30

Faks:

(351) 286 51 80 37

e-mail:

acpaourique@mail.telepac.pt

Skład:

producenci/przetwórcy ( X ) inni ( )

3. Rodzaj produktu:

Klasa 1.2.: Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

4. Specyfikacja:

[podsumowanie wymogów określonych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006]

4.1. Nazwa produktu: „Presunto de Santana da Serra” lub „Paleta de Santana da Serra”

4.2. Opis produktu: Szynki lub szynki z łopatki (paletas) otrzymywane odpowiednio z mięsa pochodzącego z nóg i łopatek świń rasy Alentejana (z wyjątkiem reproduktorów), hodowanych według szczegółowych zasad, poddanych ubojowi w wieku od 12 do 24 miesięcy, wpisanych do portugalskiej księgi stadnej świń — sekcja rasa Alentejana; mięso to przechodzi następujące etapy produkcji: solenie, uzyskiwanie rosy na powierzchni, suszenie/peklowanie, dojrzewanie, krojenie i pakowanie, które realizowane są w specyficznych i szczegółowo określonych warunkach.

Szynka składa się z mięsa z otrzymywanego z tylnych kończyn, obciętych na wysokości spojenia kulszowo-łonowego, natomiast szynka z łopatki otrzymywana jest z mięsa z kończyny przedniej świni. Szynka i szynka z łopatki określone są na podstawie anatomii oraz układu mięśni, ponieważ mięśnie pokryte są okrywą tłuszczu. Kształt i wygląd zewnętrzny: szynka ma kształt okrągły, a szynka z łopatki — okrągły lub owalny; obydwie pokryte są skórą, zawsze z zachowaniem racicy. Masa powyżej 5 kg w przypadku szynek i 3,5 kg w przypadku szynek z łopatki. Plaster szynki po odkrojeniu ma barwę ciemnoczerwoną, powierzchnię natłuszczoną i błyszczącą, poprzerastaną tłuszczem międzymięśniowym. Posiada miękką i mało włóknistą konsystencję. Tłuszcz jest aksamitny, gładki, lśniący, o barwie perłowo białej i przyjemnym smaku. Smak jest nieznacznie słony i pikantny, trwały, intensywny, natomiast zapach przyjemny, charakterystyczny dla systemu produkcji montanheira. Dzięki ich „górskiemu” charakterowi, związanemu z miejscem wytwarzania, szynki i szynki z łopatki z Santana de Serra mają bardziej cierpki i wyraźny smak i konsystencję niż szynki i szynki z łopatki z równiny Alentejo, które są delikatniejsze.

4.3. Obszar geograficzny: Obszar geograficzny produkcji surowca (rozród, hodowla, tuczenie i ubój zwierząt oraz rozbiór i otrzymywanie nóg i łopatek) jest naturalnie ograniczony przez rozmieszczenie geograficzne terenów zwanych montado, położenie gospodarstw rolnych, które w są zdolne do funkcjonowania w warunkach górskich, a także przepisy dotyczące uboju, rozbioru i uzyskiwania kończyn świń rasy Alentejana. Obszar ten obejmuje następujące gminy i miejscowości: Abrantes, Alandroal, Alcácer do Sal (z wyjątkiem parafii Santa Maria do Castelo), Alcoutim, Aljezur (parafie Odeceixe, Bordeira, Rogil i Aljezur), Aljustrel, Almodôvar, Alter do Chão, Alvito, Arraiolos, Arronches, Avis, Barrancos, Beja, Borba, Campo Maior, Castelo Branco, Castelo de Vide, Castro Marim (parafie Odeleite i Azinhal), Castro Verde, Chamusca, Coruche, Crato, Cuba, Elvas (z wyjątkiem parafii Caia i S. Pedro), Estremoz, Évora, Ferreira do Alentejo, Fronteira, Gavião, Grândola (z wyjątkiem parafii Melides), Idanha-a-Nova, Lagos (parafia Bensafrim), Loulé (parafie Ameixial, Salir, Alte, Benafim i Querença), Marvão, Mértola, Monchique (Monchique, Marmelete i Alferce), Monforte, Montemor-o-Novo, Mora, Moura, Mourão, Nisa, Odemira (z wyjątkiem parafii Vila Nova de Mil Fontes i S. Teotónio), Ourique, Penamacor, Ponte de Sôr, Portalegre, Portel, Redondo, Reguengos de Monsaraz, Sabugal, Santiago do Cacém (z wyjątkiem parafii Santo André), Sardoal, São Brás de Alportel, Serpa, Sines, Silves (parafie de S. Marcos, S. Bartolomeu de Messines i Silves), Sousel, Tavira, (parafia Cachopo), Vendas Novas, Viana do Alentejo, Vidigueira, Vila Velha de Ródão i Vila Viçosa.

Obszar geograficzny przetwarzania (produkcja, wykrawanie, plasterkowanie i pakowanie) ogranicza się w sposób naturalny do miejscowości Santana da Serra, Garvão, Ourique, Panóias, Santa Luzia i Conceição, należących do gminy Ourique, ze względu na ich szczególny górski mikroklimat, całkowicie odmienny od klimatu równiny Alentejo, z której wypiętrzają się góry. Z powodu różnic wysokości, temperatury i wilgotności, charakterystycznych dla tych miejscowości, sposób produkcji jest tu odmienny, w szczególności w zakresie rozbioru tusz na części oraz czasu solenia, dojrzewania i peklowania. Otrzymane tam produkty posiadają wyraźnie inne właściwości organoleptyczne. Ich kształt jest bardziej zaokrąglony, są ciemniejsze a ich konsystencja mniej delikatna i mniej soczysta. Są mniej delikatne i pikantne w smaku, a ich zapach jest mniej delikatny i łagodny.

4.4. Dowód pochodzenia: Świnie rasy Alentejana muszą rodzić się i być hodowane w gospodarstwach wpisanych do rejestru i poddawanych kontroli. Po urodzeniu zwierzęta wpisywane są do odpowiedniej księgi. Ubój, rozbiór, przetwarzanie, krojenie i pakowanie mogą być realizowane wyłącznie w zakładach, które posiadają odpowiednie zezwolenie właściwego organu, znajdują się w obrębie określonego obszaru geograficznego oraz podlegają kontroli. Wydanie zezwolenia jest uzależnione od wcześniejszej weryfikacji warunków produkcji i przetwarzania w zakresie pochodzenia, metod produkcji i właściwości wykorzystywanego surowca, warunków przetwarzania, wykrawania, plasterkowania, pakowania oraz charakterystyki produktu końcowego. Istnieją szczegółowe i odpowiednie zasady przeprowadzania kontroli, które dotyczą całego cyklu produkcji oraz wszystkich podmiotów w nią zaangażowanych.

Producenci wprowadzili w życie system pełnej identyfikowalności, co pozwala na zidentyfikowanie całego cyklu produkcji, od surowca do produktu końcowego (system od terenu montado do stołu), oraz na powiązanie numeru znajdującego się na oznaczeniu kontrolnym umieszczanym na całych kawałkach lub na opakowaniach szynki w plasterkach z numerem na kolczyku identyfikacyjnym zwierzęcia.

Po zakończeniu procesu produkcji wyłącznie produkty, które spełniają wszystkie warunki specyfikacji i które posiadają dowód, że zostały odpowiednio sprawdzone — poprzez kontrole, badania laboratoryjne i degustację — mogą posługiwać się znakiem certyfikacyjnym, logo i nazwami „Presunto de Santana da Serra — IGP” lub „Paleta de Santana da Serra — IGP”.

4.5. Metoda produkcji: Świnie rasy Alentejana hodowane są w gospodarstwach o ekstensywnych i półekstensywnych systemach produkcji, gdzie hodowla świń odbywa się w większości na świeżym powietrzu oraz na obszarach, w których występuje minimalnie 40 dębów wiecznie zielonych/dębów hiszpańskich na hektar, a maksymalna obsada zwierząt wynosi 1 sztukę na hektar terenów montado. Żywienie zwierząt przeprowadzane jest przede wszystkim na świeżym powietrzu, w systemie ekstensywnym, gdzie zwierzęta żywią się resztkami zbóż, trawą, roślinami strączkowymi (np. groch, wyka), a także niewielkimi ssakami i ptakami, jajkami, płazami, mięczakami, bezkręgowcami, itp., jak wszystkie zwierzęta wszystkożerne. Wyłącznie w sytuacjach niedoboru żywności na polach zwierzętom dostarcza się uzupełniającą, pochodzącą spoza regionu paszę o odpowiednim składzie, której udział nie przekracza 30 % pożywienia zwierząt. Przed ubojem, przez okres trwający od 60 do 90 dni, zwierzęta zawsze wypasane są w systemie montanheira (ich paszę stanowią żołędzie i inne rodzaje pożywienia występujące w montado). Żywione w ten sposób zwierzęta muszą przybrać na wadze przynajmniej 3 arrobas (45 kg). Zwierzęta są poddawane ubojowi w wieku od 12 do 24 miesięcy, przy czym dopuszcza się jedynie tusze o wadze co najmniej 90 kg. Nogi i łopatki są oznaczane indywidualnie numerowanym paskiem. Kończyny przeznaczone do wyrobu szynki i szynki z łopatki muszą ważyć minimalnie odpowiednio 7,5 kg i 5 kg z zachowaniem racicy. W zależności od wagi nóg i łopatek tłuszcz podskórny może zostać usunięty. Proces przetwarzania nóg i łopatek, który oparty jest na lokalnych, tradycyjnych i stałych metodach będących wynikiem doświadczenia zdobytego przez lokalną ludność i panujących warunków górskich, składa się z następujących etapów: krojenie, solenie, płukanie, uzyskiwanie rosy na powierzchni mięsa (enxugo), suszenie/peklowanie i dojrzewanie. Podczas tego procesu szynki i szynki z łopatki powoli i stopniowo nabierają wyglądu, koloru, zapachu i konsystencji, które nadają im specjalne i wyjątkowe cechy.

Szynka „Presunto de Santana da Serra” lub szynka z łopatki „Paleta de Santana da Serra” mogą być wprowadzane do obrotu w całości, w kawałkach lub w plasterkach, z kością lub bez niej. Wykrawanie, plasterkowanie kawałków oraz usuwanie kości mogą być realizowane wyłącznie w upoważnionych zakładach, znajdujących się na określonym obszarze produkcji, ponieważ w związku ze specjalnym kształtem każdego kawałka, delikatnym zapachem i złożonym smakiem operacje te wymagają odpowiedniej wiedzy fachowej. Wyboru poszczególnych kawałków przeznaczonych do wykrojenia i plasterkowania dokonuje się na podstawie oceny stanu peklowania dokonanej przez lokalnego specjalistę, natomiast doświadczeni i przeszkoleni degustatorzy przeprowadzają szczegółową ocenę organoleptyczną produktu i jego przydatności do krojenia. W celu otrzymania jak najwyższej wydajności z każdego wykrojonego kawałka operację tę musi wykonać doskonale wykwalifikowany specjalista, który realizując mistrzowskie cięcia, może wykorzystać układ mięśni w kawałku i uzyskać jak najcieńsze plasterki, dzięki którym możliwe jest delektowanie się w pełni walorami organoleptycznymi produktu. Występujący w tych kawałkach tłuszcz, który posiada charakterystyczny smak, zapach, kolor i połysk, łatwo traci swoje właściwości w wyniku pozostawienia go na powietrzu lub w wysokiej temperaturze. Czynniki te powodują, że wymienione wyżej operacje muszą być realizowane w odpowiednich zakładach, które spełniają wymogi mikrobiologiczne oraz dotyczące temperatury, wilgotności, tak by nie osłabić delikatnego smaku produktu, oraz w których możliwe jest natychmiastowe opakowanie produktu, by uniknąć narażania go na wpływ powietrza. Należy również dodać, że wymienionym operacjom towarzyszy ponowne badanie organoleptyczne przeprowadzane przez wykwalifikowanych pracowników. Celem tych działań jest zapewnienie pełnej identyfikowalności produktu; zapobieganie obniżeniu jego walorów organoleptycznych, tak by spełnić oczekiwania klienta i dostarczyć mu wyrób wyprodukowany na obszarze jego pochodzenia, a także umożliwienie kontroli całego cyklu produkcyjnego.

4.6. Związek z obszarem geograficznym: Szynki i szynki z łopatki z Santana da Serra są produkowane na obszarze charakteryzującym się ubogimi glebami i klimatem o gorących i suchych latach i zimnych i suchych zimach. Roślinność, która utrzymuje się w tych warunkach i umożliwia wykorzystywanie gospodarcze tego obszaru nosi nazwę montado, jest to teren porośnięty dębem korkowym, dębem wiecznie zielonym i ich poszyciem. Świnie rasy Alentejana są zwierzętami, które najlepiej wykorzystują istniejące warunki naturalne, ponieważ ich hodowla może być realizowana na świeżym powietrzu, gdzie żywią się one głównie naturalnymi produktami montado (szczególnie trawami, żołędziami, zbożami, roślinami strączkowymi i małymi zwierzętami), w ramach systemu hodowli zwanego montanheira.

Taki rodzaj hodowli i paszy nadaje mięsu tych świń charakterystyczne właściwości, zarówno w odniesieniu do mięśni, jak i tłuszczu.

Specyficzne warunki klimatyczne Santana da Serra doprowadziły do wykształcenia się specjalistycznej wiedzy fachowej, która umożliwia naturalne suszenie mięsa wieprzowego, bez poddawania go wędzeniu lub działaniu innych czynników zewnętrznych, z wyjątkiem solenia, co prowadzi do różnic dotyczących:

wykrawania i przygotowywania kawałków mięsa,

czasu solenia,

czasu trwania poszczególnych etapów technicznych produkcji.

Dlatego też szynki i szynki z łopatki z Santana da Serra mają kształt bardziej zaokrąglony, barwę ciemniejszą w krojeniu, konsystencję mniej delikatną i mniej soczystą, smak mniej delikatny i mniej pikantny oraz zapach mniej łagodny i delikatny, co odróżnia je od innych tego typu produktów otrzymanych na obszarach niżej położonych, np. na równinie Alentejo.

Produkty te odzwierciedlają bardziej surowe i górskie warunki w Santana da Serra, a ich konsystencja i smak są bardziej charakterystyczne niż delikatny smak produktów z równin Alentejo.

Poza charakterystycznymi, omówionymi powyżej, cechami organoleptycznymi, dzięki którym produkt ten jest tak związany ze swoim regionem pochodzenia, należy podkreślić, że jego renoma jest tak wielka, że znalazł się on na godle mieszkańców Santana da Serra oraz mieszkańców innych miejscowości, które leżą w przedmiotowym obszarze geograficznym.

Związek produktu z obszarem geograficznym opiera się zatem na następujących przesłankach:

Związek historyczny:: Zapisy z 1310 r. i 1320 r. opisują starania króla Denisa, zwanego Lavrador, o zachowanie lasów dębowych w Ourique. Prawo uchwalone w 1699 r. ustanawia zasady eksploatacji lasów dębowych oraz wysokość opłaty, jaką należy zapłacić królowi, w zależności od ilości zwierząt hodowanych w dąbrowach królewskich. Jeszcze na początku XX wieku zatrudniano strażników mających za zadanie ochronę lasów dębowych przed złodziejami żołędzi. Pouczające są także opowieści starszego pokolenia na temat znaczenia targu w Garvão, gdzie „kupowano 100 gr kaszanki i pół kilo słoniny, a na szynkę mogły sobie pozwolić jedynie osoby bogate.” W styczniu 1928 r. szynka wyprodukowana w tym regionie kosztowała 16 escudos (czyli 0,8 EUR), co było ceną bardzo wysoką jak na tamte czasy. Zachowały się jeszcze rejestry z lat pięćdziesiątych spisujące podatki płacone przez właścicieli małych zakładów wędliniarskich w gminie Ourique.

Związki glebowo-klimatyczne: Region porośnięty roślinnością sucholubną, o krajobrazie charakteryzującym się strefą nizinną (w części północnej) i strefą górską (montados) — gęsto porośniętą dębem korkowym i dębem wiecznie zielonym. Miejscowość Santana da Serra (położona w południowej części regionu sąsiaduje ze zboczami Serra do Caldeirăo. W ten sposób obszar, w jakim dokonuje się przetwarzanie produktu, chroniony jest od wiatru. Czynnik ten wpływa niewątpliwie na tworzenie optymalnych warunków produkcji szynki, łopatki, schabu i innych rodzajów wędlin. Góry Serra do Caldeirão przyczyniają się to stworzenia specyficznej strefy klimatycznej. Średnia temperatura powietrza wynosi od 15 do 16 °C, średnia temperatura minimalna dla najzimniejszych miesięcy waha się od 4,6 do 14,7 °C, a średnia temperatura maksymalna dla najcieplejszych miesięcy wynosi odpowiednio od 13,8 do 32,2 °C, co znacznie różni się od temperatur panujących w całym Alentejo.

Związek ludzki: Istnieje szereg tradycji związanych ze spożywaniem tych produktów, które nigdy nie są podawane ugotowane. Dawniej szynki z Santana da Serra spożywano wyłącznie z okazji świat i stanowiły cenny podarek.

4.7. Organ kontrolny:

Nazwa:

Agricert — Certificação de Produtos Alimentares, Lda

Adres:

Av. de Badajoz, n.o 3

P-7350-903 Elvas

Telefon:

(351) 268 62 50 26

Faks:

(351) 268 62 65 46

e-mail:

agricert@agricert.pt

Organ „AGRICERT” uznano za spełniający wymogi Normy 45011:2001.

4.8. Etykietowanie: Na etykiecie widnieje obowiązkowo napis: „Presunto de Santana da Serra — IGP” lub „Paleta de Santana da Serra — IGP” i odpowiednie logo wspólnotowe. Do etykiety zalicza się również oznaczenie kontrolne zawierające obowiązkowo nazwę wyrobu i odpowiedni napis, nazwę organu kontrolnego i numer serii (kod cyfrowy lub alfanumeryczny umożliwiający identyfikowalność wyrobu). Na skórce Presunto de Santana da Serra lub Paleta de Santana da Serra wypalony jest znak przedstawiony poniżej, będący godłem zakonu Św. Jakuba i symbolizujący od zamierzchłych czasów połączone miejscowości znajdujące się na obszarze geograficznym, w którym dokonuje się przetworzenia produktu.

19.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 308/23

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

(2007/C 308/09)

STRESZCZENIE

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) nr 510/2006

„PRESUNTO DE CAMPO MAIOR E ELVAS” lub „PALETA DE CAMPO MAIOR E ELVAS”

Nr WE: PT/PGI/005/0438/24.11.2004

CHNP ( ) CHOG ( X )

Niniejsze streszczenie zawiera główne elementy specyfikacji produktu i jest przeznaczone do celów informacyjnych.

1. Właściwy organ państwa członkowskiego:

Nazwa:

Gabinete de Planeamento e Políticas

Adres:

Rua Padre António Vieira, n.o 1, 8o

P-1099-073 Lisboa

Telefon:

(351) 213 81 93 00

Faks:

(351) 213 87 66 35

e-mail:

gppaa@gppaa.min-agricultura.pt

2. Grupa składająca wniosek:

Nazwa:

ACPA — Associação de Criadores de Porco Alentejano

Adres:

Rua Armação de Pêra, n.o 7

P-7670-259 Ourique

Telefon:

(351) 286 51 80 30

Faks:

(351) 286 51 80 37

e-mail:

acpaourique@mail.telepac.pt

Skład:

producenci/przetwórcy ( X ) inni ( )

3. Rodzaj produktu:

Klasa 1.2.: Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

4. Specyfikacja:

[Podsumowanie wymogów określonyhc w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006]

4.1. Nazwa produktu: „Presunto de Campo Maior e Elvas” lub „Paleta de Campo Maior e Elvas”

Szynka składa się z mięsa z otrzymywanego z tylnych kończyn, obciętych na wysokości spojenia kulszowo-łonowego, natomiast szynka z łopatki otrzymywana jest z mięsa z kończyny przedniej świni. Szynka i szynka z łopatki określone są na podstawie anatomii oraz układu mięśni, ponieważ mięśnie pokryte są okrywą tłuszczu. Kształt i wygląd zewnętrzny: szynka jest smukła i wydłużona, spiczasto zakończona w części górnej i dolnej, z zachowaniem racicy i skóry zewnętrznej; natomiast szynka z łopatki jest zaokrąglona, smukła, spiczasto zakończona w części dolnej, z zachowaniem racicy i skóry zewnętrznej. Waga powyżej 5 kg w przypadku szynek i 3,5 kg w przypadku szynek z łopatki. W miejscu przecięcia szynka ma kolor czerwony, wygląd oleisty, lśniący, marmurkowy, i jest poprzerastana tłuszczem międzymięśniowym. Posiada miękką, mało włóknistą i delikatną konsystencję. Tłuszcz jest lśniący, biało perłowy o przyjemnym smaku. Smak jest lekko słony, utrzymujący się i przyjemny, natomiast zapach przyjemny, charakterystyczny dla systemu produkcji montanheira. Szynki te odróżniają się od innych szynek z Alentejo ze względu na fakt, że są bardziej smukłe, wydłużone, słone i ciemniejsze.

4.3. Obszar geograficzny: Obszar geograficzny produkcji surowca (rozród, hodowla, tuczenie i ubój zwierząt oraz rozbiór i otrzymywanie nóg i łopatek) jest naturalnie ograniczony przez rozmieszczenie geograficzne terenów zwanych montado, położenie gospodarstw rolnych, które w są zdolne do funkcjonowania w warunkach górskich, a także przepisy dotyczące uboju, rozbioru i uzyskiwania kończyn świń rasy Alentejana. Obszar ten obejmuje następujące gminy i miejscowości: Abrantes, Alandroal, Alcácer do Sal (z wyjątkiem parafii Santa Maria do Castelo), Alcoutim, Aljezur (parafie Odeceixe, Bordeira, Rogil i Aljezur), Aljustrel, Almodôvar, Alter do Chão, Alvito, Arraiolos, Arronches, Avis, Barrancos, Beja, Borba, Campo Maior, Castelo Branco, Castelo de Vide, Castro Marim (Odeleite i Azinhal), Castro Verde, Chamusca, Coruche, Crato, Cuba, Elvas (z wyjątkiem parafii Caia i S. Pedro), Estremoz, Évora, Ferreira do Alentejo, Fronteira, Gavião, Grândola (z wyjątkiem parafii Melides), Idanha-a-Nova, Lagos (parafia Bensafrim), Loulé (parafie Ameixial, Salir, Alte, Benafim i Querença), Marvão, Mértola, Monchique (Monchique, Marmelete i Alferce), Monforte, Montemor-o-Novo, Mora, Moura, Mourão, Nisa, Odemira (z wyjątkiem parafii Vila Nova de Mil Fontes i S. Teotónio), Ourique, Penamacor, Ponte de Sôr, Portalegre, Portel, Redondo, Reguengos de Monsaraz, Sabugal, Santiago do Cacém (z wyjątkiem parafii Santo André), Sardoal, São Brás de Alportel, Serpa, Sines, Silves (parafie de S. Marcos, S. Bartolomeu de Messines i Silves), Sousel, Tavira, (parafia Cachopo), Vendas Novas, Viana do Alentejo, Vidigueira, Vila Velha de Ródão i Vila Viçosa.

Obszar geograficzny przetwarzania (produkcja, wykrawanie, plasterkowanie i pakowanie) jest w sposób naturalny ograniczony do gmin Campo Maior i Elvas, ze względu na występowanie na ich terenie warunków mikroklimatycznych znacznie różniących się od tych występujących na pozostałych terenach Alentejo. Klimat ten jest bardziej kontynentalny (lata bardzo gorące i suche, zimy bardzo zimne i suche), co doprowadziło do znacznych różnic w zakresie przygotowywania kawałków oraz solenia i peklowania. Różnice te powodują znaczące zmiany właściwości organoleptycznych końcowego produktu. Szynki oraz szynki z łopatki są bardziej smukłe i wydłużone, ciemniejsze, w miejscu cięcia ich konsystencja jest mniej delikatna i soczysta, mają mniej łagodny, lekko słony smak, ich zapach jest mniej delikatny, bardziej cierpki i utrzymujący się.

4.4. Dowód pochodzenia: Świnie rasy Alentejana muszą rodzić się i być hodowane w gospodarstwach wpisanych do rejestru i poddawanych kontroli. Po urodzeniu zwierzęta wpisywane są do odpowiedniej księgi. Ubój, rozbiór, przetwarzanie, krojenie i pakowanie mogą być realizowane wyłącznie w zakładach, które posiadają odpowiednie zezwolenie właściwego organu, znajdują się w obrębie określonego obszaru geograficznego oraz podlegają kontroli. Wydanie zezwolenia jest uzależnione od wcześniejszej weryfikacji warunków produkcji i przetwarzania w zakresie pochodzenia, metod produkcji i właściwości wykorzystywanego surowca, warunków przetwarzania, wykrawania, plasterkowanie, pakowania oraz charakterystyki produktu końcowego. Istnieją szczegółowe i odpowiednie zasady przeprowadzania kontroli, które dotyczą całego cyklu produkcji oraz wszystkich podmiotów w nią zaangażowanych.

Producenci wprowadzili w życie system pełnej identyfikowalności, co pozwala na zidentyfikowanie całego cyklu produkcji, od surowca do produktu końcowego (system od montado do stołu), oraz umozliwia powiązanie numeru znajdującego się na oznaczeniu kontrolnym umieszczanym na całych kawałkach lub na opakowaniach szynki w plasterkach z numerem na kolczyku identyfikacyjnym zwierzęcia.

Po zakończeniu procesu produkcyjnego jedynie wyroby spełniające wszystkie wymogi określone w specyfikacji produktu oraz poddane odpowiedniej, udokumentowanej kontroli (w tym kontrole i badania laboratoryjne oraz degustacja) będą mogły być opatrzone oznaczeniem kontrolnym, logo i nazwą „Presunto de Campo Maior e Elvas-IGP” lub „Paleta de Campo Maior e Elvas–IGP”.

4.5. Metoda produkcji: Świnie rasy Alentejana hodowane są w gospodarstwach o ekstensywnych i półekstensywnych systemach produkcji, gdzie hodowla świń odbywa się w większości na świeżym powietrzu oraz na obszarach, w których występuje minimalnie 40 dębów wiecznie zielonych/dębów hiszpańskich na hektar, a maksymalna obsada zwierząt wynosi 1 sztukę na hektar terenów montado. Żywienie zwierząt przeprowadzane jest przede wszystkim na świeżym powietrzu, w systemie ekstensywnym, gdzie zwierzęta żywią się resztkami zbóż, trawą, roślinami strączkowymi (np. groch, wyka), a także niewielkimi ssakami i ptakami, jajkami, płazami, mięczakami, bezkręgowcami, itp., jak wszystkie zwierzęta wszystkożerne. Wyłącznie w sytuacjach niedoboru żywności na polach zwierzętom dostarcza się uzupełniającą, pochodzącą spoza regionu paszę o odpowiednim składzie, której udział nie przekracza 30 % pożywienia. Przed ubojem, przez okres trwający od 60 do 90 dni, zwierzęta zawsze wypasane są w systemie montanheira (ich paszę stanowią żołędzie i inne rodzaje pożywienia występujące w montado). Żywione w ten sposób zwierzęta muszą przybrać na wadze przynajmniej 3 arrobas (45 kg). Zwierzęta są poddawane ubojowi w wieku od 12 do 24 miesięcy, przy czym dopuszcza się jedynie tusze o wadze co najmniej 90 kg. Nogi i łopatki są oznaczane indywidualnie numerowanym paskiem. Kończyny przeznaczone do wyrobu szynki i szynki z łopatki muszą ważyć minimalnie odpowiednio 7,5 kg i 5 kg z zachowaniem racicy. W zależności od wagi nóg i łopatek tłuszcz podskórny może zostać usunięty. Proces przetwarzania nóg i łopatek, który oparty jest na lokalnych, tradycyjnych i stałych metodach będących wynikiem doświadczenia zdobytego przez lokalną ludność, składa się z następujących etapów: krojenie, solenie, płukanie, uzyskiwanie rosy na powierzchni mięsa (enxugo), suszenie/peklowanie i dojrzewanie. Podczas tego procesu szynki i szynki z łopatki powoli i stopniowo nabierają wyglądu, koloru, zapachu i konsystencji, które nadają im specjalne i wyjątkowe cechy.

Szynka „Presunto de Campo Maior e Elvas” lub szynka z łopatki „Paleta de Campo Maior e Elvas” mogą być wprowadzane do obrotu w całości, w kawałkach lub w plasterkach, z kością lub bez niej. Wykrawanie, plasterkowanie kawałków oraz usuwanie kości mogą być realizowane wyłącznie w upoważnionych zakładach, znajdujących się na określonym obszarze produkcji, ponieważ w związku ze specjalnym kształtem każdego kawałka, delikatnym zapachem i złożonym smakiem operacje te wymagają odpowiedniej wiedzy fachowej. Wyboru poszczególnych kawałków przeznaczonych do wykrojenia i plasterkowania dokonuje się na podstawie oceny stanu peklowania dokonanej przez lokalnego specjalistę, natomiast doświadczeni i przeszkoleni degustatorzy przeprowadzają szczegółową ocenę organoleptyczną produktu i jego przydatności do krojenia. W celu otrzymania jak najwyższej wydajności z każdego wykrojonego kawałka operację tę musi wykonać doskonale wykwalifikowany specjalista, który realizując mistrzowskie cięcia, może wykorzystać układ mięśni w kawałku i uzyskać jak najcieńsze plasterki, dzięki którym możliwe jest delektowanie się w pełni walorami organoleptycznymi produktu. Występujący w tych kawałkach tłuszcz, który posiada charakterystyczny smak, zapach, kolor i połysk, łatwo traci swoje właściwości w wyniku pozostawienia go na powietrzu lub w wysokiej temperaturze. Czynniki te powodują, że wymienione wyżej operacje muszą być realizowane w odpowiednich zakładach, które spełniają wymogi mikrobiologiczne oraz dotyczące temperatury i wilgotności, tak by nie osłabić delikatnego smaku produktu, a także w których możliwe jest natychmiastowe opakowanie produktu, by uniknąć narażania go na wpływ powietrza. Należy również dodać, że wymienionym operacjom towarzyszy ponowne badanie organoleptyczne przeprowadzane przez wykwalifikowanych pracowników. Celem tych działań jest zapewnienie pełnej identyfikowalności produktu, zapobieganie obniżeniu jego walorów organoleptycznych, tak by spełnić oczekiwania klienta i dostarczyć mu wyrób wyprodukowany na obszarze jego pochodzenia, a także umożliwienie kontroli całego cyklu produkcyjnego.

4.6. Związek z obszarem geograficznym: Szynki i szynki z łopatki z Campo Maior i Elvas są produkowane na obszarze charakteryzującym się ubogimi glebami i klimatem o gorących i suchych latach i zimnych i suchych zimach. Roślinność, która utrzymuje się w tych warunkach i umożliwia wykorzystywanie gospodarcze tego obszaru nosi nazwę montado; jest to teren porośnięty dębem korkowym, dębem wiecznie zielonym i ich poszyciem. Świnie rasy Alentejana są zwierzętami, które najlepiej wykorzystują istniejące warunki naturalne, ponieważ ich hodowla może być realizowana na świeżym powietrzu, gdzie żywią się one głównie naturalnymi produktami montado (szczególnie trawami, żołędziami, zbożami, roślinami strączkowymi i małymi zwierzętami), w ramach systemu hodowli zwanego montanheira.

Taki rodzaj hodowli i paszy nadaje mięsu tych świń charakterystyczne właściwości, zarówno w odniesieniu do mięśni, jak i tłuszczu.

Specyficzne warunki klimatyczne Campo Maior i Elvas doprowadziły do wykształcenia się specjalistycznej wiedzy fachowej, która umożliwia naturalne suszenie mięsa wieprzowego, bez poddawania go wędzeniu lub działaniu innych czynników zewnętrznych, z wyjątkiem solenia, co prowadzi do różnic dotyczących:

wykrawania i przygotowywania kawałków mięsa,

czasu solenia,

czasu trwania poszczególnych etapów technicznych produkcji.

Ze tego względu szynki oraz szynki z łopatki z Campo Maior i Elvas są bardziej smukłe i wydłużone, ciemniejsze, w miejscu cięcia ich konsystencja jest mniej delikatna i soczysta, mają mniej łagodny, lekko słony smak, ich zapach jest mniej delikatny i mniej łagodny.

Cechy tego produktu są wynikiem bardziej kontynentalnych i nie nadmorskich warunków panujących w gminach Elvas i Campo Maior i w związku z tym szynki te są bardziej smukłe, dłuższe, bardziej słone i ciemniejsze od innych, bardziej miękkich szynek pochodzących z płaskowyżu Alentejo.

Związek produktu z obszarem geograficznym opiera się zatem na następujących przesłankach:

Związek historyczny: Istnieją liczne odniesienia do roli i znaczenia produktów pochodzenia wieprzowego dla lokalnego sposobu żywienia — niektóre pochodzące sprzed naszej ery. W ciągu ostatnich czterech wieków dochodziło do konfliktów między rolnikami i hodowcami, w związku ze szkodami, jakie hodowla świń powoduje na polach uprawnych oraz korzyściami płynącymi z tej hodowli dla żywienia ludzi. Praktycznie wszystkie miejscowości w regionie Alto Alentejo wysyłały do króla lub do parlamentu prośby o ochronę ich interesów. Przykładowo w miejscowościach Elvas i Arronches na ulicach było tyle świń, że z rozkazu króla zabroniono trzymania świń w mieście. Ponieważ w związku z tym rodziny nie mogły hodować świń, co stanowiło ich główne źródło utrzymania, podniosły się tak silne protesty, że król rozkazał wrócić do poprzedniego stanu rzeczy. Osoby, które podpisywały protesty skarżyły się później, że brak świń oznaczał nędzę dla biedaków. Campo Maior zostało przyłączone do Portugalii dopiero podczas panowania króla Denisa po podpisaniu traktatu z Alcanises w XIII wieku. Miejscowość Elvas, której założenie przypisywane jest Rzymianom, po raz pierwszy została odzyskana od Arabów w 1166 r., ale dopiero w 1229 r. stała się ostatecznie częścią Portugalii. Są to miejscowości przygraniczne, gdzie wpływ Hiszpanii jest bardziej widoczny, co znajduje swój wyraz również w sposobie produkcji szynek i szynek z łopaki, różniącym się od metod stosowanych w pozostałych częściach Alentejo.

Związki glebowo-klimatyczne: Biorąc pod uwagę ubogie gleby oraz gorący i suchy klimat, jedynym rodzajem odpornej roślinności, którą można wykorzystywać gospodarczo jest montado porośnięte dębem korkowym, dębem wiecznie zielonym i ich poszyciem. Campo Maior i Elvas mają specyficzny mikroklimat o bardzo niskich opadach rocznych (617 mm), bardzo wysokim nasłonecznieniu (2 979 godzin) oraz temperaturach w lecie osiągających często 33–34 °C, a w zimie spadających do 4–5 °C, co stanowi cechy klimatu kontynentalnego i zapewnia doskonałe warunki dla suszenia szynek i szynek z łopatki.

Związek ludzki: Istnieje szereg tradycji związanych ze spożywaniem tych produktów, które nigdy nie są podawane ugotowane. Campo Maior i Elvas po południu często podaje się szynkę lub szynkę z łopatki ręcznie krojoną w bardzo cienkie plasterki, wraz z dobrym regionalnym winem, jako aperitif przed kolacją. Dawniej szynki z Campo Maior i Elvas spożywano wyłącznie z okazji świat lub podczas wydarzeń związanych z zachowaniem prestiżu.

4.7. Organ kontrolny:

Nazwa:

Agricert — Certificação de Produtos Alimentares, Lda

Adres:

Av. de Badajoz, n.o 3

P-7350-903 Elvas

Telefon:

(351) 268 62 50 26

Faks:

(351) 268 62 65 46

e-mail:

agricert@agricert.pt

Organ „AGRICERT” uznano za spełniający wymogi Normy 45011:2001.

4.8. Etykietowanie: Na etykiecie widnieje obowiązkowo napis:„Presunto de Campo Maior e Elvas — IGP” lub „Paleta de Campo Maior e Elvas — IGP” praz odpowiednie logo wspólnotowe. Do etykiety zalicza się również oznaczenie kontrolne zawierające obowiązkowo nazwę wyrobu i odpowiedni napis, nazwę organu kontrolnego i numer serii (kod cyfrowy lub alfanumeryczny umożliwiający śledzenie wyrobu). Na skórze szynek „Presunto de Campo Maior e Elvas” i „Paleta de Campo Maior e Elvas” wypalany jest następujący rysunek:

19.12.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 308/28

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

(2007/C 308/10)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (1). Komisja musi otrzymać oświadczenia o sprzeciwie w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

STRESZCZENIE

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) nr 510/2006

„SLOVENSKÝ OŠTIEPOK”

Nr WE: SK/PGI/005/0549/30.03.2006

CHNP ( ) CHOG ( X )

Niniejsze streszczenie przedstawia główne elementy specyfikacji produktu wyłącznie do celów informacyjnych.

1. Właściwy organ w państwie członkowskim:

Nazwa:	Úrad priemyselného vlastníctva Slovenskej republiky
Adres:	Jána Švermu 43, SK-974 04 Banská Bystrica
Telefon:	(421-48) 430 02 53
Faks:	(421-48) 430 04 03
E-mail:	joravcova@indprop.gov.sk

2. Grupa składająca wniosek:

Nazwa:	Slovenský mliekarenský zväz
Adres:	Záhradnícka 21, SK-811 07 Bratislava
Telefon:	(421-2) 554 109 45
Faks:	(421-2) 554 109 45
E-mail:	plankova@smz.sk
Skład:	producenci/przetwórcy ( X ) inni ( )

3. Rodzaj produktu:

Klasa 1.3: Sery

4. Opis:

(podsumowanie warunków określonych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

4.1. Nazwa produktu: „Slovenský oštiepok”

4.2. Opis produktu: „Slovenský oštiepok” (dalej zwany także oscypkiem słowackim) jest półtwardym, półtłustym serem, który może (ale nie musi) być parzony lub wędzony. Podstawowym surowcem do produkcji oscypka słowackiego jest mleko owcze, mieszanka mleka owczego i krowiego lub mleko krowie. Produkcja oscypka słowackiego odbywa się bezpośrednio w bacówkach (tzw. pasterski sposób produkcji) lub w mleczarniach (produkcja przemysłowa).

Charakterystyczną cechą oscypka słowackiego jest jego owalny, elipsoidalny lub zbliżony do szyszki kształt oraz ornamenty.

Właściwości:

Kolor: na powierzchni złotożółty przechodzący w złotobrązowy (na skutek wędzenia). W środku biały przechodzący w maślanożółty.

Konsystencja: zwarta, dość sztywna, lekko łamliwa, na przecięciu dopuszcza się niewielkie pęknięcia i otwory.

Zapach i smak: łagodne, przyjemnie lecz wyraźnie serowe, delikatnie pikantne przechodzące w kwaskowate, lekko słone, typowy zapach dymu uzyskany dzięki wędzeniu; niedopuszczalna jest nadmierna kwaśność, smak fermentacji, łoju, mydła, stęchlizny, zgnilizny, a także szczypiący, ostry, gorzki lub inny nieodpowiedni posmak.

Skład:

zależy od zastosowanych surowców i metody produkcji

zawartość suchej masy — min. 48 %;

zawartość tłuszczu w suchej masie min. 38 %.

Wymogi mikrobiologiczne:

„Slovenský oštiepok” jest półtwardym, półtłustym serem, który może (ale nie musi) być parzony lub wędzony. Zawiera dodatek naturalnych kultur bakterii szczepu Lactococcus, której zawdzięcza swoje charakterystyczne własności. Kultury te zostały wyizolowane z surowego mleka owczego oraz z sera owczego w słowackich bacówkach.

4.3. Obszar geograficzny: Wyznaczony obszar tworzy górzysta część terytorium Republiki Słowackiej. Jego zachodnią granicę tworzą zachodnie zbocza następujących pasm górskich: Biele Karpaty (Białe Karpaty), Považský Inovec (Góry Inowickie), Tríbeč (Trybecz), Vtáčnik (Ptacznik), Štiavnické vrchy (Góry Szczawnickie), Krupinská vrchovina (Wyżyna Krupińska).

Południową granicę tworzą południowe stoki pasm górskich Krupinská vrchovina (Wyżyna Krupińska), Cerová vrchovina, Stolické vrchy (Góry Stolickie), Slovenský kras (Słowacki Kras), Volovské vrchy (Góry Wołowskie), Slanské vrchy (Góry Slańskie).

Wschodnią granicę tworzą stoki pasm górskich Vihorlatská vrchovina (pasmo Wyhorlatu), Popriečny (masyw Poprzecznego), Beskydské predhorie i Bukovské vrchy (Góry Bukowskie), stanowiące granicę państwową z Ukrainą.

Granicę północną stanowi granica z Polską i stoki pasm górskich: Laborecká vrchovina (Pogórze Laboreckie) — Ondavská vrchovina (Pogórze Ondawskie) — Ľubovnianska vrchovina (Góry Lubowelskie) — Pieniny — Spišská Magura (Magura Spiska) — Tatry — Skorušinské vrchy (Skoruszyńskie Wierchy) — Podbeskydská vrchovina (Pogórze Podbeskidzkie) — Oravské Beskydy (Beskid Orawski) — Kysucké Beskydy (Beskid Kysucki) — granica państwowa z Republiką Czeską — stoki pasm górskich Turzovská vrchovina — Javorníky (Jaworniki) — Biele Karpaty (Białe Karpaty) — przejście graniczne Skalica.

We wniosku stosuje się nazwę państwa, ponieważ wyznaczony obszar geograficzny obejmuje ponad 80 % terytorium Słowacji. Powierzchnia Republiki Słowackiej wynosi 49 035 km2 — jest to jedno z najmniejszych państw UE, porównywalne pod względem wielkości z niektórym regionami krajów Unii. Oscypek słowacki produkuje się w ten sam sposób na całym wyznaczonym obszarze. Na wyznaczonym obszarze wypasa się te same rasy owiec (Valaška, Zošľachtená valaška, Cigája, Východofrízska ovca) i krów (Slovenské strakaté, Čiernostrakaté, Červenostrakaté i Pinzgavské), na pastwiskach, które nie różnią się pod względem występującej na nich flory (kostrzewa czerwona, kostrzewa łąkowa, wiechlina łąkowa, konietlica łąkowa) ani warunków klimatycznych, co gwarantuje taką samą jakość podstawowego surowca — mleka owczego i krowiego.

Produkcja oscypka słowackiego jest od wieków związana z opisanym obszarem.

Jak wynika z dokumentów i przekazów przechowywanych przez rodziny tradycyjnie zajmujące się produkcją mleczarską, oscypek słowacki był produkowany już na początku XVIII w.

Podwaliny pod przemysłową produkcję oscypka słowackiego zawierającego mleko krowie położyła w 1921 r. rodzina Galbavych z miejscowości Detva.

Podstawowym surowcem do produkcji oscypka słowackiego, produkowanego do dzisiejszego dnia w bacówkach i w gospodarstwach, jest mleko owcze lub mieszanka mleka owczego i krowiego.

Stosowane dziś w mleczarniach metody produkcji przemysłowej opracowano w latach 60-tych i 70-tych ubiegłego wieku. Zasady produkcji nie zmieniły się, a surowcem jest coraz częściej mleko krowie.

O wysokiej jakości i specyficznych własnościach oscypka słowackiego świadczy rejestracja nazwy „Slovenský oštiepok” w dniu 22 listopada 1967 r. w międzynarodowym rejestrze Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (OMPI/WIPO) z siedzibą w Genewie na mocy zawartej w Lizbonie umowy o ochronie oznaczeń geograficznych i ich międzynarodowej rejestracji, a także umowy dwustronnej między Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną i Konfederacją Szwajcarską o ochronie danych dotyczących pochodzenia, nazw pochodzenia i innych oznaczeń geograficznych z dnia 19 stycznia 1976 r., porozumienia między Rządem Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej i Rządem Republiki Portugalskiej w sprawie ochrony danych dotyczących pochodzenia, nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i innych tego typu oznaczeń z dnia 18 maja 1987 r. oraz umowy między Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną i Republiką Austrii o ochronie danych dotyczących pochodzenia, nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i innych oznaczeń pochodzenia produktów rolnych i przemysłowych z dnia 20 stycznia 1981 r.

W tym czasie Słowacja była częścią Czechosłowacji, która w dniu 1 stycznia 1993 została podzielona na dwa niezależne państwa, Republikę Czeską i Republikę Słowacką.

Dlatego też nazwa „Slovenský oštiepok” pierwotnie nie odnosiła się do nazwy państwa lecz tylko do części jego terytorium. Nazwa „Słowacja” stała się nazwą państwa dopiero w dniu 1 stycznia 1993 r., w wyniku wydarzeń historycznych. Nazwa produktu jest w powszechnym użyciu, podlega międzynarodowej ochronie i jest znana wśród konsumentów, jednak Republika Słowacka wnioskuje o jej dalszą ochronę, również na poziomie Unii Europejskiej.

Produkcja jest kontynuowana, nie zmieniły się warunki przyrodnicze ani obszar geograficzny, którego nazwa stała się nazwą państwa. Warunki i podstawowe zasady produkcji są także takie same jak wcześniej.

4.4. Dowód pochodzenia: Produkcja mleka owczego i krowiego oraz owczego i krowiego sera ziarnistego, z którego produkuje się oscypek słowacki, odbywa się wyłącznie na wyznaczonym górzystym obszarze Republiki Słowackiej. Drobni producenci pozyskują mleko od owiec i krów z własnej hodowli. Mleczarnie dokonują zakupu mleka owczego i krowiego w sąsiadujących z nimi regionach wyznaczonego obszaru.

Produkcja i zakup mleka owczego i krowiego są ewidencjonowane i kontrolowane. Obowiązki w zakresie dokumentacji określa system GHP i HACCP. Zgodnie z prawem każdy producent musi być w stanie przedłożyć dokumenty świadczące o pochodzeniu surowca stosowanego do produkcji żywności.

Możliwość identyfikacji oscypka jest jedną z podstawowych zasad systemu HACCP, który został wprowadzony obowiązkowo we wszystkich zakładach produkcyjnych.

Wszystkie fazy produkcji odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

Możliwość identyfikacji produktu zapewnia się poprzez umieszczanie nazwy producenta na opakowaniu lub na etykiecie umieszczanej obowiązkowo na produkcie. Pochodzenie produktu z chronionego obszaru geograficznego jest gwarantowane położeniem geograficznym zakładu, w którym odbywa się produkcja, na precyzyjnie wyznaczonym obszarze geograficznym, na którym produkuje się oscypek słowacki.

4.5. Metoda produkcji: Technologia produkcji oscypka słowackiego rozwijała się dynamicznie od pasterskiego i domowego, ręcznego sposobu produkcji w odległej przeszłości aż po współczesne metody produkcji w mleczarniach przemysłowych. Zasady produkcji przemysłowej opracowano w toku badań naukowych przeprowadzonych w latach 60-tych i 70-tych ubiegłego wieku. Dzięki badaniom jakość produktu wytwarzanego metodami przemysłowymi jest porównywalna z jego tradycyjną wersją.

Oscypek słowacki produkuje się z mleka owczego pozyskiwanego od owiec rasy Valaška, Zošľachtená valaška oraz Cigája. Rasy te hoduje się i wypasa na terenach górskich — na stokach pasm górskich, które znajdują się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

Drobni producenci doją krowy ręcznie lub przy pomocy dojarek mechanicznych, przetwarzając mleko natychmiast po zakończeniu udoju.

Produkcja oscypka metodami pasterskimi — w bacówkach — składa się z następujących etapów:

zaprawianie podpuszczką

formowanie

solenie

suszenie, wędzenie.

Przemysłowa produkcja oscypka słowackiego Etapy produkcji:

pasteryzacja

dodanie kultur bakterii

zaprawianie podpuszczką

podgrzewanie, prasowanie, fermentacja

parzenie, formowanie

solenie, suszenie, wędzenie.

Ekspedycja towaru i jego pakowanie:

Schłodzone sery są pakowane w nieszkodliwe dla zdrowia opakowania spożywcze. Sery sprzedawane są w całości, zabrania się krojenia i zmiany opakowania produktu, ponieważ mogłoby to spowodować zmianę charakterystycznego kształtu i ornamentów. W ten sposób zabezpiecza się również jakość produktu oraz zapobiega jego fałszowaniu, a co za tym idzie — oszukiwaniu klienta. Wszystkie fazy produkcji przebiegają na wyznaczonym obszarze geograficznym.

4.6. Związek: Właściwości oscypka słowackiego są ściśle związane z jakością mleka, specyficznymi właściwościami kultur bakterii oraz z naturalną mikroflorą, występującą w warunkach glebowo-klimatycznych wyznaczonego obszaru, na którym hodowane i wypasane są owce.

Pastwiska dostarczają najbardziej naturalnej i najzdrowszej paszy. Najwyższą jakość mają suche pastwiska położone wysoko w górach. Wypas owiec trwa od kwietnia do końca października. Na wyznaczonym obszarze na pastwiskach rosną przede wszystkim różne rodzaje traw, np. kostrzewa czerwona, kostrzewa łąkowa, wiechlina łąkowa, konietlica łąkowa. W zimie owce są karmione sianem z wymienionych gatunków traw.

Dwie oryginalne kultury bakterii stosowane do produkcji oscypka słowackiego wyizolowuje się z mleka i sera owczego pochodzącego ze słowackich bacówek. Są one udostępniane producentom przez Instytut Mleczarstwa w Żylinie (Výskumný ústav mliekarenský, Žilina), który jest autorem i właścicielem tych oryginalnych kultur.

Krowy są wypasane i karmione również przede wszystkim sianem i zbożem z wyznaczonego obszaru geograficznego.

O rejestrację oznaczenia geograficznego „Slovenský oštiepok” wnioskuje się ze względu na renomę i wyjątkowość produktu, jego jakość, własności, szczególny kształt, a także umiejętności producentów i tradycję. Swój szczególny charakter zawdzięcza oscypek słowacki wysokiej jakości mleka pozyskiwanego od owiec rasy Valaška, Zošľachtená valaška, Cigája i krów rasy Slovenské strakaté, Čiernostrakaté, Červenostrakaté i Pinzgavské, wypasanych na stokach wymienionych wyżej pasm górskich znajdujących się na wyznaczonym obszarze geograficznym. Jakość produktu jest gwarantowana dzięki umiejętnościom i doświadczeniu producentów, o czym świadczy uznanie produktu i wpisanie go w 1967 r. do międzynarodowego rejestru Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (OMPI/WIPO) z siedzibą w Genewie oraz umowa dwustronna między Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną i Konfederacją Szwajcarską o ochronie danych dotyczących pochodzenia, nazw pochodzenia i innych oznaczeń geograficznych z dnia 19 stycznia 1976 r.

Oscypek słowacki charakteryzuje się specyficznym, jajowatym, przypominającym szyszkę lub elipsoidalnym kształtem i ornamentyką, która opiera się na miejscowej tradycji i różni się w zależności od miejsca produkcji sera. Powierzchnia oscypka słowackiego jest twarda, gładka i błyszcząca. Dzięki wędzeniu dymem ser zyskuje charakterystyczny kolor, zapach i smak. Ta specyficzna metoda produkcji powstała i jest stosowana na całym wyznaczonym obszarze.

Na eksport oscypka słowackiego duży wpływ ma turystyka, która przyczynia się do jego zintensyfikowania. Sery i inne produkty serowarskie są jednym z elementów stanowiących o specyficznym charakterze Słowacji. Wymagający turyści zagraniczni także nie są już zainteresowani klasyczną ofertą biur podróży, preferują to, co niezwykłe, specyficzne.

Produkty owczarskie zwiększają atrakcyjność Słowacji i są z nią kojarzone przez turystów, którzy w czasie swoich — nierzadko kilkakrotnych — pobytów odwiedzają koliby i bacówki, by spróbować oscypka słowackiego i innych produktów z mleka owczego.

W słowackich miastach co roku organizowane są jarmarki (doroczne kiermasze), na których nie może zabraknąć żadnego z tych produktów.

4.7. Organ kontrolny: Regularną kontrolę jakości i przestrzegania specyfikacji oscypka słowackiego prowadzi firma BEL/NOVAMANN International s. r. o., organ certyfikacyjny CERTEX, akredytowany zgodnie z normą EN 45 011, autoryzowany przez Ministerstwo Rolnictwa Republiki Słowackiej..

4.8. Etykietowanie: Producenci produkujący oscypek słowacki na wyznaczonym obszarze geograficznym i zgodnie z niniejszą specyfikacją mogą umieszczać nazwę „Slovenský oštiepok” na produkcie oraz stosować ją do celów reklamy i marketingu. Na etykietach umieszczanych na produkcie musi znajdować się wyraźny napis „Slovenský oštiepok”. Umieszcza się na nich również informacje dotyczące metody produkcji (ser robiony ręcznie lub produkcja przemysłowa), a także proporcje mleka owczego i krowiego.

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 12.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 308

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 50 19 grudnia 2007

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Rezolucje, zalecenia i opinie
	REZOLUCJE
	Rada
2007/C 308/01	Rezolucjia Rady z dnia 5 grudnia 2007 r. w sprawie dalszych działań po zakończeniu Europejskiego Roku na rzecz Równych Szans dla Wszystkich (2007)	1

	II Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2007/C 308/02	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE — Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu	6

2007/C 308/03	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE — Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu ( 1 )	9

2007/C 308/04	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.4939 — Uberior/L&R/Versailles Holdco) ( 1 )	13

2007/C 308/05	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.4883 — PetroFina/Galactic/Futerro/JV) ( 1 )	13

	Sprostowania
2007/C 308/11	Sprostowanie do pomocy państwa nr 574/05 — Włochy (Dz.U. C 133 z 15.6.2007)	33

„Data przyjęcia decyzji	22.12.2007
Numer środka pomocy	N 574/05”,

	IV Zawiadomienia
	ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja
2007/C 308/06	Kursy walutowe euro	14

	V Ogłoszenia
	PROCEDURY ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ WSPÓLNEJ POLITYKI HANDLOWEJ
	Komisja
2007/C 308/07	Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu ręcznych wózków paletowych oraz ich zasadniczych części, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej	15

	INNE AKTY
	Komisja
2007/C 308/08	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	18

2007/C 308/09	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	23

2007/C 308/10	Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych	28

„Data przyjęcia decyzji	22.12.2006.
Numer środka pomocy	N 574/06”.