Ocena poziomu hałasu w środowisku i zarządzanie nim

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 2002/49/WE w sprawie oceny poziomu hałasu w środowisku i zarządzania nim

JAKIE SĄ CELE DYREKTYWY?

Dyrektywa w sprawie hałasu w środowisku ma na celu:

• stworzenie wspólnej podstawy dla zwalczania szkodliwych skutków narażenia na działanie hałasu w środowisku* w całej UE;
• stopniowe wprowadzenie środków
  • służących ustanowieniu wspólnych wskaźników hałasu* pozwalających mierzyć długoterminowe narażenie ludzi na hałas w środowisku w ciągu dnia i zakłócenia snu
  • zobowiązujących państwa UE do sporządzenia strategicznych map hałasu* stanowiących podstawę planów działań* zmierzających do zapobiegania powstawaniu hałasu i obniżania jego poziomu
  • wdrażających krajowe plany działań
  • informowania społeczeństwa i konsultowania się z nim, zwłaszcza w odniesieniu do krajowych planów działań.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Dyrektywa ma zastosowanie do hałasu, na jaki ludzie są narażeni:

• na obszarach zabudowanych;
• w publicznych parkach lub na innych obszarach względnie cichych w obrębie miasta;
• na obszarach ciszy na otwartym terenie poza miastem;
• w pobliżu szkół, szpitali i innych wrażliwych na hałas budynków i obszarów.

Nie ma ona zastosowania do hałasu:

• powodowanego przez osobę narażoną lub przez sąsiadów;
• powodowanego czynnościami domowymi;
• w miejscu pracy;
• wewnątrz środków transportu; oraz
• powodowanego działaniami wojskowymi na terenach wojskowych.

Wskaźniki hałasu i metody oceny służące do ustalania ich wartości

• Przy sporządzaniu strategicznych map hałasu stosowane są dwa wskaźniki:
  • L_den to wskaźnik ogólnego poziomu hałasu dla pory dziennej, wieczornej i nocnej, służący do określenia ogólnej dokuczliwości związanej z narażeniem na działanie hałasu;
  • L_night to wskaźnik poziomu hałasu w porze nocnej, służący do określenia zakłócenia snu.

  Ich wartości są ustalane z wykorzystaniem wspólnych metod oceny określonych w załączniku II do dyrektywy.

• Zadanie opracowania tych wspólnych metod oceny zostało powierzone Komisji Europejskiej. Wcześniej państwa UE mogły stosować własne metody, pod warunkiem, że były one zgodne z załącznikiem II.
• Do celów planowania akustycznego i podziału na strefy hałasu, jak również w odniesieniu do szczególnych przypadków określonych w załączniku I, dopuszcza się stosowanie innych wskaźników.
• Relacje dawka–skutek* zostaną wprowadzone w załączniku III przyszłymi zmianami dyrektywy, co umożliwi ocenę wpływu hałasu na ludność.
• Do dnia 18 lipca 2005 r. państwa UE miały poinformować Komisję o odnośnych wartościach granicznych obowiązujących na ich terytorium lub przygotowywanych, wyrażonych w L_den i L_night oraz, w stosownych przypadkach, L_day (wskaźnik hałasu w porze dziennej) i L_evening (wskaźnik hałasu w porze wieczornej) dla:
  • hałasu z ruchu kołowego;
  • hałasu z ruchu lotniczego;
  • hałasu z ruchu szynowego; oraz
  • hałasu z działalności przemysłowej.

Sporządzanie strategicznych map hałasu

• Strategiczne mapy hałasu spełniają minimalne wymogi określone w załączniku IV.
• Państwa UE miały:
  • poinformować społeczeństwo o organach odpowiedzialnych za sporządzanie i zatwierdzanie strategicznych map hałasu – do dnia 18 lipca 2005 r.;
  • poinformować Komisję – do dnia 30 czerwca 2005 r. – o
    • głównych drogach o obciążeniu ruchem ponad 6 mln przejazdów rocznie
    • liniach kolejowych o obciążeniu ruchem ponad 60 000 przejazdów składów pociągów rocznie
    • głównych lotniskach; oraz o
    • miastach o liczbie mieszkańców przekraczającej 250 000;
  • sporządzić i zatwierdzić strategiczne mapy hałasu przedstawiające sytuację w poprzednim roku dla obszarów w pobliżu takich obiektów infrastrukturalnych i miast – do dnia 30 czerwca 2007 r.;
  • poinformować Komisję o wszystkich miastach o liczbie mieszkańców przekraczającej 100 000 i o wszystkich głównych drogach i głównych liniach kolejowych na swoim terytorium – do dnia 31 grudnia 2008 r.;
  • sporządzić i zatwierdzić strategiczne mapy hałasu przedstawiające sytuację w poprzednim roku dla tych miast, dróg i linii kolejowych – do dnia 30 czerwca 2012 r.
• Mapy hałasu analizuje się i zmienia, w miarę potrzeby, co pięć lat.

Plany działań

• Plany działań spełniają minimalne wymogi określone w załączniku V.
• Środki przewidziane w planach:
  • odnoszą się do priorytetów wynikających z przekroczenia odnośnej wartości granicznej lub z innych kryteriów przyjętych przez państwa UE; oraz
  • mają zastosowanie w szczególności do najważniejszych obszarów ustalonych w drodze sporządzania strategicznych map hałasu.
• Państwa UE miały:
  • poinformować społeczeństwo o organach odpowiedzialnych za sporządzanie i zatwierdzanie planów działań – do dnia 18 lipca 2005 r.;
  • sporządzić plany działań:
    • do dnia 18 lipca 2008 r. dla
      • głównych dróg o obciążeniu ruchem powyżej 6 mln przejazdów rocznie
      • linii kolejowych o obciążeniu ruchem ponad 60 000 przejazdów składów pociągów rocznie
      • głównych lotnisk; oraz
      • miast o liczbie mieszkańców przekraczającej 250 000;
    • do dnia 18 lipca 2013 r. dla wszystkich głównych miast, głównych lotnisk, głównych dróg i głównych linii kolejowych.
• Plany działań zmienia się w razie wystąpienia istotnego zdarzenia rzutującego na istniejącą sytuację w dziedzinie hałasu, a przynajmniej co pięć lat od daty zatwierdzenia tych planów, zgodnie z rozporządzeniem zmieniającym 2019/1010.

Informowanie społeczeństwa

Państwa UE zapewniają, aby:

• prowadzono konsultacje społeczne oraz aby ich wyniki były uwzględniane przed zatwierdzeniem planów działań;
• strategiczne mapy hałasu i plany działań zostały udostępnione społeczeństwu i rozpowszechnione zgodnie z załącznikami IV i V oraz zgodnie z przepisami UE w dziedzinie dostępu społeczeństwa do informacji dotyczących środowiska;
• Komisja otrzymała dane ze strategicznych map hałasu i streszczeń planów działań w ciągu sześciu miesięcy od terminów ustanowionych w art. 7 (Sporządzanie strategicznych map hałasu) i 8 (Plany działań). Dane te są określone w załączniku VI. Komisja, wspomagana przez Europejską Agencję Środowiska, opracowuje, w drodze aktów wykonawczych, mechanizm cyfrowej wymiany informacji.

Z przekazanymi przez państwa UE mapami hałasu i planami działań można się także zapoznać w prowadzonym przez Europejską Agencją Środowiska systemie ReportNet. Zgodnie z rozporządzeniem zmieniającym (UE) 2019/1010 system ReportNet stanowi „repozytorium danych”, czyli system informacyjny zawierający informacje i dane na temat hałasu w środowisku udostępnione przez państwa UE.

Sprawozdanie

Co pięć lat Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania dyrektywy.

OD KIEDY DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Dyrektywa ma zastosowanie od dnia 18 lipca 2002 r., przy czym do porządku krajowego państw UE miała zostać włączona do dnia 18 lipca 2004 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

• Dyrektywa w sprawie hałasu w środowisku (Komisja Europejska).

KLUCZOWE POJĘCIA

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnosząca się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku (Dz.U. L 189 z 18.7.2002, s. 12–25)

Kolejne zmiany dyrektywy 2002/49/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady z wykonania dyrektywy w sprawie hałasu w środowisku zgodnie z art. 11 dyrektywy 2002/49/WE (COM(2017) 151 final z 30.3.2017)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (wersja ujednolicona) (Dz.U. L 126 z 21.5.2009, s. 13–22)

Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26–32)

Ostatnia aktualizacja: 19.09.2019