Model flexicurity jako kluczowy element modernizacji rynku pracy UE

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

• Model flexicurity można stosować poprzez:
  • przewidywalne i elastyczne warunki umów z wykorzystaniem zmodernizowanych przepisów prawa pracy i układów zbiorowych,
  • możliwość uczenia się przez całe życie przez pracowników, by umożliwić im przekwalifikowanie na potrzeby nowej pracy,
  • polityki krajowe pomagające tymczasowo niezatrudnionym na zmianę pracy,
  • nowoczesne systemy zabezpieczeń społecznych, zapewniające odpowiednie świadczenia i wspierające mobilność zarobkową.
• Model flexicurity powinien:
  • równoważyć prawa i obowiązki pracodawców, pracowników, osób poszukujących pracy i władz publicznych,
  • być dostosowywany do krajowych warunków, zwłaszcza do rynków pracy i stosunków przemysłowych,
  • redukować różnice dzielące osoby posiadające stabilne zatrudnienie i nieposiadające takiego zatrudnienia,
  • odnosić się do procesu zatrudniania i zwalniania w danej firmie i pomagać w okresie zmiany pracy,
  • promować równy dostęp do zatrudnienia dla mężczyzn i kobiet,
  • tworzyć klimat zaufania i współpracy pomiędzy władzami publicznymi a partnerami społecznymi,
  • być prowadzony w taki sposób, by koszty i korzyści były dzielone sprawiedliwie pomiędzy przedsiębiorstwami, osobami prywatnymi i środkami publicznymi.