Art. 214 zawiera główne podstawy prawne udzielania pomocy humanitarnej przez Unię Europejską (UE). Uprawnia on UE do udzielania pomocy i zapewniania ochrony ofiarom klęsk żywiołowych lub katastrof spowodowanych przez człowieka na terenie krajów nienależących do UE.
Art. 196 nadaje UE kompetencje w zakresie wspierania i uzupełniania działań krajów UE i dziedzinie ochrony ludności.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Dyrekcja Generalna ds. Europejskiej Ochrony Ludności i Pomocy Humanitarnej (ECHO) Komisji Europejskiej odpowiada za udzielanie pomocy ofiarom przestępstw oraz klęsk żywiołowych oraz katastrof spowodowanych przez człowieka.
Rozporządzenie (UE) 2016/369 upoważnia UE do udzielania wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych krajom UE dotkniętym szczególnie silnymi klęskami żywiołowymi oraz katastrofami spowodowanymi przez człowieka powodującymi poważne skutki humanitarne na szeroką skalę, takie jak trzęsienia ziemi, powodzie czy awarie przemysłowe. Takie wsparcie stosuje się wyłącznie, gdy inne instrumenty okazują się niewystarczające i jego celem jest wsparcie i uzupełnienie działań podejmowanych przez kraj lub kraje UE dotknięte klęską lub katastrofą.
Ochrona cywilna
ECHO interweniuje również w przypadku klęsk żywiołowych oraz katastrof spowodowanych przez człowieka na terenie UE i poza nim poprzez mechanizm ochrony ludności, który ma wzmocnić współpracę oraz współdziałanie UE i jej państw członkowskich w dziedzinie ochrony ludności. Jeśli zostaną spełnione określone warunki, niektóre kraje spoza UE mogą również uczestniczyć w tym mechanizmie.
Jego głównym celem jest zwiększenie skuteczności systemu zapobiegania klęskom żywiołowym i katastrofom spowodowanym przez człowieka, a także przygotowywanie się oraz reagowania na nie.
W ramach mechanizmu funkcjonuje Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego, które nieprzerwanie koordynuje jego działania, oraz potencjał reagowania kryzysowego („dobrowolna pula”) skupiający różne zespoły wsparcia, ekspertów oraz sprzęt, będące zawsze w pogotowiu w krajach UE, w których jest usytuowany.
Mimo że skupia się on na ochronie ludności, obejmuje również zagadnienia związane z ochroną środowiska i własności, w tym dziedzictwa naturalnego.
Art. 214 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. C 202 z , s. 143)
Art. 196 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. C 202 z , s. 135–136)
DOKUMENTY POWIĄZANE
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/96 z dnia r. dotyczące pomocy humanitarnej (Dz.U. L 163 z , s. 1–6)
Kolejne zmiany wprowadzone do rozporządzenia (WE) nr 1257/96 zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.
Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE z dnia r. w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności (Dz.U. L 347 z , s. 924–947)
Rozporządzenie Rady (UE) 2016/369 z dnia r. w sprawie udzielania wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych na terenie Unii (Dz.U. L 70 z , s. 1–6)