ISSN 1725-5228

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 255

European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Tom 49
21 października 2006


Powiadomienie nr

Spis treśći

Strona

 

I   Informacje

 

Parlament Europejski
Rada
Komisja

2006/C 255/1

Oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (2006/512/WE)

1

 

Rada

2006/C 255/2

Decyzja Rady z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (1999/468/WE) [Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11)] (Tekst ujednolicony)

4

 

Komisja

2006/C 255/3

Kursy walutowe euro

9

2006/C 255/4

Zawiadomienie w sprawie upływu terminu obowiązywania niektórych środków antydumpingowych

10

2006/C 255/5

Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa nr COMP/M.4402 — UCB/Schwarz Pharma) ( 1 )

11

2006/C 255/6

Nałożenie zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych w zakresie regularnych połączeń lotniczych między Wyspami Kanaryjskimi zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2408/92 z dnia 23 lipca 1992 r. ( 1 )

12

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

 


I Informacje

Parlament Europejski Rada Komisja

21.10.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 255/1


Oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (2006/512/WE)

(2006/C 255/01)

1.

Parlament Europejski, Rada i Komisja pozytywnie oceniają fakt, że wkrótce zostanie przyjęta decyzja Rady zmieniająca decyzję Rady z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (1). Włączenie do decyzji z 1999 r. nowej procedury, zwanej „procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą”, umożliwi prawodawcy sprawowanie kontroli nad przyjmowaniem środków quasi-prawodawczych służących wykonaniu aktu przyjętego w drodze współdecyzji.

2.

Parlament Europejski, Rada i Komisja podkreślają, że w ramach obecnego traktatu decyzja taka stanowi rozwiązanie horyzontalne, które odpowiada wyrażanemu przez Parlament Europejski życzeniu sprawowania kontroli nad wykonywaniem aktów przyjętych w drodze współdecyzji.

3.

Bez uszczerbku dla prerogatyw organów prawodawczych Parlament Europejski i Rada przyznają, że zasady lepszego prawodawstwa wymagają, by uprawnienia wykonawcze bezterminowo przyznać Komisji. Parlament Europejski, Rada i Komisja uważają jednak, że skoro konieczne jest dostosowanie aktu w pewnym określonym terminie, kontrolę prawodawcy nad tym aktem mogłaby wzmocnić klauzula wymagająca od Komisji przedstawienia propozycji przeglądu lub uchylenia przepisów dotyczących przekazania uprawnień wykonawczych.

4.

Od momentu wejścia w życie nowa procedura będzie mieć zastosowanie do środków quasi-prawodawczych przewidzianych w aktach, które zostaną przyjęte zgodnie z procedurą współdecyzji, w tym do środków przewidzianych w aktach przyjmowanych w przyszłości w dziedzinie usług finansowych (akty Lamfalussy'ego). By jednak mogła być ona stosowana do już obowiązujących aktów przyjętych w drodze współdecyzji, akty te należy dostosować według stosownych procedur w celu zastąpienia procedury regulacyjnej przewidzianej w art. 5 decyzji 1999/468/WE procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą za każdym razem, gdy chodzi o środki wchodzące w zakres jej zastosowania.

5.

Parlament Europejski, Rada i Komisja uważają, że należy niezwłocznie dostosować następujące akty:

a.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie oświadczeń żywieniowych i oświadczeń zdrowotnych w odniesieniu do środków spożywczych (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym)

b.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady przekształcająca dyrektywę Rady 93/6/EWG z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie adekwatności kapitałowej przedsiębiorstw inwestycyjnych i instytucji kredytowych (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym)

c.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady przekształcająca dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. odnoszącą się do podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym)

d.

Dyrektywa 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylająca dyrektywę Rady 84/253/EWG (Dz.U. L 157 z 9.6.2006, str. 87)

e.

Rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 105 z 13.4.2006, str. 1)

f.

Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, str. 15)

g.

Dyrektywa 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 lipca 2005 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię oraz zmieniająca dyrektywę Rady 92/42/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 96/57/WE i 2000/55/WE (Dz.U. L 191 z 22.7.2005, str. 29)

h.

Dyrektywa 2005/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2005 r. zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 85/611/EWG, 91/675/EWG, 92/49/EWG i 93/6/EWG oraz dyrektywy 94/19/WE, 98/78/WE, 2000/12/WE, 2001/34/WE, 2002/83/WE i 2002/87/WE w celu ustanowienia nowej struktury organizacyjnej komitetów w sektorze usług finansowych (Dz.U. L 79 z 24.3.2005, str. 9)

i.

Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70 z 16.3.2005, str. 1)

j.

Dyrektywa 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE (Dz.U. L 390 z 31.12.2004, str. 38)

k.

Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, str. 1)

l.

Dyrektywa 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 64)

m.

Rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 1)

n.

Dyrektywa 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz.U. L 235 z 23.9.2003, str. 10)

o.

Dyrektywa 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) (Dz.U. L 96 z 12.4.2003, str. 16)

p.

Dyrektywa 2002/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrotechnicznego i elektronicznego (WEEE) (Dz.U. L 37 z 13.2.2003, str. 24)

q.

Dyrektywa 2002/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz.U. L 37 z 13.2.2003, str. 19)

r.

Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 35 z 11.2.2003, str. 1)

s.

Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, str. 1)

t.

Dyrektywa 2001/107/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 stycznia 2002 r. zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), w celu uregulowania działalności spółek zarządzających i uproszczonych prospektów emisyjnych (Dz.U. L 41 z 13.2.2002, str. 20)

u.

Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, str. 67)

v.

Dyrektywa 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylająca dyrektywę Rady 90/220/EWG (Dz.U. L 106 z 17.4.2001, str. 1)

w.

Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, str. 1)

x.

Dyrektywa 2000/53/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 września 2000 r. w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. L 269 z 21.10.2000, str. 34)

y.

Dyrektywa 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 123 z 24.4.1998, str. 1)

Komisja oświadczyła, że w tym celu możliwie szybko przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wnioski w sprawie zmiany wyżej wymienionych aktów, aby zastosować procedurę regulacyjną połączoną z kontrolą, a przez to — uchylić te ewentualnie istniejące przepisy wyżej wymienionych aktów, które przewidują czasowe ograniczenie uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji. Parlament Europejski i Rada zapewnią możliwie szybkie przyjęcie tych wniosków.

6.

Zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym w sprawie „lepszego stanowienia prawa” (2003/C 321/01), Parlament Europejski, Rada i Komisja przypominają o znaczącej roli, jaką w prawodawstwie odgrywają środki wykonawcze. Uważają one ponadto, że podstawowe zasady zawarte w porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących jakości prawodawstwa wspólnotowego (1999/C 73/01) powinny w każdym razie mieć zastosowanie do środków o ogólnym zasięgu przyjętych w myśl nowej procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą.


(1)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.


Rada

21.10.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 255/4


Niniejszy tekst powstał dla potrzeb archiwalnych; instytucje europejskie nie ponoszą odpowiedzialności za zawarte w nim informacje

DECYZJA RADY

z dnia 28 czerwca 1999 r.

ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (1999/468/WE)

[Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11)]

(Tekst ujednolicony)

(2006/C 255/02)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 202 tiret trzecie,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W przyjmowanych przez siebie aktach Rada ma przyznać Komisji uprawnienia do wykonywania norm ustanowionych przez Radę; Rada może nałożyć określone wymagania dotyczące wykonywania tych uprawnień; może również, w szczególnych i uzasadnionych przypadkach, zastrzec dla siebie prawo bezpośredniego wykonywania uprawnień wykonawczych.

(2)

Rada przyjęła decyzję 87/373/EWG z dnia 13 lipca 1987 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji; decyzja ta przewiduje ograniczoną liczbę warunków wykonywania takich uprawnień.

(3)

Deklaracja nr 31 załączona do Aktu Końcowego Konferencji Międzyrządowej, która przyjęła traktat z Amsterdamu, wzywa Komisję do przedłożenia Radzie projektu zmian decyzji 87/373/EWG.

(4)

W celu uniknięcia pomyłek uznano, że zamiast zmieniać decyzję nr 87/373/EWG bardziej odpowiednie jest zastąpienie jej nową decyzją i uchylenie decyzji 87/373/EWG.

(5)

Głównym celem niniejszej decyzji jest zapewnienie kryteriów wyboru procedury działania komitetów, tak aby osiągnąć większą spójność i przewidywalność wyboru rodzaju komitetu, przyjmując, że takie kryteria mają charakter niewiążący, z wyjątkiem kryteriów dotyczących procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą.

(6)

W dziedzinie środków zarządzania przestrzegać należy procedury zarządzania; dotyczy to między innymi środków realizacji wspólnej polityki rolnej i wspólnej polityki rybołówstwa oraz realizacji programów mających istotny wpływ na budżet; takie środki zarządzania powinny być podejmowane przez Komisję w drodze procedury zapewniającej podjęcie decyzji w odpowiednim terminie; jednakże, jeśli Radzie zostaną przedstawione środki niewymagające pilnej realizacji, Komisja powinna wykorzystać swobodę decyzji w zakresie odroczenia ich zastosowania.

(7)

W dziedzinie środków o ogólnym zasięgu mających na celu stosowanie istotnych przepisów aktów podstawowych należy przestrzegać procedury regulacyjnej; dotyczy to również środków ochrony zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, zwierząt lub roślin oraz środków opracowanych w celu dostosowania lub aktualizacji niektórych mniej istotnych przepisów aktu podstawowego; środki takie należy przyjąć przy zastosowaniu skutecznej procedury zgodnej w pełni z prawem Komisji do podejmowania inicjatywy legislacyjnej.

(7a)

W dziedzinie środków o ogólnym zasięgu mających na celu zmianę innych niż istotne elementów aktu przyjętego zgodnie z procedurą określoną w art. 251 traktatu, w tym wykreślenie niektórych z tych elementów lub dodanie nowych, innych niż istotne elementów, należy przestrzegać procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą. Procedura ta powinna umożliwić obu organom władzy prawodawczej przeprowadzenie kontroli przed przyjęciem takich środków. Istotne elementy aktu prawnego mogą być zmienione jedynie przez prawodawcę na podstawie traktatu.

(8)

Procedury doradczej należy przestrzegać w każdym przypadku, gdy jest ona uważana za najwłaściwszą; procedura doradcza będzie nadal stosowana w tych przypadkach, w których ma zastosowanie obecnie.

(9)

Drugim celem niniejszej decyzji jest uproszczenie warunków wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji oraz zwiększenie zaangażowania Parlamentu Europejskiego w przypadkach, gdy akt podstawowy przyznający Komisji uprawnienia wykonawcze został przyjęty zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 traktatu; z tego względu uznano, że właściwe jest zmniejszenie liczby procedur oraz dostosowanie ich do odpowiednich uprawnień zainteresowanych instytucji, a w szczególności uwzględnianie opinii Parlamentu Europejskiego, odpowiednio, przez Komisję lub Radę, w przypadkach, gdy uzna, iż projekt działań przedłożony komitetowi lub propozycja przedłożona Radzie na podstawie procedury regulacyjnej przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym.

(10)

Trzecim celem niniejszej decyzji jest sprawniejsze informowanie Parlamentu Europejskiego poprzez zapewnienie, by Komisja informowała Parlament Europejski regularnie o pracach komitetów, przekazywała mu dokumenty związane z ich pracami i informowała za każdym razem, kiedy przekazuje Radzie rozwiązania lub propozycje rozwiązań, które należy przyjąć. Szczególna uwaga skierowana zostanie na informowanie Parlamentu Europejskiego o pracach komitetów w ramach procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą, w celu zapewnienia możliwości podjęcia decyzji przez Parlament Europejski w przewidzianym terminie.

(11)

Czwartym celem niniejszej decyzji jest sprawniejsze informowanie społeczeństwa o procedurach komitetów poprzez zastosowanie do nich obowiązujących Komisję zasad i warunków publicznego dostępu do aktów, sporządzenie spisu wszystkich komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu uprawnień wykonawczych, sporządzanie rocznego sprawozdania, w celu jego publikacji, o działalności komitetów, oraz zapewnienie udostępnienia publicznego w rejestrze wszystkich danych bibliograficznych przekazanych Parlamentowi Europejskiemu dokumentów dotyczących komitetów.

(12)

Niniejsza decyzja nie zmienia w żaden sposób procedur komitetów utworzonych w celu wykonania wspólnej polityki handlowej i zasad konkurencji ustanowionych w traktatach i nieopartych na decyzji 87/373/EWG,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Z wyjątkiem określonych i uzasadnionych przypadków, w których prawo Rady do bezpośredniego wykonywania określonych uprawnień wykonawczych przez nią samą zastrzeżono w akcie podstawowym, takie uprawnienia są przyznawane Komisji zgodnie z odpowiednimi przepisami aktu podstawowego. Przepisy te określają istotne elementy przyznanych w ten sposób uprawnień.

Jeśli akt podstawowy nakłada określone wymogi proceduralne dotyczące przyjęcia środków wykonawczych, takie wymagania powinny być zgodne z procedurami przewidzianymi w artykułach 3, 4, 5, 5a i 6.

Artykuł 2

1.   Bez uszczerbku dla ust. 2, wybór metod proceduralnych przyjęcia środków wykonawczych jest oparty na następujących kryteriach:

a)

środki zarządzania, takie jak te dotyczące realizacji wspólnej polityki rolnej, rybołówstwa lub też planów mających istotny wpływ na budżet, powinny być przyjmowane z zachowaniem procedury zarządzania;

b)

środki o ogólnym zasięgu, mające na celu stosowanie istotnych przepisów aktów podstawowych oraz środki ochrony zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, zwierząt lub roślin powinny być przyjmowane z zachowaniem procedury regulacyjnej.

Jeśli akt podstawowy określa, że mniej istotne przepisy można przyjąć lub aktualizować na drodze procedur wykonawczych, takie środki należy przyjąć z zachowaniem procedury regulacyjnej;

c)

bez uszczerbku dla lit. a) i b), procedurę doradczą należy stosować w każdym przypadku, gdy uznaje się ją za najwłaściwszą.

2.   Jeżeli akt podstawowy przyjęty zgodnie z procedurą określoną w art. 251 traktatu przewiduje przyjęcie środków o ogólnym zasięgu mających na celu zmianę innych niż istotne elementów tego aktu, w tym wykreślenie niektórych z tych elementów lub dodanie nowych, innych niż istotne elementów, środki te są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą.

Artykuł 3

Procedura doradcza

1.   Komisję wspomaga komitet doradczy złożony z przedstawicieli państw członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2.   Przedstawiciel Komisji przedstawia komitetowi propozycję działań, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię o propozycji w czasie wyznaczonym przez przewodniczącego, zależnie od pilności sprawy, zarządzając w razie potrzeby głosowanie.

3.   Opinia zostaje odnotowana w protokole; ponadto każde państwo członkowskie ma prawo wnosić o umieszczenie w protokole swojego stanowiska.

4.   Komisja uwzględnia w najwyższym stopniu opinię przedstawioną przez komitet. Komisja informuje komitet o tym, w jaki sposób została uwzględniona jego opinia.

Artykuł 4

Procedura zarządzania

1.   Komisję wspomaga komitet zarządzający złożony z przedstawicieli państw członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2.   Przedstawiciel Komisji przedstawia komitetowi propozycję działań, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię o propozycji w czasie wyznaczonym przez przewodniczącego, zależnie od pilności sprawy. W przypadku decyzji, które Rada powinna przyjąć na wniosek Komisji, opinia zostaje podjęta większością określoną w art. 205 ust. 2 i 4 traktatu. Głosy państw członkowskich w komitecie są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie głosuje.

3.   Komisja, bez uszczerbku dla art. 8, przyjmuje środki, które są stosowane natychmiast. Jeśli jednak środki te nie są zgodne z opinią komitetu, są one niezwłocznie przekazywane przez Komisję do wiadomości Rady. W takim przypadku Komisja może odroczyć zastosowanie środków, o których podjęła decyzję, na okres określony w każdym akcie podstawowym, ale który w żadnym przypadku nie przekracza trzech miesięcy od daty przekazania do wiadomości.

4.   Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w okresie przewidzianym w ust. 3.

Artykuł 5

Procedura regulacyjna

1.   Komisję wspomaga komitet regulacyjny złożony z przedstawicieli państw członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2.   Przedstawiciel Komisji przedstawia komitetowi propozycję działań, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię o propozycji w czasie wyznaczonym przez przewodniczącego, zależnie od pilności sprawy. W przypadku decyzji, które Rada powinna przyjąć na wniosek Komisji, opinia zostaje podjęta większością określoną w art. 205 ust. 2 i 4 traktatu. Głosy państw członkowskich w komitecie są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie głosuje.

3.   Bez uszczerbku dla art. 8, Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeśli są zgodne z opinią komitetu.

4.   Jeśli przewidziane środki są niezgodne z opinią komitetu lub jeśli opinia nie została przedstawiona, Komisja niezwłocznie przedstawia Radzie propozycję działań, jakie należy podjąć i informuje o tym Parlament Europejski.

5.   Jeśli Parlament Europejski uzna, że propozycja przedstawiona przez Komisję zgodnie z aktem podstawowym, przyjętym zgodnie z procedurą określoną w art. 251 traktatu, przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w tym akcie podstawowym, informuje o swoim stanowisku Radę.

6.   Jeśli wynika to ze stanowiska Parlamentu, Rada może podjąć większością kwalifikowaną decyzję w sprawie propozycji, w terminie wskazanym w każdym akcie podstawowym, w żadnym przypadku nieprzekraczającym trzech miesięcy od daty przekazania Radzie.

Jeśli w tym okresie Rada stwierdzi większością kwalifikowaną, że sprzeciwia się propozycji, Komisja zbada ją ponownie. Komisja może przedłożyć Radzie zmienioną propozycję, przedłożyć ponownie propozycję lub przedstawić propozycję legislacyjną na podstawie traktatu.

Jeśli po upływie tego okresu Rada nie przyjmie proponowanego aktu wykonawczego ani nie sprzeciwi się propozycji środków wykonawczych, Komisja przyjmuje proponowane środki wykonawcze.

Artykuł 5a

Procedura regulacyjna połączona z kontrolą

1.   Komisję wspomaga komitet ds. regulacji połączonej z kontrolą złożony z przedstawicieli państw członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2.   Przedstawiciel Komisji przedstawia komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię w sprawie projektu w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego, zależnie od pilności danej sprawy. Opinia jest przyjmowana większością określoną w art. 205 ust. 2 i 4 traktatu w odniesieniu do decyzji, które Rada przyjmuje na wniosek Komisji. W głosowaniach komitetu głosy przedstawicieli państw członkowskich są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie głosuje.

3.   Jeżeli środki przewidziane przez Komisję są zgodne z opinią komitetu, zastosowanie ma następująca procedura:

a)

Komisja niezwłocznie przedkłada projekt środków Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do kontroli;

b)

Parlament Europejski, stanowiąc większością głosów swoich członków, lub Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, mogą sprzeciwić się przyjęciu danego projektu przez Komisję i jako uzasadnienie swojego sprzeciwu wskazać, że projekt środków przedłożony przez Komisję wykracza poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym lub że projekt ten nie odpowiada celowi lub treści aktu podstawowego, lub że narusza zasadę pomocniczości lub zasadę proporcjonalności;

c)

jeżeli w terminie trzech miesięcy od otrzymania danego projektu Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw wobec projektu środków, Komisja środków tych nie przyjmuje. W takim przypadku Komisja może przedłożyć komitetowi zmieniony projekt środków lub przedstawić wniosek legislacyjny na podstawie traktatu;

d)

jeżeli w momencie upływu tego terminu Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec projektu środków, Komisja środki te przyjmuje.

4.   Jeżeli środki przewidziane przez Komisję nie są zgodne z opinią komitetu lub jeżeli opinia nie została przedstawiona, zastosowanie ma procedura następująca:

a)

Komisja niezwłocznie przedkłada Radzie wniosek w sprawie środków, które należy podjąć, przekazując go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu;

b)

Rada stanowi w sprawie tego wniosku większością kwalifikowaną w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku;

c)

jeżeli w tym terminie Rada sprzeciwi się większością kwalifikowaną proponowanym środkom, nie zostają one przyjęte. W takim przypadku Komisja może przedłożyć Radzie zmieniony wniosek lub przedstawić wniosek legislacyjny na podstawie traktatu;

d)

jeżeli Rada postanowi przyjąć proponowane środki, przedkłada je niezwłocznie Parlamentowi Europejskiemu. Jeżeli Rada nie podejmie decyzji we wspomnianym terminie dwóch miesięcy, Komisja niezwłocznie przedkłada te środki Parlamentowi Europejskiemu;

e)

Parlament Europejski, stanowiąc większością głosów swoich członków w terminie czterech miesięcy od dnia, w którym wniosek został mu przekazany zgodnie z lit. a), może sprzeciwić się przyjęciu danych środków i jako uzasadnienie swojego sprzeciwu wskazać, że zaproponowane środki wykraczają poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym lub że środki te nie odpowiadają celowi lub treści aktu podstawowego, lub też że naruszają zasadę pomocniczości lub zasadę proporcjonalności;

f)

jeżeli w tym terminie Parlament Europejski sprzeciwi się proponowanym środkom, nie zostają one przyjęte. W takim przypadku Komisja może przedłożyć komitetowi zmieniony projekt środków lub przedstawić wniosek legislacyjny na podstawie traktatu;

g)

jeżeli w momencie upływu tego terminu Parlament Europejski nie wyrazi sprzeciwu wobec proponowanych środków, środki te zostają przyjęte przez Radę lub Komisję, w zależności od przypadku.

5.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 i 4, w akcie podstawowym, w należycie uzasadnionych wyjątkowych przypadkach, może być przewidziane, że:

a)

terminy określone w ust. 3 lit. c), ust. 4 lit. b) i ust. 4 lit. e) ulegają przedłużeniu o jeden miesiąc, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na złożony charakter środków; lub

b)

terminy określone w ust. 3 lit. c), ust. 4 lit. b) i ust. 4 lit. e) ulegają skróceniu, jeżeli jest to uzasadnione względami sprawnego postępowania.

6.   W akcie podstawowym może być przewidziane, że w przypadku gdy ze względu na niezmiernie pilny charakter sprawy nie można zachować terminów procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą, o których mowa w ust. 3, 4 i 5, zastosowanie ma procedura następująca:

a)

jeżeli środki przewidziane przez Komisję są zgodne z opinią komitetu, Komisja przyjmuje te środki, a one same zostają natychmiast wprowadzone w życie. Komisja bezzwłocznie przekazuje informację o nich Parlamentowi Europejskiemu i Radzie;

b)

w terminie jednego miesiąca po otrzymaniu wspomnianej informacji Parlament Europejski, stanowiąc większością głosów swoich członków, lub Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, mogą wyrazić sprzeciw wobec środków przyjętych przez Komisję i jako uzasadnienie swojego sprzeciwu wskazać, że środki te wykraczają poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym lub że środki nie odpowiadają celowi lub treści aktu podstawowego, lub też że naruszają zasadę pomocniczości lub zasadę proporcjonalności;

c)

w sytuacji, gdy Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw, Komisja uchyla te środki. Może ona jednak tymczasowo utrzymać te środki w mocy, jeżeli jest to uzasadnione względami ochrony zdrowia, bezpieczeństwa lub środowiska. W takim przypadku Komisja przedstawia komitetowi zmieniony projekt środków lub wniosek legislacyjny na podstawie traktatu. Tymczasowe środki pozostają w mocy, dopóki nie zostaną zastąpione aktem przyjętym ostatecznie.

Artykuł 6

Procedura w sprawie środków ochronnych

Jeśli akt podstawowy przyznaje Komisji uprawnienie do decydowania o środkach ochronnych, można zastosować następującą procedurę:

a)

Komisja powiadamia Radę i państwa członkowskie o wszystkich decyzjach dotyczących środków ochronnych. Można postanowić, że przed podjęciem decyzji Komisja przeprowadzi konsultacje z państwami członkowskimi zgodnie z procedurami określonymi w każdym przypadku;

b)

każde państwo członkowskie może przekazać Radzie decyzję Komisji, w terminie określonym w danym akcie podstawowym;

c)

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w terminie określonym w danym akcie podstawowym. Można również określić w akcie podstawowym, że Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może potwierdzić, zmienić lub uchylić decyzję przyjętą przez Komisję. Jeśli Rada nie podejmie decyzji w wymienionym wyżej terminie, decyzję Komisji uważa się za uchyloną.

Artykuł 7

1.   Każdy komitet przyjmuje na wniosek przewodniczącego swój własny regulamin wewnętrzny, przygotowany na podstawie standardowego regulaminu wewnętrznego opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

W stopniu, w jakim to konieczne, istniejące komitety dostosują swój regulamin do standardowego.

2.   Stosujące się do Komisji zasady i warunki publicznego dostępu do dokumentów odnoszą się do komitetów.

3.   Parlament Europejski jest regularnie informowany przez Komisję o pracach komitetów w sposób zapewniający przejrzysty obieg dokumentów i pozwalający zidentyfikować przekazane informacje oraz poszczególne etapy procedury. Dlatego otrzymuje porządki obrad komitetów, przedłożone komitetom propozycje środków zmierzających do realizacji aktów przyjętych na mocy procedury określonej w art. 251 traktatu, wyniki głosowań, wnioski z posiedzeń oraz wykazy organów i organizacji, do których należą członkowie komitetów wyznaczeni przez państwa członkowskie.

Parlament Europejski jest informowany za każdym razem, kiedy Komisja przekazuje Radzie środki lub propozycje środków, które mają być przyjęte.

4.   Komisja w ciągu sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej decyzji opublikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich wykaz wszystkich komitetów, które pomagają Komisji w wykonywaniu uprawnień wykonawczych. Wykaz ten określa akt(-y) podstawowy(-e), na mocy którego(-ych) utworzono każdy z komitetów. Od roku 2000 Komisja przedstawia roczne sprawozdanie z prac komitetów.

5.   Dane bibliograficzne wszystkich dokumentów przesłanych do Parlamentu Europejskiego zgodnie z ust. 3 zostaną udostępnione publicznie w rejestrze, który zostanie utworzony przez Komisję w roku 2001.

Artykuł 8

Jeśli Parlament Europejski określi w uzasadnionej rezolucji, że projekt środków wykonawczych, przyjęcie których jest rozważane i które zostały przedstawione komitetowi zgodnie z aktem podstawowym przyjętym na mocy art. 251 traktatu, przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym, Komisja ponownie zbada proponowane środki. Komisja, uwzględniając rezolucję i w terminie określonym w stosowanej procedurze, może przedłożyć komitetowi nowy projekt środków, kontynuować realizację procedury lub przedłożyć projekt Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie traktatu.

Komisja informuje Parlament Europejski i komitet o działaniach, które zamierza podjąć na podstawie rezolucji Parlamentu Europejskiego oraz o ich przyczynach.

Artykuł 9

Decyzja 87/373/EWG traci moc.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Uwaga:

Tytułem informacji: oświadczenia dotyczące powyższych dwóch decyzji włączone do protokołu Rady znajdują się w Dz.U. C 203 z dnia 17 lipca 1999 r., str. 1 oraz w Dz.U. C 171 z dnia 22 lipca 2006 r., str. 21.

Oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji dotyczące decyzji z dnia 17 lipca 2006 r. znajduje się w niniejszym numerze Dziennika Urzędowego (Dz.U. C 255 z 21.10.2006, str. 1).


Komisja

21.10.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 255/9


Kursy walutowe euro (1)

20 października 2006

(2006/C 255/03)

1 euro=

 

Waluta

Kurs wymiany

USD

Dolar amerykański

1,2618

JPY

Jen

149,29

DKK

Korona duńska

7,4552

GBP

Funt szterling

0,66930

SEK

Korona szwedzka

9,2108

CHF

Frank szwajcarski

1,5867

ISK

Korona islandzka

86,14

NOK

Korona norweska

8,4135

BGN

Lew

1,9558

CYP

Funt cypryjski

0,5767

CZK

Korona czeska

28,335

EEK

Korona estońska

15,6466

HUF

Forint węgierski

262,70

LTL

Lit litewski

3,4528

LVL

Łat łotewski

0,6960

MTL

Lir maltański

0,4293

PLN

Złoty polski

3,8661

RON

Lej rumuński

3,5135

SIT

Tolar słoweński

239,57

SKK

Korona słowacka

36,580

TRY

Lir turecki

1,8405

AUD

Dolar australijski

1,6607

CAD

Dolar kanadyjski

1,4156

HKD

Dolar hong kong

9,8242

NZD

Dolar nowozelandzki

1,8853

SGD

Dolar singapurski

1,9835

KRW

Won

1 207,98

ZAR

Rand

9,5034

CNY

Juan renminbi

9,9714

HRK

Kuna chorwacka

7,3959

IDR

Rupia indonezyjska

11 554,93

MYR

Ringgit malezyjski

4,6390

PHP

Peso filipińskie

63,216

RUB

Rubel rosyjski

33,8973

THB

Bat tajlandzki

46,987


(1)  

Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.


21.10.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 255/10


Zawiadomienie w sprawie upływu terminu obowiązywania niektórych środków antydumpingowych

(2006/C 255/04)

W następstwie publikacji zawiadomienia w sprawie zbliżającego się upływu terminu obowiązywania środków (1), po której nie wpłynął żaden wniosek o dokonanie przeglądu, Komisja zawiadamia o bliskim upływie terminu obowiązywania wymienionych poniżej środków antydumpingowych.

Niniejsze zawiadomienie publikuje się zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. (2) w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej.

Produkt

Kraj(-e) pochodzenia lub wywozu

Środki

Odniesienie

Data wygaśnięcia

Rowerowe wewnętrzne przekładnie w piastach

Japonia

Cło antydumpingowe

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2080/2001 (Dz.U. L 282 z 26.10.2001, str. 1)

26.10.2006


(1)  Dz.U. C 30 z 7.2.2006, str. 2.

(2)  Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).


21.10.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 255/11


Uprzednie zgłoszenie koncentracji

(Sprawa nr COMP/M.4402 — UCB/Schwarz Pharma)

(2006/C 255/05)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

1.

W dniu 13 października 2006 r. do Komisji wpłynęło zgłoszenie planowanej koncentracji, dokonane na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), zgodnie z którym przedsiębiorstwo UCB SA („UCB”, Belgia), wraz ze swoją Niemiecką w pełni kontrolowaną spółką zależną UCB SP Gmbh, nabywa kontrolę nad całością przedsiębiorstwa Schwarz Pharma Aktiengesellschaft („Schwarz”, Niemcy) w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) wymienionego rozporządzenia w drodze zakupu akcji poprzez ofertę publiczną.

2.

Dziedziny działalności gospodarczej zainteresowanych przedsiębiorstw są następujące:

UCB: badania nad, rozwój oraz wprowadzanie na rynek farmaceutyków i produktów biotechnologicznych,

Schwarz: badania nad i rozwój farmaceutyków, produkcja i sprzedaż leków, a w szczególności leków generycznych.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, zastrzegając sobie jednocześnie prawo do ostatecznej decyzji w tej kwestii, iż zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres zastosowania rozporządzenia (WE) nr 139/2004.

4.

Komisja zaprasza zainteresowane strony trzecie do przedłożenia jej ewentualnych uwag o planowanej koncentracji.

Spostrzeżenia te muszą dotrzeć do Komisji nie później niż w ciągu 10 dni od daty niniejszej publikacji. Mogą one zostać nadesłane Komisji za pomocą faksu (na nr (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, z zaznaczonym numerem referencyjnym: COMP/M.4402 — UCB/Schwarz Pharma, na adres:

European Commission

Directorate-General for Competition,

Merger Registry

J-70

B-1049 Bruxelles/Brussel


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.


21.10.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 255/12


Nałożenie zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych w zakresie regularnych połączeń lotniczych między Wyspami Kanaryjskimi zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2408/92 z dnia 23 lipca 1992 r.

(2006/C 255/06)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

I.   Połączenia lotnicze objęte zobowiązaniem

Nakłada się zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych w zakresie obsługi regularnych połączeń lotniczych na następujących trasach:

a)

Gran Canaria — Teneryfa Płn.

b)

Gran Canaria — Teneryfa Płd.

c)

Gran Canaria — Lanzarote

d)

Teneryfa Płn. — Lanzarote

e)

Gran Canaria — Fuerteventura

f)

Gran Canaria — El Hierro

g)

Gran Canaria — La Palma

h)

Teneryfa Płn. — Fuerteventura

i)

Teneryfa Płn. — El Hierro

j)

Teneryfa Płn. — La Palma

k)

La Palma — Lanzarote

l)

Gran Canaria- La Gomera

m)

Teneryfa Płn. — La Gomera

II.   Warunki ogólne

1.

Wspólnotowi przewoźnicy lotniczy zainteresowani obsługą regularnych połączeń lotniczych zgodnie z wymogami świadczenia usług publicznych, o których mowa w niniejszym porozumieniu muszą posiadać aktualną licencję na prowadzenie działalności zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2407/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie przyznawania licencji przewoźnikom lotniczym.

2.

W terminie określonym w pkt 3 niniejszej sekcji każdy przewoźnik musi przedłożyć Generalnej Dyrekcji Lotnictwa Cywilnego rozkład lotów objętych zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych, obejmujący okres co najmniej dwunastu kolejnych miesięcy. Rozkład należy przedłożyć niezależnie od rozkładów przedstawionych przy ubieganiu się o obsługę innych połączeń.

Rozkład lotów na trasach objętych zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych powinien zawierać następujące informacje:

a)

wykaz połączeń, które przewoźnik chce obsługiwać,

b)

okresy obsługi połączeń w sezonach ruchu lotniczego ustalonych przez IATA (Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego),

c)

numer identyfikacyjny lotu,

d)

godziny lotów,

e)

oferowaną zdolność przewozową,

f)

okres i dni obsługi połączeń,

g)

rodzaj statku powietrznego/liczbę miejsc/zdolność przewozu ładunku,

h)

schemat układu kabiny pasażerów (w stosownych przypadkach),

i)

oświadczenie pisemne o zapoznaniu się i przyjęciu warunków ciągłości świadczenia usług określonych w ramach zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, o których mowa w niniejszym postanowieniu.

Każda zmiana na stałe w rozkładzie lotów przyjęta w odniesieniu do któregokolwiek z przewoźników wymaga zatwierdzenia przez Generalną Dyrekcję Lotnictwa Cywilnego. O każdej zmianie należy poinformować Rząd Wysp Kanaryjskich.

Dodatkowo przewoźnik powinien przedstawić dokładny cennik i warunki stosowania taryf zgodnie ze szczegółowymi wymogami określonymi w pkt 2 sekcji III niniejszego Załącznika.

3.

W celu przedstawienia rozkładu lotów należy uwzględnić, co następuje:

3.1.

Każdy przewoźnik lotniczy przedstawia rozkład świadczenia usług z podziałem na zimowy i letni sezon ruchu lotniczego, uwzględniając poniższe terminy i warunki:

a)

Jeśli początek świadczenia usług zbiega się z początkiem letniego sezonu ruchu lotniczego, rozkład zostaje przedstawiony przed dniem 1 marca i zawiera również rozkład lotów na najbliższy sezon zimowy.

b)

Jeśli początek świadczenia usług zbiega się z początkiem zimowego sezonu ruchu lotniczego, rozkład zostaje przedstawiony przed dniem 1 października i zawiera również rozkład lotów na najbliższy sezon letni.

3.2.

W przypadku rozpoczęcia działalności na danym rynku w innym terminie przewoźnik na co najmniej trzydzieści dni kalendarzowych przed zakładanym rozpoczęciem świadczenia usług przedstawia rozkład lotów zawierający rozkład lotów na pozostałą część sezonu ruchu lotniczego, w którym rozpoczyna działalność, jak również na pozostały okres objęty dwunastomiesięcznym okresem działalności. Począwszy od nowego sezonu ruchu lotniczego przewoźnik postępuje zgodnie z postanowieniami powyższego pkt 3.1.

3.3.

Rozkłady lotów uważane są za zatwierdzone, jeśli do dnia planowanego rozpoczęcia działalności Generalna Dyrekcja Lotnictwa Cywilnego nie wydała w tej sprawie żadnego oświadczenia. Niemniej jednak, rozpoczęcie świadczenia usług może nastąpić jedynie po wyraźnej akceptacji ze strony Generalnej Dyrekcji Lotnictwa Cywilnego.

Akceptacja ta powinna być wynikiem kontroli zgodności rozkładu z zakresem zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, gdzie punktem odniesienia są rozkłady wszystkich pozostałych przewoźników.

4.

Przewoźnicy lotniczy zobowiązują się do świadczenia usług przez okres co najmniej dwunastu kolejnych miesięcy. W razie pojawienia się nowego przewoźnika bądź znacznego wzrostu liczby połączeń na danej trasie pozostali przewoźnicy obsługujący loty na tej trasie mogą utrzymać swój rozkład lotów bez zmian lub dostosować go bez uszczerbku dla spełniania zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych. Niemniej jednak przewoźnik może całkowicie zaprzestać świadczenia usług jedynie po uprzednim poinformowaniu o tym fakcie Generalnej Dyrekcji Lotnictwa Cywilnego na co najmniej sześć miesięcy przed planowanym zakończeniem świadczenia usług.

5.

W przypadku gdy na danej trasie w sezonie letnim lub zimowym współczynnik wykorzystania miejsc przez wszystkich przewoźników stale przekracza 75 %, z wyjątkiem sezonowego wzrostu wykorzystania tras, przewoźnicy posiadający rozkłady lotów muszą podjąć działania zmierzające do zwiększenia oferowanej zdolności przewozowej w celu obniżenia poziomu tego wskaźnika. Powyższe ograniczenie nie ma zastosowania w przypadkach, o których mowa w pkt 2.3 lit .a) „Taryfy” w sekcji III niniejszego Załącznika.

6.

Dla celów niniejszego porozumienia:

a)

„taryfa lotnicza” oznacza ceny wyrażone w walucie euro, które pasażerowie płacą za przewóz (włącznie z bagażem) przewoźnikom lotniczym lub ich agentom w ramach usług lotniczych oraz zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie w poszczególnych przypadkach. Taryfa zawiera wynagrodzenie oraz warunki przysługujące agencji oraz opłaty i podatki z wyjątkiem opłaty lotniskowej oraz opłaty za ubezpieczenie.

Całkowita cena umowy transportowej powinna zawierać wyodrębnione następujące pozycje: cenę według taryfy, opłatę lotniskową oraz opłatę za ubezpieczenie.

b)

„taryfa referencyjna” oznacza najniższą taryfę podstawową przedstawiania warunków, w odniesieniu do której ceny podano w pkt 2.1 sekcji III.

c)

„taryfa promocyjna” oznacza ustalaną przez przewoźnika taryfę uwzględniającą rabat w wysokości co najmniej 10 % w stosunku do taryfy referencyjnej i stosowaną na warunkach określonych przez przewoźnika.

d)

„taryfa elastyczna” oznacza taryfę, która może zawierać opłaty za dodatkowe usługi w stosunku do taryfy referencyjnej, ale której cena nie może przekroczyć poziomów podanych w pkt 2.3 lit. b) sekcji III niniejszego Załącznika.

e)

„taryfa ulgowa” oznacza taryfę ustalaną przez przewoźników dla określonych grup pasażerów. Jej warunki i ceny podano w paragrafie 2 ust. 3 lit. c) sekcji III niniejszego Załącznika.

III.   Warunki szczegółowe

1.

Warunki szczegółowe zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych dla wymienionych w sekcji I połączeń są następujące:

1.1

Okres świadczenia usług, minimalna częstotliwość i godziny lotów oraz oferowana zdolność przewozowa

1.1.1

Dla lotów z Gran Canaria i Teneryfy Płn., z wyjątkiem lotów na wyspę La Gomera, zostaną zagwarantowane odloty w godzinach między 7:00 a 8:30 oraz przyloty w późnych godzinach wieczornych z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z czasu pracy portów lotniczych.

1.1.2

Na trasach wymienionych poniżej w lit. c), e) oraz j) przewoźnicy lotniczy muszą być świadomi, że w razie potrzeby są zobowiązania do zintensyfikowania świadczenia usług w godzinach od 7:00 do 8:30, aby obsłużyć zwiększony ruch pasażerów. W odniesieniu do transportu ładunków przewoźnicy muszą traktować priorytetowo transport towarów nietrwałych oraz pierwszej potrzeby, jak np. prasa codzienna i leki, wysyłane z wysp Gran Canaria i Teneryfa.

W razie używania na tych trasach samolotów o zdolności przewozowej większej niż 72 miejsca minimalna częstotliwość lotów może być obniżona do 70 % ustalonych lotów dziennie w obie strony, z jednoczesnym utrzymaniem minimalnej liczby miejsc podanej w odpowiednich punktach poniżej.

a)

między Gran Canaria a Teneryfą Płn.

Od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia minimalna częstotliwość wynosi czternaście (14) lotów dziennie w obie strony.

Od dnia 1 lipca do dnia 30 września minimalna częstotliwość wynosi dwanaście (12) lotów dziennie w obie strony.

Rozkład lotów powinien pozwolić pasażerom na wylot i powrót tego samego dnia z możliwością około ośmiogodzinnego pobytu na miejscu. Loty w obie strony rozłożone są od godziny 7:00 do 22:30 z uwzględnieniem zwiększonego ruchu pasażerów w godzinach porannych i wieczornych.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 295 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 393 000 miejsc.

b)

między Gran Canarią a Teneryfą Płd.

Połączenie obsługiwane przez cały rok.

Minimalna częstotliwość wynosi dwa (2) loty dziennie w obie strony, z możliwością wykorzystania przez przewoźnika rodzaju statku powietrznego dostosowanego do zapotrzebowania, jednak o liczbie miejsc nie niższej niż 19.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 19 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 38 000 miejsc.

c)

między Gran Canarią a Lanzarote

Od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia minimalna częstotliwość wynosi jedenaście (11) lotów dziennie w obie strony.

Od dnia 1 lipca do dnia 30 września minimalna częstotliwość wynosi czternaście (14) lotów dziennie w obie strony.

Rozkład lotów powinien pozwolić pasażerom na wylot i powrót tego samego dnia z możliwością około ośmiogodzinnego pobytu na miejscu. Loty w obie strony rozłożone są od godziny 7:00 do 22:30 z uwzględnieniem zwiększonego ruchu pasażerów w godzinach porannych i wieczornych.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 240 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 378 000 miejsc.

d)

między Teneryfą Płn. a Lanzarote

Od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia minimalna częstotliwość wynosi pięć (5) lotów dziennie w obie strony.

Od dnia 1 lipca do dnia 30 września minimalna częstotliwość wynosi siedem (7) lotów dziennie w obie strony.

Rozkład lotów powinien pozwolić pasażerom na wylot i powrót tego samego dnia z możliwością około ośmiogodzinnego pobytu na miejscu. Loty w obie strony rozłożone są od godziny 7:00 do 22:30 z uwzględnieniem zwiększonego ruchu pasażerów w godzinach porannych i wieczornych.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 108 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 180 000 miejsc.

e)

między Gran Canarią a Fuerteventurą

Od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia minimalna częstotliwość wynosi trzynaście (13) lotów dziennie w obie strony.

Od dnia 1 lipca do dnia 30 września minimalna częstotliwość wynosi czternaście (14) lotów dziennie w obie strony.

Rozkład lotów powinien pozwolić pasażerom na wylot i powrót tego samego dnia z możliwością około ośmiogodzinnego pobytu na miejscu. Loty w obie strony rozłożone są od godziny 7:00 do 22:30 z uwzględnieniem zwiększonego ruchu pasażerów w godzinach porannych i wieczornych.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 274 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 402 000 miejsc.

f)

między Gran Canarią a El Hierro

Od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia minimalna częstotliwość wynosi jeden (1) lot dziennie w obie strony.

Od dnia 1 lipca do dnia 30 września minimalna częstotliwość wynosi dwa (2) loty dziennie w obie strony.

Przewoźnicy lotniczy mogą przez cały rok wykorzystywać rodzaje statków powietrznych dostosowane do zapotrzebowania jednak o liczbie miejsc nie niższej niż 19.

W razie wykorzystania samolotów o liczbie miejsc przekraczającej 19 w okresie od lipca do września minimalna częstotliwość może być obniżona do 50 % ustalonych lotów w obie strony, z jednoczesnym zapewnieniem utrzymania ustalonej całkowitej minimalnej liczby miejsc.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 6000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 16 000 miejsc.

g)

między Gran Canaria a La Palma

Od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 października do 31 grudnia minimalna częstotliwość wynosi dwa (2) loty dziennie w obie strony, jeden w godzinach porannych, a drugi w godzinach popołudniowych.

Od dnia 1 lipca do dnia 30 września minimalna częstotliwość wynosi trzy (3) loty dziennie w obie strony.

Rozkład lotów powinien pozwolić pasażerom na wylot i powrót tego samego dnia z możliwością około siedmiogodzinnego pobytu na miejscu. Loty powinny być realizowane między 7:00 a 20:00 w trybie porannym i wieczornym.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa powinna wynosić:

w sezonie zimowym IATA: 43 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 74 000 miejsc.

h)

między Teneryfą Płn. a Fuerteventurą

Od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia minimalna częstotliwość wynosi trzy (3) loty dziennie w obie strony.

Od dnia 1 lipca do dnia 30 września minimalna częstotliwość wynosi sześć (6) lotów dziennie w obie strony.

Rozkład lotów powinien pozwolić pasażerom na wylot i powrót tego samego dnia z możliwością około siedmiogodzinnego pobytu na miejscu. Loty powinny być realizowane między 7:00 a 20:00 w trybie porannym, południowym i wieczornym.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 65 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 132 000 miejsc.

i)

między Teneryfą Płn. a El Hierro

Od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia minimalna częstotliwość wynosi trzy (3) loty dziennie w obie strony.

Od dnia 1 lipca do dnia 30 września minimalna częstotliwość wynosi cztery (4) loty dziennie w obie strony.

Rozkład lotów powinien pozwolić pasażerom na wylot i powrót tego samego dnia z możliwością około siedmiogodzinnego pobytu na miejscu. Loty powinny być realizowane między 7:00 a 20:00 w trybie porannym, południowym i wieczornym.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 60 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 100 000 miejsc.

j)

między Teneryfą Płn. a La Palma

Od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia minimalna częstotliwość wynosi trzynaście (13) lotów dziennie w obie strony.

Od dnia 1 lipca do dnia 30 września minimalna częstotliwość wynosi czternaście (14) lotów dziennie w obie strony.

Rozkład lotów powinien pozwolić pasażerom na wylot i powrót tego samego dnia z możliwością około ośmiogodzinnego pobytu na miejscu. Loty w obie strony rozłożone są od godziny 7:00 do 22:30 z uwzględnieniem zwiększonego ruchu pasażerów w godzinach porannych i wieczornych.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 274 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 402 000 miejsc.

k)

między La Palma a Lanzarote

W miesiącach lipcu, sierpniu i wrześniu minimalna częstotliwość wynosi trzy (3) loty tygodniowo w obie strony.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa powinna wynosić 6800 miejsc.

l)

między Gran Canarią a La Gomera

Minimalna częstotliwość wynosi dwa (2) loty dziennie w obie strony przez cały rok.

Przewoźnicy lotniczy mogą przez cały rok wykorzystywać rodzaje statków powietrznych dostosowane do popytu jednak o liczbie miejsc nie niższej niż 19.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 11 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 16 000 miejsc.

m)

między Teneryfą Płn. a La Gomera

Minimalna częstotliwość wynosi dwa (2) loty dziennie w obie strony przez cały rok.

Przewoźnicy lotniczy mogą przez cały rok wykorzystywać rodzaje statków powietrznych dostosowane do popytu jednak o liczbie miejsc nie niższej niż 19.

W obu kierunkach minimalna oferowana zdolność przewozowa wynosi:

w sezonie zimowym IATA: 11 000 miejsc;

w sezonie letnim IATA: 16 000 miejsc.

2.

Taryfy

2.1.

W ramach nałożonych zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych taryfa referencyjna dla każdej trasy ustalana dla podróży w jedną stronę wynosi:

a)

:

Gran Canaria — Teneryfa Płn.

:

52 EUR

b)

:

Gran Canaria — Teneryfa Płd.

:

52 EUR

c)

:

Gran Canaria — Fuerteventura

:

60 EUR

d)

:

Gran Canaria — El Hierro

:

88 EUR

e)

:

Gran Canaria — Lanzarote

:

67 EUR

f)

:

Gran Canaria — La Palma

:

82 EUR

g)

:

Teneryfa Płn. — Fuerteventura

:

83 EUR

h)

:

Teneryfa Płn. — El Hierro

:

60 EUR

i)

:

Teneryfa Płn. — Lanzarote

:

88 EUR

j)

:

Teneryfa Płn. — La Palma

:

55 EUR

k)

:

La Palma — Lanzarote

:

88 EUR

l)

:

Gran Canaria — La Gomera

:

82 EUR

m)

:

Teneryfa Płn. — La Gomera

:

60 EUR

2.2

Generalna Dyrekcja Lotnictwa Cywilnego zatwierdza w styczniu każdego roku aktualne wysokości taryf referencyjnych.

Jeśli zmiany wspomnianych wyżej taryf oznaczają ich wzrost, zostaną przyjęte taryfy stosowane przez przewoźników lotniczych obsługujących połączenia objęte zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych, po uprzedniej rejestracji zgodnie z postanowieniami pkt 2.4 niniejszej sekcji.

Zmiany wysokości taryfy odpowiadają wpływowi, jaki ustalane w grudniu każdego roku zmiany krajowego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych (IGN/IPC) mają na koszty bezpośrednio dotknięte rocznymi zmianami cen, których szacunkowy udział wynosi 73 % całkowitej struktury kosztów danego przewoźnika lotniczego.

W odniesieniu do łącznych opłat lotniskowych obejmujących opłatę za lądowanie, opłatę za podejście do lądowania oraz opłatę za używanie systemu pomocy w nawigacji lotniczej, należy uwzględnić wzrost lub spadek każdej z opłat określonych w ustawie budżetowej bądź w odrębnym rozporządzeniu, które mają wpływ na wysokość taryf referencyjnych, ograniczając wpływ zmian każdej z powyższych pozycji do poziomu maksimum 4 % udziału w strukturze kosztów.

Propozycja weryfikacji taryf przewidzianych w pkt 2, która nie może być przedstawiona przed dniem 1 stycznia każdego roku, zostaje uznana za przyjętą, jeśli po upływie 15 dni od jej przedstawienia nie została wydana żadna decyzja. Ta szacunkowa wysokość taryf zostaje obliczona bez uszczerbku dla koniecznych dostosowań wynikających z ostatecznych zmian poziomu ogólnokrajowego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych (IGN/IPC).

Jednocześnie, w razie nienaturalnego, nieprzewidzianego i niezależnego od przewoźników wzrostu składników kosztów, które wpływają na świadczenie usług lotniczych, na wniosek przewoźników i decyzją Ministra Infrastruktury, taryfy referencyjne mogą zostać podwyższone proporcjonalnie do wzrostu kosztów i przy uwzględnieniu corocznego narastania tych wzrostów.

O zmianach dokonanych w taryfie powiadamiani są wszyscy przewoźnicy obsługujący połączenia lotnicze na wspomnianych trasach oraz Komisja Europejska w celu opublikowania ich w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.3.

W celu ustalenia taryf elastycznych, promocyjnych i ulgowych przewoźnicy lotniczy uwzględnią poniższe kryteria i procedury:

a)

Ustalony w pkt 5 sekcji II wskaźnik wykorzystania miejsc na poziomie 75 % może zostać przekroczony, pod warunkiem że cena taryf promocyjnych i ulgowych stosowanych dla tej nadwyżki ofert, będzie o co najmniej 15 % niższa od taryfy referencyjnej.

b)

Przewoźnicy mogą zwracać się do Generalnej Dyrekcji Lotnictwa Cywilnego o ustalenie taryf elastycznych pod warunkiem, że ostateczna cena taryfy nie przekroczy następujących udziałów w taryfie referencyjnej: w ciągu 2006 roku nie może przekroczyć 20 %, a począwszy od 2007 roku — 25 %. W żadnym razie liczba miejsc w każdym locie sprzedanych według tych taryf nie może przekroczyć 50 % wszystkich oferowanych miejsc.

c)

Przewoźnicy są obowiązani do ustalenia taryf ulgowych z cenami niższymi od taryfy referencyjnej przynajmniej dla następujących grup pasażerów: młodzieży poniżej 22 roku życia, studentów uczelni wyższych poniżej 27 roku życia zamieszkałych na wyspach nie będących stolicami prowincji, osób powyżej 65 roku życia oraz sportowców biorących udział w oficjalnych zawodach w Wspólnocie Autonomicznej Wysp Kanaryjskich. Ulgi oferowane w ramach tej taryfy nie mogą być mniejsze niż 10 % cen według taryfy referencyjnej. W odniesieniu do zniżek dla rodzin wielodzietnych stosuje się obowiązujące przepisy. Stosowanie tych taryf jest uzależnione od warunków określonych przez przewoźnika i jest zbliżone do stosowanie taryf promocyjnych.

d)

W celu ułatwienia przemieszczania się mieszkańców Wysp Kanaryjskich, w razie braku bezpośrednich połączeń między wyspami należącymi do dwóch różnych prowincji, przewoźnicy oferują na tych trasach taryfy nie przekraczające 60 % sumy taryf referencyjnych z poszczególnych odcinków trasy, zaokrąglone w górę lub w dół do pełnego euro. W żadnym przypadku taryfa ta nie może przekroczyć taryfy referencyjnej stosowanej w danym momencie dla lotów bezpośrednich między Lanzarote a La Palmą.

e)

Liczba oferowanych przez każdego przewoźnika taryf elastycznych ograniczona jest średnimi wpływami z jednego pasażera, obliczonymi dla okresów dwunastomiesięcznych dla każdej z obsługiwanych tras. Maksymalnie poziom tych wpływów odpowiada taryfie referencyjnej stosowanej w danym okresie na danej trasie. Przewoźnicy są zobowiązani udostępnić Generalnej Dyrekcji Lotnictwa Cywilnego niezbędne informacje do przeprowadzenia stosownej weryfikacji.

f)

Generalna Dyrekcja Lotnictwa Cywilnego zapewnia poufność otrzymanych danych. W przypadku gdy średnie roczne wpływy z jednego pasażera każdego z przewoźników na każdej z tras przekroczy poziom taryfy referencyjnej, przewoźnik ma obowiązek zrekompensować to pasażerom w kolejnym roku. Wysokość tej rekompensaty powinna odpowiadać różnicy między taryfą referencyjną a średnimi wpływami otrzymanymi z przewozu wszystkich pasażerów. Gdy rekompensata nie nastąpi, zastosowanie mają przepisy art. 45 ust. 3 pkt 1 ustawy 21/2003 z dnia 7 lipca o bezpieczeństwie lotniczym. Wspomniany powyżej okres roczny liczony jest od momentu rozpoczęcia przez przewoźnika świadczenia usług, o których mowa w niniejszym porozumieniu.

2.4.

Przewoźnicy lotniczy są zobowiązani do rejestracji w Generalnej Dyrekcji Lotnictwa Cywilnego wszystkich swoich taryf referencyjnych, elastycznych, ulgowych oraz, w odpowiednich przypadkach, stosowanych wobec rodzin wielodzietnych, w terminie nie później niż na 30 dni kalendarzowych od ich planowanego wejścia w życie. Taryfy te są uznane za przyjęte, jeśli na 15 dni przed ich wprowadzeniem Generalna Dyrekcja Lotnictwa Cywilnego nie przyjmie w tej sprawie żadnej decyzji. Taryfy wchodzą w życie po ich przyjęciu, o czym jest informowany rząd Wysp Kanaryjskich.

Taryfy promocyjne, o których mowa w pkt 2.3 lit. a) mogą być zgłoszone do rejestracji na 48 godzin przed ich wejściem w życie i uznaje się je za przyjęte, jeśli nie został zgłoszony żaden sprzeciw.

Przyjęcie taryf ogranicza się do sprawdzenia ich zgodności z ograniczeniami i wymogami wynikającymi z zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych.

2.5.

Wynikające z przepisów prawa korzyści dla zamieszkałych na Wyspach Kanaryjskich obywateli hiszpańskich, innych państw członkowskich Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Szwajcarii mają zastosowanie w taryfach regularnych połączeń lotniczych na trasach wymienionych w sekcji I niniejszego Załącznika.

2.6.

Akredytacja rezydentów oraz realizacja płatności na rzecz przewoźników lotniczych w związku z udzielonymi rabatami odbywają się zgodnie z przepisami regulującymi przyznawanie tego typu pomocy publicznej.

2.7.

Ciągłość świadczenia usług. Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, liczba lotów odwołanych z przyczyn zależnych bezpośrednio od przewoźnika nie może przekroczyć 1,5 % wszystkich zaplanowanych lotów w danym sezonie IATA. Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, opóźnienie nie może przekraczać piętnastu minut w przypadku 90 % lotów.

W razie zaprzestania świadczenia usług z przyczyn wyjątkowych przewoźnicy lotniczy obsługujący połączenia objęte zobowiązaniami z tytułu świadczenia usług publicznych są zobowiązani, we współpracy z komitetem, o którym mowa w pkt 3 niniejszego porozumienia, do podjęcia wszelkich działań w celu jak najszybszego ponownego uruchomienia obsługi tych połączeń.

2.8.

Sprzedaż biletów. Bilety i świadczone usługi są oferowane w sposób odpowiedni dla tych usług i z zapewnieniem odbiorcy maksymalnego dostępu do informacji przy możliwie najniższych kosztach.