		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 311

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 49 19 grudnia 2006

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	Akty przyjęte na mocy Tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej
2006/C 311/1	Decyzja Rady z dnia 4 grudnia 2006 r. zmieniająca Regulamin Pracowniczy Europolu	1

2006/C 311/2	Decyzja Rady z dnia 4 grudnia 2006 r. zmieniająca decyzję z dnia 27 marca 2000 r. upoważniającą dyrektora Europolu do rozpoczęcia rokowań w sprawie umów z państwami trzecimi oraz instytucjami niepowiązanymi z UE	10

2006/C 311/3	Decyzja Rady z dnia 4 grudnia 2006 r. dostosowująca wynagrodzenia podstawowe i dodatki pracowników Europolu	11

2006/C 311/4	Akt nr 1/2006 Wspólnego Organu Nadzorczego Europolu z dnia 26 czerwca 2006 r. zmieniający jego regulamin	13

	I Informacje
	Komisja
2006/C 311/5	Kursy walutowe euro	15

2006/C 311/6	Informacje sporządzone na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającego państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu	16

2006/C 311/7	Komunikat Komisji w ramach wdrażania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/23/WE z dnia 29 maja 1997 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących urządzeń ciśnieniowych ( 1 )	31

2006/C 311/8	Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczących pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1/2004 z dnia 23 grudnia 2003 r. w sprawie stosowania art. 87 i art. 88 traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi ( 1 )	45

2006/C 311/9	Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu polialkoholu winylowego (PVAL) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i z Tajwanu	47

2006/C 311/0	Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu roztworów mocznika i azotanu amonu pochodzących z Rosji	51

2006/C 311/1	Komunikat Komisji dla rolników uprawiających kukurydzę	53

2006/C 311/2	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa nr COMP/M.4514 — Advent/Carlyle/H.C.Starck) — Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	54

2006/C 311/3	Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu azotanu amonu pochodzącego z Rosji	55

2006/C 311/4	Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu azotanu amonu pochodzącego z Ukrainy	57

2006/C 311/5	Wykaz państw trzecich uznanych na podstawie procedury określonej w art. 18 ust. 3 dyrektywy 2001/25/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy (Sytuacja na dzień 20 listopada 2006 r.) ( 1 )	59

2006/C 311/6	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa nr COMP/M.4520 — Industri Kapital/Attendo) — Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej ( 1 )	60

2006/C 311/7	Równowartość progów określonych w dyrektywach 2004/17/WE i 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady	61

2006/C 311/8	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa nr COMP/M.4433 — RREEF/Peel Ports Holdings/Peel Ports) ( 1 )	62

	Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)
2006/C 311/9	Regulamin Komitetu Nadzoru OLAF-u	63


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG

Akty przyjęte na mocy Tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/1

DECYZJA RADY

z dnia 4 grudnia 2006 r.

zmieniająca Regulamin Pracowniczy Europolu

(2006/C 311/01)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Konwencję w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji („Konwencja o Europolu”) (1), w szczególności jej art. 30 ust. 3,

uwzględniając inicjatywę Republiki Austrii (2),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (3),

uwzględniając opinię Zarządu Europolu,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Pożądana jest zmiana regulaminu pracowniczego mającego zastosowanie do pracowników Europolu, ustanowionego w akcie Rady z dnia 3 grudnia 1998 r. (4) („regulamin pracowniczy”) w celu ustalenia maksymalnego stażu pracy dla wszystkich pracowników, wynoszącego dziewięć lat w ramach dwóch umów na czas określony.

(2)

Ponadto zmiana regulaminu pracowniczego jest pożądana w celu uregulowania stosunków pracy Kontrolera Finansowego, zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego oraz personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego, jak również stosunków pracy sekretarza Zarządu Europolu i personelu pracującego w sekretariacie Zarządu.

(3)	Do Rady, stanowiącej jednomyślnie, należy opracowanie szczegółowych ustaleń mających zastosowanie do pracowników Europolu, oraz ich kolejne zmiany,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W regulaminie pracowniczym wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3. Regulamin pracowniczy stosuje się także do Kontrolera Finansowego Europolu oraz zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego, oraz do personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego, bez uszczerbku dla Konwencji o Europolu lub rozporządzenia finansowego Europolu oraz o ile załącznik 10 ustanawiający przepisy szczególne dotyczące Kontrolera Finansowego, zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego oraz personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego nie stanowi inaczej.

4. Regulamin pracowniczy stosuje się także do sekretarza Zarządu Europolu oraz do personelu pracującego w sekretariacie Zarządu, bez uszczerbku dla Konwencji o Europolu oraz o ile załącznik 11 ustanawiający przepisy szczególne dotyczące sekretarza Zarządu i personelu pracującego w sekretariacie Zarządu nie stanowi inaczej.”;

art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

Wszyscy pracownicy Europolu są wstępnie zatrudniani na czas określony od jednego do pięciu lat, niezależnie od tego, czy powierzono im stanowisko przeznaczone do objęcia tylko przez personel zatrudniany przez właściwe władze, o których mowa w art. 2 ust. 4 Konwencji o Europolu, lub, czy powierzono im stanowisko nie podlegające takiemu ograniczeniu.

Pierwotne umowy o pracę mogą być odnawiane. Całkowity czas trwania umów na czas określony, w tym wszelkie okresy odnowienia, wynosi maksymalnie dziewięć lat.

Wyłącznie pracownicy, którym powierzono stanowisko nie przeznaczone do objęcia przez personel zatrudniany przez właściwe władze, o których mowa w art. 2 ust. 4 Konwencji o Europolu, mogą zostać zatrudnieni na czas nieokreślony po zakończeniu pracy na podstawie dwóch kolejnych umów na czas określony i osiąganiu w niej wysokich standardów niezmiennie przez minimalny okres sześciu lat.

Zarząd Europolu corocznie udziela swojej zgody w zakresie, w jakim Dyrektor Europolu zamierza zawrzeć umowy o pracę na czas nieokreślony. Zarząd może ustalić limit całkowitej ilości takich umów o pracę, które mogą być zawarte.”;

art. 95 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 95

Niezależnie od tego, czy umowa o pracę została zawarta na czas określony czy nieokreślony, może ona zostać rozwiązana przez Europol bez wypowiedzenia:

a)	w czasie lub po zakończeniu okresu próbnego, zgodnie z art. 26;

b)	w przypadku gdy pracownik nie spełnia wymagań określonych na podstawie art. 24 ust. 2 lit. a) i d); jednakże, gdy pracownik nie spełnia wymagań określonych na podstawie art. 24 ust. 2 lit. d), jego umowa może zostać rozwiązana wyłącznie na mocy art. 65;

jeśli okres oddelegowania, urlopu specjalnego lub tymczasowego przekwalifikowania zawodowego, na który wyraziły zgodę właściwe władze zostaje zakończony w przypadku urzędnika zajmującego stanowisko przeznaczone do objęcia tylko przez personel zatrudniany przez właściwe władze, o których mowa w art. 2 ust. 4 Konwencji o Europolu;

jeżeli pracownik nie jest w stanie ponownie podjąć swoich obowiązków po upływie okresu płatnego zwolnienia chorobowego określonego w art. 38. W takim przypadku pracownik otrzymuje zasiłek równy jego podstawowemu wynagrodzeniu oraz zasiłki rodzinne w wymiarze dwóch dni za każdy przepracowany miesiąc.”;

4)	w dodatku 2 art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Bez uszczerbku dla zasady maksymalnego stażu pracy przewidzianego w art. 6 regulaminu pracowniczego, zgłoszenia przyjmowane są na objęcie wszystkich wolnych miejsc pracy, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.”;

po dodatku 9 dodaje się następujący dodatek:

„DODATEK 10

Przepisy szczególne dotyczące Kontrolera Finansowego, zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego i personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego

ROZDZIAŁ 1

FUNKCJA I OBOWIĄZKI

Artykuł 1

1. Kontroler Finansowy wykonuje i jest odpowiedzialny za zadania powierzone mu na mocy Konwencji o Europolu i na mocy rozporządzenia finansowego Europolu, jak również wykonuje i jest odpowiedzialny za wszelkie pozostałe zadania powierzone mu przez Zarząd.

2. Zgodnie z art. 20 rozporządzenia finansowego Europolu Kontroler Finansowy, wykonując swoje obowiązki, odpowiada wyłącznie przed Zarządem i jest wobec niego odpowiedzialny za ich wykonanie.

3. Zastępca(-y) Kontrolera Finansowego wykonuje(-ą) i jest (są) odpowiedzialny(-i) za zadania powierzone mu (im) na mocy Konwencji o Europolu i na mocy rozporządzenia finansowego Europolu, jak również wykonuje(-ą) i jest (są) odpowiedzialny(-i) za wszelkie pozostałe zadania powierzone mu (im) przez Kontrolera Finansowego.

4. Wykonując swoje obowiązki, zastępca(-cy) Kontrolera Finansowego oraz wszelki pozostały personel pracujący w biurze Kontrolera Finansowego odpowiada wyłącznie przed Zarządem i jest wobec niego odpowiedzialny za ich wykonanie.

5. Kontroler Finansowy oraz jeden lub więcej zastępców Kontrolera Finansowego są mianowani zgodnie z art. 35 ust. 7 Konwencji o Europolu oraz zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym dodatku.

Artykuł 2

1. O ile niniejszy dodatek nie stanowi inaczej, gdy regulamin pracowniczy przewiduje sprawowanie przez Dyrektora zwierzchnictwa lub kontroli nad członkami personelu Europolu, przepisy takie uważa się za odnoszące się do Prezesa Zarządu w zakresie w jakim dotyczą Kontrolera Finansowego, zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego oraz pozostałego personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego.

2. Wszelkie decyzje podejmowane zgodnie z niniejszym dodatkiem przez Zarząd lub przez Prezesa Zarządu, które wymagają prawnego wprowadzenia w życie, formalnie zatwierdza Dyrektor działający jako przedstawiciel prawny Europolu zgodnie z art. 29 ust. 5 Konwencji o Europolu.

ROZDZIAŁ 2

WARUNKI I PROCEDURY REKRUTACJI

Artykuł 3

Zgodnie z art. 35 ust. 7 Konwencji o Europolu i art. 20 rozporządzenia finansowego Europolu Kontroler Finansowy i zastępca(-y) Kontrolera Finansowego wybierani są z jednego z urzędowych organów kontroli jednego z Państw Członkowskich.

Artykuł 4

Rekrutacja na stanowisko Kontrolera Finansowego jest przeprowadzana zgodnie z art. 35 ust. 7 Konwencji o Europolu oraz rozdziałem 3 i dodatkiem 2 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

Prezes Zarządu ustanawia Komisję Doboru Personelu, składającą się z przedstawicieli trzech Państw Członkowskich, w tym Państwa Członkowskiego sprawującego Prezydencję, przy czym pozostali członkowie zostają wskazani przez Zarząd drogą losowania; ci trzej członkowie wybierają spośród siebie przewodniczącego Komisji Doboru Personelu;

b)	ogłoszenie jest sporządzane przez Zarząd;

c)	kierownik działu spraw personalnych pełni obowiązki sekretarza Komisji Doboru Personelu i w miarę potrzeby zapewnia wsparcie administracyjne; nie ma on prawa głosu w procesie rekrutacji ani nie posiada innej możliwości wpływu na wynik procedury;

d)	test lub testy, jeśli są przewidziane, przeprowadzane są wyłącznie przez członków Komisji Doboru Personelu, którzy mogą zadecydować o nieprzeprowadzaniu testów pisemnych; Komisja Doboru Personelu przeprowadza rozmowę kwalifikacyjną ze wszystkimi wstępnie wyselekcjonowanymi kandydatami;

e)	wykaz wyselekcjonowanych kandydatów w kolejności według rezultatów, sporządzony przez Komisję Doboru Personelu przekazywany jest Prezesowi Zarządu;

f)	Zarząd jednogłośnie podejmuje decyzję o wyborze wyselekcjonowanego kandydata zgodnie z art. 35 ust. 7 Konwencji o Europolu.

Artykuł 5

Rekrutacja jednego lub więcej zastępców Kontrolera Finansowego oraz personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego jest prowadzona zgodnie z przepisami rozdziału 3 i dodatku 2 rozporządzenia finansowego i, w odniesieniu do zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego, zgodnie z art. 35 ust. 7 Konwencji o Europolu, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

do celów rekrutacji zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego Prezes Zarządu ustanawia Komisję Doboru Personelu, składającą się z Kontrolera Finansowego pełniącego obowiązki przewodniczącego Komisji Doboru Personelu, dwóch przedstawicieli Państw Członkowskich, w tym Państwa Członkowskiego sprawującego Prezydencję, przy czym drugiego członka wskazuje Zarząd drogą losowania, oraz kierownika działu spraw personalnych pełniącego obowiązki sekretarza Komisji Doboru Personelu; sekretarz Komisji Doboru Personelu nie ma prawa głosu w procedurze rekrutacji ani nie posiada innej możliwości wpływu na wynik procedury rekrutacji;

do celów rekrutacji pozostałego personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego, Komisja Doboru Personelu ustanawiana jest przez Kontrolera Finansowego pełniącego obowiązki jej przewodniczącego, oraz przez kierownika działu spraw personalnych pełniącego obowiązki jej sekretarza; sekretarz Komisji Doboru Personelu nie ma prawa głosu w procedurze rekrutacji ani innej możliwości wpływu na wynik procedury rekrutacji; ponadto Prezydencja może, jeżeli sobie tego życzy, wyznaczyć swojego przedstawiciela, który pełni funkcję członka Komisji Doboru Personelu;

c)	ogłoszenie jest sporządzane przez Zarząd;

d)	test lub testy przygotowują wyłącznie członkowie Komisji Doboru Personelu, którzy przeprowadzają rozmowę kwalifikacyjną z wszystkimi wstępnie wyselekcjonowanymi kandydatami;

e)	wykaz wyselekcjonowanych kandydatów w kolejności według rezultatów, sporządzony przez Komisję Doboru Personelu przekazywany jest Prezesowi Zarządu;

f)	w odniesieniu do zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego Zarząd jednogłośnie podejmuje decyzję o wyborze wyselekcjonowanego kandydata(-ów) zgodnie z art. 35 ust. 7 Konwencji o Europolu i art. 20 ust. 1 rozporządzenia finansowego Europolu;

g)	w odniesieniu do pozostałego personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego, o wyborze wyselekcjonowanego kandydata decyduje Prezes Zarządu.

ROZDZIAŁ 3

KADENCJA, WARUNKI ZATRUDNIENIA ORAZ NIEZGODNOŚCI

Artykuł 6

1. Początkową kadencję Kontrolera Finansowego określa Zarząd w drodze podjętej jednogłośnie decyzji zgodnie z art. 6 regulaminu pracowniczego. Zarząd może jednogłośnie podjąć decyzję o odnowieniu umowy zgodnie z art. 6 regulaminu pracowniczego.

2. Początkową kadencję zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego określa Zarząd w drodze podjętej jednogłośnie decyzji zgodnie z art. 6 regulaminu pracowniczego. Zarząd może jednogłośnie podjąć decyzję o odnowieniu umowy zgodnie z art. 6 regulaminu pracowniczego.

3. Początkową kadencję personelu pracującego dla Kontrolera Finansowego określa Prezes Zarządu zgodnie z art. 6 regulaminu pracowniczego. Na podstawie opinii Kontrolera Finansowego umowy mogą być odnawiane na mocy decyzji Prezesa Zarządu zgodnie z art. 6 regulaminu pracowniczego.

Artykuł 7

1. Stanowisko Kontrolera Finansowego uznaje się za odpowiadające stanowisku kierownika wydziału zgodnie z art. 45 i dodatkiem 1 regulaminu pracowniczego.

2. Stanowisko zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego uznaje się za odpowiadające stanowisku pierwszego oficera zgodnie z art. 45 i dodatkiem 1 regulaminu pracowniczego.

Artykuł 8

1. Początkową skalę płac i skalę wzrostu płac, na podstawie których zatrudniani są Kontroler Finansowy i zastępca(-y) Kontrolera Finansowego określa Zarząd w drodze podjętej jednomyślnej decyzji.

2. W przypadku Kontrolera Finansowego, wszystkie sprawozdania okresowe oraz decyzje przewidziane w rozdziale 3 regulaminu pracowniczego sporządza Prezes Zarządu, wspomagany przez poprzedników w zakresie informacji o poprzednich okresach służby.

3. W przypadku zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego wszystkie sprawozdania okresowe i decyzje przewidziane w rozdziale 3 regulaminu pracowniczego sporządza Kontroler Finansowy; podlegają one zatwierdzeniu przez Prezesa Zarządu.

Artykuł 9

1. Początkową skalę płac i skalę wzrostu płac, na podstawie których zatrudniony zostaje personel pracujący w biurze Kontrolera Finansowego, określa Prezes Zarządu.

2. W przypadku personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego, na podstawie opinii Kontrolera Finansowego, wszystkie sprawozdania okresowe i decyzje przewidziane w rozdziale 3 regulaminu pracowniczego sporządza Kontroler Finansowy i zatwierdza Prezes Zarządu.

Artykuł 10

Po zakończeniu kadencji Kontroler Finansowy oraz zastępca(-y) Kontrolera Finansowego nie mogą być zatrudnieni na stanowisku w Europolu podlegające zwierzchnictwu Dyrektora przez okres co najmniej osiemnastu miesięcy.

ROZDZIAŁ 4

ZAKOŃCZENIE SŁUŻBY

Artykuł 11

Służba Kontrolera Finansowego lub zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego ulega zakończeniu zgodnie z rozdziałem 10 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

a)	decyzję o zakończeniu służby Kontrolera Finansowego lub zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego podejmuje Zarząd jednogłośnie;

b)	decyzja o zakończeniu służby Kontrolera Finansowego lub zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego z przyczyn dyscyplinarnych uwzględnia przepisy szczególne dotyczące postępowania dyscyplinarnego określone w rozdziale 5 niniejszego dodatku.

Artykuł 12

Służba personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego ulega zakończeniu zgodnie z rozdziałem 10 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

a)	decyzję o zakończeniu służby personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego podejmuje Prezes Zarządu, działając na podstawie uzasadnionej opinii Kontrolera Finansowego;

b)	decyzja o zakończeniu służby personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego z przyczyn dyscyplinarnych uwzględnia przepisy szczególne dotyczące postępowania dyscyplinarnego określone w rozdziale 5 niniejszego dodatku.

ROZDZIAŁ 5

POSTĘPOWANIE DYSCYPLINARNE

Artykuł 13

Postępowanie dyscyplinarne przeciwko Kontrolerowi Finansowemu i zastępcy(-om) Kontrolera Finansowego jest prowadzone zgodnie z art. 49 ust. 5 rozporządzenia finansowego oraz z rozdziałem 8 i dodatkiem 7 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

Zarząd ustanawia Komisję Dyscyplinarną, składającą się z Prezesa Zarządu pełniącego funkcję przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej oraz z przedstawicieli trzech Państw Członkowskich wskazanych przez Zarząd drogą losowania; przedstawiciele zajmują stanowisko wyższe lub porównywalne ze stanowiskiem Kontrolera Finansowego lub zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego lub mają staż pracy dłuższy lub porównywalny z ich stażem pracy; nie są oni jednocześnie członkami Zarządu;

b)	zmiana Prezydencji nie wpływa na skład Komisji Dyscyplinarnej; w przypadku pojawienia się wakatów z innych powodów, są one obsadzane drogą losowania;

c)	Komisję Dyscyplinarną wspiera sekretarz, którym może być kierownik działu prawnego, jeżeli jest to wskazane;

Zarząd ma prawo udzielać pisemnego upomnienia lub nagany w drodze jednomyślnej decyzji bez konsultacji z Komisją Dyscyplinarną, na wniosek Prezesa Zarządu lub jednego z jego pozostałych członków; Kontroler Finansowy lub zastępca(-y) Kontrolera Finansowego są o tym powiadamiani na piśmie, a przed podjęciem jakiegokolwiek takiego działania są oni wysłuchani;

inne środki dyscyplinarne ustala Zarząd w drodze jednomyślnej decyzji, po zakończeniu postępowania dyscyplinarnego przewidzianego w niniejszym dodatku oraz w dodatku 7 do regulaminu pracowniczego; postępowanie to wszczyna Prezes Zarządu po wysłuchaniu Kontrolera Finansowego lub zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego;

Prezes Zarządu, w konsultacji z członkami Zarządu, wykonuje prawo zawieszenia określone w art. 90 regulaminu pracowniczego oraz prawo do podjęcia decyzji w sprawie usunięcia na wniosek pracownika z akt personalnych wszelkich wzmianek o zastosowanych środkach dyscyplinarnych określone w art. 91 regulaminu pracowniczego;

g)	Zarząd składa Komisji Dyscyplinarnej sprawozdanie, w którym jasno przedstawia fakty dotyczące sprawy oraz, w stosownych przypadkach, okoliczności ich zaistnienia;

h)	na pierwszym posiedzeniu Komisji Dyscyplinarnej, członkowie powołują spośród siebie jednego członka w celu opracowania ogólnego sprawozdania w danej sprawie;

uzasadniona opinia Komisji Dyscyplinarnej, o której mowa w art. 15 dodatku 7, jest przekazywana Kontrolerowi Finansowemu i Zarządowi, który podejmuje decyzję jednomyślnie w terminie jednego miesiąca od otrzymania opinii, po wysłuchaniu Kontrolera Finansowego lub zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego;

j)	w przypadku pojawienia się nowych faktów popartych odpowiednimi dowodami, Zarząd może wznowić postępowanie dyscyplinarne z własnej inicjatywy lub na wniosek Kontrolera Finansowego lub zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego.

Artykuł 14

Postępowanie dyscyplinarne przeciwko personelowi pracującemu w biurze Kontrolera Finansowego jest prowadzone zgodnie z rozdziałem 8 i dodatkiem 7 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

Zarząd ustanawia Komisję Dyscyplinarną składającą się z trzech przedstawicieli Państw Członkowskich wskazanych przez Zarząd drogą losowania; przedstawiciele zajmują stanowisko wyższe lub porównywalne ze stanowiskiem członka personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego lub mają staż pracy dłuższy lub porównywalny do jego stażu pracy; nie są oni jednocześnie członkami Zarządu; wybierają spośród siebie członka pełniącego funkcję przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej;

b)	zmiana Prezydencji nie wpływa na skład Komisji Dyscyplinarnej; w przypadku pojawienia się wakatów z innych powodów, są one obsadzane drogą losowania;

c)	Komisję Dyscyplinarną wspiera sekretarz, którym może być kierownik działu prawnego, jeżeli jest to wskazane;

Prezes Zarządu ma prawo udzielać pisemnego upomnienia lub nagany bez konsultacji z Komisją Dyscyplinarną, z własnej inicjatywy lub na wniosek jednego z członków Zarządu; członek personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego jest o tym powiadamiany na piśmie, a przed podjęciem jakiegokolwiek takiego działania jest on wysłuchany;

e)	inne środki dyscyplinarne ustala Prezes Zarządu po zakończeniu postępowania dyscyplinarnego przewidzianego w niniejszym dodatku oraz w dodatku 7 do regulaminu pracowniczego; postępowanie to wszczyna Prezes Zarządu po wysłuchaniu członka personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego;

f)	Prezes Zarządu wykonuje prawo zawieszenia określone w art. 90 regulaminu pracowniczego oraz prawo do podjęcia decyzji w sprawie usunięcia na wniosek pracownika z akt personalnych wszelkich wzmianek o zastosowanych środkach dyscyplinarnych określone w art. 91 regulaminu pracowniczego;

g)	Prezes Zarządu składa Komisji Dyscyplinarnej sprawozdanie, w którym jasno przedstawia fakty dotyczące sprawy oraz, w stosownych przypadkach, okoliczności ich zaistnienia;

h)	na pierwszym posiedzeniu Komisji Dyscyplinarnej, członkowie powołują spośród siebie jednego członka w celu opracowania ogólnego sprawozdania w danej sprawie;

uzasadniona opinia Komisji Dyscyplinarnej, o której mowa w art. 15 dodatku 7, jest przekazywana członkowi personelu pracującemu w biurze Kontrolera Finansowego oraz Prezesowi Zarządu, który podejmuje decyzję w terminie jednego miesiąca od otrzymania opinii, po wysłuchaniu członka personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego;

j)	w przypadku pojawienia się nowych faktów popartych odpowiednimi dowodami, Prezes Zarządu może wznowić postępowanie dyscyplinarne z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego pracownika.

ROZDZIAŁ 6

ODPOWIEDZIALNOŚĆ

Artykuł 15

1. W odniesieniu do odpowiedzialności Kontrolera Finansowego i zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego na mocy art. 49 ust. 5 i 6 rozporządzenia finansowego, Kontroler Finansowy i zastępca(-y) Kontrolera Finansowego ubezpieczają się od takiego ryzyka.

2. Europol pokrywa koszty ubezpieczenia z tym związane.

ROZDZIAŁ 7

ŚRODKI ODWOŁAWCZE

Artykuł 16

1. Zażalenia Kontrolera Finansowego, zastępcy Kontrolera Finansowego lub członka personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego zgodnie z art. 92 ust. 2 regulaminu pracowniczego są przedkładane i rozpatrywane przez organ, który podjął w danej sprawie ostateczną decyzję.

2. Odwołania Kontrolera Finansowego, zastępcy Kontrolera Finansowego lub członka personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego zgodnie z art. 93 regulaminu pracowniczego są uzasadniane jedynie wtedy, gdy organ, który podjął w danej sprawie ostateczną decyzję otrzymał wcześniej zażalenie złożone zgodnie z ust. 1 i zażalenie to zostało odrzucone w drodze wyraźnej lub dorozumianej decyzji. Po złożeniu zażalenia zgodnie z ust. 1 osoba zainteresowana może jednak niezwłocznie wnieść odwołanie do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich na warunkach określonych w art. 93 ust. 4 regulaminu pracowniczego.

ROZDZIAŁ 8

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE KONTROLERA FINANSOWEGO ORAZ PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

Artykuł 17

W przypadku gdy Kontroler Finansowy nie jest w stanie sprawować swojej funkcji przez okres dłuższy niż jeden miesiąc, lub gdy stanowisko Kontrolera Finansowego wakuje, jego obowiązki wykonuje zastępca Kontrolera Finansowego. W tym celu Zarząd wskazuje kolejność zastępowania za każdym razem, gdy zostaje mianowany zastępca Kontrolera Finansowego.

Artykuł 18

Gdy decyzje dotyczące Kontrolera Finansowego, zastępcy(-ów) Kontrolera Finansowego lub personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego lub uzgodnień umownych dotyczących osoby zajmującej stanowisko Kontrolera Finansowego, zastępcy Kontrolera Finansowego lub personelu pracującego w biurze Kontrolera Finansowego podjęto przed wejściem w życie niniejszego dodatku, takie decyzje lub uzgodnienia umowne pozostają w mocy.”;

po dodatku 10 dodaje się następujący dodatek:

„DODATEK 11

Przepisy szczególne dotyczące sekretarza Zarządu i personelu pracującego w sekretariacie Zarządu

ROZDZIAŁ 1

FUNKCJA I OBOWIĄZKI

Artykuł 1

1. Zarząd korzysta ze wsparcia sekretarza i dodatkowego personelu pracującego w sekretariacie Zarządu, umożliwiających Zarządowi wykonywanie jego obowiązków.

2. Wykonując swoje obowiązki, sekretarz Zarządu i personel pracujący w sekretariacie Zarządu odpowiadają wyłącznie przez Zarządem i są wobec niego odpowiedzialni za ich wykonanie. Jednakże, jeśli zostaną uprzednio upoważnieni przez Zarząd, mogą oni wykonywać pod jego zwierzchnictwem inne obowiązki w interesie Europolu.

Artykuł 2

1. O ile niniejszy dodatek nie stanowi inaczej, gdy regulamin pracowniczy przewiduje sprawowanie przez Dyrektora lub Europol zwierzchnictwa lub kontroli nad członkami personelu Europolu, przepisy takie uważa się za odnoszące się do Prezesa Zarządu w zakresie w jakim dotyczą sekretarza Zarządu i personelu pracującego w sekretariacie Zarządu.

ROZDZIAŁ 2

WARUNKI I PROCEDURY REKRUTACJI

Artykuł 3

Stanowiska sekretarza Zarządu i personelu dodatkowego pracującego w sekretariacie Zarządu nie są zastrzeżone dla personelu zatrudnionego przez właściwe władze, o których mowa w art. 2 ust. 4 Konwencji o Europolu.

Artykuł 4

Rekrutacja na stanowisko sekretarza Zarządu jest przeprowadzana zgodnie z rozdziałem 3 i dodatkiem 2 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

b)	ogłoszenie jest sporządzane przez Zarząd;

c)	kierownik działu spraw personalnych pełni obowiązki sekretarza Komisji Doboru Personelu i w miarę potrzeby zapewnia wsparcie administracyjne; nie ma on prawa głosu w procesie rekrutacji ani nie posiada innego wpływu na wynik procedury;

d)	test lub testy, jeśli są przewidziane, przeprowadzane są wyłącznie przez członków Komisji Doboru Personelu, którzy mogą zadecydować o nieprzeprowadzaniu testów pisemnych; Komisja Doboru Personelu przeprowadza rozmowę kwalifikacyjną ze wszystkimi wstępnie wyselekcjonowanymi kandydatami;

e)	wykaz wyselekcjonowanymi kandydatów w kolejności według rezultatów, sporządzony przez Komisję Doboru Personelu przekazywany jest Prezesowi Zarządu;

f)	Zarząd podejmuje decyzję o wyborze wyselekcjonowanego kandydata stanowiąc większością głosów.

Artykuł 5

Rekrutacja personelu pracującego w sekretariacie Zarządu jest przeprowadzana zgodnie z rozdziałem 3 i dodatkiem 2 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

do celów rekrutacji na stanowisko pierwszego oficera Prezes Zarządu ustanawia Komisję Doboru Personelu, składającą się z sekretarza Zarządu i dwóch przedstawicieli Państw Członkowskich, w tym Państwa Członkowskiego sprawującego Prezydencję, przy czym drugiego członka wskazuje Zarząd drogą losowania, z których jeden pełni funkcję przewodniczącego Komisji Doboru Personelu, oraz kierownika działu personalnego pełniącego obowiązki sekretarza Komisji Doboru Personelu; sekretarz Komisji Doboru Personelu nie ma prawa głosu w procedurze rekrutacji ani nie posiada innej możliwości wpływu na wynik procedury rekrutacji;

do celów rekrutacji na jakiekolwiek stanowisko poniżej stanowiska pierwszego oficera, Prezes Zarządu tworzy Komisję Doboru Personelu składającą się z sekretarza Zarządu pełniącego obowiązki przewodniczącego Komisji Doboru Personelu, oraz kierownika działu spraw personalnych pełniącego obowiązku sekretarza Komisji Doboru Personelu; sekretarz Komisji Doboru Personelu nie ma prawa głosu w procedurze rekrutacji ani innej możliwości wpływu na wynik procedury rekrutacji; ponadto Prezydencja może, jeżeli sobie tego życzy, wyznaczyć swojego przedstawiciela, który pełni funkcję członka Komisji Doboru Personelu;

c)	ogłoszenie jest sporządzane przez Komisję Doboru Personelu;

d)	test lub testy przygotowują wyłącznie członkowie Komisji Doboru Personelu, którzy przeprowadzają rozmowę kwalifikacyjną ze wszystkimi wstępnie wyselekcjonowanymi kandydatami;

e)	wykaz wyselekcjonowanych kandydatów w kolejności według rezultatów, sporządzony przez Komisję Doboru Personelu przekazywany jest Prezesowi Zarządu;

f)	Prezes Zarządu wybiera wyselekcjonowanego kandydata.

ROZDZIAŁ 3

KADENCJA I WARUNKI ZATRUDNIENIA

Artykuł 6

1. Początkową kadencję sekretarza Zarządu określa Zarząd zgodnie z art. 6 regulaminu pracowniczego. Zarząd może odnowić umowę zgodnie z art. 6 regulaminu pracowniczego.

2. Początkową kadencję personelu pracującego w sekretariacie Zarządu określa Prezes Zarządu zgodnie z art. 6 regulaminu pracowniczego. Na podstawie opinii sekretarza Zarządu umowy mogą być odnawiane na mocy decyzji Prezesa Zarządu zgodnie z art. 6 regulaminu pracowniczego.

Artykuł 7

Stanowisko sekretarza Zarządu uznaje się za odpowiadające stanowisku kierownika wydziału zgodnie z art. 45 i dodatkiem 1 regulaminu pracowniczego.

Artykuł 8

1. Początkową skalę płac i skalę wzrostu płac, na podstawie których zatrudniany jest sekretarz Zarządu określa Zarząd.

2. W przypadku sekretarza Zarządu wszystkie sprawozdania okresowe przewidziane w rozdziale 3 regulaminu pracowniczego sporządza Prezes Zarządu, którego w tym celu wspiera kierownik działu spraw personalnych i który przygotowuje także decyzję Zarządu o przyznaniu dodatkowych punktów na skali wzrostu płac po upływie każdego dwuletniego okresu służby.

Artykuł 9

1. Początkową skalę płac oraz skalę wzrostu płac, na podstawie której zatrudniany jest personel pracujący w sekretariacie Zarządu określa Prezes Zarządu na wniosek Komisji Doboru Personelu.

2. W przypadku personelu pracującego w sekretariacie Zarządu, na podstawie opinii sekretarza Zarządu, wszystkie sprawozdania okresowe przewidziane w rozdziale 3 regulaminu pracowniczego sporządza Prezes Zarządu, który decyduje także o przyznaniu dodatkowych punktów na skali wzrostu płac po upływie każdego dwuletniego okresu służby.

ROZDZIAŁ 4

ZAKOŃCZENIE SŁUŻBY

Artykuł 10

Służba sekretarza Zarządu ulega zakończeniu zgodnie z rozdziałem 10 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów specjalnych:

a)	decyzję o zakończeniu służby sekretarza Zarządu podejmuje Zarząd;

b)	decyzja o zakończeniu służby sekretarza Zarządu z przyczyn dyscyplinarnych uwzględnia przepisy szczególne dotyczące postępowania dyscyplinarnego określone w rozdziale 5 niniejszego dodatku.

Artykuł 11

Służba personelu pracującego w sekretariacie Zarządu ulega zakończeniu zgodnie z rozdziałem 10 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

a)	decyzję o zakończeniu służby personelu pracującego w sekretariacie Zarządu podejmuje prezes Zarządu;

b)	decyzja o zakończeniu służby personelu pracującego w sekretariacie Zarządu z przyczyn dyscyplinarnych uwzględnia przepisy szczególne dotyczące postępowania dyscyplinarnego określone w rozdziale 5 niniejszego dodatku.

ROZDZIAŁ 5

POSTĘPOWANIE DYSCYPLINARNE

Artykuł 12

Postępowanie dyscyplinarne przeciwko sekretarzowi Zarządu jest prowadzone zgodnie z rozdziałem 8 i dodatkiem 7 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

Zarząd ustanawia Komisję Dyscyplinarną, składającą się z Prezesa Zarządu pełniącego funkcję przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej oraz z przedstawicieli trzech Państw Członkowskich wskazanych przez Zarząd drogą losowania; przedstawiciele zajmują stanowisko wyższe lub porównywalne ze stanowiskiem sekretarza Zarządu lub mają staż pracy dłuższy lub porównywalny z jego stażem pracy; nie są oni jednocześnie członkami Zarządu;

b)	zmiana Prezydencji nie wpływa na skład Komisji Dyscyplinarnej; w przypadku pojawienia się wakatów z innych przyczyn, są one obsadzane drogą losowania;

c)	Komisję Dyscyplinarną wspiera sekretarz, którym może być kierownik działu prawnego, jeżeli jest to wskazane;

Zarząd ma prawo udzielać pisemnego upomnienia lub nagany w drodze decyzji podejmowanej większością głosów bez konsultacji z Komisją Dyscyplinarną, na wniosek prezesa Zarządu lub jednego z jego pozostałych członków; sekretarz Zarządu są o tym powiadamiany na piśmie, a przed podjęciem jakiegokolwiek takiego działania zostaje on wysłuchany;

e)	inne środki dyscyplinarne ustala Zarząd w drodze decyzji podejmowanej większością głosów, po zakończeniu postępowania dyscyplinarnego przewidzianego w niniejszym dodatku oraz w dodatku 7 do regulaminu pracowniczego; postępowanie to wszczyna Prezes Zarządu po wysłuchaniu sekretarza Zarządu;

g)	Zarząd składa Komisji Dyscyplinarnej sprawozdanie, w którym jasno przedstawia fakty dotyczące sprawy oraz, w stosownych przypadkach, okoliczności ich zaistnienia;

h)	na pierwszym posiedzeniu Komisji Dyscyplinarnej, członkowie powołują spośród siebie jednego członka w celu opracowania ogólnego sprawozdania w danej sprawie;

i)	uzasadniona opinia Komisji Dyscyplinarnej, o której mowa w art. 15 dodatku 7, jest przekazywana sekretarzowi Zarządu i Zarządowi, który podejmuje decyzję stanowiąc większością głosów w terminie jednego miesiąca od otrzymania opinii, po wysłuchaniu sekretarza Zarządu;

j)	w przypadku pojawienia się nowych faktów popartych odpowiednimi dowodami, Zarząd może wznowić postępowanie dyscyplinarne z własnej inicjatywy lub na wniosek sekretarza Zarządu.

Artykuł 13

Postępowanie dyscyplinarne przeciwko personelowi pracującemu w sekretariacie Zarządu jest przeprowadzane zgodnie z rozdziałem 8 i dodatkiem 7 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem następujących przepisów szczególnych:

Zarząd ustanawia Komisję Dyscyplinarną składającą się z trzech przedstawicieli Państw Członkowskich wskazanych przez Zarząd drogą losowania; przedstawiciele zajmują stanowisko wyższe lub porównywalne do stanowiska członka personelu pracującego w sekretariacie Zarządu lub mają staż pracy dłuższy lub porównywalny do jego stażu pracy i nie są jednocześnie członkami Zarządu; wybierają spośród siebie przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej;

b)	zmiana Prezydencji nie wpływa na skład Komisji Dyscyplinarnej; w przypadku pojawienia się wakatów z innych powodów, są one obsadzane drogą losowania;

c)	Komisję Dyscyplinarną wspiera sekretarz, którym może być kierownik działu prawnego, jeżeli jest to wskazane;

Prezes Zarządu ma prawo udzielać pisemnego upomnienia lub nagany bez konsultacji z Komisją Dyscyplinarną, z własnej inicjatywy lub na wniosek jednego z członków Zarządu; członek personelu pracującego w sekretariacie Zarządu jest o tym powiadamiany na piśmie, a przed podjęciem jakiegokolwiek takiego działania jest on wysłuchany;

e)	inne środki dyscyplinarne ustala Prezes Zarządu po zakończeniu postępowania dyscyplinarnego przewidzianego w niniejszym dodatku oraz w dodatku 7 do regulaminu pracowniczego; postępowanie to wszczyna Prezes Zarządu po wysłuchaniu członka personelu pracującego w sekretariacie Zarządu;

f)	Prezes Zarządu wykonuje prawo zawieszenia określone w art. 90 regulaminu pracowniczego oraz prawo do podjęcia decyzji w sprawie usunięcia na wniosek pracownika z akt personalnych wszelkich wzmianek o zastosowanych środkach dyscyplinarnych określone w art. 91 regulaminu pracowniczego;

g)	Prezes Zarządu składa Komisji Dyscyplinarnej sprawozdanie, w którym jasno przedstawia fakty dotyczące sprawy oraz, w stosownych przypadkach, okoliczności ich zaistnienia;

h)	na pierwszym posiedzeniu Komisji Dyscyplinarnej, członkowie powołują spośród siebie jednego członka w celu opracowania ogólnego sprawozdania w danej sprawie;

i)	uzasadniona opinia Komisji Dyscyplinarnej, o której mowa w art. 15 dodatku 7 jest przekazywana członkowi personelu pracującego w sekretariacie Zarządu oraz Prezesowi Zarządu, który podejmuje decyzję w terminie jednego miesiąca od otrzymania opinii, po wysłuchaniu zainteresowanego pracownika;

j)	w przypadku pojawienia się nowych faktów popartych odpowiednimi dowodami, Prezes Zarządu może wznowić postępowanie dyscyplinarne z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego pracownika.

ROZDZIAŁ 6

ŚRODKI ODWOŁAWCZE

Artykuł 14

1. Zażalenia sekretarza Zarządu lub członka personelu pracującego w sekretariacie Zarządu zgodnie z art. 92 ust. 2 regulaminu pracowniczego są przedkładane i rozpatrywane przez organ, który podjął w danej sprawie ostateczną decyzję.

2. Odwołania sekretarza Zarządu lub członka personelu pracującego w sekretariacie Zarządu zgodnie z art. 93 regulaminu pracowniczego są uzasadniane jedynie wtedy, gdy organ, który podjął w danej sprawie ostateczną decyzję otrzymał wcześniej zażalenie złożone zgodnie z ust. 1 i zażalenie to zostało odrzucone w drodze wyraźnej lub dorozumianej decyzji. Po złożeniu zażalenia zgodnie z ust. 1 osoba zainteresowana może jednak niezwłocznie wnieść odwołanie do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich na warunkach określonych w art. 93 ust. 4 regulaminu pracowniczego.

ROZDZIAŁ 7

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

Artykuł 15

Gdy decyzje Zarządu lub uzgodnienia umowne osoby zajmującej stanowisko sekretarza Zarządu lub członka personelu pracującego w sekretariacie Zarządu podjęto przed wejściem w życie niniejszego dodatku, takie decyzje lub uzgodnienia umowne pozostają w mocy.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna pierwszego dnia po dniu jej przyjęcia.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 grudnia 2006 r.

W imieniu Rady

L. LUHTANEN

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 2. Konwencja ostatnio zmieniona protokołem z dnia 27 listopada 2003 r. (Dz.U. C 2 z 6.1.2004, str. 1).

(2) Dz.U. C 71 z 23.3.2006, str. 16.

(3) Opinia wydana dnia 12 października 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(4) Dz.U. C 26 z 30.1.1999, str. 23. Akt ostatnio zmieniony decyzją 2006/519/WE (Dz.U. L 203 z 26.7.2006, str. 10).

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/10

DECYZJA RADY

z dnia 4 grudnia 2006 r.

zmieniająca decyzję z dnia 27 marca 2000 r. upoważniającą dyrektora Europolu do rozpoczęcia rokowań w sprawie umów z państwami trzecimi oraz instytucjami niepowiązanymi z UE

(2006/C 311/02)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając art. 42 ust. 2, art. 10 ust. 4 i art. 18 Konwencji w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencja o Europolu) (1),

uwzględniając akt Rady z dnia 3 listopada 1998 r. ustanawiający zasady regulujące stosunki zewnętrzne Europolu z państwami trzecimi i instytucjami niepowiązanymi z Unią Europejską (2), w szczególności art. 2 tego aktu,

uwzględniając akt Rady z dnia 3 listopada 1998 r. ustanawiający zasady regulujące przyjmowanie przez Europol informacji od stron trzecich (3), w szczególności art. 2 tego aktu,

uwzględniając akt Rady z dnia 12 marca 1999 r. przyjmujący zasady regulujące przekazywanie przez Europol danych osobowych państwom i instytucjom trzecim (4), w szczególności art. 2 i 3 tego aktu,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Wymogi operacyjne i potrzeba skutecznej walki ze zorganizowanymi formami przestępczości za pośrednictwem Europolu, wymagają dodania Chin i Liechtensteinu do wykazu państw trzecich, z którymi dyrektor Europolu jest upoważniony do rozpoczęcia rokowań.

(2)	Należy zatem zmienić decyzję Rady z dnia 27 marca 2000 r. (5),

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W decyzji Rady z dnia 27 marca 2000 r. wprowadza się następujące zmiany:

W art. 2 ust. 1 pod nagłówkiem „Państwa trzecie” do wykazu alfabetycznego dodaje się następujące państwa:

„—

Chiny”;

oraz

„—	Liechtenstein”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej przyjęciu.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 grudnia 2006 r.

W imieniu Rady

L. LUHTANEN

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 2.

(2) Dz.U. C 26 z 30.1.1999, str. 19.

(3) Dz.U. C 26 z 30.1.1999, str. 17.

(4) Dz.U. C 88 z 30.3.1999, str. 1.

(5) Dz.U. C 106 z 13.4.2000, str. 1. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2005/169/WE (Dz.U. L 56 z 2.3.2005, str. 14).

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/11

DECYZJA RADY

z dnia 4 grudnia 2006 r.

dostosowująca wynagrodzenia podstawowe i dodatki pracowników Europolu

(2006/C 311/03)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając akt Rady z dnia 3 grudnia 1998 r. ustanawiający regulamin pracowniczy mający zastosowanie do pracowników Europolu (1) (zwany dalej „regulaminem pracowniczym”), w szczególności jego art. 44,

uwzględniając inicjatywę Republiki Austrii (2),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (3),

uwzględniając przegląd wynagrodzeń urzędników Europolu dokonany przez Zarząd Europolu,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W wyżej wspomnianym przeglądzie, Zarząd wziął pod uwagę zmiany kosztów utrzymania w Niderlandach, a także zmiany w wysokości wynagrodzeń w służbach publicznych w państwach członkowskich.

(2)	Przegląd ten stanowi uzasadnienie wzrostu wynagrodzenia za okres między dniem 1 lipca 2005 r. a dniem 1 lipca 2006 r. o 1,6 %.

(3)	Do Rady, stanowiącej jednomyślnie, należy dostosowanie wynagrodzeń podstawowych i dodatków urzędników Europolu na podstawie przeglądu,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Ze skutkiem od dnia 1 lipca 2005 r. w regulaminie pracowniczym wprowadza się niniejszym następujące zmiany:

w art. 45 tabelę miesięcznych wynagrodzeń podstawowych zastępuje się tabelą:

	«1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
1	14 913,23
2	13 391,45
3	9 191,42	9 428,81	9 666,21	9 921,87	10 177,53	10 445,33	10 711,93	10 993,18	11 276,23	11 574,50	11 869,70
4	8 004,43	8 217,49	8 427,50	8 649,67	8 871,85	9 106,19	9 337,50	9 584,04	9 830,54	10 089,26	10 347,96
5	6 595,30	6 768,77	6 939,20	7 121,82	7 304,44	7 499,22	7 690,96	7 894,88	8 095,75	8 308,79	8 521,85
6	5 651,83	5 800,93	5 950,08	6 108,34	6 263,55	6 427,91	6 592,26	6 765,74	6 939,20	7 121,82	7 304,44
7	4 711,36	4 836,15	4 957,88	5 088,76	5 219,62	5 356,59	5 493,54	5 639,64	5 782,68	5 934,86	6 087,03
8	4 005,27	4 111,79	4 215,26	4 327,88	4 437,43	4 553,10	4 668,75	4 793,55	4 915,28	5 046,15	5 173,96
9	3 530,48	3 624,82	3 719,19	3 816,55	3 913,96	4 017,44	4 120,92	4 230,48	4 337,04	4 452,67	4 565,28
10	3 061,78	3 143,97	3 223,08	3 308,29	3 390,48	3 481,78	3 573,08	3 667,43	3 758,73	3 859,18	3 956,57
11	2 967,44	3 046,57	3 122,64	3 204,83	3 286,99	3 375,25	3 460,48	3 551,78	3 643,09	3 740,50	3 834,81
12	2 355,70	2 419,58	2 480,44	2 544,38	2 608,30	2 678,29	2 748,30	2 821,34	2 891,33	2 967,44	3 043,52
13	2 023,93	2 078,72	2 130,46	2 188,30	2 243,08	2 303,94	2 361,77	2 425,67	2 486,57	2 553,52	2 617,42»

b)	w art. 59 ust. 3 „988,54 EUR” zastępuje się „1 004,36 EUR”;

c)	w art. 59 ust. 3 „1 977,09 EUR” zastępuje się: „2 008,72 EUR”;

d)	w art. 60 ust. 1 „263,62 EUR” zastępuje się: „267,84 EUR”;

e)	w art. 2 ust. 1 dodatku 5 „275,59 EUR” zastępuje się: „280,00 EUR”;

f)	w art. 3 ust. 1 dodatku 5 „11 982,34 EUR” zastępuje się: „12 174,06 EUR”;

g)	w art. 3 ust. 1 dodatku 5 „2 696,03 EUR” zastępuje się: „2 739,17 EUR”;

h)	w art. 3 ust. 2 dodatku 5 „16 176,16 EUR” zastępuje się: „16 434,98 EUR”;

i)	w art. 4 ust. 1 dodatku 5 „1 198,24 EUR” zastępuje się: „1 217,41 EUR”;

j)	w art. 4 ust. 1 dodatku 5 „898,69 EUR” zastępuje się: „913,07 EUR”;

k)	w art. 4 ust. 1 dodatku 5 „599,11 EUR” zastępuje się: „608,70 EUR”;

l)	w art. 4 ust. 1 dodatku 5 „479,29 EUR” zastępuje się: „486,96 EUR”;

m)	w art. 5 ust. 3 dodatku 5 „1 690,95 EUR” zastępuje się: „1 718,01 EUR”;

n)	w art. 5 ust. 3 dodatku 5 „2 254,61 EUR” zastępuje się: „2 290,68 EUR”;

o)	w art. 5 ust. 3 dodatku 5 „2 818,25 EUR” zastępuje się: „2 863,34 EUR”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej przyjęciu.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 grudnia 2006 r.

W imieniu Rady

L. LUHTANEN

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 26 z 30.1.1999, str. 23. Akt zmieniony decyzją Rady 2006/519/WE (Dz.U. L 203 z 26.7.2006, str. 10).

(2) Dz.U. C 80 z 4.4.2006, str. 10.

(3) Opinia Parlamentu Europejskiego dnia … (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/13

AKT NR 1/2006 WSPÓLNEGO ORGANU NADZORCZEGO EUROPOLU

z dnia 26 czerwca 2006 r.

zmieniający jego regulamin

(2006/C 311/04)

WSPÓLNY ORGAN NADZORCZY,

uwzględniając Konwencje w sprawie utworzenia Europejskiego Biura Policji (Konwencja Europol) (1),

uwzględniając Akt 1/99 Wspólnego Organu Nadzorczego Europolu z dnia 22 kwietnia 1999 r. ustanawiający jego regulamin (2), a w szczególności jego art. 32,

Należy wprowadzić szczegółowe zasady dotyczące dostępu publicznego do dokumentów Wspólnego Organu Nadzorczego do jego regulaminu

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W regulaminie Wspólnego Organu Nadzorczego wprowadza się zmiany zgodnie z przepisami niniejszego artykułu.

1)	Art. 6 ust. 4 otrzymuje następujące brzmienie: „4. Posiedzenia Wspólnego Organu Nadzorczego nie są jawne, jednakże dokumenty z nich są dostępne publicznie, zgodnie z art. 6a”.

Dodaje się następujący artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 6a

Publiczny dostęp do dokumentów

1. Każda osoba fizyczna lub prawna posiada prawo dostępu do dokumentów Wspólnego Organu Nadzorczego, zgodnie z zasadami, warunkami i ograniczeniami określonymi w niniejszym artykule.

2. Dokumenty odnoszące się do odwołań do komisji ustanowionej zgodnie z art. 24 ust. 7 Konwencji nie są objęte postanowieniami niniejszego artykułu.

3. Bez uszczerbku dla ust. 4 i 5, dokumenty są udostępniane publicznie po otrzymaniu wniosku na piśmie lub bezpośrednio w formie elektronicznej.

4. Wspólny Organ Nadzorczy odmawia dostępu do dokumentu w przypadku, gdy odmowa jest konieczna ze względu na:

a)	ochronę bezpieczeństwa i porządku publicznego w Państwach Członkowskich lub zapobieganie przestępstwom,

b)	ochronę praw i swobód stron trzecich,

c)	umożliwienie Europolowi właściwego wykonania obowiązków,

d)	umożliwienie Wspólnemu Organowi Nadzorczemu właściwego wykonania obowiązków;

przy czym interes osoby zainteresowanej nie może przeważać nad powyższymi względami.

5. W przypadku, gdy Wspólny Organ Nadzorczy posiada dokument otrzymany od strony trzeciej, lub też zawierający informacje o stronie trzeciej, Wspólny Organ Nadzorczy odbywa konsultacje z tą stroną trzecią w celu dokonania oceny, czy zastosowanie ma wyjątek od ust. 4, chyba że jest jednoznaczne, czy dokument może lub nie być ujawniony. Dostęp do dokumentów otrzymanych z Europolu podlega przepisom dotyczącym poufności, o których mowa w art. 31 ust. 1 Konwencji o Europolu.

6. W przypadku, gdy wyjątek stosuje się tylko do części dokumentu, reszta dokumentu zostaje ujawniona.

7. Wnioski o dostęp do dokumentu należy składać na piśmie, także w formie elektronicznej, w jednym z języków urzędowych instytucji Unii Europejskiej, w wystarczająco precyzyjny sposób, by pozwolić Wspólnemu Organowi Nadzorczemu na zidentyfikowanie dokumentu. Wnioskodawca nie jest zobowiązany do podania uzasadnienia wniosku.

8. Jeżeli wniosek nie jest wystarczająco precyzyjny, Wspólny Organ Nadzorczy zwróci się do wnioskodawcy o objaśnienie do wniosku i udzieli mu pomocy w tym zakresie.

9. W przypadku wniosków odnoszących się do bardzo długich dokumentów lub bardzo dużej liczby dokumentów, Wspólny Organ Nadzorczy może nieformalnie porozumieć się z wnioskodawcą w celu znalezienia optymalnego rozwiązania.

10. Wspólny Organ Nadzorczy zapewnia obywatelom informację i pomoc dotyczące sposobu i miejsca składania wniosków o dostęp do dokumentów.

11. Wspólny Organ Nadzorczy niezwłocznie rejestruje wniosek o dostęp do dokumentu i przesyła wnioskodawcy potwierdzenie wpłynięcia wniosku. W ciągu 20 dni roboczych od daty wpłynięcia wniosku, przewodniczący Wspólnego Organu Nadzorczego udzieli dostępu do żądanego dokumentu i udostępni go w tym okresie zgodnie z ust. 14, lub, w odpowiedzi na piśmie, poda przyczyny całkowitej lub częściowej odmowy i poinformuje wnioskodawcę o jego prawie do złożenia wniosku potwierdzającego zgodnie z ust. 13.

12. W wyjątkowych przypadkach, na przykład w przypadku wniosku odnoszącego się do bardzo długiego dokumentu lub gdy niezbędne są konsultacje ze stroną trzecią, limit czasowy przewidziany w ust. 11 może zostać wydłużony o 20 dni roboczych, pod warunkiem, że wnioskodawca zostanie powiadomiony z wyprzedzeniem i z podaniem dokładnych powodów.

13. W przypadku otrzymania od Wspólnego Organu Nadzorczego całkowitej lub częściowej odmowy, wnioskodawca może terminie 20 dni roboczych złożyć wniosek potwierdzający, w którym zwróci się do Wspólnego Organu Nadzorczego o ponowne rozpatrzenie jego decyzji.

14. Wnioskodawca otrzymuje dostęp do dokumentów albo w drodze zapoznania się z nimi na miejscu, lub przez przesłanie kopii, w tym, jeśli taka jest dostępna, kopii elektronicznej, zgodnie z preferencjami wnioskodawcy. Wnioskodawca może zostać obciążony kosztami sporządzenia i przesłania kopii liczących ponad 20 stron A4. Koszty nie mogą przekraczać rzeczywistej ceny sporządzenia i przesłania kopii. Zapoznanie się z dokumentem na miejscu, kopie liczące mniej niż 20 stron A4 oraz bezpośredni dostęp elektroniczny są bezpłatne.

15. Jeżeli dokument został już ujawniony przez Wspólny Organ Nadzorczy lub inne instytucje i jest łatwo dostępny dla wnioskodawcy, Wspólny Organ Nadzorczy może wywiązać się ze swojego obowiązku poprzez poinformowanie wnioskodawcy, w jaki sposób uzyskać żądany dokument”.

3)	Art. 10 ust.2 zastępuje się następującymi ustępami: „2. Sprawozdanie o działalności Wspólnego Organu Nadzorczego jest przedkładane właściwej komisji Parlamentu Europejskiego równocześnie z przesłaniem go do Rady. 3. Wspólny Organ Nadzorczy publikuje sprawozdanie ze swojej działalności.”.

Artykuł 2

Niniejsze poprawki do regulaminu wchodzą w życie dzień po przyjęciu ich przez Radę, zgodnie z art. 24 ust. 7 Konwencji (3).

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 czerwca 2006 r.

W imieniu Wspólnego Organu Nadzorczego

Emilio ACED FÉLEZ

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 1.

(2) Dz.U. C 149 z 28.5.1999, str. 1.

(3) Regulamin wewnętrzny został zatwierdzony przez Radę dnia 4 grudnia 2006 r.

I Informacje

Komisja

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/15

Kursy walutowe euro (1)

18 grudnia 2006

(2006/C 311/05)

1 euro=

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3095
JPY	Jen	154,34
DKK	Korona duńska	7,4537
GBP	Funt szterling	0,67155
SEK	Korona szwedzka	9,0555
CHF	Frank szwajcarski	1,5993
ISK	Korona islandzka	90,06
NOK	Korona norweska	8,141
BGN	Lew	1,9558
CYP	Funt cypryjski	0,5781
CZK	Korona czeska	27,7
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	252,93
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6974
MTL	Lir maltański	0,4293
PLN	Złoty polski	3,7968
RON	Lej rumuński	3,4185
SIT	Tolar słoweński	239,66
SKK	Korona słowacka	34,839
TRY	Lir turecki	1,8663
AUD	Dolar australijski	1,6779
CAD	Dolar kanadyjski	1,5114
HKD	Dolar hong kong	10,18
NZD	Dolar nowozelandzki	1,8997
SGD	Dolar singapurski	2,023
KRW	Won	1 214,1
ZAR	Rand	9,1727
CNY	Juan renminbi	10,2406
HRK	Kuna chorwacka	7,3655
IDR	Rupia indonezyjska	11 899,43
MYR	Ringgit malezyjski	4,6553
PHP	Peso filipińskie	64,604
RUB	Rubel rosyjski	34,566
THB	Bat tajlandzki	47,022

(1)

Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/16

Informacje sporządzone na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającego państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (1)

(2006/C 311/06)

Niniejsza publikacja została przygotowana w oparciu o informacje przekazane Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 5 rozporządzenia, według stanu na dzień 16.10.2006 r. (2)

Na stronach internetowych Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości, Wolności i Bezpieczeństwa dostępna jest ponadto aktualizowana co miesiąc wersja informacji opublikowanych w Dz.U.

1. Odstępstwa, na mocy art. 4 ust. 1 i 2, od obowiązku wizowego przewidzianego w art. 1 ust. 1

1.1. Od obowiązku wizowego odstępuje się w przypadku osób posiadających wymienione poniżej rodzaje paszportów, pochodzących z państw wyszczególnionych w kolumnie po lewej stronie zgodnie z następującym schematem:

D	=	paszporty dyplomatyczne (3)
S	=	paszporty służbowe/paszporty oficjalne
SP	=	paszporty specjalne.

BNL (4)

AFGANISTAN

ALBANIA

ALGIERIA

ANGOLA

ANTIGUA I BARBUDA

ARABIA SAUDYJSKA

ARMENIA

AZERBEJDŻAN

BAHAMY

BAHRAJN

BANGLADESZ

BARBADOS

BELIZE

BENIN

BHUTAN

BIAŁORUŚ

D (5)

BOŚNIA I HERCEGOWINA

BOTSWANA

BURKINA FASO

BURUNDI

BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII

CHINY (ChRL)

DS+SP

CZAD

CZARNOGÓRA

DOMINIKA

DŻIBUTI

EGIPT

DS+SP

EKWADOR

ERYTREA

ETIOPIA

FIDŻI

FILIPINY

DS+SP

GABON

GAMBIA

GHANA

GRENADA

GRUZJA

GUJANA

GWINEA

GWINEA BISSAU

GWINEA RÓWNIKOWA

HAITI

INDIE

INDONEZJA

IRAK

IRAN

D (5)

JAMAJKA

JEMEN

DS+SP

JORDANIA

KAMBODŻA

DS+SP

KAMERUN

KATAR

KAZACHSTAN

KENIA

KIRGISTAN

KIRIBATI

KOLUMBIA

KOMORY

KONGO

KONGO (REPUBLIKA DEMOKRATYCZNA)

KOREA PÓŁNOCNA

KUBA

KUWEJT

LAOS

DS+SP

LESOTHO

LIBAN

LIBERIA

LIBIA

MADAGASKAR

MALAWI

MALEDIWY

MALI

MARIANY PÓŁNOCNE

MAROKO

DS+SP

MAURETANIA

MAURITIUS

MIKRONEZJA

MOŁDAWIA

MONGOLIA

MOZAMBIK

MYANMAR

NAMIBIA

NAURU

NEPAL

NIGER

NIGERIA

OMAN

PAKISTAN

DS+SP

PALAU

PAPUA-NOWA GWINEA

PERU

DS+SP

REPUBLIKA DOMINIKAŃSKA

REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI

DS+SP

REPUBLIKA ŚRODKOWOAFRYKAŃSKA

REPUBLIKA ZIELONEGO PRZYLĄDKA

ROSJA

RWANDA

SAINT KITTS I NEVIS

SAINT LUCIA

SAINT VINCENT I GRENADYNY

SAMOA

SENEGAL

SERBIA

SESZELE

SIERRA LEONE

SOMALIA

SRI LANKA

SUAZI

SUDAN

SURINAM

SYRIA

TADŻYKISTAN

TAJLANDIA

TANZANIA

TIMOR WSCHODNI

TOGO

TONGA

TRYNIDAD I TOBAGO

TUNEZJA

DS+SP

TURCJA

DS+SP

TURKMENISTAN

TUVALU

UGANDA

UKRAINA

UZBEKISTAN

VANUATU

WIETNAM

WYBRZEŻE KOŚCI SŁONIOWEJ

WYSPY MARSHALLA

WYSPY SALOMONA

WYSPY ŚWIĘTEGO TOMASZA I KSIĄŻĘCA

ZAMBIA

ZIMBABWE

ZJEDNOCZONE EMIRATY ARABSKIE

PODMIOTY ORAZ WŁADZE TERYTORIALNE, KTÓRE NIE SĄ UZNAWANE JAKO PAŃSTWA PRZEZ PRZYNAJMNIEJ JEDNO PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE

BNL (4)

AUTONOMIA PALESTYŃSKA

TAJWAN

1.2. Zwolnienie z obowiązku wizowego dla innych kategorii osób, o których mowa w art. 4

— Członkowie cywilnych załóg samolotów:

Są oni z zasady zwolnieni przez państwa członkowskie z obowiązku wizowego, jeśli posiadają licencje i świadectwa w rozumieniu załączników 1–9 do konwencji chicagowskiej o międzynarodowym lotnictwie cywilnym.

Obowiązek wizowy zostaje jednak utrzymany:

—	przez Francję w stosunku do członków załóg będących obywatelami państw, które nie są sygnatariuszami konwencji chicagowskiej.

— Członkowie cywilnych załóg statków:

Mogą oni zostać zwolnieni przez państwa członkowskie z obowiązku wizowego, jeśli posiadają dokument tożsamości marynarza, wydany zgodnie z konwencjami Międzynarodowej Organizacji Pracy (nr 108 z 1958 r. — nr 185 z 2003 r.)/Konwencją o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego (IMO FAL), sporządzoną w Londynie dnia 9 kwietnia 1965 r.

W praktyce:

—	w przypadku zejścia na ląd: członkowie załogi są zwolnieni z obowiązku wizowego przez państwa członkowskie z wyjątkiem Szwecji i Niemiec,

—	w przypadku tranzytu: wszystkie państwa, z wyjątkiem Norwegii, utrzymują obowiązek wizowy dla członków załogi.

Uwagi Norwegii: z obowiązku wizowego zwolnieni są posiadacze filipińskiej książeczki identyfikacji i rejestracji marynarza i/lub filipińskiego paszportu (patrz umowa o żegludze między Filipinami a Norwegią z października 1999 r.). Posiadacz musi okazać wystawione przez armatora lub przedstawiciela armatora pisemne potwierdzenie, że podejmie on pracę na statku w porcie norweskim.

Uwagi Słowacji: W przypadku tranzytu obowiązek wizowy wobec członków załogi zostaje utrzymany; wyjątek stanowią obywatele Serbii i Czarnogóry (umowa o ułatwieniach wizowych między Słowacją a Serbią i Czarnogórą). Posiadacze muszą okazać: dokument podróży, książeczkę żeglarską i dowód zatrudnienia na statku.

— Członkowie załóg statków cywilnych (na międzynarodowych wodach śródlądowych):

— Ren:

Belgia, Niemcy, Francja, Luksemburg i Niderlandy zwalniają tych członków załogi z obowiązku wizowego, pod warunkiem że są oni posiadaczami dokumentu podróży zawierającego trójjęzyczną pieczęć lub wzmiankę określającą ich jako pracownika żeglugi na Renie, zgodnie z rezolucjami Centralnej Komisji ds. Żeglugi na Renie.

— Dunaj:

Niemcy i Austria zwalniają tych członków załogi z obowiązku wizowego, pod warunkiem że są oni posiadaczami dokumentu określającego ich jako pracownika żeglugi na Dunaju oraz że figurują na liście załogi.

— Laissez-passer wystawione przez międzynarodowe organizacje swym urzędnikom:

Uwagi ogólne:

Portugalia: Posiadaczom tego rodzaju laissez-passer nie przysługuje zwolnienie z wymogu uzyskania wizy.

Austria: osoby korzystające z przywilejów i immunitetów, którym wydano szczególny dokument tożsamości, są zwolnione z wymogu uzyskania wizy.

Uwagi odnoszące się do poszczególnych organizacji:

—	Zwolnienie z obowiązku wizowego w stosunku do urzędników poszczególnych organizacji

T	=	Tak
N	=	Nie

BNL

Organizacja Narodów Zjednoczonych

T (6)

Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego

Rada Współpracy Celnej

Organizacja Narodów Zjednoczonych:

Zwolnienie z obowiązku wizowego, według schematu przedstawionego w tabeli w podziale na państwa członkowskie, ma zastosowanie do posiadaczy laissez-passer ONZ-u.

Dania zwalnia ponadto z obowiązku wizowego posiadaczy karty identyfikacyjnej funkcjonariusza Grupy Planowania Wielonarodowej Brygady Sił Szybkiego Rozwinięcia ONZ (SHIRBRIG) wydanej przez Szefa Obrony Danii.

Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO):

Zgodnie z art. 3 Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, podpisanej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r., posiadacze polecenia wyjazdu wydanego przez siedzibę główną NATO są zwolnieni z obowiązku wizowego bez względu na narodowość, jeśli są członkami sił zbrojnych NATO.

Rada Współpracy Celnej:

Zwolnienie z obowiązku wizowego, zgodnie z zawartością rubryki dotyczącej Beneluksu w tabeli powyżej, ma zastosowanie do posiadaczy laissez-passer wydanych przez Sekretarza Generalnego Rady Współpracy Celnej.

2. Odstępstwa, na mocy art. 4, od zwolnienia z obowiązku wizowego przewidzianego w art. 1 ust. 2

Obowiązek wizowy stosuje się w przypadku osób posiadających wymienione poniżej rodzaje paszportów, pochodzących z państw wyszczególnionych w kolumnie po lewej stronie zgodnie z następującym schematem:

D	=	paszporty dyplomatyczne
S	=	paszporty służbowe/paszporty oficjalne
A	=	cywilne załogi samolotów
C	=	cywilne załogi statków

BNL

AUSTRALIA

DS (12)

DS (11)

IZRAEL

S A (7) C (8) (11)

MEKSYK

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI PÓŁNOCNEJ (USA)

DS (9) (11)

D S (10) A (7) C (8) (11)

DS (13)

DS (4)

3. Odstępstwa, na mocy art. 4 ust. 3, od zwolnienia z obowiązku wizowego przewidzianego w art. 1 ust. 2

Osoby pochodzące z państw figurujących w kolumnie po lewej stronie podlegają obowiązkowi wizowemu w przypadku prowadzenia działalności zarobkowej w trakcie swego pobytu

działalność zarobkowa

BNL

DE (17)

EE (16)

ANDORA

E (14)

ARGENTYNA

AUSTRALIA

BOLIWIA

BRAZYLIA

BRUNEI

BUŁGARIA

CHILE

CHORWACJA

GWATEMALA

HONDURAS

IZRAEL

JAPONIA

KANADA

E (15)

KOREA POŁUDNIOWA

KOSTARYKA

MALEZJA

MEKSYK

MONAKO

NIKARAGUA

NOWA ZELANDIA

PANAMA

PARAGWAJ

RUMUNIA

SALWADOR

SAN MARINO

SINGAPUR

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI PÓŁNOCNEJ (USA)

STOLICA APOSTOLSKA

URUGWAJ

WENEZUELA

SPECJALNE REGIONY ADMINISTRACYJNE CHIŃSKIEJ REPUBLIKI LUDOWEJ

BNL

DE (17)

EE (16)

S.R.A. HONGKONG

S.R.A. MAKAU

4. Środki przewidziane na mocy art. 3 tiret drugie rozporządzenia

Osoby ze statusem uchodźcy oraz bezpaństwowcy są zwolnieni z obowiązku wizowego pod warunkiem, że zamieszkują legalnie w jednym z państw lub podmiotów wyszczególnionych w kolumnie po lewej stronie oraz że posiadają dokument podróży wydany przez właściwe organy tego państwa lub podmiotu.

R	=	uchodźcy
A	=	bezpaństwowcy

BNL

DE (18)

ANDORA

R (19) A (19)

ARGENTYNA

AUSTRALIA

BOLIWIA

BRAZYLIA

BRUNEI

R (19) A (19)

BUŁGARIA

RA (19)

CHILE

RA (19)

CHORWACJA

GWATEMALA

HONDURAS

RA (19)

IZRAEL

JAPONIA

RA (19)

KANADA

RA (19)

KOREA POŁUDNIOWA

KOSTARYKA

MALEZJA

R (19) A (19)

MEKSYK

MONAKO

RA (19)

NIKARAGUA

RA (19)

NOWA ZELANDIA

RA (19)

PANAMA

RA (19)

PARAGWAJ

RA (19)

RUMUNIA

R (20)

SALWADOR

RA (19)

SAN MARINO

R (19) A (19)

SINGAPUR

R (19) A (19)

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI PÓŁNOCNEJ (USA)

RA (19)

STOLICA APOSTOLSKA

RA (19)

URUGWAJ

RA (19)

WENEZUELA

R (19) A (19)

SPECJALNE REGIONY ADMINISTRACYJNE CHIŃSKIEJ REPUBLIKI LUDOWEJ

BNL

DE (18)

S.R.A. HONGKONG

R (19)A

S.R.A. MAKAU

R (19)A

Dane, których opublikowanie nie jest wymagane na mocy art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 539/2001, lecz które są publikowane wyłącznie do celów informacyjnych

(Status informacji dodatkowych przekazywanych Komisji)

Sytuacja w przypadku osób wywodzących swój status obywatelski ze związku z brytyjskimi terytoriami zamorskimi, które podlegają obowiązkowi wizowemu nakładanemu przez jedno lub kilka państw (21)

BNL

EE (22)

ANGUILLA

V d)

Ve)

V b)

V c)

V b)

V f)

V d)

BERMUDY

V d)

V a)

V e)

V b)

V a)

V b)

V f)

V d)

V a)

BRYTYJSKIE TERYTORIUM OCEANU INDYJSKIEGO

V d)

V e)

V b)

V f)

V d)

BRYTYJSKIE WYSPY DZIEWICZE

V d)

V e)

V b)

V c)

V b)

V f)

V d)

FALKLANDY

V d)

V e)

V b)

V f)

V d)

KAJMANY

V d)

V e)

V b)

V c)

V b)

V f)

V d)

MONTSERRAT

V d)

V e)

V b)

V c)

V b)

V f)

V d)

PITCAIRN

V d)

V e)

V b)

V f)

V d)

ŚWIĘTA HELENA I TERYTORIA ZALEŻNE

V d)

V e)

V b)

V c)

V b)

V f)

V d)

WYSPY TURKS I CAICOS

V d)

V e)

V b)

V c)

V b)

V f)

V d)

a)	Dania, Francja, Islandia, Norwegia, Portugalia i Szwecja: z wyjątkiem posiadaczy paszportów obywateli brytyjskich terytoriów zależnych.

b)	Hiszpania i Włochy: z wyjątkiem posiadaczy paszportów obywateli brytyjskich terytoriów zależnych.

c)	Francja: z wyjątkiem posiadaczy paszportów zawierających wzmiankę „posiadacz ma prawo zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie”.

Republika Czeska, Dania, Islandia i Szwecja: z wyjątkiem posiadaczy paszportów zawierających wzmiankę „posiadacz ma prawo do readmisji”, „posiadacz jest uprawniony do readmisji do Zjednoczonego Królestwa” lub „posiadacz ma prawo zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie” oraz pod warunkiem, że posiadacz nie przebywał poza Zjednoczonym Królestwem przez okres dłuższy niż dwa lata.

(e)

Niemcy: Mieszkańcy brytyjskich terytoriów zależnych są objęci obowiązkiem wizowym, chyba że są posiadaczami paszportu brytyjskiego ze wzmianką „obywatel brytyjski” lub paszportu z nadrukiem „Rząd Bermudów” i z następującym wpisem w rubryce dotyczącej obywatelstwa: „obywatel brytyjskich terytoriów zależnych” (zgodnie z dawnymi przepisami) lub „obywatel brytyjskich terytoriów zamorskich” (zgodnie z nowymi przepisami).

(f)	Cypr: z wyjątkiem posiadaczy paszportów, które są akceptowane w Zjednoczonym Królestwie bez dodatkowych formalności.

(1) Dz.U. L 81 z 21.3.2001, str. 1.

(2) Zgodnie z art. 1 protokołu w sprawie stanowiska Irlandii i Zjednoczonego Królestwa załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz nie naruszając przepisów art. 4 tego protokołu, Irlandia i Zjednoczone Królestwo nie stosują przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 539/2001.

(3) Zwolnienie z obowiązku wizowego w stosunku do posiadaczy paszportów dyplomatycznych, według schematu przedstawionego w tabeli, dotyczy dyplomatów w podróży służbowej wiążącej się z pobytem krótkoterminowym. Tabela pozostaje bez uszczerbku dla zasad mających zastosowanie do dyplomatów podróżujących do państw członkowskich, w których są lub zostaną akredytowani.

Niemcy, Szwecja, Republika Czeska, Łotwa, Dania, Słowacja, Polska i Francja zwolniły z obowiązku wizowego posiadaczy paszportów watykańskich, bez względu na ich narodowość.

Dania i Słowacja zwolniły z obowiązku wizowego posiadaczy ważnych dokumentów tożsamości wydanych przez władze Państwa Watykańskiego.

Posiadacze ważnych paszportów zwykłych, dyplomatycznych lub służbowych wydanych przez właściwe organy Państwa Watykańskiego mogą wjechać bez wizy na obszar państw Beneluksu.

Posiadacze paszportów dyplomatycznych i służbowych Suwerennego Wojskowego Zakonu Maltańskiego są przez Polskę zwolnieni z obowiązku wizowego.

(4) Beneluks: Na mocy postanowień konwencji z dnia 11 kwietnia 1960 r., w szczególności jej art. 3, państwa Beneluksu stosują zharmonizowaną politykę w zakresie wiz krótkoterminowych dla obywateli państw trzecich.

(5) Polska: Pobyt nieprzekraczający 30 dni.

(6) Szwecja: Pracownicy ONZ-u objęci są zwolnieniem z obowiązku wizowego przysługującym Organizacji Narodów Zjednoczonych podczas pełnienia służby, na potwierdzenie której posiadają zaświadczenie wydane przez ONZ.

(7) Francja: pomimo że Stany Zjednoczone i Izrael są sygnatariuszami konwencji chicagowskiej, obowiązek wizowy został utrzymany w stosunku do członków załóg, którzy są obywatelami tych dwóch państw.

(8) Francja: pomimo że Stany Zjednoczone i Izrael są sygnatariuszami konwencji londyńskiej z 1965 r., obowiązek wizowy został utrzymany w stosunku do członków załóg, którzy są obywatelami tych dwóch państw.

(9) Hiszpania: odnośnie do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej — posiadacze paszportów dyplomatycznych lub służbowych/oficjalnych podczas pobytu służbowego lub wizyty oficjalnej podlegają obowiązkowi wizowemu. Wiza nie jest konieczna, jeśli wjazd odbywa się na podstawie konwencji zawartej pomiędzy krajami hiszpańskojęzycznymi a państwami Ameryki Północnej z dnia 1 maja 1988 r.

(10) Francja i Portugalia: tylko w przypadku gdy pobyt posiadaczy paszportów dyplomatycznych lub służbowych jest pobytem służbowym.

(11) W przypadku podróży służbowej.

(12) Polska: odnośnie do posiadaczy paszportów dyplomatycznych/służbowych podczas pobytu służbowego.

(13) Polska: odnośnie do posiadaczy paszportów dyplomatycznych/służbowych podczas pobytu służbowego (okres ważności wiz nieprzekraczający czterech lat).

(14) Uwagi Hiszpanii: Obywatele Andory są zwolnieni z obowiązku wizowego w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w trakcie swego pobytu, chyba że wykonują niezależny zawód.

(15) Uwagi Francji: w przypadku Kanady obowiązek wizowy ma zastosowanie tylko do praktykantów, którzy przyjeżdżają w celu odbycia stażu zawodowego na mocy umowy pomiędzy Francją a Kanadą z dnia 4 października 1956 r.

(16) Uwagi Estonii: Aby pracować w Estonii, cudzoziemiec musi posiadać zezwolenie na pracę/zezwolenie na pobyt w celu zatrudnienia. W przypadku cudzoziemców, którzy przyjeżdżają do Estonii/przebywają w Estonii na podstawie wizy (typu D) lub na zasadzie wjazdu/pobytu bezwizowego, wymagana jest rejestracja zatrudnienia krótkoterminowego (chyba że postanowienia umowy międzynarodowej stanowią inaczej). Rejestracja ta jest ważna przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy rocznie.

(17) Uwagi Niemiec: Następujących grup pracowników nie uważa się za prowadzące działalność zarobkową i w związku z tym są one zwolnione z obowiązku wizowego, jeśli zostaną spełnione określone warunki:

—	marynarze posiadający niemiecką książeczkę żeglarską („Seefahrtbuch”) oraz paszport krajowy wydany przez organy wymienione w załączniku II, wyłącznie jeśli są oni członkami załogi statku, który ma zezwolenie na posiadanie flagi niemieckiej lub który przebywa na terytorium Niemiec;

—	piloci morscy i na wodach przybrzeżnych podczas wykonywania swojego zawodu;

—

pracownicy żeglugi po Renie i Dunaju, włącznie z kanałem Men-Dunaj, w przypadku wjazdu w celu przewozu osób lub towarów: obywatele państw trzecich pracujący na statku zarejestrowanym za granicą w imieniu przedsiębiorstwa z siedzibą za granicą, którzy posiadają uznawany paszport lub dokument równoważny, w którym poświadcza się fakt żeglugi po Renie, lub posiadacze specjalnego dokumentu uznawanego na równi z paszportem, jak na przykład „Donauschifferausweis” lub książeczka żeglarska („Seefahrtbuch”), którzy figurują na liście załogi. Pobyt musi się ściśle wiązać z celami żeglugi.

Za działalność zarobkową uznaje się również samozatrudnienie. Niektórych spośród szczególnych form działalności nie uznaje się za działalność zarobkową: (§ 17 ust. 2 rozporządzenia w sprawie pobytu w połączeniu z § 16 rozporządzenia w sprawie zatrudnienia, na przykład szczególne kategorie kierowców). Osoby te mogą być zwolnione z obowiązku wizowego na warunkach specjalnie w tym celu określonych.

(18) Powszechnie wymaga się, by osoby te posiadały ważny dokument podróży wydany zgodnie z postanowieniami umowy z dnia 15 października 1946 r. dotyczącej wydawania dokumentów podróży uchodźcom, Konwencji dotyczącej statusu uchodźców z dnia 28 lipca 1951 r. lub Konwencji dotyczącej statusu bezpaństwowców z dnia 28 września 1954 r. Dokument podróży musi zawierać zezwolenie na powrót o odpowiednio długim okresie ważności.

(19) Odnośnie do Niemiec: stosuje się w każdym przypadku od dnia wejścia w życie umów i konwencji, o których mowa w przypisie (*), dotyczących wydawania dokumentów podróży uchodźcom i bezpaństwowcom.

(20) Polska: w przypadku wizyt nieprzekraczających trzech miesięcy, których celem nie jest działalność zarobkowa.

(21) Ustawa o brytyjskich terytoriach zamorskich z 2002 r. (British Overseas Territories Act), która weszła w życie dnia 21 maja 2002 r., wprowadziła ważne zmiany w statusie terytoriów zamorskich i w zasadach regulujących w prawie Zjednoczonego Królestwa kwestię obywatelstwa osób, których sytuacja zależy od tego statusu.

(22) Estonia: Wszystkie brytyjskie terytoria zamorskie podlegają obowiązkowi wizowemu, chyba że w dokumencie podróży figuruje oznaczenie „obywatel Wspólnoty Europejskiej”.

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/31

Komunikat Komisji w ramach wdrażania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/23/WE z dnia 29 maja 1997 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących urządzeń ciśnieniowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Publikacja tytułów i odniesień do norm zharmonizowanych na mocy dyrektywy)

(2006/C 311/07)

Poniższy wykaz zawiera odniesienia do zharmonizowanych norm dla urządzeń ciśnieniowych oraz dodatkowych norm zharmonizowanych dla materiałów wykorzystanych przy produkcji urządzeń ciśnieniowych. W przypadku dodatkowych norm zharmonizowanych dla materiałów, domniemanie zgodności z zasadniczymi wymogami bezpieczeństwa ograniczone jest do danych technicznych materiałów określonych w normie i nie przesądza o stosowności wyboru danego materiału do konkretnego elementu lub urządzenia. W związku z tym dane techniczne określone w normie dla materiału muszą być oceniane w powiązaniu z wymogami konstrukcyjnymi tego konkretnego elementu lub urządzenia w celu sprawdzenia, że spełnione zostały zasadnicze wymogi bezpieczeństwa określone w dyrektywie dotyczącej urządzeń ciśnieniowych(PED).

ESO (1)	Odniesienie i tytuł normy zharmonizowanej (oraz dokument referencyjny)	Odniesienie do normy zastąpionej	Data ustania domniemania zgodności normy zastąpionej Przypis 1
CEN	EN 19:2002 Armatura przemysłowa — Znakowanie armatury metalowej	—
CEN	EN 287-1:2004 Egzamin kwalifikacyjny spawaczy — Spawanie — Część 1: Stale	—
	EN 287-1:2004/A2:2006	Przypis 3	Termin minął (30.9.2006)
	EN 287-1:2004/AC:2004
CEN	EN 334:2005 Reduktory ciśnienia gazu dla ciśnień wejściowych do 100 bar	—
CEN	EN 378-2:2000 Instalacje ziębnicze i pompy ciepła — Wymagania dotyczące bezpieczeństwa i ochrony środowiska — Część 2: Projektowanie, budowanie, sprawdzanie, znakowanie i dokumentowanie	—
CEN	EN 473:2000 Badania nieniszczące — Kwalifikacja i certyfikacja personelu badań nieniszczacych — Zasady ogólne	—
CEN	EN 473:2000/A1:2005	Przypis 3	Termin minął (30.4.2006)
CEN	EN 593:2004 Armatura przemysłowa — Przepustnice metalowe	—
CEN	EN 764-5:2002 Urządzenia ciśnieniowe — Część 5: Kontrola zgodności dokumentacji materiałowej	—
CEN	EN 764-7:2002 Urządzenia ciśnieniowe — Część 7: Systemy bezpieczeństwa stosowane w nieogrzewanych płomieniem urządzeniach ciśnieniowych	—
CEN	EN 764-7:2002/AC:2006
CEN	EN 1057:2006 Miedź i stopy miedzi — Rury miedziane okrągłe bez szwu do wody i gazu stosowane w instalacjach sanitarnych i ogrzewania	—
CEN	EN 1092-3:2003 Kołnierze i ich połączenia — Kołnierze okrągłe do rur, armatury, kształtek i osprzętu z oznaczeniem PN — Część 3: Kołnierze ze stopów miedzi	—
CEN	EN 1092-3:2003/AC:2004
CEN	EN 1092-4:2002 Kołnierze i ich połączenia — Kołnierze okrągłe do rur, armatury, łączników i osprzętu z oznaczeniem PN — Część 4: Kołnierze ze stopów aluminium	—
CEN	EN 1252-1:1998 Zbiorniki kriogeniczne — Materiały — Część 1: Wymagania dotyczące ciągliwości w temperaturze poniżej -80 °C	—
CEN	EN 1252-1:1998/AC:1998
CEN	EN 1252-2:2001 Zbiorniki kriogeniczne — Materiały — Część 2: Wymagania dotyczące ciągłości (wiązkości) w temperaturach od -80 °C do -20 °C	—
CEN	EN 1349:2000 Armatura sterująca procesami przemysłowymi	—
CEN	EN 1349:2000/AC:2001
CEN	EN 1591-1:2001 Kołnierze i ich połączenia — Zasady projektowania połączeń kołnierzowych okrągłych z uszczelką — Część 1: Metoda obliczeniowa	—
CEN	EN 1626:1999 Zbiorniki kriogeniczne — Zawory w obsłudze kriogenicznej	—
CEN	EN 1653:1997 Miedź i stopy miedzi — Płyty, blachy i krążki na kotły, zbiorniki ciśnieniowe i zbiorniki gorącej wody	—
CEN	EN 1653:1997/A1:2000
CEN	EN 1759-3:2003 Kołnierze i ich połączenia — Kołnierze okrągłe do rur, armatury, kształtek i osprzętu z oznaczeniem klasy — Część 3: Kołnierze ze stopów miedzi	—
CEN	EN 1759-3:2003/AC:2004
CEN	EN 1759-4:2003 Kołnierze i ich połączenia — Kołnierze okrągłe do rur, armatury, kształtek i osprzętu z oznaczeniem klasy — Część 4: Kołnierze ze stopów aluminium	—
CEN	EN 1797:2001 Zbiorniki kriogeniczne — Kompatybilność gaz/materiał	EN 1797-1:1998	Termin minął (31.1.2002)
CEN	EN 1866:2005 Gaśnice przewoźne	—
CEN	EN 1983:2006 Armatura przemysłowa — Kurki kulowe stalowe	—
CEN	EN 1984:2000 Armatura przemysłowa — Zasuwy stalowe i staliwne	—
CEN	EN ISO 4126-1:2004 Urządzenia zabezpieczające przed nadmiernym wzrostem ciśnienia — Część 1: Zawory bezpieczeństwa (ISO 4126-1:2004)	—
CEN	EN ISO 4126-1:2004/AC:2006
CEN	EN ISO 4126-3:2006 Urządzenia zabezpieczające przed nadmiernym wzrostem ciśnienia — Część 3: Kombinacja zaworu bezpieczeństwa i urządzenia zabezpieczającego z płytką bezpieczeństwa (ISO 4126-3:2006)	—
CEN	EN ISO 4126-4:2004 Urządzenia zabezpieczające przed nadmiernym wzrostem ciśnienia — Część 4: Zawory bezpieczeństwa sterowane pilotem (ISO 4126-4:2004)	—
CEN	EN ISO 4126-5:2004 Urządzenia zabezpieczające przed nadmiernym wzrostem ciśnienia — Część 5: Sterowane układy bezpieczeństwa do zrzutu ciśnienia (CSPRS) (ISO 4126-5:2004)	—
CEN	EN ISO 9606-2:2004 Egzamin kwalifikacyjny spawaczy — Spawanie — Część 2: Aluminium i stopy aluminium (ISO 9606-2:2004)	—
CEN	EN ISO 9606-3:1999 Egzaminowanie spawaczy — Spawanie — Część 3: Miedź i stopy miedzi (ISO 9606-3:1999)	—
CEN	EN ISO 9606-4:1999 Egzaminowanie spawaczy — Spawanie — Część 4: Nikiel i stopy niklu (ISO 9606-4:1999)	—
CEN	EN ISO 9606-5:2000 Egzaminowanie spawaczy — Spawanie — Część 5: Tytan i stopy tytanu, cyrkon i stopy cyrkonu (ISO 9606-5:2000)	—
CEN	EN 10028-1:2000 Wyroby płaskie ze stali na urządzenia ciśnieniowe — Część 1: Wymagania ogólne	EN 10028-1:1992	Termin minął (31.10.2000)
CEN	EN 10028-1:2000/A1:2002	Przypis 3	Termin minął (31.5.2003)
CEN	EN 10028-2:2003 Wyroby płaskie ze stali na urządzenia ciśnieniowe — Część 2: Stale niestopowe i stopowe o określonych własnościach w podwyższonych temperaturach	EN 10028-2:1992	Termin minął (31.12.2003)
CEN	EN 10028-2:2003/AC:2005
CEN	EN 10028-3:2003 Wyroby płaskie ze stali na urządzenia ciśnieniowe — Część 3: Stale spawalne drobnoziarniste normalizowane	EN 10028-3:1992	Termin minął (31.12.2003)
CEN	EN 10028-4:2003 Wyroby płaskie ze stali na urządzenia ciśnieniowe — Część 4: Stale stopowe niklowe o określonych własnościach w niskich temperaturach	EN 10028-4:1994	Termin minął (31.12.2003)
CEN	EN 10028-4:2003/AC:2005
CEN	EN 10028-5:2003 Wyroby płaskie ze stali na urządzenia ciśnieniowe — Część 5: Stale spawalne drobnoziarniste walcowane termomechanicznie	EN 10028-5:1996	Termin minął (31.12.2003)
CEN	EN 10028-6:2003 Wyroby płaskie ze stali na urządzenia ciśnieniowe — Część 6: Stale spawalne drobnoziarniste ulepszone cieplnie	EN 10028-6:1996	Termin minął (31.12.2003)
CEN	EN 10028-7:2000 Wyroby płaskie ze stali na urządzenia ciśnieniowe — Część 7: Stale odporne na korozję	—
CEN	EN 10028-7:2000/AC:2004
CEN	EN 10204:2004 Wyroby metalowe — Rodzaje dokumentów kontroli	—
CEN	EN 10213-1:1995 Warunki techniczne dostawy odlewów staliwnych do pracy pod ciśnieniem — Wymagania ogólne	—
CEN	EN 10213-2:1995 Warunki techniczne dostawy odlewów staliwnych do pracy pod ciśnieniem — Gatunki staliwa do stosowania w temperaturze pokojowej i w temperaturze podwyższonej	—
CEN	EN 10213-3:1995 Warunki techniczne dostawy odlewów staliwnych do pracy pod ciśnieniem — Gatunki staliwa do stosowania w niskiej temperaturze	—
CEN	EN 10213-4:1995 Warunki techniczne dostawy odlewów staliwnych do pracy pod ciśnieniem — Gatunki staliwa austenitycznego i austenityczno-ferrytycznego	—
CEN	EN 10216-1:2002 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 1: Rury ze stali niestopowych z określonymi własnościami w temperaturze pokojowej	—
CEN	EN 10216-1:2002/A1:2004
CEN	EN 10216-2:2002 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 2: Rury ze stali niestopowych i stopowych z określonymi własnościami w temperaturze podwyższonej	—
CEN	EN 10216-2:2002/A1:2004
CEN	EN 10216-3:2002 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 3: Rury ze stali stopowych drobnoziarnistych	—
CEN	EN 10216-3:2002/A1:2004
CEN	EN 10216-4:2002 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 4: Rury ze stali niestopowych i stopowych z określonymi własnościami w temperaturze obniżonej	—
CEN	EN 10216-4:2002/A1:2004
CEN	EN 10216-5:2004 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 5: Rury ze stali odpornych na korozję	—
CEN	EN 10217-1:2002 Rury stalowe ze szwem do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 1: Rury ze stali niestopowych z określonymi własnościami w temperaturze pokojowej	—
CEN	EN 10217-1:2002/A1:2005
CEN	EN 10217-2:2002 Rury stalowe ze szwem do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 2: Rury ze stali niestopowych i stopowych zgrzewane elektrycznie z określonymi własnościami w temperaturze podwyższonej	—
CEN	EN 10217-2:2002/A1:2005
CEN	EN 10217-3:2002 Rury stalowe ze szwem do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 3: Rury ze stali stopowych drobnoziarnistych	—
CEN	EN 10217-3:2002/A1:2005
CEN	EN 10217-4:2002 Rury stalowe ze szwem do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 4: Rury zgrzewane elektrycznie ze stali niestopowych z określonymi własnościami w temperaturze obniżonej	—
CEN	EN 10217-4:2002/A1:2005
CEN	EN 10217-5:2002 Rury stalowe ze szwem do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 5: Rury ze stali niestopowych i stopowych spawane łukiem krytym z określonymi własnościami w temperaturze podwyższonej	—
CEN	EN 10217-5:2002/A1:2005
CEN	EN 10217-6:2002 Rury stalowe ze szwem do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 6: Rury ze stali niestopowych spawane łukiem krytym z określonymi własnościami w temperaturze obniżonej	—
CEN	EN 10217-6:2002/A1:2005
CEN	EN 10217-7:2005 Rury stalowe ze szwem do zastosowań ciśnieniowych — Warunki techniczne dostawy — Część 7: Rury ze stali odpornych na korozję	—
CEN	EN 10222-1:1998 Odkuwki stalowe na urządzenia ciśnieniowe — Ogólne wymagania dotyczące odkuwek swobodnie kutych	—
CEN	EN 10222-1:1998/A1:2002	Przypis 3	Termin minął (31.10.2002)
CEN	EN 10222-2:1999 Odkuwki stalowe na urządzenia ciśnieniowe — Część 2: Stale ferrytyczne i martenzytyczne o określonych własnościach w podwyższonych temperaturach	—
CEN	EN 10222-2:1999/AC:2000
CEN	EN 10222-3:1998 Odkuwki stalowe na urządzenia ciśnieniowe — Część 3: Stale niklowe o określonych własnościach w niskich temperaturach	—
CEN	EN 10222-4:1998 Odkuwki stalowe na urządzenia ciśnieniowe — Część 4: Stale spawalne drobnoziarniste o podwyższonej granicy plastyczności	—
CEN	EN 10222-4:1998/A1:2001	Przypis 3	Termin minął (31.1.2002)
CEN	EN 10222-5:1999 Odkuwki stalowe na urządzenia ciśnieniowe — Część 5: Stale odporne na korozję martenzytyczne, austenityczne i austenityczno-ferrytyczne	—
CEN	EN 10222-5:1999/AC:2000
CEN	EN 10269:1999 Stale i stopy niklu na elementy złączne o określonych własnościach w podwyższonych i/lub niskich temperaturach	—
	EN 10269:1999/A1:2006	Przypis 3	31.10.2006
	EN 10269:1999/A1:2006/AC:2006
CEN	EN 10272:2000 Pręty ze stali odpornych na korozję na urządzenia ciśnieniowe	—
CEN	EN 10273:2000 Pręty walcowane na gorąco ze stali spawalnych o określonych własnościach w podwyższonych temperaturach na urządzenia ciśnieniowe	—
CEN	EN 10305-4:2003 Rury stalowe precyzyjne — Warunki techniczne dostawy — Część 4: Rury bez szwu ciągnione na zimno na siłowniki hydrauliczne i pneumatyczne	—
CEN	EN 10305-6:2005 Rury stalowe precyzyjne — Warunki techniczne dostawy — Część 6: Rury ze szwem ciągnione na zimno przeznaczone na siłowniki hydrauliczne i pneumatyczne	—
CEN	EN ISO 10931:2005 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do zastosowań przemysłowych — Poli(fluorek winylidenu) (PVDF) — Specyfikacje elementów i systemu (ISO 10931:2005)	—
CEN	EN 12178:2003 Instalacje ziębnicze i pompy ciepła — Wskaźniki poziomu cieczy — Wymagania, badania i znakowanie	—
CEN	EN 12263:1998 Instalacje ziębnicze i pompy ciepła — Przekaźniki zabezpieczające przed nadmiernym ciśnieniem — Wymagania i badania	—
CEN	EN 12266-1:2003 Armatura przemysłowa — Badanie armatury — Część 1: Badania ciśnieniowe, procedury badawcze i kryteria odbioru — Wymagania obowiązkowe	—
CEN	EN 12284:2003 Instalacje ziębnicze i pompy ciepła — Zawory — Wymagania, badania i znakowanie	—
CEN	EN 12288:2003 Armatura przemysłowa — Zasuwy ze stopów miedzi	—
CEN	EN 12334:2001 Armatura przemysłowa — Armatura zwrotna żeliwna	—
CEN	EN 12334:2001/A1:2004	Przypis 3	Termin minął (28.2.2005)
CEN	EN 12392:2000 Aluminium i stopy aluminium — Wyroby przerobione plastycznie — Specjalne wymagania dla wyrobów przeznaczonych do wytwarzania urządzeń ciśnieniowych	—
CEN	EN 12420:1999 Miedź i stopy miedzi — Odkuwki	—
CEN	EN 12434:2000 Zbiorniki kriogeniczne — Przewody elastyczne dla czynników kriogenicznych	—
CEN	EN 12434:2000/AC:2001
CEN	EN 12451:1999 Miedź i stopy miedzi — Rury okrągłe bez szwu do wymienników ciepła	—
CEN	EN 12452:1999 Miedź i stopy miedzi — Rury żebrowane walcowane bez szwu do wymienników ciepła	—
CEN	EN 12516-1:2005 Armatura przemysłowa — Wytrzymałość obudowy — Część 1: Metoda tabelaryczna dla obudów armatury stalowej	—
CEN	EN 12516-2:2004 Armatura przemysłowa — Wytrzymałość obudowy — Część 2: Metoda obliczeniowa dla obudów stalowych	—
CEN	EN 12516-3:2002 Armatura — Wytrzymałość obudowy — Część 3: Metoda doświadczalna	—
CEN	EN 12516-3:2002/AC:2003
CEN	EN 12542:2002 Stacjonarne spawane stalowe zbiorniki walcowe, produkowane seryjnie, do skroplonego gazu węglowodorowego (LPG), o pojemności nie większej niż 13 m3, przeznaczone do instalacji naziemnej — Projektowanie i wytwarzanie	—
CEN	EN 12542:2002/A1:2004	Przypis 3	Termin minął (31.5.2005)
CEN	EN 12735-1:2001 Miedź i stopy miedzi — Rury miedziane okrągłe bez szwu stosowane w instalacjach klimatyzacyjnych i chłodniczych — Część 1: Rury do instalacji rurowych	—
CEN	EN 12735-1:2001/A1:2005	Przypis 3	Termin minął (31.10.2005)
CEN	EN 12735-2:2001 Miedź i stopy miedzi — Rury miedziane okrągłe bez szwu stosowane w instalacjach klimatyzacyjnych i chłodniczych — Część 2: Rury do oprzyrządowania	—
CEN	EN 12735-2:2001/A1:2005	Przypis 3	Termin minął (31.10.2005)
CEN	EN 12778:2002 Naczynia kuchenne — Szybkowary do użytku domowego	—
CEN	EN 12952-1:2001 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze — Część 1: Postanowienia ogólne	—
CEN	EN 12952-2:2001 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze — Część 2: Materiały na części ciśnieniowe kotłów i wyposażenie	—
CEN	EN 12952-3:2001 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze — Część 3: Konstrukcja i obliczenia części ciśnieniowych	—
CEN	EN 12952-5:2001 Kotły wodnorurkowe i urządzenia pomocnicze — Część 5: Budowa i wytwarzanie części ciśnieniowych kotłów	—
CEN	EN 12952-6:2002 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze — Część 6: Badania podczas wytwarzania; sporządzanie dokumentacji i znakowanie części ciśnieniowych kotłów	—
CEN	EN 12952-7:2002 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze — Część 7: Wymagania dotyczące wyposażenia kotłów	—
CEN	EN 12952-8:2002 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze — Część 8: Wymagania dla instalacji paleniskowych na paliwa ciekłe i gazowe do kotłów	—
CEN	EN 12952-9:2002 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze — Część 9: Wymagania stawiane instalacjom paleniskowym pyłowym w kotłach	—
CEN	EN 12952-10:2002 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze — Część 10: Wymagania dotyczące zabezpieczeń przed wzrostem ciśnienia	—
CEN	EN 12952-14:2004 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze — Część 14: Wymagania dla instalacji usuwania tlenków azotu DENOX wykorzystującej ciekły ciśnieniowy amoniak i jego roztwory	—
CEN	EN 12952-16:2002 Kotły wodnorurowe i urządzenia pomocnicze — Część 16: Wymagania stawiane rusztowym i fluidalnym instalacjom paleniskowym na paliwa stałe w kotłach	—
CEN	EN 12953-1:2002 Kotły płomienicowo-płomieniówkowe — Część 1: Postanowienia ogólne	—
CEN	EN 12953-2:2002 Kotły płomienicowo-płomieniówkowe — Część 2: Materiały na części ciśnieniowe kotłów i wyposażenie	—
CEN	EN 12953-3:2002 Kotły płomienicowo-płomieniówkowe — Część 3: Konstrukcja i obliczenia części ciśnieniowych	—
CEN	EN 12953-4:2002 Kotły płomienicowo-płomieniówkowe — Część 4: Wytwarzanie i budowa części ciśnieniowych kotłów	—
CEN	EN 12953-5:2002 Kotły płomienicowo-płomieniówkowe — Część 5: Badanie podczas wytwarzania, dokumentacja i znakowanie części ciśnieniowych kotłów	—
CEN	EN 12953-6:2002 Kotły płomienicowo-płomieniówkowe — Część 6: Wymagania dotyczące wyposażenia kotłów	—
CEN	EN 12953-7:2002 Kotły płomienicowo-płomieniówkowe — Część 7: Wymagania dotyczące instalacji paleniskowych na paliwa ciekłe i gazowe do kotłów	—
CEN	EN 12953-8:2001 Kotły płomienicowo-płomieniówkowe — Część 8: Wymagania dotyczące zabezpieczeń przed wzrostem ciśnienia	—
CEN	EN 12953-12:2003 Kotły płomienicowo-płomieniówkowe — Część 12: Wymagania dla instalacji paleniskowych rusztowych na paliwa stałe do kotłów	—
CEN	EN 13121-1:2003 Naziemne zbiorniki z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem szklanym — Część 1: Surowce — Wymagania techniczne i warunki odbioru	—
CEN	EN 13121-2:2003 Naziemne zbiorniki z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem szklanym — Część 2: Materiały kompozytowe — Odporność chemiczna	—
CEN	EN 13133:2000 Lutowanie twarde — Egzaminowanie lutowaczy	—
CEN	EN 13134:2000 Lutowanie twarde — Uznawanie technologii	—
CEN	EN 13136:2001 Instalacje ziębnicze i pompy ciepła — Przyrządy zabezpieczające przed nadmiernym ciśnieniem i przewody przyłączeniowe — Metody obliczeń	—
CEN	EN 13175:2003 Specyfikacja techniczna i badanie zaworów i osprzętu zbiorników do skroplonych gazów węglowodorowych LPG	—
	EN 13175:2003/A1:2005	Przypis 3	Termin minął (31.10.2005)
	EN 13175:2003/AC:2004
CEN	EN 13348:2001 Miedź i stopy miedzi — Rury z miedzi okrągłe bez szwu do gazów medycznych lub próżni	—
CEN	EN 13348:2001/A1:2005	Przypis 3	Termin minął (31.10.2005)
CEN	EN 13371:2001 Zbiorniki kriogeniczne — Złącza w obsłudze kriogenicznej	—
CEN	EN 13397:2001 Armatura przemysłowa — Zawory membranowe metalowe	—
CEN	EN 13445-1:2002 Nieogrzewane płomieniem zbiorniki ciśnieniowe — Część 1: Postanowienia ogólne	—
CEN	EN 13445-2:2002 Nieogrzewane płomieniem zbiorniki ciśnieniowe — Część 2: Materiały	—
CEN	EN 13445-3:2002 Nieogrzewane płomieniem zbiorniki ciśnieniowe — Część 3: Projektowanie	—
	EN 13445-3:2002/A4:2005	Przypis 3	Termin minął (31.1.2006)
	EN 13445-3:2002/A6:2005	Przypis 3	Termin minął (31.8.2006)
	EN 13445-3:2002/A5:2005	Przypis 3	Termin minął (15.8.2006)
	EN 13445-3:2002/A8:2006	Przypis 3	31.10.2006
CEN	EN 13445-4:2002 Nieogrzewane płomieniem zbiorniki ciśnieniowe — Część 4: Wytwarzanie	—
CEN	EN 13445-5:2002 Nieogrzewane płomieniem zbiorniki ciśnieniowe — Część 5: Kontrola i badania	—
	EN 13445-5:2002/A2:2005	Przypis 3	Termin minął (31.12.2005)
	EN 13445-5:2002/A3:2006	Przypis 3	30.11.2006
	EN 13445-5:2002/A5:2006	Przypis 3	28.2.2007
CEN	EN 13445-6:2002 Nieogrzewane płomieniem zbiorniki ciśnieniowe — Część 6: Wymagania dotyczące projektowania i wytwarzania zbiorników ciśnieniowych i części ciśnieniowych zbudowanych z żeliwa sferoidalnego	—
CEN	EN 13445-6:2002/A1:2004	Przypis 3	Termin minął (31.10.2004)
CEN	EN 13458-1:2002 Zbiorniki kriogeniczne — Zbiorniki stałe izolowane próżnią — Część 1: Wymagania podstawowe	—
CEN	EN 13458-2:2002 Zbiorniki kriogeniczne — Zbiorniki stałe izolowane próżnią — Część 2: Projektowanie, wytwarzanie, kontrola i badania	—
CEN	EN 13458-2:2002/AC:2006
CEN	EN 13458-3:2003 Zbiorniki kriogeniczne — Zbiorniki stałe izolowane próżnią — Część 3: Wymagania eksploatacyjne	—
CEN	EN 13458-3:2003/A1:2005	Przypis 3	Termin minął (31.12.2005)
CEN	EN 13480-1:2002 Rurociągi przemysłowe metalowe — Część 1: Postanowienia ogólne	—
CEN	EN 13480-1:2002/A1:2005	Przypis 3	Termin minął (31.12.2005)
CEN	EN 13480-2:2002 Rurociągi przemysłowe metalowe — Część 2: Materiały	—
CEN	EN 13480-3:2002 Rurociągi przemysłowe metalowe — Część 3: Projektowanie i obliczenia	—
CEN	EN 13480-3:2002/A1:2005	Przypis 3	Termin minął (28.2.2006)
CEN	EN 13480-4:2002 Rurociągi przemysłowe metalowe — Część 4: Wykonanie i montaż	—
CEN	EN 13480-5:2002 Rurociągi przemysłowe metalowe — Część 5: Kontrola i badania	—
CEN	EN 13480-6:2004 Rurociągi przemysłowe metalowe — Część 6: Wymagania dodatkowe dla rurociągów podziemnych	—
CEN	EN 13480-6:2004/A1:2005	Przypis 3	Termin minął (30.6.2006)
CEN	EN 13648-1:2002 Zbiorniki kriogeniczne — Urządzenia zabezpieczające przed nadmiernym ciśnieniem — Część 1: Zawory bezpieczeństwa w obsłudze kriogenicznej	—
CEN	EN 13648-2:2002 Zbiorniki kriogeniczne — Urządzenia zabezpieczające przed nadmiernym ciśnieniem — Część 2: Płytki bezpieczeństwa w kriogenicznej obsłudze	—
CEN	EN 13648-3:2002 Zbiorniki kriogeniczne — Urządzenia zabezpieczające przed nadmiernym ciśnieniem — Część 3: Określenie wymaganego wypływu — Pojemność i wielkość	—
CEN	EN 13709:2002 Armatura przemysłowa — Stalowe zawory zaporowe i zaporowo-zwrotne	—
CEN	EN 13789:2002 Armatura przemysłowa — Zawory zaporowe żeliwne	—
CEN	EN 13923:2005 Zbiorniki ciśnieniowe pokrywane włóknem szklanym (FRP) — Materiały, projektowanie, wytwarzanie i Badania	—
CEN	EN 14071:2004 Nadciśnieniowe zawory bezpieczeństwa zbiorników LPG — Wyposażenie pomocnicze	—
CEN	EN 14075:2002 Stacjonarne spawane stalowe zbiorniki walcowe, produkowane seryjnie do magazynowania skroplonych gazów węglowodorowych (LPG) o pojemności nie większej niż 13 m3 przeznaczone do instalacji podziemnej — Projektowanie i wytwarzanie	—
CEN	EN 14075:2002/A1:2004	Przypis 3	Termin minął (30.6.2005)
CEN	EN 14129:2004 Nadciśnieniowe zawory bezpieczeństwa zbiorników LPG	—
CEN	EN 14197-1:2003 Zbiorniki kriogeniczne — Stacjonarne zbiorniki nie izolowane próżnią — Część 1: Wymagania podstawowe	—
CEN	EN 14197-2:2003 Zbiorniki kriogeniczne — Stacjonarne zbiorniki nie izolowane próżnią — Część 2: Projektowanie, wytwarzanie, kontrola i badania	—
	EN 14197-2:2003/A1:2006	Przypis 3	28.2.2007
	EN 14197-2:2003/AC:2006
CEN	EN 14197-3:2004 Zbiorniki kriogeniczne — Stacjonarne zbiorniki nie izolowane próżnią — Część 3: Wymagania eksploatacyjne	—
	EN 14197-3:2004/A1:2005	Przypis 3	Termin minął (31.12.2005)
	EN 14197-3:2004/AC:2004
CEN	EN 14222:2003 Kotły płomienicowo-płomieniówkowe wykonane ze stali nierdzewnej	—
CEN	EN 14276-1:2006 Wyposażenie ciśnieniowe instalacji ziębniczych i pomp ciepła — Część 1: Zbiorniki — Wymagania ogólne	—
CEN	EN 14341:2006 Armatura przemysłowa — Armatura zwrotna stalowa	—
CEN	EN 14382:2005 Zabezpieczające urządzenia stosowane w gazowych stacjach redukcyjnych i instalacjach — Zabezpieczające urządzenia odcinające dla cisnień wlotowych do 100 bar	—
CEN	EN 14570:2005 Wyposażenie naziemnych i podziemnych zbiorników do skroplonego gazu węglowodorowego (LPG)	—
CEN	EN 14570:2005/A1:2006	Przypis 3	Termin minął (31.8.2006)
CEN	EN 14585-1:2006 Faliście giętkie zespoły przewodów metalowych do zastosowań cisnieniowych — Część 1: Wymagania	—
CEN	EN ISO 15493:2003 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do zastosowań przemysłowych — Akrylonitryl-butadien-styren (ABS), nieplastyfikowany poli(chlorek winylu) (PVC-U) i chlorowany poli(chlorek winylu) (PVC-C) — Właściwości elementów i systemu — Serie metryczne	—
CEN	EN ISO 15494:2003 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do zastosowań przemysłowych — Polibuten (PB), polietylen (PE) i polipropylen (PP) — Właściwości elementów i systemu — Serie metryczne (ISO 15494:2003)	—
CEN	EN ISO 15613:2004 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali — Kwalifikowanie na podstawie przedprodukcyjnego badania spawania/zgrzewania (ISO 15613:2004)	—
CEN	EN ISO 15614-1:2004 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali — Badanie technologii spawania — Część 1: Spawanie łukowe i gazowe stali oraz spawanie łukowe niklu i stopów niklu (ISO 15614-1:2004)	—
CEN	EN ISO 15614-2:2005 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali — Badanie technologii spawania — Część 2: Spawanie łukowe aluminium i jego stopów (ISO 15614-2:2005)	—
CEN	EN ISO 15614-4:2005 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali — Badanie technologii spawania — Część 4: Spawanie wykańczające odlewów aluminiowych (ISO 15614-4:2005)	—
CEN	EN ISO 15614-5:2004 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali — Badanie technologii spawania — Część 5: Spawanie łukowe tytanu, cyrkonu i ich stopów (ISO 15614-5:2004)	—
CEN	EN ISO 15614-6:2006 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali — Badanie technologii spawania — Część 6: Spawanie łukowe miedzi i jej stopów (ISO 15614-6:2006)	—
CEN	EN ISO 15614-8:2002 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali — Badanie technologii spawania — Część 8: Spawanie rur z płytami sitowymi (ISO 15614-8:2002)	—
CEN	EN ISO 15614-11:2002 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali — Badanie technologii spawania — Część 11: Spawanie wiązką elektronów i wiązką promieniowania laserowego (ISO 15614-11:2002)	—
CEN	EN ISO 15620:2000 Zgrzewanie — Zgrzewanie tarciowe metali (ISO 15620:2000)	—
CEN	EN ISO 16135:2006 Armatura przemysłowa — Kurki kulowe z tworzyw termoplastycznych (ISO 16135:2006)	—
CEN	EN ISO 16136:2006 Armatura przemysłowa — Przepustnice z tworzyw termoplastycznych (ISO 16136:2006)	—
CEN	EN ISO 16137:2006 Armatura przemysłowa — Zawory zwrotne z tworzyw termoplastycznych (ISO 16137:2006)	—
CEN	EN ISO 16138:2006 Armatura przemysłowa — Zawory membranowe z tworzyw termoplastycznych (ISO 16138:2006)	—
CEN	EN ISO 16139:2006 Armatura przemysłowa — Zasuwy z tworzyw termoplastycznych (ISO 16139:2006)	—
CEN	EN ISO 21787:2006 Armatura przemysłowa — Zawory z tworzyw termoplastycznych (ISO 21787:2006)	—

Przypis 1

Data ustania domniemania zgodności jest zasadniczo datą wycofania („dw”) określoną przez europejskie organizacje normalizacyjne. Zwraca się jednak uwagę użytkowników tych norm na fakt, że w niektórych szczególnych przypadkach data ustania i data domniemania mogą nie być tożsame.

Przypis 3

W przypadku zmian, normą, do której dokonuje się odniesienia jest EN CCCCC:YYYY, z wcześniejszymi zmianami, o ile takie miały miejsce, oraz nowa przytoczona zmiana. Zastąpiona norma (kolumna 3) składa się zatem z EN CCCCC:YYYY z wcześniejszymi zmianami, o ile takie miały miejsce, ale nowa przytoczona zmiana nie wchodzi w jej skład. W określonym dniu ustaje domniemanie zgodności normy zastąpionej z wymogami zasadniczymi dyrektywy.

UWAGA:

—	Wszelkie informacje na temat dostępności norm można uzyskać w europejskich organizacjach normalizacyjnych lub w krajowych organach normalizacyjnych, których lista znajduje się w załączniku do dyrektywy 98/34/WE (2) Parlamentu Europejskiego i Rady, zmienionej dyrektywą 98/48/WE (3).

—	Publikacja odniesień w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nie oznacza, że normy są dostępne we wszystkich językach Wspólnoty.

—	Lista ta zastępuje wszystkie poprzednie listy opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Komisja czuwa nad uaktualnianiem listy.

Więcej informacji na temat zharmonizowanych norm można uzyskać pod następującym adresem:

http://europa.eu.int/comm/enterprise/newapproach/standardization/harmstds/

(1) ESO: Europejskie organizacje normalizacyjne:

—	CEN — Europejski Komitet Normalizacyjny: rue de Stassart 36, B-1050 Brussels, Tel. (32-2) 550 08 11; fax (32-2) 550 08 19 (http://www.cenorm.be)

—	CENELEC — Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki: rue de Stassart 35, B-1050 Brussels, Tel. (32-2) 519 68 71; fax (32-2) 519 69 19 (http://www.cenelec.org)

—	ETSI — Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych: 650, route des Lucioles, F-06921 Sophia Antipolis, Tel. (33) 492 94 42 00; fax (33) 493 65 47 16 (http://www.etsi.org)

(2) Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 37.

(3) Dz.U. L 217 z 5.8.1998, str. 18.

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/45

Zestawienie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, dotyczących pomocy państwa przyznanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1/2004 z dnia 23 grudnia 2003 r. w sprawie stosowania art. 87 i art. 88 traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 311/08)

Numer XA: XA 72/06

Państwo członkowskie: Włochy

Region: Region Piemont

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne (Ustawa regionalna nr 23/2004)

Podstawa prawna: Deliberazione della Giunta regionale n. 56 — 3081 del 5.6.2006 (B.U.R.P. n. 24 del 15.6.2006) „Legge regionale 23/2004, Interventi per lo sviluppo e la promozione della cooperazione. Articolo 6, commi 1, 2. Approvazione del programma degli interventi a favore delle società cooperative operanti nel settore della trasformazione e commercializzazione dei prodotti agricoli e rientranti tra le piccole e medie imprese”.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1/2004 z dnia 23 grudnia 2003 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi, Dz.U. L 1 z 3.1.2004. Rozporządzenie weszło w życie z dniem 23 stycznia 2004 r. (art. 14).

Planowane w ramach programu wydatki roczne: 10 mln EUR

Maksymalna intensywność pomocy: Bezzwrotne dotacje przeznaczone na: pokrycie wydatków ogólnych, takich jak honoraria projektantów i doradców, studia wykonalności do maksymalnej wysokości 12 % przewidzianych kosztów inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe mających na celu wprowadzenie i rozwój systemów certyfikacji jakości i pochodzenia produktów; szkolenia zawodowe i menedżerskie dla członków spółdzielni; wprowadzenie i ugruntowanie systemów rachunkowości przedsiębiorstw.

Dotacje przyznawane są minimalnie w wysokości 5 000,00 EUR oraz maksymalnie w wysokości 50 000,00 EUR.

Pożyczki o preferencyjnym oprocentowaniu (przy współpracy instytucji finansowych) przeznaczone na: budowę, zakup i modernizację nieruchomości (z wyjątkiem nabywania gruntów), zakup urządzeń i nowego sprzętu (w tym oprogramowania), pojazdów i kontenerów przeznaczonych do transportu półproduktów lub produktów gotowych z zakładów, w których zostały wytworzone i wprowadzone do obrotu, do przedsiębiorstw zajmujących się ich dystrybucją, z zastrzeżeniem, że pojazdy i kontenery te są przeznaczone bezpośrednio i wyłącznie do transportu takich produktów.

Finansowanie pokrywa do 100 % wydatków kwalifikowanych poniesionych w ciągu pięciu lat w przypadku inwestycji w zakresie produkcji i w ciągu dziesięciu lat w przypadku inwestycji w nieruchomości.

Wysokość środków przyznanych z budżetu regionalnego wynosi minimalnie 7 500,00 EUR oraz maksymalnie 350 000,00 EUR.

Pomoc nie może przekroczyć wysokości 40 % kosztów kwalifikowanych.

Data realizacji: Październik 2006 r. i w każdym przypadku po zgłoszeniu numeru identyfikacyjnego, który Komisja nadaje po otrzymaniu zestawienia informacji.

Czas trwania: Do 30 listopada 2007 r.

Cel pomocy: Promowanie i rozwój współpracy w regionie Piemont, poprawa jakości produktów wytwarzanych przez spółdzielnie oraz poprawa skuteczności zarządzania.

Zastosowanie mają następujące artykuły rozporządzenia: art. 7 oraz art. 13 lit. a), b), c), d) i e).

Sektory gospodarki: Program dotyczy spółdzielni, uznanych za małe i średnie przedsiębiorstwa, prowadzących działalność w sektorze przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rolnych określonych w załączniku I do traktatu WE.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Regione Piemonte, Assessorato alle Attività Produttive, Bilancio e Cooperazione

Direzione regionale Formazione Professionale-lavoro,

Via Magenta, 12

I-10128 Torino

Tel. (39-011) 432 48 85,

Fax (39-011) 432 48 78,

e-mail: direzione15@regione.piemonte.it.

Strona internetowa: www.regione.piemonte.it/lavoro/index.htm

Dalsze informacje: Beneficjentem może być podmiot, który:

nie znajduje się w stanie upadłości lub likwidacji, jego sprawami nie zarządzają sądy, nie zawarł ugody z wierzycielami lub wobec którego nie prowadzi się postępowania sądowego dotyczącego tych kwestii;

jest w stanie wykazać, że jest rentownym przedsiębiorstwem o dobrej kondycji finansowej;

jest w stanie wykazać, że spełnia minimalne wymogi dotyczące higieny, ochrony środowiska naturalnego i dobrostanu zwierząt.

Do otrzymania pomocy nie kwalifikują się następujące koszty związane z:

produktami pochodzącymi z krajów trzecich;

inwestycjami, które nie służą poprawie sytuacji w odpowiednich sektorach produkcji rolnej;

inwestycjami związanymi z handlem detalicznym;

zakupem ciągników transportowych;

inwestycjami nie podlegającymi amortyzacji.

Ponadto pomoc nie będzie przyznawana na:

inwestycje naruszające limity bądź ograniczenia określone w ramach wspólnej organizacji rynku; pomoc nie będzie przyznawana w szczególności na inwestycje naruszające wspólnotowe ograniczenia dotyczące różnych sektorów;

inwestycje dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu produktów naśladujących lub zastępujących mleko i przetwory mleczne;

inicjatywy mające na celu wspieranie projektów badawczych lub promocję produktów rolnych.

Numer XA: XA 91/06

Państwo członkowskie: Austria

Region:: Burgenland

Nazwa programu pomocy: Wytyczne dotyczące przyznawania pomocy bezzwrotnej dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi zgodnie z Landes-Wirtschaftsförderungsgesetz 1994 — WiföG

Podstawa prawna: Gesetz vom 24. März 1994 über Maßnahmen zur Gewährleistung der wirtschaftlichen Entwicklung im Burgenland (Landes-Wirtschaftsförderungsgesetz 1994 — WiföG), LGBl. Nr. 33/1994, in der Fassung des Gesetzes LGBl. Nr. 64/1998.

Planowane w ramach programu roczne wydatki: Plan na 2006 r.

Rok 2006: Dotacja inwestycyjna w 1 500 000 EUR

Maksymalna intensywność pomocy:

Nordburgenland: 30 %

Mittelburgenland: 35 %

Südburgenland: 35 %

Istnieje możliwość przyznania zostać przyznane dopłat w wysokości + 15 %.

Maksymalna kwota pomocy wynosi 725 000 EUR w przypadku inwestycji w zakresie przetwórstwa i obrotu lub 100 000 EUR przez okres trzech lat w przypadku zapewniania wsparcia technicznego w sektorze rolnym.

Wysokość pomocy jest zasadniczo ograniczona do wysokości dopuszczalnej kwoty na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1/2004.

Data realizacji: Pomoc może zostać przyznana po opublikowaniu przedmiotowego programu pomocy w dzienniku urzędowym regionu Burgenland. Publikację planuje się najwcześniej w dziesiątym dniu roboczym po przekazaniu niniejszego zestawienia.

Czas trwania programu pomocy: Przedmiotowy program pomocy kończy się w dniu 31 grudnia 2006 r.

Cel pomocy: Celem pomocy jest poprawa regionalnej struktury gospodarczej MŚP prowadzących działalność związaną wyłącznie z przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi.

Priorytety pomocy

szczególne wsparcie przedsiębiorstw rozwijających się

wsparcie w zakresie internacjonalizacji zakładów z regionu Burgenland

wsparcie w zakresie małych projektów przedmiotowych zakładów, przy których można się spodziewać długoterminowego rozwoju lub wysokiej wartości dodanej

Koszty kwalifikowane obejmują wyłącznie koszty zawarte w poniższych artykułach:

Artykuł 7 — Inwestycje w zakresie przetwórstwa i obrotu

Artykuł 14 — Zapewnienie wsparcia technicznego w sektorze rolnym

Sektory gospodarki: Niniejszym programem pomocy są objęte wszystkie sektory gospodarki prowadzące działalność związaną z przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi. Program pomocy nie obejmuje sektora turystycznego i rekreacyjnego oraz produkcji podstawowej w zakresie rolnictwa i leśnictwa.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc:

Land Burgenland

Europaplatz 1

A-7001 Eisenstadt

Strona internetowa: www.wibag.at

Numer XA: XA 99/06

Państwo członkowskie: Niderlandy

Region: Nie dotyczy

Nazwa programu pomocy lub nazwa podmiotu otrzymującego pomoc indywidualną: Program inwestycji na rzecz oszczędności energii

Podstawa prawna: artykuł 2, 4 i 6 Kaderwet LNV-subsidies.

Roczne wydatki planowane w ramach programu lub całkowita kwota pomocy indywidualnej przyznanej podmiotowi: 2007 — 6 mln EUR

Maksymalna intensywność pomocy: 25 %

Data realizacji: wnioski składać można w okresie 15 — 29 listopada 2006 r.

Czas trwania programu pomocy lub przyznanej pomocy indywidualnej: Program dotyczy jednorazowej pomocy. Płatności zostaną przekazane najpóźniej 30 czerwca 2007 r.

Cel pomocy Cel pierwotny: obniżenie kosztów produkcji. Cel wtórny: utrzymanie środowiska naturalnego i poprawa jego stanu. Program oparto na postanowieniach art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1/2004. Do pomocy kwalifikują się inwestycje na rzecz oszczędności energii.

Sektory gospodarki: gospodarstwa rolne, zwłaszcza gospodarstwa szklarniowe.

Nazwa i adres organu przyznającego pomoc: Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

Strona internetowa: www.minlnv.nl/loket

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/47

Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu polialkoholu winylowego (PVAL) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i z Tajwanu

(2006/C 311/09)

Komisja otrzymała skargę złożoną zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (zwanego dalej „rozporządzeniem podstawowym”) (1), zawierającą zarzut stosowania dumpingu w przywozie polialkoholu winylowego (PVAL) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajwanu (zwanych dalej „państwami objętymi postępowaniem”), powodującego istotną szkodę dla przemysłu wspólnotowego.

1. Skarga

Skarga została złożona w dniu 6 listopada 2006 r. przez przedsiębiorstwo Kuraray Specialties Europe GmbH („skarżący”) reprezentujące znaczną część, w tym przypadku ponad 25 %, ogólnej produkcji wspólnotowej polialkoholu winylowego (PVAL).

2. Produkt

Produktem, którego dotyczy zarzut dumpingu są niektóre polialkohole winylowe w postaci żywic homopolimerowych o lepkości (mierzonej w roztworze 4 %) wynoszącej co najmniej 3 mPas, lecz nie większej niż 61 mPas i o stopniu hydrolizy przynajmniej 84,0 mol %, jednak nieprzekraczającym 99,9 mol %, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajwanu („produkt objęty postępowaniem”), zgłaszane zwykle w ramach kodu CN ex 3905 30 00. Powyższy kod CN podano jedynie w celach informacyjnych.

3. Zarzut dumpingu

Zarzut dumpingu w odniesieniu do Tajwanu jest oparty na porównaniu wartości normalnej, obliczonej na podstawie cen krajowych, z cenami eksportowymi produktu objętego postępowaniem stosowanymi w sprzedaży na wywóz do Wspólnoty.

Biorąc pod uwagę postanowienia art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, skarżący ustalił wartość normalną dla Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie ceny w kraju o gospodarce rynkowej, wspomnianym w pkt 5.1 lit. d) niniejszego zawiadomienia. Zarzut dumpingu jest oparty na porównaniu wyliczonej wartości normalnej z cenami eksportowymi produktu objętego postępowaniem sprzedawanego na wywóz do Wspólnoty.

Obliczony na tej podstawie margines dumpingu jest znaczny.

4. Zarzut spowodowania szkody

Skarżący przedstawił dowody świadczące zarówno o wzroście przywozu produktu objętego postępowaniem z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajwanu w wartościach bezwzględnych, jak i o wzroście jego udziału w rynku.

Zarzuca się, że ilości i/lub ceny przywożonego produktu objętego postępowaniem mają, oprócz innych skutków, negatywny wpływ na poziom cen stosowanych przez przemysł wspólnotowy, co ma znaczący niekorzystny wpływ dla sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego oraz na jego rynek pracy.

5. Procedura

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i ustaleniu, że skarga została złożona przez przemysł wspólnotowy lub w jego imieniu oraz że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja niniejszym wszczyna dochodzenie zgodnie z art. 5 rozporządzenia podstawowego.

5.1. Procedura dotycząca stwierdzenia dumpingu i ustalenia szkody

W dochodzeniu ustali się, czy produkt objęty postępowaniem pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej i z Tajwanu jest sprzedawany po cenach dumpingowych i czy dumping ten spowodował szkodę.

a) Kontrola wyrywkowa

Ze względu na dużą liczbę stron uczestniczących w postępowaniu Komisja może podjąć decyzję o zastosowaniu kontroli wyrywkowej zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(i) Kontrola wyrywkowa eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy eksporterzy/producenci lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie w terminie określonym w pkt 6 lit. b) ppkt (i) i w formie wskazanej w pkt 7 następujących informacji na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	obroty w walucie lokalnej oraz wielkość sprzedaży na wywóz do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem w tonach w okresie od 1 października 2005 r. do 30 września 2006 r.,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem na rynku krajowym, w tonach, w okresie od 1 października 2005 r. do 30 września 2006 r.,

—	informacja, czy przedsiębiorstwo zamierza wystąpić o ustalenie dla siebie indywidualnego marginesu (2) (z wnioskiem takim mogą wystąpić tylko producenci),

—	dokładne określenie rodzaju działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produkcji produktu objętego postępowaniem,

—	nazwy i dokładne określenie rodzaju działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (3) uczestniczących w produkcji i/lub sprzedaży (przeznaczonej na wywóz i/lub krajowej) produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby być Komisji pomocne w doborze próby,

—

poprzez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do próby. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do próby, będzie to dla niego oznaczać konieczność udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wyrażenie zgody na przeprowadzenie dochodzenia na miejscu w zakresie udzielonych odpowiedzi. W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie go do próby, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu. Konsekwencje braku współpracy określono w pkt 8 poniżej.

Ponadto w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby eksporterów/producentów Komisja skontaktuje się z władzami kraju wywozu i wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami eksporterów/producentów.

(ii) Kontrola wyrywkowa importerów

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie, w terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) ppkt (i) i w formie wskazanej w pkt 7, następujących informacji na temat swojego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwa, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	łączny obrót przedsiębiorstwa wyrażony w euro, w okresie od 1 października 2005 r. do 30 września 2006 r.,

—	łączna liczba pracowników,

—	dokładne określenie działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem,

—

wielkość wyrażona w liczbie ton i wartość wyrażona w euro odnosząca się do sumy przywozów i odsprzedaży na rynku wspólnotowym w okresie od 1 października 2005 r. do 30 września 2006 r. w odniesieniu do przywożonego produktu objętego postępowaniem, pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajwanu,

—	nazwy i dokładne określenie działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (4) uczestniczących w produkcji i/lub sprzedaży produktu objętego postępowaniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby być Komisji pomocne w doborze próby,

—

Ponadto, w celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów, Komisja skontaktuje się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

(iii) Ostateczny dobór próby

Wszystkie zainteresowane strony pragnące przedstawić jakiekolwiek istotne informacje dotyczące doboru próby muszą tego dokonać w terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) ppkt (ii).

Komisja zamierza dokonać ostatecznego doboru próby po konsultacji z zainteresowanymi stronami, które wyraziły gotowość włączenia ich do próby.

Przedsiębiorstwa włączone do próby muszą udzielić odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w terminie ustalonym w pkt 6 lit. b) ppkt (iii) i są zobowiązane do współpracy w ramach prowadzonego dochodzenia.

W przypadku braku wystarczającej współpracy, Komisja może oprzeć swoje ustalenia, zgodnie z art. 17 ust. 4 i art. 18 rozporządzenia podstawowego, na dostępnych faktach. Ustalenia oparte na dostępnych faktach mogą być mniej korzystne dla zainteresowanej strony, zgodnie z wyjaśnieniami w pkt 8 niniejszego zawiadomienia.

b) Kwestionariusze

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do producentów przemysłu wspólnotowego oraz do wszystkich zrzeszeń producentów we Wspólnocie, do eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej, do eksporterów/producentów na Tajwanie, do wszystkich zrzeszeń producentów/eksporterów, do importerów włączonych do próby, do wszystkich zrzeszeń importerów wymienionych w skardze oraz do władz odnośnych krajów wywozu.

(i) Eksporterzy/producenci na Tajwanie

Wszystkie zainteresowane strony powinny skontaktować się z Komisją przy użyciu faksu niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie ustalonym w pkt 6 lit. a) ppkt (i), aby dowiedzieć się, czy są wymienione w skardze i, jeżeli to konieczne, zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza, biorąc pod uwagę, iż termin ustalony w pkt 6 lit. a) ppkt (ii) ma zastosowanie do wszystkich zainteresowanych stron.

(ii) Eksporterzy/producenci z Chińskiej Republiki Ludowej występujący o ustalenie indywidualnego marginesu

Eksporterzy/producenci z Chińskiej Republiki Ludowej występujący o ustalenie indywidualnego marginesu, mając na uwadze zastosowanie art. 17 ust. 3 i art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie ustalonym w pkt 6 lit. a) ppkt (ii) niniejszego zawiadomienia. W związku z tym muszą zwrócić się z prośbą o wydanie kwestionariusza w terminie ustalonym w pkt 6 lit. a) ppkt (i). Jednakże strony te muszą mieć świadomość, że jeżeli w odniesieniu do eksporterów/producentów zostanie zastosowana kontrola wyrywkowa, Komisja może mimo wszystko podjąć decyzję o nieobliczaniu dla nich indywidualnego marginesu, jeżeli liczba eksporterów/producentów będzie tak duża, że indywidualne badania byłyby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałyby zakończenie dochodzenia na czas.

c) Gromadzenie informacji i przeprowadzanie przesłuchań

Wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia swoich opinii, a także informacji innych niż odpowiedzi udzielone na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz dostarczenia dowodów potwierdzających. Wymienione informacje i dowody potwierdzające powinny wpłynąć do Komisji w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (ii).

Ponadto Komisja może przesłuchać zainteresowane strony, pod warunkiem że wystąpiły one z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane. Wniosek ten należy złożyć w terminie określonym w pkt 6 lit. a) ppkt (iii).

d) Wybór kraju o gospodarce rynkowej

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego przewiduje się wybór Japonii jako odpowiedniego kraju o gospodarce rynkowej w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności wyboru kraju w szczególnym terminie określonym w pkt 6 lit. c).

e) Status gospodarki rynkowej

Dla eksporterów/producentów z Chińskiej Republiki Ludowej, którzy wystąpią z wnioskiem i dostarczą wystarczające dowody, że prowadzą działalność w warunkach gospodarki rynkowej, tzn. spełniają kryteria ustanowione w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, wartość normalna zostanie ustalona zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego. Eksporterzy/producenci mający zamiar przedłożyć właściwie uzasadnione wnioski muszą to zrobić w szczególnym terminie ustalonym w pkt 6 lit. d). Komisja prześle formularze wniosków zarówno do wszystkich eksporterów/producentów w Chińskiej Republice Ludowej włączonych do próby lub wymienionych w skardze, do wszystkich zrzeszeń eksporterów/producentów wymienionych w skardze oraz do władz Chińskiej Republiki Ludowej.

5.2. Procedura oceny interesu Wspólnoty

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego i w przypadku, gdy zarzuty dumpingu i spowodowania szkody są uzasadnione, zostanie podjęta decyzja, czy przyjęcie środków antydumpingowych nie będzie sprzeczne z interesem Wspólnoty. Z tego powodu przemysł wspólnotowy, importerzy, reprezentujące ich zrzeszenia, reprezentatywni użytkownicy i reprezentatywne organizacje konsumentów mogą, w ogólnych terminach ustalonych w pkt 6 lit. a) ppkt (ii), zgłosić się do Komisji i przekazać stosowne informacje, pod warunkiem, iż udowodnią istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym postępowaniem. Strony, które postąpiły zgodnie z wymogiem określonym w poprzednim zdaniu, mogą w terminie ustalonym w pkt 6 lit. a) ppkt (iii) wystąpić z wnioskiem o przesłuchanie, wskazując szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane. Należy zauważyć, iż każda informacja przedstawiona zgodnie z art. 21 zostanie uwzględniona wyłącznie wtedy, gdy będzie poparta udokumentowanymi informacjami w momencie jej przedstawienia.

6. Terminy

a) Terminy ogólne

(i) Dla stron zwracających się z prośbą o przesłanie kwestionariusza lub innych formularzy

Wszystkie zainteresowane strony powinny zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza lub innych formularzy w jak najkrótszym terminie, lecz nie później niż 10 dni po opublikowaniu niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(ii) Dla stron zgłaszających się, udzielających odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przedkładających inne informacje

Wszystkie zainteresowane strony, jeżeli ich wnioski mają być uwzględnione podczas dochodzenia, muszą zgłosić się do Komisji, przedstawić swoje opinie i przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu lub przedstawić wszystkie inne informacje w terminie 40 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż korzystanie z większości praw proceduralnych ustanowionych w rozporządzeniu podstawowym jest uwarunkowane zgłoszeniem się przez stronę w wyżej wymienionym terminie.

Przedsiębiorstwa wybrane do próby muszą przedłożyć odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w terminach wskazanych w pkt 6 lit. b) ppkt (iii) niniejszego zawiadomienia.

(iii) Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 40 dni.

b) Szczególny termin w odniesieniu do kontroli wyrywkowych

(i)

Informacje wskazane w pkt 5.1 lit. a) ppkt (i) oraz 5.1 lit. a) ppkt (ii) powinny wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, biorąc pod uwagę, iż Komisja zamierza przeprowadzić konsultacje na temat ostatecznego doboru próby z zainteresowanymi stronami, które wyraziły gotowość włączenia ich do ostatecznej próby w terminie 21 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(ii)	Wszystkie inne informacje istotne dla doboru próby, o których mowa w pkt 5.1 lit. a) ppkt (iii), muszą wpłynąć do Komisji w terminie 21 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(iii)

Kwestionariusze wypełnione przez strony objęte próbą muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty powiadomienia ich o włączeniu do próby.

c) Szczególny termin dotyczący wyboru kraju o gospodarce rynkowej

Strony dochodzenia mogą chcieć wypowiedzieć się na temat stosowności wyboru Japonii, która, jak wskazano w pkt 5.1 lit. d), ma być wykorzystana jako państwo o gospodarce rynkowej w celu ustalenia normalnej wartości w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Komentarze muszą wpłynąć do Komisji w terminie 10 dni od opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

d) Szczególny termin dotyczący składania wniosków o przyznanie statusu gospodarki rynkowej i/lub indywidualne traktowanie

Właściwie uzasadnione wnioski o przyznanie statusu gospodarki rynkowej (jak wskazano w pkt 5.1 lit. e)) i/lub o indywidualne traktowanie zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego muszą wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

7. Oświadczenia pisemne, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że ustalono inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszystkie wnioski pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencję dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności należy oznakować „Limited” (5) oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „Do wglądu zainteresowanych stron”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate B

Office: J-79 5/16

B-1049 Brussels, Belgia

Fax (32-2) 295 65 05.

8. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń tymczasowych lub końcowych, potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te nie są brane pod uwagę, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku gdyby strona ta współpracowała.

9. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 6 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia podstawowego tymczasowe środki mogą zostać nałożone nie później niż w 9 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).

(2) O marginesy indywidualne można występować zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego dla przedsiębiorstw nieobjętych kontrolą wyrywkową, zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego dotyczącym indywidualnego traktowania w przypadku krajów, których gospodarka nie jest gospodarką rynkową/krajach przechodzących transformację gospodarczą, oraz zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego dla przedsiębiorstw ubiegających się o status przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej. Wystąpienie o indywidualne traktowanie wymaga złożenia wniosku na mocy art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, natomiast wystąpienie o nadanie statusu przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej wymaga złożenia wniosku zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(3) Objaśnienia dotyczące pojęcia przedsiębiorstw powiązanych znajdują się w art. 143 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str.1).

(4) Objaśnienia dotyczące pojęcia przedsiębiorstw powiązanych znajdują się w art. 143 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str.1).

(5) Oznacza to, że dokument służy przeznaczony jest wyłącznie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1049/2001 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO w sprawie wykonywania art. VI GATT 1994 (porozumienie antydumpingowe).

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/51

Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu roztworów mocznika i azotanu amonu pochodzących z Rosji

(2006/C 311/10)

Komisja otrzymała wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej („rozporządzenie podstawowe”) (1).

1. Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony przez Novomoskovskiy Azot i Nevinnomyssky Azot, członków Joint Stock Company „Mineral and Chemical Company Eurochem” („wnioskodawca”), producentów eksportujących z Rosji.

Zakres wniosku ograniczony jest tylko do badania dumpingu w odniesieniu do wnioskodawcy.

2. Produkt

Produktem objętym przeglądem są mieszaniny mocznika i azotanu amonu w roztworze wodnym lub amoniakalnym pochodzące z Rosji („produkt objęty postępowaniem”), obecnie objęte kodami CN 3102 80 00. Powyższe kody CN podane są jedynie w celach informacyjnych

3. Istniejące środki

Obecnie obowiązującymi środkami są ostateczne cła antydumpingowe nałożone na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1995/2000 (2) ostatnio zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1675/2003 (3) na przywóz roztworów mocznika i azotanu amonu pochodzących z Rosji.

Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Rosji zostało opublikowane 22 września 2005 r. (4) Wymieniony przegląd jest nadal w toku.

4. Podstawy dokonania przeglądu

Wniosek na mocy art. 11 ust. 3 opiera się na dowodach prima facie, dostarczonych przez wnioskodawcę, wskazujących, iż okoliczności, na podstawie których ustanowiono środki, zmieniły się i zmiany te mają charakter trwały.

Wnioskodawca twierdzi i przedstawia dowody prima facie, że porównanie jego wartości normalnej oraz, wobec braku wywozu do Wspólnoty Europejskiej, cen eksportowych do właściwego kraju trzeciego, w tym przypadku do Stanów Zjednoczonych Ameryki, prowadziłoby do ograniczenia dumpingu znacznie poniżej poziomu istniejących środków. W związku z powyższym dalsze stosowanie środków na obecnym poziomie, opartym na ustalonym wcześniej poziomie dumpingu, nie jest już konieczne w celu skompensowania dumpingu.

5. Procedura stwierdzenia dumpingu

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i po ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia częściowego przeglądu okresowego, Komisja niniejszym wszczyna przegląd zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

W ramach dochodzenia zostanie określone, między innymi, do jakiego stopnia ceny eksportowe do kraju trzeciego lub krajów trzecich powinny być wykorzystane do ustalenia czy podstawy, na których ustanowiono istniejące środki, zmieniły się i czy zmiany te mają charakter trwały.

W dochodzeniu przeprowadzona zostanie ocena konieczności utrzymania, zniesienia lub zmiany środków obowiązujących w odniesieniu do wnioskodawcy.

Jeśli zostanie ustalone, że środki wprowadzone w odniesieniu do wnioskodawcy powinny zostać zniesione lub zmienione, może być niezbędna zmiana stawki cła stosowanej obecnie względem przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego od innych eksportujących producentów z Rosji, zgodnie z art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1995/2000.

a) Kwestionariusze

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia, Komisja prześle kwestionariusze do wnioskodawcy oraz władz kraju wywozu, którego dotyczy postępowanie. Wymienione informacje i dowody potwierdzające powinny wpłynąć do Komisji w terminie określonym w pkt 6 lit. a) niniejszego zawiadomienia.

b) Gromadzenie informacji i przeprowadzanie przesłuchań

6. Terminy

a) Dla stron zgłaszających się, udzielających odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przedkładających inne informacje

b) Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 40 dni.

7. Oświadczenia pisemne, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że ustalono inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszelkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencję dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności należy oznakować „Limited (5)” oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „DO WGLĄDU ZAINTERESOWANYCH STRON”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate B

Office: Office: J-79 5/16

B-1049 Brussels

Faks: (32-2) 295 65 05

8. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te nie są brane pod uwagę, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

9. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 6 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy począwszy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).

(2) Dz.U. L 238 z 22.9.2000, str. 15.

(3) Dz.U. L 238 z 25.9.2003, str. 4.

(4) Dz.U. C 233 z 22.9.2005, str. 14

(5) Oznacza to, że dokument przeznaczony jest wyłącznie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO w sprawie wykonywania art. VI GATT 1994 (Porozumienie antydumpingowe).

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/53

Komunikat Komisji dla rolników uprawiających kukurydzę

(2006/C 311/11)

Komisja zwraca uwagę rolników uprawiających kukurydzę we Wspólnocie na wniosek w sprawie rozporządzenia Rady przyjęty dnia 15 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1). Wniosek ten przewiduje wyłączenie kukurydzy z systemu interwencji począwszy od roku gospodarczego 2007/2008.

(1) COM (2006) 755.

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/54

Uprzednie zgłoszenie koncentracji

(Sprawa nr COMP/M.4514 — Advent/Carlyle/H.C.Starck)

Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 311/12)

W dniu 11 grudnia 2006 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której kilka funduszy zarządzanych przez Advent International Corporation („Advent”, Stany Zjednoczone) i Carlyle Europe Partners II, L.P., przedsiębiorstwo należące do grupy Carlyle („Carlyle”, Stany Zjednoczone) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady wspólną kontrolę nad grupą przedsiębiorstw H.C. Starck („H.C. Starck”, Niemcy) w drodze zakupu udziałów/akcji.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji są:

—	w przypadku Advent: inwestycje na niepublicznym rynku kapitałowym;

—	w przypadku Carlyle: inwestycje na niepublicznym rynku kapitałowym;

—

w przypadku H.C. Starck: metale trudnotopliwe i substancje pochodne, ceramika techniczna, polimery przewodzące i inne chemikalia używane w elektronice do zastosowań przemysłowych, w tym w elektronice i optyce, urządzenia medyczne, lotnictwo i kosmonautyka, metale twarde i ciężkie, energetyka, motoryzacja i chemikalia.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia (WE) nr 139/2004. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, że zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie procedury uproszczonej stosowanej do niektórych koncentracji zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 139/2004 (2), sprawa ta kwalifikuje się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (nr faksu: (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.4514 — Advent/Carlyle/H.C.Starck na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

J-70

B-1049 Bruxelles/Brussel

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

(2) Dz.U. C 56 z 5.3.2005, str. 32.

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/55

Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu azotanu amonu pochodzącego z Rosji

(2006/C 311/13)

1. Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony przez OJSC Acron i OJSC Dorogobuzh, członków „Acron” Holding Company („wnioskodawca”), producentów eksportujących z Rosji.

Zakres wniosku ograniczony jest tylko do badania dumpingu w odniesieniu do wnioskodawcy.

2. Produkt

Produktem objętym przeglądem są stałe nawozy z zawartością azotanu amonu przekraczającą 80 % masy pochodzące z Rosji („produkt objęty postępowaniem”) obecnie objęte kodami CN 3102 30 90, 3102 40 90, ex 3102 29 00, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 oraz ex 3105 90 91. Powyższe kody CN podane są jedynie w celach informacyjnych

3. Istniejące środki

Obecnie obowiązującymi środkami są ostateczne cła antydumpingowe nałożone na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 658/2002 (2) ostatnio zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 945/2005 (3) na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Rosji.

4. Podstawy dokonania przeglądu

Wnioskodawca twierdzi i przedstawia dowody prima facie, że porównanie wartości opartej na jego własnych kosztach i cenach eksportowych prowadziłoby do ograniczenia dumpingu znacznie poniżej poziomu istniejących środków. W związku z powyższym dalsze stosowanie środków na obecnym poziomie, opartym na ustalonym wcześniej poziomie dumpingu, nie jest już konieczne w celu skompensowania dumpingu.

5. Procedura stwierdzenia dumpingu

W dochodzeniu przeprowadzona zostanie ocena konieczności utrzymania, zniesienia lub zmiany środków obowiązujących w odniesieniu do wnioskodawcy.

Jeśli zostanie ustalone, że środki wprowadzone w odniesieniu do wnioskodawcy powinny zostać zniesione lub zmienione, może być niezbędna zmiana stawki cła stosowanej obecnie względem przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego od innych eksportujących producentów, zgodnie z art. 1 rozporządzenia (WE) nr 658/2002.

a) Kwestionariusze

b) Gromadzenie informacji i przeprowadzanie przesłuchań

6. Terminy

a) Dla stron zgłaszających się, udzielających odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przedkładających inne informacje

b) Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 40 dni.

7. Oświadczenia pisemne, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że ustalono inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszelkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencję dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności należy oznakować „Limited (4)” oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „DO WGLĄDU ZAINTERESOWANYCH STRON”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate B

Office: Office: J-79 5/16

B-1049 Brussels

Faks: (32-2) 295 65 05

8. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te nie są brane pod uwagę, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

9. Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy począwszy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).

(2) Dz.U. L 102 z 18.4.2002, str. 1.

(3) Dz.U. L 160 z 23.6.2005, str. 1.

(4) Oznacza to, że dokument przeznaczony jest wyłącznie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43). Jest to dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 Porozumienia WTO w sprawie wykonywania art. VI GATT 1994 (Porozumienie antydumpingowe).

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/57

Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu azotanu amonu pochodzącego z Ukrainy

(2006/C 311/14)

1. Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony przez Open Joint Stock Company (OJSC) Azot Cherkassy („wnioskodawca”), producenta eksportującego z Ukrainy.

Zakres wniosku ograniczony jest tylko do badania dumpingu w odniesieniu do wnioskodawcy.

2. Produkt

Produktem objętym przeglądem są stałe nawozy z zawartością azotanu amonu przekraczającą 80 % masy pochodzące z Ukrainy („produkt objęty postępowaniem”) obecnie objęte kodami CN 3102 30 90, 3102 40 90, ex 3102 29 00, ex 3102 60 00, ex 3102 90 00, ex 3105 10 00, ex 3105 20 10, ex 3105 51 00, ex 3105 59 00 oraz ex 3105 90 91. Powyższe kody CN podane są jedynie w celach informacyjnych

3. Istniejące środki

Obecnie obowiązującymi środkami są ostateczne cła antydumpingowe nałożone na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 132/2001 (2) ostatnio zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 945/2005 (3) na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Ukrainy.

Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Ukrainy zostało opublikowane 25 stycznia 2006 r. (4) Wymieniony przegląd wygaśnięcia jest nadal w toku.

4. Podstawy dokonania przeglądu

5. Procedura stwierdzenia dumpingu

W dochodzeniu przeprowadzona zostanie ocena konieczności utrzymania, zniesienia lub zmiany środków obowiązujących w odniesieniu do wnioskodawcy.

Jeśli zostanie ustalone, że środki wprowadzone w odniesieniu do wnioskodawcy powinny zostać zniesione lub zmienione, może być niezbędna zmiana stawki cła stosowanej obecnie względem przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego od innych eksportujących producentów, zgodnie z art. 1 rozporządzenia (WE) nr 132/2001.

a) Kwestionariusze

b) Gromadzenie informacji i przeprowadzanie przesłuchań

6. Terminy

a) Dla stron zgłaszających się, udzielających odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przedkładających inne informacje

b) Przesłuchania

Wszystkie zainteresowane strony mogą składać wnioski o przesłuchanie przez Komisję w takim samym terminie 40 dni.

7. Oświadczenia pisemne, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencja

Wszelkie oświadczenia i wnioski przedkładane przez zainteresowane strony należy składać na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że ustalono inaczej); należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Wszelkie oświadczenia pisemne, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i korespondencję dostarczaną przez zainteresowane strony na zasadzie poufności należy oznakować „Limited (5)” oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, dołączyć do nich wersję bez klauzuli poufności, oznakowaną „DO WGLĄDU ZAINTERESOWANYCH STRON”.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate B

Office: Office: J-79 5/16

B-1049 Brussels

Faks: (32-2) 295 65 05

8. Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te nie są brane pod uwagę, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

9. Harmonogram dochodzenia

(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).

(2) Dz.U. L 23 z 25.1.2001, str. 1

(3) Dz.U. L 160 z 23.6.2005, str. 1.

(4) Dz.U. C 18 z 25.1.2006, str. 2.

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/59

Wykaz państw trzecich uznanych na podstawie procedury określonej w art. 18 ust. 3 dyrektywy 2001/25/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy (1)

(Sytuacja na dzień 20 listopada 2006 r.)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 311/15)

Państwa członkowskie	Państwa trzecie
Grecja	Serbia i Czarnogóra
Belgia	Hongkong Kanada Republika Południowej Afryki Bułgaria Ukraina Malezja Indie Nowa Zelandia Rumunia Stany Zjednoczone Ameryki Argentyna
Włochy	Brazylia Argentyna Kuba
Zjednoczone Królestwo	Słowenia
Dania	Argentyna Brazylia Nowa Zelandia
Luksemburg	Argentyna Senegal Kanada Australia Hongkong Singapur Malezja
Szwecja	Rosja

(1) Dz.U. L 136 z 18.5.2001, str. 17. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2003/103/WE (Dz.U. L 326 z 13.12.2003, str. 28).

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/60

Uprzednie zgłoszenie koncentracji

(Sprawa nr COMP/M.4520 — Industri Kapital/Attendo)

Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 311/16)

W dniu 8 grudnia 2006 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Industri Kapital (Niderlandy) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady całkowitą kontrolę nad przedsiębiorstwem Attendo Group AB („Attendo”, Szwecja), w drodze zakupu akcji.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—	w przypadku Industri Kapital: inwestycje kapitałowe;

—	w przypadku Attendo: opieka nad osobami starszymi i inwalidami, dziećmi i młodzieżą.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (nr faksu: (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.4520 — Industri Kapital/Attendo, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

J-70

B-1049 Bruxelles/Brussel

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

(2) Dz.U. C 56 z 5.3.2005, str. 32.

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/61

Równowartość progów określonych w dyrektywach 2004/17/WE i 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

(2006/C 311/17)

Równowartość w walutach krajowych Bułgarii i Rumunii progów określonych w dyrektywach 2004/17/WE i 2004/18/WE, ostatnio zmienionych rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2083/2005 (1), jest następująca:

80 000 EUR	BGN	Lew bułgarski	156 268
	RON	Nowy lej rumuński	311 233

137 000 EUR	BGN	Lew bułgarski	267 609
	RON	Nowy lej rumuński	532 987

211 000 EUR	BGN	Lew bułgarski	412 157
	RON	Nowy lej rumuński	820 878

422 000 EUR	BGN	Lew bułgarski	824 313
	RON	Nowy lej rumuński	1 641 756

1 000 000 EUR	BGN	Lew bułgarski	1 953 348
	RON	Nowy lej rumuński	3 890 417

5 278 000 EUR	BGN	Lew bułgarski	10 309 773
	RON	Nowy lej rumuński	20 533 621

(1) Dz.U. L 333 z 20.12.2005, str. 28.

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/62

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa nr COMP/M.4433 — RREEF/Peel Ports Holdings/Peel Ports)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 311/18)

W dniu 11 grudnia 2006 r. Komisja podjęła decyzję o nie sprzeciwianiu się wyżej wymienionej koncentracji oraz uznaniu jej za zgodną z regułami wspólnego rynku. Powyższa decyzja zostaje wydana na mocy art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji jest dostępny wyłącznie w języku angielskim i będzie opublikowany po uprzednim usunięciu ewentualnych tajemnic handlowych przedsiębiorstw. Tekst decyzji będzie dostępny:

—

na stronie internetowej: Europa — Dyrekcja Generalna do spraw Konkurencji (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). Strona ta została wyposażona w różnorodne opcje wyszukiwania, takie jak spis firm, numerów spraw, dat oraz spis sektorów przemysłowych, które mogą być pomocne w znalezieniu poszczególnych decyzji w sprawach połączeń,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32006M4433. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego. (http://eur-lex.europa.eu)

Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

19.12.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/63

REGULAMIN KOMITETU NADZORU OLAF-u

(2006/C 311/19)

KOMITET NADZORU,

uwzględniając art. 11 ust 6 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (1),

uwzględniając art. 11 ust 6 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (2),

PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCY REGULAMIN:

TYTUŁ I

ROLA I ZADANIA KOMITETU NADZORU

Artykuł 1

Zadania

Komitet Nadzoru Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) wykonuje zadania określone w rozporządzeniu (WE) nr 1073/999 i rozporządzeniu (Euratom) nr 1074/1999.

Artykuł 2

Uprawnienia

1. Wykonując swoje zadania Komitet Nadzoru korzysta z uprawnień nadanych mu na mocy rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 i rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999 oraz innych odpowiednich przepisów.

2. W szczególności w celu regularnego monitorowania realizacji zadań dochodzeniowych OLAF-u Komitet Nadzoru może wspólnie z OLAF-em dokonać uzgodnień określających szczegółowe zasady takiego monitorowania. Uzgodnienia takie określą również mechanizmy poufnego przetwarzania informacji i dokumentów dostarczonych przez OLAF oraz inne sprawy istotne dla obu stron.

3. Komitet Nadzoru podejmuje odpowiednie decyzje w następstwie informacji przekazanych mu przez Dyrektora Generalnego OLAF-u, zgodnie z art. 11 ust. 7 rozporządzania (WE) nr 1073/1999 oraz art. 11 ust. 7 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999.

4. Komitet Nadzoru korzysta ze swoich uprawnień zgodnie z postanowieniami tytułu III.

TYTUŁ II

SKŁAD I SPOSÓB DZIAŁANIA

Artykuł 3

Skład

1. Skład Komitetu Nadzoru oraz metody mianowania i długość kadencji jego członków określa rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 i rozporządzenie (Euratom) nr 1074/1999.

2. Jeśli członek Komitetu Nadzoru nie może wykonywać swojego mandatu lub jeśli zrzeka się swojego mandatu, informuje o tym w odpowiedni sposób przewodniczącego Komitetu, tak aby mogły zostać podjęte właściwe działania.

Artykuł 4

Etyka

1. Zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 oraz art. 11 ust. 5 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999 przy wypełnianiu swoich obowiązków członkowie Komitetu Nadzoru nie zwracają się do żadnego rządu i żadnej instytucji, organu, urzędu lub agencji, ani nie przyjmują od nich żadnych instrukcji.

2. Zgodnie z decyzją o ich mianowaniu, nie mogą oni zajmować się żadną sprawą, w której mają pośrednio lub bezpośrednio osobiste interesy, które mogą wpłynąć na ich bezstronność; w szczególności interesy rodzinne lub finansowe.

Są oni zobowiązani do zachowania ścisłej poufności przedłożonych im dokumentów oraz prac nad nimi.

3. Członkowie informują Komitet Nadzoru o wszelkich okolicznościach, które mogłyby zagrozić zasadom regulującym jego działalność, o których mowa w ust. 1 i 2. Komitet podejmuje odpowiednie działania.

Artykuł 5

Przewodniczący

1. Komitet Nadzoru większością głosów swoich członków wybiera spośród swoich członków przewodniczącego.

2. Przewodniczący jest wybierany na roczną kadencję, która może zostać przedłużona. Wybory odbywają się na ostatnim posiedzeniu, któremu przewodniczy odchodzący przewodniczący.

3. Jeżeli przewodniczący z dowolnych powodów nie może sprawować swojej funkcji przez dłuższy okres czasu, informuje o tym członków Komitetu. W takim przypadku wybierany jest nowy przewodniczący, zgodnie z procedurą określoną w ust. 1.

4. Przewodniczący reprezentuje Komitet Nadzoru i przewodniczy posiedzeniom Komitetu. Zapewnia on właściwe stosowanie procedur Komitetu. Przewodniczący zwołuje posiedzenia Komitetu i ustala miejsce, datę i termin posiedzenia. Przewodniczący opracowuje projekt porządku posiedzenia i czuwa nad realizacją decyzji Komitetu.

5. Jeżeli przewodniczący nie może chwilowo wykonywać swoich obowiązków, może poprosić członka Komitetu o zastąpienie go.

6. Jeśli przewodniczący jest nieobecny, a nie skorzystano z procedury, o której mowa w ust. 5, funkcję przewodniczącego sprawuje najstarszy członek Komitetu.

7. Przewodniczący ma pełne uprawnienia do wysyłania pism i odpowiadania na pisma w sprawach dotyczących działalności Komitetu Nadzoru. Przewodniczący informuje członków Komitetu o pismach, które otrzymał lub na które odpowiedział.

Artykuł 6

Posiedzenia

1. Komitet Nadzoru wykonuje swoje uprawnienia na posiedzeniach. Posiedzenia odbywają się co najmniej dziesięć razy do roku. Do osiągnięcia kworum konieczna jest obecność większości członków Komitetu. Komitet zbiera się z inicjatywy przewodniczącego lub na wniosek większości swoich członków.

2. Poza sytuacjami, które przewodniczący uzna za nagłe, zawiadomienia o posiedzeniach wysyłane są na tyle wcześnie, aby członkowie Komitetu otrzymali je najpóźniej na tydzień przed terminem planowanego posiedzenia. Zawiadomienie zawiera projekt porządku posiedzenia oraz dokumenty potrzebne w czasie posiedzenia, chyba że charakter tych dokumentów nie pozwala na ich załączenie. Ostateczny porządek obrad jest przyjmowany na początku każdego posiedzenia.

3. Każdy członek Komitetu może zwrócić się do przewodniczącego o umieszczenie w projekcie porządku punktów lub szczególnych kwestii lub włączenie do porządku takich punktów.

4. Przewodniczący może zwołać posiedzenie Komitetu Nadzoru lub włączyć punkty do porządku obrad również na wniosek Dyrektora Generalnego OLAF-u. Propozycje Dyrektora Generalnego są poparte stosownymi dokumentami.

5. Komitet Nadzoru może zaprosić Dyrektora Generalnego OLAF-u do udziału w posiedzeniach lub działaniach związanych z pracami Komitetu. Inni pracownicy OLAF-u mogą zostać zaproszeni do udziału w posiedzeniu Komitetu, jeśli zaistnieje taka konieczność. Zaproszenie przekazuje się za pośrednictwem Dyrektora Generalnego OLAF-u.

Dyrektor Generalny OLAF-u zostaje poinformowany o punktach porządku obrad, które wymagają udziału osób, o których mowa w akapicie pierwszym.

6. Każdy przedstawiciel instytucji, organów, urzędów i agencji Wspólnoty, państw członkowskich lub państw stowarzyszonych może zostać zaproszony do udziału w pracach Komitetu Nadzoru związanych z konkretnym punktem porządku obrad.

Artykuł 7

Metody pracy

1. Posiedzenia Komitetu Nadzoru odbywają się za zamkniętymi drzwiami. Działania Komitetu i wewnętrzne dokumenty, na których opiera się jego działalność, są tajne, chyba że Komitet postanowi inaczej.

Wobec dokumentów i informacji przekazanych przez Dyrektora Generalnego OLAF-u mają zastosowanie przepisy art. 287 traktatu WE o ochronie i poufności danych, art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 oraz art. 8 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999.

2. Komitet Nadzoru ustanawia maksymalnie trzy języki robocze. Dokumenty i projekty opinii, sprawozdania oraz decyzje sporządzanie są w językach roboczych przyjętych przez Komitet. W szczególnych przypadkach członek Komitetu może zażądać, aby dowolny dokument został przetłumaczony na jego język ojczysty.

3. Opinie, sprawozdania i decyzje przyjmowane są na posiedzeniach Komitetu Nadzoru w sesji plenarnej.

4. W drodze wyjątku od tej zasady niektóre decyzje mogą zostać podjęte w ramach procedury pisemnej, jeśli Komitet Nadzoru zatwierdził skorzystanie z tej procedury podczas wcześniejszego posiedzenia.

W nagłych przypadkach przewodniczący może skonsultować się z Komitetem w formie pisemnej.

W obu przypadkach przewodniczący przekazuje projekt decyzji członkom Komitetu. Jeśli członkowie nie zgłoszą zastrzeżeń wobec projektu decyzji w terminie określonym przez przewodniczącego, czyli w ciągu pięciu dni roboczych od daty otrzymania projektu, projekt uznaje się za przyjęty. Jeśli w ciągu pięciu dni roboczych od daty otrzymania projektu decyzji członek Komitetu zażąda, aby projekt został przedyskutowany na posiedzeniu, procedura pisemna zostaje zawieszona.

Artykuł 8

Sprawozdawcy

1. W celu przygotowania dyskusji lub swoich działań Komitet Nadzoru na wniosek przewodniczącego może mianować spośród swoich członków jednego lub kilku sprawozdawców.

2. Jeśli sprawa jest pilna, przewodniczący może z własnej inicjatywy mianować sprawozdawcę. W takim wypadku niezwłocznie powiadamia o tym członków Komitetu.

3. Sprawozdawca po zbadaniu powierzonej mu sprawy przedstawia wstępne sprawozdanie Komitetowi Nadzoru. W razie potrzeby pomaga mu sekretariat Komitetu.

Artykuł 9

Kontrole, analizy i ekspertyzy

W ramach swoich kompetencji Komitet Nadzoru może przeprowadzać odpowiednie kontrole, analizy oraz korzystać z niezbędnych ekspertyz. Może również zwrócić się o pomoc do urzędników lub innych pracowników OLAF-u czy instytucji, organów, urzędów i agencji Wspólnot, państw członkowskich lub państw stowarzyszonych.

Artykuł 10

Procedura głosowania

1. Decyzje podejmowane są większością głosów członków Komitetu Nadzoru, na wniosek przewodniczącego.

2. Na wniosek członka Komitetu może zostać przeprowadzone głosowanie tajne.

Artykuł 11

Protokoły

1. Z każdego posiedzenia Komitetu Nadzoru sporządzany jest protokół. Protokoły są sporządzane w językach roboczych Komitetu.

2. Wstępny protokół sporządzany jest przez sekretariat pod nadzorem przewodniczącego i jest przekazywany członkom Komitetu Nadzoru w celu zatwierdzenia na następnym posiedzeniu.

3. Każdy członek Komitetu może zaproponować zmiany do protokołu podczas jego zatwierdzania. Członkowie mogą również zażądać dodania do protokołu pisemnych oświadczeń lub dokumentów uznanych za przydatne.

4. Po przyjęciu protokołu przewodniczący oraz osoba odpowiedzialna za sekretariat podpisuje protokół, który zostaje następnie zarchiwizowany w aktach sekretariatu Komitetu. Protokół może zostać opublikowany, o ile tak postanowi Komitet.

Artykuł 12

Sekretariat

1. Zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 i art. 11 ust. 6 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999, Komitet Nadzoru dysponuje sekretariatem, które pomaga mu w wypełnianiu jego zadań.

2. Komitet Nadzoru informuje Dyrektora Generalnego OLAF, jakie istnieją potrzeby w zakresie personelu i zasobów sekretariatu, które zapewnią wykonywanie zadań Komitetu oraz zagwarantują ciągłość jego pracy.

3. Personel sekretariatu jest zobowiązany traktować otrzymane informacje jako poufne. Podlegają temu zobowiązaniu również po zakończeniu pracy. Jeśli Komitet Nadzoru odkryje, że pracownik sekretariatu złamał zobowiązanie do zachowania tajemnicy, przewodniczący informuje o tym Dyrektora Generalnego OLAF-u, w celu podjęcia odpowiednich działań.

4. Sekretariat wspiera skuteczne wykonywanie zadań powierzonych Komitetowi Nadzoru, w celu wzmocnienia niezależności OLAF-u. W tym celu wspiera przewodniczącego w przygotowaniu i prowadzeniu posiedzeń. Sekretariat opracowuje wstępny porządek każdego zebrania, sporządza wstępne protokoły posiedzeń, dostarcza członkom Komitetu informacje oraz dokumenty związane z każdą dziedziną ich działalności, pomaga, pod kierunkiem przewodniczącego, w opracowywaniu tekstów oraz wspiera członków Komitetu, szczególnie tych w funkcji sprawozdawcy. W tym celu, aby wykonać te zadania, członkowie sekretariatu w stosownych przypadkach biorą udział w posiedzeniach wraz ze sprawozdawcami.

TYTUŁ III

KORZYSTANIE Z UPRAWNIEŃ

Artykuł 13

Działania podejmowane na podstawie informacji przekazanych przez Dyrektora Generalnego

1. Komitet Nadzoru po zapoznaniu się z planem działań przekazywanym mu corocznie przez Dyrektora Generalnego OLAF-u może wydać opinię w każdej dziedzinie w ramach swoich kompetencji.

Komitet bada również informacje dotyczące działalności OLAF-u przekazywane mu regularnie przez Dyrektora Generalnego oraz wydaje opinie na temat tych informacji zgodnie z drugim akapitem art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 oraz drugim akapitem art. 11 ust. 1 rozporządzania (Euratom) nr 1074/1999.

2. Zgodnie z art. 11 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 i art. 11 ust. 7 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999, Komitet Nadzoru jest regularnie informowany o dochodzeniach urzędu, ich wynikach oraz działaniach podejmowanych w ich następstwie. Komitet może przedstawić odpowiednie uwagi, jednak bez ingerencji w przebieg trwających dochodzeń.

3. Komitet Nadzoru bada powody, ze względu na które nie można było zakończyć dochodzenia trwającego dłużej niż 9 miesięcy oraz bada oczekiwany czas jego zakończenia.

4. Komitet bada przypadki, gdy instytucja, organ, urząd lub agencja nie podjęła działań wynikających z zaleceń Dyrektora Generalnego. Zajmuje się również sytuacjami, w których praca osób prowadzących dochodzenie została utrudniona, opóźniona lub uniemożliwiona, w celu podjęcia odpowiednich działań.

5. Sprawy wymagające przekazania informacji do organów sądowych państw członkowskich są badane na podstawie informacji przekazanych przez Dyrektora Generalnego OLAF-u oraz zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 i rozporządzeniem (Euratom) nr 1074/1999. Również działania podejmowane w ich następstwie przeprowadzane są na tej podstawie.

6. Wspierając Dyrektora Generalnego OLAF-u w wykonywaniu jego obowiązków, Komitet Nadzoru może wydać opinię co do wkładu OLAF-u w opracowywanie i rozwijanie metod zwalczania nadużyć finansowych oraz nielegalnej działalności naruszającej interesy finansowe Wspólnot.

Artykuł 14

Sprawozdanie z działalności

1. Zgodnie z art. 11 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 i art. 11 ust. 8 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999, Komitet Nadzoru przyjmuje co najmniej jedno sprawozdanie z działalności w ciągu roku, które przesyła do instytucji. Sprawozdanie obejmuje działania podjęte w ramach wykonywania uprawnień Komitetu oraz zawiera ocenę działań OLAF-u i ocenę realizacji jego rocznego planu.

2. Sprawozdanie za poprzedni rok zostaje opracowane w pierwszej połowie każdego roku oraz zostaje przedstawione Komitetowi przez jednego lub kilku sprawozdawców.

3. Sprawozdanie może zawierać załącznik z wykazem opinii wydanych przez Komitet.

Może również zawierać wszystkie sprawozdania, które zgodnie z art. 11 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 lub art. 11 ust. 8 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999 Komitet przedstawił Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji oraz Trybunałowi Sprawiedliwości w sprawie wyników dochodzeń OLAF-u oraz działań podjętych w ich następstwie.

4. Komitet Nadzoru podejmuje konieczne działania, aby sprawozdanie z jego działalności zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, po przesłaniu go do Parlamentu Europejskiego, Rady oraz Komisji.

Artykuł 15

Postępowanie w sprawie wydania opinii dotyczącej mianowania Dyrektora Generalnego

1. Po zapoznaniu się z kandydaturami na stanowisko Dyrektora Generalnego OLAF-u Komitet Nadzoru wydaje opinię zawierającą wykaz kryteriów, które należy zastosować do oceny kandydata.

Zawiera ona również opinie Komitetu na temat kandydatów, zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 oraz art. 12 ust. 2 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999.

2. Jeśli żaden kandydat nie uzyskał pozytywnej opinii, przewodniczący informuje Komisję, że Komitet zagłosował przeciwko przedstawionym kandydaturom.

Artykuł 16

Postępowanie dyscyplinarne przeciwko Dyrektorowi Generalnemu

Jeśli zasięgnięto jego opinii zgodnie z art. 12 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 oraz art. 12 ust. 4 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999, Komitet Nadzoru wydaje uzasadnioną opinię.

Artykuł 17

Poufność danych osobowych i ich przetwarzanie

1. Komitet Nadzoru dba o zastosowanie art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 oraz art. 8 rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999.

2. Działając z własnej inicjatywy lub z inicjatywy Dyrektora Generalnego OLAF-u, Komitet Nadzoru może zadecydować o wydaniu opinii.

Artykuł 18

Budżet

1. Komitet Nadzoru wydaje opinię na temat wstępnego projektu budżetu przedstawionego przez Dyrektora Generalnego OLAF-u, skierowaną do Dyrekcji Generalnej ds. Budżetu Komisji Europejskiej.

2. Sekretariat opracowuje roczny projekt budżetu dla celów operacyjnych Komitetu Nadzoru, który jest przekazywany Dyrektorowi Generalnemu po zatwierdzeniu go przez Komitet.

TYTUŁ IV

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 19

Przegląd i zmiany regulaminu

1. Przegląd niniejszego regulaminu zostanie przeprowadzony przez Komitet Nadzoru w terminie jednego roku po jego wejściu w życie.

2. Każdy członek Komitetu może zaproponować w dowolnym terminie wniesienie zmian do regulaminu oraz przedstawić je na piśmie przewodniczącemu. Zmiany są poddawane pod głosowanie na pierwszym posiedzeniu po ich zaproponowaniu, zgodnie z procedurą głosowania określoną w art. 10.

Artykuł 20

Wejście w życie regulaminu i jego publikacja

1. Niniejszy regulamin wchodzi w życie w dniu po jego przyjęciu przez Komitet Nadzoru. Regulamin niniejszy zastępuje poprzedni regulamin opublikowany w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich w 2000 r. (3).

2. Po przyjęciu regulaminu Komitet Nadzoru podejmuje niezbędne działania służące opublikowaniu regulaminu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 sierpnia 2006 r.

W imieniu Komitetu Nadzoru OLAF-u

Rosalind WRIGHT

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 1.

(2) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 8.

(3) Dz.U. L 41 z 15.2.2000, str. 12.