Dostęp do sieci łączności elektronicznej
Niniejsza dyrektywa harmonizuje sposób, w jaki kraje UE regulują dostęp do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz ich wzajemne połączenia. Ustanawia ramy prawne dla relacji między dostawcami sieci i usług, czego rezultatem będzie zrównoważona konkurencja oraz interoperacyjność sieci łączności elektronicznej.
AKT
Dyrektywa 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywa o dostępie)
STRESZCZENIE
Dyrektywa o dostępie, wraz z czterema innymi dyrektywami („ramową”, „autoryzacyjną”, „o usłudze powszechnej” oraz „o prywatności i łączności elektronicznej”), stanowi część „pakietu telekomunikacyjnego”, który definiuje ramy prawne mające na celu poprawę konkurencyjności sektora sieci i usług łączności elektronicznej.
W 2009 r. „pakiet telekomunikacyjny” został zmieniony dyrektywami „o lepszym stanowieniu prawa” i „o prawach obywatelskich”, jak również poprzez utworzenie Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC).
Stosowanie
Dyrektywa dotyczy wszystkich form publicznych sieci łączności przenoszących ogólnodostępne usługi łączności elektronicznej. Zaliczają się do nich stacjonarne i ruchome sieci telekomunikacyjne, sieci używane do naziemnego nadawania, sieci telewizji kablowej, sieci satelitarne oraz sieci internetowe, używane do przekazywania zarówno głosu, faksów, danych, jak i obrazów.
Zasada ogólna
Kraje UE muszą zapewnić, że nie będą istnieć żadne ograniczenia, które uniemożliwiałyby przedsiębiorstwom w tym samym kraju UE lub różnych krajach UE negocjowanie pomiędzy sobą porozumień dotyczących dostępu i/lub wzajemnych połączeń, stosownie do reguł konkurencji, przewidzianych w Traktacie.
Zasada ogólna określa, że w odniesieniu do rynków, na których nadal występują duże różnice w pozycji negocjacyjnej pomiędzy poszczególnymi przedsiębiorstwami, wskazane jest ustanowienie uregulowań prawnych opartych na zasadach rynku wewnętrznego i reguły konkurencji, które stanowiłyby narzędzie dla regulacji rynku.
Przyjmując technologiczne neutralne podejście, główne cele to:
— |
ustalenie ram prawnych wspierających konkurencyjność i sprzyjających inwestycjom w infrastrukturę sieci poprzez umożliwienie odpowiedniego dostępu do sieci i ich wzajemnych połączeń oraz interoperacyjność usług, co leży w interesie użytkowników końcowych,
|
— |
zapewnienie, że przejściowe problemy na rynku nie będą ograniczać pojawianie się innowacyjnych usług, korzystnych dla użytkowników.
|
Prawa i obowiązki operatorów
Dyrektywa ustanawia fundamentalną zasadę, wedle której operatorzy publicznych sieci łączności mają prawo - a na wniosek innego uprawnionego przedsiębiorstwa również obowiązek - negocjowania wzajemnych połączeń w sposób zapewniający interoperacyjność usług w obrębie Unii Europejskiej.
Krajowe organy regulacyjne będą odpowiedzialne za regularne sporządzanie analiz marketingowych w celu ustalenia, czy jeden lub więcej operatorów posiada znaczącą pozycję rynkową na badanym rynku. W przypadku gdy, w wyniku analizy rynku, dany operator zostanie zidentyfikowany jako mający znaczącą pozycję rynkową, krajowe organy regulacyjne będą miały możliwość nałożenia na takiego operatora, zależnie od okoliczności, jednego lub więcej poniższych zobowiązań:
1. |
obowiązek przejrzystości w odniesieniu do wzajemnych połączeń i/lub dostępu, zgodnie z którym operatorzy muszą udostępniać publicznie określone informacje księgowe, specyfikacje techniczne lub dane dotyczące sieci, w stosownych przypadkach poprzez ofertę ramową; |
2. |
obowiązek niedyskryminacji, w celu zapewnienia, by operatorzy stosowali podobne wymogi w podobnych okolicznościach w stosunku do innych przedsiębiorstw świadczących podobne usługi, włącznie z zakazem faworyzowania usług własnych; |
3. |
obowiązek rozdzielności księgowej w odniesieniu do niektórych rodzajów działalności związanej z wzajemnymi połączeniami i/lub dostępem; |
4. |
obowiązki związane z dostępem i użytkowaniem specyficznych urządzeń sieciowych. Na operatorów mogą zostać nałożone następujące obowiązki:
|
5. |
obowiązki związane ze zwrotem kosztów oraz kontrolą cen, w tym obowiązki związane z określaniem cen w zależności od ponoszonych kosztów oraz obowiązki dotyczące systemów księgowania kosztów. |
Tam, gdzie niedoskonałości rynku nadal występują, nawet pomimo stosowania powyższych zobowiązań, krajowe organy regulacyjne mogą w ostateczności zobowiązać wertykalnie zintegrowane przedsiębiorstwo do ustanowienia niezależnie funkcjonującej jednostki biznesowej, której powierzone zostaną działania takiego przedsiębiorstwa związane z hurtowym dostarczaniem produktów i usług dostępu.
Ta niezależnie funkcjonująca jednostka musi dostarczać produkty i usługi dostępu wszystkim przedsiębiorstwom, włącznie z innymi jednostkami biznesowymi funkcjonującymi w ramach tej samej spółki matki, według tych samych harmonogramów i warunków, także tych odnoszących się do poziomu cen i usług, oraz przy użyciu tych samych systemów i procesów.
ODNIESIENIA
Akt |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
Dyrektywa 2002/19/WE |
24.4.2002 |
24.7.2003 |
Akt(-y) zmieniający(-e) |
Wejście w życie |
Termin transpozycji przez państwa członkowskie |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
Dyrektywa 2009/140/WE |
19.12.2009 |
25.5.2011 |
ZMIANY W ZAŁĄCZNIKACH
Załącznik II - Minimalna lista elementów, które mają być zawarte w ofercie ramowej dla całej infrastruktury dostępu do sieci, łącznie ze wspólnym lub w pełni uwolnionym dostępem do pętli lokalnej w stacjonarnej lokalizacji, do opublikowania przez notyfikowanych operatorów o znaczącej pozycji rynkowej
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/140/WE z 25 listopada 2009 r. zmieniająca dyrektywy 2002/21/WE w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej, 2002/19/WE w sprawie dostępu do sieci i usług łączności elektronicznej oraz wzajemnych połączeń oraz 2002/20/WE w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (Dz.U. L 337 z 18.12.2009, s. 37-69)
Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/140/WE z 25 listopada 2009 zmieniającej dyrektywy 2002/21/WE w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej, 2002/19/WE w sprawie dostępu do sieci i usług łączności elektronicznej oraz wzajemnych połączeń oraz 2002/20/WE w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (Dz.U. L 241 z 10.09.2013, s. 8-9)
AKTY POWIĄZANE
Wytyczne Komisji w sprawie analiz marketingowych i oceny znaczącej pozycji rynkowej na mocy ram prawnych dotyczących sieci łączności elektronicznej i związanych z nimi usług (Dz.U. C 165 z 11.7.2002, s. 6-31)
Niniejsze wytyczne, na mocy ram prawnych dotyczących usług łączności, ustanawiają zasady, na których krajowe organy regulacyjne muszą oprzeć swoje analizy marketingowe, aby zagwarantować efektywną konkurencję.
Wniosek: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające środki dotyczące europejskiego jednolitego rynku łączności elektronicznej i mające na celu zapewnienie łączności na całym kontynencie, zmieniające dyrektywy 2002/20/WE, 2002/21/WE i 2002/22/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1211/2009 i (UE) nr 531/2012 (COM(2013) 627 final z dnia 11 września 2013 r. - nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym)
Ostatnia aktualizacja: 10.09.2015