Wymóg pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/61 uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

Niniejsze rozporządzenie delegowane szczegółowo określa sposób stosowania ogólnej zasady wprowadzonej do rozporządzenia (UE) nr 575/2013, rozporządzenia w sprawie wymogów kapitałowych, która stanowi, że instytucje kredytowe muszą posiadać środki w ilości wystarczającej do zrealizowania żądań wycofania w terminie 30 dni.

Rozporządzenie delegowane w sprawie wymogu pokrycia wpływów netto określa, które aktywa mają być uznawane za aktywa płynne*. Określa ono, w jaki sposób powinny być obliczane oczekiwane wypływy i wpływy środków pieniężnych w okresie trzydziestodniowym.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Instytucje kredytowe muszą utrzymywać wskaźnik pokrycia wypływów netto przynajmniej na poziomie 100 %. Jest on równy stosunkowi między ich zabezpieczeniem przed utratą płynności* a wypływami płynności netto* przez okres trwający 30 dni.

Dana instytucja kredytowa podlega warunkom skrajnym* w następujących sytuacjach (wykaz niewyczerpujący):

wypływ znacznej części depozytów detalicznych instytucji;
częściowa lub całkowita utrata zdolności do niezabezpieczonego finansowania na rynku międzybankowym lub zabezpieczonego finansowania krótkoterminowego;
dodatkowe wypływy płynności wynikające z obniżenia ratingu kredytowego;
większa zmienność rynku mająca wpływ na wartość zabezpieczenia;
nieplanowane wykorzystanie instrumentów wsparcia płynności i instrumentów kredytowych;
potencjalne zobowiązanie do wykupu długu lub honorowania zobowiązań pozaumownych.

Aktywa płynne:

stanowią własność, prawo, uprawnienie lub udział posiadane przez instytucję kredytową, które mogą zapewnić środki pieniężne w terminie 30 dni;
nie zostały wyemitowane przez samą instytucję kredytową lub inne organy, takie jak firmy inwestycyjne, zakłady ubezpieczeń lub finansowe spółki holdingowe;
określenie ich wartości jest możliwe na podstawie łatwo dostępnych cen rynkowych;
są notowane na uznanej giełdzie lub zbywalne na rynkach umów zwykłej sprzedaży lub w drodze zwykłej umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu*.

Aktywa płynne dzielą się na różne kategorie:

Aktywa poziomu 1 (najbardziej płynne), takie jak monety i banknoty lub aktywa gwarantowane przez Europejski Bank Centralny, krajowe banki centralne lub samorządy regionalne i władze lokalne;
Aktywa poziomu 2A, takie jak aktywa gwarantowane przez samorządy regionalne, władze lokalne lub podmioty sektora publicznego UE z wagą ryzyka równą 20%;
Aktywa poziomu 2B, takie jak papiery wartościowe zabezpieczone aktywami, papiery dłużne przedsiębiorstw, akcje, pod warunkiem że spełniają określone wymogi, i sekurytyzacje*, które muszą spełniać szereg ściśle określonych warunków, aby mogły zostać uznane za aktywa poziomu 2B.

Instytucje kredytowe muszą zapewnić:

aby aktywa tworzące zabezpieczenie przed utratą płynności były zawsze odpowiednio zdywersyfikowane, łatwo dostępne i aby można je było spieniężyć w ciągu 30 dni;
że co najmniej 60 % zabezpieczenia przed utratą płynności stanową aktywa poziomu 1 i maksymalnie 15 % zabezpieczenia przed utratą płynności stanowią aktywa poziomu 2B;
że w ciągu 30 dni nie będą uznawać za aktywa płynne tych, które nie spełniają już kryteriów.

W celu określenia i obliczenia wypływów i wpływów płynności oraz procedur, jakie mają zostać podjęte, stosuje się szczegółowe zasady i obliczenia.

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/1620 wprowadziło pewne zmiany do ustawodawstwa z 2015 r., aby usprawnić jego praktyczne stosowanie. Najważniejsze zmiany polegają na:

pełnym dostosowaniu obliczania oczekiwanych wypływów i wpływów płynności w odniesieniu do transakcji repo, umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu* i transakcji zabezpieczających swap* do standardu w zakresie płynności opracowanego przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego;
określeniu sposobu traktowania rezerw banków centralnych utrzymywanych przez jednostki zależne lub oddziały;
odstąpieniu od wymogu minimalnej wielkości emisji w przypadku określonych aktywów płynnych spoza UE.;
usprawnieniu mechanizmu zamknięcia* do celów obliczania zabezpieczenia przed utratą płynności;
włączeniu nowych kryteriów dla prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji.

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/1620 stosuje się od dnia 30 kwietnia 2020 r.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie ma zastosowanie od dnia 1 października 2015 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

Wymogi ostrożnościowe (Komisja Europejska).

KLUCZOWE POJĘCIA

Aktywa płynne: aktywa, które można z łatwością spieniężyć.

Zabezpieczenie przed utratą płynności: kwota aktywów płynnych posiadanych przez daną instytucję kredytową.

Wypływy płynności netto: suma wypływów płynności pomniejszona o sumę wpływów.

Warunki skrajne: nagłe i poważne pogorszenie sytuacji instytucji kredytowej pod względem wypłacalności lub płynności.

Umowa z udzielonym przyrzeczeniem odkupu: zwana też „repo”, to kredyt krótkoterminowy, na podstawie którego sprzedawca zabezpieczenia zobowiązuje się je odkupić po określonej cenie i w określonym terminie.

Sekurytyzacja: procedura, w trakcie której różne aktywa finansowe lub długi umowne, takie jak kredyty na samochód lub hipoteki, zostają podzielone i sprzedane inwestorom.

Umowa z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu: znana jako „transakcje repo”, to zakup papierów wartościowych z umową dotyczący ich sprzedaży po wyższej cenie w określonym terminie w przyszłości.

Transakcje zabezpieczające swap: kredyt w postaci aktywów płynnych w zamian za mniej płynne zabezpieczenie. Kredytobiorca uiszcza względem kredytodawcy opłatę w związku z istniejącym ryzykiem.

Mechanizm zamknięcia: zamknięcie transakcji (takich jak transakcji z udzielonym przyrzeczeniem odkupu lub transakcji z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu), których termin zapadalności upływa w ciągu następnych 30 dni.

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 1–36)

Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) nr 2015/61 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/1620 z dnia 13 lipca 2018 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2015/61 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 271 z 30.10.2018, s. 10–24)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1–1861)

Zob. tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 149–178)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniająca dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 34–85)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1–337)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338–436)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1–59)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U. L 135 z 31.5.1994, s. 5–14)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 16.01.2019