11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/1

WYROK TRYBUNAŁU

(wielka izba)

z dnia 22 listopada 2005 r.

w sprawie C-384/02 (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Københavns Byret) przeciwko Knudowi Grøngaardowi oraz Allanowi Bangowi (1)

(Dyrektywa 89/592/EWG - Wykorzystanie informacji poufnych - Ujawnianie informacji poufnych osobom trzecim - Zakaz)

(2006/C 36/01)

Język postępowania: duński

W sprawie C-384/02, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Københavns Byret (Dania) postanowieniem z dnia 14 sierpnia 2002 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 25 października 2002 r., w postępowaniu karnym przeciwko Knudowi Grøngaardowi oraz Allanowi Bangowi, Trybunał (wielka izba), w składzie: V. Skouris, Prezes, P. Jann, C. W. A. Timmermans, A. Rosas, prezesi izb, J.-P. Puissochet, R. Schintgen, S. von Bahr (sprawozdawca), J. N. Cunha Rodrigues i R. Silva de Lapuerta, sędziowie, rzecznik generalny: M. Poiares Maduro, sekretarz: H. von Holstein, zastępca sekretarza, wydał w dniu 22 listopada 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Artykuł 3 lit. a) dyrektywy Rady 89/592/EWG z dnia 13 listopada 1989 r. koordynującej przepisy dotyczące wykorzystywania poufnych informacji sprzeciwia się temu, by osoba, która uzyskała informacje poufne jako przedstawiciel pracowników w zarządzie spółki lub jako członek komitetu łącznikowego grupy przedsiębiorstw, ujawniła takie informacje prezesowi organizacji zawodowej skupiającej tych pracowników, która desygnowała tę osobę na członka komitetu łącznikowego, z wyjątkiem przypadku, gdy:

—	istnieje ścisły związek między ujawnieniem takiej informacji a wykonywaniem przez nią jej zatrudnienia, zawodu lub obowiązków służbowych i

—	ujawnienie takiej informacji jest bezwzględnie konieczne do wykonywania tego zatrudnienia, zawodu lub obowiązków służbowych.

W ramach oceny sąd krajowy winien, w świetle właściwych przepisów krajowych, mieć na względzie w szczególności:

—	okoliczność, że ów wyjątek od zakazu ujawniania informacji poufnych powinno się interpretować ściśle;

—	okoliczność, że każdy kolejny przypadek ujawnienia może zwiększyć ryzyko wykorzystania tych informacji do celów sprzecznych z dyrektywą 89/592 oraz

—	stopień poufności tych informacji.

Artykuł 3 lit. a) dyrektywy 89/592 sprzeciwia się ujawnieniu informacji poufnych przez prezesa organizacji zawodowej współpracownikom wspomnianym w pytaniach trzecim i czwartym, chyba że następuje to w warunkach wskazanych w odpowiedzi na pierwsze i drugie pytanie.

W ramach oceny sąd krajowy winien, w świetle właściwych przepisów krajowych, mieć na względzie w szczególności kryteria wskazane w tej odpowiedzi.

(1) Dz.U. C 7 z 11.1.2003

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/2

WYROK TRYBUNAŁU

(druga izba)

z dnia 1 grudnia 2005 r.

w sprawie C-46/03 Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (1)

(Fundusze strukturalne - Anulowanie kwot - Warunki - Programy Manchester/Salford/Trafford 2 („MST 2”)

(2006/C 36/02)

Język postępowania: angielski

W sprawie C-46/03 mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 230 WE, wniesioną w dniu 31 stycznia 2003 r., Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (pełnomocnicy: P. Ormond, R. Caudwell i K. Manji, wspierani przez D. Lloyd-Jonesa, QC, i S. Lee, barrister) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (pełnomocnik: L. Flynn) popieranej przez Radę Unii Europejskiej (pełnomocnicy: M. Balta, F. Florindo Gijón i J. Carbery), Trybunał (druga izba), w składzie: C. W. A. Timmermans (sprawozdawca), prezes izby, J. Makarczyk, R. Silva de Lapuerta, P. Kūris i G. Arestis, sędziowie; rzecznik generalny: C. Stix-Hackl, sekretarz: M. Ferreira, główny administrator, wydał w dniu 1 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

1)	Stwierdza się nieważność decyzji Komisji Wspólnot Europejskich zawartej w piśmie z dnia 22 listopada 2002 r. dotyczącej anulowania kwoty 11 632 600 euro z tytułu wydatków poniesionych w ramach programu operacyjnego Manchester/Salford/Trafford 2.

2)	Komisja Wspólnot Europejskich zostaje obciążona kosztami.

3)	Rada Unii Europejskiej ponosi własne koszty.

(1) Dz.U. C 70 z 22.03.2003 r.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/2

WYROK TRYBUNAŁU

(wielka izba)

z dnia 13 grudnia 2005 r.

w sprawie C-78/03 P: Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Aktionsgemeinschaft Recht und Eigentum eV (1)

(Odwołanie - Pomoc na nabywanie gruntów przyznawana przez władze niemieckie - Program prywatyzacji gruntów i restrukturyzacji rolnictwa w nowych landach)

(2006/C 36/03)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C-78/03 P mającej za przedmiot odwołanie w trybie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości, które wpłynęło do Trybunału w dniu 19 lutego 2003 r., wniesione przez Komisję Wspólnot Europejskich, (pełnomocnicy: J. Flett i V. Kreuschitz), w której pozostałymi uczestnikami postępowania są Republika Federalna Niemiec, (pełnomocnik: M. Lumma), interwenient w pierwszej instancji, Aktionsgemeinschaft Recht und Eigentum eV, z siedzibą w Borken (Niemcy), reprezentowane przez profesora M. Pechsteina, strona skarżąca w pierwszej instancji, Trybunał (wielka izba), w składzie: V. Skouris, prezes, P. Jann, C. W. A. Timmermans, A. Rosas, K. Schiemann i J. Makarczyk, prezesi izb, C. Gulmann (sprawozdawca), A. La Pergola, J.-P. Puissochet, P. Kūris, E. Juhász, E. Levits i A. Ó Caoimh, sędziowie, rzecznik generalny: F. G. Jacobs, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 13 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

1)	Wyrok Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie T 114/00 Aktionsgemeinschaft Recht und Eigentum przeciwko Komisji zostaje uchylony.

Skarga wniesiona przez Aktionsgemeinschaft Recht und Eigentum eV do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 22 grudnia 1999 r. zezwalającej na pomoc państwa w ramach postanowień art. 87 i 88 (dawne art. 92 i 93) Traktatu WE zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

3)	Aktionsgemeinschaft Recht und Eigentum eV zostaje obciążone kosztami postępowania w obydwu instancjach.

(1) Dz.U. C 101 z 26.04.2003.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/3

WYROK TRYBUNAŁU

(pierwsza izba)

z dnia 24 listopada 2005 r.

w sprawach połączonych C-138/03, C-324/03 i C-431/03 Republika Włoska przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Fundusze strukturalne - Współfinansowanie - Rozporządzenia WE nr 1260/2000 i 1685/2000 - Warunki, jakie muszą spełniać zaliczki wypłacane przez instytucje krajowe w ramach systemów pomocy państwa)

(2006/C 36/04)

Język postępowania: włoski

W sprawach połączonych C-138/03, C-324/03 i C-431/03, mających za przedmiot skargę o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 230 WE, wniesioną w dniu 27 marca 2004 r. (C-138/03), 24 lipca 2003 r. (C-324/03) i 9 października 2003 r. (C-431/03), Republika Włoska (pełnomocnicy: M. Braguglia, wspierany przez adwokata A. Cingolę) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: E. de March i L. Flynn, wspierani przez adwokata A. Dal Ferro), Trybunał (pierwsza izba), w składzie: P. Jann, prezes izby, M. K. Schiemann, N. Colneric, J. N. Cunha Rodrigues (sprawozdawca) i E. Levits, sędziowie, rzecznik generalny: J. Kokott, sekretarz: L. Hewlett, główny administrator, wydał w dniu 24 listopada 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

1)	Postępowanie w zakresie skargi w sprawie C-138/03 zostaje umorzone.

2)	Skarga w sprawie C-324/03 zostaje oddalona.

3)	Skarga w sprawie C-431/03 zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

4)	Komisja Wspólnot Europejskich zostaje obciążona kosztami postępowania w sprawie C-138/03.

5)	Republika Włoska zostaje obciążona kosztami postępowania w sprawach C-324/03 i C-431/03.

(1) Dz.U. C 135 z 07.06.2003

Dz.U. C 226 z 20.09.2003

Dz.U. C 304 z 13.12.2003

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/3

WYROK TRYBUNAŁU

(pierwsza izba)

z dnia 8 grudnia 2005 r.

w sprawie C-220/03 Europejski Bank Centralny przeciwko Republice Federalnej Niemiec (1)

(Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich - Porozumienie w sprawie siedziby Europejskiego Banku Centralnego - Klauzula arbitrażowa - Nieruchomości najmowane przez EBC - Podatki pośrednie przeniesione na czynsz)

(2006/C 36/05)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C-220/03, mającej za przedmiot skargę złożoną w dniu 21 maja 2003 r. na podstawie art. 238 WE, Europejski Bank Centralny (pełnomocnicy: C. Zilioli i M. Benisch, wspierani przez adwokatów H.-G. Kamann i M. Selmayr) przeciwko Republice Federalnej Niemiec (pełnomocnik: U. Forsthoff, wspierny przez adwokata W. Höltersa), Trybunał (pierwsza izba), w składzie: P. Jann, prezes izby, K. Schiemann (sprawozdawca), K. Lenaerts, E. Juhász i M. Ilešič, sędziowie, rzecznik generalny: C. Stix-Hackl, sekretarz: K. Sztranc, administrator, wydał w dniu 8 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Europejski Bank Centralny zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 200 z 23.08.2003

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/4

WYROK TRYBUNAŁU

(druga izba)

z dnia 1 grudnia 2005 r.

w sprawie C-301/03 Republika Włoska przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (1)

(Fundusze strukturalne - Kwalifikacja wydatków - Zmiany w uzupełnieniu programu - Niedopuszczalność)

(2006/C 36/06)

Język postępowania: włoski

W sprawie C-301/03, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 230 WE, wniesioną w dniu 2 lipca 2003 r., Republika Włoska (pełnomocnik: I. M. Braguglia, wspierany przez adwokatów G. Aiello i A. Cingolo) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: E. de March i L. Flynn, wspierani przez adwokata A. Dal Ferrę), Trybunał (druga izba), w składzie: C. W. A. Timmermans (sprawozdawca), prezes izby, C. Gulmann, R. Schintgen, G. Arestis i J. Klučka, sędziowie, rzecznik generalny: F. G. Jacobs, sekretarz: L. Hewlett, wydał w dniu 1 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Republika Włoska zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 226 z 20.09.2003

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/4

WYROK TRYBUNAŁU

(wielka izba)

z dnia 15 listopada 2005 r.

w sprawie C-320/03: Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Austrii (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Artykuły 28 WE do 30 WE - Swobodny przepływ towarów - Artykuły 1 i 3 rozporządzenia (EWG) nr 881/92 - Artykuły 1 i 6 rozporządzenia (EWG) nr 3118/93 - Transport - Sektorowy zakaz poruszania się samochodów ciężarowych o masie powyżej 7, 5 tony przewożących niektóre towary - Jakość powietrza - Ochrona zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego - Zasada proporcjonalności)

(2006/C 36/07)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C-320/03 mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 24 lipca 2003 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: C. Schmidt, W. Wils i G. Braun), popierana przez: Republikę Federalną Niemiec (pełnomocnicy: W.-D. Plessing i A. Tiemann, wspierani przez T. Lübbig, Rechtsanwalt), Republikę Włoską (pełnomocnik: I. M. Braguglia, wspierany przez G. De Bellis, avvocato dello Stato), Królestwo Niderlandów (pełnomocnik: H. G. Sevenster) przeciwko Republice Austrii (pełnomocnicy: E. Riedl i H. Dossi), Trybunał (wielka izba), w składzie: V. Skouris, Prezes, P. Jann, C. W. A. Timmermans, A. Rosas i K. Schiemann, prezesi izb, R. Schintgen (sprawozdawca), J. N. Cunha Rodrigues, R. Silva de Lapuerta, K. Lenaerts, P. Kūris, E. Juhász, G. Arestis i A. Borg Barthet, sędziowie, rzecznik generalny: L. A. Geelhoed, sekretarz: K. Sztranc, administrator, wydał w dniu 15 listopada 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Wskutek wydania przez premiera Tyrolu rozporządzenia z dnia 27 maja 2003 r. ograniczającego transport na autostradzie A 12 w dolinie Inn (sektorowy zakaz poruszania się) [Verordnung des Landeshauptmanns von Tirol, mit der auf der A 12 Inntalautobahn verkehrsbeschränkende Maßnahmen erlassen werden (sektorales Fahrverbot)], które zawierało zakaz poruszania się pojazdów ciężarowych o masie powyżej 7, 5 tony, przewożących niektóre towary, na odcinku autostrady A 12 w dolinie Inn, Republika Austrii uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 28 WE i 30 WE.

2.	Skarga zostaje oddalona w pozostałej części.

3.	Republika Austrii zostaje obciążona kosztami postępowania.

4.	Republika Federalna Niemiec, Republika Włoska i Królestwo Niderlandów poniosą własne koszty.

(1) Dz.U. C 226 z 20.9.2003.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/5

WYROK TRYBUNAŁU

(wielka izba)

z dnia 13 grudnia 2005 r.

w sprawie C-411/03: postępowanie wszczęte na wniosek SEVIC Systems AG (1) (wniosek Landesgericht Koblenz o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)

(Swoboda przedsiębiorczości - Artykuł 43 i 48 WE - Transgraniczne połączenia spółek - Odmowa dokonania wpisu do krajowego rejestru handlowego - Zgodność)

(2006/C 36/08)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C- 411/03, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Landesgericht Koblenz (Niemcy), postanowieniem z dnia 16 września 2003 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 2 października 2003 r., w postępowaniu wszczętym na wniosek SEVIC Systems AG, Trybunał (wielka izba), w składzie: V. Skouris, Prezes, P. Jann, C. W. A. Timmermans, A. Rosas i K. Schiemann, prezesi izb, C. Gulmann (sprawozdawca), J. N. Cunha Rodrigues, R. Silva de Lapuerta, K. Lenaerts, P. Kūris, E. Juhász, G. Arestis i A. Borg Barthet, sędziowie; rzecznik generalny: A. Tizzano, sekretarz: L. Hewlett, administrator, wydał w dniu 13 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Artykuły 43 i 48 WE stoją na przeszkodzie temu, aby w Państwie Członkowskim odmawiano co do zasady wpisu do krajowego rejestru handlowego połączenia poprzez rozwiązanie spółki bez przeprowadzenia likwidacji i przeniesienie całego jej majątku na inną spółkę, gdy jedna z tych spółek ma siedzibę w innym Państwie Członkowskim, podczas gdy po spełnieniu pewnych warunków wpis taki jest możliwy, jeżeli obydwie spółki biorące udział w połączeniu mają siedziby w pierwszym Państwie Członkowskim.

(1) Dz.U. C 289 z 29.11.2003

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/5

WYROK TRYBUNAŁU

(wielka izba)

z dnia 13 grudnia 2005 r.

w sprawie C-446/03 [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division]: Marks & Spencer plc przeciwko David Halsey (Her Majesty's Inspector of Taxes) (1)

(Artykuły 43 WE oraz 48 WE - Podatek dochodowy od osób prawnych - Grupy spółek - Ulga podatkowa - Zyski spółek dominujących - Odliczenie strat poniesionych przez spółkę zależną będącą rezydentem - Pozwolenie - Odliczenie strat poniesionych w innym Państwie Członkowskim przez spółkę zależną będącą nierezydentem - Wykluczenie)

(2006/C 36/09)

Język postępowania: angielski

W sprawie C-446/03, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division (Zjednoczone Królestwo) postanowieniem z dnia 16 lipca 2003 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 22 października 2003 r., w postępowaniu Marks & Spencer plc przeciwko David Halsey (Her Majesty's Inspector of Taxes), Trybunał (wielka izba), w składzie: V. Skouris, Prezes, P. Jann, C. W. A. Timmermans i A. Rosas, prezesi izb, C. Gulmann (sprawozdawca), A. La Pergola, J.-P. Puissochet, R. Schintgen, N. Colneric, J. Klučka, U. Lõhmus, E. Levits i A. Ó Caoimh, sędziowie, rzecznik generalny: M. Poiares Maduro, sekretarz: K. Sztranc, administrator, wydał w dniu 13 grudnia 2005 r.

Artykuły 43 WE oraz 48 WE nie sprzeciwiają się w obecnym stanie prawa wspólnotowego temu, by ustawodawstwo Państwa Członkowskiego wykluczało w sposób generalny możliwość odliczenia przez spółkę dominującą będącą rezydentem od jej zysku podlegającego opodatkowaniu strat poniesionych w innym Państwie Członkowskim przez spółkę zależną z siedzibą na jego terytorium, mimo że przewiduje taką możliwość w odniesieniu do strat poniesionych przez spółkę zależną będącą rezydentem. Jednakże sprzeczne z art. 43 WE oraz 48 WE jest wykluczenie takiej możliwości w przypadku spółki dominującej będącej rezydentem, w sytuacji gdy po pierwsze, spółka zależna niebędąca rezydentem wyczerpała możliwości uwzględnienia strat poniesionych w państwie, w którym jest rezydentem, w danym roku podatkowym w drodze wniosku o udzielenie ulgi, jak również w poprzednich latach podatkowych, i po drugie, w państwie, w którym jest rezydentem, nie ma możliwości uwzględnienia tych strat w kolejnych latach podatkowych przez nią samą bądź przez osobę trzecią, w szczególności w przypadku zbycia spółki zależnej na rzecz tej osoby trzeciej.

(1) Dz.U. C 304 z 13.12.2003

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/6

WYROK TRYBUNAŁU

(wielka izba)

z dnia 6 grudnia 2005 r.

w sprawach połączonych C-453/03, C-11/04,C-12/04 i C-194/04 The Queen, na wniosek: ABNA Ltd (C-453/03), Denis Brinicombe, BOCM Pauls Ltd, Devenish Nutrition Ltd, Nutrition Services (International) Ltd, Primary Diets Ltd przeciwko Secretary of State for Health, Food Standards Agency, Fratelli Martini & C. SpA (C-11/04), Cargill Srl przeciwko Ministero delle Politiche Agricole e Forestali, Ministero della Salute, Ministero delle Attività Produttive, Ferrari Mangimi Srl (C-12/04), Associazione nazionale tra i produttori di alimenti zootecnici (Assalzoo) przeciwko Ministero delle Politiche Agricole e Forestali, Ministero della Salute, Ministero delle Attività Produttive, oraz Nederlandse Vereniging Diervoederindustrie (Nevedi) (C-194/04), przeciwko Productschap Diervoeder (1) (wniosek High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) (Zjednoczone Królestwo), Consiglio di Stato (Włochy) i Rechtbank 's-Gravenhage (Niderlandy) o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)

(Zdrowie zwierząt - Mieszanki paszowe - Oznaczenie dokładnej zawartości procentowej składników produktu - Naruszenie zasady proporcjonalności)

(2006/C 36/10)

Języki postępowania: angielski, włoski i niderlandzki

W sprawach połączonych C- 453/03, C-11/04,C-12/04 i C-194/04 mających za przedmiot wnioski o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożone przez High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) (Zjednoczone Królestwo) (C-453/03), Consiglio di Stato (Włochy) (C-11/04 i C-12/04) i Rechtbank 's-Gravenhage (Niderlandy) (C-194/04), postanowieniami z dnia 23 października 2003 r., 11 listopada 2003 r. i 22 kwietnia 2004 r., które wpłynęły do Trybunału odpowiednio w dniu 27 października 2003 r., 15 stycznia 2004 r. i 26 kwietnia 2004 r., w postępowaniach: The Queen, na wniosek: ABNA Ltd (C-453/03), Denis Brinicombe, BOCM Pauls Ltd, Devenish Nutrition Ltd, Nutrition Services (International) Ltd, Primary Diets Ltd przeciwko Secretary of State for Health, Food Standards Agency, Fratelli Martini & C. SpA (C-11/04), Cargill Srl przeciwko Ministero delle Politiche Agricole e Forestali, Ministero della Salute, Ministero delle Attività Produttive, Ferrari Mangimi Srl (C-12/04), Associazione nazionale tra i produttori di alimenti zootecnici (Assalzoo) przeciwko Ministero delle Politiche Agricole e Forestali, Ministero della Salute, Ministero delle Attività Produttive, oraz Nederlandse Vereniging Diervoederindustrie (Nevedi) (C-194/04), przeciwko Productschap Diervoeder, Trybunał (wielka izba), w składzie: prezes, P. Jann, C. W. A. Timmermans, A. Rosas (sprawozdawca), prezesi izb, N. Colneric, S. von Bahr, J.N. Cunha Rodrigues, R. Silva de Lapuerta, P. Kūris, E. Juhász, G. Arestis, A. Borg Barthet i M. Ilešič, sędziowie; rzecznik generalny: A. Tizzano, sekretarz: M.-F. Contet, główny administrator, i K. Sztranc, administrator, wydał w dniu 6 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Analiza pytania lit. a) w sprawie C-453/03, pierwszego pytania w sprawach C-11/04 i C-12/04 oraz pierwszego pytania lit. a) w sprawie C-194/04 nie wykazała niczego, co pozwalałoby na stwierdzenie, że art. 1 pkt 1 lit. b) i art. 1 pkt 4 dyrektywy 2002/2WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. nie został przyjęty w sposób prawnie skuteczny na podstawie art. 152 ust. 4 lit. b) WE.

2)	Analiza czwartego pytania w sprawie C-12/04 nie wskazała zatem niczego, co miałoby naruszać ważność art. 1 pkt 1 lit. b) i art. 1 pkt 4 dyrektywy 2002/2 w świetle zasady równego traktowania i niedyskryminacji.

Art. 1 pkt 1 lit. b) dyrektywy 2002/2, który na producentów pasz nakłada obowiązek dostarczenia na wniosek klienta rzeczywistego składu paszy, jest nieważny w świetle zasady proporcjonalności. Analiza pytania pod lit. c) w sprawie C-454/03, drugiego pytania w sprawach C-11/04 i C-12/04 oraz pierwszego pytania lit. c) w sprawie C-194/04 nie wykazała natomiast niczego, co naruszałoby ważność art. 1 pkt 4 powołanej dyrektywy w świetle tej zasady.

4)	Wykładni dyrektywy 2002/2 należy dokonywać w ten sposób, że jej stosowanie nie jest podporządkowane przyjęciu pozytywnej listy materiałów paszowych oznaczonych ich nazwami gatunkowymi, o której mowa w motywie 10 tej dyrektywy.

Nawet jeżeli sąd Państwa Członkowskiego uznał, że spełnione zostały łącznie warunki, w których może on zawiesić stosowanie aktu wspólnotowego, w szczególności kiedy kwestia ważności tego aktu została już przedstawiona Trybunałowi, właściwe krajowe władze administracyjne innego państwa Członkowskiego nie mogą zawiesić stosowania tego aktu do chwili orzeczenia o jego ważności przez Trybunał. Wyłącznie bowiem do sądu krajowego należy ocena u uwzględnieniem okoliczności właściwych przedstawionemu mu przypadkowi, czy spełnione zostały przesłanki zarządzenia środków tymczasowych.

(1) Dz.U. C 7 z 10.01.2004 r.

Dz.U. C 59 z 06.03.2004 r.

Dz.U. C 179 z 10.07.2004 r.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/7

WYROK TRYBUNAŁU

(wielka izba)

z dnia 6 grudnia 2005 r.

w sprawie C-461/03 Gaston Schul Douane-expediteur BV przeciwko Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (1) (wniosek College van Beroep voor het bedrijfsleven o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)

(Artykuł 234 WE - Obowiązek zwrócenia się przez sąd krajowy z pytaniem prejudycjalnym - Nieważność przepisu wspólnotowego - Cukier - Dodatkowe należności celne przywozowe - Rozporządzenie (WE) nr 1423/95 - Artykuł 4)

(2006/C 36/11)

Język postępowania: niderlandzki

W sprawie C-461/03, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez College van Beroep voor het bedrijfsleven (Niderlandy) postanowieniem z dnia 24 października 2003 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 4 listopada 2003 r., w postępowaniu: Gaston Schul Douane-expediteur BV przeciwko Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, Trybunał (wielka izba), w składzie: V. Skouris, prezes, P. Jann, C. W. A. Timmermans, A. Rosas i J. Malenovský, prezesi izb, N. Colneric (sprawozdawca), S. von Bahr i J. N. Cunha Rodrigues, R. Silva de Lapuerta, K. Lenaerts, G. Arestis, A. Borg Barthet i M. Ilešič, sędziowie, rzecznik generalny: D. Ruiz-Jarabo Colomer, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 6 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Artykuł 234 akapit trzeci WE zobowiązuje sąd krajowy, którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu według prawa wewnętrznego, do wniesienia do Trybunału Sprawiedliwości sprawy mającej za przedmiot ważność przepisów rozporządzenia nawet wtedy, gdy Trybunał stwierdził już nieważność analogicznych przepisów innego porównywalnego rozporządzenia.

Artykuł 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 1423/95 ustanawiającego szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące przywozu produktów innych niż melasy w sektorze cukru jest nieważny ze względu na to, że stanowi, iż określona przezeń dodatkowa należność celna jest co do zasady ustalana na podstawie ceny reprezentatywnej przewidzianej w art. 2 ust. 1 tego rozporządzenia oraz iż należność ta jest obliczana na podstawie ceny importowej cif danej dostawy jedynie wtedy, gdy importer złoży odpowiedni wniosek.

(1) Dz.U. C 7 z 10.01.2004.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/7

WYROK TRYBUNAŁU

(czwarta izba)

z dnia 24 listopada 2005 r.

w sprawie C-506/03 Republika Federalna Niemiec przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (1)

(Pomoc finansowa - Studium wykonalności - Umowa o przeniesienie praw własności intelektualnej)

(2006/C 36/12)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C-506/04, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 230 WE, wniesioną w dniu 26 listopada 2003 r., Republika Federalna Niemiec (pełnomocnik: M. Lumpa, wspierany przez adwokata C. von Donata) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: G. Zavvos i C. Schmidt, wspierani przez adwokata B. Wägenbaura), Trybunał (czwarta izba), w składzie: K. Lenaerts, pełniący funkcję prezesa czwartej izby, M. Ilešič i E. Levits (sprawozdawca), sędziowie, rzecznik generalny: D. Ruiz-Jarabo Colomer, sekretarz: K. Sztranc, administrator, wydał w dniu 24 listopada 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

1.	Skarga zostaje oddalona.

2.	Republika Federalna Niemiec zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 47 z 21.2.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/8

WYROK TRYBUNAŁU

(druga izba)

z dnia 1 grudnia 2005 r.

w sprawie C-14/04 Abdelkader Dellas i in. przeciwko Premier ministre i in. (1) (wniosek Conseil d'État o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)

(Polityka społeczna - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Dyrektywa 93/104/WE - Pojęcie „czasu pracy” - Zakres - Przepisy krajowe przewidujące w zakresie między innymi maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy próg korzystniejszy dla pracownika - Określenie wymiaru czasu pracy w niektórych organizacjach społecznych - Dyżur zakładowy wiążący się z koniecznością obecności pracownika w miejscu pracy - Okresy niewykonywania pracy w ramach takiego dyżuru - Krajowy mechanizm zróżnicowanego naliczania godzin obecności w zależności od natężenia pracy)

(2006/C 36/13)

Język postępowania: francuski

W sprawie C-14/04, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Conseil d'État (Francja), postanowieniem z dnia 3 grudnia 2003 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 15 stycznia 2004 r., w postępowaniu: Abdelkader Dellas, Confédération générale du travail, Fédération nationale des syndicats des services de santé et des services sociaux CFDT, Fédération nationale de l'action sociale Force ouvrière przeciwko Premier ministre, Ministre des Affaires sociales, du Travail et de la Solidarité, przy udziale: Union des fédérations et syndicats nationaux d'employeurs sans but lucratif du secteur sanitaire, social et médico-social, Trybunał (druga izba), w składzie: C. W. A. Timmermans, prezes izby, R. Schintgen (sprawozdawca), R. Silva de Lapuerta, P. Kūris i G. Arestis, sędziowie; rzecznik generalny: D. Ruiz-Jarabo Colomer, sekretarz: L. Hewlett, główny administrator; wydał w dniu 1 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Dyrektywę Rady nr 93/104/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy interpretować w ten sposób, że stanowi przeszkodę dla istnienia przepisów Państwa Członkowskiego, które odnośnie do okresów dyżuru zakładowego wykonywanego przez pracowników niektórych organizacji społecznych oraz medyczno-społecznych zgodnie z systemem fizycznej obecności w miejscu pracy, przewidują, dla potrzeb obliczania efektywnego czasu pracy system równoważnego czasu pracy jak system będący przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, jeśli nie gwarantują one przestrzegania wszystkich wymagań minimalnych wymienionych w dyrektywie w celu skutecznej ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.

W przypadku gdy prawo krajowe ustala, zwłaszcza w zakresie maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy, próg korzystniejszy dla pracowników, właściwymi progi dla zbadania przestrzegania zasad ochronnych przewidzianych w tej dyrektywie są wyłącznie progi ustalone w dyrektywie.

(1) Dz.U. C 59 z 06.03.2004 r.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/8

WYROK TRYBUNAŁU

(druga izba)

z dnia 8 grudnia 2005 r.

w sprawie C-33/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Telekomunikacja - Dyrektywa 97/33/WE - Art. 7 ust. 5 - Obowiązek weryfikacji zgodności systemów księgowania kosztów przez kompetentny, niezależny organ i publikowania oświadczenia o zgodności - Dyrektywa 98/10/WE - Art. 18 ust. 1 i 2 - Brak prawidłowego stosowania przepisów przyjętych w zakresie kontroli zgodności systemu księgowania kosztów przez krajowy organ regulacyjny i corocznej publikacji oświadczenia o zgodności - Dopuszczalność - Interes prawny we wniesieniu skargi - Postępowanie poprzedzające wniesienie skargi - Prawo do obrony - Dyrektywy 2002/19/WE, 2002/21/WE i 2002/22/WE - Przepisy przejściowe - Powstrzymanie się przez Państwa Członkowskie w okresie, w którym biegnie termin transpozycji dyrektywy od stanowienia przepisów o charakterze poważnie zagrażającym celowi dyrektywy - Oferta ramowa dotycząca wzajemnych połączeń)

(2006/C 36/14)

Język postępowania: francuski

W sprawie C- 33/04 mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 29 stycznia 2004 r.Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: W. Wils i M. Shotter) przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga (pełnomocnicy: M. Thill i S. Schreiner, wspierani przez adwokatów A. Verheydena i F. Bimonta), Trybunał (druga izba), w składzie C. W. A. Timmermans, prezes izby, R. Silva de Lapuerta, P. Kūris, G. Arestis (sprawozdawca) i J. Klučka, sędziowie; rzecznik generalny: F.G. Jacobs, sekretarz: H. von Holstein, zastępca sekretarza, wydał w dniu 8 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Nie wypełniając obowiązku weryfikacji zgodności systemów księgowania przez kompetentny, niezależny organ i obowiązku publikowania oświadczenia o zgodności za lata 1998 i 1999 zgodnie z art. 7 ust. 5 dyrektywy 97/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1997 r. w sprawie wzajemnych połączeń w telekomunikacji ze względu na zapewnienie usług powszechnych oraz interoperacyjności poprzez zastosowanie zasady otwartej sieci (ONP) oraz nie stosując w praktyce, w prawidłowy sposób, przepisów dotyczących kontroli zgodności systemu księgowania kosztów przez krajowy organ regulacyjny lub inny kompetentny organ, niezależny od przedsiębiorstw telekomunikacyjnych i zatwierdzony przez krajowy organ regulacyjny za rok 2000 zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 dyrektywy 98/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 1998 r. w sprawie zastosowania zasady otwartej sieci (ONP) w telefonii głosowej oraz w sprawie usług powszechnych w telekomunikacji w konkurencyjnym środowisku, utrzymanym w mocy przez art. 27 dyrektywy 2002/21 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) w związku z art. 16 dyrektywy 2002/22 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej), Wielkie Księstwo Luksemburga uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy tych przepisów.

2.	Komisja Wspólnot Europejskich i Wielkie Księstwo Luksemburga ponoszą własne koszty.

(1) Dz.U. C 71 z 23.03.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/9

WYROK TRYBUNAŁU

(trzecia izba)

z dnia 15 grudnia 2005 r.

w sprawie C-63/04 [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division] Centralan Property Ltd przeciwko Commissioners of Customs & Excise (1)

(Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 20 ust. 3 - Dobra inwestycyjne - Odliczenie podatku naliczonego - Korekta odliczenia podatku - Nieruchomości - Zbycie w drodze dwóch powiązanych transakcji, jednej zwolnionej z podatku, drugiej opodatkowanej - Podział)

(2006/C 36/15)

Język postępowania: angielski

W sprawie C- 63/04, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division (Zjednoczone Królestwo) postanowieniem z dnia 21 lutego 2003 r., który wpłynął do Trybunału w dniu 13 lutego 2004 r., w postępowaniu: Centralan Property Ltd przeciwko Commissioners of Customs & Excise, Trybunał (trzecia izba), w składzie: A. Rosas, prezes izby, A. La Pergola, J. P. Puissochet, U. Lõhmus oraz A. Ó Caoimh (sprawozdawca), sędziowie; rzecznik generalny: J. Kokott, sekretarz: L Hewlett, wydał w dniu 15 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Artykuł 20 ust. 3 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 95/7/WE z dnia 10 kwietnia 1995 r., powinien być interpretowany w ten sposób, że jeżeli dobro inwestycyjne zostaje oddane w najem na okres 999 lat na rzecz danej osoby w zamian za uiszczenie znacznej opłaty, a szczątkowe prawo własności („freehold reversion”) dotyczące tego dobra zostaje przeniesione trzy dni później na inną osobę za znacznie niższą cenę, i jeżeli:

—	owe dwie transakcje są nierozerwalnie związane i

—	stanowią je: pierwsza transakcja, która jest zwolniona z podatku i druga transakcja, która jest opodatkowana,

—	oraz jeśli transakcje te stanowią dostawy w rozumieniu art. 5 ust. 1 tej dyrektywy z tytułu przeniesienia uprawnienia do rozporządzania tym dobrem inwestycyjnym jak właściciel,

to dany towar jest uznawany aż do upływu okresu korekty za nadal wykorzystywany do działalności gospodarczej podatnika, która jest uważana za częściowo opodatkowaną, a częściowo zwolnioną z podatku, proporcjonalnie do odpowiednich wartości tych dwóch transakcji.

(1) Dz.U. C 85 z 03.04.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/9

WYROK TRYBUNAŁU

(wielka izba)

z dnia 6 grudnia 2005 r.

w sprawie C-66/04 Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej przeciwko Radzie Unii Europejskiej (1)

(Środki spożywcze - Rozporządzenie (WE) nr 2065/2003 - Środki aromatyzujące dymu wędzarniczego - Wybór podstawy prawnej)

(2006/C 36/16)

Język postępowania: angielski

W sprawie C-66/04, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 230 WE, wniesioną w dniu 11 lutego 2004 r., Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (pełnomocnicy: R. Caudwell i M. Bethell, wspierani przez Lorda P. Goldsmitha, QC i N. Painesa. QC oraz T. Warda), przeciwko Parlamentowi Europejskiemu (pełnomocnicy: K. Bradley i M. Moore), Radzie Unii Europejskiej (pełnomocnicy: M. Sims, E. Karlsson i F. Ruggeri Laderchi), popieranym przez Komisję Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: J.-P. Keppenne i N. Yerrel), Trybunał (wielka izba), w składzie: V. Skouris, prezes, P. Jann, C. W. A. Timmermans, A. Rosas i K. Schiemann, prezesi izb, S. von Bahr, J. N. Cunha Rodrigues, R. Silva de Lapuerta (sprawozdawca), K. Lenaerts, P. Kūris, E. Juhász, A. Borg Barthet i M. Ilešič, sędziowie, rzecznik generalny: J. Kokott, sekretarz: K. Sztranc, administrator, wydał w dniu 6 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zostaje obciążone kosztami postępowania.

3)	Komisja Wspólnot Europejskich ponosi własne koszty.

(1) Dz.U. C 94 z 17.04.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/10

WYROK TRYBUNAŁU

(piąta izba)

z dnia 24 listopada 2005 r.

w sprawie C-136/04 Deutsches Milch-Kontor GmbH przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Jonas (1) (wniosek Bundesfinanzhof o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)

(Refundacje wywozowe - Rozporządzenia (EWG) nr 804/68, 1706/89 i 3445/89 - Sery przeznaczone do przetworzenia w kraju trzecim)

(2006/C 36/17)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C- 136/04 mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy) postanowieniem z dnia 3 lutego 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 15 marca 2004 r., w postępowaniu: Deutsches Milch-Kontor GmbH przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Jonas, Trybunał (piąta izba), w składzie: J. Makarczyk, prezes izby, R. Schintgen i R. Silva de Lapuerta (sprawozdawca), sędziowie; rzecznik generalny: M. Poiares Maduro, sekretarz: B. Fülöp, administrator, wydał w dniu 24 listopada 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Sery wywiezione w 1990 r., które ze swej natury są przeznaczone do przetworzenia w kraju trzecim, mogą być objęte refundacją wywozową na podstawie art. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, zmienionego rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3904/87 z dnia 22 grudnia 1987 r. pod warunkiem zaklasyfikowania ich, biorąc pod uwagę ich rodzaj i skład, do jednego z kodów produktów znajdujących się w Załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1706/89 z dnia 15 czerwca 1989 r. ustalającego refundacje wywozowe w sektorze mleka i przetworów mlecznych, które są zdefiniowane przez nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych, znajdującą się w Załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3445/89 z dnia 15 listopada 1989 r. ustanawiającego pełną wersję nomenklatury produktów rolnych do celów refundacji wywozowych obowiązującej od dnia 1 stycznia 1990 r.

(1) Dz.U. C 118 z 30.04.2004 r.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/10

WYROK TRYBUNAŁU

(wielka izba)

z dnia 22 listopada 2005 r.

w sprawie C-144/04 Werner Mangold przeciwko Rüdiger Helm (1) (wniosek Arbeitsgericht München o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)

(Dyrektywa 1999/70/WE - Klauzule 2, 5 i 8 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony - Dyrektywa 2000/78/WE - Artykuł 6 - Równe traktowanie w zakresie zatrudnienia i pracy - Dyskryminacja ze względu na wiek)

(2006/C 36/18)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C- 144/04, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Arbeitsgericht München (Niemcy), postanowieniem z dnia 26 lutego 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 17 marca 2004 r., w postępowaniu: Werner Mangold przeciwko Rüdiger Helm, Trybunał (wielka izba), w składzie: P. Jann, prezes izby pełniący obowiązki prezesa, C. W. A. Timmermans, A. Rosas i K. Schiemann, prezesi izb, R. Schintgen (sprawozdawca) i S. von Bahr, J. N. Cunha Rodrigues, R. Silva de Lapuerta, K. Lenaerts, E. Juhász, G. Arestis, A. Borg Barthet i M. Ilešič, sędziowie; rzecznik generalny: A. Tizzano, sekretarz: K. Sztranc, administrator, wydał w dniu 22 listopada 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Klauzula 8 pkt 3 porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego w dniu 18 marca 1999 r., wprowadzonego w życie przez dyrektywę Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącą Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) należy interpretować w ten sposób, że klauzula ta nie stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu takiemu, jak stanowiące przedmiot postępowania przed sądem krajowym, które, ze względu na konieczność promowania zatrudnienia i niezależnie od wykonywania tego porozumienia dokonało obniżenia granicy wieku, po przekroczeniu której możliwe jest zawieranie umów o pracę na czas określony bez ograniczeń.

Prawo wspólnotowe a w szczególności art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/78 WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy należy interpretować w ten sposób, że stoi na przeszkodzie ono uregulowaniu krajowemu takiemu jak uregulowanie stanowiące przedmiot sporu przed sądem krajowym, które bez ograniczeń zezwala na zawieranie umów o pracę na czas określony z pracownikami w wieku powyżej 52 lat, chyba że występuje ścisły związek z wcześniejszą umową o pracę na czas nieokreślony z tym samym pracodawcą.

Na sądzie krajowym spoczywa obowiązek zagwarantowania pełnej skuteczności ogólnej zasady niedyskryminacji ze względu na wiek poprzez niestosowanie wszelkich przepisów prawa krajowego, które są z nią sprzeczne również wtedy, gdy termin na dokonanie transpozycji tej dyrektywy jeszcze nie upłynął.

(1) Dz.U. C 146 z 29.05.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/11

WYROK TRYBUNAŁU

(druga izba)

z dnia 15 grudnia 2005 r.

w sprawie C-148/04 (wniosek Commissione tributaria provinciale di Genova o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Unicredito Italiano SpA przeciwko Agenzia delle Entrate, Ufficio Genova 1 (1)

(Pomoc państwa - Decyzja 2002/581/WE - Ulgi podatkowe przyznane bankom - Uzasadnienie decyzji - Kwalifikacja jako pomoc państwa - Przesłanki - Zgodność ze wspólnym rynkiem - Przesłanki - Artykuł 87, ust. 3 lit. b) i c) WE - Ważny projekt stanowiący przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania - Rozwój niektórych działań gospodarczych - Wcześniej przyznane ulgi podatkowe - Zwrot pomocy - Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań - Zasada pewności prawa - Zasada proporcjonalności)

(2006/C 36/19)

Język postępowania: włoski

W sprawie C-148/04 mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Commissione tributaria provinciale di Genova (Włochy), postanowieniem z dnia 11 lutego 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 23 marca 2004 r., w postępowaniu: Unicredito Italiano SpA przeciwko Agenzia delle Entrate, Ufficio Genova 1, Trybunał (druga izba) w składzie: C. W. A. Timmermans, prezes izby, C. Gulmann (sprawozdawca), r. Schintgen, G. Arestis i J. Klučka, sędziowie, rzecznik generalny: Ch. Stix-Hackl, sekretarz: M. Ferreira, główny administrator, wydał w dniu 15 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

1.	Analiza zadanych pytań nie wykazała elementów, które mogą wpłynąć na ważność decyzji Komisji 2002/581/WE z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie systemu pomocy państwa wprowadzonego przez Włochy na korzyść banków.

Artykuł 87 WE i następne, art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE oraz zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, pewności prawa i proporcjonalności nie mogą sprzeciwiać się środkowi krajowemu zawierającemu nakaz zwrotu pomocy, wydanemu w wykonaniu decyzji Komisji, w której uznała ona tę pomoc za niezgodną ze wspólnym rynkiem i której analiza w świetle tych samych postanowień i ogólnych zasad nie wykazała elementów mogących wpłynąć na jej ważność.

(1) Dz.U. C 118 z 30.04.2004.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/11

WYROK TRYBUNAŁU

(druga izba)

z dnia 27 października 2005 r.

w sprawach połączonych C-187/04 i C-188/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Dyrektywa 93/37/EWG - Zamówienia publiczne na roboty budowlane - Koncesja na roboty budowlane - Reguły dotyczące ogłoszeń)

(2006/C 36/20)

Język postępowania: włoski

W sprawach połączonych C-187/04 i C-188/04, mających za przedmiot dwie skargi o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesione w dniu 22 kwietnia 2004 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnik: K. Wiedner, avocat: G. Bambara) przeciwko Republice Włoskiej (pełnomocnik: I. M. Braguglia, avocat: M. Fiorilli), Trybunał (druga izba), w składzie: C. W. A. Timmermans, prezes izby, J. Makarczyk (sprawozdawca), R. Silva de Lapuerta, P. Kūris i J. Klučka, sędziowie, rzecznik generalny: D. Ruiz-Jarabo Colomer, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 27 października 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Wobec faktu, że przedsiębiorstwo publiczne ANAS SpA powierzyło Società per l'autostrada Brescia-Verona-Vincenza-Padova pA budowę i zarządzanie autostradami Valtrompia i Pedemontana Veneta Ovest w drodze udzielenia koncesji bezpośrednich, bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu, w sytuacji, w której nie zostały zachowane przesłanki konieczne dla tego trybu, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy dyrektywy 93/37/EWG Rady z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, a w szczególności art. 3 ust. 1 i art. 11 ust. 3, 6 i 7 tej dyrektywy.

2)	Republika Włoska zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 179 z 10.7.2004

Dz.U. C 168 z 26.6.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/12

WYROK TRYBUNAŁU

(trzecia izba)

z dnia 1 grudnia 2005 r.

w sprawie C-213/04 (wniosek Oberster Gerichtshof o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) w postępowaniu: Ewald Burtscher przeciwko Josefowi Staudererowi (1)

(Swobodny przepływ kapitału - Artykuł 56 WE - Procedura składania oświadczenia o nabyciu nieruchomość pod zabudowę - Nieważność transakcji ex tunc w przypadku opóźnionego złożenia oświadczenia przez nabywcę)

(2006/C 36/21)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C-213/04, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 19 maja 2004 r., w postępowaniu: Ewald Burtscher przeciwko Josefowi Staudererowi, Trybunał (trzecia izba), w składzie: A. Rosas, prezes izby, J. Malenowský, J.-P. Puissochet (sprawozdawca), S. von Bahr i U. Lõhmus, sędziowie; rzecznik generalny: F.G. Jacobs, sekretarz: K. Sztranc, administrator, wydał w dniu 1 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Artykuł 56 ust. 1 WE sprzeciwia się stosowaniu regulacji krajowej, takiej jak ustawa w sprawie nieruchomości (Vorarlberger Grundverkehrsgesetz) z dnia 23 września 1993 r. z późn. zmianami, zgodnie z którą samo tylko spóźnione złożenie wymaganego oświadczenia o nabyciu powoduje nieważność ex tunc danej transakcji dotyczącej nieruchomości.

(1) Dz.U. C 190 z 24.07.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/12

WYROK TRYBUNAŁU

(piąta izba)

z dnia 15 grudnia 2005 r.

w sprawie C-250/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Dyrektywa 2002/19/WE - Dostęp do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących - Brak transpozycji w przepisanym terminie)

(2006/C 36/22)

Język postępowania: grecki

W sprawie C-250/04, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 14 czerwca 2004 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: G. Zavvos i M. Shotter) przeciwko Republice Greckiej (pełnomocnik: N. Dafonou), Trybunał (piąta izba), w składzie: J. Makarczyk, prezes izby, R. Silva de Lapuerta i P. Kūris (sprawozdawca), sędziowie; rzecznik generalny: A. Tizzano, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 15 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Nie ustanawiając przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywa o dostępie), Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy tej dyrektywy.

2.	Republika Grecka zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 201 z 7.8.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/13

WYROK TRYBUNAŁU

(piąta izba)

z dnia 15 grudnia 2005 r.

w sprawie C-253/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Dyrektywa 2002/21/WE - Sieć i usługi łączności elektronicznej - Wspólne ramy regulacyjne - Brak transpozycji w przepisanym terminie)

(2006/C 36/23)

Język postępowania: grecki

W sprawie C-253/04, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 14 czerwca 2004 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: G. Zavvos i M. Shotter) przeciwko Republice Greckiej (pełnomocnik: N. Dafonou), Trybunał (piąta izba), w składzie: J. Makarczyk, prezes izby, R. Silva de Lapuerta i P. Kūris (sprawozdawca), sędziowie; rzecznik generalny: A. Tizzano, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 15 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Nie ustanawiając przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa), Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy tej dyrektywy.

2.	Republika Grecka zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 201 z 7.8.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/13

WYROK TRYBUNAŁU

(piąta izba)

z dnia 15 grudnia 2005 r.

w sprawie C-254/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Dyrektywa 2002/20/WE - Sieć i usługi łączności elektronicznej - Zezwolenie - Brak transpozycji w przepisanym terminie)

(2006/C 36/24)

Język postępowania: grecki

W sprawie C-254/04, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 14 czerwca 2004 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: G. Zavvos i M. Shotter) przeciwko Republice Greckiej (pełnomocnik: N. Dafonou), Trybunał (piąta izba), w składzie: J. Makarczyk, prezes izby, R. Silva de Lapuerta i P. Kūris (sprawozdawca), sędziowie; rzecznik generalny: A. Tizzano, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 15 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Nie ustanawiając przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach), Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy tej dyrektywy.

2.	Republika Grecka zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 201 z 7.8.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/13

WYROK TRYBUNAŁU

(trzecia izba)

z dnia 8 grudnia 2005 r.

w sprawie C-280/04 (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Vestre Landsret): Jyske Finans A/S przeciwko Skatteministeriet (1)

(Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 13 część B lit. c) - Zwolnienia - Zwolnienie dostaw towarów, w stosunku do których nie przysługuje prawo do odliczenia - Odsprzedaż pojazdów nabytych jako używane przez spółkę leasingową - Artykuł 26a - Szczególne przepisy dotyczące sprzedaży towarów używanych)

(2006/C 36/25)

Język postępowania: duński

W sprawie C-280/04, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Vestre Landsret (Dania) postanowieniem z dnia 25 czerwca 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 29 czerwca 2004 r. w postępowaniu Jyske Finans A/S przeciwko Skatteministeriet, Trybunał (trzecia izba) w składzie: A. Rosas, prezes izby, J. Malenovský (sprawozdawca), J.-P. Puissochet, S. von Bahr i U. Lõhmus, sędziowie, rzecznik generalny: L.A. Geelhoed, sekretarz: H. von Holstein, zastępca sekretarza, wydał w dniu 8 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Artykuł 13 część B lit. c) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 94/5/WE z dnia 14 lutego 1994 r., powinien być interpretowany w ten sposób, że nie sprzeciwia się on ustawodawstwu krajowemu, które poddaje opodatkowaniu podatkiem VAT transakcje, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na cele swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowania wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu od podatnika, który nie mógł zadeklarować podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia.

Artykuł 26 a część A lit. e) szóstej dyrektywy 77/388, zmienionej dyrektywą 94/5, powinien być interpretowany w ten sposób, że przedsiębiorstwo, które w ramach normalnego wykonywania działalności gospodarczej odsprzedaje pojazdy, które nabyło jako używane celem przeznaczenia ich na cele swojej działalności leasingowej, i dla którego odsprzedaż nie jest w chwili nabycia głównym celem, a jedynie celem drugorzędnym, pochodnym w stosunku do celu wynajmu, może zostać uznane za „podlegającego opodatkowaniu pośrednika” w rozumieniu tego przepisu.

(1) Dz.U. C 228 z 11.9.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/14

WYROK TRYBUNAŁU

(pierwsza izba)

z dnia 24 listopada 2005 r.

w sprawie C- 366/04 Georg Schwarz przeciwko Bürgermeister der Landeshauptstadt Salzburg (1) (wniosek Unabhängiger Verwaltungssenat Salzburg o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)

(Swobodny przepływ towarów - Ograniczenia ilościowe - Środki o skutku równoważnym - Przepis krajowy zabraniający sprzedaży z automatów ulicznych wyrobów cukierniczych bez opakowania - Higiena środków spożywczych)

(2006/C 36/26)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C-366/04 mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Unabhängiger Verwaltungssenat Salzburg (Austria) postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 23 sierpnia 2004 r., w postępowaniu: Georg Schwarz przeciwko Bürgermeister der Landeshauptstadt Salzburg, Trybunał (pierwsza izba), w składzie: P. Jann, prezes izby, J. N. Cunha Rodrigues, E. Juhász (sprawozdawca), M. Ilešič i E. Levits, sędziowie; rzecznik generalny: L. A. Geelhoed, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 24 listopada 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Przepisy art. 28 WE, 30 WE i art. 7 dyrektywy Rady 93/43/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. w sprawie higieny środków spożywczych nie sprzeciwiają się przepisowi krajowemu, który obowiązywał przed wejściem w życie tej dyrektywy, zgodnie z którym zabronione jest wystawianie na sprzedaż z automatów ulicznych słodyczy bez opakowania wytworzonych przy użyciu cukru lub przy użyciu substytutów cukru.

(1) Dz.U. C 262 z 23.10.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/14

WYROK TRYBUNAŁU

(szósta izba)

z dnia 17 listopada 2005 r.

w sprawie C-378/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Austrii (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Ochrona pracowników - Zagrożenie dotyczące narażenia na działanie czynników rakotwórczych oraz mutagenów - Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)

(2006/C 36/27)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C-378/04, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 2 września 2004 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: D. Martin i V. Kreuschitz) przeciwko Republice Austrii (pełnomocnik: C. Pesendorfer), Trybunał, w składzie: A. Borg Barthet (sprawozdawca) pełniący obowiązki prezesa szóstej izby, U. Lõhmus i A. Ó Caoimh, sędziowie; rzecznik generalny: F. G. Jacobs, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 17 listopada 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Nie ustanawiając przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do pełnej transpozycji dyrektywy Rady 1999/38/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. zmieniającej po raz drugi dyrektywę 90/394/EWG w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych podczas pracy i rozszerzającej ją o mutageny, Republika Austrii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy tej dyrektywy.

2.	Republika Austrii zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 262 z 23.10.2004 r.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/15

WYROK TRYBUNAŁU

(trzecia izba)

z dnia 1 grudnia 2005 r.

w sprawach połączonych C-394/04 i C-395/04 (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Symvoulio tis Epikrateias) Diagnostiko & Therapeftiko Kentro Athinon-Ygeia AE przeciwko Ypourgos Oikonomikon (1)

(Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 13 część A ust. 1 lit. b) - Zwolnienia - Działalność ściśle związana z opieką szpitalną i medyczną - Świadczenie usług telefonicznych i wynajmowanie telewizorów osobom hospitalizowanym - Dostarczanie łóżek i posiłków towarzyszącym im osobom)

(2006/C 36/28)

Język postępowania: grecki

W sprawach połączonych C- 394/04 i C-395/04, mających za przedmiot wnioski o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożone przez Symvoulio tis Epikrateias (Grecja), postanowieniami z dnia 16 czerwca 2004 r., które wpłynęły do Trybunału w dniu 17 września 2004 r., w postępowaniach: Diagnostiko & Therapeftiko Kentro Athinon-Ygeia AE przeciwko Ypourgos Oikonomikon, Trybunał (trzecia izba), w składzie: A. Rosas, prezes izby, J.-P. Puissochet, S. von Bahr, U. Lõhmus i A. Ó Caoimh (sprawozdawca), sędziowie, rzecznik generalny: P. Léger, sekretarz: L. Hewlett, główny administrator, wydał w dniu 1 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Świadczenie przez podmioty określone w art. 13 część A ust. 1 lit. b) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, usług telefonicznych i wynajmowanie telewizorów osobom hospitalizowanym, jak również dostarczanie przez te same podmioty łóżek i posiłków towarzyszącym im osobom, co do zasady nie stanowi działalności ściśle związanej z opieką szpitalną i medyczną w rozumieniu tego przepisu. Inaczej może być tylko wówczas, gdy usługi te są konieczne do osiągnięcia celów terapeutycznych, którym służy opieka szpitalna oraz medyczna, i nie są przeznaczone głównie do tego, by zapewniać świadczącemu je podmiotowi dodatkowe dochody poprzez realizację transakcji dokonywanych w bezpośredniej konkurencji z transakcjami dokonywanymi przez przedsiębiorstwa prowadzące działalność gospodarczą, które podlegają podatkowi VAT.

2)	Do sądu krajowego należy, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności faktycznych zawisłych przed nim sporów i, w razie potrzeby, treści zaleceń medycznych wydanych zainteresowanym pacjentom, ustalenie, czy świadczone usługi spełniają te przesłanki.

(1) Dz.U. C 273 z 06.11.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/15

WYROK TRYBUNAŁU

(czwarta izba)

z dnia 8 grudnia 2005 r.

w sprawie C- 445/04 Possehl Erzkontor GmbH przeciwko Hauptzollamt Duisburg (1) (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)

(Wspólna taryfa celna - Klasyfikacja taryfowa - Podpozycja 2519 90 10 - Magnezja topiona wytwarzana przez topienie w elektrycznym piecu łukowym magnezytu poddanego uprzednio kalcynowaniu - Magnezja topiona)

(2006/C 36/29)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C- 445/04, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Finanzgericht Düsseldorf (Niemcy) postanowieniem z dnia 13 października 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 21 października 2004 r., w postępowaniu: Possehl Erzkontor GmbH przeciwko Hauptzollamt Duisburg, Trybunał (czwarta izba), w składzie: K. Lenaerts, pełniący obowiązki prezesa czwartej izby, M. Ilešič (sprawozdawca) i E. Levits, sędziowie, rzecznik generalny: A. Tizzano, sekretarz: H. von Holstein, zastępca sekretarza, wydał w dniu 8 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Magnezja topiona, taka jak będąca przedmiotem postępowania głównego, objęta jest podpozycją 2519 90 10 Nomenklatury Scalonej stanowiącej załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256, str. 1), w brzmieniu nadanym rozporządzeniami Komisji (WE) nr 3115/94 z dnia 20 grudnia 1994 r., nr 1359/95 z dnia 13 czerwca 1995 r., nr 2448/95 z dnia 10 października 1995 r. oraz nr 3009/95 z dnia 22 grudnia 1995 r.

(1) Dz.U. C 314 z 18.12.2004.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/16

WYROK TRYBUNAŁU

(szósta izba)

z dnia 17 listopada 2005 r.

w sprawie C-22/05: Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Belgii (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Dyrektywa 93/104/WE - Warunki pracy - Organizacja czasu pracy - Brak transpozycji w przewidzianym terminie)

(2006/C 36/30)

Język postępowania: francuski

W sprawie C-22/05, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 25 stycznia 2005 r., Komisja Wspólnot Europejskich [przedstawiciel: G. Rozet i N. Yerrell] przeciwko Królestwu Belgii [przedstawiciel: M. Wimmer], Trybunał (szósta izba), w składzie: J.-P. Puissochet, pełniący obowiązki prezesa szóstej izby, S. von Bahr i A. Borg Barthet (sprawozdawca), sędziowie; rzecznik generalny: J. Kokott, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 17 listopada 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Wyłączając osoby zatrudnione przez organizatora targów z zakresu stosowania środków krajowych transponujących dyrektywę Rady 93/104/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy, Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 1 ust. 3 oraz art. 17 tej dyrektywy.

2)	Królestwo Belgii zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 82 z 2.4.2005

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/16

WYROK TRYBUNAŁU

(piąta izba)

z dnia 8 grudnia 2005 r.

w sprawie C-38/05 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Irlandii (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 - System kontroli w sektorze rybołówstwa - Informacje dotyczące gatunków i ilości poławianych ryb jak również nakładu połowowego)

(2006/C 36/31)

Język postępowania: angielski

W sprawie C-38/05, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 1 lutego 2005 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnik: B. Doherty) przeciwko Irlandii (pełnomocnicy: D. O'Hagan, wspierany przez A. Schustera i E. Fannona, barristers), Trybunał (piąta izba), w składzie: J. Makarczyk, prezes izby, R. Schintgen i P. Kūris (sprawozdawca), sędziowie, rzecznik generalny: M. Poiares Maduro, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 8 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Nie przekazując informacji wymaganych na podstawie art. 15 ust. 4, art. 18 ust. 1 oraz art. 19i tiret pierwsze i trzecie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającego system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 2635/97 z dnia 18 grudnia 1997 r., Irlandia uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy tych przepisów.

2)	Irlandia zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 82 z 02.04.2005.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/17

WYROK TRYBUNAŁU

(szósta izba)

z dnia 15 grudnia 2005 r.

w sprawie C-67/05 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Dyrektywa 2000/60/WE - Wspólnotowa polityka wodna - Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)

(2006/C 36/32)

Język postępowania: niemiecki

W sprawie C-67/05, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 11 lutego 2005 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: U. Wölker i S. Pardo Quintillán), przeciwko Republice Federalnej Niemiec (pełnomocnik: U. Forsthoff), Trybunał (szósta izba), w składzie: J. Malenovský, prezes izby, J.-P. Puissochet i A. Ó Caoimh (sprawozdawca), sędziowie, rzecznik generalny: P. Léger, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 15 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Nie ustanawiając w wyznaczonym terminie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej, Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy tej dyrektywy.

2)	Republika Federalna Niemiec zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 82 z 02.04.2005.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/17

WYROK TRYBUNAŁU

(piąta izba)

z dnia 15 grudnia 2005 r.

w sprawie C-88/05 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Finlandii (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Dyrektywa 2002/59/WE - Brak transpozycji w przepisanym terminie)

(2006/C 36/33)

Język postępowania: fiński

W sprawie C-88/05, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 18 lutego 2005 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: M. Huttunen i K. Simonsson) przeciwko Republice Finlandii (pełnomocnik: A. Guimaraes-Purokoski), Trybunał (piąta izba), w składzie: J. Makarczyk, prezes izby, R. Schintgen i J. Klučka (sprawozdawca), sędziowie; rzecznik generalny: M. Poiares Maduro, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 15 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Nie ustanawiając w przepisanym terminie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylająca dyrektywę Rady 93/75/WE, Republika Finlandii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy tej dyrektywy.

2.	Republika Finlandii zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 93 z 16.4.2005

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/17

WYROK TRYBUNAŁU

(czwarta izba)

z dnia 8 grudnia 2005 r.

w sprawie C-115/05 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Dyrektywa 2001/65/WE - Roczne i skonsolidowane sprawozdania finansowe niektórych rodzajów spółek - Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)

(2006/C 36/34)

Język postępowania: francuski

W sprawie C-115/05, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 8 marca 2005 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnik: G. Braun) przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga (pełnomocnik: S. Schreiner), Trybunał (czwarta izba), w składzie: K. Schiemann, prezes izby, M. Ilešič (sprawozdawca) i E. Levits, sędziowie; rzecznik generalny: C. Stix-Hackl, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 8 grudnia 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Nie przyjmując przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy 2001/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r zmieniającej dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG oraz 86/635/EWG w zakresie zasad oceny rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, a także banków oraz innych instytucji finansowych Wielkie Księstwo Luksemburga uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy tej dyrektywy;

2)	Wielkie Księstwo Luksemburga zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 106 z 30.04.2005

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/18

WYROK TRYBUNAŁU

(piąta izba)

z dnia 17 listopada 2005 r.

w sprawie C-131/05 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (1)

(Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Dyrektywy 79/409/EWG i 92/43/EWG)

(2006/C 36/35)

Język postępowania: angielski

W sprawie C-131/05, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, wniesioną w dniu 21 marca 2005 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnik: M. van Beek, wspierany przez adwokatów F. Louisa i A. Capobianco) przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (pełnomocnik: S. Nwaokolo), Trybunał (piąta izba), w składzie: R. Schintgen, pełniący obowiązki prezesa izby, R. Silva de Lapuerta, J. Klučka (sprawozdawca), sędziowie; rzecznik generalny: J. Kokott, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 17 listopada 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

Nie przyjmując w przepisanym terminie wszelkich niezbędnych środków w celu zastosowania się do art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa oraz do art. 12 ust. 2 i art. 13 ust. 1 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory w związku z art. 2 ust. 1 tej dyrektywy, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy tych dyrektyw.

2)	Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zostaje obciążone kosztami postępowania

(1) Dz.U. C 132 z 28.05.2005 r.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/18

POSTANOWIENIE TRYBUNAŁU

(szósta izba)

z dnia 27 października 2005 r.

w sprawie C-234/05 Minister van Sociale Zaken, Staatssecretaris voor volksgezondheid przeciwko BVBA De Backer (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym hof van beroep te Brussel) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Niedopuszczalność)

(2006/C 36/36)

Język postępowania: niderlandzki

W sprawie C-234/05, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez hof van beroep te Brussel (Belgia) postanowieniem z dnia 25 maja 2005 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 27 maja 2005 r., w postępowaniu: Minister van Sociale Zaken, Staatssecretaris voor volksgezondheid przeciwko BVBA De Backer, Trybunał (szósta izba), w składzie: J. Malenovský, prezes izby, A. La Pergola (sprawozdawca) i J.-P. Puissochet, sędziowie; rzecznik generalny: F. G. Jacobs, sekretarz: R. Grass, wydał w dniu 27 października 2005 r. postanowienie, którego sentencja brzmi następująco:

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez hof van beroep te Brussel postanowieniem z dnia 25 maja 2005 r. jest niedopuszczalny.

(1) Dz.U. C 205 z 20.08.2005.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/19

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hoge Raad der Nederlanden z dnia 11 listopada 2005 r. w sprawie VDP Dental Laboratory N V przeciwko Staatssecretaris van Financiën

(Sprawa C-401/05)

(2006/C 36/38)

Język postępowania: niderlandzki

W dniu 16 listopada 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hoge Raad der Nederlanden z dnia 11 listopada 2005 r. w sprawie VDP Dental Laboratory N V przeciwko Staatssecretaris van Financiën.

Hoge Raad der Nederlanden zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1)	Czy art. 13 część A ust. 1 lit. e) szóstej dyrektywy (1) należy interpretować w ten sposób, że pod pojęciem dostawy protez dentystycznych przez techników dentystycznych rozumie się także dostawę protez dentystycznych przez podatnika, który zleca ich wykonanie technikowi dentystycznemu?

Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie będzie twierdząca, to czy art. 17 ust. 3 lit. a) szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że Państwo Członkowskie, które zwolniło powyższe dostawy z podatku VAT, musi połączyć z tymi dostawami prawo do odliczenia, jeżeli dostawy te (w szczególności na podstawie art. 28b część B ust. 1 tiret pierwsze szóstej dyrektywy) następują w innym Państwie Członkowskim, które wyłączyło je ze zwolnienia na podstawie art. 28 ust. 3 lit. a) w związku z załącznikiem E pkt 2 szóstej dyrektywy?

(1) Szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, str. 1).

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/19

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba w składzie powiększonym) z dnia 21 września 2005 r. w sprawie T-315/01 Yassin Abdullah Kadi przeciwko Radzie Unii Europejskiej i Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione przez Yassina Abdullaha Kadiego w dniu 17 listopada 2005 r.

(Sprawa C-402/05 P)

(2006/C 36/39)

Język postępowania: angielski

W dniu 17 listopada 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęło odwołanie Yassina Abdullaha Kadiego, zamieszkałego w Jeddah (Arabia Saudyjska), reprezentowanego przez Iana Brownliego CBE QC, Davida Andersona QC, Pushpindera Sainiego, Barrister i Guya Martina, Solicitor, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba w składzie powiększonym) z dnia 21 września 2005 r. w sprawie T-315/01 Yassin Abdullah Kadi przeciwko Radzie Unii Europejskiej i Komisji Wspólnot Europejskich.

Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o:

a)	uchylenie w całości wyroku Sądu Pierwszej Instancji;

b)	stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 z dnia 27 maja 2002 r. (1);

c)	obciążenie Rady i/lub Komisji kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji.

Zarzuty i główne argumenty:

Wnoszący odwołanie twierdzi, że Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo, uznając art. 308 WE w związku z art. 60 WE i art. 301 WE za wystarczającą podstawę prawną do przyjęcia rozporządzenia nr 881/2002.

Wnoszący odwołanie stwierdza ponadto, że Sąd Pierwszej Instancji dokonał błędnej interpretacji istotnych zasad prawa międzynarodowego:

—	w wyroku Sądu połączono kwestię Karty Narodów Zjednoczonych jako źródła zobowiązań traktatowych z kwestią skutków decyzji Rady Bezpieczeństwa w odniesieniu do Państw Członkowskich;

—	Sąd naruszył prawo przyjmując, że rezolucje Rady Bezpieczeństwa przyjmowane na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych należy włączać automatycznie w zakres prawa krajowego i krajowej jurysdykcji;

—	Sąd błędnie uznał, że nie jest uprawniony do kontroli legalności rezolucji Rady Bezpieczeństwa przyjmowanych na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych;

—	rozumowanie Sądu odznacza się znaczącą niespójnością w odniesieniu do zasady ius cogens;

—	Sąd nie uwzględnił znaczenia prawnego faktu zaniechania przez Radę Bezpieczeństwa powołania niezawisłego sądu międzynarodowego.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 z dnia 27 maja 2002 r. wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i Talibami i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 467/2001 zakazujące wywozu niektórych towarów i usług do Afganistanu, wzmacniające zakaz lotów i rozszerzające zamrożenie funduszy i innych środków finansowych w odniesieniu do Talibów w Afganistanie, Dz.U. L 139 z 29.05.2002, str. 9-22.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/20

Skarga wniesiona w dniu 21 listopada 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej

(Sprawa C-410/05)

(2006/C 36/40)

Język postępowania: grecki

W dniu 21 listopada 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez G. Zavosa i G. Brauna ze Służby Prawnej, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Republice Greckiej.

Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:

—

stwierdzenie, że nie ustanawiając przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do zastosowania się do dyrektywy 2001/97/WE (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2001 r. zmieniającej dyrektywę Rady 91/308/EWG w sprawie uniemożliwienia korzystania z systemu finansowego w celu prania pieniędzy, a w każdym razie nie powiadamiając Komisji o ich ustanowieniu, Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy tej dyrektywy;

—	obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty:

Termin na dokonanie transpozycji dyrektywy do krajowego porządku prawnego upłynął w dniu 1 czerwca 2003 r.

(1) Dz.U. L 344 z 28.12.2001, str. 76.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/20

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Juzgado de lo social no 33 de Madrid z dnia 14 listopada 2005 r. w sprawie Félix Palacios de la Villa przeciwko Cortefiel Servicios, S.A., José María Sanz Corral i Martín Tebar Less (interwenient: Ministerio Fiscal)

(Sprawa C-411/05)

(2006/C 36/41)

język postępowania: hiszpański

W dniu 22 listopada 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Juzgado de lo social no 33 de Madrid z dnia 14 listopada 2005 r. w sprawie Félix Palacios de la Villa przeciwko Cortefiel Servicios, S.A., José María Sanz Corral i Martín Tebar Less (interwenient: Ministerio Fiscal).

Juzgado de lo social no 33 de Madrid zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

Czy zasada równego traktowania, zakazująca jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na wiek, zapisana w art. 13 WE i w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2000/78 (1) stoi na przeszkodzie przepisom krajowym (w szczególności, akapitowi pierwszemu jedynego przepisu przejściowego ustawy nr 14/2005 w sprawie klauzul porozumień zbiorowych dotyczących osiągnięcia zwykłego wieku emerytalnego), na podstawie których za zgodne z prawem uznaje się zawarte w porozumieniach zbiorowych klauzule obowiązkowego przejścia na emeryturę, gdy od pracownika wymaga się jedynie tego, by osiągnął zwykły wiek emerytalny oraz spełnił inne warunki określone w ustawodawstwie dotyczącym zabezpieczenia społecznego dla uzyskania prawa do świadczenia emerytalnego w ramach systemu o charakterze składkowym?

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytanie:

Czy zasada równego traktowania, zakazująca jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na wiek i zapisana w art. 13 WE i w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2000/78 zobowiązuje sąd krajowy do niestosowania, w niniejszej sprawie, pierwszego akapitu jedynego przepisu przejściowego ustawy nr 14/2005?

(1) Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 303, str. 16).

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/21

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Rechtbank van Koophandel te Brussel z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie N.V. City Motors Groep przeciwko N.V. Citroën Belux

(Sprawa C-421/05)

(2006/C 36/42)

Język postępowania: niderlandzki

W dniu 29 listopada 2005 r. do sekretariatu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Rechtbank van Koophandel te Brussel z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie N.V. City Motors Groep przeciwko N.V. Citroën Belux.

Rechtbank van Koophandel te Brussel zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy art. 3 ust. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1400/2002 (1) z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do kategorii porozumień wertykalnych i praktyk uzgodnionych w sektorze motoryzacyjnym należy interpretować w ten sposób, że wyłącza on wyraźną klauzulę rozwiązania zawartą w umowie koncesyjnej na pojazdy silnikowe, która ma być objęta zwolnieniem?

(1) Dz.U. L 203, str. 30.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/21

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Commissione Tributaria Regionale di Genova z dnia 31 stycznia 2005 r. w sprawie Porto antico di Genova SpA przeciwko Agenzia della Entrate Ufficio di Genova 1

(Sprawa C-427/05)

(2006/C 36/43)

Język postępowania: włoski

W dniu 1 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Commissione Tributaria Regionale di Genova z dnia 31 stycznia 2005 r. w sprawie Porto Antico di Genova SpA przeciwko Agenzia della Entrate Ufficio di Genova 1.

Commissione Tributaria Regionale di Genova zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

Czy art. 55 DPR (dekretu Prezydenta Republiki) nr 917 z dnia 22 grudnia 1986 r. (w brzmieniu obowiązującym w 2000 r.), stosownie do którego finansowanie wspólnotowe jest uwzględniane przy ustaleniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, jest zgodny z art. 21 ust. 3 rozporządzenia 2082/93 (1), który stanowi, iż „płatności na rzecz końcowych beneficjentów nie podlegają potrąceniu lub wstrzymaniu, które mogłoby prowadzić do zmniejszenia kwoty przysługującego im dofinansowania”?

2)	Czy w przypadku stwierdzenia niezgodności będzie ona dotyczyła wyłącznie środków przyznanych i wypłaconych przez instytucje wspólnotowe, czy też będzie ona obejmowała również środki wypłacane zgodnie z jednolitym dokumentem programowym przez instytucje krajowe?

(1) Dz. U. L 193 z 31.7.1993, str. 20.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/22

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Finanzgericht Hamburg (Niemcy) z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie Firma Laub GmbH & Co.Vieh & Fleisch Import-Export przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Jonas

(Sprawa C-428/05)

(2006/C 36/44)

Język postępowania: niemiecki

W dniu 2 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Finanzgericht Hamburg (Niemcy) z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie Firma Laub GmbH & Co.Vieh & Fleisch Import-Export przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Jonas.

Finanzgericht Hamburg (Niemcy) zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy w rozumieniu art. 11 ust. 3 akapit pierwszy zdanie pierwsze rozporządzenia (EWG) nr 3665/87 (1), refundację wypłacono niesłusznie, a zatem, czy w konsekwencji podlega ona zwrotowi w przypadku gdy beneficjent przedstawi dokumenty wymagane do dokonania płatności dopiero w trakcie postępowania wszczętego w celu jej odzyskania i po upływie terminów, o których mowa w art. 47 ust. 2 i w art. 48 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 3665/87?

(1) Dz.U. L 351 z dnia 14 grudnia 1987 r., str. 1 (w wersji zmienionej, zob. Dz.U. L 77 z 1997, str. 12).

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/22

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Tribunal d'instance de Saintes (Francja) z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie Max Rampion i Marie-Jeanne Rampion (z domu Godard) przeciwko Franfinance SA i K par K SAS

(Sprawa C-429/05)

(2006/C 36/45)

Język postępowania: francuski

W dniu 2 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Tribunal d'instance de Saintes, z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie Max Rampion i Marie-Jeanne Rampion (z domu Godard) przeciwko Franfinance SA i K par K SAS.

Tribunal d'instance de Saintes zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

Czy art. 11 i 14 dyrektywy Rady 87/102/EWG z dnia 22 grudnia 1986 r. (1) należy interpretować w ten sposób, że zezwalają one sędziemu na zastosowanie zasad współzależności między umową kredytu i umową dostawy towarów i usług sfinansowaną za pomocą tego kredytu, w przypadku gdy umowa kredytowa nie zawierała informacji na temat towaru objętego finansowaniem lub została zawarta poprzez przyznanie kredytu wzmianki o towarze objętym finansowaniem?

2)	Czy cel dyrektywy Rady 87/102/EWG z dnia 22 grudnia 1986 r. wykracza poza ochronę konsumentów i obejmuje organizację rynków, umożliwiając zastosowanie przez sąd z urzędu wynikających z niej przepisów?

(1) Dyrektywa Rady 87/102/EWG z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego (Dz.U. L 42, str. 48).

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/22

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Supremo Tribunal de Justiça z dnia 3 listopada 2005 r. w sprawie Merck Genéricos — Produtos Farmacêuticos, Lda. przeciwko Merck & CO. INC. i Merck Sharp & Dohme, Lda.

(Sprawa C-431/05)

(2006/C 36/46)

Język postępowania: portugalski

W dniu 5 grudnia 2005 r. do Sekretariatu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Supremo Tribunal de Justiça, z dnia 3 listopada 2005 r. w sprawie Merck Genéricos — Produtos Farmacêuticos, Lda. przeciwko Merck & CO. INC. i Merck Sharp & Dohme, Lda.

Supremo Tribunal de Justiça. zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1)	Czy Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich jest właściwy do dokonania wykładni art. 33 Porozumienia TRIPs (1)?

2)	Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze sądy krajowe winny w toczących się przed nimi sporach zastosować powołany artykuł z urzędu czy też na wniosek jednej ze stron ?

(1) Porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej stanowiące załącznik 1 C do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu zawarte w imieniu Wspólnoty Europejskiej w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji decyzją Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. (Dz.U. L 336, str. 1).

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/23

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Högsta domstolen z dnia 24 listopada 2005 r. w sprawie Unibet (London) Ltd i Unibet (International) przeciwko Justitiekanslern (Szwecja)

(Sprawa C-432/05)

(2006/C 36/47)

Język postępowania: szwedzki

W dniu 5 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony postanowieniem Högsta domstolen z dnia 24 listopada 2005 r. w sprawie Unibet (London) Ltd i Unibet (International) przeciwko Justitiekanslern (Szwecja).

Högsta domstolen zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

Czy wymóg prawa wspólnotowego, zgodnie z którym krajowe przepisy proceduralne powinny zagwarantować osobie prywatnej rzeczywistą ochronę jej praw wynikających z prawa wspólnotowego, należy interpretować w ten sposób, że skarga, której przedmiotem jest stwierdzenie, iż niektóre krajowe przepisy prawa materialnego naruszają art. 49 WE, jest dopuszczalna, w przypadku gdy zgodność tych przepisów z powołanym artykułem może zostać sprawdzona jedynie w trybie pytania prejudycjalnego, np. w ramach powództwa o odszkodowanie, postępowania dotyczącego naruszenia krajowego przepisu prawa materialnego albo sądowej kontroli?

Czy ten wynikający z prawa wspólnotowego wymóg rzeczywistej ochrony prawnej oznacza, że krajowy porządek prawny powinien zapewnić tymczasową ochronę prawną, dzięki której w stosunku do osoby prywatnej nie obowiązują krajowe przepisy prawne stojące na przeszkodzie w wykonywaniu prawa, które osoba ta wywodzi z prawa wspólnotowego, w celu umożliwienia jej wykonywania tego prawa i to do momentu ostatecznego orzeczenia przez sąd krajowy w przedmiocie istnienia tego prawa?

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie:

Czy w przypadku wątpliwości odnośnie do zgodności przepisów krajowych z prawem wspólnotowym sąd krajowy przy rozpatrywaniu wniosków o udzielenie tymczasowej ochrony praw opartych na prawie wspólnotowym powinien stosować krajowe przepisy dotyczące przesłanek takiej tymczasowej ochrony, czy też powinien w takim przypadku stosować kryteria wspólnotowe?

4.	W przypadku odpowiedzi na pytanie trzecie, że należy zastosować kryteria wynikające z prawa wspólnotowego, jakie są te kryteria?

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/23

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Handens tingsrätt z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie karnej przeciwko Larsowi Sandströmowi

(Sprawa C-433/05)

(2006/C 36/48)

Język postępowania: szwedzki

W dniu 5 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Handens tingsrätt z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie karnej przeciwko Larsowi Sandströmowi.

Handens tingsrätt zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

Czy dyrektywa 2003/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 czerwca 2003 r. zmieniająca dyrektywę 94/25/WE w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do łodzi rekreacyjnych sprzeciwia się przepisom krajowym, które zabraniają używania skuterów wodnych poza publicznymi drogami wodnymi i wodami, dla których właściwe organy miejscowe wydały pozwolenie zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie skuterów wodnych (1993:1053, ze zmianą w 2004:607)?

Czy dopuszczalność zakazu wskazanego w pkt 1 lit. a) zależy od tego, czy przy rozpatrywaniu kwestii pozwolenia na podstawie § 3 ust. 1 właściwy organ miejscowy zastosował się do zasady, zgodnie z którą pozwolenie powinno zostać wydane w każdym razie dla wód spełniających kryteria zawarte w pkt 1 — 3?

2.	Ponadto, czy art. 28 — 30 WE sprzeciwiają się w sposób ogólny, czy jedynie w okolicznościach wskazanych w pkt 1 lit. b) krajowym przepisom dotyczącym zakazu używania skuterów wodnych, wskazanym w pkt 1 lit. a)?

3.	Niezależnie od powyższego, czy brak podania do wiadomości Komisji, zgodnie z dyrektywami 83/189/EWG i 98/34/WE, nowego zakazu dotyczącego skuterów wodnych, wydanego w dniu 20 czerwca 2004 r., sprzeciwia się takim przepisom krajowym, jak te, o których mowa powyżej?

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/24

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hof van Beroep Antwerpen z dnia 29 listopada 2005 r. w sprawie 1. Lucien De Graaf, 2. Gudula Daniels przeciwko Belgische Staat

(Sprawa C-436/05)

(2006/C 36/49)

język postępowania: niderlandzki

W dniu 5 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hof van Beroep Antwerpen z dnia 29 listopada 2005 r. w sprawie 1. Lucien De Graaf, 2. Gudula Daniels przeciwko Belgische Staat.

Hof van Beroep Antwerpen zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1.	Czy rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 (1) znajduje zastosowanie do uzupełniającej składki na wypadek kryzysu (ACB) ustanowionej w prawie krajowym, która ma na celu alternatywne finansowanie zabezpieczenia społecznego?

Czy na podstawie art. 39 WE Belgia może zobowiązać osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Belgii, lecz prowadzącą swą działalność zawodową (prawie) całkowicie w innym Państwie Członkowskim do opłacania składki na wypadek kryzysu w celu finansowania zabezpieczenia społecznego, jeśli osoba ta nie jest objęta systemem zabezpieczenia społecznego w Belgii, lecz w państwie zatrudnienia, podczas gdy wszystkie inne osoby mające miejsce zamieszkania w państwie miejsca zamieszkania zobowiązane do opłacania składki na wypadek kryzysu są objęte systemem zabezpieczenia społecznego w Belgii?

Czy zgodnie z art. 39 WE Państwo Członkowskie może odmiennie traktować osoby mające miejsce zamieszkania w regionie przygranicznym, które pracują w innym Państwie Członkowskim, nakładając na nie wyraźnie wyższe obciążenia niż na osoby nie mające miejsca zamieszkania w regionie przygranicznym, lecz które również pracują w innym Państwie Członkowskim?

Czy osoba mająca miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim, która prowadzi prawie całkowicie swą działalność zawodową w innym Państwie Członkowskim (A) może powoływać się na zasadę „największego uprzywilejowania”, jeśli Państwo Członkowskie przewiduje korzystniejsze opodatkowanie wobec innych mieszkańców prowadzących również prawie całkowicie działalność zawodową w trzecim Państwie Członkowskim (B)?

Czy art. 39 WE lub jakikolwiek inny przepis stoją na przeszkodzie temu, by państwo miejsca zamieszkania odmówiło możliwości odliczenia podatkowego składki na ubezpieczenie na wypadek choroby osobie mającej miejsce zamieszkania prowadzącej prawie całkowicie działalność zawodową w innym Państwie Członkowskim, jeśli do takiego odliczenia mają prawo zarazem mieszkańcy państwa miejsca zamieszkania oraz mieszkańcy państwa zatrudnienia, którzy nie korzystają ze swobody przepływu pracowników?

Czy art. 39 WE lub jakikolwiek inny przepis stoją na przeszkodzie temu, by państwo miejsca zamieszkania uzależniało możliwość odliczenia podatkowego składek na ubezpieczenie na wypadek choroby między innymi od tego, by umowy ubezpieczenia na wypadek choroby były zawierane z funduszem ubezpieczeń zdrowotnych uznanym przez państwo miejsca zamieszkania, podczas gdy według ustawodawstwa tego ostatniego nie jest możliwe, by mieszkańcy tego państwa korzystający ze swobody przepływu pracowników zawierali umowy dodatkowego ubezpieczenia na wypadek choroby z takimi funduszami?

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 149, str. 2)

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/25

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Okresní Soud, Český Krumlov z dnia 28 listopada 2005 r. w sprawie Jan Vorel przeciwko Nemocnice Český Krumlov

(Sprawa C-437/05)

(2006/C 36/50)

język postępowania: czeski

W dniu 5 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Okresní Soud, Český Krumlov z dnia 28 listopada 2005 r. w sprawie Jan Vorel przeciwko Nemocnice Český Krumlov.

Okresní Soud, Český Krumlov zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

Czy z punktu widzenia zgodności z dyrektywą 93/104/WE (1) i z wyrokiem wydanym przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w sprawie C-151/02 Kiel przeciwko Norbertowi Jaegerowi należy uważać, że w ramach analizy kwestii dotyczących prawa pracy oczekiwanie na pracę przez lekarza podczas dyżuru zakładowego na jego stanowisku pracy w szpitalu jest świadczeniem pracy?

(1) Dz.U. L 307, str. 18

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/25

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony wyrokiem Cour administrative d'appel de Douai z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie Société Roquette Frères przeciwko Ministre de l'Agriculture, de l'Alimentation, de la Pêche et de la Ruralité

(Sprawa C-441/05)

(2006/C 36/51)

Język postępowania: francuski

W dniu 12 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony wyrokiem Cour administrative d'appel de Douai (Francja) z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie Société Roquette Frères przeciwko Ministre de l'Agriculture, de l'Alimentation, de la Pêche et de la Ruralité.

Cour administrative d'appel de Douai zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

Czy spółka Roquette Frères była bez żadnych wątpliwości uprawniona do zakwestionowania bezpośrednio przed nim zgodności z prawem art. 24 ust. 2 rozporządzenia nr 1785/81 (1), art. 27 ust. 3 rozporządzenia nr 2038/1999 (2), art. 1 rozporządzenia nr 2073/2000 (3), art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 1260/2001 (4), art. 1 rozporządzenia nr 1745/2002 (5) i art. 1 rozporządzenia nr 1739/2003 (6)?

W przypadku gdyby spółka Roquette Frères była uprawniona do podniesienia zarzutu niezgodności z prawem tych rozporządzeń, czy art. 24 ust. 2 rozporządzenia nr 1785/81, art. 27 ust. 3 rozporządzenia nr 2038/1999, art. 1 rozporządzenia nr 2073/2000, art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 1260/2001, art. 1 rozporządzenia nr 1745/2002 i art. 1 rozporządzenia nr 1739/2003 są ważne, w zakresie, w jakim ustalają maksymalne podstawowe ilości produkcji izoglukozy dla kontynentalnej części Francji, nie uwzględniając izoglukozy, która została wyprodukowana w tym państwie pomiędzy 1 listopada 1978 r. a 30 kwietnia 1979 r. jako produkt pośredni do wytwarzania innych produktów przeznaczonych do sprzedaży?

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1785/81 z dnia 30 czerwca 1981 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (Dz.U. L 177, str. 4).

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2038/1999 z dnia 13 września 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (Dz.U. L 252, str. 1).

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2073/2000 z dnia 29 września 2000 r. zmniejszające, w odniesieniu do roku gospodarczego 2000/2001, ilości gwarantowane w ramach kwot produkcyjnych dla sektora cukru i przewidywane maksymalne potrzeby rafinerii cukru w ramach przywozu preferencyjnego (Dz.U. L 246, str. 38).

(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (Dz.U. L 178, str. 1).

(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1745/2002 z dnia 30 września 2002 r. zmniejszające, w odniesieniu do roku gospodarczego 2002/2003, ilości gwarantowane w ramach kwot produkcyjnych dla sektora cukru i przewidywane maksymalne potrzeby rafinerii cukru w ramach przywozu preferencyjnego (Dz.U. L 263, str. 31).

(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1739/2003 z dnia 30 września 2003 r. zmniejszające, w odniesieniu do roku gospodarczego 2003/2004, ilości gwarantowane w ramach kwot produkcyjnych dla sektora cukru i przewidywane maksymalne potrzeby rafinerii cukru w ramach przywozu preferencyjnego (Dz.U. L 249, str. 38).

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/26

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (pierwsza izba w składzie powiększonym) z dnia 27 września 2005 r. w sprawach połączonych T-134/03 i T-135/03, Common Market Fertilizers SA (CMF) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione przez Common Market Fertilizers SA (CMF) w dniu 14 grudnia 2005 r.

(Sprawa C-443/05 P)

(2006/C 36/52)

Język postępowania: francuski

W dniu 14 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęło odwołanie Common Market Fertilizers SA (CMF) od wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (pierwsza izba w składzie powiększonym) z dnia 27 września 2005 r. w sprawach połączonych T-134/03 i T-135/03 Common Market Fertilizers SA (CMF) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o:

—	uchylenie zaskarżonego wyroku,

—	uwzględnienie w całości żądań przedstawionych w pierwszej instancji przez wnoszącego odwołanie

—	obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swego żądania w przedmiocie uchylenia, wnoszący odwołanie powołuje cztery zarzuty oparte na naruszeniu prawa przez Sąd a polegające na:

—	niepełnym przedstawieniu ram prawnych, co w konsekwencji doprowadziło do błędnej wykładni rozporządzenia nr 3319/94 (1) w zakresie przesłanek zastosowania szczególnej stawki celnej i błędnej interpretacji prawnej charakteru komitetu, w ramach którego przeprowadzano konsultacje;

—	niepełnym przedstawieniu stanu faktycznego, co w konsekwencji spowodowało jego zniekształcenie oraz błędne zastosowanie rozporządzenia nr 3319/94 w zakresie wystąpienia okoliczności pośredniego fakturowania;

—	błędnej interpretacji prawnej naruszenia istotnych wymogów proceduralnych, a w szczególności prawnego charakteru komitetu, w ramach którego przeprowadzano konsultacje, oraz

—	błędnej interpretacji prawnej przesłanek stosowania art. 239 Wspólnotowego Kodeksu Celnego (2), a w szczególności zastosowania przesłanki braku ewidentnego zaniedbania.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 3319/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz roztworu azotanu amonu i mocznika pochodzącego z Bułgarii i Polski, wywożonego przez spółki inne niż te, które są zwolnione z cła oraz stanowiące o ostatecznym pobraniu kwot zabezpieczonych tytułem cła tymczasowego (Dz.U. L 350, str. 20). [tłumaczenie nieoficjalne]

(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302, str.1).

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/26

Skarga wniesiona w dniu 16 grudnia 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-449/05)

(2006/C 36/53)

Język postępowania: włoski

W dniu 16 grudnia 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga przeciwko Republice Włoskiej wniesiona przez Komisję Wspólnot Europejskich reprezentowaną przez C. Cattabrigę i L. Visaggia, działających w charakterze pełnomocników.

Skarżąca wnosi do Trybunału o:

stwierdzenie, że nie ustanawiając przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy 2003/99/WE (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, zmieniającej decyzję Rady 90/424/EWG (2) i uchylającej dyrektywę Rady 92/117/EWG (3), a w każdym razie nie podając tych przepisów do wiadomości Komisji, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom, jakie ciążą na niej na mocy art. 14 ust. 1 tiret pierwsze tej dyrektywy;

2.	obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin transpozycji dyrektywy upłynął w dniu 12 kwietnia 2004 r.

(1) Dz.U. L 325 z 12/12/2003, str. 31.

(2) Dz.U. L 224 z 18/08/1990, str. 19.

(3) Dz.U. L 62 z 15/03/1993, str. 38.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/28

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 29 listopada 2005 r. — Britannia Alloys & Chemicals przeciwko Komisji

(Sprawa T-33/02) (1)

(Konkurencja - Artykuł 81 WE - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Rynek fosforanu cynku - Grzywna - Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 - Obrót właściwy - Skarga o stwierdzenie nieważności)

(2006/C 36/59)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Britannia Alloys & Chemicals (Gravesend, Zjednoczone Królestwo) [Przedstawiciel(-e): S. Mobley, H. Bardell i M. Commons, solicitors]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciel(-e): R. Wainwright i F. Castillo de la Torre]

Przedmiot sprawy

Wniosek o częściowe stwierdzenie nieważności decyzji 2003/437/WE Komisji z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie postępowania wszczętego na mocy art. 81 Traktatu WE oraz art. 53 Porozumienia EOG (Sprawa COMP/E-1/37.027 — Fosforan cynku) (Dz.U. 2003, L 153, str. 1) lub, ewentualnie, wniosek o obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżącą

Sentencja wyroku

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Skarżąca zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 109 z 4.5.2002

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/28

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 6 grudnia 2005 r. — Brouwerij Haacht przeciwko Komisji

(Sprawa T- T-48/02) (1)

(Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Grzywny - Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien - Rzeczywista możliwość wyrządzenia przez sprawcę naruszenia znaczącej szkody innym podmiotom - Okoliczności łagodzące - Komunikat w sprawie współpracy)

(2006/C 36/60)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Brouwerij Haacht NV (Boortmeerbeek, Belgia) [Przedstawiciele: adwokaci Y. van Gerven, F. Louis i H. Viaene]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciele: pełnomocnicy A. Bouquet i W. Wils]

Przedmiot sprawy

Skarga o stwierdzenie nieważności oraz, ewentualnie, o obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżącą w art. 4 decyzji Komisji 2003/569/WE z dnia 5 grudnia 2001 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 Traktatu WE (sprawa IV/37.614/F3 PO przeciwko Interbrew i Alken-Maes) (Dz.U. 2003, L 200, str. 1)

Sentencja wyroku

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Skarżąca zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 109 z 4.5.2002

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/29

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 29 listopada 2005 r. — SNCZ przeciwko Komisji

(Sprawa T-52/02) (1)

(Konkurencja - Artykuł 81 WE - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Rynek fosforanu cynku - Grzywna - Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 - Zasady proporcjonalności i równego traktowania - Skarga o stwierdzenie nieważności)

(2006/C 36/61)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Société nouvelle des couleurs zinciques SA (SNCZ) (Bouchain, Francja) [Przedstawiciel(-e): R. Saint-Esteben i H. Calvet, adwokaci]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciel(-e): początkowo F. Castillo de la Torre i F. Lelievre, a następnie przez F. Castillo de la Torre i O. Beynet, pełnomocnicy]

Przedmiot sprawy

Wniosek o stwierdzenie nieważności art. 3 decyzji 2003/437/CE Komisji z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie postępowania wszczętego na mocy art. 81 Traktatu WE oraz art. 53 Porozumienia EOG (Sprawa COMP/E-1/37.027 — Fosforan cynku) (Dz.U. 2003, L 153, str. 1) lub, ewentualnie, wniosek o obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżącą.

Sentencja wyroku

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Skarżąca zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 109 z 4.5.2002

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/29

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 29 listopada 2005 r — Union Pigments przeciwko Komisji

(Sprawa T-62/02) (1)

(Konkurencja - Artykuł 81 WE - Porozumienia, decyzje i praktyki uzgodnione - Rynek fosforanu cynku - Grzywna - Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 - Waga i okres trwania naruszenia - Zasady proporcjonalności i równego traktowania - Skarga w przedmiocie stwierdzenia nieważności)

(2006/C 36/62)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Union Pigments AS (Bergen, Norwegia) [Przedstawiciele: adwokaci J. Magne Langseth i T. Olavson Laake]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciel: F. Castillo de la Torre, pełnomocnik]

Przedmiot sprawy

Wniosek o stwierdzenie nieważności w części decyzji Komisji 2003/437/WE z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie postępowania wszczętego na mocy art. 81 Traktatu WE oraz art. 53 Porozumienia EOG (sprawa COMP/E-1/37.027 — Fosforan cynku) (Dz.U. 2003, L 153, str. 1), lub, ewentualnie, obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżącą

Sentencja wyroku

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Skarżąca zostaje obciążona kosztami postępowania, nie wyłączając kosztów postępowania w przedmiocie zastosowania środków tymczasowych.

(1) Dz.U. C 131 z 1.6.2002

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/29

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 29 listopada 2005 r. — Heubach przeciwko Komisji

(Sprawa T-64/02) (1)

(Konkurencja - Artykuł 81 WE - Porozumienia, decyzje i praktyki uzgodnione - Rynek fosforanu cynku - Grzywna - Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien - Skarga o stwierdzenie nieważności - Zarzut niezgodności z prawem - Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 - Waga naruszenia - Zasady proporcjonalności i równości traktowania - Uzasadnienie)

(2006/C 36/63)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Dr. Hans Heubach GmbH & Co. KG (Langelsheim, Niemcy) [Przedstawiciele: adwokaci F. Montag i G. Bauer]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciele: F. Castillo de la Torre, pełnomocnik, wspierany przez adwokata H.-J. Freunda]

Przedmiot sprawy

Skarga o częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2003/437/WE z dnia 11 grudnia 2001 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 Traktatu WE oraz art. 53 Porozumienia EOG (sprawa COMP/E-1/37.027 — Fosforan cynku) (Dz.U. 2003, L 153, str. 1) lub, ewentualnie, wniosek o obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżącą

Sentencja wyroku

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Skarżąca zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 144 z 15.6.2002

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/30

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 30 listopada 2005 r. — Philippe Vanlangendonck przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-361/03) (1)

(Urzędnicy - Konkurs otwarty - Brak wpisu na listę rezerwową - Naruszenie ogłoszenia o konkursie - Równość traktowania)

(2006/C 36/64)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Philippe Vanlangendonck (Overijse, Belgia) [Przedstawiciel: B. Laurent, avocat]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciel: J. Currall, pełnomocnik]

Przedmiot sprawy

Po pierwsze żądanie uchylenia decyzji komisji konkursowej w konkursie COM/A/10/01 o niewpisaniu skarżącego na listę rezerwową tego konkursu i po drugie żądanie o odszkodowanie.

Sentencja wyroku

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Każda ze stron ponosi własne koszty postępowania.

(1) Dz.U. C 7 z 10.1.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/30

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 30 listopada 2005 r. — Almdudler-Limonade przeciwko OHIM

(Sprawa T-12/04) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Trójwymiarowy znak towarowy - Kształt butelki lemoniady - Artykuł 7 ust. 1 lit.b) rozporządzenia (WE) nr 40/94)

(2006/C 36/65)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Almdudler-Limonade A. & S. Klein (Wiedeń, Austria) [Przedstawiciel: G. Schönherr, avocat]

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)[Przedstawiciel: G. Schneider, pełnomocnik]

Przedmiot sprawy

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 5 listopada 2003 r. (sprawa R 490/2003-2) dotyczącą rejestracji trójwymiarowego znaku towarowego w kształcie butelki lemoniady

Sentencja wyroku

1)	Skarga zostaje oddalona.

2)	Skarżąca zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1) Dz.U. C 106 z 30.4.2004

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/31

Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 16 listopada 2005 r. — Deutsche Post i Securicor Omega Express przeciwko Komisji

(Sprawa T-343/03) (1)

(Pomoc państwa - Artykuł 88 ust. 3 WE - Skarga o stwierdzenie nieważności - Dopuszczalność - Skarga do Komisji - Odrzucenie - Bezprzedmiotowość)

(2006/C 36/66)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Deutsche Post AG (Bonn, Niemcy) i Securicor Omega Express Ltd (Sutton, Surrey, Zjednoczone Królestwo) [Przedstawiciel: adwokat T. Lübbig]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciele: pełnomocnicy V. Kreuschitz, N. Khan i M. Niejahr]

Przedmiot sprawy

Wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2003) 1652 wersja ostateczna z dnia 27 maja 2003 r. uznającej za zgodne ze wspólnym rynkiem środki, jakie władze Zjednoczonego Królestwa zamierzają przyjąć na rzecz Post Office Ltd (pomoc państwa N 784/2002).

Sentencja postanowienia

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Każda ze stron ponosi swoje własne koszty.

3)	Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej ponosi koszty swej interwencji.

(1) Dz.U. C 7 z 10.1.2004.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/31

Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 21 listopada 2005 r. — Tramarin przeciwko Komisji

(Sprawa T-426/04) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Dopuszczalność - Pomoc przyznawana przez Państwa Członkowskie - Wezwanie przez Komisję do zmiany projektu zgłoszonej pomocy - Akt podlegający zaskarżeniu - Akt wywołujący skutki prawne - Termin na wniesienie skargi - Początek biegu terminu - Skrócona publikacja w Dzienniku Urzędowym - Strona internetowa)

(2006/C 36/67)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Tramarin Snc di Tramarin Andrea e Sergio (Montagnana, Włochy) [Przedstawiciel(-e): M. Calabrese, adwokat]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciel(-e): V. di Bucci, pełnomocnik]

Przedmiot sprawy

Skarga o stwierdzenie nieważności, po pierwsze, pisma Komisji wzywającego władze włoskie do zmiany projektu zgłoszonej pomocy, a po drugie, decyzji Komisji z dnia 12 lipca 2000 r. uznającej za zgodny ze wspólnym rynkiem program pomocy inwestycyjnej w mniej uprzywilejowanych regionach Włoch [pomoc państwa N 715/99 –Włochy (SG 2000 D/105754)]

Sentencja postanowienia

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Skarżąca zostaje obciążona własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję.

(1) Dz.U. C 314 z 13.12.2004.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/32

Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 23 listopada 2005 r./Ruiz Bravo-Villasante przeciwko Komisji

(Sprawa T-507/04) (1)

(Urzędnicy - Żądanie uchylenia decyzji - Termin na wniesienie skargi - Niedopuszczalność)

(2006/C 36/68)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Ruiz Bravo-Villasante (Madryt, Hiszpania) [Przedstawiciel: Fuertes Suárez, avocat]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich [Przedstawiciele: J. Currall i L. Lozano Palacios, pełnomocnicy]

Przedmiot sprawy

Żądanie uchylenia decyzji komisji konkursowej w konkursie COM/B/2/02 przyznającej skarżącemu za egzamin ustny dyskwalifikującą go ocenę i wykluczającej go z listy laureatów.

Sentencja postanowienia

1)	Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)	Każda ze stron ponosi własne koszty postępowania.

(1) Dz.U. C 115 z 14.5.2005

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/32

Skarga wniesiona w dniu 18 listopada 2005 r. — Gerolf Annemans przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-411/05)

(2006/C 36/69)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Gerolf Annemans (Antwerpia, Belgia) [Przedstawiciel: adwokat C. Symons]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

—	Składający skargę do Komisji zwraca się do Sądu, zgodnie z art. 231 ust. 1 WE, o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 5 września 2005 r. (sprawa COMP/39.225).

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący wyjaśnia, że ze względu na naruszenie art. 81 WE i 82 WE na rynku szerokopasmowych połączeń internetowych dla użytkowników finalnych, wniósł do Komisji skargę na Belgacom i Telenet.

Komisja poinformowała skarżącego, że na tym etapie nie dostrzega ona w przedstawionych przezeń okolicznościach powodu, aby wszcząć dochodzenie, a także o czasowym charakterze jej stanowiska, opierającego się na informacjach, jakimi aktualnie dysponują jej służby, dopóki skarżący nie będzie chciał ewentualnie przedstawić informacji uzupełniających.

Po pierwsze, skarżący twierdzi, że poszukiwanie dowodów na poparcie jego skargi do Komisji nie jest jego zadaniem, lecz należy — na podstawie przedstawionych przez skarżącego istotnych przypuszczeń — do samej Komisji.

W opinii skarżącego wyjaśnienie Komisji, zgodnie z którym operatorzy ustalają często oferowane ceny w zależności od (wysokości cen) lidera danego rynku, nie jest przekonującą odpowiedzią na pytanie, czy niemal zupełny brak różnicy w cenach internetu oferowanych przez Belgacom i Telenet jest mającym miejsce na wolnym rynku czystym przypadkiem, czy też skutkiem naruszenia art. 81 WE.

Skarżący twierdzi także, że wskazane przezeń w skardze do Komisji wyższe ceny w Belgii same w sobie nie świadczą naturalnie o naruszeniu art. 82 WE, lecz nie świadczą także o jego braku. Komisja nie może także na tej podstawie wykluczyć, że uważane przez skarżącą za winne przedsiębiorstwa naruszyły art. 82 WE.

Skarżący wyjaśnia następnie, że Komisja popełnia błąd, wątpiąc w pozycję dominującą Belgacomu i Telenetu na rynku belgijskim. Skarżący wskazuje, że ci dwaj operatorzy stosują niemal te same wysokie ceny i zajmują wspólnie około 90 % belgijskiego rynku szerokopasmowego dostępu do internetu. Skarżący twierdzi także, że nie należy wyciągać żadnych wniosków z istnienia na rynku konkurencyjnych i tańszych połączeń internetowych o niższej prędkości przesyłania danych. W opinii skarżącego Komisja zaprzecza samej sobie, twierdząc z jednej strony, że Belgisch Instituut voor Postdiensten en Telecommunicatie (BIPT) gwarantuje konkurencję na rynku,, a z drugiej strony, że instytucja ta bada obecnie, czy konkurencja na rynku belgijskim jest rzeczywiście zapewniona.

Skarżący twierdzi wreszcie, że Komisja nie wykazała, dlaczego ma w tym przypadku do czynienia z brakiem wystarczającego interesu wspólnotowego.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/33

Skarga wniesiona w dniu 22 listopada 2005 r. — NHL Enterprises przeciwko OHIM

(Sprawa T-414/05)

(2006/C 36/70)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: NHL Enterprises B.V. (Rijswijk, Niderlandy) [Przedstawiciel: G. Llewelyn, solicitor]

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Glory & Pompea (Mataró, Hiszpania)

Żądania strony skarżącej

—	stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji,

—	obciążenie OHIM i interwenienta kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy „LA KINGS” dla towarów z klas 16, 25 i 41 — zgłoszenie nr 1 041 102

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Manufacturas Antonio Gassol S.A. Znak towarowy, na który powołano się w sprzeciwie, został następnie przeniesiony na Glory & Pompea S.A.

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Graficzny krajowy znak towarowy „KING” dla towarów z klasy 25

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Uznanie sprzeciwu dla wszystkich zgłoszonych towarów należących do klasy 25

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 40/94, ponieważ stopień podobieństwa rozpatrywanych znaków towarowych, mimo identyczności towarów, nie jest wystarczająco wysoki.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/33

Skarga wniesiona w dniu 25 listopada 2005 r. przez Vischim przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-420/05)

(2006/C 36/71)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Vischim Srl (Mediolan, Włochy) [przedstawiciele: C. Mereu, K. Van Maldegem, adwokaci]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności dyrektywy Komisji 2005/53/WE w zakresie, w jakim włącza ona do załącznika I do dyrektywy Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, w pozycji nr 102, substancję czynną ochrony roślin w postaci chlorotalonilu, którego specyfikacja czystości nie odpowiada specyfikacji przekazanej i ocenionej przez Komisję i Stały Komitet ds. Zdrowia Roślin; tytułem żądania alternatywnego — pilną zmianę pozycji nr 102 w ten sposób, by odzwierciedlała nową specyfikację FAO z listopada 2005 r.;

—	stwierdzenie nieważności sprawozdania kontrolnego stanowiącego podstawę włączenia chlorotalonilu do załącznika I do dyrektywy 91/414 w zakresie, w jakim nie przyznaje ono skarżącej statusu „głównego dostawcy informacji” oraz nie umieszcza pochodzących od niej informacji w jego załączniku IIIA;

—	nakazanie pozwanej wypełnienia zobowiązań ciążących na niej na mocy prawa wspólnotowego oraz nadanie biegu wnioskowi skarżącej;

—

nakazanie pozwanej wypłaty odszkodowania na rzecz skarżącej w tymczasowej wysokości jednego euro z tytułu szkód poniesionych wskutek zastosowania spornej dyrektywy, lub tytułem żądania alternatywnego, wskutek uchybienia przez pozwaną zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy prawa wspólnotowego poprzez brak ustosunkowania się do wniosku skarżącej, jak również całości należnych odsetek, do momentu wyliczenia i określenia dokładnej kwoty;

—	obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca jest producentem środków ochrony roślin na bazie chlorotalonilu i stąd ma interes w zagwarantowaniu włączenia tej substancji do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (1), co pozwoliłoby jej na prowadzenie dalszej ich produkcji. Podważa ona zatem dyrektywę 2005/53 (2) w zakresie, w jakim dokonuje ona włączenia tej substancji do załącznika I, jednakże ze specyfikacją, która prowadzi do wyłączenia produktu wytwarzanego przez skarżącą.

Na poparcie skargi skarżąca powołuje na wstępie liczne przypadki uchybień proceduralnych dotyczące zaskarżonej dyrektywy, jak również liczne przypadki istotnych naruszeń prawa materialnego. Co do uchybień o charakterze proceduralnym skarżąca twierdzi, iż zarówno odrzucenie jej jako głównego dostawcy informacji, jak i usunięcie przedstawionych przez nią badań z załącznika IIIA i umieszczenie ich w sprawozdaniu kontrolnym zostało dokonane z naruszeniem prawa. Twierdzi ona ponadto, iż obecna wersja sprawozdania nie mogła zostać zatwierdzona przez stały komitet, skoro zostało ono sporządzone po zebraniu komitetu zatwierdzającym sprawozdanie kontrolne. Skarżąca utrzymuje również, iż została wyłączona z udziału w pewnych zebraniach o decydującym znaczeniu i dyskusjach, z naruszeniem gwarancji proceduralnych przewidzianych w dyrektywie 91/414/EWG i rozporządzeniu nr 3600/92 (3), oraz że jej specyfikacja chlorotalonilu została wycofana z załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG niezgodnie z prawem, mimo faktu, iż posłużono się pochodzącymi od niej informacjami. Skarżąca kwestionuje również decyzję Komisji o oparciu się na nowej specyfikacji FAO w celu zmiany specyfikacji chlorotalonilu w dyrektywie 91/414/EWG podnosząc, iż zmiana tego rodzaju nie była konieczna z naukowego punktu widzenia.

Skarżąca następnie utrzymuje, iż jej specyfikacja chlorotalonilu odpowiada wymogom art. 5 i stąd też Komisja zgodnie z tym przepisem, jak również z art. 95 WE, była zobowiązana do włączenia tej substancji do załącznika I. Skarżąca jest również zdania, że postępując zgodnie z „najwyższymi standardami” w zakresie chlorotalonilu Komisja dopuściła się naruszenia zasady subsydiarności, uchybiając uprawnieniom Państw Członkowskich w procesie wydawania decyzji co do ponownej rejestracji zgodnie z dyrektywą 91/414. Skarżąca powołuje się również na naruszenie zasady dobrej administracji wyrażonej w art. 211 WE jak również art. 13 dyrektywy 91/414/WE oraz praw skarżącej i jej uzasadnionych oczekiwań.

Ponadto skarżąca utrzymuje, iż zaskarżona dyrektywa narusza jej prawo do przedstawienia stanowiska, prawo do obrony, obowiązek Komisji uzasadnienia aktów oraz podstawowe zasady prawa wspólnotowego, jak zasada proporcjonalności, ochrony uzasadnionych oczekiwań, pewności prawa i równego traktowania. Zaskarżona dyrektywa ma również jakoby naruszać służące skarżącej prawo własności, jako że pozbawia ją swobody prowadzenia działalności gospodarczej. Co więcej skarżąca uważa, iż zaskarżona dyrektywa zakłóca konkurencję do tego stopnia, iż w rzeczywistości stwarza monopol produktu konkurencji jedynego, który miał odpowiadać przyjętej specyfikacji.

W żądaniu alternatywnym skarżąca podnosi fakt, jakoby Komisja nie nadała biegu jej formalnemu wnioskowi o przyjęcie zaskarżonej dyrektywy ze zmianą w odniesieniu do definicji chemicznej tożsamości/czystości, która odpowiadałaby wnioskowi skarżącej lub ewentualnie o wstrzymanie przyjęcia dyrektywy w jej aktualnym brzmieniu do momentu podjęcia decyzji w zakresie definicji tożsamości/czystości chemicznej.

Skarżąca domaga się naprawienia szkody, którą miała ponieść wskutek niemożności dalszego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin na bazie chlorotalonilu.

(1) Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. 230, str. 1).

(2) Dyrektywa Komisji 2005/53/WE z dnia 16 września 2005 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia chlorotalonilu, chlorotoluronu, cypermetryny, daminozydu i tiofanatu metylu jako substancji czynnych (Dz.U.L 241, str. 51).

(3) Rozporządzenie Komisji 92/3600/EWG z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiające szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu pracy określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 259, str. 27)

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/34

Skarga wniesiona w dniu 8 grudnia 2005 r. — EMC Development przeciwko Komisji

(Sprawa T-432/05)

(2006/C 36/72)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: EMC Development AB (Lulea, Szwecja) [Przedstawiciel: adwokat M. Elvinger]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 28 września 2005 r. nieuwzględniającej skargi złożonej do Komisji przez skarżącą zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 17/62;

—	obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca jest osobą prawną, odpowiedzialną między innymi za nieprzerwane prowadzenie testów i badań oraz rozwój alternatywnych wobec cementu produktów, występujących pod nazwą „cementu energetycznie zmodyfikowanego”. Skarżąca wniosła do Komisji skargę na podstawie rozporządzenia nr 17/62, zarzucając europejskim producentom cementu portlandzkiego (dominującego na europejskim rynku typu cementu) liczne zachowania stanowiące poważne naruszenia art. 81 WE. Zażalenie dotyczyło w szczególności normy EN 197-1, przyjętej w ramach dyrektywy 89/106 (1). Zdaniem skarżącej norma ta została ustanowiona umyślnie na korzyść dominujących na rynku podmiotów, z pominięciem innych producentów cementu lub produktów i technologii stanowiących innowacje na rynku. Zdaniem skarżącej jest to skutek ścisłej współpracy pomiędzy podkomitetem technicznym Europejskiego Komitetu Standaryzacji a CEMBUREAU, oficjalnym stowarzyszeniem europejskich producentów cementu, którego większość członków stanowią mający utrwalone pozycje na rynku producenci cementu portlandzkiego.

Skarżąca podważa decyzję o nieuwzględnieniu jej skargi. Twierdzi ona, że kwestionowana norma skutkuje porozumieniem poziomym naruszającym art. 81 WE. Posiłkowo podnosi ona, że norma ta stoi w sprzeczności z celami art. 28 WE i art. 29 WE i nie może w żadnym przypadku być uzasadniona na poziomie Państwa Członkowskiego postanowieniami art. 30 WE.

(1) Dyrektywa Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych, Dz.U. L 40 z 11.12.1989, str. 12.

11.2.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 36/35

Skarga wniesiona w dniu 18 listopada 2005 r. — Sanchez Ferriz przeciwko Komisji

(Sprawa T-433/05)

(2006/C 36/73)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Carlos Sanchez Ferriz (Bruksela, Belgia) [Przedstawiciel: F. Frabetti, avocat]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

—	uchylenie listy urzędników awansowanych w ramach postępowania w sprawie awansu w 2004 r. (1) w takim zakresie w jakim na liście nie znajduje się nazwisko skarżącego, jak również, dodatkowo, aktów przygotowawczych do tej decyzji;

—	uchylenie decyzji o przydzieleniu punktów do awansowania w ramach postępowania w sprawie awansu w 2004 r., w szczególności, punktów z rekomendacji komitetu ds. awansu;

—	obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący, urzędnik Komisji, wnosi skargę na decyzję o nieawansowaniu go w ramach postępowania w sprawie awansu w 2004 r. Na poparcie swojej skargi podnosi, że w momencie wydawania zaskarżonej decyzji sprawozdanie z przebiegu jego kariery zawodowej za okres od dnia 1 lipca 2001 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. nie zostało jeszcze ostatecznie sporządzone. Ponadto, zwraca uwagę, że przyznając urzędnikom „punkty pierwszeństwa” w celu zaszeregowania w związku z awansem, Komisja przywiązała zbyt wielką wagę do „pozostałych”, urzędników, nieawansowanych w ramach poprzednich postępowań w sprawie awansu, chociaż osiągnęli próg awansu. Skarżący wypowiada również bardziej ogólną krytykę przydzielania punktów, które naruszało według niego wymóg porównania zasług na potrzeby awansu.

Na tej podstawie, skarżący podnosi naruszenie art. 45 regulaminu pracowniczego, jak również ogólnych przepisów wykonawczych oraz wytycznych administracyjnych Komisji w zakresie oceny i awansu, naruszenie zasady niedyskryminacji, naruszenie zasady zakazu arbitralnego postępowania, naruszenie obowiązku uzasadnienia, naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz naruszenie obowiązku staranności.

(1) Lista opublikowana w Informacjach administracyjnych nr 130 – z 30.11.2004 r.

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 36

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 49 11 lutego 2006

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Informacje
	Trybunał Sprawiedliwości
	TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI
2006/C 036/1	Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 22 listopada 2005 r. w sprawie C-384/02 (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Københavns Byret) przeciwko Knudowi Grøngaardowi oraz Allanowi Bangowi (Dyrektywa 89/592/EWG — Wykorzystanie informacji poufnych — Ujawnianie informacji poufnych osobom trzecim — Zakaz)	1

2006/C 036/2	Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie C-46/03 Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (Fundusze strukturalne — Anulowanie kwot — Warunki — Programy Manchester/Salford/Trafford 2 (MST 2)	2

2006/C 036/3	Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 13 grudnia 2005 r. w sprawie C-78/03 P: Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Aktionsgemeinschaft Recht und Eigentum eV (Odwołanie — Pomoc na nabywanie gruntów przyznawana przez władze niemieckie — Program prywatyzacji gruntów i restrukturyzacji rolnictwa w nowych landach)	2

2006/C 036/4	Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 24 listopada 2005 r. w sprawach połączonych C-138/03, C-324/03 i C-431/03 Republika Włoska przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (Skarga o stwierdzenie nieważności — Fundusze strukturalne — Współfinansowanie — Rozporządzenia WE nr 1260/2000 i 1685/2000 — Warunki, jakie muszą spełniać zaliczki wypłacane przez instytucje krajowe w ramach systemów pomocy państwa)	3

2006/C 036/5	Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-220/03 Europejski Bank Centralny przeciwko Republice Federalnej Niemiec (Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich — Porozumienie w sprawie siedziby Europejskiego Banku Centralnego — Klauzula arbitrażowa — Nieruchomości najmowane przez EBC — Podatki pośrednie przeniesione na czynsz)	3

2006/C 036/6	Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie C-301/03 Republika Włoska przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (Fundusze strukturalne — Kwalifikacja wydatków — Zmiany w uzupełnieniu programu — Niedopuszczalność)	4

2006/C 036/7	Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie C-320/03: Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Austrii (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Artykuły 28 WE do 30 WE — Swobodny przepływ towarów — Artykuły 1 i 3 rozporządzenia (EWG) nr 881/92 — Artykuły 1 i 6 rozporządzenia (EWG) nr 3118/93 — Transport — Sektorowy zakaz poruszania się samochodów ciężarowych o masie powyżej 7, 5 tony przewożących niektóre towary — Jakość powietrza — Ochrona zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego — Zasada proporcjonalności)	4

2006/C 036/8	Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 13 grudnia 2005 r. w sprawie C-411/03: postępowanie wszczęte na wniosek SEVIC Systems AG (wniosek Landesgericht Koblenz o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) (Swoboda przedsiębiorczości — Artykuł 43 i 48 WE — Transgraniczne połączenia spółek — Odmowa dokonania wpisu do krajowego rejestru handlowego — Zgodność)	5

2006/C 036/9	Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 13 grudnia 2005 r. w sprawie C-446/03 [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division]: Marks & Spencer plc przeciwko David Halsey (Her Majesty's Inspector of Taxes) (Artykuły 43 WE oraz 48 WE — Podatek dochodowy od osób prawnych — Grupy spółek — Ulga podatkowa — Zyski spółek dominujących — Odliczenie strat poniesionych przez spółkę zależną będącą rezydentem — Pozwolenie — Odliczenie strat poniesionych w innym Państwie Członkowskim przez spółkę zależną będącą nierezydentem — Wykluczenie)	5

2006/C 036/0	Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 6 grudnia 2005 r. w sprawach połączonych C-453/03, C-11/04,C-12/04 i C-194/04 The Queen, na wniosek: ABNA Ltd (C-453/03), Denis Brinicombe, BOCM Pauls Ltd, Devenish Nutrition Ltd, Nutrition Services (International) Ltd, Primary Diets Ltd przeciwko Secretary of State for Health, Food Standards Agency, Fratelli Martini & C. SpA (C-11/04), Cargill Srl przeciwko Ministero delle Politiche Agricole e Forestali, Ministero della Salute, Ministero delle Attività Produttive, Ferrari Mangimi Srl (C-12/04), Associazione nazionale tra i produttori di alimenti zootecnici (Assalzoo) przeciwko Ministero delle Politiche Agricole e Forestali, Ministero della Salute, Ministero delle Attività Produttive, oraz Nederlandse Vereniging Diervoederindustrie (Nevedi) (C-194/04), przeciwko Productschap Diervoeder (wniosek High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) (Zjednoczone Królestwo), Consiglio di Stato (Włochy) i Rechtbank 's-Gravenhage (Niderlandy) o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) (Zdrowie zwierząt — Mieszanki paszowe — Oznaczenie dokładnej zawartości procentowej składników produktu — Naruszenie zasady proporcjonalności)	6

2006/C 036/1	Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 6 grudnia 2005 r. w sprawie C-461/03 Gaston Schul Douane-expediteur BV przeciwko Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (wniosek College van Beroep voor het bedrijfsleven o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) (Artykuł 234 WE — Obowiązek zwrócenia się przez sąd krajowy z pytaniem prejudycjalnym — Nieważność przepisu wspólnotowego — Cukier — Dodatkowe należności celne przywozowe — Rozporządzenie (WE) nr 1423/95 — Artykuł 4)	7

2006/C 036/2	Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 24 listopada 2005 r. w sprawie C-506/03 Republika Federalna Niemiec przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (Pomoc finansowa — Studium wykonalności — Umowa o przeniesienie praw własności intelektualnej)	7

2006/C 036/3	Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie C-14/04 Abdelkader Dellas i in. przeciwko Premier ministre i in. (wniosek Conseil d'État o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) (Polityka społeczna — Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników — Dyrektywa 93/104/WE — Pojęcie czasu pracy — Zakres — Przepisy krajowe przewidujące w zakresie między innymi maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy próg korzystniejszy dla pracownika — Określenie wymiaru czasu pracy w niektórych organizacjach społecznych — Dyżur zakładowy wiążący się z koniecznością obecności pracownika w miejscu pracy — Okresy niewykonywania pracy w ramach takiego dyżuru — Krajowy mechanizm zróżnicowanego naliczania godzin obecności w zależności od natężenia pracy)	8

2006/C 036/4	Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-33/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Telekomunikacja — Dyrektywa 97/33/WE — Art. 7 ust. 5 — Obowiązek weryfikacji zgodności systemów księgowania kosztów przez kompetentny, niezależny organ i publikowania oświadczenia o zgodności — Dyrektywa 98/10/WE — Art. 18 ust. 1 i 2 — Brak prawidłowego stosowania przepisów przyjętych w zakresie kontroli zgodności systemu księgowania kosztów przez krajowy organ regulacyjny i corocznej publikacji oświadczenia o zgodności — Dopuszczalność — Interes prawny we wniesieniu skargi — Postępowanie poprzedzające wniesienie skargi — Prawo do obrony — Dyrektywy 2002/19/WE, 2002/21/WE i 2002/22/WE — Przepisy przejściowe — Powstrzymanie się przez Państwa Członkowskie w okresie, w którym biegnie termin transpozycji dyrektywy od stanowienia przepisów o charakterze poważnie zagrażającym celowi dyrektywy — Oferta ramowa dotycząca wzajemnych połączeń)	8

2006/C 036/5	Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie C-63/04 [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division] Centralan Property Ltd przeciwko Commissioners of Customs & Excise (Szósta dyrektywa VAT — Artykuł 20 ust. 3 — Dobra inwestycyjne — Odliczenie podatku naliczonego — Korekta odliczenia podatku — Nieruchomości — Zbycie w drodze dwóch powiązanych transakcji, jednej zwolnionej z podatku, drugiej opodatkowanej — Podział)	9

2006/C 036/6	Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 6 grudnia 2005 r. w sprawie C-66/04 Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej przeciwko Radzie Unii Europejskiej (Środki spożywcze — Rozporządzenie (WE) nr 2065/2003 — Środki aromatyzujące dymu wędzarniczego — Wybór podstawy prawnej)	9

2006/C 036/7	Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 24 listopada 2005 r. w sprawie C-136/04 Deutsches Milch-Kontor GmbH przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Jonas (wniosek Bundesfinanzhof o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) (Refundacje wywozowe — Rozporządzenia (EWG) nr 804/68, 1706/89 i 3445/89 — Sery przeznaczone do przetworzenia w kraju trzecim)	10

2006/C 036/8	Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 22 listopada 2005 r. w sprawie C-144/04 Werner Mangold przeciwko Rüdiger Helm (wniosek Arbeitsgericht München o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) (Dyrektywa 1999/70/WE — Klauzule 2, 5 i 8 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony — Dyrektywa 2000/78/WE — Artykuł 6 — Równe traktowanie w zakresie zatrudnienia i pracy — Dyskryminacja ze względu na wiek)	10

2006/C 036/9	Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie C-148/04 (wniosek Commissione tributaria provinciale di Genova o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Unicredito Italiano SpA przeciwko Agenzia delle Entrate, Ufficio Genova 1 (Pomoc państwa — Decyzja 2002/581/WE — Ulgi podatkowe przyznane bankom — Uzasadnienie decyzji — Kwalifikacja jako pomoc państwa — Przesłanki — Zgodność ze wspólnym rynkiem — Przesłanki — Artykuł 87, ust. 3 lit. b) i c) WE — Ważny projekt stanowiący przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania — Rozwój niektórych działań gospodarczych — Wcześniej przyznane ulgi podatkowe — Zwrot pomocy — Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań — Zasada pewności prawa — Zasada proporcjonalności)	11

2006/C 036/0	Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 27 października 2005 r. w sprawach połączonych C-187/04 i C-188/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Dyrektywa 93/37/EWG — Zamówienia publiczne na roboty budowlane — Koncesja na roboty budowlane — Reguły dotyczące ogłoszeń)	11

2006/C 036/1	Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie C-213/04 (wniosek Oberster Gerichtshof o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) w postępowaniu: Ewald Burtscher przeciwko Josefowi Staudererowi (Swobodny przepływ kapitału — Artykuł 56 WE — Procedura składania oświadczenia o nabyciu nieruchomość pod zabudowę — Nieważność transakcji ex tunc w przypadku opóźnionego złożenia oświadczenia przez nabywcę)	12

2006/C 036/2	Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie C-250/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Dyrektywa 2002/19/WE — Dostęp do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących — Brak transpozycji w przepisanym terminie)	12

2006/C 036/3	Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie C-253/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Dyrektywa 2002/21/WE — Sieć i usługi łączności elektronicznej — Wspólne ramy regulacyjne — Brak transpozycji w przepisanym terminie)	13

2006/C 036/4	Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie C-254/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Dyrektywa 2002/20/WE — Sieć i usługi łączności elektronicznej — Zezwolenie — Brak transpozycji w przepisanym terminie)	13

2006/C 036/5	Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Vestre Landsret): Jyske Finans A/S przeciwko Skatteministeriet (Szósta dyrektywa VAT — Artykuł 13 część B lit. c) — Zwolnienia — Zwolnienie dostaw towarów, w stosunku do których nie przysługuje prawo do odliczenia — Odsprzedaż pojazdów nabytych jako używane przez spółkę leasingową — Artykuł 26a — Szczególne przepisy dotyczące sprzedaży towarów używanych)	13

2006/C 036/6	Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 24 listopada 2005 r. w sprawie C- 366/04 Georg Schwarz przeciwko Bürgermeister der Landeshauptstadt Salzburg (wniosek Unabhängiger Verwaltungssenat Salzburg o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) (Swobodny przepływ towarów — Ograniczenia ilościowe — Środki o skutku równoważnym — Przepis krajowy zabraniający sprzedaży z automatów ulicznych wyrobów cukierniczych bez opakowania — Higiena środków spożywczych)	14

2006/C 036/7	Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 17 listopada 2005 r. w sprawie C-378/04 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Austrii (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Ochrona pracowników — Zagrożenie dotyczące narażenia na działanie czynników rakotwórczych oraz mutagenów — Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)	14

2006/C 036/8	Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawach połączonych C-394/04 i C-395/04 (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Symvoulio tis Epikrateias) Diagnostiko & Therapeftiko Kentro Athinon-Ygeia AE przeciwko Ypourgos Oikonomikon (Szósta dyrektywa VAT — Artykuł 13 część A ust. 1 lit. b) — Zwolnienia — Działalność ściśle związana z opieką szpitalną i medyczną — Świadczenie usług telefonicznych i wynajmowanie telewizorów osobom hospitalizowanym — Dostarczanie łóżek i posiłków towarzyszącym im osobom)	15

2006/C 036/9	Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C- 445/04 Possehl Erzkontor GmbH przeciwko Hauptzollamt Duisburg (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) (Wspólna taryfa celna — Klasyfikacja taryfowa — Podpozycja 2519 90 10 — Magnezja topiona wytwarzana przez topienie w elektrycznym piecu łukowym magnezytu poddanego uprzednio kalcynowaniu — Magnezja topiona)	15

2006/C 036/0	Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 17 listopada 2005 r. w sprawie C-22/05: Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Belgii (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Dyrektywa 93/104/WE — Warunki pracy — Organizacja czasu pracy — Brak transpozycji w przewidzianym terminie)	16

2006/C 036/1	Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-38/05 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Irlandii (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 — System kontroli w sektorze rybołówstwa — Informacje dotyczące gatunków i ilości poławianych ryb jak również nakładu połowowego)	16

2006/C 036/2	Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie C-67/05 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Dyrektywa 2000/60/WE — Wspólnotowa polityka wodna — Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)	17

2006/C 036/3	Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie C-88/05 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Finlandii (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Dyrektywa 2002/59/WE — Brak transpozycji w przepisanym terminie)	17

2006/C 036/4	Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-115/05 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Dyrektywa 2001/65/WE — Roczne i skonsolidowane sprawozdania finansowe niektórych rodzajów spółek — Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)	17

2006/C 036/5	Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 17 listopada 2005 r. w sprawie C-131/05 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego — Dyrektywy 79/409/EWG i 92/43/EWG)	18

2006/C 036/6	Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-234/05 Minister van Sociale Zaken, Staatssecretaris voor volksgezondheid przeciwko BVBA De Backer (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym hof van beroep te Brussel) (Odesłanie prejudycjalne — Niedopuszczalność)	18

2006/C 036/7	Sprawa C-400/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hoge Raad der Nederlanden z dnia 11 listopada 2005 r. w sprawie B.A.S. Trucks B.V. przeciwko Staatssecretaris van Financiën	19

2006/C 036/8	Sprawa C-401/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hoge Raad der Nederlanden z dnia 11 listopada 2005 r. w sprawie VDP Dental Laboratory N V przeciwko Staatssecretaris van Financiën	19

2006/C 036/9	Sprawa C-402/05 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba w składzie powiększonym) z dnia 21 września 2005 r. w sprawie T-315/01 Yassin Abdullah Kadi przeciwko Radzie Unii Europejskiej i Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione przez Yassina Abdullaha Kadiego w dniu 17 listopada 2005 r.	19

2006/C 036/0	Sprawa C-410/05: Skarga wniesiona w dniu 21 listopada 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej	20

2006/C 036/1	Sprawa C-411/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Juzgado de lo social no 33 de Madrid z dnia 14 listopada 2005 r. w sprawie Félix Palacios de la Villa przeciwko Cortefiel Servicios, S.A., José María Sanz Corral i Martín Tebar Less (interwenient: Ministerio Fiscal)	20

2006/C 036/2	Sprawa C-421/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Rechtbank van Koophandel te Brussel z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie N.V. City Motors Groep przeciwko N.V. Citroën Belux	21

2006/C 036/3	Sprawa C-427/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Commissione Tributaria Regionale di Genova z dnia 31 stycznia 2005 r. w sprawie Porto antico di Genova SpA przeciwko Agenzia della Entrate Ufficio di Genova 1	21

2006/C 036/4	Sprawa C-428/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Finanzgericht Hamburg (Niemcy) z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie Firma Laub GmbH & Co.Vieh & Fleisch Import-Export przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Jonas	22

2006/C 036/5	Sprawa C-429/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Tribunal d'instance de Saintes (Francja) z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie Max Rampion i Marie-Jeanne Rampion (z domu Godard) przeciwko Franfinance SA i K par K SAS	22

2006/C 036/6	Sprawa C-431/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Supremo Tribunal de Justiça z dnia 3 listopada 2005 r. w sprawie Merck Genéricos — Produtos Farmacêuticos, Lda. przeciwko Merck & CO. INC. i Merck Sharp & Dohme, Lda.	22

2006/C 036/7	Sprawa C-432/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Högsta domstolen z dnia 24 listopada 2005 r. w sprawie Unibet (London) Ltd i Unibet (International) przeciwko Justitiekanslern (Szwecja)	23

2006/C 036/8	Sprawa C-433/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Handens tingsrätt z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie karnej przeciwko Larsowi Sandströmowi	23

2006/C 036/9	Sprawa C-436/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hof van Beroep Antwerpen z dnia 29 listopada 2005 r. w sprawie 1. Lucien De Graaf, 2. Gudula Daniels przeciwko Belgische Staat	24

2006/C 036/0	Sprawa C-437/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Okresní Soud, Český Krumlov z dnia 28 listopada 2005 r. w sprawie Jan Vorel przeciwko Nemocnice Český Krumlov	25

2006/C 036/1	Sprawa C-441/05: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony wyrokiem Cour administrative d'appel de Douai z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie Société Roquette Frères przeciwko Ministre de l'Agriculture, de l'Alimentation, de la Pêche et de la Ruralité	25

2006/C 036/2	Sprawa C-443/05 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (pierwsza izba w składzie powiększonym) z dnia 27 września 2005 r. w sprawach połączonych T-134/03 i T-135/03, Common Market Fertilizers SA (CMF) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione przez Common Market Fertilizers SA (CMF) w dniu 14 grudnia 2005 r.	26

2006/C 036/3	Sprawa C-449/05: Skarga wniesiona w dniu 16 grudnia 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej	26

2006/C 036/4	Wykreślenie sprawy C-541/03	27

2006/C 036/5	Wykreślenie sprawy C-67/04	27

2006/C 036/6	Wykreślenie sprawy C-147/05	27

2006/C 036/7	Wykreślenie sprawy C-153/05	27

2006/C 036/8	Wykreślenie sprawy C-204/05	27

	SĄD PIERWSZEJ INSTANCJI
2006/C 036/9	Sprawa T-33/02: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 29 listopada 2005 r. — Britannia Alloys & Chemicals przeciwko Komisji (Konkurencja — Artykuł 81 WE — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Rynek fosforanu cynku — Grzywna — Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 — Obrót właściwy — Skarga o stwierdzenie nieważności)	28

2006/C 036/0	Sprawa T- T-48/02: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 6 grudnia 2005 r. — Brouwerij Haacht przeciwko Komisji (Konkurencja — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Grzywny — Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien — Rzeczywista możliwość wyrządzenia przez sprawcę naruszenia znaczącej szkody innym podmiotom — Okoliczności łagodzące — Komunikat w sprawie współpracy)	28

2006/C 036/1	Sprawa T-52/02: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 29 listopada 2005 r. — SNCZ przeciwko Komisji (Konkurencja — Artykuł 81 WE — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Rynek fosforanu cynku — Grzywna — Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 — Zasady proporcjonalności i równego traktowania — Skarga o stwierdzenie nieważności)	29

2006/C 036/2	Sprawa T-62/02: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 29 listopada 2005 r — Union Pigments przeciwko Komisji (Konkurencja — Artykuł 81 WE — Porozumienia, decyzje i praktyki uzgodnione — Rynek fosforanu cynku — Grzywna — Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 — Waga i okres trwania naruszenia — Zasady proporcjonalności i równego traktowania — Skarga w przedmiocie stwierdzenia nieważności)	29

2006/C 036/3	Sprawa T-64/02: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 29 listopada 2005 r. — Heubach przeciwko Komisji (Konkurencja — Artykuł 81 WE — Porozumienia, decyzje i praktyki uzgodnione — Rynek fosforanu cynku — Grzywna — Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien — Skarga o stwierdzenie nieważności — Zarzut niezgodności z prawem — Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 — Waga naruszenia — Zasady proporcjonalności i równości traktowania — Uzasadnienie)	29

2006/C 036/4	Sprawa T-361/03: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 30 listopada 2005 r. — Philippe Vanlangendonck przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (Urzędnicy — Konkurs otwarty — Brak wpisu na listę rezerwową — Naruszenie ogłoszenia o konkursie — Równość traktowania)	30

2006/C 036/5	Sprawa T-12/04: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 30 listopada 2005 r. — Almdudler-Limonade przeciwko OHIM (Wspólnotowy znak towarowy — Trójwymiarowy znak towarowy — Kształt butelki lemoniady — Artykuł 7 ust. 1 lit.b) rozporządzenia (WE) nr 40/94)	30

2006/C 036/6	Sprawa T-343/03: Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 16 listopada 2005 r. — Deutsche Post i Securicor Omega Express przeciwko Komisji (Pomoc państwa — Artykuł 88 ust. 3 WE — Skarga o stwierdzenie nieważności — Dopuszczalność — Skarga do Komisji — Odrzucenie — Bezprzedmiotowość)	31

2006/C 036/7	Sprawa T-426/04: Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 21 listopada 2005 r. — Tramarin przeciwko Komisji (Skarga o stwierdzenie nieważności — Dopuszczalność — Pomoc przyznawana przez Państwa Członkowskie — Wezwanie przez Komisję do zmiany projektu zgłoszonej pomocy — Akt podlegający zaskarżeniu — Akt wywołujący skutki prawne — Termin na wniesienie skargi — Początek biegu terminu — Skrócona publikacja w Dzienniku Urzędowym — Strona internetowa)	31

2006/C 036/8	Sprawa T-507/04: Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 23 listopada 2005 r./Ruiz Bravo-Villasante przeciwko Komisji (Urzędnicy — Żądanie uchylenia decyzji — Termin na wniesienie skargi — Niedopuszczalność)	32

2006/C 036/9	Sprawa T-411/05: Skarga wniesiona w dniu 18 listopada 2005 r. — Gerolf Annemans przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich	32

2006/C 036/0	Sprawa T-414/05: Skarga wniesiona w dniu 22 listopada 2005 r. — NHL Enterprises przeciwko OHIM	33

2006/C 036/1	Sprawa T-420/05: Skarga wniesiona w dniu 25 listopada 2005 r. przez Vischim przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich	33

2006/C 036/2	Sprawa T-432/05: Skarga wniesiona w dniu 8 grudnia 2005 r. — EMC Development przeciwko Komisji	34

2006/C 036/3	Sprawa T-433/05: Skarga wniesiona w dniu 18 listopada 2005 r. — Sanchez Ferriz przeciwko Komisji	35

2006/C 036/4	Sprawa T-162/05: Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 17 listopada 2005 r. — Grijseels i Lopez Garcia przeciwko Europejskiemu Komitetowi Społeczno-Ekonomicznemu	35

	III Powiadomienia
2006/C 036/5	Ostatnia publikacja Trybunału Sprawiedliwości w Dzienniku Urzędowym Unii EuropejskiejDz.U. C 22 z 28.1.2006.	36