Zapewnienie bezpieczeństwa materiałów wybuchowych przeznaczonych do celów niewojskowych

Polityka Unii Europejskiej (UE) dotycząca materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego ma trzy główne cele. Obejmują one: (i) ustanowienie wspólnego europejskiego rynku handlu materiałami wybuchowymi przeznaczonymi do użytku cywilnego, (ii) harmonizację wymogów w zakresie bezpieczeństwa na wysokim poziomie, (iii) utworzenie systemu administracyjnego do nadzoru przemieszczania materiałów wybuchowych i amunicji.

AKT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/28/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku i kontroli materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (wersja przekształcona)

STRESZCZENIE

Polityka Unii Europejskiej (UE) dotycząca materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego ma trzy główne cele. Obejmują one: (i) ustanowienie wspólnego europejskiego rynku handlu materiałami wybuchowymi przeznaczonymi do użytku cywilnego, (ii) harmonizację wymogów w zakresie bezpieczeństwa na wysokim poziomie, (iii) utworzenie systemu administracyjnego do nadzoru przemieszczania materiałów wybuchowych i amunicji.

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

Ustanawia przepisy dotyczące wprowadzania do obrotu i kontroli materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego. Nie ma ona zastosowania do:

• materiałów wybuchowych przeznaczonych do wykorzystania przez siły zbrojne lub policję,
• wyrobów pirotechnicznych lub
• amunicji (z pewnymi wyjątkami).

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Dyrektywa określa obowiązki producentów, importerów i dystrybutorów w zakresie handlu materiałami wybuchowymi:

• Materiały wybuchowe dopuszczone do obrotu w UE muszą być opatrzone oznakowaniem zgodności CE zaświadczającym, że spełniają one wszystkie zasadnicze wymagania bezpieczeństwa przewidziane w prawodawstwie UE.
• Aby uzyskać oznakowanie CE producent musi przeprowadzić ocenę bezpieczeństwa i zgodności, sporządzić szczegółową dokumentację techniczną produktów oraz umożliwić ich identyfikowalność.
• Importerzy mają obowiązek sprawdzania, czy producenci przeprowadzili prawidłowo oceny zgodności i poinformowania organu krajowego wyznaczonego do monitorowania bezpieczeństwa, jeśli uważają, że materiał wybuchowy stanowi zagrożenie.
• Wszelka dokumentacja musi zostać zapisana i przechowywana przez okres 10 lat.
• Dokumentacja i informacje dotyczące bezpieczeństwa muszą być sporządzone w języku łatwo zrozumiałym dla użytkowników końcowych.
• Producenci i importerzy mają obowiązek umieszczania kontaktowego adresu pocztowego na materiale wybuchowym.
• Dystrybutorzy sprawdzają, czy materiał wybuchowy jest opatrzony oznakowaniem CE oraz czy towarzyszą mu wymagane dokumenty i instrukcje w języku łatwo zrozumiałym dla użytkowników końcowych w państwie przeznaczenia. Jeżeli uważają, że materiał wybuchowy stanowi zagrożenie, są zobowiązani do poinformowania o tym fakcie organu krajowego wyznaczonego do monitorowania bezpieczeństwa.

Ponadto dyrektywa:

• określa wymogi dotyczące organów przeprowadzających ocenę zgodności, które muszą być w pełni niezależne i wykonywać swoje obowiązki bezstronnie,
• określa kroki, jakie powinny poczynić krajowe organy nadzoru rynku, aby identyfikować produkty niezgodne z wymaganiami, zapobiegać importowi produktów niebezpiecznych z krajów spoza UE oraz podjąć wszelkie odpowiednie działania naprawcze.

OD KIEDY DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Dyrektywa będzie miała zastosowanie od 20 kwietnia 2016 r. Zastępuje dyrektywę 93/15/EWG od 20 kwietnia 2016 r.

Ostatnia aktualizacja: 12.02.2015