Opieka medyczna na statkach
Statki pełnomorskie stanowią miejsca pracy, które, ze względu na ich geograficzną izolację, stwarzają zwiększone zagrożenie dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników na pokładzie. Statki powinny posiadać odpowiednie wyposażenie, które musi być kontrolowane w regularnych odstępach czasu, tak aby pracownicy mogli otrzymać na morzu niezbędną opiekę medyczną.
AKT
Dyrektywa Rady 92/29/EWG z dnia 31 marca 1992 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w celu poprawy opieki medycznej na statkach
STRESZCZENIE
Statki pełnomorskie stanowią miejsca pracy, które, ze względu na ich geograficzną izolację, stwarzają zwiększone zagrożenie dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników na pokładzie. Statki powinny posiadać odpowiednie wyposażenie, które musi być kontrolowane w regularnych odstępach czasu, tak aby pracownicy mogli otrzymać na morzu niezbędną opiekę medyczną.
JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?
Ma na celu zapewnienie stosowania minimalnych systemów w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w celu poprawy opieki medycznej na statkach.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Każdy kraj UE musi zapewnić, że wszystkie statki zarejestrowane w tym kraju lub pływające pod jego banderą posiadają na pokładzie wyposażenie medyczne. Szczegółowe wymagania zależą od kategorii statku oraz informacji podanych w załącznikach do dyrektywy. Ponadto:
Każdy statek przewożący substancje niebezpieczne musi posiadać na pokładzie odpowiednie odtrutki. Promy, których warunki działania nie zawsze pozwalają na odpowiednio wczesne rozpoznanie rodzaju przewożonych substancji niebezpiecznych, muszą posiadać na pokładzie odpowiednie odtrutki (wymienione w załączniku II), chyba że rejs jest regularny i trwa mniej niż dwie godziny. Wszystkie dostępne odtrutki muszą być wyszczególnione w wykazie kontrolnym.
Właściciel odpowiada za zapewnienie wyposażenia medycznego. Kapitan lub wyznaczony przedstawiciel odpowiadają za zarządzanie wyposażeniem medycznym, które musi być przechowywane w dobrych warunkach i systematycznie uzupełniane na koszt właściciela.
Do wyposażenia medycznego muszą być dołączone wskazówki dotyczące jego stosowania, zawierające instrukcje użycia wymaganych odtrutek.
Zawodowe szkolenie morskie musi obejmować podstawowe szkolenie dotyczące środków medycznych i działań, które powinny zostać podjęte niezwłocznie w razie wypadku lub pilnej potrzeby interwencji medycznej. Kapitan lub pracownik oddelegowany do używania wyposażenia medycznego muszą otrzymać specjalne przeszkolenie, okresowo aktualizowane, przynajmniej co pięć lat.
Muszą zostać wyznaczone ośrodki do udzielania pracownikom bezpłatnych porad medycznych przez radio, przy czym niektórzy lekarze świadczący swoje usługi tym ośrodkom muszą być przeszkoleni w zakresie szczególnych warunków występujących na statkach.
Każdy kraj UE musi podjąć niezbędne środki, aby zapewnić, że przeprowadzane są coroczne kontrole w celu sprawdzenia, czy wyposażenie medyczne spełnia wymagania niniejszej dyrektywy.
OD KIEDY DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?
Weszła ona w życie 10 kwietnia 1992 r.
KONTEKST
W związku z wybuchem epidemii COVID-19 i wprowadzeniem środków w celu łagodzenia skutków kryzysu Komisja Europejska przyjęła:
ODNIESIENIA
Akt |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
Dyrektywa 92/29/EWG |
10.4.1994 |
31.12.1994 |
Akt(-y) zmieniający(-e) |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 |
20.11.2003 |
- |
|
Dyrektywa 2007/30/WE |
28.6.2007 |
31.12.2012 |
|
Rozporządzenie (WE) nr 1137/2008 |
11.12.2008 |
- |
Kolejne zmiany i poprawki do dyrektywy 92/29/EWG zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.
Ostatnia aktualizacja: 08.05.2020