Umowa rozpoczyna się preambułą, w której zaprezentowano motywy uzasadniające jej zawarcie, a także przedstawiono jej cele. Umowa składa się z 7 tytułów:

Tytuł 1:

Cele:

Umożliwienie Ghanie skorzystania z dostępu do rynku UE na lepszych warunkach aniżeli przewidziane w ogólnym systemie preferencji taryfowych UE.
Uniknięcie zakłóceń po wygaśnięciu umowy z Kotonu.
Ułatwienie osiągnięcia przez Ghanę szerszych celów, takich jak ograniczenie ubóstwa i wspieranie integracji regionalnej, współpracy gospodarczej i dobrego sprawowania rządów w Afryce Zachodniej.
Wspieranie uczestnictwa Ghany w gospodarce światowej.
Wzmacnianie więzi między UE a Ghaną na zasadzie solidarności i obopólnego interesu.
Zawarcie umowy zgodnej z zasadami WTO.

Tytuł 2:

Partnerstwo na rzecz rozwoju:

Strony umowy zobowiązują się do:
- współpracy finansowej i niefinansowej;
- współpracy z myślą o zmaksymalizowaniu korzyści dla Ghany;
- zapewnienia możliwie jak najkorzystniejszego otoczenia biznesu;
- wspierania Ghany przy wdrażaniu zasad związanych z handlem;
- podejmowania działań mających na celu uczynienie gospodarki Ghany konkurencyjną w dziedzinach objętych umową.
Obie strony uznają, że niższe cła mogą wywierać niekorzystny wpływ i postanawiają współpracować z myślą o złagodzeniu wszelkich negatywnych skutków.

Tytuł 3:

Handel towarami

Ten tytuł składa się z 4 rozdziałów.

Rozdział 1:
Cła* i środki pozataryfowe
Strony uzgadniają, że:
- opłaty i inne należności wynikające z obowiązków prawnych istniejących przed podpisaniem umowy będą miały zastosowanie przez kolejne dziesięć lat, przy czym okres ten może zostać przedłużony;
- przywóz do UE produktów pochodzących z Ghany, z wyjątkiem broni i amunicji, zostanie objęty zerową stawką celną niezwłocznie po wejściu w życie umowy;
- w odniesieniu do określonych rodzajów towarów cła nakładane na towary wywożone z UE do Ghany zostaną utrzymane lub zniesione w ciągu 15 lat; oraz
- reguły pochodzenia będą przedmiotem negocjacji.
Rozdział 2:
Instrumenty ochrony handlu
- Każda ze stron może wprowadzić środki antydumpingowe lub wyrównawcze zgodnie z zasadami WTO.
- Podobnie każda strona może wprowadzić wielostronne środki ochronne. Wymaga to dochowania zgodności z GATT (Układem ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu), porozumieniem WTO w sprawie środków ochronnych oraz porozumieniem WTO w sprawie rolnictwa.
- Każda ze stron może zastosować środki ochronne w konkretnych okolicznościach. Niektóre z nich odnoszą się wyłącznie do Ghany (zakłócenia na rynkach lub ochrona powstającego przemysłu).
- Obie strony uznają znaczenie współpracy w dziedzinie instrumentów ochrony handlu.
Rozdział 3:
Ułatwienia celne i handlowe
Strony zobowiązują się do:
- wymiany informacji na temat prawodawstwa i procedur celnych;
- współdziałania w zakresie procedur przywozu, wywozu i tranzytu;
- prowadzenia wspólnych prac w zakresie automatyzacji procedur celnych;
- przyjmowania wspólnego stanowiska w organizacjach międzynarodowych, w tym w WTO, Światowej Organizacji Celnej, Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz w UNCTAD – Konferencji Narodów Zjednoczonych do spraw Handlu i Rozwoju;
- propagowania dialogu i współpracy wśród wszystkich zainteresowanych podmiotów;
- ustanowienia zasad dotyczących ustalania wartości celnej stosowanych w odniesieniu do wymiany handlowej zgodnie z regułami GATT.
Rozdział 4:
Bariery techniczne w handlu oraz środki sanitarne i fitosanitarne
- Ghana i UE zachowują swoje prawa wynikające ze zobowiązań wielostronnych takich jak porozumienie WTO w sprawie środków sanitarnych i fitosanitarnych (SPS) oraz w sprawie barier technicznych w handlu, Międzynarodowa konwencja ochrony roślin i Kodeks Żywnościowy (Codex Alimentarius) oraz w ramach Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt.
- Każda ze stron może zaproponować i określić obszary o zróżnicowanym statusie sanitarnym i fitosanitarnym zgodnie z porozumieniem WTO SPS (np. regiony wolne od choroby lub charakteryzujące się niską częstością występowania szkodników lub choroby).
- Każda ze stron informuje drugą o wszelkich zmianach technicznych wymogów odnoszących się do przywozu towarów, w tym produktów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego. Ponadto strony ostrzegają się wzajemnie o wszelkich nowych zasadach skutkujących zakazem przywozu konkretnych towarów.
- Obie strony zgadzają się współpracować w ramach międzynarodowych organów normalizacyjnych.

Tytuł 4:

Usługi, inwestycje i przepisy związane z handlem

Strony uzgadniają, że będą podejmowały działania służące zawarciu ogólnej umowy o partnerstwie gospodarczym między Afryką Zachodnią i UE w następujących dziedzinach:

handel usługami i handel elektroniczny;
inwestycje;
konkurencja;
własność intelektualna.

Tytuł 5:

Unikanie i rozstrzyganie sporów

Umowa wprowadza mechanizmy służące:

unikaniu sporów handlowych;
rozstrzyganiu wszelkich takich sporów przez zespół arbitrażowy;
zapewnieniu wykonania decyzji zespołu arbitrażowego.

Tytuł 6:

Wyjątki ogólne

Ogólna klauzula wyjątkowa: pozwala zapewnić, że umowa nie będzie wykorzystywana do uniemożliwienia którejkolwiek ze stron podejmowania działań mających na celu np. ochronę życia lub zachowanie zasobów naturalnych.
Wyjątki ze względów bezpieczeństwa: strony muszą informować się wzajemnie o wszelkich działaniach podejmowanych w celu ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa oraz utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, a także o wszelkich decyzjach skutkujących zaprzestaniem takich działań.
Opodatkowanie: umowa nie może służyć np. do usprawiedliwiania dyskryminacji podatkowej w zależności od miejsca zamieszkania lub dokonywania inwestycji ani do ograniczania praw lub obowiązków stron wynikających z jakichkolwiek konwencji podatkowych.

Tytuł 7:

Postanowienia instytucjonalne, ogólne i końcowe

Przepisy zawarte w tym tytule stanowią m.in., że:

obie strony mają kontynuować negocjacje w duchu, który umożliwił zawarcie umowy;
ustanowiony zostanie Komitet Umowy o partnerstwie gospodarczym, którego zadaniem będzie zarządzanie wykonywaniem umowy;
umowa będzie automatycznie wiązała państwa kandydujące z chwilą ich przystąpienia do UE;
umowa jest powiązana z umową z Kotonu.

Umowa została podpisana w dniu 28 lipca 2016 r. przy założeniu, że zostanie zawarta w późniejszym terminie. Jest ona tymczasowo stosowana od dnia 15 grudnia 2016 r., ale jeszcze nie weszła w życie.

Wstępna umowa o partnerstwie gospodarczym między Ghaną, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (Dz.U. L 287 z 21.10.2016, s. 3–319)

Decyzja Rady (UE) 2016/1850 z dnia 21 listopada 2008 r. w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania Wstępnej umowy o partnerstwie gospodarczym między Ghaną, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (Dz.U. L 287 z 21.10.2016, s. 1–2)