30.11.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 292/3

POMOC PAŃSTWA – REPUBLIKA CZESKA

Pomoc państwa C 27/04 (ex CZ 49/03) – Agrobanka Praha, a.s./GE Capital Bank, a.s.

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE

(2004/C 292/03)

Teks mający znaczenie dla EOG

W swoim piśmie z dnia 14 lipca 2004 r. sporządzonym w języku urzędowym na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja notyfikowała Republice Czeskiej swoją decyzję o wszczęciu postępowania, o którym mowa w art. 88 ust. 2 Traktatu ustanawiającego WE, dotyczącą powyższego działania.

Komisja zdecydowała nie wnosić sprzeciwu do innych środków, co opisano w piśmie następującym po niniejszym streszczeniu.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać swoje uwagi w sprawie działania, wobec którego Komisja wszczyna postępowanie – w terminie jednego miesiąca, licząc od daty opublikowania niniejszego streszczenia i pisma, które po nim następuje – na następujący adres:

Komisja Europejska

Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji

Dyrekcja H2

Rue Spa 3

B-1049 Bruksela

Nr faksu: (32-2) 296 12 42

Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Republice Czeskiej. Strona zgłaszająca uwagi może zwrócić się z wnioskiem na piśmie o potraktowanie informacji dotyczących jej tożsamości jako poufne, podając powody uzasadniające wniosek.

STRESZCZENIE

Procedura

W drodze pisma z dnia 18 grudnia 2003 r., zarejestrowanego dnia 23 grudnia 2003 r., Komisja otrzymała powiadomienie w sprawie środków na rzecz Agrobanka, Praha a.s. („AGB”) i GE Capital Bank, a.s. („GECB”), w ramach procedury„mechanizmu tymczasowego”, przewidzianej w załączniku IV rozdz. 3 Aktu Przystąpienia, który tworzy część Traktatu o Przystąpieniu do Unii Europejskiej. Po dokonaniu przeglądu dokumentacji, Komisja, dnia 12 lutego 2004 r., poprosiła o dodatkowe informacje. Odpowiedzi na zapytanie o informację dodarły 9 marca 2004 r. W marcu i kwietniu miała miejsce seria spotkań z władzami czeskimi i beneficjentami. Pismem skierowanym do Komisji dnia 30 kwietnia 2004 r. władze czeskie wycofały dotychczasowe powiadomienie, a tego samego dnia przedłożyły nowe powiadomienie.

Komisja otrzymała kilka skarg dotyczących pomocy państwa, przyznanej przez władze czeskie wszystkim czeskim bankom, w tym AGB i GECB.

Opis środków

AGB działał jako prywatny bank komercyjny na terenie Republiki Czeskiej. 17 września 1996 r., AGB objęto przymusowym zarządem z powodu trudności finansowych. W następstwie, w ramach AGB powstały dwa oddzielne podmioty – AGB1 i AGB2. AGB1 objął działalność bankową AGB. Po przeprowadzeniu przetargu, AGB1 sprzedano GECB w czerwcu 1998 r.

Od roku 1996 r., AGB oraz – po sprzedaży AGB1 – grupa GE otrzymywały od władz czeskich pomoc finansową na restrukturyzację działalności bankowej AGB. Spośród zastosowanych środków, Republika Czeska zgłosiła następujące środki do aprobaty Komisji w ramach Procedury mechanizmu tymczasowego, określonej w załączniku IV rozdz. 3 Aktu Przystąpienia:

„Gwarancja na rzecz deponentów”: Po nałożeniu na AGB przymusowego zarządu dnia 17 września 1996 r., CNB wystawił gwarancję na rzecz wszystkich wierzycieli i deponentów, aby powstrzymać run z banku.

„Pomoc w zakresie płynności”: CNB przekazała AGB pomoc finansową w formie linii kredytowej. Pierwszą linię kredytową przyznano 18 września 1996 r. na kwotę 6 000 mln CZK. 15 stycznia 1998 r. linia kredytowa osiągnęła wartość maksymalną, równą 22 500 mln CZK. Maksymalny pobór środków kredytowych nastąpił w lutym 1998 r., osiągając wartość 22 100 mln CZK. Pomoc w zakresie płynności ustała na koniec okresu przymusowego zarządu oraz po wycofaniu licencji bankowej, które nastąpiło 17 września 1998 r.

„Nieudana próba podwyższenia kapitału AGB”: CNB poinstruował swoją filię Česká finanční s.r.o. („Česká finanční”), aby ta uczestniczyła w podwyższeniu kapitału AGB poprzez subskrypcję nowej emisji akcji AGB. Dnia 2 kwietnia 1998 r., Česká finanční subskrybowała nowe akcje na kwotę 9 000 mln CZK. Zapłaty dokonano na rzecz AGB dnia 6 kwietnia 1998 r.

Jednakże podwyższenie kapitału zostało wstrzymane przez jednego z akcjonariuszy mniejszościowych AGB, a czeski sąd przerwał proces podwyższenia kapitału w maju 1998 r. CNB próbował odzyskać kwotę 9 000 mln CZK. Jednakże w marcu 2004 r. CNB wycofało sprawę sądową przeciwko AGB dotyczącą odzyskania wspomnianej kwoty.

„Cena kupna”: Cena kupna, początkowo zaoferowana przez GECB, wynosiła 2 000 mln CZK gotówką, w zamian za skorygowaną wartość aktywów netto AGB1, w wysokości 4 000 mln CZK. Ponieważ wartość aktywów netto AGB1 była w rzeczywistości niższa, wartość aktywów netto należało podwyższyć, aby uzyskać cenę kupna. Strony zdecydowały, że należy tego dokonać poprzez podwyższenie kapitału akcyjnego GECB, sfinansowane przez CNB, po zakupie AGB1.

W wyniku negocjacji pomiędzy CNB i GECB, zarówno cena kupna jak i skorygowana wartość aktywów netto zostały obniżone. Ostatecznie zapłacona cena kupna wyniosła 304,154 mln CZK.

„Podwyższenie kapitału GECB”: Środek ten należy postrzegać w kontekście faktu, że cena zakupu AGB1 była uzależniona od osiągnięcia docelowej wartości aktywów netto AGB1 w wysokości 2 500 mln CZK, ponieważ władze czeskie zgodziły się na zrekompensowanie GECB przyjęcia zobowiązań wykraczających ponad wartość aktywów nabytych w ramach zakupu AGB1.

Ponieważ na dzień 21 czerwca 1998 r. wartość aktywów netto AGB1 była ujemna, docelową wartość aktywów netto AGB1 osiągnięto poprzez zastrzyk kapitału z CNB. Tego zastrzyku kapitału dokonano poprzez podwyższenie kapitału GECB o kwotę 19 717,5 mln CZK.

„Gwarancje i odszkodowania”: W toku sprzedaży AGB1 do GECB, AGB, jako sprzedawca, przyjął na siebie kilka gwarancji i odszkodowań określonych w „Akcie Gwarancyjnym”, podpisanym dnia 21 czerwca 1998 r. CNB nie był stroną tej umowy. Jednakże, zobowiązania podjęte przez AGB w „Akcie Gwarancyjnym” zostały poparte przez CNB w „Umowie dot. Odszkodowań”, podpisanej 22 czerwca 1998 r.„Umowa dot. Odszkodowań” została zmieniona 25 kwietnia 2004 r. przez „Poprawkę Numer 1 do Umowy dot. Odszkodowań”. Umowy powyższe zawierają różne gwarancje na rzecz grupy GE. Gwarancje te opisano w warunkach skróconych.

Ocena pomocy

Komisja uznaje, że środki „Gwarancja na rzecz Deponentów”, „Pomoc w Zakresie Płynności”, „Nieudana próba podwyższenia kapitału AGB”, „Cena Kupna”, „Podwyższenie kapitału GECB” oraz te z „Gwarancji i Odszkodowań”, które wygasły przed przystąpieniem Republiki Czeskiej do Unii Europejskiej, nie stosuje się po przystąpieniu.

Uznaje się, że te środki z „Gwarancji i Odszkodowań”, które nie wygasły do czasu przystąpienia, mają zastosowanie po przystąpieniu, ponieważ ryzyko, wobec którego stanie Republika Czeska po przystąpieniu może wzrosnąć.

Komisja uznaje, że te środki z „Gwarancji i odszkodowań”, które nie wygasły przed przystąpieniem, stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Komisja zbadała pomoc w świetle Wytycznych Wspólnoty dotyczących Pomocy Państwa w zakresie ratowanie i restrukturyzacji przedsiębiorstw w trudnej sytuacji (1) („Wytyczne z 1994 r.”). Analiza taka doprowadziła Komisję do następujących poważnych wątpliwości co do zgodności omawianej pomocy ze wspólnym rynkiem:

—	Komisja ma poważne wątpliwości, czy GECB oraz inne spółki Grupy Kapitałowej GE korzystające z tytułu „Gwarancji i Odszkodowań” są firmami kwalifikującymi się w rozumieniu Wytycznych z 1994 r., jako że spółki te nie znajdowały się w trudnej sytuacji.

—	Komisja ma poważne wątpliwości, czy „Gwarancje i odszkodowania” należą do spójnego planu restrukturyzacji AGB. Plan restrukturyzacji, który przedłożono z powiadomieniem, pochodzi z grudnia 2004 r. Wydaje się, że przed tą datą nie istniał żaden pełny plan restrukturyzacji.

—

Komisja ma poważne wątpliwości, że pomoc finansowa nie wykroczyła poza to, co było konieczne do restrukturyzacji działalności bankowej AGB i, że stanowi środek wyrównawczy w stosunku do konkurencji. Nie wydaje się, że próby podjęte przez AGB i grupę GE, aby zrekompensować pomoc otrzymaną ze strony władz czeskich, wykraczały poza to, co było konieczne do restrukturyzacji działalności bankowej AGB.

—

Komisja ma poważne wątpliwości, czy pomoc była ściśle ograniczona do minimum koniecznego do restrukturyzacji działalności bankowej AGB. Komisja uznaje, że wkłady wniesione przez inwestorów zostały wniesione w zwykłym trybie prowadzenia działalności, celem optymalizacji korzyści dla spółki. Ponadto, wysoki współczynnik kapitał–aktywa, obserwowany w GECB, wskazuje na to, że pomoc nie była ograniczona do minimum.

—

Ponadto, Komisja ma poważne wątpliwości, czy art. 46 ust. 2 Układu Europejskiego znajduje zastosowanie w tym kontekście. Postanowienie to znajduje się w „Rozdziale o ustanowieniu” w Układzie Europejskim i Komisja uznaje dlatego, że nie ma ono zastosowania w kontekście pomocy państwa. Ponadto, komisja uznaje, że warunki określone w art. 46 ust. 2 Układu Europejskiego nie są spełnione, ponieważ „Gwarancje i odszkodowania” są środkiem indywidualnym, którego nie przyjęły władze nadzoru finansowego.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Komisja stwierdza, że na tym etapie istnieją poważne wątpliwości, czy restrukturyzacja działalności bankowej AGB spełnia kryteria określone w Wytycznych z 1994 r. oraz, czy środek ten można uznać za zgodny ze wspólnym rynkiem. Wobec powyższego, Komisja zdecydowała o wszczęciu procedury określonej w art. 88 ust. 2 Traktatu WE.

Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999, wszelka pomoc udzielona niezgodnie z prawem podlega zwrotowi przez odbiorcę.

[Treść listu]

„Komise chce informovat Českou republiku, že po prozkoumání informací poskytnutých vašimi orgány k výše citovaným oznámeným opatřením dospěla k rozhodnutí, že řada z nich není použitelná po přistoupení. V případě určitých záručních opatření se Komise rozhodla zahájit postup předepsaný v článku 88(2) Smlouvy o založení ES.

I. POSTUP

Dopisem s datem 18. prosince 2003, zaevidovaným 23. prosince 2003, dostala Komise oznámení o opatřeních ve prospěch Agrobanky, Praha a.s. (»AGB«) a GE Capital Bank, a.s. (»GECB«), a to v rámci procedury »prozatímního mechanismu« stanoveného v Příloze IV.3 Aktu o přistoupení, který tvoří součást Smlouvy o přistoupení k Evropské unii. Po přezkoumání dokumentace požádala Komise 12. února 2004 o další informace. Odpověď na žádost o tyto informace došla 9. března 2004. V měsících březen a duben se pak uskutečnila řada porad s českými orgány a příjemci. Dopisem, který Komise obdržela 30. dubna 2004, české orgány oznámení stáhly; téhož dne předložily nové oznámení.

2.	Komise obdržela několik stížností na státní podporu, kterou české orgány poskytly všem českým bankám, včetně AGB a GECB.

II. OBJASNĚNÍ SITUACE

1. Příjemci podpory

AGB, která byla založena v roce 1990, působila v České republice vesměs jako univerzální obchodní banka. V roce 1995 byla pátou největší bankou a vůbec největší soukromou bankou. S ohledem na její finanční potíže jí byla v září 1998 zrušena bankovní licence a v současnosti se nachází v procesu likvidace.

4.	K zakládajícím akcionářům AGB patřila Československá obchodní banka, a.s. (»ČSOB«), Ministerstvo zemědělství České republiky, Agropol, a.s., Agrodat, státní podnik a Stavoinvest Banská Bystrica. V roce 1995 získala kontrolu v AGB skupina Motoinvest.

5.	Po vyhlášení nucené správy dne 17. září 1996 byly v AGB vytvořeny dva samostatné subjekty, AGB1 a AGB2. AGB1 zdědila základní bankovní aktivity. V červnu 1998 byla AGB1 prodána GECB. Zbývající části AGB jsou stále v procesu likvidace.

6.	GECB byla založena v roce 1998 kvůli akvizici AGB1. Nyní působí jako univerzální banka v České republice. GECB je zcela vlastněna společností GE Capital International Holdings Corporation, U.S.A. (»GECIH«).

2. Finanční situace AGB

Podle informací v citovaném oznámení začaly potíže AGB už v roce 1993/1994. V polovině devadesátých let procházel celý český bankovní sektor vážnou ekonomickou krizí. České orgány konstatují, že tato krize zasáhla také AGB. Navíc pak prudká expanze AGB, spolu s nedostatky v řízení rizik a nedostatečnými interními kontrolami vedly k postupnému zhoršování kvality půjčkového portfolia AGB.

8.	České orgány informovaly Komisi, že v roce 1993 vykazovala AGB ztráty ve výši CZK 2.000 milionů a že hodnota jejího vlastního jmění byla záporná (CZK -515 milionů).

V roce 1993 Česká národní banka (»ČNB«) AGB nařídila, aby vypracovala a realizovala »konsolidační program«, který by měl obnovit její kapitálovou přiměřenost. České orgány tvrdí, že »konsolidační program« neměl zahrnovat opatření, poskytovaná nebo udělovaná státem. Měl spíše zavést důkladnější dohled nad AGB.

10.

České orgány konstatují, že v roce 1996 přestala AGB dodržovat podmínky »konsolidačního programu«, pustila se do vysoce rizikových operací, setkávala se s problémy s likviditou a snižováním kvality svých aktiv. Krize likvidity a neochota akcionářů činit odpovídající nápravné kroky vedly nakonec 17. září 1996 k vyhlášení nucené správy nad AGB.

11.

K finanční situaci AGB české orgány uvádějí, že audit provedený po vyhlášení nucené správy (rozvaha s datem 16. září 1996) odhalil ztrátu ve výši CZK -8.487 milionů a zůstatek vlastního jmění CZK -5.476 milionů. Pravidelný výroční audit rozvahy s datem 31. prosince 1996 zaznamenal ztrátu ve výši CZK -10.097 milionů a zůstatek vlastního jmění CZK -6.328 milionů.

12.

České orgány konstatují, že se záměrem zabránit negativním důsledkům pro celý český bankovní sektor zahájily realizaci opatření, jejichž cílem bylo zajistit záchranu a restrukturalizaci AGB. Protože ale výše zmíněné audity, které byly provedeny po vyhlášení nucené správy, odhalily ztráty převyšující kapitál banky, dospěly české orgány k závěru, že nejlepším způsobem, jak zajistit dlouhodobou životaschopnost AGB, bude vytvoření samostatné organizační jednotky, AGB1, určené pro provádění základních bankovních činností AGB. Následně byla AGB1 prodána strategickému investorovi, a to cestou otevřeného, bezpodmínečného a transparentního nabídkového řízení.

3. Veřejná soutěž

13.

Nucený správce vyhlásil veřejnou soutěž na prodej AGB1 v dubnu 1997. Při následujícím nabídkovém řízení, které bylo – podle českých orgánů- otevřené, transparentní a bezpodmínečné, zůstala nakonec GE Capital Corporation jedinou stranou se zájmem o koupi AGB1. Dne 22. června 1998 byla pak AGB1 prodána GECB za zhruba CZK 304 milionů.

14.	Po odprodeji AGB1 ve prospěch GECG přešel zbytek AGB, včetně AGB2, do likvidace. V probíhajícím likvidačním procesu je jediným věřitelem AGB ČNB.

4. Současná finanční situace GECB

15.

Od doby, kdy GECB převzala bankovní aktivity AGB, se její výsledky podstatně zlepšily. Její čistý příjem se zvýšil z asi CZK -16.500 milionů v roce 1998, kdy byla GECB založena a koupila AGB1, na asi CZK 980 milionů v roce 1999, na asi CZK 720 milionů v roce 2000, na asi CZK 840 milionů v roce 2001 a na asi CZK 910 milionů v roce 2002. Kapitálová přiměřenost GECB činila v roce 1999 74 %, v roce 2000 48 %, v roce 2001 41 % a v roce 2002 30 %.

5. Úsilí vynakládané ze strany AGB, GECB a GECIH

16.	České orgány tvrdí, že AGB, GECIH a GECB přijaly opatření na zmírnění státní účasti na restrukturalizaci AGB.

17.

Kompenzační kroky AGB sestávaly z úkonů směřujících k dosažení likvidity vlastních aktiv AGB a zejména z odprodeje některých dceřiných společností AGB bance Raiffeisen Bank. Tím se také měl snížit tržní podíl AGB, měřený podílem AGB na celkových bankovních aktivech nebo aktivech určitých tříd. Vedle toho měla AGB snížit početní stav svých zaměstnanců ze zhruba 3.500 v roce 1996 na asi 2.500 zaměstnanců v roce 1998.

18.

GECB a GECIH měly přispět k restrukturalizaci zaplacením kupní ceny, prostřednictvím záruk v »Listině záruk« a protizáruky ve »Smlouvě o odškodnění«, na jejímž základě GECIH převzala na sebe závazek ČNB (»Záruka pro vkladatele«) vůči věřitelům AGB. Skupina GE měla navíc přispět cestou »opce s právem prodeje«, která je podrobněji popisována dále, a nakonec také svou vynikající pověstí.

III. POPIS OPATŘENÍ

19.	České orgány poskytly informace o následujících opatřeních:

20.	»Záruka pro vkladatele«: Při vyhlášení nucené správy nad AGB dne 17. září 1996 vydala ČNB záruky všem věřitelům a vkladatelům AGB, aby tak zamezila útoku na vklady banky.

21.

Záruka pokrývala především všechny závazky AGB, včetně z nich splatného úroku, zaznamenané v účetní evidenci ABG k 17. září 1996. Všechny dluhy se splatností k pevnému datu byly zaručeny až ke dni splatnosti. Dluhy bez pevného data splatnosti byly zaručeny na dobu dvanácti měsíců od ukončení nucené správy nad AGB. Navíc veškeré záruky vydané v AGB po 17. září 1996 byly zajištěny k datu jejich splatnosti nebo na dobu dvanácti měsíců po skončení nucené správy, podle toho, co by nastalo dříve. Výše citovaná záruka neurčovaly žádný horní limit pro zajišťované závazky vůči věřitelům AGB. České orgány nás informovaly, že jediným potenciálním nárokem, který na základě Záruky pro vkladatele zbývá, je vklad CZK […] (2). Tento vklad má splatnost v roce 2005.

22.

»Podpora na posílení likvidity«: ČNB poskytla AGB finanční podporu ve formě úvěrového limitu. První úvěrový limit, který byl poskytnut 18. září 1996, činil CZK 6.000 milionů. Dne 15. ledna 1998 dosáhl úvěrový limit maximální hodnoty CZK 22.5000 milionů. K maximálnímu čerpání došlo v únoru 1998, ve výši CZK 22.100 milionů. Podpora na posílení likvidity skončila s ukončením nucené správy a zrušením bankovní licence dne 17. září 1998.

23.	Dne 17. září 1998 se ČNB a AGB dohodly, že AGB musí svůj dluh vůči ČNB splatit z výnosů likvidačního procesu do 31. prosince 2004. ČNB ovšem může dobu splácení prodloužit. Závazek splatit částky čerpané v rámci úvěrového limitu zůstal po prodeji AGB1 v AGB.

24.

»Neúspěšný pokus navýšit kapitál AGB«: ČNB uložila své dceřiné společnosti Česká finanční s.r.o. (»Česká finanční«), aby se podílela na navýšení kapitálu v AGB cestou upsání nové emise akcií AGB. Dne 2. dubna 1998 upsala Česká finanční nové akcie za protihodnotu CZK 9.000 milionů. Tato úhrada byla ve prospěch AGB zaplacena 6. dubna 1998.

25.

Minoritní akcionář AGB ale navýšení kapitálu napadl a český soud v květnu 1998 proces navyšování kapitálu zastavil. Po skončení nucené správy pak valná hromada akcionářů zrušila rozhodnutí navýšit kapitál AGB a proto se nakonec Česká finanční nestala akcionářem AGB. Kdyby bylo navýšení a upsání akcií ze strany České finanční úspěšné, Česká finanční by získala v AGB vlastnický podíl ve výši 68 %.

26.

Česká finanční se snažila vymoci zpět částku CZK 9.000 milionů u soudu s poukazem na neoprávněný majetkový prospěch. ČNB, která v roce 2002 převzala pohledávku od České finanční, se také pokusila vymoci částku zpět. Nicméně v březnu 2004 ČNB odstoupila od soudního sporu proti AGB, protože považovala za obchodně rozumnější ve sporu nepokračovat.

27.

»Kupní cena«: ze strany GECB původně nabídnutá kupní cena činila CZK 2.000 milionů v hotovosti za upravenou hodnotu čistých aktiv AGB1 ve výši CZK 4.000 miliony. Protože hodnota čistých aktiv AGB1 byla ve skutečnosti menší, musela být hodnota čistých aktiv zvýšena, aby dosáhla kupní ceny. Smluvní strany rozhodly, že se tak stane formou navýšení akciového kapitálu v GECB, za které po koupi AGB1 zaplatí ČNB.

28.

V průběhu následujících jednání mezi ČNB a GECB byla kupní cena i upravená hodnota čistých aktiv snížena o stejnou částku, s cílem vyhnout se zbytečným hotovostním výměnám. Především tedy byla kupní cena snížena na CZK 500 milionů – za úpravu hodnoty čistých aktiv AGB na CZK 2.500 milionů. Kupní cena se ve světle výpočtu upravené hodnoty čistých aktiv ke dni transakce stala předmětem další úpravy. Nakonec zaplacená kupní cena činila CZK 304,154 milionů.

29.

»Zvýšení kapitálu v GECB«: Toto opatření je třeba posuzovat s ohledem na to, že kupní cena za AGB1 byl závislá na dosažení cílové upravené hodnoty čistých aktiv AGB1 ve výši CZK 2.500 milionů, protože české orgány se zavázaly kompenzovat GECB za převzetí závazků převyšujících hodnotu aktiv nabytých při koupi AGB1.

30.	Protože čistá aktiva AGB1 měla k 21. červnu 1998 zápornou hodnotu, bylo cílové hodnoty čistých aktiv AGB1 dosaženo kapitálovou injekcí ze strany ČNB. Tato kapitálová injekce byla provedena cestou zvýšení kapitálu v GECB.

31.

Podle »Rámcové smlouvy« mezi CNB, GECB a GECIH, uzavřené 22. června 1998, se ČNB zavázala vložit do vlastního jmění GECB kapitálový vklad ve výši CZK 19.717,5 milionů a zvýšit tak upravenou hodnotu čistých aktiv AGB1 na požadovanou výši CZK 2.500 milionů. Bylo to provedeno tak, že ČNB upsala deset akciových podílů v GECB za celkovou cenu 19.717,5 milionů. Po určitých potížích s registrací kapitálového navýšení byla takto transakce nakonec zaregistrována dne 25. března 2003 v Pražském obchodním rejstříku. Následně pak v roce 2003 ČNB prodala těchto 10 akcií GECIH, za celkovou úhradu CZK 1.000.

32.

»Záruky a odškodnění«: Při prodeji AGB1 ve prospěch GECB se AGB jako prodávající AGB1 dohodla na řadě záručních úmluv, které jsou uvedeny v »Listině záruk«, podepsané 21. června 1998. ČNB nebyla smluvní stranou této dohody. Nicméně závazky učiněné AGB formou »Listiny záruk« ČNB podpořila cestou »Smlouvy o odškodnění«, podepsané 22. června 1998. »Smlouva o odškodnění« byla 25. dubna 2004 pozměněna »změnou Smlouvy o odškodnění číslo 1« (3). České orgány poskytly seznam záručních úmluv v Příloze 23 k Plánu záchrany a restrukturalizace (»Příloha 23«), který je součástí oznámení. Uvádí se nicméně, že tento seznam není kompletní.

33.

Podle informací poskytnutých českými orgány platnost mnoha záruk uvedených v »Listině záruk« a ve »Smlouvě o odškodnění« vypršela 22. června 2001. Týká se to následujících záručních úprav z »Listiny záruk«, jak jsou sumarizovány pod položkami č. A.1-A.18 Přílohy 23:

—	Článek 2.2. (Organizace)

—	Článek 2.3 (Integrované investice a AVE Leasing)

—	Článek 2.5 (Souhlasy)

—	Článek 2.5 (Bez porušování)

—	Článek 2.6. (Finanční výkazy)

—	Článek 2.9. (Půjčky)

—	Článek 2.10 (Nemovitý majetek)

—	Článek 2.11 (Hmotná aktiva)

—	Článek 2.12 (Smlouvy)

—	Článek 2.13 (Dodržování předpisů)

—	Článek 2.15 (Úmluvy o oddělení práv)

—	Článek 2.16 (Zaměstnanci, programy zaměstnaneckých výhod)

—	Článek 2.17 (Pojištění)

—	Článek 2.18 (Soudní spory)

—	Článek 2.19 (Práva k duševnímu vlastnictví)

—	Článek 2.21 (Vytvoření Nové Agrobanky a Staré Agrobanky)

—	Článek 2.23 (Makléř a zprostředkovatelé)

—	Článek 2.7 (Žádná neohlášená pasiva)

34.

Na základě informací, které poskytly české orgány, jsou záruční úmluvy, jejichž platnost nevypršela před přistoupením České republiky k Evropské unii, sumarizovány následujícím způsobem:

»Záruky a odškodnění«, jejichž platnost vyprší 22. června 2008:

Obsah

Limitování částky

Odškodnění za případný soudní spor, který negativně poznamená bankovní činnost: AGB se zavázala odškodnit GECIH, GECG a další odškodňované osoby kupujícího (kupující) za případné ztráty vyplynuvší z nároků uplatněných proti kupujícímu v důsledku záležitosti, ke které došlo před datem uzavření a která negativně poznamená bankovní činnost. Článek 5.1(a)(1) (4)

Souhrnný limit CZK 2 000 milionů

Odškodnění za porušení zákona: AGB se zavázala odškodnit kupujícího za případné ztráty vyplynuvší z porušení nějakého platného zákona nebo předpisu, kterého se prodávající dopustil před datem uzavření a které negativně poznamenává bankovní činnost. Článek 5.1(a)(ii)

Souhrnný limit CZK 2 000 milionů

Odškodnění za pracovněprávní spor: AGB se zavázala odškodnit kupujícího za případné ztráty vyplynuvší z nároků uplatněných proti GECB některým zaměstnancem v souvislosti s nějakým skutečným nebo údajným úkonem nebo opomenutím ze strany prodávajícího před datem uzavření. Článek 5.1(a)(v)

Souhrnný limit CZK 2 000 milionů

Odškodnění za pracovněprávní spor: AGB se zavázala odškodnit kupujícího za případné ztráty vyplynuvší z nároků týkajících se nějaké smluvní povinnosti nebo povinnosti zaměstnání v případě zaměstnance, který byl ponechán, nebo v případě dřívějšího, stávajícího či budoucího zaměstnance prodávajícího, který je zaměstnancem ve vztahu k AGB2. Článek 5.1(a)(vi)

Souhrnný limit CZK 2 000 milionů

Žaloba na prohlášení smlouvy týkající se prodeje AGB1 ve prospěch GECB za neplatnou, podaná 27. července 1998 u Krajského obchodního soudu v Praze Václavem Sládkem proti AGB v likvidaci a kupujícímu; a ve spojení s minoritními akcionáři AGB jako vedlejšími žalujícími stranami. (Odškodnění je založeno na článku 4.1 Smlouvy o odškodnění)

Souhrnný limit CZK 15 000 milionů

Žaloba na prohlášení smlouvy týkající se prodeje AGB1 ve prospěch GECB za neplatnou, podaná 22. června 2001 u Krajského obchodního soudu v Praze Petrem Maurem, Františkem Vysloužilem, Pavlem Tykačem, Karlem Tománkem, Pavlem Šimkem a Tomášem Fohlerem proti AGB v likvidaci a kupujícímu a Jiřímu Klumparovi; a ve spojení s minoritními akcionáři AGB jako vedlejšími žalujícími stranami (Odškodnění je založeno na článku 4.1 Smlouvy o odškodnění)

Souhrnný limit CZK 15 000 milionů

Žaloba na prohlášení smlouvy o prodeji AGB1 za neplatnou, podaná 18. června 2002 u Městského soudu v Praze HZ Praha, spol. s.r.o. proti AGB v likvidaci, kupujícímu a Jiřímu Klumparovi. (Odškodnění je založeno na článku 4.1 Smlouvy o odškodnění)

Souhrnný limit CZK 15 000 milionů

Žádost o registraci prodeje AGB1 v Obchodním rejstříku, podaná 18. října 1999, u které je žadatelem současná AGB v likvidaci a ke které se pražský Městský úřad státního zástupce připojil jako strana řízení. (Odškodnění je založeno na článku 4.1 Smlouvy o odškodnění)

Souhrnný limit CZK 15 000 milionů

Případný nárok na odškodnění týkající se platnosti či legitimnosti prodeje AGB1 ve prospěch kupujícího, uplatněný:

—	Prodávajícím, ČNB nebo akcionářem, likvidátorem, konkursním správcem, auditorem nebo nuceným správcem prodávajícího

—	Členem podnikového orgánu prodávajícího nebo kupujícího

—	Zaměstnancem, vypůjčovatelem, klientem, půjčovatelem nebo věřitelem prodávajícího nebo kupujícího

—	Dědicem, právním nástupcem nebo nabyvatelem, likvidátorem, konkursním správcem, správcem k převzetí majetku, svěřeneckým správcem nebo nuceným správcem (respektive osobou, která má podobné pravomoci), nebo sdružením jednoho nebo více výše uváděných jednotlivých funkcí nebo subjektů, nebo

—	Českým státním zástupcem, českým kriminálním orgánem nebo českým daňovým orgánem, který má nad prodávajícím nebo kupujícím pravomoc.

(Odškodnění je založeno na článku 4.1 Smlouvy o odškodnění)

Souhrnný limit CZK 15 000 milionů

»Záruky a odškodnění«, jejichž platnost vyprší 22. června 2010

Obsah	Limitování částky
Daně: AGB ujišťuje, že (i) splnila příslušné požadavky na daň vybíranou srážkou, předepsanou na základě všech platných zákonů, (ii) že oznámila kupujícímu existenci všech daní, které jsou podle nároků daňového orgánu splatné a dlužné ze strany AGB, (iii) že není v běhu žádný daňový audit, nebo že podle vědomostí AGB nehrozí v souvislosti s nějakými daněmi, splatnými ze strany AGB, (iv) že se nedopustila ani nedopouští porušování nějakého použitelného daňového zákona, což by navodilo vznik závazku pro kupujícího a (v) že kupujícímu nebude uložena v souvislosti s uskutečněním předpokládaných transakcí žádná daň. Článek 2.14(c) a (d)	Souhrnný limit CZK 2 000 milionů
Ekologické záležitosti: AGB ujišťuje, že nakolik si je vědoma, nejsou v prostorech AGB1 uloženy žádné nebezpečné látky v koncentracích překračujících úroveň povolenou platným zákonem. Článek 2.20.	Souhrnný limit CZK 5 000 milionů
Daně v souvislosti s transakcí: AGB ujišťuje, že kupujícímu nebudou předepsány v důsledku uskutečnění prodeje žádné daně. Článek 2.14(e)	Souhrnný limit CZK 15 000 milionů
Neobchodní aktiva a pasiva: AGB se zavázala odškodnit kupujícího za případné ztráty vyplynuvší z nároků týkajících se neobchodních aktiv nebo neobchodních pasiv. Článek 5.1(a)(iv)	Souhrnný limit CZK 5 000 milionů
Celní dluhy a dluhy na spotřební dani: AGB se zavázala odškodnit kupujícího za ztráty vyplynuvší z nároků uplatněných proti němu ze strany českých celních a pro spotřební daň příslušných orgánů v souvislosti s AGB celní zárukou. Článek 5.1(a)(iv)	Souhrnný limit CZK 5 000 milionů

»Záruky a odškodnění«, jejichž platnost vyprší 22. června 2013

Obsah	Limitování částky
Operace AGB1: AGB ujišťuje, že s výjimkou toho, co je uvedeno v přehledu oznamovacích povinností za dokumenty o transakci, nejsou součástí AGB1 žádná další aktiva či pasiva. Článek 2.22.	Souhrnný limit CZK 2 000 milionů
Oprávnění: AGB ujišťuje o své plné pravomoci a oprávnění podepsat smluvní dokumentaci a uskutečnit transakci. AGB dále ujišťuje, že smlouvy jsou pro ni závazné a na ní vymahatelné. Článek 2.4.	Souhrnný limit CZK 2 000 milionů
Platnost prodeje: AGB se zavázala odškodnit kupujícího za případnou ztrátu vyplynuvší z nároku týkajícího se platnosti nebo ústavní legitimnosti prodeje AGB1. Článek 5.1.(a)(iii)	Souhrnný limit CZK 2 000 milionů

»Záruky a odškodnění«, jejichž platnost vyprší 15 let po uzavření

Obsah	Limitování částky
Ekologické ztráty: AGB se zavazuje odškodnit kupujícího za případnou ekologicko ztrátu, kterou kupující může utrpět v souvislosti s nějakými provozními prostory AGB1 a která bude způsobena stavem existujícím před uzavřením. Článek 5.1.(b)	Souhrnný limit CZK 2 000 milionů

35.	»Opce s právem prodeje«: Dne 22. června 1998 uzavřely ČNB a GECIH »Smlouvu o opci s právem prodeje«, která stanovuje, že za určitých okolností je GECIH oprávněná požadovat, aby ČNB odkoupila od GECIH všechny její akcie v GECB.

36.

České orgány uvedly, že v současnosti zbývají jen dvě možné události, které by GECIH umožnily využít opci s právem prodeje. Šlo by o 1) o rozhodnutí nebo rozsudek nařizující nebo prohlašující transakce podle Kupní smlouvy za nulové nebo neplatné, respektive že budou reverzovány, nebo že se nějaká část aktiv AGB1 vrací, nebo by šlo 2) o rozhodnutí ČNB neprovést náhradu škody podle »Smlouvy o odškodnění« v částce překračující CZK 2.000 milionů respektive o opomenutí ČNB tyto platby provést.

37.	ČNB má právo napravit událost, která by vedla k využití opce s právem prodeje, tím, že by GECB a GECIH uvedla do stejné situace, v níž by byly, kdyby k takové události nedošlo. Uvádí se, že by to mohlo znamenat platby nebo převod aktiv do GECB. Platnost opce s právem prodeje vyprší 22. června 2008.

Cena při uplatnění opce s právem prodeje

38.

Cena, za kterou musí ČNB odkoupit všechny akcie v GECB, se liší podle data, k němuž bude opce s právem prodeje využita. Od června 2003 do dne, kdy platnost opce s právem prodeje vyprší, se bude tato cena rovnat nejvyšší z následujících položek:

—	upravené reverzní částce,

—	hodnotě čistých aktiv GECB ke dni, kdy je cena při uplatnění opce stanovena,

—	poctivé tržní hodnotě GECB ke dni, kdy je cena při uplatnění opce stanovena. Když je tedy kupní cena určována podle poctivé tržní hodnota, nebudou události, které spustily proces uplatnění opce s právem prodeje, brány v potaz.

IV. ŽÁDOST O POSOUZENÍ

39.

Ve svém oznámení požádaly české orgány Komisi o rozhodnutí na základě prozatímního mechanismu z Přílohy IV.3 Aktu o přistoupení, tj. ve věci »Záruky pro vkladatele«, »Podpory na posílení likvidity«, »Neúspěšného pokusu navýšit kapitál AGB«, »Kupní ceny«,»Zvýšení kapitálu v GECB«, jakož i některých »Záruk a odškodnění«. Tyto »Záruky a odškodnění« jsou uvedeny v Příloze 4 k oznámení a obsahují následující položky:

Záruky a odškodnění, jejichž platnost vyprší 22. června 2008

Obsah

Limitování částky

Žaloba na prohlášení smlouvy týkající se prodeje AGB1 ve prospěch GECG za neplatnou, podaná 27. července 1998 u Krajského obchodního soudu v Praze Václavem Sládkem proti AGB v likvidaci a kupujícímu; a ve spojení s minoritními akcionáři AGB jako vedlejšími žalujícími stranami. (Odškodnění je založeno na článku 4.1 Smlouvy o odškodnění)

Souhrnný limit CZK 15 000 milionů

Žaloba na prohlášení smlouvy týkající se prodeje AGB1 ve prospěch GECB za neplatnou, podaná 22. června 2001 u Krajského obchodního soudu v Praze Petrem Maurem, Františkem Vysloužilem, Pavlem Tykačem, Karlem Tománkem, Pavlem Šimkem a Tomášem Fohlerem proti AGB v likvidaci, kupujícímu a Jiřímu Klumparovi; a ve spojení s minoritními akcionáři AGB jako vedlejšími žalujícími stranami. (Odškodnění je založeno na článku 4.1 Smlouvy o odškodnění)

Souhrnný limit CZK 15 000 milionů

Případný nárok na odškodnění týkající se platnosti či legitimnosti prodeje AGB1 ve prospěch kupujícího, uplatněný:

—	Prodávajícím, ČNB nebo akcionářem, likvidátorem, konkursním správcem, auditorem nebo nuceným správcem prodávajícího

—	Členem podnikového orgánu prodávajícího nebo kupujícího

—	Zaměstnancem, vypůjčovatelem, klientem, půjčovatelem nebo věřitelem prodávajícího nebo kupujícího

—	Dědicem, právním nástupcem nebo nabyvatelem, likvidátorem, konkursním správcem, správcem k převzetí majetku, svěřeneckým správcem nebo nuceným správcem (respektive osobou, která má podobné pravomoci), nebo sdružením jednoho nebo více výše uváděných jednotlivých funkcí nebo subjektů, nebo

—	Českým státním zástupcem, českým kriminálním orgánem nebo českým daňovým orgánem, který má nad prodávajícím nebo kupujícím pravomoc.

(Odškodnění je založeno na článku 4.1 Smlouvy o odškodnění)

Souhrnný limit CZK 15 000 milionů

Záruky a odškodnění, jejichž platnost vyprší 22. června 2010

Obsah	Limitování částky
Daně: AGB ujišťuje, že (i) splnila příslušné požadavky na daň vybíranou srážkou, předepsanou na základě všech platných zákonů, (ii) že oznámila kupujícímu existenci všech daní, které jsou podle nároků daňového orgánu splatné a dlužné ze strany AGB, (iii) že není v běhu žádný daňový audit, nebo že podle vědomostí AGB nehrozí v souvislosti s nějakými daněmi, splatnými ze strany AGB, (iv) že se nedopustila ani nedopouští porušování nějakého použitelného daňového zákona, což by navodilo vznik závazku pro kupujícího a (v) že kupujícímu nebude uložena v souvislosti s uskutečněním předpokládaných transakcí žádná daň. Článek 2.14(c) a (d)	Souhrnný limit CZK 2 000 miliony
Daně v souvislosti s transakcí: AGB ujišťuje, že v důsledku uskutečnění prodeje nebudou kupujícímu předepsány žádné daně. Článek 2.14(e)	Souhrnný limit CZK 15 000 milionů

40.	Tato limitovaná žádost o posouzení tedy nepostihuje ostatní záruční úmluvy podle »Záruk a odškodnění«, jakož i »opci s právem prodeje«.

41.

Především je třeba konstatovat, že podle prozatímního mechanismu z Přílohy IV.3 Aktu o přistoupení neplatí pro přistupující země povinnost oznamovat opatření. Vzhledem k jejich potenciálnímu zařazení na seznam existujících podpor ve smyslu článku 88(1) Smlouvy o založení ES se přistupující země mohou samy rozhodnout, která opatření budou chtít oznámit.

42.

Komise nicméně soudí, že záruční úmluvy oznámené na účelem rozhodnutí Komise jsou neoddělitelně svázány s ostatními »Zárukami a odškodněními«, které české orgány vyřadily z působnosti své žádosti o posouzení. Všechna práva a povinnosti, která jsou vymahatelná podle záručních úmluv, ať už spadají či nespadají do žádosti o posouzení, vyplývají ze stejných smluv: z »Listiny záruk« a »Smlouvy o odškodnění«. Proto je neleze uměle oddělovat. V důsledku toho bude Komise posuzovat veškeré »Záruky a odškodnění« v jejich úplnosti.

43.

Oproti tomu »opce s právem prodeje« tvoří odlišnou úmluvu, uzavřenou příslušnými stranami zvlášť. Proto Komise považuje toto opatření za samostatné, které je možné oddělit od ostatních opatření. Protože se Česká republika rozhodla toto opatření neoznámit, nebude tedy »opce s právem prodeje« při stávajícím posuzování projednávána a nebude k ní přijímáno rozhodnutí.

V. POSOUZENÍ

1. Použitelnost po přistoupení

1.1. Právní rámec – Procedura »prozatímního mechanismu«

44.

Příloha IV.3 Aktu o přistoupení stanovuje proceduru »prozatímního mechanismu«. Ta představuje právní rámec pro posuzování režimů podpor a individuálních podpůrných opatření, které nabyly účinnosti v novém členském státě přede dnem přistoupení a jsou po přistoupení nadále použitelné; tento postup platí pro ty režimy a opatření, které ještě nebyly zahrnuty do seznamu 'existujících podpůrných' opatření, připojeném k Příloze IV a které nabyly účinnost od 10. prosince 1994 dále. Opatření, která jsou použitelná po přistoupení a která nabyla účinnosti před 10. prosincem, jsou považována při přistoupení za existující podporu ve smyslu článku 88(1) Smlouvy o založení ES. V této souvislosti je relevantním kritériem právně závazný akt, kterým se kompetentní vnitrostátní orgány zavázaly poskytnout podporu (5).

45.	V rámci prozatímního mechanismu se slučitelnost podpůrných opatření, použitelných po přistoupení, se společným trhem musí nejdříve posuzovat na úrovni vnitrostátního orgánu, odpovědného za dohled nad státní podporou (v České republice to je Úřad pro ochranu hospodářské soutěže (»OPC«)).

46.	»Státní orgán pro dohled« může hledat právní jistotu tak, že předmětná opatření oznámí Evropské komisi. Na základě tohoto oznámení bude pak Komise posuzovat slučitelnost oznámených opatření se společným trhem.

47.	Když bude mít Komise vážné pochybnosti o slučitelnosti oznámených opatření s acquis communautaire, může do třech měsíců ode dne, kdy obdržela kompletní oznámení, vznést své námitky.

48.	Jestliže naopak Komise do této lhůty své námitky nevznese, bude se mít za to, že oznámená opatření představují existující podporu ode dne přistoupení.

Podpůrná opatření, která nejsou použitelná po přistoupení

49.

Podpůrná opatření, která nejsou použitelná po přistoupení, nemůže Komise na základě postupů předepsaných v článku 88 přezkoumávat. Protože cestou prozatímního mechanismu se pouze zjišťuje, zda dané opatření znamená existující podporu z hlediska postupů při poskytování státních podpor po přistoupení, nevyžaduje na Komisi, ani ji nezmocňuje k přezkoumávání podpůrných opatření, která nejsou po přistoupení použitelná.

50.	Na základě nastíněného právního rámce má tedy zásadní význam první posouzení, zda jsou oznámená opatření použitelná po přistoupení.

51.

Jen ta opatření, která mohou i po přistoupení vést k poskytnutí další podpory nebo ke zvýšení částky už poskytnuté podpory, se mohou na základě prozatímního mechanismu kvalifikovat pro statut existující pomoci – pokud přitom splňují příslušné podmínky a mohou se tudíž stát předmětem tohoto mechanismu. Na druhé straně platí, že prozatímní mechanismus nemá žádný smysl v případě podpůrných opatření, která už byla s konečnou platností a bezpodmínečně poskytnuta ve stanovené částce ještě před přistoupením. Pro rozhodnutí, zda tomu tak opravdu je, je i zde relevantním kritériem právně závazný akt, kterým se příslušné vnitrostátní orgány zavázaly podporu poskytnout.

52.

Tento výklad je v souladu s cílem, účelem a logikou prozatímního mechanismu a kontroly nad státní podporou obecně. Kromě toho s ohledem na zjišťování bezprostředního ekonomického dopadu takových státních intervencí platí, že nové opatření musí být posuzováno v okamžiku, kdy je podpora poskytována. Právní závazek státu je tím hlavním, co souvisí s poskytnutím podpory, nikoli její pouhé vyplacení. Jakákoli platba, současná či budoucí, prováděná na základě právního závazku, představuje akt prosté realizace a nelze ji vykládat jako novou či další podporu. Proto podle Komise musí být k tomu, aby bylo opatření posouzeno jako použitelné po přistoupení, prokázáno, že je schopno přinést další výhodu, která nebyla známa, nebo která nebyla přesně známa, když byla podpora poskytnuta.

53.

Na základě tohoto kritéria Komise považuje za použitelná po přistoupení následující podpůrná opatření:

—	Jakékoli podpůrné režimy, které nabyly účinnosti přede dnem přistoupení a na jejichž základě a bez potřeby dalších prováděcích opatření mohou být poskytovány po přistoupení individuální podpory podnikům definovaným v rámci aktu obecným a abstraktním způsobem;

—	Podpora, která není svázána s konkrétním projektem a která je poskytnuta před přistoupením jednomu nebo několika podnikům na dobu neurčitou a/nebo v nedefinované částce;

—	Individuální podpůrná opatření, u nichž není ke dni poskytnutí podpory známo přesné vystavení státu ekonomickým závazkům (to bylo blíže vysvětleno v dopise Komise českým orgánům z 19. března 2004).

54.	Ve svém dopise ze 4. srpna 2003, zaslaném Misi České republiky u EU, informovaly složky Komise Českou republiku, jak chápou pojem »použitelné po přistoupení« v souvislosti s individuálními podpůrnými opatřeními:

55.

»Individuální podpůrná opatření, jak jsou definována v článku 1 (e) procedurálního nařízení, jsou považována za »použitelná po přistoupení«, jestliže pravděpodobně zvýší závazky státu po dni přistoupení. GŘ pro hospodářskou soutěž soudí, že tato podmínka by měla jmenovitě platit v případě osvobození od nebo snížení povinných poplatků (např. osvobození nebo snížení daní, povinných příspěvků na sociální zabezpečení), pokud tyto výhody platí nadále po přistoupení, dále v případě záruk nebo finančních nástrojů, jako jsou úvěrové linky a »čerpací práva«, jejichž platnost pokračuje po dni přistoupení. Ve všech takových případech mohou být předmětná opatření považována za nadále použitelná po přistoupení; přestože bylo opatření oficiálně přijato, v době poskytnutí podpory není celkový závazek plynoucí z toho pro stát znám.«

56.	Komise považuje individuální opatření za použitelná po přistoupení ve smyslu Přílohy IV.3 Aktu o přistoupení, jestliže ke dni poskytnutí pomoci není přesně známa hrozba ekonomických závazků pro stát a ke dni přistoupení je stále neznáma.

57.

V případě záruk musí být splněny následující podmínky, aby bylo dané opatření považováno za nepoužitelné po přistoupení.

—	Rizika jsou přesně definována a zahrnuta do kompletního seznamu, který byl uzavřen ke dni přistoupení.

—	Existuje celkový strop pro splatné částky.

—	Spor se týká událostí, které se udály přede dnem poskytnutí náhrady škod a nikoli nějakých budoucích událostí.

1.2. Individuální opatření

58.

»Záruka pro vkladatele«: Záruka pro vkladatele, kterou ČNB ručila za závazky všem ručitelům AGB, převzala po prodeji AGB1 ve prospěch GECB právě GECB. Jestliže ale GECIH využije na základě »Smlouvy o opci s právem prodeje« tuto svou opci, může být ČNB opět podle Záruky vkladatelům odpovědná. Nicméně podle Záruky pro vkladatele zůstává jen jeden nárok, který je jasně definovaný. Komise proto považuje potenciální hrozbu z toho plynoucí za jasně definovanou před přistoupením a předmětné opatření za nepoužitelné po přistoupení.

59.

»Podpora na posílení likvidity«: ČNB poskytla AGB úvěrový limit v konečné výši CZK 22.500 milionů. Tato podpora na posílení likvidity skončila v září 1998. Předpokládalo se, že tento závazek by měla AGB splatit z výnosů likvidačního procesu do 31. prosince 2004. Protože podpora na posílení likvidity byla ukončena v září 1998, nevede už k žádnému dalšímu ohrožení České republiky. Splátky z výnosů likvidačního procesu hrozbu pro Českou republiku jen zmírní. Proto není toto opatření považováno za použitelné po přistoupení.

60.

»Neúspěšný pokus o navýšení kapitálu AGB«: V roce 1998 se dceřiná společnost ČNB, Česká finanční, pokusila zúčastnit na navýšení kapitálu v AGB zakoupením nových akcií za protihodnotu CZK 9.000 milionů. Částka CZK 9.000 milionů byla ve prospěch AGB zaplacena 6. dubna 1998. po soudním řízení a konečném rozhodnutí valné hromady akcionářů AGB kapitál nenavyšovat se ČNB pokusila vyplacené prostředky vymoci zpět. Pokusu o zpětné vymožení prostředků se ale v březnu 2004 vzdala.

61.

Pokus o navýšení kapitálu AGB byl jednorázovým opatřením, které bylo uskutečněno před přistoupením a které už nezvýší hrozbu závazků pro Českou republiku. Rovněž pokus o zpětné vymáhání částky byl zastaven před přistoupením České republiky k Evropské unii. V tomto ohledu tedy platí, že hrozba závazků pro Českou republiku se nemůže po přistoupení dále zvýšit. V důsledku toho není neúspěšný pokus o navýšení kapitálu AGB, včetně pokusu o zpětné vymožení vyplacené částky považován za opatření použitelné po přistoupení.

62.	»Kupní cena«: Konečná kupní cena za koupi AGB1, kterou zaplatila GECG/GECIH, byla stanovena na CZK 304,154 milionů. Toto opatření nevede k žádnému dalšímu ohrožení České republiky. V důsledku toho není považováno za použitelné po přistoupení.

63.	»Zvýšení kapitálu v GECB«: V červenci 1998 upsala ČNB deset nových akcií GECB a zaplatila za ně CZK 19.717,5 milionů. Šlo o jednorázové opatření, které nepovede k nějakému dalšímu ohrožení České republiky. Proto je považováno za nepoužitelné po přistoupení.

64.	»Záruky a odškodnění«: Ve »Smlouvě o odškodnění« přijala ČNB zpět závazky učiněné AGB jako podávajícím AGB1 v »Listině záruk«. Obě smlouvy obsahují různé záruční úmluvy ve prospěch GECB a GECIH.

65.

Následující záruční úmluvy »Listiny záruk«, jak jsou sumarizovány v položkách č. A.1-A.18 v Příloze 23, tj.: článek 2.2 (Organizace), článek 2.3 (Integrované investice a AVE Leasing), článek 2.4 (Souhlasy), článek 2.5 (Bez porušování), článek 2.6 (Finanční výkazy), článek 2.9 (Půjčky), článek 2.10 (Nemovitý majetek), článek 2.11 (Hmotná aktiva), článek 2.12 (Smlouvy), článek 2.13 (Dodržování předpisů), článek 2.15 (Úmluvy o oddělení práv), článek 2.16 (Zaměstnanci, programy zaměstnaneckých výhod), článek 2.17 (Pojištění), článek 2.18 (Soudní spory), článek 2.19 (Práva k duševnímu vlastnictví), článek 2.21 (Vytvoření Nové Agrobanky a Staré Agrobanky), článek 2.23 (Makléř a zprostředkovatelé), článek 2.7 (Žádná neohlášená pasiva) už přestaly platit k 22. červnu 2001. Po přistoupení České republiky k Evropské unii se proto prostřednictvím těchto záruk nezvýší hrozba závazků pro Českou republiku. Komise proto považuje tyto specifické záruky za nepoužitelné po přistoupení.

Nekompletní seznam

66.

V případě záručních úmluv, jejichž platnost nevypršela před přistoupením, musí být splněny podmínky předepsané výše v článku V.1.1, aby mohlo být záruky považovány za nepoužitelné po přistoupení. Jmenovitě musí být přesně definován rozsah působnosti záruk, a to prostřednictvím kompletního seznamu nároků.

67.	České orgány předložily seznam nároků v Příloze 23. České orgány ale přitom výslovně konstatovaly, že seznam není kompletní. V důsledku toho má Komise vážné pochybnosti, zda je toto kritérium splněno.

Nedostatečně přesná definice rizik

68.

Jiným kritériem pro označení záruky za nepoužitelnou po přistoupení je to, že příslušná rizika pro přistupující zemi jsou přesně definována. Komise soudí, že České republice hrozící rizika nejsou prostřednictvím »Záruk a odškodnění«, jejichž platnost neskončila před přistoupením, dostatečně definována.

69.

Například v případě odškodnění za soudní spor, který negativně poznamenal bankovní činnost podle článku 5.1(a)(i), se může hrozba závazků pro Českou republiku zvýšit, protože nelze předvídat, kolik nároků může vzniknout na základě abstraktních podmínek ustanovení. Komise se proto domnívá, že rizika ohrožující Českou republiku nejsou přesně definována a dané opatření je použitelné po přistoupení. Stejné argumenty platí pro všechna ostatní opatření, uváděná českými orgány v Příloze 23, včetně těch záručních úmluv, na které se české orgány pokoušejí omezit svou žádost o rozhodnutí cestou procedury prozatímního mechanismu.

70.

V případě daňových nároků v článku 2.14(c), (d) a článku 2.14(e) »Listiny záruk« se může hrozba závazků pro Českou republiku po přistoupení zvýšit. Ustanovení týkající se daňových záruk nespecifikují individuální událostí, které by mohly spustit proces odškodnění. Výsledkem je navíc to, že potenciální hrozbu pro Českou republiku, plynoucí z těchto událostí, není možné vyčíslit.

71.

Také v případě článku 4.1 »Smlouvy o odškodnění« není riziko hrozící České republice dostatečně definováno. České orgány uvádějí v rámci tohoto ustanovení pět »nároků«. Čtyři z nich se týkají konkrétních soudních řízení stran článku 4.1 »Smlouvy o odškodnění«. Pátý nárok popisuje abstraktním způsobem procedury, které mohou podle článku 4.1 vzniknout a které mohou přinést další nároky. Nelze proto určit, kolik nároků může celkem vzniknout na základě článku 4.1 »Smlouvy o odškodnění«. V důsledku toho Komise soudí, že rizika hrozící České republice nejsou přesně definována.

Nedostatečně stanovený strop pro splatné částky

72.

Záruky uváděné českými orgány jsou předmětem různých stropů, které limitují maximální hrozbu závazku pro Českou republiku podle jednotlivých záruk. Ovšem GECIH může využít »opci s právem prodeje«, pokud ČNB odmítne nějakou platbu překračující částku CZK 2.000 milionů. »Opce s právem prodeje« by tedy mohla zrušit platnost stropů příslušných pro »Záruky a odškodnění«.

73.	Vcelku podle záručních úmluv, jejichž platnost nevypršela před přistoupením, není hrozba závazku pro Českou republiku přesně definována, do kompletního seznamu, uzavřeného ke dni přistoupení, nejsou zahrnuty všechny potenciální nároky a nároky postrádají dostatečně jistý strop.

74.

»Opce s právem prodeje«: V případě, že koupě AGB1 je prohlášena za nulovou nebo je shledána neplatnou nebo reverzovanou, GECIH může uplatnit opci s právem prodeje s tím, že ČNB bude povinna koupit všechny akcie GECB. Totéž platí, pokud se ČNB rozhodne neprovést platby týkající se »záruk a odškodnění« překračující částku CZK 2 000 milionů. V tomto případě bude muset být určena kupní cena akcií v GECB a může se jednat buď o reverzní částku, hodnotu čistých aktiv, nebo poctivou tržní hodnotu GECB, aniž by byl brán zřetel na událost, která spustila právo uplatnit »opci s právem prodeje«.

75.

Komise soudí, že potencionální hrozba pro Českou republiku není dostatečně definována. Jmenovitě pak to, že cena, kterou ČNB musí zaplatit, se liší v závislosti na faktorech, které jsou nepředvídatelné, včetně toho, že událost, která spouští právo uplatnit opci s právem prodeje, není není při výpočtu ceny brána v úvahu. Komise tedy soudí, že hrozba pro Českou republiku není před přistoupením jasně definována a že opce s právem prodeje je použitelná po přistoupení.

1.3. Závěry

76.

Komise proto soudí, že:

následující opatření nejsou použitelná po přistoupení:

—	»Záruka pro vkladatele«,

—	»Podpora na posílení likvidity«,

—	»Neúspěšný pokus o navýšení kapitálu AGB«,

—	»Kupní cena«,

—	»Zvýšení kapitálu v GECB«

—

»Záruky a odškodnění«, jak jsou sumarizovány v položkách č. A.1-A.18 v Příloze 23 k Plánu záchrany a restrukturalizace, tj.: článek 2.2 (Organizace), článek 2.3 (Integrované investice a AVE Leasing), článek 2.4 (Souhlasy), článek 2.5 (Bez porušování), článek 2.6 (Finanční výkazy), článek 2.9 (Půjčky), článek 2.10 (Nemovitý majetek), článek 2.11 (Hmotná aktiva), článek 2.12 (Smlouvy), článek 2.13 (Dodržování předpisů), článek 2.15 (Úmluvy o oddělení práv), článek 2.16 (Zaměstnanci, programy zaměstnaneckých výhod), článek 2.17 (Pojištění), článek 2.18 (Soudní spory), článek 2.19 (Práva k duševnímu vlastnictví), článek 2.21 (Vytvoření Nové Agrobanky a Staré Agrobanky), článek 2.23 (Makléř a zprostředkovatelé), článek 2.7 (Žádná neohlášená pasiva).

b)	Ostatní »Záruky a odškodnění« jsou opatření, která jsou použitelná po přistoupení.

2. Státní podpora ve smyslu článku 87(1) Smlouvy o založení ES

77.

Podle článku 87(1) Smlouvy o založení ES se jedná o státní podporu, jestliže podporu poskytl členský stát nebo byla poskytnuta prostřednictvím státních prostředků jakýmkoli způsobem, který narušuje nebo hrozí narušením hospodářské soutěže zvýhodněním určitých podniků nebo výroby určitého zboží a který nepříznivě ovlivňuje obchod mezi členskými státy.

78.	Prostřednictvím »Smlouvy o odškodnění« ČNB jako veřejný subjekt ručí za závazky AGB vůči GECB a GECIH. Z toho vyplývá, že záruční úmluvy vyžadují zapojení státních prostředků.

79.

Komise soudí, že záruční úmluvy podle »Záruk a odškodnění« zvýhodňují GECB a GECIH. České orgány zasáhly s cílem usnadnit prodej soukromé banky jinému soukromému podniku. České orgány nebyly vlastníky banky a kupní cena za AGB1 byla zaplacena ve prospěch AGB. Kupní cena proto žádným způsobem nekompenzuje platby provedené českými orgány. České orgány a jmenovitě ČNB nebyly povinovány podpořit závazky přijaté ze strany AGB. V rozporu s názorem českých orgánů není možné takové jednání považovat za jednání v souladu s principem tržního investora.

80.

Před vyhlášením nucené správy byla AGB pátou největší bankou a vůbec největší soukromou bankou v České republice. Po prodeji AGB1 je GECT nadále aktivní po celé České republice a patří do skupiny GE, která je globálním aktérem. České orgány samy uvádějí, že banky z EU podrobně sledovaly český trh kvůli investičním účelům v prvý čas. Kdyby byla AGB likvidována, pravděpodobně by mohly být jiné evropské banky s to, získat pro sebe činnost, kterou si zachovala GECB. S ohledem na všechny tyto skutečnosti Komise soudí, že záruční úmluvy narušují hospodářskou soutěž a nepříznivě ovlivňují obchod mezi členskými státy.

81.	Záruční úmluvy, jejichž platnost nevypršela před přistoupením a které uzavřela ČNB ve prospěch AGB, GECB a GECIH, jsou proto považovány za státní podporu ve smyslu článku 87(1) Smlouvy o založení ES.

3. Odchylky podle článku 87(2) a (3) Smlouvy o založení ES

82.

Protože ty »Záruky a odškodnění«, jejichž platnost nevypršela před přistoupením, jsou považovány za použitelné po přistoupení a představují státní podporu ve smyslu článku 87(1) Smlouvy o založení ES, nebylo v jejich případě prováděno posouzení slučitelnosti podle článku 87(2) a (3) Smlouvy o založení ES.

83.

Výjimky v článku 87(2) Smlouvy o přistoupení se nezdají být použitelné na daný případ, protože předmětná podpůrná opatření nemají sociální povahu, jsou poskytována ve prospěch individuálních spotřebitelů, nesměřují k odstranění škod způsobených přírodními pohromami nebo mimořádnými událostmi, ani nepředstavují podporu poskytnutou ve prospěch ekonomiky určitých oblastí Spolkové republiky Německo, postižených jejím rozdělením.

84.	Další výjimky jsou stanoveny v článku 87(3)(a), (b) a (c) Smlouvy o založení ES.

85.

Protože primárním cílem podpory je obnova dlouhodobé životaschopnosti podniku, který má potíže, přichází v úvahu jen výjimka podle článku 87(3)(c) Smlouvy o založení ES, kterou se povoluje státní podpora poskytnutá na rozvoj určitých hospodářských sektorů, pokud tato podpora nepříznivě neovlivní podmínky obchodu způsobem, který by byl v rozporu se společným zájmem.

3.2 1994 pokyny k RR (záchrana a restrukturalizace)

86.

Stávající komunitární pokyny ke státní podoře na záchranu a restrukturalizaci firem, které mají potíže (6) (Pokyny 1999), nabyly účinnosti 9. října 1999. Pro opatření vyhlášená před 9. říjnem 1999 předepisují komunitární pokyny ke státní podpoře na záchranu a restrukturalizaci firem v potížích (7) (»Pokyny 1994 «) podmínky, za nichž bude taková podpora považována za slučitelnou. Úmluvy o »Zárukách a odškodnění« byly podepsány 21. a 22. června 1998 (8). Komise proto soudí, že v daném kontextu platí Pokyny 1994.

87.

Jak bylo výše vysvětleno, má Komise pravomoc přezkoumávat jen ta podpůrná opatření, která jsou považována za použitelná po přistoupení. České orgány nicméně oznámily opatření typu podpory na restrukturalizaci. Aby bylo možné posuzovat slučitelnost restrukturalizační podpory, bude nezbytné podívat se na pojetí restrukturalizace, jak je orgány schválily. Takto chápaná restrukturalizace, sestávající z různých opatření, byla financována nejasným způsobem celým souborem intervencí, schvalovaných orgány v rámci prodeje, bez ohledu na to, zda byly nebo nebyly použitelné. V důsledku toho je to právě celý komplet restrukturalizačních podpůrných opatření, který je třeba posuzovat podle kritérií slučitelnosti, předepsaných v Pokynech 1994, jako je obnova životaschopnosti, úměrnost podpory a zabránění zbytečnému narušení hospodářské soutěže.

3.3 Způsobilost firmy

88.	Pokyny 1994 považují firmu za firmu v potížích, není-li schopna zotavit se pomocí vlastních prostředků nebo získáním prostředků, které potřebuje, od akcionářů nebo výpůjčkou.

89.	V září 1996 vykazovala AGB ztráty ve výši CZK -8.487 milionů a zůstatek vlastního jmění CZK -5.476 milionů. Na základě těchto informací se zdá, že AGB nebyla schopna se zachránit bez státní intervence.

90.	Kromě AGB je příjemcem »Záruk a odškodnění« také GECB a její mateřská společnost GECIH. To navozuje otázku, zda GECB a GECIH mohou být považovány za firmy, které mají potíže.

91.

GECB je společnost, která byla založena v roce 1998 pro účely akvizice AGB1. Jako nově vzniklý podnik by se GECB neměla kvalifikovat jako společnost, která je podle Pokynů 1994 oprávněná k podpoře. Navíc GECB patří ke GECIH a skupině GE, která potíže neměla. Komise má proto vážné pochybnosti, zda GECB a GECIH mohou být podle Pokynů 1994 považovány za firmy v potížích.

3.4 Podpora na záchranu a restrukturalizaci

92.

Pokyny 1994 popisují podporu na záchranu jako opatření, která dočasně udržují postavení firmy, jež čelí výraznému zhoršování své finanční pozice. Taková opatření by zpravidla neměla pokračovat v platnosti po dobu delší jak šest měsíců. »Záruky a odškodnění« ale dobu šesti měsíců překračují. Komise proto soudí, že tato podpora nesplňuje podmínky Pokynů 1994 pro podporu na záchranu.

3.5 Podpora na restrukturalizaci, plán restrukturalizace

93.	Pokyny 1994 popisují podporu na restrukturalizaci jako podporu, která je součástí reálného, propracovaného a dalekosáhlého plánu na obnovu dlouhodobé životaschopnosti firmy.

94.

Restrukturalizační plán, předaný jako součást oznámení, nese datum prosinec 2003. V roce 1996, kdy české orgány zahájily uskutečňování intervencí zaměřených na AGB, komplexní plán restrukturalizace AGB neexistoval. České orgány přijaly řadu ad-hoc opatření a musely se přizpůsobit skutečnosti, že ztráty AGB byly větší, než očekávaly. Komise má proto vážné pochybnosti, zda »Záruky a odškodnění« patří do jednotného, propracovaného plánu na restrukturalizaci AGB.

Obnovení životaschopnosti

95.

Aby mohlo být opatření podle Pokynů 1994 považováno za slučitelné, je nutné, aby plán restrukturalizace definoval nástroje, jejichž prostřednictvím bude v přiměřeném časovém rozpětí obnovena dlouhodobá životaschopnost a zdraví firmy. Musí to být provedeno na základě realistických předpokladů, co do budoucích provozních podmínek.

96.

V daném případě jde o opatření, která byly přijata v minulosti. V principu by Komise měla situaci hodnotit v okamžiku, kdy byla podpora poskytnuta a zvažovat, zda byl přesně v tomto časovém okamžiku plán proveditelný. Protože ale tehdy žádný plán vyhlášen nebyl, může Komise provést jen faktické posouzení ve světle stávající situace firmy.

97.	Na základě informací, které Komise obdržela, dospěla k předběžnému názoru, že bankovní činnost AGB byla úspěšně obnovena.

Vyhnout se zbytečnému narušení hospodářské soutěže

98.	Pole Pokynů 1994 je další podmínkou, aby se příslušná opatření vyhnula, nakolik to je možné, nepříznivému ovlivnění hospodářské soutěže.

99.

České orgány uvedly, že nápravné kroky AGB sestávaly ze snahy dosáhnout likvidity vlastních aktiv AGB, aby bylo možné v maximální možné míře pokrýt únik vkladů v průběhu nucené správy. Tato snaha měla zahrnovat prodej některých dceřiných společností AGB ve prospěch Raiffaisen Bank. Vedlo by to ke snížení tržního podílu AGB a také ke snížení stavu pracovníků AGB.

100.	V případě GECB a GECIH zmiňují české orgány mezi nápravnými kroky kupní cenu zaplacenou za AGB1 a záruky jimi poskytnuté v »Listině záruk«. Jmenovitě pak to, že GECIH měla na sebe převzít závazky ČNB podle »Záruky pro vkladatele«.

101.

Kromě toho je hodnota GECB v případě využití »opce s právem prodeje« zmiňována jako příspěvek investora. Nakonec je tu také zvláštní příspěvek skupiny GE Capital Group ve formě zpět získané reputace. Skutečnost, že se GE Capital Group stala investorem bankovní činnosti AGB, měla sama o sobě obnovit mezi věřiteli AGB1 vysokou úroveň důvěryhodnosti.

102.	Hodnota různých snah, které vyvíjela AGB a nabyvatel, není vyčíslena a navíc má Komise vážné pochybnosti v tom smyslu, že tato opatření jdou za hranice toho, co bylo nezbytné pro restrukturalizaci bankovní činnosti AGB a zahrnují kompenzační opatření pro konkurenty.

Podpora úměrná nákladům na restrukturalizaci a jejím přínosům

103.	Výše a míra podpory se musí omezovat na striktní minimum, potřebné k tomu, aby byla možná restrukturalizace firmy. Proto se očekává, že příjemci podpory sami významně přispějí na restrukturalizaci z vlastních prostředků nebo cestou externího komerčního financování.

104.

České orgány tvrdí, že GECB uskutečnila několik investic a praktických restrukturalizačních kroků. Jmenovitě měla GECB zaplatit CZK 206 milionů, určených hlavně na úhradu redundantních nákladů. Navíc v období 1998 až 2002 prováděla další přímé investice v celkové výši CZK 2.040 milionů. Tyto investice se měly týkat implementace určitých nových a rozvoje starších informačních a bankovních systémů a byly zaměřeny na krytí potřebných nákladů na hardware, jakož i na rozvoj sítě pokladních automatů a poboček. GECB měla údajně rovněž investovat do optimalizace sítě poboček, školení personálu, podpory managementu a transferu know-how.

105.	Komise má vážné pochybnosti, zda je možné tyto investice chápat jako příspěvek investora k restrukturalizaci AGB. Komise považuje tyto investice spíše za výdaje v rámci normálního chodu činnosti GECB s cílem optimalizovat přínosy.

106.

Navíc má Komise na základě informací poskytnutých českými orgány vážné pochybnosti, zda se podpora striktně omezila na výši, nezbytnou pro restrukturalizaci AGB. Díky podpoře poskytnuté českými orgány dosáhla GECB velmi vysoké kapitálové přiměřenosti (74 % v roce 1999, 48 % v roce 2000, 41 % v roce 2001 a 30 % v roce 2002), což vyvolává vážné pochybnosti o úměrnosti podpory nákladům a přínosům restrukturalizace.

VI. ČLÁNEK 46(2) EVROPSKÉ DOHODY

107.

Článek 46(2) Evropské dohody stanovuje, že:

»V případě finančních služeb, popisovaných v Příloze XVIa, není tato dohoda na újmu práva smluvních stran přijímat opatření, nezbytná pro uskutečňování monetární politiky smluvní strany, nebo z důvodů opatrnosti s cílem zaručit tak ochranu investorů, vkladatelů, držitelů dluhopisů nebo osob, vůči kterým platí fiduciární povinnost, respektive s cílem zajistit integritu a stabilitu finančního systému. Tato opatření se nebudou dopouštět národnostní diskriminace společností a občanů druhé smluvní strany v porovnání s vlastními společnostmi a občany«.

108.	České orgány uvádějí, že oznámená opatření měla řešit bankovní krizi v České republice a jsou přesvědčeny, že na daný případ by měl být použit článek 46(2) Evropské dohody, aby tak byla ospravedlněna opatření zavedená ve prospěch AGB/GECB.

109.	Komise má ale vážné pochybnosti, zda může být v tomto kontextu použit článek 46(2) Evropské dohody.

110.	Především má Komise vážné pochybnosti, zda se článek 46(2) Evropské dohody vůbec na opatření státní podpory vztahuje, protože je součástí »ustavující kapitoly« Evropské dohody, zatímco ustanovení týkající se státních podpor jsou uváděna v článku 64 a následujících článcích Evropské dohody.

111.

Kromě toho má Komise vážné pochybnosti, zda jsou splněny samotné podmínky článku 46(2) Evropské dohody. Článek 46(2) Evropské dohody povoluje opatření týkající se monetární politiky nebo institutu důvody opatrnosti. Komise soudí, že kvůli tomu se přípustná opatření omezují na opatření s obecným rozsahem použití, která byla přijata orgánem pro finanční dohled.

112.

Komise je přesvědčena, že záruční úmluvy představují individuální opatření ve prospěch AGB/GECB a GECIH, která není možno považovat za nástroje k řešení bankovní krize v České republice. I když celý balík opatření mohl být zamýšlen jako prostředek proti útoku na vklady v bance a proti všeobecné krizi českého bankovního systému, má Komise vážné pochybnosti, zda »Záruky a odškodnění« byly navíc ke všem ostatním zavedeným opatřením pro dosažení tohoto cíle nezbytné.

VII. ZÁVĚR

Na základě toho rozhodla Komise takto:

—

následující opatření ve prospěch Agrobanky Praha, a.s./ GE Capital Bank, a.s., jak byla oznámena Českou republikou v rámci prozatímního mechanismu podle Přílohy IV.3 Aktu o přistoupení, nejsou použitelná po přistoupení: »Záruka pro vkladatele«, »Podpora na posílení likvidity«, »Neúspěšný pokus navýšit kapitál AGB«, »Zvýšení kapitálu v GECB«, jakož i »Záruky a odškodnění«, která jsou sumarizována formou položek č. A.1-A.18 Přílohy 23 k Plánu záchrany a restrukturalizace, tj. článku 2.2 (Organizace), článku 2.3 (Integrované investice a AVE Leasing), článku 2.4 (Souhlasy), článku 2.5 (Bez porušování), článku 2.6 (Finanční výkazy), článku 2.9 (Půjčky), článku 2.10 (Nemovitý majetek), článku 2.11 (Hmotná aktiva), článku 2.12 (Smlouvy), článku 2.13 (Dodržování předpisů), článku 2.15 (Úmluvy o oddělení práv), článku 2.16 (Zaměstnanci, programy zaměstnaneckých výhod), článku 2.17 (Pojištění), článku 2.18 (Soudní spory), článku 2.19 (Práva k duševnímu vlastnictví), článku 2.21 (Vytvoření Nové Agrobanky a Staré Agrobanky), článku 2.23 (Makléř a zprostředkovatelé), článku 2.7 (Žádná neohlášená pasiva)

—	ve světle předchozích skutečností Komise na základě postupu stanoveného v článku 88(2) Smlouvy o založení ES žádá Českou republiku o sdělení údajů, které by mohly napomoci k posouzení zbývajících »Záruk a odškodnění«), a to do jednoho měsíce ode dne přijetí tohoto dopisu.

Žádá vaše orgány, aby ihned zaslaly kopii tohoto dopisu potenciálním příjemcům podpory.”

(1) Dz.U. C 368 z 23.12.1994, str. 12.

(2) Tajné informace.

(3) Pokud není uvedeno jinak, vztahují se všechny odkazy na »Smlouvu o odškodnění« na Smlouvu o odškodnění ve znění »změny Smlouvy o odškodnění číslo 1« z 25. dubna 2004.

(4) Pokud není uvedeno jinak, jsou všechny odkazy na články odkazy na články ‚Listiny záruk‘.

(5) Rozhodnutí Soudu první instance ze 14. ledna 2004 v případě T-109/01 Fleuren Compost v Komise nyr, odstavec74.

(6) Úř. věst. 288, 9.10.1999, s.2.

(7) Úř. věst. 355, 31.12.1995, s.1.

(8) Také všechna ostatní oznámená opatření byla přijata před 9.10.1999.

30.11.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 292/21

ZALECENIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 16 lipca 2004 r.

w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie bilansu płatniczego, międzynarodowej pozycji inwestycyjnej oraz płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych

(EBC/2004/16)

(2004/C 292/05)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 5 ust. 1 oraz art. 34 ust. 1 tiret trzecie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu realizacji swoich zadań Europejski System Banków Centralnych (ESBC) wymaga szczegółowej oraz rzetelnej statystyki bilansu płatniczego, międzynarodowej pozycji inwestycyjnej oraz płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych, prezentującej główne pozycje wpływające na sytuację pieniężną i rynki walutowe w strefie euro. Wymogi statystyczne Europejskiego Banku Centralnego (EBC) w tym zakresie określone zostały w wytycznych EBC/2004/15 z dnia 16 lipca 2004 r. w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie bilansu płatniczego, międzynarodowej pozycji inwestycyjnej oraz płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych (1).

(2)

Artykuł 5 ust. 1 zdanie pierwsze Statutu zobowiązuje EBC, wspomagany przez krajowe banki centralne (KBC), do zbierania, od właściwych władz innych niż KBC albo bezpośrednio od podmiotów gospodarczych, informacji statystycznych niezbędnych do realizacji przez EBC zadań ESBC. Artykuł 5 ust. 1 zdanie drugie stanowi, że w tym celu EBC współpracuje z instytucjami lub organami Wspólnoty, z właściwymi władzami Państw Członkowskich lub państw trzecich oraz organizacjami międzynarodowymi.

(3)

Informacje niezbędne do spełnienia wymogów EBC w dziedzinie statystyki bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej mogą być zbierane lub sporządzane przez właściwe władze inne niż KBC. Niektóre zatem z zadań, które mają być podjęte w celu spełnienia tych wymogów, stwarzają konieczność współpracy między EBC lub KBC i takimi właściwymi władzami, zgodnie z art. 5 ust. 1 Statutu. Artykuł 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczącego zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (2) zobowiązuje Państwa Członkowskie do wprowadzenia odpowiedniej organizacji w dziedzinie statystyki oraz do pełnej współpracy z ESBC w celu zapewnienia realizacji obowiązków wynikających z art. 5 Statutu.

(4)

W przypadkach, w których zgodnie z krajowymi zasadami i ustalonymi praktykami instytucje sprawozdające przekazują sprawozdawczość kompetentnym władzom innym niż KBC, władze te i ich KBC współpracują w celu realizacji wymogów statystycznych EBC. W Irlandii zbieraniem i sporządzaniem niezbędnych informacji statystycznych w zakresie bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej zajmuje się Central Statistics Office (CSO), a we Włoszech Ufficio Italiano dei Cambi (UIC). W celu wypełnienia wspomnianych wymogów statystycznych w Irlandii Central Bank and Financial Services Authority of Ireland i CSO, a we Włoszech Banca d'Italia i UIC, powinny ze sobą współpracować. Współpraca ta powinna obejmować tworzenie trwałych rozwiązań przekazywania danych, chyba że taki sam efekt został już zapewniony w oparciu o ustawodawstwo krajowe. Na mocy włoskiego Dekretu nr 319/9 z dnia 26 sierpnia 1998 r. (3) UIC jest wykonawczą jednostką Banca d'Italia.

(5)

Jak stanowi art. 4 ust. 3 wytycznych EBC/2004/15, w przypadku gdy źródłem informacji statystycznych oznaczonych jako poufne są właściwe władze inne niż KBC, informacje takie są wykorzystywane przez EBC wyłącznie do wykonywania zadań statystycznych związanych z ESBC, chyba że jednostka sprawozdająca albo inna osoba prawna lub fizyczna, podmiot lub oddział, który przekazał informacje, przy założeniu, że można go zidentyfikować, udzielił wyraźnej zgody na wykorzystanie takich informacji do innych celów.

(6)

Dane dotyczące miesięcznego i kwartalnego bilansu płatniczego oraz kwartalnej i rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej prezentujące główne pozycje wpływające na sytuację pieniężną i rynki walutowe w strefie euro powinny być przekazywane do Central Bank and Financial Services Authority of Ireland oraz do Banca d'Italia w odpowiednich terminach. W tym celu wymagane informacje statystyczne powinny być przekazywane z częstotliwością ustaloną z KBC, a w przypadku braku takich ustaleń – nie później niż w terminie 30 dni roboczych po zakończeniu miesiąca, którego dane dotyczą, dla miesięcznego bilansu płatniczego; w terminie trzech miesięcy po zakończeniu kwartału, którego dane dotyczą, dla kwartalnego bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej; oraz w terminie dziewięciu miesięcy po zakończeniu roku, którego dane dotyczą, dla rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej.

(7)

Scentralizowana baza danych papierów wartościowych (SBDPW), która w przyszłości będzie wykorzystywana do wielu różnych celów statystycznych (sporządzanie i produkcja danych) i niestatystycznych (analizy gospodarczej, stabilności finansowej czy analizy działalności), zostanie udostępniona KBC. Zawarte w niej dane będą udostępniane właściwym władzom innym niż KBC, z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń prawnych. W znacznej mierze ułatwi im to przygotowywanie danych wymaganych do sporządzania statystyki transakcji i stanów strefy euro dotyczących inwestycji portfelowych. W szczególności połączenie informacji zawartych w SBDPW z danymi zebranymi na zasadzie „papier po papierze” powinno umożliwić rzetelne sporządzanie statystyki transakcji i stanów strefy euro w zakresie papierów wartościowych związanych z inwestycjami portfelowymi, wyemitowanych przez rezydentów strefy euro i zakupionych przez rezydentów innych krajów strefy euro. Umożliwi to również sporządzanie danych o strukturze sektorowej pasywów inwestycji portfelowych strefy euro.

(8)

Niezbędne jest ustanowienie procedury wprowadzania w skuteczny sposób zmian technicznych do załączników do niniejszych zaleceń, pod warunkiem że takie zmiany nie naruszą podstawowej struktury pojęciowej oraz nie wpłyną na obciążenie sprawozdawcze jednostek sprawozdających w Państwach Członkowskich. Przy stosowaniu tej procedury uwzględniane będą opinie Komitetu Statystyki ESBC (zwany dalej „Komitetem Statystyki”). KBC i inne właściwe władze krajowe mogą proponować takie zmiany techniczne do załączników do niniejszych zaleceń za pośrednictwem Komitetu Statystyki i jego grup roboczych.

(9)

Od chwili przyjęcia zaleceń EBC/2003/8 z dnia 2 maja 2003 r. w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie statystyki bilansu płatniczego, międzynarodowej pozycji inwestycyjnej oraz płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych (4) osiągnięto w strefie euro znaczący postęp w zakresie nowych wymogów oraz zbierania danych i metod ich przygotowywania. Niezbędne jest zatem zastąpienie zaleceń EBC/2003/8 niniejszymi zaleceniami,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIA:

Artykuł 1

Definicje

W rozumieniu niniejszych zaleceń:

—	„uczestniczące Państwo Członkowskie” oznacza Państwo Członkowskie, które przyjęło jedną walutę zgodnie z Traktatem,

—	termin „rezydent” ma takie samo znaczenie, jak określone w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98,

—	„strefa euro” oznacza EBC oraz terytorium gospodarcze uczestniczących Państw Członkowskich. Terytoria należące do Państw Członkowskich strefy euro lub z nimi stowarzyszone określono w tabeli 10 załącznika III,

—	„Eurosystem” oznacza KBC uczestniczących Państw Członkowskich i EBC,

—	„transakcja transgraniczna” oznacza każdą transakcję, która tworzy lub umarza, w całości lub w części, należności lub zadłużenie, jak również każdą transakcję powodującą przeniesienie prawa do przedmiotu pomiędzy rezydentami strefy euro i rezydentami spoza strefy euro,

—

„pozycje transgraniczne” oznaczają stan należności finansowych od rezydentów spoza strefy euro oraz zobowiązań finansowych wobec takich rezydentów. Pozycje transgraniczne obejmują również: i) grunty, inne aktywa materialne niewytworzone oraz inne nieruchomości fizycznie znajdujące się poza strefą euro i będące własnością rezydentów strefy euro lub znajdujące się w strefie euro i będące własnością rezydentów strefy poza euro; jak też ii) złoto monetarne i specjalne prawa ciągnienia (SDR) stanowiące własność rezydentów strefy euro.

Jednakże, w zakresie niezbędnym do sporządzania rachunku inwestycji portfelowych i rachunku dochodów z inwestycji portfelowych w ramach statystyki bilansu płatniczego, a także rachunku inwestycji portfelowych w ramach statystyki międzynarodowej pozycji inwestycyjnej, obejmujących strefę euro, pojęcia „pozycje transgraniczne” i „transakcje transgraniczne” obejmują również stany i transakcje w odniesieniu do aktywów lub pasywów rezydentów strefy euro wobec rezydentów innych Państw Członkowskich strefy euro,

—	„aktywa rezerwowe” oznaczają bardzo płynne, zbywalne i ściągalne należności Eurosystemu od rezydentów spoza strefy euro i nominowane w walutach innych niż euro, a także złoto, transzę rezerwową w MFW i zasoby SDR,

—

„pozostałe aktywa w walutach obcych” oznaczają: i) należności Eurosystemu od rezydentów strefy euro nominowane w walutach innych niż euro; oraz ii) należności Eurosystemu od rezydentów spoza strefy euro nominowane w walutach innych niż euro, które nie spełniają kryteriów płynności, zbywalności i ściągalności określonych dla aktywów rezerwowych,

—	„pasywa związane z rezerwami” oznaczają przewidywane i warunkowe krótkoterminowe obciążenia netto Eurosystemu, podobne do aktywów rezerwowych i pozostałych aktywów Eurosystemu w walutach obcych,

—	„bilans płatniczy” oznacza zestawienie statystyczne, które przedstawia, w stosownym podziale, transakcje transgraniczne przeprowadzone w okresie podlegającym przeglądowi,

—	„płynne aktywa i pasywa w walutach obcych” oznaczają zestawienie statystyczne, które przedstawia, w stosownym podziale, stany aktywów rezerwowych, pozostałych aktywów w walutach obcych i pasywów związanych z rezerwami Eurosystemu na dzień odniesienia,

—	„międzynarodowa pozycja inwestycyjna” oznacza bilans, który przedstawia, w stosownym podziale, stan transgranicznych aktywów i pasywów finansowych na dzień odniesienia,

—	zbieranie danych „papier po papierze” oznacza gromadzenie danych w podziale na pojedyncze papiery wartościowe.

Artykuł 2

Przekazywanie danych statystycznych do KBC

1. W zakresie, w jakim adresaci niniejszych zaleceń zostali zobowiązani do zbierania informacji statystycznych dotyczących transakcji i pozycji transgranicznych, każdy z nich zapewnia, że informacje takie są przekazywane do odpowiednich KBC we właściwych terminach. W tym celu, chyba że ustalono inaczej z KBC, wymagane informacje statystyczne przekazywane są nie później niż w terminie 30 dni roboczych po zakończeniu miesiąca, którego dane dotyczą, dla miesięcznego bilansu płatniczego; w terminie trzech miesięcy po zakończeniu kwartału, którego dane dotyczą, dla kwartalnego bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej; oraz w terminie dziewięciu miesięcy po zakończeniu roku, którego dane dotyczą, dla rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej.

2. Informacje udostępniane są zgodnie ze standardami statystycznymi i wymogami EBC dotyczącymi statystyki bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej, określonymi w załącznikach I, II, III, IV, V i VII do niniejszych zaleceń. Z zastrzeżeniem zadań EBC w zakresie monitorowania, ustanowionych w załączniku VI do niniejszych zaleceń, adresaci zaleceń monitorują jakość i rzetelność informacji statystycznych przekazywanych do odpowiednich KBC.

Artykuł 3

Stała współpraca

Adresaci niniejszych zaleceń ustanawiają, w formie pisemnej, stosowne formy współpracy ze swymi KBC w celu zapewnienia trwałej struktury przekazywania danych, spełniającej wymagania standardów statystycznych i wymogów EBC, chyba że taki sam efekt został już zapewniony w oparciu o ustawodawstwo krajowe.

Artykuł 4

Uproszczona procedura wprowadzania poprawek

Uwzględniając uwagi Komitetu Statystyki, Zarząd EBC uprawniony jest do wprowadzania poprawek technicznych do załączników do niniejszych zaleceń, pod warunkiem że poprawki takie nie zmieniają podstawowej struktury pojęciowej ani też nie wpływają na obciążenia sprawozdawcze jednostek sprawozdających Państw Członkowskich.

Artykuł 5

Postanowienia końcowe

1. Niniejsze zalecenia uchylają zalecenia EBC/2003/8.

2. Niniejsze zalecenia adresowane są do CSO w Irlandii oraz UIC we Włoszech.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem, dnia 16 lipca 2004 r.

Prezes EBC

Jean-Claude TRICHET

(1) Dz.U. L 354 z 30.11.2004.

(2) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, str. 8.

(3) Gazzetta ufficiale della Repubblica italiana, nr 206 z 4.9.1998.

(4) Dz.U. C 126 z 28.5.2003, str. 7.

ZAŁĄCZNIK I

WYMOGI SPRAWOZDAWCZOŚCI STATYSTYCZNEJ EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

1. Obowiązki statystyczne krajowych banków centralnych (KBC)

1.1.

KBC przekazują do Europejskiego Banku Centralnego (EBC) dane o transakcjach transgranicznych, stanach aktywów rezerwowych, pozostałych aktywach w walutach obcych, pasywach związanych z rezerwami oraz pozycjach transgranicznych niezbędnych do sporządzania zagregowanego bilansu płatniczego, międzynarodowej pozycji inwestycyjnej oraz płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych strefy euro. Dane te udostępniane są w terminach określonych w tabeli 13 załącznika III.

1.2.	Danym towarzyszą łatwo dostępne informacje dotyczące pojedynczych zdarzeń o istotnym znaczeniu oraz dotyczące przyczyn wprowadzenia korekt, gdy skala zmiany danych spowodowanych takimi pojedynczymi zdarzeniami o istotnym znaczeniu oraz korektami jest znacząca, lub na wniosek EBC.

1.3.

W odniesieniu do miesięcznych i kwartalnych transakcji oraz kwartalnych i rocznych pozycji wymagane dane są udostępniane EBC, w sposób ustalony w załącznikach II, III i IV, które są zgodne z aktualnymi standardami międzynarodowymi, w tym przede wszystkim piątym wydaniem Instrukcji bilansu płatniczego Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W szczególności wymagane dane o transakcjach i pozycjach dotyczących aktywów inwestycji portfelowych w papierach wartościowych strefy euro w podziale sektorowym emitentów ze strefy euro udostępniane są zgodnie z zasadami określonymi w sekcjach 1.1, 1.2 i 3 załącznika II oraz w tabelach 1, 2, 4 i 5 załącznika III.

1.4.

Wymagane dane dotyczące bilansu płatniczego są udostępniane miesięcznie i kwartalnie. Dane kwartalnego bilansu płatniczego zawierają strukturę geograficzną partnera operacji, jak określono w tabeli 9 załącznika III. Wymagane dane dotyczące płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych są udostępniane według stanu na koniec miesiąca, którego dane dotyczą. Wymagane dane dotyczące międzynarodowej pozycji inwestycyjnej są udostępniane z częstotliwością kwartalną i roczną. Roczna międzynarodowa pozycja inwestycyjna zawiera strukturę geograficzną partnerów operacji, jak określono w tabeli 9 załącznika III.

1.5.	Dla potrzeb analizy międzynarodowej roli euro jako waluty inwestycji wymagana struktura walutowa udostępniana jest z częstotliwością półroczną, jak określono w tabeli 6 załącznika III.

1.6.	Od marca 2008 r., począwszy od danych na koniec stycznia 2008 r., dla transakcji i danych na koniec 2007 r. dla pozycji systemy gromadzenia danych dotyczących inwestycji portfelowych zgodne są z jednym z modeli określonych w tabeli załącznika VII.

2. Terminy przekazywania danych

2.1.	Dane wymagane do sporządzania miesięcznego bilansu płatniczego strefy euro przekazywane są do EBC w terminie do końca 30. dnia roboczego, licząc od końca miesiąca, którego dane dotyczą.

2.2.	Dane wymagane do sporządzania kwartalnego bilansu płatniczego strefy euro przekazywane są do EBC w terminie trzech miesięcy od zakończenia kwartału, którego dane dotyczą.

2.3.	Dane wymagane do sporządzania płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych Eurosystemu przekazywane są do EBC w terminie trzech tygodni od zakończenia miesiąca, którego dane dotyczą.

2.4.	Od 1 stycznia 2005 r. dane wymagane do sporządzania kwartalnej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej strefy euro przekazywane są do EBC w terminie trzech miesięcy od zakończenia kwartału, którego dane dotyczą.

2.5.	Dane wymagane do sporządzania rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej strefy euro przekazywane są do EBC w terminie dziewięciu miesięcy od zakończenia roku, którego dane dotyczą.

2.6.	Transakcje i stany dłużnych papierów wartościowych w podziale na walutę emisji oraz sektor emitenta przekazywane są do EBC w terminie sześciu miesięcy od zakończenia okresu, którego dane dotyczą.

2.7.	Korekty dotyczące bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej strefy euro przekazywane są do EBC zgodnie z harmonogramem określonym w załączniku V.

2.8.	Gromadzenie tych danych na szczeblu krajowym jest organizowane z uwzględnieniem powyższych terminów.

3. Standard przekazywania informacji

Wymagane informacje statystyczne przekazywane są do EBC w formie spełniającej wymogi określone w załączniku V do niniejszych zaleceń.

4. Jakość informacji statystycznych

4.1.

Z zastrzeżeniem zadań EBC w zakresie monitorowania, ustanowionych w załączniku VI, KBC zapewniają, tam gdzie jest to stosowne, we współpracy z właściwymi władzami innymi niż KBC, monitorowanie i ocenę jakości informacji statystycznych przekazywanych do EBC. EBC w podobny sposób ocenia dane dotyczące bilansu płatniczego strefy euro, międzynarodowej pozycji inwestycyjnej i rezerw zagranicznych. Ocena jest przeprowadzana bez zbędnej zwłoki. Zarząd EBC corocznie składa Radzie Prezesów sprawozdanie w sprawie jakości danych.

4.2.

Ocena jakości danych dotyczących transakcji i pozycji inwestycji portfelowych, jak również dochodu z ich tytułu, dokonywana jest w oparciu o informacje o papierach wartościowych zawarte w scentralizowanej bazie danych papierów wartościowych (SBDPW). EBC, jako administrator SBDPW, sprawdza, czy począwszy od czerwca 2006 r., zakres informacji o papierach wartościowych jest wystarczający, aby KBC, lub inne właściwe władze, mogły całkowicie wypełnić standardy jakości określone w załączniku VII oraz inne kryteria jakości określone w niniejszych zaleceniach.

4.3.

W odniesieniu do przekazywania danych o transakcjach i pozycjach aktywów inwestycji portfelowych w papierach wartościowych strefy euro, w podziale na sektor emitenta z obszaru euro, jak określono w sekcjach 1.1, 1.2 i 3 załącznika II oraz tabelach 1, 2, 4 i 5 załącznika III, zezwala się na wykorzystanie szacunków do czasu, gdy zacznie obowiązywać system zbierania danych dla inwestycji portfelowych „papier po papierze”.

4.4.	W odniesieniu do przekazywania danych o walucie emisji dotyczących inwestycji portfelowych, jak określono w tabeli 6 załącznika III, zezwala się na wykorzystanie szacunków do czasu, gdy zacznie obowiązywać system zbierania danych dla inwestycji portfelowych „papier po papierze”.

4.5.

Monitorowanie jakości informacji statystycznych przez EBC może obejmować badanie korekt dokonywanych w tych danych: po pierwsze, aby uwzględnić najnowszą ocenę informacji statystycznych, tym samym podnosząc ich jakość; po drugie, w celu zapewnienia w możliwie najszerszym zakresie spójności pozycji bilansu płatniczego przekazywanych z różną częstotliwością.

ZAŁĄCZNIK II

WYMOGI STATYSTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

1. Statystyka bilansu płatniczego

Europejski Bank Centralny (EBC) wymaga przekazywania statystyki bilansu płatniczego w dwóch częstotliwościach: miesięcznej i kwartalnej w odniesieniu do odpowiednich kalendarzowych okresów, których dane dotyczą. Dane roczne sporządzane są przez zsumowanie danych kwartalnych przekazywanych przez Państwa Członkowskie dla danego roku. Statystyka bilansu płatniczego powinna być w możliwie najszerszym zakresie spójna z innymi statystykami przekazywanymi do celów prowadzenia polityki pieniężnej.

1.1. Miesięczna statystyka bilansu płatniczego

Cel

Celem miesięcznego bilansu płatniczego strefy euro jest przedstawienie głównych pozycji wpływających na sytuację pieniężną i rynki walutowe (patrz: tabela 1 załącznika III).

Wymogi

Istotne jest, aby dane były odpowiednie do wykorzystania przy sporządzaniu bilansu płatniczego strefy euro.

W związku z krótkim terminem przekazywania miesięcznych danych bilansu płatniczego ich wysoce zagregowanym charakterem oraz wykorzystaniem do celów polityki pieniężnej i operacji walutowych EBC zezwala na pewne odstępstwa od standardów międzynarodowych (patrz: art. 2 ust. 3 wytycznych EBC/2004/15), gdy jest to nieuniknione. Rejestrowanie w pełni zgodnie z zasadą memoriałową lub transakcyjną nie jest wymagane. W porozumieniu z EBC krajowe banki centralne (KBC) mogą przekazywać dane dotyczące rachunku bieżącego i finansowego zgodnie z zasadą rozrachunkową. W przypadku gdy konieczne jest dotrzymanie terminu, EBC dopuszcza szacunki lub dane wstępne.

Wymaganiem w odniesieniu do każdej szerokiej kategorii transakcji są aktywa i pasywa (lub salda kredytowe i salda debetowe dla pozycji rachunku bieżącego). Zasadniczo zobowiązuje to KBC, w odniesieniu do transakcji zagranicznych, do rozróżnienia między transakcjami z rezydentami innych Państw Członkowskich strefy euro a transakcjami poza strefą euro. KBC dokonują tego w spójny sposób.

Gdy skład członków strefy euro zmienia się, KBC są zobowiązane do wprowadzenia tej zmiany do zdefiniowania składu strefy euro od dnia, w którym zmiana w członkostwie zaczyna obowiązywać. Od KBC strefy euro w jej poprzednim składzie oraz KBC nowego(-ych) uczestniczącego(-ych) Państwa (Państw) Członkowskiego(-ich) wymagane są najlepsze szacunki dotyczące danych historycznych obejmujących rozszerzoną strefę euro.

W celu umożliwienia istotnej comiesięcznej agregacji danych dla strefy euro w odniesieniu do inwestycji portfelowych wymagany jest podział na transakcje w zakresie papierów wartościowych wyemitowanych przez rezydentów strefy euro i transakcje w zakresie papierów wartościowych wyemitowanych przez rezydentów spoza strefy euro. Statystyka dotycząca transakcji netto w zakresie aktywów inwestycji portfelowych strefy euro sporządzana jest poprzez agregację przekazanych transakcji netto w zakresie papierów wartościowych wyemitowanych przez rezydentów spoza strefy euro. Statystyka dotycząca transakcji netto w zakresie pasywów inwestycji portfelowych strefy euro sporządzana jest poprzez konsolidację transakcji netto w zakresie pasywów krajowych ogółem i transakcji netto w zakresie papierów wartościowych wyemitowanych i zakupionych przez rezydentów strefy euro.

Analogiczne wymagania sprawozdawcze i metoda sporządzania danych zagregowanych stosowane są do dochodów od inwestycji portfelowych.

W celu sporządzania bilansu płatniczego w ujęciu monetarnym KBC są zobowiązane do przekazywania danych w podziale na sektory instytucjonalne. W odniesieniu do miesięcznego bilansu płatniczego podział sektorowy wygląda następująco:

—	dla inwestycji bezpośrednich: i) MIF (z wyłączeniem banków centralnych); oraz ii) pozostałe sektory,

—	dla aktywów inwestycji portfelowych: i) władze monetarne; ii) MIF (z wyłączeniem banków centralnych); oraz iii) niemonetarne instytucje finansowe,

—	dla pozostałych inwestycji: i) władze monetarne; ii) MIF (z wyłączeniem banków centralnych); iii) sektor rządowy; oraz iv) pozostałe sektory.

W celu sporządzania struktury sektorowej bilansu płatniczego, co umożliwia opracowanie ujęcia monetarnego, KBC są zobowiązane do przekazywania, od daty określonej w tabeli 13 załącznika III do niniejszych zaleceń, danych o transakcjach netto w zakresie papierów wartościowych inwestycji portfelowych wyemitowanych przez rezydentów strefy euro, w podziale na sektory instytucjonalne emitentów. Ponadto pasywa inwestycji portfelowych obejmują podział według sektorów instytucjonalnych emitentów krajowych.

Statystyka transakcji netto w zakresie pasywów inwestycji portfelowych strefy euro w podziale według sektorów jest następnie sporządzana poprzez konsolidację łącznych krajowych pasywów netto odpowiednich sektorów i odpowiednich transakcji netto w zakresie papierów wartościowych wyemitowanych i zakupionych przez rezydentów strefy euro.

Począwszy od marca 2008 r., dla transakcji za styczeń 2008 r., KBC (oraz w stosownych przypadkach właściwe władze narodowe) zbierają dane dotyczące inwestycji portfelowych zgodnie z jednym z modeli określonych w tabeli załącznika VII.

1.2. Kwartalna statystyka bilansu płatniczego

Cel

Celem kwartalnego bilansu płatniczego strefy euro jest zapewnienie bardziej szczegółowych informacji, aby umożliwić dalszą analizę transakcji zagranicznych. Statystyka ta przyczynia się w znacznym stopniu do opracowywania rachunku sektorowego i finansowego strefy euro oraz wspólnej publikacji bilansu płatniczego dla Unii Europejskiej / strefy euro we współpracy z Komisją Wspólnot Europejskich (Eurostat).

Wymogi

Statystyka kwartalnego bilansu płatniczego zgodna jest w możliwie najszerszym zakresie ze standardami międzynarodowymi (patrz: art. 2 ust. 3 wytycznych EBC/2004/15). Wymagana struktura kwartalnego bilansu płatniczego przedstawiona jest w tabeli 2 załącznika III. Zharmonizowane pojęcia i definicje stosowane do rachunku kapitałowego i finansowego są określone w załączniku IV.

Struktura kwartalnego rachunku bieżącego jest podobna do struktury wymaganej w odniesieniu do danych miesięcznych. Jednakże w przypadku dochodów bardziej szczegółowy podział wymagany jest w ujęciu kwartalnym.

W rachunku finansowym EBC stosuje dla „pozostałych inwestycji” inne wymagania niż zaleca piąte wydanie Instrukcji bilansu płatniczego (zwane dalej „BPM5”) Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW). Różnica dotyczy sposobu przedstawiania struktury (tj. pierwszeństwo przysługuje sektorom). Ten podział sektorowy jest jednak zgodny z podziałem BPM5, w którym pierwszeństwo przysługuje instrumentom. Podobnie jak w prezentacji BPM5, gotówka i lokaty wykazywane są odrębnie od kredytów i pozostałych inwestycji.

KBC są zobowiązane do odrębnego wykazywania w kwartalnym bilansie płatniczym transakcji z uczestniczącymi Państwami Członkowskimi i wszystkich pozostałych transakcji zagranicznych. Podobnie jak w przypadku danych miesięcznych, w odniesieniu do danych kwartalnych w zakresie inwestycji portfelowych wymagane jest wyróżnienie transakcji w zakresie papierów wartościowych wyemitowanych przez rezydentów strefy euro i transakcji w zakresie papierów wartościowych wyemitowanych przez rezydentów spoza strefy euro. Statystyka dotycząca transakcji netto w zakresie aktywów inwestycji portfelowych strefy euro sporządzana jest poprzez agregację przekazanych transakcji netto w zakresie papierów wartościowych wyemitowanych przez rezydentów spoza strefy euro. Transakcje netto w zakresie pasywów inwestycji portfelowych strefy euro są sporządzane poprzez konsolidację transakcji netto w zakresie pasywów krajowych ogółem i transakcji netto w zakresie papierów wartościowych wyemitowanych i zakupionych przez rezydentów strefy euro.

Analogiczne wymagania sprawozdawcze i metoda sporządzania danych zagregowanych stosowane są do dochodów od inwestycji portfelowych.

W odniesieniu do inwestycji bezpośrednich KBC są zobowiązane do przekazywania co kwartał podziału sektorowego „MIF (z wyłączeniem banków centralnych) / niemonetarne instytucje finansowe”. W odniesieniu do „aktywów inwestycji portfelowych” i „pozostałych inwestycji” podział według sektorów instytucjonalnych jest zgodny ze standardowymi komponentami MFW, obejmując: i) władze monetarne; ii) MIF (z wyłączeniem banków centralnych); iii) sektor rządowy; oraz iv) pozostałe sektory.

Wymagania dotyczące sporządzania kwartalnej statystyki transakcji netto w zakresie pasywów inwestycji portfelowych strefy euro w podziale według sektorów emitentów będących rezydentami strefy euro są podobne do tych określonych dla miesięcznego bilansu płatniczego.

W odniesieniu do bilansu płatniczego strefy euro dane o narosłych dochodach od inwestycji są wymagane kwartalnie. Zgodnie z systemem rachunków narodowych BPM5 zaleca, aby odsetki były naliczane na bazie memoriałowej. Wymaganie to wpływa zarówno na rachunek bieżący (dochody od inwestycji), jak i na rachunek finansowy.

2. Płynne aktywa i pasywa w walutach obcych

Cel

Celem sporządzania statystyki płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych jest opracowanie miesięcznego zestawienia aktywów rezerwowych, pozostałych aktywów w walutach obcych i pasywów związanych z rezerwami w posiadaniu KBC i EBC, zgodnie z prezentacją płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych MFW / Banku Rozrachunków Międzynarodowych (BIS). Informacje te stanowią uzupełnienie danych dotyczących aktywów rezerwowych zawartych w statystyce bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej strefy euro.

Wymogi

Aktywa rezerwowe strefy euro są bardzo płynnymi, zbywalnymi i wiarygodnymi należnościami EBC („wspólne rezerwy”) i KBC („indywidualne aktywa rezerwowe”) od rezydentów spoza strefy euro, nominowanymi w walutach obcych (tj. walutach innych niż euro). Obejmują również złoto, transzę rezerwową w MFW i SDR-y. Mogą one obejmować pochodne instrumenty finansowe. Aktywa rezerwowe zestawiane są w ujęciu brutto, bez saldowania pasywów związanych z rezerwami. Podział danych wymagany od KBC przedstawiono w tabeli 3 sekcja I.A załącznika III.

Aktywa Eurosystemu nominowane w walutach obcych, które nie spełniają tej definicji, mianowicie: i) należności od rezydentów strefy euro; oraz ii) należności od rezydentów spoza strefy euro, które nie spełniają kryteriów płynności, zbywalności i wiarygodności, są uwzględnione w pozycji „pozostałe aktywa w walutach obcych” płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych (tabela 3 sekcja I.B załącznika III).

Należności od nierezydentów nominowane w euro oraz waluty obce w posiadaniu rządów uczestniczących Państw Członkowskich nie są uznawane za aktywa rezerwowe; są one wykazywane w pozycji „pozostałe inwestycje”, jeżeli stanowią należności od rezydentów spoza strefy euro.

Ponadto informacje dotyczące przewidywanych i warunkowych krótkoterminowych obciążeń aktywów i pasywów walutowych Eurosystemu w powiązaniu z aktywami rezerwowymi i pozostałymi aktywami Eurosystemu w walutach obcych, tak zwane „pasywa związane z rezerwami”, mają być przedstawiane zgodnie z tabelą 3 sekcje II–IV załącznika III.

3. Statystyka międzynarodowej pozycji inwestycyjnej

Cel

Międzynarodowa pozycja inwestycyjna stanowi zestawienie aktywów i pasywów zagranicznych strefy euro jako całości, sporządzane dla celów analizy polityki pieniężnej i rynków walutowych. Służy ona w szczególności ocenie wrażliwości zewnętrznej Państw Członkowskich oraz monitorowaniu zmian zasobów płynnych aktywów zagranicznych w dyspozycji sektora posiadającego pieniądz. Te informacje statystyczne są kluczowym elementem rachunku reszty świata w kwartalnych rachunkach finansowych strefy euro oraz mogą być pomocne przy wyliczaniu transakcji bilansu płatniczego.

Wymogi

EBC wymaga sporządzania statystyki międzynarodowej pozycji inwestycyjnej na bazie kwartalnej i rocznej dla stanów na koniec okresu.

Dane dotyczące międzynarodowej pozycji inwestycyjnej zgodne są w możliwie najszerszym zakresie ze standardami międzynarodowymi (patrz: art. 2 ust. 3 wytycznych EBC/2004/15). EBC sporządza międzynarodową pozycję inwestycyjną dla strefy euro jako całości. Struktura międzynarodowej pozycji inwestycyjnej dla strefy euro jest przedstawiona w tabeli 4 załącznika III.

Międzynarodowa pozycja inwestycyjna przedstawia stany finansowe na koniec okresu, których wartość ustalono na podstawie cen na koniec okresu. Zmiany w wartości stanów mogą być spowodowane przez następujące czynniki. Po pierwsze, część zmiany wartości w danym okresie jest spowodowana przeprowadzonymi transakcjami finansowymi, które zostały zarejestrowane w bilansie płatniczym. Po drugie, część zmian pozycji na początek i na koniec danego okresu jest spowodowana przez zmiany cen wykazanych aktywów i pasywów finansowych. Po trzecie, w przypadku gdy stany są nominowane w walutach innych niż jednostka rozliczeniowa wykorzystana do prezentacji międzynarodowej pozycji inwestycyjnej, na stany wpłyną również zmiany kursów walutowych w stosunku do innych walut. Wreszcie, każdą inną zmianę, która nie jest spowodowana powyższymi czynnikami, uznaje się za efekt „innych korekt”.

Prawidłowe uzgodnienie transakcji i stanów finansowych strefy euro wymaga odrębnego wykazania zmian wartości z tytułu zmian cen, kursów walut i innych korekt.

Międzynarodowa pozycja inwestycyjna powinna być w możliwie największym stopniu zbieżna z transakcjami kwartalnego bilansu płatniczego. Pojęcia, definicje i podziały są zgodne z tymi wykorzystanymi w odniesieniu do sporządzania transakcji kwartalnego bilansu płatniczego. Dane dotyczące międzynarodowej pozycji inwestycyjnej powinny być w możliwie najszerszym zakresie spójne z innymi statystykami, takimi jak statystyka pieniężna i bankowa, rachunki finansowe i rachunki narodowe.

Podobnie jak w miesięcznym i kwartalnym bilansie płatniczym, KBC są zobowiązane do wyróżniania w międzynarodowej pozycji inwestycyjnej należności od uczestniczących Państw Członkowskich i wszystkich pozostałych należności zagranicznych. W rachunkach inwestycji portfelowych wymagane jest rozróżnienie między portfelami papierów wartościowych wyemitowanych przez rezydentów strefy euro a portfelami papierów wartościowych wyemitowanych przez rezydentów spoza strefy euro. Dane dotyczące aktywów inwestycji portfelowych strefy euro sporządzane są poprzez agregację przekazanych aktywów netto w zakresie papierów wartościowych wyemitowanych przez rezydentów spoza strefy euro. Dane dotyczące pasywów netto w inwestycjach portfelowych strefy euro sporządzane są poprzez konsolidację pasywów krajowych netto ogółem oraz portfeli (netto) papierów wartościowych wyemitowanych i zakupionych przez rezydentów strefy euro.

KBC są zobowiązane do składania kwartalnych i rocznych danych o portfelach papierów wartościowych według takiego samego podziału sektorowego dla „inwestycji bezpośrednich”, „aktywów inwestycji portfelowych” i „pozostałych inwestycji”, jak w odniesieniu do transakcji kwartalnego bilansu płatniczego.

Aby umożliwić EBC sporządzenie struktury sektorowej pasywów netto inwestycji portfelowych strefy euro, wymagania nałożone na KBC odnośnie danych międzynarodowej pozycji inwestycyjnej są takie same, jak w przypadku transakcji bilansu płatniczego, z zastrzeżeniem postanowień art. 2 ust. 6 wytycznych EBC/2004/15.

Aktywa i pasywa inwestycji portfelowych w ramach międzynarodowej pozycji inwestycyjnej wyliczane są wyłącznie na podstawie stanów.

Począwszy od końca 2008 r., KBC (oraz w stosownych przypadkach inne właściwe krajowe władze statystyczne) zbierają, co najmniej kwartalne, dane o stanach inwestycji portfelowych w zakresie aktywów i pasywów na zasadzie „papier po papierze”, zgodnie z jednym z modeli określonych w tabeli załącznika VII.

ZAŁĄCZNIK III

WYMAGANE PODZIAŁY

Tabela 1

Miesięczne dane krajowe w bilansie płatniczym strefy euro (1)

Przychody

Rozchody

Netto

I. Rachunek bieżący

Towary

zewnętrzne

Usługi

zewnętrzne

Dochód

Wynagrodzenie pracowników

zewnętrzne

Dochody od inwestycji

—	inwestycje bezpośrednie

zewnętrzne

—	nwestycje portfelowe

zewnętrzne

krajowe

—	pozostałe inwestycje

zewnętrzne

Transfery bieżące

zewnętrzne

II.	Rachunek kapitałowy

zewnętrzne

Aktywa netto

Pasywa netto

Netto

III. Rachunek finansowy

Inwestycje bezpośrednie

zewnętrzne

Za granicą

zewnętrzne

—	Wniesienie/wycofanie udziału

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Reinwestowane zyski

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Pozostały kapitał

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

W gospodarce objętej sprawozdaniem

zewnętrzne

—	Wniesienie/wycofanie udziału

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Reinwestowane zyski

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Pozostały kapitał

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

Inwestycje portfelowe (2)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Udziałowe papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

—

ii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iii)	Niemonetarne instytucje finansowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Dłużne papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

—

ii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iii)	Niemonetarne instytucje finansowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

—

ii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iii)	Niemonetarne instytucje finansowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Finansowe derywaty

krajowe

Pozostałe inwestycje

zewnętrzne

Władze monetarne

zewnętrzne

Sektor rządowy

zewnętrzne

W tym:

Gotówka i lokaty

zewnętrzne

MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

—	Długoterminowe

zewnętrzne

—	Krótkoterminowe

zewnętrzne

Pozostałe sektory

zewnętrzne

W tym:

Gotówka i lokaty

zewnętrzne

Aktywa rezerwowe

zewnętrzne

Tabela 2

Kwartalne krajowe dane w bilansie płatniczym strefy euro (3)

Przychody

Rozchody

Netto

I. Rachunek bieżący

Towary

zewnętrzne

Usługi

zewnętrzne

Dochody

Wynagrodzenie pracowników

zewnętrzne

Dochody od kapitału

—	Inwestycje bezpośrednie

zewnętrzne

—	Dochody od kapitału

zewnętrzne

–	Dochody od należności (odsetki)

zewnętrzne

—	Inwestycje portfelowe

zewnętrzne

krajowe

—	Dochody od kapitał (dywidendy)

zewnętrzne

krajowe

—	Dochody od należności (odsetki)

zewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne

krajowe

—	Pozostałe inwestycje

zewnętrzne

Transfery bieżące

zewnętrzne

II.	Rachunek kapitałowy

zewnętrzne

Aktywa netto

Pasywa netto

Netto

III. Rachunek finansowy

Inwestycje bezpośrednie

zewnętrzne

Za granicą

zewnętrzne

—	Wniesienie/wycofanie udziału

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Reinwestowane zyski

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Pozostały kapitał

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

W gospodarce objętej sprawozdaniem

zewnętrzne

—	Wniesienie/wycofanie udziału

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Reinwestowane zyski

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Pozostały kapitał

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

Inwestycje portfelowe (4)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Udziałowe papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

—

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne/ wewnętrzne

—

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Dłużne papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Finansowe derywaty

krajowe

i)	Władze monetarne

krajowe

ii)	Sektor rządowy

krajowe

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

krajowe

iv)	Pozostałe sektory

krajowe

Pozostałe inwestycje

zewnętrzne

i)	Władze monetarne

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne

—	Kredyty handlowe

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Kredyty i pożyczki

zewnętrzne

—	Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Kredyty handlowe

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Kredyty i pożyczki

zewnętrzne

—	Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

Aktywa rezerwowe

zewnętrzne

Złoto monetarne

zewnętrzne

SDR-y

zewnętrzne

Transza rezerwowa w MFW

zewnętrzne

Waluty obce

zewnętrzne

—	Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Władze monetarne

zewnętrzne

—	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

—	Papiery wartościowe

zewnętrzne

—

Akcje

zewnętrzne

—

Obligacje

zewnętrzne

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne

—	Finansowe derywaty

zewnętrzne

Pozostałe należności

zewnętrzne

Tabela 3

Miesięczne płynne aktywa i pasywa Eurosystemu w walutach obcych; pasywa strefy euro związane z rezerwami

I. Oficjalne aktywa rezerwowe i pozostałe aktywa w walutach obcych (przybliżona wartość rynkowa)

A. Oficjalne aktywa rezerwowe

Rezerwy w walutach obcych (w walutach wymienialnych)

Papiery wartościowe, w tym:

—	emitenta mającego centralną siedzibę w strefie euro

Ogółem gotówka i lokaty w:

i)	Innych KBC, BIS i MFW

ii)	Bankach, które mają centralną siedzibę w strefie euro i za granicą

iii)	Bankach, które mają centralną siedzibę i zlokalizowane są poza strefą euro

2)	Transza rezerwowa w MFW

SDR-y

4)	Złoto (włączając lokaty złota i swapy na złoto)

Inne aktywa rezerwowe

a)	Finansowe derywaty

b)	Kredyty udzielone nierezydentom nie bankom

Inne

B. Pozostałe aktywa w walutach obcych

a)	Papiery wartościowe nie włączone do oficjalnych aktywów rezerwowych

b)	Lokaty nie włączone do oficjalnych aktywów rezerwowych

c)	Pożyczki udzielone nie włączone do oficjalnych aktywów rezerwowych

d)	Finansowe derywaty nie włączone do oficjalnych aktywów rezerwowych

e)	Złoto nie włączone do oficjalnych aktywów rezerwowych

Inne

II. Przewidywane krótkoterminowe obciążenia aktywów i pasywów walutowych (wartość nominalna) z tytułu należności i zobowiązań

Podział według terminów wymagalności (rezydualne)

Razem

Do 1 miesiąca (włącznie)

Powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy (włącznie)

Powyżej 3 miesięcy do 1 roku (włącznie)

1. Kredyty i pożyczki, papiery wartościowe oraz lokaty/depozyty w walutach obcych

—	Wypłaty (-)

Kapitał

Odsetki

—	Wpływy (+)

Kapitał

Odsetki

2. Zagregowane krótkie i długie pozycje transakcji walutowych forward i futures na walutę krajową (włączając forwardową część transakcji swapu)

a)	pozycja krótka (-)

b)	pozycja długa (+)

3. Pozostałe (wyszczególnić)

—	wypłaty wynikające z transakcji repo (-)

—	wpływy wynikające z transakcji repo (+)

—	kredyty handlowe (-)

—	kredyty handlowe (+)

—	pozostałe zobowiązania (-)

—	pozostałe należności (+)

III. Warunkowe krótkoterminowe obciążenia netto aktywów walutowych (wartość nominalna)

Podział według terminów wymagalności (rezydualne)

Razem

Do 1 miesiąca (włącznie)

Powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy (włącznie)

Powyżej 3 miesięcy do 1 roku (włącznie)

Zobowiązania warunkowe w walutach obcych

a)	Zabezpieczenia dotyczące długu do spłaty w ciągu 1 roku

b)	Pozostałe zobowiązania warunkowe

2.	Wyemitowane papiery wartościowe w walutach obcych z wbudowaną opcją wcześniejszego odkupu

3.1.

Niewykorzystane, bezwarunkowe linie kredytowe uruchomione przez:

a)	inne krajowe władze monetarne, BIS, MFW i inne międzynarodowe organizacje

—	inne krajowe władze monetarne (+)

—

BIS (+)

—

MFW (+)

b)	banki i inne organizacje finansowe mające centralną siedzibę w kraju sprawozdającym (+)

c)	banki i inne organizacje finansowe mające centralną siedzibę za granicą (+)

3.2.

Niewykorzystane, bezwarunkowe linie kredytowe uruchomione na rzecz:

a)	innych krajowych władz monetarnych, BIS, MFW i innych międzynarodowych organizacji

—	innych krajowych władz monetarnych (-)

—

BIS (-)

—

MFW (-)

b)	banków i innych organizacji finansowych mających centralną siedzibę w kraju sprawozdającym (-)

c)	banków i innych organizacji finansowych mających centralną siedzibę za granicą (-)

Zagregowane krótkie i długie pozycje opcji na transakcje walutowe z udziałem waluty krajowej

a)	Pozycja krótka

i)	Zakupione opcje sprzedaży

ii)	Wystawione opcje kupna

b)	Pozycja długa

i)	Zakupione opcje kupna

ii)	Wystawione opcje sprzedaży

PRO MEMORIA: Opcje in-the-money

1)	Przy obecnym kursie walutowym

a)	Pozycja krótka

b)	Pozycja długa

2)	+ 5 % (deprecjacja o 5 %)

a)	Pozycja krótka

b)	Pozycja długa

3)	- 5 % (aprecjacja o 5 %)

a)	Pozycja krótka

b)	Pozycja długa

4)	+ 10 % (deprecjacja o 10 %)

a)	Pozycja krótka

b)	Pozycja długa

5)	10 % (aprecjacja o 10 %)

a)	Pozycja krótka

b)	Pozycja długa

6)	Inne (wyszczególnić)

a)	Pozycja krótka

b)	Pozycja długa

IV. Informacje dodatkowe (memo)

Przekazywane zgodnie ze standardową częstotliwością i terminami:

a)	krótkoterminowe zadłużenie w walucie krajowej indeksowane do walut obcych;

instrumenty finansowe nominowane w walutach obcych i rozliczane w innym sposób (np. w walucie krajowej):

—

nierozliczane w instrumencie bazowym (niepodlegające dostawie):

i)	pozycja krótka;

ii)	pozycja długa;

—	inne instrumenty;

aktywa stanowiące zabezpieczenie (zastaw)

—	włączone do aktywów rezerwowych,

—	włączone do pozostałych aktywów w walutach obcych;

papiery wartościowe pożyczone oraz papiery wartościowe będące podstawą transakcji z przyrzeczeniem odkupu:

—	pożyczone (komuś) lub będące postawą transakcji z przyrzeczeniem odkupu i włączone do tablicy I,

—	pożyczone (komuś) lub będące postawą transakcji z przyrzeczeniem odkupu i niewłączone do tablicy I,

—	pożyczone (od kogoś) lub zakupione w ramach transakcji z przyrzeczeniem odkupu i włączone do tablicy I,

—	pożyczone (od kogoś) lub zakupione w ramach transakcji z przyrzeczeniem odkupu i niewłączone do tablicy I;

derywaty finansowe aktywa (netto, bieżąca aktualizacja rynkowa – marked to market)

—

forward,

—

futures,

—

swapy,

—

opcje,

—

inne;

derywaty (forwardy, futures lub opcje) o okresie wygaśnięcia/realizacji dłuższym niż 1 rok, z których może wynikać konieczność uzupełnienia depozytów zabezpieczających:

—

zagregowane pozycje krótkie i długie forward i futures w walutach obcych na walutę krajową (w tym forwardowa część swapów walutowych):

i)	pozycja krótka;

ii)	pozycja długa,

—

zagregowane pozycje krótkie i długie opcji w walutach obcych na walutę krajową:

pozycja krótka:

—	zakupione opcje sprzedaży (w opcjach sprzedaży),

—	wystawione opcje kupna (w opcjach kupna),

ii)

pozycja długa:

—	zakupione opcje kupna (w opcjach kupna),

—	wystawione opcje sprzedaży (w opcjach sprzedaży).

Przekazywane z mniejszą częstotliwością (np. raz w roku):

struktura walutowa rezerw (w podziale na grupy walut):

—	waluty w koszyku SDR,

—	waluty niezaliczane do koszyka SDR.

Tabela 4

Kwartalne krajowe komponenty międzynarodowej pozycji inwestycyjnej strefy euro (5)

Aktywa

Pasywa

Netto

I.	Inwestycje bezpośrednie

zewnętrzne

Za granicą

zewnętrzne

—	Wniesienie/wycofanie udziału i reinwestowane zyski

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Pozostały kapitał

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

W gospodarce objętej sprawozdaniem

zewnętrzne

—	Wniesienie/wycofanie udziału i reinwestowane zyski

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Pozostały kapitał

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

iii) Inwestycje portfelowe (6)

Udziałowe papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

—

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne/ wewnętrzne

—

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Dłużne papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

III.	Finansowe derywaty

zewnętrzne

i)	Władze monetarne

zewnętrzne

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

IV.	Pozostałe inwestycje

zewnętrzne

i)	Władze monetarne

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka I lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne

—	Kredyty handlowe

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka I lokaty

zewnętrzne

—	Kredyty i pożyczki

zewnętrzne

—	Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka I lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Kredyty handlowe

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka I lokaty

zewnętrzne

—	Kredyty i pożyczki

zewnętrzne

—	Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

V.	Aktywa rezerwowe

zewnętrzne

Złoto monetarne

zewnętrzne

SDR-y

zewnętrzne

Transza rezerwowa w MFW

zewnętrzne

Waluty obce

zewnętrzne

—	Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Władze monetarne

zewnętrzne

—	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

—	Papiery wartościowe

zewnętrzne

—

Akcje

zewnętrzne

—

Obligacje

zewnętrzne

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne

—	Finansowe derywaty

zewnętrzne

Pozostałe należności

zewnętrzne

Tabela 5

Roczne krajowe komponenty międzynarodowej pozycji inwestycyjnej strefy euro (7)

Aktywa

Pasywa

Netto

I.	Inwestycje bezpośrednie

zewnętrzne

Za granicą

zewnętrzne

—	Wniesienie/wycofanie udziału i reinwestowane zyski

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

W tym:

Udziały w giełdowych spółkach zagranicznych (wartość rynkowa)

zewnętrzne

Udziały w niegiełdowych spółkach zagranicznych (wartość księgowa)

zewnętrzne

Memo:

Udziały w giełdowych spółkach zagranicznych (wartość księgowa)

zewnętrzne

—	Pozostały kapitał

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

W gospodarce objętej sprawozdaniem

zewnętrzne

—	Wniesienie/wycofanie udziału i reinwestowane zyski

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

W tym:

Udziały w giełdowych spółkach strefy euro (wartość rynkowa)

zewnętrzne

Udziały w niegiełdowych spółkach strefy euro (wartość księgowa)

zewnętrzne

Memo:

Udziały w giełdowych spółkach strefy euro (wartość księgowa)

zewnętrzne

—	Pozostały kapitał

zewnętrzne

i)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

ii)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

II. Inwestycje portfelowe (8)

Udziałowe papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

—

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne/ wewnętrzne

—

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Dłużne papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

i)	Władze monetarne

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

III.	Finansowe derywaty

zewnętrzne

i)	Władze monetarne

zewnętrzne

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

IV.	Pozostałe inwestycje

zewnętrzne

i)	Władze monetarne

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

ii)	Sektor rządowy

zewnętrzne

—	Kredyty handlowe

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Kredyty i pożyczki

zewnętrzne

—	Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

iv)	Pozostałe sektory

zewnętrzne

—	Kredyty handlowe

zewnętrzne

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Kredyty i pożyczki

zewnętrzne

—	Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Pozostałe aktywa/pasywa

zewnętrzne

V.	Aktywa rezerwowe

zewnętrzne

Złoto monetarne

zewnętrzne

SDR-y

zewnętrzne

Transza rezerwowa w MFW

zewnętrzne

Waluty obce

zewnętrzne

—	Gotówka i lokaty

zewnętrzne

—	Władze monetarne

zewnętrzne

—	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

zewnętrzne

—	Papiery wartościowe

zewnętrzne

—

Akcje

zewnętrzne

—

Obligacje

zewnętrzne

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne

—	Finansowe derywaty

zewnętrzne

Pozostałe należności

zewnętrzne

Tabela 6

Dane o dłużnych papierach wartościowych do analizy międzynarodowej roli euro jako waluty inwestycji (9)

Euro

Transakcje w pierwszym/drugim półroczu

Aktywa

Pasywa

Dłużne papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Pozycje na koniec czerwca/grudnia

Aktywa

Pasywa

Dłużne papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

USD

Transakcje w pierwszym/drugim półroczu

Aktywa

Pasywa

Dłużne papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Pozycje na koniec czerwca/grudnia

Aktywa

Pasywa

Dłużne papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Pozostałe waluty

Transakcje w pierwszym/drugim półroczu

Aktywa

Pasywa

Dłużne papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Pozycje na koniec czerwca/grudnia

Aktywa

Pasywa

Dłużne papiery wartościowe

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—

Obligacje

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

—	Instrumenty rynku pieniężnego

zewnętrzne/ wewnętrzne

krajowe

Tabela 7

Kwartalne krajowe komponenty bilansu płatniczego strefy euro – struktura geograficzna (10)

Przychody

Rozchody

Netto

I. Rachunek bieżący

Towary

Etap 3

Usługi

Etap 3

Dochody

Wynagrodzenie pracowników

Etap 3

Dochody od kapitału

—	Inwestycje bezpośrednie

Etap 3

—	Inwestycje portfelowe

Etap 3

—	Pozostałe inwestycje

Etap 3

Transfery bieżące

Etap 3

II.	Rachunek kapitałowy

Etap 3

Aktywa netto

Pasywa netto

Netto

III. Rachunek finansowy

Inwestycje bezpośrednie

Etap 3

Za granicą

Etap 3

—

Kapitał

Etap 3

—	Reinwestowane zyski

Etap 3

—	Pozostały kapitał

Etap 3

W gospodarce objętej sprawozdaniem

Etap 3

—

Kapitał

Etap 3

—	Reinwestowane zyski

Etap 3

—	Pozostały kapitał

Etap 3

—	Inwestycje portfelowe

Etap 3

Udziałowe papiery wartościowe

Etap 3

Dłużne papiery wartościowe

Etap 3

—

Obligacje

Etap 3

—	Instrumenty rynku pieniężnego

Etap 3

Finansowe derywaty

Pozostałe inwestycje

Etap 3

i)	Władze monetarne

Etap 3

ii)	Sektor rządowy

Etap 3

—	Kredyty handlowe

Etap 3

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

Etap 3

—	Kredyty i pożyczki

Etap 3

—	Gotówka i lokaty

Etap 3

—	Pozostałe aktywa/pasywa

Etap 3

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

Etap 3

iv)	Pozostałe sektory

Etap 3

—	Kredyty handlowe

Etap 3

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

Etap 3

—	Kredyty i pożyczki

Etap 3

—	Gotówka i lokaty

Etap 3

—	Pozostałe aktywa/pasywa

Etap 3

Aktywa rezerwowe

Tabela 8

Roczne krajowe komponenty międzynarodowej pozycji inwestycyjnej strefy euro – struktura geograficzna (11)

Aktywa

Pasywa

Netto

I. Inwestycje bezpośrednie

Za granicą

Etap 3

—	Kapitał i reinwestowane zyski

Etap 3

—	Pozostały kapitał

Etap 3

W gospodarce objętej sprawozdaniem

Etap 3

—	Kapitał i reinwestowane zyski

Etap 3

—	Pozostały kapitał

Etap 3

II. Inwestycje portfelowe

Udziałowe papiery wartościowe

Etap 3

Dłużne papiery wartościowe

Etap 3

—

Obligacje

Etap 3

—	Instrumenty rynku pieniężnego

Etap 3

III.	Finansowe derywaty

IV.	Pozostałe inwestycje

Etap 3

i)	Władze monetarne

Etap 3

ii)	Sektor rządowy

Etap 3

—	Kredyty handlowe

Etap 3

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

Etap 3

—	Kredyty i pożyczki

Etap 3

—	Gotówka i lokaty

Etap 3

—	Pozostałe aktywa/pasywa

Etap 3

iii)	MIF (z wyłączeniem banków centralnych)

Etap 3

iv)	Pozostałe sektory

Etap 3

—	Kredyty handlowe

Etap 3

—	Pożyczki/Gotówka i lokaty

Etap 3

—	Kredyty i pożyczki

Etap 3

—	Gotówka i lokaty

Etap 3

—	Pozostałe aktywa/pasywa

Etap 3

V.	Aktywa rezerwowe

Tabela 9

Struktura geograficzna EBC dla obrotów kwartalnego bilansu płatniczego i rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej

—

Dania

—

Szwecja

—	Zjednoczone Królestwo

—	Instytucje Unii Europesjkiej (12)

—	Pozostałe Państwa Członkowskie UE (tj. Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja) (13)

—	Szwajcaria

—

Kanada

—	Stany Zjednoczone

—

Japonia

—	Strefy ulg i preferencji finansowych (offshore centres) (14)

—	Organizacje międzynarodowe z wyłączeniem instytucji UE (15)

—	Pozostałe (16)

Tabela 10

Terytoria wchodzące w skład Państw Członkowskich lub stowarzyszone z Państwami Członkowskimi strefy euro

Terytoria wchodzące w skład strefy euro:

—	Helgoland: Niemcy,

—	Wyspy Kanaryjskie, Ceuta i Melilla: Hiszpania,

—	Monako, Gujana, Gwadelupa, Martynika, Réunion, Saint Pierre i Miquelón, Majotta: Francja,

—	Madera, Azory: Portugalia,

—	Wyspy Åland: Finlandia.

Terytoria stowarzyszone z Państwami Członkowskimi strefy euro, zaliczane do reszty świata:

—	Büsingen (nie Niemcy),

—	Andora (ani Hiszpania, ani Francja),

—	Antyle Holederskie i Aruba (nie Holandia),

—	Polinezja Francuska, Nowa Kaledonia oraz Wyspy Wallis i Futuna (nie Francja),

—	San Marino i Stolica Apostolska (nie Włochy).

Tabela 11

Lista stref ulg i preferencji finansowych (off-shore centres) dla celów struktury geograficznej EBC w odniesieniu do kwartalnych obrotów bilansu płatniczego i rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej

Kody ISO	Eurostat + OECD Strefy ulg i preferencji finansowych
AD	Andora
AG	Antigua i Barbuda
AI	Anguilla
AN	Antyle Holederskie
BB	Barbados
BH	Bahrain
BM	Bermuda
BS	Bahama
BZ	Belize
CK	Wyspy Cooka
DM	Dominika
GD	Grenada
GG	Guernsey
GI	Gibraltar
HK	Hongkong
IM	Man
JE	Jersey
JM	Jamajka
KN	Saint Kitts i Nevis
KY	Kajmany
LB	Liban
LC	Saint Lucia
LI	Liechtenstein
LR	Liberia
MH	Wyspy Marshalla
MS	Montserrat
MV	Malediwy
NR	Nauru
NU	Niue
PA	Panama
PH	Filipiny
SG	Singapur
TC	Wyspy Turks i Caicos
VC	Saint Vincent i Grenadyny
VG	Brytyjskie Wyspy Dziewicze
VI	Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych
VU	Vanuatu
WS	Samoa

Tabela 12

Lista organizacji międzynarodowych (17) dla celów struktury geograficznej EBC w odniesieniu do kwartalnych obrotów bilansu płatniczego i rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej

1. Instytucje Unii Europejskiej

1.1 Główne instytucje, organy i organizmy Unii Europejskiej (z wyłączeniem EBC)

EBI (Europejski Bank Inwestycyjny)

KE (Komisja Europejska)

EFR (Europejski Fundusz Rozwoju)

EFI (Europejski Fundusz Inwestycyjny)

1.2 Inne instytucje, organy i organizmy Unii Europejskiej objęte ogólnym budżetem

Parlament Europejski

Rada Unii Europejskiej

Trybunał Sprawiedliwości

Trybunał Obrachunkowy

Komitet Ekonomiczno-Społeczny

Komitet Regionów

Pozostałe instytucje, organy i organizmy Unii Europejskiej

2. Organizacje międzynarodowe

2.1. Międzynarodowe organizacje monetarne

MFW (Międzynarodowy Fundusz Walutowy)

BIS (Bank Rozrachunków Międzynarodowych)

2.2. Międzynarodowe organizacje niemonetarne

2.2.1. Główne organizacje Narodów Zjednoczonych

WTO (Światowa Organizacja Handlu)

IBRD (Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju)

IDA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju)

2.2.2. Inne organizacje Narodów Zjednoczonych

UNESCO (Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury)

FAO (Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa)

WHO (Światowa Organizacja Zdrowia)

IFAD (Międzynarodowy Fundusz Rozwoju Rolnictwa)

IFC (Międzynarodowe Towarzystwo Finansowe)

MIGA (Agencja Miedzynarodowych Gwarancji Inwestycyjnych)

UNICEF (Fundusz Narodów Zjednoczonych Pomocy Dzieciom)

UNHCR (Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców)

UNRWA (Agencja Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy Uchodźcom Palestyńskim)

IAEA (Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej)

ILO (Międzynarodowa Organizacja Pracy)

ITU (Międzynarodowa Unia Telekomunikacyjna)

2.2.3. Inne główne międzynarodowe instytucje, organy i organizmy (wyłączając EBC)

OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju)

IADB (Międzyamerykański Bank Rozwoju)

AfDB (Afrykański Bank Rozwoju)

AsDB (Azjatycki Bank Rozwoju)

EBRD (Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju)

IIC (Międzyamerykańska Korporacja Inwestycyjna)

NIB (Nordycki Bank Inwestycyjny)

IBEC (Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej)

IIB (Międzynarodowy Bank Inwestycyjny)

CDB (Karaibski Bank Rozwoju)

AMF (Arabski Fundusz Walutowy)

BADEA (Arabski Bank Rozwoju Gospodarczego w Afryce)

CASDB (Bank Rozwoju Państw Afryki Środkowej)

Afrykański Fundusz Rozwoju

Azjatycki Fundusz Rozwoju

Fonds spécial unifié de développement

CABEI (Bank Integracji Gospodarczej Ameryki Środkowej)

ADC (Andyjska Korporacja Rozwoju)

2.2.4. Inne organizacje międzynarodowe

NATO (Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego)

Rada Europy

ICRC (Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża)

ESA (Europejska Agencja Kosmiczna)

EPO (Europejski Urząd Patentowy)

EUROCONTROL (Europejska Organizacja ds. Bezpieczeństwa Nawigacji Lotniczej)

EUTELSAT (Europejska Organizacja Łączności Satelitarnej)

INTELSAT (Międzynarodowa Organizacja Łączności Satelitarnej)

EBU/UER (Europejska Unia Radiofoniczna/Union européenne de radio-télévision)

EUMETSAT (Europejska Organizacja Eksploatacji Satelitów Meteorologicznych)

ESO (European Southern Observatory)

ECMWF (Europejskie Centrum Średnioterminowych Prognoz Pogody)

EMBL (Europejskie Laboratorium Biologii Molekularnej)

CERN (Europejska Organizacja ds. Badań Jądrowych)

IOM (Międzynarodowa Organizacja ds. Migracji)

Tabela 13

Podsumowanie wymogów i terminów

Pozycja	Pierwszy okres referencyjny	Pierwszy termin przekazania	Odpowiednie postanowienia zaleceń i wytycznych EBC/2004/15
Struktura geograficzna			wytyczne art. 2 ust. 4, zalecenia załącznik IV sekcja 2
Kwartalny BP	I kwartał 2003 – I kwartał 2004	koniec czerwca 2004	zalecenia załącznik III tabela 7
Roczna MPI	2002 i 2003	koniec września 2004	zalecenia załącznik III tabela 8
Struktura geograficzna instrumentów pozostałych inwestycji			wytyczne art. 2 ust. 4, zalecenia załącznik IV sekcja 2
Kwartalny BP	I kwartał 2004 – II kwartał 2005	koniec września 2005	zalecenia załącznik III tabela 7
Roczna MPI	2003 i 2004	koniec września 2005	zalecenia załącznik III tabela 8
Kwartalna MPI	IV kwartał 2003 – III kwartał 2004	koniec grudnia 2004	wytyczne art. 3 ust. 4
Inwestycje portfelowe „papier po papierze”
Kwartalna MPI	IV kwartał 2007	koniec marca 2008	wytyczne art. 2 ust. 6
Roczna MPI	2007	koniec września 2008	wytyczne art. 2 ust. 6
Inwestycje portfelowe (wewnętrzne) aktywa w podziale na sektor emitenta			wytyczne art. 2 ust. 3
Miesięczny BP	styczeń–kwiecień 2006	czerwiec 2006	zalecenia załącznik III tabela 1
Kwartalny BP	I kwartał 2006	koniec czerwca 2006	zalecenia załącznik III tabela 2
Kwartalna MPI	IV kwartał 2005 i I kwartał 2006	koniec czerwca 2006	zalecenia załącznik III tabele 4–5
Roczna MPI	2005	koniec września 2006	zalecenia załącznik III tabele 4–5
Zagraniczne inwestycje bezpośrednie, dodatkowy podział według wyceny akcji			zalecenia załącznik IV sekcja 1.3
Roczna MPI	2004 i 2005	koniec września 2006	zalecenia załącznik III tabela 5 i załącznik IV tabela 1
Podział Pożyczki/ lokaty
Miesięczny BP	styczeń i luty 2004	kwiecień 2004	zalecenia załącznik III tabela 1
Kwartalny BP	I kwartał 2004	koniec czerwca 2004	zalecenia załącznik III tabela 2
Kwartalna MPI	IV kwartał 2003 – III kwartał 2004	koniec grudnia 2004	zalecenia załącznik III tabela 4
Roczna MPI	2003	koniec września 2004	zalecenia załącznik III tabela 5
Struktura walutowa dłużnych papierów wartościowych (EUR/nie EUR)			wytyczne art. 3 ust. 6
Transakcje za sześć miesięcy	lipiec–grudzień 2004	koniec czerwca 2005	zalecenia załącznik III tabela 6
Pozycje koniec czerwca/ koniec grudnia	2004	koniec czerwca 2005	zalecenia załącznik III tabela 6
Struktura walutowa dłużnych			wytyczne art. 3 ust. 6
Transakcje za sześć miesięcy	lipiec–grudzień 2007	koniec czerwca 2008	zalecenia załącznik III tabela 6
Pozycje koniec czerwca/koniec grudnia	2007	koniec czerwca 2008	zalecenia załącznik III tabela 6

(1)

„zewnętrzne”— oznacza transakcje z rezydentami spoza strefy euro (w przypadku aktywów inwestycji portfelowych i dochodu z ich tytułu odnosi się do siedziby emitenta).

„wewnętrzne”— oznacza transakcje między poszczególnymi Państwami Członkowskimi strefy euro.

„krajowe”— oznacza wszystkie transakcje transgraniczne rezydentów uczestniczącego Państwa Członkowskiego (używane tylko w odniesieniu do pasywów rachunku inwestycji portfelowych oraz rachunku derywatów finansowych netto).

(2) Podział według sektorów i) posiadaczy będących rezydentami strefy euro w przypadku zewnętrznych aktywów inwestycji portfelowych; oraz ii) emitentów będących rezydentami strefy euro w przypadku wewnętrznych aktywów i pasywów inwestycji portfelowych.

(3)

„zewnętrzne” oznacza transakcje z rezydentami spoza strefy euro (w przypadku aktywów inwestycji portfelowych i dochodu z ich tytułu odnosi się do siedziby emitenta).

„wewnętrzne” oznacza transakcje między poszczególnymi Państwami Członkowskimi strefy euro.

„krajowe” oznacza wszystkie transakcje transgraniczne rezydentów uczestniczącego Państwa Członkowskiego (używane tylko w odniesieniu do pasywów rachunku inwestycji portfelowych oraz rachunku derywatów finansowych netto).

(4) Podział według sektorów i) posiadaczy będących rezydentami strefy euro w przypadku zewnętrznych aktywów inwestycji portfelowych oraz ii) emitentów będących rezydentami strefy euro w przypadku wewnętrznych aktywów i pasywów inwestycji portfelowych.

(5)

„zewnętrzne” oznacza transakcje z rezydentami spoza strefy euro (w przypadku aktywów inwestycji portfelowych i dochodu z ich tytułu odnosi się do siedziby emitenta).

„wewnętrzne” oznacza transakcje między poszczególnymi Państwami Członkowskimi strefy euro.

(6) Podział według sektorów i) posiadaczy będących rezydentami strefy euro w przypadku zewnętrznych aktywów inwestycji portfelowych oraz ii) emitentów będących rezydentami strefy euro w przypadku wewnętrznych aktywów i pasywów inwestycji portfelowych.

(7)

„zewnętrzne” oznacza transakcje z rezydentami spoza strefy euro (w przypadku aktywów inwestycji portfelowych i dochodu z ich tytułu odnosi się do siedziby emitenta).

„wewnętrzne” oznacza transakcje między poszczególnymi Państwami Członkowskimi strefy euro.

(8) Podział według sektorów i) posiadaczy będących rezydentami strefy euro w przypadku zewnętrznych aktywów inwestycji portfelowych oraz ii) emitentów będących rezydentami strefy euro w przypadku wewnętrznych aktywów i pasywów inwestycji portfelowych.

(9)

„zewnętrzne” oznacza transakcje z rezydentami spoza strefy euro (w przypadku aktywów inwestycji portfelowych i dochodu z ich tytułu odnosi się do siedziby emitenta).

„wewnętrzne” oznacza transakcje między poszczególnymi Państwami Członkowskimi strefy euro.

(10) Etap 3 oznacza strukturę geograficzną opisaną w tabeli 9.

(11) Etap 3 oznacza strukturę geograficzną opisaną w tabeli 9.

(12) Patrz: tabela 12. Nie jest wymagany podział na poszczególne kraje.

(13) Nie jest wymagany podział na poszczególne kraje.

(14) Obowiązkowo tylko dla rachunku finansowego bilansu płatniczego, dochodu i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej. Obroty rachunku bieżącego (z wyłączeniem dochodu) ze strefami ulg i preferencji finansowych można wykazywać bądź oddzielnie bądź w pozycji „Pozostałe”. Patrz: tabela 11. Nie jest wymagany podział na poszczególne kraje.

(15) Patrz: tabela 12. Nie jest wymagany podział na poszczególne kraje.

(16) Wyliczone jako wartość rezydualna (poprzez różnicę pomiędzy wartością ogółem bilansu płatniczego/ międzynarodowej pozycji inwestycyjnej a wartością wyżej wymienionych partnerów).

(17) Na podstawie Wademekum bilansu płatniczego Komisji Europejskiej (Eurostat).

Załącznik IV

POJĘCIA I DEFINICJE STOSOWANE W STATYSTYCE BILANSU PŁATNICZEGO, MIĘDZYNARODOWEJ POZYCJI INWESTYCYJNEJ ORAZ PŁYNNYCH AKTYWÓW I PASYWÓW W WALUTACH OBCYCH

W celu opracowania znaczącej zagregowanej statystyki zagranicznej strefy euro określono pojęcia i definicje statystyki bilansu płatniczego (rachunku dochodów, kapitałowego i finansowego), statystyki międzynarodowej pozycji inwestycyjnej oraz płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych. Te pojęcia i definicje opierają się na tak zwanym Pakiecie wdrożeniowym (Implementation Package) z lipca 1996 r. i dodatkowych dokumentach zatwierdzonych przez Radę Prezesów Europejskiego Banku Centralnego (EBC). Przy formułowaniu tych pojęć i definicji wykorzystano istniejące standardy międzynarodowe, takie jak piąte wydanie Instrukcji bilansu płatniczego (zwanej dalej „BPM5”) Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) oraz Płynne aktywa i pasywa w walutach obcych MFW / Banku Rozrachunków Międzynarodowych (BIS). Najważniejsze propozycje harmonizacji wymieniono poniżej i są one zgodne z uwagami metodologicznymi EBC zatytułowanymi „Bilans płatniczy i międzynarodowa pozycja inwestycyjna w strefie euro (wraz z rezerwami)” (Balance of payments and international investment position of the euro area (including reserves)), opublikowanymi na stronie internetowej EBC: http://www.ecb.int. Dalsze wskazówki znajdują się w rozdziałach 2 i 3 publikacji EBC „Metody dotyczące bilansu płatniczego/ międzynarodowej pozycji inwestycyjnej Unii Europejskiej” (European Union balance of payments/international investment position statistical methods), zwanej dalej „Księgą Bilansu Płatniczego” (Księgą BP), która jest poddawana corocznej aktualizacji oraz jest dostępna zarówno na stronie internetowej, jak i w formie papierowej.

1. Pojęcia i definicje wybranych pozycji

1.1. Dochody od inwestycji (patrz również sekcja 3.4 Księgi BP)

Dochody od inwestycji obejmują dochody uzyskane z tytułu posiadania przez rezydenta strefy euro aktywów finansowych spoza strefy euro (przychody) i, symetrycznie, dochody uzyskane z tytułu posiadania przez rezydenta spoza strefy euro aktywów finansowych ze strefy euro (rozchody). W przypadku gdy możliwe jest ich odrębne wydzielenie, zyski i straty kapitałowe są sklasyfikowane nie jako dochody od inwestycji, lecz jako zmiany wartości inwestycji spowodowane zmianami cen rynkowych.

Dochody od inwestycji obejmują dochody wygenerowane przez inwestycje bezpośrednie, inwestycje portfelowe i pozostałe inwestycje oraz aktywa rezerwowe Eurosystemu. Jednakże w rachunku finansowym transakcje netto związane z instrumentami pochodnymi na stopy procentowe rejestrowane są w pozycji „finansowe instrumenty pochodne”. Reinwestowane zyski wykazywane są w pozycji „dochody od inwestycji bezpośrednich”. Są one określone jako udział inwestora w skonsolidowanych zyskach ogółem wypracowanych przez przedsiębiorstwo bezpośredniego inwestowania w danym okresie (po uwzględnieniu podatków, odsetek i amortyzacji), pomniejszony o dywidendy przypadające do zapłaty w tym okresie, nawet jeżeli dywidendy te dotyczą zysków wypracowanych w poprzednich okresach.

Wymogi dotyczące miesięcznego i kwartalnego bilansu płatniczego są prawie identyczne ze standardowymi komponentami MFW, określonymi w BPM5. Podstawowa różnica polega na tym, że EBC nie wymaga podziału dochodu kapitałowego od inwestycji bezpośrednich na zyski rozdzielone i nierozdzielone.

Dochód odsetkowy rejestrowany jest memoriałowo (nie jest to wymagane w odniesieniu do danych miesięcznych). Dywidendy rejestrowane są na dzień, w którym przypadają do zapłaty. Reinwestowane zyski są rejestrowane w okresie, w którym zostały wypracowane.

1.2. Rachunek kapitałowy (patrz również sekcja 3.6 Księgi BP)

Rachunek obrotów kapitałowych obejmuje transfery kapitałowe oraz nabycie/zbycie niewytworzonych aktywów niefinansowych. Transfery bieżące powinny być wykazywane w rachunku bieżącym. Transfery kapitałowe obejmują: i) przeniesienie własności z tytułu aktywów trwałych; ii) transfer środków finansowych powiązanych z lub uwarunkowanych nabyciem lub zbyciem aktywów trwałych oraz iii) anulowanie zobowiązań przez wierzycieli bez otrzymania jakiejkolwiek zapłaty w zamian. Transfery kapitałowe mogą być pieniężne lub niepieniężne (takie jak umorzenie zadłużenia). W praktyce rozróżnienie między transferami bieżącymi a transferami kapitałowymi polega na sposobie wykorzystania transferu przez kraj otrzymujący. Nabycie/zbycie niewytworzonych aktywów niefinansowych obejmuje głównie wartości niematerialne i prawne, takie jak patenty, najem czy inne umowy przenoszalne. Pod tą pozycją rachunku kapitałowego rejestruje się jedynie zakup/sprzedaż takich aktywów, a nie ich użytkowanie.

Podczas gdy komponenty standardowe rachunku kapitałowego MFW zawierają podział sektorowy na „sektor rządowy” i „pozostałe sektory” (z dalszym podziałem na podsektory), EBC sporządza jedynie rachunek kapitałowy ogółem, bez podziału.

1.3. Inwestycje bezpośrednie (patrz również sekcja 3.7 Księgi BP)

Inwestycje bezpośrednie są kategorią inwestycji międzynarodowych, która odzwierciedla cel podmiotu rezydującego w jednej gospodarce, polegający na uzyskaniu trwałego udziału w przedsiębiorstwie będącym rezydentem innej gospodarki. Zgodnie ze standardami międzynarodowymi (MFW) „kryterium 10 % udziałów” stosowane jest do ustalenia istnienia inwestycji bezpośredniej, tj. trwałego udziału w przypadku bilansu płatniczego / międzynarodowej pozycji inwestycyjnej strefy euro. W oparciu o to kryterium stosunek inwestycji bezpośredniej może istnieć między kilkoma wzajemnie powiązanymi przedsiębiorstwami, niezależnie od tego, czy powiązanie dotyczy jednej czy też kilku sieci. Może ono obejmować jednostki zależne, jednostki zależne jednostek zależnych oraz jednostki stowarzyszone przedsiębiorstwa inwestowania bezpośredniego. Po ustaleniu, że istnieje inwestycja bezpośrednia, wszelkie późniejsze transakcje finansowe / wzajemne należności pomiędzy wzajemnie powiązanymi podmioty są wykazywane jako transakcje / pozycje inwestycji bezpośredniej (1).

Zgodnie ze standardami MFW i wytycznymi Eurostat/OECD inwestycje bezpośrednie w strefie euro są rejestrowane z zastosowaniem zasady kierunkowości, co oznacza, że transakcje finansowe pomiędzy inwestorem bezpośrednim będącym rezydentem strefy euro i przedsiębiorstwami bezpośredniego inwestowania spoza strefy euro rejestrowane są jako „zagraniczne inwestycje bezpośrednie”. Symetrycznie, transakcje finansowe między rezydenckimi przedsiębiorstwami bezpośredniego inwestowania i inwestorami bezpośrednimi spoza strefy euro rejestrowane są w pozycji „inwestycje bezpośrednia w gospodarce sprawozdającej” bilansu płatniczego strefy euro.

Składnikami inwestycji bezpośrednich są: kapitał własny, reinwestowane zyski i pozostałe kapitały związane z kredytami między podmiotami powiązanymi kapitałowo. Kapitał własny obejmuje kapitał w oddziałach, jak również udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych. Reinwestowane zyski obejmują zapis przeciwny do udziału inwestora bezpośredniego w zyskach, które nie zostały podzielone jako dywidenda przez jednostki zależne lub stowarzyszone, oraz w zyskach oddziałów nie przekazanych inwestorowi bezpośredniemu, które rejestruje się w pozycji „dochody od inwestycji”. „Pozostały kapitał” obejmuje wszystkie operacje finansowe między spółkami stowarzyszonymi (zaciąganie i udzielanie kredytów), w tym także dłużne papiery wartościowe i kredyty dostawców (tj. kredyty handlowe), między inwestorami bezpośrednimi a jednostkami zależnymi, oddziałami i jednostkami stowarzyszonymi.

Standardem międzynarodowym zalecanym w odniesieniu do wyceny stanów inwestycji bezpośrednich jest cena rynkowa. Stosuje się ją do wyceny kapitału własnego przedsiębiorstw bezpośredniego inwestowania notowanych na giełdach. Natomiast w przedsiębiorstwach bezpośredniego inwestowania nienotowanych na giełdach kapitał wycenia się według wartości księgowej z uwzględnieniem wspólnej definicji obejmującej poniższe pozycje księgowe:

(i)	kapitał wpłacony (z wyłączeniem akcji własnych oraz z uwzględnieniem rezerwy z tytułu agia emisyjnego akcji);

(ii)	wszystkie rodzaje rezerw (w tym także dotacje inwestycyjne, jeżeli wytyczne księgowe traktują je jako rezerwy spółki); oraz

(iii)

niepodzielone zyski po uwzględnieniu strat (w tym także wynik roku bieżącego).

W pozycji uzupełniającej wymaga się wykazywania wartości księgowej kapitału własnego w przedsiębiorstwach bezpośredniego inwestowania notowanych na giełdach, zgodnie z taką samą wspólną definicją.

Wynikiem prac Grupy Zadaniowej ds. Inwestycji Bezpośrednich EBC/Eurostatu jest stworzenie zaleceń zmierzających do harmonizacji metodologii i praktyk w Państwach Członkowskich. Główne zalecenia przedstawiono w tabeli 1.

1.4. Inwestycje portfelowe (patrz również sekcja 3.8 Księgi BP)

Rachunek inwestycji portfelowych strefy euro obejmuje: i) udziałowe papiery wartościowe; oraz ii) dłużne papiery wartościowe w formie obligacji i bonów oraz instrumentów rynku pieniężnego, chyba że są one zaklasyfikowane albo jako inwestycje bezpośrednie, albo jako aktywa rezerwowe. Finansowe instrumenty pochodne oraz operacje z przyrzeczeniem odkupu i operacje pod zastaw papierów wartościowych są wyłączone z inwestycji portfelowych.

Pozycja „udziałowe papiery wartościowe” obejmuje wszystkie instrumenty stanowiące należności z tytułu wartości przedsiębiorstw pozostałej po zaspokojeniu roszczeń wszystkich wierzycieli. Akcje, udziały, akcje lub udziały preferencyjne, świadectwa udziałowe lub podobne dokumenty oznaczają udział w kapitale. Pozycja ta obejmuje także transakcje/akcje spółek wspólnego inwestowania, np. funduszy inwestycyjnych.

Obligacje są papierami wartościowymi wyemitowanymi z terminem pierwotnym powyżej jednego roku, które zazwyczaj dają posiadaczowi: i) bezwarunkowe prawo do stałego dochodu pieniężnego lub określonego w umowie zmiennego dochodu finansowego (wypłaty odsetek są niezależne od dochodów dłużnika); oraz ii) bezwarunkowe prawo do otrzymywania stałej sumy z tytułu spłaty kapitału w określonym terminie lub terminach.

W odróżnieniu od obligacji instrumenty rynku pieniężnego są papierami wartościowymi wyemitowanymi z terminem pierwotnym do jednego roku. Na ogół dają one posiadaczowi bezwarunkowe prawo do otrzymywania określonej stałej kwoty pieniężnej w ściśle określonym terminie. Instrumenty te są z reguły zbywane, z dyskontem, na zorganizowanych rynkach; dyskonto zależy od stopy procentowej i czasu pozostałego do wymagalności.

Raport Grupy Roboczej ds. Systemów Gromadzenia Danych Dotyczących Inwestycji Portfelowych był wynikiem analizy dotyczącej możliwości zbierania danych „papier po papierze” w strefie euro. Analizę tę przeprowadzono w ówczesnych 15 Państwach Członkowskich. Na jej podstawie uzgodniono, że dane na zasadzie „papier po papierze” zbierane będą co najmniej dla kwartalnych stanów inwestycji portfelowych. Uzgodniono również cztery obowiązujące modele sporządzania statystyki inwestycji portfelowych przedstawione w załączniku VII.

W odniesieniu do podziału sektorowego pasywów netto inwestycji portfelowych strefy euro wymogi określone dla międzynarodowej pozycji inwestycyjnej są takie same jak dla transakcji bilansu płatniczego.

Rejestrowanie transakcji inwestycji portfelowych w bilansie płatniczym strefy euro odbywa się wtedy, gdy wierzyciele lub dłużnicy strefy euro zarejestrują należności lub zobowiązania w swoich księgach. Transakcje są rejestrowane według otrzymanej lub zapłaconej ceny rzeczywistej, pomniejszonej o prowizje i wydatki. Tak więc w przypadku kuponowych papierów wartościowych uwzględnia się odsetki narosłe od czasu ostatniej płatności odsetek, natomiast dla papierów wartościowych wyemitowanych z dyskontem – odsetki narosłe od czasu emisji. Uwzględnienie narosłych odsetek wymagane jest dla rachunku finansowego kwartalnego bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej; zachęca się do stosowania takiego samego podejścia w miesięcznym bilansie płatniczym; te zapisy w kwartalnym (i miesięcznym) rachunku finansowym nie wymagają wprowadzania zapisów przeciwnych w rachunku dochodów.

1.5. Finansowe instrumenty pochodne (patrz również sekcja 3.9 Księgi BP)

Finansowe instrumenty pochodne są instrumentami finansowymi powiązanymi ze ściśle określonym instrumentem finansowym, wskaźnikiem lub towarem, poprzez które można samoistnie obracać ściśle określonym ryzykiem finansowym na rynkach finansowych. Transakcje na finansowe instrumenty pochodne traktuje się raczej jako oddzielne transakcje niż integralną składową wartości transakcji bazowych, z którymi mogą one być powiązane.

Transakcje i pozycje dotyczące opcji, futures, swapów, umów na przyszłą dostawę walut obcych (forward), kredytowych instrumentów pochodnych oraz instrumentów pochodnych wbudowanych w inne instrumenty rejestrowane są w bilansie płatniczym, aktywach rezerwowych i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej. Ze względów praktycznych nie wykazuje się instrumentów pochodnych wbudowanych w inne instrumenty odrębnie od instrumentu bazowego, z którym są powiązane.

Zgodnie z ostatnimi ustaleniami międzynarodowymi transakcje netto związane z instrumentami pochodnymi na stopę procentową rejestrowane są jako finansowe instrumenty pochodne, a nie jako dochody z inwestycji. Klasyfikacja ściśle określonych kredytowych instrumentów pochodnych powinna być rozstrzygana na zasadzie jednostkowych przypadków.

Wpłaty początkowych depozytów zabezpieczających są traktowane jako zmiany w lokatach i powinny być rejestrowane, jeżeli możliwe jest ich zidentyfikowanie, w pozycji „pozostałe inwestycje”. Traktowanie zmiennych depozytów zabezpieczających zależy od formy tych depozytów: depozyty zmienne uważane są zasadniczo za zmiany w lokatach i powinny być rejestrowane, jeżeli możliwe jest ich zidentyfikowanie, w pozycji „pozostałe inwestycje”. Zmienne depozyty zabezpieczające o charakterze futures są traktowane z zasady jako transakcje na instrumenty pochodne i powinny być wykazywane w pozycji „finansowe instrumenty pochodne”.

W przypadku opcji rejestruje się całą premię (tj. cenę zakupu/sprzedaży opcji i dorozumianą opłatę manipulacyjną).

Wycena finansowych instrumentów pochodnych dokonywana jest na zasadzie bieżącej aktualizacji rynkowej (marked-to-market).

Transakcje na finansowych instrumentach pochodnych rejestrowane są wtedy, gdy wierzyciele i dłużnicy strefy euro zarejestrują należności lub zobowiązania w swoich księgach. Z uwagi na problemy praktyczne związane z wyodrębnieniem transakcji aktywnych i pasywnych dla niektórych instrumentów pochodnych wszystkie transakcje dotyczące finansowych instrumentów pochodnych rejestrowane są w bilansie płatniczym strefy euro w kwotach netto. W międzynarodowej pozycji inwestycyjnej pozycje aktywów i pasywów finansowych instrumentów pochodnych rejestrowane są jako wartości brutto, z wyłączeniem finansowych instrumentów pochodnych należących do aktywów rezerwowych, które zapisywane są w kwocie netto.

1.6. Pozostałe inwestycje (patrz również sekcja 3.10 Księgi BP)

Pozostałe inwestycje określane są jako kategoria rezydualna, która obejmuje wszystkie transakcje nieuwzględnione w inwestycjach bezpośrednich, inwestycjach portfelowych, finansowych instrumentach pochodnych lub aktywach rezerwowych.

Pozostałe inwestycje obejmują kredyty handlowe, gotówkę i lokaty oraz pozostałe aktywa / pozostałe pasywa, a ponadto zapisy przeciwne dla narosłych dochodów od instrumentów zaliczanych do „pozostałych inwestycji”.

Kredyty handlowe obejmują należności lub zobowiązania z tytułu udzielenia kredytu przez dostawców lub nabywców ze strefy euro, odpowiednio dla transakcji dotyczących towarów i usług oraz przedpłat z tytułu produkcji w toku (lub produkcji, która ma być podjęta) związanej z takimi transakcjami.

Pożyczki/gotówka i lokaty obejmują transakcje/portfele dotyczące następujących instrumentów finansowych: kredyty i pożyczki (tj. aktywa finansowe powstałe wskutek bezpośredniego pożyczania środków finansowych przez wierzyciela (pożyczkodawcę) na rzecz dłużnika (pożyczkobiorcy) na drodze porozumienia, w którym pożyczkodawca albo nie otrzymuje żadnego zabezpieczenia, albo otrzymuje niezbywalny dokument lub instrument); operacje z przyrzeczeniem odkupu, gotówka i lokaty. Pozycja ta obejmuje, między innymi, pożyczki i kredyty na finansowanie handlu, inne pożyczki i zaliczki (w tym także hipoteki) oraz leasing finansowy. Podział na „pożyczki” oraz „gotówkę i lokaty” zależny jest od charakterystyki pożyczkobiorcy. Oznacza to że, po stronie aktywnej pożyczki udzielone przez sektor posiadający pieniądz ze strefy euro bankom spoza strefy euro będą rejestrowane jako „lokaty”, natomiast środki pożyczone przez sektor posiadający pieniądz ze strefy euro sektorowi niebankowemu spoza strefy euro będą rejestrowane jako „pożyczki”. Po stronie pasywnej środki pożyczone przez instytucje niebankowe (tj. niemonetarne instytucje finansowe) są zawsze wykazywane jako „pożyczki”. Zgodnie z tym podziałem wszystkie transakcje pomiędzy monetarnymi instytucjami finansowymi strefy euro a bankami zagranicznymi klasyfikowane są jako „lokaty”.

Wszystkie transakcje o charakterze operacji z przyrzeczeniem odkupu (tj. repurchase agreements, sell/buy-back, securities lending (z zabezpieczeniem w formie gotówki)) traktowane są w bilansie płatniczym / międzynarodowej pozycji inwestycyjnej strefy euro jako zabezpieczone pożyczki, nie zaś jako bezwarunkowy zakup/sprzedaż papierów wartościowych, i rejestrowane są w pozycji „pozostałe inwestycje” w sektorze rezydenta strefy euro przeprowadzającego taką operację. Takie podejście, zgodne również z praktyką księgową banków i innych instytucji finansowych, ma na celu zapewnienie lepszego odzwierciedlenia ekonomicznego uzasadnienia tych instrumentów finansowych.

Pozostałe aktywa / pozostałe pasywa obejmują wszystkie pozycje inne niż kredyty handlowe, pożyczki, gotówka i lokaty.

Sektor strefy euro „Eurosystem” w „pozostałych inwestycjach” obejmuje pozycje netto Eurosystemu z krajowymi bankami centralnymi (KBC) nieuczestniczących Państw Członkowskich związane z funkcjonowaniem systemu TARGET. Te wewnętrzne salda/rachunki Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), nominowane w euro, są podobne do zmian na rachunkach nostro/vostro monetarnych instytucji finansowych (MIF) i tym samym raportowane są do EBC w kwocie netto jako pasywa.

Zasady „przeniesienia prawa własności”, „terminu rozliczenia” i „terminu płatności” są w pełni zgodne ze standardami MFW.

W porównaniu z komponentami standardowymi BPM5 istnieje różnica w prezentacji podziałów analitycznych (tj. pierwszeństwo przysługuje podziałowi sektorowemu). Jednakże ta struktura sektorowa jest zgodna z podziałem określonym w BPM5, w którym pierwszeństwo przysługuje instrumentom. W miesięcznym bilansie płatniczym wymagany jest podział na transakcje krótko- i długoterminowe dla sektora MIF. Podobnie jak w prezentacji BPM5, gotówka i lokaty wykazywane są oddzielnie od pożyczek i pozostałych inwestycji.

1.7. Aktywa rezerwowe (patrz również sekcja 3.11 Księgi BP)

Aktywa rezerwowe strefy euro obejmują aktywa rezerwowe Eurosystemu, tj. aktywa rezerwowe EBC i KBC.

Aktywa rezerwowe muszą: i) znajdować się pod skuteczną kontrolą właściwych władz monetarnych Eurosystemu lub KBC; oraz ii) być bardzo płynnymi, zbywalnymi i wiarygodnymi należnościami Eurosystemu od rezydentów spoza strefy euro nominowanymi w walutach innych niż euro, złotem, transzą rezerwową w MFW lub specjalnymi prawami ciągnienia (SDR).

Definicja ta w sposób jednoznaczny wyklucza możliwość traktowania należności walutowych od rezydentów strefy euro oraz należności w euro od nierezydentów strefy euro jako aktywów rezerwowych, zarówno na poziomie krajowym, jak i na poziomie strefy euro. Podobnie pozycje walutowe sektora rządowego szczebla centralnego lub Skarbu Państwa nie mieszczą się w definicji aktywów rezerwowych strefy euro, zgodnie z uregulowaniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Aktywami rezerwowymi EBC są te aktywa, które zostały zgromadzone zgodnie z art. 30 Statutu ESBC i tym samym uznaje się, że są one bezpośrednio kontrolowane przez EBC. Dopóki nie dojdzie do dalszego przeniesienia własności, aktywa rezerwowe utrzymywane przez KBC znajdują się pod ich bezpośrednią i skuteczną kontrolą i są traktowane jako aktywa rezerwowe poszczególnych KBC.

Prezentacja transakcji Eurosystemu w zakresie aktywów rezerwowych przedstawia kwotę ogółem dla transakcji miesięcznych. Dodatkowe informacje dotyczące transakcji Eurosystemu w złocie, SDR-ów i transzy rezerwowej w MFW dostępne są z częstotliwością kwartalną, zgodnie z komponentami standardowymi BPM5. Zgodnie z ostatnimi zaleceniami MFW osobno prezentowane są finansowe instrumenty pochodne.

Rezerwy Eurosystemu sporządzane są w ujęciu brutto, bez wyłączania pasywów związanych z rezerwami (z wyjątkiem tych aktywów rezerwowych zawartych w podkategorii „finansowe instrumenty pochodne”, które są rejestrowane w ujęciu netto).

Do wyceny stosuje się ceny rynkowe, a mianowicie: i) dla transakcji, ceny rynkowe obowiązujące w momencie dokonania transakcji; oraz ii) dla portfeli papierów wartościowych, średniorynkowe kursy zamknięcia na koniec okresu. Rynkowe kursy walutowe obowiązujące w czasie dokonania transakcji oraz średniorynkowe kursy zamknięcia na koniec okresu stosowane są do przeliczania na euro, odpowiednio, transakcji i portfeli aktywów nominowanych w walutach obcych.

Dochód z aktywów rezerwowych rejestrowany jest w pozycji „pozostałe inwestycje” rachunku dochodów z inwestycji, wraz z dochodami odsetkowymi z tytułu dłużnych papierów wartościowych zaliczanych do rezerw, zgodnie z zasadą memoriałową, przynajmniej raz na kwartał.

Pogląd, iż rezerwy możliwe do wykorzystania mogą być ważniejszym wskaźnikiem zdolności danego kraju do wywiązania się ze zobowiązań walutowych niż rezerwy brutto wykazane w bilansie płatniczym i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej, zyskał szerszą akceptację i został przyjęty przez MFW w Specjalnym Standardzie Rozpowszechniania Danych (SDDS). W celu obliczenia rezerw możliwych do wykorzystania należy uzupełnić rezerwy brutto o informacje na temat innych aktywów w walutach obcych i pasywów związanych z rezerwami. W konsekwencji miesięczne dane dotyczące aktywów rezerwowych (brutto) Eurosystemu są uzupełniane o informacje na temat pozostałych aktywów w walutach obcych oraz przewidywanych i warunkowych krótkoterminowych obciążeniach aktywów rezerwowych brutto w podziale według terminów wymagalności. Ponadto wymagany jest podział walutowy aktywów rezerwowych brutto na SDR-y (suma) i inne waluty (suma) z częstotliwością kwartalną.

Dla ściśle określonych pozycji wartość złota monetarnego nie zmienia się dla wszystkich odwracalnych transakcji w złocie (swapy, operacje z przyrzeczeniem odkupu, pożyczki i lokaty). Operacje z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu (repo) na papiery wartościowe nominowane w walutach obcych powiększają sumę ogółem aktywów rezerwowych KBC pożyczającego gotówkę, gdyż w tej operacji papiery wartościowe pozostają w bilansie; w przypadku operacji z udzielonym przyrzeczeniem odkupu (reverse repo), władze monetarne pożyczające gotówkę nie zapisują żadnych zmian w aktywach rezerwowych ogółem, jeżeli kontrahent nierezydent należy do sektora „władze monetarne” lub „instytucje finansowe”, a to z uwagi na fakt, iż należności od pożyczającego gotówkę traktowane są wówczas jako aktywo rezerwowe.

2. Metody wdrażania dla struktury geograficznej

Do sporządzania struktury geograficznej bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej przedstawionych stosuje się metodę „krok po kroku”. Metoda ta obejmuje trzy etapy realizacji wymogów, z których każdy następny jest trudniejszy od poprzedniego:

Etap 1:

Metoda sporządzania na poziomie strefy euro:

dodanie krajowych transakcji/pozycji netto.

Etap 2:

Metoda sporządzania na poziomie strefy euro:

oddzielne dodanie transakcji/pozycji z nierezydentami dla przychodów i rozchodów lub aktywów netto i pasywów netto (bilans płatniczy) / aktywów i pasywów (międzynarodowa pozycja inwestycyjna).

Wymagania dotyczące danych na poziomie KBC: oddzielne wykazywanie transakcji/pozycji pomiędzy rezydentami strefy euro i rezydentami spoza strefy euro, zgodnie z załącznikiem III (tabele 1, 2, 4 i 5).

Etap 3:

Metoda sporządzania na poziomie strefy euro i wymagania dotyczące danych na poziomie KBC:

podobnie jak dla etapu 2 z uzupełnieniem o strukturę geograficzną transakcji/pozycji spoza strefy euro. Etap 3 jest niezbędny tylko dla kwartalnego bilansu płatniczego i rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej, jak określono w załączniku III (tabele 7 i 8).

Wymagania dotyczące danych na poziomie KBC: oddzielne wykazywanie transakcji/pozycji pomiędzy rezydentami strefy euro i rezydentami krajów znajdujących się na liście załącznika III (tabele 9–12).

3. Klasyfikacja według sektora instytucjonalnego w agregatach strefy euro (patrz również sekcja 3.1.6 Księgi BP)

Struktura sektorowa agregatów strefy euro obejmuje władze monetarne, instytucje rządowe i samorządowe, MIF oraz pozostałe sektory strefy euro.

Władze monetarne

„Władze monetarne” w rozumieniu statystyki strefy euro oznaczają Eurosystem.

Instytucje rządowe i samorządowe

Dla potrzeb statystyki strefy euro sektor instytucji rządowych i samorządowych zgodny jest z definicją tego sektora zawartą w SNA93 i ESA95 i obejmuje następujące jednostki:

—	instytucje rządowe szczebla centralnego,

—	instytucje stanowe/ regionalne,

—	instytucje samorządowe,

—	fundusze ubezpieczeń społecznych.

MIF z wyłączeniem władz monetarnych

Sektor „MIF z wyłączeniem władz monetarnych” jest równoznaczny sektorowi MIF statystyki pieniężnej i bankowej (bez władz monetarnych). Obejmuje on:

instytucje kredytowe według definicji prawa wspólnotowego, tj. przedsiębiorstwa, których działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub innych podlegających zwrotowi środków finansowych od ludności (w tym także przychodów z tytułu sprzedaży obligacji bankowych) oraz na udzielaniu kredytów na rachunek własny; oraz

ii)

wszystkie pozostałe rezydenckie instytucje finansowe, których działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub bliskich substytutów depozytów od podmiotów innych niż MIF, a także na udzielaniu kredytów [na własny rachunek (przynajmniej w kategoriach ekonomicznych)] lub inwestowaniu w papiery wartościowe.

Pozostałe sektory

W statystyce strefy euro kategoria „pozostałe sektory” obejmuje szereg jednostek instytucjonalnych, a przede wszystkim:

pozostałe instytucje finansowe niezaliczone do MIF, takie jak instytucje wspólnego inwestowania, niebędące funduszami rynku pieniężnego, instytucje inwestowania w nieruchomości, biura maklerskie, instytucje kredytu hipotecznego, instytucje ubezpieczeniowe, fundusze emerytalne oraz pomocnicze instytucje finansowe; oraz

ii)	instytucje niefinansowe, takie jak państwowe i prywatne przedsiębiorstwa niefinansowe, instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych i gospodarstwa domowe.

Instytucje niebędące MIF

W statystyce strefy euro kategoria „sektor instytucji niebędących MIF” składa się z następujących sektorów: i) „instytucje rządowe i samorządowe”; i ii) „pozostałe sektory”.

Tabela 1

Zalecenia dotyczące transakcji i pozycji zagranicznych inwestycji bezpośrednich, w tym związanego z nimi dochodu (2)

Priorytet	Działanie
Krótkoterminowe
Wysoki	Wszystkie pośrednie powiązania związane z zagranicznymi inwestycjami bezpośrednimi (3) powinny być traktowane zgodnie z interpretacją międzynarodowych standardów statystycznych określonych w rozdziale 1 raportu Grupy Zadaniowej ds. Zagranicznych Inwestycji Bezpośrednich.
	Wszystkie (pośrednie) transakcje/pozycje zagranicznych inwestycji bezpośrednich należy przedstawiać w podziale geograficznym jednostek stowarzyszonych lub spółek macierzystych (3), (4)
	Wszystkie Państwa Członkowskie powinny rozpocząć sporządzanie danych dotyczących kapitału własnego i reinwestowanych zysków zagranicznych inwestycji bezpośrednich na podstawie badań ankietowych (zbieranych z częstotliwością co najmniej roczną) (5), (6)
	Dane dotyczące kapitału własnego zagranicznych inwestycji bezpośrednich powinny być zbierane odrębnie dla spółek giełdowych (wartość księgowa i rynkowa) i niegiełdowych.
Niski	Wpłaty na pokrycie strat przedsiębiorstw bezpośredniego inwestowania należy wykazywać w rachunku finansowym.
Średnioterminowe
Wysoki	W odniesieniu do rejestrowania reinwestowanych zysków (7) wszystkie Państwa Członkowskie powinny stosować „Current Operating Performance Concept”.
	Pozostałe komponenty kapitału należy klasyfikować zgodnie z zaleceniami przedstawionymi w raporcie Grupy Zadaniowej ds. Zagranicznych Inwestycji Bezpośrednich.
Średnioterminowe
Średni	Wypłata dywidend z nadzwyczajnych zysków kapitałowych powinna być rejestrowana w rachunku kapitałowym (tym samym nie jest uwzględniana przy wyliczaniu reinwestowanych zysków).
Długoterminowe
Wysoki	Pośrednie powiązania w zakresie zagranicznych inwestycji bezpośrednich powinny obejmować (co najmniej): albo i) pośrednie powiązania własnościowe powyżej 50 %; albo ii) bezpośrednie i pośrednie powiązania własnościowe powyżej 10 %, obliczone jako iloczyn kolejnych powiązań własnościowych w łańcuchu.

(1) Wyjątkiem są transakcje/pozycje w finansowych instrumentach pochodnych między jednostkami stowarzyszonymi, które, jak uzgodniono dla strefy euro, rejestruje się w pozycji „finansowe instrumenty pochodne”, nie zaś w pozycji „inwestycje bezpośrednie / inne kapitały”.

(2) Według stanu na koniec 2003 r.

(3) Zalecenie to nie dotyczy konieczności ujmowania powiązań pośrednich, ale raczej stosowanej metodologii. Patrz również: działanie długoterminowe dotyczące zakresu pośrednich powiązań w zakresie zagranicznych inwestycji bezpośrednich w praktyce.

(4) Zalecenie to dotyczy wyłącznie reinwestowanych zysków (transakcji) oraz kapitału własnego zagranicznych inwestycji bezpośrednich. Aby lepiej zrozumieć różnice powodowane zastosowaniem innych kryteriów, patrz: rozdział 2 raportu Grupy Zadaniowej ds. Zagranicznych Inwestycji Bezpośrednich.

(5) Wyjątki stanowią: pierwsza ocena międzynarodowej pozycji inwestycyjnej (przekazywana w terminie T+9) oraz inwestycje w nieruchomości. Należy zaprzestać stosowania następujących praktyk: i) pozostawiania jednostkom sprawozdającym wyboru co do kryterium wyceny (wartość rynkowa lub księgowa); oraz ii) zastosowania metody stałej inwentaryzacji/ kumulacji transakcji bilansu płatniczego do wyliczania stanów.

(6) Dla nowych wymogów uznawane będą najlepsze szacunki przekazane w wyznaczonych terminach.

(7) Wykazując odrębnie zwyczajne i nadzwyczajne zyski/ straty Państwa Członkowskie mogą ograniczać się do niepełnej populacji spółek (największych lub spółek holdingowych).

ZAŁĄCZNIK V

PRZEKAZYWANIE DANYCH DO EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

Krajowe banki centralne (KBC) korzystają z rozwiązania zapewnionego przez Europejski System Banków Centralnych (ESBC), opierającego się na sieci telekomunikacyjnej „ESCB-Net”, służącej do elektronicznego przekazywania informacji statystycznych wymaganych przez Europejski Bank Centralny (EBC). Wszystkie wymiany danych w obrębie ESBC wykorzystują ten sam koncepcyjny model danych. Format komunikatów statystycznych opracowany dla takiej elektronicznej wymiany informacji statystycznych to format „GESMES/TS”. Niniejszy wymóg nie stanowi przeszkody w stosowaniu innych sposobów przekazywania informacji statystycznych do EBC jako uzgodnionych rozwiązań na wypadek sytuacji awaryjnych.

KBC stosują się do zaleceń wyszczególnionych poniżej w celu zapewnienia zadowalającego funkcjonowania systemu przekazywania danych.

—

Kompletność: KBC podają wszystkie wymagane klucze szeregów. Brak kluczy szeregów lub podawanie kluczy nie objętych wykazem jest traktowane jako przekaz niekompletny. Jeżeli brakuje danej obserwacji, to takie pominięcie jest rejestrowane za pomocą odpowiedniego znacznika stanu obserwacji. Ponadto, jeżeli wprowadzane są korekty jedynie do podzbioru kluczy szeregów, to zasady zatwierdzania stosuje się dla całego bilansu płatniczego.

—

Konwencja znaków: przekazywanie danych przez KBC do EBC oraz do Komisji Europejskiej (Eurostat) odbywa się zgodnie z jednolitą konwencją znaków dla wszystkich danych objętych raportowaniem. W myśl tej konwencji salda kredytowe i salda debetowe w rachunku bieżącym i kapitałowym muszą być przekazywane ze znakiem plus, natomiast salda netto wylicza się i podaje jako salda kredytowe minus salda debetowe. W rachunku finansowym zmniejszenia aktywów netto / wzrost pasywów netto należy podawać ze znakiem plus, podczas gdy wzrost aktywów netto / zmniejszenia pasywów netto wykazuje się ze znakiem minus. Salda netto wylicza się i podaje jako zmiany netto w aktywach plus zmiany netto w pasywach.

Podczas przekazywania danych dotyczących międzynarodowej pozycji inwestycyjnej pozycje netto wylicza się i podaje jako pozycje aktywów minus pozycja pasywów.

—	Tożsamość księgowa danych: zasady zatwierdzania, które zostały rozprowadzane i dostępne są na żądanie, muszą być zastosowane przez KBC przed przekazaniem danych do EBC.

Każdorazowo w razie wprowadzenia korekt, KBC mogą przesłać zaktualizowany zbiór danych do EBC. Każdą korektę przekazuje się w następujący sposób:

—	korekty danych miesięcznego bilansu płatniczego są udostępniane wraz z przekazaniem: i) danych za kolejny miesiąc; ii) danych kwartalnych; oraz iii) skorygowanych danych kwartalnych,

—	korekty danych kwartalnego bilansu płatniczego są udostępniane wraz z przekazaniem danych za kolejny kwartał,

—	korekty dotyczące kwartalnej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej są udostępniane wraz z przekazaniem danych za kolejny kwartał,

—	korekty dotyczące rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej są udostępniane wraz z przekazaniem danych za lata następne.

Korekty danych miesięcznego i kwartalnego bilansu płatniczego odnoszące się do pełnych okresów rocznych są udostępniane EBC przez KBC na koniec marca i września, a te pierwsze, wraz z przekazaniem danych rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej.

Korekty danych kwartalnej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej odnoszące się do pełnych okresów rocznych są udostępniane EBC przez KBC na koniec września, wraz z przekazaniem rocznej międzynarodowej pozycji inwestycyjnej.

Dane dotyczące płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych mogą być korygowane zawsze, kiedy zaistnieje taka konieczność. Jednakże należy zapewnić spójność pomiędzy pozycjami na koniec okresów a odpowiednimi pozycjami (kwartalnej i rocznej) międzynarodowej pozycji inwestycyjnej przesyłanych do celów sporządzania tego zestawienia dla strefy euro.

ZAŁĄCZNIK VI

MONITOROWANIE STATYSTYCZNYCH METOD SPORZĄDZANIA DANYCH

Europejski Bank Centralny (EBC) monitoruje metody kompilacji używane do przekazywania statystyki bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej, jak również pojęcia i definicje stosowane regularnie przez uczestniczące Państwa Członkowskie. Monitorowanie jest prowadzone w połączeniu z aktualizacją publikacji EBC zatytułowanej Metody statystyczne dla bilansu płatniczego / międzynarodowej pozycji inwestycyjnej Unii Europejskiej („European Union balance of payments/international investment position statistical methods”), zwanej dalej Księgą Bilansu Płatniczego (Księgą BP). Poza monitorowaniem celem Księgi BP jest również informowanie sporządzających bilans płatniczy o sytuacji w innych Państwach Członkowskich strefy euro.

Księga BP zawiera informacje o strukturze statystyki bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej we wszystkich Państwach Członkowskich. Przedstawia szczegółowe opisy metod sporządzania danych oraz używanych koncepcji i definicji, a ponadto zawiera informacje dotyczące odstępstw od definicji uzgodnionych dla statystyki bilansu płatniczego i międzynarodowej pozycji inwestycyjnej w Państwach Członkowskich.

Księga BP jest corocznie aktualizowana w ścisłej współpracy z Państwami Członkowskimi.

ZAŁĄCZNIK VII

ZBIERANIE DANYCH DLA INWESTYCJI PORTFELOWYCH

Z uwagi na nieodłączne trudności związane ze sporządzaniem statystyki inwestycji portfelowych uznano za konieczne opracowanie wspólnych rozwiązań dotyczących gromadzenia informacji tego rodzaju dla całej strefy euro.

Jak wyjaśniono w sekcji 1.4 załącznika IV, przeprowadzono krajowe badania dotyczące możliwości zbierania danych „papier po papierze” dla strefy euro. Wynikiem tych badań są następujące ustalenia: począwszy od końca marca 2008 r. Państwa Członkowskie strefy euro będą zbierały przynajmniej kwartalne stany inwestycji portfelowych (aktywa i pasywa) na zasadzie „papier po papierze”. Do tego czasu niektóre Państwa Członkowskie będą w stanie przekazywać wyłącznie najlepsze szacunki dla określonych podziałów inwestycji portfelowych, szczególnie sektor emitenta czy walutę/kraj emisji.

Za podstawę wdrożenia nowych systemów zbierania danych uważa się funkcjonowanie scentralizowanej bazy danych papierów wartościowych (SBDPW). Dlatego też, jeśli „Project Closure Document” (ostateczna dokumentacja projektu) dotycząca fazy 1 projektu SBDPW nie zostanie przedstawiona Radzie Prezesów za pośrednictwem Komitetu Statystyki Europejskiego Systemu Banków Centralnych do końca marca 2005 r., wówczas ten termin ostateczny zostanie przesunięty o czas opóźnienia przekazania dokumentacji.

Docelowy zakres określa się następująco: stany papierów wartościowych przekazywane krajowym odbiorcom na bazie zagregowanej, tj. bez użycia standardowych kodów (ISIN lub podobnych), nie mogą przekroczyć 15 % stanów inwestycji portfelowych (aktywów i pasywów) ogółem. Ta wartość progowa powinna być stosowana jako wskazówka do oceny wielkości systemów Państw Członkowskich. Aby umożliwić sporządzanie statystyki z danych gromadzonych „papier po papierze”, SBDPW powinna obejmować wystarczającą liczbę papierów wartościowych inwestycji portfelowych na świecie.

Stany dla aktywów i pasywów inwestycji portfelowych w ramach międzynarodowej pozycji inwestycyjnej sporządzane są wyłącznie na podstawie danych o stanach.

Od marca 2008 r. (począwszy od danych na koniec stycznia 2008 r. dla transakcji i danych na koniec 2007 r. dla pozycji) systemy gromadzenia danych dotyczących inwestycji portfelowych zgodne są z jednym z modeli przedstawionych w poniższej tabeli:

Obowiązujące modele zbierania danych dla inwestycji portfelowych

—	Miesięczne stany [p-p-p] + miesięczne transakcje [p-p-p]

—	Kwartalne stany [p-p-p] + miesięczne transakcje [p-p-p]

—	Miesięczne stany [p-p-p] + wyliczone miesięczne transakcje [p-p-p]

—	Kwartalne stany [p-p-p] + miesięczne transakcje [zagregowane]

Uwagi:

„p-p-p” = zbieranie danych „papier po papierze”.

„wyliczone transakcje” = różnica stanów (skorygowana o zmiany kurów walutowych, cen i inne zmiany wielkości).

		ISSN 1725-5228
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 292

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 47 30 listopada 2004

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	I Informacja
	Komisja
2004/C 292/1	Kursy walutowe euro	1

2004/C 292/2	Uprzednie zgłoszenie koncentracji (Sprawa nr COMP/M.3646 — MABSA/Belgian State/BIAC/JV) — Sprawa kwalifikująca się do rozpatrzenia w ramach uproszczonej procedury ( 1 )	2

2004/C 292/3	Pomoc państwa – Republika Czeska — Pomoc państwa C 27/04 (ex CZ 49/03) – Agrobanka Praha, a.s./GE Capital Bank, a.s. — Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE ( 1 )	3

2004/C 292/4	Publikacja końcowych sprawozdań finansowych na rok budżetowy 2003 agencji i organów Unii Europejskiej	20

	Europejski Bank Centralny
2004/C 292/5	Zalecenia Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 lipca 2004 r. w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w zakresie bilansu płatniczego, międzynarodowej pozycji inwestycyjnej oraz płynnych aktywów i pasywów w walutach obcych (EBC/2004/16)	21

	III Powiadomienia
	Komisja
2004/C 292/6	Zaproszenie do składania wniosków VP/2004/017 — Linia budżetowa 04.02.10 — Działania innowacyjne zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego Przekazywanie i rozpowszechnianie innowacji opracowanych w wyniku realizacji projektów Europejskiego Funduszu Społecznego na mocy art. 6	63

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3247
JPY	Jen	136,24
DKK	Korona duńska	7,4287
GBP	Funt szterling	0,70100
SEK	Korona szwedzka	8,9210
CHF	Frank szwajcarski	1,5170
ISK	Korona islandzka	86,47
NOK	Korona norweska	8,0700
BGN	Lew	1,9559
CYP	Funt cypryjski	0,5796
CZK	Korona czeska	31,020
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	246,54
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,6858
MTL	Lir maltański	0,4328
PLN	Złoty polski	4,2122
ROL	Lej rumuński	38 922
SIT	Tolar słoweński	239,79
SKK	Korona słowacka	39,275
TRL	Lir turecki	1 896 900
AUD	Dolar australijski	1,6890
CAD	Dolar kanadyjski	1,5675
HKD	Dolar hong kong	10,3010
NZD	Dolar nowozelandzki	1,8502
SGD	Dolar singapurski	2,1690
KRW	Won	1 387,09
ZAR	Rand	7,7180

EUMC	http://eumc.eu.int
AESA	www.easa.eu.int
EFIL	www.eurofound/eu.int/about/publicaccess/categories/finance/finance2004/index.htm
EMSA	www.emsa.eu.int
EFSA	http://www.efsa.eu.int/about_efsa/efsa_funding/accounts/catindex_en.html
AESS	http://agency.osha.eu.int/
EMEA	www.emea.eu.int
EAR	www.ear.eu.int
ETF	http://www.etf.eu.int/WebSite.nsf/Pages/Annual+report?OpenDocument
CDT	www.cdt.eu.int
CEDEFOP	www.cedefop.eu.int
EEA	www.eea.eu.int
OCVV	http://www.cpvo.eu.int/default.php?res=1&w=1016&h=571&lang=en&page=ocvv/financement.html
OEDT	http://www.emcdda.eu.int/index.cfm?fuseaction=public.Content&nNodeID=380&sLanguageISO=EN
OHMI	http://oami.eu.int/en/office/marque/finan.htm