Przepisy dotyczące umów sprzedaży towarów zawieranych między sprzedawcami a konsumentami

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa (UE) 2019/771 w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów

JAKIE SĄ CELE DYREKTYWY?

Celem dyrektywy (UE) 2019/771 jest zagwarantowanie właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego w Unii Europejskiej (UE) i zapewnienie przy tym konsumentom wysokiego poziomu ochrony. Jest on osiągany w drodze ustanowienia pewnych wspólnych przepisów dotyczących umów sprzedaży zawieranych między sprzedawcami a konsumentami.

Obejmują one:

Dyrektywa (UE) 2024/1799, która określa wspólne zasady sprzyjające naprawie towarów, zmienia dyrektywę (UE) 2019/771. Jej celem jest ułatwienie konsumentom korzystania z usług naprawy zamiast wymiany oraz uczynienie usług naprawy bardziej dostępnymi, przejrzystymi i atrakcyjnymi.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Przepisy te mają zastosowanie do umów sprzedaży1 zawieranych między sprzedawcami a konsumentami, które dotyczą dostarczania towarów2.

Dyrektywa nie ma zastosowania do:

Sprzedawcy zapewniają, aby towary dostarczane konsumentom były zgodne z umową sprzedaży. Oznacza to, że te towary:

Sprzedawcy odpowiadają za brak zgodności z umową, który ujawnił się w ciągu dwóch lat od momentu dostawy. W ciągu pierwszego roku konsument nie musi udowadniać, że wada istniała w momencie dostawy.

Co się tyczy towarów z elementami cyfrowymi:

Jeżeli towary są wadliwe (brak zgodności z umową), konsumenci mogą skorzystać z następujących środków ochrony prawnej:

Sprzedawca może wybrać alternatywny środek ochrony prawnej, jeżeli środek wybrany przez konsumenta jest niemożliwy lub wiąże się z niewspółmiernymi kosztami dla sprzedawcy. Mogą one obejmować:

Gwarancje handlowe:

Państwa członkowskie UE mogą:

Państwa członkowskie:

Uchylenie

Dyrektywa 1999/44/WE została uchylona i zastąpiona dyrektywą (UE) 2019/771 od dnia .

OD KIEDY PRZEPISY TE MAJĄ ZASTOSOWANIE?

Dyrektywa (UE) 2019/771 miała zostać transponowana do krajowych porządków prawnych do . Przepisy zawarte w dyrektywie stosuje się od dnia .

Dyrektywa zmieniająca (UE) 2024/1799 musi zostać transponowana do prawa krajowego do dnia i będzie stosowana od tego dnia.

KONTEKST

KLUCZOWE POJĘCIA

  1. Umowa sprzedaży. Umowa, na podstawie której sprzedawca przenosi na konsumenta własność towarów, a konsument płaci w zamian ich cenę.
  2. Towary. Wszelkie fizyczne rzeczy ruchome, w tym woda, gaz i energia elektryczna, sprzedawane w ograniczonej objętości lub w ustalonej ilości, a także materialne rzeczy ruchome, które zawierają w sobie treści cyfrowe lub usługę cyfrową lub są z takimi treściami lub usługą wzajemnie połączone w taki sposób, że brak tych treści cyfrowych lub usługi cyfrowej uniemożliwiłby tym towarom pełnienie ich funkcji (towary z elementami cyfrowymi).
  3. Treści cyfrowe. Dane tworzone i dostarczane w postaci cyfrowej.
  4. Usługa cyfrowa. Usługa umożliwiająca konsumentowi tworzenie, przetwarzanie, przechowywanie lub uzyskiwanie dostępu do danych w formie cyfrowej, bądź pozwalająca na wspólne korzystanie z danych w postaci cyfrowej, które zostały przesłane lub wytworzone przez konsumenta lub innych użytkowników tej usługi, lub inne formy interakcji przy pomocy takich danych.

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 z dnia w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów, zmieniająca rozporządzenie (UE) 2017/2394 oraz dyrektywę 2009/22/WE i uchylająca dyrektywę 1999/44/WE (Dz.U. L 136 z , s. 28–50).

Ostatnia aktualizacja