Pochodzenie geograficzne napojów spirytusowych

W celu ochrony konsumentów i rozwoju sektora napojów spirytusowych* Unia Europejska (UE) stworzyła ramy prawne, które zapewniają jednolite unijne przepisy dotyczące wprowadzania napojów spirytusowych do obrotu.

AKT

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA?

Określa zasady mające zastosowanie do definicji, opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych, jak również do ochrony oznaczeń geograficznych. Ma zastosowanie do napojów spirytusowych wytwarzanych w krajach UE i w krajach spoza UE.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Załącznik II do rozporządzenia określa 46 różnych kategorii napojów spirytusowych opartych na różnych właściwościach, które napój spirytusowy musi posiadać, aby należeć do danej kategorii. Jeżeli napój spirytusowy posiada właściwości przypisane do więcej niż jednej kategorii, może być sprzedawany pod jedną lub wieloma nazwami handlowymi kategorii.
Ogólne zasady dotyczące etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych mają zastosowanie do napojów spirytusowych. Niniejsze rozporządzenie określa jednak szczególne przepisy w zakresie etykietowania i prezentacji, np. dotyczące podawania nazwy użytego surowca na etykiecie, określania parametrów terminu „kupażować”, wskazywania okresu dojrzewania, zakazu stosowania kapturków na bazie ołowiu jako zatyczek oraz zapewniania, że etykieta jest dostępna w jednym lub kilku językach urzędowych Unii Europejskiej.
Oznaczenie geograficzne wskazuje na pochodzenie napoju spirytusowego z terytorium kraju, w przypadku gdy daną jakość, renomę bądź inną właściwość napoju spirytusowego zasadniczo przypisuje się pochodzeniu geograficznemu.
Aby zarejestrować oznaczenie geograficzne, kraje UE i kraje spoza UE muszą złożyć wniosek do Komisji Europejskiej. Wniosek musi zawierać dokumentację techniczną przedstawiającą określone informacje, opis napoju spirytusowego, określenie danego obszaru geograficznego, opis metody otrzymywania napoju spirytusowego, wymogi ustanowione przez przepisy europejskie, krajowe lub regionalne, a także nazwę i adres kontaktowy wnioskodawcy.
W przypadku gdy nie jest zapewniana zgodność ze specyfikacjami w dokumentacji technicznej, Komisja może podjąć decyzję o unieważnieniu rejestracji oznaczenia geograficznego.

KLUCZOWE POJĘCIA

* Napoje spirytusowe: napoje alkoholowe przeznaczone do spożycia przez ludzi. Z definicji posiadają one określone właściwości organoleptyczne oraz zawartość alkoholu wynoszącą minimum 15% obj. Są wytwarzane w drodze destylacji, w drodze maceracji, w drodze dodania środków aromatyzujących lub poprzez zmieszanie napoju spirytusowego z innym napojem, alkoholem etylowym pochodzenia rolniczego lub z określonymi destylatami.

ODNIESIENIA

Akt	Wejście w życie	Termin transpozycji przez państwa członkowskie	Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Rozporządzenie (WE) nr 110/2008	20.2.2008	-	Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16-54

Akt(-y) zmieniający(-e)	Wejście w życie	Termin transpozycji przez państwa członkowskie	Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Rozporządzenie (WE) nr 1334/2008	20.1.2009	-	Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 34-50

Kolejne zmiany i poprawki do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

AKTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 936/2009 z dnia 7 października 2009 r. dotyczące stosowania umów między Unią Europejską a państwami trzecimi w sprawie wzajemnego uznawania niektórych napojów spirytusowych (Dz.U. L 264 z 8.10.2009, s. 5-6)

Ostatnia aktualizacja: 02.10.2015