24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/1

OPINIA RADY

z dnia 5 lipca 2004 r.

w sprawie programu konwergencji Republiki Czeskiej na lata 2004–2007

(2004/C 320/01)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji kierunków polityki gospodarczej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym,

WYDAJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:

Dnia 5 lipca 2004 r. Rada przeanalizowała program konwergencji Republiki Czeskiej obejmujący lata od 2004 do 2007 r. Program tylko częściowo jest zgodny z odnoszącymi się do danych wymogami zmienionego „kodeksu postępowania dotyczącego treści i formy programów stabilności i konwergencji”. W szczególności dalszego udoskonalenia wymaga jakość danych ESA95 dotyczących dochodów i wydatków zarówno pod-składników funkcjonalnych, jak i pod-sektorów sektora instytucji rządowych i samorządowych (general government).

Strategia budżetowa będąca podstawą programu zmierza do stopniowego obniżenia deficytu w sektorze instytucji rządowych i samorządowych do 3,3 % PKB w 2007 r. z 12,9 % w 2003 r. (5,9 % PKB z wyłączeniem głównej, jednorazowej operacji związanej z zaksięgowanymi gwarancjami państwowymi). Program wskazuje również, że proponowana ścieżka obniżania deficytu przewiduje, że usuwanie nadmiernego deficytu zostanie zakończone do roku 2008. Ustalono, że cel ten zostanie osiągnięty środkami konsolidacji fiskalnej uchwalonymi w dużej mierze w latach 2003 i 2004. Program przewiduje, że spadek dochodów w sektorze instytucji rządowych i samorządowych w stosunku do PKB będzie aż nadto skompensowany przez obniżenie wskaźnika wydatków w sektorze instytucji rządowych i samorządowych. Po stronie dochodów program stanowi przejście z opodatkowania bezpośredniego na pośrednie. Po stronie wydatków program przewiduje spadek w dziedzinie transferów i subwencji oraz spożycia w sektorze instytucji rządowych i samorządowych. Program przewiduje niewielki wzrost udziału wydatków na inwestycje publiczne jako część PKB.

Scenariusz makroekonomiczny będący podstawą programu odzwierciedla ostrożne założenia dotyczące wzrostu tzn. wzrost o 2,8 % w 2004 r. i późniejsze jego przyspieszenie do poziomu 3,5 % w 2007 r. Scenariusz ten jest traktowany jako odniesienie dla oceny prognoz budżetowych. Prognozy dotyczące inflacji wydają się realistyczne.

Program przewiduje obniżkę deficytu do 3,3 % PKB w 2007 r. i jego późniejsze zmniejszanie przy następujących celach pośrednich: 5,3 % PKB w 2004 r., 4,7 % PKB w 2005 r. i 3,8 % PKB w 2006 r. Ścieżka dostosowania nie jest zbyt ambitna wobec braku podstawowych reform w dziedzinie wydatków na cele socjalne i przy uwzględnieniu przewidywanego ożywienia gospodarczego. Ryzyko jakiemu podlegają prognozy budżetowe jest w znacznym stopniu wyważone. Z jednej strony, ostrożny scenariusz makroekonomiczny sugeruje, że dochody mogą być wyższe od przewidywanych, a wydatki – niższe od planowanych w budżecie. Z drugiej strony wpływ licznych, jednoczesnych zmian podatkowych w 2004 r. na zachowanie czynników ekonomicznych pozostaje niepewny. Ponadto wciąż pozostają do uzgodnienia ważne pomiary oszczędności, zwłaszcza te, które dotyczą spożycia w sektorze instytucji rządowych i samorządowych. Stanowisko budżetowe w programie wydaje się wystarczające, by do roku 2008 obniżyć deficyt do progu 3 % PKB.

Wskaźnik zadłużenia wzrasta o 4,1 punktu procentowego w okresie objętym programem, osiągając 41,7 % PKB w roku 2007. Ewolucja wskaźnika zadłużenia może być mniej korzystna niż przewidywana, ze względu na możliwe zmiany mające wpływ na dostosowanie stosunku zapasów do obrotu.

Biorąc pod uwagę długoterminową stabilność Republika Czeska stoi w obliczu poważnego ryzyka jakim jest nierównowaga budżetowa związana z pokrywaniem kosztów starzenia się społeczeństwa. Zmierzanie do zapewnienia odpowiedniej nadwyżki pierwotnej ma podstawowe znaczenie dla zagwarantowania stabilności finansów publicznych. Ponadto strategia budżetowa oparta na stopniowej konsolidacji w okresie objętym programem wymaga uzupełnienia środkami bezpośrednio odnoszącymi się do przewidywanego, nagłego wzrostu wydatków związanych grupami wiekowymi, w tym wszechstronną reformą systemu emerytalnego i ochrony zdrowia.

W dniu 5 lipca 2004 r., na podstawie zaleceń Komisji, zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu, Rada stwierdziła istnienie nadmiernego deficytu w Republice Czeskiej i zgodnie z art. 104 ust. 7 wystosowała do Republiki Czeskiej zalecenie w sprawie skorygowania nadmiernego deficytu budżetowego, zawierające jednocześnie wskazówki Rady w zakresie prowadzonej polityki.

Najważniejsze prognozy programu konwergencji Republiki Czeskiej

	2003	2004	2005	2006	2007
Realny wzrost PKB (%)	2,9	2,8	3,1	3,3	3,5
Wzrost zatrudnienia (%)	– 0,7	– 0,8	– 0,3	0,0	0,1
Inflacja HICP (%)	– 0,1	2,8	2,6	2,2	2,2
Saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych (% PKB)	– 12,9	– 5,3	– 4,7	– 3,8	– 3,3
Zadłużenie publiczne brutto (% PKB)	37,6	38,4	39,7	41,0	41,7

(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Dokumenty, o których mowa w niniejszym tekście, można znaleźć na stronie internetowej:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/3

OPINIA RADY

z dnia 5 lipca 2004 r.

w sprawie programu konwergencji Estonii na lata 2004–2008

(2004/C 320/02)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

uwzględniając zalecenie Komisji (2),

po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym,

WYDAJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:

Dnia 5 lipca Rada przeanalizowała program konwergencji Estonii obejmujący lata 2004–2008. Program jest w dużej mierze zgodny z odnoszącymi się do danych wymogami zmienionego „Kodeksu postępowania dotyczącego treści i formy programów stabilności i konwergencji”.

Strategia budżetowa będąca podstawą programu ma na celu utrzymanie dobrego stanu finansów publicznych określonego przez pozycję budżetową bliską równowagi lub w nadwyżce. W tym celu, po nadwyżce w wysokości 2,6 % PKB w 2003 r., program przewiduje niewielką nadwyżkę w wysokości 0,7 % w 2004 r. i równowagę budżetową począwszy od 2005 r., której ma towarzyszyć stopniowa obniżka wskaźników dochodów i wydatków po podwyższeniu obydwu tych wskaźników w 2004 r. w związku z przystąpieniem do UE. Oczekuje się, że inwestycje publiczne będą utrzymywały się na wysokim poziomie w związku z przewidywanymi przez Komisję inwestycjami publicznymi w wysokości 4,5 % PKB w 2004 r. i 4,3 % PKB w 2005 r. W szczególności program obejmuje reformy prowadzące do obniżenia podatków bezpośrednich w połączeniu z wyższymi płatnościami transferowymi i odpisami podatkowymi. Znaczny wzrost, poprawa ściągalności podatków, oszczędności na wydatkach, zmiany struktury wydatków oraz większe dochody z tytułu VAT i akcyzy mają być źródłem finansowania tych reform. Wskaźnik zadłużenia wynoszący w 2003 r. 5,8 % PKB jest bardzo niski; ma się on w dalszym ciągu obniżać i osiągnąć 3,2 % PKB do 2008 r.

W oparciu o obecnie dostępne informacje scenariusz makroekonomiczny będący podstawą programu wydaje się odzwierciedlać realistyczne założenia co do wzrostu PKB wynoszącego od 5 do 6 % w okresie objętym programem. Głównymi źródłami wzrostu miałyby być popyt krajowy (około 7 % rocznie) i przyspieszony wzrost eksportu wynoszący do 10 % rocznie. Przewiduje się, że konsumpcja indywidualna będzie wzrastać o 5–6 % rocznie. Wysoki poziom inwestycji ma zostać utrzymany i rosnąć o 7–9 % rocznie, chociaż tempo to nie będzie już przekraczać 10 %, jak to miało miejsce w ubiegłych latach. Równie realistyczna wydaje się prognoza inflacji, która ma rosnąć do około 3 % począwszy od 2004 r. po wynoszącym 1,3 % rekordowo niskim poziomie w 2003 r. Wysoki obecnie deficyt obrotów bieżących (13,7 % PKB w 2003 r.; 12,6 % zgodnie ze zweryfikowanymi danymi) ma się obniżyć do około 8 % PKB do 2008 r., co i tak oznacza wysoki poziom.

Ryzyko dotyczące prognoz budżetowych wydaje się w znacznym stopniu zrównoważone. Z jednej strony w ciągu kilku ubiegłych lat Estonia tworzyła ostrożne prognozy i niejednokrotnie przekraczała cele fiskalne. Z drugiej strony nie można całkowicie wykluczyć nieoczekiwanego spadku dochodów z powodu planowanych cięć podatkowych lub niekorzystnego wpływu wstrząsów zewnętrznych na wzrost. Dlatego stanowisko budżetowe zawarte w programie wydaje się wystarczające do realizacji średnioterminowego celu Paktu na rzecz Stabilności i Wzrostu, którym jest bliska równowagi pozycja budżetowa. Powinno ono również zapewnić wystarczający margines bezpieczeństwa na wypadek przekroczenia progu deficytu wynoszącego 3 % PKB przy normalnych wahaniach makroekonomicznych. Jednakże szybka redukcja nadwyżek od 2004 r. w okresie przewidywanego w programie szybkiego wzrostu może wskazywać na wyraźną procykliczną politykę fiskalną. Jako, że wysoki deficyt handlu zagranicznego pozostanie głównym makroekonomicznym czynnikiem nierównowagi w Estonii przez cały okres objęty programem, tym ważniejsza jest ścisła dyscyplina budżetowa oraz staranne monitorowanie wzrostu kredytu, zapewniające trwałą korektę nierównowagi w handlu zagranicznym.

W przypadku Estonii stosunek zadłużenia do PKB wynoszący mniej niż 6 % PKB jest jednym z najniższych w UE i ma jeszcze się obniżyć o 2,6 punktu procentowego w okresie objętym programem. Rzeczywista tendencja może być jeszcze korzystniejsza od przewidywanej z uwagi na niedawną weryfikację rachunków narodowych, która trwale podwyższy poziom PKB, a przez to mianownik wskaźnika.

Estonia wydaje się dobrze przygotowana do udźwignięcia kosztów budżetowych starzenia się społeczeństwa. Niski poziom długu publicznego, znaczne rządowe rezerwy finansowe i średnioterminowa strategia budżetowa w pełni zgodna z docelową pozycją budżetową bliską równowagi lub nadwyżką budżetową oraz reformy systemu emerytalnego i ochrony zdrowia, które mają zmniejszyć presję na budżet w długim terminie, powinny zapewnić stabilność finansów publicznych.

Najważniejsze prognozy programu konwergencji Estonii

	2003	2004	2005	2006	2007	2008
Realny wzrost PKB (%) (3)	4,7	5,3	5,8	5,6	5,9	5,8
Wzrost zatrudnienia (%)	1,5	0,9	0,7	0,3	0,2	0,2
Inflacja HICP (%)	1,3	3,1	3,0	2,8	2,8	2,8
Saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych (% PKB) (3)	2,6	0,7	0,0	0,0	0,0	0,0
Zadłużenie publiczne brutto (% PKB) (3)	5,8	5,4	5,1	4,7	3,4	3,2

(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Dokumenty, o których mowa w niniejszym tekście, można znaleźć na stronie:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm

(2) Dz.U. C […] […], str. […]

(3) Wskaźniki te nie uwzględniają weryfikacji rachunków narodowych z 20 maja 2004 r., która spowodowała statystycznie trwałe podwyższenie poziomu PKB. Liczby za 2003 r. będą zmienione następująco realny wzrost PKB: 5,1 %, saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych: 2,4 % PKB, zadłużenie publiczne brutto: 5,3 % PKB.

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/5

OPINIA RADY

z dnia 5 lipca 2004 r.

w sprawie programu konwergencji Cypru na lata 2004–2007

(2004/C 320/03)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym,

WYDAJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:

Dnia 5 lipca 2004 r. Rada przeanalizowała program konwergencji Cypru, obejmujący lata 2004–2007. Program jest w dużej mierze zgodny z odnoszącymi się do danych wymogami zmienionego „Kodeksu postępowania dotyczącego treści i formy programów stabilności i konwergencji”

Strategia budżetowa będąca podstawą programu zmierza do obniżenia deficytu w sektorze instytucji rządowych i samorządowych (general government) z 6,3 % PKB w 2003 r. do 2,9 % PKB do 2005 r. tak, aby do 2005 r. spełnić kryterium deficytu ustalone w Maastricht, a następnie obniżyć deficyt do 2,2 % PKB w 2006 r. i 1,6 % PKB do 2007 r. W tym celu program konwergencji przewiduje stworzenie rosnącej nadwyżki salda pierwotnego z planowanego – 1,6 % PKB w 2004 r. do 2 % PKB do 2007 r.; oraz zdecydowane odwrócenie tendencji zwyżkowej stosunku zadłużenia do PKB z 75,2 % PKB w 2004 r. do poziomu poniżej 69 % do końca okresu objętego prognozą. Celowi temu towarzyszy pakiet środków – przede wszystkim strukturalnych – zmierzających do ograniczenia wydatków i zwiększenia dochodów mniej więcej w równym stopniu. Środki te będą w większości wdrażane od 2005 r.

Program koncentruje się na zwiększaniu dochodów i kontroli wydatków, w których w przeszłości miała miejsca większość nieprawidłowości. Przedstawiona ścieżka korekty odzwierciedla zaangażowanie rządu w poprawę stanu finansów publicznych w związku z zamiarem przyjęcia euro do 2007 r.; jest to główna przyczyna znacznych początkowych korekt fiskalnych zmierzających do obliżenia deficytu w sektorze instytucji rządowych i samorządowych o 2,3 punktu procentowego PKB w 2005 r. Z uwagi na niejednoznaczną historię konsolidacji fiskalnej, jest to dość ambitny cel i dlatego jego realizacja wymaga mocnego zaangażowania, włącznie z podjęciem dodatkowych środków jeżeli zostaną one uznane za konieczne.

Scenariusz makroekonomiczny stanowiący podstawę programu, który prognozuje przyspieszenie realnego wzrostu PKB z 3,5 % w 2004 r. do 4,5 % w 2007 r. wydaje się oparty na realistycznych założeniach wzrostu. Prognoza inflacji również wydaje się realistyczna. Program obejmuje cztery różne scenariusze prognoz makroekonomicznych i budżetowych: scenariusz „średni”, scenariusz „górny”, scenariusz „dolny” i scenariusz „wyższych stóp procentowych”. Tak zwany scenariusz „średni” jest uważany za scenariusz odniesienia dla oceny prognoz budżetowych, ponieważ – zgodnie z aktualnymi informacjami – wydaje się odzwierciedlać realistyczne założenia dotyczące wzrostu.

Program przewiduje obliżenie deficytu do poziomu (poniżej) wartości odniesienia wynoszącej 3 % PKB w 2005 r. oraz jego dalszy spadek później, chociaż cele te nie są zgodne z pozycją bliską równowagi w okresie objętym programem.

Wynik budżetu może być gorszy od prognozowanego. Z uwagi na wielkość tych korekt i historię konsolidacji fiskalnej na Cyprze, nie jest pewne czy cel wyznaczony na rok 2005 może zostać osiągnięty. Stanowisko budżetowe przedstawione w programie może nie wystarczyć do obniżenia deficytu do poziomu (poniżej) progu 3 % PKB do 2005 r. Może ono również nie zapewnić dostatecznego marginesu bezpieczeństwa w przypadku przekroczenia tego progu przy zwykłych wahaniach makroekonomicznych,

W programie zadłużenie przyjmuje najwyższą wartość – 75,2 % – w 2004 r., a następnie spada o prawie 7 punktów procentowych i osiąga 68,4 % PKB do 2007 r. Stymulatorami tego znacznego spadku są przede wszystkim coraz korzystniejsze salda pierwotne i nominalny wzrost PKB przewyższający średnie oprocentowanie długu publicznego w latach 2005–2007. Ewolucja wskaźnika długu może być mniej korzystna od prognozowanej z uwagi na wyżej wymienione ryzyko dla następstw deficytu.

Biorąc pod uwagę długoterminową stabilność, Cypr stoi w obliczu poważnego ryzyka jakim jest brak równowagi budżetowej w związku z pokrywaniem kosztów starzenia się społeczeństwa. Podczas gdy reforma systemu ochrony zdrowia ma zostać wdrożona w 2006 r., środki zmierzające do reformy systemu emerytalnego są dopiero w stadium początkowym. Terminowe i skuteczne wdrożenie takich reform wraz z innymi środkami niezbędnymi w celu zapewnienia odpowiedniej nadwyżki pierwotnej ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia stabilności finansów publicznych.

Dnia 5 lipca 2004 r. Rada na podstawie zaleceń Komisji, zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu, stwierdziła istnienie na Cyprze nadmiernego deficytu budżetowego i zgodnie z art. 104 ust. 7 wystosowała do niego zalecenie w sprawie skorygowania tego deficytu, zawierające jednocześnie wskazówki Rady w zakresie prowadzonej polityki.

Najważniejsze prognozy programu konwergencji Cypru

	2003	2004	2005	2006	2007
Realny wzrost PKB (%)	2,0	3,5	4,3	4,4	4,5
Wzrost zatrudnienia (%)	0,9	1,0	1,0	2,0	3,0
Inflacja CPI (%)	4,1	2,0	2,0	2,0	2,0
Saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych (% PKB)	– 6,3	– 5,2	– 2,9	– 2,2	– 1,6
Zadłużenie publiczne brutto (% PKB)	72,6	75,2	74,8	71,5	68,4

(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Dokumenty o których mowa w niniejszym tekście można znaleźć na stronie internetowej:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/7

OPINIA RADY

z dnia 5 lipca 2004 r.

w sprawie programu konwergencji Łotwy na lata 2004–2007

(2004/C 320/04)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym,

WYDAJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:

Dnia 5 lipca 2004 r. Rada przeanalizowała program konwergencji Łotwy, obejmujący lata 2004–2007. Program jest tylko częściowo zgodny z odnoszącymi się do danych wymogami zmienionego „kodeksu postępowania dotyczącego treści i formy programów stabilności i konwergencji”. W szczególności, niektóre dane nie są zgodne z normami ESA 95, a dane liczbowe dotyczące zadłużenia i deficytu w sektorze instytucji rządowych i samorządowych (general government) należy traktować z rezerwą, jako że dane z marca 2004 r. przedłożone w ramach procedury informowania o budżecie nie zostały potwierdzone przez Eurostat.

Strategia budżetowa będąca podstawą programu ma na celu zapewnienie spełnienia obowiązków dotyczących deficytów sektora instytucji rządowych i samorządowych zawartych w Traktacie oraz obniżenia deficytu w celu osiągnięcia równowagi długoterminowej. Jednak w okresie objętym programem, prognozowany deficyt ma utrzymać na poziomie ok. 2 % PKB, a nawet wzrośnie w roku 2004 w porównaniu z rokiem 2003 w związku z pogorszeniem równowagi budżetu centralnego. Program przewiduje utrzymanie deficytu pierwotnego rzędu 1 % PKB zgodnego z nieznacznym obniżeniem zarówno wskaźnika dochodów jak i wydatków w okresie objętym programem. W przypadku dochodów obniżenie to nie jest w pełni uzasadnione, w szczególności dla lat 2006 i 2007, ponieważ nie przewiduje się żadnych dalszych zmian po obniżeniu podatków w roku 2004, a uważa się, że ściągalność podatków powinna wzrosnąć w okresie objętym programem. W przypadku wydatków, uznaje się, że obniżenie to wynika z kontroli wydatków przedsiębiorstw skupiającej się na obniżeniu transferów, ale pozwalającej na dodatkowe wydatki związane z członkostwem w NATO oraz z wprowadzeniem w życie planów wydatków częściowo finansowanych przez UE. Te dwa ostatnie elementy odpowiadają 0,7 punktom procentowym PKB w 2004 r., netto. Wskaźnik zadłużenia, mimo że rośnie i w 2007 r. osiągnie 17,7 %, pozostaje na bardzo niskim poziomie.

Scenariusz makroekonomiczny będący podstawą programu wydaje się odzwierciedlać korzystne założenia wzrostu. W szczególności, ewolucja wzrostu w średnim okresie prognozowana w programie może być zbyt optymistyczna, biorąc pod uwagę ograniczenia strukturalne oraz wrażliwość gospodarki na wstrząsy zewnętrzne. Prognoza dla inflacji na rok 2004 prawdopodobnie zostanie przekroczona, ale prognozy na kolejne cztery lata wydają się być realistyczne.

Cele programu dotyczące deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych dla każdego roku mieszczą się poniżej wartości odniesienia PKB wynoszącej 3 %. Jednak tempo konsolidacji jest raczej niskie, a cele programu są niezgodne ze zbliżeniem się do równowagi w okresie objętym programem. Zagrożenia dla wyniku budżetowego wydają się zrównoważone. Z jednej strony, prawdopodobnie zbyt optymistyczna prognoza wzrostu opisana powyżej stanowi zagrożenie dla przewidywanych celów budżetowych, przy czym wiarygodność programu jest obniżona w związku ze stwierdzeniem słabej jakości danych. Z drugiej strony, sytuacja ta jest równoważona przez wyraźnie pesymistyczne prognozy dotyczące wydatków, w szczególności w późniejszych latach objętych programem. Strategia budżetowa zawarta w programie nie przewiduje wystarczającego marginesu bezpieczeństwa chroniącego przed przekroczeniem progu deficytu budżetowego wynoszącego 3 % PKB przy zwykłych fluktuacjach makroekonomicznych.

W świetle niniejszej oceny, jeżeli wskaźniki wzrostu przewidziane w programie zostaną osiągnięte, zaleca się, aby Łotwa poczyniła postępy w kierunku zrównoważonego budżetu, uwzględniając w szczególności jej deficyt obrotów bieżących oraz presję popytu wewnętrznego. Łotwa powinna także zwiększyć wiarygodność i solidność wykorzystywanych danych źródłowych i metodologii w celu zapewnienia lepszego spełniania norm ESA 95. Ponadto zachęca się władze łotewskie do przeprowadzenia dalszych reform sektora publicznego mających na celu zwiększenie zdolności administracyjnej, tak by zwiększyć ściągalność podatków i wzmocnić kontrolę wydatków.

Łotwa jest stosunkowo dobrze przygotowana do udźwignięcia kosztów budżetowych starzenia się społeczeństwa. Perspektywy długoterminowej stabilności finansów publicznych polepszyły się w związku z wprowadzeniem w życie systemu emerytalnego opartego na trzech filarach oraz ze względu na bardzo niski poziom zadłużenia sektora instytucji rządowych i samorządowych. Jednak nie można wyeliminować ryzyka długoterminowej nierównowagi budżetowej. Terminowe wprowadzenie w życie środków mających na celu ograniczenie wydatków związanych ze starzeniem się społeczeństwa, wraz z konsolidacją fiskalną w celu zapewnienia odpowiedniej nadwyżki pierwotnej ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia stabilności finansów publicznych.

Najważniejsze prognozy programu konwergencji Łotwy

	2003	2004	2005	2006	2007
Realny wzrost PKB (%)	7,5	6,7	6,7	6,5	6,5
Wzrost zatrudnienia (%)	1,8	1,0	1,0	0,5	0,5
Inflacja HICP (%)	2,9	4,5	3,7	3,0	3,0
Saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych (% PKB)	– 1,8	– 2,1	– 2,2	– 2,0	– 2,0
Zadłużenie publiczne brutto (% PKB)	15,3	16,2	16,8	17,3	17,7

(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Dokumenty, o których mowa w niniejszym tekście można znaleźć na stronie internetowej:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/9

DECYZJA RADY

z dnia 5 lipca 2004 r.

w sprawie programu konwergencji Litwy na lata 2004–2007

(2004/C 320/05)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

WYDAJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:

Dnia 5 lipca 2004 r. Rada przeanalizowała program konwergencji Litwy, obejmujący lata 2004–2007. Program jest ogólnie zgodny z odnoszącymi się do danych wymogami zmienionego „Kodeksu postępowania dotyczącego treści i formy programów stabilności i konwergencji”.

Strategia budżetowa leżąca u podstaw programu ma na celu „zbliżenie do cyklicznie równoważonego budżetu sektora instytucji rządowych i samorządowych poprzez zapewnianie udanej realizacji celów polityki gospodarczej”, chociaż strategia ta nie jest w pełni odzwierciedlona w docelowych poziomach deficytu w programie. W szczególności, program przewiduje obniżenie deficytu tylko o 0,2 punktu procentowego w latach 2003–2007, kiedy spodziewany poziom deficytu wynosić ma 1,5 % PKB. Wynika to ze zwiększenia udziału w PKB zarówno dochodów jak i wydatków. Oczekuje się, że wzrost wskaźnika dochodów w okresie objętym programem wyniesie 2 punkty procentowe, przede wszystkim z powodu znaczącego zwiększenia dochodów niepodatkowych związanych z pomocą finansową UE. Oczekuje się, że dochody z podatków wzrosną o 0,4 punktu procentowego PKB, pomimo planowanej likwidacji podatku drogowego w 2005 r., co według szacunków będzie miało ujemny wpływ na dochody w wysokości 0,5 % PKB w tym samym roku. Po znacznym zmniejszeniu się wskaźnika wydatków podczas ostatnich pięciu lat, przewiduje się jego wzrost o 1,8 punktów procentowych w ciągu okresu, o którym mowa, co pozwala się wytłumaczyć zwiększeniem wydatków pierwotnych, jedynie marginalnie kompensowanych przewidywanym obniżeniem stóp procentowych. Przewiduje się, że wzrost wydatków pierwotnych obejmie głównie sferę „pozostałych wydatków”, których przewidywany wzrost wyniesie 0,9 % PKB, a które związane są głównie z wpłatami do budżetu UE, oraz z transferami i subwencjami, które wzrosną o 0,7 % PKB, a które związane są w dużej mierze ze zwiększonymi subwencjami dla rolników, kompensacją za utratę oszczędności w rublach oraz planami zwrotu nieruchomości i reformą emerytur. Oczekuje się, że gromadzenie kapitału trwałego brutto w sektorze rządowym zwiększy się znacznie – o 1 % PKB w pierwszych dwóch latach działania programu, ale przewiduje się, że spadnie do 3,1 % PKB w 2007 r. i pozostanie około 0,2 punktu procentowego powyżej poziomu początkowego z roku 2003.

Scenariusz makroekonomiczny leżący u podstaw programu wydaje się odzwierciedlać raczej korzystne założenia wzrostu. W szczególności, przewidywane tempo wzrostu w 2005 r., które zostało zmienione z 6,5 % podanego w przedakcesyjnym programie gospodarczym z roku 2003 na 7,3 % w programie konwergencji, wydaje się nieco zawyżone. Średnioterminowa dynamika wzrostu przewidziana w programie, choć ostrożniejsza niż w jego początkowych latach, nadal wydaje się być stosunkowo optymistyczna. Przewidywania inflacji wydają się realistyczne.

Cele programu dotyczące deficytu sektora instytucji rządowych i pozarządowych plasują się poniżej wartości odniesienia wynoszącej 3 % PKB każdego roku. Jednakże, nie są one zgodne z pozycją budżetową bliską równowagi w okresie obowiązywania programu. Ponadto, pozycja budżetowa w ramach programu nie zapewnia wystarczającego marginesu bezpieczeństwa zapobiegającego przekroczeniu progu 3 % PKB przy zwykłych wahaniach makroekonomicznych, przynajmniej w początkowych latach okresu obowiązywania programu. Wynik budżetowy może być gorszy niż zakładano. W szczególności, ujemne ryzyko makroekonomiczne opisane powyżej oraz wcześniejsze doświadczenie z przekroczeniem poziomu wydatków w reakcji na wyższe od planowanych dochody stanowi ryzyko dla przewidywanych celów budżetowych.

W świetle tej oceny, jeśli zostanie osiągnięte tempo wzrostu przewidziane w programie, Litwie zaleca się dokonanie dalszych postępów w osiąganiu pozycji budżetowej bliskiej równowadze, zwłaszcza z uwagi na jej obecny deficyt obrotów bieżących i zwiększony popyt krajowy. Ponadto, zachęca się Litwę do ścisłej realizacji budżetu w celu zmniejszenia ryzyka przekroczenia w 2004 r. wartości odniesienia wynoszącej 3 %. Na koniec, zachęca się władze Litwy do wykorzystania ponadplanowych dochodów do obniżenia deficytu.

Litwa jest stosunkowo dobrze przygotowana do pokrycia kosztów budżetowych związanych ze starzeniem się społeczeństwa, chociaż pewne ryzyko może pojawić się w dłuższym terminie. Wdrażana jest duża ilość działań mająca na celu poprawę współczynnika zależności osób starszych oraz modernizację systemów emerytalnych i opieki zdrowotnej, co z kolei ma na celu poprawę długoterminowej stabilności finansów publicznych. Niemniej jednak istnieje ryzyko związane z krótkoterminowymi kosztami reform emerytalnych i opieki zdrowotnej oraz z zaległymi zobowiązaniami warunkowymi. Zabezpieczenie odpowiedniej nadwyżki pierwotnej jest niezbędne w celu zapewnienia stabilności finansów publicznych.

Najważniejsze prognozy z programu konwergencji Litwy

	2003	2004	2005	2006	2007
Realny wzrost PKB (%)	9,0	7,0	7,3	6,6	6,3
Wzrost zatrudnienia (%)	2,0	0,7	1,0	0,2	0,2
Inflacja HICP (%)	– 1,2	0,9	2,0	2,1	2,5
Saldo sektora instytucji rządowych i pozarządowych (% PKB)	– 1,7	– 2,7	– 2,5	– 1,8	– 1,5
Zadłużenie publiczne brutto (% PKB)	21,5	22,4	22,2	21,4	21,0

(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Dokumenty, o których mowa w niniejszym tekście można znaleźć na stronie internetowej:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/11

OPINIA RADY

z dnia 5 lipca 2004 r.

w sprawie programu konwergencji Węgier na lata 2004–2008

(2004/C 320/06)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 z 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym,

WYDAJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:

Dnia 5 lipca 2004 r. Rada przeanalizowała program konwergencji Węgier, obejmujący lata 2008–2007. Program jest w dużej mierze zgodny z odnoszącymi się do danych wymogami zmienionego „kodeksu postępowania dotyczącego treści i formy programów stabilności i konwergencji”.

Strategia budżetowa będąca podstawą programu zmierza do stopniowego obniżenia deficytu w sektorze instytucji rządowych i samorządowych (general government) do poziomu poniżej 3 % PKB do 2008 r., przy jednoczesnym zmniejszeniu znaczenia sektora publicznego w gospodarce. W tym celu program przewiduje konsolidację skupioną w początkowym okresie i zmniejszenie deficytu budżetowego z 5,9 % PKB w 2003 r. do 4,6 % PKB w 2004 r., a następnie coroczne dostosowanie o ok. 0,5 punktu procentowego PKB (4,1 % PKB w 2005 r., 3,6 % w 2006 r., 3,1 % w 2007 r. i 2,7 % PKB w 2008 r.). Cele te uwzględniają koszty związane z reformą emerytalną, które wzrosną z 0,7 % PKB w 2003 r. do 0,9 % w 2008 r. Konsolidacja jest oparta na wydatkach, z uwzględnieniem reform strukturalnych, przede wszystkim w obszarze administracji publicznej, zdrowia i edukacji. Reformy te trzeba jednak doprecyzować i wdrożyć. Obniżenie ogólnego wskaźnika wydatków umożliwi wzrost udziału inwestycji publicznych w PKB, z pomocą funduszy UE. Jednocześnie planuje się zmniejszenie ogólnych obciążeń podatkowych z 39 % PKB do 37 % PKB.

Program zawiera dwa różne scenariusze leżące u podstaw prognoz makroekonomicznych i budżetowych: scenariusz „podstawowy” i „bardziej optymistyczny”. Scenariusz podstawowy należy traktować jako scenariusz odniesienia służący ocenie prognoz budżetowych, który odzwierciedla bardziej wiarygodne założenia: realny wzrost PKB rzędu 3,5–4 % w latach 2004 i 2005, a następnie przyspieszenie, raczej optymistyczne, tempa wzrostu o ok. 0,5 punktu procentowego każdego roku do roku 2008. Prognoza szybkiego zwalczania inflacji po 2004 r., gdy skutki podniesienia podatków pośrednich będą mniej odczuwalne, wydaje się realistyczna, pod warunkiem że realny wzrost płac zostanie znacznie zmniejszony, tak by odpowiadał wydajności.

Program przewiduje obniżenie deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych do poziomu poniżej wartości odniesienia, wynoszącej 3 % PKB, w 2008 r. Obniżenie deficytu przewidziane w programie wydaje się możliwe do zrealizowania. Jednak fakt, że planowane obniżenie deficytu do wartości poniżej 3 % PKB ma nastąpić dopiero w 2008 r. i to przy uwzględnieniu jedynie nieznacznego marginesu, przy czym znaczna część dostosowań wynika ze zmniejszenia obciążenia odsetkami, stanowi powód do niepokoju. Ryzyko dla wyniku budżetowego wiąże się z tym, że wzrost może się okazać niższy od prognozowanego lub że plan wydatków zostanie przekroczony, tak jak to miało miejsce w przeszłości, oraz z brakiem informacji o przewidywanych środkach redukcji wydatków w ostatnich latach programu. Realizacja znaczącego dostosowania przewidziana w pierwszym roku programu ma podstawowe znaczenie dla wiarygodności strategii dostosowania; brak tego dostosowania stanowi zagrożenie dla całej ścieżki dostosowania. Dlatego strategia budżetowa zawarta w programie może nie wystarczyć do obniżenia deficytu poniżej progu wynoszącego 3 % PKB do końca okresu objętego programem. Należy wykorzystać wszystkie okazje do przyspieszenia trwałego dostosowania fiskalnego. Jednocześnie prognozowane salda w znacznym stopniu odzwierciedlają realizację intensywnego programu inwestycji publicznych, dzięki którym stosunek inwestycji rządowych do PKB wzrośnie z 4,0 % PKB w 2004 r. do 5,5 % PKB w 2008 r.

Po osiągnięciu maksymalnej wielkości bliskiej 60 % PKB w 2004 r. program przewiduje, że do roku 2008 wskaźnik zadłużenia spadnie poniżej 54 % PKB. Obniżenie to odbywałoby się równocześnie z planowanym dostosowaniem budżetowym, ale wykorzystywałoby także prognozowane obniżenie obciążenia odsetkami oraz ujemne dostosowanie zapasów do obrotu. Mimo iż taka sytuacja wydaje się prawdopodobna, ten korzystny scenariusz może zostać zagrożony przez wolniejsze od prognozowanego tempo spadku stóp procentowych.

Biorąc pod uwagę długoterminową stabilność Węgry stoją w obliczu poważnego ryzyka jakim jest nierównowaga budżetowa związana z pokrywaniem kosztów starzenia się społeczeństwa. Choć reforma emerytalna sięgająca roku 1998 i ustanawiająca progresywny trójfilarowy system emerytalny – ze zmianami parametrów w filarze finansującym wypłatę bieżących emerytur, tj. podniesienie wieku emerytalnego i indeksacja emerytur – zmniejszyła ryzyko długofalowej nierównowagi budżetowej, nie usunęła jednak całkowicie tego ryzyka. Zapewnienie odpowiedniej nadwyżki pierwotnej w średnim terminie oraz wdrożenie środków służących dalszemu hamowaniu wzrostu wydatków związanych z wiekiem, zwłaszcza w zakresie ochrony zdrowia, ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia stabilności finansów publicznych.

Dnia 5 lipca 2004 r., na podstawie zaleceń Komisji, Rada stwierdziła istnienie nadmiernego deficytu na Węgrzech zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu i zgodnie z art. 104 ust. 7 wystosowała do Węgier zalecenie w sprawie jego skorygowania, zawierające wskazówki Rady w zakresie prowadzonej polityki.

Najważniejsze prognozy programu konwergencji Węgier

	2003	2004	2005	2006	2007	2008
Realny wzrost PKB (%)	2,9	3,3–3,5	3,5–4	ok. 4	4–4,5	4,5–5
Wzrost zatrudnienia (%)	1,0	0–0,5	0,5–1	ok. 1	ok. 1	ok. 1,5
Inflacja HICP (%)	4,7	ok. 6,5	ok. 4,5	ok. 4	ok. 3,5	ok. 3
Saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych (% PKB)	– 5,9	– 4,6	– 4,1	– 3,6	– 3,1	– 2,7
Zadłużenie publiczne brutto (% PKB)	59,1	59,4	57,9	56,8	55,6	53,7

(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Dokumenty wymienione w niniejszym tekście można znaleźć na stronie internetowej:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/13

OPINIA RADY

z dnia 5 lipca 2004 r.

w sprawie programu konwergencji Malty na lata 2004–2007

(2004/C 320/07)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym,

WYDAJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:

Dnia 5 lipca 2004 r. Rada przeanalizowała program konwergencji Malty obejmujący lata 2004–2007. Program ten jest tylko częściowo zgodny z odnoszącymi się do danych wymogami zmienionego „Kodeksu Postępowania dotyczącego treści i formy programów stabilności i konwergencji”. W szczególności, dane dotyczące PKB i jego komponentów jeszcze nie w pełni odpowiadają normom ESA95. To utrudnia porównywalność poszczególnych części programu.

Strategia budżetowa będąca podstawą programu zmierza do obniżenia deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych (general government) do poziomu niższego niż 3 % PKB już do roku 2006 r. z następującymi celami pośrednimi: 5,2 % PKB w 2004 r., 3,7 % PKB w 2005 r. i 2,3 % PKB w 2006 r. Na koniec okresu objętego programem poziom ten ma wynosić 1,4 %. Program przewiduje znaczną poprawę salda pierwotnego, które ma przejść od deficytu wynoszącego 1,4 % PKB w 2004 r. do nadwyżki w wysokości 2,2 % w 2007 r. Jednocześnie program przewiduje odwrócenie tendencji wzrostowej stosunku długu do PKB w 2005 r.; wskaźnik ten ma osiągnąć 70,4 % na koniec okresu objętego programem.

Strategia budżetowa jest poparta pakietem środków zmierzających do kontroli i racjonalizacji wydatków, a po stronie dochodów do przeciwdziałania unikaniu płacenia podatków. Skutki stosowania środków niezbędnych do osiągnięcia tych celów nie są w pełni określone ilościowo w programie. Po stronie wydatków, wydatki bieżące mają zostać obniżone o trzy punkty procentowe PKB poprzez ograniczenie wzrostu płac w sektorze publicznym, restrukturyzację w przedsiębiorstwach sektora publicznego i stopniowe wygaszanie subwencji dla przemysłu stoczniowego. Oczekiwany jest także spadek nakładów kapitałowych o ponad 2,4 punktów procentowych PKB w okresie objętym programem, w miarę jak dobiegają końca będące obecnie w toku projekty jednorazowe. Jednakże inwestycje publiczne w dalszym ciągu będą stanowić ponad 4 % PKB.

Na podstawie aktualnie dostępnych informacji, scenariusz makroekonomiczny stanowiący podstawę programu wydaje się odzwierciedlać realistyczne założenia dotyczące wzrostu, ale jest do pewnego stopnia obciążony niepewnością z powodu możliwego przeszacowania nominalnego PKB według ESA95 i narażenia gospodarki Malty na wstrząsy zewnętrzne.

Chociaż program przewiduje zmniejszenie deficytu w 2006 r. poniżej wartości odniesienia wynoszącej 3 %, a następnie dalszy jego spadek, cele te mogą być niezgodne z bliską równowagi pozycją w okresie objętym programem.

Ścieżka konsolidacji przewiduje radykalne zmniejszenie deficytu, co wydaje się osiągalne biorąc pod uwagę margines swobody stworzony dzięki zakończeniu niektórych projektów inwestycyjnych. Niemniej jednak, wejście na ścieżkę konsolidacji wymaga głębokiego zaangażowania ze strony władz Malty. Ponadto, niedawna zmiana wielkości wzrostu realnego PKB za rok 2003 może pociągać za sobą pewne ryzyko ujemne.

Dlatego stanowisko budżetowe wyrażone w programie może nie wystarczyć do obniżenia deficytu do poziomu poniżej progu 3 % PKB do 2006 r. Ponadto ewolucja wskaźnika zadłużenia prawdopodobnie będzie mniej korzystna niż prognozowana z uwagi na to ryzyko.

Biorąc pod uwagę długoterminową stabilność, Malta staje w obliczu poważnego ryzyka, jakim jest brak równowagi budżetowej w związku z pokrywaniem prognozowanych kosztów starzenia się społeczeństwa. Zapewnienie odpowiedniej nadwyżki pierwotnej w średnim terminie oraz wdrażanie kolejnych środków hamujących wzrost wydatków związanych z wiekiem, zwłaszcza na opiekę zdrowotną, ma podstawowe znaczenie dla stabilności finansów publicznych.

Dnia 5 lipca 2004 r. Rada na podstawie zaleceń Komisji zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu, stwierdziła istnienie nadmiernego deficytu na Malcie i, zgodnie z art. 105 ust. 7, wystosowała dla niej zalecenia w sprawie jego skorygowania, zawierające rady w zakresie prowadzonej polityki.

Najważniejsze prognozy programu konwergencji Malty

	2003	2004	2005	2006	2007
Realny wzrost PKB (%)	– 1,7	1,1	1,7	2,1	2,1
Wzrost zatrudnienia (%)	– 0,8	0,8	0,7	0,7	0,7
Inflacja RPI (%)	1,3	3,4	2,1	2,1	2,1
Saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych (% PKB)	– 9,7	– 5,2	– 3,7	– 2,3	– 1,4
Zadłużenie publiczne brutto (% PKB)	72,0	72,1	72,4	70,5	70,4

(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Dokumenty, o których mowa w niniejszym tekście można znaleźć na stronie internetowej:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/15

OPINIA RADY

z dnia 5 lipca 2004 r.

w sprawie programu konwergencji Polski na lata 2004–2007

(2004/C 320/08)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym,

WYDAJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:

Dnia 5 lipca 2004 r. Rada przeanalizowała program konwergencji Polski, obejmujący lata 2004–2007. Program jest tylko częściowo zgodny z odnoszącymi się do danych wymogami zmienionego „kodeksu postępowania dotyczącego treści i formy programów stabilności i konwergencji” i normami ESA 95.

Celem strategii budżetowej leżącej u podstaw programu jest obniżenie deficytu w sektorze instytucji rządowych i samorządowych (general government) poniżej 3 % PKB do roku 2007 (z następującymi rocznymi celami pośrednimi: 5,7 % PKB w 2004 r., 4,2 % PKB w 2005 r., 3,3 % w 2006 r. i 1,5 % w 2007 r.) i utrzymanie wskaźnika zadłużenia poniżej 60 % PKB. W tym celu program obejmuje szeroki wachlarz środków (tzw. plan Hausnera) przyjęty przez rząd w styczniu 2004 r., który, jeśli zostanie w pełni wprowadzony, zapewni kumulatywną korektę deficytu o 5,3 % PKB z dodatkowymi przychodami i oszczędnościami wydatków w latach 2005-2007 (3,3 % PKB w sferze socjalnej i 2,0 % PKB w sferze administracji publicznej i przedsiębiorstw państwowych). Osiągnięcie celu dotyczącego deficytu jest także uwarunkowane przewidywaną wysoką dynamiką wzrostu w całym okresie obowiązywania programu.

W oparciu o aktualnie dostępne informacje można stwierdzić, że scenariusz makroekonomiczny leżący u podstaw programu wydaje się odzwierciedlać korzystne założenia dotyczące wzrostu. O ile prognoza wzrostu rzędu 5,0 % w latach 2004 i 2005 wydaje się być realna, a liczba ta mogłaby nawet być przekroczona w 2004 r., to ewolucja wzrostu w skali średnioterminowej przewidywana w programie tzn. przyspieszenie wzrostu PKB do 5,6 % w latach 2006 i 2007 odzwierciedla raczej korzystne założenia dotyczące zarówno konsumpcji indywidualnej, jak i wydatków na inwestycje. W związku z tym, pełne wprowadzenie planu Hausnera i związane z tym rozproszenie niepewności fiskalnych mają podstawowe znaczenie dla wzmocnienia wzrostu. Prognoza dla inflacji wydaje się realistyczna.

Program zakłada zmniejszenie deficytu poniżej wartości referencyjnej 3 % PKB w roku 2007. Założenia docelowe programu stwarzają kilka zagrożeń. Oprócz niedoszacowanego ryzyka makroekonomicznego wspomnianego powyżej, istnieje także niepewność co do wprowadzenia w życie przewidzianych środków, jako że planowane dostosowanie jest nie tylko skumulowane na końcu okresu ale także nie w pełni zgodne z planem Hausnera. Ponadto, w związku z niedawną decyzją Eurostatu w sprawie klasyfikacji kapitałowych systemów emerytalnych, może zaistnieć potrzeba korekty w górę o 1,6 punktu procentowego PKB przewidywanych kwot dla deficytu. Pozycja budżetowa w programie może zatem nie być wystarczająca by zmniejszyć deficyt poniżej 3 % PKB w okresie realizacji programu.

Program zakłada, że wskaźnik zadłużenia wzrośnie o 7 punktów procentowych PKB w latach 2003–2007, i wzrost ten zostanie zatrzymany dopiero w ostatnim roku programu. Ewolucja wskaźnika zadłużenia będzie prawdopodobnie mniej korzystna niż przewidywana, jeśli uwzględnić zagrożenia związane z wymienionymi powyżej skutkami deficytu i pewnymi znaczącymi niejasnościami dotyczącymi osiągnięcia planowanych przychodów z prywatyzacji.

Biorąc pod uwagę długoterminową stabilność, Polska stoi w obliczu poważnego ryzyka jakim jest nierównowaga budżetowa w związku z pokrywaniem prognozowanych kosztów starzenia się społeczeństwa. Choć reforma emerytalna sięgająca roku 1999 i ustanawiająca progresywny trójfilarowy system emerytalny – ze zmianami parametrów w filarze finansującym wypłatę bieżących emerytur, tj. ograniczającymi możliwość wcześniejszego przechodzenia na emeryturę – zmniejszyła ryzyko długofalowej nierównowagi budżetowej, nie usunęła jednak całkowicie tego ryzyka. Zapewnienie wystarczającej nadwyżki podstawowej w okresie średnioterminowym wraz z wprowadzeniem środków mających na celu powstrzymanie deficytu systemu emerytalnego, ograniczenie podejmowania zobowiązań przez przedsiębiorstwa państwowe i system opieki zdrowotnej oraz reformy strukturalne mające na celu zwiększenie uczestnictwa w rynku pracy mają podstawowe znaczenie dla zapewnienia stabilności finansów publicznych.

Dnia 5 lipca 2004 r., w oparciu o zalecenia Komisji, Rada stwierdziła istnienie nadmiernego deficytu w Polsce zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu i zgodnie z art. 104 ust. 7, wystosowała do niej zalecenie w sprawie jego skorygowania, zawierające wskazówki Rady w zakresie prowadzonej polityki.

Najważniejsze prognozy programu konwergencji Polski

	2003	2004	2005	2006	2007
Realny wzrost PKB (%)	3,7	5,0	5,0	5,6	5,6
Wzrost zatrudnienia (%)	– 2,3	– 0,2	1,0	1,8	2,5
Inflacja HICP (%)	0,8	2,2	2,8	< 3	< 3
Saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych (% PKB)	– 4,1	– 5,7	– 4,2	– 3,3	– 1,5
Zadłużenie publiczne brutto (% PKB)	45,3	49,0	51,9	52,7	52,3

(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Dokumenty, o których mowa w niniejszym tekście można znaleźć na stronie internetowej:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/17

OPINIA RADY

z dnia 5 lipca 2004 r.

w sprawie programu konwergencji Słowenii 2004–2007

(2004/C 320/09)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po zasięgnięciu opinii Komitetu Ekonomiczno-Finansowego,

WYDAJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:

W dniu 5 lipca 2004 r. Rada zbadała program konwergencji Słowenii obejmujący okres od 2004 r. do 2007 r. Program jest w znacznym stopniu zgodny z wymogami zrewidowanego „kodeksu postępowania w zakresie treści i formy programów stabilności i konwergencji”dotyczącymi danych.

Strategia budżetowa leżąca u podstaw tego programu ma na celu osiągnięcie dobrego stanu finansów publicznych określonych przez bliską równowagi pozycję budżetową. W tym celu, program przewiduje stopniowe ograniczenie deficytu w sektorze instytucji rządowych i samorządowych w objętym nim okresie, co będzie zgodne ze zmniejszeniem wskaźników dochodów i wydatków pierwotnych, przy czym te ostatnie będą obniżane poprzez ograniczanie wydatków obowiązkowych. Zgodnie z metodą korekty, deficyt ma się zmniejszyć o połowę w ciągu kolejnych czterech lat do nieco poniżej 1 % w 2007 r. Zmierzając do stopniowego zmniejszenia deficytu strukturalnego, władze umożliwią działanie automatycznych stabilizatorów fiskalnych – choć w ograniczonym zakresie – w przypadku niekorzystnej sytuacji gospodarczej.

Scenariusz makroekonomiczny stanowiący podstawę programu na okres po 2005 r. zdaje się odzwierciedlać realistyczne założenia dotyczące wzrostu i przewiduje wzrost realnego PKB nieco powyżej potencjalnej produkcji. Niemniej jednak założenia dotyczące wzrostu na 2004 r. są raczej optymistyczne. Prognozowana inflacja mieści się w dolnych granicach aktualnie prognozowanego zakresu w 2004 r., ale przewidywania na późniejszy okres są realistyczne, o ile polityka gospodarcza wciąż będzie koordynowana w celu trwałego obniżenia inflacji.

Deficyt w sektorze instytucji rządowych i samorządowych – po niewielkim wzroście do 1,9 % PKB w 2004 r., a następnie stopniowym spadku do 0,9 % PKB do 2007 r. – ma pozostawać w poszczególnych latach na poziomie niższym od wartości odniesienia wynoszącej 3 % PKB. Cele budżetowe przedstawione w programie nie wystarczą do zapewnienia średnioterminowego celu Paktu na rzecz Stabilności i Wzrostu, którym jest pozycja budżetowa bliska równowagi; tempo konsolidacji fiskalnej jest raczej powolne i kraj ma się zbliżyć do celu średnioterminowego dopiero pod koniec okresu objętego programem. Ponadto wynik budżetu może być gorszy od przewidywanego, zwłaszcza z uwagi na ryzyko makroekonomiczne związane z wyżej określoną optymistyczną prognozą wzrostu w 2004 r. Ponadto, konsolidacja fiskalna będzie realizowana pod koniec okresu. Dlatego stanowisko budżetowe w programie nie zapewnia dostatecznego zabezpieczenia przed przekroczeniem progu deficytu wynoszącego 3 % PKB przy normalnych wahaniach makroekonomicznych, zwłaszcza w pierwszych latach programu.

Dług publiczny brutto jest stosunkowo niski i taki pozostanie w przyszłości. Po wzroście do 29,5 % PKB do 2005 r., przewiduje się, że wskaźnik zadłużenia obniży się do 28,4 % PKB w 2007 r. Co się tyczy długoterminowej stabilności, Słowenia ryzykuje brakiem równowagi budżetowej w związku z pokrywaniem kosztów starzenia się społeczeństwa. Całkowite wdrożenie reformy emerytur i wprowadzenie stabilnego systemu ochrony zdrowia oraz zapewnienie odpowiedniej nadwyżki pierwotnej mają podstawowe znaczenie dla zapewnienia stabilności finansów publicznych.

Najważniejsze prognozy zawarte w programie konwergencji Słowenii

	2003	2004	2005	2006	2007
Realny wzrost PKB (%)	2,3	3,6	3,7	3,8	3,9
Wzrost zatrudnienia (%)	– 0,2	0,4	0,6	0,6	0,7
Inflacja ZWCK (%)	5,7	3,3	3,0	2,7	2,6
Saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych (% PKB)	– 1,8	– 1,9	– 1,8	– 1,5	– 0,9
Zadłużenie publiczne brutto (% PKB)	28,6	29,1	29,5	29,4	28,4

(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Dokumenty, o których mowa w niniejszym tekście, są dostępne na stronie:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm.

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/19

OPINIA RADY

z dnia 5 lipca 2004 r.

w sprawie programu konwergencji Słowacji na lata 2004–2007

(2004/C 320/10)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając zalecenie Komisji,

po konsultacji z Komitetem Ekonomicznym i Finansowym,

WYDAJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:

Dnia 5 lipca 2004 r. Rada przeanalizowała program konwergencji Słowacji obejmujący lata 2004–2007 oraz, ponadto, podała prognozy wskaźnikowe na rok 2010. Program jest w dużej mierze zgodny z odnoszącymi się do danych wymogami zmienionego „kodeksu postępowania dotyczącego treści i formy programów stabilności i konwergencji”.

Celem strategii budżetowej leżącej u podstaw programu jest obniżenie deficytu w sektorze instytucji rządowych i samorządowych (general government) z 3,6 % PKB w 2003 r. do 3,0 % PKB do 2007 r. w celu zachowania zgodności z kryterium deficytu z Maastricht – z następującymi celami pośrednimi dotyczącymi deficytu: 4 % PKB w 2004 r., 3,9 % PKB w 2005 r. i 3,9 % PKB w 2006 r. Spodziewane obniżenie deficytu ma nastąpić przede wszystkim w 2007 r.

Program zakłada dostosowanie oparte na obniżeniu pierwotnych wydatków o 1,5 punktu procentowego PKB. Podstawą dla tego obniżenia są w dużym stopniu reformy strukturalne, głównie w sferze opieki zdrowotnej i ochrony socjalnej, które w większości są wprowadzone w życie i obowiązujące. Reformy po stronie wydatków dokonują się na tle dalekosiężnego pakietu reform podatkowych (obowiązującego od początku 2004 r.), który jednak nie powinien zasadniczo wpłynąć na stan dochodów budżetowych; reformy podatkowe zasadniczo stanowią przesunięcie ciężaru podatkowego z opodatkowania bezpośredniego na opodatkowanie pośrednie. Ponadto, w 2005 r. zostanie wprowadzony filar kapitałowy systemu emerytalnego, co doprowadzi do spadku dochodów sektora instytucji rządowych i samorządowych, począwszy od szacunkowego Formula punktu procentowego PKB w 2005 r. do 1 punktu procentowego PKB, który zostanie osiągnięty do końca okresu objętego programem.

Na podstawie obecnie dostępnych informacji leżący u podstaw programu scenariusz makroekonomiczny zdaje się odzwierciedlać realne założenia dotyczące wzrostu, tj. wzrost nieco ponad 4 % w 2004 r. i 2005 r. oraz przyspieszenie wzrostu do prawie 5 % w 2006 r. i 2007 r. – z uwagi na dalsze wzmocnienie eksportu dzięki zwiększeniu zdolności eksportowej wywołanej bezpośrednimi inwestycjami zagranicznymi. Przewidywany spadek bezrobocia, biorąc pod uwagę nadal bardzo wysoką stopę bezrobocia panującą na Słowacji, będzie wymagał trwałej, energicznej kontynuacji polityk, które usuną głęboko zakorzenione problemy strukturalne na rynku pracy. Przewidywany gwałtowny spadek inflacji po 2004 r., kiedy to dostosowywanie cen urzędowych i podwyżki podatków pośrednich stopniowo staną się coraz rzadsze, jest możliwy do osiągnięcia, pod warunkiem ścisłego ograniczenia skutków drugiej rundy. W szczególności, kształtowanie się płac, w tym w sektorze publicznym, nie powinno być sterowane wcześniejszym rozwojem inflacji.

Program przewiduje obniżenie ogólnego deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych do wartości odniesienia w wys. 3 % PKB w 2007 r. oraz jego dalszy spadek. Przy założeniu, że wzrost słowackiej gospodarki będzie bardzo dynamiczny, wielkość i ścieżka redukcji deficytu mogą nie wyglądać bardzo ambitnie. Jednakże należy w szczególności wziąć pod uwagę następujące czynniki modulujące: zakładane obniżenie pierwotnych wydatków, spadek dochodów wynikający z reformy emerytalnej, oraz, częściowo jednorazowe, dostosowanie osiągnięte w 2003 r. Pozycja budżetowa w programie wydaje się wystarczająca dla obniżenia deficytu do jego wysokości progowej równiej 3 % PKB do końca okresu objętego programem. Zagrożenia dla prognoz budżetowych przez cały okres trwania programu zdają się zasadniczo równoważyć. Wykazują tendencję wzrostową w 2004 r., kiedy prognozy przewidują niewielki wzrost deficytu. Ryzyko maksymalnych strat, jakie mogą zostać poniesione w związku z realizacją programu zdaje się skupiać po stronie wydatków i związane jest głównie z opóźnieniami w proponowanych dalszych reformach opieki zdrowotnej i brakiem dalszej racjonalizacji sektora publicznego.

Osiągnięcie celów deficytu zależeć będzie od zdolności rządu do kontrolowania wydatków pierwotnych, co ułatwiłyby wiążące średniookresowe górne pułapy wydatków. Wprowadzone w życie reformy strukturalne skutkują wyższym wzrostem niż zakładano w programie konwergencji z maja 2004 r., okazja ta powinna być wykorzystana do przyspieszenia dostosowań fiskalnych, w szczególności przeznaczając wszelkie dochody wyższe niż przewidziane w budżecie na cele szybszego obniżenia deficytu. Poza zwiększeniem prawdopodobieństwa możliwie szybkiego, a najpóźniej do 2007 r., osiągnięcia deficytu poniżej 3 % PKB, utoruje drogę do osiągnięcia drugiego ważnego celu fiskalnego przewidzianego w programie, a mianowicie ustalenia strukturalnej pozycji budżetowej w stanie zbliżonym do równowagi lub z nadwyżką, wcześniej niż do, przewidzianego w programie, 2010 r., oraz uzyskania wystarczającego marginesu bezpieczeństwa w celu uniknięcia przekraczania przewidzianej w Traktacie wartości odniesienia w wysokości 3 % PKB dla kryterium deficytu przy normalnych wahaniach makroekonomicznych. Będzie także stanowić lepszą podstawę reagowania na potencjalne gwałtowne zwiększenie wpływów kapitałowych.

W programie przewiduje się, że wskaźnik zadłużenia między 2003 r. a 2005 r. wzrośnie o 2 Formula punktu procentowego osiągając 46,4 %, a następnie ponownie spadnie do wysokości 45,5 % do 2007 r. Słowacja wydaje się stosunkowo dobrze przygotowana do udźwignięcia kosztów budżetowych starzenia się społeczeństwa. Długoterminowa stabilność uzależniona jest od ścisłego przestrzegania celów konsolidacji fiskalnej oraz pełnego wprowadzenia w życie przewidzianych polityk. W szczególności, jeśli chodzi o wskaźniki urodzeń, założenia demograficzne leżące u podstaw prognoz programu mogą być stosunkowo optymistyczne. Główne ryzyko dla długoterminowej stabilności wynika z braku reform lub opóźnienia w ich wdrażaniu lub wycofywania już wprowadzonych reform.

Dnia 5 lipca 2004 r., Rada na podstawie zaleceń Komisji zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu stwierdziła istnienie na Słowacji nadmiernego deficytu budżetowego i zgodnie z art. 104 ust. 7 skierowała do niej zalecenie mające na celu jego likwidację, zawierające rady w zakresie prowadzonej polityki.

Najważniejsze prognozy programu konwergencji Słowacji

	2003	2004	2005	2006	2007
Realny wzrost PKB (%)	4,2	4,1	4,3	5,0	4,7
Wzrost zatrudnienia (%)	1,8	0,5	0,6	0,6	0,9
Inflacja (HICP) (%)	8,5	8,1	4,0	2,9	2,5
Saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych (% PKB)	– 3,6	– 4,0	– 3,9	– 3,9	– 3,0
Zadłużenie publiczne brutto (% PKB)	42,8	45,1	46,4	46,1	45,5

(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 1. Dokumenty wymienione w niniejszym tekście można znaleźć na stronie internetowej:

http://europa.eu.int/comm/economy_finance/about/activities/sgp/main_en.htm

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/22

Kursy walutowe euro (1)

23 grudnia 2004

(2004/C 320/12)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3456
JPY	Jen	139,88
DKK	Korona duńska	7,4376
GBP	Funt szterling	0,70130
SEK	Korona szwedzka	9,0275
CHF	Frank szwajcarski	1,5443
ISK	Korona islandzka	83,82
NOK	Korona norweska	8,2825
BGN	Lew	1,9559
CYP	Funt cypryjski	0,5789
CZK	Korona czeska	30,600
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	245,88
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6916
MTL	Lir maltański	0,4332
PLN	Złoty polski	4,0720
ROL	Lej rumuński	38 160
SIT	Tolar słoweński	239,79
SKK	Korona słowacka	38,810
TRL	Lir turecki	1 856 190
AUD	Dolar australijski	1,7580
CAD	Dolar kanadyjski	1,6656
HKD	Dolar hong kong	10,4706
NZD	Dolar nowozelandzki	1,8870
SGD	Dolar singapurski	2,2048
KRW	Won	1 413,62
ZAR	Rand	7,6000

(1)

Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/23

Podsumowanie decyzji Wspólnoty w sprawie pozwoleń na dopuszczenie do obrotu produktów leczniczych w okresie od 15 listopada 2004 r. do 15 grudnia 2004 r.

(opublikowane na mocy artykułu 12 lub artykułu 34 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2309/93)

(2004/C 320/13)

—

Wydawanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu (art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2309/93 (1)): przyjęte

Data podjęcia decyzji	Nazwa produktu leczniczego	Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu	Numer kolejny we wspólnotowym rejestrze	Data powiadomienia
16.11.2004	Xagrid	Shire Pharmaceutical Contracts Ltd, Hampshire International Business Park, Chineham, Basingstoke, Hampshire RG24 8EP, United Kingdom	EU/1/04/295/001	18.11.2004

—

Zmiana pozwolenia na dopuszczenie do obrotu (art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2309/93): przyjęte

Data podjęcia decyzji	Nazwa produktu leczniczego	Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu	Numer kolejny we wspólnotowym rejestrze	Data powiadomienia
16.11.2004	Tamiflu	Roche Registration Limited, 40 Broadwater Road, Welwyn Garden City, Hertfordshire, AL7 3AY, United Kingdom	EU/1/02/222/001	18.11.2004
17.11.2004	Trizivir	Glaxo Group Ltd, Greenford, Middlesex, UB6 0NN, United Kingdom	EU/1/00/156/001-003	19.11.2004
17.11.2004	Targretin	Ligand Pharmaceuticals UK Ltd, Innovis House, 108 High Street, Crawley, West Sussex, RH10 1BB, United Kingdom	EU/1/01/178/001	19.11.2004
25.11.2004	Bextra	Pharmacia-Pfizer EEIG, Sandwich, Kent, CT13 9NJ, United Kingdom	EU/1/02/239/001-024	29.11.2004
25.11.2004	ReFacto	Wyeth Europa Ltd, Huntercombe Lane South, Taplow, Maidenhead, Berkshire, SL6 0PH, United Kingdom	EU/1/99/103/001-004	29.11.2004
30.11.2004	Xigris	Eli Lilly Nederland BV, Grootslag 1-5, 3991 RA Houten, Nederland	EU/1/02/225/001-002	2.12.2004
30.11.2004	Tracleer	Actelion Registration Ltd, BSI Building, 13th Floor, 389 Chiswick High Road, London W4 4AL, United Kingdom	EU/1/02/220/001-005	2.12.2004
30.11.2004	Cialis	Lilly ICOS Limited, St Bride's House, 10 Salisbury Square, London, EC4Y 8EH, United Kingdom	EU/1/02/237/001 EU/1/02/237/005	2.12.2004
1.12.2004	Micardis	Boehringer Ingelheim International GmbH, Binger Strasse 173, D-55216 Ingelheim am Rhein	EU/1/98/090/001-014	3.12.2004
6.12.2004	Integrilin	Glaxo Group Ltd, Berkeley Avenue, Greenford, Middlesex, UB6 0NN, United Kingdom Schering Plough Europe, Rue de Stalle 73, B-1180 Bruxelles, Stallestraat 73, B-1180 Brussel	EU/1/99/109/001-002	8.12.2004
6.12.2004	Epivir	Glaxo Group Ltd, Greenford Road, Greenford, Middlesex, UB6 0NN, United Kingdom	EU/1/96/015/001-005	8.12.2004
6.12.2004	Dynastat	Pharmacia Europe EEIG, Sandwich, Kent, CT13 9NJ, United Kingdom	EU/1/02/209/001-008	8.12.2004
6.12.2004	Sustiva	Bristol-Myers Squibb Pharma EEIG, 141-149 Staines Road, Hounslow, TW3 3JA, United Kingdom	EU/1/99/110/001-009	8.12.2004
6.12.2004	NutropinAq	IPSEN Limited, 190 Bath Road, Slough, Berkshire, SLI 3XE, United Kingdom	EU/1/00/164/001-005	8.12.2004
6.12.2004	Strocrin	Merck Sharp & Dohme Ltd, Hertford Road, Hoddesdon, Hertfordshire, EN11 9BU, United Kingdom	EU/1/99/111/001-009	8.12.2004
6.12.2004	Dynastat	Pharmacia Europe EEIG, Sandwich, Kent, CT13 9NJ, United Kingdom	EU/1/02/209/001-008	8.12.2004
6.12.2004	Panretin	Ligand Pharmaceuticals UK Ltd, Innovis House, 108 High Street, Crawley, West Sussex, RH10 1BB, United Kingdom	EU/1/00/149/001	8.12.2004
6.12.2004	Arava	Aventis Pharma Deutschland GmbH, D-65926 Frankfurt am Main	EU/1/99/118/001-010	8.12.2004
6.12.2004	Viread	Gilead Sciences International Limited, Cambridge, CB1 6GT United Kingdom	EU/1/01/200/001	8.12.2004
6.12.2004	Rayzon	Pharmacia Europe EEIG, Sandwich, Kent, CT13 9NJ, United Kingdom	EU/1/02/210/001-008	8.12.2004
6.12.2004	Rayzon 6m	Pharmacia Europe EEIG, Sandwich, Kent, CT13 9NJ, United Kingdom	EU/1/02/210/001-008	8.12.2004
7.12.2004	Kinzalmono	Bayer AG, D-51368 Leverkusen	EU/1/98/091/001-014	9.12.2004
7.12.2004	Micardis	Boehringer Ingelheim International GmbH, Binger Strasse 173, D-55216 Ingelheim am Rhein	EU/1/98/090/001-014	10.12.2004
7.12.2004	Pritor	Glaxo Group Ltd, Greenford, Middlesex, UB6 0NN, United Kingdom	EU/1/98/089/001-016	9.12.2004

—

Wycofanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu (art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2309/93)

Data podjęcia decyzji	Nazwa produktu leczniczego	Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu	Numer kolejny we wspólnotowym rejestrze	Data powiadomienia
8.12.2004	Venvia	SmithKline Beecham plc, New Horizons Court, Brentford, Middlesex, United Kingdom TW8 9EP	EU/1/00/138/001-012	10.12.2004
7.12.2004	Nyracta	SmithKline Beecham plc, New Horizons Court, Brentford, Middlesex, United Kingdom TW8 9EP	EU/1/00/139/001-012	9.12.2004

—

Zmiana pozwolenia na dopuszczenie do obrotu (art. 34 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2309/93): przyjęte

Data podjęcia decyzji	Nazwa produktu leczniczego	Posiadacz pozwolenia na dopuszczenie do obrotu	Numer kolejny we wspólnotowym rejestrze	Data powiadomienia
25.11.2004	Nobivac Bb	Intervet International BV, Wim de Körverstraat 35, 5831 AN Boxmeer, Nederland	EU/2/02/034/001	29.11.2004
25.11.2004	Halocur	Intervet International BV, Wim de Körverstraat 35, 5831 AN Boxmeer, Nederland	EU/2/99/013/001-002	29.11.2004
7.12.2004	Stronghold	Pfizer Ltd, Ramsgate Road, Sandwich, Kent, CT13 9NJ, United Kingdom	EU/2/99/014/001-012	10.12.2004
7.12.2004	Oxyglobin	Biopure Netherlands BV, Prinses Irenestraat 59, 1077 WV Amsterdam, Nederland	EU/2/99/015/001	9.12.2004

(1) Dz.U. L 214 z 24.8.1993, str. 1.

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/26

Uprzednie zgłoszenie koncentracji

(Sprawa nr COMP/M.3519 — Electra/ThyssenKrupp Fahrzeugguss)

Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach uproszczonej procedury

(2004/C 320/14)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

W dniu 16 grudnia 2004 r. do Komisji wpłynęło zgłoszenie planowanej koncentracji, wchodzącej w zakres art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), zgodnie z którym przedsiębiorstwo Electra European Fund LP (Guernsey) nabywa kontrolę nad przedsiębiorstwem ThyssenKrupp Rautenbach Catings GmbH oraz ThyssenKrupp Aluminium-Technik z wyjątkiem hiszpańskiej fili ThyssenKrupp Guss S.A., razem ThyssenKrupp Fahrzeugguss business Group („TKFG”, Niemcy), obecnie kontrolowanym przez ThyssenKrupp Automotive AG w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) wymienionego rozporządzenia w drodze zakupu akcji.

Dziedziny działalności gospodarczej zainteresowanych przedsiębiorstw są następujące:

—	przedsiębiorstwo Elecra Group: prywatna firma inwestująca w akcje spółek,

—	przedsiębiorstwo TKFG: rozwój, produkcja oraz dostawa komponentów odlewanych z lekkich metali stosowanych w pojazdach mechanicznych.

Po wstępnej analizie, Komisja uznała, iż zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres rozporządzenia (WE) nr 139/2004, jednocześnie zastrzegając sobie prawo ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) 139/2004 (2), sprawa ta kwalifikuje się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

Komisja zaprasza zainteresowane strony trzecie do przedłożenia jej ewentualnych uwag o planowanej koncentracji.

Spostrzeżenia te muszą dotrzeć do Komisji nie później niż w ciągu 10 dni od daty niniejszej publikacji. Mogą one zostać nadesłane Komisji za pomocą faksu (na nr (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, z zaznaczonym numerem referencyjnym: COMP/M.3519 — Electra/ThyssenKrupp Fahrzeugguss, na adres:

European Commission

Directorate-General for Competition,

Merger Registry

J-70

B-1049 Bruxelles/Brussel

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

(2) Dostępne na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji:

http://europa.eu.int/comm/competition/mergers/legislation/consultation/simplified_tru.pdf

24.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 320/29

Komunikat zgodnie z artykułem 12 § 5 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. w sprawie informacji dostarczanej przez władze celne Państw Członkowskich, dotyczącej klasyfikacji towarów w nomenklaturze celnej

(2004/C 320/18)

Wiążąca informacja taryfowa przestaje być ważna od niniejszego dnia, jeśli staje się ona niezgodna z interpretacją nomenklatury celnej, jako wynik następujących międzynarodowych środków taryfowych:

Zmiany do Not Wyjaśniających Systemu Zharmonizowanego oraz Kompendium Opinii Klasyfikacyjnych, zatwierdzonych przez Radę Współpracy Celnej (CCC dok. NC0730 – sprawozdanie z 31. sesji Komitetu HS, NC0796 – sprawozdanie z 32. sesji Komitetu HS, NC0845 – sprawozdanie z 33. sesji Komitetu HS):

ZMIANY DO NOT WYJAŚNIAJĄCYCH WYKONANE ZGODNIE Z PROCEDURĄ ARTYKUŁU 8 KONWENCJI HS ORAZ OPINIE KLASYFIKACYJNE ZREDAGOWANE PRZEZ KOMITET HS ŚWIATOWEJ ORGANIZACJI CELNEJ

31 SESJA KOMITETU HS W MAJU 2003 R. DOK. NC0730

Zmiany Not Wyjaśniających do Nomenklatury załączonej do Konwencji HS

Dział 29. Poddział X. Uwaga ogólna

M/3

32 SESJA KOMITETU HS W LISTOPADZIE 2003 R. DOK. NC0796

Zmiany Not Wyjaśniających do Nomenklatury załączonej do Konwencji HS

85.12	L/18
85.24	L/20

33 SESJA KOMITETU HS W MAJU 2004 R. DOK. NC0845

Zmiany Not Wyjaśniających do Nomenklatury załączonej do Konwencji HS

25.20	M/17
26.21	M/14
29.29	M/3
29.35	M/9
34.07	M/17
Dział 39 Uwaga ogólna	M/19
39.09	M/3
39.11	M/3
40.08	M/19
Dział 44	M/10
71.02	M/12
71.03	M/12
71.04	M/12
Dział 84. Uwaga ogólna	M/11
84.30 Noty wyjaśniające do podpozycji	M/11
84.42	M/13
Dział 85. Uwaga ogólna (B)	M/15
85.16	M/11
85.17	M/11
85.19	M/11

Opinie klasyfikacyjne zatwierdzone przez Komitet HS

0402.99/1	M/4
1701.91/1	M/5
1901.90/2	M/6
8471.30/1	M/7
9504.10/1	M/8

Informacje dotyczące treści tych środków mogą być otrzymane z Dyrekcji Generalnej Podatki i Unia Celna Komisji Europejskiej (rue de la Loi/Wetstraat 200, B-1049 Bruksela) lub mogą być pobrane ze strony internetowej tej Dyrekcji Generalnej:

http://europa.eu.int/comm/taxation_customs/index_en.htm

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 320

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 47 24 grudnia 2004

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Informacja
	Rada
2004/C 320/1	Opinia Rady z dnia 5 lipca 2004 r. w sprawie programu konwergencji Republiki Czeskiej na lata 2004–2007	1
2004/C 320/2	Opinia Rady z dnia 5 lipca 2004 r. w sprawie programu konwergencji Estonii na lata 2004–2008	3
2004/C 320/3	Opinia Rady z dnia 5 lipca 2004 r. w sprawie programu konwergencji Cypru na lata 2004–2007	5
2004/C 320/4	Opinia Rady z dnia 5 lipca 2004 r. w sprawie programu konwergencji Łotwy na lata 2004–2007	7
2004/C 320/5	Decyzja Rady z dnia 5 lipca 2004 r. w sprawie programu konwergencji Litwy na lata 2004–2007	9
2004/C 320/6	Opinia Rady z dnia 5 lipca 2004 r. w sprawie programu konwergencji Węgier na lata 2004–2008	11
2004/C 320/7	Opinia Rady z dnia 5 lipca 2004 r. w sprawie programu konwergencji Malty na lata 2004–2007	13
2004/C 320/8	Opinia Rady z dnia 5 lipca 2004 r. w sprawie programu konwergencji Polski na lata 2004–2007	15
2004/C 320/9	Opinia Rady z dnia 5 lipca 2004 r. w sprawie programu konwergencji Słowenii 2004–2007	17
2004/C 320/0	Opinia Rady z dnia 5 lipca 2004 r. w sprawie programu konwergencji Słowacji na lata 2004–2007	19
2004/C 320/1	Informacja	21
	Komisja
2004/C 320/2	Kursy walutowe euro	22
2004/C 320/3	Podsumowanie decyzji Wspólnoty w sprawie pozwoleń na dopuszczenie do obrotu produktów leczniczych w okresie od 15 listopada 2004 r. do 15 grudnia 2004 r.(opublikowane na mocy artykułu 12 lub artykułu 34 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2309/93)	23
2004/C 320/4	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa nr COMP/M.3519 — Electra/ThyssenKrupp Fahrzeugguss) — Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach uproszczonej procedury ( 1 )	26
2004/C 320/5	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa nr COMP/M.3617 — BC PARTNERS/PICARD) ( 1 )	27
2004/C 320/6	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa nr COMP/M.3606 — SIEMENS/BONUS ENERGY) ( 1 )	27
2004/C 320/7	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa nr COMP/M.3640 — BLACKSTONE/GERRESHEIMER) ( 1 )	28
2004/C 320/8	Komunikat zgodnie z artykułem 12 § 5 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. w sprawie informacji dostarczanej przez władze celne Państw Członkowskich, dotyczącej klasyfikacji towarów w nomenklaturze celnej	29

	Sprostowania
2004/C 320/9	Sprostowanie do konkursu na niezależnych ekspertów programu e-TEN (2005–2006) ( Dz.U. C 283 z 20.11.2004 )	31