ISSN 1725-5228 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242 |
|
![]() |
||
Wydanie polskie |
Informacje i zawiadomienia |
Tom 49 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
|
I Informacje
Rada
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/1 |
DECYZJA RADY
z dnia 15 września 2006 r.
dotycząca mianowania członków i zastępców członków Komitetu Doradczego ds. Swobodnego Przepływu Pracowników
(2006/C 242/01)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty (1), a w szczególności jego art. 26 i 27,
uwzględniając listę kandydatów przedstawioną Radzie przez rządy państw członkowskich,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
na mocy decyzji z dnia 28 czerwca 2004 r. (2) Rada mianowała członków i zastępców członków Komitetu Doradczego ds. Swobodnego Przepływu Pracowników na okres od dnia 7 maja 2004 r. do dnia 6 maja 2006 r.; |
(2) |
członkowie ci pełnią swoje funkcje aż do czasu ich zastąpienia lub odnowienia ich kadencji; |
(3) |
członków i zastępców członków ww. komitetu należy mianować na okres dwóch lat, |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Następujące osoby są mianowane członkami i zastępcami członków Komitetu Doradczego ds. Swobodnego Przepływu Pracowników na okres od dnia 14 września 2006 r. do dnia 13 września 2008 r.:
I. PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW
Państwo |
Członkowie |
Zastępcy członków |
Belgia |
pani Virginie LECLERCQ pani Anne ZIMMERMANN |
pani Alix GEYSELS |
Republika Czeska |
pan Miloš TICHÝ pani Martina MICHALCOVÁ |
pani Zuzana DI FALCO |
Dania |
pan Ole Bondo CHRISTENSEN pani Louise de BRASS |
pani Lisbet MØLLER NIELSEN |
Niemcy |
pan Gisbert BRINKMANN pani Maria Helene GROß |
pani Dagmar FELDGEN |
Estonia |
pani Maarja KULDJÄRV pani Katrin HÖÖVELSON |
pani Carita RAMMUS |
Grecja |
pan Andreas KARIDIS pan Konstantinos CHRISINIS |
pan Georges NERANTZIS |
Hiszpania |
pan Carlos GUERVÓS MAÍLLO pan Carlos LÓPEZ-MONIS DE CAVO |
pan Carlos GARCÍA DE CORTAZAR |
Francja |
pani Nadia MAROT pan François LEPAGE |
pan Christian LEFEUVRE |
Irlandia |
pan Brendan SHANAHAN pan John KELLY |
pani Gerardine BUCKLEY |
Włochy |
— |
— |
Cypr |
pan Nelson NEOCLEUS pani Myria ANDREOU |
pan Demetris MICHAELIDES |
Łotwa |
pan Jorens AIZSILS pani Daiga FREIMANE |
pani Linda DIMANTE |
Litwa |
pani Rita KAZLAUSKIENĖ pani Monika VYŠNIAUSKIENĖ |
pan Marius GREIČIUS |
Luksemburg |
pani Mariette SCHOLTUS pan Paolo FINZI |
pani Malou FABER |
Węgry |
pani Vera ÁCS pani Tímea Éva KISS |
pani Éva LUKÁCS GELLÉRNÉ |
Malta |
pan Robert SUBAN pan Joseph MIZZI |
— |
Niderlandy |
pan J.J. VERBOOM pan M.G. BLOMSMA |
pani G. WIDERA-STEVENS |
Austria |
pani Ingrid NOWOTNY pani Doris WITEK-WEINDORFER |
pan Heinz KUTROWATZ |
Polska |
pan Janusz GRZYB pan Grzegorz PRAGERT |
pani Magdalena SWEKLEJ |
Portugalia |
pani Ana Cristina SANTOS PEDROSO pan Adolfo LOURO ALVES |
pan Mário PEDRO |
Słowenia |
pani Janja ROMIH pan Radivoj RADAK |
pani Damjana ŠARČEVIČ |
Słowacja |
pan Tomáš ŠEFRANKO pani Agnesa SKUPNÍKOVÁ |
pani Zora BAROCHOVÁ |
Finlandia |
pan Olli SORAINEN pani Sinikka HYYPPÄ |
pan Tuomo KURRI |
Szwecja |
pani Anna SANTESSON — |
pan Claes-Göran LOCK |
Zjednoczone Królestwo |
pani Anna HUDZIECZEK pan Andrew MILTON |
— (3) |
II. PRZEDSTAWICIELE ORGANIZACJI PRACOWNIKÓW
Państwo |
Członkowie |
Zastępcy członków |
Belgia |
pan Jean-François MACOURS — |
pani Yvienne VAN HOLSBEECK |
Republika Czeska |
pan Miroslav FEBER pan Jiří MANN |
pan Pavel JANÍČKO |
Dania |
pan Michael JACOBSEN pan Jens WIENE |
pani Käthe MUNK RYOM |
Niemcy |
pan Michael HOLDINGHAUSEN pani Renate GABKE |
pan Christian MOOS |
Estonia |
pani Liina CARR pan Leif KALEV |
pani Tiia TAMMELEHT |
Grecja |
pan Georgios PERENTIS pan Giorgos SKOULATAKIS |
pan Efthimios EFTHIMIOU |
Hiszpania |
pani Ana Maria CORRAL JUAN pan Julio RUIZ |
pani Pilar ROC ALFARO |
Francja |
pan Yves VEYRIER pani An LENOUAIL-MARLIERE |
pani Laurence LAIGO |
Irlandia |
pan Brendan MACKIN pani Rosheen CALLENDER |
pani Esther LYNCH |
Włochy |
— |
— |
Cypr |
pan Nicos GREGORIOU pan Nicos EPISTITHIOU |
pan Diomedes DIOMEDOUS |
Łotwa |
pani Līvija MARCINKĒVIČA pan Ojārs BRAŽA |
pan Kaspars RĀCENĀJS |
Litwa |
pani Janina ŠVEDIENĖ pani Janina MATUIZIENĖ |
pani Jovita MEŠKAUSKIENĖ |
Luksemburg |
pan Eduardo DIAS pani Tania MATIAS |
pan Carlos PEREIRA |
Węgry |
pani Judit IVÁNY CZUGLERNÉ pan Károly GYÖRGY |
pani Edit PINK |
Malta |
— |
— |
Niderlandy |
pan P. KOPPE pani D. VAARTJES-VAN SUIJDAM |
pan P.F. VAN KRUINING |
Austria |
pan Josef WALLNER pan Oliver RÖPKE |
pan Johannes PEYRL |
Polska |
pan Krzysztof ROSTKOWSKI pan Bogdan OLSZEWSKI |
pan Jakub KUS |
Portugalia |
pan Carlos Manuel ALVES TRINDADE pan José Manuel CORDEIRO |
pan Carlos Manuel DOS ANJOS ALVES |
Słowenia |
pani Metka ROKSANDIĆ pan Gregor CERAR |
pan Jaka POČIVAVŠEK |
Słowacja |
pani Magdaléna MELLENOVÁ pan Milan BUŠO |
pani Jana SLÁVIKOVÁ |
Finlandia |
pan Olli KOSKI pani Salla HEINÄNEN |
pan Ralf SUND |
Szwecja |
pani Monika ARVIDSSON pani Lena WIRKKALA |
pan Ossian WENNSTRÖM |
Zjednoczone Królestwo |
pan Sean BAMFORD pan Sofi TAYLOR |
pan Wilf SULLIVAN |
III. PRZEDSTAWICIELE ORGANIZACJI PRACODAWCÓW
Państwo |
Członkowie |
Zastępcy członków |
Belgia |
pani Sonja KOHNENMERGEN pan Philippe STIENON |
pan Ivo VAN DAMME |
Republika Czeska |
pani Marie ZVOLSKÁ pan Miroslav FIŘT |
pani Vladimira DRBALOVÁ |
Dania |
pan Henning GADE pan Flemming DREESEN |
pani Dorthe ANDERSEN |
Niemcy |
pani Angela SCHNEIDER-BODIEN pani Susanne WITTKÄMPFER |
pani Alexandra HACKETHAL |
Estonia |
pani Lilian SALLASTE pan Heinart PUHKIM |
pan Tarmo KRIIS |
Grecja |
pani Rena BARDANI pan Leonidas NIKOLOUZOS |
pan Antonis MEGOULIS |
Hiszpania |
pan Pablo GÓMEZ ALBO GARCÍA pan Roberto SUÁREZ |
pan Javier IBARS ALVARO |
Francja |
pani Odile MENNETEAU pan Gaëtan BEZIER |
pan Jean-Louis TERDJMAN |
Irlandia |
pani Heidi LOUGHEED pani Catherine MAGUIRE |
pan Arthur FORBES |
Włochy |
— |
— |
Cypr |
pan Stylianos CHRISTOFOROU pan Emilios MICHAEL |
pan Lefteris KARYDIS |
Łotwa |
pani Daiga ERMSONE pani Marina PAŅKOVA |
pan Eduards FILIPPOVS |
Litwa |
pan Jokūbas BERŽINSKAS pan Mingirdas ŠAPRANAUSKAS |
pan Iginijus ŠAKŪNAS |
Luksemburg |
pan Marc KIEFFER pan François ENGELS |
pan Romain LANNERS |
Węgry |
pan Pál KARA pan István KOMORÓCZKI |
pan Attila SZABADKAI |
Malta |
— |
— |
Niderlandy |
pan A. VAN DELFT pan S.J.L. NIEUWSMA |
pan G.A.M. VAN DER GRIND |
Austria |
pani Margit KREUZHUBER pan Wolfgang TRITREMMEL |
pani Christa SCHWENG |
Polska |
pan Michał GAWRYSZCZAK pan Jacek MĘCINA |
pan Tomasz WIKA |
Portugalia |
pani Cristina NAGY MORAIS pan Nuno BERNARDO |
pan Marcelino PENA COSTA |
Słowenia |
pani Urška JEREB pani Metka PENKO NATLAČEN |
pani Staša PIRKMAIER |
Słowacja |
pan Vladimír KALINA pan Józef ORGONÁŠ |
pani Jana CHRKAVÁ |
Finlandia |
pani Katja LEPPÄNEN pan Mikko RÄSÄNEN |
pan Mikko NYYSSÖLÄ |
Szwecja |
pan Leif LINDBERG pani Karin EKENGER |
pan Fabian WALLÉN |
Zjednoczone Królestwo |
pan Tom MORAN — (4) |
pan Anthony THOMPSON |
Artykuł 2
Rada przystąpi następnie do mianowania członków, których jak dotąd nie wyznaczyły Belgia, Włochy, Malta i Szwecja.
Sporządzono w Brukseli, dnia 15 września 2006 r.
W imieniu Rady
E. TUOMIOJA
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 257 z 18.10.1968, str. 2.
(2) Dz.U. C 12 z 18.1.2005, str. 4.
(3) Zjednoczone Królestwo rezygnuje z wyznaczenia zastępcy członka.
(4) Zjednoczone Królestwo rezygnuje z wyznaczenia drugiego członka.
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/6 |
Wspólne oświadczenie w sprawie dialogu politycznego między Unią Europejską a Czarnogórą (1)
(2006/C 242/02)
W oparciu o zobowiązania przyjęte na szczycie UE-Bałkany Zachodnie, który odbył się w Salonikach dnia 21 czerwca 2003 r., Unia Europejska i Czarnogóra (zwane dalej „Stronami”) wyrażają zdecydowaną wolę wzmocnienia i zintensyfikowania wzajemnych stosunków w dziedzinach politycznych.
W związku z tym Strony uzgadniają ustanowienie regularnego dialogu politycznego, który będzie towarzyszył ich zbliżeniu i intensyfikował je, wspierał zachodzące przemiany polityczne i gospodarcze w Czarnogórze oraz przyczyniał się do ustanowienia nowych form współpracy, w szczególności z uwzględnieniem statusu Czarnogóry jako potencjalnego kandydata do członkostwa w Unii Europejskiej.
Dialog polityczny, oparty o wspólne wartości i aspiracje, będzie miał na celu:
1) |
wzmocnienie zasad i instytucji demokratycznych, jak również państwa prawa, praw człowieka oraz poszanowania i ochrony mniejszości; |
2) |
promowanie współpracy regionalnej, rozwoju stosunków dobrosąsiedzkich i wypełnianie obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego, w tym pełnej i zdecydowanej współpracy z MTKJ; |
3) |
ułatwianie włączenia Czarnogóry w największym możliwym zakresie do głównego politycznego i gospodarczego nurtu w Europie w oparciu o jej indywidualne zasługi i osiągnięcia; |
4) |
zwiększenie konwergencji stanowisk Stron w kwestiach międzynarodowych i w kwestiach mogących mieć znaczące skutki dla Stron, takich jak współpraca w walce z terroryzmem, zorganizowaną przestępczością i korupcją, jak również w innych obszarach w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych; |
5) |
umożliwianie każdej ze Stron uwzględniania stanowiska i interesów drugiej Strony w procesach podejmowania decyzji; |
6) |
zwiększanie bezpieczeństwa i stabilności w całej Europie, w szczególności w Europie Południowo-Wschodniej, poprzez współpracę w dziedzinach objętych wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa Unii Europejskiej. |
Dialog polityczny między Stronami będzie się odbywał w drodze regularnych konsultacji, kontaktów i wymiany informacji, stosownie do potrzeb, w szczególności przyjmując następujące formy:
1) |
spotkania wysokiego szczebla między przedstawicielami Czarnogóry, z jednej strony, a przedstawicielami Unii Europejskiej, w postaci trojki, z drugiej strony; |
2) |
wzajemne dostarczanie informacji na temat decyzji z zakresu polityki zagranicznej, z pełnym wykorzystaniem kanałów dyplomatycznych, w tym kontaktów na szczeblu dwustronnym w krajach trzecich, jak również w ramach wielostronnych forów, takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, OBWE i inne organizacje międzynarodowe; |
3) |
kontakty na szczeblu parlamentarnym; |
4) |
wszelkie inne środki, które mogłyby przyczynić się do wzmocnienia i rozwoju dialogu między Stronami. |
Dialog polityczny będzie się również odbywał w ramach forum UE-Bałkany Zachodnie, wielostronnego politycznego forum wysokiego szczebla ustanowionego na szczycie UE-Bałkany Zachodnie w Salonikach.
(1) Tekst przyjęty przez Radę dnia 15 września 2006 r.
Komisja
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/7 |
Kursy walutowe euro (1)
6 października 2006
(2006/C 242/03)
1 euro=
|
Waluta |
Kurs wymiany |
USD |
Dolar amerykański |
1,2664 |
JPY |
Jen |
149,47 |
DKK |
Korona duńska |
7,4559 |
GBP |
Funt szterling |
0,67290 |
SEK |
Korona szwedzka |
9,2778 |
CHF |
Frank szwajcarski |
1,5881 |
ISK |
Korona islandzka |
86,08 |
NOK |
Korona norweska |
8,4315 |
BGN |
Lew |
1,9558 |
CYP |
Funt cypryjski |
0,5767 |
CZK |
Korona czeska |
28,200 |
EEK |
Korona estońska |
15,6466 |
HUF |
Forint węgierski |
273,76 |
LTL |
Lit litewski |
3,4528 |
LVL |
Łat łotewski |
0,6961 |
MTL |
Lir maltański |
0,4293 |
PLN |
Złoty polski |
3,9298 |
RON |
Lej rumuński |
3,5164 |
SIT |
Tolar słoweński |
239,63 |
SKK |
Korona słowacka |
37,112 |
TRY |
Lir turecki |
1,8912 |
AUD |
Dolar australijski |
1,6969 |
CAD |
Dolar kanadyjski |
1,4234 |
HKD |
Dolar hong kong |
9,8582 |
NZD |
Dolar nowozelandzki |
1,9065 |
SGD |
Dolar singapurski |
2,0064 |
KRW |
Won |
1 202,00 |
ZAR |
Rand |
9,8977 |
CNY |
Juan renminbi |
10,0098 |
HRK |
Kuna chorwacka |
7,3997 |
IDR |
Rupia indonezyjska |
11 660,38 |
MYR |
Ringgit malezyjski |
4,6699 |
PHP |
Peso filipińskie |
63,320 |
RUB |
Rubel rosyjski |
33,9780 |
THB |
Bat tajlandzki |
47,482 |
Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/8 |
JEDNOLITE ZASTOSOWANIE NOMENKLATURY SCALONEJ (CN)
(Klasyfikacja towarów)
(2006/C 242/04)
Noty wyjaśniające przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 10 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1)
W Notach wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich (2) wprowadza się następujące zmiany:
|
Na stronie 374:
|
|
Na stronie 375 wstaw następujący tekst:
|
(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 996/2006, (Dz.U. L 179 z 1.7.2006, str. 26).
(2) Dz.U. C 50 z 28.2.2006, str. 1.
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/9 |
Uprzednie zgłoszenie koncentracji
(Sprawa nr COMP/M.4337 — Thales/Alcatel Divisions Transport et Systèmes)
(2006/C 242/05)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
1. |
W dniu 29 września 2006 r. do Komisji wpłynęło zgłoszenie planowanej koncentracji, dokonane na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), zgodnie z którym przedsiębiorstwo Thales S.A. („Thales”, Francja) nabywa kontrolę nad częścią przedsiębiorstwa Alcatel aktywnego w dziedzinie transportu i systemów komunikacji („Alcatel Transport i Systemy”, Francja) w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) wymienionego rozporządzenia w drodze zakupu akcji i aktywów. |
2. |
Dziedziny działalności gospodarczej zainteresowanych przedsiębiorstw są następujące:
|
3. |
Po wstępnej analizie Komisja uznała, zastrzegając sobie jednocześnie prawo do ostatecznej decyzji w tej kwestii, iż zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres zastosowania rozporządzenia (WE) nr 139/2004. |
4. |
Komisja zaprasza zainteresowane strony trzecie do przedłożenia jej ewentualnych uwag o planowanej koncentracji. Spostrzeżenia te muszą dotrzeć do Komisji nie później niż w ciągu 10 dni od daty niniejszej publikacji. Mogą one zostać nadesłane Komisji za pomocą faksu (na nr (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, z zaznaczonym numerem referencyjnym: COMP/M.4337 — Thales/Alcatel Divisions Transport et Systèmes, na adres:
|
(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/10 |
Uprzednie zgłoszenie koncentracji
(Sprawa nr COMP/M.4300 — Philips/Intermagnetics)
(2006/C 242/06)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
1. |
W dniu 29 września 2006 r. zgodnie z art. 4 i po odesłaniu sprawy zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1) Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Koninklijke Philips Electronics N.V., należące do grupy Philips („Philips”, Niderlandy) przejmuje w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady całkowitą kontrolę nad przedsiębiorstwem Intermagnetics General Corporation („Intermagnetics”, Stany Zjednoczone), w drodze zakupu akcji. |
2. |
Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:
|
3. |
Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia (WE) nr 139/2004. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. |
4. |
Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać faksem (nr faksu: (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.4300 — Philips/Intermagnetics, na następujący adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:
|
(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/11 |
Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji
(Sprawa nr COMP/M.4238 — E.ON/Prazská Plynárenská)
(2006/C 242/07)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
W dniu 11 lipca 2006 r. Komisja podjęła decyzję o nie sprzeciwianiu się wyżej wymienionej koncentracji oraz uznaniu jej za zgodną z regułami wspólnego rynku. Powyższa decyzja zostaje wydana na mocy art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji jest dostępny wyłącznie w języku angielskim i będzie opublikowany po uprzednim usunięciu ewentualnych tajemnic handlowych przedsiębiorstw. Tekst decyzji będzie dostępny:
— |
na stronie internetowej: Europa — Dyrekcja Generalna do spraw Konkurencji (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). Strona ta została wyposażona w różnorodne opcje wyszukiwania, takie jak spis firm, numerów spraw, dat oraz spis sektorów przemysłowych, które mogą być pomocne w znalezieniu poszczególnych decyzji w sprawach połączeń, |
— |
w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32006M4238. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego. (http://ec.europa.eu/eur-lex/lex) |
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/11 |
Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji
(Sprawa nr COMP/M.4326 — BC Partners/Brenntag)
(2006/C 242/08)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
W dniu 31 sierpnia 2006 r. Komisja podjęła decyzję o nie sprzeciwianiu się wyżej wymienionej koncentracji oraz uznaniu jej za zgodną z regułami wspólnego rynku. Powyższa decyzja zostaje wydana na mocy art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji jest dostępny wyłącznie w języku angielskim i będzie opublikowany po uprzednim usunięciu ewentualnych tajemnic handlowych przedsiębiorstw. Tekst decyzji będzie dostępny:
— |
na stronie internetowej: Europa — Dyrekcja Generalna do spraw Konkurencji (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). Strona ta została wyposażona w różnorodne opcje wyszukiwania, takie jak spis firm, numerów spraw, dat oraz spis sektorów przemysłowych, które mogą być pomocne w znalezieniu poszczególnych decyzji w sprawach połączeń, |
— |
w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32006M4326. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego. (http://ec.europa.eu/eur-lex/lex) |
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/12 |
Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji
(Sprawa nr COMP/M.4177 — BASF/Degussa)
(2006/C 242/09)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
W dniu 24 maja 2006 r. Komisja podjęła decyzję o nie sprzeciwianiu się wyżej wymienionej koncentracji oraz uznaniu jej za zgodną z regułami wspólnego rynku. Powyższa decyzja zostaje wydana na mocy art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji jest dostępny wyłącznie w języku angielskim i będzie opublikowany po uprzednim usunięciu ewentualnych tajemnic handlowych przedsiębiorstw. Tekst decyzji będzie dostępny:
— |
na stronie internetowej: Europa — Dyrekcja Generalna do spraw Konkurencji (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). Strona ta została wyposażona w różnorodne opcje wyszukiwania, takie jak spis firm, numerów spraw, dat oraz spis sektorów przemysłowych, które mogą być pomocne w znalezieniu poszczególnych decyzji w sprawach połączeń, |
— |
w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32006M4177. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego. (http://ec.europa.eu/eur-lex/lex) |
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/13 |
Publikacja decyzji Państw Członkowskich dotyczących przyznania lub cofnięcia licencji na prowadzenie działalności zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2407/92 w sprawie przyznawania licencji przewoźnikom lotniczym (1) (2)
(2006/C 242/10)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
AUSTRIA
Przyznane licencje na prowadzenie działalności
Kategoria A: Licencje na prowadzenie działalności bez ograniczeń zawartych w art. 5 ust. 7 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 2407/92
Nazwa przewoźnika lotniczego |
Adres przewoźnika lotniczego |
Mający pozwolenie na przewóz |
Decyzja obowiązuje od |
||
AVIA CONSULT Flugbetriebsgesellschaft m.b.h. |
|
pasażerowie, przesyłki pocztowe, ładunek |
25.8.2006 |
||
Wucher Helicopter GmbH |
|
pasażerowie, przesyłki pocztowe, ładunek |
8.9.2006 |
Kategoria B: Licencje na prowadzenie działalności z ograniczeniami zawartymi w art. 5 ust. 7 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 2407/92
Nazwa przewoźnika lotniczego |
Adres przewoźnika lotniczego |
Mający pozwolenie na przewóz |
Decyzja obowiązuje od |
||
LFU — Peter Gabriel |
|
pasażerowie, przesyłki pocztowe, ładunek |
24.8.2006 |
||
Rath Aviation GmbH |
|
pasażerowie, przesyłki pocztowe, ładunek |
29.8.2006 |
||
DJT Aviation GmbH & Co. KG |
|
pasażerowie, przesyłki pocztowe, ładunek |
4.9.2006 |
(1) Dz.U. L 240 z 24.8.1992, str. 1.
(2) Przekazane Komisji Europejskiej przed 31.8.2005.
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/14 |
Procedura krajowa Francji dotycząca rozdziału ograniczonych lotniczych praw przewozowych
(2006/C 242/11)
Zgodnie z art. 6 rozporządzenia 847/2004 w sprawie negocjacji i wykonania umów dotyczących usług lotniczych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi, Komisja Europejska publikuje następującą procedurę krajową dotyczącą rozdziału między kwalifikujących się wspólnotowych przewoźników lotniczych praw przewozowych, w przypadkach gdy ograniczają je umowy o usługach lotniczych z państwami trzecimi.
„MINISTERSTWO TRANSPORTU, INFRASTRUKTURY, TURYSTYKI I GOSPODARKI MORSKIEJ
Zarządzenie z dnia 20 września 2005 r. dotyczące zezwolenia na regularne połączenia lotnicze między Francją i krajami znajdującymi się poza Unią Europejską, wykonywane przez wspólnotowych przewoźników lotniczych, których siedziba znajduje się we Francji
NOR EQUA0501520A
MINISTER TRANSPORTU, INFRASTRUKTURY, TURYSTYKI I GOSPODARKI MORSKIEJ,
uwzględniając Konwencję o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z dnia 7 grudnia 1944 r. oraz wszystkie zmieniające ją protokoły;
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43;
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym podpisane w Porto w dniu 2 maja 1992 r. oraz protokół w sprawie dostosowania wspomnianego porozumienia podpisany w Brukseli w dniu 17 marca 1993 r.;
uwzględniając umowę między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego podpisaną w Luksemburgu w dniu 21 czerwca 1999 r.;
uwzględniając rozporządzenia Rady (EWG) nr 2407/92 i 2408/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie, odpowiednio, przyznawania licencji przewoźnikom lotniczym oraz dostępu przewoźników lotniczych Wspólnoty do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych;
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 847/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie negocjacji i wykonania umów dotyczących usług lotniczych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi;
uwzględniając kodeks lotnictwa cywilnego, w szczególności jego art. R 330-6;
uwzględniając ustawę nr 94-665 z dnia 4 sierpnia 1994 r. dotyczącą stosowania języka francuskiego;
uwzględniając ustawę nr 2000-331 z dnia 12 kwietnia 2000 r. w sprawie praw obywatelskich w kontaktach z administracją, w szczególności jej art. 19 i 21.
uwzględniając deklarację w sprawie prawa przedsiębiorczości przyjętą przez Radę Ministrów Transportu Unii Europejskiej w dniu 5 czerwca 2003 r.,
PRZYJMUJE:
Artykuł 1
Na potrzeby niniejszego zarządzenia zastosowano następujące definicje:
— |
»przewoźnik lotniczy Wspólnoty« oznacza każdego przewoźnika lotniczego posiadającego koncesję przyznaną na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2407/92 z dnia 23 lipca 1992 r. wydaną przez Francję lub inne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej; |
— |
»prawo przewozowe« oznacza prawo przewoźnika lotniczego do przewozu osób, ładunku i poczty transportem lotniczym, w odpowiednim przypadku w zależności od trasy, częstotliwości, zdolności przewozowych i określonych zasad dotyczących wspólnej obsługi połączeń. |
Artykuł 2
Przewoźnicy lotniczy Wspólnoty z siedzibą we Francji, w rozumieniu prawa wspólnotowego, zamierzający obsługiwać regularne połączenia lotnicze na trasach z co najmniej jednym międzylądowaniem we Francji, w odniesieniu do których nie ma zastosowania rozporządzenie (EWG) 2408/92 kierują, do ministra odpowiedzialnego za lotnictwo cywilne dokumentację zawierającą:
a) |
koncesję, certyfikat przewoźnika lotniczego i polisę ubezpieczeniową obejmującą planowane połączenia; |
b) |
informacje zaświadczające, że siedziba przewoźnika znajduje się we Francji; |
c) |
opis proponowanych połączeń (planowane trasy, częstotliwość połączeń i dni ich wykonywania, flota, przewidywana data uruchomienia połączeń, ewentualna wspólna obsługa połączeń, taryfy, prognozy dotyczące ruchu, przewidywane wyniki działalności na okres trzech lat); |
d) |
informacje umożliwiające ocenę zdolności operacyjnej i finansowej przewoźnika lotniczego ubiegającego się o zezwolenie na obsługę przedmiotowych połączeń, w szczególności zgodnie z art. 5 rozporządzenia (EWG) 2407/92. |
Zdolności finansowe i operacyjne poszczególnych przewoźników wspólnotowych oceniane są według identycznych kryteriów.
Rozpatruje się wyłącznie wnioski z kompletną dokumentacją, której elementy sporządzone zostały, bądź w języku francuskim, bądź z dołączonym tłumaczeniem na język francuski, jeśli oryginały dokumentów sporządzono w innym języku.
Minister odpowiedzialny za lotnictwo cywilne może wystąpić o uzupełnienie wniosku o inne dodatkowe informacje.
Artykuł 3
Bez uszczerbku dla przepisów art. 2 niniejszego zarządzenia, do wniosku przewoźnika lotniczego dotyczącego zwiększenia liczby połączeń na obsługiwanej przez niego trasie wystarczy dołączyć dokumentację uproszczoną w odniesieniu do lit. c) art. 2 niniejszego zarządzenia; dokumentacja ta precyzuje, w razie potrzeby, zmiany dotyczące elementów wymaganych w lit. a), b) i d) wspomnianego artykułu niniejszego zarządzenia.
Artykuł 4
W celu stosowania art. 5 rozporządzenia (WE) 847/2004, wspólnotowi przewoźnicy lotniczy z siedzibą we Francji proszeni są o złożenie wniosków w terminie piętnastu dni od daty opublikowania dostępności praw przewozowych.
Informacje wymienione w poprzednim akapicie są publikowane w Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej.
Artykuł 5
W przypadku wystąpienia wniosków konkurencyjnych lub ograniczenia praw przewozowych, bądź liczby wspólnotowych przewoźników lotniczych dopuszczonych do wykonywania praw przewozowych, wnioski są rozpatrywane w terminie dwóch miesięcy, pod warunkiem, że spełniają warunki określone w art. 2 niniejszego zarządzenia; w celu rozpatrzenia wniosków minister odpowiedzialny za lotnictwo cywilne może zażądać dodatkowych informacji oraz, w razie potrzeby, przeprowadzić audyty.
We wszystkich przypadkach zezwolenie na obsługę połączeń wydawane jest zgodnie z warunkami określonymi w art. 8 niniejszego zarządzenia przewoźnikom lotniczym, którzy złożyli wniosek, o ile wniosek ten spełniał warunki określone w art. 2 niniejszego zarządzenia.
Artykuł 6
O ile postanowienia umowy dwustronnej o danych połączeniach lotniczych nie stanowią inaczej, konkurencyjne wnioski są rozpatrywane przez ministra odpowiedzialnego za lotnictwo cywilne przy zastosowaniu następujących kryteriów:
— |
możliwość zaspokojenia popytu na usługi komunikacji lotniczej (usługi łączone, przewóz towarów, połączenia bezpośrednie lub pośrednie, częstotliwość połączeń, dni ich wykonywania); |
— |
polityka taryfowa ( w szczególności ceny biletów, zniżki lub inne regulacje cenowe); |
— |
jakość usług (w szczególności konfiguracja statków powietrznych, możliwość wymiany biletów, istnienie sieci ogólnie dostępnych biur sprzedaży); |
— |
wkład w tworzeniu oferty na zadawalającym poziomie konkurencyjności; |
— |
przewidywana data uruchomienia połączeń; |
— |
gwarancja ciągłości obsługi połączeń; |
— |
zwiększenie udziału wspólnotowych statków powietrznych w rynku w zakresie przedmiotowego połączenia; |
— |
oddziaływanie na środowisko eksploatowanych statków powietrznych, w szczególności w zakresie poziomu hałasu; |
— |
rozwijanie siatki połączeń proponowanych pasażerom. |
Można ewentualnie zastosować następujące kryteria alternatywne:
— |
kryterium starszeństwa wniosku wyrażonego w sposób czynny i powtarzalny; |
— |
wkład w zagospodarowanie terenu; |
— |
perspektywa rozwoju turystyki we Francji; |
— |
dostosowanie statków powietrznych do sytuacji panującej w obsługiwanych portach lotniczych; |
— |
sytuacja przewoźnika w zakresie regulowania podatków i opłat lotniczych we Francji; |
— |
istnienie obsługi pasażerskiej w zakresie sprzedaży biletów w języku francuskim. |
Artykuł 7
W celu stosowania pierwszego akapitu art. 5 niniejszego zarządzenia minister odpowiedzialny za lotnictwo cywilne publikuje projekt decyzji w formie elektronicznej na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej Lotnictwa Cywilnego. Zainteresowane strony mogą przekazać swoje uwagi na piśmie w terminie piętnastu dni od daty publikacji.
Ostateczną decyzję w sprawie zezwolenia na obsługę połączeń podejmuje się zgodnie z warunkami określonymi w art. 8 niniejszego zarządzenia, najpóźniej w terminie trzydziestu dni po opublikowaniu projektu decyzji.
Artykuł 8
Zezwolenie na obsługę połączeń wydawane jest w drodze zarządzenia ministra odpowiedzialnego za lotnictwo cywilne, opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej.
Zarządzenie to precyzuje w razie potrzeby okres obowiązywania zezwolenia, częstotliwość połączeń, maksymalną zdolność przewozową statków powietrznych oraz wszelkie inne warunki wynikające z umów dwustronnych lub wielostronnych dotyczących komunikacji lotniczej.
Zezwolenie może zostać zawieszone lub cofnięte, po wezwaniu przewoźnika lotniczego do przedstawienia swoich uwag, na mocy uzasadnionej decyzji ministra odpowiedzialnego za lotnictwo cywilne, w przypadku niespełnienia kryteriów określonych w art. 2 niniejszego zarządzenia, poważnego zaniedbania w zakresie bezpieczeństwa lotniczego lub pisemnej rezygnacji przewoźnika lotniczego z obsługi danego połączenia lotniczego, niewykorzystania lub częściowego wykorzystania praw przewozowych przez okres sześciu miesięcy lub dłuższy.
Jeżeli zobowiązania przyjęte przez przewoźnika lotniczego posiadającego zezwolenie wydane zgodnie z kryteriami określonymi w art. 6 niniejszego zarządzenia nie są przestrzegane, minister może również zawiesić lub cofnąć wydane zezwolenie.
Bez uszczerbku dla przepisów poprzednich akapitów, zezwolenie to nie może zostać zawieszone ani cofnięte, jeśli nadzwyczajne okoliczności niezależne od posiadacza zezwolenia uniemożliwiają obsługę przedmiotowych połączeń.
Artykuł 9
Przepisy niniejszego zarządzenia nie mają zastosowania na terytorium Saint Pierre i Miquelon.
Artykuł 10
Dyrektor Generalny Urzędu Lotnictwa Cywilnego jest odpowiedzialny za wykonanie niniejszego zarządzenia, które zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej.
Sporządzono w Paryżu, dnia 20 września 2005 r.
W imieniu ministra i z upoważnienia
Dyrektor Generalny Urzędu Lotnictwa Cywilnego
M. WACHENHEIM”
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/17 |
Decyzja Komisji uznająca, że środki zgłoszone przez: Republikę Czeską w ramach procedury przejściowej ustanowionej w załączniku IV.3 do Aktu Przystąpienia, nie mają zastosowania po przystąpieniu — Pomoc państwa
(2006/C 242/12)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
Data przyjęcia decyzji:
Państwo Członkowskie: Republika Czeska
Nr pomocy: CZ 53/03
Tytuł: Banka Haná, a.s.
Cel: Pomoc dla sektora bankowego
Inne informacje: Decyzja Komisji uznająca, że środki na rzecz Banka Haná, a.s., zgłoszone przez Republikę Czeską w ramach tymczasowego mechanizmu na mocy załącznika IV.3 Aktu Przystąpienia, nie mają zastosowania po przystąpieniu
Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:
http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/
Data przyjęcia decyzji:
Państwo Członkowskie: Republika Czeska
Nr pomocy: CZ 54/03
Tytuł: Foresbank, a.s.
Cel: Pomoc dla sektora bankowego
Inne informacje: Decyzja Komisji uznająca, że środki na rzecz Foresbank, a.s., zgłoszone przez Republikę Czeską w ramach tymczasowego mechanizmu na mocy załącznika IV.3, Aktu Przystąpienia nie mają zastosowania po przystąpieniu
Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:
http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/18 |
Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE
Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu
(2006/C 242/13)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
Data przyjęcia decyzji:
Państwo członkowskie: Francja
Nr środka pomocy: N 70a/06
Nazwa w języku oryginału: Prorogation et extension du dispositif des Zones Franches Urbaines
Cel: Program ten ma na celu promowanie i rozwój francuskich osiedli miejskich znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji, zaliczanych do tej kategorii ze względu na swoje położenie terytorialne.
Zgłoszone środki mają przyczynić się do rozwoju struktury gospodarczej tych osiedli, na którą składają się głównie małe przedsiębiorstwa, gdyż — dzięki zachętom w postaci specjalnego programu sprzyjających zatrudnieniu zwolnień z podatku i z obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne — umożliwią lokalizowanie i tworzenie na tych osiedlach przedsiębiorstw.
Podstawa prawna: Article 87, paragraphe 3, sous c), du Traité CE
Planowane roczne wydatki: Całkowity budżet szacunkowy na rok 2006 wynosi 35 mln EUR. W 2011 r. budżet ten powinien osiągnąć wysokość 100 mln EUR
Czas trwania (data zakończenia):
Inne informacje: Program — Zwolnienia z podatku i z obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne
Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:
http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/
Data przyjęcia decyzji:
Państwo członkowskie: Irlandia
Nr środka pomocy: N 151/2006 (zmiana środka pomocy N 387/2004)
Nazwa: Ulga podatkowa dla inwestycji w przemysł filmowy
Cel: Kultura/wspieranie inwestycji w produkcję filmową
Podstawa prawna: Section 481 of the Taxes Consolidation Act, 1997, as amended
Budżet: 25-50 mln EUR rocznie
Intensywność lub kwota pomocy: około 18,8 %
Czas trwania: 2006-2008 r.
Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:
http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/
Data przyjęcia decyzji:
Państwo członkowskie: Włochy (prowincja Mantova)
Nr środka pomocy: N 240/06
Tytuł: Zmiana programu nr 620/05 „Pomoc inwestycyjna na utworzenie wytwórni biogazu w prowincji Mantova”
Cel: Pomoc na ochronę środowiska związana z utworzeniem dwóch wytwórni biogazu
Podstawa prawna:
— |
Delibera Giunta Regionale n. 19839 del 16.12.2004 — «Progetto Fo.R.Agri. Fonti rinnovabili in Agricoltura in Provincia di Mantova» |
— |
Delibera Giunta Provinciale n. 20 del 3.2.2005 — «Presa d'atto sottoscrizione accordo quadro sviluppo territoriale — progetto Fo.R.Agri» |
Budżet: 1 mln EUR
Intensywność lub kwota pomocy: Maksymalnie 40 % + 10 % dla MŚP
Czas trwania: 3 lata
Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:
http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/
Data przyjęcia decyzji:
Państwo członkowskie: Włochy
Nr środka pomocy: N 530/05
Tytuł: CPR System — Sviluppo Italia
Cel: MŚP
Podstawa prawna: Delibera CIPE n. 90 del 4 agosto 2000 su criteri e modalità di intervento di Sviluppo Italia
Budżet: 479 530 EUR (brutto)
Intensywność lub kwota pomocy: 5,96 %
Czas trwania: 2006-2021 r.
Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:
http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/
Data przyjęcia decyzji:
Państwo Członkowskie: Niemcy
Nr pomocy: NN 72/2005
Tytuł: Bayern LB
Intensywność lub kwota pomocy: Środek niestanowiący pomocy
Czas trwania: nieograniczony
Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:
http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/
Europejski Inspektor Ochrony Danych
7.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 242/20 |
Opinia Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie właściwości, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych (COM(2005) 649 wersja ostateczna)
(2006/C 242/14)
EUROPEJSKI INSPEKTOR OCHRONY DANYCH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 286,
uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 8,
uwzględniając dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych, w szczególności jego art. 41,
uwzględniając wniosek o wydanie opinii zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia nr 45/2001 otrzymany od Komisji w dniu 29 marca 2006 r.;
PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCĄ OPINIĘ:
I. Wstęp
Konsultacje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych
1. |
Komisja przesłała Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych (EIOD) wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie właściwości, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych w piśmie z dnia 29 marca 2006 r. EIOD uważa, że należy uwzględnić niniejszą opinię w preambule do rozporządzenia. |
Kontekst wniosku
2. |
EIOD przyjmuje z zadowoleniem przedmiotowy wniosek w zakresie, w jakim zmierza on do ułatwienia na terytorium UE egzekucji transgranicznych należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych. Wniosek ma szeroki zakres, ponieważ dotyczy kwestii związanych z właściwością, prawem właściwym, uznawaniem i wykonywaniem orzeczeń oraz współpracą. Niniejsza opinia ograniczy się do przepisów mających wpływ na ochronę danych osobowych, w szczególności przepisów dotyczących współpracy i wymiany informacji, które umożliwiają zlokalizowanie dłużnika oraz oszacowanie jego majątku, oraz przepisów odnoszących się do wierzyciela (rozdział VIII i załącznik V). |
3. |
Wniosek przewiduje w szczególności wyznaczenie krajowych organów centralnych w celu ułatwienia egzekucji należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych poprzez wymianę stosownych informacji. EIOD zgadza się, że należy pozwolić na wymianę danych osobowych w zakresie, w jakim jest to niezbędne do zlokalizowania dłużników oraz oszacowania ich majątków i dochodów, przy pełnym poszanowaniu wymogów wynikających z dyrektywy 95/46/WE w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych (motyw 21). EIOD z zadowoleniem przyjmuje odniesienie (motyw 22) do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz do ochrony danych osobowych, zgodnie z postanowieniami art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. |
4. |
Wniosek ustanawia w szczególności mechanizm wymiany informacji o dłużniku i wierzycielu zobowiązań alimentacyjnych w celu ułatwienia ustalenia i egzekucji należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych. W tym celu wyznaczone zostaną krajowe organy centralne, które będą zajmować się rozpatrywaniem wniosków o udostępnienie informacji składanych przez krajowe organy sądowe (innych państw członkowskich) oraz gromadzeniem danych osobowych pochodzących z różnych krajowych administracji i organów w celu odpowiedzenia na te wnioski. Procedura ta będzie zwykle przebiegać następująco: wierzyciel złoży wniosek za pośrednictwem sądu: krajowy organ centralny, na wniosek sądu, prześle wniosek organom centralnym państwa członkowskiego wezwanego do udzielenia informacji (za pomocą specjalnego formularza zawartego w załączniku V); organy centralne tego państwa zgromadzą informacje, których dotyczy wniosek, i odpowiedzą organowi centralnemu, który złożył wniosek o udzielenie informacji, a ten przekaże te informacje sądowi, który wystąpił z początkowym wnioskiem. |
5. |
W niniejszej opinii EIOD będzie wspierał poszanowanie podstawowego prawa do ochrony danych osobowych, przy jednoczesnym zapewnieniu skuteczności proponowanych mechanizmów mających ułatwić egzekucję transgranicznych należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych. |
6. |
W związku z tym należy przede wszystkim zbadać kontekst wniosku, analizując stosowne szczegółowe aspekty zobowiązań alimentacyjnych. Po pierwsze zobowiązania alimentacyjne są w rzeczywistości bardzo złożone, gdyż mogą odnosić się do różnych sytuacji: roszczenia alimentacyjne mogą przysługiwać dzieciom, małżonkom lub byłym małżonkom, a nawet rodzicom lub dziadkom. Ponadto zobowiązania alimentacyjne oparte są na trwających i dynamicznych sytuacjach, a ich wykonywaniem mogą zajmować się podmioty prywatne lub publiczne. (1) |
7. |
Ta złożoność, potwierdzona w ocenie skutków regulacji sporządzonej przez Komisję (2), staje się jeszcze większa, gdy weźmie się pod uwagę ogromne różnice, jakie występują w tym zakresie między 25 państwami członkowskimi. Przepisy prawa materialnego i procesowego w sprawach dotyczących ustalania zobowiązań alimentacyjnych, ich zakresu i czasu trwania, uprawnień sądów podczas prowadzonego postępowania itd. znacznie się od siebie różnią. |
8. |
Różnorodność zobowiązań alimentacyjnych jest już odzwierciedlona w niektórych przepisach wniosku. Na przykład, motyw 11 i art. 4 ust. 4 odnoszą się konkretnie do zobowiązań alimentacyjnych wobec małoletniego dziecka, a motyw 17 i art. 15 dokonują rozróżnienia między zobowiązaniami wobec dzieci, osób pełnoletnich znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, małżonka i byłych małżonków a innymi rodzajami zobowiązań alimentacyjnych. |
9. |
Powyższe stwierdzenia należy odpowiednio uwzględnić także przy rozważaniu kwestii odnoszących się do ochrony danych osobowych, szczególnie przy ocenie proporcjonalności wymiany informacji. W rzeczywistości różne rodzaje zobowiązań alimentacyjnych mogą pociągać za sobą różne rodzaje uprawnień sądów krajowych do składania wniosków o udostępnienie informacji, a także mogą określać, które rodzaje danych osobowych można przetwarzać i wymieniać w danym przypadku. Jest to tym bardziej istotne, gdy weźmie się pod uwagę fakt, że celem przedmiotowego wniosku nie jest harmonizacja krajowych przepisów ustawowych państw członkowskich w zakresie zobowiązań alimentacyjnych. |
Wybór systemu scentralizowanego
10. |
Jak już wspomniano, wniosek przewiduje utworzenie systemu, w ramach którego informacja jest wymieniana za pośrednictwem krajowych organów centralnych, a nie bezpośrednio przez sądy. Wybór ten nie jest obojętny z punktu widzenia ochrony danych i powinien zostać odpowiednio uzasadniony. Dodatkowe przekazywanie informacji między sądami a organami centralnymi, jak również czasowe przechowywanie informacji przez te ostatnie, w rzeczywistości zwiększy ryzyko niewystarczającej ochrony danych osobowych. |
11. |
EIOD uważa, że przy ocenianiu różnych opcji polityki Komisja powinna rozważyć szczególnie i bardziej dogłębnie — zarówno we wstępnej ocenie skutków regulacji, jak i podczas opracowywania wniosku — wpływ każdej z możliwych opcji na ochronę danych osobowych oraz możliwe zabezpieczenia. W przypadku przedmiotowego wniosku szczególnie ważne jest to, by przepisy regulujące działalność organów centralnych dokładnie określały ich zadania i w jasny sposób opisywały funkcjonowanie systemu. |
II. Związki z obowiązującymi ramami prawnymi w zakresie ochrony danych
12. |
EIOD zauważa, że w przedmiotowym wniosku należy nie tylko uwzględnić złożoność krajowych przepisów w zakresie zobowiązań alimentacyjnych, ale także zapewnić jego pełną zgodność z istniejącym krajowym ustawodawstwem w zakresie ochrony danych osobowych przyjętym na mocy dyrektywy 95/46/WE. |
13. |
Wniosek ustanawia dostęp krajowych organów centralnych do danych osobowych, którymi dysponują różne krajowe administracje i organy. Te dane osobowe — które zostały zgromadzone przez różne organy w celach innych niż egzekucja należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych — zostaną zebrane przez krajowe organy centralne, a następnie przekazane organowi sądowemu państwa członkowskiego, który wystąpił z wnioskiem o udostępnienie informacji, za pośrednictwem wyznaczonego organu centralnego tego ostatniego państwa. Z punktu widzenia ochrony danych wiąże się to z różnego typu kwestiami: zmianą celu przetwarzania danych, podstawą prawną przetwarzania danych przez krajowe organy centralne oraz określeniem zasad ochrony danych mających zastosowanie do dalszego ich przetwarzania przez organy sądowe. |
Zmiana celu przetwarzania danych
14. |
Jedną z podstawowych zasad ochrony danych osobowych jest zasada ograniczenia celu. Zgodnie z tą zasadą dane osobowe muszą być „gromadzone do określonych, jednoznacznych i legalnych celów” oraz nie mogą być „poddawane dalszemu przetwarzaniu w sposób niezgodny z tymi celami” (art. 6 ust. 1 dyrektywy 95/46/WE). |
15. |
Zmianę celu przetwarzania danych osobowych można jednak uzasadnić na mocy art. 13 dyrektywy 95/46/WE, który ustanawia pewne wyjątki od tej ogólnej zasady. W szczególności art. 13 ust. 1 lit. f) — wykonywanie władzy publicznej — lub lit. g) — ochrona osób, których dane dotyczą, oraz praw i wolności innych osób — mogłyby w tym przypadku uzasadnić zastosowanie wyjątku od zasady ograniczenia celu i umożliwić administracjom i organom krajowym przekazywanie krajowemu organowi centralnemu danych osobowych, których udostępnienia dotyczy wniosek. |
16. |
Niemniej jednak art. 13 wyżej wymienionej dyrektywy wymaga, by wyjątki te były konieczne i oparte na środkach ustawodawczych. Oznacza to, że albo proponowane rozporządzenie — jako bezpośrednio obowiązujące — uznane zostanie za wystarczające do spełnienia wymogów art. 13, albo że państwa członkowskie będą musiały przyjąć ustawodawstwo szczegółowe. EIOD zdecydowanie zaleca w każdym razie, by wniosek nakładał na właściwe krajowe administracje i organy jednoznaczny i jasny obowiązek udzielania krajowym organom centralnym informacji, w sprawie których występują z wnioskiem. Obowiązek taki pozwoliłby zagwarantować, że przekazywanie krajowym organom centralnym danych osobowych przez krajowe administracje jest wyraźnie konieczne do wykonania zobowiązania prawnego, któremu podlegają właściwe krajowe administracje, a zatem jest oparte na art. 7 lit. c) dyrektywy 95/46/WE. |
Podstawy prawne przetwarzania danych osobowych przez krajowe organy centralne
17. |
Podobne uwagi dotyczą podstaw prawnych, na których opiera się przetwarzanie danych osobowych przez krajowe organy centralne. Wyznaczenie lub ustanowienie tych organów zgodnie z wnioskiem pociągnie za sobą gromadzenie, organizowanie i dalsze przekazywanie przez nie danych osobowych. |
18. |
Przetwarzanie danych osobowych przez krajowe organy centralne mogłoby opierać się na art. 7 lit. c) lub e) dyrektywy 95/46/WE, ponieważ przetwarzanie to byłoby konieczne do wykonania zobowiązań prawnych (ustanowionych we wniosku), którym podlegają krajowe organy centralne lub do realizacji powierzonego im zadania wykonywanego w interesie publicznym. |
Przetwarzanie danych przez organy sądowe i zastosowanie dyrektywy 95/46/WE
19. |
Jeśli chodzi o dalsze przetwarzanie danych przez organy sądowe, należy uwzględnić podstawę prawną rozporządzenia. Art. 61 i 67 TWE zostały wprowadzone do zakresu traktatu WE traktatem z Amsterdamu. Oznacza to, że zakres zastosowania dyrektywy 95/46/WE, który nie obejmuje obszarów działalności niewchodzących w zakres prawa wspólnotowego, obejmuje ten obszar dopiero od czasu wejścia w życie traktatu z Amsterdamu. A zatem, ponieważ obszar ten nie był objęty zakresem dyrektywy w momencie jej przyjęcia, możliwe jest, że nie wszystkie państwa członkowskie w pełni wprowadziły w życie przepisy dotyczące ochrony danych w odniesieniu do działalności organów sądowych właściwych w sprawach cywilnych: harmonizacja krajowych przepisów w zakresie ochrony danych, zwłaszcza w omawianej dziedzinie, jest daleka od zakończenia. Tymczasem Trybunał Sprawiedliwości w sprawie Österreichischer Rundfunk (3) potwierdził, że dyrektywa 95/46/WE ma szeroki zakres i że wyjątki od jej podstawowych zasad można stosować jedynie w szczególnych przypadkach. Ponadto Trybunał ustanowił wykaz kryteriów, które mają zastosowanie także w odniesieniu do przedmiotowego wniosku. Trybunał orzekł w szczególności, że ingerencja w życie prywatne, do której może dojść na skutek zastosowania wyjątków od zasad ochrony danych uzasadnionych interesem publicznym, powinna być proporcjonalna, konieczna, ustanowiona prawem i przewidywalna. |
20. |
EIOD odnotowuje, że wysoce pożądane byłoby jednoznaczne wyjaśnienie, że zasady ochrony danych wynikające z dyrektywy 95/46/WE w pełni obowiązują. Można tego dokonać poprzez dodanie ustępu do art. 48, którego obecna wersja dotyczy związków i ewentualnych kolizji z innymi aktami wspólnotowymi, ale nie wspomina o dyrektywie 95/46/WE. |
Podstawa prawna wniosku
21. |
Proponowana podstawa prawna daje okazję do powtórzenia kilku uwag już poczynionych w poprzednich opiniach (4). |
22. |
Po pierwsze, podstawa prawna pozwala Radzie zdecydować o wyjęciu tego obszaru spod procedury jednomyślności i objęcia go procedurą współdecyzji. W tym miejscu EIOD pragnie opowiedzieć się za tą drugą procedurą, która może lepiej zagwarantować pełne zaangażowanie wszystkich instytucji oraz pełne uwzględnienie podstawowego prawa do ochrony danych osobowych. |
23. |
Po drugie, w tym obszarze Trybunał Sprawiedliwości, zgodnie z art. 68 TWE, ma wciąż ograniczone uprawnienia, szczególnie jeśli chodzi o wydawanie orzeczeń w trybie prejudycjalnym. Wymaga to jeszcze większej jasności przy redagowaniu przepisów tego wniosku, także w odniesieniu do kwestii dotyczących ochrony danych osobowych, tak aby zapewnić jednolite stosowanie proponowanego rozporządzenia. |
Ewentualna przyszła wymiana danych osobowych z państwami trzecimi
24. |
W obecnej wersji wniosku nie przewidziano wymiany danych osobowych z państwami trzecimi, ale uzasadnienie wyraźnie przewiduje współpracę międzynarodową. W tym kontekście warto wspomnieć o trwających negocjacjach w sprawie nowej ogólnej konwencji Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego w zakresie międzynarodowej egzekucji należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych. |
25. |
Jest oczywiste, że w ramach tej współpracy międzynarodowej zostaną prawdopodobnie utworzone mechanizmy wymiany danych osobowych z państwami trzecimi. W tym względzie EIOD chciałby ponownie podkreślić, że wymiana taka powinna być możliwa jedynie w przypadku zapewnienia przez państwo trzecie stosownego poziomu ochrony danych osobowych lub w przypadku, gdy dane przekazanie informacji należy do zakresu jednego z odstępstw ustanowionych w dyrektywie 95/46/WE. |
III. Ograniczenie celu
26. |
W przypadku przedmiotowego wniosku szczególną uwagę należy zwrócić na podstawową zasadę ograniczenia celu. |
27. |
O ile krajowe organy centralne i sądy mogą właściwie wykonywać swoje zadania przetwarzając stosowne informacje w celu ułatwienia egzekucji należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych, informacje te nie mogą być wykorzystywane do celów niezgodnych z przepisami. |
28. |
W obecnej wersji tekstu, określenie i ograniczenie celów ujęte jest w art. 44 i 46. |
29. |
Art. 44 ustanawia szczegółowe cele udostępniania informacji właściwym organom centralnym przez krajowe administracje i organy: zlokalizowanie dłużnika; oszacowanie majątku dłużnika; określenie pracodawcy dłużnika i określenie rachunków bankowych dłużnika. |
30. |
EIODO podkreśla, że niezbędne jest pełne i dokładne określenie celów przetwarzania danych osobowych. Z tego względu cel „zlokalizowania dłużnika” powinien zostać lepiej określony. Do celów zobowiązań alimentacyjnych zlokalizowanie dłużnika powinno być rozumiane jako odnoszące się do miejsca charakteryzującego się pewnym stopniem stałości (tj. miejsca zamieszkania, centrum zainteresowań, miejsca stałego pobytu, miejsca zatrudnienia) — jak zostało to określone w załączniku V, który zawiera odniesienie do adresu dłużnika — a nie do miejsca przebywania dłużnika w danym momencie (np. informacji o miejscu chwilowego pobytu uzyskanej dzięki geolokalizacji lub danych GPRS). Wykorzystanie tych ostatnich danych powinno zostać wykluczone. Ponadto wyjaśnienie pojęcia zlokalizowania pomogłoby również w dokładniejszym określeniu danych osobowych, które mogą być przetwarzane zgodnie z przedmiotowym wnioskiem (zob. dalej pkt 35-37). |
31. |
Co więcej, EIOD podkreśla, że wniosek przewiduje również możliwość wymiany danych osobowych odnoszących się do wierzyciela (zob. art. 41 ust. 1 lit. a) ppkt (i)). EIOD zakłada, że tego rodzaju informacje są gromadzone i przetwarzane w celu oszacowania sytuacji finansowej wierzyciela, która w pewnych przypadkach może mieć znaczenie dla ustalenia zakresu świadczenia alimentacyjnego. W każdym razie konieczne jest również dokładne i jednoznaczne określenie we wniosku celów przetwarzania informacji dotyczących wierzyciela. |
32. |
EIOD przyjmuje z zadowoleniem art. 46, a w szczególności jego ust. 2, odnoszący się do dalszego wykorzystania informacji zgromadzonych przez krajowe organy centralne. Przepis ten wyraźnie stanowi, że informacje przekazywane sądom przez organy centralne mogą zostać wykorzystane wyłącznie przez sąd, jedynie do celów ułatwienia egzekucji należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych. Możliwość przesłania tych informacji organom odpowiedzialnym za doręczenie dokumentów lub właściwym organom uprawnionym do wykonania orzeczenia jest również proporcjonalna. |
IV. Konieczność i proporcjonalność przetwarzanych danych osobowych
33. |
Zgodnie z dyrektywą 95/46/WE dane osobowe muszą być prawidłowe, stosowne oraz nienadmierne ilościowo w stosunku do celów, dla których zostały zgromadzone lub dalej przetworzone (art. 6 ust. 1 lit. c)). Ponadto ich przetwarzanie musi być konieczne m.in. w celu wykonania zobowiązania prawnego, realizacji zadania wykonywanego w interesie publicznym lub wykonywania władzy publicznej (art. 7 lit. c) i e)). |
34. |
Natomiast w obecnej wersji wniosku określono minimalną ilość informacji, które udostępnia się organom centralnym za pośrednictwem administracji i organów krajowych, których wykaz jest niewyczerpujący. Art. 44 ust. 2 stwierdza, że informacje te obejmują „przynajmniej” te informacje, którymi dysponują administracje i organy w państwach członkowskich odpowiedzialne za: podatki i inne obciążenia fiskalne; system zabezpieczeń społecznych; rejestry ludności; księgi wieczyste; rejestracje pojazdów silnikowych i banki centralne. |
35. |
EIOD podkreśla konieczność dokładniejszego określenia zarówno charakteru danych osobowych, które można przetwarzać zgodnie z przedmiotowym rozporządzeniem, jak i organów, z których baz danych można korzystać. |
36. |
Po pierwsze, rodzaje danych osobowych, do których można mieć dostęp zgodnie z proponowanym rozporządzeniem, powinny zostać ograniczone. Art. 44 ust. 2 powinien przewidywać dokładnie określone maksymalne — a nie tylko minimalne — ograniczenie ilości informacji, do których można mieć dostęp. Dlatego też EIOD zaleca odpowiednią modyfikację art. 44 ust. 2 w drodze usunięcia wyrazu „przynajmniej” lub przez określenie innych ograniczeń informacji, które można przekazywać zgodnie z proponowanym rozporządzeniem. |
37. |
Ograniczenie powinno odnosić się nie tylko do organów, ale także do rodzajów danych, które można przetwarzać. Dane osobowe, którymi dysponują organy wymienione w obecnej wersji wniosku, mogą się znacznie od siebie różnić w zależności od państwa członkowskiego. Przykładowo, w niektórych państwach członkowskich rejestry ludności mogą zawierać nawet odciski palców. Co więcej, w związku z coraz silniejszym wzajemnym powiązaniem baz danych można uważać, że organy publiczne „dysponują” coraz większą ilością danych osobowych, które są czasem uzyskiwane z baz danych kontrolowanych przez inne organy publiczne lub podmioty prywatne (5). |
38. |
Inna ważna kwestia dotyczy szczególnych kategorii danych. Wniosek w obecnej wersji może doprowadzić do sytuacji, w której gromadzone będą dane wrażliwe. Na przykład, informacje udostępniane przez instytucje odpowiedzialne za zabezpieczenia społeczne mogą w niektórych przypadkach ujawniać przynależność do związku zawodowego lub stan zdrowia. Tego typu dane osobowe są nie tylko wrażliwe, ale w większości przypadków niepotrzebne do ułatwienia egzekucji należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych. Dlatego też przetwarzanie danych wrażliwych powinno być w zasadzie wykluczone na mocy art. 8 dyrektywy 95/46/WE. Jednak w tych przypadkach, w których przetwarzanie stosownych danych wrażliwych jest konieczne ze względu na istotny interes publiczny, możliwe jest ustanowienie wyłączeń spod ogólnego zakazu w ustawodawstwie krajowym lub w decyzji właściwego organu nadzorczego pod warunkiem zapewnienia odpowiednich środków zabezpieczających (art. 8 ust. 4 dyrektywy 95/46/WE). |
39. |
Obecne określenie rodzajów danych osobowych, które można udostępniać organom centralnym jest tak ogólne, że umożliwiłoby nawet przetwarzanie danych biometrycznych, takich jak odciski palców i dane DNA, w tych przypadkach, w których dane te są przechowywane przez administracje krajowe wymienione w art. 44 ust. 2. Jak EIOD już wskazał w innych opiniach (6), przetwarzanie tego rodzaju danych, z których co prawda można korzystać w celu zlokalizowania/zidentyfikowania osoby, może pociągać za sobą szczególne ryzyko i w pewnych przypadkach może doprowadzić do ujawnienia informacji wrażliwych na temat osoby, której dotyczą dane. W związku z tym EIOD uważa, że przetwarzanie danych biometrycznych, które np. mogą być uważane za dopuszczalne w celu ustalenia istnienia stosunku rodzicielstwa, byłoby nieproporcjonalne do celu wykonywania zobowiązań alimentacyjnych, a zatem nie powinno być dozwolone. |
40. |
Po drugie, zasada proporcjonalności powinna określać, odrębnie dla każdego przypadku, jakie konkretnie dane osobowe powinny być przetwarzane w ramach potencjalnie dostępnych informacji. Krajowe organy centralne i sądy powinny mieć możliwość przetwarzania danych osobowych jedynie w takim zakresie, w jakim jest to konieczne w konkretnym przypadku do ułatwienia wykonania zobowiązań alimentacyjnych. (7) |
41. |
W związku z tym EIOD zalecałby podkreślenie tego kryterium proporcjonalności poprzez zastąpienie w art. 44 ust. 1 wyrazów: „informacje ułatwiające” wyrazami „informacje konieczne do ułatwienia w danym przypadku”. |
42. |
W innych przepisach zasada proporcjonalności jest już należycie uwzględniona. Przykładem jest art. 45, zgodnie z którym sąd może w każdym momencie wystąpić z wnioskiem o informacje w celu zlokalizowania dłużnika, tj. informacje bezwzględnie konieczne do wszczęcia postępowania sądowego, natomiast z wnioskiem o inne dane osobowe może wystąpić jedynie na podstawie orzeczenia wydanego w sprawach dotyczących zobowiązań alimentacyjnych. |
43. |
EIOD chciałby także zwrócić uwagę prawodawcy na fakt, że, jak już wspomniano, proponowane rozporządzenie nie ogranicza się do egzekucji należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych na rzecz dzieci, ale dotyczy też takich należności na rzecz małżonków lub byłych małżonków oraz alimentów na rzecz rodziców lub dziadków. |
44. |
W tym względzie EIOD podkreśla, że każdy rodzaj zobowiązania alimentacyjnego wymaga innego wyważenia interesów, które decydują o tym, w jakim stopniu przetwarzanie danych osobowych jest w danym przypadku proporcjonalne. |
V. Proporcjonalność w odniesieniu do okresów przechowywania
45. |
Zgodnie z art. 6 lit. e) dyrektywy 95/46/WE dane osobowe przechowywane są przez czas nie dłuższy niż jest to konieczne do celów, dla których zostały zgromadzone lub dla których są dalej przetwarzane. Dlatego też proporcjonalność jest podstawową zasadą także przy ustalaniu okresu przechowywania danych osobowych. |
46. |
Jeśli chodzi o przechowywanie danych przez organy centralne, EIOD z zadowoleniem przyjmuje art. 46 ust. 1, zgodnie z którym informacje niszczone są po przekazaniu ich sądowi. |
47. |
Jeżeli chodzi o przechowywanie danych przez organy właściwe do celów doręczenia dokumentów lub wykonania orzeczenia (art. 46 ust. 2) EIOD sugeruje, by wyraz „wykorzystanie” zastąpić odniesieniem do czasu niezbędnego właściwym organom do wykonania zadań związanych z celami zgromadzenia informacji. |
48. |
Ponadto, jeśli chodzi o przechowywanie danych przez organy sądowe, EIOD uważa, że informacje powinny być dostępne tak długo, jak jest to konieczne w celu, w którym zostały one zgromadzone lub dalej przetworzone. W przypadku zobowiązań alimentacyjnych, informacje mogą być czasem potrzebne przez dłuższy czas, tak by umożliwić sędziemu okresowe dokonywanie ponownej oceny w celu stwierdzenia, czy nadal istnieją podstawy prawne dla przyznawania świadczeń alimentacyjnych, i odpowiedniego ustalenia ich zakresu. Zgodnie z informacją przedstawioną przez Komisję, przeciętny okres wypłacania świadczenia alimentacyjnego wynosi 8 lat. (8) |
49. |
Z tych względów EIOD preferuje elastyczny, ale proporcjonalny okres przechowywania danych, zamiast określonego a priori ścisłego ograniczenia okresu przechowywania do jednego roku (jak jest to obecnie proponowane w art. 46 ust. 3), który może w niektórych przypadkach okazać się zbyt krótki w stosunku do wyznaczonych celów przetwarzania. W związku z tym EIOD proponuje skreślenie przepisu ograniczającego okres przechowywania danych do maksymalnie jednego roku: powinno się zezwolić organom sądowym na przetwarzanie danych osobowych tak długo, jak jest to konieczne w celu ułatwienia egzekucji danej należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych. |
VI. Informowanie dłużnika i wierzyciela
50. |
Obowiązek informowania osoby, której dotyczą dane, odzwierciedla jedną z podstawowych zasad ochrony danych, zapisaną w art. 10 i 11 dyrektywy 95/46/WE. Co więcej, w tym przypadku informowanie osoby, której dotyczą dane, jest jeszcze bardziej istotne, ponieważ wniosek ustanawia mechanizm, w ramach którego dane osobowe są gromadzone i wykorzystywane do różnych celów, a następnie dalej przekazywane i przetwarzane za pośrednictwem sieci obejmującej krajowe administracje, różne krajowe organy centralne i sądy krajowe. W związku z tym EIOD podkreśla potrzebę szybkiego, wyczerpującego i szczegółowego powiadamiania zapewniającego właściwe poinformowanie osoby, której dotyczą dane, o wszystkich poszczególnych operacjach przekazywania i przetwarzania jej danych osobowych. |
51. |
W tym względzie EIOD z zadowoleniem przyjmuje obowiązek informowania dłużnika ustanowiony w art. 47 wniosku. Należałoby jednak dodatkowo określić w tym artykule terminy informowania. Ponadto EIOD zauważa, że konieczne jest również zapewnienie stosownych informacji wierzycielowi w przypadku wymiany danych osobowych, które go dotyczą. |
52. |
Wyjątek pozwalający na odroczenie powiadomienia dłużnika w przypadkach, gdy może to zaszkodzić skutecznej egzekucji należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych jest proporcjonalny, również pod względem maksymalnego okresu odroczenia (nie więcej niż 60 dni) ustanowionego w art. 47. |
53. |
Ostatnia uwaga dotyczy załącznika V, który zawiera formularz wniosku o przekazanie informacji. Formularz ten w obecnej wersji przewiduje poinformowanie dłużnika jako jedną z opcji, którą można wybrać zaznaczając odpowiednie pole. Informowanie powinno być jednak przedstawione jako opcja domyślna, a działanie szczególne (tj. zaznaczenie pola „nie informować”) powinno być wymagane jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w których informowanie jest czasowo niemożliwe. |
VII. Wnioski
54. |
EIOD z zadowoleniem przyjmuje ten wniosek w zakresie, w jakim zmierza on do ułatwienia egzekucji transgranicznych należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych w UE. Wniosek ten ma szeroki zakres i powinien być rozpatrywany w jego szczegółowym kontekście. EIOD zaleca w szczególności należyte uwzględnienie złożonego i różnorodnego charakteru zobowiązań alimentacyjnych, dużych różnic występujących w tym zakresie między przepisami ustawowymi państw członkowskich oraz obowiązków w zakresie ochrony danych osobowych wynikających z dyrektywy 95/46/WE. |
55. |
Ponadto EIOD uważa za konieczne wyjaśnienie pewnych aspektów funkcjonowania systemu, takich jak zmiana celu przetwarzania danych osobowych, podstawy prawne przetwarzania danych przez krajowe organy centralne oraz określenie zasad ochrony danych mających zastosowanie do dalszego ich przetwarzania przez organy sądowe. Wniosek powinien w szczególności zapewnić przekazywanie danych osobowych przez krajowe administracje krajowym organom centralnym oraz przetwarzanie danych przez te ostatnie organy i sądy krajowe jedynie w przypadkach, gdy jest to konieczne, jasno określone i oparte na środkach ustawodawczych zgodnie z kryteriami ustanowionymi w zasadach ochrony danych i uzupełnionymi orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości. |
56. |
EIOD zachęca również prawodawcę do szczegółowego rozważenia następujących kwestii merytorycznych:
|
Sporządzono w Brukseli, dnia 15 maja 2006 r.
Peter HUSTINX
Europejski Inspektor Ochrony Danych
(1) Odniesienie do zobowiązań alimentacyjnych wypłacanych przez organy publiczne znajduje się w art. 16 wniosku.
(2) Dokument roboczy Komisji — ocena skutków regulacji z dnia 15 grudnia 2005 r. str. 4-5.
(3) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 20 maja 2003 r. w sprawach połączonych C-465/00, C-138/01 i C-139/01.
(4) Opinia w sprawie zatrzymywania danych z dnia 26 września 2005 r., pkt 42; opinia w sprawie ochrony danych w trzecim filarze z dnia 19 grudnia 2005 r., pkt 11; opinia w sprawie Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) z dnia 19 października 2005 r., pkt 9.
(5) Zob. opinia EIOD w sprawie wymiany informacji w ramach zasady dostępności z dnia 28 lutego 2006 r., pkt 23-27.
(6) Opinia w sprawie Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) z dnia 19 października 2005 r., pkt 4.1; Opinia w sprawie Systemu Informacji Wizowej z dnia 23 marca 2005 r., pkt 3.4.
(7) Tak jest również w przypadku danych osobowych udostępnianych przez sąd, który złożył wniosek o udostępnienie informacji, w celu określenia danego dłużnika, zgodnie z pkt 4.1 załącznika V. Na przykład udostępnienie adresu członków rodziny dłużnika powinno być ściśle ograniczone w zależności od danego przypadku oraz od rodzaju zobowiązania alimentacyjnego.
(8) Zob. dokument roboczy Komisji — ocena skutków regulacji z dnia 15 grudnia 2005 r. str. 10.