22.6.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 146/1

Konkluzje Rady w sprawie wspólnych wartości i zasad systemów opieki zdrowotnej Unii Europejskiej

(2006/C 146/01)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ:

ZWRACA UWAGĘ, że Komisja Europejska w swym zmienionym wniosku dotyczącym dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie usług na rynku wewnętrznym podjęła decyzję o wyłączeniu usług zdrowotnych z zakresu zastosowania dyrektywy, uwzględniając w ten sposób poprawki zaproponowane przez Parlament Europejski.

ZWRACA UWAGĘ, że Komisja Europejska oświadczyła, iż opracuje ramowe zasady wspólnotowe w zakresie bezpiecznych, wysokiej jakości i skutecznych usług zdrowotnych, poprzez zacieśnienie współpracy między państwami członkowskimi oraz zapewnienie przejrzystości i pewności stosowania prawa wspólnotowego w odniesieniu do usług zdrowotnych i opieki zdrowotnej.

UZNAJE, że ostatnie orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości uwidoczniły potrzebę wyjaśnienia kwestii wzajemnego oddziaływania na siebie postanowień traktatu WE — w szczególności tych dotyczących swobodnego przepływu usług — i usług zdrowotnych zapewnianych przez krajowe systemy opieki zdrowotnej.

4.	UWAŻA, że systemy opieki zdrowotnej stanowią zasadniczy element wysokiego poziomu ochrony socjalnej w Europie oraz w znaczący sposób przyczyniają się do spójności społecznej i sprawiedliwości społecznej.

5.	PRZYPOMINA najistotniejsze wartości, jakimi są powszechność, dostęp do wysokiej jakości opieki, sprawiedliwość oraz solidarność.

6.	POTWIERDZA załączone oświadczenie w sprawie wspólnych wartości i zasad leżących u podstaw systemów opieki zdrowotnej państw członkowskich Unii Europejskiej (załącznik).

7.	ZACHĘCA Komisję Europejską do dbałości o to, by wspólne wartości i zasady zawarte w tym oświadczeniu były respektowane podczas sporządzania projektów poszczególnych wniosków dotyczących usług zdrowotnych.

8.	ZACHĘCA instytucje Unii Europejskiej, by prowadząc swoje prace zapewniały poszanowanie wartości i zasad zawartych w oświadczeniu.

ZAŁĄCZNIK

Oświadczenie w sprawie wspólnych wartości i zasad

Niniejsze oświadczenie 25 ministrów zdrowia Unii Europejskiej dotyczy wspólnych wartości i zasad leżących u podstaw systemów opieki zdrowotnej w Europie. Jesteśmy przekonani, że takie oświadczenie jest istotne dla zapewnienia obywatelom przejrzystości i że jest ono aktualne, biorąc pod uwagę niedawne głosowanie w Parlamencie oraz zmieniony wniosek Komisji, mający na celu wyłączenie opieki zdrowotnej z proponowanej dyrektywy w sprawie usług na rynku wewnętrznym. Jesteśmy głęboko przekonani, że rozwój wydarzeń w tej dziedzinie powinien być wynikiem porozumienia politycznego, a nie wyłącznie orzecznictwa.

Uważamy również, że konieczna jest ochrona nakreślonych poniżej wspólnych wartości i zasad w stosunku do zasad konkurencji w systemach, w których mają one zastosowanie.

Niniejsze oświadczenie oparte zostało na dyskusjach, które miały miejsce w Radzie i na dyskusjach przeprowadzonych z Komisją w ramach otwartej metody koordynacji oraz procesu refleksji na wysokim szczeblu w sprawie mobilności pacjentów oraz rozwoju sytuacji w dziedzinie ochrony zdrowia w UE. Zostały w nim również uwzględnione akty prawne — istniejące na szczeblu europejskim i międzynarodowym — mające wpływ na opiekę zdrowotną.

W oświadczeniu tym przedstawione są wspólne dla całej Unii Europejskiej wartości i zasady dotyczące sposobu, w jaki systemy opieki zdrowotnej odpowiadają na potrzeby ludności i pacjentów, którym służą. Wyjaśniono w nim również, że praktyczne sposoby urzeczywistniania tych wartości i zasad w systemach opieki zdrowotnej w UE są różne w poszczególnych państwach członkowskich i że te różnice będą istniały nadal. W krajowym kontekście powinny być rozpatrywane w szczególności decyzje dotyczące koszyka gwarantowanych obywatelom usług zdrowotnych, a także mechanizmów finansowania oraz świadczenia tych usług, m.in. to, w jakim zakresie, w kontekście zarządzania systemami opieki zdrowotnej, wskazane jest poleganie na mechanizmach rynkowych oraz konkurencji.

Wspólne wartości i zasady

Systemy opieki zdrowotnej w Unii Europejskiej stanowią zasadniczy element wysokiego poziomu ochrony socjalnej w Europie i przyczyniają się do spójności społecznej i sprawiedliwości społecznej.

Najistotniejsze wartości, jakimi są powszechność, dostęp do wysokiej jakości opieki, sprawiedliwość oraz solidarność spotykają się z szeroką akceptacją podczas prac różnych instytucji UE. Stanowią one łącznie zbiór wartości wspólnych dla całej Europy. Powszechność oznacza, że nikomu nie zabrania się dostępu do opieki zdrowotnej; solidarność jest ściśle związana z zasadami finansowania naszych krajowych systemów opieki zdrowotnej oraz z potrzebą zapewnienia wszystkim dostępu do nich; sprawiedliwość wiąże się z równym, stosownym do potrzeb, dostępem bez względu na pochodzenie etniczne, płeć, wiek, status społeczny czy zdolność do zapłaty. Systemy opieki zdrowotnej UE zmierzają również do zmniejszenia występujących różnic pod względem stanu zdrowia, które są przedmiotem troski państw członkowskich UE; ściśle z tym związane są prace w ramach systemów państw członkowskich dotyczące zapobiegania chorobom i dolegliwościom, między innymi poprzez propagowanie zdrowego stylu życia.

Celem wszystkich systemów opieki zdrowotnej w UE jest postawienie pacjenta w centrum zainteresowania i odpowiadanie na jego indywidualne potrzeby.

Poszczególne państwa członkowskie stosują jednak różne podejścia do praktycznego urzeczywistniania tych wartości: mają na przykład różne podejścia do tego, czy koszty poszczególnych elementów opieki zdrowotnej każdy powinien opłacać indywidualnie, czy też powinna istnieć powszechna składka lub czy powinny być one pokrywane z dodatkowego ubezpieczenia. Państwa członkowskie wprowadziły w życie różnorodne przepisy zapewniające sprawiedliwość: jedne sformułowały je w formie praw pacjenta, inne — w postaci obowiązków dostawców usług zdrowotnych. Również egzekwowanie tych przepisów odbywa się w różnorodny sposób: w niektórych państwach członkowskich poprzez sądy, w innych — z udziałem rad, rzeczników praw obywatelskich itd.

Zasadniczą cechą wszystkich naszych systemów jest dążenie do tego, by były one stabilne finansowo, co umożliwi zachowanie wspomnianych wartości.

Przyjęcie podejścia skupiającego się na działaniach profilaktycznych jest integralną częścią strategii państw członkowskich mającej na celu zmniejszenie obciążenia ekonomicznego krajowych systemów opieki zdrowotnej, gdyż profilaktyka — pozwalając uniknąć chorób i wynikających z nich kosztów — w znaczący sposób przyczynia się do osiągnięcia redukcji kosztów opieki zdrowotnej, a w konsekwencji również do stabilności finansowej.

U podstaw tych najistotniejszych wartości leży ponadto zbiór zasad postępowania, które są wspólne dla całej Unii Europejskiej, to znaczy takie, które wszyscy obywatele UE mają nadzieję znaleźć wszędzie w UE wraz ze wspierającymi je strukturami. Obejmują one:

— Jakość:

Wszystkie systemy opieki zdrowotnej w UE dążą do świadczenia wysokiej jakości opieki zdrowotnej. Osiągają to w szczególności dzięki obowiązkowi ciągłego szkolenia pracowników służby zdrowia opartego na jasno określonych krajowych standardach oraz poprzez zapewnienie pracownikom dostępu do informacji dotyczących najlepszych praktyk w dziedzinie jakości, pobudzanie innowacyjności i rozpowszechnianie dobrych praktyk, rozwój systemów zapewniających właściwe zarządzanie jednostkami opieki zdrowotnej, a także monitorowanie jakości w systemie opieki zdrowotnej. Istotna część tego programu dotyczy również zasady bezpieczeństwa.

— Bezpieczeństwo:

Pacjenci mogą oczekiwać od każdego systemu opieki zdrowotnej w UE zagwarantowania im systematycznego podejścia do zapewniania bezpieczeństwa pacjenta, m.in. poprzez monitorowanie czynników ryzyka oraz odpowiednie szkolenie przedstawicieli zawodów medycznych, a także poprzez ochronę przed wprowadzającymi w błąd reklamami produktów ochrony zdrowia oraz metod terapii.

— Opieka zdrowotna oparta na dowodach naukowych i etycznych podstawach:

Wyzwania demograficzne oraz nowe techniki medyczne mogą stać się źródłem trudnych pytań (dotyczących etyki oraz przystępności cenowej), na które odpowiedzieć muszą wszystkie państwa członkowskie UE. Dbanie o to, by systemy opieki zdrowotnej były oparte dowodach naukowych jest istotne dla zapewnienia wysokiej jakości metod leczenia oraz długotrwałej stabilności. Wszystkie systemy muszą stawić czoła wyzwaniom polegającym na takim określeniu priorytetów w dziedzinie opieki zdrowotnej, by zapewniona została równowaga między potrzebami indywidualnego pacjenta a zasobami finansowymi dostępnymi na leczenie ogółu ludności.

— Zaangażowanie pacjentów:

Zorientowanie na pacjenta jest celem wszystkich systemów opieki zdrowotnej w UE. Oznacza to, że ich dążeniem jest angażowanie pacjentów w leczenie, przejrzystość w stosunku do nich oraz, w miarę możliwości, zapewnianie im możliwości wyboru między różnymi dostawcami usług zdrowotnych. Celem każdego systemu jest oferowanie każdej osobie informacji o jej stanie zdrowia oraz prawa do pełnej informacji na temat proponowanych metod leczenia, a także do wyrażania zgody na leczenie. Wszystkie systemy powinny być także odpowiedzialne przed społeczeństwem oraz zapewniać ład administracyjny oraz przejrzystość.

— Zadośćuczynienie:

Pacjenci powinni mieć prawo domagania się zadośćuczynienia w przypadku złego obrotu spraw. Obejmuje to przejrzyste i sprawiedliwe procedury dotyczące skarg oraz jasne informacje na temat zobowiązań i poszczególnych form zadośćuczynienia przewidzianych przez dany system (np. odszkodowanie).

— Prywatność i poufność:

Prawo wszystkich obywateli UE do poufności informacji osobowych uznawane jest zarówno w prawie UE, jak i w prawie krajowym poszczególnych państw członkowskich.

Jako ministrowie zdrowia zauważamy wzrost zainteresowania kwestią roli mechanizmów rynkowych (w tym konkurencji) w zarządzaniu systemami opieki zdrowotnej. W systemach opieki zdrowotnej w Unii Europejskiej odnotowuje się liczne postępy w zakresie polityki w tej dziedzinie; mają one na celu sprzyjanie różnorodności i możliwości wyboru oraz racjonalne wykorzystywanie zasobów. Możemy uczyć się wykorzystując wzajemnie osiągnięcia w zakresie polityki w tej dziedzinie, ale to poszczególne państwa członkowskie samodzielnie określają własne podejście dostosowując konkretne zabiegi do poszczególnych systemów opieki zdrowotnej.

Prace dotyczące opieki zdrowotnej na szczeblu europejskim mają ogromną wartość, mimo że podejmowanie na szczeblu UE prób wprowadzania standardów dotyczących systemów opieki zdrowotnej nie jest właściwe. Państwa członkowskie zobowiązały się do współpracy na rzecz wymiany doświadczeń i informacji dotyczących podejść i dobrych praktyk, na przykład na forum Grupy Wysokiego Szczebla ds. Usług Zdrowotnych i Opieki Medycznej lub poprzez stosowaną obecnie otwartą metodę koordynacji opieki zdrowotnej i długookresowej opieki, tak aby osiągnąć wspólny cel, którym jest propagowanie skuteczniejszej i bardziej dostępnej opieki zdrowotnej wysokiej jakości w Europie. Wyrażamy przekonanie o szczególnej wartości, jaką mają wszelkie stosowne inicjatywy w dziedzinie usług zdrowotnych zapewniające obywatelom przejrzystość co do ich praw i uprawnień podczas przemieszczania się z jednego państwa członkowskiego UE do drugiego, jak również zapisanie tych wartości i zasad w ramach prawnych, w celu zapewnienia pewności prawnej.

Podsumowując, nasze systemy opieki zdrowotnej stanowią zasadniczy element infrastruktury socjalnej w Europie. Nie ujmujemy wagi czekającym nas wyzwaniom polegającym na konieczności pogodzenia indywidualnych potrzeb z dostępnymi środkami finansowymi, przy postępującym starzeniu się ludności Europy, wzroście oczekiwań oraz postępach medycyny. Podczas omawiania strategii na przyszłość naszą wspólną troską powinna być ochrona wartości i zasad leżących u podstaw systemów opieki zdrowotnej w UE. Jako ministrowie zdrowia z 25 państw członkowskich Unii Europejskiej zachęcamy instytucje europejskie do tego, by chroniły te wartości w swych działaniach w miarę postępów prac nad analizą wpływu Unii Europejskiej na systemy opieki zdrowotnej oraz włączeniem kwestii zdrowotnych do wszystkich polityk.

22.6.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 146/4

Konkluzje Rady w sprawie zdrowia kobiet

(2006/C 146/02)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ:

1.	ZAUWAŻA, że obywatele Unii Europejskiej, z których ponad połowa to kobiety, przywiązują dużą wagę do jak najlepszego zdrowia, uznając je za niezbędny warunek wysokiej jakości życia.

PRZYPOMINA, ŻE:

—	Art. 3 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz art. 23 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej stanowią, że równość mężczyzn i kobiet jest zapewniana we wszystkich obszarach polityki;

—

Art. 152 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską stanowi, że przy określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich kierunków polityki i działań Wspólnoty zapewnia się wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego, oraz zapewnia, że działanie Wspólnoty uzupełnia kierunki polityki poszczególnych krajów i jest nakierowane na poprawę zdrowia publicznego, zapobieganie chorobom i dolegliwościom ludzkim oraz usuwanie źródeł zagrożeń dla zdrowia ludzkiego;

—	W dniu 4 grudnia 1997 r. Rada przyjęła rezolucję dotyczącą sprawozdania (1) w sprawie stanu zdrowia kobiet we Wspólnocie Europejskiej (2);

—	W dniu 9 marca 1997 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję dotyczącą sprawozdania Komisji w sprawie stanu zdrowia kobiet we Wspólnocie Europejskiej (3);

—	Dnia 28 kwietnia 2005 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie modernizacji ochrony socjalnej i rozwijania opieki zdrowotnej dobrej jakości, wzywając Komisję do przedstawienia nowego sprawozdania na temat sytuacji zdrowotnej kobiet w Unii Europejskiej (4).

PRZYPOMINA sprawozdanie na temat postępów poczynionych w Unii Europejskiej w realizacji postanowień pekińskiej platformy działania sporządzone w styczniu 2005 r. przez prezydencję luksemburską, w którym podkreślono, że zdrowie kobiet jest w dalszym ciągu przedmiotem troski, oraz zaakcentowała znaczenie gromadzenia odpowiednich danych.

4.	PRZYPOMINA strategiczny plan działania na rzecz zdrowia kobiet w Europie zatwierdzony na posiedzeniu WHO w Kopenhadze w dniach 5-7 lutego 2001 r.

5.	PRZYZNAJE, że czynniki społeczne i zdrowotne, objawy kliniczne, podejście terapeutyczne, skuteczność oraz skutki uboczne leczenia chorób i zaburzeń mogą różnić się w przypadku kobiet i mężczyzn.

6.	PODKREŚLA znaczenie rosnącej świadomości w społeczeństwie, ale także w środowisku medycznym, że płeć jest zasadniczym czynnikiem zdrowia.

7.	UZNAJE znaczenie zaradzania problemom nierówności, które mogą istnieć w państwach członkowskich oraz pomiędzy nimi, poprzez zajęcie się społecznymi i ekonomicznymi czynnikami zdrowia.

8.	Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE komunikat Komisji zatytułowany: Plan działań na rzecz równości kobiet i mężczyzn — 2006-2010 (5) uznający istnienie wymiaru płci w sferze zdrowia, zmierzając, między innymi, do bardziej zdecydowanego uwzględniania problematyki płci w kierunkach polityki zdrowotnej.

9.	ZAUWAŻA, że program działań wspólnotowych w dziedzinie zdrowia publicznego na lata 2003-2008 (6) ma na celu ochronę zdrowia ludzkiego oraz poprawę zdrowia publicznego, przyczyniając się dzięki temu do zaradzenia nierównościom w sferze zdrowia.

10.

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUJE zamiar uwzględnienia aspektów płci w badaniach naukowych w sferze zdrowia zawarty we wniosku w sprawie decyzji Rady dotyczącej programu szczegółowego „Współpraca” wdrażającego siódmy program ramowy Wspólnoty Europejskiej w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013) (7).

11.	UZNAJE potrzebę naukowych badań biomedycznych związanych z problematyką płci, a także badań czynników społeczno-ekonomicznych.

12.

UZNAJE, że chociaż kobiety żyją dłużej niż mężczyźni, ponoszą większy ciężar lat życia bez zdrowia. Zachorowalność na niektóre choroby i prewalencja niektórych chorób, jak osteoporoza, są wyższe u kobiet. Inne choroby, jak np. sercowo-naczyniowe, rak oraz problemy związane ze zdrowiem psychicznym, dotykają mężczyzn i kobiet w różny sposób. Niektóre choroby związane z porodem i narządami rozrodczymi, jak np. zewnętrzna gruczolistość macicy i rak szyjki macicy, dotykają wyłącznie kobiet.

13.	PODKREŚLA, że choroby sercowo-naczyniowe są główną przyczyną zgonów oraz pogorszonej jakości życia kobiet w Unii Europejskiej, pomimo że w niektórych państwach członkowskich choroby te nadal są postrzegane jako w głównej mierze męska dolegliwość.

14.	ZAUWAŻA Z ZANIEPOKOJENIEM, że wzrost liczby kobiet palących w niektórych państwach członkowskich powoduje istotne zwiększenie ryzyka wystąpienia u nich raka płuc oraz chorób sercowo-naczyniowych.

15.	ZAUWAŻA Z ZANIEPOKOJENIEM prognozę, że depresja będzie główną dolegliwością kobiet w niektórych państwach członkowskich do 2020 r. Złe zdrowie psychiczne przekłada się na jakość życia i może przez to mieć wpływ na chorobowość i umieralność.

16.	UZNAJE zasadniczy wpływ niezdrowego stylu życia na znaczną liczbę chorób, a w związku z tym dostrzega możliwości ograniczania chorób sercowo-naczyniowych i pewnych form raka, poprzez propagowanie, między innymi, zdrowego sposobu odżywiania i aktywności fizycznej.

17.	ZGADZA SIĘ, że środki zapobiegawcze uwzględniające czynnik płci, promocja zdrowia oraz leczenie przyczyniają się do ograniczania chorobowości i umieralności kobiet na poważne choroby, a co za tym idzie do poprawy jakości ich życia.

18.

ZAUWAŻA, że wiarygodne, zgodne i porównywalne dane na temat stanu zdrowia kobiet są niezbędne, aby móc lepiej informować społeczeństwo i rozwijać odpowiednie strategie, kierunki polityki i działania dla zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia; odnotowuje także znaczenie danych oraz przedstawiania sprawozdań związanych z problematyką płci dla wypracowywania kierunków polityki.

19.	PODKREŚLA, że po upływie niemal całej dekady istnieje potrzeba opracowania nowego sprawozdania na temat stanu zdrowia kobiet w rozszerzonej Unii Europejskiej.

20.

WZYWA państwa członkowskie:

—	aby gromadziły dane zdrowotne w aspekcie problematyki płci oraz analizowały statystyki w podziale na płeć;

—	aby podejmowały inicjatywy w celu poprawy wiedzy ogólnej oraz personelu medycznego na temat powiązania płci i zdrowia;

—	aby propagowały zdrowie i zapobiegały chorobom, uwzględniając w razie potrzeby różnice płci;

—	aby propagowały prowadzenie badań naukowych nad różnymi skutkami przyjmowania leków dla kobiet i mężczyzn oraz badań naukowych nad zdrowiem uwzględniających problematykę płci;

—	aby zachęcały do uwzględniania problematyki płci w opiece zdrowotnej;

—	aby zbadały ewentualne nierówności w sferze zdrowia i odpowiednio im zaradzały w celu zmniejszenia różnic zdrowotnych i zapewnienia równości w leczeniu i dostępie do opieki.

21.

WZYWA Komisję Europejską do:

—	włączania aspektów płci do badań naukowych nad zdrowiem;

—	wspierania wymiany informacji oraz doświadczeń w zakresie dobrych wzorców w promocji i ochronie zdrowia, które uwzględniają czynnik płci;

—	udzielania pomocy państwom członkowskim w rozwijaniu skutecznych strategii w celu ograniczenia nierówności dotyczących zdrowia w aspekcie płci;

—	propagowania i wzmacniania porównywalności i zgodności informacji zdrowotnej uwzględniającej problematykę płci w państwach członkowskich oraz na szczeblu wspólnotowym poprzez opracowywanie odpowiednich danych;

—	przedstawienia drugiego sprawozdania na temat stanu zdrowia kobiet w Unii Europejskiej.

22.	WZYWA Komisję Europejską do wykorzystania doświadczeń EUROSTAT-u oraz przyszłego Europejskiego Instytutu Równości Płci, aby przyczynić się do gromadzenia danych i analiz oraz wymiany dobrych wzorców.

23.	WZYWA Komisję Europejską do dalszej współpracy z właściwymi międzynarodowymi i międzyrządowymi organizacjami, zwłaszcza WHO i OECD, w celu zapewnienia skutecznej koordynacji działań.

(1) Dok. 8537/97; COM(97) 224 wersja ostateczna.

(2) Dz.U. C 394 z 30.12.97, str. 1.

(3) Dz.U. C 175 z 21.6.1999, str. 68.

(4) A6-0085/2005.

(5) Dz.U. dok. 7034/06; COM(2006) 92 wersja ostateczna.

(6) Dz.U. L 271 z 9.10.2002, str. 1.

(7) Dok. 12736/05.

22.6.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 146/6

Kursy walutowe euro (1)

21 czerwca 2006

(2006/C 146/03)

1 euro=

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,2632
JPY	Jen	145,22
DKK	Korona duńska	7,4534
GBP	Funt szterling	0,68550
SEK	Korona szwedzka	9,2023
CHF	Frank szwajcarski	1,5618
ISK	Korona islandzka	94,21
NOK	Korona norweska	7,9140
BGN	Lew	1,9558
CYP	Funt cypryjski	0,5750
CZK	Korona czeska	28,563
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	279,26
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6959
MTL	Lir maltański	0,4293
PLN	Złoty polski	4,0965
RON	Lej rumuński	3,5855
SIT	Tolar słoweński	239,64
SKK	Korona słowacka	38,530
TRY	Lir turecki	2,1075
AUD	Dolar australijski	1,7181
CAD	Dolar kanadyjski	1,4051
HKD	Dolar hong kong	9,8112
NZD	Dolar nowozelandzki	2,0474
SGD	Dolar singapurski	2,0112
KRW	Won	1 207,37
ZAR	Rand	9,1011
CNY	Juan renminbi	10,1043
HRK	Kuna chorwacka	7,2550
IDR	Rupia indonezyjska	11 826,71
MYR	Ringgit malezyjski	4,632
PHP	Peso filipińskie	67,202
RUB	Rubel rosyjski	34,1130
THB	Bat tajlandzki	48,488

(1)

Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

22.6.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 146/9

KOMISJA ADMINISTRACYJNA DS. ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO PRACOWNIKÓW MIGRUJĄCYCH

(2006/C 146/06)

Roczne średnie koszty nie uwzględniają obniżki o 20 % przewidzianej w art. 94 ust. 2 i art. 95 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 574/72.

Miesięczne średnie koszty netto zostały obniżone o 20 %.

ŚREDNIE KOSZTY ŚWIADCZEŃ RZECZOWYCH — 1996 r. (1)

I. Zastosowanie art. 94 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 1996 r. na rzecz członków rodziny, o których mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

	Rocznie	Miesięcznie netto
Liechtenstein	Nie wymagane	Nie wymagane

II. Zastosowanie art. 95 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 1996 r. na mocy art. 28 i 28bis rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

Rocznie

Miesięcznie netto

Liechtenstein

—	na rodzinę

CHF 5 710,08

CHF 380,67

ŚREDNIE KOSZTY ŚWIADCZEŃ RZECZOWYCH — 1997 r. (2)

I. Zastosowanie art. 94 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 1997 r. na rzecz członków rodziny, o których mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

	Rocznie	Miesięcznie netto
Liechtenstein	Nie wymagane	Nie wymagane

II. Zastosowanie art. 95 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 1997 r. na mocy art. 28 i 28bis rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

Rocznie

Miesięcznie netto

Liechtenstein

—	na rodzinę

CHF 6 116,94

CHF 407,80

ŚREDNIE KOSZTY ŚWIADCZEŃ RZECZOWYCH — 1998 r. (3)

I. Zastosowanie art. 94 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 1998 r. na rzecz członków rodziny, o których mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

	Rocznie	Miesięcznie netto
Liechtenstein	Nie wymagane	Nie wymagane

II. Zastosowanie art. 95 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 1998 r. na mocy art. 28 i 28bis rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

Rocznie

Miesięcznie netto

Liechtenstein

—	na rodzinę

CHF 6 693,41

CHF 446,23

—

na osobę

CHF 6 255,52

CHF 417,03

ŚREDNIE KOSZTY ŚWIADCZEŃ RZECZOWYCH — 1999 r. (4)

I. Zastosowanie art. 94 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 1999 r. na rzecz członków rodziny, o których mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

	Rocznie	Miesięcznie netto
Liechtenstein	Nie wymagane	Nie wymagane

II. Zastosowanie art. 95 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 1999 r. na mocy art. 28 i 28bis rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

Rocznie

Miesięcznie netto

Liechtenstein

—	na rodzinę

CHF 7 055,38

CHF 470,36

—

na osobę

CHF 6 656,02

CHF 443,73

ŚREDNIE KOSZTY ŚWIADCZEŃ RZECZOWYCH — 2000 r. (5)

I. Zastosowanie art. 94 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 2000 r. na rzecz członków rodziny, o których mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

	Rocznie	Miesięcznie netto
Liechtenstein	Nie wymagane	Nie wymagane

II. Zastosowanie art. 95 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 2000 r. na mocy art. 28 i 28bis rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

Rocznie

Miesięcznie netto

Liechtenstein

—	na rodzinę

CHF 7 428,71

CHF 495,25

—

na osobę

CHF 6 942,72

CHF 462,85

ŚREDNIE KOSZTY ŚWIADCZEŃ RZECZOWYCH — 2002 r. (6)

I. Zastosowanie art. 94 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 2002 r. na rzecz członków rodziny, o których mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

	Rocznie	Miesięcznie netto
Grecja	EUR 670,52	EUR 44,70
Norwegia	NOK 26 668	NOK 1 778

II. Zastosowanie art. 95 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 2002 r. na mocy art. 28 i 28a rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów (od 2002 r. wyłącznie w przeliczeniu na osobę):

	Rocznie	Miesięcznie netto
Grecja	EUR 1 276,62	EUR 85,11
Norwegia	NOK 48 745	NOK 3 250

ŚREDNIE KOSZTY ŚWIADCZEŃ RZECZOWYCH — 2003 r. (7)

I. Zastosowanie art. 94 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 2003 r. na rzecz członków rodziny, o których mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

	Rocznie	Miesięcznie netto
Luksemburg	EUR 2 234,06	EUR 148,94
Grecja	EUR 766,13	EUR 51,08
Zjednoczone Królestwo	GBP 1 724,50	GBP 114,97

II. Zastosowanie art. 95 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 2003 r. na mocy art. 28 i 28a rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów (od 2002 r. wyłącznie w przeliczeniu na osobę):

	Rocznie	Miesięcznie netto
Luksemburg	EUR 6 019,65	EUR 401,31
Grecja	EUR 1 490,78	EUR 99,39
Zjednoczone Królestwo	GBP 2 605,81	GBP 173,72

ŚREDNIE KOSZTY ŚWIADCZEŃ RZECZOWYCH — 2004 r. (8)

I. Zastosowanie art. 94 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 2004 r. na rzecz członków rodziny, o których mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów:

Rocznie

Miesięcznie netto

Republika Czeska

—	osoby ubezpieczone i emeryci lub renciści poniżej 65 roku życia

CZK 11 398,00

CZK 759,85

Luksemburg

EUR 2 362,70

EUR 157,51

Niemcy

—

na osobę

EUR 1 034,73

EUR 68,98

Liechtenstein

CHF 3 607,62

CHF 240,51

Szwecja

SEK 14 557,99

SEK 970,53

Republika Słowacka

—	osoby ubezpieczone i emeryci lub renciści poniżej 65 roku życia

SKK 8 721,33

SKK 581,42

Francja

EUR 1 834,34

EUR 122,29

Malta

MTL 230,25

MTL 15,35

II. Zastosowanie art. 95 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72

Kwoty zwrotu świadczeń rzeczowych zrealizowanych w 2004 r. na mocy art. 28 i 28a rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 zostaną określone na podstawie następujących średnich kosztów (od 2002 r. wyłącznie w przeliczeniu na osobę):

Rocznie

Miesięcznie netto

Republika Czeska

—	emeryci lub renciści i członkowie ich rodzin w wieku 65 i więcej lat

36 037,41 CZK

2 402,49 CZK

Luksemburg

7 161,42 EUR

477,43 EUR

Niemcy

—

na osobę

4 184,79 EUR

278,99 EUR

Liechtenstein

7 812,50CHF

520,83 CHF

Szwecja

39 006,75 SEK

2 600,45 SEK

Republika Słowacka

—	emeryci lub renciści i członkowie ich rodzin w wieku 65 i więcej lat

25 653,29 SKK

1 710,22 SKK

Francja

4 621,96 EUR

308,13 EUR

Malta

595,48 MTL

39,70 MTL

(1) Średnie koszty w 1996 r.:

Hiszpania i Luksemburg (Dz.U. C 303 z 2.10.1998).

Belgia, Irlandia, Niderlandy i Portugalia (Dz.U. C 56 z 26.2.1999)

Niemcy, Austria, Zjednoczone Królestwo (Dz.U. C 228 z 11.8.1999).

Gracja, Francja i Szwecja (Dz.U. C 27 z 29.1.2000).

Włochy (Dz.U. C 211 z 28.7.2001).

Norwegia (Dz.U. C 182 z 31.7.2002).

(2) Średnie koszty w 1997 r.:

Hiszpania (Dz.U. C 228 z 11.8.1999).

Belgia, Grecja, Irlandia, Luksemburg, Zjednoczone Królestwo, Niderlandy, Portugalia (Dz.U. C 27 z 29.1.2000).

Niemcy Francja i Austria (Dz.U. C 207 z 20.7.2000).

Szwecja (Dz.U. C 76 z 8.3.2001).

Włochy (Dz.U. C 211 z 28.7.2001).

Norwegia (Dz.U. C 182 z 31.7.2002).

(3) Średnie koszty w 1998 r.:

Hiszpania i Luksemburg (Dz.U. C 27 z 29.1.2000).

Niderlandy i Austria (Dz.U. C 207 z 20.7.2000).

Belgia, Niemcy i Portugalia (Dz.U. C 76 z 8.3.2001).

Zjednoczone Królestwo (Dz.U. C 211 z 28.7.2001).

Grecja, Francja i Szwecja (Dz.U. C 20 z 23.1.2002), Dz.U. C 34 z 7.2.2002 (sprostowanie)

Włochy (Dz.U. C 182 z 31.7.2002).

Irlandia (Dz.U. C 3 z 8.1.2003).

Norwegia (Dz.U. C 163 z 12.7.2003).

(4) Średnie koszty w 1999 r.:

Hiszpania i Austria (Dz.U. C 76 z 8.3.2001).

Niemcy (Dz.U. C 211 z 28.7.2001).

Belgia. Grecja, Francja. Luksemburg, Niderlandy, Portugalia, Zjednoczone Królestwo(Dz.U. C 20 z 23.1.2002), (Dz.U. C 34 z 7.2.2002 sprostowanie)

Włochy i Szwecja (Dz.U. C 182 z 31.7.2002).

Irlandia i Norwegia (Dz.U. C 163 z 12.7.2003).

(5) Średnie koszty w 2000 r.:

Hiszpania i Luksemburg (Dz.U. C 20 z 23.1.2002).

Belgia, Niemcy, Niderlandy i Austria (Dz.U. C 182 z 31.7.2002)

Włochy, Portugalia i Szwecja (Dz.U. C 3 z 8.1.2003).

Norwegia i Zjednoczone Królestwo (Dz.U. C 163 z 12.7.2003).

Gracja, Francja i Irlandia (Dz.U. C 37 z 11.2.2004).

(6) Średnie koszty w 2002 r.:

Luksemburg i Austria (Dz.U. C 37 z 11.2.2004)

Belgia, Francja, Portugalia, Szwecja (DZ.U. C 27 z dnia 3.2.2005, str. 4)

Niemcy, Włochy, Zjednoczone Królestwo (Dz.U. C 232 z 21.9.2005, str. 3)

Liechtenstein (Dz.U. C 17 z 24.1.2006).

(7) Średnie koszty w 2003 r.:

Austria, Hiszpania i Szwajcaria (Dz.U. C 27 z 3.2.2005, str. 4)

Niemcy, Francja, Niderlandy (Dz.U. C 232 z 21.9.2005, str. 3)

Belgia, Portugalia, Szwecja i Liechtenstein (Dz.U. C 17 z 24.1.2006).

(8) Średnie koszty w 2004 r.:

Łotwa: (Dz.U. C 232 z 21.9.2005)

Hiszpania i Austria, Szwajcaria i Słowenia (Dz.U. C 17 z 24.1.2006).

22.6.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 146/15

Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE

Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu

(2006/C 146/08)

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Niemcy (Nadrenia-Palatynat)

Nr pomocy: N 470/2005

Tytuł: Program gwarancji landu

Cel: Uzupełnienie oraz rozszerzenie gwarancji inwestycyjnych zgodnie z programem pomocy na inwestycje rolne (AFP) planu ramowego wspólnego przedsięwzięcia „Poprawa struktur rolnych i ochrona wybrzeża”

Podstawa prawna: Verwaltungsvorschrift des rheinland-pfälzischen Ministers der Finanzen „Übernahme von Bürgschaften zur Förderung der Landwirtschaft”

Budżet: linia gwarancyjna w wysokosci 20 mln EUR

Intensywność lub kwota pomocy: 0,225 % ekwiwalentu dotacji brutto

Czas trwania: do dnia 31 grudnia 2006 r.

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Hiszpania

Nr pomocy: N 476/05

Tytuł: Pomoc dla produktów rolno-spożywczych o wysokiej jakości (M.A.P.A.)

Cel: Rozwój polityki jakości produktów rolno-spożywczych poprzez tworzenie i rozwój organów chroniących odróżniające znaki jakości

Podstawa prawna: Orden APA/…/2005, de … de …, por la que se establecen las bases reguladoras para la concesión de subvenciones para potenciar la creación, funcionamiento y desarrollo de las estructuras de los productos agroalimentarios protegidos con signos de calidad diferenciada

Budżet: 205 000 EUR

Intensywność lub kwota pomocy: Maksymalna kwota pomocy nie przekroczy 70 % całkowitych kosztów każdego z przewidzianych działań

Czas trwania: 2005 r.

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Irlandia

Nr pomocy: Pomoc nr N 486/05

Tytuł: Program pomocy inwestycyjnej na rzecz gospodarowania odpadami w gospodarstwie

Cel: Pomoc inwestycyjna na wsparcie przygotowania rolników do wprowadzenia środków programu działania w ramach dyrektywy azotanowej.

Podstawa prawna: Approved programme under Title II, Chapter I, of Council Regulation (EC) No 1257/1999 on support for rural development from the European Guidance and Guarantee Fund (EAGGF)

Budżet: 248 mln EUR

Intensywność lub kwota pomocy: Maksymalna intensywność pomocy wynosi 75 % na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania, 60 % na innych obszarach

Czas trwania: 2006-2008. Wnioski będą przyjmowane do dnia 31 grudnia 2006 r.

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Włochy (Lombardia)

Nr pomocy: N 514/05

Tytuł: Środki regionalne na wsparcie hodowli drobiu i inwentarza żywego dotkniętego ptasią grypą — odszkodowanie za utracony dochód. Zarządzenie regionalne 470 z dnia 4 sierpnia 2005 r.

Cel: Odszkodowanie za utratę dochodu dla hodowców drobiu oraz inwentarza żywego w wyniku ptasiej grypy

Podstawa prawna: Deliberazione della Giunta Regionale della Regione Lombardia n. 470 del 4.8.2005, riguardante: Legge Regionale n. 7/2000 — «Misure regionali di sostegno a favore degli allevatori avicoli e fauna selvatica colpiti dall'influenza aviaria» — Indennizzi per mancato reddito

Budżet: Około 1 800 000 EUR rocznie

Intensywność lub kwota pomocy: do 100 % kosztów

Czas trwania: 6 lat

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Republika Litewska

Nr pomocy: N 571/2005

Tytuł: Pomoc państwa na częściową rekompensatę z powodu niekorzystnych warunków pogodowych w sektorze rolnym

Cel: Rekompensata na skutek złej pogody

Podstawa prawna:

—	2002 m. birželio 25 d. Lietuvos Respublikos žemės ūkio ir kaimo plėtros įstatymas Nr. IX-987 (Valstybės žinios, Nr. 72-3009).

—	Lietuvos Respublikos žemės ūkio ministro 2005 m. spalio 19 d. įsakymas Nr. 3D-491 „Dėl pagalbos žemės ūkio subjektams, patyrusiems nuostolius dėl hidrometeorologinių reiškinių nukentėjusiose teritorijose laikotarpiu nuo 2005 m. liepos 30 d. iki rugpjūčio 15 d., teikimo taisyklių patvirtinimo“

Budżet: budżet ogółem: 11 250 000 LTL (około 3 260 000 EUR)

Intensywność lub kwota pomocy: Do 100 %

Czas trwania: 1 rok

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Republika Litewska

Nr pomocy: N 586/2005

Tytuł: Pomoc na zakup zwierząt hodowlanych

Cel: Pomoc inwestycyjna na zakup zwierząt wyższej jakości genetycznej

Podstawa prawna:

—	Žemės ūkio ir kaimo plėtros įstatymas (Valstybės žinios, 2002, Nr. 73–3009)

—	Gyvulių veislininkystės įstatymas (Valstybės žinios, 1994, Nr. 14–226: 1998, Nr. 110–3023)

—	Žemės ūkio ministro įsakymas dėl veislininkystės rėmimo taisyklių ir paramos 2005 m. veisliniams gyvūnams įsigyti teikimo taisyklių patvirtinimo (Valstybės žinios, 2005, Nr. 50–1656)

Budżet: Roczny: 6 200 000 LTL (około 1 800 000 EUR)

Intensywność lub kwota pomocy: 50 %

Czas trwania: Nieograniczony

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Austria

Nr pomocy: N 600/2005

Tytuł: Zmiana dyrektywy krajowej dotyczącej świadczenia usług (Dienstleistungsrichtlinie)

Cel: Pomoc przeznaczona na świadczenie usług w sektorze rolnym

Podstawa prawna: Sonderrichtlinie für die Förderung von nicht-investiven Maßnahmen in der Landwirtschaft (Dienstleistungsrichtlinie)

Budżet: Według władz Austrii zmiany te nie mają skutków budżetowych

Intensywność lub kwota pomocy: Zmienna

Czas trwania: Nieograniczony

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Hiszpania (Kastylia León)

Nr pomocy: N 655/2005

Tytuł: Pomoc przeznaczona na tworzenie miejsc pracy na obszarach wiejskich

Cel: Zwiększenie i konsolidacja zatrudnienia i dochodów ludności aktywnej zawodowo w sektorze rolnym, poprzez wzmocnienie podmiotów zrzeszających, w celu utrzymania i stymulowania działalności gospodarczej regionu wiejskiego charakteryzującego się stopą zatrudnienia niższą niż 50,5 % oraz silną tendencją do wyludniania wsi

Podstawa prawna: Orden AYG/…/2005 de … de …, por la que se establece un régimen de ayudas para fomentar la creación de empleo en el medio rural en la Comunidad autónoma de Castilla y León

Budżet: 500 000 EUR

Intensywność lub kwota pomocy: Kwota maksymalna w wysokości 12 000 EUR na zatrudnionego pracownika — maksymalna intensywność w wysokości 50 % kosztów kwalifikowanych (60 % w przypadku pracowników niepełnosprawnych)

Czas trwania: Jeden rok

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Niemcy (Hamburg)

Nr pomocy: NN 45/2005 (ex N 109/2005)

Tytuł: Zbiórka i utylizacja padłych zwierząt w Hamburgu

Cel: Pomoc na zbiórkę i utylizację padłych zwierząt: 100 % kosztów do 2003 r., 75 % kosztów od 2004 r. W 2004 r., 25 % poniesionych kosztów wypłaca się jako pomoc de minimis.

Podstawa prawna:

—

Gesetz über die Beseitigung von Tierkörpern, Tierkörperteilen und tierischen Erzeugnissen (Tierkörperbeseitigungsgesetz) in der jeweils gültigen Fassung: BGBl. I 1975, S. 2313, BGBl. I 1975, S. 2610 (Änderung), BGBl. I 2001, S. 226 (Änderung), BGBl. I 2001, S. 524 (Neufassung), BGBl. I 2001, S. 1215 (Änderung).

—	Gesetz zur Durchführung gemeinschaftsrechtlicher Vorschriften über die Verarbeitung und Beseitigung von nicht für den menschlichen Verkehr bestimmten tierischen Nebenprodukten (Tierische Nebenprodukte-Beseitigungsgesetz), BGBl. I 2004, S. 82.

—	Gebührengesetz, Gebührenordnung für das öffentliche Gesundheitswesen und Hamburgisches Gesetz zur Ausführung des Viehseuchengesetzes, jeweils in der geltenden Fassung

Budżet: 727 985,11 EUR

Intensywność lub kwota pomocy: Do 100 %

Czas trwania: 1994-2013

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Niemcy (Schleswig — Holstein)

Nr Pomocy: NN 46/04

Tytuł: zwalczanie TSE (owce i kozy)

Cel: Poprawa stanu zdrowia zwierząt

Podstawa prawna: TSE-Beihilfe Richtlinien

Budżet: 40 000 EUR (2002), 12 310 EUR (2003), 12 310 EUR (2004), 5 200 EUR (2005), 2 600 EUR (od 2006)

Intensywność pomocy: maksymalnie 100 %

Czas trwania: 1.1.2003 r. — 31.12.2013 r.

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Data przyjęcia decyzji:

Państwo członkowskie: Niemcy (Berlin)

Nr pomocy: NN 74/2004 (ex N 437/2004)

Tytuł: Zbiórka i utylizacja padłych zwierząt w Berlinie

Cel: Pomoc na zbiórkę i utylizację padłych zwierząt: 100 % kosztów do 2003 r., 50 % kosztów od 2004 r.

Podstawa prawna: Gesetz über die Beseitigung von Tierkörpern, Tierkörperteilen und tierischen Erzeugnissen; Verordnung über Tierkörperbeseitigungsanstalten und Sammelstellen, Gesetz zur Ausführung des Tierkörperbeseitigungsgesetzes (Berlin), Verordnung über die Erhebung von Entgelten für die Inanspruchnahme von Leistungen im Rahmen der Tierkörperbeseitigung

Budżet: 414 045,12 EUR

Intensywność lub kwota pomocy: Zmienna

Czas trwania: 1993 r. do 2013 r.

Tekst decyzji w autentycznej wersji językowej, z którego usunięto wszystkie informacje o charakterze poufnym, można znaleźć na stronie:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

22.6.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 146/18

POMOC PAŃSTWA — WŁOCHY

Pomoc państwa nr C 18/2006 (ex N 524/2005) — Zachęty do łączenia się przedsiębiorstw

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 traktatu WE

(2006/C 146/09)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Pismem z dnia 16 maja 2006 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja poinformowała Włochy o swojej decyzji o wszczęciu postępowania określonego w art. 88 ust. 2 traktatu WE w odniesieniu do wyżej wspomnianego środka pomocy.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:

European Commission

Directorate-General Competition

State aid Greffe

B-1049 Brussels

Faks: (32-2) 296 12 42

Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom włoskim. Zainteresowane strony przekazujące uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

TEKST STRESZCZENIA

1. Procedura

Środek pomocy został zgłoszony dnia 18 października 2005 r. Po otrzymaniu wniosku o dodatkowe informacje Włochy przedstawiły najnowsze informacje w dniu 27 marca 2006 r.

2. Opis środka, w odniesieniu do którego komisja wszczyna postępowanie

Podstawę prawną dla odnośnego środka pomocy stanowi art. 2 dekretu z mocą ustawy nr 106 z dnia 17 czerwca 2005 r., przekształconego w ustawę nr 156 z dnia 31 lipca 2005 r. Podstawa prawna zawiera klauzulę zawieszającą. Środek pomocy stanowi 10-procentowa ulga podatkowa (liczona w oparciu o IRAP — podatek regionalny od działalności produkcyjnej) przyznawana mikroprzedsiębiorstwom i małym przedsiębiorstwom działającym w tym samym sektorze w celu doprowadzenia do ich konsolidacji w drodze połączenia lub przejęcia. Połączenie lub przejęcie przedsiębiorstw musi trwać co najmniej trzy lata. Budżet przewidziany dla zgłoszonego środka pomocy wynosi 120 mln EUR na rok 2006, 242 mln EUR na rok 2007 i 122 mln EUR na rok 2008. Władze włoskie zaznaczyły, że przedmiotowy środek pomocy można łączyć z innymi środkami pomocy. Z uwagi na to, że program ten polega na przyznaniu ulg podatkowych, nie uwzględnia on kosztów kwalifikowanych.

3. Ocena środka pomocy

Komisja zgadza się z władzami włoskimi co do tego, że omawiany środek stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu WE. Środek ten związany jest z wykorzystaniem zasobów państwa. Ma on charakter selektywny, gdyż wyłącznie małe przedsiębiorstwa i mikroprzedsiębiorstwa mogą skorzystać ze wspomnianej ulgi podatkowej. Przedsiębiorstwa te są lub mogą działać w sektorze, w którym ma miejsce wymiana handlowa między państwami członkowskimi. Środek ten zakłóca konkurencję lub też grozi jej zakłóceniem.

Po pierwsze, do celów środka pomocy zalicza się promowanie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw, zgodnie z tym, co zostało uznane w szczególnych przepisach dotyczących pomocy na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw, w szczególności w rozporządzeniu nr 70/2001. Choć rozporządzenie uznaje rozwój małych i średnich przedsiębiorstw jako cel, który mogą wspierać państwa członkowskie, przyznając pomoc na jego realizację, określa ono także warunki służące zapewnieniu tego, że pomoc nie będzie zakłócać konkurencji w sposób sprzeczny ze wspólnym interesem. Rozporządzenie zezwala w szczególności na udzielanie pomocy na rozwój małych i średnich przedsiębiorstw raczej poprzez inwestycje i tworzenie nowych miejsc pracy niż poprzez przejęcie przez przedsiębiorstwa z zewnątrz. Z tego względu Komisja wyraża wątpliwości co do tego, czy przedmiotowy środek może zostać uznany za zgodny z przepisami dlatego, że wspiera rozwój małych i średnich przedsiębiorstw.

Po drugie, w przedstawionych informacjach władze włoskie wymieniają szereg względów, które służą wprowadzeniu ograniczeń co do wielkości włoskich przedsiębiorstw. Względy te zależą w głównym stopniu od „błędnie skonstruowanych regulacji”. W związku z tym Komisja wątpi, czy tymczasowa ulga podatkowa jest środkiem koniecznym i odpowiednim do rozwiązania odnośnych trudności strukturalnych.

Po trzecie, Komisja wyraża wątpliwości co do proporcjonalności omawianej ulgi podatkowej. Zachęta ta nie jest powiązana z kosztami poniesionymi w wyniku danego działania i może przynieść beneficjentom nieoczekiwane zyski, w szczególności w przypadku gdy przedsiębiorstwo powstaje w rezultacie połączenia kilku różnych przedsiębiorstw.

Po czwarte, wątpliwości Komisji wynikają z tego, że przedmiotowy środek pomocy może być łączony z innymi środkami pomocy. Wreszcie na tym etapie Komisja uznaje, że nie może zatwierdzić programu zachęt do łączenia się przedsiębiorstw, jeżeli program ten stosuje się automatycznie do przedsiębiorstw, które muszą zwrócić poprzednio udzieloną bezprawną lub niezgodną z przepisami pomoc, nawet jeśli taka pomoc została przyznana w ramach programu, w szczególności w przypadkach, gdy nawet nie wszczęto jeszcze procedury odzyskiwania należności, a Włochy zostały pozwane przed sądem z powodu zaniechania działania. Każde tego rodzaju automatyczne zastosowanie programu uniemożliwiłoby Komisji uwzględnienie łącznego efektu zakłócenia konkurencji wywołanego faktem przyznania poprzedniego i nowego środka pomocy.

TEKST PISMA

„1.	La Commissione desidera informarLa che intende iniziare, riguardo al provvedimento in oggetto, la procedura d'indagine di cui all'articolo 88, paragrafo 2 del trattato CE.

Procedimento

Le autorità italiane hanno notificato il provvedimento in oggetto con lettera del 18 ottobre 2005, alla quale la Commissione ha inviato una prima risposta il 10 novembre. Le autorità italiane hanno fornito altre informazioni, in particolare studi economici di supporto, con lettera del 20 dicembre 2005, protocollata presso la Commissione il 22 dicembre (A/40729). La Commissione ha chiesto ragguagli supplementari con lettera dell'8 febbraio 2006 e le autorità italiane hanno risposto con due lettere, rispettivamente del 13 marzo (A/31911) e del 27 marzo 2006 (A/32302).

Descrizione

3.	Scopo del provvedimento è favorire la crescita di microimprese e di piccole imprese mediante un processo di consolidamento (concentrazione o aggregazione di microimprese e piccole imprese).

4.	La base giuridica del provvedimento è l'articolo 2 del decreto-legge 17 giugno 2005, n. 106, convertito dalla legge 31 luglio 2005, n. 156. Tale base giuridica comprende una clausola di sospensione.

Il provvedimento consiste in un credito d'imposta, da accordare a microimprese e piccole imprese del medesimo settore che si consolidano mediante concentrazione o aggregazione. Il credito d'imposta è pari al 10 % della differenza tra il valore della produzione dell'impresa risultante dal processo di concentrazione e il valore della produzione dell'impresa più grande tra quelle partecipanti a tale processo. Il valore della produzione è la base imponibile ai fini dell'imposta regionale sulle attività produttive (IRAP). Tale credito può essere utilizzato come compensazione dei pagamenti di varie imposte societarie o di contributi sociali. Benché vi sia un nesso con il processo di consolidamento, l'importo del credito d'imposta non viene calcolato sulla base degli investimenti o dei costi.

L'Italia ha già applicato un provvedimento analogo nel 2005 (1), nell'ambito del regolamento che prevede l'esenzione per categoria per gli aiuti alle PMI (2). Tale precedente versione del provvedimento limita il credito d'imposta al massimale del 50 % dei costi di consulenza per il processo di concentrazione o aggregazione. Le autorità italiane hanno informato che, dato il suddetto limite, il provvedimento ha avuto un'applicazione ridotta: sono state ricevute 132 domande, per un importo totale di 3 442 261 EUR di credito d'imposta. Sono state accolte soltanto 46 domande, per l'importo totale di 415 306 EUR.

7.	Per il provvedimento ora notificato è stato previsto un bilancio di 120 milioni di EUR per il 2006, di 242 milioni di EUR per il 2007 e di 122 milioni di EUR per il 2008.

Potranno beneficiare del provvedimento imprese risultanti dalla concentrazione di microimprese e piccole imprese, ai sensi della definizione di PMI (3). Data la sua natura fiscale, il provvedimento si applica solo ad imprese con sede stabile in Italia che possono, tuttavia, concentrarsi con imprese provenienti da tutto il SEE. Il beneficio è limitato al caso delle operazioni alle quali partecipano due o più imprese del medesimo settore. Le imprese in questione potranno ottenere il credito d'imposta soltanto se la loro concentrazione o aggregazione perdurerà per almeno tre anni.

Per beneficiare del credito d'imposta, le imprese devono inoltrarne domanda al Centro operativo di Pescara dell'Agenzia delle entrate. L'esame delle domande viene effettuato secondo l'ordine cronologico di presentazione, fino a esaurimento dei fondi. Le domande vengono accolte o respinte entro il lasso di tempo di 30 giorni.

10.

Inoltre, le autorità italiane hanno informato che potranno beneficiare del provvedimento le imprese che realizzano profitti, dato che le imprese non redditizie non sarebbero in grado di avvalersi del credito d'imposta. Le autorità italiane hanno anche segnalato che tale strumento fiscale presenta il vantaggio di essere concesso a posteriori e che in tal modo si agevolano i controlli a posteriori (il credito d'imposta viene revocato, per esempio, se la concentrazione si scinde prima di tre anni).

11.	Per quanto riguarda il cumulo, le autorità italiane hanno informato che il provvedimento può cumularsi con altre misure di aiuto. Poiché si tratta di un regime fiscale, non vi sono costi ammissibili.

12.

Nella lettera dell'8 febbraio 2006, la Commissione ha chiesto alle autorità italiane di sospendere l'erogazione del nuovo aiuto previsto dal regime di premi di concentrazione alle imprese che non avevano rimborsato aiuti incompatibili, in ottemperanza a precedenti decisioni di recupero, in particolare la decisione 2000/128/CE della Commissione, dell'11 maggio 1999, relativa al regime di aiuti concessi dall'Italia per interventi a favore dell'occupazione (GU L 42 del 15.2.2000, pag. 1) e la decisione 2003/193/CE della Commissione, del 5 giugno 2002, relativa alle esenzioni fiscali e prestiti agevolati concessi dall'Italia in favore di imprese di servizi pubblici (GU L 77 del 24.3.2003, pag. 21). Le autorità italiane hanno rifiutato d'impegnarsi in tal senso e hanno inoltre dichiarato che, a loro parere, non si può applicare ai regimi la giurisprudenza della sentenza Deggendorf, in base alla quale la Commissione deve controllare il cumulo tra vecchi e nuovi aiuti.

Valutazione

13.	Le autorità italiane hanno notificato il provvedimento a norma dell'articolo 88, paragrafo 3 del trattato CE. Tale misura comprende una clausola di sospensione.

14.

Le autorità italiane dichiarano che, a loro parere, il provvedimento in oggetto costituisce un aiuto. Esso comporta l'intervento di risorse statali ed è selettivo, poiché favorisce soltanto le microimprese e piccole imprese che possono avvalersi del credito d'imposta. Queste imprese sono o possono essere operanti in settori nei quali si effettuano scambi tra gli Stati membri. Il provvedimento falsa o minaccia di falsare la concorrenza. Secondo la Commissione, risultano soddisfatte le condizioni enunciate all'articolo 87, paragrafo 1 del trattato CE per riconoscere l'esistenza di un aiuto.

15.	La Commissione ha quindi esaminato se il provvedimento possa esser ritenuto compatibile con il trattato CE.

16.	Tale provvedimento non si configura come un aiuto ai consumatori, né come un aiuto inteso a porre rimedio ai danni provocati da inondazioni o altre calamità naturali. Di conseguenza, ad esso non si applicano le deroghe previste all'articolo 87, paragrafo 2 del trattato CE.

17.

La Commissione ha poi esaminato se il provvedimento possa considerarsi compatibile con le deroghe previste all'articolo 87, paragrafo 3 del trattato CE. La Commissione osserva che lo scopo del provvedimento non consiste nel favorire lo sviluppo economico di determinate regioni, in quanto riguarda le imprese in tutto il territorio italiano.

18.

Inoltre, la Commissione osserva che il provvedimento non è inteso a promuovere la realizzazione di un importante progetto di comune interesse europeo, né a porre rimedio a una perturbazione dell'economia di uno Stato membro. Infine, la Commissione osserva che il provvedimento non si prefigge di promuovere la cultura o la conservazione del patrimonio, né rientra in altre categorie di aiuti.

19.	La Commissione osserva invece che il provvedimento può rientrare nella deroga prevista all'articolo 87, paragrafo 3, lettera c), riguardante gli aiuti intesi ad agevolare lo sviluppo di determinate attività.

20.

In particolare, il provvedimento è destinato alle aggregazioni di microimprese e piccole imprese. La promozione dello sviluppo delle microimprese e piccole imprese è riconosciuto come uno degli obiettivi degli aiuti, quale è sancito dall'adozione di norme specifiche riguardanti gli aiuti a favore delle PMI (4), in special modo nel regolamento n. 70/2001.

21.

Tale regolamento, nel riconoscere che lo sviluppo delle PMI è un obiettivo che gli Stati membri possono favorire mediante aiuti (5), stabilisce le condizioni per assicurare che simili aiuti non falsino la concorrenza in misura contraria all'interesse comune. In particolare, l'articolo 4 del regolamento consente l'erogazione di aiuti per la crescita delle PMI mediante investimenti o creazione di posti di lavoro (6), piuttosto che mediante acquisizioni esterne.

22.	Il provvedimento non rispetta né le condizioni previste dall'articolo 4, né quelle di altri articoli del regolamento. Di conseguenza, la Commissione dubita, in questa fase, che il provvedimento in esame possa essere ritenuto compatibile sulla base del fatto che promuova la crescita delle PMI.

23.	In aggiunta, e ad ogni buon fine, la Commissione ha proceduto a valutare il provvedimento sotto gli aspetti della necessità, della proporzionalità e del numero limitato di effetti negativi.

Necessità dell'aiuto

24.

Le autorità italiane hanno fatto notare che le minori dimensioni delle imprese italiane, rispetto ai partner UE, costituiscono un fallimento del mercato. L'Italia ha presentato alcuni studi volti a dimostrare tale imperfezione. Per esempio, uno studio effettuato di recente da un istituto di ricerca in materia economica (7) mostra che la struttura dimensionale delle imprese italiane esercita un'incidenza negativa sull'incremento della produttività e stima che, se in Italia vi fosse una struttura analoga a quella del resto dell'Europa, il settore manifatturiero avrebbe una produttività superiore del 20 %. Le piccole imprese tendono a investire di meno nella R&S e nell'innovazione e sono meno in grado di trasformare in maggiore produttività gli investimenti nelle tecnologie dell'informazione e delle comunicazioni, il che a sua volta porta a una minore efficienza dell'economia, a tassi inferiori d'impiego delle nuove tecnologie ed a minore produttività, creando così una sorta di circolo vizioso, una trappola dimensionale.

25.

Tuttavia, dai medesimi studi risulta che le cause di tale problema sono dovute soprattutto a questioni regolamentari, in misura tale che può sembrare opportuno parlare piuttosto di un “fallimento regolamentare”. L'Italia non è stata in grado d'indicare in qual modo il provvedimento in esame sia necessario per ovviare a tale imperfezione: ha informato che il provvedimento è stato adottato prescindendo da tali cause.

26.	Di conseguenza, la Commissione dubita una misura fiscale temporanea sia necessaria ed appropriata a risolvere le difficoltà strutturali in questione.

Proporzionalità

27.

Le autorità italiane hanno spiegato di essersi risolte a uno sgravio fiscale del 10 % mediante una semplice soluzione, consistente anzitutto nel decidere che era necessario un incentivo a due cifre per attrarre l'interesse dei potenziali beneficiari, e nel fissarlo poi al livello minimo di tale ordine di grandezza. Inoltre, le autorità italiane hanno indicato che lo sgravio fiscale viene calcolato in base all'IRAP, che è un'imposta pagata da pressoché tutte le imprese ed è più onerosa per le imprese a impiego più intensivo di manodopera.

28.

La Commissione ha dubbi riguardo alla proporzionalità di tale sgravio fiscale. Pur riconoscendo che il sistema adottato dalle autorità italiane per stabilire il tasso dello sgravio fiscale ha il pregio della semplicità, la Commissione desidera altri chiarimenti sulla sua proporzionalità, poiché l'incentivo non è correlato ai costi causati dal processo di concentrazione o aggregazione e potrebbe esser tale da comportare inaspettati guadagni per i beneficiari. In particolare, quando l'impresa risultasse dall'aggregazione di varie imprese, il valore del beneficio, misurato dalla differenza tra il valore della produzione della nuova entità e il valore della produzione della maggiore tra le imprese partecipanti nell'aggregazione, potrebbe essere estremamente elevato.

Cumulo

29.	Le autorità italiane hanno informato che il provvedimento può cumularsi, in quanto si tratta di una misura fiscale non correlata a costi ammissibili. La Commissione osserva anzitutto che ciò appare in contraddizione con l'articolo 8, paragrafo 2 del regolamento (CE) n. 70/2001 (8).

Beneficiari aventi ricevuto aiuti illegali ed incompatibili

30.

Inoltre, la Commissione fa notare il problema del cumulo delle distorsioni risultanti dall'aiuto ricevuto nell'ambito del regime di premi di concentrazione con altre distorsioni derivanti da aiuti illegittimi e incompatibili, in particolare quelli previsti nei regimi menzionati al punto 12, che non sono ancora stati rimborsati. Nella sentenza del 15 maggio 1997, la Corte di giustizia ha statuito che “quando la Commissione esamina la compatibilità di un aiuto con il mercato comune, deve prendere in considerazione tutti gli elementi pertinenti, ivi compreso, eventualmente, il contesto già esaminato in una decisione precedente, nonché gli obblighi che tale decisione precedente abbia potuto imporre ad uno Stato membro”. Secondo la Corte di giustizia, la compatibilità di un nuovo aiuto può dipendere dall'esistenza di un precedente aiuto illegittimo che non sia stato restituito, poiché l'effetto cumulativo degli aiuti potrebbe produrre gravi distorsioni della concorrenza nel mercato comune. Di conseguenza, la Commissione, nell'esaminare la compatibilità di un aiuto di Stato con il mercato comune, ha la facoltà di prendere in considerazione al tempo stesso l'effetto cumulativo di tale aiuto con un aiuto precedente e il fatto che l'aiuto precedente non sia stato rimborsato (9).

31.

In applicazione della giurisprudenza Deggendorf, la Commissione valuta una nuova misura di aiuto tenendo conto dell'eventualità che i beneficiari non abbiano ottemperato a precedenti decisioni con le quali la Commissione stessa abbia ordinato loro di rimborsare precedenti aiuti illegittimi e incompatibili. In simili casi, la Commissione deve accertare gli effetti che esercita sui beneficiari il combinarsi del nuovo aiuto con i precedenti aiuti incompatibili che non sono stati ancora restituiti.

32.

La Commissione nota che, nel caso in esame, le autorità italiane hanno rifiutato d'impegnarsi a non erogare il nuovo aiuto previsto dal regime di premi di concentrazione alle imprese che non hanno ancora rimborsato l'aiuto incompatibile, in ottemperanza alle decisioni di recupero menzionate al punto 12. Le autorità italiane hanno dichiarato che, a loro parere, la giurisprudenza Deggendorf non si applica ai regimi.

33.	La Commissione fa notare anzitutto che la giurisprudenza Deggendorf si applica a tutti i tipi di aiuto, che siano concessi singolarmente o nell'ambito di regimi.

34.	In secondo luogo, la Commissione rammenta alle autorità italiane l'esigenza di eseguire le decisioni in materia di aiuti di Stato, in particolare quando esse impongono il recupero di aiuti illegittimi e incompatibili mediante rimborso da parte dei beneficiari.

35.

In considerazione di quanto detto sinora, e in applicazione della giurisprudenza Deggendorf, a questo stadio la Commissione ritiene di non poter approvare il regime di premi di concentrazione, se questo si applica automaticamente ad imprese che devono ripagare precedenti aiuti illegali ed incompatibili, anche se tali aiuti erano stati erogati in base ad un regime, in particolare nei casi menzionati al punto 12.

36.	Su tale aspetto, la Commissione chiede il parere delle autorità italiane e delle parti interessate.

Conclusioni

37.

In base alle precedenti considerazioni, e agendo secondo la procedura stabilita all'articolo 88, paragrafo 2 del trattato CE, la Commissione chiede all'Italia di presentarle le sue osservazioni e di trasmetterle, entro un mese dalla data alla quale avrà ricevuto la presente lettera, tutte le informazioni che possano essere utili per valutare il provvedimento.

38.	La Commissione rammenta all'Italia che l'articolo 88, paragrafo 3 del trattato CE ha effetto sospensivo e richiama l'attenzione sull'articolo 14 del regolamento (CE) n. 659/1999 del Consiglio, a norma del quale tutti gli aiuti illegittimi possono essere recuperati presso i beneficiari.

39.

La Commissione avverte l'Italia che informerà le parti interessate, pubblicando la presente lettera e una sintesi del caso nella Gazzetta ufficiale dell'Unione europea. Inoltre, la Commissione informerà le parti interessate degli Stati EFTA firmatari dell'Accordo SEE, pubblicando una comunicazione nel Supplemento SEE della Gazzetta ufficiale dell'Unione europea e informerà l'Autorità di vigilanza EFTA inviandole una copia della presente lettera. Tutti gli interessati saranno invitati a presentare osservazioni entro un mese dalla data delle suddette pubblicazioni.”

(1) Basato sull'articolo 9 del decreto-legge n. 35/2005, convertito dalla legge n. 80/2005. Tale provvedimento è stato registrato presso la Commissione il 21.4.2005, con il riferimento XS 89/05.

(2) Regolamento (CE) n. 70/2001 della Commissione, del 12 gennaio 2001, relativo all'applicazione degli articoli 87 e 88 del trattato CE agli aiuti di Stato a favore delle piccole e medie imprese (GU L 10 del 13.1.2001, pag. 33).

(3) Raccomandazione della Commissione, del 6 maggio 2003, relativa alla definizione delle microimprese, piccole e medie imprese (GU L 124 del 20.5.2003, pag. 36).

(4) Regolamento (CE) n. 70/2001 della Commissione, del 12 gennaio 2001, relativo all'applicazione degli articoli 87 e 88 del trattato CE agli aiuti di Stato a favore delle piccole e medie imprese.

(5) Vedere in particolare il considerando 5 e specialmente il considerando 13 del regolamento n. 70/2001.

(6) Vedere in particolare l'articolo 4 — Investimenti — del regolamento (CE) n. 70/2001.

(7) Prometeia/Banca Intesa: Analisi dei settori industriali, ottobre 2005.

(8) Vedere anche il considerando n. 19 del regolamento (CE) n. 70/2001.

(9) Causa C-355/95P, Textilwerke Deggendorf GmbG (TWD) contro Commissione, Racc. 1997, pag. I-2549, punti 25-27.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 146

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 49 22 czerwca 2006

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Informacje
	Rada
2006/C 146/1	Konkluzje Rady w sprawie wspólnych wartości i zasad systemów opieki zdrowotnej Unii Europejskiej	1

2006/C 146/2	Konkluzje Rady w sprawie zdrowia kobiet	4

	Komisja
2006/C 146/3	Kursy walutowe euro	6

2006/C 146/4	Publikacja decyzji Państw Członkowskich dotyczących przyznania lub cofnięcia licencji na prowadzenie działalności zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2407/92 w sprawie przyznawania licencji przewoźnikom lotniczym ( 1 )	7

2006/C 146/5	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE — Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu ( 1 )	8

2006/C 146/6	Komisja administracyjna ds. zabezpieczenia społecznego pracowników migrujących	9

2006/C 146/7	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa nr COMP/M.4260 — Advent/RWE Solutions) (Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach uproszczonej procedury) ( 1 )	14

2006/C 146/8	Zezwolenie na pomoc państwa w ramach przepisów zawartych w art. 87 i 88 Traktatu WE — Przypadki, względem których Komisja nie wnosi sprzeciwu	15

2006/C 146/9	Pomoc państwa — Włochy — Pomoc państwa nr C 18/2006 (ex N 524/2005) — Zachęty do łączenia się przedsiębiorstw — Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 traktatu WE ( 1 )	18

2006/C 146/0	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa nr COMP/M.4220 — Food Service Project/Tele Pizza) ( 1 )	22