Dyrektywa ma na celu harmonizację czasu ochrony prawa autorskiego* i niektórych praw pokrewnych*.

Kodyfikuje ona i uchyla dyrektywę 93/98/EWG w sprawie harmonizacji czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych.

Czas ochrony prawa autorskiego w odniesieniu do utworu literackiego lub artystycznego wynosi 70 lat od:

Czas ochrony utworu filmowego lub audiowizualnego wynosi 70 lat od dnia śmierci ostatniej spośród niżej wymienionych osób:

Dyrektywa została zmieniona dyrektywą 2011/77/UE, w której wydłużono czas ochrony w odniesieniu do nagrań muzycznych. Artyści wykonawcy zazwyczaj rozpoczynają bowiem karierę w młodym wieku, a wynoszący 50 lat okres ochrony w odniesieniu do utrwalenia wykonań, takich jak nagrania, nie chroni ich wykonań w całym okresie życia. W związku z tym czas ochrony dla artystów wykonawców i producentów fonogramów wydłużono z 50 do 70 lat.

W dyrektywie 2011/77/UE zharmonizowano także metodę obliczania czasu ochrony piosenek i innych utworów muzycznych ze słowami, stworzonych przez różnych autorów. Czas ochrony wygasa po upływie 70 lat, licząc od dnia śmierci ostatniej osoby (tj. autora tekstu lub kompozytora muzyki).

Czas ochrony praw pokrewnych (przysługujących producentom filmowym i organizacjom radiowym i telewizyjnym) wynosi 50 lat. Jest on wyliczany indywidualnie dla każdego przypadku, począwszy od dnia wykonania, opublikowania lub udostępnienia utrwalenia. Czas ochrony artystów wykonawców i producentów fonogramów został wydłużony na podstawie dyrektywy 2011/77/UE i wynosi 70 lat.

Czas ochrony biegnie jednocześnie we wszystkich państwach UE. Jest on obliczany od dnia 1 stycznia roku następującego po zdarzeniu powodującym rozpoczęcie biegu czasu ochrony.

Jeśli państwem pochodzenia utworu jest państwo trzecie, a autor utworu nie jest obywatelem UE, czas ochrony przyznawanej w UE wygasa w dniu, w którym wygasa ochrona przyznawana w państwie pochodzenia utworu, przy czym ochrona nie może przekroczyć okresu obowiązującego w UE.

Państwa UE niezwłocznie powiadamiają Komisję Europejską o każdym planie przyznawania nowych praw pokrewnych.

Dyrektywa 2006/116/WE kodyfikuje i zastępuje dyrektywę Rady 93/98/EWG, której przepisy miały zostać włączone do porządku krajowego państw UE do 1995 r.

Prawo autorskie: zabezpiecza interesy twórców, przyznając im prawa własności w odniesieniu do ich dzieł lub utworów.

Prawa pokrewne: zabezpieczają interesy prawne osób i podmiotów:

przyczyniających się do rozpowszechniania utworów; lub
wytwarzających treści, które choć nie spełniają kryteriów „utworu” w rozumieniu systemu praw autorskich wszystkich państw, to stanowią przejaw działalności twórczej lub zdolności technicznych i organizacyjnych w stopniu wystarczającym do uznania istnienia prawa własności podobnego do prawa autorskiego.

Dyrektywa 2006/116/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych (wersja ujednolicona) (Dz.U. L 372 z 27.12.2006, s. 12–18)

Kolejne zmiany dyrektywy 2006/116/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.