Prawo właściwe dla zobowiązań pozaumownych
STRESZCZENIE DOKUMENTU:
Rozporządzenie (WE) nr 864/2007 — dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (Rzym II)
STRESZCZENIE
JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA?
— |
Zwiększa pewność prawną właściwą dla zobowiązań pozaumownych, w szczególności w odniesieniu do czynów niedozwolonych (naruszenia prawa cywilnego) i odpowiedzialności cywilnej.
|
— |
Zapewnia również odpowiednią równowagę między interesami osoby, której przypisuje się odpowiedzialność i poszkodowanego.
|
— |
Prawo wskazane przez niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na to, czy jest ono prawem kraju UE.
|
— |
Rozporządzenie to ma zastosowanie do wszystkich krajów UE z wyjątkiem Danii.
|
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Rozporządzenie nie zastępuje krajowych przepisów prawa materialnego (tj. przepisów określających prawa i obowiązki) w zakresie zobowiązań pozaumownych; określa jedynie, które przepisy prawa materialnego mają zastosowanie.
Prawem właściwym dla zobowiązań pozaumownych wynikających z czynu niedozwolonego jest:
1. | prawo kraju, w którym powstała szkoda; lub |
2. | prawo kraju, w którym obie strony głównie zamieszkiwały lub prowadziły działalność gospodarczą w momencie wystąpienia szkody; lub |
3. | jeżeli sprawa pozostaje w znacznie ściślejszym związku z prawem innego kraju, prawo tego kraju. |
Rozporządzenie pozwala również stronom, pod pewnymi warunkami, na wybór, za obopólną zgodą, prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych.
Zakres prawa właściwego
Prawu właściwemu dla zobowiązań pozaumownych podlegają w szczególności:
— |
podstawa i zakres odpowiedzialności, w tym oznaczenie osób, które mogą być pociągnięte do odpowiedzialności za swoje czyny;
|
— |
przesłanki zwolnienia z odpowiedzialności, jej ograniczenia i współodpowiedzialność;
|
— |
istnienie, charakter i ocena szkody lub dochodzonego sposobu jej naprawienia;
|
— |
środki, które sąd może podjąć w celu zapobieżenia naruszeniu lub szkodzie lub w celu zapewnienia naprawienia szkody;
|
— |
sposoby wygaśnięcia zobowiązania, przedawnienie i terminy zawite,
|
— |
kwestia zbywalności roszczenia o naprawienie szkody, w tym dopuszczalności jego dziedziczenia;
|
— |
osoby uprawnione do odszkodowania za szkody poniesione osobiście,
|
— |
odpowiedzialność za czyny innych osób.
|
Istnieją przepisy szczególne dla określonych zobowiązań pozaumownych, np. dotyczące odpowiedzialności za produkt i własność intelektualną. Niektóre zobowiązania pozaumowne są wykluczone z zakresu rozporządzenia. Należą do nich:
— |
sprawy podatkowe, celne i administracyjne;
|
— |
odpowiedzialność państwa;
|
— |
zobowiązania pozaumowne wynikające m.in. z małżeńskich ustrojów majątkowych, stosunków rodzinnych, ze szkód jądrowych lub z naruszenia prawa do prywatności i innych dóbr osobistych, w tym zniesławienia.
|
OD KIEDY NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?
Od 11 stycznia 2009 r., z wyjątkiem art. 29 (11 lipca 2008 r.).
KONTEKST
Oprócz tego rozporządzenia (Rzym II):
— |
rozporządzenie Rzym I (rozporządzenie (WE) nr 593/2008) określa zasady ustalania prawa właściwego dla zobowiązań umownych w sprawach cywilnych i handlowych oraz
|
— |
rozporządzenie Rzym III (rozporządzenie (UE) nr 1259/2010) określa zasady ustalania prawa właściwego dla rozwodów i separacji prawnej.
|
Zob. również:
— |
AKT
Rozporządzenie (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (Rzym II) (Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 40–49)
AKTY POWIĄZANE
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (Dz.U. L 177 z 4.7.2008, s. 6–16). Zob. tekst skonsolidowany.
Ostatnia aktualizacja: 26.10.2015