Gwarantowanie przestrzegania unijnych praw pracowników pracujących za granicą

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Unijne zasady swobodnego przepływu osób i niedyskryminacji gwarantują osobom pracującym za granicą takie same prawa jak pracownikom krajowym. Ustanowiono je w rozporządzeniu (UE) nr 492/2011 (zob. streszczenie).

Prawa pracowników

• Dostęp do zatrudnienia oraz przejrzyste warunki dotyczące wynagrodzenia, zwolnienia, a także bezpieczeństwa i higieny pracy.
• Dostęp do przywilejów socjalnych i podatkowych.
• Dostęp do szkoleń, zasobów mieszkaniowych, kształcenia i nauki zawodu.
• Możliwość przynależności do związków zawodowych.
• Dostęp do pomocy udzielanej przez urzędy pracy.

Ochrona tych praw

Dyrektywa nakłada na władze krajowe obowiązek zapewnienia dostępności procedur sądowych dla wszystkich pracowników z UE, którzy uważają, że są w jakiś sposób dyskryminowani. Ponadto organizacje, stowarzyszenia, związki zawodowe i instytucje pracodawców związane z implementacją niniejszej dyrektywy mogą reprezentować lub wspierać pracowników unijnych i ich rodziny we wszelkich podejmowanych działaniach prawnych.

Promowanie równego traktowania

Każde państwo członkowskie musi wyznaczyć przynajmniej jedną organizację lub organ, w celu zapewnienia, że pracowników i ich rodzin nie dotyka ze względu na ich narodowość żadna forma dyskryminacji lub nieuzasadnionych ograniczeń ich praw do pracy w pożądanym miejscu.

Organizacje takie muszą:

• dostarczać niezależne poradnictwo prawne lub inną pomoc, przy czym pomoc taka musi być bezpłatna dla osób nieposiadających wystarczających środków, zgodnie z praktyką krajową;
• pełnić rolę punktów kontaktowych dla podobnych organizacji krajowych w innych państwach członkowskich oraz współpracować z unijnymi podmiotami udzielającymi informacji i pomocy, takimi jak Twoja Europa i Solvit;
• przeprowadzać lub zlecać niezależne sondaże i analizy na temat nieuzasadnionych ograniczeń lub dyskryminacji;
• wydawać zalecenia dotyczące zwalczania dyskryminacji.