Rola komitetów w kontekście uprawnień wykonawczych Komisji Europejskiej
Przed przyjęciem aktów wykonawczych Komisja Europejska ma obowiązek przeprowadzania konsultacji z komitetem złożonym z przedstawicieli każdego z krajów UE na temat proponowanego przez nią projektu aktów.
AKT
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję
STRESZCZENIE
Przed przyjęciem aktów wykonawczych Komisja Europejska ma obowiązek przeprowadzania konsultacji z komitetem złożonym z przedstawicieli każdego z krajów UE na temat proponowanego przez nią projektu aktów.
JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA?
Rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące kontroli przez kraje UE wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (art. 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej - TFUE). Kontrola sprawowana jest za pomocą procedur określanych w żargonie unijnym jako „komitetowe”, tzn. że Komisja musi przedstawić każdy z projektów aktów wykonawczych komitetom złożonym z przedstawicieli krajów UE, którym przewodniczy Komisja.
Zgodnie z najnowszym sprawozdaniem Komisji dotyczącym zmian w systemie procedury komitetowej, obecnie istnieje około 300 komitetów, które obejmują praktycznie wszystkie kompetencje UE (w szczególności rolnictwo, środowisko, transport, zdrowie i konsumenci itd.). W 2013 r. Komisja przyjęła ponad 1700 aktów wykonawczych.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Rozporządzenie ustanawia dwie procedury dotyczące kontroli wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (przyznane przez ustawodawcę):
Procedura sprawdzająca: wykorzystywana głównie w przypadku: a) środków o zasięgu ogólnym oraz b) środków w niektórych obszarach polityki (np. w obszarze rolnictwa, rybołówstwa, środowiska, zdrowia, handlu i opodatkowania).
Akty wykonawcze Komisji muszą zostać przyjęte większością kwalifikowaną komitetu (system ważenia głosów, zgodnie z którym 16 z 28 krajów UE musi zagłosować „za”, a głosy te muszą reprezentować przynajmniej 65% populacji UE). W przypadku gdy komitet wyda negatywną opinię, Komisja może przedstawić projekt aktu komitetowi odwoławczemu, żeby określić, czy należy kontynuować sprawdzanie środka czy zmienić jego treść. Jeśli dyskusje w ramach komitetu nie doprowadzą do wydania opinii, Komisja może przyjąć projekt aktu pod pewnymi warunkami.
Procedura doradcza: zasadniczo jest wykorzystywana w przypadku wszystkich innych środków wykonawczych (np. środki indywidualne w obszarze kultury). Komisja musi uwzględnić, w jak największym stopniu, opinię komitetu przyjmowaną przy pomocy większości zwykłej (większość głosujących).
Uprawnienia kontrolne Parlamentu Europejskiego i Rady: W przypadku gdy akt podstawowy został przyjęty zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (najbardziej popularna procedura decyzyjna obejmująca większość obszarów polityki, zgodnie z którą Parlament Europejski i Rada mają takie same znaczenie), Parlament Europejski albo Rada mogą w każdym momencie wskazać Komisji, że w ich opinii projekt aktu wykonawczego przekracza uprawnienia wykonawcze przyznane Komisji. W takim przypadku Komisja musi dokonać przeglądu projektu i zdecydować czy zamierza go podtrzymać, zmienić lub wycofać.
OD KIEDY NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?
Od 1 marca 2011 r.
KONTEKST
Art. 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej pozwala Komisji na przyjęcie środków wykonawczych dotyczących aktu prawnego, w przypadku gdy niezbędne są jednolite warunki wykonywania. Podstawowy akt prawny musi wyraźnie nadawać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów wykonawczych.
Więcej informacji na stornie internetowej Komisji Europejskiej dotyczącej komitologii.
ODNIESIENIA
Akt |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
Rozporządzenie (UE) nr 182/2011 |
1.3.2011 |
- |
AKTY POWIĄZANE
Sprawozdanie Komisji z prac komitetów w roku 2013 (COM(2014) 572 final z 16.9.2014)
Ostatnia aktualizacja: 20.01.2015