JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

Detergenty* mogą zawierać składniki zwane środkami powierzchniowo czynnymi*, które sprawiają, że poprawiają się ich właściwości czyszczące, ale po uwolnieniu do środowiska naturalnego mogą też negatywnie wpływać na jakość wody. Dlatego ich stosowanie musi być uważnie kontrolowane.

Rozporządzenie ustanawia wspólne przepisy mające umożliwić sprzedaż i wykorzystywanie detergentów i środków powierzchniowo czynnych na terenie całej Unii Europejskiej (UE), zapewniając jednocześnie wysoki poziom ochrony środowiska i zdrowia ludzi.

Zgodnie z rozporządzeniem wyłącznie środki powierzchniowo czynne, które spełniają kryteria dla całkowitej biodegradacji*, mogą otrzymać pozwolenie na wprowadzenie do obrotu, zarówno jako samodzielne produkty (np. mieszaniny składników używane do produkcji detergentów) lub jako substancje w składzie detergentów.

Obecnie trwa przegląd rozporządzenia w ramach programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT).

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Przepisy harmonizują metody badań podatności na biodegradację wszystkich środków powierzchniowo czynnych stosowanych w detergentach. Dotyczy to zarówno całkowitej, jak i częściowej biodegradacji*.

Badania wykonuje się w laboratoriach spełniających uznane międzynarodowe normy.

Producenci mają obowiązek zapewnić zgodność ich produktów z wymaganiami niniejszego rozporządzenia.

Producenci muszą udostępniać dokumentację przeprowadzonych badań odpowiednim organom oraz arkusz danych składników personelowi medycznemu, bezzwłocznie i na żądanie.

Na opakowaniach detergentów muszą być umieszczone trwale informacje za pomocą czytelnych, widocznych liter. Muszą one zawierać m.in. dane kontaktowe umożliwiające kontakt z producentem oraz uzyskanie dostępu do arkusza danych.

Etykiety na detergentach sprzedawanych na rynku detalicznym muszą zawierać informacje na temat zalecanych sposobów dozowania dla różnego typu cyklów prania w standardowej pralce.

Organy krajowe mogą zakazać obrotu danym detergentem, jeżeli stwierdzą, że stwarza on zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zwierząt lub dla środowiska. O swojej decyzji informują Komisję Europejską oraz inne państwa członkowskie UE.

W 2012 r. dokonano zmiany w rozporządzeniu w celu harmonizacji przepisów dotyczących ograniczenia zawartości fosforanów i innych związków fosforu w detergentach przeznaczonych do domowych pralek i zmywarek.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

KONTEKST

KLUCZOWE POJĘCIA

Detergent. Jakakolwiek substancja lub preparat w płynie, proszku lub w innej formie, zawierający mydło i/lub inne środki powierzchniowo czynne przeznaczone do procesów prania, mycia i czyszczenia.

Środek powierzchniowo czynny (surfaktant). Jeden z wielu związków chemicznych wchodzących w skład detergentów. Środki powierzchniowo czynne dodaje się ze względu na ich właściwości pozwalające na usuwanie zabrudzeń ze skóry, ubrań i artykułów gospodarstwa domowego, w szczególności kuchennych i łazienkowych. Zmniejszają one napięcie powierzchniowe pomiędzy dwoma płynami lub pomiędzy płynem a ciałem stałym. Mogą one też pełnić rolę środków zwilżających, emulgatorów i substancji pianotwórczych. Nazwa surfaktant pochodzi od angielskiej frazy „surface active agent”.

Całkowita biodegradacja. Kiedy środek powierzchniowo czynny rozpada się na dwutlenek węgla, wodę i sole mineralne i ulega absorpcji do środowiska naturalnego.

Częściowa biodegradacja. Kiedy środek powierzchniowo czynny traci własności powierzchniowo czynne. Utrata tych własności jest istotna w kontekście jak największego ograniczenia potencjalnych negatywnych skutków dla stacji uzdatniania wody.

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie (WE) nr 648/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie detergentów (Dz.U. L 104 z 8.4.2004, s. 1–35)

Kolejne zmiany rozporządzenia (WE) nr 648/2004 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.