Odpady z tworzyw sztucznych mogą zawierać zanieczyszczenia pozostałe po poprzednim zastosowaniu lub pochodzące z tworzywa sztucznego niedopuszczonego do kontaktu z żywnością. W celu kontroli bezpieczeństwa produktów gotowych konieczne jest więc zastosowanie odpowiedniego procesu pozwalającego na usunięcie możliwych zanieczyszczeń.
Niniejsze rozporządzenie określa szczególne środki prawne dotyczące materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu, co stanowi uzupełnienie rozporządzenia (WE) nr 1935/2004 w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Niniejsze rozporządzenie obejmuje stosowanie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu, które wchodzą w bezpośredni kontakt z żywnością. Nie stosuje się go do uprzednio niewykorzystywanych ścinek lub polimerów, które uległy rozkładowi do monomerów* za pomocą depolimeryzacji chemicznej, np. pozbawiając je plastyczności.
Objęte rozporządzeniem materiały i wyroby podlegają też rozporządzeniu (UE) nr 10/2011 w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Tworzywa sztuczne pochodzące z recyklingu wykorzystywane do produkcji materiałów i wyrobów objętych tym rozporządzeniem muszą być uzyskane w procesie recyklingu, na który zostało udzielone zezwolenie i który jest prowadzony zgodnie zasadami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2023/2006 w sprawie dobrej praktyki produkcyjnej w odniesieniu do materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Zezwolenia udziela się, jeżeli proces recyklingu spełnia następujące wymagania:
Komisja Europejska (KE) prowadzi publiczny rejestr procesów recyklingu, którym udzielono zezwolenia oraz rejestr zakładów recyklingu w krajach UE i spoza UE.
Dobrowolna deklaracja producenta o zawartości tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w materiałach i wyrobach z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu jest zgodna z przepisami normy ISO 14021:1999.
Oprócz wymagań określonych w rozporządzeniu (UE) nr 10/2011 deklaracja zgodności musi zawierać:
*Monomer: substancja składającą się z pojedynczych niepołączonych cząsteczek, różniąca się od polimerów, które zyskują plastyczność dzięki cząsteczkom wiążącym się w monomerze.
Od dnia 17 kwietnia 2008 r.
Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Komisji Europejskiej poświęconej materiałom przeznaczonym do kontaktu z żywnością.
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 282/2008 z dnia 27 marca 2008 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2023/2006
Akt |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
Rozporządzenie (WE) nr 282/2008 |
17.4.2008 |
– |
Rozporządzenie(WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz.U. L 338 z 13.11.2004, s. 4–17)
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2023/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie dobrej praktyki produkcyjnej w odniesieniu do materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz.U. L 384 z 29.12.2006, s. 75–78)
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz.U. L 12 z 15.1.2011, s. 1–89)
Ostatnia aktualizacja: 03.12.2015